Μιχάλης Πασιαρδής, "Εσύ δεν λες τίποτα…" (απόσπασμα)

Εσύ δεν λες τίποτα

μα εγώ θα σου πω για τα παιδιά

που σκύψανε άξαφνα με το χέρι στο στήθος

εκεί στις πλαγιές του βουνού Πενταδάχτυλος και φωνάζαν

τη μάνα τους ώσπου ξεψύχησαν.

Εσύ δεν λες τίποτα

μα εγώ θα σου πω για τα σπίτια, τα δέντρα

του κάμπου μας, τα πικρολέμονα του ίδρωτά μας

που τα διαγούμισαν άλλοι

και πέρα τα πήγανε.

Εσύ δεν λες τίποτα

μα εγώ θα σου πω γι’ αυτό το μαρτύριο

που δένει τη γη μας, τον τροχό που στενάζει

η πατρίδα μας, την πληγή στο σώμα του Ιησού.

Εσύ δεν λες τίποτα

μα η πληγή στο σώμα του Ιησού

δεν στερεύει.

Μένουμε μ’ ανοιχτές τις πληγές στο σταυρό του ορίζοντα.

Δεσπόζει το αίμα. Η Κύπρος καλεί. Στους

δρόμους του κόσμου αντηχεί η φωνή μας.

Ας μην αναπαύονται οι άνθρωποι.

ΠΗΓΗ:Από Θόδωρο Παντούλα

Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών - 1955

ΠΗΓΗ: Ελλάδα 2021

ΗΤΑΝ ΠΡΩΤΗ ΑΠΡΙΛΙΟΥ…

Του Κώστα Χατζηαντωνίου

ΗΤΑΝ ΠΡΩΤΗ ΑΠΡΙΛΙΟΥ…

«Δεν είμαστε στον κόσμο», είχε γράψει κάπου ο Ρεμπώ. Ναι, αλλά είμαστε στην Ιστορία. Είναι πολύ δύσκολο να αποφύγει κανείς τα τριμμένα λόγια του έπους όταν μιλά για μεγάλες στιγμές της Ιστορίας μας όπως αυτή του κυπριακού αγώνα για Αυτοδιάθεση και Ένωση με τον ενιαίο πολιτικό οργανισμό του Έθνους, αγώνα που ξεκίνησε την 1η Απριλίου 1955 και παρά την τραγική του εξέλιξη λάμπει αλλά και εκκρεμεί ενώπιον της Ιστορίας. Δεν είναι της ημέρας να θυμηθούμε πώς υπονομεύτηκε αυτός ο αγώνας και οδηγήθηκε στη συνθηκολόγηση της Ζυρίχης ή πώς παραδόθηκε η μεγαλόνησος στον Αττίλα από την «εθνικοφροσύνη» που ακόμη κουνάει το δάχτυλο, αμετανόητη για το τι έπραξε ή παρέλειψε να πράξει το 1974. Η μέρα που ξημερώνει ανήκει στους δημιουργούς της 1ης Απριλίου, στην αδούλωτη ψυχή του ελληνικού κυπριακού λαού και στα παιδιά της που ταπείνωσαν μια από τις πιο άθλιες αυτοκρατορίες της παγκόσμιας ιστορίας, στα παιδιά της ΕΟΚΑ που δίδαξαν πως Ιστορία είναι το έλλογο πάθος της ελευθερίας. 

Ο Μανώλης δεν είναι πια μαζί μας.

Του Δημήτρη Στρατούλη

Ο Μανώλης δεν είναι πια μαζί μας. 

Έφυγε για το μεγάλο ταξίδι. Σε ευχαριστούμε Μανώλη μας που ήσουν εκεί, πάντα στην πρώτη γραμμή, συνταξιδιώτης και καπετάνιος, στους αγώνες για λευτεριά, δημοκρατία, κοινωνική πρόοδο και τον σοσιαλισμό! Θα ζεις στους αγώνες μας για ένα καλύτερο κόσμο. Συλλυπητήρια στην Τζόρτζια και στην οικογένεια. Ψυχή βαθιά.

Ο Μανώλης έδωσε την ύστατη μάχη στο νοσοκομείο Ερρικος Ντυναν, οπου είχε εισαχθεί την Δευτέρα 16 Μάρτη με οξεία γαστρεντερίτιδα, ουρολοίμωξη και πυρετό.

Ο έφηβος αντάρτης μας, έφυγε όρθιος όπως ο ίδιος ήθελε, δίπλα στην αγαπημένη του Τζόρτζια, τα παιδιά του, τα εγγόνια του, τους οικείους του.

Ένας σπάνιος σύντροφος, ακαταπόνητος αγωνιστής και εργάτης των γραμμάτων, αφιέρωσε όλη του τη ζωή στους αγώνες του Ελληνικού λαού και των άλλων λαών . Συνάντησε τους “μεγάλους” του 20ου αιώνα , τον Φιντέλ Κάστρο , τον Γιάσερ Αραφάτ , τον Τσε Γκεβαρα, τον Ουγκό Τσαβεζ , τους Σοβιετικούς ηγέτες, τον Μαο Τσε Τουνγκ , τον Πάμπλο Πικασσο . Ατελείωτη η λίστα των πολιτικών, διανοουμένων , καλλιτεχνών, ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών .

βραβεύτηκε με το βραβείο Λένιν . Βραβεύτηκε με ανώτατες τιμές από δεκάδες χώρες, πανεπιστήμια , ιδρύματα . Επίτιμος διδάκτορας σε πανεπιστήμια των πέντε ηπείρων, Από το Βιετνάμ , την Γαλλία, την Νικαράγουα, την Αργεντινή, την Χιλή, την νότια Αφρική .

Δεκάδες πανεπιστήμια τον έχρισαν επίτιμο διδάκτορα Γεωλογίας . Στα χρόνια της εξορίας και της απομόνωσης διάβασε και έγραψε αμέτρητα άρθρα γύρω από την επιστήμη της γεωλογίας .

Έγινε επίσημος πολίτης των Πολισάριο στη Δυτική Σαχάρα, επίτιμος πολίτης της Παλαιστίνης , συνάντησε ηγέτες από την Ευρώπη , Αφρική, Ασία, την κεντρική και Λατινική Αμερική. Το ταξίδι της ζωής του, γεμάτο εμπειρίες που λίγοι άνθρωποι κατάφεραν να γευτούν.

Όσοι τον γνωρίσαμε, ξέρουμε οτι ο χαρακτήρας του ήταν προσιτός σε όλους και όλες. Ένας ανθρώπους της δρακογενιάς των ανταρτών, με πείσμα στις ιδέες του σοσιαλισμού , αγωνιστής των ασυμβίβαστων, εκείνων που δεν γονάτισαν, που δεν εξαγοράστηκαν, που είχαν βλέμμα καθαρό, καρδιά ανοιχτή, ζεστή, δυνατή και ιδέες ξάστερες σαν τον ουρανό της Απειραθου.

Σύντομο βιογραφικό του .

Έφυγε ο Έλληνας...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Έφυγε ο Μανώλης Γλέζος!

Αποτελούσε την προσωποποίηση του διαχρονικού οράματος του Ελληνισμού. Ως πρώτος παρτιζάνος της Ευρώπης,  κατά τον Ντε Γκολ, με την ηρωική του πράξη, το κατέβασμα της ναζιστικής σβάστικας, συναντήθηκε με τις βαθιές ρίζες των αγώνων των Ελλήνων, τη φλέβα της αστείρευτης αντρειοσύνης και την πηγή της διαχρονικής, κατά Σβορώνο, αντιστασιακότητας του λαού μας. 

Ο Μανόλης Γλέζος είχε συνείδηση της ιστορίας, και ως κομιστής της διαθήκης των αγωνιστών προππάπων του, παππούδων του, γονέων του και των συντρόφων του που έφυγαν ηρωικά, δήλωνε: "Αγαπητοί Πρόεδροι, αγαπητοί συνάδελφοι, από τα διάσελα της ιστορίας, από τα κορφοβούνια της Αντίστασης, αυτή τη στιγμή μας παρακολουθούν όλοι οι νεκροί που θυσιάστηκαν για να είμαστε σήμερα εμείς ελεύθεροι. Απολογούμαι σήμερα απέναντι σε αυτούς". 

(Πρακτικά της Βουλής (Παρασκευή, 26 Απριλίου 2013 για το πρόβλημα των οφειλών της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα).

Έτσι συνέχισε σε όλη του τη ζωή.  Αγωνιστικό πρότυπο και μέχρι τις τελευταίες στιγμές,  φάρος οραματικής αξιακής ανάτασης της πατρίδας μας

Τον αποχαιρετούμε με την ελπίδα να βρεθούν οι άξιοι συνεχιστές του αγώνα του για τα ιδανικά που υπηρέτησε ως το τέλος της ζωής του.

Αιωνία του η μνήμη.

******************************

Ο Μανώλης Γλέζος δεν απέφυγε να τοποθετηθεί για όλα τα φλέγοντα ζητήματα της εποχής μας (Μνημόνια, Σχέδιο Ανάν-Κυπριακό, Μακεδονία).  Απέναντι σε όλες τις υποτελείς, ενδοτικές πολιτικές των κυρίαρχων συστημικών κομμάτων, αγέρωχος, δεν δίστασε να συγκρουστεί και με το κόμμα που συνεργαζόταν.

Κοινοποιούμε βίντεο και αναρτήσεις παλαιότερες από την ιστοσελίδα ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ

Ο Μανώλης Γλέζος για την Κύπρο

• ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ-ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΑΝΤΑΣ
• Γλέζος: Οι Σκοπιανοί να βγάλουν τη λέξη «Μακεδονία» από το μυαλό τους
• ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ.Η συγκλονιστική ομιλία του Μανώλη Γλέζου για την Αντίσταση και τις Γερμανικές οφειλές.
• O Μανώλης Γλέζος για τον ένα χρόνο ΣΥΡΙΖΑ: Υποτάχθηκε στις εντολές των δανειστών. Εξευτελίζει την ιδέα της Αριστεράς, την απαντοχή και ελπίδα όλων των δυστυχισμένων
• Γλέζος σε Ιερώνυμο: Φροντίστε να έχω εκκλησιαστική κηδεία, να μην αναμειχθούν άλλοι
• ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ - ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ
• Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας, μαζί στην ΕΡΤ θυμούνται το κατέβασμα της ναζιστικής σημαίας
• Συνάντηση στο Κανάλι της Βουλής: Μανώλης Γλέζος (4/10/2014)

Κυπριακό: Από τον Αγώνα της ΕΟΚΑ στα Σχέδια Αναν

Οι 9 μάρτυρες της ΕΟΚΑ, πίνακας του Γιάννη Γίγα

Του Αλέκου Μιχαηλίδη, εφημερίδα Ένωσις – Γαλατικό Χωριό*

Καλησπέρα και χρόνια πολλά.

Αν ήταν εδώ ο ποιητής μας Βασίλης Μιχαηλίδης, θα ήταν αρκετό να αναγνώσει ένα κομμάτι από το «Η Κύπρος προς τους λέγοντας ότι δεν είναι ελληνική»:

Χρόνοι, που πάτε βουρητοί τζιαι δεν θεν να στραφείτε,
δικλάτε, δέτε πίσω σας, γυρίστε τζιαι σταθείτε,
δείτε κατάμματα τους λας που με κακολοούσιν
τζιαι βάρτε φως στ’ αμμάδκια τους ν’ αμπλέψουν να με δούσιν.

Δυστυχώς όμως, είχε άλλες υποχρεώσεις και έτσι θα υποστούμε τη δική μου εισήγηση.

Αγαπητοί φίλοι,

Είναι η μεγαλύτερη των τιμών να συμμετέχει κανείς σε εκδήλωση στο εθνικό κέντρο, στην Αθήνα, ειδικά σε εκδήλωση αφιερωμένη στην ΕΟΚΑ και ειδικότερα σε αυτόν τον χώρο, που περιστοιχίζεται από ανθρώπους που αντιλαμβάνονται ότι η Κύπρος είναι κομμάτι του Ελληνισμού. Για τούτο τον λόγο, θα σας παρακαλέσω να μου συγχωρέσετε την οποιανδήποτε συγκίνηση ή τουλάχιστον – και επειδή αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω – να κρίνετε επιεικώς την παρακάτω εισήγηση. Έρχομαι, άλλωστε, από μακριά.

Η Κύπρος δεν είναι μακριά. Ούτως ή άλλως, αν κάνει κανείς μια βόλτα στο Γκάζι (ή στα Εξάρχεια;) και ρωτήσει τους φοιτητές για την Κύπρο, οι μισοί θα υψώσουν τη γροθιά τους και θα αναφωνήσουν… «Ζήτω η Αγία Νάπα», ενώ οι άλλοι μισοί θα βαριανασάνουν λέγοντας «Το λύσατε το Κυπριακό ή θα σας έχουμε στο κεφάλι μας για άλλα 40 χρόνια;». Λες και τους βαραίνουν τα 2 δευτερόλεπτα τον μήνα που αφιερώνει η ΕΡΤ σε ειδήσεις που αφορούν το μεγάλο μας πρόβλημα. Αν δε πάει η κουβέντα στην ΕΟΚΑ, θα κοιτάζουν ο ένας τον άλλον σάμπως και «έφαγαν» γκολ στις καθυστερήσεις του τελικού ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου. Προφανώς, υπάρχουν και εξαιρέσεις. Αλλά, εξαιρέσεις.

«Ἤτανε νέοι, ἤτανε νέοι, ἦταν παιδιὰ καὶ ἔτυχε νά ῾ναι καὶ καλὴ σοδειὰ…»

Του Αλέκου Μιχαηλίδη

«Ἤτανε νέοι, ἤτανε νέοι, ἦταν παιδιὰ
καὶ ἔτυχε νά ῾ναι καὶ καλὴ σοδειὰ…»

Έμελλε, οι δικοί μας παππούδες, να κτίσουν έναν άλλον κόσμο πριν 64 χρόνια. Να απορρίψουν τον μαρασμό και να ομορφύνουν αυτή τη γωνιά της γης. Έμελλε να γεννήσει τούτος ο τόπος ανθρώπους συνδεδεμένους άπαξ και διά παντός με τη μοίρα αυτού του τόπου. Φτωχούς, εργάτες, μαθητές, αγροτόπαιδα, δασκάλους, μορφωμένους και αμόρφωτους, που θα έδιναν χαριστική βολή στη μεμψιμοιρία και θα καθιστούσαν τον πήχη ανυπέρβλητο. Έμελλε να χάριζαν στην 1η Απρίλη άλλη έννοια, μια καθόλα ανθρώπινη έννοια που θα εδραιώνει στο παρόν και στο μέλλον τις έννοιες: Ελλάδα, Ελευθερία, Ένωση, Επανάσταση, Έρωτας, Δικαιοσύνη, Οικογένεια, Πατρίδα.

Κι όμως, είναι δυσνόητο για μερικούς. Πώς αυτή η 1η Απρίλη συγκλονίζει. Πώς συγκινεί ακόμα δεκαεξάρηδες και πώς καθορίζει ακόμα τις σχέσεις μας, τη ζωή μας, τους συλλογισμούς μας. Πώς η Ε.Ο.Κ.Α. στέκεται ακόμα καλά και καθαρίζει τον τόπο από τη δυσωδία του ρεαλισμού. Πώς η Ε.Ο.Κ.Α. των μαθητών και των ποιητών, των ανταρτών και των παπάδων, των μανάδων και των κόρων, ομορφαίνει τους έρωτές μας, τις ψυχές μας, τον μαρασμό της νέας εποχής. Πώς οι εκρήξεις της 1ης Απριλίου αντιλαλούν ακόμα και τραντάζουν τα μίζερα στήθη των τωρινών.

Πώς το εδραίωσε ο Αναγνωστάκης; «Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει…». Όμως, εκείνοι –πέρκαλλοι σπόροι, ήρωες και άνθρωποι, μάγκες αντάρτες– δεν παραδέχτηκαν την ήττα. Ο ένας διέταξε τους συντρόφους του να ζήσουν και ο άλλος παρακαλούσε να είναι ο τελευταίος. Ο ένας χαμογελούσε στις τελευταίες του στιγμές και ο άλλος επιβεβαίωνε τον λόγο του θανάτου του: «Μάστρε μου πεθαίνω, ζήτω η Ελλάς».

Ακατανόητα πράματα. Ψάχνουν οι φαιδροί να υποβαθμίσουν την αντίσταση, την ωραία εκείνη εξέγερση που για πάντα θα ρυθμίζει τον αγώνα της Κύπρου. Αναζητούν τον πήχη για να τον κατεβάσουν και δεν καταλαβαίνουν πως η Ε.Ο.Κ.Α. είναι «ο κόσμος ούλλος» του ποιητή. Η αγωνία της κοπελιάς που διερωτάται μαραζώνοντας: Ποιος ήσουν, ρε μιτσή; Ποιος ήσουν και ψύχραιμα περπάτησες στην αγχόνη για την Ελευθερία; Ποιος ήσουν και ήξερες πως η μοίρα σου ήταν να πεθάνεις για την Ελλάδα; Ποιος ήσουν, μάστρε μας, και κάηκες ζωντανός για την Ένωση; Ποιος ήσουν κι έμεινες στο κρυσφήγετο με πεντέξι τσιγάρα, ένα πολυβόλο και μια ολόκληρη πατρίδα στοιβαγμένη στους ρότσους γύρω σου; Απαντά επαρκώς το μάγκικο χαμόγελό τους. Και τα δικά μας μαράζια που εξαφανίζονται διά παντός κάθε 1η Απρίλη. Ακούς;

«Ήταν στρατιώτες, καπεταναίοι και λαϊκοί, 

όρκο σταυρώσαν πάνω στο σπαθί τους,

η λευτεριά να μην χαθεί, όρκο σταυρώσαν στο σπαθί,

καπεταναίοι, στρατιώτες, λαϊκοί».

Ε.Ο.Κ.Α.

Λένη Ζάχαρη: Τέλος εποχής – ο θάνατος ενός συμβόλου

της Λένη Ζάχαρη 

Ήταν 12 Φεβρουαρίου του 2012 στη μεγάλη συγκέντρωση έξω από τη Βουλή που οι δυο μπροστάρηδες, ο Μανώλης Γλέζος κι ο Μίκης Θεοδωράκης, δέχτηκαν τα πρώτα χημικά από τα ΜΑΤ, στην προσπάθειά τους να μπουν στο κτίριο του Κοινοβουλίου. Το νέο διαδόθηκε σαν αστραπή και μια ανατριχίλα πάγωσε όλους μας. “Τον Γλέζο;” ρωτούσε ο ένας τον άλλο συγκλονισμένοι. Κανείς δεν πίστευε ότι ο μεγάλος συνθέτης αφενός, αλλά κυρίως ο “πρώτος παρτιζάνος στην Ευρώπη”, κατά τον Ντε Γκολ, θα ήταν οι πρώτοι αποδέκτες της αγριότητας. Το 2010 άλλωστε η σκηνή είχε επαναληφθεί μπροστά στον “Άγνωστο Στρατιώτη” σε διαμαρτυρία για τα “μνημονιακά” μέτρα. Τον άντρα που τον “ψέκασε” το ’10, τον δέχτηκε σπίτι του όταν πήγε να του ζητήσει “συγγνώμη” για το γεγονός.

Ο Μανώλης Γλέζος υπήρξε, και θα παραμείνει, σύμβολο αντίστασης και ελεύθερου πνεύματος, σύμβολο αγώνα. Μια απ’ τις πραγματικά σπουδαίες μορφές της νεότερης και σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Η μαχητικότητά του, η δραστηριοποίησή του, η ενάργεια πνεύματος που τον χαρακτήριζε, οι παρεμβάσεις του σε κρίσιμα ζητήματα, αφήνουν σ’ εμάς την εικόνα του ανθρώπου που συνεχώς και αδιάλειπτα αγωνίζεται. Έτσι όπως έκανε από τη στιγμή που αποφάσισε μαζί με τον Απόστολο Σάντα να κατεβάσουν από την Ακρόπολη τη ναζιστική σβάστικα. Εκφράζοντας την ψυχή όλου του ελληνικού λαού σκαρφαλώνουν στον ιερό βράχο από τη ΒΔ πλευρά και χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τη γερμανική φρουρά πλησιάζουν τον ιστό και κατεβάζουν τη σημαία. Δίνουν έτσι το πρώτο αποτελεσματικό ράπισμα στα στρατεύματα κατοχής τη νύχτα της 30ης Μαΐου 1941. Για την πράξη του αυτή ο Ντε Γκολ τον απεκάλεσε “πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης”. Ωστόσο δεν έμεινε χωρίς συνέπειες. Την επόμενη χρονιά συνελήφθη από την Γκεστάπο, φυλακίστηκε, βασανίστηκε και γλίτωσε τα χειρότερα μόνο επειδή αρρώστησε βαριά από φυματίωση. Όμως ο Γλέζος ήταν και έκανε πολλά περισσότερα. Όπως ήταν φυσικό συνέχισε τη δράση του κατά των Γερμανών και των Ιταλών κατακτητών, και των ντόπιων συνεργατών τους. Συνελήφθη και φυλακίστηκε ξανά, αρχικά από τους Ιταλούς, ύστερα από τους Ταγματασφαλίτες. Μετά την απελευθέρωση αναλαμβάνει διευθυντής του «Ριζοσπάστη», με την έναρξη όμως του Εμφυλίου συλλαμβάνεται ξανά. Του «φορτώνουν» τον μισό ποινικό κώδικα, καταδικάζεται μέχρι και σε θάνατο για να αποφυλακιστεί εντέλει το ’54 χάρη στη διεθνή κινητοποίηση και το ενδιαφέρον προσωπικοτήτων όπως ο Ντε Γκολ και ο Πικάσο.

ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ - ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ

ΚΛΙΚ στις εικόνες για να δείτε τις δύο εκπομπές...

Σειρά αυτοβιογραφικών ντοκιμαντέρ των ΓΙΩΡΓΟΥ και ΗΡΩΣ ΣΓΟΥΡΑΚΗ, όπου σκιαγραφούνται προσωπικότητες από τον πνευματικό, καλλιτεχνικό, πολιτικό και κοινωνικό χώρο. Στη συγκεκριμένη εκπομπή, η οποία ολοκληρώθηκε σε δύο μέρη, ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ αφηγείται τη ζωή του και μιλάει για γεγονότα της νεότερης ιστορίας του τόπου.

ΠΗΓΗ: https://archive.ert.gr/154188/, https://archive.ert.gr/154190/, https://archive.ert.gr/category/teniothiki/sira/portreta-afieromata-sira/
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας, μαζί στην ΕΡΤ θυμούνται το κατέβασμα της ναζιστικής σημαίας

Ο Φρέντυ Γερμανός παρουσιάζει μια ανθολογία από παλαιότερες εκπομπές του. Το αφιέρωμα στον Μανώλη Γλέζο και στον Απόστολο Σάντα είχε προβληθεί το 1982, στο πλαίσιο της εκπομπής «Πρώτη Σελίδα». 

Οι δύο ήρωες της Εθνικής Αντίστασης θυμούνται τα γεγονότα που προηγήθηκαν εκείνης της ιστορικής βραδιάς, εξηγούν πως ξεκίνησε η ιδέα να κατεβάσουν τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη, περιγράφουν τη διαδρομή και τα εμπόδια που αντιμετώπισαν, αλλά και τα συναισθήματα τους όταν κατάφεραν τελικά να ανέβουν στον βράχο της Ακρόπολης. 

«Αισθανθήκαμε ότι είμαστε απόγονοι των μεγάλων προγόνων μας», τονίζει συγκινημένος ο Απόστολος Σάντας. «Αυτή η ιστορία δεν ανήκει πια σε μας. Ανήκει στο λαό μας, στο έθνος μας», συμπληρώνει ο Μανώλης Γλέζος. Αποκαλύπτουν όμως και άγνωστα παρασκήνια εκείνης της βραδιάς, όπως τη συνάντηση τους με τον αστυφύλακα Παναγιώτη Βουτόπουλο, ο οποίος, παρόλο που την επόμενη μέρα κατάλαβε ποιοι ήταν, δεν πρόδωσε το μυστικό τους. 

Συνάντηση στο Κανάλι της Βουλής: Μανώλης Γλέζος (4/10/2014)

Μανώλης Γλέζος: Εις μνήμην

Αποχαιρετούμε τον Μανώλη Γλέζο, έναν μεγάλο Έλληνα που αγωνίστηκε για οχτώ δεκαετίες για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση. Έναν άνθρωπο που τον κλαίνε όλοι οι Έλληνες άσχετα από ιδεολογίες και κόμματα.

Έναν άνθρωπο με τον οποίο συμπορευτήκαμε πολλές δεκαετίες, γιατί αγαπούσε πάντα την Ελλάδα, το χώμα της, τους ανθρώπους της, την ιστορία της, έναν πραγματικό ευπατρίδη πατριώτη.

Στη μνήμη του, τις επόμενες ημέρες αυτό το κείμενο θα εμπλουτίζεται διαρκώς από σχετικά κείμενα που θα μας στέλνουν σύντροφοι, φίλοι και αναγνώστες.

Αναδημοσιεύουμε ένα κείμενο που είχε δημοσιεύσει στο Άρδην το 2003   αφιέρωμα σχετικό με τον Κοινοτισμό. Η πλούσια δραστηριότητα του Μανώλη Γλέζου  γύρω από τον κοινοτισμό είναι εν πολλοίς άγνωστη σε σχέση με την υπόλοιπη πολιτική του ζωή. Το 1986 εκλέχτηκε κοινοτάρχης στην Απείρανθο της Νάξου και έθεσε σε εφαρμογή μορφές άμεσης δημοκρατίας.  Δημοσιεύουμε το κείμενο του Δαμιανού Βασιλειάδη, συνοδοιπόρου του επί πολλά έτη στον αγώνα για την διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει. 

Α-Ρ

Ο Μανώλης Γλέζος, η μνήμη του έθνους, δεν είναι πια ανάμεσά μας.

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ο ακαταπόνητος αγωνιστής, ο επαναστάτης, ο πρώτος παρτιζάνος της Ευρώπης, ο άνθρωπος που μαζί με τον συναγωνιστή του Λάκη Σάντα κατέβασαν τον αγκυλωτό σταυρό, το μισητό σύμβολο του ναζισμού από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, τον Μάιο του 1941, δίνοντας το σύνθημα για την παλλαϊκή Εθνική Αντίσταση στον ελληνικό λαό και σε όλους τους λαούς της Ευρώπης, έφυγε σήμερα από κοντά μας, βυθίζοντας στην θλίψη όλους τους Έλληνες αλλά και τους δημοκράτες όπου γης. 

Ο Μανώλης Γλέζος ήταν φλογερός και ακάματος πατριώτης, αλλά ταυτόχρονα και έμπρακτος διεθνιστής. Παιδί του ελληνικού λαού, ο Μανώλης Γλέζος, εμπνεόμενος από το δημοκρατικό λαϊκό πατριωτισμό, τις αγωνιστικές παραδόσεις και μορφές της μακραίωνης ιστορίας αυτού του έθνους, έκανε πράξη ζωής την αλληλεγγύη στους μαχόμενους ανθρώπους όπου γης, στους αγωνιζόμενους λαούς και έθνη απέναντι στην τυραννία, την εξάρτηση, την ξένη κατοχή, την καταπίεση οποιασδήποτε μορφής. 

Κάθε μέρα της ζωής του, μέχρι την ύστατη ώρα, ήταν αφιερωμένη ως λόγος, πράξη, παράδειγμα, στην ανεξαρτησία και τη λευτεριά της πατρίδας, στη δημοκρατία, στην κοινωνική προκοπή των ανθρώπων και την ανάπτυξη του τόπου, στα δικαιώματα του κόσμου της δουλειάς. 

Τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του, έδωσε φωνή και περιεχόμενο στο δίκαιο αγώνα της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών, αφιερώνοντας μεγάλο μέρος της δράσης του στην αποκατάσταση της δικαιοσύνης. 

Αποχαιρετούμε με πόνο ψυχής τον Πρόεδρό μας, έχοντας την ακράδαντη πεποίθηση ότι η μνήμη και το έργο του ενώνουν όλους τους Έλληνες. Τον μαχητή, τον διανοούμενο, τον συγγραφέα. Αποχαιρετούμε τον αγνό άνθρωπο, τον αγωνιστή, τον φίλο, τον ακέραιο χαρακτήρα, που έζησε μια ζωή πλούσια σε αγώνες και θυσίες για το σύνολο των Ελλήνων. Μια ζωή ασκητική και χωρίς έπαρση, παρ’ όλο ότι το όνομα και η φήμη του έφτανε έως τα πέρατα της γης. 

Εκφράζουμε θερμά συλλυπητήρια στην σύντροφο της ζωής του, την αγαπημένη μας Γεωργία, καθώς και στα παιδιά του και τα εγγόνια του. Είναι κρίμα που ο Πρόεδρός μας κηδεύεται υπ’ αυτές τις συνθήκες απαγόρευσης της κυκλοφορίας και περιορισμού των εκδηλώσεων εξαιτίας της πανδημίας, κάτι που οφείλουμε όλοι να σεβαστούμε. Διαβεβαιώνουμε όμως τους συμπολίτες μας ότι μόλις αρθούν οι απαγορεύσεις θα τον τιμήσουμε με ανοιχτή εκδήλωση στην Πλατεία Συντάγματος. 

Αγαπημένε μας Πρόεδρε, σπάνιε φίλε και συναγωνιστή Μανώλη, η μνήμη σου αιώνια, ο αγώνας σου, ο αγώνας του ελληνικού λαού και όλων των καταπιεσμένων, συνεχίζεται και το παράδειγμά σου θα δείχνει πάντα «φωτεινό το δρόμο για τη λευτεριά». Και σου δίνουμε ιερή υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση, τον αγώνα για τη δικαίωση της Αντίστασης και της θυσίας του ελληνικού λαού μέχρι τη νίκη!

ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ

Του Κώστα Χατζηαντωνίου

«Γαιότοποι του Αιγαίου 

όπως τους γράφει η θάλασσα, η αίσθηση στο φως, 

του γεννηθέντος ου ποιηθέντος, η τέχνη του στιχουργού,

του χτίστη, του μύστη της πέτρας...». 

Ένας από τους μεγάλους Έλληνες πέρασε σήμερα και τυπικά Εκεί που είχε κατορθώσει από νέος δεκαεννιά χρονών κατ' ουσίαν να βρίσκεται: στην Ιστορία. 

Ας είναι ελαφριά η πέτρα της μνήμης που θα τον σκεπάσει, σαν πέτρα από τους παραπάνω στίχους του, από τα "Κυκλαδονήσια" που έγραψε, ειδοποιώντας μας όλους, τι είναι πραγματικά το Αιγαίο, αυτός που γεννήθηκε στο κέντρο του:

«Σε παρέσυρε ο τίτλος, αγαπητέ αναγνώστη. Να ξεφύγεις ήθελες με μιαν εκδρομή στα Κυκλαδονήσια κι ήρθες ανίδεος για την τρικυμία που σε βρήκε. Λαχταρούσες οράματα και μύθους, ηρεμία και ησυχία. Σε πότισα με το φαρμάκι του πόνου. Όταν οι βολές του θανάτου θερίζουν τα νιάτα, όλοι μένουν άλαλοι, τα σήμαντρα ηχούν και οι εκτελεσμένοι φωνάζουν, κραυγάζουν “όχι άλλο αίμα, το δικό μας ας είναι το στερνό”... Τώρα που ξημερώνει κι οι μυροφόρες έρχονται ν’ απαλύνουν τον πόνο, προβάλλει μέσ’ απ’ τα σύννεφα ο νήλιος.  Να τα όλα τα νησιά, που, κι αν τα πνίξει η θάλασσα, πάλι θα μείνουν στην ιστορία, γεννήτορες πολιτισμού».

ΠΗΓΗ: Kostas Hatziantoniou

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Τελικά το μόνο που καταφέρνει το Υπουργείο Παιδείας είναι να δυσφημεί τους εκπαιδευτικούς στους λίγους κακόπιστους

Θα γελάσατε με το βίντεο! https://www.facebook.com/geromoria/posts/2879257312110344

Ίσως και κάποιοι να το θεωρήσουν λίγο υπερβολικό.

Όμως πόσες φορές θα πρέπει να προσπαθήσει κάποιος για να δημιουργήσει έστω και ένα μάθημα στο πολυδιαφημισμένο https://eclass.sch.gr;

Οι φωτογραφίες σαν αυτές που σας κοινοποιώ, σε λίγο θα καλύψουν όλο τον αποθηκευτικό χώρο του Η/Υ μου.

Τελικά το μόνο που καταφέρνει το Υπουργείο Παιδείας είναι να δυσφημεί τους εκπαιδευτικούς στους λίγους κακόπιστους. Ελπίζουμε να μην είναι σκόπιμη προσπάθεια δημιουργίας αρνητικού κοινωνικού αυτοματισμού με στόχευση την επόμενη ημέρα.
Η προσπάθειά μας για εναλλακτική επικοινωνία με τους μαθητές μας είναι καθημερινή.
Έχουμε συναίσθηση του λειτουργήματός μας.

Και αν και κινδυνεύουμε λόγω της πολύωρης ενασχόλησής μας με το διαδίκτυο να εθιστούμε σε αυτό, η στέρησή των μαθητών μας και η ανάγκη μας να επιστρέψουμε κοντά τους είναι μεγαλύτερη!!!

-Η κυβέρνηση αντί να επιδοτεί χαριστικά τον ιδιωτικό τομέα της υγείας με 30 εκατ. ευρώ.

-Τα ΜΜΕ με 11 εκατ. ευρώ για ενημέρωση για τον ιό.

Καλύτερα να να προσλάβει γιατρούς, νοσηλευτές και να ανοίξει τις ΜΕΘ.

Αφού έχουμε πόλεμο ας μην επιδοτεί χαριστικά, άλλα ας επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα υγείας!

Και το κυριότερο.

Ακούγοντας τις ομιλίες σας για την 25η Μαρτίου και την προσπάθειά σας να κοινωνήσετε την ανιστόρητη αντίληψη ότι η δημιουργία ελληνικού κράτους διαμόρφωσε το νέο ελληνικό έθνος.

Στον πόλεμο - μιας και λέτε ότι έχουμε πόλεμο - το πιο απαραίτητο όπλο για αντίσταση είναι το υψηλό συλλογικό φρόνημα!

Μη συνεχίζεται την προσπάθεια να λοβοτομήσετε τον ελληνικό λαό από την ιστορία του και τις πιο όμορφες αρετές του χαρακτήρα του.

Ο Έλληνας για χιλιάδες χρόνια αντιστάθηκε σε εχθρούς θεριά και πάντα νικούσε, έτσι σμίλεψε, διαμόρφωσε ένα αντιστασιακό χαρακτήρα! 

Η ανάγκη για ελευθερία είναι το υψηλότερο ιδανικό του.

ΠΗΓΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η βάση της μετάνοιας και της εξομολόγησης είναι η χάρη και το έλεος του Θεού.

Στην εξομολόγηση συχνά ακούω ανθρώπους που βρίσκονται σε ένα φαύλο κύκλο αυτοκατηγορίας σαν να είναι καταδικασμένοι να επανέρχονται στα ίδια θέματα επανειλημμένως,γιατί έχουν ξεχάσει πως η βάση της μετάνοιας και της εξομολόγησης είναι η χάρη και το έλεος του Θεού.

Κοιτάξτε τους ανθρώπους που συναναστρεφόταν ο Χριστός: πόρνες,φοροεισπράκτορες, φτωχούς, τυφλούς, χωλούς, λεπρούς, όλους δηλ τους απόκληρους,τα κατακάθια της κοινωνίας που,αν σήμερα επισκέπτονταν την ενορία μας,θα αισθανόμασταν κάπως άβολα και,για να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας,θα προτιμούσαμε να φύγουν.Όμως αυτοί είναι κυρίως οι άνθρωποι προς τους οποίους απευθύνεται ο Χριστός και για τους οποίους κλήθηκε.

**Ψυχής Δρόμοι,τεύχος 18

J.Jielonka: Αναβιώνει η έννοια του έθνους-κράτους. Και ένα σχόλιο του Π.Λαφαζάνη

Ο Ιταλός καθηγητής Jan Jielonka, στο άρθρο που έγραψε στην “Καθημερινή“(28/3) και δημοσιεύεται παρακάτω, αναγνωρίζει ότι η επανάκαμψη της έννοιας του έθνους-κράτους και της στροφής σε αυτό, μοιάζει πραγματική και οικεία αλλά, όμως, ισχυρίζεται ότι αυτή η επανάκαμψη και στροφή είναι παραπλανητική και ότι μάλλον δεν μπορεί πλέον να υπάρξει.

Ο Jan Jielonka κάνει, πέραν των άλλων, στο κείμενό του δύο κρίσιμα λάθη.

Πρώτον: Ούτε η Ε.Ε ούτε η “παγκοσμιοποίηση“, δια των κυρίαρχων κύκλων της και πρώτα απ’ όλα των ΗΠΑ, έχουν συμβάλλει ουσιαστικά στην απόλυτα αναγκαία ευρωπαϊκή αλληλοβοήθεια και τη διεθνή αλληλεγγύη για την καταπολέμηση της κρίσης του κορονοϊού.

Αντίθετα και η Ε.Ε και η “παγκοσμιοποίηση”, έχουν εγκαταλείψει τα πιο δοκιμαζόμενα κράτη στην τύχη τους ενώ στην Ευρώπη και τον πλανήτη ισχύει η ρήση: ο σώζων εαυτόν σωθήτω.

Ακόμα και για την ανακάλυψη φαρμάκου για την καταπολέμηση του κορονοϊού, ούτε η Ε.Ε ούτε η “παγκοσμιοποίηση” έχουν συμβάλλει στο παραμικρό, ενώ, αντίθετα και σε αυτό το πεδίο υπάρχει έντονος, σχεδόν αβυσσαλέος, ανταγωνισμός για το ποιο θα κατακτήσει τα πρωτεία.

Ο διεθνισμός και η διεθνοποίηση που υπόσχοντο η Ε.Ε και η “παγκοσμιοποίηση” αποδεικνύεται κενό γράμμα. Αντίθετα, στο πλαίσιο της Ε.Ε και της “παγκοσμιοποίησης” ο κόσμος εξελίσσεται σε θηριοτροφείο.

27.3.20 Ημερολόγιο - Πανδημία - κορωνοϊος covid_19

Aντί να επιδοτείτε χαριστικά τον ιδιωτικό τομέα της υγείας με 30 εκατ. ευρώ, και τα ΜΜΕ με 11 εκατ. ευρώ για ενημερωτική καμπάνια για τον ιό. Δεν θα ήταν καλύτερα να να προσλάβετε γιατρούς, νοσηλευτές και να ανοίξετε τις ΜΕΘ?

ΠΗΓΗ:https://www.skitso.biz/

ΘΕΤΙΚΌΣ ΣΤΟΝ ΚΟΡΩΝΑΪΌ Ο ΜΠΌΡΙΣ ΤΖΌΝΣΟΝ

Ἀθανάσιος Διάκος, ο πρωτομάρτυρας τῆς ἐπανάστασης τοῦ 1821

Η μάχη της Αλαμάνας

(..το κείμενο, ύμνος για τον ασυμβίβαστο πατριωτισμό του Αθ. Διάκου, είναι από..αναρχική!!!! εφημερίδα)

Ὁ Ἀθανάσιος Διάκος (4 Ιανουαρίου 1788 – Λαμία, 24 Ἀπριλίου 1821) ἔδρασε στὴν Στερεὰ Ἑλλάδα. Τὸ πραγματικό του ὄνομα ἦταν Ἀθανάσιος Γραμματικὸς ἢ Μασσαβέτας.  Μυήθηκε στὴν Φιλικὴ Ἑταιρεία τὸ 1818 καὶ τὸ 1820 ἔγινε ἀρματωλὸς.

Μετὰ τὴν ἔναρξη τῆς ἐπανάστασης, ὁ Διάκος κι ἕνας ντόπιος καπετάνιος καὶ φίλος, ὁ Βασίλης Μποῦσγος, ὁδήγησαν ἕνα ἀπόσπασμα μαχητῶν στὴ Λιβαδειὰ μὲ σκοπὸ τὴν κατάληψή της. Τὴν 1^η  Ἀπριλίου τοῦ 1821, μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες ἄγριας μάχης ἀπὸ σπίτι σὲ σπίτι, τὸ κάψιμο τοῦ σπιτιοῦ τοῦ Μιρ Ἀγὰ (συμπεριλαμβανομένου τοῦ χαρεμιοῦ) καὶ τὴν κατάληψη τοῦ κάστρου, ἡ πόλη ἔπεσε στοὺς Ἕλληνες.

Ὅταν ξεκίνησε ἡ ἐκστρατεία τοῦ Ὁμὲρ Βρυώνη, σὲ συνεργασία μὲ τοὺς καπεταναίους Πανουργιᾶ καὶ Δυοβουνιώτη, ἀποφασίστηκε νὰ ἀνακοπῆ ἡ προέλασή του. Ἡ ἑλληνικὴ δύναμη τῶν 1.500 ἀνδρῶν χωρίστηκε σὲ τρία τμήματα: ὁ Δυοβουνιώτης θὰ ὑπερασπιζόταν τὴν γέφυρα τοῦ Γοργοποτάμου, ὁ Πανουργιὰς τὰ ὕψη τῆς Χαλκωμάτας καὶ ὁ Διάκος τὴν γέφυρα τῆς Ἀλαμάνας.

Το μπαϊράκι του Αθανάσιου Διάκου

Ὁ τουρκικὸς στρατὸς διέλυσε  τὴν ἄμυνα τῶν Πανουργιᾶ καὶ Δυοβουνιώτη καὶ ἔτσι ὅλος ὁ ὄγκος τοῦ τούρκικοῦ στρατοῦ συγκεντρώθηκε στὴν Ἀλαμάνα.

Ὁ Μποῦσγος, ὁ ὁποῖος πολεμοῦσε παράλληλα μὲ τὸν Διάκο, τοῦ πρότεινε νὰ ὑποχωρήσουν. Ὁ Διάκος ἐπέλεξε νὰ μείνη καὶ νὰ παλέψη μαζὶ μὲ ὅσους συμπολεμιστές του θέλουν νὰ μείνουν σὲ μία ἀπελπισμένη μάχη σῶμα μὲ σῶμα. «Ὁ Διάκος δὲν φεύγει, οὔτε ἐγκαταλείπει τοὺς συντρόφους του», ἦταν ἡ ἀπάντηση καὶ ἔμεινε μὲ 48 παλικάρια.

Στὶς 23 Ἀπριλίου 1821 ἔδωσε τὴν μεγάλη μάχη μὲ τὰ στρατεύματα τοῦ Ὁμὲρ Βρυώνη. Ο Διάκος συνελήφθη τραυματισμένος καὶ ἀφοῦ μεταφέρθηκε στὴ Λαμία θανατώθηκε μὲ ἀνασκολοπισμὸ (παλούκωμα) ἀπὸ τοὺς Τούρκους, στὶς 24 Ἀπριλίου 1821.

Σε μέρες τηλε-εκπαίδευσης, εγκώμιο και λαχτάρα εγγύτητας

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

"...Πολύτιμη επικουρία οι «εικονικές αίθουσες» και τα εξ αποστάσεως μαθήματα, πλην όμως επικουρία. Γιατί τα σχολεία και οι σχολές δεν είναι μόνο αυτό. Είναι πυκνά δίκτυα σχέσεων, κοινωνικά γεγονότα, κοινωνική παρέμβαση. Αυτό είναι κοινή εμπειρία χιλιάδων εκπαιδευτικών που το ζουν με τα μπούνια της ύπαρξής τους. Αλλά η ακραία κατάστασή μας σήμερα, στέλνει την ψυχή μου στη γεωγραφική άκρη της αγαπημένης Τανζανίας… Ψυχή είναι αυτή! Και στα τηλε-μαθήματα της Ιεραποστολικής οφείλω να καταθέσω τη λειψότητά μου: τη λαχτάρα αυτής της εγγύτητας..."

Σε μέρες τηλε-εκπαίδευσης, εγκώμιο και λαχτάρα εγγύτητας:

Στο χωριό Κασίκιζι της Τανζανίας μαθήματα στο σεμινάριο της Ορθόδοξης επισκοπής, περίπου τέτοιες μέρες -αρχές Απριλίου- πριν από 16 χρόνια! Θεέ μου, πόσα διδαχτήκαμε εκεί! 

Δεκάξι αφρικανοί σπουδαστές, όλο αυτιά για να ρουφούν τα πάντα από τον «μουαλίμου» -τον δάσκαλο- και να γράφουν ακατάπαυστα στο τετράδιό τους, ξεκινώντας από το εσώφυλλο (όχι από την 1η σελίδα) για οικονομία (είχαμε προμηθευτεί μερικά τέτοια τετράδια από στρατσόχαρτο, και τα φυλάμε ακόμη άγραφα). Κι αν ο μουαλίμου συναρπασθεί με την ίδια του τη διδασκαλία, τότε… οι σπουδαστές θα συνεχίσουν να είναι όλο αυτιά, και να γράφουν. 

ΑΝ ΟΜΩΣ τους αφεθεί χώρος, ΑΝ με λόγο και πράξη τούς δειχτεί ότι διδάσκοντες και διδασκόμενοι τελούν σε αμφίδρομη σχέση, τότε… ώ, τότε οι αφρικανοί γίνονται και στόμα: στόμα πολύτιμο και χειμαρρώδες, που αφηγείται τα αθέατά μας και ρωτά και φανερώνει πλούτο ο οποίος πρέπει να προστεθεί στην προίκα της παγκόσμιας Εκκλησίας! Στην τρίτη φωτογραφία, οι σπουδαστές εκφράζονται με λόγο και με τραγούδι και με κίνηση. Στο σημειωματάριό μου τα ζητήματα που έθεσαν κάλυψαν πέντε σελίδες. Πρέπει κάποια στιγμή να τα δημοσιεύσω.

Πολύτιμη επικουρία οι «εικονικές αίθουσες» και τα εξ αποστάσεως μαθήματα, πλην όμως επικουρία. Γιατί τα σχολεία και οι σχολές δεν είναι μόνο αυτό. Είναι πυκνά δίκτυα σχέσεων, κοινωνικά γεγονότα, κοινωνική παρέμβαση. Αυτό είναι κοινή εμπειρία χιλιάδων εκπαιδευτικών που το ζουν με τα μπούνια της ύπαρξής τους. Αλλά η ακραία κατάστασή μας σήμερα, στέλνει την ψυχή μου στη γεωγραφική άκρη της αγαπημένης Τανζανίας… Ψυχή είναι αυτή! Και στα τηλε-μαθήματα της Ιεραποστολικής οφείλω να καταθέσω τη λειψότητά μου: τη λαχτάρα αυτής της εγγύτητας.

Σύντομο χρονικό της τανζανικής εμπειρίας μας το έχουμε δημοσιεύσει στο: Θανάσης & Ελένη Παπαθανασίου, «Η Μπουκόμπα στον αστερισμό του Κουέλι», περιοδικό “Πάντα τα Έθνη” 90 (2004), σσ. 16-21, ανοιχτό στο http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/mission/90.PDF

Σε διάφορα μελετήματά μου έχω ενσωματώσει πληροφόρηση αντλημένη από επιτόπια έρευνα σε εκείνο το ταξίδι. Ελπίζω να μπορέσω να αναρτήσω μερικά προσεχώς.

Θ.Ν.Π. / 29-3-2020

1821-2020: Δύο αιώνες αγώνων εναντίον Οθωμανών και Νεοθωμανών

Του Κωνσταντίνου Χολέβα

Προσευχόμαστε, προσέχουμε, λαμβάνουμε μέτρα πρόληψης λόγω της πανδημίας, αλλά δεν πρέπει να λησμονήσουμε τη μεγάλη Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου. Άλλωστε οι ηρωικοί στρατιώτες και αστυνομικοί που βρίσκονται στον Έβρο, στην πρώτη γραμμή, αντιμετωπίζουν με επιτυχία τα σχέδια των νέων Οθωμανών που χρησιμοποιούν ως πολιορκητικό κριό τους λίγους πρόσφυγες και τους πολλούς παράτυπους μετανάστες.

Σημειώνω με έμφαση την πρόσφατη δήλωση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη ότι αυτή τη στιγμή στις Καστανιές, απέναντι από τις ελληνικές δυνάμεις, επιτίθενται τριακόσιοι τζιχαντιστές. Οι ακραίοι ισλαμιστές δοκιμάζουν τις αντοχές μας με την υποστήριξη του Τουρκικού Στρατού. Ο Ερντογάν ηττήθηκε στον Έβρο, αλλά θα επανέλθει, όταν -όπως ευχόμαστε- υποχωρήσει σημαντικά ο κορωνοϊός. Είτε πάλι θα χρησιμοποιήσει τους μετανάστες, είτε θα χρησιμοποιήσει το όπλο των γεωτρήσεων. Ο νεο-οθωμανισμός του είναι έντονος, επίμονος και βασισμένος σε μία εθνικο-θρησκευτική μεγαλομανία, την οποία θεμελιώνει θεωρητικά ο πρώην συνεργάτης του Νταβούτογλου στο βιβλίο «Στρατηγικό Βάθος».

Επί δύο αιώνες ο Ελληνισμός μάχεται κατά του Οθωμανισμού στις διάφορες εκδοχές του. Επί τετρακόσια χρόνια (πεντακόσια για τη Βόρειο Ελλάδα και άλλες περιοχές) αντισταθήκαμε με εφόδια την Ορθόδοξη Πίστη, τη συνείδηση της διαχρονικής συνέχειας του Έθνους, το αγωνιστικό φρόνημα, τη αγάπη για τα γράμματα και τη ναυτιλία, τον κοινοτικό θεσμό και τη διάθεση αλληλλεγγύης. Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 ήλθε μετά από δεκάδες γνωστές ή άγνωστες εξεγέρσεις, μετά από το μαρτύριο χιλιάδων Χριστιανών Νεομαρτύρων, μετά από την κρυφή ή φανερή διδασκαλία της γλώσσας μας από κληρικούς και λαϊκούς διδασκάλους του Γένους.

Η Οθωμανική και νεο-οθωμανική αντίληψη είναι ιμπεριαλιστική, επεκτατική, καταπιεστική και είχε πάντα, από τότε μέχρι σήμερα ως κύριο στόχο, την υποδούλωση και συρρίκνωση του Ελληνισμού. Τότε έκοβαν κεφάλια, παλούκωναν, απαγόρευαν, φυλάκιζαν. Ο Ιμπραήμ, κατά τη διάρκεια της Επαναστάσεως, ήθελε να πλημμυρίσει την Πελοπόννησο με Αφρικανούς εποίκους και να αλλοιώσει τελείως την ταυτότητα του λαού. Τότε έγινε η πρώτη προσπάθεια αφελληνισμού της Ελλάδος και ευτυχώς απέτυχε. Τώρα επιχειρείται από τον Ερντογάν μία νέα απόπειρα αλλοιώσεως του πληθυσμού μας με τη μεθοδευμένη πίεση στον Έβρο.

Αγαπητοί γονείς, ΠΡΟΣΟΧΗ!!!

Δέκα μουσεία για επίσκεψη από το σπίτι – Περιηγηθείτε εικονικά στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου

Καθώς στις μέρες μας θα περάσουμε πολύ περισσότερο χρόνο απ ‘ ό, τι συνήθως στο σπίτι, προτείνουμε μια ενδιαφέρουσα δραστηριότητα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μέσα στο σπίτι. Επισκεφθείτε μερικά από τα ομορφότερα μουσεία στον κόσμο, ενώ άνετα κάθεται σε πολυθρόνα.

Υπάρχουν όλο και περισσότερες μουσειακές δομές που προσφέρουν πραγματικές εικονικές περιηγήσεις ή που θέτουν τις συλλογές τους σε απευθείας σύνδεση.

1. Pinacoteca di Brera – Μιλάνο

Στην Πινακοθήκη Brera εκτίθενται σημαντικά έργα τέχνης και βρίσκεται στο Μιλάνο της Ιταλίας. Σε αυτήν βρίσκεται μια από τις πλέον σημαντικές συλλογές που αποτελείται από πίνακες Ιταλών ζωγράφων. Δημιουργήθηκε ως συνεπακόλουθο του εκπαιδευτικού – πολιτιστικού προγράμματος της Ακαδημίας της Brera. Συστεγάζεται στο μέγαρο Brera μαζί με την Εθνική Βιβλιοθήκη (Biblioteca Nazionale Braidense), το αστεροσκοπείο (Osservatorio di Brera), τον Βοτανικό κήπο (Orto Botanico), το Λομβαρδικό Ίδρυμα Επιστημών και Γραμμάτων (Istituto Lombardo di Scienze e Lettere) και την Ακαδημία Καλών Τεχνών (Accademia di Belle Arti). Πραγματοποιήστε Online επίσκεψη από ΕΔΩ.

2. Μουσεία του Βατικανού – Ρώμη

Τα Μουσεία Βατικανού στεγάζονται εντός του Βατικανού στη Ρώμη και μπορείτε να πραγματοποιήσετε virtual περιήγηση μέσα από κάμερα 360 μοιρών. Πρόκειται για ένα συγκρότημα μερικών εκ των κορυφαίων μουσείων και αρχαιολογικών χώρων του κόσμου με ετήσια επισκεψιμότητα άνω των 4,3 εκατ. τουριστών. Περιλαμβάνουν εκθέματα της μακραίωνης και τεράστιας συλλογής της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, περιλαμβανομένων διάσημων αγαλμάτων του αρχαίου κόσμου και αριστουργημάτων της Αναγέννησης και του σήμερα. Πραγματοποιήστε Online επίσκεψη από ΕΔΩ

3. Αρχαιολογικό Μουσείο – Αθήνα

Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο αποτελεί το σημαντικότερο μουσείο του κόσμου στον τομέα της Αρχαίας τέχνης. Στις συλλογές του εκπροσωπούνται όλοι οι πολιτισμοί που άνθισαν στον ελληνικό χώρο από την προϊστορική εποχή ως το τέλος της ρωμαϊκής περιόδου. Πραγματοποιήστε Online επίσκεψη από ΕΔΩ

ΘΑ ΓΕΝΝΗΘΟΥΝ ΝΕΕΣ "ΠΝΥΚΕΣ" ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ (ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ TV100-260320)

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΣ - Ομότιμος Καθηγητής Πολτικής Επιστήμης Παντειο Πανεπιστήμιο. Δημοσιογράφος Μαρία Αναγνωστίδου

Ένα εθνομηδενιστικό διάγγελμα για την 25η Μαρτίου

του Γιώργου Καραμπελιά

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σκανδαλωδώς, στο διάγγελμά του για την 25η Μαρτίου όχι μόνο δεν αναφέρθηκε καθόλου στο γιατί και ενάντια σε ποιους ξεσηκώθηκαν οι Έλληνες αλλά δεν υπάρχει και καμία αναφορά σε Τούρκους, Οθωμανούς και καταπίεση των Ελλήνων, και μοιάζει να συναγωνίζεται επάξια τα αντίστοιχα μηνύματα του Τσίπρα, του Μπαλτά ή του Φίλη στις εθνικές επετείους, που μιλούσαν για νεαρό έθνος: Οι  Έλληνες, με την Επανάσταση, απλώς από “υπήκοοι” έγιναν “πολίτες” ούτε καν «ελεύθεροι πολίτες»! Και το χειρότερο: με την επανάσταση “συγκρότησαν Έθνος. Και ίδρυσαν κράτος Δημοκρατίας και Δικαιοσύνης”. Εδώ λοιπόν, ο πρωθυπουργός της χώρας δείχνει να αναπαράγει σε διάγγελμά για την εθνική επέτειο αμάσητες τις ουρανομήκεις βλακείες των Φαλμεράυερ, Λιάκου, Χομπσμπάουμ και λοιπόν, για το «νεοφανές ελληνικό έθνος» το οποίο δημιουργήθηκε μετά την Επανάσταση. Σε αντίθεση με αυτό που γνωρίζουν όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες, για την απελευθέρωση του έθνους τους, μετά από εκατοντάδες χρόνων αιματηρούς αγώνες. Και προφανώς, καμία αναφορά σε Βελεστινλή, Κολοκοτρώνη, Καποδίστρια  ή στις αναρίθμητες μάχες του ελληνισμού που ακολούθησαν το ’21 για την έστω κολοβή εθνική μας ολοκλήρωση.

Χειρότερο όμως είναι  το ότι δεν υπάρχει ούτε η ελάχιστη αναφορά στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα μας εκτός από τον κορωνοϊό.  Σύμφωνα με το διάγγελμά του “Ήρωες” είναι μόνο οι όντως ηρωικοί γιατροί και νοσηλευτές μας χωρίς να γίνεται  καμία αναφορά στους “ήρωες” των ενόπλων τμημάτων του έθνους που φυλάνε τα σύνορά μας και θα κληθούν να δώσουν ίσως ακόμα σκληρότερους αγώνες αύριο.

Μέχρι σήμερα αναγνωρίζαμε στον Κυριάκο Μητσοτάκη το γεγονός ότι, –παρότι όπως οι περισσότεροι της γενιάς του, προέρχεται από ένα εθνομηδενιστικό περιβάλλον και δεν φαίνεται να έχει πλήρη συνείδηση των ιστορικών διακυβευμάτων του ελληνισμού–, έχει δείξει πως διαθέτει μια δυνατότητα προσαρμογής, συχνά  σε αντίθεση με τις ίδιες τις μύχιες σκέψεις του.

Έτσι, ανέτρεψε την αρχική θέση του  που ήταν υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, και προσχώρησε σε κείνους που την απέρριπταν έστω φραστικά,  με αποτέλεσμα να μεταφέρει την κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ και να την ελαχιστοποιήσει για τη ΝΔ. Εν συνεχεία, ενάντια στις ίδιες τις νεο-φιλελεύθερες απόψεις του περιβάλλοντός του, εφάρμοσε μια οικονομικο-κοινωνική πολιτική που ο Κώστας Καραμανλής θα χαρακτήριζε μάλλον πολιτική του “κοινωνικού φιλελευθερισμού”.