Τάσος Κουράκης: Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών θα καταργηθεί

Καλύτερες μέρες και την κατάργηση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, όπως την ξέρουμε, προανήγγειλε ο νέος αναπληρωτής υπουργός παιδείας κ. Τάσος Κουράκης.

του Προκόπη Αγγελόπουλου |

Για καλύτερες μέρες των εκπαιδευτικών και την κατάργηση του συστήματος αξιολόγησης όπως το ξέρουμε μίλησε στην κάμερα του theToc.gr αμέσως μετά την ορκομωσία του ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας κ. Τάσος Κουράκης. 

«Οι εκπαιδευτικοί περιμένουν καλύτερες μέρες γιατί η ανόρθωση του εκπαιδευτικού είναι βασικός πυλώνας της ανόρθωσης της παιδείας».

«Θα υπάρξει κάποιου είδους αξιολόγηση. Η αξιολόγηση όπως την ξέραμε θα καταργηθεί. Όταν θα γίνεται θα γίνεται από τίμιους εκπαιδευτικούς και μόνο για να δούμε τις αδυναμίες, για να ενισχύσουμε τις καλύτερες λειτουργίες. Καμία τιμωρητική διάθεση, μόνο διορθωτική προς το καλύτερο» είπε ο κύριος Κουράκης.

ΤΟ ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ & Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η τοποθέτηση του Προέδρου Παιδαγωγικού Τμήματος του ΑΠΘ Γιώργου Γρόλλου στην εκδήλωση του συλλόγου εκπαιδευτικών Αβθμιας Εκπαίδευσης Κοζάνης με θέμα "Κριτική προσέγγιση στο σχολείο του 21ου αιώνα"

Η τοποθέτηση του Επίκουρου Καθηγητή Παιδαγωγικού Τμήματος του ΑΠΘ Περικλή Παυλίδη στην εκδήλωση του συλλόγου εκπαιδευτικών Αβθμιας Εκπαίδευσης Κοζάνης με θέμα "Κριτική προσέγγιση στο σχολείο του 21ου αιώνα"

Χορός εκατομμυρίων ευρώ γύρω από την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών

Ο Σύλλογος εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος» αποκαλύπτει το χορό των εκατομμυρίων ευρώ που στήθηκε γύρω από την αυτοαξιολόγηση – αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Τα στοιχεία που παρατίθενται πιο κάτω είναι αποκαλυπτικά με πηγή το ΕΣΠΑ. Επίσης καλείται η ΔΟΕ να αξιοποιήσει τα στοιχεία και να μην επιτρέψει να παίζονται παιχνίδια στις πλάτες των εκπαιδευτικών.

Σύλλογος ΠΕ «Αλέξανδρος Δελμούζος» Η άλλη πλευρά της αυτοαξιολόγησης – αξιολόγησης. Χορός εκατομμυρίων ευρώ γύρω από την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Με μια απλή επίσκεψη στην ιστοσελίδα του προγράμματος ΕΣΠΑ www.espa.gr αλλά και στο χώρο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) στη Διαύγεια http://et.diavgeia.gov.gr/f/iep/ μπορεί κανείς, με μια πρόχειρη ματιά, να διαπιστώσει τον χορό των εκατομμυρίων ευρώ που έχει στηθεί γύρω από την αυτοαξιολόγηση – αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

1.Αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας – Διαδικασία Αυτοαξιολόγησης . Προϋπολογισμός:   € 7.200.000 2. Προκαταρκτικές Ενέργειες για την Εφαρμογή Συστήματος Αξιολόγησης Προϋπολογισμός € 1.490.000 Πηγή : http://www.espa.gr/el

Είναι πράγματι λυπηρό να διαπιστώνει κανείς πως το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) της χώρας μας, αντί να ανοίγει νέους ορίζοντες στην εκπαίδευση στηρίζοντας τον μαχόμενο εκπαιδευτικό της τάξης και να παράγει επιστημονικό έργο, καθορίζει τη στάση του με μοναδικό γνώμονα την απορρόφηση κονδυλίων από το ΕΣΠΑ και να εξαντλεί σχεδόν όλη του τη δράση στη διαχείριση των κονδυλίων αυτών φτάνοντας στο σημείο να ασχολείται με τις μερίδες μπιφτεκιών και βουτημάτων των γευμάτων των σεμιναρίων. Τα τεράστια ποσά και η αγωνιώδης προσπάθεια είσπραξής τους μπορούν να ερμηνεύσουν την επιμονή του ΙΕΠ να συγκροτηθούν πάση θυσία οι «ομάδες εργασίας” στις σχολικές μονάδες, δίνοντας αγώνα για να υποτάξει τους διευθυντές των σχολικών μονάδων και να κάμψει την αντίσταση του εκπαιδευτικού κινήματος.

Προκαλεί αγανάκτηση όταν κανείς διαπιστώνει ότι σε αυτή την πρωτοφανή αυταρχική προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας για την χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, που οδηγεί στην κατάργηση κάθε έννοιας παιδαγωγικής και δημοκρατικής ελευθερίας στα σχολεία μας, πως πρωτοστατούν και πάλι τα ίδια πρόσωπα, γνωστά σε όλους μας από τις διάφορες θέσεις της εκπαίδευσης που κατείχαν και κατέχουν πάνω από μισό αιώνα τώρα, ως πολυθεσίτες τις περισσότερες φορές ακόμη και ως συνταξιούχοι, προσπαθώντας να πείσουν ακόμη και σήμερα πως κομίζουν το νέο και ότι διαχρονικά είναι οι μοναδικοί κάτοχοι της επιστημονικής αλήθειας για τα παιδαγωγικά ζητήματα στη χώρα μας. Πρόσωπα τα οποία είχαμε συναντήσει ως καθηγητές μας στις Παιδαγωγικές Ακαδημίες πριν από 30 χρόνια περίπου, στην μετεκπαίδευση, στα Παιδαγωγικά Τμήματα, στην Εξομοίωση, στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, και οι οποίοι κατά καιρούς είχαν έντονη βιβλιογραφία, εκμεταλλευόμενοι την αγωνία των συναδέλφων μας, σχετική πάντα με τις κατά καιρούς εξετάσεις εκπαιδευτικών. Έλεος, φτάνει πια το ποτήρι έχει ξεχειλίσει. Οι εκπαιδευτικοί διαθέτουν και μνήμη και κρίση.

"Πικρές αλήθειες και άδικες παραβλέψεις για την κατηγοριοποίηση-βαθμολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών" του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή

Οι οπτικές ενός προβλήματος, καθορίζουν και τις δρομολογούμενες λύσεις. Έτσι, οι νεοσυντηρητικές εκπαιδευτικές πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών, δίνουν έμφαση στα αποτελέσματα, υποβαθμίζοντας τις παραμέτρους που οδηγούν σ’ αυτά. Εστιάζουν στις δεξιότητες για την αγορά εργασίας εις βάρος του ουμανιστικού πνεύματος. Προκρίνουν την περικοπή δαπανών για τη δημόσια εκπαίδευση υπέρ της προώθησης – πριμοδότησης της ιδιωτικής. Συκοφαντούν στοχευμένα το δημόσιο σχολείο και τους λειτουργούς του, για να αμβλύνουν τις αντιστάσεις και να κυριαρχήσει ο φόβος, στοχεύοντας στην κατηγοριοποίηση και την χειραγώγησή τους. 

Συνδετικός κρίκος σ’ όλα αυτά (κι όχι μόνο) είναι η οπτική της ιεραρχικής αξιολόγησης (από τα πάνω προς τα κάτω), με κατευθυντήριες γραμμές τις επιλογές του Ο.Ο.Σ.Α και των διαφόρων επιχειρήσεων (είναι πολλά τα κέρδη για αυτές, ιδιαίτερα στον τομέα της αξιολόγησης εκπαιδευτικών και θεσμών). Κάνει εντύπωση δε, ότι ενώ γνωρίζουμε για έρευνες, σπάνια μαθαίνουμε τα συμπεράσματά τους και τις αντισταθμιστικές πρακτικές που απορρέουν απ’ αυτές. Συνήθως, απλά βιώνουμε την αδιατάρακτη συνέχεια της πολιτικής τους. Ο χώρος της εκπαίδευσης είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα και η ειδική αγωγή ακόμα πιο ξεχωριστό.

Έχοντας υπόψη μας την συγκεκριμένη οπτική, είναι κρίμα που μια ολόκληρη κοινωνία, αντί να δει την ουσία της όλης υπόθεσης, μένει υποκριτικά στα επιφανειακά. Ίσως και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, δεν έχουν καταφέρει να κοινωνήσουν στους γύρω τους το ύπουλο κατασκεύασμα.

Δυσφήμιση εννοιών

Εύηχες λέξεις και έννοιες, όπως «αξιολόγηση», «αυτοαξιολόγηση», «ικανός», «βελτίωση»…και τόσες άλλες, ταλαιπωρούνται και ταλαιπωρούν, χωρίς να έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Το εξπρές… της αξιολόγησης

Το υπουργείο Παιδείας προωθεί την έναρξη της αξιολόγησης 12.000 διευθυντών και υποδιευθυντών σχολικών μονάδων, η οποία θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί το αργότερο μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2014. Μετά θα έχουν σειρά και οι 115.000 εκπαιδευτικοί.

ΕΡΕΥΝΑ Του Χρήστου Κάτσικα

Τη στιγμή που χιλιάδες κενά συνεχίζουν να υπάρχουν στα σχολεία όλης της Ελλάδας, τμήματα συμπτύσσονται με 27-28 παιδιά και ολοήμερα σχολεία αναστέλλουν τη λειτουργία τους εξαιτίας των μηδενικών διορισμών και της υποχρηματοδότησης του δημόσιου σχολείου, το υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να προωθήσει, με διαδικασίες εξπρές, τον νέο επιθεωρητισμό, ξεκινώντας άμεσα τις διαδικασίες αξιολόγησης των διευθυντών και των προϊσταμένων των σχολικών μονάδων.

Σε εγκύκλιο που προωθεί ανακοινώνεται η έναρξη της αξιολόγησης των 12.000 διευθυντών σχολικών μονάδων, οι διαδικασίες της οποίας πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί το αργότερο μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2014. Σε πρώτη φάση η αξιολόγηση αφορά τις κατηγορίες: α. Ασκηση διοικητικού και οργανωτικού έργου, β. Ασκηση του έργου της εποπτείας και της αξιολόγησης, και γ. Επιστημονική και επαγγελματική ανάπτυξη.

Η αγωνία του υπουργείου να αποδείξει ότι η πολιτική του προωθείται απρόσκοπτη, χωρίς αντιστάσεις, παρά το γεγονός ότι ένας αριθμός διευθυντών δεν έχει κάνει καν την εξ αποστάσεως επιμόρφωση, το οδηγεί να παρακάμψει ακόμη και το ίδιο το δημιούργημά του: το Π.Δ 152/2013 που περιλαμβάνει σαφώς και την αξιολόγηση του παιδαγωγικού έργου του διευθυντών και προϊσταμένων νηπιαγωγείων. Διαδικασία ασφαλώς πολύ πιο σύνθετη και μακρόχρονη.

Η «καταπολέμηση της γραφειοκρατίας» αρχίζει από τους Διευθυντές Σχολείων.

Είναι γνωστό σ’ όλους μας, ότι διαμορφώνεται μ’ έναν άγαρμπο τρόπο, ένα φτηνό σχολείο μ’ όλα τα αρνητικά του στην εξαθλιωμένη κοινωνία, με κεντρικό στόχο επίτευξης, το φόβο, το φοβισμένο πολίτη και την υποτακτικότητα του αυριανού μαθητή-πολίτη…

Μέσα σ’ αυτή την αντιεκπαιδευτική πολιτική, με στοιχεία αντιφατικότητας, προσωπικών εκπαιδευτικών πολιτικών και πελατειακών εξαρτήσεων, οι Διευθυντές των σχολικών μονάδων είναι θύματα των παραπάνω πολιτικών, όπως και οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί, οι οικογένειες των μαθητών, με μία γραφειοκρατία συνεχώς αυξανόμενη, που δεν αφήνει τη Δημόσια διοίκηση και το Δημόσιο σχολείο να αναπνεύσει.

Το έργο της «καταπολέμησης της γραφειοκρατίας», της ελληνικής πολυνομίας και κακονομίας, που συντηρεί το πελατειακό καθεστώς, υπάρχει χρόνια τώρα και ενισχύεται ποικιλοτρόπως σε κάθε ευκαιρία. Οι αρχιτέκτονες του φτηνού σχολείου, συντηρούσαν αυτή την γραφειοκρατία περιμένοντας, όμως, έντεχνα και την κατάλληλη επικοινωνιακή ευκαιρία, να τη συνδέσουν με την νέο-επιθεώρηση για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους στόχους. Η ευκαιρία δόθηκε, ήταν βούτυρο στο ψωμί τους, όταν και οι Διευθυντές Σχολείων έτρεξαν να επιμορφωθούν, για να επιθεωρήσουν το διδακτικό προσωπικό τους μετά από δεκαετίες.

Ο Καντ κι ο Άιχμαν

Σκέψεις για το Φασισμό

Αρθρογράφος: 

Πέτρος Θεοδωρίδης

Μετά την εποχή του «τέλους της ιστορίας» και του «τέλους των ιδεολογιών» (κυρίαρχες θεωρίες της δεκαετίας του ’90) μπαίνουμε σε μια εποχή όπου συμπυκνώνεται τρομαχτικά ο χρόνος. Τα τελευταία χρόνια δεν έχουμε μια επιτάχυνση του χρόνου; Έναν χρόνο τόσο πυκνό σε γεγονότα και αλλαγές ώστε να μην προλαβαίνουμε καν να τις συνειδητοποιήσουμε; Και όχι μόνο επιτάχυνση του χρόνου αλλά και μια παράξενη αλλαγή πλεύσης, μια οπισθοδρόμηση: είμαστε πολύ πιο κοντά στο Μεσοπόλεμο παρά -ας πούμε- στη Μεταπολίτευση. Η Ψυχοπαθολογία του Φασισμού είναι -και το αισθανόμαστε πια όλοι- πολύ πιο κοντά στη σημερινή εποχή. Με κάποια παράξενη έννοια ,με κάποια τρύπα στον Χρόνο είμαστε πολύ κοντά στο 1933.

Και εδώ μπορούμε να κάνουμε μερικές παρατηρήσεις:

1ον Η ψυχοπαθολογία του Φασισμού εκφράζεται πολύ καλά με την αντίληψη του Carl Schmitt 1: η έννοια του Πολιτικού αφορά στη διάκριση μεταξύ Φίλου και εχθρού και στη κατάσταση έκτακτης ανάγκης ως «αναστολή του νόμου από τον ίδιο το νόμο». .

ΔΟΕ - ΟΛΜΕ: Επιστολή προς τους εκπαιδευτικούς για την αξιολόγηση και τη δήθεν μισθολογική εξέλιξη μέσω της αξιολόγησης

ΔΟΕ - ΟΛΜΕ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Απεργία – αποχή από την αξιολόγηση

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Με αποφάσεις των συλλογικών μας οργάνων προχωρούμε στην προκήρυξη Απεργίας –Αποχής από όλες τις διαδικασίες υλοποίησης της ατομικής αξιολόγησης (ΠΔ 152/13) των εκπαιδευτικών, αλλά και της αυτοαξιολόγησης – αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, όπως και κάθε διαδικασίας αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου που πραγματοποιείται σε υλοποίηση του σχετικού νομοθετικού πλαισίου (ν. 4024/11, ν. 4142/13, ΠΔ 152/13, ν. 3848/10, ν. 3679/10).

Η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ καλούν όλους τους εκπαιδευτικούς, τους διευθυντές σχολείων και τους σχολικούς συμβούλους να μη συμμετάσχουν σε καμιά διαδικασία με την οποία υλοποιείται το παραπάνω νομοθετικό πλαίσιο για την αξιολόγηση.

Στο πλαίσιο υλοποίησης αυτής της απόφασης καλούμε όλους τους εκπαιδευτικούς, τους διευθυντές σχολείων και τους σχολικούς συμβούλους να απέχουν από όσες διαδικασίες προβλέπονται στην πρόσφατη εγκύκλιο του ΥΠΑΙΘ (155922/Γ1–30–09–2014) και το ΠΔ 152/2013. Καλούμε τους συναδέλφους, χωρίς φόβο, να οργανώσουν την αντίστασή τους σε κάθε σχολείο με βάση τις συλλογικές αποφάσεις του κλάδου.

Πιο συγκεκριμένα:

Α. Καλούμε τους διευθυντές (και υποδιευθυντές) των σχολείων να σταθούν δίπλα στους συναδέλφους και να μη μετατραπούν σε αξιολογητές τους. Αυτό σημαίνει ότι, με βάση την απεργία-αποχή που κήρυξαν τα αρμόδια όργανα της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ, τους καλούμε να απέχουν:

· από την εξ αποστάσεως επιμόρφωση,

· από τον ορισμό ομάδων εργασίας,

· από τον προγραμματισμό δράσης ή τα σχέδια δράσης,

· από τις διαδικασίες αξιολόγησής τους, και

· από την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών του σχολείου τους και γενικότερα από όλες τις διαδικασίες αυτο-αξιολόγησης της σχολικής μονάδας και αξιολόγησης των εκπαιδευτικών.

Β. Καλούμε όλους τους εκπαιδευτικούς, με βάση την απεργία-αποχή που κήρυξαν τα αρμόδια όργανα της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ, να απέχουν:

· από τη συγκρότηση ομάδων εργασίας,

· από τον προγραμματισμό, την κατάθεση σχεδίου εργασίας και την παράδοση του όποιου υλικού μπορεί να αναρτηθεί στο «Παρατηρητήριο» της αξιολόγησης,

· από την «εθελοντική» αξιολόγηση,

· από τη σύνταξη έκθεσης ατομικής αξιολόγησης,

· από κάθε διαδικασία αξιολόγησής τους από τον σχολικό σύμβουλο και τον διευθυντή του σχολείου,

· από τη στελέχωση των 5μελών επιτροπών ανά νομό, ως παραρτημάτων της ΑΔΙΠΠΔΕ (Αρχής Διασφάλισης Ποιότητας στην Εκπαίδευση).

Δεν συμβάλλουμε στην κατηγοριοποίηση του σχολείου μας με οποιονδήποτε τρόπο. Υπερασπιζόμαστε τον ενιαίο χαρακτήρα της εκπαίδευσης, το δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά. 

Απέχουμε από όλα τα παραπάνω και οτιδήποτε άλλο γίνεται για να υλοποιηθεί το νομοθετικό πλαίσιο (αυτοαξιολόγηση – αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών). Η στάση μας αυτή έχει την απόλυτη και πλήρη κάλυψη από την απεργία – αποχή που κήρυξαν τα αρμόδια όργανα της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,

Και στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα, οι εργαζόμενοι δεν έχουν υποκύψει. ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΚΑΘΟΛΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ – ΑΠΟΧΗ της ΑΔΕΔΥ μπλοκάροντας το καλοκαίρι τη διαδικασία, ενώ, με αποφάσεις μαζικών Γενικών Συνελεύσεων, δεν κατέθεσαν τη φόρμα της ατομικής αξιολόγησης, αλλά την παρέδωσαν στα σωματεία τους. Ήδη, πάνω από 20 Ομοσπονδίες του δημόσιου τομέα έχουν κηρύξει απεργία-αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης με εξώδικα που έχουν αποστείλει στα αντίστοιχα υπουργεία.

Όλοι μαζί συνεχίζουμε τον αγώνα κατά της αξιολόγησης!

Η ΔΗΘΕΝ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,

Το Υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση προσπαθούν να σε πείσουν να αξιολογηθείς εθελοντικά. Σε έχουν κυριολεκτικά καθηλώσει μισθολογικά με το νέο μισθολόγιο – βαθμολόγιο (νόμος 4024/11) και τώρα σου τάζουν ελπίδες για μισθολογική βελτίωση. Αρκεί να υποκύψεις.

Σου λένε «δέξου να αξιολογηθείς για να αλλάξεις βαθμό και να βελτιώσεις το μισθό σου». Είναι όμως έτσι; Σου λένε για το «τυρί», αλλά σου αποκρύπτουν τη «φάκα».

ΝΑ, ΛΟΙΠΟΝ, ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

- Η αξιολόγηση έχει προκαθοριστεί: από όσους εκπαιδευτικούς «αξιολογηθούν» θετικά μόνο ένα ποσοστό θα περνάει στον επόμενο βαθμό (το 100% από τον ΣΤ΄ στον Ε΄ βαθμό, το 90% από τον Ε΄ στον Δ΄, το 80% από τον Δ΄ στον Γ΄, το 70% από τον Γ΄ στον Β΄, το 30% από τον Β΄ στον Α΄, νόμος 4024/11, άρθρο 7 παρ. 6).

- Αυτό το ποσοστό όμως είναι το ανώτερο. Στην πραγματικότητα ο Υπουργός Οικονομικών θα αποφασίζει ποιο θα είναι το ποσοστό και θα το «μειώνει ανάλογα με τις δημοσιονομικές δυνατότητες» (νόμος 4024/11, άρθρο 7, παρ. 6).

- Ακόμα, όμως, και αν όλ’ αυτά τα εμπόδια τα ξεπεράσεις, καμία βαθμολογική – μισθολογική βελτίωση δεν θα έχεις. Σύμφωνα με το νόμο 4263/14 (μεσοπρόθεσμο), μέχρι το 2016 η βαθμολογική ωρίμανση είναι «παγωμένη». Μετά δε το 2016, αυτή θα γίνεται σταδιακά για μια τριετία, μέχρι το 2018, αν δεν υπάρξει βέβαια κάποιο νέο μεσοπρόθεσμο μέχρι τότε, με βάση τις κατευθύνσεις Κυβέρνησης – ΕΕ - ΔΝΤ (Τρόικας).

- Εξωφρενική είναι επίσης και η παρ. 4 του άρθρου 8 του νόμου 4024/11, που προβλέπει ότι ο εκπαιδευτικός που κρίνεται αρνητικά «τιμωρείται» και δεν έχει δικαίωμα να διεκδικήσει την προαγωγή του τα επόμενα δύο χρόνια.

- Ετοιμάζουν νέες υποψηφιότητες για διαθεσιμότητες – απολύσεις. Ο εκπαιδευτικός «ο οποίος εγγράφεται σε δύο διαδοχικούς πίνακες μη προακτέων στον ίδιο βαθμό, παραπέμπεται ….. στο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο ….. μπορεί να τον απολύσει ή να τον υποβιβάσει κατά έναν βαθμό» (άρθρο 95 του νόμου 3528/2007).

- Από την άλλη μεριά, γνωρίζουμε πολύ καλά τις δεσμεύσεις της Κυβέρνησης για νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο, που θα σφαγιάζει ακόμα περισσότερο τους μισθούς, στη λογική της σύγκλισης με τον ιδιωτικό τομέα.

Είναι κατανοητό, λοιπόν, πως πρέπει να αποφύγουμε τη «φάκα» της αξιολόγησης, όπως ήδη έχει νομοθετηθεί από την κυβέρνηση.

Όλα τα παραπάνω είναι βέβαιο πως θα οδηγήσουν σε ανταγωνιστικές σχέσεις ανάμεσα στα μέλη του συλλόγου διδασκόντων σε κάθε σχολείο, θα υπονομεύσουν την αναγκαία, οξυγονούχα συλλογικότητά μας και θα μετατρέψουν τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα στο σχολείο σε «ζούγκλα».

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,

Οφείλουμε να πούμε «όχι» στην υλοποίηση της αξιολόγησης που προωθούν με το ψηφισμένο νομοθετικό πλαίσιο το Υπουργείο Παιδείας και η Κυβέρνηση.

Οφείλουμε να αντισταθούμε. Να διασφαλίσουμε τη συλλογικότητά μας. Να αγωνιστούμε συλλογικά για να διασφαλίσουμε τα δημοκρατικά μας δικαιώματα, τις εργασιακές κατακτήσεις και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών.

Συμμετέχουμε μαζικά στην απεργία – αποχή που κήρυξαν ΔΟΕ και ΟΛΜΕ.

Αθήνα, 8/10/14

cebook

Και τώρα, φθινόπωρο πλέον, η διαβόητη αξιολόγηση είναι εδώ...

Αρθρογράφος: 

Μαρία Καζάντη

Είναι γνωστό τοις πάσι: παλιά, πολύ παλιά, στο κέντρο της Αθήνας, υπήρχε μια πλατεία που δεν είχε όνομα. Εκεί κατέφευγαν, πολλάκις, υπάλληλοι του πρωτολείου ελληνικού κράτους, οι οποίοι απολύονταν κάθε φορά που άλλαζε η κυβέρνηση και η καινούργια προσλάμβανε άλλα «δικά της παιδιά». Οι απολυμένοι, τα άχρηστα και ξένα παιδιά, μαζεύονταν στην πλατεία και έκλαιγαν, παρ’ ότι ενήλικες, δίχως αιδώ, γοερά. Έτσι, ως γνωστόν η πλατεία ονομάστηκε Κλαυθμώνος ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι απέκτησαν εργασιακή μονιμότητα, καθώς η δουλειά στις δημόσιες υπηρεσίες, με τις απανωτές ανακατατάξεις του ανθρώπινου δυναμικού, γινόταν λειψή.

Έκτοτε, το κράτος καλείται, ως εργοδότης, να δίνει το καλό παράδειγμα: να καταβάλλει τις εργασιακές εισφορές, να τηρεί το 8ωρο, να δίνει άδειες, να σέβεται συλλογικές συμβάσεις και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Αυτά παλιά, πολύ παλιά.

Μερικούς μήνες πριν, υπάλληλοι του υπ. Παιδείας κατέφυγαν έξω από το κτίριο του υπουργείο, στη Νερατζιώτισσα, εκεί παραδίπλα σε γνωστό, ημιπαράνομα, χτισμένο, εμπορικό κέντρο. Η κοινότητα δασκάλων και καθηγητών χωρισμένη σε δυο ομάδες, με ξεχωριστά συμφέροντα και διαφορετικό ενδυματολογικό κώδικα. Στελέχη και παράγοντες της εκπαίδευσης οι μεν, εργάτες στα σχολεία οι δε. Πολίτικαλ κορέκτ οι μεν, αιώνιοι έφηβοι οι δε και –ουαί τοις ηττημένοις- συνδικαλιστές και επίδοξοι απολυμένοι, πάλι οι δε. Ποιοι είναι οι καλοί, οι μεν ή οι δε; Ποιοι υπηρετούν το δημόσιο σχολείο οι μεν ή οι δε; Ποιοι είναι χρήσιμοι άνθρωποι στην κοινωνία οι μεν ή οι δε; Ποιοι είναι εναντίον του λαού οι μεν ή οι δε; Ποιοι διέπονται από έλλειμμα δημοκρατίας στη συμπεριφορά τους, οι μεν ή οι δε; Στην τελική, ποιοι είναι με το μέρος των μαθητών της κατώτερης κοινωνικοοικονομικής τάξης οι μεν ή οι δε; Ανήκει, όμως, αλήθεια, κανείς είτε από τους μεν είτε από τους δε στην λεγόμενη αστική τάξη, με το υψηλό στάτους; Ευκολάκι η απάντηση: όχι, φυσικά! Άλλωστε, οι ανδρικές γραβάτες και οι γυναικείες τσάντες δεν φαίνονταν αγορασμένες από τα παρακείμενα, πανάκριβα, καταστήματα, του εμπορικού κέντρου. Ενδοταξική και ενδοεργασιακή διαμάχη οσμίζεται ένας εξασκημένος σε κοινωνικές συγκρούσεις παρατηρητής. Οι δε, λοιπόν, οι δάσκαλοι της σχολικής τάξης, έχουν μπει μπροστά από τις εισόδους του Υπ. Παιδείας και δεν αφήνουν τους μεν, τα στελέχη της εκπαίδευσης εισέλθουν για να παρακολουθήσουν σεμινάρια που θα τους βοηθήσουν να αξιολογήσουν, με στόχο έωλο, τα σχολεία και τους δασκάλους.

Τράπεζα Θεμάτων και τυποποιημένη αξιολόγηση - Γιώτα Ιωαννίδου

Εισαγωγικά

Θα προσπαθήσω να ανοίξουμε τη συζήτηση, χωρίς ταυτόχρονα να σας βομβαρδίσω με στοιχεία. Ξέρετε αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο, μιας και τα τελευταία χρόνια οι αλλαγές είναι πάμπολλες και καταιγιστικές και η απαρίθμησή τους μόνο θα μας έτρωγε πολλές ομιλίες. Έτσι, όμως μπορεί να είχαμε όλα τα κομμάτια του παζλ αλλά καμιά εικόνα. Και άνθρωποι που δεν έχουν την πλήρη εικόνα του τι συμβαίνει, δεν μπορούν να διακρίνουν το γιατί συμβαίνει και ποιος το υλοποιεί, άρα δεν μπορούν να δράσουν για να το αλλάξουν. 

Οι ορειβάτες λένε: Να κοιτάς μπροστά σου για να μη σκοντάψεις. Να κοιτάς και πιο πέρα για να μη χάσεις το δρόμο. Να κοιτάς όμως και μακριά, απέναντι για να μη χάσεις το στόχο.

Προτείνω να ακολουθήσουμε την ίδια μεθοδολογία

Τι είναι και τι δεν είναι η Τράπεζα Θεμάτων;

Που εντάσσεται – εργαλείο ποιας πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου για την εκπαίδευση;

Ποιον στόχο επιδιώκει να υπηρετήσει μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα;

Και αντίστοιχα για εμάς, είναι απαραίτητο να ψηλαφήσουμε:

Ποιο στόχο οφείλει να έχει η εκπαίδευση αν θέλουμε να εξυπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας και της ολόπλευρης ανάπτυξης των ανθρώπων. Για να ανιχνεύσουμε τους δρόμους που οδηγούν εκεί και να εντάξουμε σ’ αυτούς την αποτελεσματική αναμέτρηση με τα μέτρα που με καταιγιστικό ρυθμό μας φέρνει αντιμέτωπους η κυβέρνηση.

Φυσικά, όσα θα πω δεν διεκδικούν το ρόλο πλήρους ανάλυσης.

Απλά δείτε τα σαν αφορμές σκέψης και συζήτησης. Χρησιμοποιώντας τη λογική και την ευαισθησία μας που προσπαθούν μας να μας πείσουν ότι δεν ισχύει. Όχι με τα δικά τους μάτια και τα δικά τους κριτήρια.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ένας καλύτερος τρόπος συστηματοποίησης εξεταστικών θεμάτων που θα "βάλλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι" με την καλή έννοια, των εκπαιδευτικών και των μαθητών". Των πρώτων για να μην κάνουν του κεφαλιού τους, να μην τεμπελιάζουν και να τελειώνουν την ύλη και των δεύτερων για να διαβάζουν και να μην περνάνε με τις χάρες των καθηγητών (παρεμπιπτόντως ακόμη δεν μας διευκρίνισαν οι αρθρογράφοι της Καθημερινής τι από τα 2 κάνουν οι καθηγητές - δίνουν τα θέματα ή τα κρύβουν για να κάνουν ιδιαίτερα;)

Danielson: Η διεθνής της εκπαιδευτικής αξιολόγησης

Του Ηλία Σταθάτου

Δημοσίευση: ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, Φύλλο 225 - 2/8/2014

Ιδού από πού «εμπνέεται» το υπουργείο Παιδείας για την καρμανιόλα που ετοιμάζει για τους εκπαιδευτικούς

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των πρωτοβουλιών των «μεταρρυθμιστών» της κυβέρνησης είναι ο απόλυτος μιμητισμός τους, ένας πιθηκισμός θα τολμούσε να πει κάποιος, πρακτικών και θεωριών που προέρχονται από τα μεγάλα think tanks του πιο επιθετικού κομματιού του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Κάτι που βέβαια δεν προξενεί εντύπωση, μια και ουσιαστικά η ίδια η χώρα, οντολογικά, επιδιώκεται να μετατραπεί στο πειραματόζωο όπου θα εφαρμοστούν οι πιο σκληρές αντιλαϊκές θεωρίες.

Όμως, η περίπτωση του «Πλαισίου Διδασκαλίας» της εταιρίας Danielson, που φαίνεται ότι χρησιμοποιείται και θα χρησιμοποιηθεί σχεδόν αυτούσια στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών της χώρας μας, έπειτα από τη δοκιμή του σε άλλες χώρες, αποτελεί σκάνδαλο κανονικό. Και για την έκταση της «ξεπατικωτούρας», αλλά και για την ίδια την ταυτότητα του εγχειρήματος, που έχει ως μοναδικό σκοπό τον στραγγαλισμό και την ευκολότερη απόλυση των εκπαιδευτικών. Και, κυρίως, γιατί έρχεται σε ολοκληρωτική αντίθεση με οποιαδήποτε έννοια παιδαγωγικής διαδικασίας.

Ποια είναι η Danielson

140.000 εκπαιδευτικοί στο "βαθύ κράτος" της αξιολόγησης - Όλος ο σχεδιασμός του Υπουργείου Παιδείας

Η αξιολόγηση, η επιτήρηση και η… τιμωρίαΤο κάλεσμα του υπουργείου Παιδείας για αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης μέσα στο κατακαλόκαιρο στόχο έχει τη νομιμοποίηση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών της σχολικής τάξης, η οποία θα συμπληρώνει ένα σύνολο κυβερνητικών μέτρων που δεν προωθούν την αναβάθμιση της παιδείας.

Το κάλεσμα του υπουργείου Παιδείας για αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης μέσα στο κατακαλόκαιρο στόχο έχει τη νομιμοποίηση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών της σχολικής τάξης, η οποία θα συμπληρώνει ένα σύνολο κυβερνητικών μέτρων που δεν προωθούν την αναβάθμιση της παιδείας, αλλά την υποβάθμισή της

Του Χρήστου Κάτσικα

Με αιφνιδιαστικό έγγραφο του υπουργού Παιδείας Ανδρέα Λοβέρδου, που στάλθηκε σε όλα τα στελέχη εκπαίδευσης, δίνεται εντολή μέχρι τις 31 Αυγούστου να έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση των στελεχών εκπαίδευσης (στελέχη εκπαίδευσης εξωτερικού, προϊστάμενοι Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης, σχολικοί σύμβουλοι, διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης).

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.- 83η Γενική Συνέλευση της Δ.Ο.Ε.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.  www.paremvasis.gr

6–7–2014 

83η Γενική Συνέλευση της Δ.Ο.Ε. : Με φόντο την αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση που επιδιώκει να κλείσει σχολεία, να χειραγωγήσει -απολύσει εκπαιδευτικούς, συνέδριο απώλειας της πλειοψηφίας του κυβερνητικού συνδικαλισμού αλλά και απροθυμίας για αποφασιστικούς-νικηφόρους αγώνες

Πλούσια σε αγωνιστικές κορόνες η 83η Γενική Συνέλευση των αντιπροσώπων της ΔΟΕ αλλά φτωχή σε αποφάσεις αγώνα που θα μπορούσαν να αναχαιτίσουν τον εκπαιδευτικό μεσαίωνα που προωθούν κυβέρνηση και Ε.Ε. και σίγουρα αναντίστοιχη με την πλούσια σε αγωνιστική δράση χρονιά που τέλειωσε.

Σε μια κρίσιμη και ιστορική για το εκπαιδευτικό και λαϊκό κίνημα στιγμή, κατά την οποία:

-Στο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης και της προσπάθειας για υπέρβασή της προς όφελος του κεφαλαίου, εκδηλώνεται ένα νέο κύμα επίθεσης στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας. Νέο ασφαλιστικό και διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων, νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο στο δημόσιο και καταβαράθρωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, αντικατάσταση της σταθερής εργασίας με διάφορα προγράμματα απασχόλησης (ΕΣΠΑ, ΟΑΕΔ κ.ά.), ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών και οργανισμών.

-Στην εκπαίδευση βρίσκεται σε εξέλιξη η αντιδραστικότερη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση των τελευταίων χρόνων που στέλνει στον καιάδα ολόκληρη τη νέα γενιά και συνθλίβει εργασιακά και παιδαγωγικά χιλιάδες εκπαιδευτικούς. Το νέο λύκειο, η μαθητεία και η τράπεζα θεμάτων, η διαθεσιμότητα και οι απολύσεις, οι υποχρεωτικές μετατάξεις και μετακινήσεις και οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων, τα πειθαρχικά και η καλλιέργεια του φόβου και της υποταγής αποτελούν κομμάτια ενός παζλ που το κάδρο του δεν είναι άλλο από το αποκρουστικό σχολείο της αγοράς, φθηνό, ταξικά διαφοροποιημένο, όλο και λιγότερο δημόσιο και δωρεάν, προσαρμοσμένο στις ανάγκες του κεφαλαίου. Ταυτόχρονα κορυφώνεται η μάχη της αξιολόγησης-αυτοαξιολόγησης με την προσπάθεια να εφαρμοστεί για πρώτη φορά η ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών. Επιδιώκουν να επιβάλουν το φτηνό σχολείο της αγοράς, στο οποίο θα επικρατεί η χορηγία η εμπλοκή επιχειρηματικών φορέων, η χρηματοδότηση από τους γονείς, η διαφοροποίηση των σχολικών μονάδων, ο άκρατος ανταγωνισμός. Να ελέγξουν και να χειραγωγήσουν τη διδακτική–μαθησιακή διαδικασία, μετατρέποντάς την σε ένα σύνολο προκατασκευασμένων, τυποποιημένων και ποσοτικών κριτηρίων. Να δημιουργήσουν τις νέες δεξαμενές κινητικότητας–απόλυσης και να καθηλώσουν μισθολογικά τους εκπαιδευτικούς με βάση τη σύνδεση της αξιολόγησης με βαθμό και μισθό.

Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και ο Μ. Apple

Διαβάσαμε εδώ το θεωρητικό πλαίσιο της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και είδαμε το όνομα M. Apple να εμφανίζεται με μεγάλη συχνότητα στις παραπομπές (24 φορές σε 50 σελίδες). Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα παρατίθενται σε εισαγωγικά και μεγάλα τμήματα των κειμένων του. 

Από την πρώτη ανάγνωση, ο M. Apple μοιάζει να είναι το θεωρητικό μυαλό πίσω από το πλαίσιο της αξιολόγησης. Θα περιμέναμε, λοιπόν, στα γραπτά του να υπερασπίζεται την ανάγκη για τη μέτρηση της απόδοσης των δασκάλων, να επιρρίπτει στους εκπαιδευτικούς μεγάλο μέρος της ευθύνης για τα προβλήματα της εκπαίδευσης, να είναι ίσως και κατά των συνδικάτων που αντιστέκονται στις αλλαγές. 

Στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο! Ο Michael Apple, που υπήρξε πρόεδρος του σωματείου εκπαιδευτικών της περιοχής του στην αρχή της καριέρας του, αποτελεί έναν από τους βασικότερους αντιπάλους των νεοφιλελεύθερων, νεοσυντηρητικών (όπως ο ίδιος τις ονομάζει) εκπαιδευτικών πολιτικών που εφαρμόζονται τελευταία σε διάφορες χώρες. 

Για του λόγου το αληθές, ας δούμε τι γράφει ο M. Apple στην εισαγωγή ενός πρόσφατου βιβλίου του (σ.σ. η μετάφραση δική μου) [Apple, M. (2014) Official Knowledge, Democratic Education in a Conservative Age, 3rd ed., Routledge]: 

Οι Άριστοι, οι άχρηστοι, η τράπεζα κι εμείς

Αρθρογράφος: 

Χρήστος Κυργιάκης

Εδώ και τέσσερα χρόνια ζούμε, στο χώρο της εκπαίδευσης την εφαρμογή της λογικής της Αριστείας.

Πρώτη άνοιξε το δρόμο η κυρία Διαμαντοπούλου, εφαρμόζοντας κατά γράμμα οδηγίες του ΟΟΣΑ και άλλων διεθνών και «έγκυρων» διεθνών οργανισμών οι οποίες εκπονήθηκαν πριν από 3 δεκαετίες και περίμεναν στα υπουργικά συρτάρια την κατάλληλη στιγμή για την εφαρμογή τους.

Ο σκοπός, πλέον, όλων των σχολικών βαθμίδων είναι να ενισχύεται, να αναδεικνύεται και να επιβραβεύεται ο Άριστος μαθητής. Δηλαδή;

Αυτός που οι επιδόσεις του σε μία διαδικασία συνεχούς εξέτασης-αξιολόγησης, θα πιάσει το μέγιστο στη σχετική κλίμακα αξιολόγησης.

Εδώ ακριβώς συντελείται, κατά τη γνώμη μου, η ισοπέδωση της ουσίας της παιδαγωγικής πλευράς της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Ατομική αξιολόγηση και σχολικοί σύμβουλοι: Η έννοια της προσωπικής στάσης, του Γιάννη Σταύρου

Σχολικός Σύμβουλος Δασκάλων Θεσπρωτίας

Οποιοδήποτε σύστημα αξιολόγησης – ή και άλλων εκπαιδευτικών αλλαγών – εντάσσεται και ερμηνεύεται στο συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο για το οποίο θεσπίστηκε και το οποίο καλείται να υπηρετήσει. Κατά γενική ομολογία το πλαίσιο που διαμορφώνεται στην κοινωνία μας και στην εκπαίδευση είναι ιδιαίτερα αρνητικό (αφαίρεση δικαιωμάτων, περικοπές προσωπικού, υποχρηματοδότηση, συμπτύξεις σχολείων-τμημάτων, ανταγωνισμός, διαρκείς εξετάσεις, αριστεία κλπ.). Αυτό το νέο περιβάλλον καλείται το σχολείο και ο εκπαιδευτικός να υπηρετήσει και επομένως η αξιολόγηση εντασσόμενη σε αυτό το πλαίσιο λειτουργεί επικουρικά και ενισχυτικά ως προς αυτό.

Ο ρόλος των σχολικών συμβούλων σε ένα τέτοιο περιβάλλον μεταλλάσσεται ραγδαία καθώς αυτοί μετατρέπονται από επιστημονικοί συνεργάτες-σύμβουλοι των εκπαιδευτικών σε ελεγκτές-αξιολογητές-επιθεωρητές. Γι’ αυτό και στις τάξεις των σχ. συμβούλων καταγράφεται έντονος προβληματισμός ο οποίος εκφράζεται με επιφυλάξεις, αντιρρήσεις ή/και αντιδράσεις, άλλοτε ανοιχτά (δημοσιεύσεις) άλλοτε ζωντανά σε διάφορες συναντήσεις. Ωστόσο δεν βρήκε συλλογική έκφραση από τα επιστημονικά και συνδικαλιστικά όργανα καθώς ούτε η Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων (ΠΕΣΣ) ούτε οι συνδικαλιστικές ομοσπονδίες (ΔΟΕ-ΟΛΜΕ) είχαν ξεκάθαρη θέση ως προς τη στάση που έπρεπε να κρατήσουν οι σχολικοί σύμβουλοι. Η ΠΕΣΣ, εξάλλου, πριν λίγες μέρες με απόφαση του Δ.Σ. τάχθηκε κατ’ αρχήν θετικά για την αξιολόγηση, προτείνοντας γενικά βελτιώσεις στο Π.Δ.152. Το πώς και κάτω από ποιες συνθήκες πάρθηκε αυτή η απόφαση όπως και το αν και πόσο αυτή αντιστοιχεί με τις διαθέσεις των σχολικών συμβούλων είναι μερικά από τα ερωτήματα που περιμένουν απάντηση.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΑΧΗ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠ/ΚΩΝ Π.Ε. «Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ» 

Συνάδελφοι/σες,

Τις μέρες αυτές βρισκόμαστε μπροστά σε μια μάχη κομβικής σημασίας, όχι μόνο για το μέλλον του κλάδου, αλλά για το σύνολο της δημόσιας εκπαίδευσης. Η κυβέρνηση, μετά τη μαζική άρνησή μας να συμμετάσχουμε στη διαδικασία της αξιολόγησης, που εκφράστηκε με τις αποφάσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των συλλόγων διδασκόντων και το μάζεμα δεκάδων χιλιάδων υπογραφών, προσπαθεί να την προωθήσει με απροκάλυπτα αυταρχικό τρόπο και καταλύει κάθε έννοια νομιμότητας, αγνοώντας τις αποφάσεις των συλλόγων διδασκόντων των σχολείων όλης της χώρας. Για μας είναι βέβαιο ότι η διαδικασία της αυτοαξιολόγησης, όπως και της αξιολόγησης που ακολουθεί, πρέπει να μπλοκαριστεί επειδή:

1. Η φιλοσοφία της είναι βαθιά ταξική και διαπνέεται από τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη του “λιγότερο κράτος παντού”. Πραγματικός στόχος της είναι η απόσυρση του κράτους από τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, η γενική διάλυση του δημόσιου τομέα και η εξοικονόμηση χρημάτων για την αποπληρωμή των τοκογλυφικών δανείων και τη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου και ειδικά του τραπεζικού, στην εποχή της πιο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης. Απόδειξη γι’ αυτό οι ίδιοι οι δείκτες της αυτοαξιολόγησης όπου π.χ. στα μέσα και στους πόρους η ευθύνη για την ανεύρεση των αναγκαίων και απαραίτητων κονδυλίων για τη λειτουργία της σχολικής μονάδας πέφτει στις πλάτες του σχολείου!!! Ο στόχος είναι η σχολική μονάδα, να έχει ευθύνη και υποχρέωση για τα οικονομικά της, για την επιλογή αναλυτικών και διδακτικών προγραμμάτων, βιβλίων και εκπαιδευτικών. Η συντήρηση ή η ανάπτυξή της να συναρτάται άμεσα από τη «ζήτηση» των εκπαιδευτικών «προϊόντων» της, ενώ θα πρέπει να είναι «ευαίσθητη» στις απαιτήσεις των «πελατών» που πρωτίστως θα είναι όσοι τη χρηματοδοτούν και φυσικά όχι οι ανάγκες των μαθητών για ολόπλευρη μόρφωση. Αυτά εννοεί το κράτος όταν αναφέρεται σε αυτονομία και ανταγωνιστικότητα.

Αξιοπρέπεια: Η πιο ισχυρή εντολή

Του Λάζαρου Ασμή*

Βιώνουμε στην εκπαίδευση τις καταστροφικές αλλαγές των μέτρων που επέβαλλαν ο ΟΟΣΑ και η Ε.Ε δια μέσου του πειθήνιου πολιτικού συστήματος που διαχειρίζεται και την εκπαίδευση στη χώρα μας.

Σήμερα δίνουμε τη μάχη ενάντια στην Αξιολόγηση Εκπαιδευτικού Έργου (Α.Ε.Ε). Μια διαδικασία που αποτελεί copy paste (τυφλή αντιγραφή) του μοντέλου που επιβλήθηκε στο εκπαιδευτικό σύστημα της Αμερικής, της Αγγλίας κ.α., όπου είναι πλέον γνωστά τα καταστροφικά αποτελέσματά της (έκλεισαν σχολεία, απολύθηκαν καθηγητές, διέκοψαν πολλοί μαθητές κ.α.).

Στην ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα τραγική φιγούρα αποτελούν οι σύμβουλοι που έπρεπε να μας την εμπνεύσουν. Δεν τους «έβγαινε». Τα ερωτήματα και οι ενστάσεις πολλά και πιεστικά, οι πειστικές και οι σαφείς απαντήσεις όμως δυσεύρετες. «Τι να κάνουν οι άνθρωποι «εντέλλονταν» να το κάνουν».

Η πλειοψηφία των συλλόγων διδασκόντων έδωσαν εξ αρχής αξιοπρεπή μάχη και έτσι η πλειοψηφία τους αρνήθηκε τον ορισμό ομάδων εργασιών για την υλοποίηση της Α.Ε.Ε.

Τότε ήρθε ο «από μηχανής» υπουργός Παιδείας και έδωσε την «άνωθεν εντολή» στους διευθυντές των σχολείων να ορίσουν μόνοι τους και αυθαίρετα τις εν λόγω ομάδες. Το έκαναν. «Τι να κάνουν οι δύσμοιροι, εντέλλονταν».

Νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο το 2015 μέσω της αξιολόγησης

Βασίλης Φουρτούνης, δάσκαλος 

Στον επόμενο γύρω διαβουλεύσεων με την Τρόικα, που θα επιστρέψει στην Αθήνα τον Ιούλιο, θα συζητηθεί αναλυτικά το νέο σύστημα αξιολόγησης στο Δημόσιο το οποίο στηρίζεται στην έννοια της ποσόστωσης. Κεντρική επιδίωξη, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι να διαμορφωθεί ένα νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο το οποίο θα τεθεί σε ισχύ από 1-1-2015 και θα στηρίζεται στις αυξομειώσεις αποδοχών ανάλογα με την απόδοση.

Με βάση το σχεδιασμό του ΥΠΔΜ, όσοι βαθμολογούνται με άριστα θα ανταμείβονται με πριμ παραγωγικότητας, ενώ όσοι «κόβονται» θα βλέπουν τις απολαβές τους να «ψαλιδίζονται». «Θα επιβραβεύονται, επιτέλους, οι καλύτεροι» λένε κυβερνητικές πηγές, παρόλο που από την πλευρά των συνδικαλιστών εκφράζονται ανησυχίες για ένα νέο καθεστώς ευνοικοκρατίας που θα κατατείνει στην προστασία «ημετέρων». Η Τρόικα, πάντως, θέλει μια τέτοια εξέλιξη, την οποία αντιμετωπίζει ως διαρθρωτική αλλαγή, ενώ η ηγεσία του ΥΠΔΜ την προβάλλει ως μείζονος αξία μεταρρύθμιση.

αναδημοσίευση από: http://www.fourtounis.gr/

Ο guru της αυτοαξιολόγησης και τα 6 σενάρια για το μέλλον του σχολείου

Μια συνοπτική κριτική παρουσίαση της μελέτης του  John MacBeath 

 

 

 

Επιμέλεια-μετάφραση : Ζαγουριανού Μαργαρίτα

Ο guru της αυτοαξιολόγησης John MacBeath στη μελέτη του, το 2012 για το μέλλον του επαγγέλματος των εκπαιδευτικών ξεκινά με τη γενικότερη διαπίστωση πως σήμερα το σχολείο σέβεται τα δικαιώματα των παιδιών, τα αποδέχεται ως ισότιμα, αντιμετωπίζει με επάρκεια τις ανάγκες τους, κι άρα είναι ένας χώρος πολύ καλύτερος από παλαιότερα για μαθητές, γονείς κι εκπαιδευτικούς.

Συνεχίζοντας αναφέρει πως οι εκπαιδευτικοί σταδιοδρομούν σε ένα πλαίσιο αλληλεπίδρασης με τις κοινωνικές, πολιτισμικές και πολιτικές συνθήκες. Όσο ισχυρότερη όμως είναι η επαγγελματική τους ταυτότητα σε κάθε χώρα τόσο και πιο ανθεκτική γίνεται όπως διαπίστωσαν οι Drake,Spillane and Hufferd-Ackles (2001) καταγράφοντας προσωπικές μαρτυρίες εκπαιδευτικών. Ο Hargreaves (2000) υποστηρίζει πως, η προοπτική της αγοράς, καθώς και οι κανόνες και οι κανονισμοί που φέρνει στο πέρασμά της, μειώνουν την αίσθηση της αυτονομίας των εκπαιδευτικών.

Στην Αντις Αμπέμπα το 2010 στο High-Level Group on Education for All αναφέρθηκε πως θα χρειαστούν 18 εκατομμύρια δάσκαλοι για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση τα επόμενα 7 χρόνια.

Όμως η Education Policy Analysis του ΟΟΣΑ που έγινε το 2001 αναφέρει πως έρχεται το σενάριο της καταστροφής γιατί οι συνταξιοδοτήσεις των εκπαιδευτικών είναι αθρόες και οι θέσεις θα παραμένουν κενές, γιατί οι νέοι εκπαιδευτικοί δε θα θέλουν να στελεχώσουν τις κενές θέσεις. Σχετικό παράδειγμα το 2009 στην Αγγλία όπου 3 στις 4 εκπαιδευτικές αρχές δεν έβρισκαν προσωπικό να στελεχώσουν τα σχολεία. Άλλο παράδειγμα η Ολλανδία όπου έγιναν αθρόες παραιτήσεις εκπαιδευτικών είτε λόγω συνταξιοδότησης είτε λόγω κούρασης.