Το αλάτι της γης (1954)

Αγγλικός Τίτλος: Salt of the Earth
Σκηνοθεσία : Χέρμπερτ Μπίντερμαν
Σενάριο : Χέρμπερτ Μπίντερμαν, Μάικλ Γουίλσον
Πρωταγωνιστούν : Χουάν Σακόν, Ροζάουρα Ρεβουέλτας, Γουίλ Γκιρ, Μέρβιν Γουίλιαμς, Ντέιβιντ Γουλφ, Ντέιβιντ Σάρβις, Ε.Α. Ρόκγουελ, Ενριέτα Γουίλιαμς
Κατηγορία : Κοινωνική
Έτος παραγωγής : 1954
Χώρα παραγωγής : ΗΠΑ
Χρώμα : Ασπρόμαυρη
Γλώσσα : Αγγλικά, Ισπανικά
Διάρκεια : 94΄
Σύνδεσμοι : IMDB
Trailer, Ολόκληρη ταινία


Σύνοψη Ολόκληρη ταινία Εικόνες

Η ταινία αποκαλύπτει τις άθλιες συνθήκες εργασίας και ζωής της μεξικανο-αμερικανικής κοινότητας και την σκληρή εκμετάλλευση των κατοίκων από τους λευκούς (Άγγλο-Αμερικάνους, όπως αποκαλούνται) βιομηχάνους.
Κάποτε η γη ανήκε στην κοινότητα, η Εταιρεία Ψευδαργύρου, όμως, ήρθε ξαφνικά, ανέλαβε την εκμετάλλευσή της κι άφησε στους κατοίκους την «επιλογή» είτε να φύγουν ή να δεχτούν να εργαστούν με εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς κι άθλιες συνθήκες.
Αναγκάζονται να ζουν σε σπίτια που ανήκουν στη διεύθυνση, να ψωνίζουν σε καταστήματα που ανήκουν στη διεύθυνση.
Οι συνθήκες ασφαλείας για τους εργάτες είναι ανύπαρκτες, ενώ στους λευκούς επιτρέπεται να δουλεύουν σε ζευγάρια, οι Μεξικάνοι αναγκάζονται να διεκπεραιώνουν τις πιο επικίνδυνες εργασίες μόνοι, κι όταν διαμαρτύρονται, η διεύθυνση τους απειλεί με απολύσεις.
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα η αστυνομία συνωμοτεί με τους ιδιοκτήτες του ορυχείου για να σπάσει η απεργία...

Να σημειωθεί ότι η ταινία είχε απαγορευτεί επίσημα στις ΗΠΑ του Μακάρθι λόγω της μαύρης λίστας έως το 1965. Κάποιοι από τους ηθοποιούς κατηγορήθηκαν ως κομμουνιστές, απελάθηκαν από τις ΗΠΑ και δεν επέστρεψαν ποτέ.

 Αναδημοσίευση από: http://www.moviereviews.gr

Εργασιακές σχέσεις και Ευρωπαϊκή Ένωση

Αντωνία Βαφειάδου*

Με το ξέσπασμα της κρίσης του 2008 κλιμακώθηκε στον κόσμο, στην Ε.Ε. και στη χώρα μας μια καταλυτική επίθεση ενάντια στο σύνολο των κατακτήσεων του κόσμου της εργασίας εδώ και πάνω από έναν αιώνα.

Ωστόσο η επίθεση αυτή δεν ήταν αναπάντεχη, δεν έπεσε από τον ουρανό, αλλά μεθοδευόταν εδώ και πάνω από 20 χρόνια.

Η ανατροπή κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζόμενων, που ήταν αποτέλεσμα εργατικών αγώνων και εξεγέρσεων, αλλά και της πίεσης που είχαν ασκήσει οι προλεταριακές επαναστάσεις πριν και μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, βρισκόταν στο κέντρο των αναζητήσεων των ιμπεριαλιστικών χωρών, του μεγάλου ντόπιου και ξένου κεφαλαίου ήδη από το ξέσπασμα της κρίσης της δεκαετίας του '70. Η κατάρρευση των εκφυλισμένων καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και η πορεία ενσωμάτωσης στο καπιταλιστικό σύστημα των κυρίαρχων ρευμάτων της ρεφορμιστικής Αριστεράς διευκόλυναν τις αντεργατικές - αναθεωρητικές επιδιώξεις των κυρίαρχων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Στο χώρο της ΕΟΚ και της Ε.Ε. οι αναζητήσεις αυτές αποκτούσαν συγκεκριμένη προγραμματική κατεύθυνση ήδη με τη «Λευκή Βίβλο» του Ντελόρ το 1993.

Πώς μετατρέπουν την Ελλάδα σε εργασιακό παράδεισο (για εργοδότες)

Μαρτίου 20, 2014 από seisaxthiablog

 

Θάνος Τσίρος

Πώς μετατρέπουν την Ελλάδα σε εργασιακό παράδεισο (για εργοδότες)
Ακόμη φθηνότερη καθίσταται η εργασία στην Ελλάδα μετά τη χθεσινή συμφωνία που επετεύχθη ανάμεσα στην τρόικα και την ελληνική κυβέρνηση. Οι εισφορές γίνονται λιγότερες ενώ οι εργοδότες θα μπορούν να επιλέγουν προσωπικό με ακόμη χαμηλότερο μισθό από μια «δεξαμενή» μακροχρόνια ανέργων στην οποία βρίσκονται περισσότεροι από 480.000 άνθρωποι.
Εμμέσως, καταργείται και το δικαίωμα της αποζημίωσης καθώς αναμένεται να ενισχυθεί και ο θεσμός των «δανεικών» εργαζομένων. Μέσω του συγκεκριμένου θεσμού, οι εργοδότες θα μπορούν να συνάπτουν συμβάσεις με ιδιωτικές εταιρείες από τι οποίες θα «δανείζονται» εργαζόμενους.
Οι εργαζόμενοι αυτοί θα υπογράφουν συμβάσεις διάρκειας έως 36 μηνών οι οποίες στη λήξη τους θα ανανεώνονται χωρίς κανένα δικαίωμα στην αποζημίωση. Ακόμη και το γεγονός ότι δεν τέθηκε σε αυτό το γύρο ζήτημα αλλαγής του νόμου για τις απεργίες ή ουσιαστικής τροποποίησης του νόμου περί ομαδικών απολύσεων, θεωρείται προσωρινή «ανακωχή» καθώς το θέμα θα ξανανοίξει στον επόμενο γύρο.