Samora Machel... η μετανάστευση είναι το πρώτο εμπόδιο στην Επανάσταση

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

25 Ιούνη 1975... το Απελευθερωτικό Μέτωπο της...

Μοζαμβίκης (Mozambique Liberation Front - FRELIMO) απελευθερώνει τη χώρα από τα δεσμά της Πορτογαλικής αποικιοκρατίας. Το θρυλικό Εθνικοαπελευθερωτικό Κίνημα FRELIMO ιδρύθηκε το 1962 και το 1964 ξεκίνησε τον ένοπλο αγώνα.

Ηγέτης και πρώτος πρόεδρος της Μοζαμβίκης ο  Samora Machel, μέχρι τον θάνατό του σε αεροπορικό ατύχημα 19 Οκτώβρη 1986.

Σύντροφος αγώνων του Ανδρέα Παπανδρέου και προσωπικός φίλος του. Μέχρι σήμερα στο κεντρικό λιμάνι της Μοζαμβίκης, στο Λορέντζο Μάρκες (σημερινό Μαπούτο) βρίσκεται εντοιχισμένη πλάκα αφιερωμένη από το λαό και το επαναστατικό κίνημαFRELIMO στον Ανδρέα Παπανδρέου, υποστηρικτή του ένοπλου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του λαού της Μοζαμβίκης.

22 Φλεβάρη 1983 ο Samora Machel υποδέχεται τον Ανδρέα Παπανδρέου, του παραθέτει ανώτατες τιμές ως πρόεδρος της Μοζαμβίκης και του Frelimo, για να τον ευχαριστήσει για τη στάση του απέναντι σ' αυτό τον μεγαλειώδη εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα εναντίον της αποικιοκρατίας.

Samora Machel... επαναστάτης, κομμουνιστής κι αντιιμπεριαλιστής... και σήμερα με το λατρεία υπέρ της "μετανάστευσης" από μέρους της ιμπεριαλιστικής "αριστεράς", επίκαιρος όσο ποτέ:

«Το φαινόμενο της μετανάστευσης, στη διάρκεια των αιώνων, πάντα χρησίμευσε στους ισχυρούς για να αποδυναμώσουν τους καταπιεσμένους, με ενθάρρυνση της πειθούς ή με πράξεις βίας.

Παγκόσμιος ολοκληρωτισμός: η αλλαγή δεν απαγορεύεται, η αλλαγή είναι αδύνατη – Claudio Gallo

 Cloudio Gallo – (Is a journalist, currently working as a Culture editor at La Stampa, where he also was foreign desk editor and London correspondent. His main interest is Middle East politics)

Η προφανώς περίεργη θέση μου είναι ότι: το νεοφιλελεύθερο σύστημα που διέπει άμεσα ή έμμεσα, το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου παράγει μια καταστροφική ανθρωπολογική μετάλλαξη που οδηγεί σε ένα είδος πλανητικού ολοκληρωτισμού.

Κατ ‘αρχάς ας ξεκαθαρίσουμε την λεξιλόγιο. Ο νεοφιλελευθερισμός είναι γενικά μια οικονομική φιλοσοφία που διαμορφώθηκε τον 20ο αιώνα από φιγούρες  όπως ο Friedrich Hayek και ο Milton Friedman. Χαρακτηριστικό αυτής της σκέψης είναι η πεποίθηση ότι το μόνο ενοποιητικό στοιχείο της κοινωνίας είναι το άτομο, μαζί με την πίστη ότι η ελεύθερη αγορά μπορεί να ρυθμίσει την κοινωνία καλύτερα   από οποιαδήποτε εξωτερική ρύθμιση. Οι νεοφιλελεύθεροι είναι πάντα υπέρ οποιασδήποτε απορρύθμισης και ιδιωτικοποίησης.

Ιστορικά η αυτόματη ρύθμιση της αγοράς είναι γνωστή ως η κλασική φιλελεύθερη θεωρία του αόρατου χεριού. Συνήθως αυτό αποδίδεται στον Άνταμ Σμιθ, αν και ο Σκωτσέζος οικονομολόγος το  χρησιμοποιεί πολύ σπάνια και προφανώς με μια πιο περιορισμένη έννοια. Τέλος πάντων, το αόρατο χέρι είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος της νεοφιλελεύθερης θεωρίας, η οποία θεωρεί ότι οποιαδήποτε δημόσια παρέμβαση στην οικονομία είναι έργο του διαβόλου.

Η μαγική δύναμη του αόρατου χεριού χρειάζεται μια κοινωνία των καθαρών άτομων για να λειτουργήσει: όλοι επιδιώκουν το συμφέρον τους, τον υγιή εγωισμό των ατόμων της κοινωνίας. Αλχημικά, αυτή η σύνθεση των εγωισμών θα οδηγήσει σε μεγιστοποίηση του οφέλος για ολόκληρη την κοινωνία. Πρόκειται για ένα μηχάνημα που δεν σταματά ποτέ, μια  «perpetuum mobile» [αέναη κίνηση], στην οποία η απεριόριστη παραγωγή πηγαίνει με την απεριόριστη επιθυμία. Στην κυριολεξία δεν υπάρχουν όρια.

Πέρα από τον  Smith, ο σκοτεινός πατέρας του νεοφιλελευθερισμού είναι ο υπερ-μοντέρνος – Bernard Mandeville. Στο βιβλίο του, «Ο Μύθος των μελισσών», επαίνεσε την απληστία και την ανηθικότητα γενικά, ως την πραγματική κινητήρια δύναμη της οικονομίας. Δεν ήταν η περίπτωση που ο Hayek εκτιμά ανοιχτά. Η ειλικρίνεια του Mandeville δεν είναι χαρακτηριστικό του φιλελευθερισμού, η οποία από την αρχή έχει την τάση να παρουσιάσει τον εαυτό της ως πέρα από την ηθική? ακόμη και πριν από τη δημοσίευση «Ο πλούτος των εθνών», ο Smith αντιμετώπιζε τη μελέτη των ηθικών συναισθημάτων. Όπως ο René Dumont το θέτει, η οικονομική δράση στον  Smith είναι «να διαφεύγεις της ηθικής χωρίς να το αναφέρεις [sic] »

ΣΚΟΠΙΑΝΟΣ ΠΡΩΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ Ljubčo Georgievski από 1 -11- 1998 μέχρι 15 -9 - 2002. ! «ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ!!! ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ!»

ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΜΙΤΕΡΑΝ «ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΩ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΜΑΛΒΙΝΑ ΚΑΡΑΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Ο Γκάτσος στο Χάρβαρντ

  Τι δουλειά έχει ο Γκάτσος στη χώρα του Survivor; Έφυγε.

  Η Ελλάδα ζει πιο καλά στο Χάρβαρντ, παρά στα χώματα που χόρεψαν ο Διγενής και ο γιος τηςΆννας της Κομνηνής.

  Το Χάρβαρντ απέκτησε το Αρχείο του Γκάτσου. Εύγε στο Χάρβαρντ! Η Ελλάδα μεταξύ Καρανίκα,Κουφοντίνα, Καμμένου και Γεωργιάδη στένεψε ακόμα πιο πολύ την πνευματική της επικράτεια.

  Ο Γκάτσος, ένας μεγάλος ποιητής που η αξία του θα αναγνωρίζεται μέσα στα βάθη του χρόνου που έρχεται όλο και πιο πολύ, μετακόμισε στο Χάρβαρντ, όπως μεταναστεύουν οι νεαροί Έλληνες στην Εσπερία, αφήνοντας πίσω τους την Ελλάδα χωρίς τους θησαυρούς της.

  Ο ρωμαίικος στέρεος Γκάτσος και ως εκ τούτου οικουμενικός πάει στη Βιβλιοθήκη του Χάρβαρντ (η οποία μόνο σε μεταβυζαντινά ελληνικά έργα φθάνει τα 300.000 βιβλία) να φέγγει από ’κεί στον κόσμο. Και μιλώντας για αυτά τα 300.000 βιβλία που κατέχει το Χάρβαρντ (ανάμεσά τους σπάνιες εκδόσεις πολύτιμες) αναφερόμαστε σε μια γραμματολογία μιας γραμματείας που κατά τους εθνοαποδομιστές (Λιάκο, Μπαλτά, Γαβρόγλου, Αναγνωστοπούλου και Σία) δεν υπήρχε, καθότι ούτε οι Έλληνες υπήρχαν κατ’ αυτούς τους αιώνες, ώσπου να τους… επινοήσει εκ νέου ο Διαφωτισμός. Αλλά τι ξέρει το Χάρβαρντ μπροστά στους Ιούς και την εφημερίδα των Συριζιστών;

Τζορτζ Όργουελ – Η Φάρμα των Ζώων

Η Φάρμα των Ζώων είναι αδυσώπητο βιβλίο. Δεν χαρίζεται σε κανέναν και δεν αναγνωρίζει δίκιο σε όψιμους επαναστάτες ή ευκαιριακούς ηγέτες. Δεν είναι τόσο θολό πολιτικά όσο το 1984 και γι’ αυτό, μεγάλη μερίδα του αριστερού κόσμου δυσκολεύεται να το χωνέψει. Μπορούμε να πούμε πως αυτό που συνέβη κάποιες δεκαετίες μετά στις κομμουνιστικές χώρες ήταν δικαίωση του Όργουελ, και σίγουρα δεν γίνεται να αρνηθείς το προφητικό της πένας του.

Η “Φάρμα των Ζώων” και το “1984″ δεν πρόκειται ποτέ να χάσουν την επικαιρότητα και τον -παράδοξα- προφητικό τους χαρακτήρα

Μακριά από συγκεκριμενοποιήσεις, η αλληγορία της Φάρμας των Ζώων φωτίζει μικρές και μεγάλες δικτατορίες, μιλάει για τη δίψα του γουρουνιού… του Βολευτή, ανθρώπου για εξουσία και “Πώς τίποτε δεν θ’ αλλάξει στον κόσμο των ανθρώπων όσο αφήνουν τα γουρούνια να κυβερνούν”

Η Φάρμα των Ζώων είναι το προτελευταίο μυθιστόρημα του Τζορτζ Όργουελ (προηγείται 4 χρόνια του 1984 και κυκλοφόρησε το 1945). Αναφέρεται σε μία δυστοπική ιστορία κατά την οποία τα ζώα μιας φάρμας μη ανεχόμενα την σκληρή αντιμετώπιση του ανθρώπου-αφέντη επαναστατούν. Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου αναφέρεται στα τεκταινόμενα μετά την Επανάσταση και τη διαμόρφωση της κοινωνίας των ζώων της φάρμας κατά την ανεξαρτησία τους από τους ανθρώπους.

********************

Τα γουρούνια είναι τα μεγάλα μυαλά της φάρμας. Κυρίως με την καθοδήγηση του Σνόουμπολ, ενός γενναίου γουρουνιού καταφέρνουν να φέρουν σε πέρας την Επανάσταση και η φάρμα είναι Ελεύθερη. Το πολιτικό σκηνικό που ακολουθεί  είναι γενικά αισιόδοξο, χωρίς να λείπουν οι δυσκολίες, με τα γουρούνια σιγά σιγά όμως να αποκτούν την κύρια εξουσία και τον έλεγχο της φάρμας. Σίγουρα όμως το κλίμα παραμένει θετικό.

Η μεγάλη ανατροπή έρχεται όταν ο κύριος πολιτικός αντίπαλος του Σνόουμπολ, ο Ναπολέων, ένα άλλο γουρούνι που σχεδόν πάντα διαφωνούσε με τον Σνόουμπολ – εκτός και αν το ερώτημα αναφερόταν στο γιατί τα γουρούνια να έχουν περισσότερη τροφή – καταφέρνει να ανατρέψει την κυβέρνηση της φάρμας και να εγκαθιδρύσει μονοκρατορία κάτω από το όνομά του. Μεγάλη βοήθεια, θα έλεγε κάποιος στρατιωτική, προσέφεραν διάφορα σκυλιά τα οποία είχε αναθρέψει από μικρά.

Οι ετεροθαλείς αδελφές Αριστερά και Δεξιά

Γράφει ο Γιώργος Κοντογιώργης

Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ανέδειξε τη γύμνια του σε όλα τα επίπεδα. Ομολόγησε αυτό που ήταν γνωστό εδώ και πολλές δεκαετίες, ότι δηλαδή η Αριστερά, και προεχόντως ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει τίποτε να πει για τον κόσμο της εποχής μας και για το μέλλον. 

Επιπλέον, ομολόγησε ότι ομοιάζει ομοθετικά με τη Δεξιά και ότι βεβαίως έχει μεταβληθεί σε μια τυπικά αντιδραστική συνιστώσα του δυτικού Διαφωτισμού και αυθεντικό παρακολούθημα της διεθνούς των αγορών.

Το χειρότερο εξ όλων είναι ότι ομολόγησε ότι ήταν τόσο βαθιά εγκιβωτισμένος στην πλέον απεχθή εκδοχή της κομματοκρατίας ώστε τα στελέχη του, μολονότι παρασιτόβια του δημοσίου κορβανά επί πολλές δεκαετίες, αγνοούσαν απολύτως τα ζητήματα του κράτους, και -το χειρότερο- τα διεθνή και τα ευρωπαϊκά δρώμενα. Αποκαλύφθηκε δηλαδή ότι δεν διέθετε εξαρχής ούτε καν το «ηθικό πλεονέκτημα».

Η γενικότερη αιτία της έκπτωσης αυτής του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η Αριστερά, ο σοσιαλισμός εν γένει, δεν αποτέλεσε μια διαφορετική φάση έναντι της Δεξιάς και του φιλελευθερισμού, όπως διατεινόταν. Αντιπροσώπευσε απλώς έναν διαφορετικό δρόμο στην έξοδο από τη δεσποτεία, που αφορούσε κυρίως τα κοινωνικά στρώματα της εργασίας (στη Δύση) ή ολόκληρες κοινωνίες, οι οποίες βρίσκονταν σε υστέρηση έναντι άλλων.

Ο δρόμος που επέλεξε, ωστόσο, ήταν εξ αντικειμένου αδιέξοδος διότι, για λόγους που έχω αναλύσει αλλού: αναιρούσε μεν την απολυταρχία (κρατική δεσποτεία), οδηγούσε όμως στον ολοκληρωτισμό. Εξ ου και η, ως ασύμβατη με την εποχή της, αύτανδρη κατάρρευση του ολοκληρωτικού σοσιαλιστικού πειράματος.

Ετεροθαλείς αδελφές

Πριν στεγνώσει καν το μελάνι…

Του Ρούντι Ρινάλντι

Οι υπογραφές πέφτουν με χαμόγελα και θριαμβολογίες συνοδευόμενες με καθησυχαστικά λόγια και μύθους. Μόνο που το «ζήσε το μύθο σου» δεν πολυπιάνει, γιατί τα γεγονότα είναι πυκνά, απανωτά και αποκαλυπτικά. 

Μόλις, μα μόλις έπεσαν οι υπογραφές στις Πρέσπες, άρχισαν οι ανησυχίες από φίλιες δυνάμεις στην Βαλκανική. Η Βουλγαρία ανησυχεί και πάντως δεν αναγνωρίζει ποτέ μακεδονικό έθνος και μακεδονική γλώσσα, ενώ η Σερβία είναι σκεπτική γιατί τέτοια «συνολάκια» μπορεί να προωθηθούν και σε περιοχές κρίσιμες για αυτήν. Ταυτόχρονα, το ξεχασμένο «Ουράνιο Τόξο» παρενέβη για να θέσει θέματα της «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα και δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ άγνωστοι στο ευρύ κοινό κάνουν δηλώσεις που θυμίζουν πιο πολύ «Μακεδόνες», παρά Έλληνες πολίτες, περίπου σαν την συμπεριφορά που έχουν μουσουλμάνοι βουλευτές της μειονότητας στην Θράκη. 

Ο μοχλός των μειονοτήτων στην υπηρεσία των σχεδιασμών των μεγάλων, για την διάλυση χωρών, επαναχάραξη συνόρων, ρευστοποίηση κρατικών οντοτήτων, προτεκτορατοποίηση κ.λπ. είναι πάλι στην ημερήσια διάταξη. Πειθήνιες κυβερνήσεις και προτεκτοράτα ή ημιαποικίες, επαναχάραξη συνόρων και διάνοιξη ασφαλών δρόμων για στρατεύματα ή ενεργειακά υλικά, πάνε όλα μαζί. Ετοιμάζονται για νέους «μεγάλους γύρους» και συγκρούσεις. 

Για το Γκώστα, το Γκαβάφη, ντε!

Του Μάνου Στεφανίδη

Το πιο γελοίο: Ο Κώστας, ο Καβάφης κατά Φλομπέρ, τον διανοούμενο της Κυβέρνησης! Ψιλά γράμματα θα μού πείτε. Όπως λένε κι οι πασόκοι "ο Κώστας ο Καφάσης"! Με πρόταξη και επανάληψη του άρθρου.

Το γελοιοδέστερο ή μάλλον το θλιβερότερο είναι ότι πια οι πολλοί δεν κατανοούν την διαφορά... Ένα "ν" συχνά κάνει όλη την διαφορά ή τη ζημιά. Σαν μια φάλτσα νότα. Αν πούμε "το Καβάφη", θα ακούσουμε Γκαβάφη!

 Επειδή η γλώσσα είναι οι αποχρώσεις της. Είναι οι κυματισμοί και ο ρυθμός της. Είναι οι αναρίθμητες λεπτομέρειες της που πάντως δημιουργούν το ύφος. Είναι τέλος η αμείλικτη κυριολεξία της. 

Πράγματα πλέον ακατανόητα από όσους θεωρούν ότι οι λέξεις, τα ονόματα και οι σημασίες τους είναι απλώς πράγματα που τα χρησιμοποιούμε όπως μάς βολεύει και μετά τα πετάμε στην άκρη. Μια σαχλαμάρα εδώ, μια ατάκα εκεί, ένας στίχος ξεκάρφωτος πάρα πέρα για μικροπολιτικές εντυπώσεις. Από ημιμαθείς προς ημιμαθείς. Που δεν έχουν καν τον φόβο της αγνοίας τους. Που λένε, κυριολεκτικά, ό τι τούς γουστάρει. Ο Αλέξης, ο Φλομπέρ, ο Μπαρούφας, ο Κοτζιάς, ο Φίλης με τις γενοκτονίες ( της γλώσσας και των σημασιών της ) κλπ...

Το ΚΚΕ αποκαθιστά και κομματικά τον Αρη Βελουχιώτη -73 χρόνια μετά [εικόνες] Πηγή: Το ΚΚΕ αποκαθιστά και κομματικά τον Αρη Βελουχιώτη -73 χρόνια μετά [εικόνες] | iefimerida.gr

Κάλλιο αργά, παρά ποτέ: Στην κομματική αποκατάσταση του Αρη Βελουχιώτη προχώρησε το ΚΚΕ 73 χρόνια μετά το θάνατό του.

Το 2011 το ΚΚΕ είχε αποκαταστήσει πολιτικά τον Βελουχιώτη, χωρίς όμως να αποκαταστήσει και την κομματική του ιδιότητα κάτι που πράττει τώρα.

Στις 23 Ιουνίου 2018 πραγματοποιήθηκε Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για το Δοκίμιο Ιστορίας του Κόμματος, περίοδος 1918-1949.

Η Συνδιάσκεψη ενέκρινε τη μεθοδολογία, τις κατευθύνσεις έρευνας των ιστορικών γεγονότων της ταξικής πάλης, τα ιδεολογικά-πολιτικά συμπεράσματα που καταγράφονται στα κείμενα, καθώς και την Εισήγηση της ΚΕ και Σχέδια Κομματικής Αποκατάστασης τριών στελεχών: του 'Αρη Βελουχιώτη, του Γιώργου Γεωργιάδη και του Γιώργου Γιαννούλη.

Τις επόμενες μέρες θα δοθούν στη δημοσιότητα η εισήγηση της ΚΕ στη Συνδιάσκεψη και οι αποφάσεις κομματικών αποκαταστάσεων.

Προηγήθηκε συζήτηση και έγκριση από τις Επιτροπές Περιοχής του κόμματος και τις Τομεακές Επιτροπές που καθοδηγούνται απευθείας από την ΚΕ.

Πολύ πριν τη χρονική περίοδο συζήτησης των κειμένων στις Επιτροπές Περιοχής, τα κείμενα είχαν δοθεί για παρατηρήσεις στα μέλη τους, καθώς και στα τμήματα της ΚΕ και στα μέλη του ΚΣ της ΚΝΕ. Παρατηρήσεις συγκεντρώθηκαν και από πανεπιστημιακούς, ειδικότερα ιστορικούς και οικονομολόγους συνεργαζόμενους με το Κόμμα, ενώ τα τέσσερα πρώτα κεφάλαια ήταν προϊόν διατμηματικής συνεργασίας.

Η αναμόρφωση του Α΄ Τόμου του Δοκιμίου είχε αποφασιστεί στο 19ο Συνέδριο του Κόμματος (2013) και στο 20ο Συνέδριο (2017) αποφασίστηκε η διεξαγωγή Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης.

Κάστρα και οχυρά της Μεσσηνίας: Η ξερολιθιά της Βέργας

"Περίπου τριακόσιοι Τουρκοαιγύπτιοι νεκροί και πολλοί τραυματίες. Οι αμυνόμενοι έχασαν τρεις..."

Γράφτηκε από τον Γιάννης Μπίρης

Η περιοχή του Αλμυρού, στη Βέργα της Καλαμάτας, έχει γίνει θέατρο στρατιωτικών αναμετρήσεων σε πολλές ιστορικές περιόδους. Η θέση έχει εξαιρετική στρατηγική αξία αφού είναι το κλειδί για την είσοδο στη Μάνη.

Στον επαναστατικό αγώνα της Απελευθέρωσης από τον τουρκικό ζυγό, στο δύσκολο 1826, έγινε στην Καρδαμύλη μια σύσκεψη μεγάλης σημασίας για τη συνέχεια του αγώνα. Οι Μανιάτες επιτέλους αποφάσισαν να ομονοήσουν και προχώρησαν στη σύσταση εννεαμελούς "γενικής της Μάνης επιτροπής", της "Εφορείας της Σπάρτης". Στις 25 Μαΐου η συνάντηση του Θ. Κολοκοτρώνη με τους ισχυρότερους καπεταναίους στο Αλμυρό, είχε ως αποτέλεσμα τη συγκρότηση "Σπαρτιατικού στρατοπέδου".

Στο Αλμυρό λοιπόν, κυρίως Μανιάτες και Μεσσήνιοι αλλά και άλλοι Μωραΐτες και ξένοι παρατηρητές συγκρότησαν μια ισχυρότατη δύναμη που μπορούσε να απαντήσει γενναία στο "μπουγιουρντί" του Ιμπραήμ για υποταγή και προσκύνημα της Μάνης:

«Είδομεν να μας φοβερίζης ότι, αν δεν σου προσφέρομεν την υποταγήν μας, θέλεις εξολοθρεύσει τους Μανιάτας και την Μάνην, δια τούτο και ημείς σε περιμένομεν με όσας δυνάμεις θελήσεις. Οι κάτοικοι της Μάνης γράφομεν προς σε και σε περιμένομεν»…

Ετσι αφού επισκεύασαν τη λιθόχτιστη βέργα, οχυρώθηκαν και κάλεσαν γενική συνέλευση. Με οπλαρχηγούς τους Μαυρομιχάληδες (Γιωργάκη Μπεηζαδέ, Αντώνη, Αναστάση και Ιωάννη), το Διονύσιο Μούρτζινο, το Νικόλαο Χρηστέα, τους Κουμουνδουράκηδες (Αθανασούλη και Γαλάνη), τους Καπετανάκηδες (Χριστόδουλο και Παναγιώτη), τον Τζανέτο Γρηγοράκη, τον Αντώνη Τρουπάκη κ.ά. συγκεντρώθηκε μια δύναμη περίπου πέντε χιλιάδων ανδρών έτοιμη να αμυνθεί.

Χρυσή τομή και θεϊκοί αριθμοί κρυμμένοι στο ανάκτορο του Φιλίππου του Β΄

Π. Καρβουνόπουλος

Όταν ο Γιάννης Αντωνίου, καθηγητής μαθηματικών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και επί σειρά ετών συνεργάτης του Νομπελίστα φυσικοχημικού Ιλία Πριγκοζίν, είδε την απεικόνιση του ανακτόρου του Φιλίππου του Β΄, το οποίο αναστηλώνεται στις Αιγές, ήταν σίγουρος από την πρώτη στιγμή ότι πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό δημιούργημα φτιαγμένο με τη χρυσή τομή.

«Βλέποντάς το, ως άνθρωπος, με κατέλαβε ένα αίσθημα γαλήνης, αρμονίας και μέθεξης. Ως μαθηματικός, αντιλήφθηκα καθαρά με το μάτι, χωρίς να το μετρήσω με χάρακα, ότι επρόκειτο για ένα ορθογώνιο με λόγο πλευρών 1,62. Αυτό σημαίνει ότι η μικρότερη πλευρά του ορθογωνίου είναι περίπου το 62% του μήκους της μεγάλης. Αυτός είναι ο χρυσός λόγος στον οποίο έχουν αποδοθεί από την αρχαιότητα θεϊκά χαρακτηριστικά» εξηγεί με νόημα στο ΑΠΕ- ΜΠΕ.

Για τη χρυσή τομή μιλούσε λίγες μέρες νωρίτερα στο κοινό η προϊσταμένη της εφορίας αρχαιοτήτων Ημαθίας, αρχαιολόγος Αγγελική Κοτταρίδη, κατά το επίσημο άνοιγμα του ανακτόρου για το κοινό. «Όλο το κτίριο είναι σχεδιασμένο με χρυσές τομές. Δηλαδή όλες οι αναλογίες μέχρι τα ύψη του κτιρίου είναι 1,62, που είναι η χρυσή τομή. Γι’ αυτό, όταν το κοιτάμε μας φαίνεται όμορφο, μας αρέσει η πρόσοψη αυτή. Είναι αυτό που βρήκε ο Πυθαγόρας, είναι ο Θεός κατά Πλάτωνα, αυτό που συνέχει το σύμπαν και όντως το συνέχει. Πώς το ξέρει; Δεν το ξέρω. Το ξέρει όμως» ήταν τα ακριβή της λόγια.

Η θεϊκή υπόσταση της χρυσής τομής

Και είναι αυτή η θεϊκή υπόσταση της χρυσής τομής που απασχολεί από τα αρχαία χρόνια τους επιστήμονες από διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα. «Ο άνθρωπος αποδίδει θεϊκά χαρακτηριστικά σε κάτι συνήθως για τρεις λόγους. Ο πρώτος είναι ότι δεν μπορεί να το περιγράψει, ο δεύτερος ότι το παρατηρεί παντού και ο τρίτος ότι δεν κατανοεί το λόγο της ύπαρξής του. Στην περίπτωση του χρυσού λόγου, της χρυσής τομής, η συγκεκριμένη αναλογία πληροί αυτές τις τρεις προϋποθέσεις» διευκρινίζει ο κ. Αντωνίου.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ Ο ΣΑΪΜΠΟΡΓΚΙΣΜΟΣ

 ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ...

Η Πολιτική Ορθότητα του Ανθρώπινου Ζώου

January 12, 2018/ Xenia Politi

Ρίχνοντας μια πρόχειρη ματιά στα σύγχρονα σχολικά βιβλία Γλώσσας και Λογοτεχνίας κυρίως, του Δημοτικού και του Γυμνασίου, κι επιμελώς αποφεύγοντας τα βιβλία Ιστορίας προς προστασίαν του ευαίσθητου, πλέον, νευρικού μας συστήματος, παρατηρούμε με φίλους μου, τα διάφορα ευτράπελα και κωμικοτραγικά που υποπίπτουν στην αντίληψή μας: Οι γατούλες ηρωοποιούνται ή αφοδεύουν μέσα στα Iερά, τα παιδάκια της Δ΄ Δημοτικού καλούνται να συνθέσουν νανουρίσματα για χταπόδια, τα σκυλάκια μπορούν να σκέφτονται (!) ή να προσεύχονται έξω από τις εκκλησίες (!) μέσα στις οποίες, οι άγιοι είναι κάτι άσχημοι γέροι, ενώ τα μοναστήρια εικονογραφούνται χωρίς σταυρό.

Διαβάζουμε κείμενα Γλώσσας της Α΄ Γυμνασίου όπου δωδεκάχρονα κορίτσια, δεόντως ξεπεταγμένα, σχετίζονται με εξωσχολικούς είκοσι-είκοσιπέντε ετών, για να μην πω, ότι τα ίδια τα βιβλία γέμουν ενδιαφερόντων θεμάτων π.χ. συνταγών (πώς να φτιάξετε μακαρόνια με κιμά, κορμό κι ομελέτα), διαφημίσεων play station, οδηγιών χρήσεως καφετιέρας και κλιματιστικού, με κερασάκι στην τούρτα βέβαια, τα μαθήματα αστρολογίας (βιβλίο Γλώσσας στη Γ΄ Γυμνασίου). Οι φίλοι μου με ξέρουν ως δεινή μαγείρισσα, για θαυμάστρια ας πούμε, του Ξενόπουλου (κι όχι βέβαια για το κείμενο «η γάτα του παπά» 'που τα κάνει' στο Ιερό, κείμενο Γ’ Γυμνασίου), για αρκούντως φιλόζωη, άθεη ως επί το πλείστον, αλλά και για «φαν» της Αστρολογίας. Το σημειώνω αυτό, μόνο και μόνο προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, μια που οι καιροί είναι πονηροί…Αυτά τα βιβλία, τα «περιοδικά ποικίλης ύλης» όπως τα αποκάλεσε εύστοχα ο δάσκαλος Δ. Νατσιός, δύνανται να κλέψουν τη δουλειά και τη δόξα των εφηβικών περιοδικών περιπτέρου όμως τα πράγματα, κι ας μην είμαστε αφελείς, δεν είναι τόσο απλά.

ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΕ ΜΟΡΦΗ PDF

Θὰ περίμενε κανεὶς ὅτι ἡ πολλὰ ὑπεσχημένη ἐλάφρυνση τοῦ ἐξωτερικοῦ χρέους θὰ ἐπέτρεπε στὴν ἑλληνικὴ οἰκονομία νὰ ἀνακάμψει ἀπὸ τὰ τάρταρα ποὺ τὴν ἔρριψαν ἐννέα χρόνια ἀντιπαραγωγικῆς πολιτικῆς. Ἀντὶ ἐλαφρύνσεως τοῦ δυσβάστακτου χρέους, τὸ κατὰ τὰ ἄλλα παράνομον Eurogroup τῆς 21ης Ἰουνίου ἔδωσε ἀναβολὴν ἐξοφλήσεώς του.

Ὁ καθείς, ἐφ’ ὅσον ἔχει κάποια σχέση μὲ τὰ οἰκονομικά, γνωρίζει ὅτι ἡ ἐπιμήκυνση τῆς ἐξοφλήσεως τοῦ χρέους γιὰ δέκα ἔτη θὰ αὐξήσει τὸ ἐξωτερικὸ χρέος καὶ θὰ ἐπιβαρύνει τὴν οἰκονομία μὲ παράτασιν τόκων. Ἡ ἐμπειρία τῶν τελευταίων ἐννέα ἐτῶν τὸ ἀποδεικνύει: ἀπὸ 301 δισ. εὐρὼ τὸ χρέος τὸ 2009, ἀνῆλθε στὰ 315 δισ. εὐρὼ τὸ 2016. Ἡ ἀναλογία του ἀπὸ 123% τοῦ ΑΕΠ αὐξήθη στὸ 180%.

Μάλιστα, μετὰ τὴν ἑπομένη διετία 2017-18, τὸ χρέος διευρύνθη ἀκόμη περισσότερο καὶ ἡ ἐξυπηρέτησή του μὲ 6-7 δισ. εὐρὼ ἐτησίως ἐστέρησε τὴν οἰκονομία ἀπὸ πολυτίμους πόρους ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ εἶχαν ἐπενδυθῆ στὴν παραγωγικὴ οἰκονομία γιὰ τὴν μείωση τῆς τεραστίας ἀνεργίας – ἰδίως τῶν νέων καὶ ἐξειδικευμένων στελεχῶν.

Σὲ πρόσφατο συνέδριο τοῦ Economist στὴν Ἀθήνα, ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ ΔΝΤ κ. Γκέρσον βεβαίωσε ὅτι τὸ Ταμεῖον θεωρεῖ τὸ χρέος ἀδιατήρητο (μὴ βιώσιμο), δεδομένης τῆς οἰκονομικῆς ἀναπτύξεως ποὺ εἶναι ἀναιμική, τῶν προβλημάτων ποὺ ἀντιμετωπίζουν οἱ τράπεζες (ἀνακεφαλαιώσεως) καὶ τῆς μειώσεως καὶ γηράνσεως τοῦ πληθυσμοῦ.

Τὴν ἀνεπάρκεια τῆς ἀναβολῆς ἢ παρατάσεως διὰ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ ἀδιατηρήτου ἐξωτερικοῦ χρέους, ὁμολόγησε ἀκόμη κι αὐτὸς ὁ ἀντιπρόεδρος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς κ. Ντομπρόβσκις, ὑποστηρίζοντας τὴν «ἐμπροσθοβαρὴ ἐλάφρυνση», δηλαδὴ τὴν διαγραφὴ μέρους τοῦ χρέους.

Τὸ «success story» τῆς κυβέρνησης Τσίπρα

Ἡ κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζουσα τὴν ἐγκαινιασθεῖσα ὑπὸ τῆς ξυνωρίδος Σαμαρά-Στουρνάρα success story πανηγυρίζει διὰ τὴν «παράτα» καὶ τὴν «μαξιλάρα» τῶν 20 δισ. εὐρώ, ποὺ βεβαίως θὰ ὑπολογισθῆ στὸ χρέος ἀπὸ τοὺς ξένους. Ἐν τούτοις, ὁ Τσίπρας ὀφείλει νὰ ξέρει ὅτι ἡ βιωσιμότητα τοῦ χρέους ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη καὶ τὶς ἀνύπαρκτες προοπτικές.

Ἡ παραγωγικὴ ἀνασυγκρότηση τῆς ἰδιωτικῆς οἰκονομίας βραδύνει ἀπαισίως καὶ ἡ δημοσία αὐξάνει τὸ μέγεθος τῆς σιωπηρῶς καὶ ἀποφασιστικῶς διὰ τὸν ἔλεγχο τοῦ κράτους ὑπὸ τοῦ κυβερνῶντος κόμματος (πχ. ἡ πολυβασανισμένη ἱστορία τῶν γενικῶν γραμματέων τῶν ὑπουργείων).

Ντοπαμίνη ή σεροτονίνη; Πώς η ευχαρίστηση αντιστρατεύεται την ευτυχία

Γράφει ο Νίκος Ράπτης.

To 1953, σε ένα διάσημο πείραμα, οι ερευνητές Τζέιμς Ολντς (James Olds) και Πίτερ Μίλνερ (Peter Milner) τοποθέτησαν ηλεκτρόδια στους εγκεφάλους ποντικιών. Με το πάτημα ενός μοχλού στο κλουβί των ζώων, διοχετευόταν στους μικρούς τους εγκεφάλους ηλεκτρικό ρεύμα, που τους προκαλούσε ευχαρίστηση. Πολύ σύντομα, τα ποντίκια έμαθαν να ελέγχουν τη ροή του ηλεκτρικού ρεύματος και να προκαλούν έτσι κύματα ικανοποίησης στον εγκέφαλό τους. Τα κακά νέα είναι πως δεν μπορούσαν να σταματήσουν. Πολύ σύντομα βυθίστηκαν στην εξάρτηση. Πατούσαν τον μοχλό αδιάκοπα. Τα σταματούσαν μόνο οι πόνοι από τα άσχημα πληγιασμένα τους πόδια ή ο θάνατος από ασιτία και αϋπνία.

Οι σύγχρονοι δυτικοί μοιάζουμε πολύ με αυτά τα ποντίκια. Ο διαφωτισμός καλλιέργησε την ατομικότητα που με με τη σειρά της οδήγησε στην ηδονοθηρία. Η αναζήτησή της ευχαρίστησης αναδείχθηκε στο απόλυτο νόημα της ζωής μας.

Στο νευροφυσιολογικό επίπεδο, η ευχαρίστηση συνδέεται με την έκκριση ντοπαμίνης. Θα μπορούσε κανείς να περιγράψει την ιστορία του δυτικού πολιτισμού των τελευταίων αιώνων σαν την ανάδυση ενός πολιτισμού της ντοπαμίνης. Η ζάχαρη και τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, η νικοτίνη και τα εξτρίμ σπορτς, η πορνογραφία και τα κοινωνικά δίκτυα, όλα βασίζουν την επιτυχία τους στην έκκριση ντοπαμίνης. Αυτός ο νευροδιαβιβαστής, παράγεται για να διευκολύνει τη δράση και σχετίζεται με την ευχαρίστηση. Αλλά η υπερέκκρισή του δημιουργεί εξάρτηση, που καθορίζει τις συμπεριφορές και στενεύει τις προσωπικές επιλογές. Η οδός της ντοπαμίνης οδηγεί στην κατάθλιψη, στην παχυσαρκία, στην ανικανότητα, στην άνοια και στον θάνατο. Όπως αναφέρει στον Γκάρντιαν ο Ρόμπερτ Λάστιγκ (Robert H. Lustig), ομότιμος καθηγητής παιδιατρικής στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, η ξέφρενη αναζήτησή της ευχαρίστησης οδηγεί ήδη σε μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης στη Δύση και σε πρωτοφανή επίπεδα τις αυτοκτονίες των νέων.

Ανάλυση των τουρκικών εκλογών

26 Ιουνίου 2018 09:53

Ανάλυση των αποτελεσμάτων στις κουρδικές περιοχές, τον Πόντο, τα μικρασιατικά παράλια και την Ανατολική Θράκη.

του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ από το anixneuseis.gr

Άντεξε ο Ερντογάν αλλά είναι και αιχμάλωτος του Μπαχτσελί.

Κέρδισε τις προεδρικές εκλογές ο Ταγίπ Ερντογάν με ποσοστό 52,5% και το κόμμα του ήρθε πρώτο με ποσοστό 42,5%. Το ποσοστό αυτό δεν του δίνει αυτοδυναμία στη Βουλή αλλά το κόμμα του Ερντογάν κατέβηκε στις εκλογές σε συνασπισμό με το Κόμμα των Γκρίζων Λύκων (MHP) το οποίο συγκέντρωσε 11,1%. Έτσι, η «Λαϊκή Συμμαχία» την οποία συγκρότησαν παίρνει ποσοστό 53,6% και τις 343 από τις 600 έδρες του κοινοβουλίου. 293 το AKP και 50  το MHP.

Έτσι ο Ερντογάν, σε ό,τι αφορά την υποβαθμισμένη πλέον, με το νέο Σύνταγμα, κοινοβουλευτική διαδικασία, θα εξαρτάται από τον Μπαχτσελί του ακροδεξιού-ναζιστικού κόμματος Εθνικιστικής Δράσης.

Το κόμμα του Μπαχτσελί πήγε καλύτερα στις εκλογές από ό,τι αναμενόταν με βάση τις δημοσκοπήσεις. Οι δημοσκοπήσεις έφεραν υψηλά και ως τρίτο κόμμα το «Καλό Κόμμα» της ακροδεξιάς επίσης Μεράλ Ακσενέρ (10%), το οποίο έπεσε στην πέμπτη θέση.

Η κατάταξη είναι:

• AKP (Ερντογάν) 42,5%
• CHP (Ιντζέ) 22,7%
• HDP (Κουρδικό) 11,6%
• MHP (Γκρίζοι Λύκοι) 11,1%
• Καλό Κόμμα (Ακσενέρ) 10%

Εντυπωσιακή ήταν και η εμφάνιση του Κουρδικού HDP το οποίο εισήλθε στη Βουλή με το σημαντικό ποσοστό 11,6%. Το όριο είναι 10%. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κόμμα πήγε καλύτερα σε ποσοστά από τον ηγέτη του Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ο οποίος διεξήγαγε την προεκλογική εκστρατεία από τις φυλακές όπου κρατείται. Ο Ντεμιρτάς συγκέντρωσε για τις προεδρικές εκλογές ποσοστό 8,4%.

Γενικώς, με μια πρώτη ματιά στα αποτελέσματα ο Ερντογάν και ο Ιντζέ συγκέντρωσαν ως προσωπικότητες μεγαλύτερα ποσοστά από τα κόμματά τους.

Αν γίνει μια σύγκριση με τις διπλές εκλογές του 2015, σε ποσοστά και όχι έδρες διότι τότε οι έδρες ήταν 550 ενώ σήμερα 600, διαπιστώνουμε πως σε σχέση με τα σημερινά ποσοστά:

• Το AKP έχει σήμερα 42,5%. Τον Ιούνιο του 2015 είχε 40,8% και τον Νοέμβριο του 2015 49,49%. Δεν πήγε άσχημα.
• Το CHP (η κεμαλική αντιπολίτευση) έχει σήμερα 22,7% ενώ τον Ιούνιο του 2015 είχε 25,1% και τον Νοέμβριο του 2015 25,34.%. Δηλαδή έπεσε κατά 2,5 μονάδες περίπου.
• Το HDP (κουρδικό κόμμα) πήρε χθες 11,6% ενώ τον Ιούνιο του 2015 13,1% και τον Νοέμβριο του 2015 11,92%. Δηλαδή, αν θεωρήσουμε ότι τα ποσοστά του Ιουνίου 2015 ήταν εξαιρετικά, το κόμμα διατηρεί τις δυνάμεις του και αν συνεχίσει έτσι θα τις παγιώσει. Το γεγονός θεωρείται αξιοσημείωτο. Οι Κούρδοι μπαίνουν σταθερά στο Κοινοβούλιο και αυτός είναι ένας από τους πολλούς λόγους που ο Ερντογάν μετέτρεψε το σύστημα σε εκτελεστική προεδρία περιορίζοντας κατά πολύ τις αρμοδιότητες Βουλής και κυβέρνησης. Κέντρο των πάντων είναι ο πρόεδρος.
• Και το ακροδεξιό MHP, παρότι πολλοί αναλυτές εκτίμησαν πως θα παρουσιάσει διαρροές προς το κόμμα της Ακσενέρ, κράτησε τις δυνάμεις του (11,1% χθες, 16,3% τον Ιούνιο του ’15 και 10,69% τον Νοέμβριο του ’15).

28/6/18 | Αθήνα | Εκδήλωση Συμπαράστασης: Όχι στην φίμωση του Άρδην

Τι συμβαίνει στο Κέντρο Πολιτικής και Πολιτισμού «Ρήγας Βελεστινλής»;

Αυτές τις ημέρες ολοκληρώνεται η προσπάθεια αιφνιδιαστικής έξωσης, από τον χώρο της Ξενοφώντος 4, του Κέντρου Πολιτισμού «Ρήγας Βελεστινλής», των γραφείων της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού και του περιοδικού Νέος Λόγιος Ερμής, του κινήματος ΑΡΔΗΝ, του ομώνυμου περιοδικού, της εφημερίδας Ρήξη και των Εναλλακτικών Εκδόσεων. Αυτή η ενέργεια, η οποία επιχειρείται από τους ιδιοκτήτες του κτηρίου, παρότι δεν υπάρχει οικονομική εκκρεμότητα, οδηγεί στη σίγαση μιας από τις τελευταίες ελεύθερες φωνές στον χώρο του πολιτισμού και του πολιτικού προβληματισμού στη χώρα μας. Και αυτό γίνεται χρησιμοποιώντας τη μεταστροφή του νομικού συστήματος σε σύστημα που στρέφεται ενάντια στους ενοικιαστές των κτηρίων, μετά την τελευταία αλλαγή της νομοθεσίας (η τελευταία ολοκληρώθηκε μόλις τον Ιανουάριο του 2018).

Ιδιοκτήτες του κτηρίου είναι οι κληρονόμοι της παλαιάς κατασκευαστικής εταιρείας Σκαπανέας, στην οποία φέρεται ότι συμμετείχε και ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού. Σημειωτέον δε ότι η απόπειρα έξωσης εγκαινιάστηκε όταν εγκαταστάθηκε, πάρα τις σχετικές καταγγελίες στην πολεοδομία και την Αστυνομία, στον 8ο όροφο του κτηρίου χώρος  διαμερισμάτων προσωρινής ενοικίασης  (airbnb), παρανόμως, διότι  το κτήριο δεν διαθέτει κλιμακοστάσιο.

Πράγματι, ο συγκεκριμένος χώρος αποτελεί την έδρα ενός συνόλου δραστηριοτήτων: έκδοση τριών εντύπων –περιοδικό Άρδην, Νέος Λόγιος Ερμής, εφημ. ΡΗΞΗ–, χώρος εκδηλώσεων των Εναλλακτικών Εκδόσεων, χώρο βιβλιοπαρουσιάσεων, διαλέξεων κ.λπ. και ταυτόχρονα χώρος πολιτικού και ιδεολογικού προβληματισμού καθώς και έδρα του Κινήματος ΑΡΔΗΝ.

Ενδεικτικά και μόνο αναφέρουμε ότι από στον χώρο αυτό ως ομιλητές έχουν περάσει προσωπικότητες όπως, o ακαδημαϊκός Κων/νος Δεσποτόπουλος, ο πρ. πρύτανης, κ. Γιώργος Κοντογιώργης, ο καθηγ. Μιχάλης Μερακλής, ο καθηγ. και μέλος του ΕΣΡ, Βασίλειος Καραποστόλης, ο καθ. π. Γεώργιος Μεταλληνός, ο καθηγ. Ερατοσθένης Καψωμένος, ο καθηγ. Αθανάσιος Γκότοβος, η καθηγ. Ιωάννα Τσιβάκου και η καθηγ. Χαρίκλεια Τσοκανή, οι καθηγητές και συγγραφείς Νάσος Βαγενάς, Μάνος Στεφανίδης, Γιάννης Παπαπαμιχαήλ, Βαγγέλης Πισσίας, Κώστας Μελάς, Παναγής Παναγιωτόπουλος, Τάσος Μπίρης· διεθνολόγοι όπως οι καθηγητές Άγγελος Συρίγος, Κωνσταντίνος και Γεώργιος Φίλης, Ιωάννης Μάζης, Σωτήρης Ρούσσος, Κωνσταντίνος Γρίβας, Σωτήρης Δημόπουλος, κ.ά.· στρατιωτικοί όπως  ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Φραγκούλης Φράγκος, o  Αντιστράτηγος ε.α., Επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού  Δημήτρης Αλευρομάγειρος,  ο στρατηγός Κων/νος Φράγκος,  πρώην και νυν υπουργοί, όπως οι Ανδρέας Λοβέρδος, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Νίκος Κοτζιάς, Βασίλης Ράπανος, Πέτρος Ευθυμίου, Νίκος Ξυδάκης, Παναγιώτης Κουρουμπλής κ.ά., βουλευτές όπως ο Παναγιώτης Καρκατσούλης, ευρωβουλευτές όπως ο Νότης Μαριάς και ο Κώστας Χρυσόγονος, πολιτικούς, όπως ο Ρούντι Ρινάλντι και έχουν παρευρεθεί οι Θόδωρος Ρουσόπουλος και Κωνσταντίνος Τζαβάρας· έχουν  συγγραφείς όπως οι Δημήτρης Νόλλας, Θεόδωρος Ζιάκας, Δημοσθένης Κούρτοβικ, Κώστας Γεωργουσόπουλος, Δημήτρης Κοσμόπουλος, Λαοκράτης Βάσσης, Σπύρος Κουτρούλης, Μαρία Μαγγιώρου, Κωνσταντίνος Χολέβας, Γιώργος Μερτίκας, Γιάννης Ιωαννίδης, Γιώργος Ρακκάς, Τάσος Λαυρέντζος, Κωνσταντίνος Γεώρμας, Νίκος Ντάσιος, Τάσος Χατζηαναστασίου, Ανδρέας Κυράνης, Αλέξης Οικονομίδης, Μανόλης Μηλιαράκης, Βασίλης Στοϊλόπουλος, Αλέξανδρος Ασωνίτης, Νίκος Κακαδιάρης, Τάσος Πολυμέρης· προσωπικότητες όπως ο Λέανδρος Ρακιντζής ή ο πρ. εισαγγελέας Αρείου Πάγου, Βασίλης Μαρκής, ο ψυχίατρος Ιωάννης Τσέγκος, διευθυντής του Ανοικτού Ψυχοθεραπευτικού Κέντρου· δημοσιογράφοι όπως ο Σταύρος Λυγερός, ο Στάθης Σταυρόπουλος, ο τελευταίος διευθυντής της Ελευθεροτυπίας, Γιώργος Παπαδόπουλος-Τετράδης, ο διευθυντής της καθημερινής εφημερίδας Φιλελεύθερος, Θανάσης Μαυρίδης, ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, ο Σάββας Καλεντερίδης, ο Λάμπρος Καλαρρύτης· καλλιτέχνες όπως η Αφροδίτη Μάνου, ο Δημήτρης Κοντογιάννης ή ο Δημήτρης Κατακουζηνός· σκηνοθέτες όπως ο Θόδωρος Μαραγκόςκαι ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, εκδότες όπως ο Γιώργος Χατζόπουλος, καθώς  και πολλοί άλλοι ακόμα που δεν είναι δυνατό να περιληφθούν σε αυτό τον πρόχειρο ενδεικτικό κατάλογο. Τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται με ρυθμό δύο ή τριών κατά μέσο όρο εβδομαδιαίως, έχουν παρακολουθήσει δεκάδες χιλιάδες πολιτών. Και βέβαια για τη δημιουργία του πολυχώρου έχουν δαπανηθεί πάνω από 50.000 ευρώ. Συνεργάτες των περιοδικών που εδρεύουν σε αυτόν είναι δεκάδες καθηγητές πανεπιστημίου, καλλιτέχνες, συγγραφείς και δημοσιογράφοι, ενώ πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού, που εδρεύει στην Ξενοφώντος 4, είναι ο καθηγητής Αρχιτεκτονικής, ζωγράφος Σωτήρης Σόρογκας.

Στην Ξενοφώντος 4, δεκάδες άνθρωποι εργάζονται εθελοντικώς, ως μέλη των αντίστοιχων εταιρειών, για τη διεκπεραίωση των εργασιών που απαιτούνται από τόσες πολλές δραστηριότητες.

Ο χώρος Πολιτισμού «Ρήγας Βελεστινλής», στην Ξενοφώντος 4, αποτελεί έναν μοναδικό στο είδος του χώρο πνευματικού, επιστημονικού και πολιτικού προβληματισμού για τη χώρα μας και δεν πρέπει να σιγήσει μέσα από δικονομικά τερτίπια και αιφνιδιασμούς προς εξυπηρέτηση οιωνδήποτε συμφερόντων, οικονομικών ή όχι.

 Γι’ αυτό και καλούμε όλους τους πολίτες να συμπαρασταθούν άμεσα και ενεργά στη διατήρηση ανοικτού του χώρου της Ξενοφώντος 4, να υπογράψουν σχετικό κείμενο συμπαράστασης και να παρευρεθούν μαζικά σε εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 28 Ιουνίου, στην Ξενοφώντος 4, για την υπεράσπιση του χώρου.

Ανάλυση των τουρκικών εκλογών

26 Ιουνίου 2018 09:53

Ανάλυση των αποτελεσμάτων στις κουρδικές περιοχές, τον Πόντο, τα μικρασιατικά παράλια και την Ανατολική Θράκη.

του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ από το anixneuseis.gr

Άντεξε ο Ερντογάν αλλά είναι και αιχμάλωτος του Μπαχτσελί.

Κέρδισε τις προεδρικές εκλογές ο Ταγίπ Ερντογάν με ποσοστό 52,5% και το κόμμα του ήρθε πρώτο με ποσοστό 42,5%. Το ποσοστό αυτό δεν του δίνει αυτοδυναμία στη Βουλή αλλά το κόμμα του Ερντογάν κατέβηκε στις εκλογές σε συνασπισμό με το Κόμμα των Γκρίζων Λύκων (MHP) το οποίο συγκέντρωσε 11,1%. Έτσι, η «Λαϊκή Συμμαχία» την οποία συγκρότησαν παίρνει ποσοστό 53,6% και τις 343 από τις 600 έδρες του κοινοβουλίου. 293 το AKP και 50  το MHP.

Έτσι ο Ερντογάν, σε ό,τι αφορά την υποβαθμισμένη πλέον, με το νέο Σύνταγμα, κοινοβουλευτική διαδικασία, θα εξαρτάται από τον Μπαχτσελί του ακροδεξιού-ναζιστικού κόμματος Εθνικιστικής Δράσης.

Το κόμμα του Μπαχτσελί πήγε καλύτερα στις εκλογές από ό,τι αναμενόταν με βάση τις δημοσκοπήσεις. Οι δημοσκοπήσεις έφεραν υψηλά και ως τρίτο κόμμα το «Καλό Κόμμα» της ακροδεξιάς επίσης Μεράλ Ακσενέρ (10%), το οποίο έπεσε στην πέμπτη θέση.

Η κατάταξη είναι:

• AKP (Ερντογάν) 42,5%
• CHP (Ιντζέ) 22,7%
• HDP (Κουρδικό) 11,6%
• MHP (Γκρίζοι Λύκοι) 11,1%
• Καλό Κόμμα (Ακσενέρ) 10%

Εντυπωσιακή ήταν και η εμφάνιση του Κουρδικού HDP το οποίο εισήλθε στη Βουλή με το σημαντικό ποσοστό 11,6%. Το όριο είναι 10%. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κόμμα πήγε καλύτερα σε ποσοστά από τον ηγέτη του Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ο οποίος διεξήγαγε την προεκλογική εκστρατεία από τις φυλακές όπου κρατείται. Ο Ντεμιρτάς συγκέντρωσε για τις προεδρικές εκλογές ποσοστό 8,4%.

Γενικώς, με μια πρώτη ματιά στα αποτελέσματα ο Ερντογάν και ο Ιντζέ συγκέντρωσαν ως προσωπικότητες μεγαλύτερα ποσοστά από τα κόμματά τους.

Αν γίνει μια σύγκριση με τις διπλές εκλογές του 2015, σε ποσοστά και όχι έδρες διότι τότε οι έδρες ήταν 550 ενώ σήμερα 600, διαπιστώνουμε πως σε σχέση με τα σημερινά ποσοστά:

• Το AKP έχει σήμερα 42,5%. Τον Ιούνιο του 2015 είχε 40,8% και τον Νοέμβριο του 2015 49,49%. Δεν πήγε άσχημα.
• Το CHP (η κεμαλική αντιπολίτευση) έχει σήμερα 22,7% ενώ τον Ιούνιο του 2015 είχε 25,1% και τον Νοέμβριο του 2015 25,34.%. Δηλαδή έπεσε κατά 2,5 μονάδες περίπου.
• Το HDP (κουρδικό κόμμα) πήρε χθες 11,6% ενώ τον Ιούνιο του 2015 13,1% και τον Νοέμβριο του 2015 11,92%. Δηλαδή, αν θεωρήσουμε ότι τα ποσοστά του Ιουνίου 2015 ήταν εξαιρετικά, το κόμμα διατηρεί τις δυνάμεις του και αν συνεχίσει έτσι θα τις παγιώσει. Το γεγονός θεωρείται αξιοσημείωτο. Οι Κούρδοι μπαίνουν σταθερά στο Κοινοβούλιο και αυτός είναι ένας από τους πολλούς λόγους που ο Ερντογάν μετέτρεψε το σύστημα σε εκτελεστική προεδρία περιορίζοντας κατά πολύ τις αρμοδιότητες Βουλής και κυβέρνησης. Κέντρο των πάντων είναι ο πρόεδρος.
• Και το ακροδεξιό MHP, παρότι πολλοί αναλυτές εκτίμησαν πως θα παρουσιάσει διαρροές προς το κόμμα της Ακσενέρ, κράτησε τις δυνάμεις του (11,1% χθες, 16,3% τον Ιούνιο του ’15 και 10,69% τον Νοέμβριο του ’15).

Γ. Καραμπελιάς, Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης, Σ. Καλεντερίδης και Στ. Λυγερός μιλούν για την επόμενη μέρα μετά την συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ (βίντεο)

Ο Γιώργος Καραμπελιάς του Κινήματος Άρδην, μιλά για την επόμενη μέρα της συμφωνίας στις Πρέσπες.

«Γεωγραφική Μακεδονία δεν υφίσταται, ούτε μακεδονική γλώσσα και μακεδονικό έθνος», υποστηρίζει ο γεωπολιτικός αναλυτής Σάββας Καλεντερίδης.

«Εθνικό ζήτημα που θα λειτουργήσει ως καταλύτης στα πολιτικά πράγματα της χώρας», χαρακτηρίζει το Μακεδονικό ο δημοσιογράφος Σταύρος Λυγερός.

O «Φραγκίσκος Ζάππας» και οι political correct, δεξιές και αριστερές «ευαισθησίες»…!

ο «άγιος» Ζάππα, δια χειρός του φίλου Γιάννη Γίγα : 

«Τι να περιμένεις από μια κοινωνία τόσο πρωτόγονη που θεωρεί ότι κάποιες λέξεις μπορούν να σε διαφθείρουν τη στιγμή που τις ακούς” – Frank Zappa

Frank Zappa άκουγα σκόρπια τη δεκαετία του΄80. Από τα πρώτα cd-δώρο που έβαζε το περιοδικό ΗΧΟΣ , όπου στα αφιερώματα με διάφορους καλλιτέχνες, φιγουράριζε και τον όνομα του Zappa.

Όμως, η μυθολογία του, υπήρχε γύρω μου, θολή και αφιλτράριστη, ευάλωτη σε χίλιες δυο παρερμηνείες και χαρακτηρισμούς, ίσως γιατί οι τότε ροκάδες της γειτονιάς μου, έμεναν στο μουσικό μέρος και στην θρυλούμενη πρόκληση του Zappa και όχι στην κοινωνική και πολιτική διάσταση των λόγων και των έργων του.

Χρόνια αργότερα, χάριν του καλού φίλου μου Επαμεινώνδα – κλασσικού ζαππικού …ιστοριοδίφη και μελετητή –   συνέδεσα όλες τις πρωτοποριακές ευαισθησίες του Zappa με το μυστικό νήμα που ξεκινούσε από τους επηρεασμένους δίσκους του Σαββόπουλου και έφτανε μέχρι τις ανατρεπτικές «συντηρητικές» αποφάνσεις του Zappa, τονίζοντας έναν ιδιότυπο αναρχισμό, που έφτυνε το «δήθεν» απελευθερωμένο πρότυπο του «αριστερού» και δεξιού» μοντέρνου. Απόλυτα «μη πολιτικά ορθός», ο λόγος του και η ντανταιστική ματιά της ζωής και της μουσικής του.

Ενάντια τόσο στην κλασσική «δεξιά» λογοκρισία, μακαρθικού τύπου, όσο και στην μεταμοντέρνα και «αριστερίζουσα»,  του «πολιτικά ορθού». Και οι δύο, εντέλει, ενοχοποιούν τις λέξεις και την ζωντανή γλώσσα και όχι το πολιτισμικό και κοινωνικό σύστημα που γεννά τους χίλιους δυο αποκλεισμούς: «I wrote a song about dental floss but did anyone’s teeth get cleaner?»(έχω γράψει ένα τραγούδι για το οδοντικό νήμα, αλλά καθάρισαν τα δόντια κανενός;)

Κυνικός και ανθρώπινος, συχνά δαιμόνια αντιφατικός, πάντα πρωτοπόρος και αυθόρμητος, φύσει αντικαθεστωτικός. Να χλευάζει τις πρωτοπορίες και τους «δήθεν» επαναστάτες, που εντέλει, ευνουχίζουν ότι γεννούν τα κινήματα και ο λαός. Είναι επική η φράση του για τις κινητοποιήσεις της δεκαετίας του ΄60 : «Νομίζω ότι γεννιέται κάτι νέο και πολύ συνταρακτικό. Εκτός αν προλάβει και… οργανωθεί». 

Το Τραγούδι Των Μόνιμων Αναπληρωτών

Ήταν  σπίθα που έγινε φλόγα…

Ήταν ποτάμι που ξεχείλισε…

Ήταν η απίστευτη αγωνία χιλιάδων αναπληρωτών εκπαιδευτικών που ζητούν τα αυτονόητα για την αξιοπρεπή ζήση τους και για την παιδεία των ονείρων τους.

Ήταν η ασίγαστη επιθυμία του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Τριφυλίας να πιέσει και με έναν αλλιώτικο τρόπο ώστε να πάψει πια να υφίσταται το κοινωνικό πρόβλημα της επί σειρά ετών εσωτερικής μετανάστευσης των αναπληρωτών συναδέλφων.

Γιατί είναι οι δικοί μας άνθρωποι. Οι δικοί μας συγγενείς ή τα δικά μας φιλαράκια που βιώνουν κάθε χρόνο τούτη την ανείπωτη ταλαιπωρία. «Ανείπωτη»; Όχι πια!

Την εκφράζουμε!  Φτάνει πια!

Την τραγουδάμε: Μόνιμοι Αναπληρωτές

Ιούνιος 2018