Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017

Ελλάδα, ο περίγελος των Γερμανών



Για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, είμαστε οι ίδιοι υπεύθυνοι για τα μαρτύρια που βιώνουμε – λόγω της διαφθοράς μας, της διαπλοκής μας, της φοροδιαφυγής, της σπατάλης με δανεικά, του υπερδιογκωμένου κράτους, των πρόωρων συντάξεων, των πολιτικών μας επιλογών, του κρατισμού, της γραφειοκρατίας κοκ. Σωστά λοιπόν μας υφαρπάζουν τα πάντα σε εξευτελιστικές τιμές οι πιστωτές μας – αφού είμαστε ένοχοι, ενώ αυτός που δανείζει χρήματα έχει όλο το δίκιο με το μέρος του.

Στα πλαίσια αυτά, εύλογα μας γελοιοποιούν οι Γερμανοί, όπως σε ένα πρόσφατο άρθρο του Spiegel (πηγή) – το οποίο θεωρεί ως λύση για την αδιαφορία του πληθυσμού σε σχέση με τις εκλογές τη συμμετοχή των Ελλήνων! Η αιτία είναι το ότι, η χώρα μας έχει βοηθήσει όσο κανένας άλλος την καγκελάριο, καθώς επίσης τον υπουργό οικονομικών της, να κερδίσουν θριαμβευτικά για 4η συνεχόμενη φορά την κυβέρνηση – αφού, χωρίς φυσικά να το επιδιώκει, αύξησε σε μεγάλο βαθμό τη δημοτικότητα των δύο πολιτικών.
Ειδικότερα στην ελληνική κρίση οφείλεται το ότι, όλο και περισσότερα ξένα χρήματα επενδύθηκαν στα γερμανικά ομόλογα, για λόγους ασφαλείας – με αποτέλεσμα τα επιτόκια τους να μειωθούν δραματικά, φτάνοντας ακόμη και σε αρνητικά επίπεδα. Ως εκ τούτου ο κ. Σόιμπλε πληρωνόταν για να δανείζεται, αντί να πληρώνει – ενώ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του γερμανικού ινστιτούτου IWH, η Γερμανία εξοικονόμησε μετά το 2010 πάνω από 100 δις € μόνο από τόκους.

Ο Garo Paylan θα συνεχίσει να αγωνίζεται για την αναγνώριση της γενοκτονίας



Ο Garo Paylan, Τούρκος βουλευτής αρμενικής καταγωγής, υποσχέθηκε χθες να συνεχίσει να αγωνίζομαι για την επίσημη τουρκική αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων του 1915 από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο Paylanείναι ένας από τους 1.800 Αρμένιους από όλο τον κόσμο που συγκλήθηκαν  στο Ερεβάν για να παραστούν στη διάσκεψη που διοργάνωσε η κυβέρνηση για τις σχέσεις της Αρμενίας με τη διασπορά της. Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα με την παρουσία του προέδρουSerge Sarkisian και άλλων ανώτερων αξιωματούχων της Αρμενίας.

"Η Τουρκία είναι και πάλι σε σκοτεινή περίοδο", δήλωσε ο Paylan στην ομιλία του στο φόρουμ. "Και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τέτοιες τάσεις οδηγούν σε εγκλήματα. Ένα τέλειο έγκλημα, μια γενοκτονία, διαπράχθηκε πριν από 102 χρόνια και αυτό το έγκλημα συνεχίζεται, επειδή ένα έγκλημα που παραμένει ατιμώρητο προκαλεί νέα εγκλήματα ".
"Πιστεύω ότι μια μέρα θα πετύχουμε τη δικαιοσύνη που θα οδηγήσει στην αναγνώριση της γενοκτονίας και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι γι 'αυτήν", πρόσθεσε, προκαλώντας ενθουσιώδη χειροκροτήματα.

Παναγιώτης Κονδύλης: Ουτοπία και ιστορική πράξη







του Π. Κονδυλη

Όποιος ερμηνεύει την κατάρρευση του κομμουνισμού ως ήττα της Ουτοπίας και απαιτεί την οριστική απάρνηση των πειρασμών της ουτοπικής σκέψης και της ουτοπικά εμπνευσμένης πράξης βρίσκει στις ημέρες μας ευρεία επιδοκιμασία. Η σχετική επιχειρηματολογία έχει ήδη εκλαϊκευθεί με άξονα τη θέση ότι ο εύθραυστος και μάταιος χαρακτήρας του κομμουνιστικού εγχειρήματος σε τελευταία ανάλυση απορρέει από τις ουτοπικές θεωρητικές του προϋποθέσεις κι ότι η εξ υπαρχής αδυνατότητα πρακτικής εφαρμογής τούτων των προϋποθέσεων ώθησε τους κομμουνιστές στην απάνθρωπη βία και στην ολόπλευρη καταπίεση, ήτοι στον ολοκληρωτισμό, προκειμένου να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα σε θεωρία και πράξη. Η συνάφεια ανάμεσα σε ουτοπική πρόθεση και σε ολοκληρωτική εξουσία ή η μετάβαση από την πρώτη στη δεύτερη εμφανίζεται έτσι αναπόδραστη, και στη ζοφερή αυτή ειμαρμένη αντιπαρατίθεται μιά πνευματική στάση, της οποίας η μετριοφροσύνη ή η καρτερική παραίτηση σ’ ό,τι αφορά την εύρεση εσχάτων αληθειών και γενικά δεσμευτικών τρόπων ζωής καθιστά δυνατή, όπως λέγεται, την ανοχή όλων απέναντι σε όλους και επομένως μια φιλάνθρωπη πολιτική. Τέτοιες ερμηνείες ή απόψεις ευδοκιμούν μέσα σε κοινωνίες, όπου αναμιγνύονται σε διάφορες παραλλαγές ηδονιστικές στάσεις, πλουραλισμός των αξιών και σκεπτικισμός απέναντι σε απόλυτες νοηματοδοσίες, για να παραχθούν ή να ενθαρρυνθούν έτσι συμπεριφορές απαραίτητες για τη διαδικασία της μαζικής παραγωγής και της μαζικής κατανάλωσης. Έσχατους σκοπούς και ολοκληρωτικές λύσεις μπορούν να ονειρεύονται μόνον μεγάλα συλλογικά υποκείμενα, όμως στη δυτική μαζική δημοκρατία η κατάτμηση της κοινωνίας σε άτομα έχει προχωρήσει τόσο πολύ, ώστε σε γενικές γραμμές ελάχιστη διάθεση αισθάνεται κανείς να αφήσει κατά μέρος την «αυτοπραγμάτωση» και να ταυτισθεί με υπερατομικά εγχειρήματα πέρα από τον βαθμό πού φαίνεται αναγκαίος για τη διασφάλιση της δικής του ευζωίας. Ύποπτες φαίνονται όχι μόνον οι μεγαλεπήβολες ουτοπίες, αλλά και κάθε τι, το οποίο ίσως να συνεπαγόταν θυσίες.

Σε προσωρινή εφαρμογή η CETA – Τι πρέπει να γνωρίζουμε



H εμπορική συμφωνία ανάμεσα στην ΕΕ και στον Καναδά, η CETA, τίθεται σε προσωρινή εφαρμογή από σήμερα, Πέμπτη. Το Γαλλικό Πρακτορείο παραθέτει εννέα πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε για αυτό το αμφιλεγόμενο κείμενο:
1. Σχεδόν πλήρης εφαρμογή

Η συμφωνία, που αφορά περισσότερα από 510 εκατομμύρια Ευρωπαίους και 35 εκατομμύρια Καναδούς, θα εφαρμοστεί βεβαίως προσωρινά, αλλά σχεδόν πλήρως. Οι τελωνειακοί δασμοί ανάμεσα στον Καναδά και στην ΕΕ για τα προϊόντα θα καταργηθούν κατά 98% από την πρώτη ημέρα, την Πέμπτη.

2. Η επικύρωση της συμφωνίας παραμένει αβέβαιη
Η CETA, που έχει επικυρωθεί από το ευρωπαϊκό και το καναδικό κοινοβούλιο, θα καταστεί οριστική μόλις ψηφιστεί από τα 38 εθνικά και περιφερειακά κοινοβούλια της Ευρώπης, μια διαδικασία που θα χρειαστεί χρόνια για να ολοκληρωθεί. Μόνο πέντε χώρες -η Λετονία, η Δανία, η Ισπανία, η Κροατία και η Μάλτα- την έχουν προσώρας επικυρώσει. Αν ένα κοινοβούλιο ψηφίσει «όχι», η συμφωνία ναυαγεί επί της αρχής.
3. Φόβοι για τη γεωργία
Η CETA θα διευκολύνει τις εξαγωγές τυριών και αλκοόλ προς τον Καναδά. Όμως οι ευρωπαίοι αγρότες φοβούνται, αντίθετα, ότι τα καναδικά προϊόντα δεν θα τηρούν τις ελάχιστες υγειονομικές απαιτήσεις. Ορισμένοι ευαίσθητοι τομείς όπως των κοτόπουλων θα παραμείνουν ως εκ τούτου υπό πλήρη προστασία, ενώ άλλοι (όπως του βοδινού, του χοιρινού, των καλαμποκιού) θα υπόκεινται σε ποσοστώσεις.

Η ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΗΣ…ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ!




Γράφει ο Κων/νος Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Εἶναι ἀλήθεια πώς ζοῦμε στήν ἐποχή τῆς τεχνολογίας, τῆς ἐπιστήμης, τῆς ὑπεραφθονίας, τοῦ καταναλωτισμοῦ, τῶν ἀ­νέ­σε­ων. Καί στήν ἐποχή τῶν ραγδαίων ἐξελίξεων πού ὑ­πό­σχον­ται τά πάντα. 

Ὡστόσο ποιός θά τό περίμενε ὅτι ταυτόχρονα ζοῦμε καί στήν ἐποχή τῶν ψυχολογικῶν προβλημάτων, τοῦ μεγάλου ψυχικοῦ κενοῦ καί τῶν ἀδιεξόδων, ὅτι τελικά ζοῦμε στόν «πολιτισμό τῆς κατάθλιψης», ὅπως ἀποκαλεῖται; 

Μιά κατάσταση πού κατευθύνεται ἀπό μιά καλά σχεδιασμένη κουλτούρα, αὐτή τήν ὁποία θά μπορούσαμε νά ἀποκαλέσουμε «κουλτούρα τῆς κατάθλιψης»! Τί ἀκριβῶς συμβαίνει; Ἀξίζει νά τό δοῦμε…

Τελευταῖα βρῆκε μεγάλη διάδοση στό διαδίκτυο μιά φωτογραφία μέ μιά κοπέλα καθισμένη σ’ ἕνα κάθισμα τοῦ μετρό τῆς Μόσχας. Εἶχε «γκόθ» στύλ καί ἐμφάνιση (μαῦρα ροῦχα, μαῦρα βαμμένα μαλλιά, μαῦρο μακιγιάζ κ.λπ.) καί πάνω στό πόδι της νά βρίσκεται ἕνα μεγάλο μαῦρο κοράκι δεμένο μέ λουρί!


Σχετική εικόνα

Τό πρωτότυπο γιά τούς πολλούς -γι’ αὐτό καί βρῆκε μεγάλη δημοσιότητα ἡ φωτογραφία- ἦταν αὐτό ἀκριβῶς τό κοράκι πού εἶχε πάρει τή θέση κατοικίδιου ζώου, γεγονός ἐντελῶς ἀ­συ­νή­θι­στο. 

Ὅμως ἄν προσέξει κανείς καλά αὐτή τή φωτογραφία θά διαπιστώσει καί τήν ἔντονη καταθλιπτική ἐμφάνιση αὐτῆς τῆς κοπέλας. Ὁπότε ἡ φωτογραφία αὐτή δέν εἶναι τίποτε ἄλλο τελικά, παρά ἡ ἴδια ἡ ἀποκάλυψη αὐτοῦ τοῦ «πολιτισμοῦ τῆς κατάθλιψης» πού ζοῦμε!

Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2017

Ο Τζον Μέιναρντ Κέινς, το κόστος χρήστη και οι τιμές των αγαθών Γράφει ο Θανάσης Μπαντές

            Ως κόστος χρήστη ο Κέινς ονομάζει τα έξοδα που πρέπει να κάνει ένας βιομήχανος (επιχειρηματίας) προκειμένου να βάλει σε λειτουργία τη μονάδα παραγωγής που κατέχει. Θεωρώντας δεδομένη την ύπαρξη του κεφαλαιουχικού του εξοπλισμού – αν δεν έχει κεφαλαιουχικό εξοπλισμό (χώρο, μηχανήματα κλπ) δεν είναι επιχειρηματίας – αυτό που μένει είναι η αγορά αγαθών από άλλους επιχειρηματίες (κυρίως πρώτες ύλες), που είναι απαραίτητα για τη συντέλεση της παραγωγικής διαδικασίας. Όμως, μέσα στο κόστος χρήστη πρέπει να συνυπολογιστεί και η φθορά των μηχανημάτων. Στο τέλος μιας χρονιάς η αξία του κεφαλαιουχικού του εξοπλισμού βρίσκεται μειωμένη, από τη χρήση. Αν ο βιομήχανος δεν είχε θέσει σε λειτουργία τον εξοπλισμό του και δαπανούσε κάποιο ποσό για τη συντήρησή του, ασφαλώς η αξία του θα ήταν μεγαλύτερη. Το ότι (αν το έκανε αυτό)  θα είχε στερηθεί τα κέρδη της τρέχουσας παραγωγής δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να συνυπολογίσει τη ζημιά στην οποία – μοιραία – υπόκειται το κεφάλαιο του.
Με άλλα λόγια βρίσκεται μπροστά σε δύο τιμές του κεφαλαιουχικού του εξοπλισμού· αυτή που πραγματικά έχει κι αυτή που θα είχε αν προέβαινε στη συντήρησή του απέχοντας από τη φθορά της παραγωγής. Η διαφορά ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο τιμές δείχνουν το μέγεθος της φθοράς. Αν από το υποτιθέμενο κεφάλαιο που θα εξασφάλιζε η αποχή από την παραγωγή και η συντήρηση αφαιρέσουμε τα έξοδα της συντήρησης αυτής, ώστε να βελτιωθεί, θα βρούμε την καθαρή αξία του υποτιθέμενου κεφαλαίου που θα μπορούσε να έχει δυνητικά, αλλά θυσίασε στο βωμό της παραγωγής. Στο ποσό αυτό προσθέτουμε και τα ποσά που δαπανήθηκαν για την αγορά προϊόντων από άλλους επιχειρηματίες κυρίως για πρώτες ύλες, αλλά όχι μόνο. Το άθροισμα αυτό είναι το σύνολο των εξόδων του επιχειρηματία (χωρίς να υπολογίσουμε μισθούς εργαζομένων).
Όμως, αυτό που ονομάζεται «τιμή προσφοράς» είναι η τελική τιμή του προϊόντος που θα φτάσει στα χέρια του καταναλωτή.
Όμως, αυτό που ονομάζεται «τιμή προσφοράς» είναι η τελική τιμή του προϊόντος που θα φτάσει στα χέρια του καταναλωτή.

Γιώργος Κοντογιώργης,Το "κράτος" του Καποδίστρια. Μια συγκριτική αποτίμηση σε σχέση με την απολυταρχία της εποχής και το κράτος έθνος

Αποτέλεσμα εικόνας για καποδιστριασ


Γιώργος Κοντογιώργης,

Το "κράτος" του Καποδίστρια. Μια συγκριτική αποτίμηση σε σχέση με την απολυταρχία της εποχής και το κράτος έθνος[1]
1. Η προσέγγιση του "κράτους" του Ιωάννη Καποδίστρια εγείρει σειρά προκαταρκτικών ζητημάτων τα οποία χρήζουν διευκρίνισης. Πρώτον, ως προς την έννοια "κράτος" και, γενικότερα, ως προς τις έννοιες που συμπλέκονται με αυτό, όπως του πολιτικού συστήματος, της δικαιοσύνης κλπ. Δεύτερον, ως προς το περιεχόμενο δύο θεμελιωδών συνιστωσών του "κράτους" του Κυβερνήτη: του προσωρινού, το οποίο εγκαθίδρυσε προκειμένου να διαχειρισθεί τη μετάβαση στην ανεξαρτησία και να δυνηθεί να οργανώσει τι θεσμικές του παραμέτρους, και της θεμέλιας πολιτειακής του ιδέας. Τρίτον, ως προς το μέτρο της κρίσεως, με το οποίo θα αξιολογηθεί και θα ταξινομηθεί το "κράτος" του Καποδίστρια στη γνωσιολογία των πολιτειών.
Η διευκρίνιση των εννοιών που συνάπτονται με το "κράτος" είναι αναγκαία καθόσον η νεοτερική κοινωνική επιστήμη εμφανίζει μια εντυπωσιακή, ευεξήγητη όμως γνωσιολογική υστέρηση, η οποία συνάδει με το πρώιμο ανθρωποκεντρικό στάδιο, που διέρχεται ο κόσμος μας. Υστέρηση, η οποία δημιουργεί μια άνευ προηγουμένου σύγχυση, με σημαίνουσες επιπτώσεις στην αντίληψη του παρελθόντος, στην σήμανση του παρόντος και, περαιτέρω, στην προβληματική της επίλυσης των βιούμενων προβλημάτων ή της πρόσληψης του μέλλοντος.

Μυστικά και ψέματα για την Θράκη: Η «μάχη» της τροπολογίας και η «λευκή σημαία» στην τουρκική πολιτική




Του Νίκου Μελέτη


Η τροπολογία Κοντονή έφερε στην επικαιρότητα με έναν αρνητικό και προβληματικό τρόπο μια πτυχή της μειονοτικής πολιτικής της χώρας η οποία αν και σημαντική δεν είναι η κεντρική, στο μείζον  πρόβλημα της πλήρους απουσίας σοβαρής μειονοτικής πολιτικής η οποία θα αποτελούσε ασπίδα στην προσπάθεια εργαλειοποίησης της μειονότητας από την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας και την ισοπεδωτικής αφομοίωση από τους εκπροσώπους του τουρκισμού όλων των μη χριστιανών της Θράκης.

Η κυβέρνηση και η Πολιτεία είναι υποχρεωμένη κάποια στιγμή, να αποδεχθεί τουλάχιστον ότι ακόμη κι αν τα ελληνικά δικαστήρια δεν υποχρεωθούν να υιοθετήσουν  την νομολογία του ΕΔΔΑ,  θα αποδεχθούν την δυνατότητα επανάκρισης υποθέσεων  που έχουν  τελεσίδικα απορριφθεί από την ελληνική δικαιοσύνη σε ανώτατο βαθμό, αλλά δικαιώθηκαν μετά, από το ΕΔΔΑ.

Αυτό κάθε άλλο παρά προδικάζει την κρίση των Ελληνικών Δικαστηρίων, αλλά είναι σαφές ότι  το δεδικασμένο του ΕΔΔΑ θα παίξει βαρύνοντα ρόλο  στην κρίση τους. Το πρόβλημα φυσικά είναι ότι οι αποφάσεις του ΕΔΔΑ είναι συνήθως αποστεωμένες από πολιτικά και διπλωματικά χαρακτηριστικά.

Όμως η υπόθεση  της τροπολογίας και τα όσα ακολούθησαν δυστυχώς αναδεικνύουν την απουσία ολοκληρωμένης Εθνικής πολιτικής για το ζήτημα της μειονότητας. Ένα ζήτημα το οποίο έχει παραδοθεί εδώ και χρόνια στις διαθέσεις και στις μικροπολιτικές επιδιώξεις τοπικών παραγόντων ,αυτοδιοικητικών παραγόντων και πολιτικών κομμάτων ,που τελικά όλοι μαζί απλώς εξυπηρετούν τις επιδιώξεις της Τουρκίας και εμφανίζονται να λειτουργούν  ως πιόνια της πολιτικής που ασκεί το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής.

Αυτήν την μαύρη μέρα, δεν την ξέρει κανείς στη Ελλάδα του 21ου αι.! Γιατί; Σαν σήμερα το 1921 η μαζική δολοφονία της ποντιακής ηγεσίας στα "Δικαστήρια Ανεξαρτησίας" στην Αμάσεια

  • Η κεντρική πλατεία στην Αμάσεια σήμερα. Εδώ απαγχονίστηκε ο αφρός της ποντιακής διανόησης. (Φωτ.: pontos-news.gr)

Μέρα μαύρη για τον ελληνισμό του Πόντου η σημερινή, αφού μια τέτοια μέρα τελείωσε στην αγχόνη τις φωτεινές του μέρες ο αγωνιστής Νίκος Καπετανίδης. Μαύρες όμως ήταν και οι μέρες που προηγήθηκαν αφού ξεκληρίστηκε από τα ούτως καλούμενα τουρκικά «δικαστήρια ανεξαρτησίας» με πρόεδρο τον μοχθηρό Εμίν Βέη, ο αφρός της ποντιακής διανόησης, της πίστης και του αγώνα.

Από μια γοητευτική πόλη με πλούσια βλάστηση που την γλύκαινε ο ποταμός Ίρις και τη χαίρονταν για χιλιάδες χρόνια οι κάτοικοί της, έγινε για τους Πόντιους το 1921 και τους Αρμένιους, νωρίτερα, τόπος εγκλεισμού και θανάτου.
Εκεί στήνονται τα διαβόητα δικαστήρια ανεξαρτησίας, «με πρόφαση», όπως έγραψε ο Πόντιος διανοούμενος και συγγραφέας Γεώργιος Κανδηλάπτης, «την καταδίωξη των δημιουργών του Ποντιακού ζητήματος, αλλά ουσιαστικά με σκοπό την καταστροφή του άνθους των ομογενών του Πόντου, δηλαδή των εμπόρων, δικηγόρων, γιατρών, φαρμακοποιών, δασκάλων, ιερέων, δημοσιογράφων».
Στην πανέμορφη πόλη με τους τάφους των βασιλέων του Πόντου δεσπόζει σήμερα στην κεντρική πλατεία ένα άγαλμα του έφιππου Μουσταφά Κεμάλ, που τον Ιούνιο του 1922 κυκλοφόρησε τη λεγόμενη «Εγκύκλιο της Αμάσειας» θέτοντας κατά την τουρκική εκδοχή τα θεμέλια της ανεξαρτησίας της Τουρκίας.

Τα Σεπτεμβριανά, η Γενοκτονία και οι Εγγλέζοι: οι κυβερνώντες προσπαθούν να εξιλεωθούν για τις επιλογές τους το 2004

Ο πρωθυπουργός Αντνάν Μεντερές (στο κέντρο) που καταδικάστηκε σε εσχάτη προδοσία

Του Αντώνη Κ. Σιβιτανίδη

Άσπονδοι φίλοι του Ελληνισμού οι Εγγλέζοι. Αρχής γενομένης του ληστρικού δανείου της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Εμείς εδώ στην Κύπρο ακόμη υποφέρουμε από τη φιλοτουρκική πολιτική της Μεγάλης Βρετανίας.
Την περασμένη εβδομάδα θρηνήσαμε τα τραγικά γεγονότα του πογκρόμ της Κωνσταντινούπολης την νύχτα της 6ης με 7ης Σεπτεμβρίου, 1955. 
Αφορμή έδωσε η προβοκατόρικη, από την τουρκική ΜΙΤ, τοποθέτηση βόμβας στο σπίτι του Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη. Η βόμβα μεταφέρθηκε από την Τουρκία, από Τούρκο πράκτορα (Έλληνα υπήκοο από την Κομοτηνή) και τοποθετήθηκε από τον Τούρκο κλητήρα του Προξενείου στη Θεσσαλονίκη.
Οι λεπτομέρειες ήλθαν στο φως το 1961, κατά τη διάρκεια της δίκης για εσχάτη προδοσία του πρωθυπουργού Αντνάν Μεντερές, ο οποίος κατέληξε εν τέλει στην αγχόνη. Ο Μεντερές δήλωσε δημοσίως ότι τόσο η έκρηξη στο προξενείο της Θεσσαλονίκης όσο και το πογκρόμ ήταν προσχεδιασμένα από τον ίδιον και τα στελέχη του Κεμαλικού Κόμματος που είχε την εξουσία.
Οι πραγματικοί λόγοι του πογκρόμ ήταν οι εξελίξεις στην Κύπρο, αλλά και ο συστηματικός στραγγαλισμός όλων των μειονοτήτων στην Τουρκία, μέρος του ευρύτερου σχεδίου των Κεμαλιστών για Εκτουρκισμό και δημιουργία Εθνικού Κράτους.
Το εκπληκτικό όμως είναι ότι πρωτεργάτες και οραματιστές του πογκρόμ, όπως μας αποκαλύπτει η τουρκικής καταγωγής Γερμανίδα καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Σαμπαντζί της Κωνσταντινούπολης , Dilek Güven, ήταν οι Εγγλέζοι.

Ιεροτελεστία της Αγχόνης 21ης Σεπτ. 1956





Πριν το χάραμαν του φου, ημέρα Παρασκευή 21η Σεπτεμβρίου 1956, οι δήμιοι του κυβερνήτη στρατάρχη σερ Τζον Χάρντινγκ, στην Colony of Cyprus τής άχρι και σήμερα Χερ Μάτζεστι των Εγγλέζων Ελισάβετ Β΄, απαγχόνισαν στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας τους αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α.
 
- Στέλιο Μαυρομμάτη 24χρ. απ’ τον Λάρνακα της Λαπήθου
- Ανδρέα Παναγίδη 22χρ. από το Παλιομέτοχο πατέρα τριών νηπίων και
- Μιχάλη Κουτσόφτα 22 χρ. επίσης από το Παλιομέτοχο.
 
Οι τελευταίες τους επιστολές απ’ τα κελιά των μελλοθανάτων και οι μαρτυρίες όλων όσοι έζησαν από κοντά εκείνες τις ύστατες στιγμές μέσα στις φυλακές, των τεσσάρων δικηγόρων τους, των συγκρατουμένων τους, δημοσιεύτηκαν στον 5ο & 6ο τόμο του έργου του Χρ. Ανδρέου «Πεθαίνοντας για την Ελευθερία» και στο βιβλίο του αείμνηστου ιερέα των φυλακών Παπάντωνη Ερωτοκρίτου «Πώς έζησα το δράμα των Απαγχονισθέντων», όπου βεβαιώνεται ότι:
 
Εκείνες οι στιγμές της υπέρτατης θυσίας - του απαγχονισμού - για της πατρίδος την ελευθερία, υπήρξαν μια ύψιστου μεγαλείου εθνική και θρησκευτική ιεροτελεστία, διά της οποίας συντελέστηκε η κατάταξη των τριών, στον θρόνο των πανευφήμων και τρισενδόξων αρχαγγέλων της λευτεριάς:
 
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις τελευταίες εκείνες στιγμές που ακούγονταν τα θούρια και άλλα πατριωτικά και θρησκευτικά άσματα των πολιτικών κρατουμένων και καταδίκων στις φυλακές όταν έφτασε η ώρα που οδηγούσαν τους τρεις αγωνιστές στην Αγχόνη. Ήταν μια εθνική και ταυτόχρονα θρησκευτική μυσταγωγία», είπαν οι δικηγόροι τους, Τίτος Φάνος και Ρένος Λυσιώτης.

Το Ισραήλ “σκεπάζει” τους Κούρδους: Απαντά στην Τουρκία και το Ιράν με ανεξάρτητο Κουρδιστάν



Το Ισραήλ είναι η μόνη χώρα που έχει δηλώσει δημοσίως ότι τάσσεται ανοικτά υπέρ ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, καθώς πλησιάζει η ημερομηνία διεξαγωγής του δημοψηφίσματος στο Ιρακινό Κουρδιστάν, με την ελπίδα να περιορίσει την επιρροή του Ιράν, αλλά και να απαντήσει στην Τουρκία. 

Το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του Ιρακινού Κουρδιστάν είναι προγραμματισμένο για τις 25 Σεπτεμβρίου, παρά την αντίθεση της Βαγδάτης, του Ιράν και της Τουρκίας, ακόμη και των ΗΠΑ. 

Το Ανώτατο Δικαστήριο του Ιράκ ζήτησε τη Δευτέρα την αναστολή της διεξαγωγής του, ενώ ο ισχυρός αντιπρόεδρος της χώρας και πρώην πρωθυπουργός Νούρι αλ Μάλικι έχει επισημάνει ότι το Ιράκ δεν θα επιτρέψει τη δημιουργία ενός «δεύτερου Ισραήλ» στο βόρειο τμήμα της χώρας. 

Αναφερόμενος στο θέμα ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου τάχθηκε την προηγούμενη εβδομάδα υπέρ «των νόμιμων προσπαθειών του κουρδικού λαού να αποκτήσει το δικό του κράτος». 

Αυτή η άποψη δεν αποτέλεσε έκπληξη, καθώς είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις του πρώην στρατηγού Γιάιρ Γκολάν, ο οποίος στις αρχές του μήνα είχε εκφράσει την υποστήριξή του σε ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν. 

«Με δεδομένη την παρουσία του Ιράν στα ανατολικά και την αστάθεια στην περιοχή, μια κουρδική οντότητα σταθερή, ισχυρή και συγκροτημένη στο μέσο αυτού του βάλτου δεν είναι κακή ιδέα», είχε επισημάνει ο στρατηγός Γκολάν στη διάρκεια ομιλίας του στο Washington Institute for Near East Policy. 

Σε αυτή την ομιλία είχε επίσης υπενθυμίσει «την καλή συνεργασία με τον κουρδικό λαό από τις αρχές της δεκαετίας του 1960». 

Επίσης για τον Γκίντεον Σάαρ, πρώην υπουργό του κόμματος Λικούντ του Νετανιάχου, «οι Κούρδοι ήταν και εξακολουθούν να είναι αξιόπιστοι και μακροχρόνιοι σύμμαχοι του Ισραήλ, διότι είναι, όπως κι εμείς, μειονότητα στην περιοχή». 

«Αρκεί να παρατηρήσει κανείς την κατανομή των Κούρδων σε έναν χάρτη για να κατανοήσει ότι μπορούν να αποτελέσουν φράγμα στην επέκταση του ακραίου ισλάμ. Εξάλλου επί του πεδίου έχουν πολεμήσει αποκλειστικά κατά του Ισλαμικού Κράτους», πρόσθεσε. 

Άμεση στάση πληρωμών, τώρα!/ ΤΟΥ ΑΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

.
Πρόκειται βέβαια για κάτι επώδυνο, αλλά απολύτως αναγκαίο – ενώ δεν πρέπει να επιτρέπουμε τους εμφυλίους πολέμους ανάμεσα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα ή/και των πολιτικών κομμάτων μεταξύ τους, τους οποίους πυροδοτούν έντεχνα οι σύγχρονοι Γκέμπελ.

Άποψη

Η ημιμάθεια είναι χειρότερη της άγνοιας, όταν η μερική γνώση χρησιμοποιείται για να ενημερώσει κανείς τους άλλους και όχι για να μάθει ο ίδιος. Στα πλαίσια αυτά, όταν τηλεοπτικοί οικονομικοί σχολιαστές με ελλιπείς γνώσεις του αντικειμένου αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση, αναφέροντας πως το «μείγμα πολιτικής» της είναι το λάθος, στο οποίο οφείλονται τα μαρτύρια των Ελλήνων από τα μνημόνια, παρέχουν πολύ κακές υπηρεσίες στην κοινωνία – ειδικά όταν ισχυρίζονται πως οι αποφάσεις αύξησης των φόρων είναι δική της επιλογή και όχι των πιστωτών (=της πρωσικής κυβέρνησης).
Η αλήθεια όμως, την οποία δεν έχει το δικαίωμα να διαστρεβλώνει κανείς, ούτε καν  καλοπροαίρετα, είναι πως οι πιστωτές υπαγορεύουν δικτατορικά την οικονομική πολιτική – αφού ζητούν ανέκαθεν «τιμολογημένες διορθώσεις», όχι θεωρητικές. Για παράδειγμα, εάν η κυβέρνηση αντί να αυξήσει τους φόρους επέλεγε τη μείωση των κρατικών δαπανών (του υπερδιογκωμένου δημοσίου κατά το συμπαθέστατο παρουσιαστή του SKAI), δεν θα γινόταν αποδεκτή μία τέτοια γενίκευση – επειδή οι πιστωτές θα ζητούσαν ακριβή ποσά, τα οποία θα μπορούσαν να προέλθουν μόνο από μειώσεις μισθών ή/και από απολύσεις, αφού οι δημόσιες επενδύσεις έχουν σχεδόν μηδενισθεί.

Εκδήλωση στην Αθήνα για την 14η επέτειο του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας των Κούρδων της Συρίας

εκδήλωση

Την Πέμπτη (21/9) το βράδυ πραγματοποιήθηκε στην Αλκυονίδα εκδήλωση των Κούρδων της Αθήνας για την 14η επέτειο από την ίδρυση του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότηταςτων Κούρδων της Συρίας (PYD).
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε μια κρίσιμη φάση του κουρδικού κινήματος, όπου σε λίγες μέρες πραγματοποιείται εν μέσω τουρκικών απειλών και εμπόλεμης πίεσης του ISIS το Συνέδριο του PYD στη Δημοκρατία της Ροτζάβα, όπως αποκαλείται το συριακό Κουρδιστάν.
Την εκδήλωση του PYD χαιρέτισαν ο Παν. Λαφαζάνης και η Νάντια Βαλαβάνη.
Ο Παν. Λαφαζάνης τόνισε στους Κούρδους πως «ό,τι κερδίσατε, το κερδίσατε με τον αγώνα, τα όπλα και το αίμα σας και δεν σας το χάρισε κανένας προστάτης ή κηδεμόνας. Προχωρήστε, λοιπόν, με τα όπλα και τις ιδέες σας στηριγμένοι στις δικές σας δυνάμεις, χωρίς να έχετε αυταπάτες πως οποιοσδήποτε ιμπεριαλισμός θα σας εγγυηθεί την δημοκρατία και τα απαράγραπτα δικαιώματά σας. Τους εχθρούς σας, όπως μέχρι τώρα, έτσι και στο μέλλον εσείς θα τους νικήσετε. Η Ελλάδα που μάχεται για την δική της λευτεριά, είναι στο πλευρό σας και παλεύει για την ελληνοκουρδική φιλία και συνεργασία».

Η Διάσκεψη της Γιάλτας-Η μεγάλη Μοιρασιά(Από τον Παγκόσμιο Πόλεμο στον Ψυχρό Πόλεμο-2)






'Oταν άρχισε η Διάσκεψη της Γιάλτας, οι 'Τρεις Μεγάλοι' ήταν αισιόδοξοι: η νίκη ήταν αδιαμφισβήτητη, ενώ η μεταξύ τους συμφωνία αποτελούσε εχέγγυο για τις αξίες για τις οποίες είχαν αγωνιστεί.
Παρακαλώ κάνετε εγγραφή (subscribe) στο κανάλι μου να λαμβάνετε ενημερώσεις για τα καινούργια vτοκιμαντέρ !!!!
1ο Upload όπως πάντα από το κανάλι μου....Αν τύχει και το δείτε και σε άλλο Ελληνικό κανάλι παραλλαγμένο,απλά έχει γίνει download από ΕΔΩ !!!

Ο νεοταξικός ΣΥΡΙΖΑ: Η εκδίκηση της ιστορίας…

Το ΠΑΣΟΚ ήταν η σοσιαλδημοκρατική ουτοπία. Ουτοπία διότι σε μια εποχή γεροντικής κατάπτωσης του καπιταλισμού, συνακόλουθα αστικοποίησης (καθεστωτικής ενσωμάτωσης) της σοσιαλδημοκρατίας, δεν υπήρχαν οι όροι (οικονομικοί, κοινωνικοί, πολιτικοί) για σοσιαλδημοκρατικές λύσεις στην Ελλάδα. Συνεπώς η «υλοποίηση» της σοσιαλδημοκρατικής ουτοπίας του ΠΑΣΟΚ ήταν ΕΓΚΛΗΜΑ: Κάθε ουτοπία που γίνεται ΠΡΑΞΗ μετατρέπεται σε ΤΡΑΓΩΔΙΑ…

Την τραγωδία του ΠΑΣΟΚ τη βιώσαμε σπαρακτικά επί δεκαετίες. Ήταν μια τραγωδία που κατεδάφισε και βρώμισε τους πάντες και τα ΠΑΝΤΑ, το «όχημα» της νεοαταξικής επέλασης, η πασοκοποίηση όλου του πολιτικού κόσμου. 

Το ΠΑΣΟΚ αποτέλεσε τη χοάνη της νεοταξικής μετάλλαξης των παραδοσιακών αριστερών δυνάμεων, το «εργαστήριο» που «κατασκεύασε» τα νέα πολιτικά ήθη και τους νέους άχρωμους «πολιτικούς», τους «πολιτικούς» ανδρείκελα, αρχής γενομένης από το Σημίτη. 

Αυτό που κυριαρχεί σήμερα όχι μόνο στους επιγόνους αυτού του κόμματος, αλλά σε όλο το «πολύχρωμο» πολιτικό φάσμα είναι «έργο ΠΑΣΟΚ». Ένας πολτός ΜΟΝΟΧΡΩΜΟΣ με πιτσιλιές πολυχρωμίας: Το μακάβριο χρώμα της Νέας Τάξης… 

Σήμερα βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας νέας «σοσιαλδημοκρατικής» ΟΥΤΟΠΙΑΣ, μιας νέας δηλαδή τραγωδίας: Στη γελοιογραφική απομίμηση της τραγωδίας ΠΑΣΟΚ, στην καρικατούρα του: Το ΣΥΡΙΖΑ… 

Και όταν μια καρικατούρα τραγωδίας (ΟΥΤΟΠΙΑΣ) γίνεται πραγματικότητα ΤΟΤΕ η τραγωδία είναι ακόμα πιο ΦΡΙΚΤΗ, είναι ΕΓΚΛΗΜΑ στο τετράγωνο… 

Σκοπιανός επικεφαλής ακραίας σωβινιστικής οργάνωσης στην Έδεσσα


Ο αρχηγός σκοπιανής οργάνωσης
Στράσκο Ουλούμτσεφ στην Έδεσσα

Στην Έδεσσα εντοπίστηκε ο αρχηγός της οργάνωσης "Εθνικό Παμμακεδονικό Συμβούλιο - Μακεδόνιον" (СeМакедонски Национален Совет – "Македониум" All-Macedonian National Council – "Makedonium") Στράσκο Ουλούμτσεφ και συγκεκριμένα στα Γραφεία της "Μακεδονικής (=Σκοπιανής) Εκπαιδευτικής και Πολιτιστικής Κίνησης Έδεσσας - Voden" να συνεδριάζει με την πρόεδρο της κίνησης Νατσουλίδου, τον γνωστό "παπα-Τσαρκνιά" και τον δημόσιο υπάλληλο του ελληνικού κράτους Καζία.


Η προαναφερθείσα οργάνωση του Ουλούμτσεφ έχει κατηγορηθεί ότι αποτελεί κατασκεύασμα του τέως πρωθυπουργού των Σκοπίων Νικ. Γκρούεφσκι, με παρακρατική δράση και σύμφωνα με πληροφορίες, μέλη της συμμετείχαν στην εισβολή οπαδών του Γκρούεφσκι στην σκοπιανή Βουλή και στους ξυλοδαρμούς δημοσιογράφων και βουλευτών τον περασμένο Απρίλιο.


Χαρακτηριστικό δείγμα της ισχύος που είχε αποκτήσει ο Ουλούμτσεφ είναι ότι ακόμη και πρόσφατα (4 Αυγούστου) καταγγέλλει με άρθρο του (υπάρχει εδώ: