Ματιά στον κόσμο σήμερα.

Πέτρος Αργυρίου

Ο νεοφιλελευθερισμός υπήρξε ο ελβετικός σουγιάς του οικονομικού ιμπεριαλισμού.

Αυτό που λέμε σήμερα προοδευτισμό, διαμορφώθηκε στο ίδιο κάδρο: Αυτό της νέας τάξης πραγμάτων, της παγκοσμιοποίησης.

Αυτή η νέα τάξη πραγμάτων με μόνη και σαφώς σημαντικότατη εξαίρεση την παντοδυναμία των αγορών σε οικονομικό επίπεδο, δεν υπάρχει ούτε σε στρατιωτικό ούτε σε πολιτικό επίπεδο πλέον.

Αντίθετα, υπάρχει ένας κατακερματισμός ανάμεσα σε πολλούς παίχτες ενώ οι νέες υπερδυνάμεις με πρώτη την Κίνα και την Ινδία να ακολουθεί, παίρνουν όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της παγκόσμιας πίτας.

Έτσι λοιπόν, όλες εκείνες οι πολιτικές που τα προηγούμενα χρόνια προτάθηκαν και επιβλήθηκαν ως μονόδρομοι, είναι σήμερα εκτός τόπου και χρόνου.

Οι θιασώτες τους όμως είναι τόσο μολυσμένοι από τον δογματισμό τους που συμπεριφέρονται όπως Σοβιετομανείς μετά την κατάρρευση του Υπαρκτού: Με μια πρωτόγνωρη άρνηση, όταν δεν συμφωνεί η πραγματικότητα μαζί τους, τόσο χειρότερο για την πραγματικότητα.

Για χρόνια ήταν πχ αίτημα της Αριστεράς κι όχι μόνο, να πάρουν τον πούλο τα αμερικανικά στρατεύματα. Τώρα που ο «γελοίος» Τραμπ σηκώνει τα στρατεύματα, όλοι μαζί, προοδευτικοί και συντηρητικοί θέλουν τον παγκόσμιο μπάτσο πίσω.

Η συμφωνία των Πρεσπών έγινε για μια καλύτερη Ευρώπη και την ειρήνευση στα Βαλκάνια, έτσι λέγαν οι ιεροκήρυκες της Νέας Τάξης.

Οι αντίπαλοι που θα ήθελε κάθε «κακός»… Με αφορμή τον ακτιβισμό στη Νέα Φιλαδέλφεια

Π

ρέπει τα πάντα να αντιμετωπίζονται τόσο πολιτικά; Να κρίνονται με μια σειρά προδιαγραφές και κριτήρια; «Μα ήταν απλά μια πρωτοβουλία 10 κοριτσιών». Όχι, εάν αυτό σημαίνει ακινησία ή προσμονή «ολοκληρωμένων πακέτων λύσης». Ναι, γιατί το «μανιφέστο» που ακολούθησε έγινε «γραμμή». Μερικές γενικές και ειδικές σκέψεις:

Οι έννοιες και οι λέξεις μοιάζουν να έχουν δραπετεύσει. Από τα συμφραζόμενά τους, από την ιστορία και τους τόπους τους, από όσα θέλουν να ονοματίσουν, από αυτούς που τις εκφέρουν. Σε ένα βαθμό και οι πράξεις. Το πρότζεκτ και η ιδεολογία του –αρχή, μέση και τέλος– ο πληθωρισμός γεγονότων και δηλώσεων δίχως βάρος, οι καινοτομίες, του καθενός τα γούστα, οι διαρκείς μεταλλάξεις. Σαν να έχει επιστρέψει η ακατάλληλη για ενηλίκους μέθοδος του «υπέρ και κατά», μαζί με τις ανάλογες στρατοπεδεύσεις, πολλές πια ως «ινσταλέισιον». Αν είναι μονάχα δείγματα μιας εποχής μεταμοντέρνας ή προϊόν της περιρρέουσας (ΤΙΝΑ) κανονικότητας ίσως δεν έχει τη μεγαλύτερη σημασία. Κάπου πάντως υπάρχει μια διάλυση. Πρώτα ο κατακερματισμός των συνειδήσεων, η παβλοφική αντίδραση στα γεγονότα, «το δέντρο και όχι το δάσος» κι έπειτα οι πλαστές, αφηρημένες και άρον άρον ενοποιήσεις. Άλλες που έρχονται από τα παλιά -είτε ως καταφύγια για τους πολλούς είτε ως όπλα για τους λίγους- κι άλλες που νομίζουν ότι γρήγορα θα ανοίξουν φωτεινούς δρόμους. Αλλά και το «ομαδικό» που σαν να αποσυνδέθηκε από το «κοινωνικό». Το «πολιτικό» που φτώχυνε είτε ως «πολιτικό σκηνικό», είτε ως αδιαμεσολάβητη «κοινωνική εμπειρία». Το «δημόσιο» που παραέγινε αφηρημένο εξοβελίζοντας τη «συλλογικότητα». Το «οραματικό» που νομίζει ότι θα τα καταφέρει χωρίς την πολιτική και τις δυσκολίες της.

Τεχνικές Δημιουργίας Σύγχυσης

Της Φωτεινής Μαστρογιάννη

Η σύγχυση αποτελεί πλέον μέρος της καθημερινής συμπεριφοράς. Κάποιοι τη δημιουργούν ασυνείδητα αλλά και κάποιοι άλλοι τη δημιουργούν σκόπιμα. Πριν μπούμε σε μία παρουσίαση ανάλυση της σύγχυσης ας δούμε ένα παράδειγμα που έχω προσέξει ότι χρησιμοποιείται από κάποιους κυρίως «επώνυμους» και αφορά τις σπουδές τους και τη χρήση αυτών.

Έχω παρατηρήσει ότι χρησιμοποιούν τον τίτλο σπουδών τους ως πιστοποίηση επαγγελματικής επάρκειας στο αντικείμενο σπουδών τους την οποία όμως δεν διαθέτουν. Για παράδειγμα, κάποιοι λένε ότι είναι δικηγόροι χωρίς όμως να έχουν ασκήσει ποτέ τη δικηγορία απλά είναι κάτοχοι πτυχίου νομικής. 

Το ίδιο ισχύει και για κάποιους που έχουν πτυχίο οικονομικών επιστημών χωρίς όμως να έχουν εργασθεί ποτέ ως οικονομολόγοι σε κάποια οικονομική διεύθυνση ενός οργανισμού ή σε μία τράπεζα ή σε ένα υπουργείο όπως είναι το Υπουργείο Οικονομικών ή το Υπουργείο Ανάπτυξης που χαράσσουν την οικονομική πολιτική της χώρας (συμπεριλαμβάνονται στην κατηγορία αυτοί και φορείς που ασχολούνται με θέματα οικονομικής πολιτικής). Δεν έχουν εργασθεί ούτε σε κλάδους των οικονομικών όπως είναι η Ελεγκτική, η Λογιστική ,τα Χρηματοοικονομικά, η Μακροοικονομία. Δεν διδάσκουν έστω τις Οικονομικές Επιστήμες και δεν έχουν γράψει τίποτα που να σχετίζονται με αυτές. Φυσικά, τα παραδείγματα δεν περιορίζονται μόνο στα παραπάνω επιστημονικά πεδία.

ΠΡΩΤΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ - ΑΡΣΕΝΙ ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ

photo via Cristian Casiadi

ΑΡΣΕΝΙ ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ

.....................................

ΠΡΩΤΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Γιορτάσαμε την κάθε μας στιγμή

Των πρώτων συναντήσεων, σαν αποκάλυψη,

Μόνοι σε ολόκληρο τον κόσμο.Εσύ

Πιο τολμηρή, και ελαφρύτερη από πουλιού φτερούγα,

Στη σκάλα, σαν τον ίλιγγο,

Κατέβαινες πηδώντας το σκαλί και οδηγώντας

Μέσα από την υγρή την πασχαλιά προς το βασίλειό σου,

Προς την αντίστροφη πλευρά του γυάλινου καθρέφτη.

Όταν έπεσε η νύχτα, χάρη δόθηκε

Σε μένα, οι πύλες του βωμού

Ανοίχτηκαν, και στα σκοτάδια

Γύμνια έλαμψε και υπέκυψε αργά,

Και, καθώς ξύπνησα, « Να είσαι ευλογημένη!»,

Είπα και ήξερα, πως η επίκλησή μου

Ήταν παράτολμη: εσύ κοιμόσουνα,

Και η πασχαλιά τεντώθηκε έξω από τον πίνακα ν' αγγίξει

τις βλεφαρίδες σου με το μπλε του σύμπαντος της

Και οι βλεφαρίδες, συγκινημένες απ' το μπλε

Μείνανε ήρεμες, και το χέρι σου ήταν ζεστό.

Και μες στον κρύσταλλο,οι ποταμοί πάλλονταν,

Καπνός έστεφε τους λόφους, οι θάλασσες λαμπύριζαν,

Και εσύ κρατούσες τη σφαίρα την κρυστάλλινη

Μες στην παλάμη σου, και εσύ κοιμόσουνα στον θρόνο,

Και-ακριβοδίκαιε Θεέ!- ήσουν δική μου.

Ξύπνησες και μεταμόρφωσες

Το καθημερινό λεξιλόγιο των ανθρώπων,

Ώσπου η μιλιά ήταν γεμάτη και ξεχείλιζε

Συντριπτική ορμή, και η λέξη «εσύ»

Φανέρωσε τη νέα έννοια της και σήμαινε: κυρίαρχος

Προσφυγικό: Να ματαιωθεί ο σχεδιασμός. Να μην γεμίσει «Μόριες» όλη η Ελλάδα

Η απίστευτη υποκρισία της Ε.Ε. – Ο πολιτικός κόσμος παίζει επικίνδυνα παιχνίδια σε βάρος της χώρας

Κείμενα: Δημήτρης Γκάζης, Νίκος Ταυρής

 Ορισμένα δεδομένα

Η Ε.Ε. αποτελείται από 28 χώρες, ενώ εκκρεμεί η αποχώρηση της Μεγάλης Βρετανίας. Η συνολική έκταση των χωρών που τη συναποτελούν είναι περίπου 4 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο συνολικός πληθυσμός 508 εκατομμύρια άνθρωποι. Φυσικά υπάρχουν πολλές διαφορές μεγέθους και πληθυσμού από χώρα σε χώρα, ενώ και το παραγόμενο ΑΕΠ κάθε μιας είναι διαφορετικό. Ορισμένες χώρες είναι μεγάλες, άλλες μικρές, άλλες μεγάλες σε έκταση αλλά με μικρό πληθυσμό κι άλλες σχετικά μικρές με μεγάλο πληθυσμό. Κάποιες αντιμετωπίζουν ήδη μεγάλα προβλήματα από τις προσφυγικές ροές αφού αποτελούν πύλες εισόδου (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Μάλτα). Άλλες είναι όχι απλά μεγάλες αλλά και ιδιαίτερα ισχυρές (Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία) με ενεργό συμμετοχή στους πολέμους και στην αποικιοκρατική πολιτική (Αφρική, Μέση Ανατολή, Ιράκ, Αφγανιστάν κ.λπ.) κι άλλες έχουν ενεργή πολιτική σε όλα τα προγράμματα διαθρωτικής προσαρμογής και λιτότητας στο πλευρό της Γερμανίας και των Ευρωπαίων τραπεζιτών (π.χ. Ολλανδία, Φιλανδία). (Βλέπε και σχετικό πίνακα).

Ο κυνισμός και τα σχέδια της Ε.Ε.

Μια σειρά από συνθήκες (Σένγκεν, Δουβλίνο 1 και 2, συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας) αφορούσαν μεταξύ άλλων ή κύρια τον έλεγχο και τη ροή των μεταναστών και των προσφύγων προς την Ευρώπη. Ιδιαίτερα η συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας αποκάλυπτε, πέρα από το παζάρι που διεξάγεται σε βάρος των προσφύγων, έναν ειδικό σχεδιασμό για την Ελλάδα: Η χώρα θα υποδεχθεί περίπου 60.000 πρόσφυγες, επιλεγμένη να μετατραπεί σε αποθήκη ψυχών, σε φράγμα που θα εμποδίζει τη μετακίνηση των προσφύγων προς την Ευρώπη. Δημιουργήθηκαν έτσι «δομές» ταυτοποίησης και φιλοξενίας στα ελληνικά νησιά με παράλληλη εμπλοκή δυνάμεων της Frontex, του ΝΑΤΟ αλλά και πολλών ΜΚΟ με ανεξέλεγκτους ρόλους. Η απαγόρευση να μεταφερθούν οι πρόσφυγες στην ηπειρωτική χώρα ήταν στην τροχιά της καθυστέρησης αυτών των ροών προς την Ευρώπη και γκριζάρισε την κυριαρχία της Ελλάδας επί των νησιών. Τώρα, μετά τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργούνται στα νησιά, ξεπερνιέται η απαγόρευση, και όλοι μιλούν για την αναλογική μεταφορά των προσφύγων σε όλους τους νομούς της χώρας. Βέβαια, ο αριθμός αυτών των ανθρώπων έχει πια διπλασιαστεί. Κι έτσι από τις 60.000 πριν δύο χρόνια, η Ελλάδα υποχρεούται σήμερα να δημιουργήσει περί τις 50 «Μόριες» σε όλη την επικράτεια. Ευρωπαίοι ιθύνοντες και Έλληνες πολιτικοί γνωρίζουν καλά ότι οι πρόσφυγες θα παραμείνουν εδώ. Μάλιστα γίνεται λόγος για κλειστές και προφυλαγμένες δομές, ενώ για να γίνει κατανοητό πως πρόκειται να παραμείνουν εδώ γίνεται υποχρεωτική η συμμετοχή των προσφυγόπουλων στην εκπαίδευση. Όποιοι δεν θα τα στέλνουν στο σχολείο (στο δημόσιο σχολείο) θα διώκονται. Πέρα όμως από τα κλειστά κέντρα, τα προγράμματα εγκατάστασης περιλαμβάνουν και την ενοικίαση πάνω από 40.000 σπιτιών καθώς και την επιδότηση ξενοδοχείων και άλλων κτιρίων για τη φιλοξενία τους.

...οι κάτω ενάντια των πάνω!

ΠΗΓΗ: Ελλάδα 2021

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ: "ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, Ιστορική μορφοποίηση της Δυτικής κυριαρχίας στον κόσμο" του Δημήτρη Μάρτου

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Οι εκδόσεις Γόρδιος

σας καλούν στην παρουσίαση του βιβλίου

του Δημήτρη Μάρτου με τίτλο

ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ιστορική μορφοποίηση της Δυτικής  κυριαρχίας στον κόσμο

την Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2019 και ώρα 20.00

στο Polis Art Cafe (Πεσματζόγλου 5)

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι:

Ασημακόπουλος Βασίλης, Δικηγόρος – Πολιτικός Επιστήμων

Λυγερός Σταύρος, Δημοσιογράφος – Συντονιστής Slpress

και ο Συγγραφέας

ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ιστορική μορφοποίηση της Δυτικής  κυριαρχίας στον κόσμο

Του Δημήτρη Μάρτου

Με τον τίτλο αυτόν βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Γόρδιος (Βιβλιοπωλείο Το Παραγώνι - Κωλέττη 2, Αθήνα, Τηλ.: 2103803334 ), το νέο βιβλίο το Δημήτρη Μάρτου, στο οποίο επιχειρεί να τεκμηριώσει, με ιστορικούς όρους, ότι 

• το Δυτικό ‘’θαύμα’’ είναι συνυφασμένο με την ιμπεριαλιστική του ουσία. 
•  την περίοδο που κρίθηκε η φυσιογνωμία του σύγχρονου κόσμου η Δύση είχε διαμορφώσει έναν πολιτισμικό κώδικα βίαιο και πολιτισμοκτόνο και μπόρεσε να αναδείξει μια μορφή οικονομίας που εγκλώβισε τον κόσμο στην κυριαρχία της.

Αναγνώριση από τις ΗΠΑ της Αρμένικης Γενοκτονίας

(να παίρνουμε μαθήματα για την αναγνώριση και της αντίστοιχης Ποντιακής)

άρθρο στο “Παρόν” της 03.11.19

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Σημαντική ( εξαιρετική για μας, θα την χαρακτήριζα) η απόφαση του Αμερικανικού Κογκρέσσου να αναγνωρίσει την Αρμένικη Γενοκτονία από την Τουρκιά, το οποίο ψήφισε επίσης υπέρ της επιβολής κυρώσεων κατά της Τουρκίας. Η Βουλή ενέκρινε το ψήφισμα με συντριπτική πλειοψηφία (405 υπέρ έναντι 11 κατά), παρά τις προσπάθειες της Άγκυρας να αποτρέψει την υπερψήφιση. Το επόμενο βήμα είναι η –αναμενόμενη– αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων και από τη Γερουσία.

Παρά τις συνεχείς πιέσεις από την πλευρά της Άγκυρας, τριάντα περίπου χώρες έχουν αναγνωρίσει τη Αρμενική Γενοκτονία. Μετά από είκοσι χρόνια υποσχέσεων που αθετούνταν, αυτή τη φορά η Τουρκία ηττήθηκε. Καθοριστικό ρόλο σε αυτό έπαιξε το βαρύ, έως εχθρικό κλίμα που επικρατεί στο αμερικανικό πολιτικό και μιντιακό σύστημα έναντι της Τουρκίας. Μπορεί στην Ουάσιγκτον να μην έχουν παραιτηθεί από την προσπάθεια να την επαναφέρουν στο δυτικό “μαντρί”, αλλά είναι οργισμένοι με τον Ερντογάν και θέλουν να τον τιμωρήσουν.

«Όσοι το χάλκεον χέρι

βαρύ του φόβου αισθάνονται,

ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην

η ελευθερία».

Σαν σήμερα στις 3 Νοεμβρίου 1869 πέθανε ο ποιητής Ανδρέας Κάλβος.  Είχε γεννηθεί τον Απρίλη του 1792. Σε μικρή ηλικία εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, όπου γνωρίστηκε με τον ελληνικής καταγωγής Ιταλό ποιητή Ούγκο Φώσκολο, ο οποίος στάθηκε συμπαραστάτης και πνευματικός καθοδηγητής του, μέχρι να τα χαλάσουν εξαιτίας των πολιτικών τους αντιθέσεων.

Ο Ανδρέας Κάλβος ήταν πατριώτης και δημοκράτης, εμπνεύστηκε από την επανάσταση και εξύμνησε τα στρατιωτικά κατορθώματα των Ελλήνων, προειδοποιούσε για τη διχόνοια, μισούσε τους Άγγλους και την πολιτική τους (ξεχώριζε μόνο τον Βύρωνα) και στιγμάτιζε τους προδότες. Προερχόμενος από φτωχή οικογένεια, έβαλε μέσα στην ποίησή του όλο τον καημό του λαού για ελευθερία και ελεύθερη πατρίδα.

Τίτλος : «Εσύ ποιός είσαι;; Εγώ δεν είμαι» ---Νίκος Καρούζος

Φωτό Αλας εν τω μέσω της διαδρομής

petros kotzabasis street-photography

Αννα Αναγνώστη--Στάικου

Στην εφημερίδα ΡΗΞΗ που κυκλοφορεί σήμερα

ΑΚΛΙΤΟΝ

Ο Φώτης ένας γκρεμισμένος άνθρωπος
Μιλά απλά και κατανοητά.  Καταμετρά την γκρεμίλα σπιθαμή την σπιθαμή και βρίσκει και στην κατρακύλα μικρές κρυμμένες ομορφάδες.
«Σήμερα οι ανθρώποι αλλάξανε, προχτές φώναξα με το όνομά του, κάποιον που τον νόμισα φίλο παλιό και του τράβηξα λίγο το μανίκι - την πλάτη του έβλεπα-
Και άρχισε να φωνάζει και να λέει πως θα φωνάξει την αστυνομία και τέτοια.
Τάχασα, έφυγα τρέχοντας , αυτός ψαχνόταν μην και τον έκλεψα και εγώ αφού απομακρύνθηκα έχωσα το κεφάλι σ ένα τοίχο και με πήραν για τα καλά τα κλάματα

Τά βαλα με τον εαυτό μου. 55χρόνων μαντράχαλος και να κάνει σαν κοπέλι
Τέλος του μήνα πήγα στην τράπεζα να δω τι είχε περισέψει από τις παλιές οικονομίες
Ο ταμίας με ήξερε και επόμενα με κατανοούσε
Εχεις 10 ευρόπουλα
Φέρτα , του λέω και τράβα «μεδέν» στο πηλίκο Αλλωστε μηδεν -μηδέν=μηδέν
Με το θησαυρό 10 ολόκληρων ευρώ στο λόγο μου δεν ήξερα πού να πρωτοξοδέψω

Ξεκίνησα από τον ΟΑΕΔ, όλα αρνητικά, πέρασα από δυό φίλους, άρνηση , άλλωστε μπαίναν μέσα, μικρά μηχανουργεία είχαν, στο τέλος πλησίασα τον δρόμο της Λένας που αγάπησα πιο πολύ από όποιον άλλο άνθρωπο στη γη
Της καθάρισα μια μέρα κάποιου Γενάρη ένα πορτοκάλι -κοιμόταν ακόμη-έφτιαξα σχέδια με τις φλούδες σα να ταν παγωμένη λίμνη αλλά λουσμένη με χρυσαφί, κρέμασα χαρτάκια με όρκους αγάπης κι έφυγα

«Λαός Ενωμένος, Ποτέ Νικημένος»

Ορχήστρα στο Σαντιάγκο εμψυχώνει τους διαδηλωτές παίζοντας το χιλιανό λαϊκό τραγούδι των Sergio Ortega και Quilapayun: «Λαός Ενωμένος, Ποτέ Νικημένος»

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Της Άννας Στάικου

Σα να στροφάρεις εντός σου
Όταν και όποτε βιώσουμε του χρόνου τα τσαλίμια
Νοέμβρης
Κάτι σαν τον προθάλαμο ν ανοίξει η αυλαία του μεγάλου χιονιού
Κάτι σαν την αδιερεύνητη είσοδο στην ατελεύτητη ερημία του κόσμου
Εμείς -ποιοι εμείς;; - ασκεπείς και ανέστιοι στην χιονοθύελλα

Νοέμβριος 2019

Σε τελευταία ανάλυση

Γράμμα στον Γιόζεφ Μπλοχ, 21-22 Σεπτέμβρη 1890, Λονδίνο

Του Φρίντριχ Ένγκελς

[…] Σύμφωνα με την υλιστική αντίληψη της ιστορίας, ο καθοριστικός παράγοντας στην ιστορία σε τελευταία ανάλυση, είναι η παραγωγή και η αναπαραγωγή της πραγματικής ζωής. Ούτε ο Μαρξ, ούτε εγώ ισχυριστήκαμε ποτέ τίποτα παραπάνω. Αν κάποιος τώρα το διαστρεβλώνει αυτό έτσι που να βγαίνει πως ο οικονομικός παράγοντας είναι ο μοναδικά καθοριστικός, τότε μετατρέπει εκείνη τη θέση σε αφηρημένη, παράλογη φράση, που δεν λέει τίποτα.

***

Η οικονομική κατάσταση είναι η βάση, αλλά τα διάφορα στοιχεία του εποικοδομήματος: οι πολιτικές μορφές της ταξικής πάλης και τ’ αποτελέσματά της –οι θεσμοί που τους καθορίζει η νικήτρια τάξη ύστερα από τη μάχη που κέρδισε, κτλ– οι νομικές μορφές κι ακόμα περισσότερο οι αντανακλάσεις όλων αυτών των πραγματικών αγώνων στον εγκέφαλο αυτών που συμμετέχουν στην πάλη, οι πολιτικές, νομικές, φιλοσοφικές θεωρίες, οι θρησκευτικές αντιλήψεις και η παραπέρα ανάπτυξή τους σε συστήματα δογμάτων, ασκούν κι αυτά την επίδρασή τους πάνω στην πορεία των ιστορικών αγώνων και σε πολλές περιπτώσεις αυτά κυρίως καθορίζουν τη μορφή τους.

Υπάρχει μια αλληλεπίδραση όλων αυτών των στοιχείων, μέσα στην οποία επιβάλλεται σε τελευταία ανάλυση σαν αναγκαιότητα, η οικονομική κίνηση μέσα από το ατέλειωτο πλήθος των συμπτώσεων (δηλ. των πραγμάτων και γεγονότων που η μεταξύ τους εσωτερική συνάφεια είναι τόσο μακρινή ή τόσο αναπόδειχτη, που μπορούμε να τη θεωρήσουμε σαν ανύπαρχτη και να μην τη λογαριάζουμε). Διαφορετικά, η εφαρμογή της θεωρίας σε μιαν οποιαδήποτε περίοδο της ιστορίας θα ήταν, μα την αλήθεια, ευκολότερη από τη λύση μιας απλής πρωτοβάθμιας εξίσωσης.

Την ιστορία μας, την κάνουμε εμείς οι ίδιοι, την κάνουμε όμως, πρώτα, κάτω από πολύ ορισμένες προϋποθέσεις και όρους. Απ’ αυτούς οι οικονομικοί είναι που αποφασίζουν τελικά. Μα και οι πολιτικοί κτλ, ακόμα και η παράδοση που έχει στοιχειώσει στα κεφάλια των ανθρώπων, παίζουν κάποιο ρόλο, έστω κι αν δεν είναι ο αποφασιστικός. Και το πρώτο πρωσικό κράτος δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε παραπέρα από ιστορικά και σε τελευταία ανάλυση οικονομικά αίτια. Δύσκολα όμως θα μπορούσε κανείς, χωρίς σχολαστικισμούς, να ισχυριστεί ότι ανάμεσα στα πολλά κρατίδια της βόρειας Γερμανίας, ίσα-ίσα το Βραδεμβούργο ήταν εκείνο που προοριζόταν από την οικονομική αναγκαιότητα κι όχι κι από άλλους παράγοντες (πριν απ’ όλα από το γεγονός ότι το Βραδεμβούργο, χάρη στο ότι κατείχε την Πρωσία, είχε μπλεχτεί στο πολωνικό ζήτημα και μέσον αυτού του ζητήματος στις διεθνείς πολιτικές σχέσεις, που έπαιξαν επίσης αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση της ισχύος του αυστριακού οίκου) να γίνει η μεγάλη δύναμη που ενσάρκωνε την οικονομική, γλωσσική και, από την εποχή της Μεταρρύθμισης και θρησκευτική διαφορά ανάμεσα στον Βορρά και τον Νότο.

Δύσκολα θα κατορθώσει κανείς να εξηγήσει με οικονομικά αίτια, δίχως να γίνει γελοίος, την ύπαρξη του κάθε γερμανικού κρατιδίου στο παρελθόν και στο παρόν, ή την προέλευση της τροπής των φθόγγων στην άνω-γερμανική διάλεχτο, που το γεωγραφικό ορεινό τείχος, που εκτείνεται από τα Σουδητικά Όρη ως τον Τάουνους, την έχει ευρύνει σε ένα σωστό ρήγμα που χωρίζει όλη τη Γερμανία.

***

Οι παγκοσμιόφρονες σκάνε στα γέλια όταν ακούνε για πατριωτισμό... Γιάννης Παπαμιχαήλ

Ξέρουμε τους γνωστούς παραμυθάδες της μετανεωτερικότητας, τους μονίμους ξενόφιλους που παριστάνουν τους φιλόξενους και τους ανθρωπιστές, τους παγκοσμιόφρονες κατά δήλωση αντιρατσιστές, τους πιστούς του δικαιωματισμού, τους δημοσιογραφούντες προοδευτικούς με την μελιστάλαχτη φωνή και το βλαχοκοσμοπολίτικο lifestyle.

Ξέρουμε τις ανεκδιήγητες ακαδημαϊκές ελίτ με τις δήθεν δημοκρατικές απόψεις που συνοψίζονται στην απόλυτη προσαρμογή στα πολιτικά και ηθικά κελεύσματα του διεθνοποιημένου καπιταλισμού. Η πιάτσα των προπαγανδιστών της πολιτισμικής και οικονομικής παγκοσμιοποίησης, όμως, διαθέτει στα ΜΜΕ της και αρκετούς "χιουμορίστες".

Ρόλος και ευθύνη αυτών των τελευταίων είναι η σαρκαστική αποδόμηση, μέσω της γελοιοποίησης, κάθε φωνής που επιχειρεί να καταγγείλει τα  ιδεολογήματα των "ανοικτών συνόρων". Κατά προέκταση και τον οργανωμένο εποικισμό ενός μεγάλου τμήματος της δυτικής Ευρώπης από στίφη λίγο ή πολύ εξαθλιωμένων λαθρομεταναστών, οι οποίοι πολιτικώς και πρακτικώς καθοδηγούνται και μετακινούνται μέσω διαφόρων ΜΚΟ, οι οποίες λειτουργούν ως επιδοτούμενοι σύγχρονοι "δουλέμποροι".

Τους λαθρομετανάστες αυτούς η κυρίαρχη πολιτική ορθότητα τους βάφτισε με το έτσι θέλω συλλήβδην "πρόσφυγες", έτσι ώστε να παρακαμφθούν οι όποιες κοινωνικές ή νομικές ενστάσεις. Οι εν λόγω λαθρομετανάστες εμφανίζονται ως κάτοχοι κάποιων μεταπολιτικών, μη ιστορικώς κεκτημένων ατομικών, ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Η μέθοδος αυτών που επιχειρούν να γελοιοποιήσουν τον πατριωτισμό είναι πάντα η ίδια: η αποσπασματική παράθεση κάποιων όντως ακροδεξιών προς γελοιοποίηση απόψεων για την κατασκευή μιας αληθοφανούς καρικατούρας. Μιας καρικατούρας που στοχεύει πλέον τις αξίες και τα πιστεύω του εθνικώς ταυτοποιημένου πολίτη. Δηλαδή, κάθε δημοκράτη που αισθάνεται πατριώτης, οι ευαισθησίες του οποίου είναι για τον καθεστωτικό εντεταλμένο "χιουμορίστα" είναι για γέλια.

Υπόθεση Κατσίφα: «Ζητάμε δικαίωση, δεν υπάρχει πόρισμα, μας γκρέμισαν το εκκλησάκι προς τιμήν του»

Του Λάμπρου Ζαχαρή από το sputniknews.gr

Το Sputnik συνομιλεί με τον γαμπρό του εκλιπόντος ομογενή που πέθανε ένα χρόνο πριν στις Βουλιαράτες και προσπαθεί να μάθει ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος. Το πόρισμα, η καταστροφή μιας εκκλησίας προς τιμήν του, οι επόμενες κινήσεις της οικογένειας.

Έκρυθμη η κατάσταση στη Βόρεια Ήπειρο με το βλέμμα στο ετήσιο μνημόσυνο του Κωνσταντίνου Κατσίφα που βρέθηκε νεκρός μετά από συμπλοκή με Αλβανούς αστυνομικούς στις 28 Οκτωβρίου 2018.Σύμφωνα με πληροφορίες του Sputnik, ενισχυμένες αστυνομικές δυνάμεις της αλβανικής πλευράς βρίσκονται κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα, αριθμητικά μεγαλύτερες από το συνηθισμένο, παραμένοντας σε επιφυλακή για τυχόν επεισόδια, στο Αργυρόκαστρο και στα γύρω χωριά, ανήμερα του μνημόσυνου. Οι ίδιες πληροφορίες λένε ότι υπάρχουν και αστυνομικοί με πολιτικά στην περιοχή.

«Το μήνυμα που ήθελαν να περάσουν με τον Κατσίφα έγινε σαφές στους κατοίκους, ότι δεν υπάρχει χώρος για μειονότητες. Ήταν τραγικό αυτό που έγινε. Όποιος και να ήταν αυτός ο άνθρωπος, θα μπορούσαν απλά να τον ακινητοποιήσουν οι αστυνομικοί και όχι να τον σκοτώσουν. Ο κόσμος φοβάται σε κάποια χωριά της ελληνικής εθνικής μειονότητας, αλλά δεν θα πάψει να κρατάει ζωντανή την ελληνική παράδοσή του», επισημαίνουν στο Sputnik, πηγές της ομογένειας, που επιθυμούν να μην κατονομαστούν.

Ένας χρόνος έχει περάσει από τον θάνατο του ομογενούς Κωνσταντίνου Κατσίφα στις Βουλιαράτες της Αλβανίας και η οικογένειά του ζητά απαντήσεις.

Το Sputnik μίλησε με τον γαμπρό του, τον Βαγγέλη Σακελαράκη, (τον σύζυγο της αδερφής του εκλιπόντος, της Ανθούλας Κατσίφα), ο οποίος μας είπε ότι ένα χρόνο μετά, δεν έχει βγει ακόμα πόρισμα για το θάνατο του ομογενούς.

Πως καταστράφηκε η ΔΕΗ και έφτασε η τιμή του ρεύματος στα ύψη

Του Αντώνη Φώσκολου

Πρόσφατα, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Καθημερινή ένα άρθρο που μας έλεγε ότι στην Ελλάδα έχουμε το πιο ακριβό ρεύμα στην Ευρώπη. Πρέπει να υπενθυμίσω ότι πριν 15 χρόνια η Ελλάδα είχε το πιο φθηνό ρεύμα στην Ευρώπη. Εξηγήσεις δεν δόθηκαν απλώς αναφέρθηκε ως γεγονός. Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας αναφέρεται συνεχώς στο ότι όλες οι κυβερνήσεις φταίνε για την άσχημη οικονομική κατάσταση της ΔΕΗ. Δεν μας αναφέρει την αιτία.

Πριν λίγες εβδομάδες, ο πρωθυπουργός παρέστη στα εγκαίνια της μονάδας ηλεκτροπαραγωγής συνδυασμένου κύκλου με φυσικό αέριο στην Βοιωτία, την οποία κατασκεύασε ο Μυτιληναίος. Διερωτώμαι, γιατί ο πρωθυπουργός δεν ρώτησε τον κ. Μυτιληναίο γιατί δεν χρησιμοποίησε ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας). Γιατί προτίμησε το εισαγόμενο αμερικανικό φυσικό αέριο LNG έναντι του εισαγόμενου ρωσικού φυσικού αερίου;

Υπάρχει κοινός παρονομαστής για όλα αυτά. Ο κ. Χατζηδάκης θα πρέπει να θυμάται ποιος ανάγκασε την ΔΕΗ να χρησιμοποιεί το 60% του εισαγόμενου πανάκριβου ρωσικού φυσικού αερίου για ηλεκτροπαραγωγή. Η τιμή του εισαγόμενου ρωσικού αερίου είναι 40% υψηλότερη από το υγροποιημένο φυσικό αέριο που αγοράζει από τις ΗΠΑ ο όμιλος Μυτιληναίου.

Φυσικά, όλη η Ελλάδα, προς το παρόν, στηρίζεται στο εισαγόμενο πανάκριβο ρωσικό φυσικό αέριο. Πρόκειται για ένα "έγκλημα" της θητείας Σιούφα στο υπουργείο Ανάπτυξης (πάλαι ποτέ υπουργείο Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας), επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή. Εκείνο, όμως, που δεν απαντήθηκε είναι γιατί ο όμιλος Μυτιληναίου έβαλε στον Άγιο Νικόλαο της Βοιωτίας ατμοηλεκτρικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με ισχύ 1426 MW και πρώτη ύλη το φυσικό αέριο και όχι ανεμογεννήτριες με ισχύ 1426 MW. Εξάλλου, ο αέρας είναι τζάμπα, σωστά;

Ανεμογεννήτριες και σπάνιες γαίες

Η Ρόζα της Σμύρνης -{ενσωματωμένοι ελληνικοι υποτιτλοι}

Ξεκουράστηκε... Έζησε μέχρι εκεί που του επέτρεπε η αξιοπρέπειά του...

Έγραφαν οι φυλλάδες… την επομένη…

Ένας 65χρονος έπεσε από το μπαλκόνι του διαμερίσματος που έμενε

στο Γαλάτσι όχι στην Κηφισιά.... όταν ο δικαστικός κλητήρας του χτύπησε το κουδούνι για να του επιδώσει το χαρτί της έξωσης....χρώσταγε κάποια νοίκια....

Χαμηλοσυνταξιούχος οικοδόμος....είχε χάσει

και την γυναίκα του και δεν θα άντεχε να κοιμάται στον δρόμο....δεδομένου ότι τα δυο του παιδιά πήραν τον δρόμο της ξενιτιάς μπας και βρουν την τύχη τους..

,,Τι και αν έκραζαν οι γειτόνοι…και λοιπόν ??...θα πήγαινε την επομένη...." τ

,,Και για να μην σας κουράζω,, ο μπαρμπαμητσος έπεσε....και δεν έμεινε άστεγος....και ξαναβρήκε

την παρέα του...την γυναίκα του....

Σε βοήθησε κωλοκράτος ....γλύτωσε μια σύνταξη.... της πείνας..

,,,Ειρωνία της στιγμής την ίδια ώρα στην βουλή άρχιζε η συζήτηση για τον αναπτυξιακό νόμο,,Οι περισσότεροι επαγγελματίες βουλευτές....αρχήσανε τις κοκορομαχίες τους,,...Ενώ ο Δημήτρης φώναζε την ίδια ώρα...

"...δεν αντέχω άλλο...."....και πήδηξε.... Άνθρωπος της γειτονιάς του μεροκάματου,, του φιλότιμου και της αξιοπρέπειας,, του παλιού καλού καιρού,,

Ποιον ήταν το περιβάλλον του Μπαρμπαμήτσου,,??

..Μια γειτονιά στο Γαλάτσι από τα παλιά....Τα Τουρκοβούνια έτσι τα λέγανε τότε,, εκεί γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Μπαρμπαμήτσος εκεί όταν υπήρχαν ακόμα χωματόδρομοι..και κατσαβράχια, μετά γίνανε οι πολυκατοικίες την δεκαετία του ΄60....πήραν και ένα δανειάκι

οι τυχερότεροι...μπήκαν μέσα πάντα μαζί με τους γειτόνους....

,,,Τα χρόνια πέρασαν,,Τα παιδιά έγιναν μεσήλικες...ηλικιωμένοι....βγήκαν στην σύνταξη....

Οι περισσότεροι είχαν ασχοληθεί με την οικοδομή....με χειρωνακτικές εργασίες.... μεροκάματο με την καραβάνα με το κολατσιό από το πρωί στις 5 με το πρώτο λεωφορείο για δουλειά....επιστροφή όταν σουρούπωνε....μια βόλτα στο καφενεδάκι... μια κουβέντα.....

,,Το Σαββατόβραδο η καλύτερη τους.....από σπίτι σε σπίτι η μάζωξη,,, ενίοτε με το βδομαδιάτικο κουτσουρεμένο…

με κατσαρόλα ρεφενέ και κρασί από τον καρβουνιάρη η τον παγοπώλη…

Είχε ο Θεός από βδομάδα....

Αυτά τα έζησε....ο καπετάνιος,,

Ναι....η γειτονιά του Δημήτρη κάπως έτσι είναι.....Είχα την τιμή να γνωρίσω τον Μπαρμπα Μητσο, με τα καλαμπούρια του το χαμόγελο.. την καλή παρέα.. γιατί είχαμε περίπου την ίδια ηλικία… Κανα δυο φορές τα σπάσαμε εκεί κοντά στην Γαλατσίου σε ένα από τα 5 σκυλάδικα της εποχής, μετά από το ρίξιμο μπετού στα λαθραία…

«Έτσι σας παρακολουθούν μέσω του κινητού σας» - Ο Σνόουντεν αποκαλύπτει

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς καχύποπτος ή λάτρης των συνωμοσιών για να του περνά από το μυαλό ότι το smartphone του τον “κατασκοπεύει”. Από τη στιγμή που αφήνουμε πίσω μας ψηφιακά ίχνη για οτιδήποτε κάνουμε online, είναι πιθανό κάποιος να μπορεί να το εντοπίσει για χτίσει το ψηφιακό προφίλ μας.

Αυτά τα έχουμε δει πολλάκις στο παρελθόν σε βιβλία, ταινίες, σειρές, ντοκιμαντέρ κλπ, αλλά καμιά φορά είναι καλό να τα μαθαίνεις από τα χείλη ανθρώπων που βρέθηκαν στην αντίπερα όχθη. Πόσω δε μάλλον όταν μιλάμε για τον Edward Snowden, τον πρώην αναλυτή της NSA (Εθνική Ασφάλεια των ΗΠΑ) που έβγαλε στη φόρα τις παράνομες πρακτικές της υπηρεσίας πριν από μερικά χρόνια.

Ο Snowden αναλύει στο video που ακολουθεί με ποιους τρόπους μας παρακολουθούν τα smartphones μας. Οι κυβερνήσεις έχουν στραφεί πλέον στον mobile χώρο για να συλλέγουν μαζικά δεδομένα και οι πάροχοι τηλεπικοινωνιών μπορούν να παρακολουθούν τις κινήσεις του χρήστη μέσω των πύργων κινητής τηλεφωνίας. Κάθε κίνηση του smartphone είναι και κίνηση του χρήστη, αρκεί φυσικά να το κουβαλά πάνω του, κάτι που είναι το συνηθέστερο σενάριο.

«Δεν υπάρχει κόμμα που να μη μαίνεται κατά της πατρίδας» - Κώστας Μελάς

 

Αν κλείσουμε τα αυτιά μας στις συνεχείς φωνασκίες που καλύπτουν όλο και περισσότερο τον χώρο της ύπαρξής μας και επιχειρήσουμε να στοχαστούμε για τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα, ίσως να αντιληφθούμε την κατάσταση του πολιτικού συστήματος και τις εγγενείς αδυναμίες του να αντιμετωπίσει τα πολύπλευρα και πολυεπίπεδα προβλήματα της χώρας.

Πολλοί είχαν ελπίσει ότι η βαθιά πολύπλευρη κρίση που διέρχεται η Ελλάδα θα οδηγούσε σε στοιχειώδη ποιοτική αλλαγή της συμπεριφοράς των πολιτικών κομμάτων. Η αδήριτη πραγματικότητα, όμως, δικαιώνει όσους είχαν τολμήσει να υποστηρίξουν ότι αντιθέτως αυτή όχι μόνο θα παραμείνει η ίδια, αλλά και θα κατρακυλήσει σε χειρότερα επίπεδα. Μάλιστα η συμπεριφορά των πολιτικών κομμάτων οδηγεί σε οδυνηρές σκέψεις, δικαιώνοντας τον Paul Valery ότι τελικά «δεν υπάρχει πολιτικό κόμμα που να μη μαίνεται κατά της πατρίδας».

Είναι αξιοσημείωτο, μάλιστα, ότι οι πολιτικές ηγεσίες δεν δίνουν καμία εξήγηση. Κάθε κόμμα έχει τα δικά του σκοτεινά σημεία, τις κρυφές του εκατόμβες και τα ανομολόγητα όνειρά του. Τους θησαυρούς του από απερίσκεπτα πράγματα και από προπέτειες. Όσα λησμόνησε στα σχέδιά του και όσα θέλει να κάνει να ξεχάσουν οι άλλοι. Αποσύρουν, προκειμένου να επιβιώσουν, όλα εκείνα τα οποία υπόσχονται, προκειμένου να εξασφαλίσουν την ύπαρξή τους. Συμπεριφέρονται κατά τρόπο δημαγωγικό-λαϊκιστικό, όσο βρίσκονται εκτός εξουσίας, και άλλο τόσο και περισσότερο όταν βρίσκονται στην εξουσία.

Η μόνη σταθερά είναι η προσπάθεια κάθε κόμματος να επιβάλλει τη βούλησή του στον εγχώριο αντίπαλο. Πολλές φορές επιτυγχάνει το ένα κόμμα να επιβάλει τη βούλησή του επί των αντιπάλων του, αλλά άλλες τόσες φορές αυτή η προσπάθεια έχει αποδειχθεί μοιραία. Τα συμφέροντα της χώρας δεν πρέπει να συγχέονται με τις προσδοκίες κάθε πολιτικού κόμματος. Η εκπλήρωση των επιθυμιών τους δεν μας απομακρύνει από τη δυστυχία ή και τον χαμό της χώρας. Εν τω μεταξύ, για να θυμηθούμε τον Σεφέρη «η Ελλάδα ταξιδεύει».

Ο εγκλωβισμός της "σιωπηλής πλειοψηφίας"

Περί παρελάσεων

του Βασίλη Ασημακόπουλου

Δεν μου άρεσε το δρώμενο των «10 κοριτσιών» στην παρέλαση της Νέας Φιλαδέλφειας. Καταλαβαίνω και όσους ενοχλήθηκαν. Όπως ενοχλητική ήταν η εικόνα του περιφερειάρχη με το κινητό του την ώρα της παρέλασης. Προσωπικά παρ’ όλο που δεν αισθάνομαι την παραμικρή εγγύτητα στον τρόπο διαμαρτυρίας των «10», θα επέλεγα να μην το σχολιάσω καν. Διαφωνώ και με την ανακοίνωση του Δημάρχου. Όχι γιατί έβγαλε ανακοίνωση. Το περιεχόμενό της δεν μου άρεσε. Το θεωρώ ακραίο.

Διαβάζω ορισμένους υποστηρικτές, κάποιοι είναι και φίλοι, του δρωμένου των «10» που παραπέμπουν στην 28η Οκτωβρίου 2011. Καμία σχέση πραγματικά. Τότε είχαμε μια αυθόρμητη λαϊκή παρέμβαση σε όλα τα μέρη της Ελλάδας, με τάση ανατροπής της πολιτικής εξουσίας, τοπικής και εθνικής-κρατικής. Διεκδίκηση της ηγεσίας του έθνους μέσα από μια πλατιά αδιαμεσολάβητη συγκρουσιακή αντιφατική κινητοποίηση σε επίπεδο πολιτικό και συμβολικό απέναντι στο μνημονιακό καθεστώς εξάρτησης διεθνές και εθνικό που οικοδομούνταν και έχοντας συσσωρευμένες κινητοποιήσεις από Πλατείες (Μάιο-Ιούνιο) και διαδηλώσεις-απεργίες-συγκρουσιακές στιγμές (Σεπτέμβριο-Οκτώβριο). Το τι έγινε στη συνέχεια είναι άλλο θέμα συζήτησης.

Αυτό που νομίζω ότι δεν πρέπει να περάσει ασχολίαστο όμως, είναι το «μανιφέστο» των 10 κοριτσιών της παρέλασης όπως τιτλοφορείται από την ΕφΣυν. Επαναλαμβάνει όλες τις στερεοτυπικές αναφορές και ιδεολογικά κλισέ περί παρελάσεων, όλη την αντιπατριωτική υστερία και βαθιά ακροφιλελεύθερη-ναρκισιστική βουλκάντα. Κατά τη γνώμη μου είναι η άλλη εκδοχή των δηλώσεων των Υπουργών Κεραμέως και Μηχαηλίδου για την 28η Οκτωβρίου. Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, της εστίας ενιαίου κόμματος του υπεριμπεριαλισμού-παγκοσμιοποίησης, όπως εκφράζεται στη χώρα μας.

Διεθνής Ημέρα Αντίστασης και Αλληλεγγύης στη Ροζάβα. Σάββατο 2 Νοεμβρίου

Με το σύνθημα "ξεσηκωθείτε για τη Ροτζάβα", το Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν, καλεί στις 17:00 έξω από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (Πατησίων), στα πλαίσια των παγκόσμιων δράσεων για αλληλεγγύη στην επανάσταση της Ροτζάβα.

Η μεγάλη κλοπή : Πάνω από ένα τρις θα εισπράξει το Υπερταμείο από την υφαρπαγή του συνόλου της περιουσίας του ελληνικού δημοσίου

Οι εισπράξεις του Υπερταμείου από την υφαρπαγή του συνόλου της περιουσίας του ελληνικού δημοσίου, εκτιμάται ότι ξεπερνούν το ένα τρις ευρώ. Αυτό προκύπτει από τις αποφάσεις του Eurogroup με τις οποίες η χώρα μας υποχρεώνεται να καταβάλει ετησίως ποσά της τάξης των 20-37 δις ετησίως μέχρι το έτος 2060.

Με βάση τις σχετικές αποφάσεις και  ειδικότερα αυτής της 15/6/2017 [1], η εκτίμηση για είσπραξη ενός  τρις ευρώ από το Υπερταμείο, αποτελεί έναν μάλλον μετριοπαθή υπολογισμό αν ληφθεί υπόψη ότι, η κρατική περιουσία που μεταφέρεται στο σύνολό της στο Υπερταμείο για πώληση ή εκμετάλλευση, είναι πολύ μεγαλύτερη.

Επί πλέον, αν συμπεριληφθούν οι τράπεζες με τις θυγατρικές τους  στην Ελλάδα και το εξωτερικό που έχουν ήδη περάσει σε ξένα χέρια σε τιμές πολύ κατώτερες από την πραγματική τους αξία, τότε, το συνολικό μέγεθος της “ληστείας” φτάνει με ασύλληπτα ύψη, που είναι σχεδόν αδύνατον να προσδιοριστεί επακριβώς.Σε όλα αυτά αν προστεθεί και η επικείμενη αξιοποίηση των υδρογοναθράκων που βρίσκονται στην Ελληνική υποθαλάσσια επικράτεια,τα ποσά που θα ενθυλακώσουν οι ξένοι άρπαγες ξεπερνούν κάθε οργιώδη φαντασία.

Η στυγνή υφαρπαγή του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού δημοσίου, γίνεται έναντι των χρεών, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων είναι πλασματικό και έχει δημιουργηθεί μέσα και από την ευρωζώνη {2} {3}. Η δημόσια περιουσία που αποτελεί συλλογικών περιουσιακό στοιχείο των Ελλήνων πολιτών και ειδικότερα των επόμενων γενεών, εκτός των άλλων, αποστερεί την χώρα μας από αναγκαία δημόσια έσοδα και την οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης και φτωχοποίησης. Η πραγματικότητα αυτή, σε συνδυασμό με την υπερφορολόγηση και τη συρρίκνωση των εισοδημάτων, αποκλείει κάθε αναπτυξιακή ελπίδα και η περί του αντιθέτου εικονική αισιοδοξία είναι προπαγανδιστική ανοησία, λόγια παρηγοριάς για τον βαριά άρρωστο.

Η λίστα της κλοπής