Το πρόβλημα, ειδικά με τα κόκκινα δάνεια πρώτης κατοικίας, θα μπορούσε να επιλυθεί πολύ εύκολα από την αρχή, με το αμερικανικό μοντέλο του 1933. Το σωστό εργαλείο είναι το κυπριακό ή το ισπανικό μοντέλο – να δοθεί η δυνατότητα στο δανειολήπτη να αγοράσει το σπίτι του στην τιμή που το αγόρασε το εκάστοτε fund, συν τους τόκους, τα έξοδα και ένα φυσιολογικό κέρδος. Το ιδιωτικό χρέος είναι πάνω από 410 δις €, εκ των οποίων πάνω από 260 δις € κόκκινο. Από το κόκκινο απέναντι στο δημόσιο που έχει δημιουργηθεί από τα μνημόνια, θα πρέπει να αφαιρεθούν οι τοκογλυφικοί τόκοι (=της τάξης του 8,5%) και οι προσαυξήσεις – καθώς επίσης να πληρωθεί το υπόλοιπο σε 120 δόσεις, με τόκο ίσο με αυτόν που πληρώνει το κράτος.
.
.
Η συνέντευξη και οι απαντήσεις
Η σημερινή συνέντευξη του πρωθυπουργού, με το διαχωρισμό της σε διάφορες ενότητες – όπου μετά από κάθε μία, ακολουθούν με πλάγια γράμματα οι απαντήσεις επιγραμματικά.
Δημοσιονομικά περιθώρια
Τον Φεβρουάριο προσδιόρισε ο πρωθυπουργός ως τον κρίσιμο μήνα που θα διαπιστωθεί ποια είναι τα δημοσιονομικά περιθώρια για νέα μέτρα στήριξης, τονίζοντας ότι αν προκύπτει προσωρινός δημοσιονομικός χώρος θα διατεθεί για προσωρινά μέτρα και αν υπάρχει μόνιμος σε μόνιμου χαρακτήρα παρεμβάσεις.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξη τύπου για την οικονομία εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι «είδαμε τα χειρότερα» σε ότι αφορά τις τιμές στο ράφι αναγνωρίζοντας ότι αυτό είναι το νούμερο ένα πρόβλημα για τα νοικοκυριά.
Σε ότι αφορά το δημόσιο εξήγγειλε νέο ενιαίο μισθολόγιο για το 2024, ενώ για τη βιομηχανία που ζήτησε παρέμβαση για να αντιμετωπίζει τον «υπαρξιακό κίνδυνο», παρέπεμψε στην ανάγκη να υπάρξει «ευρωπαϊκή απάντηση».
Απαντήσεις
(α) Πώς είναι δυνατόν να έχει δημοσιονομικό χώρο ένα κράτος που παράγει μόνο ελλείμματα (=ζημίες) και χρέη; Μπορεί μία επιχείρηση που έχει συνεχώς ζημίες, να αναφέρεται σε περισσότερες δαπάνες; Εάν έχει έξοδα παραπάνω από τα έσοδα της η Ελλάδα, οπότε ελλείμματα (γράφημα), δεν θα τα πληρώσουν κάποια στιγμή οι Έλληνες;
(β) Ο πληθωρισμός το 2023 υπολογίζεται από την κυβέρνηση στο 5% – ο οποίος θα είναι επί πλέον του 9,5% περίπου του 2022. Όσον αφορά τα τρόφιμα, ήταν ήδη στο 15,48% το Δεκέμβριο του 2022, πάνω από το Δεκέμβριο του 2021 (γράφημα). Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να έχουμε δει τα χειρότερα στο ράφι; Πώς θα καλύψουν οι Έλληνες την απώλεια εισοδημάτων από τον πληθωρισμό της τάξης του 15% για το 22/23, με τους μισθούς καθηλωμένους;
Πληθωρισμός στα τρόφιμα
(γ) Σχετικά με τη βιομηχανία, θα περιμένουμε την ευρωπαϊκή επέμβαση; Βοήθεια από τους άλλους δηλαδή, ως συνήθως; Ακόμη και να υπάρξει, δεν πρέπει να κάνουμε κάτι και εμείς, αφού η εναπομένουσα βιομηχανία μας καταρρέει, όπως άλλωστε και ο πρωτογενής μας τομέας; Για παράδειγμα, μόνο στην κεντρική Μακεδονία που παρήγαγε το 60% του ελληνικού γάλακτος από 6.000 παραγωγούς, έχουν πια απομείνει περί τους 1.800 – με τους 400 να έχουν εγκαταλείψει την παραγωγή τους μόνο τον τελευταίο χρόνο.
