O εντελώς μοναδικός Αριστομένης Προβελέγγιος μιλά στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο

Aριστομένης Προβελέγγιος: Ο Δον Κιχώτης της Οδού Κυκλάδων Το ντοκιμαντέρ του Βασίλη Μωυσίδη με επιμέλεια Γιώργου Τζιρτζιλάκη, για τον μοναδικό Έλληνα αρχιτέκτονα 30.8.2018  ΕΔΩ

Πηγή: www.lifo.gr

O νέος κόσμος τον ξέρει από ένα πάρεργο: σχεδίασε το μπαρ Au Revoir. Aλλά ο πολυσχιδής, υπέροχος άνθρωπος που με δέχτηκε σε ένα ισόγειο στα Άνω Πατήσια είναι ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες αρχιτέκτονες.

 ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ 29.10.2018 

Πηγή: www.lifo.gr

«Ευλογημένος είναι ο επαναστάτης
που βοηθάει στον ξεσηκωμό»...
Φωτ.: Σπύρος Στάβερης/ LIFO

-Κύριε Προβελέγγιε, τώρα που μεγαλώνετε κι αποψιλώνεστε από φίλους, πώς αισθάνεστε; 

Δεν έχουν τίποτε ιδιαίτερο τα γηρατειά. Μπορείς να είσαι χαζοχαρούμενος σε οποιαδήποτε ηλικία. Μπορείς να είσαι δειλός και άτιμος όταν είσαι ακόμα νέος. Δεν κινδυνεύει κανείς όταν μεγαλώνει, κινδυνεύει όταν ζει αρνητικά. Από τι να κινδυνεύει; Να μην έχει γκόμενες;   

—Ναι! Λίγο το ’χετε; 

Γνωρίζετε ότι τα καλαμάρια είναι πιο γκομενιάρικα από μας; Γνωρίζετε ότι τα μικρόβια συνουσιάζονται φρενιτιωδώς; Σας μιλάω έτσι, γιατί το πήγατε στο σεξ…   

—Μάλλον εσείς το πήγατε, κύριε Προβελέγγιε, και φαντάζομαι δικαίως, αφού η απώλεια του σεξ θα ’ναι σκληρό πράγμα στα γηρατειά. 

Για ποια απώλεια μιλάτε;   

—Δεν παύει ένας ηλικιωμένος να κάνει έρωτα;

 Σε ποια ηλικία;   

—Στα 80, φαντάζομαι! 

Δεν θέλω να μπλεχτώ σε πράγματα που ούτε ξέρω ούτε με ενδιαφέρουν ‒ αλλά νομίζετε ότι όλοι αυτοί οι παλιόγεροι, οι οικονομημένοι, από 40 και πάνω, όταν βλέπουν στην τηλεόραση τα διάφορα σόου δεν σπάνε το κεφάλι τους πώς προσεγγίζει κανείς τους διάφορους μαστροπούς για να ρίξει αυτά τα κοροϊδάκια, τα κορίτσια με τα λοφία που κάνουνε νιάου νιάου;   

—Δεν τους μένει στο τέλος ένα πικρό κατακάθι; 

Κυνηγώντας το σχέδιο Ανάν 15 χρόνια μετά την απόρριψή του: Ο Σημίτης και τα “ορφανά”

File Photo: Το Ίδρυμα Κληρίδης τίμησε τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη. Στη φωτογραφία με τον πρόεδρο Αναστασιάδη και τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου. ΓΤΠ - Σ. Ιωαννίδης

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 

Δεκαπέντε χρόνια μετά το δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, οι οπαδοί του σχεδίου Ανάν, παρουσιάζονται αμετανόητοι. Παρουσιάζονται να μην σέβονται το αποτέλεσμα, τη συντριπτική απόρριψη του από τους πολίτες. 

Πρόσφατο παράδειγμα, ο πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδος, Κώστα Σημίτη, ο οποίος μιλώντας στη Λευκωσία προσκεκλημένος της ηγεσίας του ΔΗΣΥ, είπε εν πολλοίς ότι ήταν λάθος η απόρριψη του σχεδίου Ανάν. Είπε, μεταξύ άλλων, «πως τα δημοψηφίσματα δεν οδηγούν πάντα σε ορθές λύσεις». 

• Αμετανόητοι υπάρχουν και στην Κύπρο, γνωστοί συνοδοιπόροι, οπαδοί της όποιας λύσης. Εκείνη η σχολή σκέψης στόχευε σε λύση του Κυπριακού, διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας πριν από την ένταξη στην Ε.Ε. 

Δεκαπέντε χρόνια μετά το δημοψήφισμα, το βασικό μήνυμα που στάλθηκε από τους πολίτες είναι ξεκάθαρο και πάντα επίκαιρο: 

• Το σχέδιο Ανάν δεν μπορεί να αποτελέσει βάση διαπραγμάτευσης. Έχει απορριφθούν οι πρόνοιες του, η φιλοσοφία του. Υπάρχει, επί τούτου και το τεκμήριο της λαϊκής κυριαρχίας. 

Κι όμως, οι όποιες συζητήσεις ακολούθησαν επιβεβαιώνουν πως το σχέδιο Ανάν δεν έφυγε ποτέ από το τραπέζι. Παραμένει ως σημείο αναφοράς και ως στοιχείο που συνθέτει, δήθεν, τη μακρά πορεία του Κυπριακού. Είναι προφανές και το παρακολουθούμε όλα αυτά τα χρόνια πως χρησιμοποιούνται στοιχεία του και αποτελεί το κρυφό χαρτί των εν δυνάμει μεσολαβητών. Το σχέδιο αποτέλεσε την κορύφωση των μακρών διεργασιών για το Κυπριακό και τις συσσωρευμένες υποχωρήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς.

Η συνέχεια ΕΔΩ...

Απόδοση του Τροπάριου της Κασσιανής από τον Κωστή Παλαμά

.

Κύριε, γυναίκα αμαρτωλή, πολλά,

πολλά, θολά, βαριά τα κρίματά μου.

Μα, ω Κύριε, πώς η θεότης Σου

μιλά μεσ' στην καρδιά μου!

Κύριε, προτού Σε κρύψ' η εντάφια γη

από τη δροσαυγή λουλούδια πήρα

κι απ΄της λατρείας την τρίσβαθη πηγή

Σου φέρνω μύρα.

Οίστρος με σέρνει ακολασίας...Νυχτιά,

σκοτάδι αφέγγαρο, άναστρο με ζώνει,

το σκοτάδι της αμαρτίας φωτιά

με καίει, με λιώνει.

Εσύ που από τα πέλαα τα νερά

τα υψώνεις νέφη, πάρε τα, Έρωτά μου,

κυλάνε, είναι ποτάμια φλογερά

τα δάκρυά μου.

Γείρε σ' εμέ. Η ψυχή πώς πονεί!

Δέξου με Εσύ που δέχτηκες και γείραν

άφραστα ως εδώ κάτου οι ουρανοί

και σάρκα επήραν.

Στ΄άχραντά Σου τα πόδια, βασιλιά

μου Εσύ θα πέσω και θα στα φιλήσω

και με της κεφαλής μου τα μαλλιά

θα στα σφουγγίσω.

Τ' άκουσεν η Εύα μεσ' στο αποσπερνό

της παράδεισος φως ν΄αντιχτυπάνε.

Κι αλαφιασμένη κρύφτηκε...Πονώ

σώσ', έλεος κάνε.

Ψυχοσώστα, οι αμαρτίες μου λαός,

Τ' αξεδιάλυτα ποιος θα ξεδιαλύση;

Αμέτρητό Σου το έλεος, ο Θεός!

Άβυσσο η κρίση!

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

5:41 / 10:16 Η ΑΘΗΝΑ ΑΠΟ ΤΟ 3000 Π Χ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΕΙΚΟΝΕΣ

Βυζαντινός Περίπατος στην Αθήνα μας

Ο Ασάνζ, οι αποκαλύψεις, τα κρυμμένα μυστικά και ο κυνισμός των ισχυρών

Του 

 Γιάννη Τριάντη

Αν καταδικαστεί ο Τζούλιαν Ασάνζ, η ερευνητική δημοσιογραφία απανταχού της γης έχει κάθε λόγο να ανησυχεί. Η καταδίκη του θα είναι σήμα φίμωσης: Οποιαδήποτε αποκάλυψη «απορρήτων εγγράφων» ή στοιχείων για σκάνδαλα, για ειδεχθείς κρατικές επιχειρήσεις (πόλεμοι, σαμποτάζ κλπ) και για ποικίλες ανομίες των κυβερνήσεων θα εγκυμονούν τον κίνδυνο διώξεων για ΜΜΕ και δημοσιογράφους.

Όλα τα κράτη φοβούνται τις αποκαλύψεις, γιατί συνήθως έχουν κάτι να κρύψουν. Ειδικά εκείνα που άρχουν στον πλανήτη. Γι’ αυτό έχουν θεσπίσει αυστηρό θεσμικό πλαίσιο προστασίας, που δεν αφορά μονάχα τα αυτονόητα (π.χ. Απόρρητα Σχέδια για την Εθνική Αμυνα κ.α.), αλλά και έκνομες επιχειρήσεις εντός ή εκτός του εθνικού χώρου.

Πολλά τα παραδείγματα. Όπως, ας πούμε, η επιδρομή εναντίον του Ιράκ με πρωταγωνιστές το δίδυμο Μπους-Μπλερ και επιχείρημα ένα κραυγαλέο ψέμα. Τα δήθεν χημικά του Σαντάμ (Θα αναφέρουμε παρακάτω πως στήθηκε αυτή η κυνική επιδρομή και πως αποκαλύφθηκε).

Η υπόθεση Ασάνζ /Wikileaks –ηχηρές αποκαλύψεις για δυσώδεις, μυστικές επιχειρήσεις – , καθώς και ανάλογα δημοσιογραφικά εγχειρήματα είναι ελάχιστα μπροστά στον αριθμό των σκοτεινών υποθέσεων που δεν βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητος.

Κι αν κάποτε βγαίνει κάτι στο φως, δεν έχει παρά μία πρακτική αξία: την υπόμνηση ότι οι συνωμοσίες, ο κυνισμός, τα συμφέροντα, οι εκβιασμοί και τα ποικίλα εγκλήματα των κυρίαρχων της οικουμένης δεν αποτελούν εξαίρεση αλλά κανόνα στις διεθνείς σχέσεις και τις παγκόσμιες εξελίξεις.

"Θεώρημα" του Πιέρ Πάολο Παζολίνι

Ο Έρωτας είτε λειτουργεί ως ανίατη ασθένεια
είτε ως λυτρωτική "θεία "αποκάλυψη.
Ενδιάμεσες διαβαθμίσεις δεν υπάρχουν.

'Αννα Στάικου

Σοφιανός: Ο Σόρος έχει τον σταθμό Λαρίσης

Της αλειψάσης το Κύριον μύρω πόρνης γυναικός - π. Μιχαήλ Καρδαμάκης -

«Τὴ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ Τετάρτῃ τῆς ἀλειψάσης τὸνΚύριον μύρῳ πόρνης γυναικὸς μνείαν ποιεῖσθαι οἱ θειότατοι πατέρες ἐθέσπισαν, ὅτι πρὸ τοῦ σωτηρίουπάθους μικρὸν τοῦτο γέγονεν».

Ἡ σοφία τῶν πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ θέσπισενὰ μνημονεύουμε, στὴν καρδιὰ τοῦ κατανυκτικοῦ καὶ σταυροαναστάσιμου ὁδοιπορικοῦ τῆς ΜεγάληςἙβδομάδας, τῆς πόρνης γυναίκας τοῦ Εὐαγγελίου, εἶναι μιὰ ἀπόφαση ποὺ ἀνατρέπει κάθε αὐτονόητο ἢ ὀρθολογικὸ στὸ χῶρο τῆς θρησκευτικῆς καὶ ἠθικῆςἀντιλήψεώς μας. Εἶναι ἡ πράξη ποὺ ἀναιρεῖ κάθεγνώση ἢ ἄποψη, ἡ ὁποία ἔχει σχηματισθεῖ ἢ συσχηματισθεῖ μὲ θεωρίες νομικιστικὲς ἢ ἰδεολογικές, ποὺ παρεμβάλλονται καὶ διευρύνουν τὸ χάσμα ἀνάμεσα στὸ Θεὸ καὶ τὸνἄνθρωπο. Ἡ μνήμη τῆς πόρνης γυναίκας ἔρχεται νὰ ἐπιβεβαιώσει καὶ νὰ ἐπισφραγίσει τὴνἐμπειρία ποῦ γευτήκαμε τὴ Μεγάλη Τρίτη, νὰ μᾶς κάνει δηλαδὴ νὰ ἐμβαθύνουμε στὸ μυστήριο τῆς σωτηρίας μας: Τί ἀνοίγει ἀπὸ μέρους μας τὸ δρόμο πρὸς τὸν ἐρχόμενο Κύριο, ἢ τί εἶναι ἐκεῖνο ποὺ μᾶς σώζει; Ἡ εὐσέβεια καὶ ἡ ἀρετή, ἡ σοφία καὶ ἡ δύναμή μας, ὅλη ἐκείνηἡ ἀξιόμισθη φλυαρία καὶ πολυπραγμοσύνη σὲ κάποιο σχῆμα τυπικῆς θρησκευτικότητας καὶ ἐπιβαλλόμενου ἠθικισμοῦ, ἢ οἱ οἰκτιρμοὶ καὶ τὰ ἐλέη, ἡ χάρη καὶ ἡ φιλανθρωπία τοῦ τριαδικοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔρχεται νὰ μᾶς συναντήσει στὴν ἁμαρτία μας καὶ νὰ μᾶς ἀγαπήσει μὲ ὅλη τὴνἁμαρτία μας; Ἡ μνήμη τῆς πόρνης γυναίκας μᾶς μαθαίνει ὅτι ἐκεῖνο ποὺ εἶναι ἀπαιτητὸ ἀπὸ μᾶς εἶναι ἡ αἴσθηση τῆς ἁμαρτίας μας ἢ ἡ ἀπόγνωση ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας, ποὺ μᾶς στρέφει, ὅταν ἐξακολουθεῖ νὰ μᾶς κατακαίει ἡ δίψα τῆς προσωπικῆς κοινωνίας καὶ τῆς πραγματικῆςἀγάπης ἢ νὰ μᾶς φλογίζει ὁ ἄνθρωπος τῆς ὀδύνης καὶ τοῦ πόθου, τοῦ πληγωμένου ἔρωτα καὶ τῆς διακινδυνεύσεως, στὴν ἀγάπη καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ: «Ἁμαρτιῶν, ἡ τρικυμία χειμάζουσα, ἐπὶ βυθὸν καθέλκει με τῆς ἀπογνώσεως· ἀλλά σοῦ τῷ πελάγει, προστρέχω τοῦ ἐλέους. Σῶσόνμε Κύριε» (Κανόνας Τριωδίου Δευτέρας Α΄ Νηστειῶν).

Οι θλιμμένοι Τροπικοί γύρω από την πλατεία Ομονοίας ψάχνουν δήμαρχο

Του Μάνου Στεφανίδη

Οι θλιμμένοι Τροπικοί γύρω από την πλατεία Ομονοίας ψάχνουν δήμαρχο

Προχτές το βράδυ ένιωσα για μιαν ακόμη φορά πόσα λίγα ξέρουμε για την Αθήνα και τις πέριξ γειτονιές της, για την διαρκώς μεταβαλλόμενη, την τόσο απρόβλεπτη ανθρωπογεωγραφία της. (Πάντως ξέρουμε περισσότερα από τους περισσότερους, υποψηφίους δημάρχους της).

Ήταν 9.30 μ.μ περίπου όταν πήρα το λεωφορείο Ν. Φιλαδέλφεια - Χαλκοκονδύλη, για πρώτη φορά στη ζωή μου, από το ύψος του άλσους Ν. Φιλαδέλφειας για να επιστρέψω στο κέντρο. Δεν θέλω να προβώ σε διαπιστώσεις ή συμπεράσματα, τη συνήθη δηλαδή ασθένεια του f/b, αλλά απλώς να μεταφέρω πρωτογενείς εντυπώσεις. Αν είχα ταλέντο, θα έκανα ένα σχετικό ντοκιμαντέρ κι αν ήμουν αληθινά επιστήμων θα έγραφα εθνοπολιτισμική πραγματεία. Η πλάκα είναι ότι γύριζα από ένα σεμινάριο όπου μίλησα ως "ειδικός" για τον λαϊκό πολιτισμό. 

Στη μισή ώρα περίπου που διήρκεσε η διαδρομή στο όχημα ανεβοκατέβηκαν δεκάδες άνθρωποι ποικίλων προελεύσεων, Ρομά με μωρά, Πακιστανοί με μακριές πουκαμίσες, Σενεγαλέζες με πολύχρωμους μανδύες, ένας Σιχ και μια Ινδή τυλιγμένη στο σάρι, νεαρές Αφγανές με μαντήλες, οι συνήθεις Αλβανοί, Γεωργιανοί κ.λ.π. με τα σπαστά ελληνικά τους, ένας πελώριος μαύρος με στιλ Μπρονξ δίπλα σε πιτσιρίκες δικές μας που φλυαρούσαν στα κινητά και σε βλοσυρούς νεαρούς που τις επιτηρούσαν με λάγνα αυστηρότητα.

Μεγάλη Τρίτη - Γρηγόριος ο Παλαμάς

ph Stuart Redler

Μεγάλη Τρίτη
Γρηγόριος ο Παλαμάς
"Φῶς Ἀνέτειλε Γιὰ Τὸν Δίκαιο Καὶ Ἡ Σύζυγός Του Εὐφροσύνη".

Ἐπειδή, λοιπόν, εἶναι δικαιοσύνης καὶ ἀλήθειας ἥλιος, δὲν ἀνέχεται νὰ φέγγει καὶ νὰ γνωρίζεται ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ μετέρχονται τὸ ψεῦδος ἢ ὑψώνουν τὴν ἀδικία μὲ λόγια ἢ τὴν ἐπιδεικνύουν μὲ ἔργα. Ἀλλὰ ἐμφανίζεται καὶ γίνεται πιστευτὸς ἀπὸ τοὺς ἐργάτες τῆς δικαιοσύνης καὶ τοὺς ἐραστὲς τῆς ἀλήθειας καὶ αὐτοὺς εὐφραίνει μὲ τὶς λάμψεις Του. Αὐτὸ εἶναι ποὺ λέει ἡ Γραφὴ

 «Φῶς ἀνέτειλε γιὰ τὸν δίκαιο καὶ ἡ σύζυγός του εὐφροσύνη».

Άννα Στάικου

Σ' αυτές τις δημοτικές εκλογές, οι Αθηναίοι έχουν επιλογή!

† 23 Απριλίου 1827 ο Αρχιστράτηγος Γεώργιος Καραϊσκάκης υπέκυψε στο θανατηφόρο τραύμα του

† 23 Απριλίου 1827 ο Αρχιστράτηγος Γεώργιος Καραϊσκάκης υπέκυψε στο θανατηφόρο τραύμα του μέσα στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στο Κερατσίνι, ανήμερα της γιορτής του. Η σορός του μεταφέρθηκε στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στη Σαλαμίνα όπου ετάφη και θρηνήθηκε από το πανελλήνιο. Αναφέρεται πως όταν ο Κολοκοτρώνης έμαθε τον θάνατο του Καραϊσκάκη "κάθισε σταυροπόδι" και μοιρολογούσε σαν γυναίκα.

Οι δύο όψεις του τζιχάντ – Οι λαβύρινθοι της θρησκευτικής σκέψης

Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος

 

Μεταξύ τῶν μουσουλμάνων δέν ὑπάρχει μια ἑνιαία στάση ἔναντι τῆς τρομοκρατίας. Μιά μεγάλη ὁμάδα στηρίζει τήν ἀντίληψη ὅτι οἱ πράξεις αὐτές ἀνταποκρίνονται στήν ἐντολή τοῦ τζιχάντ. Εἶναι βεβαιωμένο ὅτι σέ πολλές τρομοκρατικές ἐνέργειες ὑπῆρξε μιά ἔντονη προετοιμασία, θά ἔλεγε κανείς ἕνα ντοπάρισμα τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως. Ἀπό ἀντικείμενα πού βρέθηκαν ὅτι ἀνῆκαν στους πρωταγωνιστές τοῦ κτυπήματος στή Νέα Ὑόρκη, φαίνεται ὅτι, παράλληλα μέ τήν καθαρῶς τεχνική καί μαχητική προετοιμασία, ὑπῆρξε καί ἔντονη θρησκευτική, ἡ ὁποία συνέβαλε στόν ἔλεγχο τοῦ νοητικοῦ καί τοῦ θυμικοῦ αὐτῶν πού ἀνέλαβαν τήν ἐπιχείρηση.

Για ἑκατομμύρια μουσουλμάνους, οἱ πράξεις οἱ ὁποῖες στή Δύση ἀποκαλοῦνται «τρομοκρατικές» εἶναι πράξεις ἡρωικές, «μαρτυρικές», γιά τήν ὑπεράσπιση τοῦ Ἰσλάμ. Ἔτσι, βλέπουμε μητέρες νά παρακινοῦν τά παιδιά τους καί νά τούς δίνουν τήν εὐχή τους, ὅταν αὐτά ξεκινοῦν μέ τό Κοράνιο στό χέρι γιά μιά ἐνέργεια, σύμφωνα μέ την πεποίθησή τους, ὑψίστης αὐτοθυσίας (πρβλ. περίπτωση καμικάζι στό Ἐϊλάλ τοῦ Ἰσραήλ, Ἰαν. 2007).

Ἡ θρησκευτική σκέψη ἔχει τους δικούς της λαβυρίνθους καί ἀπροσδόκητες δυνάμεις πού συναγωνίζονται τίς πυρηνικές ἐκρήξεις. Ὑπάρχουν, ἀσφαλῶς. κορανικά ἐδάφια πού παροτρύνουν σέ μαχητική σύγκρουση μέ τούς ἀπίστους. Π.χ.: «Ὅταν παρέλθωσιν οἱ ἱεροὶ μῆνες, τότε φονεύετε τοὺς πολυθεϊστὰς ὅπου ἂν συναντήσητε, ζωγρεῖτε δὲ πολιορκοῦντες καὶ ἐνεδρεύοντες αὐτούς. Ἐὰν ὅμως μετανοήσωσιν, ἐὰν τηρήσωσι τὴν προσευχήν, ἐὰν ἐλεήσωσιν, ἄφετε αὐτοὺς ἐλευθέρους, καθότι ὁ Θεὸς εἶναι μακρόθυμος καὶ ἐλεήμων» (Κοράνιο, 9:5)16.

Σε ἄλλο κεφάλαιο: «Ὁπόταν συναντᾶτε τοὺς ἀπίστους φονεύετε καὶ κατασφάζετε, συγκρατοῦντες στερεῶς τὰ δεσμὰ τοῦ αἰχμαλώτου… Ὅσοι πιστοί! Ἐὰν συνδράμητε τὸν Θεὸν ἐν τῇ μάχῃ αὐτοῦ κατὰ τῶν ἀπίστων, καὶ ὁ Θεὸς θὰ συνδράμῃ ὑμᾶς, κατευθύνων τὰ ὑμέτερα διαβήματα» (Κοράνιο, 47:4, 8).

Σήμερα, πολλοί μετριοπαθεῖς μουσουλμάνοι τονίζουν ὅτι οἱ κορανικοί αὐτοί στίχοι πρέπει νά ἐξετασθοῦν καί νά ἑρμηνευθοῦν στό ἱστορικό πλαίσιο, μέσα στό ὁποῖο ἐλέχθησαν. Διακεκριμένοι μουσουλμάνοι στοχαστές καί ἡγέτες καταδικάζουν τή μέθοδο τῆς τρομοκρατίας και τονίζουν ὅτι αὐτή δέν μπορεῖ νά χαρακτηρισθεῖ ὡς τζιχάντ. Π.χ.: Ὁ πρώην μεγάλος μουφτής τῆς Αἰγύπτου Μουχάμαντ Σαγιέντ Τανταουί, διευθυντής τοῦ Ἀλ Ἄζχαρ, «το Μάρτη του 1996 καταδίκασε έντονα τους δράστες τρομοκρατικών πράξεων». «Αρνείται να θεωρούνται οι καμικάζι μάρτυρες, αν σκοτώνουν αθώους, γυναίκες και παιδιά».

Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου!

ΠΗΓΗ:

Απαρέμφατο

Ο Σημίτης και τα “ορφανά”: Κυνηγώντας το σχέδιο Ανάν δεκαπέντε χρόνια μετά την απόρριψή του

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Δεκαπέντε χρόνια μετά το δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, οι οπαδοί του σχεδίου Ανάν, παρουσιάζονται αμετανόητοι. Παρουσιάζονται να μην σέβονται το αποτέλεσμα, τη συντριπτική απόρριψη του από τους πολίτες. 

Πρόσφατο παράδειγμα, ο πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδος, Κώστα Σημίτη, ο οποίος μιλώντας στη Λευκωσία προσκεκλημένος της ηγεσίας του ΔΗΣΥ, είπε εν πολλοίς ότι ήταν λάθος η απόρριψη του σχεδίου Ανάν. 

Είπε, μεταξύ άλλων, «πως τα δημοψηφίσματα δεν οδηγούν πάντα σε ορθές λύσεις».

• Αμετανόητοι υπάρχουν και στην Κύπρο, γνωστοί συνοδοιπόροι, οπαδοί της όποιας λύσης. Εκείνη η σχολή σκέψης στόχευε σε λύση του Κυπριακού, διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας πριν από την ένταξη στην Ε.Ε.

 Δεκαπέντε χρόνια μετά το δημοψήφισμα, το βασικό μήνυμα που στάλθηκε από τους πολίτες είναι ξεκάθαρο και πάντα επίκαιρο:

•   Το σχέδιο Ανάν δεν μπορεί να αποτελέσει βάση διαπραγμάτευσης. Έχει απορριφθούν οι πρόνοιες του, η φιλοσοφία του. Υπάρχει, επί τούτου και το τεκμήριο της λαϊκής κυριαρχίας. 

Κι όμως, οι όποιες συζητήσεις ακολούθησαν επιβεβαιώνουν πως το σχέδιο Ανάν δεν έφυγε ποτέ από το τραπέζι. Παραμένει ως σημείο αναφοράς και ως στοιχείο που συνθέτει, δήθεν, τη μακρά πορεία του Κυπριακού. Είναι προφανές και το παρακολουθούμε όλα αυτά τα χρόνια πως χρησιμοποιούνται στοιχεία του και αποτελεί το κρυφό χαρτί των εν δυνάμει μεσολαβητών. Το σχέδιο αποτέλεσε την κορύφωση των μακρών διεργασιών για το Κυπριακό και τις συσσωρευμένες υποχωρήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς.

Ωστόσο, η απόρριψη του σήμαινε και το τέλος μιας πορείας στο Κυπριακός, μιας φιλοσοφίας και ενός μοντέλου λύσης.   Αυτό-φευ- δεν ίσχυσε, καθώς δεν έγινε σεβαστή η δημοκρατία. Σημειώνεται συναφώς ότι το 75,83% των Ελληνοκυπρίων τοποθετήθηκε κατά του σχεδίου έναντι 24,17% των υποστηρικτών του. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος σε διάγγελμα του στις 7 Απριλίου 2004 ζήτησε ένα ηχηρό «ΟΧΙ».

•  Οι πολίτες έδωσαν διέξοδο στην πολιτική ηγεσία με τη στάση τους στο δημοψήφισμα. Πρόσφεραν διά του αποτελέσματος τη δυνατότητα απεγκλωβισμού από τη μέχρι τότε πορεία στο Κυπριακό. 

Την ίδια ώρα, η διαχείριση του «όχι» ήταν αμυντικογενή και σε πολλές περιπτώσεις φοβική. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν οχυρώθηκε πίσω από το συντριπτικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, για να ενταφιάσει το σχέδιο και να προτάξει ένα πλαίσιο το οποίο θα οδηγούσε σε απεμπλοκή του Κυπριακού από διαχωριστικές πρόνοιες 

Δυσκολίες, ασφαλώς, υπήρχαν. Δεν ήταν εύκολο το εγχείρημα, καθώς υπήρξε μια καθολική, σχεδόν, αντίδραση από το ξένο παράγοντα.   Ωστόσο, στη διπλωματία, όπως και στον πόλεμο, η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Οι εξελίξεις γύρω από την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, θα μπορούσε να αποτελέσει την καλύτερη ευκαιρία για να υπάρξει συνέχεια στις πρωτοβουλίες για το Κυπριακό σε μια νέα βάση.

ΠΗΓΗ:skitso

Εταιρείες δημοσκοπήσεων ή εταιρείες παραπλάνησης;

του Γιώργου Καραμπελιά

Όπως αναφέραμε σε προηγούμενο κείμενό μας, πριν από δύο εβδομάδες, ένας βρώμικος πόλεμος διεξάγεται ενάντια στον συνδυασμό μας, «Αθήνα για την Ελλάδα», που συνεχίζεται και επεκτείνεται. Έχουμε ήδη αναφερθεί στη προσπάθεια αποσιώπησης της παρουσίας του συνδυασμού μας, από εφημερίδες, τηλεοράσεις και ηλεκτρονικά μέσα γενικότερα, η οποία γίνεται όλο και πιο έντονη, καθώς διαπιστώνεται η απήχηση την οποία βρίσκει ο συνδυασμός αυτός στους πολίτες της Αθήνας.

Και αυτή τη φορά ο αποκλεισμός είναι διαπαραταξιακός. Για πολλούς λόγους. Κατ’ αρχάς, διότι η εκλογική εμφάνιση και η επιτυχία ενός συνδυασμού του πατριωτικού δημοκρατικού χώρου στην Αθήνα αποτελεί πρόβλημα για ολόκληρο το διεφθαρμένο σύστημα που κυβερνάει τη χώρα και έχει μεταβάλει την Αθήνα σε «χωματερή της παγκοσμιοποίησης». Προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποτρέψουν την εμφάνιση ενός τέτοιου πόλου στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Διότι γνωρίζουν πολύ καλά πως η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών υιοθετεί τις απόψεις του δημοκρατικού πατριωτισμού και μόνο ο αποκλεισμός και η συκοφαντία επιτρέπουν στο κομματικό σύστημα να μακροημερεύει. Γι’ αυτό λοιπόν, με κάθε μέσο, αποκλεισμός.

Επιπλέον, έχουν ένα ακόμα σοβαρό λόγο για να μας αποκλείουν. Με το νέο εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, οι δήμαρχοι που θα εκλεγούν στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών δεν θα διαθέτουν πλέον πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο. Στο παρελθόν, αντίθετα, ο συνδυασμός που εξέλεγε δήμαρχο είχε αυτοδικαίως και την πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο. Έτσι, πλέον, ο νέος δήμαρχος θα είναι υποχρεωμένος να διασφαλίζει και τη συναίνεση δημοτικών συμβούλων από άλλους συνδυασμούς για να μπορεί να περάσει οτιδήποτε από το δημοτικό συμβούλιο. Κατά συνέπεια, ακόμα και συνδυασμοί που θεωρούν βέβαιο πως θα διασφαλίσουν την πλειοψηφία, όπως εκείνος του Μπακογιάννη στην Αθήνα, επειδή δεν πρόκειται να συγκεντρώσουν πάνω από 50% στον πρώτο γύρο, κάνουν ό,τι μπορούν για να κερδίσουν και την παραμικρή ψήφο από τον πρώτο γύρο. Έτσι, όλα τα κόμματα, με τους μηχανισμούς που διαθέτουν, παρεμβαίνουν κατ’ εξοχήν στους δημοσιογράφους, στα ΜΜΕ και τις εταιρείες δημοσκοπήσεων. Και αν στο παρελθόν ήταν δυνατό να χρησιμοποιούμε τους κομματικούς ανταγωνισμούς ώστε να έχουμε μια ελάχιστη πρόσβαση στα ΜΜΕ, σήμερα εκστρατεύουν όλοι εναντίον μας.