Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΓΑΠΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΓΑΠΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2019

Το Άρμα του Έρωτα

Αποτέλεσμα εικόνας για στεφανιδησ μανοσΤου Μάνου Στεφανίδη

... επειδή το σώμα πάντα θυμάται όσα το μυαλό προσπαθεί να ξεχάσει...


Πόσοι σέρνουν, πόσοι χωράνε, πόσοι συνυπάρχουν στο άρμα του έρωτα;

Αναρωτιέμαι πόσοι παρευρίσκονται - αόρατοι μεν υπαρκτοί δε - όταν ένα ζευγάρι επιδίδεται στην ερωτική πράξη. Όταν δύο κάνουν τον έρωτα που έλεγε κι ο Σεφέρης. Κατ' αρχάς οι δύο εραστές φέρουν κατάσαρκα τη μητέρα και τον πατέρα τους, τα γονιδιακά, σεξουαλικά τους πρότυπα, είτε θετικά είτε αρνητικά. Αφού είναι αυτοί που συντριπτικά καθορίζουν τις επιλογές τους. Ο Οιδίπους, ο Λάιος, η Ιοκάστη, η Ηλέκτρα, η Κρέουσα, ο Ορέστης, η Κλυταιμνήστρα, ο Αγαμέμνων, η Μήδεια, ο Άδωνις. Δεν είμαστε ποτέ μόνοι μας όταν προσπαθούμε να είμαστε ο εαυτός μας. Άρα, αμέσως αμέσως, όταν επιτελείται ο υμέναιος, έχουμε τέσσερις που κανοναρχούν τους δύο, δηλαδή σύνολο έξι. 

Επιπλέον, όμως καθόλου δευτερευόντως, την στιγμή της οχείας, του παροξυσμού, όταν προσεγγίζει η κορύφωση και τα μάτια είναι σφαλιχτά ... τα δύο συμπλεγμένα, τα δύο ενωμένα σώματα παραστέκουν είτε σαν δαίμονες είτε σαν άγγελοι οι περασμένοι έρωτες, ίδιες ψυχές που περιμένουν δικαίωση. Επειδή κανένας έρωτας δεν τελειώνει ποτέ... Και επειδή το σώμα πάντα θυμάται όσα το μυαλό προσπαθεί να ξεχάσει.



Φωτογραφία: Το Ζευγάρι, ή ο Βασιλιάς και η Βασίλισσα, δραματικό σύμπλεγμα του Χρήστου Καπράλου από το Μουσείο Γκίκα.

Μην είστε λοιπόν ποτέ σίγουροι πως ξέρετε ποιον αγκαλιάζετε όταν αγκαλιάζετε κάποιον. Πως γνωρίζετε ποιος προκαλεί πραγματικά τον οργασμό που καταφθάνει. Ο κάθε έρωτας τρέφεται, σχεδόν κανιβαλικά, από τους έρωτες άλλων καιρών. Κι αν χτες το βράδυ κοιμηθήκατε μόνοι, ίσως κάποια εκδοχή του εαυτού σας να παρίστατο όχι σαν ηδονοβλεψίας αλλά σαν κραταιός δικαιούχος στην ερωτική ευωχία κάποιων άλλων... Άλλη μια απόδειξη πως οι έρωτες δεν τελειώνουν ποτέ ακόμη κι όταν ολοκληρώνουν τον μοιραίο τους κύκλο. Τα φαντάσματα του παρελθόντος πλανιώνται στο παρόν. Ζουν πάντα αν και αλλιώς  ...

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2019

Α. Γουνόπουλος: Όταν Αθήνα και Ιερουσαλήμ συναντήθηκαν στον «τρόπο» της ελευθερίας της αγάπης

Άγγελος Γουνόπουλος
Ο Σταύρος Ζουμπουλάκης στο βιβλίο του «Ποιος Θεός και Ποιος Άνθρωπος;»[1] σχολιάζει μεταξύ άλλων τις θέσεις του υπαρξιστή φιλοσόφου Λεόν Σεστώφ (1866-1938) γύρω από τα δίπολα που θέτει ανάμεσα στην πίστη και τη γνώση ή ανάμεσα στην πίστη και τη φιλοσοφική ηθική. Ο Σεστώφ τοποθετεί στον πόλο της πίστης τον Κίρκεγκωρ, τον Λούθηρο, τον Ντουνς Σκότους, τον Αυγουστίνο, τον Πλωτίνο, τον Ντοστογιέφσκι και τον Νίτσε, θεωρώντας ότι κανείς τους δεν τράβηξε τη θέση του μέχρι τις ακρότατες συνέπειές της, ενώ όλοι τους, πλην ίσως του πρώτου, συμμάχησαν τελικά με τη φιλοσοφία.[2] Στον αντίθετο πόλο, αυτόν της γνώσης και της ηθικής, τοποθετεί τον Αριστοτέλη, τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Καντ, τον Χέγκελ, τον Σπινόζα, κ.α., ως τους βασικούς του αντιπάλους. Ο Σεστώφ συντάσσεται με την παθιασμένη πίστη της Βίβλου και της Ιερουσαλήμ και αντιπαρατίθεται με σφοδρότητα στην απαθή γνώση της σοφίας της Αθήνας. Στη μια πλευρά του δίπολου στέκεται με αγωνία και απελπισία ο πιστός, ζώντας την ένταση της προσωπικής του σχέσης με το Θεό, ενώ στην άλλη πλευρά κείται ο λογικός και ηθικός φιλόσοφος μετατρέποντας το υπαρξιακό χάος της πίστης και την αγωνιώδη έντασή της, σε έλλογη και νεκρωμένη τάξη.

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2018

Η Ζωή γίνεται Έρωτας, Δημήτρης Καραγιάννης

Αποτέλεσμα εικόνας για ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Ο Δημήτρης Καραγιάννης είναι παιδοψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής.
 Ζει κι εργάζεται στην Αθήνα. Έχει ιδρύσει με τη γυναίκα του Ελένη Καραγιάννη την «Αντίστιξη», ένα Θεραπευτικό και Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Υπαρξιακής Συστημικής προσέγγισης. Το βιβλίο του, Έρωτας ή Τίποτα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός αποτέλεσε πηγή προβληματισμού και ανάγκη επικοινωνίας και μοιράσματος. Εξάλλου κάθε ζόρισμα φέρει μέσα του και την ελπίδα. Ακολουθούν αποσπάσματά του.  
Ερωτικός γίνεσαι; Ερωτικός είσαι;
«Ερωτικός δεν γίνεσαι επειδή είδες κάποιον ή κάποια και σε γοήτευσε. Ερωτικός δεν γίνεσαι επειδή αισθάνθηκες ακαταμάχητο πόθο να κάνεις σεξ μαζί του. Ερωτικός δεν γίνεσαι γιατί πονάς στη σκέψη του. Ερωτικός δεν γίνεσαι επειδή τον σκέφτεσαι και δεν έχεις την δύναμη να ασχοληθείς με κάτι άλλο. Ερωτικός δεν είσαι όταν γράφεις στιχάκια για τον πόνο σου.
Ερωτικός είσαι πριν να γνωρίσεις το πρόσωπο που θα ερωτευθείς. Ερωτικός είσαι ως προς τον τρόπο που ζεις την καθημερινότητα, στην επαγγελματική και στην προσωπική ζωή. Ερωτικός στις αποφάσεις σου. Στους στόχους σου. Στον πόνο σου. Στον τρόπο που αντιμετωπίζεις τις αποτυχίες σου. Ερωτικός είσαι στις υπερβάσεις σου. Στην άντληση χαράς από αυτά που πάλεψες, από αυτά που δεν υποχώρησες, από αυτά που δεν συμβιβάστηκες.»
Ερωτικότητα, τρόπος να υπάρχεις.

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2018

Μήνυμα

Αποτέλεσμα εικόνας για αγαπη ασπρομαυρη

Μήνυμα

Σώπα.
Καὶ νὰ θυμᾶσαι
μὲ πόση δοκιμασία ἀπόχτησες
τὴν ἀρετὴ ν᾿ ἀγαπᾷς.
Μὴν κουραστεῖς νὰ μ᾿ ἀγαπᾷς

Κυριακή 5 Αυγούστου 2018

Η άσκηση δεν είναι άρνηση αλλά ζωή....


Στον Χριστιανισμό, δεν αγιάζεσαι μονάχα όταν νηστεύεις, αλλά κι όταν τρως. Δεν αγιάζεσαι μονάχα όταν αγρυπνείς και προσεύχεσαι αλλά και όταν κοιμάσαι. Μήτε μονάχα όταν σιωπάς αλλα κι όταν μιλάς με αγάπη και ενδιαφέρον για τον άλλο. Ούτε όταν αποσύρεσαι στην ησυχία, αλλά και όταν φανερώνεσαι σε κοινωνία μετα των αδελφών σου. Δεν αγιάζεσαι μονάχα όταν κυριαρχείς επι της σάρκα σου, αλλα κι όταν χαίρεσαι της χαρές που έχει δώσει ο Θεός επι αυτής. Γιατί τα πάντα είναι δώρα Θεού και μέρος της δημιουργίας Του. Η χριστιανική άσκηση δεν είναι άρνηση της δημιουργίας του Θεού, αλλα η δυνατότητα να δω ξανά τα πράγματα στην αρχική τους ομορφιά, σε αυτό το κάλλος που δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά. Γι΄ αυτό ασκούμαστε, όχι για να αρνηθούμε, αλλά για να ζήσουμε εκείνο που μας χαρίστηκε.

XXIX Σονέτο του Σαίξπηρ

Αποτέλεσμα εικόνας για ΑΓΑΠΗ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗ
μετάφραση: Αθανάσιος Θεοφιλογιαννάκος

Στου κόσμου, όταν πέφτω, τη δυστυχία και τη δυσμένεια,
κατάμονος και απόβλητος τη ζήση μου θρηνώ•
μ’ ανώφελες κραυγές τον ουρανό σκοτίζω τον κουφό
τον εαυτό μου μέμφομαι, τη μοίρα καταριέμαι

Θα ‘θελα τότε άλλος να ‘μουνα εύελπις, δυνατός,
όμοια μ’ αυτόν να ‘χα θωριά και ισάριθμους τους φίλους•
του ενός την τέχνη επιθυμώ, του άλλου το ευοίωνο μέλλον
και ό, τι πιότερο ποθώ, για μένα είναι χαμένο

Μα μές στις σκέψεις της -σχεδόν- αιώνιας καταφρόνιας,
οι λογισμοί μου, αίφνης, με χαρά τρέχουν σε σένα -και τότε γίνομαι
κορυδαλλός που ανοίγει, σαν χαράζει η μέρα, τα φτερά του
και απ’ την τεφρή τη γη φθάνει στην πύλη τ’ ουρανού, ψέλνοντας ύμνους


Τέτοια σε μένα πλούτη φέρνει η θύμησή σου,
που δεν θα τ’ άλλαζα με βασιλέων βασίλεια

Βενετία, 28.07.2018

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2018

"Ἦταν γυναίκα, ἦταν όνειρο..."- Γιῶργος Σαραντάρης

«J'i cueilli ce brin de bruyère»

G. Apollinaire

Αποτέλεσμα εικόνας για αγαπη ασπρομαυρη

Ἦταν γυναῖκα ἦταν ὄνειρο ἤτανε καὶ τὰ δυὸ
Ὁ ὕπνος μ᾿ ἐμπόδιζε νὰ τὴ δῶ στὰ μάτια
Ἀλλὰ τῆς φιλοῦσα τὸ στόμα τὴν κράταγα
Σὰν νὰ ἦταν ἄνεμος καὶ νὰ ἦταν σάρκα
Μοῦ ῾λεγε πὼς μ᾿ ἀγαποῦσε ἀλλὰ δὲν τὸ ἄκουγα καθαρὰ
Μοῦ ῾λεγε πὼς πονοῦσε νὰ μὴ ζεῖ μαζί μου
Ἦταν ὠχρὴ καὶ κάποτε ἔτρεμα γιὰ τὸ χρῶμα της
Κάποτε ἀποροῦσα νιώθοντας τὴν ὑγεία της σὰν δική μου ὑγεία

Ὅταν χωρίζαμε ἤτανε πάντοτε νύχτα 
Τ᾿ ἀηδόνια σκέπαζαν τὸ περπάτημά της 
ἔφευγε καὶ ξεχνοῦσα πάντοτε τὸν τρόπο τῆς φυγῆς της 
Ἡ καινούρια μέρα ἄναβε μέσα μου προτοῦ ξημερώσει 
Ἦταν ἥλιος ἦταν πρωὶ ὅταν τραγουδοῦσα 
Ὅταν μόνος μου ἔσκαβα ἕνα δικό μου χῶμα 
Καὶ δὲν τὴ σκεφτόμουνα πιὰ ἐκείνη

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2018

ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ (απόσπασμα)

Φωτογραφία της Anna Staikou.


Η Μεγάλη Καληνύχτα από τον ΝΙΚΟ ΚΑΡΟΥΖΟ

ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
(απόσπασμα)



Έρωτα με κατοίκησες πολύ

φύγε απ αυτό το σπίτι.

Δεν έχει ούτ’ ένα παράθυρο να βγει.

στα δέντρα η ερημιά μου

σκόνες μονάχα και σύνεργα της ψυχής.

Οι άγιες εικόνες δεν υπάρχουν

έρωτα μη σημαίνεις-πια.

Πρέπει ν’ αρχίσω απ’ τη λησμονιά.

Μη δείχνεις — είμαι ο ανώφελος το ξέρω

σώμα για θάνατο και θάνατο

που ελπίζει σ’ ένα φύλλο δέντρου.

Η φωνή μου λυγίζει.

Αλλά δεν παραδίδομαι αντίκρυ

σ’ αυτή τη δύση τρομαγμένος

εγώ με όλο το αίμα μου

έτσι όπως πόνεσα στους δρόμους ατελείωτα

με τόσο σπαραγμό στα σύνορα μου.

Ο ουρανός είναι στον βαθυκύανο χειμώνα.

Το φως φωνάζει με τον κεραυνό.

Να με σώσουν τα όνειρα ή να με συντρίψουν

— ένα τ’ ονομάζω.

Τρίτη 31 Ιουλίου 2018

Στέφανος Μπεκατώρος (1947-2006)

Αποτέλεσμα εικόνας για στεφανος μπεκατώρος φωτογραφια

Αγάπη τρομερό σπαθί της ζωής μου...

άκουσε το τραγούδι μου μέσα στη σιωπή του χρόνου δώσε μου σήμερα μια ευκαιρία
να λάμψω στην καταφρόνια του κόσμου...
μια θέση ελάχιστη μέσα στη σκουριά...

Καλύτερα να ζεις να πεθαίνεις με πείνα με ύπαρξη...

..."στον ουρανό τη ζεστή μας πατρίδα"


"Πρωινό", Πατριδογνωσία, 2004

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2018

Μάτση Χατζηλαζάρου (1914-1987) - Αντίστροφη Αφιέρωση (απόσπασμα)

image

Αντίστροφη Αφιέρωση (απόσπασμα)

εσένα σ' έχω Δεινόσαυρο από τους πιο εκπληκτικούς
εσένα σ' έχω βότσαλο φρούτο απαλό που τ' ωρίμασε η θάλασσα
σ' ερωτεύω
σε ζηλεύω
σε γιασεμί
σε καλπασμό αλόγου μες στο δάσος το φθινόπωρο
με φοράω νέγρικο προσωπείο για να μας θέλεις εσύ
με κεντρίζεις μεταξένια άσπρο μου κουκούλι
με κοιτάζεις πολύ προσεκτικά

Κυριακή 29 Ιουλίου 2018

Χρήστος Αναγνωστόπουλος - ΤΑ ΑΠΤΑ



Είναι τα λόγια και τα άλλα
τα απτά τα χέρια, που μ' αγκάλιασαν.
Τα λόγια δε μ' αγγίζουν πια.
Μόνο τα χέρια πώς να τα ξεχάσει
του παιδικού - έως σήμερα - κορμιού μου
η ζεστασιά

Σάββατο 28 Ιουλίου 2018

Στέφανος Μπεκατώρος (1947-2006)

Αποτέλεσμα εικόνας για στεφανος μπεκατώρος φωτογραφια

Είσαι αυτό που είναι που ήταν πάντα και θα είναι
Η μεγάλη τρυφερή καρδιά είσαι
Που τρέμει, που πονεί, που χαίρεται
Για τα μικρά του κόσμου
Η τυχερή καρδιά είσαι
Που αλλάζει, που γυρεύει τ΄ ολόκληρο
την αγάπη, 
Τρέχοντας πίσω από τον εαυτό της-
η ζωντανή καλή καρδιά είσαι του κόσμου
Το πονεμένο μάτι του ανθρώπου


"Πρωινό", Πατριδογνωσία, 2004

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2018

Χουάν Ραμόν Χιμένεθ (1881-1958) - Ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα

image
Το στόμα σου φύτεψε
μ’ εκείνο το φιλί στο δικό μου
ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα,
κι οι ρίζες τους τρων την καρδιά μου.
Είταν φθινόπωρο. Ο άμετρος ουρανός
άρπαξε με τον ήλιο του
όλο το χρυσάφι –κίονες λάμψεων–
από τη ζωή.
Το καλοκαίρι ήρθε σκληρό·
το μπουκέτο μάδησε,
μα άφησε να σπάσουν στα μάτια μου
δύο μπουμπούκια πόνος.
(Μτφ.: Γιώργος Κεντρωτής)

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2018

Γουέντι Κόουπ (1945-) - Λουλούδια

image
Κάποιοι άνδρες δεν το σκέφτονται, λοιπόν.
Εσύ όμως ναι: ερχόσουν κι μού έλεγες ότι σχεδόν
Μου αγόρασες λουλούδια αλλά
Κάτι είχε πάει στραβά.
Το ανθοπωλείο ήταν κλειστό. Ή απλά αμφέβαλες-
Με σκέψεις που το δικό σου, το δικό μου το μυαλό,
Ανακαλύπτουν συνεχώς. Σκέφτηκες κι ανέβαλες,
Πως δεν θα ήθελα τα άνθη σου· φοβάμαι.
Τότε, είχα χαμογελάσει και σε αγκάλιασα, θυμάμαι.
Τώρα μονάχα να χαμογελώ μπορώ.
Αλλά δες, τα λουλούδια που σχεδόν έφερες εδώ
Άντεξαν όλον τούτο τον καιρό.
(Μτφ.: Θοδωρής Ρακόπουλος)


Τετάρτη 25 Ιουλίου 2018

Ρόμπερτ Μπερνς (1759-1796)

n
Είν' η αγάπη μου σαν ένα πορφυρένιο ρόδο
Που μόλις ξεπετάχτηκε τον πρώτο μήνα του καλοκαιριού:
Είν' η αγάπη μου σαν τη μελωδία
Που παίζεται γλυκά σ' ένα ρυθμό αρμονικού συντονισμού.
Τόσ' όμορφη είσαι εσύ, γλυκειά μου αγαπημένη,
Τόσο βαθειά εγώ σε αγαπώ:
Κι ακόμα θε' να σ' αγαπώ, ακριβή μου,
Μέχρι να λείψει το θαλασσινό νερό.
Μέχρι που ολότελα οι θάλασσες στερέψουν, ακριβή μου,
Κι οι βράχοι λιώσουν με του ήλιου το λαμπρό το φως:
Κι εγώ θα σ' αγαπώ ακόμα, ακριβή μου,
Ενώ κινούμενη άμμος θα' ναι της ζωή μου η οδός
Να 'σαι καλά μοναδική μου αγαπημένη
Ένα αντίο προσωρινά!
Και θα ξανάρθω, ακριβή μου αγαπημένη.
Έστω κι αν βρίσκομαι δέκα χιλιάδες μίλια μακριά.
(Μτφ.: Χρίστος Γούδης)