- Αρχική σελίδα
- ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
- 1940
- ΕΡΤFLIX
- ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΧΘΕΣ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ
- ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
- ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ
- ΘΕΑΤΡ/ΜΟΥΣ/ΒΙΒΛΙΟ
- ΘΕΑΤΡΟ
- ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΚΑΪ
- ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ
- ΤΥΠΟΣ
- ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ
- ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ
- ΒΙΝΤΕΟ
- forfree
- ΟΟΔΕ
- ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΗΧΟΣ
- ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ
- ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ
- ΣΥΝΤΑΓΕΣ
- ΙΑΤΡΟΙ
- ΕΚΠ/ΚΕΣ ΙΣΤΟΣ/ΔΕΣ
- Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ
- ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
- ΓΟΡΔΙΟΣ
- SOTER
- ΤΑΙΝΙΑ
- ΣΙΝΕ
- ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Ε.Σ.Α
- skaki
- ΤΕΧΝΗ
- ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
- ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ
- gazzetta.gr
- ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
- ΑΝΤΙΦΩΝΟ
- ΔΡΟΜΟΣ
- ΛΥΓΕΡΟΣ
- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ...
- ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
- γράμματα σπουδάματα...
- 1ο ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ
- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΓΛΩΣΣΑ
- ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ
- ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ
- ΑΡΔΗΝ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΥΠΕΠΘ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Κυριακή 12 Μαρτίου 2023
ΕΓΙΝΕ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ ΚΙ ΕΞΗΓΗΣΗ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ
Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2023
ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ: ΔΥΟ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΕΙΔΗ
Ἀδριανὸς Ἐριγκὲλ
«Στὸ σημεῖο στὸ ὁποῖο βρισκόμαστε μποροῦμε νὰ μιλᾶμε γιὰ ἀντιστροφὴ ρόλων μεταξὺ Δεξιᾶς καὶ Ἀριστερᾶς, καὶ ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλὰ καὶ γιὰ μία ἐπιστροφὴ στὶς ἀντίστοιχες καταβολές τους. Ἡ ἀντιστροφὴ τῶν ρόλων ἐκδηλώνεται, ὅπως εἴδαμε, στὴν κοινωνιολογία ἀμφοτέρων παρατάξεων.
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ ὁμώνυμο ἐκτενὲς ἄρθρο ποὺ δημοσιεύεται στὸ περιοδικὸ μας, «Τὸ Ἔνζυμο», τεῦχος ΙΣΤ΄, διπλὸ τεῦχος, φθινόπωρο-χειμῶνας 2022, σελ., 60-109, μετάφραση: Σωτήρης Γιαννέλης.
Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2023
«Γιατί οι ομοφυλόφιλοι μετανάστες να έχουν περισσότερα προνόμια από τους μη ομοφυλόφιλους μετανάστες;»
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Μ' αυτούς που μπερδεύουν τους αγγέλους με τους διαβόλους δεν είναι δυνατόν να υπάρξει καμία θεολογική αν...
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
δεν είναι δυνατόν να υπάρξει καμία θεολογική αντιπαράθεση»
Costanzo Preve...➦ Απρίλης 2018: Οι ομοφυλόφιλοι είναι ακροδεξιοί ή αριστεροί;
Πρόκειται για σκέτη τρέλα που διαπερνά την "πολιτισμένη" Ευρωπαϊκή Ένωση;
Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2022
ΤΙ ΔΙΑΛΥΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΤΙ ΔΙΑΛΥΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ;
Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2022
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ.
Του Γιώργου Ζουρίδη
Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2022
Μαϊμούδες και λιοντάρια: Το ψυχογράφημα του προοδευτικάριου
Παπαμιχαήλ Γιάννης
Το ψυχογράφημα του προοδευτικάριου: Αυτού εγγράμματου, πληροφορημένου μέσου δυτικού πολίτη, με τα κάποια πτυχία του και με την αγοραία κοσμοπολίτικη συνείδηση. Ο συνήθως αντιλαϊκιστής και δηλωμένος αντιρατσιστής, που όπως λέει αντιτίθεται στα στερεότυπα, τους φανατισμούς και τις προκαταλήψεις του “παρελθόντος”, δεν είναι ένας κοινός υποκριτής. Είναι ένα είδος ηθοποιού επιθεώρησης της διπλανής πόρτας. Ένας μανιώδης εραστής του δήθεν.
Ένας φιγουρατζής που διαρκώς κάτι παριστάνει τον κάπως διαφορετικό, το λαϊφσταϊλάτο ενεργό πολίτη με άποψη και ανοιχτούς ορίζοντες, τον ευαίσθητο στα οικολογικά προβλήματα που μονίμως “πονάει” αφηρημένα τον πλανήτη του, αλλά όχι συγκεκριμένα τη γη του χωριού από το οποίο κατάγεται, ή το προάστιο όπου μετακόμισε. Δεν πονάει με άλλα λόγια, στο πεδίο των εξορθολογισμών και των αξιοποιήσεων, όπου ο προοδευτικάριος συναντά τους άλλους εκσυγχρονιστές. Αυτούς που αφού ξερίζωσαν τις ελιές και τα αμπέλια, εξαφάνισαν τα κοτέτσια και τους τετράποδους γαϊδάρους, έκαψαν με κάποια επιδότηση το καΐκι τους και φύτεψαν λίγο ή πολύ παντού μικρές ή μεγάλες βιλίτσες, με πισίνες και φωτοβολταϊκά.
Μιλάμε βεβαίως για τον ανθρωπιστή, τον κατά φαντασίαν δικαιωματούχο που δηλώνει ότι σέβεται όλες τις μειονότητες κι ότι κατανοεί όλες τις πολιτισμικές ή εθιμικές ιδιαιτερότητες, εκτός ίσως από εκείνες που αναφέρονται σε μια οικεία γι’ αυτόν ιστορικά συγκεκριμένη πολιτισμική παράδοση. Αυτήν, αυτός, παρά την ανεκτικότητα που τον διακρίνει, μόλις και μετά βίας την ανέχεται!
Ως “ιδεαλιστής” ο προοδευτικάριος δεν θέλει να ακούει για τις ανισότητες (συνθηκών ζωής και ευκαιριών προκοπής του καθενός). Συνεπώς, επιθυμεί –όπως ισχυρίζεται– έναν “πιο δίκαιο κόσμο”. Εντούτοις, ως ρεαλιστής και πραγματιστής, αναγνωρίζει χωρίς δισταγμούς ότι “μοιραία” ο σημερινός τεχνοφεουδαρχικός και χρηματοπιστωτικά ελεγχόμενος καπιταλισμός θα διευρύνει διαρκώς τις οικονομικές και πολιτικές ανισότητες, χωρίς καμία κοινωνιοπολιτική, ταξική ή εθνική δύναμη να μπορεί να αντισταθεί δυναμικά και συλλογικά σε αυτή τη διαδικασία.
Ο κόσμος του προοδευτικάριου
Ενδεχομένως, ο προοδευτικάριος παριστάνει τον στοχαστικό και ώριμο σκεπτικιστή, τον ανοιχτόμυαλο διανοητή του σύγχρονου κόσμου που κατανοεί λόγου χάρη τις μεταναστευτικές ροές, όχι “απλώς” σαν ένα κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα συνδεδεμένο με την παγκοσμιοποίηση, αλλά σαν ένα βαθύτερο, “ανθρωπολογικής φύσης” πρόβλημα. Ένα πρόβλημα που συνδέεται εξ ορισμού με την ριζοσπαστική ανθρώπινη συνείδηση, ή σαν ένα σχεδόν φυσικό φαινόμενο που απορρέει νομοτελειακά από το άνοιγμα των οριζόντων, των συνόρων και των ευκαιριών προκοπής που προσφέρει ως γνωστόν σε όλους τους αναξιοπαθούντες, η πολυπολιτισμική αγκαλιά του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου.
Ο προοδευτικάριος οργανώνει και διαμορφώνει τον εσωτερικό του κόσμο (τις νοοτροπίες, τις συμπάθειες, τις αντιπάθειες, τις προτιμήσεις, τις ορμές και τις ορέξεις κλπ.), σαν να ήταν ένα είδος προβληματικού και ασταθούς θυρεοειδούς αδένα του ιδεολογικού συστήματος της μετανεωτερικότητας. Ίσως, ο καλύτερος ρόλος του να είναι εκείνος του “εξοργισμένου”. Διπολικός στο παιχνίδι των πολιτικών του αξιών, δίχρωμος στο πεδίο του άσπρου-μαύρου, κολλάει σε φαινομενικές αντιθέσεις, ταξινομώντας πάντα τον εαυτό του στο στρατόπεδο του “καλού”.
Επί της ουσίας ο σημερινός προοδευτικάριος είναι ένα είδος σαλτιμπάγκου. Τίποτα το καινούργιο σε αυτή τη διαπίστωση. Εδώ και μισό αιώνα, δηλαδή από την μεταπολίτευση, ο προοδευτικάριος ήταν ο χαρακτήρας που είχε προβλέψει το γνωστό ανέκδοτο με τον άνεργο, νεαρό τότε “αρχιτέκτονα του Εσωτερικού” που βρήκε επιτέλους δουλειά μεταμφιεσμένος σε μαϊμού σε ένα τσίρκο. Καθήκον του ήταν να κάνει τούμπες στο τραμπολίνο, μόνο που παίρνοντας πολλή φόρα, κάποια στιγμή πέρασε κατά λάθος στο διπλανό κλουβί, που ήταν το “λιοντάρι”. Πλησιάζοντας απειλητικά την κατατρομαγμένη “μαϊμού”, το “λιοντάρι” της δηλώνει χαμηλόφωνα ότι δεν πρέπει να φοβάται, διότι είναι κι αυτός μεταμφιεσμένος “αρχιτέκτονας του Εσωτερικού”…
Η συνέχει της ανάρτησης:
Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2022
Χρυσαυγίτες και αριστεροί εθνομηδενιστές κτυπούν τον ιστορικό Νίκο Σβορώνο!!!
Δημήτρης Ναπ.Γ
Πέρασαν πολλά χρόνια πριν μάθω ότι το άγαλμα της θυσίας στον κήπο του Πολυτεχνείου που γέμιζε κόκκινα τριαντάφυλλα κάθε 17 του Νοέμβρη, ήταν η μορφή του ιστορικού Νίκου Σβορώνου (που το φιλοτέχνησε ο μεγάλος γλύπτης Μέμος Μακρής). Ναι, του κομμουνιστή ανανεωτικού ιστορικού, ο οποίος προς χάριν της επιστημονικής αμεροληψίας μπορούσε να παραμερίζει την αριστερή κοσμοθεωρία του, ώστε να κατανοεί τις ιδιαιτερότητες των κοινωνικών συνθηκών στη γέννηση της ιστορίας.
Ναι, του κομμουνιστή ιστορικού, που μιλούσε για την διαμόρφωση του νεοελληνικού εθνικού σχηματισμού στον 11ο αιώνα, στην υστεροβυζαντινή περίοδο. Ναι, του ιστορικού που μίλησε για το αντιστασιακό φρόνημα και ήθος του ελληνισμού, ως κινητήρια δύναμη της μακρόχρονης επιβίωσής του. Ναι, του ιστορικού που η ανανεωτική ματιά του, ανέλυε την ιστορία σε κύκλους, ορίζοντας την μακραίωνη διάρκεια των ιστορικών εποχών και καθιστούσε την εθνική ιστορική συνέχεια (σαφώς με τομές και ασυνέχειες) ως μια ζωντανή πραγματικότητα. Και μέσα στη εθνική και κοινωνική διαχρονία του ελληνισμού, κατανοούσε τόσο την Ορθοδοξία ως στοιχείο της εθνικής ταυτότητας, όσο και ως παράγοντα που συνέβαλε (παρά τον ενίοτε διττό της ρόλο : απολυταρχικό και απελευθερωτικό) στη διαμόρφωση της αντιστασιακής ταυτότητας του ελληνισμού, τόσο ως έθνος όσο και ως κοινωνικό σχηματισμό.
Τα πολλά τελευταία χρόνια, εκτός από ελάχιστες λαμπρές εξαιρέσεις, η αριστερά παραδόθηκε στη ρευστή κοσμοπολίτικη ψυχή της και από εθνικοαπελευθερωτική, κατάντησε ουρά του κεφαλαίου με την εθνομηδενιστική αλαζονεία και εξουσία της. Η Ρεπούση, η Κουλούρη, ο Λιάκος, ο ΙΟΣ της Ελευθεροτυπίας, ο Άκης Γαβριηλίδης, τα γκρουπούσκουλα του ΣΥΡΙΖΑ, ο Φίλης, κ.α τα πρώτα βιολιά του μηδενισμού, της διαστρέβλωσης και της γενοκτονίας της μνήμης. Όμως, κάθε Νοέμβρη – ιδιαίτερα μετά το 1996 – όλες οι αριστερές συνιστώσες και τα αποκόμματα της εξωκοινοβουλευτικής «ταξικής» αριστεράς, που βρόμιζαν την εθνική και αγωνιστική μνήμη ενός χρόνια και ποικιλότροπα υποδουλωμένου λαού, συνέχιζαν λόγω άγνοιας, ή αδιαφορίας να καταθέτουν στεφάνια σε έναν από τους ιστορικούς της εθνικής, ιστορικής μας συνέχειας. Η πραγματικότητα και η εικόνα, αποδεικνύεται ενίοτε τόσο τραγική, αλλά και τόσο…ευχάριστη!!!. Ενώ την ίδια στιγμή λερώνουν το έργο του στα ανερμάτιστα έντυπά τους, οι μηδενιστές… προσκυνούν έναν άνθρωπο που μόνο μηδενιστής δεν ήταν και καταθέτουν στεφάνια και γαρύφαλλα στην …εθνική συνέχεια. Η απόλυτα συμβολική τραγική ήττα τους!
Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2022
ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
Του Κώστα Χατζηαντωνίου
ε λοιπόν ψύχραιμα αλλά και καθαρά. Υπάρχει τεράστια ευθύνη εν συνόλω στο πολιτικό και δικαστικό σύστημα που δεν φαίνονται ικανά να εγγυηθούν την ασφάλεια της παιδικότητας, ειδικά των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων.
Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2022
Η αριστερά του τίποτα και το συμβάν της πανεπιστημιούπολης Ζωγράφου
Γιώργος Ρακκάς
Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2022
Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΕΠΕΛΑΥΝΕΙ!!
Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΕΠΕΛΑΥΝΕΙ!!
Του Νίκου Σταθόπουλου
Κυριακή 28 Αυγούστου 2022
Αλλά εάν είναι έτσι σε τι διαφέρει ο μαρξιστικός μεταδομισμός και η αποδόμηση από τη μεταφυσική;
Από Παντελή Βουτουρή
«Η παραγωγή ιδεών, αντιλήψεων, συνείδησης, συνδέεται άμεσα και στενά με την υλική δραστηριότητα και την υλική επικοινωνία των ανθρώπων· αυτή είναι η γλώσσα της πραγματικής ζωής [...] Δεν ξεκινάμε από το τι λένε, φαντάζονται, αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι, ούτε από τους ανθρώπους έτσι όπως άλλοι τους περιγράφουν, τους φαντάζονται, τους αντιλαμβάνονται, για να φτάσουμε ύστερα στους ανθρώπους με σάρκα και οστά. Ξεκινάμε από τους πραγματικούς δρώντες ανθρώπους [...] Δεν καθορίζει η συνείδηση τη ζωή, αλλά η ζωή τη συνείδηση».
Αυτή είναη η περίφημη παράγραφος της «Γερμανικής Ιδεολογίας» των Μάρξ και Ένγκελς (1846), πάνω στην οποία θεμελιώνεται το εμβληματικό σχήμα Βάση- Εποικοδόμημα, και συγχρόνως μια αντι-ιδεαλιστική αντίληψη της ιστορίας. Αμέτρητες φορές χρησιμοποιήθηκε η συγκεκριμένη παράγραφος στα χρόνια της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα σε κάθε λογής κείμενα και μανιφέστα ως θέσφατο και με αυτήν ως μπούσουλα πορεύτηκαν οι θεωρητικοί της αριστεράς.
Παρασκευή 19 Αυγούστου 2022
Εικονικές ευαισθησίες στον τρίτο γαλαξία αριστερά...
Κατερίνα Γκαράνη
Τρίτη 16 Αυγούστου 2022
Για τα γεγονότα στον Έβρο και τον πόνο των αλληλέγγυων
ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ
"ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ" ΑΛΗΤΕΙΑ, ΝΑΙ, ΝΑΙ, (ανάρτηση 3η)
ΘΑΥΜΑ, ΘΑΥΜΑ, ΘΑΥΜΑ! (Ανάρτηση 2η)
ΤΕΛΙΚΑ, ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΕΘΑΨΑΝ
Κυριακή 15 Μαΐου 2022
Όταν η αλήθεια αναμειγνύεται με το ψέμα: Οι λεπτότητες της αντιρωσικής αριστερής ρητορικής - Του Έντουαρντ Κέρτιν
Ενώ τα λεγόμενα φιλελεύθερα και συντηρητικά μέσα ενημέρωσης - όλοι στενογράφοι για τις υπηρεσίες πληροφοριών - προβάλλουν την πιο κραυγαλέα προπαγάνδα για τη Ρωσία και την Ουκρανία που είναι τόσο εμφανής που είναι κωμική αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνη, οι αυτοπαρουσιαζόμενοι γνώστες καταπίνουν επίσης πιο διακριτικά μηνύματα, συχνά από τα εναλλακτικά μέσα.
Μια γυναίκα που γνωρίζω και που γνωρίζει τις κοινωνιολογικές μου αναλύσεις της προπαγάνδας επικοινώνησε μαζί μου για να μου πει ότι υπήρχε ένα εξαιρετικό άρθρο για τον πόλεμο στην Ουκρανία στο The Intercept , μια διαδικτυακή δημοσίευση που χρηματοδοτείται από τον δισεκατομμυριούχο Pierre Omidyar , που εδώ και καιρό θεωρώ ως κορυφαίο παράδειγμα πολλών παραπλανητικές αναφορές όπου η αλήθεια αναμειγνύεται με ψεύδη για να μεταδώσει μια «φιλελεύθερη» αφήγηση που υποστηρίζει θεμελιωδώς τις άρχουσες ελίτ ενώ φαίνεται να τις αντιτίθεται. Αυτό, φυσικά, δεν είναι κάτι καινούργιο αφού είναι ο τρόπος λειτουργίας όλων των εταιρικών μέσων ενημέρωσης με τους δικούς τους ιδεολογικούς και ανειλικρινείς τρόπους, όπως οι New York Times, το CBS, η Washington Post , η New York Daily News, το Fox News, το CNN, NBC , κ.λπ. για πολύ καιρό.
Ωστόσο, από σεβασμό για την κρίση της και γνωρίζοντας πόσο βαθιά νιώθει για όλους τους ανθρώπους που υποφέρουν, διάβασα το άρθρο. Γραμμένο από την Alice Speri, ο τίτλος του ακουγόταν διφορούμενος – « Η Αριστερά στην Ευρώπη αντιμετωπίζει την αναζωπύρωση του ΝΑΤΟ μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία» – μέχρι που είδα τον υπότιτλο που ξεκινά με αυτές τις λέξεις: «Η βάναυση εισβολή της Ρωσίας περιπλέκει…» Αλλά διάβασα. Με την τέταρτη παράγραφο, έγινε σαφές πού πήγαινε αυτό το άρθρο. Ο Speri γράφει ότι «Στην Ουκρανία, σε αντίθεση [με το Ιράκ], ήταν η Ρωσία που είχε οργανώσει μια παράνομη, απρόκλητη εισβολή και η υποστήριξη από τις ΗΠΑ στην Ουκρανία έγινε κατανοητή από πολλούς ως κρίσιμη για να αποφευχθούν ακόμη χειρότερες φρικαλεότητες από αυτές του ρωσικού στρατού . είχε ήδη δεσμευτεί». [η υπογράμμιση δική μου]
Ενώ φαινομενικά αναφέρεται στους ευρωπαίους ακτιβιστές κατά του πολέμου και του ΝΑΤΟ που έχουν πιαστεί στα κέρατα ενός διλήμματος, το άρθρο συνεχίζει να υποστηρίζει ότι αν και οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ ήταν ένοχοι για άδικη επέκταση επί πολλά χρόνια, η Ρωσία υπήρξε επιθετικός στην Ουκρανία και τη Γεωργία και είναι ένοχος για τρομερά εγκλήματα πολέμου κ.λπ.
Δεν υπάρχει λέξη για το κατασκευασμένο πραξικόπημα των ΗΠΑ το 2014, για μισθοφόρους που υποστηρίζονται από τη CIA και το Πεντάγωνο στην Ουκρανία, ή για την υποστήριξή της στο νεοναζιστικό τάγμα Azov και τις πολυετείς επιθέσεις της Ουκρανίας στο Donbass όπου έχουν σκοτωθεί πολλές χιλιάδες. Υποτίθεται ότι αυτές οι ενέργειες δεν είναι εγκληματικές ή προκλητικές. Και υπάρχει αυτό:
Η αβέβαιη απάντηση των ακτιβιστών της ειρήνης της Ευρώπης είναι ταυτόχρονα μια αντανάκλαση μιας βίαιης, απρόκλητης εισβολής που κατέπληξε τον κόσμο και ενός αντιπολεμικού κινήματος που έχει γίνει μικρότερο και πιο περιθωριοποιημένο με τα χρόνια. Η αριστερά τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ έχει αγωνιστεί να ανταποκριθεί σε ένα κύμα υποστήριξης προς την Ουκρανία που βρίσκεται σε αντιπαράθεση με μια προσπάθεια δεκαετιών να ξεμπλέξει την Ευρώπη από μια στρατιωτική συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. [η υπογράμμιση δική μου]
Τρίτη 3 Μαΐου 2022
Δίκη Ζακ Κωστόπουλου: Ιδεολογικό πρόσημο και στους νεκρούς!
Δίκη Ζακ Κωστόπουλου: Ιδεολογικό πρόσημο και στους νεκρούς!
Ο κύκλος που άνοιξε με τον θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου εκείνο τον Σεπτέμβριο του 2018 στην περιοχή της Ομόνοιας έκλεισε. Ο κατηγορούμενος κοσμηματοπώλης και ο παρευρισκόμενος μεσίτης, που είχε σπεύσει να τον βοηθήσει, καταδικάστηκαν σε 10 χρόνια κάθειρξη χωρίς αναστολή, ενώ οι τέσσερις κατηγορούμενοι αστυνομικοί αθωώθηκαν.
Υπενθυμίζω ότι το θύμα εισήλθε στο κοσμηματοπωλείο, στο οποίο δεν ήταν μέσα ο ιδιοκτήτης και εγκλωβίσθηκε από τον αυτόματο μηχανισμό κλειδώματος της πόρτας. Τότε πήρε ένα πυροσβεστήρα κι αφού δεν μπόρεσε να σπάσει την πόρτα, έσπασε τη βιτρίνα και βγήκε έξω, κρατώντας ένα κομμάτι γυαλί κι απειλώντας όσους τον πλησίαζαν. Ο Ζακ Κωστόπουλος εξουδετερώθηκε και πεσμένος στο έδαφος δέχθηκε κλωτσιές και από τους δύο πολίτες και από αστυνομικούς. Όπως αποδείχθηκε και τα χτυπήματα και προφανώς η ένταση του προκάλεσαν ισχαιμικό που τον σκότωσε.
Ένα μήνα αργότερα, Αλβανοί αστυνομικοί σκότωσαν στο Βουλιαράτι στη Βόρειο Ήπειρο τον Κωνσταντίνο Κατσίφα, ο οποίος, όταν προκλήθηκε από Αλβανό αστυνομικό κατά τη διάρκεια της τελετής για την 28η Οκτωβρίου, πήγε σπίτι του πήρε ένα καλάσνικωφ και πυροβόλησε στον αέρα. Το αποτέλεσμα ήταν οι Αλβανοί αστυνομικοί, που δεν είχαν δεχθεί πυρά από αυτόν, τον σκότωσαν.
Οι θάνατοι του Ζακ Κωστόπουλου και του Κωνσταντίνου Κατσίφα –τόσο διαφορετικοί, αλλά και με κάποιους κοινούς παρονομαστές– επανέφεραν στην επιφάνεια ένα πρόβλημα, το οποίο συνεχώς οξύνεται. Πρόκειται για την ανάδυση ενός ιδεοληπτικού μίσους, το οποίο έχει φθάσει στο σημείο να βάζει ιδεολογικό πρόσημο και στους νεκρούς, ακυρώνοντας με ευκολία που τρομάζει αιώνιες ηθικές αξίες.
Παρασκευή 15 Απριλίου 2022
Οι «πρώην μας» ξανά στη σωστή πλευρά της ιστορίας
Ε
μια κατηγορία παλιών μας φίλων, συντρόφων ή συναγωνιστών που όχι μόνο μετάνιωσαν και πήραν άφεση αμαρτιών από το σύστημα το οποίο κάποτε επέκριναν και απέρριπταν, αλλά έχουν και το θράσος να μας ζητούν τα ρέστα! Που ενώ ήταν συντεταγμένοι με τους κομμουνιστές, την Αριστερά και τα λαϊκά κινήματα, βάλθηκαν να αποδείξουν ότι όλα αυτά στα οποία πίστευαν ήταν λανθασμένα και πολύ κακά. Και εμπέδωσαν την πεποίθηση ότι επειδή άλλαξαν και προσαρμόστηκαν σ’ αυτό που κατηγορούσαν και έφτυναν, αυτομάτως άλλαξε και η πραγματικότητα και προσαρμόστηκε στη μεταστροφή τους. Ότι αυτά εναντίον των οποίων αγωνιζόμασταν, η νεοαποικιοκρατία, ο ιμπεριαλισμός, οι επεκτατικοί πόλεμοι, οι γενοκτονίες, η καταστροφή των γηγενών πολιτισμών, η εκμετάλλευση των ανθρώπων και η λεηλασία των φυσικών πόρων, από το χρυσό μέχρι το νερό, είναι –κατά τους «πρώην μας»- αποκυήματα της φαντασίας ή λειψής αντιληπτικής ικανότητας κάποιων κολλημένων «προοδευτικών», απροσάρμοστων στις «διαχρονικές ευρωπαϊκές αξίες» που προασπίζεται η κυρία Φον Ντερ Λάιεν, πρώην υπουργός Άμυνας μιας χώρας που αποτελεί ύβρη να τη συνδέει κανείς με «διαχρονικές δημοκρατικές αξίες»!
Τους «πρώην μας», λοιπόν, κανένας δεν εξανάγκασε να πάνε με τους κομμουνιστές και κανένας δεν εξανάγκασε να αλλαξοπιστήσουν. Μόνοι τους έκαναν τις επιλογές και μόνοι τις λοβοτομές τους, είτε πίστεψαν σε μια ιδέα είτε ακολούθησαν μια νεανική παρόρμηση ή μια ριζοσπαστικότητα της μόδας. Αλλά όσο κι αν μεταλλάχθηκαν τους έμεινε το χούι. Δηλαδή, όσο απόλυτοι ήταν όταν πίστευαν στον κομμουνισμό και τον αντιιμπεριαλισμό, τόσο βέβαιοι και απόλυτοι είναι και τώρα που πιστεύουν στο αντίθετο του. Αντί να κάνουν λίγη αυτοκριτική και να είναι κάπως πιο προσεκτικοί ώστε να μην επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη, εμφανίζονται να έχουν πάντα δίκιο, ακόμα κι όταν έχουν κάνει μια πελώρια κωλοτούμπα. Αυτοί αποτελούν το κέντρο και το μέτρο του σύμπαντος κι απ’ αυτούς εκπορεύεται η αλήθεια. Σωστό είναι ό,τι λένε, ακόμα κι όταν κατάφωρα απαρνούνται τα πιστεύω για τα οποία κάποτε, για να συμπαρασύρουν κι άλλους, έκαναν αγώνα.
Για τους «πρώην μας»…
Όσοι είναι κατά της ισραηλινής Κατοχής στην Παλαιστίνη, των βομβαρδισμών στη Γάζα με χιλιάδες νεκρούς και ανάπηρους, είναι αντισημίτες.
Σάββατο 26 Μαρτίου 2022
ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΑ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...
ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΑ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...
από Κώστας Σαμάντης
Για πολλά χρόνια και για καμπόσους Έλληνες η Σοβιετική Ένωση ήταν η Μητέρα Πατρίδα. Μόνο το μικρότερο κομμάτι της Αριστεράς, πχ. η και Ανανεωτική καλούμενη από την νεολαία της οποίας (ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος) ο γράφων είχε περάσει ένα φεγγάρι στα μαθητικά του χρόνια, ασκούσε κριτική για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που έκανε κατά καιρούς.Ακόμη όμως και μετά την παταγώδη πτώση του τείχους του Βερολίνου και των καθεστώτων που είχαν συνδεθεί μαζί του, οι κρυφές αγάπες παρέμειναν. Μέχρι και ο Κύρκος είχε ρίξει το δάκρυ του για την αποκαθήλωση του "υπαρκτού σοσιαλισμού".
Ο γράφων υπήρξε επίσης φανατικός αναγνώστης της Ελευθεροτυπίας ήδη από το πρώτο φύλλο της. Με στεναχώρια είχε βιώσει το κλείσιμο της ιστορικής εφημερίδας. Το σχήμα που ακολούθησε, η ΕφΣυν, δεν τον ενθουσίασε αλλά τι να κάνουμε;
Από το '89 και μετά τα ορφανά του Στάλιν και του Μπρέζνιεφ δεν ζορίστηκαν. Συνέχισαν να διατηρούν την αδυναμία τους, έστω υπόγεια έστω ασυνείδητα, για την Μητέρα Πατρίδα του Γιέλτσιν και του Πούτιν. Και επειδή, όπως ξέρουμε, μια μητέρα έχουμε, η Ελλάδα αντιμετωπίστηκε ως μητριά.
Πρωταγωνιστικό ρόλο στα τελευταία έπαιζε και παίζει η περίφημη ΕφΣυν. Πρωτοπόρος ο ρόλος της στο να μάχεται το οτιδήποτε εθνικό. Από τον εθνικό ύμνο μέχρι το εθνικό σύμβολο και από την εθνική αμυντική βιομηχανία μέχρι τον εθνικό αερομεταφορέα. Οτιδήποτε είχε το επίθετο "εθνικός" έμπαινε στο στόχαστρο.
Ο καιρός πέρασε και η κοινωνία ξέβρασε, πλην εξαιρέσεων, αυτές τις λογικές που αρρωσταίνουν και μόνο στην ιδέα μιας παρέλασης ή του εορτασμού μιας εθνικής επετείου.
Αμ δε... Ο λύκος την τρίχα του αλλάζει, τα χούγια του ποτέ!
Στην πρώτη φωτογραφία η αμερόληπτη εφημερίδα επιχαίρει για την στρατιωτική παρέλαση της Μητέρας Πατρίδας.
Στην δεύτερη φωτογραφία ξερνάει χολή για τον εθνικό εορτασμό της μητριάς.
Τι να σχολιάσεις για τους ανερμάτιστους;...
Σάββατο 19 Μαρτίου 2022
Δημόσια Οσκαρ Λαφοντέν «Η καρδιά χτυπά Αριστερά»
Από Βασίλη Ασημακόπουλο
Τετάρτη 9 Μαρτίου 2022
Ο Αντιαμερικανισμός στην Ελλάδα και η Νέα Αριστερά
Τετάρτη 2 Μαρτίου 2022
Σύντροφοι, τελικά είμαστε κατά ή υπέρ του ΝΑΤΟ;
Θέμης Τζήμας
Τελικά ας μας πούνε το ΚΚΕ, το ΜΕΡΑ25, ο ΣΥΡΙΖΑ ή όσοι δηλώνουν συνεχιστές του Ανδρέα Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ: είναι όντως κατά του ΝΑΤΟ;
Το παρόν κείμενο δεν απευθύνεται στους (α)συνεπείς, νεοσυντηρητικούς, νεοφιλελεύθερους και λοιπούς οπαδούς του ατλαντισμού εδώ και δεκαετίες. Αποτελούν μειοψηφία μέσα στον ελληνικό λαό, αλλά ελέγχουν την ελληνική εσωτερική και διεθνή πολιτική εδώ και δεκαετίες (με λαμπρά αποτελέσματα, όπως το Κυπριακό και τα Ίμια) και είναι λογικό να ταυτίζονται πλήρως με την επιδίωξη της διαρκούς επέκτασης του ΝΑΤΟ εις βάρος της Κίνας και της Ρωσίας, όπως και εις βάρος των ελληνικών λαϊκών και εθνικών συμφερόντων. Είναι γνωστό ότι η συγκεκριμένη πλευρά δεν έχει κανένα δισταγμό να χειροκροτεί τις επεμβάσεις στην Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στην Συρία, στην Λιβύη, στην Υεμένη, στο Σαχέλ και αλλού, αλλά να εξεγείρεται για την Ουκρανία.
Απευθύνεται το παρόν κείμενο στο ΜΕΡΑ25, στο ΚΚΕ, στον ΣΥΡΙΖΑ και σε όσους από το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ θεωρούν ότι έχουν κάποια, την οποιαδήποτε, σχέση με την 3η του Σεπτέμβρη και όχι με το «Ευχαριστούμε την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής» του Κώστα Σημίτη. Αν θυμάμαι καλά, ένα κοινό σημείο, έστω διακηρυκτικώς, όλων αυτών είναι η ανάγκη διάλυσης του ΝΑΤΟ.
Τόσα χρόνια, το ΝΑΤΟ ήταν είτε ελέω ψυχρού πολέμου, είτε λόγω υπαρκτής ή φαινομενικής μονοκρατορίας των ΗΠΑ, ακλόνητο και διαρκώς επεκτεινόμενο. Μπορούσε άμεσα ή έμμεσα να επεμβαίνει όπου ήθελε, όποτε ήθελε, χωρίς ουσιαστικά εμπόδια. Έχουμε λοιπόν σήμερα, για πρώτη φορά, έναν πόλεμο ο οποίος στρέφεται ευθέως κατά του ΝΑΤΟ και της περαιτέρω επέκτασής του. Έναν πόλεμο ο οποίος είναι πιθανό να ωθήσει (υπό μια σειρά όρων που θα πρέπει να εκπληρωθούν, φυσικά) το ΝΑΤΟ σε αναδίπλωση και ίσως σε εξισορρόπηση ή παρακμή, όπως ελπίζουμε.