του Νίκου Σταθόπουλου
Τύμπανα πολέμου, όλο και πιο δυνατά, όλο και πιο απειλητικά… με τη χώρα αλυσοδεμένη στο κρεβάτι μιας εγκληματικής κοινωνικοοικονομικής χειρουργικής, ο εφιάλτης μιας γενικής σύρραξης με την Τουρκία δεν είναι πια το «απίθανο» και το εξορκιστικά «μακρινό»… και καμιά «στρατηγική κατευνασμού» δε μπορεί να φρενάρει το γενιτσαρικό μένος του «Σουλτάνου» (κι αυτό έχει αποδειχθεί «πανηγυρικά», από το 1996…)…αντιθέτως, σε καταδικάζει στην ηττοπάθεια αλλά και στην επίταση της εξάρτησης από «προστάτες»…
…Κορυφώνοντας την ενορχήστρωση της πολεμικής τρομοκρατίας, ο αδίστακτος σουλτανίσκος του ισλαμοφασισμού, ντυμένος με στρατιωτική στολή, μίλησε ευθέως για «εδάφη που μας ανήκουν» και τα οποία για να προσαρτηθούν «θα πάρουμε πολλές ζωές»… ούτε ο Αδόλφος τέτοια σαφήνεια στην βαρβαρική πρόθεση! Ούτε ο Μωάμεθ ο «Πορθητής» τέτοια χυδαία απολίτιστη αλαζονεία μέσα στην Αγία Σοφία…
…Και δεδομένου ότι ήδη οι ένστολοι αφιονισμένοι της σύγχρονης Υψηλής Πύλης «δρουν» στα ανατολικά, ο κώδων κρούει για τα δυτικά, δηλαδή για την Ελλάδα… ο Νεοοθωμανισμός περνά από τη ρητορεία στις ενέργειες, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια διεθνείς συνθήκες, συνοριακά δεδομένα, κράτη, ηθική και λογική… η κατασκευή πυρηνικής εγκατάστασης δίπλα στην Ελλάδα, καθιστά την επέκταση εις βάρος μας ζωτική εγγύηση του ξεσαλωμένου μεγαλοκρατισμού…
…Με τον τόπο ρημαγμένο από τον μνημονιακό οδοστρωτήρα, με το λαό αιμόφυρτο στο καναβάτσο από την απίστευτη βία των «μεταρρυθμίσεων», με μια ψυχολογία που δίνει μάχη ακεραιότητας έναντι της απελπισίας: η έλευση της πολεμικής καταστροφής, αν ο μη γένοιτο συμβεί, «κλειδώνει» την τραγωδία… η γεωπολιτική θα συναντήσει την οικονομία σε ένα ραντεβού εθνικής καταβαράθρωσης… τουλάχιστον να σώσουμε την εδαφική μας ακεραιότητα! και μαζί της, την αξιοπρέπεια και το φιλότιμο, δημιουργώντας μια πρακτική ελπίδα αναγέννησης…
Στην Eκκλησία
