- Αρχική σελίδα
- ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
- 1940
- ΕΡΤFLIX
- ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΧΘΕΣ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ
- ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
- ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ
- ΘΕΑΤΡ/ΜΟΥΣ/ΒΙΒΛΙΟ
- ΘΕΑΤΡΟ
- ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΚΑΪ
- ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ
- ΤΥΠΟΣ
- ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ
- ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ
- ΒΙΝΤΕΟ
- forfree
- ΟΟΔΕ
- ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΗΧΟΣ
- ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ
- ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ
- ΣΥΝΤΑΓΕΣ
- ΙΑΤΡΟΙ
- ΕΚΠ/ΚΕΣ ΙΣΤΟΣ/ΔΕΣ
- Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ
- ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
- ΓΟΡΔΙΟΣ
- SOTER
- ΤΑΙΝΙΑ
- ΣΙΝΕ
- ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Ε.Σ.Α
- skaki
- ΤΕΧΝΗ
- ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
- ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ
- gazzetta.gr
- ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
- ΑΝΤΙΦΩΝΟ
- ΔΡΟΜΟΣ
- ΛΥΓΕΡΟΣ
- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ...
- ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
- γράμματα σπουδάματα...
- 1ο ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ
- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΓΛΩΣΣΑ
- ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ
- ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ
- ΑΡΔΗΝ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΥΠΕΠΘ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Κυριακή 5 Μαΐου 2024
Ξυδιάς: Το Ιστορικό Πρόσωπο του ΙΗΣΟΥ - Στην Αιχμή του δόρατος με τον Ά. Λαμπρόπουλο
ΠΗΓΗ:https://www.youtube.com/live/s9XaMvOomUA?si=TRRhOVEeQlBiAAvQ
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Κυριακή 28 Απριλίου 2024
Δικαιωματισμὸς: ἡ μεταφυσικὴ οὐτοπία τοῦ ἀπόλυτου αὐτοπροσδιορισμοῦ
από Βασίλης Ξυδιάς
Τὸ ἄρθρο αὐτὸ εἶναι μιὰ ἀπόπειρα κατανόησης τοῦ ἰδεολογικοῦ ρεύματος μὲ τὸ παράξενο ὄνομα ‘δικαιωματισμός’ – μιὰ προσπάθεια ἐντοπισμοῦ τῆς ἀνθρωπολογικῆς ἀντίληψης ποὺ τὸ διέπει, καὶ μιὰ σύντομη, στὸ τέλος, νύξη γιὰ τὴ θεολογικὴ ἀντιμετώπισή του.
Ὁ ὅρος ‘δικαιωματισμός’ δὲν εἶναι γενικὰ ἀποδεκτός, οὔτε ὑπάρχει ὁμοφωνία ὡς πρὸς τὸ τὶ ἀκριβῶς σημαίνει.[i] Ἐν τούτοις χρησιμοποιεῖται συχνὰ στὸν δημόσιο λόγο ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια γιὰ νὰ περιγράψει μὲ ἀρνητικὴ καταφανῶς χροιὰ ὅσους ἐπικαλοῦνται τὴν ἔννοια τοῦ δικαιώματος μὲ τρόπο κατὰ τὸ μᾶλλον ἢ ἦττον μονομερή, ὑπερβολικὸ καὶ καταχρηστικό. Ἂν δοῦμε τὸ θέμα ἀπὸ νομικὴ μόνο ἄποψη, ἀγνοώντας πρὸς στιγμὴν τὸ ἱστορικὸ πλαίσιο, θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι δικαιωματισμὸς εἶναι ἡ πρόταξη τῆς ἔννοιας τοῦ δικαιώματος, ἀποσπασμένου ἀπὸ τὴ συμμετρικὴ ἔννοια τῆς ὑποχρέωσης. Εἶναι δηλαδὴ ἡ μονομερὴς ἔμφαση στὴν κατοχύρωση ὁρισμένων δικαιωμάτων, παραβλέποντας τὶς ἀντίστοιχες ὑποχρεώσεις.[ii]
Ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα τὸ πρᾶγμα περιπλέκεται. Διότι τὸ τὶ προτάσσεται καὶ τὶ παραβλέπεται κάθε φορὰ εἶναι ἀσφαλῶς θέμα ἐπιλογῆς. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ὅρος ἦταν ἐξ ἀρχῆς καὶ παραμένει πολιτικὰ φορτισμένος. Δὲν στιγματίζει ἁπλῶς μιὰ λαθεμένη ἠθικὴ στάση· καταγγέλλει μιὰ ἰδεολογικὴ διαστροφή. Ποιὰ εἶναι ὅμως αὐτὴ ἡ διαστροφή; Εἶναι καὶ αὐτὸ ἀντικείμενο διαμάχης. Σήμερα συμπλέκονται στὴ δημόσια συζήτηση δύο ἀντιφατικὲς ἀπαντήσεις στὸ ἐρώτημα αὐτό. Ἄλλοι βλέπουν στὸν δικαιωματισμὸ μιὰ σύγχρονη αἴρεση τοῦ πολιτικοῦ φιλελευθερισμοῦ· τὴν πιὸ ἀκραία ἔκφραση τοῦ μεταμοντέρνου ἰδεώδους τῆς ‘διαφορετικότητας’. Ἄλλοι, στὸν ἀντίποδα τῶν πρώτων, τὸν βλέπουν σὰν μιὰ ὄψη τοῦ σύγχρονου ἀντισυστημικοῦ ‘λαϊκισμοῦ’ καὶ τοῦ χρεώνουν τὶς ἐκδηλώσεις κοινωνικῆς ἀπειθαρχίας τῶν τελευταίων χρόνων (ἀνυπακοὴ στὰ μέτρα κατὰ της πανδημίας, ἄρνηση τοῦ ἐμβολιασμοῦ κλπ). Θὰ προσπαθήσουμε νὰ ξεδιαλύνουμε κάπως τὸ τοπίο.
Φιλελεύθερος καὶ λαϊκιστικὸς δικαιωματισμὸς
Αὐτὸ ποὺ κατὰ βὰση καταγγέλλεται τὶς τελευταῖες δεκαετίες σὰν δικαιωματισμὸς εἶναι μιὰ ὑπερβολικὴ ἢ καταχρηστικὴ μέριμνα γιὰ τὴν ἰδιαίτερη προστασία διαφόρων μειονοτικῶν κοινωνικῶν ὁμάδων (δικαιώματα τῶν μαύρων, τῶν μεταναστῶν, πολιτικὲς γιὰ τὰ φύλα, κλπ κλπ) ποὺ πάει πακέτο μὲ τὴν ‘πολιτικὴ ὀρθότητα’ καὶ τὶς λεγόμενες ‘ταυτοτικὲς πολιτικές’. Ὑπὸ τὴν ἔννοια αὐτὴ ὁ δικαιωματισμὸς εἶναι πράγματι ἕνας μεταμοντέρνος φιλελευθερισμός, ὁ ὁποῖος μάλιστα ἔχει ἐξελιχθεῖ σὲ κυρίαρχη ἰδεολογία. Δίνει ἐδῶ καὶ χρόνια τὸν τόνο στὰ μέσα ἐνημέρωσης, χρωματίζει τὸν καθημερινὸ λόγο καὶ τὴ νομοθεσία, ἐπηρεάζει πολλὲς ἀπὸ τὶς ἐπιλογὲς τῶν περισσότερων κυβερνήσεων στὸν δυτικὸ κόσμο. Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ ἔρχεται πολὺ συχνὰ σὲ ἀντίθεση μὲ τὴ συντηρητικὴ κοινὴ γνώμη, καθὼς ἀναγνωρίζει ὡς ‘δικαιώματα’ ἀντιλήψεις καὶ συμπεριφορὲς ποὺ μπορεῖ νὰ εἶναι ἀντίθετες μὲ τὶς ἀξίες καὶ τὴ νοοτροπία τῆς κοινωνικῆς πλειοψηφίας.
Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2024
Ο Χριστός στα Ερείπια: Το θρηνητικό κήρυγμα της Βηθλεέμ
«Εάν ο Ιησούς ήταν να γεννηθεί στις μέρες μας, θα γεννιόταν κάτω από τα ερείπια της Γάζας». Το μήνυμα που στέλνει φέτος η ταπεινή Βηθλεέμ.
Το μοιράζομαι:«Ο Ιησούς Χριστός είναι κάτω από τα ερείπια. Αυτός είναι ο δικός του τρόπος. Τότε είναι σαν στο σπίτι του. Όταν είναι με τους περιθωριοποιημένους, αυτούς που υποφέρουν, τους καταπιεσμένους, τους εκτοπισμένους. Αυτός είναι ο τρόπος του».
Είναι ένα μικρό απόσπασμα από το κήρυγμα που απηύθυνε στο ποίμνιό του παραμονές Χριστουγέννων, στη λειτουργία του Σαββάτου 23 Δεκεμβρίου 2023, ο Αιδεσιμότατος π. Μουντέρ Ισαάκ (Munther Isaac), εφημέριος της Ευαγγελικής Λουθηρανικής Εκκλησίας της του Χριστού Γεννήσεως στη Βηθλεέμ.
«Εάν ο Ιησούς ήταν να γεννηθεί στις μέρες μας, θα γεννιόταν κάτω από τα ερείπια της Γάζας»,
«Και αυτές τις Χριστιανικές ημέρες, καθώς αναζητούμε τον Ιησού, δεν πρόκειται να τον βρούμε στο πλάι της Ρώμης, αλλά από τη δική μας πλευρά του τείχους. Σε μια σπηλιά, με μια απλή οικογένεια. Ευάλωτο· μετά βίας και ως εκ θαύματος να έχει επιβιώσει από τη σφαγή· ανάμεσα σε μια οικογένεια προσφύγων. Εκεί θα τον βρούμε τον Ιησού».
Στις λίγες μέρες που πέρασαν, τα λόγια αυτά του π. Μουντέρ έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου· στα κοινωνικά δίκτυα και σε κάθε είδους δημοσιογραφικά μέρα, ακόμα και στα παγκόσμιας εμβέλειας: από τον Guardian και τους Times της Νέας Υόρκης έως το Al Jazeera και το τουρκικό Anadolu Ajansı, και από το συμβατικό TIME έως το αντισυστημικό Democracy Now.
Πέμπτη 27 Ιουλίου 2023
ΕΚΛΟΓΕΣ 2023 | Ἀπὸ τὸ ἀριστερὸ Ἀντιμνημόνιο στὴ δεξιὰ Ἀπελπισία
Του Βασίλης Ξυδιά
"...οἱ Ἕλληνες προσῆλθαν σὲ αὐτὲς τὶς ἐκλογὲς ἀποδεχόμενοι τὴ μοίρα τους.
Κατ’ ἀρχὰς ἀπέρριψαν τὸ ἠττοπαθὲς συμβιβασμένο Ἀντιμνημόνιο τοῦ ΣΥΡΙΖΑ. Καὶ σωστὰ κατὰ τὴ γνώμη μου· διότι μὲ δεδομένη τὴν προσχώρηση τοῦ κόμματος αὐτοῦ, ὄχι μόνο στὸ καθεστὼς τῶν μνημονίων, ἀλλὰ σὲ ὁλόκληρο τὸ πλέγμα διεθνῶν καὶ ἐσωτερικῶν ἐξαρτήσεων τῆς χώρας, εἶναι ἀφέλεια νὰ πιστεύει κανεὶς ὅτι μπορεῖ νὰ ὑπάρξει ριζικὰ διαφορετικὴ διαχείριση ποὺ νὰ πηγάζει ἀπὸ διαφορὲς στὴν ἰδεολογία.
Ὁμοίως ὅμως οἱ ἐκλογεῖς ἀπέρριψαν καὶ τὸ ἀσυμβίβαστο Ἀντιμνημόνιο, ὅπως αὐτὸ ἐκφράστηκε μὲ τὶς διάσπαρτες, πολυδιασπασμένες παραλλαγές του (ΜέΡΑ25, ΕΠΑΜ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.ἄ.). Καὶ πράγματι, πῶς νὰ ἐμπιστευτεῖς, γιὰ παράδειγμα, κάποιον ποὺ σοῦ ὑπόσχεται «πρώτη φορὰ ρήξη» στοχεύοντας στὸ 3% καὶ 4%, ἐνῶ δὲν τὰ εἶχε καταφέρει ὅταν εἶχε μαζί του τὴ συντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ λαοῦ...
...ἡ δική μου ἐκτίμηση εἶναι πώς, ἡ Νέα Δημοκρατία τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη δὲν θὰ μακροημερεύσει. Ἢ ἐν πάση περιπτώσει θὰ περάσει ἀπὸ πολὺ ἰσχυροὺς κλυδωνισμούς, ἀνάλογους μὲ αὐτοὺς ἀπὸ τοὺς ὁποίους πέρασε τὸ πολιτικὸ σύστημα τὴν προηγούμενη δεκαετία.
Ἡ ἀπειλὴ δὲν προέρχεται βέβαια οὔτε ἀπὸ τὴν Ἀριστερὰ ὁποιαδήποτε μορφῆς, οὔτε καὶ ἀπὸ καμία ἄλλη ἀπὸ τὶς λοιπὲς πολιτικὲς δυνάμεις. Ἡ κατάρρευση, ἂν συμβεῖ, θὰ προέλθει εἴτε ὑπὸ τὸ βάρος τῆς ἐθνικῆς καταστροφῆς καὶ τῆς διάλυσης στὴν ὁποία μὲ ταχύτατα βήματα ὁδηγεῖται ἡ χώρα, εἴτε ἐξ αἰτίας τῶν γενικότερων διεθνῶν ἐξελίξεων: τῆς κλιμακούμενης παγκόσμιας σύγκρουσης καὶ τῶν συνακόλουθων οἰκονομικῶν, πολιτικῶν καὶ γεωπολιτικῶν ἀνατροπῶν στὸ δυτικὸ στρατόπεδο, ποὺ καὶ αὐτὲς ἀπὸ τὴν πλευρά τους θὰ παρασύρουν καὶ τὴν Ἑλλάδα σὲ μιὰ ἐπιπλέον δίνη καταστροφῆς καὶ διάλυσης..."
ΕΚΛΟΓΕΣ 2023 | Ἀπὸ τὸ ἀριστερὸ Ἀντιμνημόνιο στὴ δεξιὰ Ἀπελπισία
από Βασίλης Ξυδιάς
Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2022
Το αποκρουστικό πρόσωπο του «προοδευτικού» σχολείου
Του Βασίλη Ξυδιά
Το αποκρουστικό πρόσωπο του «προοδευτικού» σχολείου
Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2022
Αναδρομή στη «Θεολογία του ’60» (β΄ μέρος)
Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2022
Κορωνοϊός καί Σχίσμα: ἡ Ἐκκλησία σέ Κρίση
Ἡ ἐκκλησία βρίσκεται στὸ μέσον μιᾶς διπλῆς κρίσης: (α) Τοῦ Κορωνοϊοῦ – ποὺ κλῆρο καὶ λαό, ἰεράρχες καὶ ἁπλοὺς πιστούς, μᾶς βρῆκε καὶ μᾶς ἄφησε ‘ἀδιάβαστους’. (β) Τοῦ διορθοδόξου σχίσματος – ποὺ στὴν ἀρχὴ φάνηκε σὰν ἕνα ἀκόμα ἐπεισόδιο τῆς ὑποβόσκουσας μακρᾶς ἑλληνορωσικῆς διένεξης, ἀλλὰ πλέον διχάζει τὸ σύνολο τοῦ ὀρθοδόξου κόσμου μὲ τρόπο πολὺ πιὸ βαθὺ καὶ πιὸ μόνιμο ἀπ’ ὅ,τι θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ διανοηθεῖ. Φαίνονται σὰν δύο ἄσχετα μεταξύ τους πράγματα, ἀλλὰ δὲν εἶναι. Καὶ τὰ δύο μαζὶ συνοψίζουν τὶς δύο ὄψεις τῆς σχιζοειδοῦς – μὴ χριστιανικῆς, μὴ ἐκκλησιαστικῆς – σχέσης ποὺ ἔχει στὶς μέρες μας ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία (οἱ πιστοί, οἱ θεολόγοι, οἱ ἰεράρχες, οἱ τελετουργίες, οἱ θεσμοὶ) τόσο μὲ τὸν κόσμο στὸν ὁποῖο ζεῖ, ὅσο καὶ μὲ τὸν ἑαυτό της. Ἐξαγγέλεται τὸν ἐξαγιασμὸ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ κόσμου, τὴν ὥρα ποὺ ἡ ἴδια ἀδυνατεῖ νὰ τὸν αἰσθανθεῖ πραγματικὰ καὶ νὰ τὸν βιώσει συνειδητά.
* * *
Ἦρθε ὁ Κορωνοϊός, σὰν σύγχρονη μάστιγα τοῦ Θεοῦ, νὰ περιγελάσει τὴ μεγαλόσχημη ἱεροπρέπεια κάτω ἀπὸ τὴν ὁποία οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ κρύβαμε τὸν πνευματικὸ ἀναλφαβητισμό μας. Aὐτὴ ἡ ἀπειροελάχιστη σὲ μέγεθος ὕπαρξη ἔφερε μὲ ἀδιαμφισβήτητο τρόπο στὸ φῶς αὐτὸ ποὺ οἱ περισσότεροι κλείναμε τὰ μάτια για νὰ μὴν τὸ δοῦμε: Πὼς ἐμεῖς – οἱ κληρονόμοι καὶ φύλακες, ὑποτίθεται, τοῦ ἀληθοῦς δόγματος – δὲν ἔχουμε τελικὰ κοινὴ αἴσθηση καὶ κοινὴ ἀντίληψη τοῦ κεντρικοῦ ἐκκλησιαστικοῦ μυστηρίου· σὲ τὶ συνίσταται ἡ κοινωνία τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἴματος τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ.
Αὐτὸ τὸ μυστήριο θέλησαν πολλοὶ νὰ ὑπερασπιστοῦν, ἀλλὰ τὸ ἔκαναν μὲ μιὰ ἀφελὴ ἁγιοβασιλιάτικη ἢ μαγικὴ ἀντίληψη τοῦ ἱεροῦ, ὡς δῆθεν φυλαχτοῦ ἀπὸ κάθε φυσικὸ κακὸ καὶ κάθε ἀσθένεια. Ἄλλοι φροντίσαμε νὰ ξεφορτωθοῦμε ἐντελῶς κάθε αἴσθηση ἱερότητας καὶ συστοιχηθήκαμε μὲ τὶς ἀγωνίες καὶ τὰ ἄγχη τοῦ αἰῶνος τούτου, ὑποβιβάζοντας τὸ θυσιαστικὸ μυστήριο τῆς ἀγάπης σὲ ἠθικοπλαστικὲς κοινοτυπίες τοῦ τύπου «κρατάμε ἀποστάσεις …ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον». Καὶ οἱ μὲν καὶ οἱ δὲ δείξαμε ότι μᾶς λείπει μιὰ βιωματικὰ ἰσχυρή, ρεαλιστικὴ καὶ ὂχι φαντασιακή, αἴσθηση τῆς ἁγιοπνευματικῆς ἱεροφάνειας καὶ τοῦ θαύματος. Ὅτι μᾶς λείπει μιὰ ἐναλλακτικὴ πνευματικὴ ἀξιολόγηση τῆς ὑγείας καὶ τῆς ἀσθένειας, τῆς χαρᾶς καὶ τοῦ πόνου, τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου.