«Να ’μουν πουλί να πέταγα»: πώς τα πουλιά πετούν… στη γλώσσα

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι τα πουλιά έχουν μια αρχετυπική σημασία για τον άνθρωπο. Με το πέταγμά τους στέκουν ανάμεσα στη δική του χοϊκή υπόσταση από τη μια και την ουράνια προέλευση και στόχευση της ύπαρξης από την άλλη: εικόνα ελευθερίας και ταυτόχρονα πρόκληση ανόδου. Έτσι, τόσο η μυθολογία, η γραμματεία, η λαϊκή παράδοση, όσο και η γλώσσα με τις μεταφορικές της χρήσεις και σημασίες είναι γεμάτη με εικόνες, λέξεις, σύμβολα αντλημένα από τον κόσμο των πουλιών.

Κείμενο – φωτογραφίες: Βασίλης Μαλισιόβας* ΕΡΑΝΙΣΤΗΣ – 15/10/2024

Η διαχρονική τους παρουσία στην ελληνική παράδοση

Πριν δούμε πώς παρουσιάζονται στη γλώσσα, αξίζει να πούμε ότι η παρουσία τους είναι διαχρονική μέσα στην παράδοσή μας. Θα σταθούμε ενδεικτικά λίγο μόνο στη μήτρα του πολιτισμού μας, την αρχαιότητα. Στην Ιλιάδα τα πουλιά εμφανίζονται στις πιο καθοριστικές στιγμές της μάχης ως απεσταλμένοι του θεού ή και ως μεταμορφώσεις του και αλλάζουν τη ροή της. Από το πέταγμα ενός πουλιού μπορούσαν οι πολεμιστές να καταλάβουν την έκβαση της μάχης. Ο «οιωνός» είναι ακριβώς αυτό, ένα πουλί, από το πέταγμα του οποίου μπορεί κανείς να διακρίνει τα σημεία, θετικά ή αρνητικά. Έτσι επικράτησε και η σημερινή σημασία «καλός / κακός οιωνός».

 Δεν είναι τυχαίο που οι αρχαίοι θεοί συνδέονται ποικιλοτρόπως με τα πουλιά. Ας θυμηθούμε τον γύπα ως εκτελεστή του Δία και την «γλαυκώπιδα» Αθηνά, που έχει την όψη της κουκουβάγιας (πβ. τη φράση «κομίζει γλαύκα εις Αθήνας» για κάτι που δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας).

Και η μυθολογία βρίθει από εικόνες πουλιών: από τον Δία που έσμιξε με την Ήρα με τη μορφή κούκου, τον αετό που έτρωγε το συκώτι του Προμηθέα, τον Ηρακλή που καταδίωξε τις Στυμφαλίδες όρνιθες. Μέχρι τη λυπητερή ιστορία της Αλκυόνης που κλωσσάει τα αυγά της τον χειμώνα, και την γεμάτη ποίηση ιστορία του Πλάτωνα για το τελευταίο άσμα του κύκνου.

παγώνι: καμαρώνει/φουσκώνει σαν παγώνι (για υπέρμετρα εγωιστή). –Είδα και την Τόνια, καμάρωνε σαν παγώνι δίπλα στον αρραβωνιαστικό της, που είναι αγγειοχειρουργός.

Είναι τόσες οι ονομασίες των πουλιών στην αρχαία γλώσσα, που οι περισσότερες από αυτές έχουν εκλείψει σήμερα (ίσως και τα αντίστοιχα είδη). Ποιος θα αναγνώριζε, σήμερα, λέξεις όπως: άρπυια, βρένθος, βύσσα, ιδαλίς, ικτίνος, κηρύλος, κρεξ, κύμβη, κύχραμος, λάρος, ορχίλος, ούραξ, πάππος, τροχύλος…. Είναι όλα ονόματα πουλιών. Αλλά και λέξεις με διαφορετική σήμερα σημασία, αναφέρονται σε είδη πουλιών. Έτσι π.χ. ο Φοίνιξ (από το «φοινός» = πορφυρός, βαθυκόκκινος) είναι ένα μυθολογικό πτηνό που ξαναγεννιέται απ’ τις στάχτες του. Και ο κίναιδος (<κινώ + αιδοίο) δηλώνει ένα είδος θαλάσσιου πτηνού – που ίσως πήρε το όνομα αυτό από τις χορευτικές του κινήσεις, διότι η λέξη κίναιδος στην αρχαιότητα ήταν και μια (μάλλον μειωτική) λέξη για τον χορευτή.

Gustavo Gutiérrez

Του Άγγελου Γουνόπουλου

Πριν λίγες μέρες, στις 22 του Οκτώβρη, 

«έφυγε» σε ηλικία 96 ετών, ο αγαπημένος Περουβιανός θεολόγος Gustavo Gutiérrez, ένας εκ των «πατέρων» της Θεολογίας της Απελευθέρωσης, η οποία, παρά τις όποιες γόνιμες ενστάσεις για ορισμένες της πτυχές, παρέμεινε σημαντική για τις οδούς που άνοιξε, τους προβληματισμούς και τις αναμετρήσεις που έθεσε, μια ιστορία ελευθερίας και αγάπης.

Ο Gutiérrez γεννήθηκε το 1928 σε φτωχογειτονιά της Λίμα. Σπούδασε θεολογία ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στη Λουβαίν του Βελγίου και το 1959 χειροτονήθηκε ιερέας επιστρέφοντας στις φτωχογειτονιές της πατρίδας του, όπου οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες συνέβαλλαν στη διαμόρφωση του θεολογικού του στοχασμού και της ποιμαντικής του δράσης. 

Το 1968 σκιαγράφησε τη Θεολογία της Απελευθέρωσης σε θεολογικό συνέδριο, ετοιμάζοντας το κείμενο ως προσχέδιο για τις εργασίες της Β΄ λατινοαμερικάνικης Επισκοπικής Συνόδου που θα διεξάγονταν την ίδια χρονιά στο Μεντεγίν της Κολομβίας. Η Σύνοδος του Μεντεγίν, στον απόηχο της Β΄ Βατικανής (1962-1965), αποφάνθηκε ότι η Εκκλησία και η θεολογία της θέτοντας στο επίκεντρό τους την εσχατολογική ελπίδα και τη Σωτηρία που κομίζει στην ιστορία του ανθρώπου ο Ιησούς Χριστός με την ενσάρκωση του Λόγου, τη σταύρωση και την Ανάστασή του, καλούνταν να στρέψουν το ενδιαφέρον τους και στα άμεσα προβλήματα των κοινωνιών τους, δηλαδή στις κοινωνικοπολιτικές και πολιτισμικές σχέσεις και δομές που παράγουν και αναπαράγουν τη φτώχεια, την καταπίεση και την αδικία, πάντα υπό το φως της πίστης, της αγάπης και της ελπίδας της. Στα συνοδικά κείμενα η Εκκλησία και η θεολογία της χωρίς να ταυτίζει τη Σωτηρία του ανθρώπου με την αντιμετώπιση των κοινωνικών και πολιτικών αιτίων και συνεπειών της φτώχειας και της αδικίας, αποφαίνεται ότι δεν δύναται και να τις παραβλέψει, προκρίνοντας την "απελευθέρωση" με βιβλικά και πολιτικά χαρακτηριστικά, κείμενα, σε ορισμένα εκ των οποίων («Ειρήνη» και «Η Φτώχεια για την Εκκλησία») συνέβαλλε σημαντικά ο Gutiérrez. 

Πώς μπορεί να διαμορφώσει το πολιτικό σκηνικό της επόμενης δεκαετίας

του Αναστάση Μπαλτατζή

Μπορεί η «Εναλλακτική για την Γερμανία» (AfD) να μην κατάφερε να αναδειχθεί νικήτρια δύναμη στις εκλογικές αναμετρήσεις και των δύο κρατιδίων της πρώην Ανατολικής Γερμανίας –Σαξονία κι Θουριγγία-, αναμφίβολα όμως παγίωσε τη θέση της ενόψει των ομοσπονδιακών εκλογών του 2025. Η νίκη στη Θουριγγία θεωρούνταν για καιρό δεδομένη, ενώ μάχη δόθηκε με το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) για το ποιο θα κυριαρχήσει εν τέλει στη Σαξονία, με τη νίκη των Χριστιανοδημοκρατών να έρχεται στις λεπτομέρειες. Τις εντυπώσεις έκλεψε και το κόμμα της Ζάρα Βάγκενκνεχτ (BSW) το οποίο κατέλαβε την τρίτη θέση και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις.

Η διαχείριση του εκλογικού αποτελέσματος σε Θουριγγία & Σαξονία θα έχει αντίκτυπο σε βάθος χρόνου

Τα εκλογικά αποτελέσματα

H Θουριγγία αποτελούσε εδώ και χρόνια το βασικό προπύργιο του AfD και ένα από τα πρώτα κρατίδια στα οποία αυτό αναδείχθηκε στις τοπικές εκλογές του 2014. Το αποτέλεσμα λοιπόν του 32,8 % δεν έρχεται να εκπλήξει και είναι στα ίδια επίπεδα με αυτό των Ευρωεκλογών του Ιουνίου. Αξιοσημείωτο εδώ είναι ότι το ένα πέμπτο των συνολικών ψηφοφόρων (περίπου 70 χιλ. άτομα) του AfD προέρχονται από πολίτες που δεν είχαν προσέλθει στις κάλπες των προηγούμενων εκλογών, δείχνοντας την ενίσχυση του κόμματος από την αυξημένη συμμετοχή.

Η ανάδειξη του AfD σε πρώτη δύναμη συμβάδισε με την κατάρρευση του κόμματος της «Αριστεράς». Έτσι, από την πρώτη θέση και το 31% των εκλογών του 2019, έπεσε στο 13% και την τέταρτη θέση. Το CDU που ήρθε δεύτερο είδε τα ποσοστά του να αυξάνονται κατά 2%, ενώ το BSW κυμάνθηκε λίγο κάτω από το 16%, παίρνοντας πάνω από τους μισούς ψηφοφόρους της «Αριστεράς». Το SPD του πρωθυπουργού Σολτς έλαβε μετά βίας 6% των ψήφων, με τους Πράσινους και του Φιλελεύθερους να λαμβάνουν 3% κι 1% αντίστοιχα1,2.

Τι φοβάται η Τουρκία

του Κώστα Στούπα από το capital.gr

Μια ημέρα μετά τις δηλώσεις του κυβερνητικού εταίρου του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, με τις οποίες ζητούσε την αποφυλάκιση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν προκειμένου να μεταβεί στο τουρκικό κοινοβούλιο και να μεσολαβήσει για μια προσέγγιση με τους “τρομοκράτες” του ΡΚΚ, το τελευταίο ανέλαβε την ευθύνη της αιματηρής επίθεσης στην εταιρεία αεροδιαστημικής τεχνολογίας TUSAS.

Με βάση την επίσημη ερμηνεία των αναλυτών, οι δηλώσεις αυτές του Μπαχτσελί αποσκοπούσαν στον προσεταιρισμό των βουλευτών του φιλοκουρδικού κόμματος στο τουρκικό κοινοβούλιο για μια στήριξη του Ερντογάν στις επόμενες εκλογές.

Τις επόμενες μέρες της τρομοκρατικής επίθεσης στην TUSAS, o πρόεδρος Ερντογάν έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Η Τουρκία τρέμει την αναζωπύρωση του κουρδικού ζητήματος στα πλαίσια της επαναχάραξης των συνόρων στη Μέση Ανατολή που φαίνεται να επιδιώκει το Ισραήλ μετά την αιματηρή επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου του 2023.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το ζήτημα της επαναχάραξης το έχουν ανακινήσει πρώτες οι ΗΠΑ με τη στήριξη των Κούρδων της Βόρειας Συρίας που εξελίσσεται σε ακίδα στα πλευρά της Άγκυρας. Η στήριξη των Κούρδων από τις ΗΠΑ είναι μια από τις αιτίες της απομάκρυνσης της Τουρκίας από τη Δύση και η πολυσχιδής προσέγγισή της με τη Ρωσία, η οποία ιστορικά είναι γεωπολιτικός ανταγωνιστής της Τουρκίας.

Μετά το τρομοκρατικό χτύπημα του ΡΚΚ στην τουρκική αεροδιαστημική βιομηχανία, ο Τούρκος πρόεδρος -επιστρέφοντας από τη Ρωσία- μιλώντας σε δημοσιογράφους δεν έχασε την ευκαιρία να επιτεθεί στις ΗΠΑ και τη στήριξη που προσφέρουν σε δυνάμεις που η Τουρκία χαρακτηρίζει σαν τρομοκράτες.

Σαν σήμερα στα 1869 πεθαίνει στο Λάουθ της Αγγλίας ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ.

Του Δημήτρη Σταματάκη

Κατάφερε να συνάψει όλα τα διεστώτα μέλη του Ελληνισμού: Όμηρο, Λυρικούς, Τραγικούς, Ευαγγέλια με Βυζάντιο, Εκκλησιαστική Παράδοση, καθώς και Δημοτικό τραγούδι με Κρητική Λογοτεχνία!

Η νεοκλασικιστική του παιδεία και η ρομαντική του ψυχοσύνθεση συμπλέκουν στην ποίησή του το δραματικό με το ειδυλλιακό, το παγανιστικό με το χριστιανικό, τα αρχαιοελληνικά πρότυπα με την σύγχρονη επαναστατική επικαιρότητα, τον πουριτανισμό και τον λανθάνοντα ερωτισμό.

Η αυστηρότητα στη φόρμα των στίχων του συμπλέει με τη μελαγχολία, την κλασικιστική φόρμα και το ρομαντικό περιεχόμενο. Με την σύζευξη ορατή ακόμα και στη γλώσσα (αρχαΐζουσα με βάση την δημοτική) αλλά και στη μετρική του (αρχαϊκή στροφή και μέτρο που συχνά δημιουργεί, σε δεύτερο επίπεδο, δεκαπεντασύλλαβους).

Πολιτικότατος και στρατευμένος για την Ελλάδα, την Γλώσσα και την Διαχρονία της. Γι' αυτό και κατεξοχήν ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ!

Ψήφος στα 17, εφηβική αριστερά!!!

Παλιότερο άρθρο πάντα επίκαιρο του Δημήτρη Γιαννάτου 

Η ψήφος στα 17, αποτελεί κεντρικό σημείο στο κουτοπόνηρο παλαιοκομματικό παιγνίδι του αριστεροδεξιού ολιγαρχικού μορφώματος που «κυβερνά». Αν απομονώναμε το τυχοδιωκτικό εκλογικό μαγείρεμα και τις «συμμαχίες¨της κυβέρνησης με οτιδήποτε κινείται στο βούρκο της πολιτικής επιβίωσης: από τον Λεβέντη μέχρι τη Χ.Α, η συμμαχία με τους εφήβους δεν μπορεί να θεωρηθεί κάτι ξένο στον θαυμαστό κόσμο της μεταμοντέρνας «νεανικής» αριστεράς.

Η γρήγορη ενηλικίωση των παιδιών και η «νεανικότητα» των μεσήλικων, κυριάρχησε στον κόσμο της μαζικής κουλτούρας του ύστερου δυτικού καπιταλισμού. Aπό τα κοστούμια των νεαρών Μπήτλς και των νέων της δεκαετίας του ΄60 στην Ελλάδα, η ιστορία τούμπαρε στο άλλο άκρο με την unisex επιμελημένα ατιμέλητη γκαρνταρόμπα, ανέμελων και αγριεμένων ταυτόχρονα γονιών και παιδιών μια παγκοσμιοποιημένης κουλτούρας που «θέλει τον (θεαματικό-δυτικό) κόσμο, και τον θέλει, τώρα». Έτσι, το «εδώ και τώρα», κατάπιε την χρονική ωρίμανση και των δυο γενιών, σε μια αποθεώση της νέας θρησκείας για την αύξησης της «νεανικότητας» και των φυσικών ορίων του ανθρώπου και της φύσης, τραβώντας τα πάντα στα άκρα.

Αποτελεί τον πυρήνα του πνεύματος και της ταυτότητάς της μετανεωτερικής κοσμολογίας, η οποία μπόλιασε την «σαν έτοιμη από καιρό», εκσυγχρονιστική και παγκοσμιοποιημένη αριστερά, αλλά και τον λεγόμενο «αντιεξουσιαστικό» χώρο. Εντελώς γονιδιακά, θα έλεγε κάποιος, ώστε να συμβάλλουν αποφασιστικά στην κυριαρχία της νεανικής κουλτούρας των ατομικών δικαιωμάτων, της «άγριας νεολαίας» των… γιάππικων πανεπιστημίων και της παιδοκεντρικής θέασης της κοινωνίας.

ΤΟ HALLOWE'EN

Του Κώστα Χατζηαντωνίου 

ΤΟ HALLOWEEN

ήρθε στα καθ' ημάς, δυστυχώς, με τον τρόπο που έρχονται όλα από τις ΗΠΑ: εκφυλισμένο. 

Όμως το Hallowe'en (ή All Hallows' Even, All Saints' Eve: Παραμονή των Αγίων Πάντων στο δυτικό εορτολόγιο), είναι μια υπέροχη γιορτή που έχει βαθιές ρίζες στον κέλτικο χριστιανισμό καθώς είναι η πρώτη μέρα του Allhallowtide, τριήμερου το οποίο περιλαμβάνει την Αγρυπνία (31 Οκτωβρίου), τη γιορτή των Αγίων Πάντων (1 Νοεμβρίου) και τη γιορτή των προαπελθόντων την 2α Νοεμβρίου, ημέρα που επέχει τη θέση του δικού μας Ψυχοσάββατου. 

Από αμνημονεύτων χρόνων, αυτό το τριήμερο είχε συνδεθεί με ιστορίες φαντασμάτων και ανεγερθέντων νεκρών. Καθιερώνοντας την Ημέρα των Αγίων Πάντων την 1η Νοεμβρίου, η Δυτική Εκκλησία θα υιοθετήσει μια αρχαία παγανιστική παράδοση μετατρέποντάς την από ημέρα που τιμώνταν οι νεκροί πρόγονοι της κοινότητας και φανερώνονταν οι θεοί του κάτω κόσμου, σε μέρα τιμής όλων των αγίων αλλά και μνημοσύνου για τις ψυχές που αναχώρησαν πρόσφατα ή διώκονται όπου γης.

Πώς γιόρταζαν όμως οι Κέλτες αυτή την ημέρα που την ονόμαζαν Samhain, Samain ή Samuhin (δηλαδή Συνάντηση) και σηματοδοτούσε την έναρξη του νέου ποιμενικού έτους; Τη νύχτα αυτή, πριν από την 1η Νοεμβρίου, λάμβανε χώρα μια από τις τέσσερις πιο σημαντικές γιορτές στον κελτικό κόσμο. Ήταν μια νύχτα μεγάλου κινδύνου, όπου οι άνθρωποι ήταν πνευματικά ευάλωτοι καθώς σημειώνονταν τελετουργίες μαντικής και μαγείας με στόχο την αποτροπή της κακής τύχης και την εξασφάλιση της βοήθειας του Άλλου κόσμου. Στην Ιρλανδία, ο Dagda (ο «σοφός και δίκαιος» θεός που φέρει επίσης το όνομα Eochu Ollatir Ruadrofessa) ενώνεται με τη θεά Morigu, βασίλισσα των φαντασμάτων και του κάτω κόσμου, τη θεά η οποία, πριν από τη μεγάλη μάχη στο Magh Tuireadh του έδωσε τις οδηγίες, ώστε επικεφαλής των Tuatha Dé Danann να επιβληθεί στη χώρα. 

To Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον του Παζολίνι (ανάλυση και video με ελλ. υπότιτλους - 1964 film Pier Paolo Pasolini - The Gospel According to St. Matthew)

της Σοφίας Ντρέκου (Sophia Drekou)

Ο Παζολίνι ακολουθεί τον Ευαγγελιστή και Απόστολο Ματθαίο και απλοποιεί εξαιρετικά την αναπαράσταση. Τι μπορεί να είναι σήμερα πιο κοντά στο τότε; 

Το γυμνό τοπίο, τα φτωχά σπίτια των χωρικών και τα τυραννισμένα τους πρόσωπα. Τα κινηματογραφεί με θαυμαστή δύναμη και ομορφιά ακολουθώντας πρότυπα «κυρίως αρχαϊκοβυζαντινά», και με «ευνόητη αναφορά στον El Greco» Δείτε στο τέλος ολόκληρη την ταινία με ελληνικούς υπότιτλους.

Μακράν η καλύτερη κινηματογράφηση του θείου δράματος από έναν άθεο σκηνοθέτη, η ταινία, απροσδόκητα πιστή στη δομή και το γράμμα του Ευαγγελίου, ακολουθεί την πορεία ενός ανατρεπτικού Χριστού, που ενσαρκώνεται από έναν Καταλανό φοιτητή με την ειλικρίνεια του ερασιτέχνη.

Ο Πιερ Πάολο Παζολίνι για την ταινία του, Il Vangelo secondo Matteo

Ο Πιέρ Παόλο Παζολίνι με τον πρωταγωνιστή στα γυρίσματα της ταινίας

Μπορεί να είμαι άπιστος, αλλά είμαι ένας άπιστος που νοσταλγεί την πίστη. Μου είπαν ότι έχω τρία είδωλα: τον Χριστό, τον Μαρξ και τον Φρόυντ. Αυτά είναι φόρμουλες. Το μόνο μου είδωλο είναι η πραγματικότητα. Το «Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο» είναι ένα κομμάτι της ύπαρξής μου. Έβαλα σ’ αυτήν την ταινία το έργο μου και τη ζωή μου.

Το Ευαγγέλιο μου έβαζε το εξής πρόβλημα: δεν μπορούσα να το εξιστορήσω σαν ένα κλασικό αφήγημα, γιατί δεν είμαι πιστός, αλλά άθεος. Από την άλλη, ήθελα να διηγηθώ την ιστορία του Χριστού, Υιού του Θεού. Έπρεπε λοιπόν να διηγηθώ μια ιστορία στην οποία δεν πίστευα. Δεν μπορούσε λοιπόν να είμαι εγώ εκείνος που εξιστορεί. Έτσι, χωρίς να το θέλω, οδηγήθηκα στην ανατροπή όλης μου της κινηματογραφικής τεχνικής και γεννήθηκε αυτό το μάγμα ύφους, που είναι χαρακτηριστικό του κινηματογράφου της ποίησης. Γιατί για να μπορέσω να εξιστορήσω το Ευαγγέλιο, έπρεπε να βυθιστώ στην ψυχή ενός που πιστεύει. Εδώ έγκειται ο έμμεσος ελεύθερος λόγος: απ’ τη μια μεριά η αφήγηση βλέπεται με τα δικά μου μάτια και απ’ την άλλη, με τα μάτια ενός πιστού και είναι αυτό που προκαλεί το συμφυρμό του ύφους, αυτό το μάγμα που προανέφερα.

Αρ. Συγγελάκης : Nein οι επιζήσαντες της σφαγής της Κανδάνου ως ντεκόρ στον Γερμανό Πρόεδρο

Ένας πρώτος απολογισμός της χθεσινής εξαιρετικής παρουσίας του κινήματος διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών και της κινηματικής υποδοχής του Γερμανού Προέδρου στην μαρτυρική και ηρωική Κάνδανο.

Οι επιζώντες της Κατοχής με τα σκληρά αλλά δίκαια λόγια που είπαν στον κ. Στάινμαγιερ και το πανώ που ανήρτησαν με το σύνθημα "Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση" δεν του επέτρεψαν να τους χρησιμοποιήσει ως ντεκόρ για να επιδείξει την ευαισθησία του και να λάβει άφεση αμαρτιών για τα στυγερά εγκλήματα του Γ' Ράιχ! Και έφεραν τούμπα όλους τους σχεδιασμούς της γερμανικής πρεσβείας!

Την εικόνα της υπερήφανης και ανυπότακτης Κρήτης ολοκλήρωσε ο Μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος, που συγκλόνισε με την ομιλία του θέτοντας ευθέως και επιτακτικώς θέμα γερμανικών οφειλών!

Ανυποχώρητος αγώνας για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση!

 Μέχρι τη νίκη!

Αρ. Συγγελάκης : Nein οι επιζήσαντες της σφαγής της Κανδάνου ως ντεκόρ στον Γερμανό Πρόεδρο

Ο συγγραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών προς την Ελλάδα, Αριστομένης Συγγελάκης, αναφερόμενος στην επίσκεψη του Γερμανού Προέδρου στη μαρτυρική Κάνδανο , υποστήριξε πως η απόπειρα να εμφανιστούν οι ηλικιωμένοι επιζήσαντες της σφαγής ως ντεκόρ φωτογραφιών ενός θερμού κλίματος με τον Γερμανό Πρόεδρο , έπεσε στο κενό. Στη Κάνδανο, είπε, ο απλός λαός και ένας φωτισμένος ιεράρχης ο Κισσάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος , υπενθύμισαν με σταθερό τρόπο πως η συγχώρεση από μόνη της χωρίς δικαιοσύνη στις απαράγραπτες οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα για τις καταστροφές της Κατοχής, δεν είναι παρά υποκριτική στάση περί συμφιλίωσης.

 Ο κ. Συγγελάκης, μίλησε για τα επόμενα άμεσα βήματα που οφείλει να κάνει η πολιτική, πολιτειακή και δικαστική ηγεσία της χώρας , διεθνοποιώντας άμεσα το ζήτημα.

Οικογένεια Λάτση

Του Βασίλη Λαμπόγλου 

Ο υ(ι)όs  Λάτσης  είναι σήμερα 78 χρονών, λογίζεται ως ο πλουσιότερος Έλληνας και ο 644ος στον κόσμο- με περιουσία 3 δισ. δολαρίων – μόνιμος κάτοικος Ελβετίας.

Ο υ(ι)οs Λάτσηs είναι τέκνο του  “ευεργέτη” Γιάννης Λάτση ...του ''Καπταν Γιάννη''(όπωs τον αποκαλούσαν Παπαδόπουλοι,Καραμανλήδεs και οι κάτοικοι τηs Ηλείαs).

Παλιοτερα τον φωνάζανε και μαυραγορίτη και δωσίλογο ενώ απολάμβανε να τον χαρακτηρίζουν ωs εθνικόφρονα και αντικομμουνιστή.

Στη κατοχή πλούτισε απο το εμπόριο σταφίδαs -όλεs οι αποθήκεs του ΑΣΟ απο το Κατάκωλο μέχρι τη Κόρινθο τον είχαν πελάτη - καθώs συναλλασόταν αποκλειστικά με Ιταλούs και Γερμανούs.

Μετά την απελευθέρωση πέρασε από δικαστήριο δωσιλόγων, το οποίο όμως τον αθώωσε (τα έχουμε ματαπεί, 24 δωσίλογοι καταδικαστηκαν και εκτελέστηκαν-ποσοστό 2 τοιs εκατό-,έναντι των 3.000 εκτελεσθέντων κομμουνιστών).

Συνήγοροs υπεράσπισηs ο παππούs Βαρβιτσιώτηs  και στο τέλοs, τα δικαστικά έξοδα χρεώθηκαν στο ελληνικό Δημόσιο.

Το 1972 ο αγαπημένοs τηs Χούνταs Γ.Λάτσης αγόραzει 1770 στρέμματα γης (και άλλα "900"θαλάσσης) στην Ελευσίνα για να στήσει την Petrolla του και να την προσθέσει -μετεπειτα- στα "Ελληνικα Πετρέλαια "

στον Ασπρόπυργο(τον ιερό χώρο τηs λίμνηs των Ρειτών-θα τα πούμε και αύριο-τον είχε καταστρέψει από το 1956 "ο εθνάρχης"-απο τα μεγαλύτερα εγκλήματα στη χώρα μας θαρρώ πωs είναι η καταστροφή του Θριασίου Πεδίου-).

Να μην κληθεί ξανά Γερμανός αξιωματούχος σε μαρτυρικό τόπο της χώρας μας μέχρι η Γερμανία να αλλάξει την ανιστόρητη, αλαζονική και παράνομη στάση της!

Μια σημαντική πρόταση περιλαμβάνεται στην ανακοίνωση του Δικτύου Μαρτυρικών Δήμων για την επίσκεψη του Γερμανού Προέδρου, που εκδόθηκε λίγες ώρες πριν την επίσκεψη του Γερμανού Προέδρου στην Κάντανο:

«Τέλος, έως ότου η γερμανική πλευρά αναθεωρήσει την απαράδεκτη στάση της παροτρύνουμε τους Δημάρχους των περιοχών που ανήκουν στο Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών «Ελληνικά Ολοκαυτώματα 1940 – 1945» να εξαιρούν απ’ τις προσκλήσεις των επετειακών εκδηλώσεων των Ολοκαυτωμάτων την Πρεσβεία της Γερμανίας».

Στην Κρήτη εφαρμόζεται η πρόταση αυτή εδώ και χρόνια. Ελπίζουμε να γίνει πράξη και στην υπόλοιπη Ελλάδα!

Επίσης:

"το Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών «Ελληνικά Ολοκαυτώματα 1940 - 1945» ζητά να καταργηθεί το Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον, μια δομή που όπως τελικά αποδεικνύεται σκοπό έχει να συγκαλύψει τις ευθύνες της γερμανικής πλευράς μέσα από αποπροσανατολιστικές μικρό-χρηματοδοτήσεις δράσεων στους μαρτυρικούς τόπους. 

Halloween και ελληνική παράδοση: ολίγα τινά βασικά

από Γιώργος Νεκτάριος Παναγιωτίδης

Ο Γιώργος Θεοτοκάς έγραφε κάπου εκεί το 1931, στην προσωπική τους αλληλογραφία, στο Σεφέρη για τη νέα του συλλογή, την περίφημη «Στροφή», ότι είναι κάπως «εξαϋλωμένη μέσα στο fog» και ότι βρίσκει ότι προσφέρει κάτι νέο στην ελληνική ποίηση. Ο Σεφέρης πράγματι γνώρισε το λονδρέζικο fog, λόγω των σπουδών του. Εντούτοις, αυτό δεν υπάρχει μόνο στη Λόνδρα (Λονδίνο), αλλά και στη συμβασιλεύουσα. Όπως έγραφε ο Γιώργος Ιωάννου («Θεσσαλονίκη-Αθήνα, μία ερωτική σύγκριση», 1984):
«Αχ, πολύ μου λείπουνε τέτοιες ομίχλες στην Αθήνα εδώ (...) Οι εικόνες των δρόμων της Αθήνας μέσα απ' τη βροχή με έχουν δέσει με διάφορες γωνίες και θέσεις, μα η ομίχλη και το πούσι με ζαλίζει, όταν το σκέφτομαι». 

Και, επεξηγηματικά, ο Ιωάννου γράφει, το ’64: 

«Κάθε φορά που πέφτει ομίχλη ή είναι πολύ σκοτεινά, κατεβαίνω και γυρίζω σαν τρελός στις πιο σκοτεινές πλατείες». 

Λέγοντας «σαν τρελός», στο θεσσαλονικιώτικο ιδίωμα, σημαίνει παράφορα, με ζέση, εμμανώς.

Ο Ιωάννου άλλοτε είχε γράψει, επί τη αφορμή του θανάτου του Σεφέρη το 1971, ότι σε αντίθεση με αλλού, ο θάνατος στην Ελλάδα συχνά πέφτει σαν μια αιφνιδιαστική μπαταριά. Με άλλα λόγια, λείπει η μνήμη θανάτου. Εντούτοις, η μνήμη θανάτου δεν είναι μια καταθλιπτική μελέτη που μας στερεί τις χαρές (ή/και τις μικροχαρές) της ζωής αυτής (σε όποιον δε θέλει να τις στερηθεί), αλλά αντίθετα επιδρά τελικά με τρόπο που αυξάνει το βάθος και την ένταση αυτής της βίωσης.

Γιατί η Γερμανία δεν πληρώνει επανορθώσεις στην Ελλάδα

ΑΫΦΑΝΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Στις 6 Απριλίου συμπληρώνονται 83 χρόνια από την γερμανική εισβολή στην Ελλάδα. Ακολούθησε, επί 42 έως 48 μήνες ανάλογα την περιοχή, η γερμανική κατοχή της ελληνικής επικράτειας. Στο διάστημα αυτό, η Γερμανία διέπραξε στην Ελλάδα εγκλήματα πολέμου καθώς και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ακόμη, κατέστρεψε την υποδομή της χώρας, κατέκλεψε κεφάλαια του ελληνικού κράτους και λεηλάτησε αρχαιολογικούς θησαυρούς.

Για τα εγκλήματα πολέμου (π.χ. εκτελέσεις αμάχων, πρόκληση λιμού με την επίσχεση τροφίμων) και για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας [π.χ. μαζική εξόντωση Ελλήνων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, μαζικές σφαγές κατοίκων όπως στην Κάνδανο (3/6/1941), στο Κομμένο (16/8/1943), στη Βιάννο (14-16/9/43), στα Καλάβρυτα (11/12/1943), στο Δίστομο (10/6/1944), στα Ανώγεια (Αύγουστος 1944)] η Διάσκεψη Ειρήνης στο Παρίσι επιδίκασε, το 1946, αποζημιώσεις.

Αυτές, η Ελληνική Διακομματική Επιτροπή της Βουλής τις υπολόγισε, το 2016, σε 107 δισ. ευρώ, δίχως προσαύξηση τόκων και αφαιρώντας τα 115 εκατ. μάρκα που κατέβαλε το Βερολίνο σε ορισμένες κατηγορίες θυμάτων. Mε ένα επιτόκιο 3% το ποσόν φθάνει σήμερα το ένα τρισ. ευρώ. Για την καταστροφή των ελληνικών υποδομών, η Διάσκεψη Ειρήνης στο Παρίσι επιδίκασε 6,7 δισ. δολάρια, με τιμή δολαρίου αυτή του 1938. Το ποσόν αυτό ανέρχεται σήμερα με τους τόκους σε 595 δισ. ευρώ. Η Γερμανία έχει μέχρι στιγμής καταβάλει 20 εκατ. δολάρια!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στις γερμανικές οφειλές συμπεριλαμβάνεται η αποπληρωμή των δανείων τα οποία η κατεχόμενη Ελλάδα χορήγησε στην Γερμανία, βάσει διακρατικής συμφωνίας. Το συνολικό ποσόν αποτιμάται, ανάλογα με την τιμαριθμική προσαρμογή απο 100 μέχρι 506 δισ. ευρώ. Τα δάνεια αυτά δεν έχουν μέχρι σήμερα εξοφληθεί από το Βερολίνο, μολονότι στην διάρκεια της κατοχής, το Γερμανικό Ράϊχ εξυπηρέτησε τις δύο πρώτες δόσεις του πρώτου δανείου. Επιπροσθέτως, στα χέρια γερμανικών μουσείων και ιδιωτών παραμένουν 8.500 αρχαιολογικά αντικείμενα και 469 πίνακες ζωγραφικής που λεηλατήθηκαν στην διάρκεια της κατοχής από Γερμανούς στρατιωτικούς. Τα αντικείμενα αυτά ζητήθηκαν από την Ελληνική Κυβέρνηση το 1946 και δεν έχουν επιστραφεί!

Γιατί αρνείται η Γερμανία

Η άρνηση του γερμανικού κράτους να καταβάλει αποζημιώσεις (για όσα η τότε κυβέρνησή του και οι ένοπλες δυνάμεις του διέπραξαν στην Ελλάδα) στηρίζεται σε πολιτικούς λόγους. Αυτούς, το Βερολίνο τους επικαλύπτει με ποικίλα προσχήματα, υπεκφυγές και δικαιολογίες νομικής χροιάς. Το νομικοφανές οπλοστάσιο του Βερολίνου δεν θα άντεχε σε μια πολιτικά αποφασιστική και νομικά τεκμηριωμένη εκστρατεία προσφυγών της Αθήνας στα κατάλληλα ανά περίπτωση δικαιοδοτικά όργανα. Η καταθλιπτική όμως επιρροή της Γερμανίας στο ελληνικό πολιτικό σύστημα αποτρέπει διαχρονικά μια τέτοια εξέλιξη, άρα και το ξεγύμνωμα της ένδειας επιχειρημάτων και περισσεύματος υποκρισίας εκεί στο Βερολίνο.

Βαγγέλης και Αγγέλα Παπάζογλου"Τα πουλιά δεν κελαηδούν όταν νυχτώσει"...

Χρήστος μπουρνέλης

Τον Νοέμβρη του 1899 γεννιέται στην Σμύρνη η Αγγέλα Παπάζογλου. 

Ανήκε σε σημαντική οικογένεια μουσικών. O πατέρας της Δημήτριος Μαρωνίτης (ή Χιωτάκης) ήταν ξακουστός σαντουρίστας, κοντά του θα μάθει να παίζει βιολί και σαντούρι… Η Αγγέλα ανέβηκε στο πάλκο σε ηλικία 11 ετών, δίπλα στον πατέρα της.

Όμως, το μεγάλο χάρισμα της Αγγέλας ήταν η φωνή της. Δεν είχε κλείσει καλά-καλά τα 17 της και τα καφέ-αμάν της Σμύρνης τσακώνονταν ποιο θα την πρωτοκλείσει για δουλειά: Τζίτζικας, Αράπογλου, Αυταράς... Μέχρι το Κορδελιό έφτασε η φήμη της.

Με τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, ανάμεσα σε τόσους και τόσους πρόσφυγες που έφυγαν κυνηγημένοι από την Μικρασία, ήταν και η οικογένεια του "Χιωτάκη" η οποία εγκαθίσταται στην Κοκκινιά.

Για να βοηθήσει την οικογένειά της να επιβιώσει, η Αγγέλα συνέχισε να τραγουδά στα κέντρα του Πειραιά και των προσφυγικών συνοικισμών. Έτσι, το 1924 πιάνει δουλειά στο κέντρο τού Θεόφραστου, στις Τζιτζιφιές. Στην ορχήστρα του Θεόφραστου συμμετέχει ένας άλλος σμυρνιός μουσικός που έφτασε ως πρόσφυγας στην Ελλάδα και ζούσε στη Κοκκινιά.

Ο μουσικός αυτός ήταν σχεδόν μονίμως σοβαρός, άτομο με αρχές που δεν τις παρέβαινε ποτέ και με οποιοδήποτε μάλιστα κόστος, πρότυπο μιας αληθινής μάγκικης αισθητικής. Γι' αυτό του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι "Αγγούρης", δηλαδή "ανυπότακτος", "ασυμβίβαστος", "δύσκολος", "ζόρικος". Το κανονικό του όνομα ήταν Βαγγέλης Παπάζογλου.

Την πρώτη φορά που άκουσε την Αγγέλα να τραγουδάει την ερωτεύτηκε. Την πλησίασε και της δήλωσε καθαρά και ξάστερα: "σ' αγαπώ και θα σε πάρω γυναίκα μου". Στα 25 της πια και δίχως προίκα, ο Βαγγέλης ήταν θείο δώρο για την Αγγέλα που τον ερωτεύτηκε. Μόνο που σύντομα την μεγάλη χαρά διαδέχτηκε μια μεγάλη θλίψη αφού η Αγγέλα άρχισε να χάνει το φως της με ταχύ ρυθμό. Μα ο Βαγγέλης εκεί: "σ' αγαπώ και θα σε πάρω γυναίκα μου". Και την πήρε. Όταν το 1927 η Αγγέλα ντύθηκε νύφη στο πλευρό τού Βαγγέλη, ήταν ήδη μισότυφλη. Δυο χρόνια αργότερα τυφλώθηκε τελείως.

Εκατό χρόνια «Το μαγικό βουνό»!

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου 

Εκατό χρόνια «Το μαγικό βουνό»!

Πριν από 100 χρόνια, Νοέμβριο του 1924, κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα σταθμός στην παγκόσμια λογοτεχνία: «Το μαγικό βουνό» του Γερμανού νομπελίστα συγγραφέα Τόμας Μαν. 

Πρόκειται, πανθομολογουμένως, για ένα σπάνιο «λογοτεχνικό θαύμα» στο οποίο περιγράφονται αριστοτεχνικά οι διαχρονικές παθολογίες της νεωτερικότητας: «ένας χαλαρός κόσμος της κατάπτωσης και μια απελπισμένη δίψα για ζωή μιας κοινωνίας που περιστρέφεται με αυτολύπηση γύρω από τον εαυτό της». 

Πίσω από τους συναρπαστικούς στοχασμούς, τις συζητήσεις βάθους, τα άφθονα αποφθέγματα, τις ευθύβολες αναφορές, τις μοναδικές συνομιλίες, τους δεικτικούς υπαινιγμούς και τις μακροσκελείς διαλέξεις που παραθέτει ο Τόμας Μαν στο «βιβλίο του αιώνα», «αναδύεται το άσχημο πρόσωπο ενός τυφλωμένου, απερίσκεπτου, ηδονιστικού και κυρίως υποχονδριακού κόσμου». 

Ένα αριστούργημα που ακουμπά στο σήμερα του δυτικού κόσμου! Γιατί - μεταξύ πολλών άλλων - ο αναγνώστης διαπιστώνει στο «μαγικό βουνό» κι ένα αλληγορικό «παραμύθι» για τη νεωτερικότητα, που «ξεκίνησε στα πεδία των μαχών του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τώρα πλησιάζει σπασμωδικά στο φινάλε». Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που «Το μαγικό βουνό» είναι συγχρόνως και «μια τραγωδία, μια κωμωδία, ένα σατυρικό έργο και μια άρνηση του κλασικού εξελικτικού μυθιστορήματος». 

Το έργο διαδραματίζεται στον διακριτικά δυσοίωνο κόσμο ενός πνευμονολογικού σανατόριου, στο Berghof του Νταβός της Ελβετίας, που συγχρόνως είναι και ένα απόκοσμο, απόμακρο και άτονο καταφύγιο για πλούσιους και εύπορους. Μιας υποτιθέμενης ελίτ που «πανηγυρίζει την ανικανότητά της να ζήσει και απολαμβάνει με λαγνεία την πτώση της».

Ήλθε και η οδυνηρή "απάντηση"...

Του Θανάση Κ. 

Αφού επί δύο εβδομάδες σχεδόν,

η κυβέρνηση εξέφρασε τη δυσφορία της με την "κριτική Σαμαρά"

για τους χειρισμούς της στα ελληνοτουρικά, 

κι αφού έβαλε τα "παπαγαλάκια" της να του επιτίθενταιστον Τύπο, στις τηλεοπτικές εκπομπές και στα social media

για διάφορα πράγματα (πέραν των ελληνοτουρκικών), 

τελικά ήλθε η απάντηση:

Κι ήταν πολύ ΟΔΥΝΗΡΗ (για την κυβέρνηση)...

Μόνο που η απάντηση ήλθε από την κοινωνία αυτή τη φορά. 

Κι ήταν διπλή: 

-- Πρώτον στις δημοσκοπήσεις η κυβέρνηση συνεχίζει τις "χαμηλές πτήσεις"

-- Δεύτερον - και σημαντικότερο - η κοινωνία συνολικά συμφωνεί με τις απόψεις Σαμαρά-Καραμαλή για τα Ελληνοτουρκικά, πολύ-πολύ περισσότερο από ό,τι με τους χειρισμούς της κυβέρνησης!

* Ας αρχίσουμε από αυτό το τελευταίο. Σε δημοσκόπηση της εταιρίας MRB προ ημερών τέθηκε για πρώτη φορά το ερώτημα πώς αντιδρούν οι ψηφοφόροι για τη "στάση των δύο πρώην Πρωθυπουργών" (Σαμαρά και Καραμανλή) έναντι της ασκούμενης Κυβερνητικής Πολιτικής. 

Αποτέλεσμα: 49% συμφωνών (με τους Σαμαρά-Καραμανή) και 33,3 διαφωνούν μαζί τους. 

Άρα όταν διατυπώνουν τις διαφωνίες τους, Σαμαράς και Καραμανλής, εκφράζουν... τη μισή ελληνική κοινωνία! Την οποία, ωστόσο, δεν υπάρχει κανείς άλλος να εκφράσει! (Τα κόμματα της Αντιπολίτευσης "περί άλλων τυρβάζουν" αυτή τη στιγμή...)

-- Παρόμοιο ερώτημα (χωρίς αναφορά στους Σαμαρά-Καραμανλή) έθεσε και η Metron Analysis σε μέτρηση δύο εβδομάδες πριν.

Εδώ βρέθηκε λοιπόν, ότι 56% των ερωτηθέντων θεωρούν ότι θα χειροτερέψουν τα ελληνοτουρκικά. Και μόλις 31% θεωρούν ότι "πάμε καλύτερα". 

Ακόμα πιο σημαντικό: Τους τελευταίους έξη μήνες - όταν η κυβέρνηση υιοθέτησε την πολιτική των "ήρεμων υδάτων" με την Τουρκία - το ποσοστό όσων θεωρούν ότι "πάμε χειρότερα" αυξήθηκε κατά 6%, ενώ το ποσοστό αυτών που θεωρούν ότι "πάμε καλύτερα" μειώθηκε κατά 7%!

Μ' άλλα λόγια τα "ήρεμα νερά φέρνουν φουρτούνες" (όπως τους λέει ο Σαμαράς), γι' αυτό και αυξάνονται όσοι ανησυχούν (που είναι πλέον καθαρά πλειοψηφικό ρεύμα), ενώ μειώνονται συνεχώς όσοι "αισιοδοξούν"...

Όλες οι μετρήσεις το φωνάζουν (για όσους καταλαβαίνουν): Η κοινωνία ΔΕΝ συμφωνεί με την πολιτική της κυβέρνησης. 

Και - κυρίως - η κοινωνία ΔΕΝ την εμπιστεύεται στα ελληνοτουρκικά. 

-- Στη δημοσκόπηση της MRB αυτοί που απαντούν ότι ΔΕΝ εμπιστεύονται τους χειρισμούς της κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά είναι 58,6%

-- Στη δημοσκόπηση της Metron Analysis, λίγες μέρες πριν, αυτοί που θεωρούν ότι "πάμε χειρότερα" στα ελληνοτουρκικά είναι 56%.

Σύμπτωση; 

Δεν νομίζω. 

 

* Πάμε τώρα στην δημοσκοπική κατηφόρα της ΝΔ. 

-- Στη μέτρηση της ΜRB η πρόθεση ψήφου για τη ΝΔ έχει πέσει στο 21,7 από 21,9 την προηγούμενη φορά. 

-- Στη μέτρηση της Metron Analysis, λίγες μέρες πριν, η πρόθεση ψήφου για τη ΝΔ βρίσκεται στο 22,5%. 

Ακραία πρόκληση με την Πρόεδρο …άγαλμα: Σας κάψαμε, συγχωρέστε μας, αλλά ούτε ένα …φράγκο! Το γερμανικό λάιτ-μοτίφ διά στόματος του Σταϊνμάγερ που έμεινε αναπάντητο…

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου (Κ) και ο Πρόεδρος της Γερμανίας Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ (Frank-Walter Steinmeier) (Α), εύχονται κρατώντας ένα ποτήρι κρασί κατά τη διάρκεια της παράθεσης επίσημου δείπνου προς τιμήν του δεύτερου, στο Προεδρικό Μέγαρο, Αθήνα, Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2024. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΘΟΔΩΡΗΣ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΣ 31/10/2024

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ*

Είχα διακινδυνεύσει από νωρίς την πρόβλεψη ότι η επίσκεψη Σταϊνμάγερ στην Αθήνα δεν θα σηματοδοτούσε κάποια αλλαγή της γερμανικής στάσης στο ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων, αφού από συγνώμες έχουμε χορτάσει.

Δυστυχώς έκανα λάθος. Γιατί αυτή η επίσκεψη, που σχεδιάστηκε εξ αρχής ως πρόκληση και όχι ως χειρονομία φιλίας, πρόδωσε μια σκλήρυνση της γερμανικής πλευράς που θεωρεί πλέον ότι έχει μία μοναδική ευκαιρία να στείλει το ζήτημα των ελληνικών επανορθώσεων στα αζήτητα της ιστορίας.

Οι Γερμανοί έχουν καταλάβει ότι απέναντι τους έχουν χαμηλής στάθμης υπαλλήλους. Μαριονέτες και μάλιστα ακούρδιστες. Που δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους ούτε για να προτάξουν κοινή εθνική γραμμή σε ζητήματα κεφαλαιώδους σημασίας.

Η κυρία Σακελλαροπούλου, ανίδεη εντελώς από διπλωματία, διάβασε ένα σκονάκι με μια χαλαρή ατάκα για τις αποζημιώσεις που της είχε γράψει κάποιος παρατρεχάμενος κι όταν ο έμπειρος Γερμανός πρόεδρος πήρε την πάσα και…κάρφωσε στο καλάθι, απλά έμεινε άγαλμα.

28η Οκτωβρίου, Β'ΠΠ και Ελλάδα: Ο ιστορικός Γ.Μαργαρίτης με τον Ν.Μπογιόπουλο (Real fm)

84 χρόνια από το “Οχι” του ελληνικού λαού στον φασίστα εισβολέα και 80 χρόνια από την απελευθέρωση από τον ναζιστικό ζυγό, ο καθηγητής Ιστορίας Γιώργος Μαργαρίτης φιλοξενούμενος του Νίκου Μπογιόπουλου στον Real fm, σε μια εκπομπή αφιερωμένη στα γεγονότα πριν και κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στην Ελλάδα του “Οχι”, της Κατοχής και της Αντίστασης

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΤΕΚΙΑ ΣΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΜΠΙΛΙΑΡΔΟ ΠΟΥ ΠΑΊΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΜΑΣ?

Στο μεγάλο γεωπολιτιικό παίγνιο που παίζεται στα Ανατολικά μας, από την Ουκρανία και τον Καύκασο μέχρι τα Στενά του Ορμουζ, είχαμε μέσα στο τελευταίο δεκαήμερο τις πιο κάτω σημαντικές εξελίξεις, που εδώ δεν πέρασαν κατά τα ειωθότα, ούτε στα ψιλά των συστημικών ΜΜΕ:

🔺️Την αποτυχία της ΕΕ να δημιουργήσει ένα προπύργιο της στην περιοχή του Καυκάσου μετά την νίκη του εκλεκτού του Πουτιν στις εκλογές της Γεωργίας 

✔️Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι γίνεται μονόδρομος για την Ουάσιγκτον η διακοπή του  ενεργειακού Διαδρόμου Ιραν-Αγ.Πετρούπολης νοτιότερα. Και επειδή δείχνει πολύ δύσκολη υπόθεση η αποσταθεροποίηση του καθεστώτος του Ιράν μέσω των κονταροχτυπημάτων του με την ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραήλ ή από το Αρτζεμπαϊτζαν μεσω των μειονοτικών του βλεψεων στο Ιράν, γίνεται επιβεβλημένη πλέον η αναγνώριση ενός Ανεξάρτητου Κουρδιστάν στις περιοχές (όπως στον χάρτη) που κυριαρχεί αυτή η εθνοτική ομάδα των 80εκ ανθρώπων, που συνεχίζουν να στερούνται πατρίδας,  όπως και οι Παλαιστίνιοι.

Η εφιαλτική αυτή εξέλιξη για την Άγκυρα, δεν απειλεί μόνο την συνοχή του τουρκικού κράτους αλλά και όλη την στρατηγική του Ερντογάν να μετατρέπει σε εθνοπολιτικά τα γεωπολιτικά σχέδια των τρίτων (Πούτιν, Πεκίνο, Πακιστάν κλπ) και μέσω των διώξεων του στην Αριστερά την Τουρκία, που σύμμαχεί με το PKK στο τρίτο μεγαλύτερο κόμμα της τουρκικής εθνοσυνέλευσης, το HDP.

🔺️Η "πόρτα" που έφαγε ο Ερντογάν από την Ινδία στην προσπάθεια ένταξης της στους BRICS+, αποδυνάμωσε τελικά την σχέση Άγκυρας-Μόσχας ως οχήματος επέκτασης των αναθεωρητικών σχεδίων του Ερντογάν  προς μια νέα Οθωμανία από την Αφρική μέχρι το Αφγανιστάν. 

✔️Η πολιτική "και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ" της Άγκυρας, αφήνει την τουρκική λίρα μετέωρη και χωρίς στηρίγματα είτε από το ευρώ είτε από το αντιδολάριο των BRICS.

🔺️Η υπόσχεσή του Τραμπ ως προέδρου για αμνήστευση του Ερντογάν και της οικογένειας του στο σκάνδαλο ξεπλύματος μαύρου χρήματος μέσω της κρατικής τουρκικής τράπεζας Halkbank, δεν μπορεί πλέον να τηρηθεί. 

✔️ Η "θεσμική μνήμη" της Αμερικανικής δικαιοσύνης, (που συνεχίζει να θυμάται και τα πορίσματα του FBI για το ελληνικό σκάνδαλο περί την Novartis αντίστοιχα και ανεξάρτητα από τα  εδώ συγχωροχάρτια Φλωριδη), αποφάσισε τελεσιδικα την προηγούμενη εβδομάδα την εκδίκαση της υπόθεσης Halkbank σε κάποιο δικαστήριο του Μανχάταν, με σχεδόν βέβαιη την έκβαση της με πρόστιμα δισεκατομμυρίων, που μπορούν να τιναξουν στον αέρα όλο το τουρκικό τραπεζικό σύστημα και σε πολύ πιθανές διώξεις προσώπων του στενού οικογενειακό περιβάλλοντος του πολυχρονεμένου μας Σουλτάνου.

Η απάντηση της Μαρίας Καρυστιανού στην Ελίζα Βόζενμπεργκ : Θα μας συγκινούσε η έγνοια για την έναρξη της δίκης αν δεν στεκόσασταν ενάντια στα θύματα και δίπλα στους ενόχους.

Η άμεση απάντηση της Μαρίας Καρυστιανού στην Ελίζα Βόζενμπεργκ έχει ως εξής:

                                                                   

«Έκπληξη δεν μου προκαλέσατε με τις δηλώσεις σας. Αντιθέτως.

Αναρωτιέμαι όμως, πως θα φανεί αυτό στους συναδέλφους σας στις Βρυξέλλες όταν μάθουν ότι βουλευτής της Ελλάδος επιτίθεται σε πολίτη και μάλιστα σε αναφέρουσα που έχει ανοικτή υπόθεση και στην Επιτροπή, της οποίας είστε Πρόεδρος. Παρακάμπτοντας την θεσμική σας θέση, προωθείτε απροκάλυπτα τις θέσεις της κυβέρνησης και απαξιώνετε την Ευρωπαϊκή νομιμότητα. Φαντάζομαι κάτι παρόμοιο δεν έχει ξανασυμβεί.

Πράγματι ντροπιαστικό.

Θα μας συγκινούσε η έγνοια για την έναρξη της δίκης αν δεν στεκόσασταν ενάντια στα θύματα και δίπλα στους ενόχους.

Αυτών που σκόρπισαν τα χώματα για να μην τα ελέγξουμε, κατέστρεψαν τα βίντεο και μοντάρανε τα ηχητικά για να μην μάθουμε για το παράνομο φορτίο. Αλλά και του σκανδαλωδώς πρόθυμου Ανακριτή, ο οποίος επέτρεψε να συμβούν όλα τα παραπάνω, γνώριζε από μήνες ότι τα παιδιά στο κυλικείο δεν πέθαναν ακαριαία από την σύγκρουση αλλά κάηκαν ζωντανά, έχει στο συρτάρι του τεχνική μελέτη ειδικού καθηγητή, από τους καλύτερους στον κόσμο για τους εμπρησμούς, που μιλάει για φορτίο περίπου 30 τόνων υδρογονανθράκων, που προκάλεσαν έκρηξη αλλά παρόλα αναζητά επιστήμονες που θα βγάλουν μια πιο βολική μελέτη. Αυτήν της καύσης των ελαίων σιλικόνης που δεν στέκει επιστημονικά…. για να μην ξεκινήσει έλεγχος για μεταφορά παράνομου φορτίου και να μπει η ταφόπλακα της fast track παραπομπής σε δρομολογημένη δίκη με φτωχό ανακριτικό υλικό.

Αυτά μας καθυστερούν. Αλλιώς όλα είναι ξεκάθαρα. Έχουμε όλα τα ονόματα των εμπλεκομένων. Άμεσα θα ήταν οι υπεύθυνοι στην φυλακή αν ζούσαμε σε ένα Κράτος δικαίου. Αλλά δεν υπάρχει η ελάχιστη ντροπή, αντιθέτως βασιλεύει η αλαζονεία και η αναλγησία, για αυτό και στην αξιολόγησή μας είμαστε στις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη. Δεν το γνωρίζετε;

Και αν δυσκολεύεστε να κατανοήσετε την θέση μας με λέξεις φανταστείτε το κομματικά.

Στο τρένο σκοτώθηκαν και άνθρωποι που ανήκαν στην δεξιά και τραυματίστηκαν επίσης δεξιοί.

Και αν πιστεύετε ότι οι ψηφοφόροι σας είναι εντάξει να θεωρείτε τα παιδιά τους αναλώσιμα και ότι δεν θα αντιδράσουν αν κάτι τους συμβεί επειδή σας ψήφισαν, πλανάστε.

Σταματήστε λοιπόν την καραμέλα μίσους μεταξύ δεξιών και αριστερών. Το θέμα μας αφορά όλους!

ΒΙΝΤΕΟ – Κοσμάς Μαρινάκης: Γιατί η Ελλάδα είναι η Κολομβία της Ευρώπης

Στο σημερινό βίντεο θα μάθεις τι είναι και πώς λειτουργούν τα Καρτέλ, πόσο επηρεάζουν πραγματικά τη δική σου τσέπη και πώς μπορεί μια Κυβέρνηση να τα πολεμήσει… «αναίμακτα».

Ο Κοσμάς Μαρινάκης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής (Senior Lecturer) Οικονομικής Επιστήμης στο Singapore Management University. Έχει εργαστεί σε καθηγητικές και ερευνητικές θέσεις σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κύπρου. Έχει δημοσιεύσει ερευνητικές εργασίες στο αντικείμενο της Οικονομικής της Βιομηχανικής Οργάνωσης σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Διδάσκει οικονομικά από το 2003 σε προπτυχιακό, μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο.

ΧΕΚ - ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΛ. ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΥΠΑΙΘΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΑΙΡΕΤΩΝ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

   Παγιώθηκε πλέον η επιλογή του ΥΠΑΙΘΑ, ασχέτως υπουργών, να διεξάγει τις εκλογές για τους αιρετούς με ηλεκτρονικό τρόπο για τρίτη φορά παρά την τεράστια αποχή των εκπαιδευτικών στις δύο πρώτες. Είναι φανερό πλέον ότι  το ΥΠΑΙΘΑ ούτε σέβεται τον θεσμό των αιρετών ούτε και τους/τις εκπαιδευτικούς που έχουν αντιδράσει με αυτόν τον ηχηρό τρόπο. Έτσι σαν να μη συνέβη τίποτα και χωρίς να έχει αλλάξει κάτι από το πλαίσιο διεξαγωγής τους η διαδικασία των ηλ. εκλογών έχει πολλά κενά ως προς την αληθινή εκπροσώπηση των ψηφισάντων. Και μόνον το γεγονός ότι ένας μπορεί να μαζέψει κωδικούς από πολλά πρόσωπα και να ψηφίσει αυτός αντί γι’ αυτούς, αυτόματα απονομιμοποιεί όλη αυτή τη διαδικασία. Αυτό και μόνον δηλαδή η νοθευμένη «ψηφοφορία» δεν αποτελεί αντιδημοκρατική εκτροπή; Στη σχετική εγκύκλιο υπάρχει αυστηρή σύσταση στις εφορευτικές επιτροπές ότι για λόγους προστασίας προσωπικών δεδομένων δεν επιτρέπεται να κοινοποιηθούν τα ονόματα των ψηφοφόρων. Άλλο ένα στοιχείο που δείχνει τελικά ότι δεν υπάρχει έλεγχος ποιός/ά ψηφίζει αφού στις δια ζώσης εκλογές οι ψηφοφόροι αυτοπρόσωπα προσέρχονται ενώπιον όλων των παρευρισκομένων στον χώρο της ψηφοφορίας.    Το χειρότερο είναι όμως ότι η τυχόν συμμετοχή μας σε αυτού του είδους τις εκλογές δικαιώνει την εμμονή και την αλαζονεία που επέδειξε το ΥΠΑΙΘΑ πριν τέσσερα χρόνια μη αποδεχόμενο το λάθος του αλλά εκφραζόμενο διθυραμβικά για την επιλογή του εκείνη και συνεχίζοντας την ίδια τακτική. Γίνεται ακόμη φανερό πλέον ότι κεντρική επιλογή του ΥΠΑΙΘΑ είναι η υποβάθμιση έως της πλήρους εξαφάνισης του θεσμού του αιρετού γι’ αυτό και η συμμετοχή σε αυτές τις διαδικασίες που γίνονται κάτω από αυτές τις συνθήκες συμβάλλει στο σχέδιο εκφυλισμού που αυτό έχει επιλέξει για τον θεσμό.                                                                                                               

   Όμως εδώ και χρόνια βήμα-βήμα μέχρι και σήμερα, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η γενικότερη προσπάθεια των κυβερνώντων για συνεχή υποβάθμιση του δημόσιου χώρου έναντι της ιδιώτευσης και του ατομικισμού. Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και η συνολική επίθεση στο συνδικαλιστικό κίνημα κορυφαίο δείγμα της οποίας είδαμε με την πρόκληση από τον ίδιο τον Υπουργό(!) της πρωτοφανούς απαγόρευσης από το δικαστήριο της κηρυγμένης απεργίας της 23^ης Οκτωβρίου από τη ΔΟΕ, απόφαση που βασίστηκε στο αντισυνδικαλιστικό-αντιεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη που εδώ και λίγα χρόνια έχει ψηφιστεί και ισχύει ως νόμος. Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται επίσης με την κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική του ΥΠΑΙΘΑ: α) ο ριζικός μετασχηματισμός του αξιακού, παραδοσιακού και ιδεολογικού προσανατολισμού του δημόσιου σχολείου στο «σύγχρονο» νεοφιλελεύθερο Σχολείο της αγοράς, β) η αμφισβήτηση του δημόσιου σχολείου ως αναφαίρετο κοινωνικό δικαίωμα των πολιτών, γ) η είσοδος του ψηφιακού κόσμου και της Τεχνικής η οποία επιβάλλει μια νέα αξιολογική κατεύθυνση στη διαμόρφωση του ανθρώπου και μεταβάλλει το πνευματικό περιεχόμενό του. Το Σχολείο που επιδιώκουν είναι το σχολείο του αποδυναμωμένου Συλλόγου Διδασκόντων, των πειθήνιων και υπάκουων εκπαιδευτικών στον έχοντα υπερεξουσίες Διευθυντή manager που όχι μόνον θα διοικεί κατά το δοκούν τη σχολική μονάδα αλλά θα φροντίζει και για την επιχορήγηση λειτουργίας της και από ιδιωτικούς φορείς. Ως πολιορκητικός κριός κάμψης κάθε αντίστασης από τον εκπαιδευτικό κόσμο χρησιμοποιείται το αγγλοσαξονικό μοντέλο της λεγόμενης αξιολόγησης που βλέπουμε κάθε μέρα τί κωμικοτραγικές καταστάσεις δημιουργούνται στα σχολεία στην προσπάθεια εφαρμογής της. Οι νεοδιόριστοι/ες εκπαιδευτικοί (η αιχμή του δόρατος) προκειμένου να μονιμοποιηθούν,  άλλοι/ες δέχονται την αξιολόγησή τους με συνοπτικές διαδικασίες και άλλοι/ες αντιστέκονται λαμβάνοντας μέρος στην  απεργία – αποχή με τους βασιλικότερους του βασιλέως Δ/ντές Εκπαίδευσης να ξεκινούν διώξεις και ΕΔΕ(!). Γίνεται φανερό ότι ο επιθεωρητισμός έρχεται και πάλι στα σχολεία μετά από 45 χρόνια… Αντί να επικρατεί ένα παιδαγωγικό κλίμα χαράς, δημοκρατίας, συλλογικότητας, το σχολείο μαραίνεται από τον ασφυκτικό κλοιό ενός αυταρχικού τεχνοκρατισμού ψηφιακής πλέον γραφειοκρατίας, διαφόρων επιτηρητών, συμβούλων, συντονιστών, μεντόρων, διευθυντών, διεκπεραιωτών κρατικών εντολών χωρίς το κοινοτικό πνεύμα που απαιτεί μία σχολική κοινότητα. Μοναδική έγνοια της κρατικής γραφειοκρατίας η εφαρμογή των οδηγιών – εντολών του ΟΟΣΑ και της Κομισιόν. Έτσι το σχολείο καταθλιπτικό και αποτυχημένο, “γκρίζο”, περιορίζει και υποβιβάζει τον εκπαιδευτικό από παιδαγωγό σε προσαρμοσμένο, πειθήνιο διεκπεραιωτή κρατικών εντολών, στην καλύτερη εκδοχή εμψυχωτή αλλά όχι Δάσκαλο.                                                                                                      

   Εμείς, στη Χριστιανική Εναλλακτική Κίνηση, πιστεύουμε ότι η Παιδεία σκοπό έχει να αναδείξει τον δίκαιο και ελεύθερο άνθρωπο,  που γίνεται ικανός να μετέχει στο σώμα των πολιτών. Γι’ αυτό προσανατολίζεται σ’ ένα σχέδιο ζωής, βασισμένο στην ολόπλευρη καλλιέργεια του ανθρώπινου προσώπου, καθώς και την ιδιαίτερη σχέση σε κλίμα αγάπης και ελευθερίας παιδαγωγού και παιδαγωγούμενου. 

    Η προσέγγισή μας αυτή αντλεί  παραδείγματα από την ορθόδοξη χριστιανική αντίληψη  για την Παιδεία, την Οικονομία και ό, τι αφορά στο ανθρώπινο πρόσωπο. Ό, τι αυτονομείται και δεν υπηρετεί τον άνθρωπο τελικά τον καταδυναστεύει και λειτουργεί εναντίον του. Έτσι, η Οικονομία που είναι η διαχείριση με αυτάρκεια και δικαιοσύνη των πλουτοπαραγωγικών αγαθών μιας χώρας για όλους τους πολίτες της, μετατρέπεται σε απρόσωπες αγορές του χρήματος, που οδηγούν σε κρίση ολόκληρους λαούς, για να ευδοκιμήσουν οι τράπεζες και το κεφαλαιοκρατικό Σύστημα. Η Παιδεία αντί να λειτουργεί ως δρόμος για σχέση, προσωπική άσκηση,  κοινός αγώνας και πάλη του ανθρώπου ενάντια σε κάθε αδικία και κακό, από όπου κι αν προέρχεται προσωπικό ή κοινωνικό, μετατρέπεται σε άχρωμο υπηρέτη του απρόσωπου συστήματος της καταναλωτικής κοινωνίας, του εύκολου πλουτισμού, της ισοπέδωσης των αξιών και της νεοταξικής παγκοσμιοποίησης.

  Tο συνδικαλιστικό κίνημα πάντα πετύχαινε νίκες με τη συμμετοχή στις γενικές συνελεύσεις καθώς και στις απεργίες που με αυτόν τον τρόπο εκφραζόταν η βούληση των εκπαιδευτικών. Επίσης με την απουσία και την αποχή όταν το ΥΠΑΙΘΑ επέβαλε νόμους που ακύρωναν είτε την παιδαγωγική είτε τη δημοκρατική συνδικαλιστική πράξη στο Σχολείο! Απαντούμε λοιπόν μαζικά στο ΥΠΑΙΘΑ ΑΠΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ  από την αδιαφανή διαδικασία των ηλεκτρονικών εκλογών! Το ΥΠΑΙΘΑ έχει στόχο: Να μην έχουμε Αιρετούς δημοκρατικά εκλεγμένους δια ζώσης αλλά ηλεκτρονικά ελεγχόμενους και εκλεγμένους από τον μέγα διαχειριστή του συστήματος ΖΕΥΣ και τις κατά τόπους δοτές εφορευτικές επιτροπές στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης! Εμείς οι εκπαιδευτικοί τί κάνουμε;

   Εφόσον βλέπουμε ότι παγιώνεται η κατάσταση με τις ηλ. εκλογές από πλευράς ΥΠΑΙΘΑ εκτιμούμε ότι πρέπει οι ομοσπονδίες ΔΟΕ και ΟΛΜΕ σε συνεργασία με όλες τις συνδικαλιστικές παρατάξεις να εκπονήσουν εναλλακτικό σχέδιο εκλογής αιρετών χωρίς συμμετοχή στις διαδικασίες του Υπουργείου με εκλογές τις οποίες να αναλάβουν οι τοπικοί σύλλογοι εκπαιδευτικών ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ.

Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΕΠΑΝΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Μετά την αποτυχημένη τετραετία Τραμπ 2016-20, οι ΗΠΑ μπήκαν σε μια περίοδο όπου η αμερικανική ηγεμονία  συνέχισε να φθίνει ενώ αναδύεται σιγά σιγά ένας πολύ-πολικός κόσμος προς μια τελείως άλλη αρχιτεκτονική "παγκοσμιοποίησης". Σημαντικό της νέο χαρακτηριστικό: 

✔️Εμφανής ήδη η τάση εγκατάλειψης του θεωρητικού υποβάθρου που δημιούργησε την προηγούμενη παγκοσμιοποίηση υπό μία μόνο υπερδύναμη. Τον Νεοφιλελευθερισμο 1.0  υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ, που μεταλλάσσεται πιο γρήγορα και από τον Covid19 εντός ενός Ψηφιακού καπιταλισμού προς έναν Νεοφιλελευθερισμο 2.0. Αυτό ξεκίνησε μέσω ενός αναγκαστικού, για τις ελίτ και τις Τράπεζες, "περάσματος" από μία νεο-Κεϋνσιανη φάση στην οικονομική πολιτική και τώρα βρισκόσαστε στα πρόθυρα του επόμενου σταδίου. 

✔️Αν θα προσδιοριστει κάτι ουσιαστικά σημαντικό μετά τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές σε 6 ημέρες είναι το πόσοι γρήγορα θα ολοκληρωθεί αυτή η μετάλλαξη προς τον νεοφιλελευθερισμό ver2.0, όπου κυρίαρχο πλέον ρόλο δεν θα έχει το τραπεζικό σύστημα αλλά το παράγωγο της αποτυχίας του: ένα σκιώδες παρατραπεζικό σύστημα (στο σχόλιο #1 η σύνθεση του) υπό το ΔΣ μίας Blackrock ή κάποιας αντίστοιχης, σε ρόλο ιδιωτικής Κεντρικής Τράπεζας 

Αυτές οι κολοσσιαίου μεγέθους ανακατατάξεις μας φέρνουν σε μια εποχή ασταθειας με μείζονες συγκρούσεις των συμφερόντων διαφορετικών εθνικών ελιτ σε όλο τον πλανήτη (αντιπαράθεση Κίνας-ΗΠΑ, ριζοσπαστικό Ισλάμ –Ταλιμπάν–,Χαμας,  πλήρης ανακαταταξη οσων ισχυουν στην Μέση Ανατολή–Λιβύη, Ανατολική Μεσόγειος, Συρία–, οικονομική σύγκρουση Ρωσίας και Δύσης με αιχμή το ενεργειακό, σινορωσική και σινοϊρανικη προσέγγιση, διείσδυση της Κινας αλλά και της ανταγωνιστικής της Ινδιας στην Αφρική, κ.λπ.).

Μεσα σε ένα τέτοιο διεθνές σκηνικό, θα ανέμενε κανείς την προσπάθεια γεωπολιτικής ισχυροποίησης της Ευρώπης. Αμ, δε...

✔️Έλλείψει κοινού οράματος στην ΕΕ, στην ήπειρο που αποτέλεσε το θέατρο δύο παγκοσμίων πολέμων και ανταγωνισμών, και που θα έπρεπε να είναι πλέον μια νησίδα ομαλότητας και σταθερότητας σ’ αυτόν το νέο κόσμο που βρίσκεται υπό διαμόρφωση, θα έπρεπε να είναι σε θέση η ΕΕ να, αναλαμβάνει σχετικές πρωτοβουλίες.  Όμως αντ' αυτών κυριαρχούν κυρίως πολιτικές ...αχταρμά  λόγω της στενόμυαλης και κολλημενης στα παλιά νεοφιλελέ δόγματα  μονεταριστικών οικονομικές πολιτικές που ορίστηκαν στην συνθήκη τής  Λισαβόνας και εντός των στενών εθνικών επιδιώξεων των ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών, η ΕΕ έχει καταστεί ένας από τους πιο αδύναμους παγκόσμιους κρίκους!

Η Κάντανος είναι εδώ όπως και οι αποζημιώσεις που χρωστάτε κ.Στάϊνμαιερ-Ευτ.Παπαδοπετράκης

Ο Γερμανός πρόεδρος είπε ένα ακόμη ηχηρό όχι στο θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου που χρωστά η χώρα του στην Ελλάδα. 

Ο Φράνκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ άκουσε και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό να του υπενθυμίζουν το θέμα και απάντησε ότι οι Γερμανοί είναι της άποψης ότι νομικά αυτό το θέμα θεωρείται λήξαν»… 

Με αυτή τη θέση και περίσσιο θράσος ο Σταϊνμάιερ επισκέπτεται την Κρήτη και την Κάντανο, την οποία οι Γερμανοί είχαν κάνει επίδειξη την βαρβατότητας τους με εκτελέσεις και ισοπέδωση του χωριού… Ο Στάϊνμάιερ θα διαπιστώσει ότι η Κάντανος είναι εδώ όπως και το θέμα των αποζημιώσεων που χρωστάει η χώρα του.

Ο Ευτύχιος Παπαδοπετράκης , υπηρέτησε για 35 χρόνια στο Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Πατρών, ως μέλος του Τομέα «Παιδαγωγικής, Ιστορίας και Φιλοσοφίας των Μαθηματικών». Είναι γεννημένος στην Κάντανο. Μιλά στο militaire channel για την επίσκεψη Στάϊνμαιερ στην Κάντανο.

ΠΗΓΗ:https://www.militaire.gr/i-kantanos-einai-edo-opos-kai-oi-apozimioseis-poy-chrostate-k-stainmaier-eyt-papadopetrakis/
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

«Η Ρωσία μπορεί να λειτουργήσει σαν καταλύτης της δυτικής οικονομικής κατάρρευσης»-Νίκος Σίμος

Γράφει ο Νίκος Σίμος

Τι θα πράξει η Ευρώπη στην υπόθεση της παράνομης αξιοποίησης των Ρωσικών περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται στην Δύση και στο Ευρωπαϊκό έδαφος, προκειμένου να εξασφαλίσει την συνέχιση της χρηματοδότησης του πολέμου στην Ουκρανία, με την διακηρυγμένη πρόθεση της δυστοπικής Δύσης για πόλεμο έως τον τελευταίο Ουκρανό;

Έχει την δυνατότητα η Ρωσία να πλήξει αποτελεσματικά την Ευρωπαϊκή οικονομία που βρίσκεται ήδη σε δραματική ύφεση;

Μπορεί και αυτό το σχέδιο της, σε πολλαπλά επίπεδα, εξελισσόμενης δυτικής δυστοπίας, να αποτελέσει μέρος μιας γεωμετρικά εξελικτικής πρόκλησης που θα προκαλέσει τον επίλογο της τελικής αναμέτρησης και τον όλεθρο στον πλανήτη;

Ερωτήματα που οι έμμεσες απαντήσεις τους περιγράφουν την παράνοια και την απορρύθμιση που θέλει να επιβάλλει ένα τμήμα της παγκόσμιας ελίτ, θεωρώντας ψυχότροπα ότι αυτός ο πλανήτης είναι ιδιοκτησία τους!

Σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, παρά το γεγονός ότι τα ίδια τα «παγωμένα» Ρωσικά περιουσιακά στοιχεία παραμένουν (προς το παρόν) ανέγγιχτα, ακόμη και η χρήση του κέρδους που εκπορεύεται από αυτά θα είναι κλοπή και θα έχει συνέπειες, δεδομένου ότι ένα τέτοιο βήμα θα ακυρώσει τις θεμελιώδεις αρχές και κανόνες του διεθνούς δικαίου.

Ευρωπαίος Επίτροπος Δικαιοσύνης Didier Raiders είχε δηλώσει ότι η ΕΕ αναμένει να κερδίσει 15 δισεκατομμύρια ευρώ από τα δεσμευμένα κρατικά περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας μέχρι το 2027.

Μάλιστα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αναπτύξει ένα πονηρό σχέδιο σύμφωνα με το οποίο τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορεί να μεταφέρει δύο έως τρία δισεκατομμύρια ευρώ από τα κέρδη των Ρωσικών περιουσιακών στοιχείων στο Κίεβο.

Γ. Αϋφαντής : Οι αποζημιώσεις στο διεθνές δίκαιο δεν είναι ντεκόρ

Ελληνοτουρκικά : " Σχέδιο παραχωρήσεων κατευνασμού, με αβέβαιο ήρεμο κλίμα" 

Ο πρέσβης ε.τ Γιώργος Αϋφαντής, μιλώντας για την παρουσία του Γερμανού Προέδρου στην Ελλάδα, θυμίζει με νόημα στον 98.4 πως οι αποζημιώσεις για εγκλήματα πολέμου και καταστροφές σε μια χώρα από αυτά, δεν είναι εγγεγραμμένα στο διεθνές δίκαιο απλά για ντεκόρ.

 Μιλώντας για το πλέγμα των ελληνοτουρκικών επαφών και το Κυπριακό, υπήρξε καταιγιστικός στους χαρακτηρισμούς του, υποστηρίζοντας πως επιστημονικές δεξαμενές σκέψης στην Ελλάδα, έχουν αναλάβει ρόλο ανεπίσημου συνομιλητή με την Τουρκία, για την διαμόρφωση ενός σχεδίου συμφωνίας, με παραχωρήσεις κατευνασμού, με αντίτιμο μία διακήρυξη περί ήρεμων νερών , που σε τίποτα όμως δεν θα δεσμεύει την Τουρκία να επανέλθει δριμύτερη και με νέες απαιτήσεις. 

Μάλιστα αναρωτήθηκε , αν θα τολμήσει η ελληνική πολιτική σκηνή που δεν φαίνεται να έχει διαφοροποιήσεις, να "σερβίρει" τυχόν απόσυρση του casus belli που είναι εκ προοιμίου παράνομη απειλή προς μια χώρα και στο δικαίωμα της σε θέματα κυριαρχίας, ως μεγάλη επιτυχία.

 "Αν συμβεί" είπε, " θα πρέπει να παραδεχτούν στον ελληνικό λαό, πως υποχώρησαν σε θέματα σκληρής κυριαρχίας σε θάλασσα και αέρα, έναντι μια απόσυρσης παράνομης απειλή πολέμου ακριβώς για αυτά τα δικαιώματα κυριαρχίας μας, που μάλιστα σε τίποτα δεν θα εμποδίσει την Τουρκία να επανέλθει με νέες απειλές και απαιτήσεις για νέες παραχωρήσεις"

ΟΧΙ - 28η Οκτωβρίου 1940 - Ε' μερος

Την Τετάρτη, 29 Ιανουαρίου 1941, ο πρωθυπουργός, Ιωάννης Μεταξάς, φεύγει από τη ζωή.
Ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ επέλεξε για αντικαταστάτη του, τον νομικό και οικονομολόγο Αλέξανδρο Κορυζή. Όμως παρά την ακεραιότητα του χαρακτήρα του και το ήθος του, δεν είχε την στρατιωτική εμπειρία, ούτε και την πολιτική ισχύ του προκατόχου του.
Η κατάσταση στο Ελληνοαλβανικό μέτωπο είναι σταθερή. Οι πολεμικές επιχειρήσεις είναι μικρής κλίμακας, και διεξάγονται κυρίως στον κεντρικό τομέα του μετώπου.
Οι Ιταλοί με αντεπιθέσεις, προσπαθούν να ανακαταλάβουν το πέρασμα της Κλεισούρας, ενώ οι Έλληνες αντιμετωπίζοντας συνθήκες πολικού ψύχους, καταλαμβάνουν το όρος Τρεμπεσίνα.
Στις ΗΠΑ, η Ομογένεια δραστηριοποιείται και με όχημα την κίνηση «Greek War Relief Association Inc» θα συλλέξει σημαντικά χρηματικά ποσά που θα διαθέσει για την αγορά και αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στην Ελλάδα.

ΧΤΥΠΗΣΕ ΑΠΟ ΕΦ.ΣΥΝ. ΠΑΛΙ Ο Σ. ΒΑΛΝΤΕΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΟΜ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Γιώργος Τασιόπουλος 

Ως και Νίκος Κοτζιάς στο παρελθόν αγανακτισμενος καταφέρθηκε 

απαντώντας στις εκτιμήσεις στον ελληνοτουρκικό διαλογο του Σ. Βαλντέν και το παρεάκι του στο ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίζοντάς τους ως «Σημιτικούς- νεοσυριζαίους»* και τους είχε θέσει συγκεκριμένα ερωτήματα. Όπως για παράδειγμα

- «γιατί είναι μαξιμαλισμός να θέλεις την εφαρμογή των Αρχών και των Προβλέψεων του Διεθνούς Δικαίου;». 

Ειδική αναφορά μάλιστα είχε κάνει στο θέμα της επήρειας των νησιών στην διαμόρφωση ΑΟΖ λέγοντας χαρακτηριστικά: 

- «Αυτό, που είπα, ήταν ότι νησιά όπως η Κρήτη και η Ρόδος έχουν 100% επήρεια. Τι απαντά εκπρόσωπος αυτής της παρέας από τις φιλόξενες για αυτήν στήλες της Εφημερίδας των Συντακτών;

 Αναρωτιέται πώς θα πάμε σε διαπραγματεύσεις 

-«όταν απορρίπτουμε τη μειωμένη επήρεια και του τελευταίου ελληνικού βράχου»! 

Έτσι, λοιπόν, η μειωμένη επήρεια της Κρήτης είναι για αυτό το παρεάκι «ο τελευταίος ελληνικός βράχος»! 

Για αυτό ας απαντήσουν καθαρά, έχει πλήρη επήρεια ή όχι η Κρήτη; Και αν όχι, γιατί;».

 Επίσης ο Νίκος Κοτζιάς αναρωτιέται:

- «Η απαίτηση να υποχωρήσει κανείς από το Διεθνές Δίκαιο και τις προβλέψεις πριν καν ξεκινήσει μια διαπραγμάτευση πώς λέγεται;»

*Ο Σ.Βαλτεν μαζί με τον Νίκο Μπίστη και τον Αντώνη Λιάκο είναι τρία στελέχη της διεύρυνσης που συμπορεύθηκαν στο παρελθόν με τον Κώστα Σημίτη και κινήθηκαν πρός τον ΣΥΡΙΖΑ μέσω της κεντροαριστερής πρωτοβουλίας «Γέφυρα».

Ο Σ. Βαλντέν σήμερα είναι μέλος  του Προσωρινού Συντονιστικού της Νέας Αριστεράς

---------------------------------

Ακολουθεί η ανάρτηση του Post2Post

ΓΙΝΕΤΑΙ ΗΔΗ ΕΝΑΣ ΧΑΜΟΥΛΗΣ

🔺️Υπό τον τίτλο «Ελληνοτουρκικά: ο Μητσοτάκης, ο Σαμαράς και η αντιπολίτευση» στην σημερινή «Εφημερίδα των Συντακτών» (σχόλιο #2) ο γνωστός για τις «περίεργες» απόψεις του στα εθνικά θέματα Σωτήρης Βαλντέν, Μέλος του Προσωρινού Συντονιστικού του  της Νέας Αριστεράς, έγραψε μία "ανάλυση" στην οποία επικροτεί την αυλή του Μαξίμου για την «εκσυγχρονιστική» της πολιτική στα ελληνοτουρκικά. Ζητά μάλιστα στήριξη της «εκσυγχρονιστικής» πολιτικής Μητσοτάκη.

Δεν επαιτούμε. ΑΠΑΙΤΟΎΜΕ! Δεν υπάρχει συμφιλίωση χωρίς Δικαιοσύνη!

"Στο θέμα των πολεμικών επανορθώσεων οι απόψεις μας διαφέρουν. Για μας το θέμα έχει νομικά κλείσει", τόνισε ο πρόεδρος της Γερμανίας Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, μετά τη συνάντησή του με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου στο Προεδρικό Μέγαρο.

Του απαντάμε:

Είναι υποκρισία να δηλώνει ότι λυπάται ή ντρέπεται χωρίς να αναλαμβάνει την ευθύνη για τα ναζιστικά εγκλήματα!

Δεν θέλουμε οίκτο. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ζητάμε!

Δεν επαιτούμε. ΑΠΑΙΤΟΎΜΕ!

Δεν υπάρχει συμφιλίωση χωρίς Δικαιοσύνη!

Δικαιοσύνη! Όχι ελεημοσύνη...

Το υπερήφανο βλέμμα του ανυπότακτου Κρητικού απέναντι στους σφαγείς του πριν τον μαζικό τουφεκισμό αμάχων στο Κοντομαρί (2.6.1941) μας δείχνει το δρόμο!

Ελληνική Αριστερά: Ηθική του σκοπού και ηθική της ευθύνης

ΜΕΛΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

Με την επίκληση της «ηθικής του σκοπού», πολιτικά κόμματα αναρριχώνται στην εξουσία κι ευθύς σπεύδουν να υιοθετήσουν την «ηθική της ευθύνης», δηλαδή την ανημποριά να έλθουν σε ρήξη με την πραγματικότητα που την προηγούμενη περίοδο κατάγγειλαν ότι θα την διαλύσουν με ένα νόμο και σε μια μέρα . Ασκούν στην πράξη μια πολιτική διάσωσης της καθεστηκυίας κατάστασης – τη λεγόμενη «ηθική του καθήκοντος- ταυτιζόμενα πλήρως με αυτή, και εγκαταλείπουν την όποια δική τους βούληση.

Η σύγχρονη εμπειρία δείχνει ότι και τα λεγόμενα κόμματα της «ριζοσπαστικής αριστεράς» (βλέπε ΣΥΡΙΖΑ, ΑΚΕΛ), όταν ανέλαβαν κυβερνητικές θέσεις, όχι μόνο ενσωματώθηκαν στην «ηθική της ευθύνης» αλλά υπερακόντισαν στα κελεύσματά της αποδεχόμενα πλήρως τη λογική της. Τα χιλιάδες «επιχειρήματα και οι μυριάδες δικαιολογίες αυτής της πολιτικής συμπεριφοράς αποτελούν απλά… εκλογικεύσεις και μάλιστα του εσχάτου επιπέδου. Απλά διότι η αδήριτη πραγματικότητα είναι αψευδής μάρτυρας της συμπεριφοράς τους.

Η κυβερνητική θητεία και των δύο κομμάτων έδειξε με απόλυτη σαφήνεια την απουσία οποιασδήποτε θεωρητικής προσέγγισης στο επίπεδο της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής πρότασης που να εκφράζει «αριστερό ριζοσπαστισμό». Αλλά δεν είναι μόνο η ιστορική περίοδος της κυβερνητικής πρακτικής η οποία αποτελεί καθρέπτη της συμπεριφοράς τους. Υπάρχει κάτι πολύ βαθύτερο και πολύ πιο σοβαρό που θέτει ερωτήματα που αγγίζουν την ίδια την ύπαρξη αυτών των μορφωμάτων που αυτοαποκαλούνται «ριζοσπαστική αριστερά». Πρόκειται για την παντελή θεωρητική ένδεια που είναι παρούσα σε όλες τις επιμέρους εκφάνσεις μιας βαθύτερης συζήτησης για τα σύγχρονα (και συγχρόνως διαχρονικά) ζητήματα που τίθενται στο τραπέζι των θεωρητικών προβληματισμών.


Απουσιάζει παντελώς, κάτι που να λειτουργεί ως θεωρητικό πλαίσιο με βάση το οποίο να προσανατολίζονται τα επιδιωκόμενα βήματα των πράξεων τους. Ανυπόφορες ρητορείες χωρίς καμία θεωρητική προσέγγιση. Καμία θεωρητική βάση. Τσαλαβούτημα σε θολά νερά που επιτηδευμένα λαμβάνουν μορφή μιας ενδελεχούς αναζήτησης αλλά που στη ουσία δεν είναι τίποτε περισσότερο από προσπάθεια κάλυψης μια όλο και μεγαλύτερης άγνοιας. Μια άγνοια, που από τη στιγμή δεν αναγνωρίζεται ως τέτοια, καθίσταται άκρως επικίνδυνη καθόσον αυτοεξαπατά εαυτούς και στη συνέχεια εξαπατά τους άλλους.

Η ηθική ψάχνει το νόημα των λέξεων

Η ιστορία των ιδεών αποτελεί ένα συνεχές πεδίο μάχης (από τα πολλά) όπου οι στοχαστές αντιπροσωπεύοντας τον εαυτό τους είτε μια ομάδα ανθρώπων στη βάση κοινών συμφερόντων και επιδιώξεων , αναμετρούνται με άλλους στοχαστές που εκπροσωπούν αντίθετες δεσμευτικές αξιώσεις ισχύος. Οι ιδέες είναι τα όπλα που χρησιμοποιούν σε αυτή τη διαμάχη, γι’ αυτό και από μόνες τους δεν σημαίνουν τίποτε. Μόνο εφ’ όσον τις εγκολπωθεί μια παράταξη και τις αντιπαραθέσει σε εκείνες της αντίπαλης αποκτούν λειτουργία και εκτόπισμα στην Ιστορία.