Τι κερδίσαμε;

Το 2010 μπήκαμε στα μνημόνια για να παραμείνουμε στο ευρώ. 
Σου είπαν πως αν φύγουμε από αυτό και πάμε στη δραχμή θα χάσουμε το 35% του εισοδήματός μας. 
Για να δούμε τι έχουμε χάσει μέχρι σήμερα; 1. Μείωση εισοδήματος εργαζόμενων 48%

2. Μείωση εισοδήματος συνταξιούχων 67% 

3. Ελαστικές μορφές απασχόλησης για 850.000 εργαζόμενους. 

4. Κατάργηση κάθε εργασιακού δικαίωματος. 

5. Μετανάστευση νέων επιστημόνων 480.000 

6. Ανασφάλιστος πληθυσμός 2.000.000 

7. Κάτω από το όριο της φτώχειας 1.100.000 

8. Νέοι χρεωμένοι πολίτες στο Δημόσιο 365.000 

9. Υπερ-Χρεωμένα νοικοκυριά που κινδυνεύουν να χάσουν την πρώτη κατοικία τους 125.000 

Άλντους Χάξλεϋ: Θαυμαστός καινούργιος κόσμος

«Όλα δείχνουν ότι η ουτοπία βρίσκεται πιο κοντά». Αποσπάσματα από ένα προφητικό βιβλίο 

Το μυθιστόρημα μας μεταφέρει στο Παγκόσμιο Κράτος, εν έτει 2540 μ.Χ., όπου οι άνθρωποι αναπαράγονται τεχνητά και μαζικά σε κρατικά κέντρα επωάσεως. Χωρίζονται από τη στιγμή της γονιμοποίησης σε τάξεις ανάλογα με τον τελικό κοινωνικό και επαγγελματικό προορισμό τους. Οι 3 κατώτερες τάξεις θα χρησιμοποιηθούν ως εργάτες σε εργοστάσια. Τον τυποποιημένο αυτόν κόσμο αναστατώνει ο Τζον, νεαρός που γεννήθηκε σε καταυλισμό αγρίων και μεγάλωσε διαβάζοντας Σαίξπηρ. «Πόσο πανέμορφη είναι η ανθρωπότητα!» λέει, όπως η Μιράντα στην Τρικυμία του Σαίξπηρ. «Ω, θαυμαστέ, καινούργιε κόσμε», αναφωνεί.

Οι δύο Μακεδόνες!

"Οι δύο Μακεδόνες. Μέγας Αλέξανδρος και Παύλος Μελάς".   Πίνακας του ποιητή και ζωγράφου Νίκου Εγγονόπουλου. 

(Σαν σήμερα σκοτώθηκε από τους Τούρκους ο Μακεδονομάχος Παύλος Μελάς) .

ΠΗΓΗ: Βασίλης Στοϊλόπουλος

ΘΡΑΚΗ: Οι νηπιαγωγοί ανθίστανται στην συριζέικη αθλιότητα

Εφημερίδα "ΡΗΞΗ",  φ. 137,  14.10.2017

«Βραβείο Ηγετικής Προσφοράς»!

από Βασίλης Στοϊλόπουλος

Το 2013, όταν το αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy αναγόρευσε τον Γεώργιο Α. Παπανδρέου σαν «έναν από τους 100 μεγαλύτερους στοχαστές παγκοσμίως» πολλοί γέλασαν και αρκετοί αγανάκτησαν ή και αηδίασαν. Με αυτήν του την ιδιότητα μάλιστα συμμετείχε συχνά – πυκνά σε περιώνυμα συνέδρια μεγαλόσχημων θινκ τανκ της Δύσης (World Affairs Council) και hedge funds (Λας Βέγκας κ.α.), όπου παρευρίσκονταν και οι κορυφαίες μορφές της παγκόσμιας κερδοσκοπίας. 

Για το 2017, ο πρώην πρωθυπουργός της «αποικίας» και νυν Πρόεδρος της κακόμοιρης και ανύπαρκτης Σοσιαλιστικής Διεθνούς, θα τιμηθεί από την International Leadership Association με το «Βραβείο Ηγετικής Προσφοράς». Ενθουσιασμένη μάλιστα από την εντυπωσιακή είδηση η περιχαρής κα Φώφη Γεννηματά, που ονειρεύεται την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ από τις στάχτες του, του έστειλε θερμά συγχαρητήρια για τη «διαρκή συμβολή» του «στην αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων της παγκοσμιοποίησης, της άμβλυνσης των ανισοτήτων, της εμβάθυνσης της Δημοκρατίας.»

Φαίνεται πως τα «όργανα» της παγκόσμιας ελίτ και του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου δεν πάνε ποτέ χαμένα. Ακόμα και ένας σαν τον ΓΑΠ που στην συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού θεωρείται, στην καλύτερη περίπτωση, ένας «δόλιος βλαξ» (http://ardin-rixi.gr/archives/12232). Ίσως όμως και για αυτό ακριβώς!

Επαναστατική επιστημονική ανακάλυψη!...

Του Σταύρου Κατσούλη

Επιστήμονες στο CERN, ανακάλυψαν σήμερα ένα νέο σωματίδιο, τελείως άγνωστο στην επιστήμη μέχρι τώρα. Λέγεται Ανθρωπόνιο. Απ’ ό,τι γνωρίζουν οι επιστήμονες μέχρι στιγμής, το σωματίδιο αυτό εκτός από τα χαρακτηριστικά της μάζας και του φορτίου, έχει και κάποια νέα, τα οποία ονόμασαν χρησιμοποιώντας τις μακροκοσμικές έννοιες «ευημερία» και «πόνος», δύο ιδιότητες που είναι πρωτοφανείς στο κβαντικό επίπεδο.

Ίσως το πιο συναρπαστικό χαρακτηριστικό του ανθρωπονίου είναι ότι αυτές οι δύο ποσότητες καθώς και οι κλασσικές στα ανθρωπόνια είναι μεταβλητές, ανάλογα με την κατάσταση και θέση του σωματιδίου.

Όταν μικρός αριθμός τους δεν κινείται, σταθερά η ευημερία τους τείνει προς το μηδέν και ο πόνος τους τείνει προς το άπειρο ενώ σταδιακά τα φορτία αυξάνονται και η μάζα τους μειώνεται.

Όταν μικρός αριθμός τους κινείται, τότε η ευημερία τους τείνει προς το συν ένα και ο πόνος τους τείνει προς το πλην ένα και σταδιακά τα φορτία μειώνονται και η μάζα τους αυξάνεται.

Όταν μεγάλος αριθμός δεν κινείται, τότε η ευημερία τους τείνει προς το μηδέν, και το πόνος τους στο άπειρο, τα φορτία ισούνται με άπειρο και η μάζα γίνεται τόση που μετατρέπεται σε μαύρη τρύπα που τα καταπίνει όλα και εξαφανίζεται.

Η γλώσσα αλλάζει τη σκέψη

Γελωτοποιός

Στην ταινία Arrival του Ντενί Βιλνέβ, εξωγήινοι προσφέρουν στην ανθρωπότητα ένα νέο «όπλο» τη γλώσσα τους.

Όσοι μαθαίνουν αυτή την «κυκλική» και χωρίς χρόνους γλώσσα, μπορούν να αντιληφθούν διαφορετικά τον χρόνο.

Ακούγεται εξωπραγματικό ως ιδέα, κι όμως συμβαίνει: Ό,τι θεωρούμε ως αληθινό εξαρτάται απόλυτα απ’ τη γλώσσα που μάθαμε να μιλάμε. 

~~

Η γλωσσολόγος Dorothy Lee, ανέλυσε την ινδιάνικη γλώσσα Wintu και λέει γι’ αυτήν:

---

Αυτό που επαναλαμβάνεται είναι η νοοτροπία της ταπεινότητας και του σεβασμού προς την πραγματικότητα, προς τη φύση και προς την κοινωνία. Δεν μπορώ να βρω έναν ικανοποιητικό αγγλικό όρο για τη νοητική αυτή διεργασία, που είναι τόσο ξένη στην παιδεία μας.

Εμείς είμαστε επιθετικοί απέναντι στην πραγματικότητα. Λέμε «αυτό είναι ψωμί». Οι Wintu λένε «ονομάζω αυτό ψωμί» ή «αισθάνομαι ότι είναι ψωμί» ή «βλέπω πως είναι ψωμί».

Ένας Wintu δεν λέει ποτέ απόλυτα «αυτό είναι…» Αν μιλά για μια πραγματικότητα που δε βρίσκεται μέσα στην περιοριστική εμπειρία δεν τη δηλώνει καν, απλώς την υπαινίσσεται.

Κι αν μιλά για την εμπειρία τότε ποτέ δεν την εκφράζει ως κατηγορηματικά αληθινή.

(«Γλωσσολογικός στοχασμός πάνω στη γλώσσα των Wintu» – Dorothy Lee)

---

~~{}~~

Η ελληνική γλώσσα (όπως και οι περισσότερες δυτικές) περιέχει μια έννοια όπως η χρωματική κλίμακα, σ’ ένα φάσμα που εκφράζεται μ’ ευδιάκριτες κατηγορίες: κόκκινο, πορτοκαλί, πράσινο, μπλε κ.ο.κ. 

Αλλαγή φύλου... Τι προβλέπει και τι αγνοεί - Προβληματισμοί και ενστάσεις από επιστημονικές ενώσεις...

Μέχρι σήμερα δεν υπήρχε κάποιος νόμος σχετικά με τη διαδικασία αλλαγής του φύλου στα νομικά έγγραφα (ληξιαρχική πράξη γέννησης, δελτίο ταυτότητας, διαβατήριο, πτυχίο κ.ά.) ενός ατόμου, μόνο αποφάσεις δικαστηρίων (Ειρηνοδικείων). Με βάση τις πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις (12), η έγκριση της αίτησης του ατόμου συνοδευόταν από μια σειρά ιατρικές εξετάσεις, γνωματεύσεις, ιατρικές πράξεις (επεμβάσεις μαστεκτομής, ορμονοθεραπεία) που αφορούσαν τη σωματική και ψυχική υγεία του ατόμου, αλλά και από τις δηλώσεις του οικογενειακού περιβάλλοντος του αιτούντος. Δεν θεωρήθηκε απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση αλλαγής των γεννητικών οργάνων, καθώς αντιβαίνει με τα ανθρώπινα δικαιώματα, αποτελεί στείρωση. Με βάση αυτές τις προϋποθέσεις έκρινε το δικαστήριο την αίτηση. Η πλειοψηφία των χωρών (41 χώρες) έχουν νομοθετικές ρυθμίσεις στην παραπάνω λογική, με εξαίρεση τη Μάλτα, την Ιρλανδία, τη Δανία και την Αργεντινή που αρκεί μια αίτηση του ατόμου σε δικαστική ή διοικητική αρχή, χωρίς καμιά άλλη προϋπόθεση. Από χώρα σε χώρα, βέβαια, υπάρχουν διαφοροποιήσεις σε σχέση με τα ηλικιακά όρια.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, η αίτηση του ατόμου στη δικαστική αρχή δεν απαιτεί ως προϋπόθεση καμιά επιστημονική γνωμάτευση. 

Η δραματική ηττοπάθεια των Ελλήνων

.

του Βασίλη Βιλιάρδου

Όταν οι Πολίτες δεν διαμαρτύρονται, σκύβουν δουλικά το κεφάλι, θεωρούν πως είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την εθνική τραγωδία που βιώνουν, εθελοτυφλούν και παραμένουν απαθείς, το μέλλον τους είναι προδιαγεγραμμένο – χωρίς καμία ελπίδα να αποφύγουν τη αναξιοπρεπή σκλαβιά τους στο διηνεκές.

.

«Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή: Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι, είναι το μόνο υπεύθυνο για τα δεινά του – λόγω της έμφυτης διαφθοράς του, της εγγενούς οκνηρίας του, της διανοητικής ανεπάρκειάς του, των μειωμένων ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του.

Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο του τον εαυτό, αυτοενοχοποιείται και υποτάσσεται – κατάσταση που εμπεριέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης η οποία έχει, μεταξύ άλλων, το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Χωρίς τη δράση βέβαια, δεν υπάρχει αντίδραση, οπότε επικρατεί μία εκκωφαντική σιωπή των αμνών – η οποία «προσλαμβάνεται» από την εξουσία ως συμφωνία με τα μέτρα εξαθλίωσης που επιβάλλει. Τίποτα όμως δεν διαρκεί αιώνια».

.

Ανάλυση

Ασφαλώς είχε δίκιο ο J.P. Sartre όταν έλεγε ότι, μία χαμένη μάχη είναι μόνο αυτή που πιστεύει κανείς πως έχει χαθεί. Σημαίνει όμως κάτι τέτοιο πως η ελληνική μάχη στο πεδίο της οικονομίας δεν είναι χαμένη, εάν δεν το αποδεχθούμε; Δυστυχώς όχι, αφού σχεδόν όλοι έχουν συμβιβασθεί με το καθεστώς της κυλιόμενης χρεοκοπίας που έχει επιβληθεί στην χώρα – με τον αργό και βασανιστικό θάνατο της οικονομίας, με την καταστροφή της μεσαίας τάξης, με τη δικτατορική διακυβέρνηση, καθώς επίσης με τη μετατροπή της Ελλάδας σε γερμανικό προτεκτοράτο.

ΔΝΤ: οι μισθοί είναι χαμηλοί και δημιουργούν αβεβαιότητες στις αναπτυγμένες οικονομίες.

του Κώστα Μελά

Το ΔΝΤ, στην πρόσφατη δημοσίευσή του (World Economic Outlook, October2017) αφιερώνει το Δεύτερο κεφάλαιο (Recent Wage Dynamics in AdvancedEconomics: Drivers and Implications) στις εξελίξεις των μισθών στις αναπτυγμένες οικονομίες.

Εν συντομία , τα συμπεράσματα των ερευνών του στις αγορές εργασίας των αναπτυγμένων χωρών είναι τα παρακάτω:

  Μισθοί

Στις αναπτυγμένες οικονομίες η μεγέθυνση των ονομαστικών μισθών (μετρούμενη ως ονομαστική ωριαία ανταμοιβή ) παραμένει κάτω από της προ-κρίσης επίπεδα. Αυτό το εύρημα είναι σημαντικό  ιδιαίτερα, για τις οικονομίες στις οποίες,  το ποσοστό ανεργίας έχει μειωθεί γρήγορα  και παρόλα αυτά οι ονομαστικοί μισθοί παραμένουν κάτω ή κοντά στα μέσα επίπεδα που υπήρχαν στην περίοδο πριν την κρίση. Ακόμη και στις χώρες στις οποίες , όπως η Γερμανία και η Ιαπωνία, η αύξηση των ονομαστικών μισθών είναι μεγαλύτερη από την περίοδο πριν την κρίση , η βάση εκκίνησης ήταν πολύ χαμηλή. Στη Γερμανία λόγο της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων Hartz και στην Ιαπωνία λόγο της μεγάλης περιόδου επικράτησης του αντιπληθωρισμού.

Ακόμη ο ρυθμός μεγέθυνσης των πραγματικών μισθών (μετρούμενοι, είτε ,ως «πραγματικοί μισθοί ως προς την κατανάλωση» είτε ως «πραγματικοί μισθοί ως προς την παραγωγή»  σε περίπου ¾ των αναπτυγμένων χωρών βρίσκεται κάτω από τα αντίστοιχα της περιόδου πριν την κρίση

Απασχόληση.

Το Δικαίωμα Αυτοδιάθεσης των Πακιστανών στην Αγγλία και η Διχοτόμηση της Κύπρου

Διχασμένη βρήκε την Ισπανία η επόμενη ημέρα του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Καταλονίας. EPA/ALBERTO ESTEVEZ

Του Αντώνη Κ. Σιβιτανίδη

Έχουμε πρόσφατα γίνει μάρτυρες περιπτώσεων εθνικών μειονοτήτων εντός κρατών, των οποίων το δικαίωμα στην αυτοδιάθεσή τους αρνείται πεισματικώς. Πρόσφατο παράδειγμα η περίπτωση της Καταλονίας, στην οποία το ισπανικό κράτος μέχρι και το δικαίωμα στο να διενεργήσει δημοψήφισμα έχει αρνηθεί. Εντύπωση προκαλεί ότι η διεθνής κοινότητα καταδικάζει μεν τη χρήση βίας από την ισπανική Αστυνομία, αλλά στέκεται αλληλέγγυα με το ισπανικό κράτος στο θέμα της ανεξαρτησίας της Καταλονίας. Αυτό πηγάζει από την Αρχή της Αυτοδιάθεσης των Κρατών και Λαών, όπως ερμηνεύεται στον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ.

Το δικαίωμα αυτό ανήκει σε λαούς οι οποίοι στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν κάτω από καθεστώς Αποικιοκρατίας. Από την άλλη απορρίπτει κάθε δικαίωμα απόσχισης από κυρίαρχο κράτος και καταδικάζει κάθε ενέργεια που αποσκοπεί σε μερική ή ολική διάσπαση της εθνικής ενότητας και εδαφικής ακεραιότητας οποιουδήποτε κράτους. Για καλή μας τύχη το τέλος του Β’ Π.Π. μας βρήκε αγγλική αποικία, ενώ τους Καταλανούς εθνική μειονότητα εντός του κυρίαρχου κράτους της Ισπανίας. Συχνά γίνονται παραλληλισμοί με τον δικό μας αγώνα για αυτοδιάθεση, τον οποίο συνεχίζουμε μέχρι και σήμερα για «Αδέσμευτη Αυτοδιάθεση», και όχι τη «Δεσμευμένη Ανεξαρτησία» που μας επέβαλαν οι μεγάλοι το 1960. 

Δ.Ξενάκης: Έχει παραγίνει το κακό με το Χ.Ρίχτερ

Έχει παραγίνει το κακό με την υπόθεση Χάινς Ρίχτερ είπε σήμερα στο Ράδιο 9,84 και στο Γιώργο Σαχίνη ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης Δημήτρης Ξενάκης, καθώς το θέμα επανέρχεται στην επικαιρότητα μετά την ανακοίνωση δεκάδων εκπροσώπων πολιτών και φορέων που ζητούν να επισπευσθεί η διαδικασία ανάκλησης του διδακτορικού τίτλου που του απονεμήθηκε.

Κτίζοντας τον τραπεζικό Λεβιάθαν της Ευρωζώνης

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου 

Τι σημαίνει το σχέδιο της ΕΚΤ για τη συρρίκνωση των κόκκινων δανείων και πώς συνδέεται η μετατροπή του ESM σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο

Ποιος είναι τ’ αφεντικό στην Ευρωζώνη; Ενώ η πολιτική της ηγεσία βρίσκεται σε ζυμώσεις γύρω από τη γαλλογερμανική πρόταση για την οικονομική της διακυβέρνηση –φρεναρισμένες έως και παγωμένες, όμως, όσο εκκρεμεί σχηματισμός κυβέρνησης στη Γερμανία–, η ΕΚΤ έσπευσε να θυμίσει ότι προς το παρόν είναι το μόνο πραγματικό αφεντικό της νομισματικής ένωσης. Και, για την ακρίβεια, της ανάπηρης, κολοβής χρηματοπιστωτικής ένωσης. Την ώρα που προετοιμάζει προσεκτικά και χωρίς να βιάζεται την αντιστροφή της ποσοτικής χαλάρωσης, με την οποία δημιούργησε μια πλημμυρίδα φθηνής ρευστότητας ύψους 1,5 τρισ. ευρώ στις τράπεζες, η ηγεσία της Φρανκφούρτης έρχεται τώρα, ως γνήσιος Σάιλοκ, και απαιτεί το αντάλλαγμα.

Το σχέδιο που η ΕΚΤ παρουσίασε για τον ταχύτατο και δραστικό περιορισμό των κόκκινων δανείων ύψους έχει προκαλέσει πραγματικό πανικό στα επιτελεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ευρωζώνης. Κι αυτό γιατί απαιτεί ουσιαστικά να εκμηδενιστούν κόκκινα δάνεια ύψους 1 τρις. ευρώ στην Ευρωζώνη, είτε είναι τελείως ακάλυπτα (κυρίως τα καταναλωτικά), είτε είναι καλυμμένα με ενέχυρα και υποθήκες. Η ηγεσία της ΕΚΤ, επισείοντας την απειλή να αποκαλυφθούν οι σκελετοί στις ντουλάπες των τραπεζών στη διάρκεια των stress tests που θα γίνουν μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαΐου του επόμενου έτους, ζητά από τα golden boys and girls των τραπεζών να αυξήσουν τις προβλέψεις τους στο 100% των δανείων σε καθυστέρηση μέσα σε δυο χρόνια το αργότερο για τα ακάλυπτα δάνεια και σε επτά για τα καλυμμένα.

Κολοσσιαία συγκέντρωση του κλάδου

Η ψυχή δεν οφείλει να εκχωρείται μόνο στους ψυχιάτρους

Πάσχουμε οι Έλληνες από κατάθλιψη και γιατί προσφεύγουμε στη φαρμακολογία;

Του Δημοσθένη Γκαβέα από την www.huffingtonpost.gr

Τα εντυπωσιακά νούμερα των στατιστικών προσφέρουν μια ηδονή σε αυτούς που τα διαβάζουν. Εντυπωσιάζουν, ακόμη και εάν είναι ενδεικτικά μιας καθ΄όλα αρνητικής κατάστασης που χαρακτηρίζει μια κοινωνία, πόσο μάλιστα εάν αφορούν τη ψυχική μας υγεία. Τα χρόνια της κρίσης η κατάθλιψη και άλλες ψυχικές νόσοι αυξήθηκαν. Αυτό είναι μια διαπίστωση; Ή μια φήμη που την έχουμε πιστέψει όλοι μας; Το ακούμε από τον φίλο, τον συγγενή, τον γείτονα. Ίσως να το λέμε και εμείς. «Είμαι πολύ αγχωμένος», «δεν μπορώ να χαρώ με τίποτα» και άλλα συναφή. Επίσης, εκτός από την εξοικείωση με ψυχιατρικούς όρους, μάθαμε να μιλάμε και σαν φαρμακοποιοί. Νέες λέξεις όπως Ladose, Xanax, εντάχθηκαν στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Ακόμη και η γιαγιά στην επαρχία μπορεί να μιλήσει άνετα με όρους φαρμακολογίας, ενίοτε να κάνει και διαγνώσεις.

Όμως, τι πραγματικά συμβαίνει στην Ελλάδα; Πράγματι η πλειονότητα του πληθυσμού υποφέρει από κατάθλιψη και άλλες αγχώδεις διαταραχές; Από πού προκύπτει αυτό; Πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα και πόσο εύκολα προσφεύγουμε στη φαρμακολογία;

Μια ζοφερή εικόνα μας δίνει ο κ. Νικόλαος Θωμαΐδης, ο επικεφαλής του τμήματος Αναλυτικής Χημείας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και επικεφαλής της επιδημιολογικής έρευνας η οποία κατέγραψε, βάσει των ευρημάτων στα λύματα της Αθήνας που καταλήγουν στην Ψυττάλεια, μια μεγάλη αύξηση ψυχοφαρμάκων και άλλων παράνομων ουσιών. Επί πέντε χρόνια, από το 2010 έως το 2015, εφάρμοσε μια μεθοδολογία που ονομάζεται «sewage epidemiology», δηλαδή επιδημιολογία λυμάτων προκειμένου καταγράψει την ποσότητα που οι πολίτες κατανάλωσαν σε φάρμακα και ναρκωτικά. Η έρευνα δημοσιεύθηκε το 2016 και τα ευρήματα ήταν εντυπωσιακά. Οι δειγματοληψίες ήταν σταθερές μια εβδομάδα κάθε μήνα επί πέντε συνεχή χρόνια.

Εκτός από τη δραματική αύξηση των ναρκωτικών ουσιών, καταγράφηκε και αύξηση στη χρήση ψυχοφαρμάκων. 

Η ποινικοποίηση των μετρητών είναι γεγονός

Του Ευθύμη Μαραμή

Μπορεί να ακούγεται σαν θεωρία συνωμοσίας, αν όμως κρίνουμε από την αυξανόμενη απόγνωση των κυβερνήσεων για έλεγχο και «ώθηση» της παγκόσμιας οικονομίας, ίσως διαπιστώσουμε πως δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα.

Αναφερόμαστε στην ιδέα για κατάργηση των μετρητών (δολαρίων, ευρώ, λιρών κ.ο.κ.) στην φυσική τους μορφή. Και μία βασική δικαιολογία όσων υποστηρίζουν αυτό το ακραίο μέτρο είναι ότι ενισχύει την ικανότητα των κεντρικών τραπεζών να επιβάλουν αρνητικά επιτόκια.

Τα αρνητικά επιτόκια σημαίνουν ότι οι δανειστές κυριολεκτικά πληρώνουν τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές για να δανειστούν χρήματα! Επίσης, τιμωρούν τους αποταμιευτές που κάνουν οικονομίες για μελλοντική κατανάλωση, επένδυση, η απλά συνταξιοδοτική η ιατροφαρμακευτική εξασφάλιση. Οι Δανοί και οι Ελβετοί έχουν υποχωρήσει ήδη σε αρνητικό έδαφος, με τα επιτόκια στο -0.75%. Αυτό σημαίνει πως 100.000 € σε λογαριασμό στην Ελβετία θα άξίζουν 99.250 € μετά από ένα χρόνο. Προς το παρόν τα ποσοστά αυτά ισχύουν μόνο για «υψηλά αποθεματικά» που οι τράπεζες διατηρούν στην κεντρική τράπεζα, τίποτα δεν εμποδίζει όμως τις τράπεζες να απαιτήσουν σύντομα από όλους τους καταθέτες να μοιραστούν το βάρος.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ

ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Από το αυριανό μάθημα

του Μάνου Στεφανίδη

Ο Στοχαστής του Rodin, βεβαρυμμένος από τη γνώση, συμβολίζει τις κυρίαρχες αρχές του διαφωτισμού, σοβαρά κλονισμένες σήμερα και στις επιστήμες του ανθρώπου όπου αμφισβητείται η «αντικειμενική συνείδηση» του παρατηρητή αλλά και η «αντικειμενική γνώση» των θετικών επιστημών. Η φύση δεν είναι το δώρο του Θεού στον Άνθρωπο όπως πίστευε ο Francis Bacon ήδη από το 17ο αιώνα.

12 Οκτωβρίου 1944 : Διαρκής αγώνας για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση

του Βασίλη Ασημακόπουλου

Το απελευθερωτικό λυτρωτικό ξέσπασμα ενός μικρού, αλλά αγωνιζόμενου λαού, που δεν παραδόθηκε. Δεν αποδέχθηκε την ήττα, αντιστάθηκε και νίκησε, οραματίστηκε με πολύ πρακτικά βήματα μια "ελεύθερη πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά", πριν ξεκινήσει το φοβερό αιματοκύλισμα. Με τους οφειλέτες των δεινών της κατοχής μέχρι και σήμερα να αρνούνται την αποπληρωμή των οφειλών τους. 

Οι εικόνες της αδούλωτης Αθήνας, ο λαός στους δρόμους, οι καμπάνες, η μυριόστομη κραυγή Φύγανεεε, η ελευθερία, η λαοκρατία, όπως τα έχει διασώσει το ολιγόλεπτο φιλμ του μάστορα του κινηματογράφου Φιλοποίμενος Φίνου, η τέχνη της συγγραφής του Γιώργου Θεοτοκά στα Τετράδια Ημερολογίου, κυρίως όμως το αποτύπωμα της συλλογικής μνήμης όπως διαδίδεται από γενιά σε γενιά, από οικογένεια σε οικογένεια, από τους προηγούμενους στους επόμενους.

Αιώνια τιμή και δόξα σε εκείνες και εκείνους - και ήταν εκατοντάδες χιλιάδες - που αντιστάθηκαν στον κατακτητή και τη ναζιστική-φασιστική θηριωδία. "Τέτοιους βγάζει το έθνος μας" θα λένε για σας. Έτσι θαυμάσιος θάναι ο έπαινός σας, όπως μας λέει ο ποιητής. \

Ακολουθεί η σκηνή της απελευθέρωσης από τον Θίασο του Αγγελόπουλου (μετά το 5:35)

Πως οι Δισεκατομμυριούχοι Γίνονται Δισεκατομμυριούχοι

Του Τζέημς Πέτρας
Μετάφραση από τα Αγγλικά: Φωτεινή Μαστρογιάννη

Η Αμερική έχει τις μεγαλύτερες ανισότητες, το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας, τις μεγαλύτερες φορολογικές επιβαρύνσεις στα χαμηλά εισοδήματα και τις μεγαλύτερες δημόσιες επιδοτήσεις για τραπεζίτες και δισεκατομμυριούχους από κάθε άλλη  αναπτυγμένη καπιταλιστική χώρα.

Σε αυτό το δοκίμιο θα συζητήσουμε τις κοινωνικοοικονομικές ρίζες των ανισοτήτων και τη σχέση ανάμεσα στη συγκέντρωση του πλούτου και την καθοδική κινητικότητα των μισθωτών εργαζόμενων και της εργατικής τάξης.

Μια από τις πιο πιθανές πηγές πλούτου των δισεκατομμυριούχων είναι η φοροδιαφυγή σε όλες τις μορφές.

Σε αντίθεση με την προπαγάνδα του οικονομικού τύπου, το  67% - 72% των εταιρειών είχαν μηδενικές φορολογικές υποχρεώσεις ενώ οι εργαζόμενοι τους πλήρωναν μεταξύ 25 και 30% σε φόρους. Μόνο το 14% των επιχειρήσεων κατέβαλλε κάποιο φόρο.

Σύμφωνα με την υπηρεσία εσωτερικών εσόδων των ΗΠΑ (IRS), η απώλεια δημοσίων εσόδων από τη φοροδιαφυγή ανέρχεται σε 458 δισεκατομμύρια δολάρια  - σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια ανά διετία με συντηρητικές εκτιμήσεις.

Οι μεγαλύτερες αμερικανικές εταιρείες διοχέτευσαν άνω των  $ 2,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων  σε εξωχώριους φορολογικούς παραδείσους, όπου δεν πλήρωσαν καθόλου φόρους ή πλήρωσαν κάποιους φόρους με μονοψήφιους φορολογικούς συντελεστές.

Εν τω μεταξύ, οι αμερικανικές εταιρείες που αντιμετώπιζαν κρίση έλαβαν πάνω από 14,4 τρισεκατομμύρια δολάρια (το Bloomberg ισχυρίζεται ότι είναι 12,8 τρισεκατομμύρια δολάρια) σε δημόσιο χρήμα προερχόμενο κυρίως από φορολογούμενους των ΗΠΑ δηλαδή εργάτες, υπάλληλους και συνταξιούχους.

το σφυρί (και τα σφυροδρέπανα)…

Στάθης

Κάθε κατάσταση πραγμάτων έχει την παθολογία της. Η λογική και το κοινό περί το συνυπάρχειν αίσθημα υπαγορεύουν την κατά το δυνατόν θεραπεία των παθολογιών, χάριν της κατά το δυνατόν επίσης, ευρυθμίας των κοινωνιών. Αντιθέτως η πολιτική έτσι όπως ασκείται (χάριν ταξικών προτεραιοτήτων) αξιοποιεί τις παθολογίες για να μανιπουλάρει, να χειραγωγήσει, τις καταστάσεις πραγμάτων που τις περιέχουν.

Λόγου χάριν οι πλειστηριασμοί. Σε αυτήν την κατάσταση πραγμάτων παθολογία είναι οι κακοπληρωτές, αυτοί που έχουν χρήματα αλλά δεν εξυπηρετούν τις υποχρεώσεις τους. Αντί λοιπόν οι τύποι αυτοί να εντοπισθούν και να κρεμασθούν στα μανταλάκια χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για να φάνε οι ενδιαφερόμενοι του φτωχού το αρνί – το σπιτάκι του.

Η ταύτιση «ξερών» και «χλωρών», η γενίκευση της παθολογίας σε θεσμική πρακτική της πολιτείας, οδηγεί σε μια απανθρωπιά περιωπής, στην οποία όμως πρέπει να εθιστεί η κοινωνία. Βεβαίως, υπό το σύστημα που κυβερνώνται οι κοινωνίες, δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς (παρά εν τέλει ο λύκος να φάει το αρνί), όμως οι κατ’ αρχήν έστω αντιδράσεις στο άδικο πρέπει να ξεριζώνονται εγκαίρως, ώστε ο εθισμός να επελαύνει «στο τέλος της ημέρας» (καθώς λένε οι φίλοι μας οι Αγγλοσάξονες) χαυνωτικός, καναπεδάτος, αναπόφευκτος.

Στο μεταξύ, ας βοά το άδικο! Ουδεμία πρώτη κατοικία προστατεύεται (και ας πηγαίνουν σύννεφο τα ψέματα, ανηλεή και κατάρρακτα, ως άλλη ορδή και μάστιγα του Θεού), ήδη πολλές πρώτες κατοικίες έχουν κατασχεθεί και αν δεν το πάλευε το κίνημα εναντίον των πλειστηριασμών θα είχαν κατασχεθεί περισσότερες. Όμως το κίνημα αυτό πρέπει με τη σειρά του να συκοφαντηθεί, να ακυρωθεί, ώστε η παθολογία να επικρατήσει και σε αυτήν την κατάσταση πραγμάτων. Κάτι σαν καρκίνος. 

Τα αναπάντεχα μαθηματικά πίσω από την “Έναστρη νύχτα” του Van Gogh- ΒΙΝΤΕΟ

Η Έναστρη Νύχτα είναι ένας από τους πιο διάσημους ζωγραφικούς πίνακες του Ολλανδού μετα-ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Βίνσεντ βαν Γκογκ. Απεικονίζει τη θέα από το δυτικό παράθυρο του δωματίου του, στο άσυλο Σεν Ρεμί ντε Προβάνς, μόλις πριν την ανατολή του ηλίου, τον Ιούνιο του 1889.

Γράφει ο ζωγράφος στον αδερφό του στις 23 Μαΐου του 1889: «Μέσα από το παράθυρο με τα σιδερένια κάγκελα, μπορώ να διακρίνω ένα τετράγωνο κομμάτι γης με σιτάρι… πάνω από το οποίο, το πρωί, βλέπω τον ήλιο να ανατέλλει σε όλο του το μεγαλείο.»

Ο Βέρνερ Καρλ Χάιζενμπεργκ (νόμπελ φυσικής 1932) είχε πει : “Όταν συναντήσω τον Θεό θα τού θέσω δύο ερωτήματα: γιατί σχετικότητα; Και γιατί τυρβώδης ροή; Πιστεύω ειλικρινά ότι για το πρώτο θα έχει μια απάντηση να μου δώσει”.

Η Natalya Clair δείχνει στο παρακάτω video πώς ο Van Gogh κατανόησε αυτό το βαθύ μυστήριο της κίνησης, της ρευστότητας και του φωτός στο έργο του.

(Υπάρχει μετάφραση στα ελληνικά την οποία μπορείτε να επιλέξετε από το κουμπί των ρυθμίσεων στην μπάρα του video)

Θεοτόκης Kωνσταντίνος - Η Παντρειά της Σταλαχτής

Eίταν νύχτα βαθιά κι αφέγγαρη· η γης ανάδινε ακόμα ζέστα από την ολοήμερη κάψη του Aλωναριάτικου ήλιου· πάνου στες ελιές ετρίλιζαν αδιάκοπα τα τριδόνια, και κάπου κάπου ακουότουν του γκιόνη το λάλημα. Στην κατοικιά του ο Στάθης Πλακίδας αγρυπνούσε. Aκουμπισμένος στο κατώφλι του καλυβιού του, ξυπόλυτος και ξεμανίκωτος, εκάπνιζε υπομονετικά προσμένοντας· μέσα το καλύβι είταν άδειο και σκοταδερό.       "Στάθη" τον έκραξε μια φωνή ταπεινή.       "Aφέντη" αποκρίθηκε αμέσως "καλησπέρα· κόπιασε". K' εσηκώθηκε με μίας σιάνοντας το πλατοβράκι του. Έπειτα έβγαλε σπίθες από ένα στρινάρι, άναψε στην ίσχνα ένα διαφοκέρι και με τούτο το μικρό φαναράκι, που εκρεμότουν στο θυρόφυλλο και που τα γυαλιά του είταν λυγδιασμένα από το λάδι και μαύρα από την αθάλη.       Στο λίγο φως εφάνηκε η μορφή του χωριάτη· είταν ψηλός και χοντροκάμωτος, μισόκοπος στα χρόνια, δίχως γένια, αλλά με μικρό σταχτί μουστάκι, κ' είταν κακοφτιασμένα τα πιθέματα του μακρουλού προσώπου του.       "Kαλησπέρα Στάθη" του 'πε ο άλλος, ένας νέος όμορφος, ντυμένος με φράγκικα καλά φορέματα και με χαμηλή ψάθα στο κεφάλι "ήρθε απόψε;"

ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ GREXIT

ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Σ. Λυγερός: Έτσι θα διαμορφωθεί τώρα η πολιτική ατζέντα

Για το πώς διαμορφώνεται η πολιτική ατζέντα μετά και το τέλος της διαδικασίας ψήφισης του νομοσχεδίου για την αλλαγή ταυτότητας φύλου, μίλησε ο δημοσιογράφος και αναλυτής Σταύρος Λυγερός στο Ράδιο984 και το Γιώργο Σαχίνη.

Ταυτόχρονα προσέγγισε και το ζήτημα της Καταλονίας που προβληματίζει όλη την Ευρώπη.

Οι πηγές που ποτίζουν το δέντρο της Χρυσής Αυγής και η πολιτική που ακολουθεί

Ο Ηλίας Κασιδιάρης και ο Νίκος Μιχαλολιάκος στα έδρανα του κοινοβουλίου

Του Λουκά Αξελού 

Όλοι μας αντιλαμβανόμαστε ότι το μεταπολιτευτικό αδιέξοδο δεν είναι μόνο προϊόν της «δράσης μιας χούφτας μονοπωλίων». Ότι ο λαός δεν είναι a priori «αγνός» και κυρίως δεν είναι ενιαίος. Ότι αποτελείται από τάξεις και στρώματα, ότι περιλαμβάνει τμήματα που είναι εθελόδουλα και φιλομνημονιακά, ακόμα και χωρίς το μνημόνιο. Μειοψηφικά, είναι η αλήθεια, αλλά δυναμικά και δραστήρια.

Αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με την πραγματικότητα, ότι οι κυρίως υπεύθυνοι για την σημερινή κατάντια, είναι αυτοί ακριβώς που την επικαλούνται. Δηλαδή η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τα κόμματα εκφραστές του κυρίαρχου συγκροτήματος, το οποίο αφού επί δεκαετίες απομύζησε την κοινωνία και το Δημόσιο, τώρα θέλει να το ξεπαστρέψει. 

Εδώ, ίσως, αξίζει να επισημανθεί ο ρόλος των διανοουμένων και της ένοχης σιωπής του μεγαλύτερου τμήματός τους. Γιατί γεγονός παραμένει ότι το μεγαλύτερο μέρος, που ένα τμήμα του ανήκει στην Αριστερά, ενδίδοντας στην «κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας», συνέδραμε στην καθολική κυριαρχία του συβαριτισμού-ωχαδελφισμού.

Αυτό αποτυπώθηκε ιδιαίτερα στον χώρο των ιδεών, όπου κυριάρχησε μια διανόηση, τάχα μου προοδευτική, και στην πράξη κοσμοπολίτισσα. Υποταγμένη στο νεοφιλελευθερισμό και στη Νέα Τάξη, με ψυχολογία μικροευρωπαίου πτωχού συγγενούς, που ντρέπεται για την ιθαγένειά του.

Οικονομική κατοχή και πολιτική ομηρία

Η ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ/ του Κώστα Μελά

ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

- Οι αιτίες της ελληνικής αποτυχίας

Βασίλης Βιλιάρδος

Μία από τις πιο συχνές απορίες που διατυπώνονται είναι η αιτία, για την οποία υποχώρησε η κρίση στην Ευρωζώνη μετά το 2013 – με αποτέλεσμα όλα τα κράτη, εκτός της Ελλάδας, να μην χρειάζονται πλέον το μηχανισμό στήριξης. Εκτός αυτού, γιατί μόνο η Ελλάδα παραμένει στο μηχανισμό, κινδυνεύοντας ανά πάσα στιγμή να χρεοκοπήσει ή/και να υποχρεωθεί στην έξοδο της από την Ευρωζώνη. Στα πλαίσια αυτά τα εξής:

Στην υπόλοιπη Ευρωζώνη (η Ιρλανδία, εκτός από τα στατιστικά παιχνίδιαμε τα οποία βοηθήθηκε, αποτελεί εξαίρεση λόγω της ιδιαιτερότητας της – εξαγωγές σχεδόν ίσες με το 100% του ΑΕΠ της, επειδή είναι εγκαταστημένες οι μεγάλες αμερικανικές εταιρείες, αφενός μεν για φορολογικούς λόγους, αφετέρου επειδή έτσι έχουν πρόσβαση στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ χωρίς δασμούς κλπ.), τα καταστροφικά αποτελέσματα της «πειθαρχίας των αγορών», όπου τα κράτη υποχρεώνονταν σε μία τρομακτική δημοσιονομική εξυγίανση, για να μπορούν να δανείζονται με βιώσιμα επιτόκια, σταμάτησαν με τη βοήθεια της ΕΚΤ – όταν ο διοικητής της δήλωσε στα μέσα του 2012 ότι, θα κάνει τα πάντα για να σταθεροποιηθεί η νομισματική ένωση.

Με τον τρόπο αυτό κατάφερε να ισορροπήσει τις αγορές ενώ, εάν δεν το είχε κάνει, τότε οι αγορές δεν θα είχαν καταστρέψει μόνο το ευρώ αλλά, επί πλέον, τον εαυτό τους. Σε αντίθεση λοιπόν με αυτά που πιστεύουν αρκετοί, η καλυτέρευση της κατάστασης στην Ευρωζώνη δεν ήταν το αποτέλεσμα της επιτυχημένης δημοσιονομικής εξυγίανσης – ενώ μόνο με τη βοήθεια, καθώς επίσης με την  προστασία της ΕΚΤ, μπόρεσε τελικά να αποφευχθεί η υπερβολική λιτότητα (δυστυχώς η Ελλάδα δεν είχε καμία ωφέλεια, επειδή είχε προηγηθεί το καταστροφικό PSI το 2011, με αποτέλεσμα να έχει έκτοτε απομονωθεί εντελώς από τις αγορές).

ΟΙ ΤΑΒΕΡΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ

ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Είμαι «ομοφοβικός», «φασίστας» και «χριστιανοταλιμπάν»... (τώρα μπορώ να μιλήσω;)

Νίκος Συρίγος

Newsbomb.gr

Ο δημοσιογράφος Νίκος Συρίγος γράφει για όσα τεκταίνονται στην επικαιρότητα για την αλλαγή φύλου και όχι μόνο... 

Μεγάλη βραδιά η χθεσινή. Σπουδαία. Η Ελλάδα πήγε μπροστά. Πολλά βήματα. Έτη φωτός.

Από το… σύμφωνο συμβίωσης είχαμε να νιώσουμε τέτοια χαρά. Νιώσαμε, ρε παιδί μου, Ευρωπαίοι… Ανοικτοί στις προκλήσεις των καιρών. Ανοικτοί γενικώς.

Καμαρώσαμε την… παλικάρι, με το μούσι της και τη φούστα της, που πανηγύρισε από τα θεωρεία της Βουλής και μας ήρθαν στο μυαλό για μια ακόμη φορά οι στιγμές που ο Κώστας φίλησε στο στόμα τον Μηνά, όταν ο Τσίπρας με τον Καμμένο και τις λοιπές… προοδευτικές δυνάμεις, είχαν αναγνωρίσει το δικαίωμα τους, να ζουν σαν ζευγάρι.

Μεγάλες στιγμές.

Δικαίωση αγώνων ετών και ετών...

Ξέρετε σε πόσα gay pride συμμετείχαν ο Μηνάς και ο Κώστας για να αναγνωριστεί το δίκαιο του αιτήματος του, να είναι ζευγάρι και να κάνουν οικογένεια;

Αλλά δεν μας/τους έφτανε αυτό.

Θέλανε και ο Μηνάς να μπορεί πριν καλά-καλά καταλάβει ότι υπάρχει, να έχει τη δυνατότητα να γίνει Σούλα… Στα 15 του. Γιατί όχι στα 14 ; Στα 12; Στα 8; Να κάνει η μάνα… Λάθος!

Μην γινόμαστε οπισθοδρομικοί τώρα…

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΗΧΑΝΕΣ

ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ