- Αρχική σελίδα
- ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
- 1940
- ΕΡΤFLIX
- ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΧΘΕΣ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ
- ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
- ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ
- ΘΕΑΤΡ/ΜΟΥΣ/ΒΙΒΛΙΟ
- ΘΕΑΤΡΟ
- ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΚΑΪ
- ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ
- ΤΥΠΟΣ
- ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ
- ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ
- ΒΙΝΤΕΟ
- forfree
- ΟΟΔΕ
- ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΗΧΟΣ
- ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ
- ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ
- ΣΥΝΤΑΓΕΣ
- ΙΑΤΡΟΙ
- ΕΚΠ/ΚΕΣ ΙΣΤΟΣ/ΔΕΣ
- Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ
- ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
- ΓΟΡΔΙΟΣ
- SOTER
- ΤΑΙΝΙΑ
- ΣΙΝΕ
- ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Ε.Σ.Α
- skaki
- ΤΕΧΝΗ
- ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
- ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ
- gazzetta.gr
- ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
- ΑΝΤΙΦΩΝΟ
- ΔΡΟΜΟΣ
- ΛΥΓΕΡΟΣ
- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ...
- ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
- γράμματα σπουδάματα...
- 1ο ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ
- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΓΛΩΣΣΑ
- ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ
- ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ
- ΑΡΔΗΝ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΥΠΕΠΘ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ! Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΠΕΙΛΕΙ ΜΕ ΝΕΑ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΙΣ ΚΟΥΡΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ
Του Λεωνίδα Αποσκίτη
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ!
Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΠΕΙΛΕΙ ΜΕ ΝΕΑ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΙΣ ΚΟΥΡΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ
Την ίδια ώρα που συννεφιάζει στην “αιώνια λιακάδα” της κυρίας Μέρκελ, εδώ κοντά μας, μέσα στην έκταση της καταστροφής που έχει προκαλέσει στην Συρία ο πολυετής πόλεμος, ένα μοναδικό κοινωνικό πείραμα εξελίσσεται με πρωταγωνίστριες τις “Κόρες του Ήλιου”, τις χιλιάδες γυναίκες της Συρίας, που έμειναν στον ιστορικό αυτόν τόπο και πολέμησαν ηρωϊκά απέναντι στους μισθοφόρους και τους τζιχαντιστές. Κούρδισσες, Αλλαουΐτισσες, Γιεζίντι, Μουσουλμάνες και Χριστιανές προτίμησαν μαζί με τις οικογένειές τους να ακολουθήσουν έναν δημοκρατικό, πλουραλιστικό δρόμο στις Κουρδικές περιοχές της Ροζάβα και να απελευθερώσουν τον τόπο τους από τους κάθε είδους καταπιεστές τους.
Ένας λαός ολόκληρος στην Ροζάβα (Δυτικό Κουρδιστάν), στο έδαφος της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας της Βόρειας Συρίας, στέλνει ένα μήνυμα ελπίδας σε όλο τον κόσμο, υιοθετώντας τις αρχές της αθηναϊκής άμεσης δημοκρατίας, του κοινοτισμού, της ισότητας των φίλων, της αειφόρου ανάπτυξης, της εναλλακτικής οικονομίας και της ανεξιθρησκείας. Το σύγχρονο αυτό πολιτικό πείραμα, που ξαναβάζει το φάντασμα της επανάστασης στο σύγχρονο γίγνεσθαι, αποσιωπάται μεθοδευμένα από τα διεθνή συστημικά ΜΜΕ, με κάποιες εξαιρέσεις τελευταία, όπως ένα εκτενές ρεπορτάζ της Le Monde Diplomatique και ορισμένα άλλα δημοσιεύματα που το ανακάλυψαν, έστω και καθυστερημένα.
Εμπνευστής αυτού του μοναδικού κοινωνικού πειράματος είναι ο δημοφιλής στην χώρα μας, φυλακισμένος, Κούρδος ηγέτης Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Ο Οτσαλάν, κατά την διάρκεια της σύντομης παραμονής του στην Αθήνα το 1999, φιλοξενήθηκε στο σπίτι της συγγραφέως Βούλας Δαμιανάκου, η οποία, όπως αναφέρει στο βιβλίο της “Ο Οτσαλάν στο σπίτι μου” (εκδ. Επικαιρότητα, Αθήνα 2000), διαπίστωσε συζητώντας μαζί του την μεγάλη παιδεία του και γνώση της ελληνικής φιλοσοφίας. Πράγματι, ο Οτσαλάν, εκτός από άξιος ηγέτης ενός λαού πολλών εκατομμυρίων ψυχών, αποδεικνύεται επίσης και ένας βαθύς σύγχρονος κοινωνικός στοχαστής με διεθνή εμβέλεια.
Όλα αυτά τα χρόνια, ο φυλακισμένος Κούρδος αγωνιστής μελέτησε πολύ την ιστορία της αρχαίας Μεσοποταμίας, των Κούρδων και της Μέσης Ανατολής, και άλλαξε πολύ τις απόψεις του σχετικά με την φύση του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ), του οποίου παρέμεινε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης.
Ο Οτσαλάν επηρεάστηκε επίσης βαθειά από τις ιδέες των Ζαπατίστας και την θεωρία του Αμερικανού φιλοσόφου και συγγραφέα Μάρεϋ Μπούκτσιν (Murray Bookchin, 1921-2006) γύρω από τον “κομμουναλισμό” και την “κοινωνική οικολογία”.
Για την ελληνοτουρκική διαμάχη στο Αιγαίο και τους παράγοντες που τη διαιωνίζουν και την οξύνουν
Οι πολιτικές των κυβερνήσεων της Τουρκίας και της Ελλάδας, που κινούνται μέσα σ’ ένα πλαίσιο ιμπεριαλιστικών εξαρτήσεων, διαποτίζονται από την υποτέλεια, τον εθνικισμό, από την καλλιέργεια εχθρότητας και αντιπαλότητας ανάμεσα στον ελληνικό και τούρκικο λαό και εκφράζουν τα αντιδραστικά και ανταγωνιστικά συμφέροντα των κυρίαρχων αστικών τάξεων των δύο χωρών, στρέφονται ενάντια στα συμφέροντα των λαών της Ελλάδας και της Τουρκίας, στην υπόθεση της ειρηνικής και φιλικής συμβίωσής τους.
Το λαϊκό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στέκεται απέναντί τους με θέσεις που παλεύουν ενάντια στην ιμπεριαλιστική ανάμιξη στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ενάντια στις πολιτικές της εθνικής υποτέλειας και των αντιδραστικών εθνικισμών, ενάντια στον επεκτατισμό της αστικής τάξης της Τουρκίας και τις αμφισβητήσεις ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, ενάντια στις παραβιάσεις των συνόρων των δύο χωρών και την απειλή πολέμου από όποια πλευρά και αν γίνει, ενάντια στους τυχοδιωκτικούς φιλοαμερικάνικους “αντιτούρκικους άξονες”.
Οι πυκνές -συχνά απειλητικές- δηλώσεις της κυβέρνησης της Τουρκίας για ζητήματα του καθεστώτος κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, οι συνεχιζόμενες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τούρκικα αεροπλάνα, η πρόσφατη ανακοίνωση για υποβρύχιες ασκήσεις της Τουρκίας σε τμήμα της υφαλοκρηπίδας της Ελλάδας, οι παρεμβάσεις και η κινητοποίηση πολεμικών σκαφών της Τουρκίας στην ΑΟΖ Κύπρου με αφορμή τις έρευνες για υδρογονάνθρακες που γίνονται εκεί, οι εθνικιστικές φωνές, όπως του συνεταίρου του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, Π. Καμμένου, που ακούγονται κατά διαστήματα από την ελληνική πλευρά, οι δηλώσεις του τέως υπουργού Εξωτερικών, Ν. Κοτζιά, την ώρα που παραιτούνταν από τη θέση του, για “έτοιμα προεδρικά διατάγματα κλιμακωτής επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης” της Ελλάδας και η επίσημη απάντηση του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας πως “η ανακοίνωση της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης της 8ης Ιουνίου 1995 περιέχει τη δέουσα πολιτική προειδοποίηση και εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα” (ανακοίνωση πως η άσκηση από την Ελλάδα του δικαιώματός της να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 μίλια, θα αποτελέσει αιτία για την εξαπόλυση πολέμου από την Τουρκία ενάντια στην Ελλάδα) δείχνουν τη συνεχιζόμενη ένταση που επικρατεί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Καπετάν Γεώργιος Αργυρίου
Μια από τις εκπληκτικές και μοναδικές ιστορικές εκπομπές του Φρέντυ Γερμανού, στην οποία παρουσιάζει έναν αληθινό ήρωα Μακεδονομάχο και βετεράνο του Ελληνικού Στρατού των Βαλκανικών Πολέμων του 1912-13, τον Κύπριο καπετάν Γεώργιο Αργυρίου.
Η Γαλλία που αγαπήσαμε και οι Μεταμοντέρνοι του ΣΥΡΙΖΑ...
Του Ηλία Παπαναστασίου
Καμιά χώρα στην Ευρωπαϊκή ήπειρο δεν σφράγισε τόσο έντονα την κοινωνική και πολιτική της εξέλιξη τα τελευταία 250 χρόνια όσο η Γαλλία. Οι επαναστάσεις και οι συμβολισμοί τους για όλους τους Ευρωπαϊκούς λαούς είναι αυταπόδεικτοι. Όλοι – της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης – καθόμαστε στα γόνατα της Γαλλίας που μας έμαθε τι σημαίνει εξέγερση, επανάσταση, λαϊκό δίκαιο, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Όλοι θυμόμαστε με άπειρο σεβασμό τον διαρκή αγώνα ενός μεγάλου λαού για την ανθρώπινη και λαϊκή ελευθερία και ισότητα, την αποφασιστική και ατρόμητη στάση του απέναντι στις κυρίαρχες τάξεις της εποχής, τον λαό που γκρέμισε Μοναρχίες και εστεμμένους, εξευτέλισε και περιποιήθηκε δεόντως Μαρίες Αντουανέττες και Λουδοβίκους, τον λαό που εισήγαγε τον Επαναστατικό Πόλεμο και την Επαναστατική Τρομοκρατία, ανάλογη του συνθήματος «Φωτιά και Τσεκούρι στους προσκυνημένους» του μεγάλου Θεοδώρου Κολοκοτρώνη στην διάρκεια της λαϊκής/εθνικής Επανάστασης του 1821.
Καμιά χώρα δεν αντιμετώπισε με ανάλογη ανδρεία και θάρρος, αποφασιστικότητα και τόλμη την αντίδραση των Κυρίαρχων Προνομιούχων Τάξεων όσο οι Γάλλοι sans– culottes και οι Επαναστάτες της Μασσαλιώτιδας και κανένα έθνος δεν ξερίζωσε με τέτοια ορμή όλα τα απομεινάρια του Ancient Regime. Oπως και κανένας λαός δεν άλλαξε τόσο ριζικά τον Κοινωνικό και Πολιτικό Χάρτη της Ευρώπης όσο τα επαναστατικά στρατεύματα του μυθικού Κορσικανού κατά την διάρκεια της Ναπολεόντειας Φάσης της Γαλλικής Επανάστασης.
Τέλος, καμιά χώρα και κανένας λαός δεν τιμώρησε τόσο αποφασιστικά τις Κυρίες με το Παντεσπάνι και τους άχρηστους Μονάρχες όσο η Γαλλία όπως και κανένας Σοσιαλισμός δεν είναι ο ίδιος μετά την ένδοξη Κομμούνα του Παρισιού (1871), την πρώτη στα παγκόσμια χρονικά Εργατική Δημοκρατία, μια αληθινή Δημοκρατία των Λαϊκών Τάξεων, ρηξικέλευθη και καινοτόμα όπως μόνο οι Γάλλοι γνωρίζουν.
Αυτήν λοιπόν την Γαλλία, περιφρόνησε ο παρακμιακός Μακρόν, δούλος των Rotscield και της Γαλλικής Haute Bourgeoisie, δηλαδή της Γαλλικής Αστικής Τάξης που βλέπει μόνιμους εφιάλτες μετά το μεγάλο 1789.
Για τον Μακρόν δεν υπάρχουν εργαζόμενοι που πένονται και ελεύθεροι επαγγελματίες ή μικρομεσαίοι που δύσκολα τα βγάζουν πέρα αλλά μόνο οι Start Uppers, η Ελίτ των Ομοφυλοφίλων και οι CEO Φεμινίστριες που αντροφέρνουν και γίνονται Χαλίφηδες στη θέση του Χαλίφη. Δεν υπάρχει λαός αλλά μια χυλώδης μεταμοντέρνα κατάσταση που θυμίζει Αρχαία Ρώμη της Παρακμής, όπως δεν υπάρχουν λαϊκές Ανάγκες αλλά Λαός που πρέπει να αναγκάζεται, δηλαδή να στερείται και να υποφέρει για χάρη των Οικονομικών Δεικτών.
Καμιά χώρα στην Ευρωπαϊκή ήπειρο δεν σφράγισε τόσο έντονα την κοινωνική και πολιτική της εξέλιξη τα τελευταία 250 χρόνια όσο η Γαλλία. Οι επαναστάσεις και οι συμβολισμοί τους για όλους τους Ευρωπαϊκούς λαούς είναι αυταπόδεικτοι. Όλοι – της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης – καθόμαστε στα γόνατα της Γαλλίας που μας έμαθε τι σημαίνει εξέγερση, επανάσταση, λαϊκό δίκαιο, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Όλοι θυμόμαστε με άπειρο σεβασμό τον διαρκή αγώνα ενός μεγάλου λαού για την ανθρώπινη και λαϊκή ελευθερία και ισότητα, την αποφασιστική και ατρόμητη στάση του απέναντι στις κυρίαρχες τάξεις της εποχής, τον λαό που γκρέμισε Μοναρχίες και εστεμμένους, εξευτέλισε και περιποιήθηκε δεόντως Μαρίες Αντουανέττες και Λουδοβίκους, τον λαό που εισήγαγε τον Επαναστατικό Πόλεμο και την Επαναστατική Τρομοκρατία, ανάλογη του συνθήματος «Φωτιά και Τσεκούρι στους προσκυνημένους» του μεγάλου Θεοδώρου Κολοκοτρώνη στην διάρκεια της λαϊκής/εθνικής Επανάστασης του 1821.
Καμιά χώρα δεν αντιμετώπισε με ανάλογη ανδρεία και θάρρος, αποφασιστικότητα και τόλμη την αντίδραση των Κυρίαρχων Προνομιούχων Τάξεων όσο οι Γάλλοι sans– culottes και οι Επαναστάτες της Μασσαλιώτιδας και κανένα έθνος δεν ξερίζωσε με τέτοια ορμή όλα τα απομεινάρια του Ancient Regime. Oπως και κανένας λαός δεν άλλαξε τόσο ριζικά τον Κοινωνικό και Πολιτικό Χάρτη της Ευρώπης όσο τα επαναστατικά στρατεύματα του μυθικού Κορσικανού κατά την διάρκεια της Ναπολεόντειας Φάσης της Γαλλικής Επανάστασης.
Τέλος, καμιά χώρα και κανένας λαός δεν τιμώρησε τόσο αποφασιστικά τις Κυρίες με το Παντεσπάνι και τους άχρηστους Μονάρχες όσο η Γαλλία όπως και κανένας Σοσιαλισμός δεν είναι ο ίδιος μετά την ένδοξη Κομμούνα του Παρισιού (1871), την πρώτη στα παγκόσμια χρονικά Εργατική Δημοκρατία, μια αληθινή Δημοκρατία των Λαϊκών Τάξεων, ρηξικέλευθη και καινοτόμα όπως μόνο οι Γάλλοι γνωρίζουν.
Αυτήν λοιπόν την Γαλλία, περιφρόνησε ο παρακμιακός Μακρόν, δούλος των Rotscield και της Γαλλικής Haute Bourgeoisie, δηλαδή της Γαλλικής Αστικής Τάξης που βλέπει μόνιμους εφιάλτες μετά το μεγάλο 1789.
Για τον Μακρόν δεν υπάρχουν εργαζόμενοι που πένονται και ελεύθεροι επαγγελματίες ή μικρομεσαίοι που δύσκολα τα βγάζουν πέρα αλλά μόνο οι Start Uppers, η Ελίτ των Ομοφυλοφίλων και οι CEO Φεμινίστριες που αντροφέρνουν και γίνονται Χαλίφηδες στη θέση του Χαλίφη. Δεν υπάρχει λαός αλλά μια χυλώδης μεταμοντέρνα κατάσταση που θυμίζει Αρχαία Ρώμη της Παρακμής, όπως δεν υπάρχουν λαϊκές Ανάγκες αλλά Λαός που πρέπει να αναγκάζεται, δηλαδή να στερείται και να υποφέρει για χάρη των Οικονομικών Δεικτών.
Οι Κενοκέφαλοι
Στάθης
Δεν είναι «λίγος» ο Κούλης και τον κάνει κάθε φορά μια χαψιά ο Τσίπρας στη Βουλή. Είναι απλώς ένας πολιτικός που εισηγείται και υπερασπίζεται μια δεξιά, αντιλαϊκή, νεοφιλελεύθερη και συντηρητική πολιτική.
Το διεστραμμένο της υπόθεσης είναι ότι ο Τσίπρας εισηγείται και υπερασπίζεται μια το ίδιο αντιλαϊκή, όμως ακόμα πιο νεοφιλελεύθερη και ακροδεξιά πολιτική. Με τη διαφορά ότι ταυτοχρόνως χρησιμοποιεί μια ψευδοαριστερή ρητορική και μια άνευ προηγουμένου διαστροφή της λογικής. Με αποτέλεσμα ο Τσίπρας να «κλέβει εκκλησία» (τον Μητσοτάκη) και να ληστεύει έτσι απρόσκοπτα και άνευ αντιπάλου τους Έλληνες.
Όμως, τι πράγματι αντιπροσωπεύουν αυτά τα κόμματα τύπου Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και λοιπές παραφυάδες; Πόσο μειοψηφικά είναι εν τέλει, εν σχέσει με τις πλειοψηφίες που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν;
Τι αντιπροσωπεύει η Ν.Δ. στο Κοινοβούλιο; τους εργάτες; τους εργαζόμενους; τους γεωργούς; τους επιστήμονες; Ποιους έχει ξεπουλήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στο Κοινοβούλιο; τους εργάτες; τους εργαζόμενους; τους γεωργούς; τους συνταξιούχους; τους επιστήμονες; όλους!
Αυτό το μεγάλο χάσμα μεταξύ εκπροσώπων και εκπροσωπούμενων είναι το θανάσιμο πρόβλημα της αστικής δημοκρατίας σήμερα. Που άλλωστε αποδυναμώνεται όλο και περισσότερο και για άλλους, όλο και περισσότερους λόγους.
Ποιους υπηρετεί η Ν.Δ. σήμερα; Τους Δυνατούς, τους Επικυρίαρχους και κάθε εκδοχή της οικονομικής δικτατορίας. Ποιους υπηρετεί ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα; Ακριβώς τους ίδιους. Με αποτέλεσμα αντί για Σύνταγμα να έχουμε Μνημόνιο, η υποτέλεια της χώρας να έχει βαθύνει, η εθνική περιουσία να έχει υποθηκευθεί, το βιοτικό επίπεδο του λαού να χειροτερεύει συνεχώς και το δημογραφικό πρόβλημα να θεριεύει.
Ανίκανα τα κόμματα αυτού του νέου δικομματικού μονοκομματισμού να αντιληφθούν τις συνέπειες των έργων τους, πάνε από το κακό στο χειρότερο, ο Τσίπρας μιλάει με το στόμα του Πολάκη και ο κ. Μητσοτάκης με το στόμα του Αδώνιδος, εκ κόρακος κρα, όπως θα έλεγαν και οι σκύλοι που, επ’ εσχάτοις, μαθαίνουν κι αυτοί αρχαία ελληνικά (τα λατινικά τα έχει κόψει ο κ. Γαβρόγλου). Πράγματι, δυστυχισμένη Ελλάδα!
Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2018
Ο επαναστατημένος Χριστός
Του Θεόφιλου Φραγκόπουλου
Τα βράδια, την ώρα που ξυπνάνε τα παράθυρα
και βγαίνουν στις κορφές των σπιτιών
τα φώτα της προσμονής,
σε συνοικίες λαϊκές,
του κουρασμένου πατέρα που πλένει απ' τα χέρια του
τον κάματο και την πονηριά της μέρας
και μπαίνει στο δωμάτιο με τα κοιμισμένα παιδιά
και το τρεμάμενο χαμόγελο της μάνας τους,
κείνη την ώρα, γλιστρώντας από τις χρυσωμένες του εκκλησιές
που τον βαστούσαν φυλακισμένο,
κατεβαίνει ο Χριστός
με ένα τσιγάρο στο αυτί,
με τραγιάσκα ψαρά
και νύχια γεμάτα λάδι της μηχανής,
και κοιτά τα σπίτια τούτων εδώ των φτωχών
χαμογελώντας.
ΙΙ
Οι συνοικίες συχνά επαναστατούνε.
Θυμωμένες μανάδες χτυπάνε τα στεγνά στήθια τους
και τα παλικάρια ανάβουν τσιγάρο
ή παρακολουθούν αυτούς που παίζουν τρίλιζα
με τ' όπλο ανάμεσα στα δυο τους πόδια
σε μια γωνιά του οδοφράγματος.
Δεν είναι όμορφες οι συνοικίες.
Δεν είναι όμορφη η επανάσταση.
Κι όταν νικάνε, γίνονται και τούτοι αντιπαθείς
σαν όλους τους άλλους.
Τα βράδια, την ώρα που ξυπνάνε τα παράθυρα
και βγαίνουν στις κορφές των σπιτιών
τα φώτα της προσμονής,
σε συνοικίες λαϊκές,
του κουρασμένου πατέρα που πλένει απ' τα χέρια του
τον κάματο και την πονηριά της μέρας
και μπαίνει στο δωμάτιο με τα κοιμισμένα παιδιά
και το τρεμάμενο χαμόγελο της μάνας τους,
κείνη την ώρα, γλιστρώντας από τις χρυσωμένες του εκκλησιές
που τον βαστούσαν φυλακισμένο,
κατεβαίνει ο Χριστός
με ένα τσιγάρο στο αυτί,
με τραγιάσκα ψαρά
και νύχια γεμάτα λάδι της μηχανής,
και κοιτά τα σπίτια τούτων εδώ των φτωχών
χαμογελώντας.
ΙΙ
Οι συνοικίες συχνά επαναστατούνε.
Θυμωμένες μανάδες χτυπάνε τα στεγνά στήθια τους
και τα παλικάρια ανάβουν τσιγάρο
ή παρακολουθούν αυτούς που παίζουν τρίλιζα
με τ' όπλο ανάμεσα στα δυο τους πόδια
σε μια γωνιά του οδοφράγματος.
Δεν είναι όμορφες οι συνοικίες.
Δεν είναι όμορφη η επανάσταση.
Κι όταν νικάνε, γίνονται και τούτοι αντιπαθείς
σαν όλους τους άλλους.
H "προφητεία" Χαραλαμπίδη για ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσή Αυγή
Η ομιλία του στο συνέδριο του 1996 έχει γίνει viral μιας και πλέον θεωρείται προφητική...
Κάθε φορά που θα μιλήσει o Μιχάλης Χαραλαμπίδης, ακόμα και οι πολιτικοί του αντίπαλοι θα τον ακούσουν με μεγάλη προσοχή.
Οι "προφητείες" για ΣΥΡΙΖΑ και ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Στην τρικυμιώδη περίοδο μετά το δημοψήφισμα (πιο συγκεκριμένα το βράδυ που ο Α. Τσίπρας ανακοίνωσε τις εκλογές) ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης είχε σχολιάσει :
ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ: "Καθυστερημένες Σταλινικές γιάφκες"
"Όταν τις καθυστερημένες, χωριστές από την κοινωνία και την οικονομία Σταλινικές γιάφκες, τις συντηρείς, τις ονομάζεις και τις παρουσιάζεις ως πολιτικό κόμμα. Όταν τις κάνεις αντιπολίτευση παρ΄όλο που είναι απαίδευτες και μετά Κυβέρνηση τότε εγκληματείς εις βάρος της χώρας"!
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι επισημάνσεις που είχε κάνει από το 2013 για την Χρυσή Αυγή : "Συκοφάντηση της Ελληνικότητας"
"Η Χρυσή Αυγή και όχι μόνον αυτή είναι τα προϊόντα, τα πιλοταρισμένα δημιουργήματα μιας εξαρτημένης από τους ξένους και τις τοπικές μαφίες μπλοκαρισμένης και ελεγχόμενης εξωθεσμικά Δημοκρατίας...
...Την δημιούργησαν για να συκοφαντήσουν τον Ελληνισμό και την Ελληνικότητα εδώ, στην Ευρώπη, Διεθνώς. Ελληνικότητα ίσον Χρυσή Αυγή. Πολλά μάλιστα παπαγαλάκια, απόγονοι και συνεχιστές αποικιοκρατικών, ναζιστικών και ληστρικών ομάδων εκτός Ελλάδος συγχρονίστηκαν μαζί τους.
Την δημιούργησαν για να καλύψουν τον δεξιοαριστερό Κεμαλοφασισμό τους. Αυτήν την μεταπολιτευτική ευλογιά που κατέλαβε τους εκπαιδευτικούς και τους πολιτικούς θεσμούς. Αποτέλεσε τον νέο μηχανισμό γεωπολιτικής και γεωπολιτισμικής εξάρτησης της χώρας. Ένα μέρος του ανθρώπινου υλικού, του προσωπικού που στρατολογήθηκε ήταν «αριστερό»,«σοσιαλιστικό», «κομμουνιστικό». Οι μεν λατρεύουν τον Κεμάλ. Οι δε τον Χίτλερ. Έχουμε δηλώσεις λατρείας προς τον Κεμάλ αρχηγών «κεντροαριστερών κομμάτων»εκτός από τα προσκυνήματα. Δυστυχώς για όλους αυτούς ο κριτής είναι η ιστορία"!
Για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη - Ν.Α. ΚΑΡΟΥΖΟΣ
ph Ernst Haas Paris café, 1950 |
Ο ακέραιος κυρ Αλέξανδρος
Θαμνώδη ρήματα και φύλλα καταπράσινα της γλώσσας.
Μεγάλος άνθρωπος και ανέστερος έλληνας που κράτησε τον πόνο στο σωστό του το ύψος αγνοώντας και δημοτικισμούς και μαρξισμούς και μόδες αγνοώντας τα εκάστοτε μορμολύκεια την ασίγαστη γενικότητα των πιθήκων αγνοώντας τον αιώνα της καλπάζουσας εξυπνάδας ο ανοξείδωτος.
Ήδη τα θύματα της Προόδους που πρόωρα σκουριάζει πάνε στην πατρίδα του τη Σκιάθο κι αγοράζοντας ελπίζοντας οικόπεδα.
Πάνε για λίγο αεράκι λίγη θάλασσα και φρέσκο φεγγάρι.
Μα είν' αδύνατο να κοροϊδέψουμε τη ρημαγμένη φύση με ξυπόλητα Σαββατοκύριακα και με τροχόσπιτα.
Ο ακέραιος κυρ Αλέξανδρος
Εκείνος ο περιούσιος, Παπαδιαμάντης και το κεράκι μας ακόμη δεν το θέλει.
Ν.Α. ΚΑΡΟΥΖΟΣ
ΠΗΓΗ: Anna Staikou
Ο Ράμα αρπάζει 1.377.000 στρέμματα από Βορειοηπειρώτες -Νεφέλη Λυγερού
Ο ανθελληνισμός στην Αλβανία θάλλει, ειδικά μετά την εκτέλεση του ομογενούς Κωνσταντίνου Κατσίφα. Η κατάσταση χαρακτηρίζεται έκρυθμη. Πρόσφατα, ο πρώην πρωθυπουργός της Αλβανίας Σαλί Μπερίσα πρότεινε να απαγορευτούν οι επετειακές εκδηλώσεις κατά την 28η Οκτωβρίου στους Βουλιαράτες. Δημοσιεύματα στα αλβανικά ΜΜΕ παρουσιάζουν τον Κωνσταντίνο Κατσίφα ως τρομοκράτη, όμοιο με τους ισλαμιστές τρομοκράτες.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, με απόφαση του πρωθυπουργού Έντι Ράμα και τη σύμφωνη γνώμη του Υπουργικού Συμβουλίου, περνάνε στα χέρια του κράτους 46 αγροτεμάχια (τα 41 εκ των οποίων στη Χειμάρρα) συνολικής έκτασης 1.377.000 στρεμμάτων, τα οποία ανήκουν σε Έλληνες.
Η απόφαση που φέρει την υπογραφή του Αλβανού πρωθυπουργού έχει ημερομηνία 21 Νοεμβρίου 2018. Το χρόνιο πρόβλημα της μη παροχής από το αλβανικό κράτος τίτλων ιδιοκτησίας στους Έλληνες ιδιοκτήτες στην περιοχή της Χειμάρρας έδωσε τη δυνατότητα στην αλβανική κυβέρνηση να χαρακτηρίσει όλες αυτές τις εκτάσεις δημόσιες. Υπουργοί και συνεργάτες του Έντι Ράμα, ο οποίος τα τελευταία χρόνια κυβερνά την Αλβανία, έχουν εμπλακεί σε δραστηριότητες προστασίας της αλβανικής μαφίας και των κυκλωμάτων καλλιέργειας και διακίνησης ναρκωτικών. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι ίδιοι αυτοί πολιτικοί και τα ίδια κυκλώματα πρωτοστατούν στην καλλιέργεια του εθνικισμού και, ειδικότερα, του ανθελληνισμού.
Αν και ο Έντι Ράμα εισήλθε στην πολιτική ως ριζοσπάστης εκσυγχρονιστής και ευρωπαϊστής, αποδείχθηκε αντάξιος συνεχιστής των χειρότερων παραδόσεων της αλβανικής πολιτικής. Αναφορικά με τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, εμφανιζόταν πρόθυμος να συμπράξει για τη λύση όλων των εκκρεμοτήτων με την Ελλάδα. Οι πράξεις του, όμως, υποδηλώνουν το αντίθετο. Πέρυσι, ξεκίνησε τις κατεδαφίσεις επιχειρήσεων που διατηρούσαν Βορειοηπειρώτες στη Χειμάρρα.
Η τελευταία νανόχηνα (Π. Βούλγαρης - Θ. Βέγγος)
"Όλα είναι δρόμος", του Παντελή Βούλγαρη. Η ιστορία τιτλοφορείται "Η τελευταία νανόνηχα" και είναι οικολογικού ενδιαφέροντος.
Μια ομάδα ορνιθολόγων πηγαίνει στο Δέλτα του Έβρου για να βρει, με τη βοήθεια ενός ηλικιωμένου θηροφύλακα, την τελευταία νανόχηνα που κατοικεί στο βιότοπο. Η σύγκρουση του θηροφύλακα με τον ασυνείδητο κυνηγό θα είναι δραματική. Είναι ίσως η πιο συμβολική και συνάμα ρεαλιστική απεικόνιση μιας βαθιάς σύγκρουσης ανάμεσα σε δυο τύπους ανθρώπων, ανάμεσα σε δυο τύπους ηθικής, με φόντο ένα περιβάλλον υποβλητικό και ταυτόχρονα θανάσιμο. Στο επεισόδιο αυτό ο Βούλγαρης θέτει επίσης το θεμελιώδες ερώτημα πάνω στην αξία της ζωής: της ζωής του ανθρώπου και της ζωής του ζώου, τελευταίου μάρτυρα του είδους του.
Παγκόσμια χρέη εκτός ελέγχου - Βασίλης Βιλιάρδος
Αυτό που ανησυχεί συνήθως τις αγορές είναι το ιδιωτικό χρέος, επειδή είναι ιδιαίτερα ευάλωτο στα αυξανόμενα επιτόκια – οπότε το γεγονός ότι, ο ιδιωτικός τομέας σε πολλά κράτη είναι σήμερα υπερχρεωμένος, ενώ ξεκίνησε η άνοδος των επιτοκίων, έχει σημάνει παγκόσμιο συναγερμό.
.
Άρθρο
Το δεύτερο τρίμηνο του 2018 το παγκόσμιο χρέος συνέχισε την ξέφρενη ανοδική του πορεία, φτάνοντας για πρώτη φορά στα 260 τρις $ ή στο 320% του ΑΕΠ του πλανήτη. Από αυτά, το 61% ή τα 159 τρις $ είναι ιδιωτικό χρέος χωρίς το χρηματοπιστωτικό κλάδο, ενώ μόλις το 23% κρατικό χρέος ή τα 60 τρις $ – από τα οποία τα 21 τρις $ οφείλονται μόνο από τις Η.Π.Α. (πηγή). Όσον αφορά την Κίνα, δεν εμπιστεύεται κανείς τα στατιστικά της στοιχεία, επειδή πολύ συχνά αποδείχθηκαν παραποιημένα – οπότε μπορεί τόσο το δημόσιο χρέος της, όσο και αυτό των επιχειρήσεων της που είναι ήδη το υψηλότερο διεθνώς, να είναι πολύ μεγαλύτερα.
Περαιτέρω, όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές, ήδη από το ξεκίνημα της κρίσης και την σκόπιμη χρεοκοπία της Ελλάδας, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι το συνολικό χρέος ενός κράτους – το δημόσιο δηλαδή συν το ιδιωτικό, χωρίς το χρηματοπιστωτικό τομέα. Εν προκειμένω, με βάση το γράφημα της BIS που ακολουθεί, το Λουξεμβούργο κατέχει την πρώτη θέση παγκοσμίως, με 434% του ΑΕΠ του, ξεπερνώντας ακόμη και την Ιαπωνία – το συνολικό χρέος της οποίας είναι στο 373% του ΑΕΠ της, με το μεγαλύτερο μέρος του να αφορά το δημόσιο.
Ακολουθούν η Ιρλανδία (345%) που έχει δήθεν διασωθεί, όπου αναφερθήκαμε στο παρελθόν στα βρώμικα στατιστικά στοιχεία της (ανάλυση), καθώς επίσης στην ανάληψη εκ μέρους των Πολιτών της του χρέους των τραπεζών με τον εκβιασμό της ΕΚΤ, η Πορτογαλία (323%) και η Γαλλία (304%) – ενώ όλες αυτές προηγούνται της Ελλάδας (294%), παρά την κατάρρευση του ΑΕΠ μας και την εγκληματική πολιτική των μνημονίων, μέσω της οποίας εκτοξεύθηκε το δημόσιο χρέος ακόμη και μετά το PSI (στο γράφημα μάλλον αφαιρούνται τα ταμειακά διαθέσιμα).
Η Ιταλία τώρα, στην οποία συμπεριφέρθηκε με άθλιο τρόπο η Κομισιόν απορρίπτοντας τον προϋπολογισμό της, ευρίσκεται στην ένατη θέση, με δείκτη συνολικού χρέους στο 265% του ΑΕΠ – μετά τη Μ. Βρετανία και την Ισπανία. Τόσο το δημόσιο χρέος βέβαια, όσο και το ιδιωτικό, έχουν σχέση με τις υποδομές, καθώς επίσης με τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας και των Πολιτών της – οπότε εύλογα κράτη με λιγότερα περιουσιακά στοιχεία και υποδομές, όπως για παράδειγμα η Βουλγαρία ή/και με νομισματικά προβλήματα όπως η Αργεντινή και η Τουρκία, ευρίσκονται σε χειρότερη θέση, παρά τα χαμηλά συνολικά τους χρέη.
Ο ΒΑΡΝΑΛΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΛΟΥΝΤΕΜΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ...''Κύριε μάρτυς είναι ένοχος ο κατηγορούμενος;"
ΒΑΡΝΑΛΗΣ (Με έμφαση): Ένοχος; Όχι! Για να ναι ένοχος ένας Συγγραφέας πρέπει να δίνει αρνητικές απαντήσεις στις τρεις παρακάτω ερωτήσεις; Πρώτον: Ζώντας σε μια κοινωνία αδικίας με ποιους θα πάει; Με τους αδικητές ή με τους αδικημένους;
Δεύτερο: Αν ο Λαός πέσει στα δεσμά της τυραννίας με ποιους θα συνταχθεί; Με τον τυραγνισμένο ή με τον τύραννο;
Και τρίτο και τελευταίο: Αν η Πατρίδα πάει σ΄ εθνική σκλαβιά ποιους θα βοηθήσει; Τους κατακτητές ή τους κατακτημένους; Δηλαδή με τους κιοτήδες θα πάει ή με τα παλικάρια; Γνωρίζω τον κατηγορούμενο από έφηβο. Τον γνωρίζω σαν συγγραφέα, και σαν Έλληνα. Και σας δηλώνω κατηγορηματικά: Και στις τρεις ερωτήσεις ο κατηγορούμενος έδωσε αυτές τις απαντήσεις. Δεν είναι ένοχος.[…]
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: Εις ένα από τα υπό κατηγορίαν κείμενά του και συγκεκριμένα εις το υπό τον τίτλον «Οι λύκοι ανεβαίνουν στον ουρανό»…
ΒΑΡΝΑΛΗΣ: Ε;…
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: Ο Συγγραφεύς -δια να σώσει την τρυφεράν Ειρηνούλαν από την βουλιμίαν των αφεντικών της- την παραδίδει εις τας χείρας των εργατών.
ΒΑΡΝΑΛΗΣ: Καλά κάνει.
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: Δε θα μπορούσε , έξαφνα, να την παραδώσεις εις χείρας εκείνων οίτινες είναι εντεταλμένοι για την φρούρησιν της τιμής των…
ΒΑΡΝΑΛΗΣ: Ποιονών. Των χωροφυλάκων;
Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2018
Όταν ο νεανικός ρομαντισμός διοχετεύεται στον μηδενισμό
Πέρασαν δέκα χρόνια από την σχεδόν εν ψυχρώ εκτέλεση του Αλέξη Γρηγορόπουλου και κάθε χρόνο στις 6 Δεκεμβρίου η ανάμνηση εκείνης της δραματικής ημέρας λειτουργεί σαν πυροκροτητής για την πρόκληση ταραχών. Τον Δεκέμβριο 2008, ο εν ψυχρώ φόνος ενός 15χρονου μαθητή είχε σοκάρει και εξοργίσει την κοινή γνώμη, αφοπλίζοντας ταυτοχρόνως ηθικά όχι μόνο την αστυνομία, αλλά και την κυβέρνηση Καραμανλή. Ήταν, λοιπόν, αναπόφευκτο ο νεανικός ρομαντισμός να εκδηλωθεί με τον τρόπο που εκδηλώθηκε, προκαλώντας εκτεταμένες και έντονες κινητοποιήσεις.
Το γεγονός, μάλιστα, ότι ήταν γόνος μιας μεσαιοανώτερης αστικής οικογένειας και χωρίς παραβατική συμπεριφορά είχε εξαρχής προσδώσει ένα διαφορετικό πλαίσιο σ’ εκείνο τον φόνο. Είχε συγκλονίσει όχι μόνο τους μαθητές, αλλά και τους νοικοκυραίους, οι οποίοι είχαν νοιώσει ότι θα μπορούσε να είχαν σκοτώσει το δικό τους παιδί.
Ούτε το σοκ από έναν τόσο άδικο φόνο ούτε η παράδοση κινητοποιήσεων της νεολαίας, ωστόσο, μπορούν από μόνα τους να ερμηνεύσουν το γεγονός ότι οι αντιδράσεις προσέλαβαν ταχύτατα διαστάσεις εξέγερσης. Η μόνη ερμηνεία είναι ότι το περιστατικό λειτούργησε σαν καταλύτης για να εκδηλωθεί μια δυναμική που μέχρι τότε υπέφωσκε. Με άλλα λόγια, ο κάμπος ήταν πιο ξερός απ’ όσο φαινόταν και γι’ αυτό ο φόνος προκάλεσε πολύ μεγαλύτερη πυρκαγιά απ’ όσο θα προκαλούσε σε άλλες συνθήκες.
Επιφανειακά, δεν υπάρχει τίποτα που να συνδέει την εξέγερση του Δεκεμβρίου 2008 με την ελληνική κρίση χρέους που ξέσπασε ένα χρόνο αργότερα. Στην πραγματικότητα, όμως, η πολυήμερη εκείνη εξέγερση ήταν ένα πρόδρομο φαινόμενο της κρίσης. Προφανώς, αυτό που ώθησε τη νεολαία δεν ήταν κάποια ανάλυση για τα δημοσιονομικά, ούτε κάποια πρόβλεψη για την εκτόξευση των επιτοκίων δανεισμού. Ήταν η διάχυτη αίσθηση παρακμής που ολοένα και περισσότερο βάραινε στην ατμόσφαιρα της Ελλάδας και τροφοδοτούσε μια δυναμική αντίδρασης. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι φορέας αυτής της αντίδρασης ήταν το πιο ευαίσθητο κομμάτι της κοινωνίας, η νεολαία.
Οι «φασίστες», οι «εθνικιστές» και ο «μίτος» της Βαρδαρίας (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!)
Αναδημοσιεύουμε την εξαιρετική ανάλυση του ιστότοπου, https://anarchypress.wordpress.com, της αναρχικής συλλογικότητας Πυργῖται, όπου αποσαφηνίζονται οι όροι εθνισμός και εθνικισμός, καθώς και φασισμός - αντιφασισμός με τους οποίους κάποιοι συνειδητά ή από άγνοια οδηγούν τους πολίτες σε μια ακραία πόλωση.
https://anarchypress.wordpress.com
Είναι εθνικιστικό το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία;
Η επαναφορά στο προσκήνιο του λεγόμενου Μακεδονικού ζητήματος και ο «Μαύρος Κύκνος»(*) του ογκώδους συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία, μας υποχρεώνει να τοποθετηθούμε συνολικά για τα εν λόγω ζητήματα.
Και τα ζητήματα που ανοίγονται είναι πράγματι πολλά και ευρεία. Θεωρούμε, πως είναι μια καλή ευκαιρία ξεκαθαρίσματός τους από την πλευρά μας, καθώς η περίοδος που διανύουμε είναι κρίσιμης σημασίας για την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.
Ξεκινώντας από το πρόσφατο συλλαλητήριο, ας πούμε ευθύς εξ αρχής πως το θεωρούμε περισσότερο εθνικού παρά εθνικιστικού χαρακτήρα και πως ως τέτοιο θα το προσεγγίσουμε. Πολύ περισσότερο, δε, όταν είναι φανερό, για όσους θέλουν να το δουν, πως πίσω από τον εθνικό χαρακτήρα υποκρύπτονται βαθιές κοινωνικές διεργασίες που σχετίζονται άμεσα με τον οικονομικής υφής εξανδραποδισμό της τελευταίας δεκαετίας.
Έχοντας αναφέρει το παραπάνω, δεν αγνοούμε πως στο συλλαλητήριο συμμετείχαν – φυσικά – άπαντες οι εθνικιστές, αλλά δεν ήταν αυτοί που έδωσαν το «εσωτερικό χρώμα» της κινητοποίησης παρά μόνον, ίσως, το επίχρισμά της. Σε 300 – 400 χιλιάδες κόσμου (με μια μάλλον προσγειωμένη εκτίμηση) η παρουσία τους ήταν μειοψηφική και η ανάδειξή τους προήλθε κυρίως από την προσοχή που, βεβαίως, τους έδωσαν οι «αντίπαλοί» τους ως απόπειρα δικής τους άμυνας.
Για εμάς υπάρχει μια λεπτή αλλά υπαρκτή και πολύ σημαντική διαφορά μεταξύ εθνισμού και εθνικισμού. Ο εθνισμός συνδέεται με την ύπαρξη και κυρίως τη συνειδητοποίηση πολιτιστικών συγγενειών, κυρίως γλωσσικών, συγγενειών «έθους» και αντιλήψεων για τη ζωή και τον θάνατο, βασικό ρόλο στις οποίες παίζουν και οι θρησκευτικές ή άλλες φιλοσοφικές αντιλήψεις. Συνδέεται, επίσης και με την αντίληψη μιας ιστορικής συνέχειας αυτών των χαρακτηριστικών, που μπορεί να είναι σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό υπαρκτή. Αντίθετα, ο εθνικισμός συνδέεται, αναγκαία, με την ύπαρξη μιας κρατικής οντότητας, η οποία οργανώνει τον πυρήνα και την ιδεολογική συνοχή της στη βάση μιας κυρίαρχης εθνότητας– είτε υπαρκτής είτε υπό κατασκευή – σε έναν γεωγραφικό χώρο, προσδοκώντας στην μακροημέρευσή της μέσω της ταύτισης των συμφερόντων της εξουσίας με τα συμφέροντα των μελών της εθνότητας.
Ο εθνισμός, λοιπόν, δεν διαθέτει τα επιθετικά χαρακτηριστικά του εθνικισμού που επιθυμεί να ενσωματώσει δια της καταπίεσης ή του πολέμου άλλους πληθυσμούς με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Αποτελεί μια λογική ιστορική διεργασία η οποία μπορεί να συνδέεται ή να μην συνδέεται καθόλου με μια οργανωμένη δομή εξουσίας.
π. Νικόλαος Λουδοβίκος: Τι είναι Χριστιανισμός; Σε τι μάς χρειάζεται η Ενσάρκωση;
Τι είναι Χριστιανισμός;
π. Νικόλαος Λουδοβίκος*
Καθ. Δογματικής και Φιλοσοφίας
πρώην Ψυχαναλυτής
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Είναι η περίοδος των ευαγγελίων του Ιωάννη και ο Ιωάννης, ξέρετε πόσο πλούσιος θεολογικά είναι... έτσι ένας μεγάλος, είναι ο Θεολόγος, Ιωάννης ο Θεολόγος ο πρώτος της εκκλησίας και μάλιστα ονομάστηκε έτσι ακριβώς διότι υπήρξε ακριβώς μαθητής της αγάπης, «πλήρης ον αυτής της αγάπης, πλήρης γέγονε και της θεολογίας» λέει γι αυτόν η υμνογραφία, όποιος είναι πλήρης αγάπης γίνεται και πλήρης θεολογίας.
Εάν δεν υπάρχει αγάπη στον Θεό δεν υπάρχει και θεολογία, υπάρχει νομική, υπάρχει δικαστική, υπάρχει... αλλά θεολογία δεν υπάρχει. Πρέπει να αγαπάει κανείς τον Θεό για να θεολογήσει σωστά, γιατί αν δεν αγαπά τον Θεό η θεολογία του θα είναι εχθρική για τον άνθρωπο και για τον Θεό. Ασχέτως αν δεν το καταλαβαίνει αυτός, ασχέτως εάν είναι σε «θρόνο θεολογίας υψηλό».
«Είπεν ο Κύριος τοις εαυτού μαθηταίς: ταύτα εντέλλω υμίν, ίνα αγαπάτε αλλήλους», λέει εδώ. Μοναδική εντολή που σας δίνω είναι να αγαπάτε αλλήλους. Αυτή η μοναδική εντολή βέβαια ξέρουμε όλοι μας τι βάρος έχει, και πως είναι ουσιαστικά το σημείο στο οποίο συγκλίνουν όλη η χριστιανική πραγματικότητα όλοι οι αγώνες, όλη η ασκητική.
Ο σκοπός της ασκήσεως στην ορθόδοξη εκκλησία, δεν είναι να αποκτήσω χαρίσματα, δεν είναι να αποκτήσω αρετές, ούτε καν αρετές, αλλά είναι να αποκτήσω αγάπη. Είναι ένας αγώνας ο οποίος γίνεται επειδή αντιλαμβάνομαι ότι δεν αγαπώ. Κι είναι ευτυχής αυτός που αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να αγαπήσει. Είναι ευτυχής αυτός ο οποίος αντιλαμβάνεται ότι η αρρώστια του η πραγματική έγκειται στο ότι δεν μπορεί να αγαπήσει. Να αγαπήσει πράγματι με τον τρόπο με τον οποίο η αγάπη πράγματι είναι. Όταν βλέπετε ένα ζευγάρι το οποίο αγαπιέται όπως λέει και παραμένει ίδιο για δεκαετίες κι ο καθένας είναι ουσιαστικά κλεισμένος στον εαυτό του, τι είδος αγάπης είναι αυτό; Είναι αγάπη, είναι αυτό που λέει ο Αββάς Ισαάκ «αγαπώ αγαπείσαι». Θέλω να αγαπήσω, μ' αρέσει να αγαπώ, έλα όμως που δεν είναι τόσο εύκολο!
Αυτό το πράγμα, πώς μαθαίνει κανείς την αγάπη; Τι είναι αυτό το πράγμα, το μέγιστο αυτό μάθημα; Το μέγιστο μάθημα είναι το να αγαπούμε και μετά έρχονται τα χαρίσματα όταν μάθω να αγαπώ, αλλιώς τα χαρίσματα είναι κ α τ α σ τ ρ ο φ ι κ ά. Ό,τι χάρισμα κι αν λάβω, αν δεν έχω μάθει να κινούμαι λίγο προς την αγάπην, έστω πέφτοντας και σηκωνόμενος, το χάρισμα, ό,τι χάρισμα και να μου δοθεί θα με καταστρέψει. Και θα χρησιμοποιηθεί και από μένα προς την καταστροφή άλλων άθελά μου.
Το τέλος της τραγωδίας - Βασίλης Βιλιάρδος
Εάν δεν αντιδράσουμε όλοι μαζί συναινετικά, με κάθε κόστος, η Ελλάδα θα αφανισθεί ως Έθνος – ενώ οι Έλληνες θα μετατραπούν σε κάτι πολύ χειρότερο από φθηνούς οικονομικούς μετανάστες στην ίδια τους την πατρίδα: σε αναξιοπρεπείς σκλάβους χρέους μίας γερμανικής εξαθλιωμένης αποικίας, στην οποία θα επιβληθούν ακόμη πιο αυστηροί απολυταρχικοί, φεουδαρχικοί κανόνες.
.
«Κάποια στιγμή να μας πείτε εσείς που γράφετε τα άρθρα, αν η χώρα έχει ανάπτυξη φέτος, το ποσοστό και το πρόσημο που έχει, όπως επίσης να μας δώσετε στοιχεία σε μας τους αγράμματους αν έχουμε άνοδο των εξαγωγών. Εννοώ γενικά τους δείκτες που αφορούν την ανεργία και όλα τα συναφή στοιχεία για τουρισμό κλπ., για να δούμε και να συγκρίνουμε αυτά που λέτε στον κόσμο, με αυτά που λένε οι διάφοροι οργανισμοί για την Ελλάδα. Να διαπιστώσουμε δηλαδή αν ευσταθούν, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα οχτώ χρόνια κρίσης και τα όσα υπέφερε ο ελληνικός λαός από το παλιό πολιτικό σύστημα. Να συγκρίνουμε αν είναι σωστά αυτά που γράφετε σε καθημερινή βάση, τρομοκρατείτε τον κόσμο, τον απογοητεύετε και τον φοβίζετε, στηριζόμενοι επάνω στην απελπισία του χθες» (Αναγνώστης που μας κατηγορεί).
.
Ανάλυση
Ξεκινώντας από την πρώτη ερώτηση, η Ελλάδα θα έχει άνοδο του ΑΕΠ το 2018 της τάξης του 2% – κάτι που θεωρείται αστείο, μετά από την κατάρρευση που προηγήθηκε. Για να μη μένουμε στη θεωρία, το γράφημα που περιγράφει την εξέλιξη του ΑΕΠ χωρών που είχαν βυθιστεί σε μία σχετικά ανάλογη κρίση, τεκμηριώνει πως (α) αφενός μεν δεν διήρκεσε ένα τόσο μεγάλο, οπότε θανατηφόρο για την οικονομία χρονικό διάστημα, (β) αφετέρου η επάνοδος τους σε πορεία ανάπτυξης λειτούργησε όπως ένα ελατήριο – κάτι που ασφαλώς δεν μπορεί να ισχυρισθεί κανείς με το φετινό 2% και με τις επίσημες προβλέψεις για τα επόμενα χρόνια, ενώ όπως διαπιστώνεται από το γράφημα το ελατήριο έχει σπάσει.
Από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι η ανάπτυξη στηρίζεται κυρίως στην κατανάλωση (1%) και στον τουρισμό, ενώ οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου μειώθηκαν ξανά κατά 23,2% το τρίτο τρίμηνο του 2018 σε σχέση με το αντίστοιχο του 2017, όταν είναι ήδη κατά πολύ χαμηλότερες από κάθε άλλη χώρα, ενώ το επενδυτικό «έλλειμμα» έχει υπερβεί τα 150 δις € σωρευτικά, δεν αποτελούν θετικές εξελίξεις. Οφείλουμε βέβαια να σημειώσουμε εδώ πως η άνοδος του ΑΕΠ δεν είναι πάντοτε το σημαντικότερο – αφού μπορεί να αυξηθεί, για παράδειγμα, ακόμη και όταν μία μόνο επιχείρηση ωφελείται, όταν όλοι οι άλλοι είναι υπερχρεωμένοι.
Εσύ το Ωραίο μες στα μεγάλα ζήτησες κι' εγώ στα ταπεινά κι' αποριμένα,
Νύχτωσε,
Χιονιάς και κατεβασιά παγωνιάς από τα όρη
Ελα ποιητή και πες κάτι
Απλό, λιτό, μικρό αλλά όμοιος αντίλαλος του Βοριά να μας θερμάνεις.......Γεώργιε Δροσίνη
Πόσο οι αλαζόνες σε ποδοπάτησαν
Για θύμησέ μας
Τί απάντησες στον Κ Παλαμά;
Γεώργιος Δροσίνης:
Απόκριση στον Παλαμά
Συνοδοιπόροι ναι, μαζί κινήσαμε
στης Τέχνης το γλυκοξημέρωμα — όμως
με του καιρού το πέρασμα, χαράχτηκε
του καθενός μας χωριστός ο δρόμος:
Εσύ το Ωραίο μες στα μεγάλα ζήτησες
κι' εγώ στα ταπεινά κι' αποριμένα,
και δούλεψες το μπρούντζο και το μάρμαρο
κι' άφησες τον πηλό της γης σ' εμένα.
Στις αλπικές χιονοκορφές ανέβηκες
και στάθηκα στις λιόφωτες ραχούλες'
αρχόντισσες και ρήγισσες οι Μούσες σου
κι' εμένα ψαροπούλες και βοσκούλες.
Εσύ στης δάφνης τ' ακροκλώναρα άπλωσες
κι εγώ σε κάθε χόρτο και βοτάνι'
στεφάνι έχεις φορέσει από δαφνόφυλλα -
λίγο θυμάρι του βουνού μου φτάνει.
Χιονιάς και κατεβασιά παγωνιάς από τα όρη
Ελα ποιητή και πες κάτι
Απλό, λιτό, μικρό αλλά όμοιος αντίλαλος του Βοριά να μας θερμάνεις.......Γεώργιε Δροσίνη
Πόσο οι αλαζόνες σε ποδοπάτησαν
Για θύμησέ μας
Τί απάντησες στον Κ Παλαμά;
Γεώργιος Δροσίνης:
Απόκριση στον Παλαμά
Συνοδοιπόροι ναι, μαζί κινήσαμε
στης Τέχνης το γλυκοξημέρωμα — όμως
με του καιρού το πέρασμα, χαράχτηκε
του καθενός μας χωριστός ο δρόμος:
Εσύ το Ωραίο μες στα μεγάλα ζήτησες
κι' εγώ στα ταπεινά κι' αποριμένα,
και δούλεψες το μπρούντζο και το μάρμαρο
κι' άφησες τον πηλό της γης σ' εμένα.
Στις αλπικές χιονοκορφές ανέβηκες
και στάθηκα στις λιόφωτες ραχούλες'
αρχόντισσες και ρήγισσες οι Μούσες σου
κι' εμένα ψαροπούλες και βοσκούλες.
Εσύ στης δάφνης τ' ακροκλώναρα άπλωσες
κι εγώ σε κάθε χόρτο και βοτάνι'
στεφάνι έχεις φορέσει από δαφνόφυλλα -
λίγο θυμάρι του βουνού μου φτάνει.
Όχι στο ξεκλήρισμα του Ελληνισμού της Αλβανίας.
Δήλωση Β. Πριμικήρη υπεύθυνου της ΛΑΕ για θέματα Ελληνισμού της Διασποράς.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΚΛΗΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ
Εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας για την πρόσφατη απόφαση του υπουργικού συμβουλίου της Αλβανίας να παραχωρήσει αυθαίρετα στο υπουργείο τουρισμού, προς τουριστική αξιοποίηση, τεμάχια γης που συμπεριλαμβάνουν ιδιωτικές περιουσίες Ελλήνων ομογενών.
Το δρομολογούμενο προς ψήφιση συναφές νομοσχέδιο, οδηγεί σε κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων και των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας της ελληνικής γηγενούς μειονότητας στην Αλβανία.
Ηαλβανική κυβέρνηση θα πρέπει να ανακαλέσει τη συγκεκριμένη απόφαση και να επανεξετάσει την στάση της στο θέμα αυτό.
Παρακολουθούμε αυτή την υπόθεση που αφορά τον ελληνισμό στην Αλβανία και παράλληλα παλεύει για την οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης και συνεργασίας με τη γειτονική χώρα. Πιστεύει ότι όλος ο Ελληνικός λαός θα πρέπει να σταθεί στο πλευρό της Ελληνικής ομογένειας της Αλβανίας. Οι επιλογές του Εν. Ράμα και της κυβέρνησης του είναι απαράδεκτες και δεν βοηθούν στην καλή και ειρηνική συμβίωση μεταξύ των λαών της Ελλάδας και της Αλβανίας, αντίθετα δίνουν τροφή σε μισαλλόδοξες δυνάμεις και στις δύο χώρες.
Η ΛΑΕ καλεί την Ελληνική κυβέρνηση να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να στηριχθεί η ομογένεια μας στην Αλβανία και να μην περάσουν τα σχέδια ξεκληρίσματός της.
Αθήνα 12/12/2018
Ψηφίστηκε το «Σύμφωνο» του ΟΗΕ για την ελεύθερη μετανάστευση
Του Βασίλη Στοϊλόπουλου
Το πολυσέλιδο και πλήρες πολύπλοκων νομικών «νουθεσιών», «Σύμφωνο για τη Μετανάστευση» του ΟΗΕ (βλ. https://refugeesmigrants.un.org/…/180713_agreed_outcome_glo…) υπογράφτηκε πανηγυρικά στο Μαρακές και από τον Έλληνα Πρωθυπουργό. Άλλωστε, με τη «λογική» των «ανοιχτών συνόρων» που διακατέχει τον κ. Τσίπρα ήταν δεδομένο ότι θα το έκανε ανεπιφύλαχτα και μετά χαράς δεκτό. Αδιάφορος για το τι θα έλεγε ο ελληνικός λαός αν του είχε δοθεί η ευκαιρία να μάθει τι του ετοιμάζουν οι ποικιλόχρωμοι παγκοσμιοποιητές με αυτό το «Σύμφωνο».
Για τους περισσότερους διεθνολόγους, συνταγματολόγους, νομικούς επιστήμονες της Ευρώπης είναι δεδομένο ότι το «Σύμφωνο» θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις για τις χώρες υποδοχής μεταναστών, καθώς η μετανάστευση καθίσταται με το «Σύμφωνο» ανθρώπινο δικαίωμα, οπότε δεν θα υπάρχει πλέον παράνομη μετανάστευση αλλά «νόμιμη, οργανωμένη και ασφαλής». Δώδεκα χώρες δεν το υπέγραψαν, ενώ για το εν λόγω «Σύμφωνο» σε όλη την Ευρώπη, εκτός του ότι υπήρξε ευρύτατος διάλογος και ιδεολογική αντιπαράθεση, γράφτηκαν εκατοντάδες άρθρα και αναλύσεις, έγιναν διαδηλώσεις, προκάλεσε και κομματικούς διχασμούς (Die Linke), διάλυση κυβερνήσεων (Βέλγιο), παραίτηση υπουργού (Σλοβακία), σφοδρές αντεγκλήσεις σε κοινοβούλια (Γερμανία) κλπ. Πρόσφατα μάλιστα το «Σύμφωνο» ήταν αφορμή για δυναμική διαδήλωση των «Κίτρινων Γιλέκων» με αίτημα την απόρριψή του από τη γαλλική κυβέρνηση (βίντεο:https://www.facebook.com/208358170098327/videos/893944514271696/UzpfSTEwMDAwMDMxMDg0NzU4MjoyMTA2NjIyMzE2MDI0Nzc2/).
Μόνο η ελληνική κοινή γνώμη παραμεινε «στο σκοτάδι», καθότι η ελληνική ελίτ, ΟΛΑ τα κόμματα, ο πανεπιστημιακός και νομικός κόσμος, η εκκλησία, τα ΜΜΕ και οι αρμόδιοι φορείς το αποσιώπησαν. Άγνωστο γιατί, όταν όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει ήδη στην Ελλάδα με τους μεταναστευτικό και ότι σήμερα παγκοσμίως υπάρχουν περίπου 258 εκατομμύρια μετανάστες και εκτιμάται ότι σε 30 χρόνια ο παγκόσμιος πληθυσμός από 7,6 δισεκατομμύρια σήμερα θα φτάσει στα 9,8 (στοιχεία ΟΗΕ 6ος/2018).
Η Αλβανία απαλλοτριώνει 1.377 εκτάρια γης
Ανακοίνωση της Ομόνοιας από το himara.gr
Ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα, αφού προηγουμένως δια Νόμου παραχώρησε δωρεάν εκτάσεις σε «στρατηγικούς επενδυτές», στη συνέχεια υπέγραψε την από 21/11/2018 υπ΄αρ. Απόφαση 708 του Υπουργικού Συμβουλίου, σύμφωνα με την οποία 46 τεμάχια στα νότια παράλια της χώρας εισέρχονται στην ιδιοκτησία του Υπουργείου Τουρισμού με σκοπό την τουριστική τους αξιοποίηση. Ενώ ο Νόμος κάνει λόγο για κρατικές ιδιοκτησίες, από τους επισυναπτόμενους χάρτες καθίσταται προφανές ότι υφίσταται καταπάτηση ιδιωτικών περιουσιών.
Σε σύνολο 46 τεμαχίων συνολικής εκτάσεως 1.614 εκταρίων, τα 41 τεμάχια έκτασης 1.377 εκταρίων βρίσκονται σε Δήμο Χιμάρας και μόνο 5 τεμάχια έκτασης 237 εκταρίων βρίσκονται σε Αυλώνα και Εξαμίλια. Οι εκτάσεις που σφετερίζεται το Υπουργείο Τουρισμού με σκοπό την εκχώρησή τους έναντι ενός ευρώ, ανήκουν σε Έλληνες, Χριστιανούς Ορθόδοξους κατοίκους του Δήμου Χιμάρας.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση στην ιδιοκτησία του Υπουργείου Τουρισμού εισέρχονται:
• 92,46 εκτάρια σε Δρυμάδες (και Γκιλεκάτες)
• 78,87 εκτάρια σε Βούνο
• 62,77 εκτάρια σε Χιμάρα (μεταξύ άλλων 34,66 σε Λειβάδι, 4,97 σε Ποτάμι, 2, 76 σε Φιλικούρι)
• 60,1 εκτάρια σε Παλέρμο
• 4,48 εκτάρια σε Πικέρνι
• 24,48 εκτάρια σε Λούκοβο
• 46,46 εκτάρια σε Άγιο Βασίλη
• 99,3 εκτάρια σε Νίβιτσα
Όλα τα τεμάχια που κρατικοποιούνται ανήκουν σε νόμιμους ιδιοκτήτες σύμφωνα με πιστοποιητικά από τα Αρχεία του Αλβανικού Κράτους και τίτλους που εδόθησαν τη δεκαετία του 1990, αλλά και τίτλους που εδόθησαν προς άγραν ψήφων Χιμαριωτών κατά τα τελευταία 5 χρόνια της διακυβέρνησης Ράμα.
Ενδεικτικά επισημαίνονται δύο περιπτώσεις, κατά τις οποίες η Αλβανική Κυβέρνηση σε συνεργασία με το Δημαρχείο παραπλανούσε και ενέπαιζε τους κατοίκους, όπως είναι ξεκάθαρο από τους κάτωθι χάρτες:
1. Το οικόπεδο στο οποίο κατεδαφίστηκαν τέσσερα ακίνητα στην περιοχή Γυαλό του χωριού Βουνού το Σεπτέμβριο, συμπεριλαμβάνεται εκτάσεις γης που εισέρχονται στην ιδιοκτησία του Υπουργείου Τουρισμού, ενώ με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και του Δημάρχου είχε παραχωρηθεί στην οικογένεια Μπάλα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)