Έχω επανειλημμένως εκφράσει την πίστη μου στις αξίες τού πολιτισμού μας, αλλά και μιλήσει για την υποχρέωσή μας να απομονώνουμε καθεστώτα, τα οποία επιλέγουν την πρακτική τής βαρβαρότητας και προς τους υπηκόους τους και προς την διεθνή κοινότητα. Στα καθεστώτα αυτά περιλαμβάνονται βεβαίως εκείνα της Τουρκίας και της Ρωσίας, τα οποία τίποτε δεν διδάχτηκαν από την Ιστορία, αντιθέτως στις μέρες μας έχουν κάμει κυρίαρχη κρατική ιδεολογία το αυτοκρατορικό τους παρελθόν, έχουν υιοθετήσει αντιδυτική ρητορική, οι δε σχέσεις και οι ενέργειές τους χαρακτηρίζονται απροκάλυπτα πλέον από αυτοκρατορισμό. Όσον δ’ αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία σήμερα, έχω να επισημάνω, ότι οι πρώτοι Ρώσοι που εισέβαλαν ήταν οι ρασοφόροι τού Μόσχας Κυρίλλου.
Μια εργασία τού Μ. Γ. Ταλαλάι με τίτλο «Η Ρωσική Εκκλησία και το Άγιο Όρος από τον 15ο μέχρι τις αρχές τού 20ού αιώνα», που δημοσιεύτηκε στην «Ιστορία τών Ρώσων Ορθοδόξων στο Εξωτερικό, Τόμος Ι. Μ.: MP ROC Publishing House, 2015» (М.Г. Талалай. Русская Церковь и Святая афонская Гора в XV — начале ХХ в. // История русского православного зарубежья. Том I. М.: Издательство МП РПЦ, 2015), δίνει μια ασφαλή εικόνα για τη διαχρονικότητα τών αντιλήψεων, επιδιώξεων και πρακτικών τών Ρώσων ιμπεριαλιστών. Η εργασία αυτή προσφέρει στοιχεία στην ιστορική έρευνα, όμως ουδέ κατ’ ελάχιστον μεταβάλλει αυτά που ήδη γνωρίζουμε. Αντιθέτως μάλιστα επιβεβαιώνεται και εδώ η διαχρονικά ανθελληνική πολιτική τών ομόδοξων αδελφών μας, οι οποίοι και τότε επιδίωκαν να αλώσουν τον Άθω με τα ρούβλια και η απελευθέρωσή του από τον ελληνικό στρατό ματαίωνε τα σχέδιά τους. Δεν διστάζουν λοιπόν να ομολογήσουν την προτίμησή τους στην οθωμανική και όχι στην ελληνική διοίκηση. Παρουσιάζω και σχολιάζω σύντομα ορισμένα αποσπάσματα, δυστυχώς βασιζόμενος στην αυτόματη μετάφραση, μια και δεν γνωρίζω τη ρωσική. Να σημειώσω επίσης ότι απουσιάζει παντελώς κάθε αναφορά στον Μελέτιο Μεταξάκη. Για τούτο και για να συγκρίνει ο μη ειδικός αναγνώστης, αντιγράφω στο τέλος το κείμενο, που δημοσίευσα στο παρόν μέσο στις 19 Ιουνίου 2018.
Μη γνωρίζοντας το περιεχόμενο της συνομιλίας Μητσοτάκη-Μπάιντεν δεν μπορώ να την σχολιάσω. Μπορώ, όμως, να σχολιάσω τις δημόσιες δηλώσεις και την ομιλία στο Κογκρέσο. Θεωρώ ότι ήταν μία μοναδική ευκαιρία ο Έλληνας πρωθυπουργός να ορίσει με ξεκάθαρο τρόπο τη σχέση της Ελλάδας με τη Δύση ως πολιτική-στρατιωτική συμμαχία. Η Ελλάδα δεν είναι σαν τις άλλες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Η ιδιαιτερότητά της συνίσταται στο γεγονός ότι είναι η μόνη χώρα-μέλος που επισήμως απειλείται με πόλεμο και μάλιστα από άλλη χώρα-μέλος, την Τουρκία, εάν ασκήσει το δικαίωμα που της δίνει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας να επεκτείνει μονομερώς τα χωρικά της ύδατα. Το ότι δεν πρόκειται για υπερβολή αποδεικνύεται από την ύπαρξη για πάνω από 25 χρόνια του casus belli.
Από αυτό το σημείο θα έπρεπε να αρχίσει ο Μητσοτάκης για να εξηγήσει ότι η Ελλάδα πληρώνει βαρύ εθνικό τίμημα για να είναι συνεπές μέλος του ΝΑΤΟ. Τίμημα που δεν πληρώνει καμία άλλη χώρα-μέλος. Το έχει πληρώσει στην Κύπρο και το πληρώνει διαχρονικά στο Αιγαίο, επειδή δικαιολογημένα μπορεί να παραπονεθεί ότι η Ουάσινγκτον δεν έλαβε ποτέ σοβαρά υπόψη της τα θεμιτά ελληνικά συμφέροντα. Η παραδοσιακή στάση της ήταν να αντιμετωπίζει με συγκατάβαση τον τουρκικό επεκτατισμό, συστήνοντας στην Αθήνα υποχωρητικότητα για να μην διαταραχθεί η νοτιοανατολική πτέρυγα της Συμμαχίας. Κι αυτό, βεβαίως, όχι λόγω φιλοτουρκισμού, αλλά επειδή στη γεωπολιτική ζυγαριά του Στέιτ Ντιπάρτμεντ βάραινε περισσότερο η Τουρκία από ό,τι η Ελλάδα.
Ισχύει ακόμα και σήμερα
Αυτό ισχύει ακόμα και σήμερα. Η Άγκυρα κρατάει στο οπλοστάσιό της τους ρωσικούς S-400, έχει αναπτύξει ειδική σχέση με τη Μόσχα, δεν εφαρμόζει τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και εκβιάζοντας απειλεί να εμποδίσει την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Παρόλα αυτά, πώς αντιμετωπίζεται από τις ΗΠΑ; Αντιμετωπίζεται με απέραντη ανοχή εάν όχι κατανόηση! Μπορεί η Ουάσινγκτον να μην συμπαθεί τον Ερντογάν, μπορεί και να οργίζεται με τις επιλογές του, αλλά στο τέλος είναι αυτός που αποσπά ανταλλάγματα. Όχι γιατί παραχώρησε κάτι, αλλά για να μην κάνει μεγαλύτερη ζημιά! Η θετική στάση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στο ζήτημα των τουρκικών F-16 είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα. Και έπονται άλλα.
Για να το πω απλά, η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Αμερικανικό Κογκρέσο ήταν καλή.
Θα μπορούσε κανείς να έχει κάποιες αντιρρήσεις για κάποια σημεία, για κάποιες εκφράσεις, για κάποιες αποσιωπήσεις, αλλά σε γενικές γραμμές η παρουσία του Έλληνα Πρωθυπουργού στο Κογκρέσο και η ομιλία του εκεί ήταν πολύ καλή!
Στις περιπτώσεις αυτές δεν χωράνε γκρίνιες ή μεμψιμοιρίες.
Αλλά μην μπερδεύουμε μια καλή ομιλία με την Πολιτική.
Μια ομιλία είναι στιγμιαίο γεγονός. Η Πολιτική είναι δυναμική διαδικασία.
--Από Πολιτική άποψη ένα από τα πιο εύστοχα σημεία της ομιλίας του ήταν ότι προειδοποίησε - με διπλωματικό τρόπο βέβαια - το Κογκρέσο να μην παραβιάσει το δικό του νόμο (τον CAATSA), δηλαδή να μην άρει το εμπάργκο εξοπλισμών προς την Τουρκία! Αντίθετα, απ' ό,τι εισηγείται η τωρινή Αμερικανική Κυβέρνηση.
--Ένα ακόμα εύστοχο σημείο ήταν η προειδοποίηση ότι η Ελλάδα δεν θα ανεχθεί παραβιάσεις της κυριαρχίας και των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.
Αυτονόητο θα πείτε. Ίσως...
Αλλά η Ελλάδα έχει δείξει "παρεξηγήσιμη ανεκτικότητα" τα τελευταία χρόνια απέναντι σε κλιμακούμενες τουρκικές προκλήσεις. Κι έτσι η "αυτονόητη" αυτή υπόμνηση, δεν είναι και τόσο αυτονόητη πια. Άρα καλώς ειπώθηκε.
Ψυχή μου, ανάλαφρη πήγαινε στο Λιβόρνο, σε παρακαλώ. Και με το τρεμάμενο κερί σου στη νυχτιά κάνε ένα γύρο· κι αν έχεις καιρό, τον τόπο σάρωσε και ερεύνησε και γράψε αν τυχόν η Άννα Πίκι βρίσκεται ακόμα ανάμεσα στους ζωντανούς.
Μόλις σήμερα επιστρέφω, απεγνωσμένος, από το Λιβόρνο. Αλλά εσύ, τόσο πιο καθαρά από εμένα, το πουκάμισο θα θυμάσαι, και το αιμάτινο ρουμπίνι, στη χρυσή αλυσίδα που φορούσε στο στήθος, μαυρισμένη.
Ψυχή μου, μη βαρύνεις, να ‘σαι δυνατή και πήγαινε, πήγαινε να την αναζητήσεις. Εσύ ξέρεις τι θα έδινα αν τη συναντούσα στο δρόμο.
⸙⸙⸙
[Το ποίημα αυτό είναι αφιερωμένο στη μητέρα του ποιητή Anna Picchi, από την ποιητική συλλογή Ο σπόρος του θρήνου (1950-1958). Πρώτη δημοσίευση της μετάφρασης στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Alexandre Jacob. Δείτε τα περιεχόμενα του έκτου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]
Έχουμε φτάσει σε σημείο καμπής για τον οικονομικό πολιτισμό μας. Διακυβεύονται αξίες και σταθερές αιώνων. Πρέπει να αποφασίσουμε: Το κέρδος είναι καλό πράγμα και αξίζει να το υπερασπίσουμε ως υπέρτατο υπαρξιακό κίνητρο της παραγωγικής μας δραστηριότητας ή το αντίθετο; Το κέρδος είναι η δίκαιη επιβράβευση της επιχειρηματικότητας και οι διεκδικητές του πρέπει να υπερηφανεύονται γι’ αυτό ή αντιθέτως είναι προϊόν μιας ανήθικης, σκοτεινής και αντικοινωνικής συμπεριφοράς και πρέπει να το κρύβουν κάτω από το χαλί, στα ψιλά γράμματα των ισολογισμών ή σε μια τροπική οφσόρ στον Ειρηνικό; Μήπως υπάρχει κάποιο όριο ηθικής, πολιτικής και κοινωνικής ανοχής του κέρδους και πρέπει απλώς να το βάλουμε κι αυτό στη διατίμηση;
Οι αποσαφηνίσεις είναι απαραίτητες καθώς φαίνεται ότι με τη μεγαλοθυμία και την πυγμή του Μωυσέως η Ελλάδα θα γίνει πιθανότατα η πρώτη πραγματικά κομμουνιστική κοινωνία στην ιστορία της ανθρωπότητας, αφού προτίθεται να φορολογήσει με το ιλιγγιώδες 90% τα υπερκέρδη των ηλεκτροπαραγωγών, άρα να προβεί στη σχεδόν ολοσχερή απαλλοτρίωση των απαλλοτριωτών, υποχρεώνοντας τα αποκαΐδια της ουτοπίας να σκίσουν τις επαναστατικές περγαμηνές τους. Να τα απαλλοτριώσει, εφόσον βέβαια μετρηθούν, ζυγιστούν και ευρεθούν επαρκή. Διότι ακούμε ακόμη στ’ αυτιά μας την αγωνιώδη ανάσα του Αδώνιδος και τελικώς τον ανακουφιστικό αναστεναγμό του πριν κραυγάσει στεντορείως «Να, είδατε, δεν υπάρχουν υπερκέρδη!».
Μισό, δεν έχουμε καταλάβει, θέτε ή δεν θέτε να υπάρχουν υπερκέρδη στην ενέργεια; Θέτε ή δεν θέτε να αποδώσει το ενεργειακό καζίνο, όπως έχει γίνει σε πολλές καθωσπρέπει μη κομμουνιστικές, εντελώς καπιταλιστικές χώρες της Ε.Ε, κατιτίς από τα δισεκατομμύρια που ενθυλάκωσε από την απογείωση των τιμών στο ρεύμα, στο αέριο, στο πετρέλαιο, ακόμη και στον αέρα τον κοπανιστό (αιολικά) και στον τζάμπα ήλιο (φωτοβολταϊκά); Διότι, έτσι όπως εξελίσσεται το πράγμα, αν πάρουμε τοις μετρητοίς και τις αγωνιώδεις προσπάθειες των καλών συναδέλφων του σχετικού ρεπορτάζ να μας πείσουν πόσο έξω έχει πέσει ακόμη και στους ισχνούς υπολογισμούς της η ΡΑΕ και πόσο μέσα έχουν μπει οι καημένες οι εταιρείες για να δώσουν εκπτώσεις στους πελάτες τους, τη βλέπω τη δουλειά: θα κάνουμε έρανο υπέρ παρόχων και, αντί φορολόγησης των υπερκερδών τους, μάλλον θα φορολογηθούμε εμείς για την κάλυψη των υπερ-ζημιών τους. Τι νομίζετε, εκκλησία κλέβουμε με όσα πληρώνουμε στους λογαριασμούς ρεύματος.
Όλα τα άρθρα της Global Research μπορούν να διαβαστούν σε 51 γλώσσες ενεργοποιώντας το αναπτυσσόμενο μενού «Μετάφραση Ιστότοπου» στο επάνω banner της αρχικής σελίδας μας (έκδοση για υπολογιστές).
Για να λαμβάνετε το Daily Newsletter της Global Research (επιλεγμένα άρθρα), κάντε κλικ εδώ .
Επισκεφτείτε και ακολουθήστε μας στο Instagram , το Twitter και το Facebook . Μη διστάσετε να αναδημοσιεύσετε και να μοιραστείτε ευρέως άρθρα της Παγκόσμιας Έρευνας.
***
Το 1992, οι ερευνητές δημοσίευσαν δεδομένα που έδειχναν ότι η ποιότητα του αριθμού των σπερματοζωαρίων στους άνδρες είχε μειωθεί σχεδόν στο μισό τα προηγούμενα 50 χρόνια. Μια συστηματική ανασκόπηση του 2017 επιβεβαίωσε αυτή την τάση, δείχνοντας πτώση 50% έως 60% στον συνολικό αριθμό σπερματοζωαρίων μεταξύ των ανδρών στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία μεταξύ 1973 και 2011.
Η τεστοστερόνη έχει επίσης μειωθεί παράλληλα με χαμηλότερους αριθμούς σπερματοζωαρίων, ενώ τα ποσοστά αποβολών μεταξύ των γυναικών και η στυτική δυσλειτουργία μεταξύ των ανδρών αυξάνονται σταθερά
Μπορούμε να αποκλείσουμε τη γενετική αιτία, επειδή η μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων είναι απλώς πολύ γρήγορη. Αυτό μας αφήνει με περιβαλλοντικές αιτίες. Τα περιβαλλοντικά αίτια μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες: Τρόπος ζωής και χημικά
Οι παράγοντες του τρόπου ζωής που επηρεάζουν αρνητικά τη γονιμότητα περιλαμβάνουν την παχυσαρκία, το κάπνισμα, την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και το άγχος
Ένας μεγάλος αριθμός χημικών μπορεί να επηρεάσει τη γονιμότητα είτε άμεσα είτε έμμεσα, αλλά η πιο ανησυχητική κατηγορία είναι οι χημικές ουσίες που προκαλούν ενδοκρινικές διαταραχές (EDC) όπως οι φθαλικές ενώσεις. Τα EDC διαταράσσουν τις ορμόνες, συμπεριλαμβανομένων των ορμονών του φύλου που είναι απαραίτητες για την αναπαραγωγική λειτουργία, όπως η τεστοστερόνη
Ενώ τα λεγόμενα φιλελεύθερα και συντηρητικά μέσα ενημέρωσης - όλοι στενογράφοι για τις υπηρεσίες πληροφοριών - προβάλλουν την πιο κραυγαλέα προπαγάνδα για τη Ρωσία και την Ουκρανία που είναι τόσο εμφανής που είναι κωμική αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνη, οι αυτοπαρουσιαζόμενοι γνώστες καταπίνουν επίσης πιο διακριτικά μηνύματα, συχνά από τα εναλλακτικά μέσα.
Μια γυναίκα που γνωρίζω και που γνωρίζει τις κοινωνιολογικές μου αναλύσεις της προπαγάνδας επικοινώνησε μαζί μου για να μου πει ότι υπήρχε ένα εξαιρετικό άρθρο για τον πόλεμο στην Ουκρανία στο The Intercept , μια διαδικτυακή δημοσίευση που χρηματοδοτείται από τον δισεκατομμυριούχο Pierre Omidyar , που εδώ και καιρό θεωρώ ως κορυφαίο παράδειγμα πολλών παραπλανητικές αναφορές όπου η αλήθεια αναμειγνύεται με ψεύδη για να μεταδώσει μια «φιλελεύθερη» αφήγηση που υποστηρίζει θεμελιωδώς τις άρχουσες ελίτ ενώ φαίνεται να τις αντιτίθεται. Αυτό, φυσικά, δεν είναι κάτι καινούργιο αφού είναι ο τρόπος λειτουργίας όλων των εταιρικών μέσων ενημέρωσης με τους δικούς τους ιδεολογικούς και ανειλικρινείς τρόπους, όπως οι New York Times, το CBS, η Washington Post , η New York Daily News, το Fox News, το CNN, NBC , κ.λπ. για πολύ καιρό.
Ωστόσο, από σεβασμό για την κρίση της και γνωρίζοντας πόσο βαθιά νιώθει για όλους τους ανθρώπους που υποφέρουν, διάβασα το άρθρο. Γραμμένο από την Alice Speri, ο τίτλος του ακουγόταν διφορούμενος – « Η Αριστερά στην Ευρώπη αντιμετωπίζει την αναζωπύρωση του ΝΑΤΟ μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία» – μέχρι που είδα τον υπότιτλο που ξεκινά με αυτές τις λέξεις: «Η βάναυση εισβολή της Ρωσίας περιπλέκει…» Αλλά διάβασα. Με την τέταρτη παράγραφο, έγινε σαφές πού πήγαινε αυτό το άρθρο. Ο Speri γράφει ότι «Στην Ουκρανία, σε αντίθεση [με το Ιράκ], ήταν η Ρωσία που είχε οργανώσει μια παράνομη, απρόκλητη εισβολή και η υποστήριξη από τις ΗΠΑ στην Ουκρανία έγινε κατανοητή από πολλούς ως κρίσιμη για να αποφευχθούν ακόμη χειρότερες φρικαλεότητες από αυτές του ρωσικού στρατού . είχε ήδη δεσμευτεί». [η υπογράμμιση δική μου]
Ενώ φαινομενικά αναφέρεται στους ευρωπαίους ακτιβιστές κατά του πολέμου και του ΝΑΤΟ που έχουν πιαστεί στα κέρατα ενός διλήμματος, το άρθρο συνεχίζει να υποστηρίζει ότι αν και οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ ήταν ένοχοι για άδικη επέκταση επί πολλά χρόνια, η Ρωσία υπήρξε επιθετικός στην Ουκρανία και τη Γεωργία και είναι ένοχος για τρομερά εγκλήματα πολέμου κ.λπ.
Δεν υπάρχει λέξη για το κατασκευασμένο πραξικόπημα των ΗΠΑ το 2014, για μισθοφόρους που υποστηρίζονται από τη CIA και το Πεντάγωνο στην Ουκρανία, ή για την υποστήριξή της στο νεοναζιστικό τάγμα Azov και τις πολυετείς επιθέσεις της Ουκρανίας στο Donbass όπου έχουν σκοτωθεί πολλές χιλιάδες. Υποτίθεται ότι αυτές οι ενέργειες δεν είναι εγκληματικές ή προκλητικές. Και υπάρχει αυτό:
Η αβέβαιη απάντηση των ακτιβιστών της ειρήνης της Ευρώπης είναι ταυτόχρονα μια αντανάκλαση μιας βίαιης, απρόκλητης εισβολής που κατέπληξε τον κόσμο και ενός αντιπολεμικού κινήματος που έχει γίνει μικρότερο και πιο περιθωριοποιημένο με τα χρόνια. Η αριστερά τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ έχει αγωνιστεί να ανταποκριθεί σε ένα κύμα υποστήριξης προς την Ουκρανία που βρίσκεται σε αντιπαράθεση με μια προσπάθεια δεκαετιών να ξεμπλέξει την Ευρώπη από μια στρατιωτική συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. [η υπογράμμιση δική μου]
Τουρκία και Πακιστάν έρχονται πιο κοντά. Η Ελλάδα θα πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή συναγερμό, καθώς Τουρκία & Πακιστάν με ”όπλο” τους μετανάστες, θα προσπαθήσουν να αποσταθεροποιήσουν την χώρα μας. Το πρώτο μήνυμα το έστειλαν στο Σύνταγμα!
Ο ρόλος του Πακιστάν είναι κομβικός στον Κινεζικό “δρόμο του μεταξιού”, τον οποίο στήριζε η προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία μάλιστα είχε αρνηθεί στις ΗΠΑ την εγκατάσταση στο έδαφος της χώρας των αμερικανικών βάσεων που έδρευαν στο Αφγανιστάν πριν την επικράτηση των Ταλιμπάν στη χώρα. Τουρκία και Πακιστάν έχουν αναπτύξει ιδιαίτερες σχέσεις σε στρατιωτικό επίπεδο, με πακιστανικές ειδικές δυνάμεις να συμμετέχουν σε ασκήσεις σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο!
Πακιστανικά μαχητικά αεροσκάφη μετέχουν επίσης στη Διεθνή αεροπορική άσκηση ¨ΑΕΤΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΑΣ” όπου συνεκπαιδεύονται με την τουρκική πολεμική αεροπορία.
Τέλος, το Πακιστάν είναι πυρηνική δύναμη και είναι γνωστό ότι ο Ερντογάν επιθυμεί να καταστήσει την Τουρκία επίσης πυρηνική δύναμη.
Η συνάντηση που καθορίζει την νέα εξωτερική πολιτική:
”Η Τουρκία και το Πακιστάν θα πρέπει να εργαστούν για τις κοινές προκλήσεις, ενώ πρέπει να ενισχύσουν τους δεσμούς τους, δήλωσε ομάδα εμπειρογνωμόνων από τις δύο χώρες μετά από τετραήμερη συνάντηση διαλόγου στην Κωνσταντινούπολη.
Η Rabia Akhtar, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Λαχώρης και επικεφαλής της πακιστανικής αντιπροσωπείας, είπε ότι υπάρχουν «πολλές κοινές ευκαιρίες και προκλήσεις από τις οποίες το Πακιστάν και η Τουρκία μπορούν να επωφεληθούν και να πολεμήσουν μαζί».
Μια ομάδα 19 Πακιστανών ακαδημαϊκών και πρώην στρατιωτών διεξήγαγε τετραήμερο διάλογο με τους Τούρκους ομολόγους τους, συζητώντας διάφορες πτυχές διμερών, περιφερειακών και παγκόσμιων θεμάτων ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο Aydın της Κωνσταντινούπολης, στο τουρκικό think-tank πολιτικής SETA και στο Πανεπιστήμιο Bahçeşehir.
Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης θα περάσει αύριο Δευτέρα το κατώφλι του Λευκού Οίκου για την πολύ σημαντική συνάντησή του με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζο Μπάιντεν.
Οι Αμερικανοί επέλεξαν να αποδώσουν μεγάλες τιμές στον Έλληνα Πρωθυπουργό και αυτό το γεγονός από μόνο του είναι εξαιρετικό. Η επίσκεψη του στην Ουάσιγκτον, οι υψηλού επιπέδου επαφές και η ομιλία του σε κοινή συνεδρίαση της Βουλής και της Γερουσίας αποτελούν καλές εξελίξεις για την Ελλάδα. Αλλά και για την Κύπρο, καθώς ο κ. Μητσοτάκης μεταφέρει προσωπικό μήνυμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, στον κ. Μπάιντεν.
Ελπίζουμε το μήνυμα να μην αφορά τα έωλα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), διότι πρόκειται για καραμπινάτη αναγνώριση του κατοχικού καθεστώτος. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ο υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον όπου ενημέρωσε φίλους της Κύπρου στο Κογκρέσο για τα ΜΟΕ εισέπραξε απαντήσεις που σίγουρα δεν του άρεσαν. Διότι η υπόθεση των ΜΟΕ είναι ακόμα μία δυσάρεστη εξέλιξη για την Κύπρο. Ακόμα μία υποχώρηση στις απαιτήσεις της Τουρκίας.
Έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουν καλύτερες θέσεις για το Κυπριακό οι Αμερικανοί νομοθέτες από το Προεδρικό Μέγαρο και το υπουργείο Εξωτερικών. Και αυτή είναι μία από τις πολλές μικρές τραγωδίες της Κύπρου.
Ας ελπίσουμε, λοιπόν, ότι ο κ. Μητσοτάκης θα ασχοληθεί με τα σοβαρά θέματα, που αφορούν την ακραία επιθετικότητα της Τουρκίας, η οποία απειλεί ευθέως την Ελλάδα και την Κύπρο και όχι με ενέργειες που διασώζουν την κατοχική δύναμη. Και τα περίφημα ΜΟΕ, που ευτυχώς για την Κύπρο απέρριψε η Άγκυρα, εξυπηρετούσαν την Τουρκία και όχι την εθνική υπόθεση της Κύπρου.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός επισκέπτεται την Ουάσιγκτον σε μία εποχή κατά την οποία η Τουρκία αμφισβητεί την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία της Ελλάδας. Ο στόχος της είναι ξεκάθαρος: Η αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, τα οποία στη συνέχεια -χωρίς την παρουσία των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων- θα είναι εύκολη λεία για τον ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν.
Όσο περνάν τα χρόνια τόσο οι παλιοί γνωστοί μας απομακρύνονται ο ένας απ’ τον άλλον. Οι άνθρωποι γίνονται περισσότερο κοινωνικοί και λιγότερο ανθρώπινοι. Χάνουν τις ιδιομορφίες τους, τα ιδιαίτερα προτερήματα και τα ελαττώματά τους· σχεδόν ισοπεδώνονται. Οι φιλίες μαραίνονται.
Και το περίεργο είναι πως εξωτερικά, στη συμπεριφορά τους, οι άνθρωποι μοιάζουν περισσότερο (ακόμη και στα κοστούμια τους και στη χτενισιά τους), σα να καταργηθήκανε οι διαφορές τους, κι όμως τώρα ακριβώς νιώθεις πως οι διαφορές τους αυξήθηκαν, κι όλοι τους χωρισμένοι με διαδοχικά κάθετα στρώματα τυπικότητας κι ευγενικής ψυχρότητας.
Όπως άλλωστε και τα σπίτια. Οι όμορφες εκείνες μονοκατοικίες με τις γύψινες γιρλάντες, με τους καπνοδόχους, τ’ ανθέμια, τους κήπους, τα πηγάδια, καθεμιά τους με το δικό της γούστο, τη δική της φυσιογνωμία, απορία, ή και αδεξιότητα, δόθηκαν με αντιπαροχή κι υψώθηκαν τα πολυώροφα, μονότονα, απρόσωπα, τσιμεντένια κουτιά, κρύβοντας τον Παρθενώνα, τον Άϊ-Γιώργη του Λυκαβηττού, σφαγιάζοντας τα δεντράκια μας, πιπεριές, μουριές, γαζίες, τις παιδικές μας αναμνήσεις, τους χαρταϊτούς, τα σκοινιά της μπουγάδας, τ’ αστέρια, τις ξιπόλητες ποδοσφαιρικές ομάδες, τις βραδινές κουβεντούλες από παράθυρο σε παράθυρο, από αυλή σε αυλή με τις μυρωδιές του βασιλικού και του δυόσμου, με τον μητρικό νουθετικό ουρανό, με το φεγγαράκι μια φέτα δροσερό πεπόνι.
Ω, πάνε, πάνε και τα πλανόδια επαγγέλματα, παγοπώλες, γιαουρτάδες, γαλατάδες, ομπρελάδες, γανωτζήδες, παπλωματάδες, τροχιστές, καρεκλάδες, ιχθυοπώλες, μανάβηδες με τα γαϊδουράκια τους ή τα χειραμάξια τους και μοσκοβόλαγαν οι γειτονιές ροδάκινα, ντομάτες, αχλάδια και τριαντάφυλλα κι οι κότες κακάριζαν θριαμβευτικά δοξάζοντας κάτι άγνωστο και οικείο, λευκό και σφαιρικό κι αδιαμφισβήτητο, κι ούτε χρειάζονταν καν ξυπνητήρια ή ρολόγια, γιατί, απ’ τη μια τ’ αστέρια, απ’ την άλλη τα κοκόρια είχαν αναλάβει τη χρονική και μετεωρολογική μας ενημέρωση, με ακρίβεια και με κάποια εύθυμη πονηρία, κάπως διφορούμενη.
Με την βοήθεια κορυφαίων επιστημόνων, η εκπομπή παρουσιάζει το θαύμα της Αθηναϊκής δημοκρατίας και του Περικλή, ο οποίος συγκρούστηκε με τους πολιτικούς του αντιπάλους, ώστε να ξεκινήσει την οικοδόμηση του Παρθενώνα, των Προπυλαίων, του Ερεχθείου και του ναού της Αθηνάς Νίκης. Η «Μηχανή του χρόνου», καταγραφεί όσους σεβάστηκαν, αλλά και ατίμασαν τα μνημεία, τόσο στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όσο και στην περίοδο της ρωμαϊκής κατοχής.
Στην εκπομπή μιλούν, ο καθηγητής του ΕΜΠ και αναστηλωτής του Παρθενώνα, Μανόλης Κορρές, ο πρόεδρος των έργων συντήρησης Χαράλαμπος Μπούρας, η διευθύντρια της υπηρεσίας Μαρία Ιωαννίδου, καθώς και ο πρόεδρος του Μουσείου της Ακρόπολης Δημήτρης Παντερμαλής.
39 αναζωογονητικά αποφθέγματα από τον θρύλο της ρέγκε, Μπομπ Μάρλεϊ
Ο Μπομπ Μάρλεϊ (6 Φεβρουαρίου 1945- 11 Μαΐου 1981) ήταν Τζαμαϊκανός ρέγκε μουσικός που αποτέλεσε έμπνευση για πολλούς άλλους καλλιτέχνες. Το κανονικό του όνομα ήταν Ρόμπερτ Νέστα Μάρλεϊ.
Ξεκινώντας το 1963 με το συγκρότημα The Wailers, δημιούργησε μια διαφορετική στιχουργική και ένα φωνητικό ύφος που αργότερα θα αντηχούσαν παγκοσμίως στο κοινό. Οι Wailers θα συνέχιζαν να κυκλοφορούν μερικά από τα πρώτα κομμάτια ρέγκε με τον παραγωγό Lee Scratch Perry.
Αφού διαλύθηκαν το 1974, ο Μάρλεϊ ακολούθησε μια σόλο καριέρα η οποία κορυφώθηκε με την κυκλοφορία του άλμπουμ Exodus το 1977, που καθιέρωσε την παγκόσμια φήμη του και τον έκανε έναν από τους δημοφιλέστερους καλλιτέχνες όλων των εποχών παγκοσμίως, με πωλήσεις πάνω από 75 εκατομμύρια. Ήταν ένας Ρασταφάρι που ενστάλαξε στην μουσική του μια αίσθηση πνευματικότητας.
Αφού συλλήφθηκε για κατοχή μαριχουάνας, ο τραγουδιστής πέρασε ένα μήνα στην φυλακή, όπου γνώρισε πολλούς φυλακισμένους με τους οποίους διαμόρφωσε δυνατές σχέσεις. Αυτοί, τον κινητοποίησαν να γράψει τραγούδια με περισσότερα πολιτικά μηνύματα.
Ακόμα κάτι ενδιαφέρον για τον μουσικό είναι πως από την ηλικία των τεσσάρων μπορούσε να διαβάσει τις παλάμες. Όταν ήταν λίγο μεγαλύτερος και επέστρεψε στο Kingston, μια γυναίκα του ζήτησε να διαβάσει την παλάμη της. Εκείνος απάντησε: «Δεν διαβάζω άλλες παλάμες. Τραγουδάω τώρα».
Οπότε, ας δούμε κάποια λόγια που τραγούδησε ή είπε:
1.Ένα καλό πράγμα με την μουσική είναι πως όταν σε χτυπά, δεν νιώθεις πόνο.
2.Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν την βροχή και κάποιοι απλώς βρέχονται.
3.Κανένας εκτός από τον εαυτό μας δεν μπορεί να ελευθερώσει το μυαλό μας
. 4.Μια αγάπη, μια καρδιά, μια μοίρα.
5.Η αλήθεια είναι πως όλοι θα σε πληγώσουν. Απλώς πρέπει να βρεις αυτούς για τους οποίους αξίζει να υποφέρεις.
6.Αγάπα την ζωή που ζεις. Ζήσε την ζωή που αγαπάς.
1. Η σημερινή σφαγή στην Ουκρανία δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία. Αντίθετα, μπορεί να είναι το ξεκίνημα για μια γενικευμένη σφαγή. Δηλαδή, έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο, όπως ανακριβώς χαρακτηρίζεται, αφού στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για γενικευμένη σύρραξη μεταξύ κρατών-εθνών, όπως ήταν οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι.
2. Ο πόλεμος αυτός, όπως και οι προηγούμενοι στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, δεν είναι πόλεμος μεταξύ εθνών-κρατών, επειδή στη ΝΔΤ δεν υπάρχουν πια έθνη-κράτη με την έννοια της εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας, απλούστατα διότι στη ΝΔΤ δεν υπάρχει πια εθνική και οικονομική κυριαρχία. Για παράδειγμα, σε οικονομικές ενώσεις όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) δεν υπάρχει εθνική κυριαρχία ούτε με την τυπική έννοια, αφού τα Κοινοβούλια των χωρών-μελών απλά επικυρώνουν τους νόμους που έρχονται από τις Βρυξέλλες οι οποίοι τυπικά μόνο συζητούνται στο Ευρωκοινοβούλιο ενώ τις κύριες αποφάσεις τις παίρνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όπου επικρατεί βέβαια ο Γερμανό-Γαλλικός άξονας–γεγονός το οποίο ήταν βασικός λόγος που ώθησε τους Βρετανούς στο Brexit.
Μια ώρα και είκοσι λεπτά με μαρτυρίες και ντοκουμέντα που αποδεικνύουν πώς μια φωτιά που θα μπορούσε να περιοριστεί έγκαιρα, κατάφερε με μηδενικό άνεμο και “εντολές μη διακινδύνευσης”, που ισοδυναμεί με εντολές μη παρέμβασης, να κατακάψει περισσότερα από 520 χιλιάδες στρέμματα γης.
Δάση, ζώα, χωριά, καλλιέργειες, κόποι μιας ζωής αφέθηκαν στην τύχη τους και έγιναν στάχτη από μία κυβέρνηση η οποία εκδίωξε τους κατοίκους από τα χωρία τους ενώ ουδέποτε φρόντισε για τον προστασία των δασών ή την πυρόσβεση. Αντιθέτως, σχεδιάζει επενδύσεις με νέες χρήσεις γης, στο όνομα της "ανάπτυξης" και της "ανασυγκρότησης".
Στο δεύτερο μέρος, που σύντομα θα είναι έτοιμο, θα στοιχειοθετήσουμε το "γιατί" κάψανε τουλάχιστον 520.000 στρέμματα και τα όνειρα των ανθρώπων της Βόρειας Εύβοιας.
Όταν τελειώσει ο αχός των βιασμών και των σεξουαλικών παρενοχλήσεων και έχει πάρει τον δρόμο της η δικαστική διερεύνηση των σεξουαλικών εγκλημάτων, θα πρέπει να τεθεί το πραγματικό ερώτημα. Ποιό είναι το πολιτισμικό και ανθρωπολογικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο εδράζεται η απόλαυση του κακού, ο ερωτισμός του σκότους; Λίγοι στην Ελλάδα γνωρίζουν ότι μετά τον Μάη του ’68, όπως αναφέρει ο Μ. Ονφρέ στο βιβλίο του για τον ντε Σαντ, ένας τεράστιος αριθμός διανοουμένων της φιλελεύθερης δεξιάς και της αριστεράς υπέγραψαν ένα κείμενο για την νομιμοποίηση της παιδεραστίας, “θεωρώντας ότι το τέλος μιας ενοχοποιημένης σεξουαλικότητας νομιμοποιούσε μια σεξουαλικότητα χωρίς ηθική, όπως εκείνη που ο ενήλικας επιβάλλει στο παιδί που δεν έχει την δυνατότητα να συναινέσει”. Όπως σωστά επισημαίνει ο Ονφρέ τα ιουδαιοχριστιανικά άμφια, η θεώρηση του σώματος ως αμαρτωλή ύπαρξη, ορθώς κατέρρευσαν με τον Μάη του ΄68, αλλά μετά την απόρριψη του χριστιανικού ευνουχισμού δεν είχαμε μια αυθεντικά διυποκειμενική ελεύθερη σεξουαλικότητα, αλλά μια μηδενιστική χρήση της σάρκας, μια εγωιστική απόλαυση του άλλου. Αλλά και ο Έρικ Φρομ στην “Ανατομία της ανθρώπινης καταστροφικότητας” είχε επισημάνει ότι η αριστερά μετά τον Μάη του ’68, με προεξάρχοντα τον Μαρκούζε θεωρούσε ότι ο πολιτισμός είχε οικοδομηθεί πάνω στην καταστολή της λίμπιντο και αυτή πρέπει να αποδεσμευτεί ακόμα κι αν είναι σαδική και μαζοχιστική. Όλες οι επιθυμίες είναι αποδεκτές, η απόλαυση δεν έχει όρια, το μόνο όριό της είναι να προσφέρει στο εγωκεντρικό υποκείμενο απόλαυση. Κι όμως, αιώνες πριν ο Ηράκλειτος είχε επισημάνει “ανθρώποις γίνεται οκόσα θέλουσιν, ουκ άμεινον”, σε ελεύθερη μετάφραση, αν αφήσεις τους ανθρώπους να εκπληρώνουν ότι επιθυμούν αυτό θα είναι πάντα σε βάρος κάποιου άλλου. Θα πρόσθετα εγώ ότι το περίσιο χαλάει το ίσιο, διότι η έλλειψη ορίων, η συρρίκνωση του ατόμου σε νάρκισσο, οδηγεί αναπόφευκτα στην ενόρμηση του θανάτου.
US President Joe Biden speaks on his administration’s approach to increasing inflation in the Eisenhower Executive Office Building in Washington, DC, USA, 10 May 2022. EPA, JIM LO SCALZO
Μπερδεμένα μας λένε τα πράγματα οι φίλοι και σύμμαχοι Αμερικανοί. Από τη μια αποδοκιμάζουν τις προκλήσεις της Τουρκίας συνολικά στην Ανατολική Μεσόγειο και από την άλλη, όπως αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας Wall Street Journal επιχειρούν να επηρεάσουν τη Βουλή και την Τουρκία για να προχωρήσει η αναβάθμιση των F-16, που αγόρασε η κατοχική δύναμη από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Όταν ρωτήθηκε, λοιπόν, την Τετάρτη το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις τουρκικές υπερπτήσεις και παραβιάσεις, απάντησε ως εξής:
«Οι ΗΠΑ είναι απολύτως αφοσιωμένες στη διασφάλιση της σταθερότητας στην ανατολική Μεσόγειο, ειδικά τώρα και πιστεύουν ότι η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα όλων των χωρών πρέπει να γίνονται σεβαστές και να προστατεύονται.
Όλες οι διαφωνίες στην περιοχή πρέπει να επιλύονται ειρηνικά μέσω της διπλωματίας και του διεθνούς δικαίου και όχι με προκλητικές και στρατιωτικές δράσεις.
Είναι απαραίτητο να συνεργαστούν οι χώρες για να βρουν λύσεις σε μακροχρόνια προβλήματα και να βοηθήσουν στη σταθερότητα στην περιοχή. Καλούμε όλες τις χώρες να το κάνουν, θα συνεχίσουμε να ενθαρρύνουμε οποιονδήποτε εμπλέκεται να προσπαθήσει να βρει μόνιμες λύσεις».
Βέβαια πρέπει να απευθυνθούν στην Τουρκία και να μην ομιλούν γενικά. Διότι καμία χώρα στην Ανατολική Μεσόγειο έχει προκαλέσει ποτέ την κατοχική δύναμη. Το Αντίθετο συμβαίνει.
Σε ότι αφορά το δημοσίευμα της Wall Street Journal για τα F-16 που επιθυμεί να αγοράσει αλλά και να αναβαθμίσει η Τουρκία, αυτό τάραξε τα νερά λίγες ημέρες πριν από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού της Ελλάδας, Κυριάκου Μητσοτάκη, στο Λευκό Οίκο, κατόπιν επίσημης πρόσκλησης του προέδρου Τζο Μπάιντεν.
Όπως αναφέρουμε και σε άλλη στήλη, το δημοσίευμα ισχυρίζεται ότι η αμερικανική κυβέρνηση ζήτησε από το Κογκρέσο να εγκρίνει την αναβάθμιση του τουρκικού στόλου των F-16, που αγόρασε από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα, η πιθανή συμφωνία θα περιλαμβάνει πυραύλους, ραντάρ και ηλεκτρονικά συστήματα για τα τουρκικά F-16.
Όμως, σύμφωνα με πηγές της ιστοσελίδας μας Hellas Journal, το αίτημα της κυβέρνησης Μπάιντεν, αν μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι, αφορά ανταλλακτικά και όχι την αναβάθμιση των F-16 σε Viper. Και επίσης δεν αφορά την αγορά των 40 επιπλέον αεροσκαφών που ζήτησε να αγοράσει η Τουρκία. Υποθέτουμε ότι η επίσημη Ουάσιγκτον θέλει να «σπάσει» στα τρία το τουρκικό αίτημα. Και χωρίς αμφιβολία πρόκειται για ένα κόλπο και τίποτα άλλο, για να εξυπηρετηθεί η κατοχική δύναμη.
Υπάρχουν και μερικοί που ισχυρίζονται ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν, μεταβιβάζοντας την «καυτή πατάτα» στο Κογκρέσο, μπορεί να λέει στον Ταγίπ Ερντογάν, ότι εμείς προσπαθούμε να σας βοηθήσουμε αλλά οι …«κακοί» νομοθέτες δεν το επιτρέπουν. Θα αποκαλυφθεί όλο το σκηνικό σύντομα. Τίποτα, ως γνωστό, δεν μένει κρυφό.
Σημειώνουμε ότι η κατοχική δύναμη παραμένει κάτω από κυρώσεις του νόμου CAATSA για την αγορά του ρωσικού συστήματος S-400. Αυτό το γεγονός προβληματίζει τους νομοθέτες που υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να λάβει η Τουρκία αμερικανικό πολεμικό υλικό για όσο καιρό έχει στην κατοχή της τους S-400. Και δεν είναι μόνο ο Ρόμπερτ Μενέντεζ που το «φωνάζει» αυτό αλλά και άλλοι πολλοί βουλευτές και γερουσιαστές.
Εάν επιβεβαιωθεί το δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας, αυτό σημαίνει ότι η Ουάσιγκτον αλλάζει άρδην πολιτική για το θέμα της προμήθειας πολεμικού υλικού στην Άγκυρα. Και το ερώτημα είναι αυτό, όπως σημειώνεται: θα μπορέσει η κυβέρνηση Μπάιντεν να πείσει ικανό αριθμό νομοθετών να αλλάξουν στάση, κάτι που είναι δύσκολο, τουλάχιστον, αυτή τη στιγμή.
Σημειώνουμε ότι η Hellas Journal, έχει απευθύνει ερώτημα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την επιβεβαίωση του δημοσιεύματος και αναμένει επίσημη απάντηση.
Η εφημερίδα βεβαίως αναφέρει το αυτονόητο: ότι η όποια συμφωνία θα πρέπει να λάβει έγκριση από την Γερουσία και τη Βουλή. Και θα πρέπει να ξεπεράσει τις έως τώρα “κόκκινες γραμμές” του Κογκρέσου απέναντι στην προβληματική Τουρκία, αλλά και τη σθεναρή άρνηση του προέδρου της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, Ρόμπερτ Μενέντεζ. Όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν ότι η σκληρή ομάδα των νομοθετών, δεν πρόκειται να αλλάξει στάση.
Αμερικανοί αξιωματούχοι δήλωσαν στην εφημερίδα ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν πρόκειται, μέσα από αυτήν την πρόταση και την πορεία της υλοποίησής της, να «μετρήσει» και τον βαθμό της υποστήριξης που θα μπορούσε να εξασφαλίσει στο Κογκρέσο η πρόταση για την πώληση 40 μαχητικών τύπου F-16 στην Τουρκία.
Τουλάχιστον 14 Κύπριοι βασανίστηκαν και στη συνέχεια δολοφονήθηκαν από τις βρετανικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια της ένοπλης εξέγερσης της δεκαετίας του 1950, σύμφωνα με πρόσφατα αποκαλυφθέντα στοιχεία που εγείρουν νέα ερωτήματα σχετικά με ένα άλλο συγκλονιστικό κεφάλαιο της αποικιοκρατικής ιστορίας της Βρετανίας.
File Photo Δυνάμεις καταστολής των Βρετανών ετοιμάζονται να κινηθούν κατά διαδηλωτών στην Κύπρο Πηγή: eoka.org.cy
Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Guardian, μαρτυρίες από Βρετανούς βετεράνους και Κύπριους επαναστάτες μαχητές, μαζί με αρχεία νεκροψίας και νεκροτομείου, καθώς και μέχρι τώρα μη δημοσιοποιημένο υλικό από κυπριακά αρχεία, δείχνουν ότι τα θύματα πέθαναν αφού ανακρίθηκαν από Βρετανούς αξιωματικούς. Οι νεκροί, όλοι άνδρες ηλικίας μεταξύ 17 και 37 ετών, συνελήφθησαν ως ύποπτοι ότι ανήκαν στην Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών, γνωστή ως ΕΟΚΑ, η οποία ενορχήστρωσε μια αντάρτικη εκστρατεία για την ανατροπή του βρετανικού ελέγχου στην Κύπρο.
Φωτογραφίες από τα Εθνικά Αρχεία της Κύπρου επιβεβαιώνουν σημάδια βασανιστηρίων στα σώματά τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εικόνες φαίνεται να δείχνουν ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων. Ένας μάρτυρας σε έναν από τους θανάτους δήλωσε: «Είδα τους στρατιώτες να βγάζουν τον Νίκο Γεωργίου από το κελί του, σχεδόν αναίσθητο, με αφρό να βγαίνει από το στόμα του. Έκανε έναν απαίσιο ήχο σαν λιοντάρι που γρυλίζει καθώς πέθαινε. Τον άφησαν να πεθάνει στο τσιμέντο έξω».
Αν και οι φήμες ότι ο βρετανικός στρατός χρησιμοποιούσε βασανιστήρια κατά τη διάρκεια της κατοχής της Κύπρου κυκλοφορούν εδώ και χρόνια, είναι η πρώτη φορά που οι βρετανικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων των μυστικών υπηρεσιών του, κατηγορούνται για εκστρατεία παράνομων δολοφονιών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του 1955 έως το 1959.
Το 2019, η βρετανική κυβέρνηση κατέβαλε αποζημίωση ύψους 1 εκατ. λιρών σε 33 Κύπριους που ισχυρίστηκαν ότι βασανίστηκαν από τις βρετανικές δυνάμεις. Ανάμεσά τους ήταν και ένα κορίτσι, 16 ετών τότε, το οποίο δήλωσε ότι βιάστηκε επανειλημμένα από στρατιώτες.
Αν και η κυβέρνηση επέμεινε ότι η πληρωμή δεν αποτελεί «καμία παραδοχή ευθύνης», οι νέες λεπτομέρειες θα εντείνουν τον έλεγχο σχετικά με την πραγματική έκταση των θηριωδιών που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της εκστρατείας για τον τερματισμό της βρετανικής αποικιοκρατίας στο νησί της Μεσογείου.
«14 εγκλήματα της αυτοκρατορίας»
Οι νέοι ισχυρισμοί περιλαμβάνονται σε ένα βιβλίο με τίτλο «14 εγκλήματα της αυτοκρατορίας», το οποίο εκδόθηκε στα ελληνικά και διερευνά τις συνθήκες που οδήγησαν στο θάνατο των 14 ανδρών. Η Ελίνα Σταματίου, η Κύπρια συγγραφέας που πέρασε τρία χρόνια ερευνώντας τους θανάτους, δήλωσε ότι η βρετανική κυβέρνηση πρέπει να αναγνωρίσει το ρόλο της στη μοίρα αυτών των ανθρώπων.
Ήταν για πολλά χρόνια μια από τις πιο ομοιογενείς χώρες στον κόσμο. Σήμερα, όμως, πάνω από 2 εκατομμύρια κάτοικοι της Σουηδίας -το 20% του πληθυσμού- προέρχονται από μετανάστευση. Ο αριθμός αυτός διπλασιάστηκε μέσα σε είκοσι χρόνια και το μεγαλύτερο μέρος του έχει εξω-ευρωπαϊκή προέλευση.
Όμως η πολιτική τής ενσωμάτωσης απέτυχε. Και δεν το λέει κάποιο ξενόφοβο κόμμα, αλλά η σοσιαλδημοκράτις πρωθυπουργός.
«Η σουηδική κοινωνία αποτελείται σήμερα από πολλές παράλληλες κοινωνίες», είπε η Μαγκνταλένα Άντερσον σε μια πρόσφατη συνέντευξη Τύπου. «Ζούμε στην ίδια χώρα, αλλά σε εντελώς διαφορετικές πραγματικότητες».
Η δήλωση είναι συντριπτική. Την ίδια στιγμή, όμως, πρόκειται και για την αυτοκριτική ενός κόμματος που κυβέρνησε τα 28 από τα 40 τελευταία χρόνια. «Η ενσωμάτωση ήταν άτολμη, ενώ η μετανάστευση ήταν μαζική», είπε.
«Η κοινωνία μας δεν έδειξε βούληση σε αυτή την κατεύθυνση και τα μέσα που παρασχέθηκαν στην αστυνομία και τις κοινωνικές υπηρεσίες ήταν ελλιπή».
Πώς δικαιολογείται ένας λόγος τόσο ελάχιστα πολιτικά ορθός; Τις τελευταίες εβδομάδες, δύο πόλεις νοτιοδυτικά της Στοκχόλμης γνωρίζουν ταραχές εξαιτίας μιας πρωτοβουλίας που ανέλαβε μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, ο Δανοσουηδός Ράσμους Παλουντάν.
Ο τελευταίος είναι ένας 40χρονος δικηγόρος που ηγείται του ακροδεξιού κόμματος “Stram Kurs” (Σκληρή Γραμμή) και έχει προκαλέσει κατακραυγή με την πρόθεσή του να κάψει αντίτυπα του Κορανίου σε διάφορες πόλεις.
Μανώλης Κοττάκης: Η ενεργειακή φτώχεια ίσως φέρει ΕΕ κατά ΗΠΑ.Ο Πούτιν διαχέει «ανταρτοπόλεμο» εκτός
Ο Διευθυντής της εφημερίδας ΕΣΤΙΑ.
Από την εκπομπή του Δημήτρη Διαμαντίδη στο Ράδιο Θεσσαλονίκη 94,5 FM, της 29-4-2022. Μαζί ο δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαΐδης.
του Γιάννη Κιμπουρόπουλου
