«Σας σκοτώνουν μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου»: Ανοιχτή επιστολή στους Έλληνες

«Σας σκοτώνουν μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου»: Ανοιχτή επιστολή στους Έλληνες | Του Peter Koenig
Να σηκώσουν το ανάστημά τους και να πάρουν τον έλεγχο της κατάστασης καλεί τους έλληνες ο διάσημος οικονομολόγος Peter Koenig.
«Μην πιστέψετε πολιτικούς και μίντια!
Βγείτε από αυτόν τον εγκληματικό οργανισμό που ονομάζεται Ε.Ε., από αυτό το δυτικό απατηλό νομισματικό σύστημα, πνίγεστε μέχρι θανάτου.»

Το πρώην στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας κάνει λόγο για «σκλαβιά» και «ταπείνωση» του ελληνικού λαού, επισημαίνοντας ότι βιώνει καταστάσεις που παραπέμπουν μόνο σε μια χώρα η οποία έχει ηττηθεί σε πόλεμο και καλείται να πληρώσει το τίμημα της ήττας της.Στην προκειμένη περίπτωση ο δυνάστης της είναι μια οικονομική ελίτ, ένα αρπακτικό – όπως αναφέρεi – που αυτοαποκαλείται Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στην επιστολή του καλεί τους Έλληνες να εγκαταλείψουν τους μηχανισμούς του δυτικού ιμπεριαλισμού, καθώς αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να ανοικοδομηθεί η κατεστραμμένη ελληνική οικονομία.Κίνηση, που κατά τον ίδιο, αποτελεί απαραίτητη πράξη αξιοπρέπειας.

Αναλυτικά το κείμενο της επιστολής του:

Αγαπητέ και σεβαστέ ελληνικέ λαέ,

Σας σκοτώνουν μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου και ουδείς λέει κουβέντα, πόσω μάλλον η ελληνική ελίτ ή η κυβέρνηση.Ελάχιστοι αντέδρασαν.

Άφησαν να εκτυλίσσεται η σφαγή, διότι προφανώς δεν τους αφορά.

Είναι τυφλωμένοι από την ψεύτικη λάμψη του ευρώ και ανήκουν στην ελίτ μιας τάξης Ευρωπαίων ευγενών.

Η τρόικα είναι μια εγκληματική συμμορία που αποτελείται από το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την Κομισιόν.​Προφανώς, περνούν καλά, συμπεριλαμβανομένων των σοσιαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ που καταναλώνουν χαβιάρι (μεταξύ άλλων).

Δεν κάνουν τίποτα για να σταματήσουν το αιματοκύλισμα του ελληνικού έθνους, σε ηθικό, κοινωνικό και ψυχολογικό επίπεδο.

Η πρόσβαση στο σύστημα υγείας είναι απαγορευτική, καθώς (ο τομέας) έχει ιδιωτικοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να κοστίζει πολύ ακριβά.

Στις συντάξεις έχει πέσει «ψαλίδι» για πέμπτη διαδοχική φορά. Πλέον, μοιάζουν σαν ένα πενιχρό βαλιτσάκι επιβίωσης.

Μέχρι σήμερα έχουν μειωθεί έως και 50%.

Χιλιάδες άνθρωποι επιβιώνουν χάρη στα συσσίτια.

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ...

Το αποφασιστικό χρέος του πολιτικού δεν είναι να ενθαρρύνει την μετανάστευση, αλλά να την εμποδίζει, ανοίγοντας στους ανθρώπους προοπτικές στον τόπο τους. 

Η μεταφορά φτηνών εργατικών χεριών στην Ευρώπη, ανήκει στα συμφέροντα του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού των αρπακτικών και όχι της αριστεράς.

«Ήρθες να με κρεμάσεις;»: Πώς το τουρκικό κράτος αντιδρά διαχρονικά στην εξέγερση των Κούρδων

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ

«Θα με κρεμάσετε», είπε γυρίζοντας σ’ εμένα, «εσύ ήρθες από την Άγκυρα για να με κρεμάσεις;». Κοιταχτήκαμε.

Πρώτη φορά ερχόμουν πρόσωπο με πρόσωπο με έναν άνθρωπο που επρόκειτο να εκτελεστεί. Με κοίταξε με ένα περιπαικτικό θλιμμένο ύφος. Μπήκαμε στο τμήμα. Ήρθε ο εισαγγελέας. Τον ρώτησε αν ήθελε να κάνει ναμάζι (προσευχή). Δεν θέλησε. Τον ρωτήσαμε την τελευταία του επιθυμία. «Έχω σαράντα λίρες», είπε, «δώστε τις στο γιο μου». Εκείνη την ώρα εκτελούνταν, έξω στην πλατεία, ο Φιντίκ Χαζίφ. Το σκοινί έσπασε δύο φορές. Στάθηκα μπροστά στο παράθυρο για να μη βλέπει ο Σεγίτ Ριζά.

Ο Φιντίκ Χαζίφ εκτελέστηκε. Βγάλαμε τότε το Σεγίτ Ριζά στην πλατεία. Έκανε κρύο και ήταν ερημιά. Ο Σεγίτ Ριζά όμως μίλησε στην ερημιά, στο κενό της πλατείας λες και ήταν γεμάτη κόσμο.

-«Εβλάντι Κερμπελάχιγ. Μπιχατάγιχ (Είμαστε τέκνα του Θεού. Είμαστε αναμάρτητοι). Είναι ντροπή. Είναι απάνθρωπο. Είναι έγκλημα».

Ανατρίχιασα. Ύστερα, ο ηλικιωμένος αυτός άνθρωπος περπάτησε με σταθερό βήμα. Έσπρωξε στην άκρη τον Τσιγγάνο (τον πληρωμένο δήμιο). Ανέβηκε στο σκαμνί. Πέρασε το σκοινί στον λαιμό του και μετά κλότσησε το σκαμνί – αυτοεκτελέστηκε.

Είναι δύσκολο να λυπηθεί κανείς για το μοιραίο τέλος ενός ανθρώπου που υπήρξε τόσο σκληρός ώστε να σκοτώσει ένα νέο αξιωματικό στην ηλικία του γιου του. Δεν μπορούσα όμως να μην αναγνωρίσω το θάρρος του γέρου. Ήμουν αναστατωμένος. Είπα στον διευθυντή της ασφάλειας ότι κρυώνω και θα πάω στο ξενοδοχείο.

Την ώρα που εκτελείτο Σεγίτ Ριζά από μακριά ερχόταν η φωνή του γιου του:

«Λυπηθείτε με. Λυπηθείτε τα νιάτα μου. Μη με σκοτώνετε!».

Π. Ήφαιστος, ΠΕΡΙ ΣΟΡΟΣ, «»ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ» «ζητήματος»», ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ, ΠΑΡΑΪΔΡΥΜΑΤΩΝ

Π. Ήφαιστος, ΠΕΡΙ ΣΟΡΟΣ, «»ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ» «ζητήματος»», ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ, ΠΑΡΑΪΔΡΥΜΑΤΩΝ κτλ: «ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΚΛΕΙ­ΨΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ».

BY ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑ on 03/02/2018

Για αυτούς τους λίγους που επειδή θέλουν και μπορούν να διαβάσουν πέραν της μισής σελίδας για να εμβαθύνουν στοιχειωδώς στα πολιτικά ζητήματα και ιδιαίτερα στις πολιτικές ασθένειες της διεθνούς πολιτικής, θα «επεκταθώ» στα φαινόμενα που ορίζονται ως διεθνικά φαινόμενα. Το γράφω αυτό γιατί πολλοί ναι μεν σωστά χρησιμοποιούν το διαδίκτυο ως πεδίο συζητήσεων αλλά ακόμη περισσότεροι εθίστηκαν σε συνθήματα και αφορισμούς μιας γραμμής ή μιας παραγράφου.

Η γνώση όμως και η πολιτική παιδεία –και το διαδίκτυο είναι ή μπορεί να είναι είδος Δήμου, απόκτησης γνώσης και σχολείο πολιτικής παιδείας– απαιτούν βάσανο και συχνά κόπο. Κόπος βέβαια δεν είναι η ανάγνωση ενός ενδιαφέροντος και αξιόπιστου βιβλίου ή ενός δοκιμίου.

Τα διεθνικά φαινόμενα είναι αναμφίβολα το σημαντικότερο και για πολλούς το μεγαλύτερο πρόβλημα του κρατοκεντρικού κόσμου όπως είναι και όπως εξελίσσεται τον 21ο αιώνα. Διεθνικοί δρώντες ορίζονται ως εκείνοι οι δρώντες οι οποίοι διαφεύγουν εν μέρει ή πλήρως των ελέγχων της κρατικής κυριαρχίας και ή των θεσμών διακυβερνητικής διακυβέρνησης. Συμπεριλαμβάνει τρομοκράτες, οικονομικούς εγκληματίες, τοκογλύφους, κερδοσκόπους, φοροφυγάδες και κάθε άλλο ελλειμματικά ή πλήρως κοινωνικοπολιτικά ανέντακτο και ανεξέλεγκτο.

Όπως γράψαμε σε πολλά βιβλία μας και κυρίως στις μονογραφίες «Οι διεθνείς σχέσεις ως αντικείμενο επιστημονικής μελέτης» και στο «Κοσμοθεωρία των Εθνών», τα διεθνικά φαινόμενα είναι και ένα μεγάλο επιστημονικό ζήτημα γιατί υπογραμμίζει και τονίζει τις εν εξελίξει ασθένειες του διεθνούς συστήματος, της διεθνούς διακυβέρνησης και των προβλημάτων κοινωνικοπολιλτικής οργάνωσης που αντιμετωπίζουν πρωτίστως τα λιγότερο 

ισχυρά κράτη–αλλά όχι μόνο– των οποίων η διανεμητική δικαιοσύνη διαβρώνεται, πλήττεται ή και όπως συμβαίνει στην περίπτωση της Ελλάδας σήμερα καταστέλλεται με αποτέλεσμα να εξουσιάζεται από τοκογλύφους, κερδοσκόπους και τους συνεργαζόμενους με αυτούς ηγεμονικούς παράγοντες.

Σε πιο πρακτικό επίπεδο, μεταξύ άλλων στην Ελλάδα αλλά και ευρύτερα,

Παγκόσμια χρέη εκτός ελέγχου -Βασίλης Βιλιάρδος

Αυτό που ανησυχεί συνήθως τις αγορές είναι το ιδιωτικό χρέος, επειδή είναι ιδιαίτερα ευάλωτο στα αυξανόμενα επιτόκια – οπότε το γεγονός ότι, ο ιδιωτικός τομέας σε πολλά κράτη είναι σήμερα υπερχρεωμένος, ενώ ξεκίνησε η άνοδος των επιτοκίων, έχει σημάνει παγκόσμιο συναγερμό.

.

Άρθρο

Το δεύτερο τρίμηνο του 2018 το παγκόσμιο χρέος συνέχισε την ξέφρενη ανοδική του πορεία, φτάνοντας για πρώτη φορά στα 260 τρις $ ή στο 320% του ΑΕΠ του πλανήτη. Από αυτά, το 61% ή τα 159 τρις $ είναι ιδιωτικό χρέος χωρίς το χρηματοπιστωτικό κλάδο, ενώ μόλις το 23% κρατικό χρέος ή τα 60 τρις $ – από τα οποία τα 21 τρις $ οφείλονται μόνο από τις Η.Π.Α. (πηγή). Όσον αφορά την Κίνα, δεν εμπιστεύεται κανείς τα στατιστικά της στοιχεία, επειδή πολύ συχνά αποδείχθηκαν παραποιημένα – οπότε μπορεί τόσο το δημόσιο χρέος της, όσο και αυτό των επιχειρήσεων της που είναι ήδη το υψηλότερο διεθνώς, να είναι πολύ μεγαλύτερα.

Περαιτέρω, όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές, ήδη από το ξεκίνημα της κρίσης και την σκόπιμη χρεοκοπία της Ελλάδας, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι το συνολικό χρέος ενός κράτους – το δημόσιο δηλαδή συν το ιδιωτικό, χωρίς το χρηματοπιστωτικό τομέα. Εν προκειμένω, με βάση το γράφημα της BIS που ακολουθεί, το Λουξεμβούργο κατέχει την πρώτη θέση παγκοσμίως, με 434% του ΑΕΠ του, ξεπερνώντας ακόμη και την Ιαπωνία – το συνολικό χρέος της οποίας είναι στο 373% του ΑΕΠ της, με το μεγαλύτερο μέρος του να αφορά το δημόσιο.

Ακολουθούν η Ιρλανδία (345%) που έχει δήθεν διασωθεί, όπου αναφερθήκαμε στο παρελθόν στα βρώμικα στατιστικά στοιχεία της (ανάλυση), καθώς επίσης στην ανάληψη εκ μέρους των Πολιτών της του χρέους των τραπεζών με τον εκβιασμό της ΕΚΤ, η Πορτογαλία (323%) και η Γαλλία (304%) – ενώ όλες αυτές προηγούνται της Ελλάδας (294%), παρά την κατάρρευση του ΑΕΠ μας και την εγκληματική πολιτική των μνημονίων, μέσω της οποίας εκτοξεύθηκε το δημόσιο χρέος ακόμη και μετά το PSI (στο γράφημα μάλλον αφαιρούνται τα ταμειακά διαθέσιμα).

Ο άθεος που έγεινε ερημίτης, και το θαύμα του Αγίου Παϊσίου

 

Η χαρά του ερημίτη

Απο το βιβλίο '' Ο μέσα ποταμός''

Στα μέσα Μαΐου του 2010, λίγο μετά το τέλος της ακαδημαϊκής μας χρονιάς, η Έμιλι κι εγώ γυρίσαμε στην Κύπρο για νέες συζητήσεις με τον πατέρα Μάξιμο. Θεωρούσα ότι η δουλειά μου είχε ολοκληρωθεί ουσιαστικά, επομένως δεν χρειαζόμουν άλλο υλικό για το βιβλίο.

Όμως, η Έμιλι επέμενε να γνωρίσω έναν Κύπριο επιχειρηματία τον οποίο δεν γνώριζε η ίδια, αλλά που, σύμφωνα με μια στενή φίλη της, τη Θέκλα, είχε μια εκπληκτική ιστορία την οποία έπρεπε να ακούσω.

Έχοντας ακούσει πολλές θαυμαστές και παραφυσικές ιστορίες, ήμουν απρόθυμος να επενδύσω κι άλλο χρόνο σε νέες γνωριμίες. Όμως, όπως συνήθως, η διαίσθηση της Έμιλι αποδείχθηκε απόλυτα εύστοχη.

Τελικά, πείσθηκα να γνωρίσω τον Γιάννη,
τον άγνωστο με την ασυνήθιστη εμπειρία...

Ο Γιάννης στην αρχή αντιμετώπισε με καχυποψία τις προθέσεις της Έμιλι, όταν έλαβε το τηλεφώνημά της. «Πώς βρήκατε τον αριθμό μου;» ήταν η πρώτη του αντίδραση.


Όπως φαίνεται, η ιστορία του ήταν ένα μυστικό που το γνώριζε μόνο ένας μικρός κύκλος έμπιστων φίλων. Η Θέκλα την είχε μάθει έμμεσα, από φίλους στην ενορία της είναι πάντα δύσκολο να κρατήσεις μυστικά στην Κύπρο Όταν, όμως, η Έμιλι του εξήγησε το λόγο του τηλεφώνημα της, ο άγνωστος μαλάκωσε κάπως.

«Έχω διαβάσει τα βιβλία του συζύγου σας», είπε. «Και δεν θα είχα αντίρρηση να του αφηγηθώ την ιστορία μου».

Μια Δευτέρα πρωί, δύο μέρες μετά το τηλεφώνημα της Έμιλι, ο Γιάννης έφτασε στο διαμέρισμά μας μαζί με ένα φίλο του, τον Σωτήρη, συνταξιούχο κρατικό υπάλληλο. Στην αρχή έδειχνε ανήσυχος, αλλά όταν αρχίσαμε να μιλάμε, ξεπέρασε την επιφυλακτικότητά του.

Το γεγονός ότι ο φίλος του ήταν πνευματικός μαθητής του πατρός Μαξίμου μας βοήθησε να δημιουργήσουμε μια φιλική επαφή από την αρχή. Ύστερα από μερικά λεπτά προεισαγωγικών εξηγήσεων, ο Γιάννης άρχισε να αφηγείται την ιστορία του λεπτομερειακά.

Ήταν ένας πενηντάχρονος επιχειρηματίας, παντρεμένος, με δύο παιδιά, δύο κόρες εφηβικής ηλικίας. Σε ένα επιχειρηματικό ταξίδι σε μια πρώην σοβιετική δημοκρατία, τον συνέλαβαν και τον έκλεισαν φυλακή με πλαστές κατηγορίες σωματεμπορίας.

Μας εξήγησε ότι οι δεσμοφύλακες στην πραγματικότητα ανήκαν σε ένα κύκλωμα τύπου μαφίας και η σύλληψή του έγινε με σκοπό να του αποσπάσουν λύτρα.

Εθνομηδενοφασίστες

Δημοσιεύθηκε: Φύλλο 432 - 1/12/2018-Δρόμος της Αριστεράς

 

Facebook

 

Twitter

 

Email

 

Print

 

Google+

του Στάθη*

Ηάσκηση πατριωτικής πολιτικής δεν αφήνει κανένα περιθώριο στον εθνικισμό. Αντιθέτως η πολιτική που άσκησε η κυβέρνηση εν σχέσει με τη FYROM ανοίγει τον δρόμο στον εθνικισμό των Σκοπιανών και στον εθνικισμό των Ελλήνων.

Πολιτικές όπως εκείνη του Κατευνασμού απέναντι στην Τουρκία ή της εκτέλεσης ιμπεριαλιστικών εντολών, όπως συνέβη με το Σκοπιανό, βαθαίνουν την υποτέλεια. Και η υποτέλεια θέτει πάντα σε κίνδυνο την εθνική ακεραιότητα, αφού πρώτα καταστρέψει τη λαϊκή κυριαρχία και εκχωρήσει την εθνική ανεξαρτησία.

Ο κυρίαρχος εθνομηδενισμός ανοίγει τον δρόμο στον εθνικισμό. Ο οποίος αρπάζει την ευκαιρία να εμφανισθεί ως πατριωτισμός, ενώ είναι ακριβώς το αντίθετο, όπως απέδειξε η συνεργασία των εθνικιστών με τους ναζιστές στην Κατοχή ή η προδοσία τους στο Κυπριακό λόγω της υποτέλειάς τους στους Αμερικανούς.

Δεν πάνε, από ιστορική άποψη, πολλά χρόνια από την εποχή που οι αριστεροί διαδήλωναν για να υποστηρίξουν τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της Κύπρου.

Σήμερα ο κυρίαρχος εθνομηδενισμός έχει διαστρέψει τις έννοιες υποκαθιστώντας, φέρ’ ειπείν, τον διεθνισμό με μια νεοταξίτικη προσαρμογή στην παγκοσμιοποίηση και ένα φλούφλικο ου μην αλλά και λιγούρικο κοσμοπολιτισμό.

Σ’ αυτόν τον βάλτο λιμνάζει πολύ χρυσάφι για βρώμικες δουλειές, όπως η εξουθένωση της ταυτότητας των λαών και η ταξική υποδούλωση των πολιτών.

Μέσα στη σύγχυση που ο κυρίαρχος εθνομηδενισμός έχει δημιουργήσει αναπαράγοντας με όχημα τη γονατισμένη Αριστερά κάθε λογής αμερικανιά, από τον πολυπολιτισμό έως τον αυτοπροσδιορισμό και από τον μεταμοντερνισμό έως την πολιτική ορθότητα, πολλοί λαοί, πολλές κοινωνίες διαισθάνονται υπαρξιακό κίνδυνο και αντιδρούν όπως η καταψήφιση του Σχεδίου Ανάν απέδειξε ή τώρα αποδεικνύουν στη Γαλλία τα «κίτρινα γιλέκα».

Το θέμα είναι τεράστιο (κι όπως πάντα στα Προτεκτοράτα γελοίο). Οπωσδήποτε οι μαθητές δεν μπορούν να λύσουν το «Μακεδονικό», αλλά όποιος δεν καταλαβαίνει την αγωνία των παιδιών για το πλαίσιο της ύπαρξής τους ως προσώπων, είναι βλαξ. Ή πονηρός εθνομηδενιστής, άλλων αφεντικών υπηρέτης

Η στείρα υστερία περί ανόδου της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη και αλλού δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το εν λόγω φαινόμενο, όσον ο εθνομηδενισμός τροφοδοτεί τον εθνικισμό κι όσον η αλήθεια σπρώχνεται στη λήθη (όπως γίνεται με τα εγκλήματα του φασισμού), επιτρέποντας έτσι τη νεκρανάστασή του (όπως στις Βαλτικές χώρες ή την Ουκρανία) και την επανεμφάνισή του με άλλα προσωπεία όπως στην Ιταλία, τη Γερμανία, την Ουγγαρία και αλλού (με τρομακτικές μάλιστα αναλογίες ως προς τη διαδρομή του).

Η απίσχναση της αστικής δημοκρατίας προς όφελος της οικονομικής δικτατορίας και η ενσωμάτωση μεγάλου μέρους της Αριστεράς στην παγκοσμιοποίηση διά του εθνομηδενισμού αποσυνθέτουν τις κοινωνίες, δημιουργούν προτεκτοράτα και μετατρέπουν τους πολίτες σε ανδράποδα.

Για να γίνονται όλα αυτά κι επειδή έγιναν όλα αυτά, η δημόσια συζήτηση για όσα συμβαίνουν κατ’ αυτάς στα σχολεία και εν μέσω των μαθητών πρέπει να διεξάγεται σε επίπεδο Πολάκη-Αδώνιδος ή εθνομηδενισμού-χρυσαυγιτισμού.

Οι μαθητικές καταλήψεις και ο μακαρθισμός των εθνομηδενιστών

Του Γιώργου Καραμπελιά από το slpress.gr

Eδώ και μερικές βδομάδες, έχουν ξεκινήσει καταλήψεις διαμαρτυρίας των μαθητών υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας και ενάντια στη Συνθήκη των Πρεσπών. Το κίνημα αυτό αποτελεί εξέλιξη της γενικής κινητοποίησης που ξεκίνησε από τα συλλαλητήρια σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Ελλάδας και εκφράστηκε και στις συμβολικές πράξεις διαμαρτυρίας κατά τις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου.

Η κυβέρνηση, για να δικαιολογήσει την ενδοτικότητά της απέναντι σε Σκοπιανούς και Αλβανούς, καθώς και την κυριολεκτικά ανεκδιήγητη συμφωνία των Πρεσπών, βάζει μπροστά μια εμφυλιοπολεμική συκοφαντία και καταδικάζει τις κινητοποιήσεις ως υποκινούμενες από φασίστες και χρυσαυγίτες. Στην πραγματικότητα, αυτές είναι αυθόρμητες, γιατί ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της νεολαίας, ιδίως στη Μακεδονία, αντιδρά απέναντι στη Συμφωνία των Πρεσπών αλλά και στον γενικότερο εθνομηδενισμό που διοχετεύει η κυβέρνηση στα σχολεία, φτάνοντας να θέλει να καταργήσει ακόμα και τις εθνικές γιορτές και την ίδια την ιστορική μνήμη του ελληνισμού.

Κι όμως, σε αυτό το κίνημα, υπάρχει μια κρυμμένη δυναμική. Η αναγέννηση του πατριωτικού αισθήματος μέσα στη νεολαία ωθεί κομμάτια της να θέτουν σε πρώτη προτεραιότητα το «εμείς», μιλώντας για λογαριασμό της κοινωνίας ως συνόλου, με τρόπο που έχει να συμβεί εδώ και πολλές δεκαετίες. Οι μαθητές δεν καταλαμβάνουν τα σχολεία για τα κυλικεία ή τις εκδρομές, όπως τόσο συχνά συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια. Χαρακτηριστική για το ήθος και τα κίνητρα των κινητοποιούμενων μαθητών είναι η επιστολή μαθητή, προέδρου του δεκαπενταμελούς ενός σχολείου, που δεν πραγματοποίησε κατάληψη αλλά συμπαραστέκεται στους καταληψίες και συμμερίζεται τις απόψεις τους:

«Πριν από μέρες συζητήθηκε και στο δικό μας σχολείο το ενδεχόμενο της κατάληψης σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αποφασίσαμε ότι δεν θα κάνουμε κατάληψη γιατί κάτι τέτοιο θα λειτουργούσε σε βάρος της μάθησής μας. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι συμφωνούμε με την προδοτική συμφωνία που χαρίζει στους βόρειους γείτονές μας κομμάτι της ιστορίας μας. Κατανοούμε πλήρως όλους τους μαθητές των σχολείων που βρίσκονται σε κατάληψη». (Thestival team, Κοινωνία, 27/11/18 20:55 )

Από την εποχή του Κυπριακού

Η κίτρινη γαλλική «επανάσταση» - Βασίλης Βιλιάρδος

Πάντοτε σε εποχές σημαντικών αλλαγών παγκοσμίως, συνέβαιναν εντελώς αυθόρμητες, ανεξέλεγκτες και εκρηκτικές κοινωνικές εξεγέρσεις στη Γαλλία – όπου η σημερινή είναι η συνέχεια της παράδοσης των Γάλλων να αντιστέκονται εναντίον των κυρίαρχων τάξεων, των ελίτ, όταν ξεπερνούν τα όρια, με γνώμονα τα κοινωνικά δικαιώματα όλων των ανθρώπων του πλανήτη.   

.

Μόνο οι λαοί που θα καταλάβουν τη λογική που τους καταστρέφει και θα την απορρίπτουν, θα μπορούν να επιβιώσουν στην υπαρξιακή κρίση της Δύσης (T.M.).

.

Ανάλυση

Η Ευρώπη έχει «γεννήσει» πολλούς οικονομικούς μεταρρυθμιστές τα τελευταία χρόνια – όπως τον T. Blair στη Μ. Βρετανία, τον G. Schroeder στη Γερμανία με την πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα και με το μισθολογικό dumping, το διορισμένο τεχνοκράτη M. Monti στην Ιταλία που ανέτρεψε τον Berlusconi, τον M. Renzi που τον διαδέχθηκε, τον M. Rajoy στην Ισπανία με τη διεφθαρμένη διακυβέρνηση του και τον E. Macron σήμερα στη Γαλλία. Όλοι αυτοί οι πολιτικοί ηγέτες προσπάθησαν να υπηρετήσουν όσο το δυνατόν καλύτερα τους κυρίαρχους του σύμπαντος – τις τοκογλυφικές αγορές που έχουν αναλάβει τα ηνία της Δύσης, μετά την παγκοσμιοποίηση και την υπερχρέωση της.

Αυτό που όμως δεν σκέφθηκαν ούτε οι αγορές, ούτε οι έμμισθοι υπηρέτες τους, μεταξύ των οποίων η Κομισιόν και η ΕΚΤ, είναι πόσο ανασφάλεια και πόση έλλειψη ελέγχου μπορεί να αντέξει η ανθρώπινη ψυχή – εκτεθειμένη σε έναν αιμοβόρο, παγκόσμιο ανταγωνισμό, χωρίς κανένα προστατευτικό δίχτυ. Πόσες αλλαγές δηλαδή είναι σε θέση να δεχθεί το ανθρώπινο μυαλό, όταν παράλληλα το μέσο σημερινό άτομο είναι ήδη «υπερφορτωμένο» – με την εξασφάλιση των εξόδων της οικογένειας του, με την εξυπηρέτηση των δανείων του ή με την πληρωμή όλο και υψηλότερων φόρων, ενώ δεν μπορεί τόσο απλά να μετακομίζει κάπου αλλού, επειδή εκεί θα βρει μία καλύτερη θέση εργασίας.

Εν προκειμένω φαίνεται πως οι «Έλληνες» είναι περισσότερο ευπροσάρμοστοι και ανθεκτικοί σε όλα αυτά, κρίνοντας από το ότι αφενός μεν μεταναστεύουν μαζικά αναζητώντας εργασία κάπου αλλού και αδιαφορώντας για την πατρίδα τους, αφετέρου παραμένουν ήσυχοι – παρά το ότι ληστεύονται από τους πάντες και εξευτελίζονται διεθνώς, ενώ προβλέπεται η αλλαγή ιδιοκτησίας της Ελλάδας, καθώς επίσης η μετατροπή τους σε αναξιοπρεπείς, φθηνούς σκλάβους χρέους μίας κατεχόμενης γερμανικής αποικίας. Έχουν σκύψει λοιπόν δουλικά το κεφάλι, ανέχονται τα πάντα από τις κυβερνήσεις τους που δεν είναι τα εκάστοτε πιόνια των δανειστών αλλά η Τρόικα, ακόμη και τον εδαφικό διαμελισμό της χώρας τους μαζί με την κλοπή της ιστορίας της, αναλώνονται σε κενές συζητήσεις και επαναστατούν εικονικά – κυρίως από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με τα οποία εκτονώνονται.

Η πρωταθλήτρια του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος-Βασίλης Βιλιάρδος

Σύμφωνα με τη Διεθνή Διαφάνεια, όλο και περισσότερο μαύρο χρήμα από το εξωτερικό εισρέει για ξέπλυμα στη γερμανική αγορά ακινήτων – ενώ στοιχεία των ιταλικών διωκτικών υπηρεσιών δείχνουν ότι, μέλη της μαφίας προσπαθούν να ξεπλύνουν τεράστια ποσά από το εμπόριο κοκαΐνης, αγοράζοντας ακίνητα στη Γερμανία. 

.

Επικαιρότητα

Είχαμε γράψει πέρυσι τα εξής (πηγή): «Σύμφωνα με μία γνωστή γερμανική εφημερίδα, η Γερμανία θεωρείται ως εκείνη με τη μεγαλύτερη αγορά μαύρου χρήματος στην Ευρώπη – αφού ο όγκος του ξεπλύματος ετήσια υπερβαίνει τα 100 δις €, χωρίς τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, αλλά συμπεριλαμβανομένων των τυχερών παιχνιδιών και της γαστρονομίας.

Στην κορυφή της Ευρώπης λοιπόν η Γερμανία, όσον αφορά τις απάτες (άρθρο), στην 8η θέση παγκοσμίως ως φορολογικός παράδεισος (άρθρο), μεταξύ των πρωταθλητών της φοροδιαφυγής, καθώς επίσης πρώτη σε σχέση με τη διακίνηση μαύρου χρήματος στην ήπειρο μας – ενώ υπάρχουν δυστυχώς Έλληνες που θεωρούν ότι, μόνο στη χώρα μας υπάρχει φοροδιαφυγή, ενώ είναι ένας από τους βασικούς λόγους, για τον οποίο αξίζουμε την παραδειγματική τιμωρία που μας επιβάλλει η εντιμότατη εταίρος μας!

Συνεχίζοντας, παρά το ότι η έκταση του ξεπλύματος μαύρου χρήματος στη Γερμανία είναι τεράστια, το ρίσκο που έχουν οι «εγκληματίες» να ανακαλυφθούν είναι ελάχιστο, κυρίως λόγω της νομοθεσίας – όπως για παράδειγμα το φορολογικό απόρρητο για δικηγόρους και συμβολαιογράφους, καθώς επίσης η ελλειμματική δημόσια διοίκηση.

Όλα μαζί τα ομοσπονδιακά κρατίδια της χώρας των 80 εκ. ανθρώπων απασχολούν μόλις 50 ελεγκτές μαύρου χρήματος – λιγότερους δηλαδή από 1 προς 1.000.000 κατοίκους! Τυχαίο; Ασφαλώς όχι, αφού με τον τρόπο αυτό η Γερμανία διευκολύνει έμμεσα τις εισροές του μαύρου χρήματος από το εξωτερικό, το οποίο επενδύεται και καταναλώνεται εντός της – με αποτέλεσμα να επωφελείται σημαντικά.

Εξαιτίας των αποκαλύψεων τώρα η Γερμανία αποφάσισε να αυξήσει τη δύναμη των ελεγκτών, προσλαμβάνοντας επί πλέον 100 άτομα! Σύμφωνα δε με τον κ. Σόιμπλε, ο οποίος ουσιαστικά είναι υπεύθυνος, με τους συνολικά περίπου 165 ελεγκτές που θα έχει σύντομα στη διάθεση της η χώρα, «θα φωτίσει περισσότερο το σκοτάδι των παράνομων ροών χρημάτων» – κάτι που βέβαια κανείς δεν πιστεύει.

«Έβαλα δύο τάγματα και αλληλοσυγκρούστηκαν και γέμισαν την χαράδρα πτώματα και εγώ έφυγα μέσα από τα μάτια τους». Η θρυλική παγίδα θανάτου που έστησε ο Αυξεντίου στους Βρετανούς στη μάχη στα Σπήλια

Στις 11 Δεκεμβρίου, ο Γρηγόρης Αυξεντίου μαζί με τον αρχηγό της ΕΟΚΑ Γρίβα Διγενή και κάποιους άλλους αντάρτες, έστησαν μία παγίδα θανάτου στους Βρετανούς, στην περιοχή Σπήλια. Μπερδεύοντάς τους, τελικά οι Άγγλοι στρατιώτες αλληλοεξοντώθηκαν. 

Στην κορυφογραμμή που δεσπόζει το χωριό Κούρδαλι βρίσκονταν τα λημέρια της ΕΟΚΑ. Ουσιαστικά επρόκειτο για ένα σύστημα τριών κρησφύγετων, αποθηκών, μαγειρίων και άλλων μυστικών εγκαταστάσεων. Το σημείο όμως προδόθηκε και περικυκλώθηκε από Βρετανούς στρατιώτες. Στόχος τους ήταν η σύλληψη του αρχηγού της ΕΟΚΑ και άλλων ανταρτών. Αν το πετύχαιναν θα έδιναν τέλος στον απελευθερωτικό αγώνα. Ο Γρίβας με τον Αυξεντίου και άλλους 18 αντάρτες, βρίσκονταν στο κρυσφύγετό τους, ανατολικά της Κακοπετριάς στο χωριό Σπήλια. Τότε έφτασαν βρετανικά φορτηγά γεμάτα στρατιώτες. Ο Διγενής διέταξε τον Αυξεντίου να κάνει αναγνώριση. Γυρίζοντας πίσω, ανέφερε πώς επρόκειτο για περίπου 200-250 στρατιώτες, οι οποίοι κατευθύνονταν προς την πλευρά τους. 

Μεταμοντέρνα Αριστερά (21)– Η Δικτατορία του Λουμπεναριάτου

Του Ηλία Παπαναστασίου

Αφυδατώνοντας την Ελληνική Οικονομία και φορολογώντας την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αποφάσισαν οι Αυτιστικοί του Διπολικού ΣΥΡΙΖΑ να μοιράσουν καθρεφτάκια στους Ιθαγενείς μετονομάζοντας το μοίρασμα της Φτώχειας και την κατανομή της Αθλιότητας σε «Κοινωνική Πολιτική της Πρώτη Φορά κλπ». Ταυτόχρονα, χωρίς ίχνος αιδούς και αξιοπρέπειας έδωσαν αυξήσεις, που ξεπέρασαν το 17% κατά το διάστημα της Κυβέρνησής τους, στο Δημοσιοϋπαλληλικό Μανδαρινάτο και το οποίο στελεχώνει τα μεσαία και ανώτερα στρώματα του Κρατικού Μηχανισμού 
όταν οι μισθοί του Ιδιωτικού Τομέα που αφορούν τους εργαζομένους βρίσκονται στο κατώτατο επίπεδο, μη ξεπερνώντας τα 400–500 ευρώ, με αδήλωτη εργασία και σε πάμπολλες περιπτώσεις – ιδιαίτερα στον χώρο της εστίασης– να μην πλησιάζουν τα 5 ή 10 ένσημα το μήνα αν και απασχολούνται κανονικότατα. 

Είναι προτιμότερο για τους «μη μου άπτου» Δικαιωματικούς «Αριστερούς» η καλοζωία των Πραιτοριανών τους δηλαδή των Lumpen που βολεύτηκαν στο Δημόσιο παρά η οργανωμένη ενίσχυση των θέσεων εργασίας στον Ιδιωτικό Τομέα με τις εξαθλιωμένες θέσεις εργασίας που προσφέρει σε νέα άτομα. Προέχει η καλοζωία των Πραιτωριανών που αναβαθμίστηκαν κοινωνικά και από συριζοτρόλ έγιναν «κάποιοι» σε υψηλόμισθες θέσεις του Δημοσίου, ειδικότερα του στενού πυρήνα του Κράτους. 

Ταυτόχρονα ο Μέγας Chief της Φυλής των Ινδιάνων, παραδίδει μαθήματα σοβαρότητας στην Γειτονική Ιταλική Κυβέρνηση προτρέποντας τα μέλη της να συμβιβαστούν όπως ακριβώς έκανε και ο ίδιος εισάγοντας τον διεθνή όρο kolotoumba. 

Ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να αφήσει – όπως φαίνεται– φήμη μεταγενέστερου δεινού Διπλωμάτη και Διαπραγματευτή προκαλώντας άφθονο γέλιο σε όλους μας και μάλιστα σε τόσο δύσκολους και στενάχωρους καιρούς. 

Θετικό σημείο είναι το γενναιόδωρο γιουχάισμα που υφίστανται οι πρωτοκλασάτοι του ΣΥΡΙΖΑ, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τις αποδοκιμασίες Υπουργών και Ηγετικών Στελεχών στον εορτασμό του Πολυτεχνείου. 

Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλώντας όλους τους διαφωνούντες μαζί του «Φασίστες» δεν ορρωδεί προ ουδενός». Οι «Δίκαια Αγανακτισμένοι» έγιναν «Ακροδεξιοί Φασίστες» και οι Δημοσιογράφοι των ΜΜΕ που αντιστέκονται «Προπαγανδιστές των Fake News».. Kυριολεκτικά, μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσει… 

Τα κίτρινα γιλέκα -Σερένα Νομικού

Οι διαδηλωτές στη Γαλλία δεν έχουν κανέναν αρχηγό, καμία οργάνωση και δεν εκφράζουν καμία απαίτηση. Το μοναδικό που τους ενώνει είναι ένας ύμνος: η Μασσαλιώτιδα, το γαλλικό τραγούδι που γεννήθηκε στην επανάσταση του 1789.

.

Επικαιρότητα

Κανένας δεν είχε προβλέψει τίποτα. Κανένας δεν φανταζόταν πως αυτός ο θηριώδης αριθμός ατόμων θα πλημμύριζε τους δρόμους του Παρισιού (άρθρο μου). Κανένας δεν σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να κλιμακωθεί η βία στις διαμαρτυρίες σε ολόκληρη τη Γαλλία. Κανένας δεν υπέθετε πως η κυβέρνηση θα ένοιωθε τόσο ανίσχυρη και ανασφαλής, αδυνατώντας να αντιμετωπίσει τα «κίτρινα γιλέκα» που έχουν γεμίσει τις τηλεοπτικές οθόνες του πλανήτη.

Πόσο μάλλον όταν τα «κίτρινα γιλέκα» δεν έχουν κανέναν αρχηγό, καμία οργάνωση και δεν εκφράζουν καμία απαίτηση. Το μοναδικό που ενώνει τους διαδηλωτές είναι ένας ύμνος: η Μασσαλιώτιδα, το πασίγνωστο γαλλικό τραγούδι που γεννήθηκε στην επανάσταση του 1789. Εντυπωσιακό για εμάς τους Έλληνες και τις Ελληνίδες που, παρά το ότι έχουμε υποφέρει τα πάνδεινα επί οχτώ ολόκληρα χρόνια, έχουμε σκύψει το κεφάλι ισχυριζόμενοι πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, επειδή δεν υπάρχει ηγέτης!

Που επικρίνουμε αυτούς που μας υποδεικνύουν πως έτσι θα καταστραφούμε και θα χαθούμε ως Έθνος από το πρόσωπο της γης ως ανεύθυνους, αφού έτσι θέτουν σε κίνδυνο την κοινωνική ηρεμία! Που έχουμε εξευτελιστεί διεθνώς, αποτελώντας ντροπή για την Ευρώπη. Που έχουμε χάσει την εθνική μας αξιοπρέπεια, την υπερηφάνεια, την ελευθερία και την κυριαρχία μας, χωρίς καμία ουσιαστική διαμαρτυρία.

Που έχουμε ανεχτεί την παράνομη αντιστροφή του δημοψηφίσματος, την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας, την εξορία 500.000 παιδιών μας, τη μεταφορά των χρεών μας στις επόμενες γενιές, τη φτωχοποίηση και τον εξευτελισμό μας ακόμη και από τους αδύναμους γείτονες μας, με μία αδιαφορία που κυριολεκτικά σκοτώνει. Τι μπορεί αλήθεια να πει κανείς; Την πικρή αλήθεια. Απλά ότι έχουν απομείνει πολύ λίγες Ελληνίδες και ακόμη λιγότεροι Έλληνες στην Ελλάδα.