Εφημερίς Εστία Μαρ 21, 2023
Ὁ ἀρχηγός τῆς ΕΛ.ΑΣ. καταγγέλλει ὅτι καρατομήθηκε ἀπό τό ΚΥΣΕΑ ἕναν μῆνα μετά τήν ἀνανέωση τῆς θητείας του, ἐπειδή τό ζήτησαν ἀπό τό Μαξίμου ἄγνωστα «κέντρα ἐξουσίας» – Ποιά εἶναι ἄραγε; – Πρωτοφανεῖς ἀποκαλύψεις – Τοῦ ζητοῦσαν νά ἀπογυμνώσει Τμήματα ἀπό ἄνδρες καί νά τούς διαθέσει ὡς φρουρούς σέ στελέχη σταθμῶν τῆς διαπλοκῆς – Δέν ἔλαβαν ὑπ’ ὄψιν τους τίς εἰσηγήσεις του γιά τίς κρίσεις – Ἐνταφιάζεται τό ἐπιτελικό κράτος
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΣΥΜΒΕΙ κάτι παρόμοιο! Ὄχι μόνον τό ΚΥΣΕΑ ἀπέπεμψε τόν ἀρχηγό τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας, στρατηγό Κωνσταντῖνο Σκούμα, ἕναν μόλις μῆνα μετά τήν ἀνανέωση τῆς θητείας του, ἀλλά καί ὁ ἴδιος ἀντέδρασε μέ ἐπιστολή διά τῆς ὁποίας καταγγέλλει «κέντρα ἐξουσίας» πού ὁδήγησαν στήν βίαιη διακοπή τῆς ὑπηρεσίας του. Τονίζει μάλιστα ὅτι αἰτία τῆς ἀποπομπῆς του ὑπῆρξαν: «Οἱ ἀποφάσεις μου νά δρῶ ὅπως τό Σύνταγμα ὁρίζει καί ἡ Κοινωνία ἀπαιτεῖ».
Ἄν καί ὁ κ. Σκούμας δέν κατονομάζει τό «ἐπιτελικό κράτος», πολλοί θεωροῦν ὅτι σέ αὐτό ἀναφέρεται ὅταν ὁμιλεῖ γιά «κέντρα ἐξουσίας», ἐνῷ ἀπό τήν ἀνάγνωση τόσο τῆς ἐπιστολῆς ὅσο καί τῶν γεγονότων πού διαμορφώνουν τήν περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα, προκύπτει (ὅπως ἄλλως τε καί ὁ ἴδιος ἀναφέρει) ὅτι ἡ ἀπόφασις ἀπομακρύνσεώς του ἐλήφθη ἐξ αἰτίας ἀφ’ ἑνός τῆς ἀρνήσεώς του νά ἀπογυμνώσει ἀπό ἀπαραίτητο προσωπικό τά ἀστυνομικά τμήματα προκειμένου νά διατεθοῦν οἱ ἀστυφύλακες –δίκην «σεκιουριτάδων» σέ πρόσωπα πού δέν δικαιοῦνται, πρόσωπα συνδεόμενα μέ τήν διαπλοκή, καί, ἀφ’ ἑτέρου, στό γεγονός ὅτι οἱ εἰσηγήσεις κατά τίς πρόσφατες κρίσεις ἀξιωματικῶν ἠγνοήθησαν.
Προβαίνοντας σέ εὐθεῖα βολή κατά τοῦ ὑπουργοῦ Προστασίας τοῦ Πολίτου, ἐπισημαίνει:
«Ἀγνοήθηκαν οἱ, ὑπηρεσιακά τεκμηριωμένες, ἀντιρρήσεις μου γιά πρόσωπα σέ μιά πρωτοφανῆ ἀπαξίωση τοῦ θεσμικοῦ ρόλου τοῦ Ἀρχηγοῦ καί ἑπομένως δέν θά ἀναλάβω εὐθῦνες τοῦ πολιτικοῦ μου προϊσταμένου». Ἡ ἀναφορά μάλιστα δημιουργεῖ ἀνησυχίες, γιά τό ποῦ θά ὁδηγήσουν τήν Ἀστυνομία οἱ ἐπιλογές προσώπων πού ἔγιναν τώρα. Ἡ ἐπιστολή τοῦ στρατηγοῦ Σκούμα ἔχει ὡς ἀκολούθως:
Ποιος μπορεί να ισχυριστεί πως το Qatargate δεν έχει και τα θετικά του; Με ποια επιχειρήματα θα απέκρουε κάποιος πως η ομολογία του συντρόφου της Εύας Καϊλή δεν μάς δίδαξε πολλά; Ποιο άλλο γεγονός θα μας βοηθούσε να προστρέξουμε στους αρχαίους Έλληνες για να βρούμε το περιεχόμενο του πλούτου, της απληστίας και της «Ύβρεως»; Μπορεί η δήλωση-ομολογία του Φραντσέσκο Τζόρτζι να είναι κάπως κυνική, ωστόσο ενέχει πολλά στοιχεία της ανθρώπινης απληστίας.
Για τους αρχαίους η Ύβρις δεν σήμαινε μόνον την αυθάδεια και την αλαζονεία των ανθρώπων αλλά και την υπερβολή και την υπέρβαση των ορίων. Την υπέρβαση-καταστρατήγηση αυτών των ορίων την ακολουθούσε η Νέμεσις (δικαιοσύνη) και η Τιμωρία (Τίσις). Η συντριβή του «υβριστή» ήταν αναπόφευκτη αφού παραβιάστηκαν τα όρια. Για τους αρχαίους αυτή η πορεία ήταν νομοτέλεια: Ύβρις > Τίσις > Συντριβή.
