Μεσίστια η Ελληνική Σημαία στην Ακρόπολη για το Ύστατο Χαίρε στον Μανώλη Γλέζο

Μεσίστια θα κυματίζει η Ελληνική Σημαία στον Βράχο 

της Ακρόπολης για το ύστατο χαίρε στον Μανώλη Γλέζο, την ημέρα της κηδείας του. Πρόκειται για φόρο τιμής στη μνήμη του «μεγάλου Έλληνα», όπως ανέφερε ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η κηδεία του Μανώλη Γλέζου θα τελεστεί σε στενό οικογενειακό κύκλο, λόγω των απαγορεύσεων για τον κορωνοϊό, ενώ στις 13.00 ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, θα μεταβεί στο Α' Νεκροταφείο στο Ναό των Αγίων Θεοδώρων για να τελέσει την εξόδιο ακολουθία του Μανώλη Γλέζου.

Ο Μανώλης Γλέζος είχε ζητήσει από τον Αρχιεπίσκοπο Χριστιανική Κηδεία

Ο Μανώλης Γλέζος ήταν ήρωας της Εθνικής Αντίστασης κατά των ναζί κατακτητών στη διάρκεια της κατοχής. Μαζί με τον Απόστολο (Λάκη) Σάντα υπήρξαν οι πρωταγωνιστές μιας από τις πρώτες αντιστασιακές πράξεις στην κατεχόμενη Ελλάδα την περίοδο του B' Παγκοσμίου Πολέμου, κατεβάζοντας τη νύχτα της 30ής προς 31η Μαΐου 1941 τη σημαία της Ναζιστικής Γερμανίας από τον ιστό του βράχου της Ακρόπολης στην Αθήνα, γράφοντας τη δική τους ιστορία στην Αντίσταση και στην Ναζιστική Κατοχή.

Δείτε το ιστορικό: Όταν ο Μανώλης Γλέζος Εκείνη τη Νύχτα κατέβασε
τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη (30 Μαΐου του 1941)
https://www.sophia-ntrekou.gr/2018/05/simaia-glezos-santa.html

Ο Δήμος Αθηναίων, τιμής ένεκεν, θα παραχωρήσει 

τάφο την οικογένεια του Μανώλη Γλέζου.

Η κίνηση αυτή γίνεται ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και τιμής «στον σπουδαίο πατριώτη και αγωνιστή με την τεράστια προσφορά στην πατρίδα και την δημοκρατία», όπως αναφέρει η ανακοίνωση του Δήμου. Την σχετική απόφαση έλαβε ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης.

«Λίγοι φεύγουν γι’ αυτό το ταξίδι με τόσες αποσκευές ζωής. Μια ζωή γεμάτη αγώνες. Αγώνες για το «εμείς», για την πατρίδα, για όλους τους Έλληνες. Φεύγεις αλλά δεν είμαστε πιο φτωχοί, το αντίθετο. Αυτά που αφήνεις δεν χάνονται από την απώλεια της φυσικής σου παρουσίας, είναι η στάση ζωής σου η κληρονομιά μας. Γιατί μας δίδαξες ήθος και συνέπεια σε όσα πιστεύουμε, μάς έμαθες να αμφισβητούμε αλλά να μη διχάζουμε. Και, κυρίως, αφήνεις εντολή να μην υποστείλουμε ποτέ την ελληνική σημαία. Καλό σου ταξίδι».

Λένε πως όταν πέθανε ακολούθησαν τη νεκρική πομπή 

όλες οι λάμπες πετρελαίου των θλιμμένων προαστίων,

χαμηλωμένες βέβαια για την περίσταση. Τάσος Λειβαδίτης

Σε στενό οικογενειακό κύκλο η κηδεία λόγω κορωνοϊού, όπως άλλωστε οι συνθήκες επιβάλλουν, θα γίνει η κηδεία (δημοσία δαπάνη ύστερα από πρόταση του Προέδρου της Βουλής Κ. Τασούλα) του Μανώλη Γλέζου. «Γνωρίζουμε ότι οι σκέψεις των ανθρώπων που τον γνώρισαν (...) τον συντροφεύουν», αναφέρει η ανακοίνωση της οικογένειάς του.

«ο αγαπημένος μας σύζυγος, πατέρας και παππούς, o αγωνιστής Μανώλης Γλέζος έφυγε σήμερα Δευτέρα 30 Μάρτη από την ζωή. Η οικογένειά του ευχαριστεί θερμά τη διοίκηση, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου ΝΙΜΤΣ, στο οποίο είχε νοσηλευτεί πολλές φορές στο παρελθόν, καθώς και τη διοίκηση, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» για τις άοκνες προσπάθειές τους, τις τελευταίες μέρες της ζωής του. Η κηδεία του Μανώλη Γλέζου, λόγω των περιορισμών που ισχύουν, θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο. Γνωρίζουμε ότι οι σκέψεις των ανθρώπων που τον γνώρισαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, των φίλων του, των συναγωνιστών του, των συγγενών του και των συγχωριανών του, τον συντροφεύουν», υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση της οικογένειας του Μ. Γλέζου.

Τέλος, η οικογένεια παρακαλεί αντί στεφάνου να γίνει δωρεά στη Βιβλιοθήκη Νίκου Ν. Γλέζου στ' Απεράθου (Τράπεζα Εurobank, Αρ. Λογαριασμού: 0026-0244-12-0201196948 IBAN GR6202602440000120201196948).

Ο Μανώλης δεν είναι πια μαζί μας.

Του Δημήτρη Στρατούλη

Ο Μανώλης δεν είναι πια μαζί μας. 

Έφυγε για το μεγάλο ταξίδι. Σε ευχαριστούμε Μανώλη μας που ήσουν εκεί, πάντα στην πρώτη γραμμή, συνταξιδιώτης και καπετάνιος, στους αγώνες για λευτεριά, δημοκρατία, κοινωνική πρόοδο και τον σοσιαλισμό! Θα ζεις στους αγώνες μας για ένα καλύτερο κόσμο. Συλλυπητήρια στην Τζόρτζια και στην οικογένεια. Ψυχή βαθιά.

Ο Μανώλης έδωσε την ύστατη μάχη στο νοσοκομείο Ερρικος Ντυναν, οπου είχε εισαχθεί την Δευτέρα 16 Μάρτη με οξεία γαστρεντερίτιδα, ουρολοίμωξη και πυρετό.

Ο έφηβος αντάρτης μας, έφυγε όρθιος όπως ο ίδιος ήθελε, δίπλα στην αγαπημένη του Τζόρτζια, τα παιδιά του, τα εγγόνια του, τους οικείους του.

Ένας σπάνιος σύντροφος, ακαταπόνητος αγωνιστής και εργάτης των γραμμάτων, αφιέρωσε όλη του τη ζωή στους αγώνες του Ελληνικού λαού και των άλλων λαών . Συνάντησε τους “μεγάλους” του 20ου αιώνα , τον Φιντέλ Κάστρο , τον Γιάσερ Αραφάτ , τον Τσε Γκεβαρα, τον Ουγκό Τσαβεζ , τους Σοβιετικούς ηγέτες, τον Μαο Τσε Τουνγκ , τον Πάμπλο Πικασσο . Ατελείωτη η λίστα των πολιτικών, διανοουμένων , καλλιτεχνών, ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών .

βραβεύτηκε με το βραβείο Λένιν . Βραβεύτηκε με ανώτατες τιμές από δεκάδες χώρες, πανεπιστήμια , ιδρύματα . Επίτιμος διδάκτορας σε πανεπιστήμια των πέντε ηπείρων, Από το Βιετνάμ , την Γαλλία, την Νικαράγουα, την Αργεντινή, την Χιλή, την νότια Αφρική .

Δεκάδες πανεπιστήμια τον έχρισαν επίτιμο διδάκτορα Γεωλογίας . Στα χρόνια της εξορίας και της απομόνωσης διάβασε και έγραψε αμέτρητα άρθρα γύρω από την επιστήμη της γεωλογίας .

Έγινε επίσημος πολίτης των Πολισάριο στη Δυτική Σαχάρα, επίτιμος πολίτης της Παλαιστίνης , συνάντησε ηγέτες από την Ευρώπη , Αφρική, Ασία, την κεντρική και Λατινική Αμερική. Το ταξίδι της ζωής του, γεμάτο εμπειρίες που λίγοι άνθρωποι κατάφεραν να γευτούν.

Όσοι τον γνωρίσαμε, ξέρουμε οτι ο χαρακτήρας του ήταν προσιτός σε όλους και όλες. Ένας ανθρώπους της δρακογενιάς των ανταρτών, με πείσμα στις ιδέες του σοσιαλισμού , αγωνιστής των ασυμβίβαστων, εκείνων που δεν γονάτισαν, που δεν εξαγοράστηκαν, που είχαν βλέμμα καθαρό, καρδιά ανοιχτή, ζεστή, δυνατή και ιδέες ξάστερες σαν τον ουρανό της Απειραθου.

Σύντομο βιογραφικό του .

Έφυγε ο Έλληνας...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Έφυγε ο Μανώλης Γλέζος!

Αποτελούσε την προσωποποίηση του διαχρονικού οράματος του Ελληνισμού. Ως πρώτος παρτιζάνος της Ευρώπης,  κατά τον Ντε Γκολ, με την ηρωική του πράξη, το κατέβασμα της ναζιστικής σβάστικας, συναντήθηκε με τις βαθιές ρίζες των αγώνων των Ελλήνων, τη φλέβα της αστείρευτης αντρειοσύνης και την πηγή της διαχρονικής, κατά Σβορώνο, αντιστασιακότητας του λαού μας. 

Ο Μανόλης Γλέζος είχε συνείδηση της ιστορίας, και ως κομιστής της διαθήκης των αγωνιστών προππάπων του, παππούδων του, γονέων του και των συντρόφων του που έφυγαν ηρωικά, δήλωνε: "Αγαπητοί Πρόεδροι, αγαπητοί συνάδελφοι, από τα διάσελα της ιστορίας, από τα κορφοβούνια της Αντίστασης, αυτή τη στιγμή μας παρακολουθούν όλοι οι νεκροί που θυσιάστηκαν για να είμαστε σήμερα εμείς ελεύθεροι. Απολογούμαι σήμερα απέναντι σε αυτούς". 

(Πρακτικά της Βουλής (Παρασκευή, 26 Απριλίου 2013 για το πρόβλημα των οφειλών της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα).

Έτσι συνέχισε σε όλη του τη ζωή.  Αγωνιστικό πρότυπο και μέχρι τις τελευταίες στιγμές,  φάρος οραματικής αξιακής ανάτασης της πατρίδας μας

Τον αποχαιρετούμε με την ελπίδα να βρεθούν οι άξιοι συνεχιστές του αγώνα του για τα ιδανικά που υπηρέτησε ως το τέλος της ζωής του.

Αιωνία του η μνήμη.

******************************

Ο Μανώλης Γλέζος δεν απέφυγε να τοποθετηθεί για όλα τα φλέγοντα ζητήματα της εποχής μας (Μνημόνια, Σχέδιο Ανάν-Κυπριακό, Μακεδονία).  Απέναντι σε όλες τις υποτελείς, ενδοτικές πολιτικές των κυρίαρχων συστημικών κομμάτων, αγέρωχος, δεν δίστασε να συγκρουστεί και με το κόμμα που συνεργαζόταν.

Κοινοποιούμε βίντεο και αναρτήσεις παλαιότερες από την ιστοσελίδα ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ

Ο Μανώλης Γλέζος για την Κύπρο

• ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ-ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΑΝΤΑΣ
• Γλέζος: Οι Σκοπιανοί να βγάλουν τη λέξη «Μακεδονία» από το μυαλό τους
• ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ.Η συγκλονιστική ομιλία του Μανώλη Γλέζου για την Αντίσταση και τις Γερμανικές οφειλές.
• O Μανώλης Γλέζος για τον ένα χρόνο ΣΥΡΙΖΑ: Υποτάχθηκε στις εντολές των δανειστών. Εξευτελίζει την ιδέα της Αριστεράς, την απαντοχή και ελπίδα όλων των δυστυχισμένων
• Γλέζος σε Ιερώνυμο: Φροντίστε να έχω εκκλησιαστική κηδεία, να μην αναμειχθούν άλλοι
• ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ - ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ
• Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας, μαζί στην ΕΡΤ θυμούνται το κατέβασμα της ναζιστικής σημαίας
• Συνάντηση στο Κανάλι της Βουλής: Μανώλης Γλέζος (4/10/2014)

Λένη Ζάχαρη: Τέλος εποχής – ο θάνατος ενός συμβόλου

της Λένη Ζάχαρη 

Ήταν 12 Φεβρουαρίου του 2012 στη μεγάλη συγκέντρωση έξω από τη Βουλή που οι δυο μπροστάρηδες, ο Μανώλης Γλέζος κι ο Μίκης Θεοδωράκης, δέχτηκαν τα πρώτα χημικά από τα ΜΑΤ, στην προσπάθειά τους να μπουν στο κτίριο του Κοινοβουλίου. Το νέο διαδόθηκε σαν αστραπή και μια ανατριχίλα πάγωσε όλους μας. “Τον Γλέζο;” ρωτούσε ο ένας τον άλλο συγκλονισμένοι. Κανείς δεν πίστευε ότι ο μεγάλος συνθέτης αφενός, αλλά κυρίως ο “πρώτος παρτιζάνος στην Ευρώπη”, κατά τον Ντε Γκολ, θα ήταν οι πρώτοι αποδέκτες της αγριότητας. Το 2010 άλλωστε η σκηνή είχε επαναληφθεί μπροστά στον “Άγνωστο Στρατιώτη” σε διαμαρτυρία για τα “μνημονιακά” μέτρα. Τον άντρα που τον “ψέκασε” το ’10, τον δέχτηκε σπίτι του όταν πήγε να του ζητήσει “συγγνώμη” για το γεγονός.

Ο Μανώλης Γλέζος υπήρξε, και θα παραμείνει, σύμβολο αντίστασης και ελεύθερου πνεύματος, σύμβολο αγώνα. Μια απ’ τις πραγματικά σπουδαίες μορφές της νεότερης και σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Η μαχητικότητά του, η δραστηριοποίησή του, η ενάργεια πνεύματος που τον χαρακτήριζε, οι παρεμβάσεις του σε κρίσιμα ζητήματα, αφήνουν σ’ εμάς την εικόνα του ανθρώπου που συνεχώς και αδιάλειπτα αγωνίζεται. Έτσι όπως έκανε από τη στιγμή που αποφάσισε μαζί με τον Απόστολο Σάντα να κατεβάσουν από την Ακρόπολη τη ναζιστική σβάστικα. Εκφράζοντας την ψυχή όλου του ελληνικού λαού σκαρφαλώνουν στον ιερό βράχο από τη ΒΔ πλευρά και χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τη γερμανική φρουρά πλησιάζουν τον ιστό και κατεβάζουν τη σημαία. Δίνουν έτσι το πρώτο αποτελεσματικό ράπισμα στα στρατεύματα κατοχής τη νύχτα της 30ης Μαΐου 1941. Για την πράξη του αυτή ο Ντε Γκολ τον απεκάλεσε “πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης”. Ωστόσο δεν έμεινε χωρίς συνέπειες. Την επόμενη χρονιά συνελήφθη από την Γκεστάπο, φυλακίστηκε, βασανίστηκε και γλίτωσε τα χειρότερα μόνο επειδή αρρώστησε βαριά από φυματίωση. Όμως ο Γλέζος ήταν και έκανε πολλά περισσότερα. Όπως ήταν φυσικό συνέχισε τη δράση του κατά των Γερμανών και των Ιταλών κατακτητών, και των ντόπιων συνεργατών τους. Συνελήφθη και φυλακίστηκε ξανά, αρχικά από τους Ιταλούς, ύστερα από τους Ταγματασφαλίτες. Μετά την απελευθέρωση αναλαμβάνει διευθυντής του «Ριζοσπάστη», με την έναρξη όμως του Εμφυλίου συλλαμβάνεται ξανά. Του «φορτώνουν» τον μισό ποινικό κώδικα, καταδικάζεται μέχρι και σε θάνατο για να αποφυλακιστεί εντέλει το ’54 χάρη στη διεθνή κινητοποίηση και το ενδιαφέρον προσωπικοτήτων όπως ο Ντε Γκολ και ο Πικάσο.

ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ - ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ

ΚΛΙΚ στις εικόνες για να δείτε τις δύο εκπομπές...

Σειρά αυτοβιογραφικών ντοκιμαντέρ των ΓΙΩΡΓΟΥ και ΗΡΩΣ ΣΓΟΥΡΑΚΗ, όπου σκιαγραφούνται προσωπικότητες από τον πνευματικό, καλλιτεχνικό, πολιτικό και κοινωνικό χώρο. Στη συγκεκριμένη εκπομπή, η οποία ολοκληρώθηκε σε δύο μέρη, ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ αφηγείται τη ζωή του και μιλάει για γεγονότα της νεότερης ιστορίας του τόπου.

ΠΗΓΗ: https://archive.ert.gr/154188/, https://archive.ert.gr/154190/, https://archive.ert.gr/category/teniothiki/sira/portreta-afieromata-sira/
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας, μαζί στην ΕΡΤ θυμούνται το κατέβασμα της ναζιστικής σημαίας

Ο Φρέντυ Γερμανός παρουσιάζει μια ανθολογία από παλαιότερες εκπομπές του. Το αφιέρωμα στον Μανώλη Γλέζο και στον Απόστολο Σάντα είχε προβληθεί το 1982, στο πλαίσιο της εκπομπής «Πρώτη Σελίδα». 

Οι δύο ήρωες της Εθνικής Αντίστασης θυμούνται τα γεγονότα που προηγήθηκαν εκείνης της ιστορικής βραδιάς, εξηγούν πως ξεκίνησε η ιδέα να κατεβάσουν τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη, περιγράφουν τη διαδρομή και τα εμπόδια που αντιμετώπισαν, αλλά και τα συναισθήματα τους όταν κατάφεραν τελικά να ανέβουν στον βράχο της Ακρόπολης. 

«Αισθανθήκαμε ότι είμαστε απόγονοι των μεγάλων προγόνων μας», τονίζει συγκινημένος ο Απόστολος Σάντας. «Αυτή η ιστορία δεν ανήκει πια σε μας. Ανήκει στο λαό μας, στο έθνος μας», συμπληρώνει ο Μανώλης Γλέζος. Αποκαλύπτουν όμως και άγνωστα παρασκήνια εκείνης της βραδιάς, όπως τη συνάντηση τους με τον αστυφύλακα Παναγιώτη Βουτόπουλο, ο οποίος, παρόλο που την επόμενη μέρα κατάλαβε ποιοι ήταν, δεν πρόδωσε το μυστικό τους. 

Συνάντηση στο Κανάλι της Βουλής: Μανώλης Γλέζος (4/10/2014)

Μανώλης Γλέζος: Εις μνήμην

Αποχαιρετούμε τον Μανώλη Γλέζο, έναν μεγάλο Έλληνα που αγωνίστηκε για οχτώ δεκαετίες για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση. Έναν άνθρωπο που τον κλαίνε όλοι οι Έλληνες άσχετα από ιδεολογίες και κόμματα.

Έναν άνθρωπο με τον οποίο συμπορευτήκαμε πολλές δεκαετίες, γιατί αγαπούσε πάντα την Ελλάδα, το χώμα της, τους ανθρώπους της, την ιστορία της, έναν πραγματικό ευπατρίδη πατριώτη.

Στη μνήμη του, τις επόμενες ημέρες αυτό το κείμενο θα εμπλουτίζεται διαρκώς από σχετικά κείμενα που θα μας στέλνουν σύντροφοι, φίλοι και αναγνώστες.

Αναδημοσιεύουμε ένα κείμενο που είχε δημοσιεύσει στο Άρδην το 2003   αφιέρωμα σχετικό με τον Κοινοτισμό. Η πλούσια δραστηριότητα του Μανώλη Γλέζου  γύρω από τον κοινοτισμό είναι εν πολλοίς άγνωστη σε σχέση με την υπόλοιπη πολιτική του ζωή. Το 1986 εκλέχτηκε κοινοτάρχης στην Απείρανθο της Νάξου και έθεσε σε εφαρμογή μορφές άμεσης δημοκρατίας.  Δημοσιεύουμε το κείμενο του Δαμιανού Βασιλειάδη, συνοδοιπόρου του επί πολλά έτη στον αγώνα για την διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει. 

Α-Ρ

Ο Μανώλης Γλέζος, η μνήμη του έθνους, δεν είναι πια ανάμεσά μας.

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ο ακαταπόνητος αγωνιστής, ο επαναστάτης, ο πρώτος παρτιζάνος της Ευρώπης, ο άνθρωπος που μαζί με τον συναγωνιστή του Λάκη Σάντα κατέβασαν τον αγκυλωτό σταυρό, το μισητό σύμβολο του ναζισμού από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, τον Μάιο του 1941, δίνοντας το σύνθημα για την παλλαϊκή Εθνική Αντίσταση στον ελληνικό λαό και σε όλους τους λαούς της Ευρώπης, έφυγε σήμερα από κοντά μας, βυθίζοντας στην θλίψη όλους τους Έλληνες αλλά και τους δημοκράτες όπου γης. 

Ο Μανώλης Γλέζος ήταν φλογερός και ακάματος πατριώτης, αλλά ταυτόχρονα και έμπρακτος διεθνιστής. Παιδί του ελληνικού λαού, ο Μανώλης Γλέζος, εμπνεόμενος από το δημοκρατικό λαϊκό πατριωτισμό, τις αγωνιστικές παραδόσεις και μορφές της μακραίωνης ιστορίας αυτού του έθνους, έκανε πράξη ζωής την αλληλεγγύη στους μαχόμενους ανθρώπους όπου γης, στους αγωνιζόμενους λαούς και έθνη απέναντι στην τυραννία, την εξάρτηση, την ξένη κατοχή, την καταπίεση οποιασδήποτε μορφής. 

Κάθε μέρα της ζωής του, μέχρι την ύστατη ώρα, ήταν αφιερωμένη ως λόγος, πράξη, παράδειγμα, στην ανεξαρτησία και τη λευτεριά της πατρίδας, στη δημοκρατία, στην κοινωνική προκοπή των ανθρώπων και την ανάπτυξη του τόπου, στα δικαιώματα του κόσμου της δουλειάς. 

Τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του, έδωσε φωνή και περιεχόμενο στο δίκαιο αγώνα της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών, αφιερώνοντας μεγάλο μέρος της δράσης του στην αποκατάσταση της δικαιοσύνης. 

Αποχαιρετούμε με πόνο ψυχής τον Πρόεδρό μας, έχοντας την ακράδαντη πεποίθηση ότι η μνήμη και το έργο του ενώνουν όλους τους Έλληνες. Τον μαχητή, τον διανοούμενο, τον συγγραφέα. Αποχαιρετούμε τον αγνό άνθρωπο, τον αγωνιστή, τον φίλο, τον ακέραιο χαρακτήρα, που έζησε μια ζωή πλούσια σε αγώνες και θυσίες για το σύνολο των Ελλήνων. Μια ζωή ασκητική και χωρίς έπαρση, παρ’ όλο ότι το όνομα και η φήμη του έφτανε έως τα πέρατα της γης. 

Εκφράζουμε θερμά συλλυπητήρια στην σύντροφο της ζωής του, την αγαπημένη μας Γεωργία, καθώς και στα παιδιά του και τα εγγόνια του. Είναι κρίμα που ο Πρόεδρός μας κηδεύεται υπ’ αυτές τις συνθήκες απαγόρευσης της κυκλοφορίας και περιορισμού των εκδηλώσεων εξαιτίας της πανδημίας, κάτι που οφείλουμε όλοι να σεβαστούμε. Διαβεβαιώνουμε όμως τους συμπολίτες μας ότι μόλις αρθούν οι απαγορεύσεις θα τον τιμήσουμε με ανοιχτή εκδήλωση στην Πλατεία Συντάγματος. 

Αγαπημένε μας Πρόεδρε, σπάνιε φίλε και συναγωνιστή Μανώλη, η μνήμη σου αιώνια, ο αγώνας σου, ο αγώνας του ελληνικού λαού και όλων των καταπιεσμένων, συνεχίζεται και το παράδειγμά σου θα δείχνει πάντα «φωτεινό το δρόμο για τη λευτεριά». Και σου δίνουμε ιερή υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση, τον αγώνα για τη δικαίωση της Αντίστασης και της θυσίας του ελληνικού λαού μέχρι τη νίκη!

ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ

Του Κώστα Χατζηαντωνίου

«Γαιότοποι του Αιγαίου 

όπως τους γράφει η θάλασσα, η αίσθηση στο φως, 

του γεννηθέντος ου ποιηθέντος, η τέχνη του στιχουργού,

του χτίστη, του μύστη της πέτρας...». 

Ένας από τους μεγάλους Έλληνες πέρασε σήμερα και τυπικά Εκεί που είχε κατορθώσει από νέος δεκαεννιά χρονών κατ' ουσίαν να βρίσκεται: στην Ιστορία. 

Ας είναι ελαφριά η πέτρα της μνήμης που θα τον σκεπάσει, σαν πέτρα από τους παραπάνω στίχους του, από τα "Κυκλαδονήσια" που έγραψε, ειδοποιώντας μας όλους, τι είναι πραγματικά το Αιγαίο, αυτός που γεννήθηκε στο κέντρο του:

«Σε παρέσυρε ο τίτλος, αγαπητέ αναγνώστη. Να ξεφύγεις ήθελες με μιαν εκδρομή στα Κυκλαδονήσια κι ήρθες ανίδεος για την τρικυμία που σε βρήκε. Λαχταρούσες οράματα και μύθους, ηρεμία και ησυχία. Σε πότισα με το φαρμάκι του πόνου. Όταν οι βολές του θανάτου θερίζουν τα νιάτα, όλοι μένουν άλαλοι, τα σήμαντρα ηχούν και οι εκτελεσμένοι φωνάζουν, κραυγάζουν “όχι άλλο αίμα, το δικό μας ας είναι το στερνό”... Τώρα που ξημερώνει κι οι μυροφόρες έρχονται ν’ απαλύνουν τον πόνο, προβάλλει μέσ’ απ’ τα σύννεφα ο νήλιος.  Να τα όλα τα νησιά, που, κι αν τα πνίξει η θάλασσα, πάλι θα μείνουν στην ιστορία, γεννήτορες πολιτισμού».

ΠΗΓΗ: Kostas Hatziantoniou

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Αρθρο Μανώλη Γλέζου στην «Κ»: Υπογράφουν γραμμάτια που δεν μπορούν να εξοφλήσουν

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ, ΑΠΟ ΤΙΣ 11.02.2018

Για ακόμη μία φορά, το ελληνικό έθνος, ως κράτος, οδηγείται σε κρίσιμες και ιστορικές αποφάσεις, μέσα σε ένα πλαίσιο εκβιασμών. Εκβιασμό από το ΝΑΤΟ και τις ιδιοκτήτριες αυτού, τις ΗΠΑ.

Οδηγείται σε αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί, αν λάβουμε σοβαρά υπόψη τις δηλώσεις και τη συμπεριφορά του Μάθιου Νίμιτς.

Και είναι για αυτούς άλλο ένα τρόπαιο να υποχρεώνουν μια κυβέρνηση, που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερή, να ακολουθήσει, δεχόμενη αυτές τις αποφάσεις για να μπορέσει να γίνει διεύρυνση ενός αμαρτωλού στρατιωτικού συνασπισμού σαν αυτόν του ΝΑΤΟ.

Ομως, μια χώρα που έχει παραχωρήσει τα πάντα στους δανειστές της, ακόμα και την εθνική της ανεξαρτησία, δεν έχει και πολλά περιθώρια να αντιδράσει.

Το μόνο από τα όπλα που της έχουν απομείνει είναι ένα αρραγές μέτωπο του λαού, που θα ορθώσει ενωμένος το ανάστημά του, μαζί με όλους τους φορείς που τον εκφράζουν, εκτός από τους νοσταλγούς του Χίτλερ.

Οι χειρισμοί από την αρχή ήσαν ατυχείς. Αντί της άμεσης σύγκλησης ενός, διευρυμένου και από προσωπικότητες, συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, ακολουθήθηκε μια μυστική διπλωματία με διαρροές.

Αντί μιας ευρύτερης συναίνεσης, κυβέρνηση και αντιπολίτευση προσπάθησαν να καρπωθούν κομματικά οφέλη, όρισαν το δικό τους συμφέρον πάνω από τη Μακεδονία, πάνω από αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν, και επαναλαμβάνουν σε κάθε ευκαιρία, εθνικό συμφέρον.

Γλέζος: Οι Σκοπιανοί να βγάλουν τη λέξη «Μακεδονία» από το μυαλό τους

Ο Μανώλης Γλέζος πήρε θέση στο ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, με ένα άρθρο του στην εφημερίδα «Καθημερινή».

«Μια χώρα που έχει παραχωρήσει τα πάντα στους δανειστές της, ακόμα και την εθνική της ανεξαρτησία, δεν έχει και πολλά περιθώρια να αντιδράσει», αναφέρει μεταξύ άλλων ο κ. Γλέζος.

«Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συγκρούονται, αδιαφορώντας για τη Μακεδονία», προσθέτει, ενώ τονίζει πως οι Σκοπιανοί θα πρέπει να βγάλουν τη λέξη «Μακεδονία» από το μυαλό τους.

Ολόκληρο το άρθρο του Μανώλη Γλέζου:

Για ακόμη μία φορά, το ελληνικό έθνος, ως κράτος, οδηγείται σε κρίσιμες και ιστορικές αποφάσεις, μέσα σε ένα πλαίσιο εκβιασμών. Εκβιασμό από το ΝΑΤΟ και τις ιδιοκτήτριες αυτού, τις ΗΠΑ.

Οδηγείται σε αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί, αν λάβουμε σοβαρά υπόψη τις δηλώσεις και τη συμπεριφορά του Μάθιου Νίμιτς.
Και είναι για αυτούς άλλο ένα τρόπαιο να υποχρεώνουν μια κυβέρνηση, που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερή, να ακολουθήσει, δεχόμενη αυτές τις αποφάσεις για να μπορέσει να γίνει διεύρυνση ενός αμαρτωλού στρατιωτικού συνασπισμού σαν αυτόν του ΝΑΤΟ.
Ομως, μια χώρα που έχει παραχωρήσει τα πάντα στους δανειστές της, ακόμα και την εθνική της ανεξαρτησία, δεν έχει και πολλά περιθώρια να αντιδράσει.
Το μόνο από τα όπλα που της έχουν απομείνει είναι ένα αρραγές μέτωπο του λαού, που θα ορθώσει ενωμένος το ανάστημά του, μαζί με όλους τους φορείς που τον εκφράζουν, εκτός από τους νοσταλγούς του Χίτλερ.
Οι χειρισμοί από την αρχή ήσαν ατυχείς. Αντί της άμεσης σύγκλησης ενός, διευρυμένου και από προσωπικότητες, συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, ακολουθήθηκε μια μυστική διπλωματία με διαρροές.
Αντί μιας ευρύτερης συναίνεσης, κυβέρνηση και αντιπολίτευση προσπάθησαν να καρπωθούν κομματικά οφέλη, όρισαν το δικό τους συμφέρον πάνω από τη Μακεδονία, πάνω από αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν, και επαναλαμβάνουν σε κάθε ευκαιρία, εθνικό συμφέρον.
Αντί για ενότητα, διχασμός, αντί για «παλλαϊκή εθνική έξαρση», παραληρήματα μίσους.
Εζησα αρκετές φορές, μαζί με αυτόν τον λαό, αυτό που αποκαλούν «παλλαϊκό ξεσηκωμό». Το έπος του 1940, τη γερμανική εισβολή, τη μάχη της Κρήτης, τα μεγάλα γεγονότα της Κατοχής, την Απελευθέρωση, τη δεκαετία του 1960, μετά την πτώση της χούντας, αλλά και τη συνέχεια, τα γεγονότα τα οποία οδήγησαν σε νίκες αλλά και σε πικρές ήττες.
Αυτό δυστυχώς δεν συμβαίνει σήμερα και υπάρχει εξήγηση. Η πλειοψηφία των πολιτών βλέπει τους κομματικούς σχηματισμούς να νοιάζονται, δυστυχώς, για το κομματικό και προσωπικό συμφέρον.
Είναι αντιληπτό σε μεγάλη μερίδα πολιτών ότι το πάθος για την εξουσία είναι πάνω από ό,τι συμφέρει τη χώρα και τον λαό της. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συγκρούονται, αδιαφορώντας για τη Μακεδονία. Δεν καταλαβαίνουν ότι υπογράφουν γραμμάτια που δεν μπορούν να εξοφλήσουν.

Ο Απεραθίτης «τραγουδάει» ακόμα/ Του Λαοκράτη Βάσση

Με την ευκαιρία της έκδοσης των “Ακρωνυμίων” του Μανώλη Γλέζου καταθέτω υπαινικτικά και ελλειπτικά κάποιες ερμηνευτικές σκέψεις για τον Απεραθίτη Νέστορα της εθνικής μας. Είναι απολύτως συνυφασμένες με τη ζητούμενη «κινούσα ιδέα», που θα αναθερμάνει την οραματική διάσταση της ζωής μας και θα εμπνεύσει τον βηματισμό μας στη δύσβατη ανηφοριά τού 21ου αιώνα.

Μια πολιτιστική πρωτίστως «κινούσα ιδέα», που, αναδίδοντας το αξιακό άρωμα της μεγάλης ακολουθίας των αιώνων πολιτισμού του Ελληνισμού στη διαχρονία του, θα ανατροφοδοτήσει το υπαρξιακό στρατηγικό όραμα της εθνικής μας αυτεξουσιότητας, σε αναθεμελιωτική, ανορθωτική και αναγεννητική για τον Τόπο μας κατεύθυνση. Τα πολύ ενδεικτικά αυτά ψήγματα σκέψεων τα εντάσσω, για λόγους ευκολίας, σε δυο διαλεκτικά αλληλοπροσδιοριζόμενες ενότητες.

Φορέας της αντιστασιακότητας του λαού μας

"Έσπασε" ο Μανώλης Γλέζος! "Κι αν πεθάνω θα σας κυνηγάει η ύπαρξή μου"!

Χρήστος Μαυραγάνης |

ΦΩΤΟ EUROKINISSI

- Κατάθεση ψυχής από τον Μανώλη Γλέζο, στην παρουσίαση του βιβλίου του, με τον τίτλο "Ακρωνύμια"

- Μίλησε για τους συναγωνιστές του στη μάχη, οι οποίοι πια δεν ζουν

- "Στις παραμονές των εκτελέσεων, στις παραμονές από κάθε μάχη, μαζευόμαστε και κουβεντιάζαμε. Και λέγαμε: Εάν εσύ ζεις, μη με ξεχάσεις"

- Ξεκάθαρο μήνυμα στους πολιτικούς! Τους έθεσε προ των ευθυνών τους και υπεύθυνους να κάνουν πράξη τα όνειρα των ανθρώπων

- "Θα σας κυνηγάει η ύπαρξή μου, για να κάνετε αυτό που πρέπει να κάνετε! Μη νομίζετε ότι θα γλιτώσετε από μένα ποτέ"

- Το ψιθύρισμα του Αλέξη Τσίπρα στο αυτί του Μανώλη Γλέζου αμέσως μετά την ομιλία του

- Δείτε το συγκλονιστικό βίντεο

Παρουσία του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, παρουσιάστηκε το βιβλίο του Μανώλη Γλέζου. Ο ίδιος, φανερά συγκινημένος, μίλησε για τους λόγους που το ελληνικό έθνος άντεξε παρά τα 400 χρόνια σκλαβιάς.

Το νέο βιβλίο της ζωντανής ιστορίας της Αριστεράς στη χώρα μας, με τίτλο «ΑΚΡΩΝΥΜΙΑ», προλόγισε ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής, Βουλευτής Β’ Αθηνών, Ευάγγελος Μεϊμαράκης.

Δείτε στη συνέχεια του κειμένου την ομιλία του Μανώλη Γλέζου

Σαν σήμερα ο Λάκης Σάντας και ο Μανώλης Γλέζος κατέβασαν τη χιτλερική σημαία από την Ακρόπολη!

Εμβληματική μορφή της Εθνικής Αντίστασης. Μαζί με τον φίλο του Μανώλη Γλέζο κατέβασαν τη χιτλερική σημαία από την Ακρόπολη τη νύχτα της 30ής Μαΐου 1941, στην πρώτη αντιστασιακή ενέργεια των υπόδουλων Ελλήνων.

Ο Απόστολος (Λάκης) Σάντας, με καταγωγή από τη Λευκάδα, γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1922 στη Πάτρα, όπου υπηρετούσε ο πατέρας του ως δημόσιος υπάλληλος. Το 1934 η οικογένεια Σάντα εγκαθίσταται στην Αθήνα, όπου ο Λάκης Σάντας θα ολοκληρώσει τις γυμνασιακές του σπουδές το 1940. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου εγγράφεται στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία θα αποφοιτήσει μετά την Κατοχή.

Τη νύχτα της 30ής Μαΐου 1941 κατεβάζει, μαζί με το φίλο του Μανόλη Γλέζο, τη χιτλερική σημαία από το βράχο της Ακρόπολης. Το 1942, κυνηγημένος από τους Γερμανούς, εντάσσεται στο ΕΑΜ και στη συνέχεια στην ΕΠΟΝ. Με τον ΕΛΑΣ θα πάρει μέρος σε αρκετές μάχες εναντίον των κατακτητών στην Αιτωλοακαρνανία, στη Φθιώτιδα και την Αττικοβοιωτία και θα τραυματισθεί το 1944.

Μετά την απελευθέρωση θα κυνηγηθεί για τα αριστερά του φρονήματα από το επίσημο κράτος. Το 1946 εξορίζεται στην Ικαρία και τον επόμενο χρόνο, ενώ υπηρετεί τη θητεία του στο Ναυτικό, φυλακίζεται στην Ψυττάλεια, απ’ όπου το 1948 στέλνεται στη Μακρόνησο. Αποφυλακίζεται το 1950 και διαφεύγει στην Ιταλία. Τελικά, θα εγκατασταθεί στον Καναδά, όπου θα ζητήσει πολιτικό άσυλο.

Θρησκόληπτοι κρυπτοεθνικιστές- Του Δαμιανού Βασιλειάδη, δημοδιδασκάλου, συγγραφέα

Αθήνα, 26.9.2016

Βίοι παράλληλοι: 

Νίκος Φίλης: «Το υπουργείο είναι προσηλωμένο στις αξίες της ανεξιθρησκείας, της ανοιχτής δημοκρατικής παιδείας…Η εκκλησία έχει συμβάλλει στην ηθική έκπτωση της κοινωνίας»

Κώστας Σημίτης: «Η πολιτική μας είναι να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο την αδιαφορία απέναντι σε εξελίξεις με ιδεολογικό προσανατολισμό, μια χωρίς απήχηση ελληνική χριστιανική παράδοση. Να εμποδίσουμε και ν’ αποτρέψουμε με κάθε κόστος την προσήλωση στην ιδέα του Έθνους και στην χριστιανική παράδοση, που αποδυναμώνει και εγκυμονεί κινδύνους σε μια σύγχρονη παρουσία, που πρέπει να έχει η Ελλάδα». 

Άραγε ο Άρης Βελουχιώτης και ο Μανώλης Γλέζος και όλοι οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης είναι θρησκόληπτοι κρυπτοεθνικιστές, όταν εξυμνούν την προσφορά του κλήρου στον εθνικοαπελευθωρικό αγώνα κατά την διάρκεια της κατοχής ή μήπως δεν ήξεραν την συνεργασία μιας μερίδας του ανώτατου κλήρου, αλλά και μιας μικρής μερίδας του κατώτερου, με το σύστημα, το οποιοδήποτε σύστημα; Μήπως αυτό συμβαίνει στην εκκλησία και όχι σε άλλα στρώματα του ελληνικού πληθυσμού; Είναι ένα ερώτημα που απευθύνεται όχι στον κ. Νίκο Φίλη, αλλά στην κυβέρνηση, η οποία δεν τολμά ανοιχτά να ομολογήσει ότι στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης, στην οποία είναι ενταγμένη και της πολυπολιτισμικής κοινωνίας την οποία επαγγέλλεται, το έθνος με την ελληνοχριστιανική του παράδοση δεν έχει λόγο ύπαρξης. Εξ’ ου και το μένος της εναντίον της εκκλησίας και όχι μόνο, που αποτελεί, είτε το θέλουμε είτε όχι, ένα βασικό πυλώνα της συνοχής και επιβίωσης της ελληνικής κοινωνίας, τον οποίο ήθελε με τον αναχρονισμό του να καταστρέψει ο Κώστας Σημίτης κατ’ εντολής πέραν του Ατλαντικού. Παραμένει άραγε η ίδια εντολή και σήμερα;

Φίλης: «Η εκκλησία έχει συμβάλλει στην ηθική έκπτωση της κοινωνίας»

Γλέζος εναντίον Φίλη υπερασπιζόμενος την Εκκλησία στην διάρκεια της Κατοχής

Απόστολος Διαμαντής

Είναι θλιβερό να διαπιστώνει κανείς πως μόνον σχεδόν ο Μανώλης Γλέζος από την αριστερά όρθωσε και πάλι το ανάστημά του απέναντι στις ανιστόρητες δηλώσεις και αποφάσεις του κ. Φίλη και της κυβέρνησης. Δήλωσε ο πρώτος αντιστασιακός της χώρας:

«Oποιος καταφέρεται ενάντια στην Εκκλησία για τη δήθεν αδράνειά της τη διάρκεια της Κατοχής βλαστημάει. Οταν ο στρατηγός Σταυράκος, διοικητής στρατιωτικός των Αθηνών και της Αττικής, κάλεσε τους δημάρχους, τις Αρχές και τους περιφερειάρχες να έρθουν στους Αμπελοκήπους για να παραδώσει τα κλειδιά της πόλης στους κατακτητές, ο Αρχιεπίσκοπος τότε αρνήθηκε και δήλωσε ότι η “Εκκλησία παρίσταται στην απελευθέρωση των λαών και όχι στη σκλαβιά τους”».

Φυσικά, τα γεγονότα αυτά είναι γνωστά σε όλους. Είναι γνωστή επίσης η επικοινωνία του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου με την Πηνελόπη Δέλτα, το Μεγάλο Σάββατο του 1941. Τότε, ο Χρύσανθος της είπε πως τόνισε στον Βασιλιά Γεώργιο να πάει στο μέτωπο, στις επάλξεις, πως εκεί είναι η θέση του και φυσικά εν συνεχεία ο Χρύσανθος ήταν ο μόνος επίσημος που δεν δέχθηκε να παραδώσει τα κλειδιά της πόλης των Αθηνών στους γερμανούς εισβολείς.

Αλλά φυσικά δεν είναι μόνον αυτό. Στοιχειωδώς εάν ο κ. Φίλης είχε διαβάσει έστω και μια σειρά από την ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, θα γνώριζε πως η συμμετοχή του κλήρου ήταν έντονη και θα γνώριζε επίσης και τις απόψεις του αρχηγού του ΕΛΑΣ Αρη Βελουχιώτη για την εκκλησία και τους ιερείς της. Εκκλησία και λαός ήταν ένα για τον Άρη.

Ήταν σαν σήμερα 30/5 που ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας ξεβρώμισαν την Ακρόπολη

Δύο 19χρονοι έφηβοι, πριν από ακριβώς 73 χρόνια, κατεβάζουν τη ναζιστική σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό από το βράχο της Ακρόπολης και γράφονται στην Ιστορία με τα πιο χρυσά γράμματα. Ό,τι και να ειπωθεί για το μέγεθος του θάρρους και του ηρωισμού του Μανώλη Γλέζου και του Λάκη Σάντα είναι σε κάθε περίπτωση λίγο, καθώς μια τέτοια ενέργεια, σε περίπτωση που γινόταν αντιληπτή, συνεπάγονταν με την άμεση και επιτόπια εκτέλεσή τους.

Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλά και καλά αφιερώματα γι αυτό το ιστορικό γεγονός, ορόσημο της Εθνικής Αντίστασης κατά της ναζιστικής Κατοχής, στα οποία περιγράφονται αναλυτικά όλες οι λεπτομέρειες αυτής της ηρωικής ενέργειας. Η αφήγηση, όμως, των ίδιων των πρωταγωνιστών, όπως έζησαν αυτό το γεγονός και όπως το θυμούνται, έχει μια ιδιαίτερη αξία. Το βίντεο που ακολουθεί είναι από την εκπομπή «Πρώτη σελίδα» (1982) του Φρέντυ Γερμανού με προσκεκλημένους τους Μανώλη Γλέζο και Λάκη Σάντα.

ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΕΡΤ - ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ - Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ - ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΑΝΤΑΣ from Digital Herodotus on Vimeo.

Παρ' όλα αυτά υπάρχουν σήμερα και αυτοί που μισούν το Μανώλη Γλέζο. Φυσικά δεν είναι άλλοι από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Δικαιολογημένα θα λέγαμε, γιατί δεν ήταν άλλη παρά η δική τους σημαία αυτή που κατέβασε από το βράχο της Ακρόπολης.

Εκτός από τη Χρυσή Αυγή, όμως, τον μισεί και η χρυσαυγίτικη συνιστώσα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και ένα μεγάλο μέρος του φάσματος που επεκτείνεται από τη δεξιά μέχρι την άκρα δεξιά. Και αυτό προφανώς από φθόνο, γιατί αυτός ο ιδεολογικός χώρος δεν έχει να επιδείξει τίποτα το ηρωικό ή έστω θετικό στα χρόνια της Κατοχής, παρά μόνο συνεργασίες με τους Γερμανούς κατακτητές, ήτοι δωσίλογους, χαφιέδες, προδότες και μαυραγορίτες. Γι αυτό άλλωστε και προσπαθούν με διάφορες ευφάνταστες θεωρίες να διαψεύσουν αυτό το γεγονός, με κύριο επιχείρημα ότι «δεν υπήρχε σημαία να κατεβάσουν», επειδή «οι σημαίες υποστέλλονται πριν τη δύση του ήλιου». Παρ' όλη τη στρατολατρεία τους, ομως, ξεχνούν, ή μάλλον θέλουν να ξεχνούν, ότι σε καιρό πολέμου η σημαία του κατακτητή δεν υποστέλλεται ποτέ. Εκτός αυτού, όλοι οι κακόβουλοι ισχυρισμοί των σημερινών αμφισβητιών διαψεύδονται περίτρανα από δημοσιεύματα του δωσιλογικού τύπου της Κατοχής.

Ιδού, για παράδειγμα, τι έγραφαν τότε οι εφημερίδες του ΔΟΛ «Ελεύθερον Βήμα» και «Αθηναϊκά Νέα» (σήμερα «Το Βήμα» και «Τα Νέα»), όπως και η «Βραδυνή»:

«Ελεύθερον Βήμα», 01.06.1941

«Αθηναϊκά Νέα», 02.06.1941

«Η Βραδυνή», 02.06.1941

ΠΗΓΗ:http://jungle-report.blogspot.gr/

"Η Κύπρος ενόψει ενός νέου σχεδίου Ανάν"

Ο Γιώργος Καραμπελιάς συνομιλεί με την Ελένη Θεοχάρους, ευρωβουλευτή της Κυπριακής Δημοκρατίας και επικεφαλής του κινήματος "Αλληλεγγύη", παρεβρίσκεται και παρεμβαίνει ο Μανόλης Γλέζος.

O Μανώλης Γλέζος για τον ένα χρόνο ΣΥΡΙΖΑ: Υποτάχθηκε στις εντολές των δανειστών. Εξευτελίζει την ιδέα της Αριστεράς, την απαντοχή και ελπίδα όλων των δυστυχισμένων

Το tvxs.gr με αφορμή τον ένα χρόνο κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ απηύθυνε το ακόλουθο ερώτημα σε πρόσωπα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής: «Αλλάζει ο ΣΥΡΙΖΑ την Ευρώπη ή η Ευρώπη άλλαξε τον ΣΥΡΙΖΑ;».

Σήμερα γράφει ο Μανώλης Γλέζος:

Θα πρέπει να προσδιορίσουμε ποια είναι η Ευρώπη, τι εννοούμε όταν λέμε «Ευρώπη» και τι εννοούμε όταν λέμε «ΣΥΡΙΖΑ».

– Με την λέξη «Ευρώπη» δεν περιγράφουμε ούτε γεωγραφικά όρια, ούτε τα πολιτιστικά, ούτε και τους λαούς που κατοικούν σε αυτήν την ήπειρο.

Εννοούμε το συγκεντρωτικό, αυταρχικό, ολιγαρχικό και αντιδημοκρατικό καθεστώς που κυριαρχεί και διευθύνει την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε αυτό, έχει όχι μόνο υποταχθεί αλλά και υπηρετεί πλέον ο «ΣΥΡΙΖΑ», μετά την «συμφωνία» της 12ης Ιουλίου.

Δηλαδή αυτή η Ευρώπη ή καλύτερα, αυτό το «Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο» όπως το περιέγραψα, άλλαξε με δόλιο τρόπο τα χαρακτηριστικά του «ΣΥΡΙΖΑ».

– Επίσης, με τη λέξη «ΣΥΡΙΖΑ», δεν εννοούμε τον πολυσυλλεκτικό, κινηματικό ΣΥΡΙΖΑ που πάλεψε από το 2002 μέχρι και το συνέδριό του, το καλοκαίρι του 2013, να αλλάξει τους συσχετισμούς των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα.

Ο «ΣΥΡΙΖΑ» από το Συνέδριο και μετά, έγινε (ένα μέρος του) ενιαίο κόμμα και ακολούθησε άλλες πρακτικές και άλλη πορεία.

Αυτή η αλλαγή πορείας είχε δυναμική απογαλακτισμού από τις έννοιες και τις αξίες που τον καταξίωσαν ως μία αυθεντική λαϊκή δύναμη.

Και έτσι, όταν έπρεπε να κολυμπήσει στα «βαθιά», δεν υπήρχαν στο εσωτερικό του, οι αντιστάσεις εκείνες που θα απέτρεπαν την πλήρη μετάλλαξή του.

Ο «ΣΥΡΙΖΑ» μεταλλάχθηκε, προσαρμόστηκε, ακολούθησε πιστά, τις επιταγές του Διευθυντηρίου της Ευρώπης.