ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ!

της ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ!

Ωωωω! Σάς ευχαριστώ που ανασύρετε τον βαθιά ενταφιασμένο ανθρωπισμό μας προς "τον συνάνθρωπο", που εσείς καταντήσατε ανθρώπινο ράκος! 

Σάς ευχαριστώ που συστηματικά μάς κυκλώνετε από παντού, ώστε να υποχρεωθούμε σε τηλεκατευθυνόμενη αλληλεγγύη, εμείς που σήμερα είμαστε ενδεείς και καταχρεωμένοι! Σάς ευχαριστώ που μάς ανοίγετε τους ορίζοντες, ώστε να γεμίσουν με χάος τα μάτια και οι ψυχές μας! Σάς ευχαριστώ τέλος που μάς προσφερετε τόσο απλόχερα το ανεκτίμητο δώρο της "πολυπολιτισμικότητας"!

Ξέρετε, είχα μέχρι τώρα την αφέλεια να νιώθω επαρκώς καλυμμένη από τον δικό μας πολιτισμό! Υπήρξα "πρόσωπο" με τη δική του θεώρηση για τους ανθρώπους! Γνώριζα τον πατέρα και τη μάνα μου! Γνώριζα την πατρίδα μου, τους φίλους και τους εχθρούς μου! Γνώριζα τους προγόνους μου και μπορούσα να καυχιέμαι για τις κατακτήσεις του λαού μου! Γνώριζα την πίστη και τις αξίες μου, τους άγιους και τους ήρωές μου. Γνώριζα τις πόλεις και τα χωριά μας, τους κάμπους, τα βουνά μας και τις θάλασσες! Το σύμπαν μου ήταν ολοκληρωμένο και ασφαλές, δεν έχω λόγο να μπω στην περιπέτεια του δικού σας παραδείσου, δεν θέλω να καταντήσω "αριθμός".

Πολυπολιτισμικότητα; Ευχαριστώ, δεν θα πάρω!

Σεμινάρια... μάρκετινγκ σε μετανάστες

Πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης «τρέχει» η κυβέρνηση για την είσοδο των αλλοδαπών στην αγορά εργασίας

Aφού η τωρινή κυβέρνηση, αλλά και όλες οι προηγούμενες έλυσαν το πρόβλημα εύρεσης εργασίας των Ελλήνων πολιτών και συνέβαλαν καθοριστικά στο να αποκτήσουν επαγγελματικές δεξιότητες, ήρθε η ώρα των μεταναστών και των προσφύγων, που φτάνουν κατά χιλιάδες στη χώρα μας. 

Μετά την πρόσκληση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για τη μίσθωση ξενοδοχείων και κατοικιών σε όλη τη χώρα προκειμένου να εγκατασταθούν οι πρόσφυγες, από τους οποίους «βουλιάζουν» τα νησιά του Αιγαίου, η κυβέρνηση αποφάσισε να τους παράσχει μόρφωση και όλα τα εφόδια για να μπορέσουν σταδιακά να εισέλθουν στην αγορά εργασίας.

Απευθύνει, λοιπόν, πρόσκληση για σεμινάρια μάρκετινγκ και επιχειρηματικότητας σε άνεργους μετανάστες και πρόσφυγες, διάρκειας 12 μηνών, μετά την ολοκλήρωση των οποίων θα μπορούν να βγουν δυναμικά στον εργασιακό στίβο.

Όπως αναφέρεται στην πρόσκληση, «η δράση αφορά την εφαρμογή του πιλοτικού προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης, ανταλλαγής και αναβάθμισης δεξιοτήτων και πρόσβασης σε εργασιακά περιβάλλοντα για άνεργους πρόσφυγες και μετανάστες». Το πεδίο εκπαίδευσης και κατάρτισης εστιάζεται σε δυναμικούς τομείς εργασίας, με έμφαση στην επιχειρηματικότητα, στο μάρκετινγκ και στις νέες τεχνολογίες. 

«Η δράση επικεντρώνεται σε επαγγελματικές ειδικότητες που εμφανίζουν αυξητική τάση δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, περιλαμβάνοντας πλέγμα δράσεων, όπως σεμινάρια για την απασχολησιμότητα τα οποία εστιάζουν στην επιχειρηματικότητα, στη δικτύωση, στο μάρκετινγκ, στην εκπαίδευση σε πλατφόρμες και κοινωνικά δίκτυα, καθώς και στην προώθηση στην απασχόληση μέσω πρακτικής άσκησης καθώς και προγράμματα συνεργασίας».

Εκδήλωση: Μεταναστευτικό: «Η στρατηγική του εποικισμού και η ανικανότητα των ελληνικών ελίτ» (βίντεο)

8 Οκτωβρίου 2019 

Το Άρδην οργάνωσε την Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2019 στις 19.30  εκδήλωση με θέμα:

«Η στρατηγική του εποικισμού και η ανικανότητα των ελληνικών ελίτ»

Μίλησαν οι:

Γιώργος Καραμπελιάς, συγγραφέας

Έφη Λαμπροπούλου, καθηγήτρια Εγκληματολογίας Παντείου Πανεπιστημίου

Σταύρος Λυγερός, δημοσιογράφος slpress.gr

Άγγελος Συρίγος, βουλευτής

Εκπρόσωπος της Παγχιακής Επιτροπής Αγώνα

Συντονιστής: Βασίλης Στοϊλόπουλος, Άρδην

στον χώρο πολιτικής και πολιτισμού, «Ρήγας Βελεστινλής», Ξενοφώντος 4, Σύνταγμα

Όταν η ζωή μιμείται το Black Mirror: Πέντε τεχνολογίες θυμίζουν επεισόδια της σειράς

Λίγο πριν αρχίσει ο πέμπτος κύκλος του Black Mirror, αποφασίσαμε να ψάξουμε για ανατριχιαστικές τεχνολογίες στην πραγματική ζωή.

Η ιδιαίτερα δημοφιλής σειρά του Netflix, εξετάζει τις συνέπειες της σχέσης των ανθρώπων με την τεχνολογία. Η απόσταση όμως μεταξύ της πραγματικότητας και των σεναρίων του Black Mirror μπορεί να μην είναι και τόσο μεγάλη.

Μπορεί η ανθρωπότητα να μην έχει φτάσει στο επίπεδο να μεταφέρει την συνείδησή της σε διαφορετικό εγκέφαλο, υπάρχουν κάποιες αρκετές τρομακτικές ανακαλύψεις που δεν απέχουν και τόσο από τη σειρά φαντασίας.

Μιλώντας με τους νεκρούς μέσω bots

Στο επεισόδιο «Be Right Back» του δεύτερου κύκλου, μια πενθούσα χήρα βρίσκει παρηγοριά σε ένα ανθρωποειδές του νεκρού άνδρα της, το οποίο δημιουργήθηκε με βάση τα δεδομένα του στο διαδίκτυο. Το επεισόδιο αναδεικνύει τελικά πόσο επώδυνο μπορεί να είναι αν δεν επιτρέψεις σε κάποιον να πενθήσει καταλλήλως το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου και θα μπορούσε να συνιστά και μια προειδοποίηση για να μην δημιουργηθούν τέτοια bots στην πραγματική ζωή.

Το MIT χρησιμοποιεί το ψηφιακό αρχείο ενός ατόμου για να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα Τεχνίτης Νοημοσύνης «ενισχυμένης αιωνιότητας» με τεχνητά νευρωνικά δίκτυα που μπορούν να καταλάβουν τα γλωσσικά πρότυπα και να επεξεργαστούν νέες πληροφορίες. Αυτό επιτρέπει στην ψηφιακή έκδοση ενός ατόμου να αναπτυχθεί και να μπορεί ακόμη και να εκφράσει άποψη για τρέχοντα ζητήματα.

άρωμα εσύ ...

φωτό Sarah Gillespie

Της Άννας Στάικου

Έξω από τους ξύλινους κορμούς 

τρέχουν τα μάτια μου άνθη 

και άρωμα εσύ 

-------ΑΣ---------

Ηλεκτρόδιο

 

«Όλα είναι δρόμος…»

π. Λίβυος

Έρχονται λοιπόν στιγμές που ότι υπάρχει μέσα σου χρόνια μπαζωμένο και παρατεταμένο εκρήγνυται. Λάβα καυτή κατακαίει την συμβατικότητα και απολιθώνει τις νόθες στιγμές που έζησες. Η καρδιά σου γονυπετής ικέτης προσέρχεται στην θύρα της συνείδησης σου και παρακλητικά φωνάζει, «σταμάτα να με φιμώνεις.. Πάψε να με αγνοείς.. Άκουσε με..» 

Η ψυχή σου βοά, «σταμάτα να ζεις την ζωή κάποιου άλλου. Ζήσε την δική σου..».

Είναι τότε που εισερχόμενος στον Άδη της υπάρξεως σου ακούς ηχηρά την φωνή του Χριστού «ητω δε υμών το ναι ναι και το ου ου…».

Αυτό δεν είναι ανώδυνο, ούτε ανέξοδο. Είναι επίπονο και μαρτυρικό. Αλλά συγχρόνως όμορφο και ουσιαστικό. Λυτρωτικό και βαθιά θεραπευτικό.

(από το βιβλίο μου «Όλα είναι δρόμος…» σελ. 10-11 π. Λίβυος)

Δημήτρης Π. Κρανιώτης: "Λίστα επιζώντων"

Στολισμένα όνειρα

με ιδέες κατορθωμάτων,

γεμάτες ατοπήματα,

λάθη και ενοχές,

κρεμάς για σκουλαρίκια,

σαν φάντασμα κυμάτων

που στα ναυάγια

χάνεται

σε μύριες εκδοχές,

χωρίς ποτέ

να βρίσκεσαι

στη λίστα επιζώντων,

χωρίς ποτέ

να πνίγεσαι

σε ανθρώπων εντολές.

(από τη συλλογή "Ενδόγραμμα", εκδ. Μαλλιάρης Παιδεία, 2010)

Δραματικές ιστορικές ώρες – Το πολεμικό ανακοινωθέν των SDF για αντίσταση στην τουρκική εισβολή

Η Γενική Διοίκηση των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) εξέδωσε πολεμικό ανακοινωθέν μετά την απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη βόρεια Συρία.

Καλεί όλους τους λαούς της βόρειας Συρίας να σταθούν στο πλευρό των SDF και να πολεμήσουν για τη γη τους.

Οι αιχμές για τους Αμερικανούς είναι «σουβλερές» αλλά προσεκτικές.

Η ανακοίνωση

«Παρά όλες τις προσπάθειές μας να αποφύγουμε τη σύγκρουση, τη δέσμευσή μας στη συμφωνία του «μηχανισμού ασφαλείας» και τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για το σκοπό μας, οι αμερικανικές δυνάμεις δεν έφεραν εις πέρας τις ευθύνες τους και αποχώρησαν από τις συνοριακές περιοχές με την Τουρκία.

»Η απρόκλητη επίθεση της Τουρκίας στις περιοχές μας θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στη μάχη μας ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος και τη σταθερότητα και την ειρήνη που δημιουργήσαμε στην περιοχή τα τελευταία χρόνια.

»Ως Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τη γη μας με κάθε κόστος.

»Καλούμε τους Κούρδους, Άραβες Ασσυρίους και Συριακούς να ενισχύσουν την ενότητα τους και να σταθούν δίπλα στις SDF στην υπεράσπιση της γης τους.

»Γενική Διοίκηση των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), 7 Οκτωβρίου 2019».

Από : Μιχαηλ Νικητας .

Τους τρεις Οικονομικούς δολοφόνους Παπαδήμο, Ντράγκι και Σταϊκούρα τους γνωρίζετε όλοι.

Αυτόν όμως που λίγοι γνωρίζουν κ παίζει τον σημαντικότερο ρόλο είναι ο Κύριος μέσα στον κόκκινο κύκλο. Ξέρετε ποιός είναι ?

Είναι ο ελεγκτής του χρηματοδότη της οικογενείας Μητσοτάκη. Είναι ο σύνδεσμος Τραπεζιτών και Κυβέρνησης.

Είναι αυτός που έχει αποστολή να φάει τα 37δις ευρώ απ' το μαξιλαράκι με το πρόσχημα της ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών. Είναι ο αδελφός του κουμπάρου του Σόρος. Ειναι ο Γιώργος Ζαββός...

Είναι ο Υφυπουργός Οικονομικών, αρμόδιος για το Χρηματοπιστωτικό Σύστημα…

Πρόκειται για τον αδελφό του Στέλιου Ζαββού, του κουμπάρου και alter ego του Τζόρτζ Σόρος, ο οποίος έχει νυμφευθεί την Σοφία (κόρη του Απόστολου Δοξιάδη).

Παρεμπιπτόντως, επειδή μπορεί κ αυτό να έχει τη δική του σημασία, ο Απόστολος Δοξιάδης μαζί με την Alpha Bank είχαν την ΔΕΛΤΑ Πληροφορική που από το 1981 μέχρι κ το 2007 έβγαζε τα αποτελέσματα των εκλογών, ενώ μετά ανέλαβε η Singular Logic, που όμως είχε συγχωνευθεί με τη ΔΕΛΤΑ Πληροφορική από το 2001…

Ο Γιώργος Ζαββός ήταν Ευρωβουλευτής της ΝΔ.

Πότε έγινε ευρωβουλευτής (με λίστα) ?

Το 1990 επί ηγεσίας του πατρός Μητσοτάκη !!!

ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΤΩΡΑ?

Μουσουλμανικός εποικισμός αντί θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα 

«Ξυπνήστε, άνθρωποί μου, ξυπνήστε! Μέσα στο φόβο σας να βαδίσετε ενάντια στο ρεύμα, μην τυχόν και σας περάσουν για ρατσιστές (παρεμπιπτόντως, αυτό είναι μια λανθασμένη έκφραση, γιατί το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με μια ράτσα, μια φυλή, αλλά με μια θρησκεία), δεν καταλαβαίνετε ή δεν θέλετε να καταλάβετε ότι μια Αντίστροφη Σταυροφορία έχει ήδη αρχίσει. Τόσο τυφλωμένοι είστε από τη μυωπία και την ηλιθιότητα του Politically Correct, που δεν καταλαβαίνετε ή δεν θέλετε να καταλάβετε ότι έχει αρχίσει να διεξάγεται ένας θρησκευτικός πόλεμος. Ένας πόλεμος που ονομάζεται Τζιχάντ. Ένας πόλεμος που ίσως δεν στοχεύει στην κατάληψη των εδαφών μας (ίσως;), αλλά σίγουρα στοχεύει στην κατάληψη των ψυχών μας και στην εξαφάνιση της ελευθερίας μας» έγραφε η Ιταλίδα δημοσιογράφος,πολεμική ανταποκρίτρια και συγγραφέας Οριάνα Φαλάτσι στο βιβλίο της Οργή και Περηφάνια το 2003, αποτυπώνοντας μια παρηκμασμένη και εξισλαμισμένη Ευρώπη που αργά αλλά σταθερά μετατρεπόταν σε αραβική επαρχία.

Tα λόγια της Φαλάτσι είναι κάτι παραπάνω από προφητικά. Είναι λόγια που περιγράφουν με απόλυτη ακρίβεια την Ευρώπη, Ευραμπία όπως την αποκαλούσε η ίδια, των επόμενων ετών και το ι«σχέδιο των μουσουλμάνων» να την κατακτήσουν μέσω της μετανάστευσης όπως είχε υποστηρίξει στα βιβλία της. «Οι γιοι του Αλλάχ ήσαν πάντοτε αξεπέραστοι στην τέχνη να εισβάλλουν, να κατακτούν, να υποτάσσουν. Κι η διακαώς ποθούμενη λεία τους ήταν πάντα η Ευρώπη, ο χριστιανικός κόσμος… Στην υποδουλωμένη Ευρώπη, το θέμα της ισλαμικής γονιμότητας έχει κηρυχθεί ταμπού, που κανείς δεν τολμά να θίξει… Κι αρκεί να θυμηθούμε τα λόγια του Μπουμεντιέν (σ.σ. πρώην προέδρου της Αλγερίας) ενώπιον της Συνέλευσης του ΟΗΕ το 1974: «Κάποια μέρα εκατομμύρια άνθρωποι θα εγκαταλείψουν το νότιο ημισφαίριο για να εισβάλουν στο βόρειο. Σίγουρα όχι ως αλλοδαποί. Θα έρθουν ως κατακτητές και θα το καταλάβουν, εποικίζοντάς το με τα παιδιά τους. Το σώμα των γυναικών μας θα μας εξασφαλίσει τη νίκη»». Ενδεχομένως σε κάποιους οι απόψεις της σπουδαίας αυτής δημοσιογράφου να φανούν ακραίες, αρκεί όμως να κοιτάξει τί συμβαίνει στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στα νησιά του Αιγαίου.

Quba Mere Diwane: Ο μεγαλύτερος ναός Γιεζίντι στον κόσμο άνοιξε την Κυριακή στην Αρμενία

https://www.rudaw.net/english/world/29092019

ΕΡΜΠΙΛ, Περιφέρεια Κουρδιστάν - Ο μεγαλύτερος ναός Γιεζίντι στον κόσμο άνοιξε την Κυριακή στην Αρμενία, όπου η εθνοθρησκευτική ομάδα είναι η μεγαλύτερη μειονότητα, σε τελετή στην οποία παρευρέθηκαν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και άλλοι αξιωματούχοι του Ερεβάν. 

Το Quba Mere Diwane, που βρίσκεται στο Aknalich, 35 χιλιόμετρα δυτικά της πρωτεύουσας Ερεβάν, αποτελείται από επτά θόλους που περιβάλλουν μια κεντρική τοξωτή στέγη και στεγάζει αίθουσα προσευχής, θεολογική σχολή και μουσείο.

Ο πρώτος αναπληρωτής Πρωθυπουργός της Αρμενίας, Αραράτ Μιρζογιάν, χρησιμοποίησε την ευκαιρία για να κάνει συγκρίσεις μεταξύ των τραγικών πρόσφατων ιστοριών των Γιεζίντι και των Αρμενίων.

"Δυστυχώς, στη σύγχρονη ιστορία τους, οι Γιεζίντι όπως και οι Αρμένιοι έχουν πέσει θύματα γενοκτονίας", δήλωσε ο Μιρζογιάν την Κυριακή .

"Είναι συμβολικό και λογικό ο μεγαλύτερος ναός των Γιεζίντι στον κόσμο να βρίσκεται στην Αρμενία. Η Αρμενία φιλοξενεί τον λαό των Yezidi. Τα παιδιά του λαού των Yezidi ήταν μαζί με τους αδελφούς τους Αρμένιους σε πολλές μοιραίες και ηρωικές στιγμές ", πρόσθεσε.

Το Quba Mere Diwane χτίστηκε μόλις λίγα μέτρα μακριά από το Ζιαράτ, τον πρώτο ναό Γιεζίντι της Αρμενίας, που ιδρύθηκε το 2012 . Ο νέος 25 μέτρων ύψους ναός, που χρηματοδοτείται από τον γεννημένο στην Αρμενία επιχειρηματία Yezidi, με έδρα την Ρωσία, Mirza Sloian, βρίσκεται πάνω από τον ταπεινό προκάτοχό του.

Οι κοινότητες του Yezidi παραδοσιακά κατοικούσαν στις περιοχές κουρδικής πλειοψηφίας του σύγχρονου βόρειου Ιράκ και της ανατολικής Τουρκίας. Μια σημαντική κοινότητα Γιεζίντι ιδρύθηκε σε αυτό που σήμερα είναι η Αρμενία στη δεκαετία του 1820, που σχηματίζεται από εκείνους που διέφυγαν της δίωξης της οθωμανικής αυτοκρατορίας στις μη μουσουλμανικές μειονοτικές ομάδες. Η τελευταία απογραφή της Αρμενίας, που πραγματοποιήθηκε το 2011, έφερε τον αριθμό των Yezidi στη χώρα σε πάνω από 35.000, καθιστώντας την εθνοθρησκευτική ομάδα την μεγαλύτερη μειονότητα της Αρμενίας.

Κούρδοι της Συρίας: Θα αντισταθούμε μέχρις εσχάτων στην τουρκική εισβολή

Αλμπάνης Γιάννης , CNN Greece

Δραματικές είναι οι εξελίξεις στη Μεσοποταμία μετά το αμερικανικό «πράσινο φως» στην τουρκική εισβολή στη Βόρεια Συρία (συριακό Κουρδιστάν).

Βρισκόμαστε στις παραμονές μιας μεγάλης πολεμικής σύρραξης ανάμεσα στον τουρκικό στρατό και τους Κούρδους μαχητές των YPG (Μονάδων Λαϊκής Προστασίας) που ελέγχουν αυτή τη στιγμή την περιοχή ανατολικά του Ευφράτη.

Οι Κούρδοι βρίσκονται πλέον με την πλάτη στον τοίχο και καλούνται να δώσουν έναν άνισο αγώνα επιβίωσης.

Πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι όταν αρχίσει η τουρκική εισβολή (κάτι που κατά τον Ερντογάν μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε νύχτα), το PKK θα μεταφέρει τη σύγκρουση στο εσωτερικό της Τουρκίας, ενώ θα αντιδράσουν δυναμικά και οι κουρδικές κοινότητες στην Ευρώπη.

Το τηλεφώνημα

Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος, σε χτεσινή τηλεφωνική επικοινωνία του Ντόναλντ Τραμπ με τον Ταγίπ Ερντογάν, ο Αμερικανός πρόεδρος έδωσε το «οκ» στον Τούρκο ομόλογό για να εισβάλουν τουρκικά στρατεύματα στη Βόρεια Συρία.

Ο άνθρωπος προοδεύει μηχανικά, αλλά σαν ψυχοσύνθεσή παραμένει ίδιος εδώ και πάνω από 50.000 χρονιά. Ένα αγρίμι.

Γιώργος Παπαδόπουλος Τετράδης

Η διεθνής πολιτική είναι ένα καραγκιοζοπαιχτήριο αναλγησίας και αδίστακτων κινήσεων, που υπηρετούν τα συμφέροντα μόνο όσων είναι ικανοί να υπερασπιστούν αποτελεσματικά τον εαυτό τους. 

Οι έννοιες της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης είναι όχι μόνο άγνωστες, αλλά και αντικείμενα χλευασμού και αισχρής εκμετάλλευσης από τους ισχυρούς. Όποιος βαδίζει σε άλλο δρόμο από της ισχύος, απλώς βλάπτει τα συμφέροντα του τόπου του. 

Η ιστορία επαναλαμβάνεται αμείλικτα ίδια από την εποχή των σπηλαίων. Άλλοτε ντυμένη με τα στολή των στρατιωτών και άλλοτε με των δικαιωματιστών. 

Ίδια αιματοβαμμένη και από τους δύο. Για δικό τους όφελος. Ο άνθρωπος προοδεύει μηχανικά, αλλά σαν ψυχοσύνθεσή παραμένει ίδιος εδώ και πάνω από 50.000 χρονιά. Ένα αγρίμι.

Τα επτά μέτρα που μπορούν να λύσουν το μεταναστευτικό

Tου Σταύρου Λυγερού από το slpress.gr 

Το μεταναστευτικό εξελίσσεται σε πρόβλημα-εφιάλτη όχι μόνο για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ούτε μόνο για τις τοπικές κοινωνίες που φιλοξενούν κέντρα υποδοχής, κυρίως των νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Εξελίσσεται σε εθνικό πρόβλημα-εφιάλτη. Μπορεί με τις ιδεοληψίες της η κυβέρνηση Τσίπρα να επιδείνωσε την κατάσταση, αλλά η ανυπαρξία επεξεργασμένης αποτελεσματικής μεταναστευτικής πολιτικής πάει πιο πίσω.

Σε άρθρο μου στην “Καθημερινή” (1 Απριλίου 2012) είχα όχι μόνο υπογραμμίσει το κενό, αλλά και καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις. Ημέρες που είναι, αξίζει να τις υπενθυμίσω επικαιροποιημένες. Κατά την άποψή μου, το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο εάν βασική πτυχή μίας μεταναστευτικής πολιτικής είναι η μηδενική ανοχή στην παράνομη μετανάστευση.

Αυτή πρέπει να συνδυασθεί με την παραχώρηση ιθαγένειας σε μακροχρόνιους μετανάστες που είναι πολιτισμικά συμβατοί και ως εκ τούτου ενσωματώνονται στην ελληνική κοινωνία (κυρίως από την ανατολική Ευρώπη). Για να είναι αποτελεσματική μια εθνική μεταναστευτική πολιτική, όμως, πρέπει να θεσμοθετηθεί μια κοινή ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, η οποία να προικοδοτηθεί με επαρκείς πόρους και με τα αναγκαία εργαλεία.

Οι εθνικές δράσεις πρέπει να αφορούν ταυτοχρόνως πολλά μέτωπα:

Πρώτον: Πρέπει να εξετασθούν ταχύτατα οι δεκάδες χιλιάδες συσσωρευμένες αιτήσεις για άσυλο, ώστε να είναι σαφές ποιοι δικαιούνται προστασίας και ποιοι όχι. Σήμερα, όλοι αυτοί προστατεύονται από απέλαση επειδή εκκρεμεί η αίτησή τους. Ακόμα και όσοι δεν έχουν καμία ελπίδα να τους δοθεί άσυλο, υποβάλλουν αίτηση, επειδή έτσι παραμένουν για χρόνια νομίμως.

Η εκκαθάριση των αιτήσεων μπορεί να γίνει και με την κατάργηση περιττών διαδικασιών και κυρίως με τη συγκρότηση όσων επιτροπών απαιτούνται αφενός για να εξετασθούν οι συσσωρευμένες αιτήσεις, αφετέρου για να διεκπεραιώνεται εντός 2-3 μηνών κάθε νέα αίτηση. Για τον σκοπό αυτό μπορούν να χρησιμοποιηθούν συνταξιούχοι δικαστικοί και δημόσιοι υπάλληλοι με πτυχίο νομικής, αφού γίνει η κατάλληλη νομοθετική ρύθμιση για τον τρόπο αμοιβής τους. Ευτυχώς, η κυβέρνηση κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.

Φύλαξη συνόρων και επαναπροωθήσεις

Αλεξανδρέττα 1939, Κύπρος 1974, Συρία 2019....

Ο Λευκός Οίκος έδωσε πράσινο φως για την εισβολή των Τούρκων στην Συρία. 

Οι Κούρδοι εγκαταλείπονται στα νύχια των ισλαμοκεμαλιστών.

Αλεξανδρέττα 1939, Κύπρος 1974, Συρία 2019 με τις πλάτες δυτικών "συμμάχων" στην Ανατολική Μεσόγειο η γενοκτονία σε βάρος των ιστορικών λαών συνεχίζεται!

Δώστε κι άλλες βάσεις στα γεράκια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ....

ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Γιώργος Τσιτσιμπής: Τα αποτελέσματα του «δόγματος του σοκ» παραμένουν παρόντα

Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπής

Στο περίφημο βιβλίο της Naomi Klein «το δόγμα του σοκ», εκδ. ΛΙΒΑΝΗΣ, που δικαιολογημένα έγινε best seller, αναφέρεται πως δεν υπάρχει σοκ χωρίς σύγχυση, αποπροσανατολισμό και έκπληξη.

Είναι στηριγμένο στη θεωρία του ψυχιάτρου Κάμερον που πίστευε ότι υποβάλλοντας τον ανθρώπινο εγκέφαλο σε μια σειρά από σοκ μπορούσε να διαλύσει και να εξαλείψει την ελαττωματική νόηση, για να οικοδομήσει στη συνέχεια καινούργιες προσωπικότητες εκ του μηδενός, γράφοντας πάνω σε «λευκή σελίδα». Με τον ίδιο τρόπο και οι οικονομολόγοι της ελεύθερης αγοράς είναι πεπεισμένοι ότι μ

όνο μιας μεγάλης κλίμακας καταστροφή, μια μεγάλη διάλυση, μπορεί να προετοιμάσει το έδαφος για τις «μεταρρυθμίσεις» τους.

Οι πρακτικές αυτές βρήκαν εφαρμογή σε πολλές χώρες, όπως βέβαια και στη δική μας. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι παρά τις θρασύτατες ομολογίες και αποδοχές των υπευθύνων τροϊκανών, κυρίως του ΔΝΤ, ότι επιβλήθηκαν λάθος μέτρα, με λάθος υπολογισμούς και κανείς μα κανείς από τους δικούς μας, πρώην και νυν, δεν ζητάει, ουσιαστικά και επιτακτικά, την διόρθωσή τους. Όταν κάνεις λάθος το διορθώνεις και μάλιστα εμπράκτως. Δεν το εξομολογείσαι και συνεχίζεις την λάθος πορεία.

Βαυκαλίζονται οι διοικούντες πως διαμορφώνουν δημοσιονομικό χώρο για να ξεδιπλώσουν τάχα τις πολιτικές τους, την στιγμή που ακόμα και η «ανάσα» μας πρέπει να εγκριθεί από τους «προστάτες» μας. Ποια είναι ακριβώς η ελευθερία μας; Αλήθεια, πόσο σημαντικό είναι ότι τις αλυσίδες τις βγάλαμε απ’ τον λαιμό και τις φοράμε στα πόδια; Αποσβολωμένοι ακούμε την κατευθυνόμενη ενημέρωση και δεν πιστεύουμε αυτό που ζούμε. Προφανώς, ικανοποιούμαστε απ’ τις λεκτικές ωραιοποιήσεις παρ’ όλο που το μηνιάτικο καλύπτει μόνο την εβδομαδιαία αναγκαιότητα. Δεν λέμε να αλλάξουμε εποχή, καθηλωθήκαμε στον χειμώνα.

Γιώργος Σεφέρης: Μέρες Θ΄

1 Φεβρουαρίου 1964- 11 Μάη 1971,

φιλολογική επιμέλεια: Κατερίνα Κρίκου-Davis

Αθήνα, Ίκαρος 2019.

Του Σπύρου Κουτρούλη

Ο τόμος Μέρες Θ΄ του Γ. Σεφέρη, περιλαμβάνει τις ημερολογιακές σημειώσεις του ποιητή από τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Αναφέρεται στον φθόνο που συνάντησε στη χώρα μας μετά την απονομή του βραβείου Νόμπελ, τις υποκριτικές προσπάθειες να ανακηρυχθεί δήθεν ακαδημαϊκός, στις διαβρωτικές, ατεκμηρίωτες και ανυπόστατες φήμες να αποδοθεί η διεθνής αναγνώρισή του σε προϊόν συνωμοσίας, η δήλωσή του κατά της δικτατορίας που συνοδεύθηκε με την αφαίρεση του διαβατηρίου του και τις συκοφαντικές επιθέσεις εναντίον του από τον Ελεύθερο Κόσμο και την Εστία (δύο εφημερίδες που υποστήριξαν τη δικτατορία), που εντοπίστηκαν στην αντιστροφή και διαστρέβλωση της συμμετοχής του Σεφέρη στις διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στη Συμφωνία της Ζυρίχης.

Στις πιο ευχάριστες στιγμές του συγκαταλέγονται οι επισκέψεις σε διάφορες χώρες και πανεπιστήμια στο εξωτερικό ως προσκεκλημένος τους, οι εκδρομές στους Δελφούς, στην Καρδαμύλη και σε άλλα ελληνικά μέρη μαζί με αγαπητούς φίλους του και η φιλοξενία του Έζρα Πάουντ μαζί με τον Ζήσιμο Λορεντζάτο.

Σημειώνει Μεγάλο Σάββατο, 2 Μάη 1964: «Στον Επιτάφιο, στον Α-Δημήτρη το Λουμπαρδιάρη. Ο Επιτάφιος της Στέρνας. Στεκόμασταν αντίκρυ στην εκκλησιά στους πρόποδες του Φιλοπάππου. Κεριά αναμμένα τριγύρω κι αντίκρυ. Η σκοτεινή Ακρόπολη (όχι φωταγωγημένη, ευτυχώς) δεξιά. Ευωδιά από θυμάρι. Τα ίδια δεδομένα, όπως τότε, όμως τόσο πιο μακριά από τις ρίζες, και τόσο χαλασμένοι οι άνθρωποι . ρωτιέται κανείς γιατί ήρθαν – κουβεντιάζουν μεταξύ τους, όπως στο καφενέ. ήρθαν από συνήθεια που γίνεται ολοένα χωρίς περιεχόμενο. Και τ’ αυτοκίνητα στο στενό δρόμο, ανάμεσα στην εκκλησιά και στο λόφο, χαλνάν τον κόσμο με τα κλάξον. Αίσθημα πως η Ελλάδα, όπως τη δείχνει η Αθήνα, ολοένα στραγγίζει (σελ.43).»

Στις 16 Φεβρουαρίου 1965 σε εκδήλωση για τον Τ.Σ. Έλιοτ στο Βρετανικό Συμβούλιο: «Ήρθαμε εδώ, στα σαράντα του Θωμά Έλιοτ, για να συγκεντρωθούμε στη μνήμη του, ο καθένας όπως μπορεί. Δεν έχω τη δύναμη ν’ αφεθώ, αυτές τις μέρες, σε κριτικές σκέψεις. Ένα μόνο θέλω να σημειώσω. Ο θάνατος έδειξε πόσο ανεξίτηλα σφράγισε την εποχή του αυτός ο ποιητής και πόσο μεγάλο κενό μας άφησε φεύγοντας: «χάσμα σεισμού που βγάνει ανθούς» θα’ λεγε ο Σολωμός»(σελ.86)».

Ένας ελέφαντας στέκεται ακίνητος

του Κωνσταντίνου Μπλάθρα από την Ρήξη φ. 154

Πέρασε ίσως απαρατήρητη, τον χειμώνα που μας πέρασε, αφού παίχτηκε μόνο σε ένα σινεμά –με ικανοποιητική ωστόσο ανταπόκριση– και επαναλήφθηκε παρ’ ελπίδα σε έναν θερινό. Η πρώτη και τελευταία ταινία του Κινέζου Μπο Χου είναι ό,τι καλύτερο στη φετινή χρονιά. Όχι μόνο γιατί καταφέρνει το ακατόρθωτο, να κρατήσει τον θεατή παρόντα –και συγκινούμενον– στα 234 λεπτά της, αλλά και γιατί εκφράζει, μέσα στο μελαγχολικό μούχρωμά της, έναν ανθρωπισμό, έναν έρωτα αν προτιμάτε, που τείνει να εξαφανιστεί στον κυνισμό των ημερών. Δεν είχαμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε στην ώρα του με το φιλμ, χρήσιμο είναι να πούμε κατιτίς, και όπου/όποτε βρείτε την ευκαιρία –στην αίθουσα– δείτε το. Άλλωστε, στις ολοκαίνουργιες ταινίες δεν έχει τίποτε άλλο παρά ξαναζεσταμένες –χολιγουντιανές επί το πλείστον– συνταγές.

Η Κίνα –και η Ασία ευρύτερα–, σε αντίθεση με τη συνταξιοδοτούμενη Δύση, είναι η χώρα των νέων, των πολύ νέων ανθρώπων. Μαθητές ή μόλις «τελειόφοιτοι» είναι οι πρωταγωνιστές της ταινίας. Μαζί με έναν συνταξιούχο, ο οποίος θα πρέπει κι αυτός ο ένας, να κάνει τόπο στους νέους. Αναγκαστικά. Μοιράζεται μέχρι τότε τις απελπισίες της νεότητας, σε έναν κόσμο που τον ζώνει το γκρίζο της ανάπτυξης. Η ευτυχία, μέσα σε αυτόν τον γερασμένο και ετοιμοθάνατο εν αμαρτίαις κόσμο, συνάπτεται με το χρήμα και το τάχα ανίκητο της δύναμης. Δίκιο είναι ό,τι μπορείς να το επιβάλεις διά της βίας. Τα όνειρα είναι για τους ηττημένους. Εδώ ο Μπο Χου στήνει στην ιστορία του μια παγίδα εξαρχής. Το ίδιο όνειρο έχουν ο επικεφαλής μιας ανελέητης σπείρας νεαρών μαφιόζων και ο μαθητής ο υπερασπιζόμενος έναν αδύναμο συμμαθητή του εναντίον τους: να δούν έναν ελέφαντα που στέκεται ακίνητος σ’ ένα τσίρκο στο Μανζούλι, πόλη των συνόρων – μεταξύ Κίνας και Ρωσίας. Παραβολή της βουδιστικής αταραξίας σε έναν κόσμο που συγκλονίζεται από καθημερινές (ανα)ταραχές; Ιδεατός τόπος ενός επέκεινα παραδείσου; Το όνειρο μιας ουτοπίας το Μαντζούλι; Πιθανόν.

"Η κρίση της εθνικής ταυτότητας σήμερα" - Θόδωρος Ζιάκας

Το θέμα που σκοπεύω να σας αναπτύξω είναι πολύ δύσκολο. Γίνεται δύσκολο από την απουσία της κοινής γλώσσας.

Επειδή ο σκοπός της ομιλίας μου είναι να φτάσουμε σε μια κοινή κατανόηση του θέματος πρέπει να ξεκινήσω αποκαθιστώντας μια κοινή γλώσσα. Έχουμε τρεις έννοιες: «κρίση», «εθνική ταυτότητα», «σήμερα». Τi νόημα τους δίνουμε; Ας τις πάρουμε μία-μία, ξεκινώντας από την εθνική ταυτότητα.

Η ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Οι απόψεις χωρίζονται κατ’ αρχάς σε δύο κατηγορίες: Στη μία ανήκουν εκείνοι, που πιστεύουν ότι η εθνική ταυτότητα δεν υπάρχει καν. Αυτοί είναι οι εθνομηδενιστές. Στην άλλη κατηγορία ανήκουν όλοι εκείνοι, που πιστεύουν ότι η εθνική ταυτότητα είναι κάτι το υπαρκτό, το πραγματικό. Αυτοί αποκαλούνται από τους πρώτους εθνικιστές. Ας αρχίσουμε από τον εθνομηδενισμό.

Α) Ο ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ
Οι εθνομηδενιστές υποστηρίζουν ότι η εθνική ταυτότητα υπάρχει μόνο στη φαντασία των εθνικιστών. Είναι λένε μια ταυτότητα «νοερή». Μια ιδεολογική ψευδαίσθηση, που δεν έχει κανένα αντίκρυσμα στην πραγματικότητα. Ένα κούφιο ιδεολόγημα. Επί πλέον είναι ένα ιδεολόγημα πέρα για πέρα αντιδραστικό και παθολογικό.
Δεν ξέρω εδώ στη Λευκωσία, αλλά στην Αθήνα ο εθνομηδενισμός κυριαρχεί απόλυτα: στα ΜΜΕ, στα Πανεπιστήμια, στη διανόηση. Είναι η κυρίαρχη νοηματοδότηση της εθνικής ταυτότητας. Οι καθηγητές του ΕΛΙΑΜΕΤ π.χ, οι θεωρητικοί σύμβουλοι του ελλαδικού ΥΠΕΞ είναι όλοι θιασώτες του εθνομηδενισμού. Επιχειρηματολογούν αναφανδόν υπέρ του «νοερού» χαρακτήρα της εθνικής ταυτότητας. .

Β) Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ
Οι λεγόμενοι εθνικιστές πιστεύουν ότι η εθνική ταυτότητα είναι πραγματική. Δεν έχουν όμως την ίδια άποψη για το ποιο είναι το περιεχόμενο της εθνικής ταυτότητας. Διαιρούνται σε έξι κατηγορίες ανάλογα με το αν ανάγουν την εθνική ταυτότητα στη φυλή, στη γλώσσα, στη θρησκεία, στο περιβάλλον, στη λαϊκότητα, ή σε κάποιο συνδυασμό από όλα αυτά.

Β1) Ο ΕΘΝΟΦΥΛΕTlΣΜΟΣΜια μερίδα, λοιπόν, πιστεύει ότι η εθνική ταυτότητα είναι θέμα ράτσας. Αίματος. Ότι είναι φυλετικό γονίδιο. Ζήτημα βιολογίας. Οι πιο φανατικοί εθνικιστές είναι οι ρατσιστές. Ανησυχούν πολύ για τους κινδύνους, που διατρέχει η εθνική μας ταυτότητα, αλλά δεν είναι καθόλου συνεπείς. Αν η ταυτότητα είναι θέμα ράτσας, θα μπορούσε να κινδυνεύει μόνο από τις επιμειξίες με τους ξένους και από την υπογεννητικότητα. Επιμειξίες σε ανησυχητική κλίμακα δεν ακούστηκε να έχουμε. Από δημογραφική άποψη όμως πάσχουμε οπωσδήποτε. Επ’ αυτού όμως δεν βλέπω να κάνουν και τίποτε. Αντίθετα δεν χωνεύουν καθόλου τον παραδοσιακό μας Θεό, που η πρώτη εντολή του είναι ακριβώς το «αυξάνεσθαι και πληθύνεσθαι». (Ως γνωστόν ο εθνοφυλετισμός είναι αντισημιτικός).

Β2) Ο «ΠΕΡΙΒΑΜΟΝΤΙΣΜΟΣ»

Η κυβέρνηση χτυπά το ΚΕΘΕΑ και την απεξάρτηση χιλιάδων εξαρτημένων

Εν μια νυκτί, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, η κυβέρνηση επιχειρεί να καταργήσει τον αυτοδιοίκητο χαρακτήρα του ΚΕΘΕΑ, ο οποίος επί 37 χρόνια βρίσκεται στον πυρήνα της υποδειγματικής λειτουργίας του.

Αντισυνταγματικά, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, επεμβαίνει στον τρόπο διοίκησης και λειτουργίας ενός νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου που υπηρετεί έναν πολύ ευαίσθητο κοινωνικό χώρο. Η Πράξη υπονομεύει πλήρως το έργο του ΚΕΘΕΑ, αφού συγχρόνως καταργεί την αποστολή του, τον σκοπό του και τη δυνατότητά του για ίδρυση νέων μονάδων!

Η «εκσυγχρονιστική» παρέμβαση της κυβέρνησης αποσκοπεί στην αντικατάσταση του αιρετού και άμισθου διοικητικού συμβουλίου του ΚΕΘΕΑ με ένα συμβούλιο έμμισθων διορισμένων ημετέρων.

Αποβλέπει στη δημιουργία ενός γραφειοκρατικού οργανισμού, η λειτουργία του οποίου θα διαταράσσεται με κάθε κυβερνητική αλλαγή και ο οποίος θα είναι ευάλωτος σε πάσης φύσεως πολιτικές παρεμβάσεις.

Με αυταρχισμό καταλύει ένα καινοτόμο για την Ελλάδα και δοκιμασμένο στην πράξη οργανωτικό και διοικητικό σχήμα που δίνει φωνή και δικαίωμα αυθεντικής έκφρασης σε όλους όσους αφορά η υπόθεση της απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης: στους συμμετέχοντες στα θεραπευτικά προγράμματα, στους γονείς τους, στους εργαζόμενους και στους εθελοντές.

Αυτοί είναι που αποτελούν τη Γενική Συνέλευση του ΚΕΘΕΑ η οποία εκλέγει τον Πρόεδρο, τον Αντιπρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ. του ΚΕΘΕΑ, θέσεις στις οποίες μέχρι σήμερα έχουν υπηρετήσει δεκάδες εγνωσμένου κύρους προσωπικότητες της ελληνικής κοινωνίας από όλο το πολιτικό φάσμα και διαφορετικά πεδία της δημόσιας ζωής.

Χώρα ή «χώρος»; Η Ελλάδα στη δίνη της παγκόσμιας μετανάστευσης

Του Γιώργου Ρακκά

δημοσιεύθηκε στην Μακεδονία της Κυριακής, 29/09/2019

Α. Οι παγκόσμιες διαστάσεις

Η μετανάστευση δεν είναι έκτακτο φαινόμενο, αλλά σκοτεινή κανονικότητα της εποχής μας: 271,6 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σήμερα έξω από την χώρα που γεννήθηκαν, ενώ, το 2010, ήταν 220 εκ., κι αυτό αποτυπώνει την κλιμάκωση του φαινομένου. Το Ινστιτούτο Γκάλοπ, πραγματοποιεί περιοδικά μια παγκόσμια έρευνα που καταγράφει την επιθυμία για μετανάστευση: Το 33% του ενήλικου πληθυσμού της Yποσαχάριας Αφρικής, το 24% της Μέσης Ανατολής και της Βορείου Αφρικής δηλώνει ότι θα εγκατέλειπε τη χώρα του εάν είχε την δυνατότητα. Όλες οι εκτιμήσεις για την εξέλιξη της μετανάστευσης προβλέπουν κλιμάκωση μέχρι το 2050, με τα μεγέθη της τουλάχιστον να διπλασιάζονται ως τότε: Οι τεκτονικές πλάκες της ανθρωπότητας μετακινούνται, και τα αίτια που δημιουργούν το φαινόμενο είναι πολλά, και περίπλοκα.

Υπάρχουν οι λεγόμενοι «παράγοντες απώθησης» –λόγοι που ωθούν κάποιον να εγκαταλείψει την πατρίδα του: Φτώχεια, οικολογική κρίση, κοινωνική, πολιτική κατάρρευση, δημογραφική έκρηξη και γεωπολιτική αστάθεια. Συνθήκες απορρύθμισης που επικρατούν σε μια εκτεταμένη ζώνη του πλανήτη από τον Ειρηνικό μέχρι τον Ατλαντικό Ωκεανό. Ένα σημείο που θα πρέπει να δώσουμε βάση περισσότερο: Η αστάθεια αυτή είναι προϊόν αναπτυξιακής ανόδου του υπόλοιπου κόσμου έναντι της Δύσης, και όχι υπανάπτυξης όπως συνέβαινε στον 20ο αιώνα.

Την ίδια φάση είχε περάσει και η Ευρώπη τον 19ο αιώνα. Τότε η μετανάστευσή της προς τις ΗΠΑ προκαλούνταν από τις μεγάλες αλλαγές της βιομηχανικής επανάστασης και της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Σήμερα, συμβαίνει το αντίθετο: Οι ‘υπόλοιποι’ αναπτύσσονται και η Ευρώπη είναι κορεσμένη, ενώ από την κατάστασή της αυτή προκύπτουν «παράγοντες έλξης», που εξηγούν γιατί ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των μετακινούμενων πληθυσμών επιθυμεί να εγκατασταθεί εντός της, και όχι στην Κίνα για παράδειγμα.

Πρώτον, γιατί εδώ και αρκετές δεκαετίες η Δύση εκμεταλλεύεται τη μετανάστευση με «πολιτικές υποκατάστασης εργασίας» για να στηρίξει το οικονομικό της μοντέλο, να καλύψει τα κενά από την δημογραφική της κάμψη, κι έτσι έχει δώσει ‘σήμα’ ότι καλοδέχεται τις εισροές. Ως προς αυτό, λειτουργεί ενισχυτικά και η τεράστια βιομηχανία των ΜΚΟ, που πλέον λειτουργούν ως ‘κανονικός’ κλάδος του παγκόσμιου κεφαλαίου.

Δεύτερον, έχει στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία γύρω από το ίδιο το φαινόμενο της μετανάστευσης –τα δουλεμπορικά δίκτυα έχουν τζίρο 5,5 – 7 δισ.$ ετησίων σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ο οποίος παραθέτει το νούμερο με επιφύλαξη λέγοντας ότι είναι δύσκολο να αποκαλυφθεί το πραγματικό μέγεθος των δραστηριοτήτων αυτών).

Τρίτον, υπεισέρχεται η γεωπολιτική: Η Τουρκία μεσιτεύει την μετακίνηση των πληθυσμών από τον μουσουλμανικό κόσμο προς την Δύση, τα Βαλκάνια και την Ευρώπη, προσβλέποντας έτσι να εγκαταστήσει ‘θυλάκων επιρροής’ στα εδάφη τους· ιδίως στην περιοχή μας, που θέλει να την επανεντάξει στην σφαίρα επιρροής της, στο πλαίσιο της νεο-οθωμανικής πολιτικής που θέλει την γειτονική χώρα να αναδεικνύεται σε περιφερειακή αν όχι παγκόσμια υπερδύναμη.

Η ελλαδική πνευματική ελίτ ενδιαφέρεται μόνο για το βόλεμά της: Μία μαρτυρία-κόλαφος…

File Photo: Άποψη του κτηρίου της Ακαδημίας Αθηνών. ΑΠΕ-ΜΠΕ, Παντελής Σαίτας

του Νίκου Κονομή* 

Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση στηρίζει, όπως φαίνεται, αποφασιστικά τον αγώνα της Κύπρου για τη διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος. Συμβαίνει άραγε το ίδιο και με την ελλαδική ελίτ; 

Μια επώδυνη τελευταία εμπειρία στο ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της χώρας, την Ακαδημία Αθηνών, απέδειξε, πιστεύω, το αντίθετο, ότι δηλαδή η πνευματική ελίτ όχι μόνο δεν ενδιαφέρεται για τον αγώνα φυσικής επιβίωσης του ελληνισμού στην Κύπρο, αλλά συντάσσεται απροκάλυπτα ακόμα και με τους εχθρούς της Κύπρου. 

Πριν από μερικούς μήνες η Ακαδημία Αθηνών με εισήγηση τριών νομομαθών της απεφάσισε τη βράβευση του ιδρύματος ΕΛΙΑΜΕΠ. Δυστυχώς ένεκα της σωματικής δυσκολίας που αντιμετωπίζω στις μετακινήσεις μου ύστερα από σοβαρό ατύχημα απουσίαζα από την Ολομέλεια στην οποία ελήφθη η απόφαση. Στην επόμενη Ολομέλεια ζήτησα να μην εγκριθούν τα πρακτικά ως προς την απόφαση αυτή, αλλά να αναγραφεί ως θέμα στην επόμενη Ολομέλεια γιατί είχα να καταθέσω πολλά στοιχεία, τα οποία αποδεικνύουν ότι η ανωτέρω οργάνωση ενεργούσε συχνά εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, υπακούοντας σε ξένα κέντρα από τα οποία και χρηματοδοτείται. Δυστυχώς, η Ολομέλεια δεν απεδέχθη την πρότασή μου με το δικαιολογητικό ότι στη λήψη της απόφασης ακολουθήθηκε η ενδεδειγμένη διαδικασία και ότι έγινε κάποια συζήτηση. Μου επετράπη ωστόσο να διατυπώσω εν συντομία την άποψή μου. 

Απεκάλυψα τότε βάσει εγγράφου της οργάνωσης αυτής του 2009 ότι η οργάνωση ενδιαφερόταν μόνο για το ΝΑΤΟ και για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αδημονούσε διότι η Κύπρος δεν θα συμφωνούσε στο άνοιγμα κεφαλαίων προκειμένου να προωθηθεί η ένταξη της Τουρκίας· έτσι, η Κύπρος ήταν «εμπόδιο» του μείζονος σκοπού της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Διατύπωνε, τέλος, την εισήγηση ότι η Σουηδική Προεδρία θα έπρεπε να αναλάβει να αποσοβήσει τυχόν ενστάσεις της Κύπρου για την προώθηση της ένταξης της Τουρκίας. 

Το πελώριο θέμα της βάναυσης καταπάτησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Κύπρο επί 35 ολόκληρα χρόνια από μέρους της Τουρκίας ουδόλως ενδιέφερε την οργάνωση, η οποία διακηρύττει ότι υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και γενικότερα τον εκδημοκρατισμό των ευρωπαϊκών κρατών. 

«Και ο πλούτος αυτός να πουληθεί στη διεθνή αγορά μέσω Τουρκίας»

Του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο 

Την ώρα της μεγάλης προσπάθειας για σύνταξη των όρων αναφοράς και επιστροφή στις συνομιλίες, ο εκβιασμός κορυφώνεται. Το Γιαβούζ ξεκίνησε για νέα επιδρομή, στο τεμάχιο 7 της κυπριακής ΑΟΖ, που πρόσφατα αδειοδοτήθηκε για νόμιμες έρευνες από την Κυπριακή Δημοκρατία στην κοινοπραξία ENI και ΤΟΤΑL. Είναι εκβιασμός με συγκεκριμένους στόχους. Το είπε χτες και ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου: «Ευχόμαστε να υπάρξει συμφωνία και όλοι να πάρουν τα δικαιώματά τους και να συνεχιστεί αυτή η υπόθεση μέσα σε γαλήνη και ειρήνη και ο πλούτος αυτός να πουληθεί στη διεθνή αγορά μέσω Τουρκίας. Αν δεν γίνει αυτό, εμείς θα κάνουμε τα δικά μας βήματα. Προτιμούμε να βρεθεί μια κοινή οδός». Για όσους δεν πήραν το μήνυμα να το διευκρινίσω: Η κοινή οδός που προτιμά η Άγκυρα να βρεθεί δεν είναι η κοινή οδός που σκέφτεται ο κοινός νους. Ο τούρκικος νους λέει χωρίς περιστροφές: ο πλούτος αυτός να πουληθεί στη διεθνή αγορά μέσω Τουρκίας. Αν δεν πουληθεί μέσω Τουρκίας δεν θα είναι κοινή οδός, οπότε δεν θα συμφωνηθεί τίποτε. Δηλαδή; Ακόμα κι αν συμφωνηθεί ο διαμοιρασμός του φυσικού αερίου μεταξύ των δύο κοινοτήτων του νησιού, πρέπει να συμφωνήσουμε, επίσης, ότι θα πουληθεί μέσω Τουρκίας, διότι η Τουρκία δεν έχει δικό της αέριο και χρειάζεται το δικό μας για να αποκτήσει ρόλο στα δισεκατομμύρια της Ανατολικής Μεσογείου. Αφού ούτε το Ισραήλ, ούτε η Αίγυπτος δείχνουν διατεθειμένες να μεταφέρουν το δικό τους αέριο μέσω Τουρκίας, μένει η Κύπρος, η οποία προσφέρεται για εκβιασμούς και πειρατείες.

Πάμε τώρα και στα εσωτερικά ζητήματα. Πριν από τον Τσαβούσογλου μίλησε και ο Ακιντζί. Και ήταν το ίδιο σαφής: «Την ημέρα που ο κ. Αναστασιάδης θα αποδεχθεί το πλαίσιο Γκουτέρες της 30ής Ιουνίου, δείχνοντας σεβασμό στις αποφάσεις του ΣΑ του ΟΗΕ σε αυτό το θέμα και τη δέσμευσή του στις σχετικές με την αποτελεσματική συμμετοχή, συγκλίσεις, εκείνη την ημέρα, οι όροι αναφοράς θα ολοκληρωθούν». Δηλαδή, για να σταματήσει η τουρκική επιδρομή στην ΑΟΖ πρέπει από τη μια να συμφωνηθεί ο διαμοιρασμός και η μεταφορά του πλούτου μέσω Τουρκίας χωρίς καν συνομιλίες, και για να ολοκληρωθούν οι όροι αναφοράς και να ξεκινήσουν οι συνομιλίες πρέπει να αποδεχθεί ο Πρόεδρος Αναστασιάδης την αποτελεσματική συμμετοχή έτσι όπως την αξιώνει ο Ακιντζί και η Άγκυρα.

Ο Μεγάλος Αδελφός γίνεται πραγματικότητα στην Κίνα: Εφαρμόζεται η «αξιολόγηση» των πολιτών

Στην Κίνα άρχισε να εφαρμόζεται ένα σύστημα ολοκληρωτικής παρακολούθησης, αξιολόγησης και «ταξινόμησης» πολιτών παραπέμποντας σε σενάριο ταινίας δυστοπικού τεχνολογικού μέλλοντος.

Σε σκηνικό που παραπέμπει στο προφητικό «1984» του Τζορτζ Όργουελ ή σε σενάριο του δυστοπικού Black Mirror αρχίζει να μετατρέπεται η καθημερινή ζωή στην Κίνα, καθώς εκατομμύρια πολίτες ζουν ήδη υπό το άγρυπνο βλέμμα του «Μεγάλου Αδελφού».

Με εκατομμύρια κάμερες και συλλογή ηλεκτρονικών δεδομένων, η Κίνα χτίζει μεθοδικά ένα σύστημα ολοκληρωτικής παρακολούθησης των πολιτών.

Χρησιμοποιώντας τεχνολογίες όπως αυτή της αναγνώρισης προσώπων και της τεχνητής νοημοσύνης αναγνωρίζονται και εντοπίζονται 1,4 δισεκατομμύρια πολίτες, ενώ παράλληλα, με βάση τα ηλεκτρονικά τους δεδομένα κάθε πολίτης μπορεί να αξιολογείται σε επιμέρους τομείς της ζωής του και της καθημερινότητάς του.

Σαρωτές αναγνώρισης προσώπου προστατεύουν τις εισόδους κτηριακών συγκροτημάτων.

Κάμερες ανιχνεύουν σιδηροδρομικούς σταθμούς για να εντοπίσουν καταζητούμενους.

Οθόνες δείχνουν τα πρόσωπα των περαστικών και απαριθμούν τα ονόματα των ανθρώπων που δεν πληρώνουν τα χρέη τους. 

Στόχος είναι ένα σύστημα «κοινωνικής αξιολόγησης» που θα «βαθμολογεί» τους πολίτες, και μάλιστα κάποιες φορές και σε πραγματικό χρόνο.

Το σύστημα παρακολουθεί, εντοπίζει και ταξινομεί τους Κινέζους πολίτες με βάση συνδυασμό παραγόντων που διαμορφώνουν το ατομικό «σκορ» του καθενός.

Υπάρχουν πέντε κατηγορίες αξιολόγησης και ταξινόμησης πολιτών.

ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΦΟΡΕΣΑΜΕ ΤΑ ΚΡΑΝΗ ΜΑΣ

Η ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΖΕΙ (σημερα Η ΠΟΛΗ ΖΕΙ) (κείμενο Οκτώβριος 2016)

ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΦΟΡΕΣΑΜΕ ΤΑ ΚΡΑΝΗ ΜΑΣ

----------------------Αλφα--άννα στάικου-------------------

Τούτο τον Οκτώβρη μας ξαναμίλησε η Μάρθα.Είχαμε να βρεθούμε από τον περσινό βαρύ Χειμώνα. Τα περσινά της λόγια κύλησαν σα θερμή, λιγνή γραμμούλα πάνω στον πάγο.

Είχαμε σφίξει τα χέρια στον αποχαιρετισμό και είχαμε ξεπεράσει την καλπάζουσα επερχόμενη θλίψη με τρόπο υπερβατικό..!

Θυμίζω στους νεώτερους αναγνώστες της εφημερίδας ότι η Μάρθα είχε εγκατασταθεί προσωρινά –για να αντιμετωπίσει τα «σφοδρά καιρικά φαινόμενα» όπως συνήθιζε να μας λέει στο πλυσταριό μιας πολυκατοικίας του ’50 επί της Πατησίων.
Το πλυσταριό το αποκαλούσε σύγχρονο μεταμοντέρνο loft, και για μόνωση στους τοίχους τριγύρω είχαν χρησιμοποιηθεί τα πάμπολλα βιβλία της Μάρθας και του συζύγου της.
Για την σφαιρικότερη εικόνα της, θυμίζω ότι ο σύζυγός της τον περσινό βαρύ Χειμώνα στοίβαξε σε μια παλιά βαλιτσούλα του 50 –που βρέθηκε στην αποθήκη του πλυσταριού-δυο αλλαξιές και δυο παντελόνια, αμίλητος και μιλώντας στο κενό εξομολογήθηκε ότι του ήταν αδύνατη και αβάσταχτη η οικονομική του ανημπόρια και πριν προλάβει η Μάρθα να αντιδράσει ….έφυγε…..
Παραθέτω όμως ατόφια την επιστολή.

«…..το μεγαλύτερο κακό ήταν η έξοδός του στο άγνωστο

----Τις πρώτες μέρες η χολή μου γινόταν τσίχλα και την μασούσα...  Μετά σιγά-σιγά συνήθισα στην απουσία.  Άλλωστε ήξερα πως ήταν καλά και ότι κάποια μέρα θα ξαναρχόταν. Το δίχως άλλο...Δεν είχα νέα του από πουθενά, αλλά το ήξερα…  Η εσωτερική γνώση μας είναι ακριβέστατη όπως γνωρίζετε.----

Μέχρι πρόσφατα είχα κάποια υποτυπώδη εργασία... Τα τυπικά προσόντα μου (όπως και του άντρα μου) ήταν πολλά και αβάσταχτα για την ιμιτασιόν και κάλπικη επικάλυψη της χώρας.  Το μεγαλύτερο μειονέκτημα της προσωπικότητάς μου ήταν η έλλειψη ελιγμών και ψευτοκαμωμάτων για να πείσω αν δύναμαι να κάνω αυτό που ζητούσαν. 

Πάμπολλες φορές έχανα την πρόσληψη επειδή απαντούσα μονολεκτικά….  Χρησιμοποιώ τη λέξη «πρόσληψη» και ας έχει καταργηθεί η έννοια επειδή ντρέπομαι να πω άλλη λέξη… Την χρήση εννοιών και λέξεων σχετικά με την ανθρώπινη εργασία συνεχίζω να την αντιμετωπίζω σοβαρά και παρέα, με όλο το σύνολο... Δηλαδή, μαζί με τους νομοθετημένους κώδικες, με τα εργατικά δίκαια κτλ. Αρνούμαι να με υποτιμώ.Δωρίζω στους άλλους την υποτίμηση και κρατώ εγώ την αξιολόγηση ως αποτέλεσμα αγώνων πολλών αιώνων.

---Τις επόμενες μέρες, μετά την έξοδό του, κάθε βράδυ ξάπλωνα στην καρέκλα που ακούμπαγε στον εξωτερικό τοίχο. Ήθελα να ακούσω τα βήματά του, αν ξαφνικά επέστρεφε, και ταυτόχρονα να ασκηθώ στην αγρυπνία.----

Δημογραφικό: Στην τετραετία 2015-2018 «χάθηκε» μία πόλη με πληθυσμό αντίστοιχο του Βόλου

Στην τετραετία 2015-2018 οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 125.000 άτομα

 Από την Ναυτεμπορική

Ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις λαμβάνει το δημογραφικό πρόβλημα στην Ελλάδα. Το 2018 οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 33.857 άτομα, με τις γεννήσεις να μειώνονται για τρίτη διαδοχική χρονιά. Στην τετραετία 2015-2018 οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 125 χιλιάδες άτομα, κάτι που σημαίνει ότι μέσα σε μόλις μία τετραετία «χάθηκε» μια μεσαία ελληνική πόλη με πληθυσμό αντίστοιχο του Βόλου.

Τι δείχνουν οι αριθμοί

Τα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής δεν αποτυπώνουν καμία πρόοδο, παρά το γεγονός ότι το 2018 ήταν έτος ανάκαμψης και θετικής μεταβολής του ΑΕΠ. Φαίνεται ότι τα ζευγάρια δεν αρκούνται στο να σταματήσει η ύφεση, αλλά θέλουν απτά στοιχεία ενίσχυσης του οικογενειακού τους εισοδήματος για να πάρουν την απόφαση να αποκτήσουν παιδί. Το αρνητικό ισοζύγιο γεννήσεων – θανάτων θα συνεχιστεί και το 2019 και πλέον μένει να φανεί αν η εξαγγελία της σημερινής κυβέρνησης για διανομή εφάπαξ βοηθήματος ύψους 2.000 ευρώ για κάθε παιδί που θα γεννηθεί μετά την Πρωτοχρονιά θα ανατρέψει την πτωτική πορεία.

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, οι γεννήσεις το 2018 περιορίστηκαν σε 86.440 από 88.553 που ήταν το 2017. Μείωση παρατηρήθηκε και στους θανάτους, οι οποίοι όμως έφτασαν στους 120.297 από 124.501 το 2017. Έτσι, οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 33.857 άτομα το 2018. Η επίδοση αυτή έρχεται να προστεθεί στο αρνητικό ισοζύγιο των 35.948 ατόμων το 2017 (124.501 θάνατοι έναντι 88.553 γεννήσεων), στο αρνητικό ισοζύγιο των 25.894 ατόμων το 2016 (118.792 θάνατοι από 92.898 γεννήσεις) και στο αρνητικό ισοζύγιο των 29.365 ατόμων το 2015 (121.212 θάνατοι έναντι 91.847 γεννήσεων).