του Χρήστου Μελίδη
Ένα νέο σχέδιο για τη διαχείριση της μαζικής μετανάστευσης εισήχθη από τα Ηνωμένα Έθνη περίπου ένα μήνα πριν και αναμένεται να υιοθετηθεί από τα περισσότερα κράτη-μέλη του αργότερα φέτος. Το σχέδιο ονομάζεται “παγκόσμια συμφωνία για τη μετανάστευση” (global compact for migration), και αν νομίζετε ότι αφορά τον περιορισμό του φαινομένου, κάνετε λάθος. Ακριβώς το αντίθετο.
Στην πραγματικότητα, η παγκόσμια συμφωνία για τη μετανάστευση επιδιώκει να επεκτείνει ακόμη περισσότερο τη μαζική μετανάστευση και να την νομιμοποιήσει θολώνοντας το νομικό καθεστώς μεταξύ προσφύγων και μεταναστών ή με τα λόγια του ίδιου του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες ”να θέσει σε εφαρμογή περισσότερες νομικές οδούς για τη μετανάστευση, αφαιρώντας τα κίνητρα για τα άτομα να παραβιάζουν τους κανόνες” και να βρει ”πιο αξιόπιστες οδούς για τους μετανάστες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις των προσφύγων για διεθνή προστασία”.
Με άλλα λόγια, αντί να εφαρμόσουμε τους ισχύοντες διεθνείς νόμους, ας δημιουργήσουμε νέους για να τους παρακάμψουμε. Δεν υπάρχουν περιορισμοί, άρα δεν υπάρχουν κανόνες για να σπάσουν, δεν υπάρχουν παράνομοι, δεν υπάρχει πρόβλημα. Ιδιοφυές.
Αυτή είναι μια τακτική που περιέγραψε η Kelly Greenhill στο βιβλίο της με τίτλο «Όπλα Μαζικής Μετανάστευσης», όπου γράφει ότι ”όταν Γερμανοί Εβραίοι ήταν διασωθέντες στη Νήσο του Μαν, Βρετανικές εφημερίδες θόλωσαν τις διαφορές μεταξύ προσφύγων, αλλοδαπών και εχθρών, οπότε σήμερα, σύμφωνα με τον Alasdair Mackenzie, συντονιστή της Βοήθειας Ασύλου της Βρετανίας, «υπάρχει γενική σύγχυση σε πολλές εφημερίδες μεταξύ αιτούντος ασύλου και κάποιου από το εξωτερικό, όλοι πασαλείφονται με το ίδιο πινέλο»”.
Η Greenhill ορίζει τη «μηχανοποιημένη μαζική μετανάστευση» ως ”τα διασυνοριακά κινήματα πληθυσμού που δημιουργούνται ή χειραγωγούνται σκόπιμα για να προκαλέσουν πολιτικές, στρατιωτικές ή / και οικονομικές παραχωρήσεις από ένα κράτος ή κράτη στόχους”. Η διαφορά με το νέο σχέδιο του ΟΗΕ είναι ότι μετατρέπει τα «κράτη στόχους» της Greenhill σε κάτι πολύ μεγαλύτερο: ολόκληρο τον πλανήτη.
Πρόκειται για ένα γιγαντιαίο πρακτικό βήμα προς την παγκοσμιοποίηση και φυσικά δεν συμβαίνει για χάρη της «ανθρωπιάς».
Σε μια εκπληκτική παραδοχή, ένας εκπρόσωπος του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης δήλωσε στη Guardian: ”Έχουμε έναν νεανικό νότο και μια γήρανση του βορρά, μια μεγάλη οικονομία στο βορρά και μια αναπτυσσόμενη οικονομία στο νότο – θα έχετε τον σχεδιασμό ώστε να φέρετε εργασία χαμηλού κόστους για να φροντίσετε τους ηλικιωμένους σας; Θα μάθετε να αγαπάτε εκείνους τους ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να κάνουν αυτό το έργο, οπότε ας σχεδιάσουμε για εκείνη την ημέρα αντί να επικεντρωθούμε στο γεγονός ότι μιλούν μια διαφορετική γλώσσα.”
