Κοντογιώργης - Ο Ρήγας Φεραίος - 23 Μαρ 09

Ομιλία του τακτικού καθηγητή και πρώην Πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργου Κοντογιώργη με θέμα "Ο Ρήγας Φεραίος και το πολιτειακό πρόταγμα των Ελλήνων της Τουρκοκρατίας", που δόθηκε στα πλαίσια επετειακού αφιερώματος των εκπαιδευτηρίων "Ελληνογερμανική Αγωγή" για την 25η Μαρτίου.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 μέσα από την διήγηση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη

Τα «Απομνημονεύματα» που ο Κολοκοτρώνης υπαγόρεψε στον Γεώργιο Τερτσέτη, ξεχωρίζουν ως κειμήλιο λόγου, πατριωτισμού, παρατηρητικότητας, απλότητας, ζωντάνιας και αγνής λαϊκής θυμοσοφίας.

1. ΔΙΗΓΗΣΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ (απόσπασμα)

 Η μεγάλη επανάσταση που οδήγησε στην απελευθέρωση από την τουρκοκρατία και στην ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους.

 Το κίνημα της ανεξαρτησίας άρχισε πρώτα στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες το Φεβρουάριο του 1821 υπό την ηγεσία του Αλ. Υψηλάντη και ταυτόχρονα εκδηλώθηκε και στον κυρίως ελληνικό χώρο. 

 Στις 23 Μάρτη του 1821 η Καλαμάτα να έχει απελευθερωθεί από τον τουρκικό ζυγό και στις 25 είχε απελευθερωθεί σχεδόν όλη η Πελοπόννησος πλην της Τρίπολης.

 Από την 

ΕΚΔΟΣΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΑΘΗΝΑ, 1984

ΙΙΙ

ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ

απόσπασμα από την διήγηση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη για τις ημέρες της Επανάστασης. (Όλη η διήγηση  ΕΔΩ )

" ..Τέλος πάντων, τὸ μυστήριον τῆς Ἑταιρείας ἄρχισε νὰ διαδίδεται εἰς κάθε λογῆς ἀνθρώπους, καὶ καλοὺς καὶ κακούς, καὶ ἐβιασθήκαμε νὰ κινήσομε μίαν ὥραν ἀρχύτερα τὴν ἐπανάσταση. Ὁ Ντιόγος τὸ ἐμαρτύρησε εἰς τὸν Ἀλὴ πασά. 

Ἔτζι λοιπὸν εἰς τὰς 3 Ἰανουαρίου ἀνεχώρησα ἀπὸ τὴν Ζάκυνθον καὶ εἰς τὰς 6 Ἰανουαρίου ἔφθασα εἰς τὴν Σκαρδαμούλα, εἰς τοῦ πατρικοῦ μου φίλου καπετὰν Παναγιώτη Μούρτζινου.

Η κοινωνική σημασία της Επανάστασης του 1821

Η κοινωνική σημασία της Επανάστασης του 1821

Του Νικόλα Δημητριάδη

Εδώ και κάποια χρόνια, τέτοιες μέρες, στην επέτειο του ’21, έχει καθιερωθεί από τον πνευματικό κόσμο της χώρας μας ένα ιδιότυπο ιβέντ: Βγαίνουν οι διανοούμενοί μας –κυρίως οι ιστορικοί– και κάνουν διαγωνισμό ποιος θα πει την πιο μεγαλοφυή αρλούμπα. Κορδώνονται κιόλας ότι λένε τάχα μου πολύ σπουδαία πράματα, κι ας γελάει ο κόσμος. Δεν τους νοιάζει – έχουν μάθει, άλλωστε, να περιφρονούν την «πλέμπα» και τον αγράμματο, λούμπεν, οπισθοδρομικό «λαουτζίκο».

Έτσι, άλλοι λένε ότι το 1821 ήταν ένα ευρωπαϊκό γεγονός, όπου οι άξεστοι ανατολίτες μπουρτζόβλαχοι Έλληνες αποφάσισαν να μοιάσουν στους Ευρωπαίους, για να εκσυγχρονιστούν και να γίνουν άνθρωποι. Άλλοι λένε ότι δεν υπήρχαν τότε Έλληνες αλλά περιφερόμενοι τσομπαναραίοι χωρίς εθνική ταυτότητα, ενώ την ελληνική ταυτότητα την κατασκεύασαν οι αστοί διανοούμενοι και την επέβαλε το σύγχρονο κράτος με το ζόρι. Άλλοι λένε ότι οι κλεφταρματωλοί θέλανε απλώς μερίδιο από τη φορολογία και τα σπάσανε με τους πασάδες στη μοιρασιά.  Άλλοι, πάλι, βρίσκουν λανθασμένη ενέργεια την Επανάσταση και πιστεύουν ότι θα ήμασταν καλλίτερα αν παραμέναμε ραγιάδες (Όπως και σήμερα, που πολλοί προτιμούν να γίνουμε ξανά μια επαρχία στη σύγχρονη οθωμανική αυτοκρατορία του Ερντογάν, μήπως εξασφαλίσουν έτσι τη θεσούλα και το πορτοφόλι τους).

Για μια Δημοκρατική Πατριωτική Κίνηση

Του Τάσου Χατζηαναστασίου*

Αγαπητές φίλες και φίλοι, αγαπητοί συνάδελφοι,

με την ευκαιρία του εορτασμού της εθνικής μας Παλιγγενεσίας, απευθύνομαι σε όλους εσάς για να καταθέσω τις σκέψεις μου σχετικά με τις προτεραιότητες που τίθενται για τον χώρο των εκπαιδευτικών σήμερα αλλά, όπως φαίνεται, και για πολλά ακόμη χρόνια. Το διάγγελμα του Υπουργού Παιδείας για την 25η Μαρτίου που αμφισβητεί τη συνέχεια του ελληνικού έθνους και αποφεύγει κάθε αναφορά στην Τουρκοκρατία, αλλά και στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, είναι απόλυτα συνεπές με την αποδοχή των Τούρκων ελεγκτών στα ελληνικά νησιά και όλες τις οδυνηρές υποχωρήσεις και καταστροφικές επιλογές της στα οικονομικά, κοινωνικά, εθνικά, περιβαλλοντικά θέματα. Τα επιτεύγματα της Ελληνικής Επανάστασης τείνουν πλέον να ακυρωθούν με τον πιο ταπεινωτικό τρόπο: με τη συμβολή της πολιτικής μας ηγεσίας. Όσο για τη συνδικαλιστική; Καμία παράταξη δεν θεώρησε ότι έπρεπε να αντιδράσει στο διάγγελμα του Υπουργού Παιδείας και απ’ όλες τις ΕΛΜΕ της χώρας μόνο η ΕΛΜΕ Αργολίδας αντέδρασε με ψήφισμα στις δηλώσεις του Υπουργού που αμφισβητούν την γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού.

Ἡ Ἁγία Τριάδα ὡς ἐπαναστατικὸ κάλεσμα ἀπὸ τὸ 1821 ἕως σήμερα

 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ

Παρασκευή, 25 Μάρτιος 2016

Τὴν ἡμέρα ποὺ ἡ Ἐκκλησία γιορτάζει τὸ χαρμόσυνο ἄγγελμα τῆς λύτρωσης τοῦ ἀνθρώπινου Γένους ἀπὸ τὴν Πτώση καὶ ἀπὸ τὰ δεσμὰτοῦ θανάτου μὲ τὴν προοπτικὴ τῆς Ἀνάστασης, τὸ Γένος τῶν Ἑλλήνων γιορτάζει τὸν Ἀγώνα γιὰ τὴ λύτρωση ἀπὸ τὴν μακραίωνηὀθωμανικὴ δουλεία καὶ τυραννία καὶ τὴν οἰκοδόμηση μιᾶς Πατρίδας ἐλεύθερης, ποὺ θὰ ἐγγυᾶται τὴν ἐλευθερία καὶ τὴν κοινωνικὴδικαιοσύνη στοὺς πολίτες της.

Φυσικὴ συνέπεια τοῦ Ἀγώνα ποὺ ξεκίνησε «γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν Πίστη τὴν ἁγία καὶ τῆς Πατρίδος τὴν ἐλευθερία» ἦταν, τὸ πρῶτο ἐπαναστατικὸ Σύνταγμα τοῦ 1822 νὰ ἔχει ψηφιστεῖ στὸ ὄνομα «τῆς Ἁγίας καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος». 

Ἡ Ἁγία Τριάδα, ποὺ στὰ χρόνια τῆς δουλείας λειτούργησε ὡς σημεῖο ἀναφορᾶς καὶ αὐτοσυνειδησίας τοῦ ὑπόδουλου Γένους, ἔγινε ἐπαναστατικὸ κάλεσμα τὸ 1821. Μέχρι σήμερα, παραμένει στὸ Συντάγμα τῆς χώρας, ὄχι μόνον ὡς ἐπαναστατικὸ κάλεσμα ἐλευθερίας, ἀλλὰ καὶ ὡς κάλεσμα γιὰ μιὰ κοινωνία, ὅπου θὰ κυριαρχοῦν ἡ ἐλευθερία, ἡ ἰσονομία, ἡ κοινωνικὴ δικαιοσύνη καὶ ἡ κατοχύρωση τῶν δικαιωμάτων τῶν πολιτῶν, εἴτε πιστεύουν σ’ αὐτὴν εἴτε ὄχι.

Η απελευθέρωση της Καλαμάτας

Επαναστατικός αναβρασμός επικρατούσε στη Μάνη τον Μάρτιο του 1821. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης βρισκόταν στην Καρδαμύλη και οι Φιλικοί είχαν κάμψει τις αντιρρήσεις του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη για το άκαιρο του ξεσηκωμού.

Στα μέσα του μηνός ένα πλοίο φορτωμένο με πολεμοφόδια, σταλμένο από τους Φιλικούς της Σμύρνης, φθάνει στο λιμάνι του Αλμυρού, έξω από την Καλαμάτα. Ο Νικηταράς και ο Αναγνωσταράς με τους άνδρες τους αναλαμβάνουν να μεταφέρουν το πολύτιμο φορτίο σε ασφαλές μέρος.

Οι οθωμανικές αρχές της Καλαμάτας πληροφορούνται το γεγονός και ενεργώντας αφελώς ζητούν να μάθουν από τους προκρίτους το περιεχόμενο του φορτίου και γιατί συνοδεύεται από ενόπλους. Αυτοί τους απαντούν ότι οι ένοπλοι είναι χωρικοί που συνοδεύουν φορτία λαδιού για το φόβο των ληστών. Ο βοεβόδας της Καλαμάτας Σουλεϊμάν αγάς Αρναούτογλου πείθεται και ζητά τη βοήθεια των Μανιατών, που στέλνουν στην πόλη 150 άνδρες, υπό τον Ηλία Μαυρομιχάλη (20 Μαρτίου).

Από τις 17 Μαρτίου, όμως, οι πρόκριτοι της Μάνης, υπό την αρχηγία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, είχαν υψώσει τη σημαία της επανάστασης στην Τσίμοβα, σημερινή Αρεόπολη της Λακωνίας. Ο παπάς του χωριού όρκισε και ευλόγησε τα όπλα των καπεταναίων και των παλικαριών τους στην Εκκλησία των Ταξιαρχών. Οι ατίθασοι Μανιάτες ξεκίνησαν την Επανάσταση, οκτώ μέρες πριν από τη συμβατική της έναρξη.

"Μόνον δε το Ελληνικόν αυτό βοηθεί εαυτώ..."

Γερομοριάς

Το ΝΕΟΝ ΕΘΝΟΣ, κραυγάζουν οι "αναθεωρητές" της ιστορίας. Η γέννεση ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ /ΚΡΑΤΟΥΣ σε σειρά εκπομπών ο ΣΚΑΪ.

Με την επανάσταση του ’21 δημιουργήθηκε ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΕΘΝΟΣ, μηρυκάζει αδιάβαστος και πάλι μετά την κατάργηση της Ποντιακής Γενοκτονίας ο κ. Φίλης.

Αλλά ας μου εξηγήσουν οι αποδομητές της ιστορίας μας πώς ο Θεόδωρος Λάσκαρις 800 ολόκληρα χρόνια πριν το 1821 ομιλούσε για "ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΦΥΛΗ" και "ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ";

Παραθέτουμε το απόσπασμα:

"Ο Λάσκαρης, είναι από τους λίγους μεσαιωνικούς Έλληνες αυτοκράτορες ή γενικά ηγέτες που κατάλαβαν την ανάγκη ενός στρατού με λιγότερους μισθοφόρους και περισσότερους ντόπιους, ή όπως αναφέρει άλλού ο ίδιος: της «ελληνίδος φυλής» ώστε να σχηματίσει δυνατό στρατό στον οποίο το «Ελληνικόν» να μπορεί να στηρίξει την εμπιστοσύνη και τις ελπίδες του.

Κινείται γαρ η έχθρα τω πλήθει και τα έθνη μάχεται καθ’ημών.
Και τις ο βοηθήσων ημίν;
Πέρσης πως βοηθήσει τω Έλληνι;
Ιταλός και μάλιστα μαίνεται,
Βούλγαρος προφανέστατα,
Σέρβος τη βία βιαζόμενος και συστέλλεται, ο δ’ημέτερος τάχα, τάχα δη ου των ημετέρων κατά αλήθειαν,
μόνον δε το Ελληνικόν αυτό βοηθεί εαυτώ...

Θεόδωρος Β' Λάσκαρης, 1255μΧ"

Ευχαριστώ τη φίλη Αντιγόνη Ι.
Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com

Η Φιλική Εταιρεία

Νίκος Καρβούνης*

Η Επανάσταση του 1821 χρωστά την οργάνωσή της στη Φιλική Εταιρεία.

Γι’ αυτή την Εταιρεία εγράφτηκαν αρκετά, χωρίς ακόμα να έχει ολοκληρωθεί συστηματικά η μελέτη της ιστορίας της και του έργου της. Και έτσι, εκτός από το «Δοκίμιον Ιστορικόν περί της Φιλικής Εταιρείας» του Ιωάννου Φιλήμονος, τυπωμένο στο Ναύπλιο το 1834 και από το βιβλίο του Τάκη Κανδηλώρου «Η Φιλική Εταιρεία» τυπωμένο στην Αθήνα το 1926, λίγα και σκόρπια και συμπτωματικά είνε τα εφόδια που απομένουν γι’ αυτή τη μελέτη:

Τα απομνημονεύματα του Νικ. Υψηλάντη, κάποια δημοσιεύματα κατά της Εταιρείας και κάποιες απαντήσεις Φιλικών, στις πρώτες εφημερίδες που βγήκαν μετά την ίδρυση του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Όσο για τον ιστορικό τον Παπαρρηγόπουλο, αυτός στο σχετικό κεφάλαιο της «Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους» εβασίστηκε για τα ιστορικά δεδομένα στις πληροφορίες του Ιωάννου Φιλήμονος. Μια ενδιαφέρουσα συμβολή για τη μελέτη των πρώτων ενεργειών της Εταιρείας στην Οδησσό και στην νότιο Ρωσσία γενικά, καθώς και στις δυο ηγεμονίες – τη Μολδαυία και τη Βλαχία – που βρίσκονταν τότες κάτω από ηγεμόνες Φαναριώτες και όπου ζούσανε χιλιάδες Έλληνες έμποροι, επαγγελματίες και υπάλληλοι της Φαναριώτικης διοίκησης, θάτανε το μασωνικό αρχείο του Βουκουρεστίου, όπου σώζονται μερικά χαρτιά μασωνικών στοών της Βεσσαραβίας και της Οδησσού, που μέλη τους ήτανε οι πρώτοι Φιλικοί.

Δημήτρης Λάγιος / 4 Επαναστατικά τραγούδια του Ρήγα Φεραίου

"4 Επαναστατικά τραγούδια" του Ρήγα Φεραίου
Μουσική ανασύνθεση: Γεώργιος Γ. Λαδάς
Ενορχήστρωση-Διεύθυνση Ορχήστρας-Ερμηνεία: Δημήτρης Λάγιος
Πρόκειται για τον πρώτο δίσκο που κυκλοφόρησε ο Δ.Λάγιος, το 1975 με την φροντίδα του ιστορικού Γεωργίου Λαδά, ο οποίος προλογίζει το κάθε τραγούδι. Ο δίσκος κυκλοφόρησε εκτός εμπορίου σε 1000 μόλις αντίτυπα κι όπως ήταν φυσικό γρήγορα εξαφανίστηκε από το προσκήνιο και ξεχάστηκε εντελώς.

1. Θούριος
2. Ύμνος Πατριωτικός
3. Επαναστατικό Τραγούδι
4. Ω, Παιδιά μου, Ορφανά μου (βασισμένο στη μουσική της "Μασσαλώτιδας")

Ένα σχόλιο για το ανιστόρητο μήνυμα του υπουργού Παιδείας για την 25η Μαρτίου!!!

Το  διαβάσαμε, το ξαναδιαβάσαμε. βάλαμε και τα πρεσβυωπικά γυαλιά μας και το ματακοιτάξαμε... ΤΙΠΟΤΑ!!!

Πουθενά η λέξη Τούρκος, δυνάστης, τύραννος! 

Μα ούτε και σκλαβιά & λευτεριά, Ζάλογγο & Μεσολόγγι, Καραϊσκάκης & Κολοκοτρώνης.

Δεν υπάρχει κύριε υπουργέ μας, ούτε παρελθόν, ούτε μέλλον στο καινούριο έθνος σας με τέτοια ανάγνωση της ιστορίας, σκλάβοι του "πολιτικά ορθού" της σύγχρονης Ευρώπης, όπως την αποκαλείτε, οι σύγχρονοι νεοέλληνές σας.

Γιατί οι Έλληνες του Νικηταρά του Τουρκοφάγου και του Μακρυγιάννη καλά γνωρίζουν ότι το 1821 κατέκτησαν με την κόψη του σπαθιού την τρομερή τη λευτεριά τους, απ' τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά.

Και ακόμη, η 25η Μαρτίου είναι μνημόσυνο ιερό κύριε "υπουργέ μου", και η ΑΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ιερή ημέρα της εθνικής παλιγγενεσίας του διαχρονικά αθάνατου ελληνικού έθνους.

ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ:

Η 25^η  Μαρτίου συμβολίζει τα γενέθλια της σύγχρονης Ελλάδας. Γι αυτό και τα γιορτάζουμε με δυναμισμό κάθε χρόνο, ανανεώνοντας τη ματιά μας στην Επανάσταση του 1821, καθώς τη στοχαζόμαστε μέσα σε νέες κάθε φορά συνθήκες.

Επίκεντρο της γιορτής, διαχρονικά, είναι το σχολείο, όχι μόνο γιατί τα παιδιά, ως οι νέοι πολίτες πρέπει να μάθουν να τιμούν και να σέβονται την πατρίδα τους, αλλά και γιατί η παιδεία έπαιξε τον αποφασιστικό ρόλο στη γέννηση και στη δημιουργία της εθνικής μας συλλογικότητας.

Στα χρόνια πριν από την Επανάσταση υπήρξε μια έκρηξη ενδιαφέροντος για το σχολείο και για το βιβλίο. Ακόμη και μικρές, απομονωμένες, ορεινές ή νησιωτικές κοινότητες, με τους πενιχρούς οικονομικούς τους πόρους, αναζήτησαν δασκάλους, συντήρησαν σχολεία, δημιούργησαν βιβλιοθήκες. 

Αλλά και αυτοί που έδωσαν το περιεχόμενο ιδεών του καινούργιου έθνους, από τον Κοραή έως τον Καποδίστρια – και παρά τις ιδεολογικές και πολιτικές τους διαφορές – στην ανάπτυξη της παιδείας συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον τους και αφιέρωσαν τις δραστηριότητές τους. Η εκπαίδευση υπήρξε ο μοχλός με τον οποίο η κοινωνία μας αναδύθηκε στη χορεία των εθνών της σύγχρονης Ευρώπης. Μοχλός και κινητήρια δύναμη, τόσο πριν, όσο και έπειτα από την Επανάσταση.

25η Μαρτίου 1821-25η Μαρτίου 2016, βίοι παράλληλοι

Του Γιώργου Καραμπελιά από τη Ρήξη φ. 121

Στις αρχές του 19ου αιώνα, λίγο πριν την Επανάσταση του ’21, ο Ιωάννης Καποδίστριας και ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος σε δύο υπομνήματα, ο πρώτος προς τον τσάρο το 1811 και ο δεύτερος προς τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις το 1820, υπολόγιζαν τον αριθμό των Ελλήνων σε 7 έως 9 εκατομ., ανάλογο με εκείνον των Τούρκων και με τα 9 εκατ. της κοσμοκράτειρας Αγγλίας την ίδια εποχή.
Οι Σέρβοι, οι Ρουμάνοι και οι Βούλγαροι δεν ξεπερνούσαν, μαζί, τα 3 εκατ. Κατανοούμε έτσι γιατί, από τονΡήγα ως την Φιλική Εταιρεία, το όραμα των Ελλήνων για το μελλοντικό τους κράτος, είχε βυζαντινές διαστάσεις – εξ ου και η επανάσταση στη Μολδοβλαχία, παράλληλα με την Πελοπόννησο και τα σχέδια για μια επαναστατική εξέγερση των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Αυτός ο ελληνισμός, που έσφυζε από ζωτικότητα και πρωτοστατούσε στην οικονομική και πνευματική ζωή της ανατολικής Μεσογείου και της νοτιοανατολικής Ευρώπης –από την Οδησσό και τον Πόντο έως τη Βιέννη–, υπήρξε και ο πρωταγωνιστής της μεγαλύτερης επανάστασης των αρχών του 19ου αιώνα που συντάραξε την Ευρώπη και τον κόσμο.
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία βρισκόταν σε κρίση τουλάχιστον έναν αιώνα πριν, από τις απαρχές του 18ου αιώνα, και παρ’ ότι σκωληκόβρωτη συντηρούνταν ακριβώς γιατί Εγγλέζοι, Γάλλοι και Αυστριακοί, επιθυμούσαν την επιβίωσή της. Τόσο απέναντι στον ρωσικό κίνδυνο, όσο και απέναντι στην πιθανότητα ανασυγκρότησης ενός ελληνικού κράτους, στα όρια του ύστερου Βυζαντίου, που θα αποτελούσε ισχυρό ανταγωνιστή τους στην ανατολική Μεσόγειο.
Έτσι η επανάσταση δεν αντιμετώπιζε μόνον την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά και τις δυτικές δυνάμεις, που μέχρι το 1824 συντάσσονταν ανοιχτά με τους Οθωμανούς μαζί με την Αυστρία του Μέττερνιχ· τέλος είχαν να αντιμετωπίσουν την εσωτερική διχόνοια και τις διαμάχες ενός λαού διάσπαρτου σε μια τεράστια περιοχή. Οι Έλληνες μόνοι τους (διότι και η Ρωσία, πιστή στην Ιερά Συμμαχία, είχε εγκαταλείψει τους Έλληνες στην τύχη τους και στα χέρια των Εγγλέζων) έπρεπε να αντιμετωπίσουν αυτούς τους τρεις δαίμονες που έχουν σφραγίσει τη νεότερη ιστορία μας. («Αραπιάς άτι, Γάλλου νους, βόλι Τουρκιάς, τοπ’ Άγγλου, πέλαγο μέγα πολεμά, βαρεί το καλυβάκι», γράφει με απαράμιλλη ενάργεια και πυκνότητα ο Σολωμός).

Κώστας Ζουράρις - «1821 - 1922 - 1974»

Διάλεξη του Πολιτειολόγου - Συγγραφέα και πρώην Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Paris VIII κ. Κώστα Ζουράρι με θέμα «1821 - 1922 - 1974», η οποία έγινε στις 23 Μαρτίου 2015 στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Ασπροπύργου.

To ’21 του κυρίου Αριστείδη Μπαλτά

Των Γιώργου Καραμπελιά και Νικόλα Δημητριάδη

Ο νέος υπουργός Εθνικής Παιδείας, Αριστείδης Μπαλτάς, εξέδωσε μια ανακοίνωση προς τους καθηγητές των σχολείων, ενόψει της επετείου της 25ης Μαρτίου. Φοβούμενος μήπως η επέτειος φέρει «πλήξη» στους μαθητές, επεχείρησε να της προσδώσει ένα νέο νόημα. Και κατέληξε… στον Θάνο Βερέμη και τη θλιβερή σειρά «1821: η γέννηση ενός έθνους» του Σκάι… Ο κύριος Μπαλτάς προσπάθησε να διασκεδάσει την πλήξη των μαθητών υποστηρίζοντας ότι η ελληνική Επανάσταση υπήρξε… ένα «τέκνο του Διαφωτισμού», ότι ζήτησε ισότητα, αδελφότητα και ελευθερία, ότι ήρθε σε ρήξη με την αυτοκρατορική και θεολογική τάξη του Μεσαίωνα (την «καθαγιασμένη καθεστηκυία τάξη»), ότι ο στόχος της ήταν, όχι βέβαια η εθνική απελευθέρωση αλλά η πολιτειακή αλλαγή… Να φύγει ο Σουλτάνος, δηλαδή, για να κυβερνήσει ο… «κυρίαρχος λαός»…

Κλασικός αστικός φιλελευθερισμός, λοιπόν, πασπαλισμένος με ολίγον πολυπολιτισμό και ανεκτικότητα (ως απαραίτητα, πλέον, συμπληρώματα του πρώτου). Είναι λογικό, πως, θέτοντας το ’21 σε ένα τέτοιο πλαίσιο, το μοναδικό παράλληλο γεγονός που θα μπορούσε να σκεφτεί ο κύριος Μπαλτάς ήταν η αμερικανική Επανάσταση. Το ίδιο, δηλαδή, που συνέβη και με τον κύριο Βερέμη, ο οποίος εμπνεύστηκε τη σειρά του Σκάι από την «αμφιλεγόμενη» αμερικανική ταινία «Birth of a nation»…