ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ

από Βασίλης Βιλιάρδος

10 Μαΐου 2024.

Είναι ξεκάθαρο πως ο οικονομικός και εθνικός κατήφορος της χώρας μας συνεχίζεται επιταχυνόμενος – όσο και αν μας στενοχωρεί κάτι τέτοιο. Σύμφωνα πάντως με τον πρωθυπουργό, «ένα κακό αποτέλεσμα στις Ευρωεκλογές δεν θα δημιουργούσε πολιτική αστάθεια, ούτε θα μας οδηγούσε σε εθνικές εκλογές – θα δυσκόλευε όμως τις μεταρρυθμίσεις μας». Με τη λέξη «μεταρρυθμίσεις» όμως εννοεί το χαράτσι των ελευθέρων επαγγελματιών, το ακαταδίωκτο των τραπεζιτών, τη μη προστασία της πρώτης κατοικίας, το γάμο των ομοφυλοφίλων, τη νομιμοποίηση των παράνομων μεταναστών κοκ. – καθώς επίσης την εθνική πολιτική της δουλοπρεπούς υποταγής, των υποκλίσεων και της διεθνούς επαιτείας. Επομένως, ασφαλώς θα ήταν καλύτερο ένα κακό αποτέλεσμα στις Ευρωεκλογές – για να δοθεί τουλάχιστον ένα μάθημα στην κυβέρνηση του οικονομικού και εθνικού μας κατήφορου.

.

Ανάλυση

Ως οικονομολόγος, η ευθύνη μου είναι να ελέγχω την κυβέρνηση, όσον αφορά την οικονομική της πολιτική – όπου τονίζω συνεχώς ότι, η χώρα μας βαδίζει από το κακό στο χειρότερο, με όλους τους οικονομικούς μας δείκτες στο βαθύ κόκκινο. Μοναδική εξαίρεση ο ρυθμός ανάπτυξης που είναι θετικός – αν και δεν οφείλεται σε τίποτα άλλο, αλλά απλά και μόνο στα 50 δις € με δανεικά, με τα οποία στηρίχθηκε η κατανάλωση κυρίως.

Εάν θεωρεί κανείς εδώ επίτευγμα τη σπατάλη 50 δις € δανεικών που αυξάνουν το χρέος ως ελλείμματα (=ζημίες), για εξασφαλισθεί ένας ισχνός ρυθμός ανάπτυξης, θα πρόκειται μάλλον για οικονομικά αναλφάβητο – ενώ ο μοναδικός άλλος θετικός οικονομικός δείκτης είναι η μείωση του χρέους ως προς το ΑΕΠ, κυρίως όμως λόγω του πληθωρισμού.

Εάν θεωρεί κανείς επίτευγμα αυτή τη μείωση, έχουμε άλλη άποψη – αφού ο πληθωρισμός που οφείλεται κυρίως στην αισχροκέρδεια των ολιγοπωλίων και των καρτέλ, καθώς επίσης στην απληστία των τραπεζών, εξαθλιώνει ακόμη περισσότερο τους Έλληνες που επί πλέον υπερφορολογούνται, μέσω της διατήρησης των ίδιων συντελεστών, όπως του ΦΠΑ, στις αυξημένες τιμές.

Οι Έλληνες ληστεύονται επίσης από τους φόρους των καυσίμων και των ακινήτων που, μεταξύ άλλων, έχουν εκτοξεύσει τα ενοίκια στα ύψη – ενώ είναι ενοχλητικό το ότι δεν καταλαβαίνουν πως η αύξηση του κατώτατου μισθού εκ μέρους της κυβέρνησης, ήταν (α) ένα μέτρο με τις τσέπες των επιχειρήσεων, (β) αύξησε τις εισφορές προς όφελος του δημοσίου και (γ) αύξησε το «χαράτσι» των ελευθέρων επαγγελματιών, τον τεκμαρτό φόρο δηλαδή αυθαίρετης κερδοφορίας (με την επίκληση της δήθεν καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, σαν να απευθύνονται σε καθυστερημένους Πολίτες), αφού είναι συνάρτηση του κατώτατου μισθού.

Δεν μπορεί πάντως να μη βλέπει κανείς πως μέσα στα 4,5 χρόνια που κυβερνάει η ΝΔ, το δημόσιο χρέος μας αυξήθηκε κατά 50 δις € (γράφημα) – χωρίς να συμπεριλαμβάνεται το κρυφό χρέος των 25 δις € παγωμένων τόκων του ESM που θα εμφανισθούν ξαφνικά το 2033, μαζί με την εξυπηρέτηση χρεολυσίων 96 περίπου δις €, συν τα άλλα κρυφά χρέη, όπως οι κρατικές εγγυήσεις και τα μελλοντικά ελλείμματα του ασφαλιστικού μας συστήματος.

Δεν μπορεί να μην καταλαβαίνει πως τα προβλήματα εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους που θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα το 2026,27 και 28, όπου θα υπερδιπλασιαστούν οι πληρωμές, όταν θα έχουμε ταυτόχρονα ξεπουλήσει τα πάντα, θα είναι τεράστια – ενώ θα πρέπει να συμπληρωθούν οι ετήσιοι τόκοι στα ποσά του γραφήματος (περί τα 8 δις).

Δεν μπορεί να μη διαπιστώνει πως η βία της καθημερινότητας που εισήγαγαν οι κυβερνήσεις στις ζωές των Πολιτών, εννοώντας εδώ τη θανατηφόρα ακρίβεια, τους εξευτελιστικούς μισθούς, το υπέρογκο κόστος διαβίωσης, την αδυναμία των νέων να δημιουργήσουν οικογένεια, τη μετανάστευση τους για να επιβιώσουν, τους πλειστηριασμούς των σπιτιών τους κοκ., είναι το μεγαλύτερο μαρτύριο τους – αυτό που προκαλεί τελικά τις άλλες εκφράσεις βίας, όπως των ανηλίκων κλπ. που έχουν γίνει συνηθισμένα γεγονότα στην πατρίδα μας.

Ο εθνικός κατήφορος

Συνεχίζοντας, αυτό που μας εξοργίζει σε μεγαλύτερο ίσως ακόμη βαθμό, είναι η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, παρά το ότι δεν έχουμε επαρκείς γνώσεις – όσον αφορά κυρίως την Τουρκία, την Αλβανία και τα Σκόπια.

H ελπίδα που τρεμοσβήνει, η Ελλάδα που παριστάνει την Μαρία Αντουανέτα και ξεπερνάται οικονομικά από την Βουλγαρία

Του Ηλία Παπαναστασίου 

Η ελληνική κοινωνία περνάει όχι απλά μια κρίση αλλά μια διαρκή παρακμιακή κατάσταση που θυμίζει τελευταίες μέρες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Με μια διαφορά η Ρώμη είχε ήδη περάσει αιώνες ακμής, παντοδυναμίας και εκπληκτικής ανάπτυξης σε όλους τους τομείς. Οικονομικούς, πολιτιστικούς κλπ.

 

Η Ελλάδα αντίθετα, θυμίζει μια αέναη παρακμή χωρίς καμμιά περίοδο ακμής. Έναν διαρκή εκφυλισμό παρόμοιο με του νεογέννητου που γεννήθηκε ευθύς εξαρχής βιολογικά ελαττωματικό. Μια συνεχή κατηφόρα χωρίς ανηφόρα, μια συνεχή πτώση χωρίς παύση, μια ασταμάτητη πορεία με χαλασμένα φρένα ενός φορτηγού που κατευθύνεται στον γκρεμό και ο οδηγός τραγουδά αμέριμνος και αστειεύεται διαρκώς με τον συνοδηγό του σαν να μην συμβαίνει τίποτε. Μια ολοκληρωτική εξάλειψη της ενσυναίσθησης του θανάτου που έρχεται σαν δρομέας κατά πάνω του, τύφλωση με όραση και βαρηκοΐα με ακοή. Είναι τρομερό να έχεις τις αισθήσεις σου καίριες όμως να μην αντιλαμβάνεσαι τον θάνατο που έρχεται καταπάνω σου με μαθηματική ακρίβεια και βεβαιότητα. Είναι σαν να βλέπεις στην άλλη πλευρά του τούνελ το τραίνο να έρχεται καταπάνω σου και εσύ να το απολαμβάνεις βγάζοντας σέλφις... Ή σαν να βρίσκεσαι σε σαφάρι στη ζούγκλα και εσύ να ηδονίζεσαι στην ιδέα να κάνεις μπάνιο σε ποτάμι με κροκόδειλους... Φαίνεται πως ο θάνατος είναι ηδονικός σε πολλούς χαρακτήρες αλλά και σε μερικούς λαούς... Και η καταστροφή της κοινωνίας θεωρείται απόλαυση από σαδομαζοχιστικούς χαρακτήρες που δυστυχώς πολλαπλασιάζονται αλματωδώς...

   

Δεν χρειάζεται να φέρουμε πολλά αποδεικτικά στοιχεία οικονομικού περιεχομένου. Αρκούν τα όσα αναφέρει στο εξαιρετικό του άρθρο με τίτλο «Η προπαγάνδα της ντροπής» ο Βασίλης Βιλιάρδος, αντιπρόεδρος της Βουλής, οικονομολόγος και Βουλευτής της Ελληνικής Λύσης.

   

«Είναι εξοργιστικές οι συνεχείς διαστρεβλώσεις της αλήθειας εκ μέρους του υπουργείου οικονομικών – το οποίο προσπαθεί να εκμεταλλευθεί τις χαμηλές γνώσεις των Ελλήνων, όσον αφορά την Οικονομία.

   

Πρόκειται για μία προπαγάνδα της ντροπής, μεταξύ άλλων με άρθρα του Γραφείου Τύπου του, σε φιλικά ΜΜΕ που δεν ερευνούν το περιεχόμενο τους – ενώ απλά τα «στολίζουν» με τίτλους του είδους «Πρωταθλήτρια η Ελλάδα στην αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ», όταν είναι σχεδόν τελευταία στην ΕΕ!

   

Εδώ δεν αναφέρει το Υπουργείο πως ουσιαστικά από το 2019 έως το 2023, το πραγματικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ αυξήθηκε μόλις κατά 1% – παρά το ότι το ΑΕΠ μας στηρίχθηκε με δανεικά 51,5 δις € που δεν θα παίρναμε εάν δεν είχε μεσολαβήσει η πανδημία και με δαπάνες που δεν θα μας επιτρέπονταν, εάν δεν υπήρχε η ενεργειακή κρίση λόγω του πολέμου της Ουκρανίας.

   

Το ίδιο χρονικό διάστημα δε, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Βουλγαρίας αυξήθηκε από το 51% στο 64% – δηλαδή κατά 13 μονάδες, ενώ το δικό μας μόλις κατά 1.

   

Ταυτόχρονα, μας πέρασε το 2023 ακόμη και η Σλοβακία που την περνούσαμε το 2022 – όπως άλλωστε μας ξεπερνούν όλες οι άλλες πρώην κομμουνιστικές χώρες! Δεν είναι κατάντημα, για το οποίο ασφαλώς δεν πρέπει να θριαμβολογούμε αλλά να ντρεπόμαστε;»

Η σκοτεινή πλευρά της ελληνικής οικονομίας

ΠΑΠΑΣΙΜΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Λίγες εβδομάδες πριν τις Ευρωεκλογές, όπου και πάλι συνωθούνται κατά τη συγκρότηση των ευρωψηφοδελτίων πρόσωπα άσχετα με το αντικείμενο που καλούνται να υπηρετήσουν και την ήδη πολύ κακή εικόνα των Ελλήνων ευρωβουλευτών ως τώρα, βρισκόμαστε μπροστά στην οδυνηρή πραγματικότητα της πλήρους απουσίας σοβαρού πολιτικού λόγου και της ψηλάφησης ενός ολιστικού σχεδίου εξόδου της χώρας από την τροχιά παρακμής και θέσεως των βάσεων για υγιή οικονομική ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη.

Η χώρα παρά το ισχυρό σοκ της χρεωκοπίας της το 2010, μετά την προηγηθείσα κίβδηλη ευημερία, και του μνημονιακού οδοστρωτήρα της προηγούμενης δεκαετίας, αλλά και της συνεχιζόμενης μεταμνημονιακής κηδεμονίας, φαίνεται ξεκάθαρα, ότι δεν εισέπραξε ουδέν μήνυμα αυτογνωσίας, αφού πορεύεται στον αυτόματο πιλότο ενός ληστρικού παρασιτικού μοντέλου, που με την πρώτη μεγάλη σοβαρή διεθνή οικονομική κρίση είναι βέβαιο ότι θα την ρίξει ξανά στα βράχια.

Πλήρης μακαριότητα αλλά και κυνισμός όσον αφορά την ενίσχυση των προνομίων στο πολιτικό προσωπικό, που σε συνδυασμό με το στοιχείο εξάρτησης, αλλά και της ανικανότητας του, αδυνατεί να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις μεγάλες ευθύνες που ορθώνονται μπροστά για την προστασία της κοινωνίας, αλλά και του Ελληνισμού, που αντιμετωπίζει δομικό κίνδυνο από τον τουρκικό νέο-οθωμανισμό.

Κανένα σχέδιο αλλαγής του παρασιτικού οικονομικού μοντέλου, που οδηγεί στη χώρα μαθηματικά σε νέα χρεωκοπία, δεν υφίσταται ακόμα και ως θεωρητική σκέψη στο δημόσιο πολιτικό λόγο, παρά το γεγονός ότι τα προβλεπόμενα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης που θα μπορούσαν να αποτελέσουν την τελευταία ευκαιρία για κάτι τέτοιο, ήδη μέσω της κυβέρνησης της ΝΔ διοχετεύονται στην παρασιτική οικονομική ολιγαρχία, που συνεχώς αυξάνει προκλητικά τον πλούτο της, ενώ την ίδια στιγμή οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες μεγεθύνονται δραματικά.

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ!

από Βασίλης Βιλιάρδος

.

Αυτό που οφείλουμε να καταλάβουμε κάποια στιγμή είναι πως από την οικονομία εξαρτώνται τα πάντα – η υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια, η άμυνα, τα εθνικά κοκ. Κυρίως όμως ότι, εάν συνεχίσουμε έτσι, η αντικατάσταση του πληθυσμού, ο δημογραφικός μαρασμός, η αλλαγή του ιδιοκτησιακού μας καθεστώτος και ο εθνικός ακρωτηριασμός είναι βέβαια – στην ΑΟΖ, στην Κύπρο, στη Θράκη και στο Αιγαίο.

.

Το κατάντημα της Ελλάδας

Είμαστε η 5η ακριβότερη χώρα στις 37 του ΟΟΣΑ, όσον αφορά το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών – με 26%, όταν ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 18,2%. Το χειρότερο όμως είναι πως έχουμε υψηλότερες εισφορές από ότι η Ελβετία (17,3%) ή η Δανία (12,7%), με κράτος προνοίας εξαιρετικά υποβαθμισμένο, συγκριτικά με αυτές τις χώρες – καθώς επίσης με μισθούς κατά πολύ χαμηλότερους.

Εάν τώρα ήθελε το κράτος να αυξήσει τους μισθούς χωρίς να επιβαρύνει τις επιχειρήσεις και την ήδη ανύπαρκτη ανταγωνιστικότητα τους (κριτήριο το υπέρογκο εμπορικό έλλειμμα και η φυγή των βιομηχανιών), θα έπρεπε απλά να μειώσει τις ασφαλιστικές εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων – ενώ όσον αφορά τον πραγματικό μισθό (=σε όρους αγοραστικής αξίας), να καταπολεμήσει τον πληθωρισμό αισχροκέρδειας και να μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές, μέσω των οποίων υπερφορολογεί τους Έλληνες, διατηρώντας τους ίδιους στις υψηλότερες τιμές.

Δεν είναι τυχαίο πάντως το ότι, το 2009 το κατά κεφαλήν μας εισόδημα ήταν στο 95% του μέσου της ΕΕ, ενώ το 2023 μόλις στο 67,2%, ξεπερνώντας μόνο τη Βουλγαρία (64%). Το χειρότερο είναι βέβαια πως θα μας ξεπεράσει και η Βουλγαρία – αφού το 2019 το δικό μας κατά κεφαλήν ήταν στο 65,8% και της Βουλγαρίας στο 53%. Δηλαδή, μέσα σε πέντε χρόνια το δικό μας αυξήθηκε μόλις κατά 1,4% και της Βουλγαρίας κατά 13% – οπότε πάνω από 9 φορές πιο γρήγορα! Δεν είναι ντροπή μας;

Συγκρίνεται ο φυσικός πλούτος της χώρας μας (κλίμα, νησιωτικός τουρισμός, πολιτιστικά μνημεία, υπόγειος πλούτος, στρατηγική θέση κλπ.) με την πάμπτωχη γεωοικονομικά Βουλγαρία; Δεν είναι κατάντημα το ότι, μας έχουν ξεπεράσει οι ανατολικές χώρες, όταν τις ξεπερνούσαμε όλες κατά πολύ; Πώς είναι δυνατόν να θριαμβολογεί το οποιαδήποτε κόμμα έχει κυβερνήσει ή κυβερνάει την Ελλάδα;

Πώς το ανέχονται οι Έλληνες; Αυτό που οφείλουμε πάντως να καταλάβουμε κάποια στιγμή είναι πως από την οικονομία εξαρτώνται τα πάντα – η υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια, η άμυνα, τα εθνικά κοκ. Κυρίως όμως ότι, εάν συνεχίσουμε έτσι, η αντικατάσταση του πληθυσμού, ο δημογραφικός μαρασμός, η αλλαγή του ιδιοκτησιακού μας καθεστώτος και ο εθνικός ακρωτηριασμός είναι βέβαια – στην ΑΟΖ, στην Κύπρο, στη Θράκη και στο Αιγαίο.

Φάνηκε άλλωστε ξεκάθαρα από την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας – ενώ δεν είναι τυχαίο πως την ίδια χρονική στιγμή, το 2018, μας επιμήκυναν την αποπληρωμή του χρέους των 96 δις € στο EFSF και πάγωσαν τους τόκους. Όσον αφορά την ντροπιαστική στάση της ΝΔ μέσω της Ν. Μπακογιάννη στο θέμα του Κοσόβου, αποτελεί ένα ακόμη δείγμα – αφού τεκμηριώνει πως μας δίνουν εντολές για εθνικά θέματα και μας κάνουν ότι θέλουν οι ξένοι.

Η βρόμικη κυβερνητική προπαγάνδα

Χατζηδάκης: «O κατώτατος μισθός ήταν 650 € όταν η ΝΔ κέρδισε τις εκλογές το 2019 και τώρα ανέβηκε στα 830 €. Ενώ η αύξηση του πληθωρισμού από το 2019 ίσαμε το 2024 είναι σωρευτικά 16,5%, η αύξηση του κατώτατου μισθού είναι 28%. Αρκετά παραπάνω, δηλαδή, από την αύξηση του πληθωρισμού».

Η αλήθεια: Ο κατώτατος μισθός αφορά τα χαμηλά εισοδήματα – για τα οποία αυτό που μετράει κυρίως είναι ο πληθωρισμός στα τρόφιμα που μόνο από το 2021 έως το 2023 αυξήθηκε σωρευτικά κατά 27,12% (από το 105,57 στο 132,69). Επομένως, η αύξηση του κατώτατου ήταν χαμηλότερη΄- ενώ το να κάνεις πολιτική με τα χρήματα των άλλων (=των ιδιωτών), αντί με τα δικά σου (=του δημοσίου), όπου μπορείς μειώνοντας τις ασφαλιστικές εισφορές, δεν είναι κανένα επίτευγμα.

24 Φεβρουαρίου 2024

από

 Βασίλης Βιλιάρδος

Συνεχίζεται ακάθεκτη η καθοδική πορεία της ελληνικής οικονομίας – ενώ το μοναδικό θετικό για το κράτος είναι ο πληθωρισμός που αυξάνει τα δημόσια έσοδα, ενώ μειώνει το χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ. Βέβαια, ο πληθωρισμός εξαθλιώνει τους Έλληνες, μειώνοντας κατακόρυφα την αγοραστική αξία των μισθών και των συντάξεων – καθώς επίσης των καταθέσεων τους, προς όφελος των τραπεζών (οι απώλειες των καταθέσεων υπολογίζονται σωρευτικά στα 40 δις €, σε σχέση με το 2021).

.

Συνεχίζεται ακάθεκτη η οικονομική κατάρρευση!

Το πλέον απογοητευτικό οικονομικό μέγεθος της Ελλάδας το 2023, ήταν η μείωση των άμεσων ξένων επενδύσεων κατά 40% – από 7,53 δις € το 2022 στα 4,48 δις €, προφανώς λόγω αποτυχίας του υπουργείου ανάπτυξης. Ήταν εύλογο βέβαια, αφού όπως είχαμε επισημάνει η άνοδος τους δεν οφειλόταν στις παραγωγικές επενδύσεις – αλλά στις επενδύσεις στα ακίνητα και στο ξεπούλημα των υφισταμένων επιχειρήσεων. Η πτώση κατά 40% όμως δεν ήταν αναμενόμενη – αφού είναι εξαιρετικά υψηλή!

Το δεύτερο απογοητευτικό μέγεθος ήταν το θηριώδες εμπορικό μας έλλειμμα, το οποίο τεκμηριώνει τη μειωμένη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας – με την παραγωγικότητα των εργαζομένων να είναι στο 55% του μέσου όρου της ΕΕ, λόγω επενδυτικής «άπνοιας».

Το εμπορικό μας έλλειμμα μειώθηκε μεν στα 32,4 δις € το 2023 από 39,6 δις € το 2022, αλλά απλά και μόνο λόγω της μείωσης των τιμών της ενέργειας – ενώ αντιστοιχεί στο 14,5% του πληθωριστικού ΑΕΠ, γεγονός που σημαίνει πως είναι ιδιαίτερα υψηλό και επομένως επικίνδυνο. Εν προκειμένω, εάν δεν είχαμε το ευρώ, θα έπρεπε να υποτιμηθεί το νόμισμα μας – αν και στην ουσία υποτιμάται σε όρους μισθών (=έτσι καταντήσαμε προτελευταίοι στο κατά κεφαλήν εισόδημα της ΕΕ), μόνο που δεν φαίνεται.

Εξέλιξη των μισθών στην Ελλάδα

Το τρίτο απογοητευτικό μέγεθος ήταν το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μας που διαμορφώθηκε στα 10,7 δις € ή στο 4,5% του (πληθωριστικού) ΑΕΠ – χαμηλότερο μεν από τα 20,2 δις € του 2022, αλλά αφενός μεν λόγω της πτώσης των τιμών του φυσικού αερίου, αφετέρου λόγω της ανόδου των τουριστικών μας εσόδων, σχεδόν ανάλογα με το ύψος του πληθωρισμού σε σύγκριση με το 2019.

Με απλά λόγια, πολύ περισσότερα από όσα κερδίσαμε από τον τουρισμό έφυγαν στο εξωτερικό – με το υπόλοιπο αρνητικό κατά 10,7 δις €! Εκτός αυτού, στον τουρισμό είχαμε μείωση της μέσης δαπάνης ανά τουρίστα και ζημιογόνες τιμές – με αποτέλεσμα οι περισσότερες επιχειρήσεις του κλάδου να είναι στο βαθύ κόκκινο.

Όλα αυτά συνοδεύονται από την άνοδο του δημοσίου χρέους στα 406,5 δις €, αν και στον προϋπολογισμό δεν υπήρχε πρόβλεψη αύξησης του – αλλά διατήρησης του στα 401 δις €, επίσης για το 2024. Αύξηση, παρά το ότι συνεχίσθηκε το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας! Εδώ δεν λαμβάνονται καν υπ’ όψιν τα κρυφά χρέη – όπως ο αναβαλλόμενος φόρος των τραπεζών περί τα 13,5 δις €, οι παγωμένοι τόκοι του EFSF ύψους 25 δις € και οι κρατικές εγγυήσεις της τάξης των 28 δις €.

Επί πλέον, το ιδιωτικό μας χρέος πλησιάζει τα 400 δις €, ενώ το εξωτερικό τα 550 δις € (=δημόσιο και ιδιωτικό μαζί, σε ξένους δανειστές) – παρά τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων.

Συμπερασματικά λοιπόν, συνεχίζεται ακάθεκτη η καθοδική πορεία της ελληνικής οικονομίας – ενώ το μοναδικό θετικό για το κράτος είναι ο πληθωρισμός που αυξάνει τα δημόσια έσοδα, ενώ μειώνει το χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ. Βέβαια, ο πληθωρισμός εξαθλιώνει τους Έλληνες, μειώνοντας κατακόρυφα την αγοραστική αξία των μισθών και των συντάξεων – καθώς επίσης των καταθέσεων τους, προς όφελος των τραπεζών (οι απώλειες των καταθέσεων υπολογίζονται σωρευτικά στα 40 δις €, σε σχέση με το 2021).

Ιδιωτικά πανεπιστήμια

ΚΟΡΥΦΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΚΑΙ Η ΑΠΕΙΛΗ ΜΑΖΙΚΩΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΩΝ

"...Όποιος πάντως δεν βλέπει το ορόσημο του 2033, όπου το δημόσιο χρέος μας θα είναι ξανά εκτός ελέγχου εάν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα, ενώ δεν θα μας έχει απομείνει πια τίποτα για να ξεπουλήσουμε, με τα νοικοκυριά μας ήδη στα όρια της εξαθλίωσης, απλά εθελοτυφλεί – παραβλέπει τα γεγονότα, είτε από φόβο, είτε από ανευθυνότητα..."

14 Ιανουαρίου 2024

από Βασίλης Βιλιάρδος

Σε έναν πιο δίκαιο κόσμο, τα κράτη που πλήττονται από ασύμμετρες φορολογικές συνθήκες και από κλοπή πόρων, στα οποία δυστυχώς ανήκει και η Ελλάδα κυρίως μετά το έγκλημα του PSI, δεν θα συντρίβονταν από τα μέτρα λιτότητας που συνήθως επιβάλει το ΔΝΤ και πλέον οι αγορές. Η ελάφρυνση του χρέους θα μπορούσε σίγουρα να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να μη χρεοκοπήσουν – προκαλώντας σεισμικές δονήσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη. Κυρίως όμως να επενδύσουν στην προσαρμογή τους στην κλιματική κρίση, καθώς επίσης στη βελτίωση της υγείας και της ευημερίας των Πολιτών τους – έτσι ώστε να μετριασθεί, μεταξύ άλλων, η απειλή των παράνομων μεταναστευτικών ροών προς τη Δύση, προτού καταστούν επικίνδυνες. Ακόμη όμως και αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, δεν θα ήταν αρκετό για να εξαλειφθούν οι αιτίες των επαναλαμβανόμενων κρίσεων χρέους στον παγκόσμιο νότο. Θα έπρεπε δηλαδή, αφενός μεν οι πολυεθνικές εταιρίες να υποχρεωθούν να σταματήσουν την οικονομική αιμορραγία των αναπτυσσομένων χωρών, αφετέρου να υπάρξει μία στρατηγική οικονομικής ανάπτυξης τους που θα αξιοποιεί πλήρως τους πόρους που έχει στη διάθεση της η κάθε μία, με το δικό της νόμισμα – τονίζοντας ξανά πως η Ελλάδα, μετά τα τρία διαδοχικά μνημόνια και το PSI, δεν ανήκει πια στις ανεπτυγμένες, αλλά στις αναπτυσσόμενες οικονομίες. Όποιος πάντως δεν βλέπει το ορόσημο του 2033, όπου το δημόσιο χρέος μας θα είναι ξανά εκτός ελέγχου εάν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα, ενώ δεν θα μας έχει απομείνει πια τίποτα για να ξεπουλήσουμε, με τα νοικοκυριά μας ήδη στα όρια της εξαθλίωσης, απλά εθελοτυφλεί – παραβλέπει τα γεγονότα, είτε από φόβο, είτε από ανευθυνότητα.

.
Ανάλυση

Το δημόσιο χρέος σε παγκόσμιο επίπεδο (το συνολικό επίσης, αλλά δεν είναι εδώ το θέμα μας) παρουσιάζει μεγάλη άνοδο τις τελευταίες δεκαετίες – ως αποτέλεσμα των διαδοχικών κρίσεων που προκάλεσαν μία απότομη επιτάχυνση αυτής της τάσης. Έτσι έχει υπερτετραπλασιασθεί το 2022, σε σχέση με το 2000 – υπερβαίνοντας σημαντικά το παγκόσμιο ΑΕΠ που τριπλασιάσθηκε την ίδια χρονική περίοδο (γράφημα).

Ειδικότερα, το παγκόσμιο δημόσιο χρέος που περιλαμβάνει το εσωτερικό και το εξωτερικό χρέος της γενικής κυβέρνησης (=τόσο του κεντρικού κράτους, όσο και των οργανισμών του δημοσίου), έφτασε στο επίπεδο-ρεκόρ των 92 τρις $. Από αυτό το ποσόν, οι αναπτυσσόμενες χώρες οφείλουν σχεδόν το 30% – εκ των οποίων το 70% περίπου αποδίδεται στην Κίνα, στην Ινδία και στη Βραζιλία (γράφημα).

Ο Τουρισμός, μας αφορά όλους, αλλά με το αρνητικό πρόσημό του, πια!

(Πραγματεία ΔΥΟ ΜΕΡΏΝ…

Μια πραγματεία, με θέμα: Την κατάβαση μας, ως τον “κάδο της ιστορίας του μη χειρότερα”, απ’ τα Ρεκόρ του μοντέλου της γερμανικής TUI.)

του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου.

Μ Ε Ρ Ο Σ Π Ρ Ω Τ Ο (Α)

Συμπληρώνοντας & παραφράζοντας -αβίαστα κι επί τω αληθέστερω- το αναγνωριστικό σλόγκαν της -πρόσφατης- 11ης Γενικής Συνέλευσης του Ξ.Ε.Ε. (Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας), φτάνουμε να λέμε κι εμείς, πως: «Ο Τουρισμός μας αφορά όλους. Αλλά με το αρνητικό πρόσημό του, πια!». Ενώ και το μοντέλο υπερανάπτυξης του μαζικού τουρισμού της γερμανικής TUI, που διακονούμε, μας στέλνει, ασυνόδευτους, όλους, προς το γκρεμό του: “μη χειρότερα”…

Πρόκειται για την εξιστόρηση μιας τραγωδίας, της σύγχρονης κακοδαιμονίας της χώρας μας, που οδηγείται στην ιστορική αποτέφρωσή της, με στερεότυπα των Success Story & την αφελή μακαριότητα κι ευμενή, μα ψευδή, προκατάληψη των Ρεκόρ της αυταπάτης μας, που προσφέρει το τουριστικό μοντέλο της γερμανικής TUI…

Κι η Τουριστική Ελεφαντίαση, που πλάκωσε ήδη, μαζί με τα σύνδρομα εκφυλιστικού τουριστικού υδροκεφαλισμού, που μας διακρίνουν, πλήττουν, βάναυσα, την Αγορά, τις Επενδύσεις, αλλά και το Δημογραφικό μας Ζήτημα.

Εξακολουθούν ωστόσο & μέσα στην “Ομίχλη του Πολέμου”, να κρύβονται τα “Αυτοκτονικά Ρεκόρ” του ελληνικού τουρισμού, που μας έφεραν κι οι Success Stories, ιστορίες της γερμανικής TUI. Όπως, επίσης και η μονοκαλλιέργεια τουρισμού που μας επιβάλουν, ολοένα, οι αυξανόμενες νέες αφίξεις τουριστών, οι οποίες και προηγουμένως οδήγησαν σε ανεπανόρθωτες, πλέον, βλάβες και ελλείμματα, στη στρέβλωση του παραγωγικού μας μοντέλου και σε υποτροπή μας, σε συνθήκες, όχι όμοιες, μα χειρότερες, ίσως & της ιστορικής και θλιβερής μονοκαλλιέργειας, της σταφιδικής κρίσης, που μας ρήμαξε & μας σημάδευσε βαριά. Οδηγώντας στον γκρεμό: το Δημογραφικό, την ανάπτυξη και τη χώρα ολόκληρη!!!

– Μα, πως μπορούν να λέγονται, έτσι, όλα αυτά;;;

Το απίστευτο χρέος των Νεοελλήνων που αγγίζει το 1 τρισεκατομμύριο !

Του Ηλία Παπαναστασίου

Δεν μιλάνε πολλοί, σχεδόν κανένας για το χρέος που ταλανίζει σαν Λερναία Ύδρα τον ελληνικό λαό, χρέος που αγγίζει το 1 τρισεκατομμύριο. Οι κονδυλοφόροι της Κυβέρνησης –υπηρέτες του Αστικού, Δεξιού συμφέροντος, οικονομικού και εκλογικού– μας βομβαρδίζουν με καταιγιστικό ρυθμό με «βόμβες μεγατόνων Νεοδημοκρατικής προπαγάνδας, πως «το χρέος είναι ρυθμισμένο», «το χρέος μειώνεται» και άλλα πολύ συμπαθή και χαριτωμένα. Είναι όμως έτσι;

Διαβάζουμε στο Documento :

«Η είδηση έπεσε σαν βόμβα, λες και έπρεπε να το γράψει η ελβετική τράπεζα UBS για να καταλάβουμε τον βρόχο που έχει περάσει στην κοινωνία το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος. Όπως προκύπτει από την ανάλυση της UBS, το συνολικό χρέος σε όλους τους τομείς (ιδιωτικός, δημόσιος και χρηματοοικονομικός τομέας) ως ποσοστό του ΑΕΠ ανέρχεται στο 305,8%. Σε απόλυτα μεγέθη ο ελβετικός τραπεζικός όμιλος εκτιμά το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος στα 657 δισ. ευρώ…..

….. Μέχρι τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αυξήσει το δημόσιο χρέος κατά 67 δισ. ευρώ. Παρέλαβε τον Ιούλιο του 2019 χρέος στα 355 δισ. ευρώ και το έχει φτάσει στα 422 δισ. – σύμφωνα με τον ΟΔΔΗΧ στο τέλος Σεπτεμβρίου ανερχόταν στα 402 δισ. ευρώ. Αν προσθέσουμε όσα αναμφισβήτητα συγκαταλέγονται στο ιδιωτικό χρέος, τότε μιλάμε για βρόχο 351 δισ. ευρώ.

Ως εκ τούτου προκύπτει διαφορά 116 δισ. ευρώ που έχει κρυφτεί μόνο για το ιδιωτικό χρέος. Άρα το συνολικό χρέος της Ελλάδας δεν βρίσκεται στα 657 δισ. ευρώ, όπως αναφέρει στην αποτίμησή της η UBS, αλλά στο θηριώδες μέγεθος των 763 δισ. ευρώ. Όλα αυτά χωρίς να υπολογίζεται το χρέος μεταξύ επιχειρήσεων ή ακόμη και ιδιωτών που δεν μπορεί να μετρηθεί.

Σύμφωνα με μελέτη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), το ύψος των επιταγών που ανακυκλώνονται στην ελληνική αγορά προσέγγισε το 2019 τα 90 δισ. ευρώ, ενώ πάνω από 4 δισ. ευρώ υπολογίζονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς δημόσιες επιχειρήσεις, όπως η ΔΕΗ και οι ΔΕΚΟ.»

Το παραμύθι της ισχυρής ελληνικής οικονομίας

Του Δημήτρη Σαββίδη 

Συγγνώμη αν χαλάω το παραμύθι που πουλάνε στα κανάλια περί Οικονομικού θαύματος ή ο,τι άλλη ευφάνταστη περιγραφή σκαρφίζονται. Αλλά σύμφωνα με τα στοιχεία οι αριθμοί λένε το παρακάτω. 

Το 1995 το ΑΕΠ της Ελλάδας ήταν λίγο μικρότερο από αυτό της Τουρκίας και μεγαλύτερο από όλες τις χώρες των Βαλκανίων μαζί.

Το 2023 το ΑΕΠ της Ελλάδας αντιστοιχεί στο 1/4 της Τουρκίας και υστερεί μακράν έναντι της Ρουμανίας.

Κατά τα άλλα συνεχίστε τον ύπνο σας όσοι νομίζετε ότι η οικονομία ακμάζει. Ειδικά σε μια εποχή που σύντομα χιλιάδες επαγγέλματα θα αντικατασταθούν από κάποιο AI. Δυστυχώς το τίμημα του δικού σας ύπνου θα το πληρώσουν τα παιδιά σας. 

Η φορολογία των ελεύθερων επαγγελματιών και οι βαθύτεροι στόχοι

 

Του

 

 

Ηλία Παπαναστασίου

 

 

 

Νέο νομοσχέδιο εισάγει η Κυβέρνηση της Δεξιάς για να φορολογήσει τους ελεύθερους επαγγελματίες, εγκαινιάζοντας μια λασπολογικού χαρακτήρα καμπάνια εναντίον των ελεύθερων επαγγελματιών που αποτελούν στόχο ουσιαστικά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στον χώρο της παροχής υπηρεσιών. Όπως ενημερωνόμαστε για το κατάπτυστο νομοσχέδιο:

 

«Η φορολόγηση με βάση τεκμαρτό εισόδημα, για εισόδημα δηλαδή που δεν έχει αποκτηθεί, όχι μόνο δεν καταπολεμά τη φοροδιαφυγή, αφού προστατεύει τα υψηλά εισοδήματα που μπορούν να συνεισφέρουν ουσιαστικά στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά οδηγεί σε αφανισμό ένα μεγάλο τμήμα ενεργού οικονομικού πληθυσμού που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, τη μεσαία τάξη.

 

Η Κυβέρνηση δείχνει ότι αγνοεί την πραγματικότητα που βιώνει η πλειοψηφία των ελευθέρων επαγγελματιών, των επιστημόνων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μετά από τη δεκαετή μνημονιακή περίοδο, την υγειονομική κρίση λόγω της πανδημίας, την ενεργειακή κρίση και την αύξηση των τιμών και του πληθωρισμού.

 

Δείχνει να αγνοεί τα στοιχεία που η ίδια διαθέτει και τα οποία αποδεικνύουν ότι ένα σημαντικό τμήμα των ελευθέρων επαγγελματιών, των επιστημόνων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αδυνατεί να ανταποκριθεί σε βασικές υποχρεώσεις και έχει σημαντικές οφειλές προς το Δημόσιο, τις Τράπεζες, τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Δείχνει να αγνοεί ότι πολλοί εξ αυτών χάνουν τις ρυθμίσεις που έχουν υπαχθεί και βρίσκονται ενώπιον καταδιωκτικών μέτρων. Και αυτούς, αντί να τους στηρίξει με κάθε πρόσφορο τρόπο, έρχεται να τους δώσει τη χαριστική βολή, προβλέποντας πλασματικά κέρδη σε κάθε χρήση και αρνούμενη να δεχθεί ότι μπορεί να υφίσταται φορολογική χρήση με ζημίες.» (Documento, 21/11/2023)

 

Γιατί όμως νομοθετείται τώρα αυτό το σκληρό, σκληρότατο νομοσχέδιο; Υπάρχουν έξι λόγοι:

 

(α) Είναι γεγονός πως η νεοελληνική κοινωνία διαθέτει έναν πολύ μεγάλο αριθμό Μικρής και Μεσαίας Επιχειρηματικότητας και τεράστιο αριθμό Ελεύθερων Επαγγελματιών. Ιστορικά, ο αριθμός ειδικότερα των δικηγόρων στην Ελλάδα είναι τεράστιος και ανάλογες διαστάσεις έχουν και οι ελεύθεροι επαγγελματίες σε άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες όπως γιατροί, σύμβουλοι επιχειρήσεων, ασφαλιστές, μηχανικοί, αρχιτέκτονες, λογιστές/φοροτεχνικοί κλπ. Ιστορικά, οι λεγόμενοι «αυτοαπασχολούμενοι» ήταν τεράστιο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας που και σήμερα ξεπερνά το 30%, ακόμη και 35-40% του Οικονομικά Ενεργού πληθυσμού. Γιατί;

 

(β) Η ελληνική κοινωνία δεν είχε τον τύπο καπιταλιστικοποίησης και αστικοποίησης που είχαν οι «κλασσικές» αστικές, καπιταλιστικές χώρες. Τεράστια στρώματα του εργαζόμενου πληθυσμού δεν είχαν «απαλλοτριωθεί» από κάθε περιουσιακό στοιχείο ώστε η μόνη τους διέξοδος να ήταν η απασχόληση ως μισθωτοί στον Ιδιωτικό Τομέα, να ανήκουν δηλαδή στην Μισθωτή Τάξη ή στην Εργατική Τάξη με την ευρεία έννοια. Έτσι, η «Νόθα Αστικοποίηση» (Β. Φίλιας) και η Μεταπρατικού τύπου ανάπτυξη του Ελληνικού Καπιταλισμού δεν ευνόησε την ανάπτυξη Μεγάλων Βιομηχανικών Μονάδων με συμπαγή Βιομηχανική Εργατική Τάξη δηλαδή την κλασσικού τύπου «Προλεταριοποίηση» των αγροτών και των μικροαστικών στρωμάτων.

Η φορολογία των ελεύθερων επαγγελματιών και οι βαθύτεροι στόχοι

Του Ηλία Παπαναστασίου

Νέο νομοσχέδιο εισάγει η Κυβέρνηση της Δεξιάς για να φορολογήσει τους ελεύθερους επαγγελματίες, εγκαινιάζοντας μια λασπολογικού χαρακτήρα καμπάνια εναντίον των ελεύθερων επαγγελματιών που αποτελούν στόχο ουσιαστικά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στον χώρο της παροχής υπηρεσιών. Όπως ενημερωνόμαστε για το κατάπτυστο νομοσχέδιο:

«Η φορολόγηση με βάση τεκμαρτό εισόδημα, για εισόδημα δηλαδή που δεν έχει αποκτηθεί, όχι μόνο δεν καταπολεμά τη φοροδιαφυγή, αφού προστατεύει τα υψηλά εισοδήματα που μπορούν να συνεισφέρουν ουσιαστικά στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά οδηγεί σε αφανισμό ένα μεγάλο τμήμα ενεργού οικονομικού πληθυσμού που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, τη μεσαία τάξη.

Η Κυβέρνηση δείχνει ότι αγνοεί την πραγματικότητα που βιώνει η πλειοψηφία των ελευθέρων επαγγελματιών, των επιστημόνων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μετά από τη δεκαετή μνημονιακή περίοδο, την υγειονομική κρίση λόγω της πανδημίας, την ενεργειακή κρίση και την αύξηση των τιμών και του πληθωρισμού.

Δείχνει να αγνοεί τα στοιχεία που η ίδια διαθέτει και τα οποία αποδεικνύουν ότι ένα σημαντικό τμήμα των ελευθέρων επαγγελματιών, των επιστημόνων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αδυνατεί να ανταποκριθεί σε βασικές υποχρεώσεις και έχει σημαντικές οφειλές προς το Δημόσιο, τις Τράπεζες, τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Δείχνει να αγνοεί ότι πολλοί εξ αυτών χάνουν τις ρυθμίσεις που έχουν υπαχθεί και βρίσκονται ενώπιον καταδιωκτικών μέτρων. Και αυτούς, αντί να τους στηρίξει με κάθε πρόσφορο τρόπο, έρχεται να τους δώσει τη χαριστική βολή, προβλέποντας πλασματικά κέρδη σε κάθε χρήση και αρνούμενη να δεχθεί ότι μπορεί να υφίσταται φορολογική χρήση με ζημίες.» (Documento, 21/11/2023)

Γιατί όμως νομοθετείται τώρα αυτό το σκληρό, σκληρότατο νομοσχέδιο; Υπάρχουν έξι λόγοι: 

(α) Είναι γεγονός πως η νεοελληνική κοινωνία διαθέτει έναν πολύ μεγάλο αριθμό Μικρής και Μεσαίας Επιχειρηματικότητας και τεράστιο αριθμό Ελεύθερων Επαγγελματιών. Ιστορικά, ο αριθμός ειδικότερα των δικηγόρων στην Ελλάδα είναι τεράστιος και ανάλογες διαστάσεις έχουν και οι ελεύθεροι επαγγελματίες σε άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες όπως γιατροί, σύμβουλοι επιχειρήσεων, ασφαλιστές, μηχανικοί, αρχιτέκτονες, λογιστές/φοροτεχνικοί κλπ. Ιστορικά, οι λεγόμενοι «αυτοαπασχολούμενοι» ήταν τεράστιο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας που και σήμερα ξεπερνά το 30%, ακόμη και 35-40% του Οικονομικά Ενεργού πληθυσμού. Γιατί; 

Η ελληνική οικονομία μπροστά στον καθρέπτη – Τί λένε οι αριθμοί

Του Κώστα Μελά

Η επικοινωνιακή διαχείριση της οικονομίας από την κυβέρνηση αποτρέπει να αναδειχθεί η πραγματική κατάστασή της. Κατ’ αρχάς είναι επιλεκτική: προβάλλει μεμονωμένες βραχυχρόνιες εξελίξεις που τις θεωρεί θετικές, αδιαφορώντας παντελώς ότι για να “παίξουν αυτό το ρόλο” χρειάζεται να το αποδείξουν στην πράξη, εντασσόμενες σε ένα μακροχρόνιο σχεδιασμό ενδυνάμωσης της ελληνικής οικονομίας. Στη συνέχεια, λέει τη μισή αλήθεια για πολλές εξελίξεις.

Η τελευταία είναι η αναφορά στην αύξηση του Ακαθάριστου Διαθέσιμου Εισοδήματος των νοικοκυριών το 2022, κατά 7,6% σε σύγκριση με το 2021. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή αύξηση είναι ονομαστική και όχι πραγματική, καθώς πρέπει να προσμετρηθεί ο πληθωρισμός, ο οποίος άγγιξε το 9,6% το 2022, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Συνεπώς, το πραγματικό εισόδημα των πολιτών συρρικνώθηκε κατά 2% (9,6%-7,6%=2%). Ακόμη, αποκρύπτει με συνέπεια όλες τις εξελίξεις που παρουσιάζουν αρνητικό πρόσημο: ακρίβεια, ειδικά στα τρόφιμα, στους επερχόμενους λογαριασμούς ρεύματος και στις τιμές των καυσίμων.

Όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι δεν φαίνεται να την απασχολούν οι εξελίξεις σε βασικά μακροοικονομικά μεγέθη, οι οποίες είναι καθοριστικές για το μέλλον της οικονομίας. Συγκεκριμένα:

Πρώτον, το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών ως ποσοστό του ΑΕΠ, όλη την περίοδο της διακυβέρνησης Μητσοτάκη είναι πολύ υψηλό: 2020: -6,6%, 2021: -6,8%, 2022: -10,3% και 2023: -5% (πρόβλεψη). Το έλλειμμα οφείλεται στο εμπορικό ισοζύγιο κάτι που δείχνει όχι μόνο έλλειψη διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας, αλλά και περιορισμένη παραγωγική βάση. Ειρήσθω εν παρόδω μόνο ένας βιομηχανικός όμιλος εξάγει το 10% του συνόλου των ελληνικών εξαγωγών! (ΕΛΣΤΑΤ)

Η συνέχεια ΕΔΩ

. Ο μύθος της κατακόρυφης ανόδου των εξαγωγών

Τα μικρά αλλά σημαντικά οικονομικά κείμενα, σε συνδυασμό με τους πίνακες τους, δίνουν μία εικόνα της ελληνικής οικονομίας από ορισμένες πλευρές – βοηθώντας στην κατανόηση αυτών που ακούγονται, με στόχο τη χειραγώγηση των Πολιτών. Έχουμε πει πάντως πολλές φορές ότι, για να αναπτυχθεί και να ευημερήσει η Ελλάδα, δεν χρειάζονται ψέματα, αλλά παραγωγικές επενδύσεις – οι οποίες προϋποθέτουν τα εξής γνωστά από δεκαετίες: (1) απλοποίηση του φορολογικού συστήματος με κίνητρα για επενδύσεις, (2) καταπολέμηση της γραφειοκρατίας με την απλοποίηση όλων των διαδικασιών, (3) αξιόπιστο και σταθερό τραπεζικό σύστημα που να μην κλέβει τους Πολίτες, (4) καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής, (5) γρήγορη, αποτελεσματική και απλοποιημένη απονομή δικαιοσύνης, (6) σωστό και σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα συνδεδεμένο με την αγορά εργασίας, (7) ισχυρή Αρχή ανταγωνισμού που να αποτρέπει τα καρτέλ και την αισχροκέρδεια, (8) δίκαιη εργατική νομοθεσία, (9) αξιοκρατία στα υπουργεία και (10) ένα λειτουργικό οικοσύστημα για τις επιχειρήσεις, έτσι ώστε να μοιράζονται την τεχνογνωσία, το marketing, τα Logistics κοκ.

Ο μύθος της κατακόρυφης ανόδου των εξαγωγών

Εάν θέλει να έχει κανείς πραγματικές συγκρίσεις με τα προηγούμενα χρόνια, θα πρέπει να μετρήσει τις εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, μαζί με τον τουρισμό δηλαδή, σε σταθερές τιμές του 2010 – έτσι ώστε να μην συμπεριλαμβάνεται ο πληθωρισμός που καθιστά ανόμοιες τις συγκρίσεις μεταξύ τους (γράφημα).

Έτσι θα διαπιστώσει πως αυξήθηκαν μεν οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών το 2022 σε τρέχουσες (=μαζί με τον πληθωρισμό) τιμές, αλλά πολύ λίγο σε σταθερές τιμές (=χωρίς τον πληθωρισμό), σε σχέση με το 2019 – το οποίο χρησιμοποιούμε επειδή δεν ήταν έτος πανδημίας. Όταν ακούμε δε για κατακόρυφη άνοδο των τουριστικών μας εσόδων το 2023, με αποτέλεσμα να είναι υψηλότερα από το 2019, πρόκειται επίσης για ένα μεγάλο ψέμα – αφού θα έπρεπε να αφαιρεθεί ο πληθωρισμός, για να διαπιστώσουμε πόσες είναι πραγματικά (εκτός του ότι είναι σε μεγάλο βαθμό πια ζημιογόνος ο τουριστικός μας κλάδος και παραμένει μη συνδεδεμένος με την εγχώρια παραγωγή).

Η κατάρρευση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ

Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας ανήλθε το 2022, με βάση τις ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης, στο επίπεδο που είχε καταγραφεί το 2008. Εντούτοις, ο βαθμός σύγκλισης με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, δηλαδή το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας ως ποσοστό του κοινοτικού μέσου, δεν έχει προσεγγίσει το επίπεδο του 2008.