Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΡΩΣΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΡΩΣΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τρίτη 3 Μαΐου 2022
Στην Ουκρανία απομυθοποιούνται οι επαγγελματίες του πολέμου
Στην Ουκρανία απομυθοποιούνται οι επαγγελματίες του πολέμου: Οι στρατοί που γεννιούνται μέσα σε επαναστάσεις έχουν ένα πλεονέκτημα απέναντι στους αντιπάλους τους. Είναι
Παρασκευή 8 Απριλίου 2022
ΣΕΡΓΚΕΪ ΚΑΡΑΓΚΑΝΩΦ, ΓΙΑ ΤΗ ΡΩΣΙΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΡΞΙΑΚΟΣ
*
Ο πρώην σύμβουλος του προέδρου Πούτιν μιλάει για το πώς η Ρωσία βλέπει τον πόλεμο στην Ουκρανία, τους ρωσικούς φόβους για το ΝΑΤΟ και την Κίνα, και το μέλλον του δυτικού φιλελευθερισμού
Συνέντευξη στον Μπρούνο Μασάες(μετάφραση Γιώργος Πινακούλας)
Πρώην προεδρικός σύμβουλος τόσο του Μπορίς Γέλτσιν όσο και του Βλαντίμιρ Πούτιν, ο Σεργκέι Καραγκάνωφ είναι επίτιμος πρόεδρος της μοσχοβίτικης δεξαμενής σκέψης Συμβούλιο για την Εξωτερική και Αμυντική Πολιτική. Του αποδίδονται πολλές κομβικές ιδέες της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής, από το λεγόμενο Δόγμα Καραγκάνωφ για τα δικαιώματα των Ρώσων που ζουν στο εξωτερικό μέχρι την αρχή της «δημιουργικής καταστροφής», γνωστής επίσης ως «Δόγμα Πούτιν». Ο Καραγκάνωφ συνδέεται τόσο με τον Πούτιν όσο και με τον Υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρώφ και έχει συνδιαμορφώσει πολλές από τις ιδέες που οδήγησαν στον πόλεμο στην Ουκρανία – παρόλο που έχει επίσης εκφράσει τη διαφωνία του με την ιδέα μιας μακροχρόνιας κατοχής της χώρας.
Ο Καραγκάνωφ προωθεί την ιδέα της «Μεγάλης Ευρασίας» και υποστηρίζει τη στενότερη συνεργασία με την Κίνα. Είναι γνωστός ως γεράκι της εξωτερικής πολιτικής και ισχυρίζεται ότι η μακρά κυριαρχία της Δύσης στη διεθνή πολιτική φτάνει τώρα στο τέλος της. Στις 28 Μαρτίου ο αρθρογράφος του New Statesman Μπρούνο Μασάες πήρε συνέντευξη από τον Καραγκάνωφ σχετικά με τις απόψεις του για τον πόλεμο –μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται αμφιλεγόμενες δηλώσεις σχετικά με την ουκρανική κρατική υπόσταση και την αποναζιστικοποίηση, με τις οποίες θα διαφωνούσαν όσοι ζουν εκτός Ρωσίας– και για το μέλλον της φιλελεύθερης διεθνούς τάξης.
Η συνέντευξη του Σεργκέι Καραγκάνωφ στον Μπρούνο Μασάες δημοσιεύτηκε με τον τίτλο «“Russia cannot afford to lose, so we need a kind of a victory”: Sergey Karaganov on what Putin wants» ( New Statesman, 2.4.2021.).
~.~
Μπρούνο Μασάες: Γιατί η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία;
Σεργκέι Καραγκάνωφ: Εδώ και 25 χρόνια, άνθρωποι όπως εγώ λέγαμε ότι αν το ΝΑΤΟ και οι Δυτικοί σύμμαχοι επεκταθούν πέρα από κάποιες κόκκινες γραμμές, ειδικά στην Ουκρανία, θα γίνει πόλεμος. Προέβλεψα αυτό το σενάριο ήδη απ’ το 1997. Το 2008 ο Πρόεδρος Πούτιν είπε ότι αν η συμμετοχή της Ουκρανίας στη συμμαχία γίνει πιθανότητα, τότε θα πάψει να υπάρχει Ουκρανία. Δεν εισακούστηκε. Συνεπώς, ο πρώτος αντικειμενικός στόχος είναι το τέλος της επέκτασης του ΝΑΤΟ. Ακόμα δύο αντικειμενικοί στόχοι προστέθηκαν: ο πρώτος είναι η αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας· ο άλλος είναι η αποναζιστικοποίηση, επειδή υπάρχουν άνθρωποι στη ρωσική κυβέρνηση που ανησυχούν για την άνοδο του υπερεθνικισμού στην Ουκρανία σε βαθμό που πιστεύουν ότι αρχίζει να μοιάζει με τη Γερμανία της δεκαετίας του 1930. Υπάρχει επίσης ο στόχος ν’ απελευθερωθούν οι δημοκρατίες του Ντονμπάς από οκτώ χρόνια διαρκών βομβαρδισμών.
Τρίτη 5 Απριλίου 2022
Θα γονατίσουν οι κυρώσεις τη ρωσική οικονομία;
Σε προηγούμενη σειρά άρθρων μου είχα προειδοποιήσει πολύ πρώιμα, ότι ο πόλεμος Μπάϊντεν-Πούτιν θα καταλήξει χωρίς νικητή και θα είναι lose-lose. Ειδικά για τις κυρώσεις έχω αρθρογραφήσει, υποστηρίζοντας ότι δεν θα έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι κυρώσεις δεν θα λειτουργήσουν μόνο ως μοχλός πίεσης της Ρωσίας, αλλά θα λειτουργήσουν αρνητικά και για τις οικονομίες της Δύσης. Και τολμώ να πω ότι όπως εξελίσσονται τα πράγματα το επιβεβαιώνουν.
Η εμμονή του Μπάϊντεν και των Ευρωπαίων για κυρώσεις, βασίζονται σε ένα παλαιό δόγμα που δοκιμάστηκε τις προηγούμενες δεκαετίες χωρίς επιτυχία κατά Ιράν και Βενεζουέλας. Έχει σκοπό να πιέσει τα εκεί καθεστώτα να αλλάξουν να προσαρμοστούν στις επιταγές της Δύσης τόσο γεωπολιτικά, όσο και οικονομικά. Τόσες δεκαετίες κυρώσεων στο Ιράν, με απαγόρευση ουσιαστικά της διάθεσης του πετρελαίου και του φυσικού του αερίου, υπήρξε κάποια μεταστροφή; H Βενεζουέλα, η οποία καταστράφηκε οικονομικά από τις κυρώσεις, άλλαξε το καθεστώς Μαδούρο; Μάλλον χειρότερο έγινε.
Οι Ιρανοί πλέον θεωρούνται “μάστορες” στην αποφυγή κυρώσεων, η οποία είναι πλέον κλάδος της οικονομικής επιστήμης που αναπτύσσεται ραγδαία, σε χώρες όπως η Κίνα, η Ρωσία και η Ινδία. Ας πάμε στις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία. Υπήρχε περίπτωση να αλλάξει πολιτική ο Πούτιν επειδή θα του έβαζαν κυρώσεις; Κυρώσεις στην Ρωσία επιβάλλονται σε οικονομικούς τομείς, εταιρίες και φυσικά πρόσωπα από τα τέλη της δεκαετίας του 2000 χωρίς απτό αποτέλεσμα.
Υπάρχει μια παράμετρος, η οποία δείχνει “ερασιτεχνισμό” από την πλευρά του Μπάϊντεν, και έχει σχέση με τον χρόνο που επιβλήθηκαν οι κυρώσεις. Θα μπορούσαν να είχαν αποδώσει αν είχαν επιβληθεί αργότερα και όχι τώρα. Και εξηγούμαι: Ο Μπάϊντεν με τις βιαστικές κυρώσεις ουσιαστικά έκαψε αυτό το χαρτί. Γιατί; Διότι είναι άλλο πράγμα να υφέρπει ο φόβος των κυρώσεων κι άλλο να ανακοινώνεται επίσημα. Όταν ανακοινώνεται ότι θα επιβληθούν, ουσιαστικά ενεργοποιούνται αυτομάτως από την Αγορά.
Οι τράπεζες αρνούνται να εκδώσουν εγγυητικές επιστολές για αγοραπωλησίες προϊόντων μεταξύ ρωσικών εταιριών και εταιριών της Δύσης. Ο αποκλεισμός μάλιστα της Ρωσίας από το SWIFT έκανε την κατάσταση χειρότερη, φέρνοντας τους επενδυτές σε απόγνωση. Στα τέλη Φεβρουαρίου, οι αποθηκευτικοί χώροι για αέριο, πετρέλαιο και λιγνίτες είχαν “στεγνώσει” στην Ευρώπη, λόγω του κρύου χειμώνα.
Παρασκευή 1 Απριλίου 2022
Το δίδυμο Ρωσία-Κίνα και η στροφή προς τον χρυσό
Η Κίνα προχωρεί με μεγάλη ταχύτητα σε ολόκληρο το φάσμα της ψηφιακής τεχνολογίας και ήδη εφαρμόζει Σύστημα Παροχής Υπηρεσιών με αξιοποίηση της τεχνολογικής καινοτομίας των αλυσσοδεσμών (Blockchain Service Network-BSN) που εξυπηρετεί όχι μόνον τις εμπορικές συναλλαγές στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και τις διεθνείς συναλλαγές. Το σύστημα επιτηρείται από μία μεγάλη ομάδα στελεχών που δεν προέρχονται μόνον από την Κεντρική Τράπεζα, αλλά και από τους ομίλους Baidu και Tencent. Αυτό δεν είναι άσχετο από τη σχέση που αναπτύσσουν Ρωσία-Κίνα.
Πολλά επαρκώς πληροφορημένα τραπεζικά στελέχη στο Χονγκ-Κόνγκ υποστηρίζουν πως η πρόθεση της Κίνας δεν στρέφεται προς την κατεύθυνση αντικατάστασης του αμερικανικού δολαρίου με το κινέζικο γουάν, ειδικά σε περίοδο που το πετροδολάριο έχει περιπέσει σε κωματώδη κατάσταση. Αντίθετα, επιθυμεί να το παρακάμψει κυρίως στις αγορές του νοτίου ημισφαιρίου.
Η επίσημη θέση του Πεκίνου εστιάζεται στο γεγονός ότι το δολάριο οφείλει να αντικατασταθεί από δικαιώματα ανάληψης πιστώσεων (Special Drawing Rights-SDR) που θα υπόκεινται στον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Τα δικαιώματα αυτά (SDR ή και XDR) βασίζονται σε ένα συμπληρωματικό διεθνές συναλλαγματικό απόθεμα που διατηρεί το ΔΝΤ, με την αξία του να καθορίζεται από την αξία των διεθνούς εμβέλειας αποθεματικών νομισμάτων που το απαρτίζουν και των οποίων το ποσοστό συμμετοχής αναθεωρείται ανά πενταετία.
Η συνέχεια... Το δίδυμο Ρωσία-Κίνα και η στροφή προς τον χρυσό
Πέμπτη 31 Μαρτίου 2022
Η Ινδία δοκιμάζει διπλωματικούς ελιγμούς στο Ουκρανικό, αλλά η Ρωσία είναι ένας δύστροπος εταίρος
Της Leela Jacinto* στο France24, 22 Μαρτίου
μετάφραση, Αντώνης Σπυρόπουλος
Η αποτυχία της Ινδίας να καταδικάσει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αντανακλά τις μακροχρόνιες σχέσεις της με τη Μόσχα. Όμως, καθώς ο πόλεμος εισέρχεται σε μια πιο βάναυση φάση, το τίμημα της στάσης της μπορεί να αποβεί πολύ υψηλό γι’ αυτήν, ακόμη και αν το αντίτιμο είναι φθηνό ρωσικό πετρέλαιο και όπλα, αν φέρει τους ιστορικούς αντιπάλους του Νέου Δελχί πιο κοντά στη Μόσχα.
Ο ηγέτης της μεγαλύτερης δημοκρατίας στον κόσμο δυσκολεύεται να πει τη λέξη που κυριαρχεί στα πρωτοσέλιδα και στον διπλωματικό κόσμο για σχεδόν ένα μήνα. Το «Ουκρανικό» βρίσκεται στην κορυφή της πολυμερούς και διμερούς ατζέντας από τότε που η Ρωσία ξεκίνησε την εισβολή της τον περασμένο μήνα, αλλά ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι δείχνει αποφασισμένος να αποφύγει το θέμα με κάθε κόστος.
Σε μια έκτακτη σύνοδο κορυφής μεταξύ των ηγετών της Αυστραλίας και της Ινδίας τη Δευτέρα, ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας Σκοτ Μόρισον άνοιξε τη συνάντηση αναφερόμενος στο «το πολύ οδυνηρό σκηνικό του πολέμου στην Ευρώπη» και στην «παράνομη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία».
Στις δηλώσεις του ο Μόντι, εν αντιθέσει, παράκαμψε την αναφορά επί του θέματος, αναφερόμενος για εμπόριο, τεχνολογία και κρίκετ. Ωστόσο, οι σύμμαχοι της Ινδίας υπογραμμίζουν την εσκεμμένη παράλειψη του Μόντι να αναφερθεί στον πόλεμο της Ουκρανίας μαζί με την επίμονη αποτυχία του Νέου Δελχί να επικρίνει τη ρωσική επιθετικότητα – και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτή η στάση δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι κρίκετ.
Τις τελευταίες εβδομάδες, η Ινδία απείχε πέντε φορές από την καταδίκη της εισβολής στον ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένου ενός ψηφίσματος του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (UNHRC) που απαιτεί την ανεξάρτητη έρευνα για τις ρωσικές παραβιάσεις στην Ουκρανία.
Κερδισμένοι και χαμένοι στον ουκρανικό πόλεμο
«Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία και ο πόλεμός του εναντίον της Ουκρανίας αποτελεί μια στρατηγική αποτυχία για τη Μόσχα», δήλωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν για τον ουκρανικό πόλεμο και χαρακτήρισε τον Πούτιν, μεταξύ άλλων, «χασάπη», προκαλώντας αντιδράσεις κάποιων ευρωπαίων ηγετών, όπως του προέδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν.
Τα όσα είπε ο Αμερικανός πρόεδρος, πιθανότατα δεν εκφράζουν έναν “ευσεβοποθισμό”, αλλά μάλλον του “ξέφυγαν” λόγια αποκαλυπτικά των αμερικανικών στόχων για την Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν. Αυτά όμως δεν έχουν την ομόφωνη αποδοχή της ΕΕ. Το πως συνδέονται οι αμερικανονατοϊκοί στόχοι με τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ (οικονομικά, ενεργειακά, στρατιωτικά, διπλωματικά) και με τα αντίστοιχα συμφέροντα της Ε.Ε., θα πρέπει να το αντελήφθησαν οι ευρωπαίοι ηγέτες στην κοινή Σύνοδο Κορυφής ΝΑΤΟ-ΕΕ. στις Βρυξέλλες.
Το φυσικό αέριο ήταν πιο ψηλά στην ατζέντα της κοινής αμερικανονατοϊκής-ευρωπαϊκής Συνόδου, από τα θύματα των ρωσικών βομβαρδισμών στην Ουκρανία! Βέβαια, το αμερικανικό φυσικό αέριο, που θα διοχετεύεται στην Ευρώπη, θα είναι λίγο πιο ακριβό από το ρωσικό, αλλά αυτά έχουν οι “συμφωνίες”…
Μία άλλη εξέλιξη είναι ότι οι πολυεθνικές κατασκευαστικές εταιρίες με έδρα τις ΗΠΑ, θα αναλάβουν την ανοικοδόμηση των καταστραμμένων από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς μεγάλων πόλεων της Ουκρανίας, με το κόστος (δεκάδων δισεκατομμυρίων) να το καταβάλουν οι Ουκρανοί και η “χορηγός” της αμερικανικής διπλωματίας ΕΕ. Στην ΕΕ οι διαφωνίες είναι πλέον καθεστώς, όπως και στον πόλεμο στην Ουκρανία, που επιδρά υπονομευτικά στο πολιτικό κύρος και διαλυτικά για τη συνοχή της.
Ουκρανικός πόλεμος
Η συνέχεια... Κερδισμένοι και χαμένοι στον ουκρανικό πόλεμο
Γ.Αδαλής:Οι ενεργειακές,οικονομικές,επισιτιστικές,συνέπειες ενός κάθετα πολωμένου κόσμου - Γιατί η Ευρώπη μπαίνει σε ενεργειακό αδιέξοδο, το LNG δεν την καλύπτει (Β΄ Μέρος)
Ο οικονομέτρης – αναλυτής Γιώργος Αδαλής, μιλάει στον 98.4 για τις παγκόσμιες ανατροπές και ανακατατάξεις σε οικονομία, ενέργεια και επισιτιστικά, σημειώνοντας ότι ειδικά στην Ευρώπη μπαίνουμε σε χρόνια πληθωρισμού διαρκείας με ότι συνεπάγεται αυτό.
Το πιθανότερο είναι πως με τις σφαίρες επιρροής γυρίζουμε σε ένα μοντέλο 200 χρόνια πίσω, όπου τα χρηματοοικονομικά παιχνίδια για τους λαούς, έχουν μικρή σημασία, όταν ζητήματα φτώχειας, ενεργειακής και επισιτιστικής κρίσης , γίνονται πρώτης προτεραιότητας ακόμη και για τον ευρωπαϊκό χώρο.
Γιατί η Ευρώπη μπαίνει σε ενεργειακό αδιέξοδο, το LNG δεν την καλύπτει
(Β΄ Μέρος)
Ο οικονομέτρης- αναλυτής Γιώργος Αδαλής , μιλάει στον 98.4 για το πώς αυτοπαγιδεύεται ενεργειακά η Ευρώπη στο μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι που με επίκεντρο την Ουκρανία, πυροδοτεί εξελίξεις σε όλες τις δραστηριότητες των χωρών. Εξηγεί γιατί η Ρωσία σε αυτή την φάση από τις κυρώσεις στο τομέα της ενέργειας δεν χάνει με την άνοδο στις τιμές των ορυκτών καυσίμων. Παράλληλα εξηγεί με αριθμητικά δεδομένα γιατί η μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου με LNG πλοία, δεν μπορεί πέρα από τις ακριβές τιμές, να καλύψει ούτε τα στοιχειώδη ενεργειακά σε επάρκεια της Ευρώπης, αφού ο υπαρκτός στόλος τέτοιων πλοίων και η όποια ενίσχυση του δεν επαρκεί σε καμία περίπτωση. Μιλάει ακόμη για την ανάγκη άμεσης αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου υποθαλάσσια της Ελλάδας, αλλά και τα μεγάλα γεωοικονομικά παιχνίδια που είναι σε εξέλιξη , με τους μεγάλους κερδισμένους και χαμένους μιας κρίσης , που «κλειδί» όπως είπε είναι η Ειρήνη, ώστε να μειωθούν άμεσα τα ασφάλιστρα γεωπολιτικού κινδύνου , που εκτοξεύουν τις τιμές .
Πετρο-Ρούβλι: Γιατί οι Δυτικές χώρες θα καταλήξουν να αγοράζουν Ρωσικό αέριο με Ρούβλια.
· Συνέντευξη του
Paul Craig Roberts
στο Σπούτνικ για το Πετρο-
Ρούβλι
Μετάφραση: ΡΕΣΑΛΤΟ
28 Μαρτίου 2022
Ρεπορτάζ: Αικατερίνα Μπλινόβα
Η Ρωσία δεν θα προμηθεύει αέριο δωρεάν εάν η ΕΕ αρνηθεί να πληρώσει σε ρούβλια, δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ στις 28 Μαρτίου ως απάντηση στην αντίδραση που έδειξαν οι δυτικές χώρες που υποχρεώθηκαν από τη Μόσχα να χρησιμοποιήσουν ρούβλια στο ενεργειακό εμπόριο με τη Ρωσία.
«Οι χώρες που επιβάλλουν κυρώσεις με τις οποίες έχουν παραβιάσει όλες τις συμβάσεις τους με τη Ρωσία δεν έχουν το δικαίωμα να παραπονιούνται ότι η Ρωσία παραβιάζει μία σύμβαση σε αντάλλαγμα», λέει ο Δρ Πολ Κρεγκ Ρόμπερτς, αμερικανός οικονομολόγος και πρώην βοηθός υπουργός Οικονομικών υπό τον Ρόναλντ Ρίγκαν. «Εάν οι χώρες αρνηθούν να πληρώσουν, ο Πούτιν θα πρέπει να σταματήσει αμέσως την παροχή ενέργειας. Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε ήδη να το έχει κάνει πριν ξεκινήσει τη στρατιωτική του επιχείρηση στο Ντονμπάς. Είναι παράλογο για τη Ρωσία να κρατά ζωντανές τις οικονομίες των χωρών που στέλνουν όπλα στους Ουκρανούς Ναζί για να σκοτώσουν Ρώσους».
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν διέταξε στις 23 Μαρτίου τη Ρωσική Κεντρική Τράπεζα και την κυβέρνηση να επεξεργαστούν τα μέσα για τις πληρωμές σε ρούβλια για τις εξαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου από τα έθνη που χαρακτηρίστηκαν ως «μη φιλικά» από τη Μόσχα. Ο κατάλογος των ξένων κρατών που διέπραξαν «μη φιλικές ενέργειες», συμπεριλαμβανομένων κυρώσεων και κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων, κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας και ρωσικών νομικών ή φυσικών προσώπων, καταρτίστηκε από την κυβέρνηση νωρίτερα αυτόν τον μήνα.
Ο Ρώσος πρόεδρος εξήγησε ότι αφού οι δυτικές χώρες «πάγωσαν» τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία σε δολάρια και ευρώ, κατέστη σαφές ότι «η παροχή των αγαθών μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις Ηνωμένες Πολιτείες και η αποδοχή πληρωμών σε δολάρια, ευρώ και διάφορα άλλα νομίσματα δεν έχει κανένα ουσιαστικό νόημα για εμάς».
Η εντολή του Πούτιν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία, προκαλώντας σύγχυση, απόρριψη και εκνευρισμό μεταξύ των κρατών που επέβαλαν σκληρές κυρώσεις στη Ρωσία για την ειδική της επιχείρηση αποστρατιωτικοποίησης και αποναζισμού της Ουκρανίας σύμφωνα με το Άρθρο 51 του Χάρτη του ΟΗΕ.
Η Ιαπωνία είπε ότι είναι «αβέβαιο» το πώς η Ρωσία θα χειριστεί τις απαιτούμενες πληρωμές σε ρούβλια για την ενέργειά της. Ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς υποστήριξε την περασμένη Παρασκευή ότι τα συμβόλαια «όριζαν σαφώς» ότι οι ρωσικοί υδρογονάνθρακες θα έπρεπε να πληρώνονται σε ευρώ. Από την πλευρά του, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν είπε σε δημοσιογράφους το Σάββατο ότι η ρωσική κίνηση «δεν είναι σύμφωνη με τα υπογεγραμμένα και δεν βλέπω τον λόγο να την αποδεχτούμε».
Κυριακή 27 Μαρτίου 2022
Γ.Κοντογιώργης:Η σύγκρουση εκλεγμένων «μοναρχών» και η Παγκόσμια αναμέτρηση με επίδικο την Ουκρανία
Ο πανεπιστημιακός δάσκαλος και στοχαστής, Γιώργος Κοντογιώργης σε μια συνέντευξη – ποταμό, καταθέτει την οπτική του για τις παγκόσμιες εξελίξεις και ανακατανομές ισχύος, με επίδικο όπως δηλώνει σε πρώτη φάση την Ουκρανία.
Όπως σημειώνει, το πραγματικό δίπολο είναι μεταξύ Δύσης και Κίνας και το μεγάλο ερώτημα είναι αν η Ρωσία θα υποταχθεί σε μια από τις δύο σφαίρες επιρροής ή αποκτώντας με την εισβολή και τον πόλεμο στην Ουκρανία, επιπλέον «ζωτικό χώρο» θα καθορίσει η ίδια, τον ρόλο της σε μια συμμαχία με τον ένα ή τον άλλο πόλο.
Κατά τον κύριο Κοντογιώργη, η αναμέτρηση στην Ουκρανία, που ως θύμα έχει τον ίδιο της το λαό. Ο Ουκρανικός λαός, που βλέπει να μετατρέπεται η χώρα του σε χώρος, με ευθύνες και της διεφθαρμένης ελίτ του κράτους του, που τον άφησαν χωρίς άμυνα στα χέρια και τις υποσχέσεις του ενός επικυρίαρχου, να δέχεται την επίθεση του άλλου. Δεν είναι παρά μια αντιπαράθεση, μεταξύ εκλεγμένης «μοναρχίας» Δυτικού και Ανατολικού τύπου, που επηρεάζει τους λαούς παγκόσμια και άμεσα τους λαούς της Ευρώπης.
Ο κ. Κοντογιώργης μιλάει ακόμη για τον ρόλο της Τουρκίας, στην γεωπολιτική πραγματικότητα της ισχύος και των σφαιρών επιρροής, αλλά και την αδυναμία του Ελληνικού κράτους και των ελίτ του, να κινηθούν με όρους επιβίωσης για τον Ελληνισμό. Ο Γιώργος Κοντογιώργης, ανοίγει και το μεγάλο κάδρο του παγκόσμιου μετασχηματισμού σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και αναφέρεται στο κρίσιμο στοίχημα για τους λαούς να σφραγίσουν τις εξελίξεις καθορίζοντας τους όρους της πολιτικής, πριν οι «ηγεμόνες» σε ένα ανεξέλεγκτο πεδίο σύγκρουσης μας οδηγήσουν ακόμη και από «ατύχημα» σε πυρηνική σύγκρουση.
Σάββατο 26 Μαρτίου 2022
Πού πάτε χωρίς πιστοποιητικό αντιρωσικών φρονημάτων;
Αλάνθαστο κριτήριο για τη δημοκρατική ωριμότητα μίας κοινωνίας είναι η ικανότητά της να διεξάγει δημοκρατικό διάλογο στη δημόσια σφαίρα για τα ζητήματα που κάθε φορά τίθενται επί τάπητος. Αντιστρόφως, η διολίσθηση σε φανατικό “οπαδισμό” αποτελεί αλάνθαστο κριτήριο εκτροπής από το δημοκρατικό πλαίσιο. Όποιος παρακολουθεί αυτόν τον καιρό και τα κατεστημένα ΜΜΕ και τα social media διαπιστώνει τη διολίσθηση όχι απλώς σε φανατικό “οπαδισμό”, αλλά και σε ένα είδος ιδεολογικής τρομοκρατίας.
Η συναυλία υπέρ της ειρήνης που θα πραγματοποιηθεί με τη συμμετοχή πλήθους γνωστών καλλιτεχνών, μάλιστα, πυροδότησε το κλίμα. Τους κατηγόρησαν ότι μιλώντας γενικά για την ειρήνη, εμμέσως πλην σαφώς εξισώνουν τους θύτες (Ρώσους) με τα θύματα (Ουκρανούς). Ορισμένοι, μάλιστα, συνέκριναν την τωρινή στάση πολλών καλλιτεχνών που θα συμμετέχουν με τη πιο καταγγελτική στάση που οι ίδιοι είχαν υιοθετήσει στη δεκαετία του 1990, όταν το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε τη Σερβία.
Το επιχείρημα δεν είναι αβάσιμο, αλλά η κατηγορία που απευθύνουν στους καλλιτέχνες μπορεί εύκολα να αντιστραφεί. Πολλοί από τους επώνυμους που σήμερα “πυροβολούν” τους εισβολείς Ρώσους, τί στάση άραγε είχαν τηρήσει όταν το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε τη Σερβία, ή όταν οι Αμερικανοί έκαναν εισβολή στο Ιράκ με αποδεδειγμένα ψευδή προσχήματα; Μήπως είχαν σιωπήσει και πολύ περισσότερο χειροκροτήσει; Όποιος κάνει τον κόπο να ψάξει θα το διαπιστώσει.
Προφανώς, δεν έχει νόημα ο συμψηφισμός των επεμβάσεων της Δύσης με την εισβολή των Ρώσων. Κάθε μία από αυτές τις πράξεις κρίνεται αυτόνομα, συνιστά ωμή παραβίαση του διεθνούς δικαίου και ως εκ τούτου είναι απερίφραστα καταδικαστέα. Εάν, λοιπόν, δεν θέλουμε να έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά, εάν δηλαδή θέλουμε να κρίνουμε με βάση αρχές, όσοι είχαν τότε σιωπήσει ή πολύ περισσότερο χειροκροτήσει τις δυτικές επεμβάσεις-εισβολές και σήμερα “πυροβολούν” τους Ρώσους με ιερή αγανάκτηση είναι υποκριτές.
“Ανθρωπιστικοί” και “κακοί” βομβαρδισμοί!
Η συνέχεια... Πού πάτε χωρίς πιστοποιητικό αντιρωσικών φρονημάτων;
Γιατί η Δύση δαιμονοποιεί τον Πούτιν
Δεν πιστεύω να είναι πολλοί οι “αφελείς”, που πιστεύουν ότι η εντατική δαιμονοποίηση του Ρώσου προέδρου Πούτιν από τους Δυτικούς οφείλεται στο γεγονός ότι πρόκειται για απροσχημάτιστο δικτάτορα, ο οποίος έχει στερήσει από το ρωσικό λαό τα αγαθά της δημοκρατίας και της ευημερίας που απολαμβάνουν οι κάτοικοι των δυτικών “παραδείσων”.
Η ιστορία έχει επανειλημμένως αποδείξει ότι από το 1945 και μετά η Δύση –ιδιαίτερα οι ΗΠΑ ως ηγέτιδα δύναμη– δεν απεχθάνεται ιδιαίτερα τους δικτάτορες, όσο και αν αποδεικνύονται στυγνοί. Αντίθετα, τους εναγκαλίζεται εγκάρδια, αρκεί να κρατούν ανοιχτή την πρόσβαση στους εθνικούς φυσικούς πόρους και στις εθνικές αγορές των κρατών, τα οποία υποτίθεται ότι προστατεύουν από κάποιον άλλο κακόβουλο εχθρό. Το ίδιο ισχύει και για τους εισβολείς!
Η Δύση απεχθάνεται και τιμωρεί τους εισβολείς στα εδάφη που η ίδια έχει θέσει υπό την προστασία της. Δεν απεχθάνεται, όμως, καθόλου την εισβολή, ως μέθοδο επιβολής των δικών της συμφερόντων και δια των όπλων επιβολής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της φιλελεύθερης δημοκρατίας! Τα παραδείγματα περισσεύουν, από το ασήμαντο νησάκι της Γρενάδας μέχρι το Βιετνάμ, το Λίβανο, το Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Λιβύη.
Η Δύση έχει δαιμονοποιήσει τον Πούτιν για πολύ πιο πεζούς λόγους και σκοπούς. Το καθεστώς, που ο πρώην “σύντροφος” Πούτιν έχει από το 1999 επιβάλει στη Ρωσία, έχει απομονώσει τον γεωοικονομικό χώρο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης από τη σαρωτική εισβολή των ανέμων της παγκοσμιοποίησης, οι οποίοι από το 1989 και μετά έχουν ανελέητα ισοπεδώσει τον πλανήτη.
Τα “τείχη” του Πούτιν
Παρασκευή 25 Μαρτίου 2022
Στρατηγική Τύφλωση…
Στρατηγική Τύφλωση…
Θανάσης Κ.
Στην Ουκρανία βρισκόμαστε σε αδιέξοδο:
-- Οι Ρώσοι προχωρούν πολύ αργά – και πάντως πολύ δύσκολα.
-- Και οι Ουκρανοί ανθίστανται πεισματικά – και ηρωϊκά – χωρίς να μπορούν να αναχαιτίσουν τους Ρώσους και χωρίς να περιμένουν ουσιώδη εξωτερική βοήθεια από κανένα.
Στο μεταξύ η χώρα τους καταστρέφεται καθημερινά.
* Πρώτο ερώτημα λοιπόν:
Πώς μπορεί να τελειώσει ο Πόλεμος αυτός;
Τέτοιες συγκρούσεις τελειώνουν είτε με νίκη μίας πλευράς, είτε με διαπραγματεύσεις μεταξύ τους.
Η Ρωσία μέχρι στιγμής δεν δείχνει διάθεση να συμφωνήσει, αν δεν αποσπάσει περισσότερα απ’ όσα ζητούσε πριν τον Πόλεμο - και για να ξεκινήσει τον Πόλεμο.
Απαιτεί οπωσδήποτε,
--την αναγνώριση απόσχισης της Κριμαίας (την οποία είχε καταλάβει ήδη από το 2014),
--την αναγνώριση απόσχισης των δύο επαρχιών του Ντομπάς,
--την εξασφάλιση της ουδετερότητας της Ουκρανίας και
--την διάλυση των ένοπλων αντι-ρωσικών ομάδων των Ουκρανών.
Δηλαδή ζητά τον εδαφικό ακρωτηριασμό της Ουκρανίας και τον πολιτικό έλεγχο της Ρωσίας επί της (υπόλοιπης) Ουκρανίας.
Μέχρι στιγμής, η Κυβέρνηση Ζελένσκι δεν είναι διατεθειμένη να δεχθεί τίποτε παραπάνω από την «ουδετερότητα» ολόκληρης της Ουκρανίας, δηλαδή να μείνει η χώρα του ακέραιη, με αντάλλαγμα να μην μπει στο ΝΑΤΟ.
Άρα μεταξύ των δύο πλευρών υπάρχει ακόμα αγεφύρωτο «διαπραγματευτικό χάσμα».
Ο μόνος τρόπος να ξεπεραστεί αυτό, εφ’ όσον αποκλείουμε άμεση ανάμιξη του ΝΑΤΟ, είναι:
-- είτε η Ουκρανική αντίσταση να καταρρεύσει,
-- είτε η Ρωσία να ηττηθεί και να συνθηκολογήσει.
Το τελευταίο θα σημάνει ότι ο Πούτιν τελικά θα ανατραπεί. Διότι αν ηττηθεί και συνθηκολογήσει, θα ανατραπεί! (Χωρίς απαραίτητα ο διάδοχός του να είναι καλύτερος για τη Δύση, όπως παρατηρούν ήδη δυτικοί αναλυτές).
-- Συμπέρασμα πρώτο: αν ο Πούτιν δεν συνθηκολογήσει (και δεν ανατραπεί εσωτερικά), τότε ο μόνος ορατός τρόπος να τελειώσει ο Πόλεμος είναι με ήττα-συνθηκολόγηση της Ουκρανίας.
Αυτό είναι κάτι που (εμμέσως ή ευθέως) το ομολογούν οι περισσότεροι δυτικοί αναλυτές.
Από τη στιγμή που η Ρωσία επενέβη στρατιωτικά στην Ουκρανία και το ΝΑΤΟ αρνήθηκε να βοηθήσει τη σθεναρή της αντίσταση, το μέλλον της είναι προδιαγεγραμμένο.
* Οπότε έρχεται το επόμενο ερώτημα: Τι θα γίνει μετά;
Η μάλλον, ποια είναι η στρατηγική της Δύσης, αν η Ρωσία κερδίσει αυτά που επιδιώκει (ή, έστω, τα περισσότερα από όσα επιδιώκει) στην Ουκρανία;
Απάντηση, δυστυχώς, δεν υπάρχει! Κι αυτό είναι το πιο ανησυχητικό.
Τετάρτη 23 Μαρτίου 2022
Ο κακός δικτάτορας Πούτιν κι… εμείς!
Ο κακός δικτάτορας Πούτιν κι… εμείς!
Θανάσης Κ.
Αν πάμε να «δικάσουμε» όσα γίνονται αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία, δεν δυσκολευόμαστε να βγάλουμε απόφαση:
Υπάρχει ένας προφανής «φταίχτης»: Η Ρωσία! Και ο Πούτιν…
Τελεία και παύλα!
Δεν υπάρχουν «ναι μεν, αλλά»…
Η Ρωσία έκανε ένοπλη επέμβαση στο εσωτερικό ενός γειτονικού κράτους, επιχειρώντας να του επιβάλει να μην ενταχθεί σε μια συμμαχία (του ΝΑΤΟ)…
Και στην πορεία, επειδή οι Ουκρανικές δυνάμεις αντιστέκονται σθεναρά, προκάλεσε μεγάλες απώλειες αμάχων και εμπολέμων, ανάμεσα στους αντιπάλους της - αλλά και στους δικούς της…
Τι άλλο να πούμε;
Τίποτα!
Μόνο που η Πολιτική δεν τελειώνει με την καταδίκη ενός «εγκλήματος».
Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, δεν καταλαβαίνει από Πολιτική…
Στην Πολιτική μας απασχολεί όχι μόνο «ποιος» έφταιξε, αλλά κυρίως ΤΙ έφταιξε. Και πάνω απ’ όλα τι θα γίνει στο εξής…
Η ηθική καταδίκη είναι «στιγμιαία». Η Πολιτική έχει και τη διάσταση του χρόνου…
Αφορά το «πρίν» (πως οδηγηθήκαμε ως εδώ). Αλλά αφορά πρωτίστως το «μετά» (τι θα γίνει από δω και στο εξής)…
Πώς θα διορθώσουμε τις ζημιές που έγιναν από τα «σφάλματα» του παρελθόντος. Πώς δεν θα επισωρεύσουμε νέα σφάλματα και πολύ μεγαλύτερες ζημιές, για πολύ περισσότερους…
Γι’ αυτό και, ενώ όλοι οι δυτικοί (και κάμποσοι ΜΗ δυτικοί) καταδικάζουν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, όλοι ξεκαθαρίζουν ότι:
-- Καμία ΝΑΤΟϊκή χώρα δεν θα αναμιχθεί άμεσα στην πολεμική σύγκρουση.
-- Καμία ΝΑΤΟϊκή χώρα δεν θα αναμιχθεί ούτε «έμμεσα»
στις εχθροπραξίες εκεί.
Για παράδειγμα το ΝΑΤΟ δεν θα ανακηρύξει no fly zone πάνω από την Ουκρανία (όπως ζητάει επίμονα ο Ουκρανός Πρόεδρος Ζελένσκι).
Οι δυτικοί «συμπαραστέκονται» όπως μπορούν στους Ουκρανούς, αλλά δεν διακινδυνεύουν κλιμάκωση των συγκρούσεων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν επέκταση του Πολέμου στην Ευρώπη.
Έχουν ευθύνη απέναντι στους λαούς τους…
* Επίσης οι Ευρωπαίοι εξαίρεσαν από τις κυρώσεις που επέβαλαν στους Ρώσους τον εφοδιασμό της ίδιας της Ευρώπης από ρωσικό αέριο.
Παρασκευή 18 Μαρτίου 2022
Οι ελέφαντες στο δωμάτια και τα... "πουτινάκια" που ξύπνησαν απότομα!
Θανάσης Κ.
Υπάρχει μια πολύ χαρακτηριστική φράση: the elephant in the room.
Δηλαδή ο "ελέφαντας μέσα στο δωμάτιο", που τον βλέπουν όλοι (αφού είναι τεράστιος), αλλά δεν μιλάει κανείς γι' αυτόν!
Τώρα τελευταία μαζεύτηκαν πολλοί "ελέφαντες στο δωμάτιο"!
Που ξαφνικά, μετά την 24η Φεβρουαρίου, μας το παίζουν "αντι-ρώσοι", ενώ μέχρι τώρα υπηρετούσαν ή ανέχονταν την πιο δόλια πολιτική της Ρωσίας...
Προκαταβολικά, μερικές διευκρινίσεις είναι απαραίτητες:
* Δεν περίμενα τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία για να καταλάβω ποιά είναι η ρωσική πολιτική - και τι ρόλο παίζει στην περιοχή μας.
Ούτε περίμενα την 24η Φεβρουαρίου, για να καταλάβω τι ακριβώς είναι ο Πούτιν...
Η Ρωσία δεν ήθελε την απεξάρτηση της Ευρώπης από το δικό της αέριο.
Δηλαδή δεν ήθελε να υπάρξουν άλλοι πιθανοί προμηθευτές φυσικού αερίου στην Ευρώπη (πέραν της ίδιας της Ρωσίας).
Επίσης, η Ρωσία δεν ήθελε να υπάρξουν άλλοι αγωγοί φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, πέραν όσων το φέρνουν από τη Ρωσία και ελέγχονται από τη Ρωσία...
Μ' άλλα λόγια, ο Πούτιν σίγουρα δεν ήθελε να ανοίξουν οι υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου - οι μόνοι που θα μπορούσαν αληθινά να απειλήσουν το ρωσικό "ολιγοπώλιο" στην Ευρώπη.
Όπως δεν ήθελε ούτε να δημιουργηθεί αγωγός απευθείας μεταφοράς αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο προς την Ευρώπη, (EastMed).
Οποιοσδήποτε αγωγός περνάει από την Τουρκία για να καταλήξει στην Ευρώπη δεν ενοχλεί την Ρωσία.
Γιατί η Ρωσία ελέγχει ενεργειακά την Τουρκία!
Αυτό είναι ο πρώτος "ελέφαντας στο δωμάτιο"! Δηλαδή η μεγάλη αλήθεια που όλοι γνωρίζουν κατά βάθος, αλλά ουδείς την παραδέχεται δημόσια...
* Πράγματι, η Ρωσία είναι ο βασικός τροφοδότης της Τουρκίας σε αέριο. Και η Ρωσία καθιστά την Τουρκία βασικό κόμβο τροφοδότησης της Ευρώπης σε αέριο (πέρα από τον Ουκρανικό αγωγό και τον NorthStream-1).
Ακόμα και στο Αζέρικο αέριο που περνά από την Τουρκία για να φτάσει στην Ευρώπη (μέσω και του ΤΑΠ που διέρχεται πλέον και από την Ελλάδα), το ελέγχει πια σε σημαντικό βαθμό - και αυτό - η Ρωσία. (Ιδιαίτερα, μετά τον πρόσφατο πόλεμο Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας).
Τέλος η Ρωσία κατασκευάζει πυρηνικό εργοστάσιο στην Τουρκία, που όταν αποπερατωθεί θα ελέγχεται από ρώσους τεχνικούς.
Η Τουρκία ελέγχεται ενεργειακά από την Ρωσία! Τελεία και παύλα.
Αυτό το ομολόγησε δημόσια ο ίδιος ο Ερντογάν...
* Η απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο, θίγει τα συμφέροντα και το ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή...
Αυτός είναι ο άλλος "ελέφαντας στο δωμάτιο", για τον οποίο δεν μιλάει κανείς.
Η περιβόητη "γαλάζια πατρίδα" του Ερντογάν, δηλαδή η στρατηγική που ξεδιπλώθηκε μετά το 2016 από την Άγκυρα, εξέφραζε αυτό ακριβώς:
Την απόλυτη "ευθυγράμμιση" της Τουρκίας με την Ρωσική επιδίωξη, να διατηρηθεί το ρωσικό ολιγοπώλιο αερίου στην Ευρώπη.
Η Τουρκία προσπάθησε να μπλοκάρει την έρευνα υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά να μπλοκάρει και τη δημιουργία αγωγών από την Ανατολική Μεσόγειο που θα παρακάμπτουν την Τουρκία, όπως ο EastMed.
Και δεν μπόρεσε να τα βρει - αν και το προσπάθησε πολλές φορές - ούτε με το Ισραήλ, ούτε με την Αίγυπτο. Ιδιαίτερα το Ισραήλ δεν θα είχε αντίρρηση να στείλει κάποιες ποσότητες φυσικού αερίου προς την Τουρκία, για αποκλειστικά εγχώρια χρήση. Αλλά δεν θα ήθελε με τίποτε να διαμεσολαβείται η τροφοδοσία της Ευρώπης από Ισραηλινό φυσικό αέριο μέσω Τουρκίας. Το Ισραήλ θέλει αδιαμεσολάβητη τροφοδοσία της Ευρώπης. Όπως και η Αίγυπτος...
Πέμπτη 17 Μαρτίου 2022
Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
16.03.2022
Αλεξάντερ Ντούγκιν
Στην περίπτωση των τεχνολογιών δικτύου (τεχνολογία) - Google, twitter, youtube, facebook, instagram κ.λπ. - βλέπουμε ένα πολύ σημαντικό φαινόμενο: όντως αντιτίθενται στη Ρωσία όχι επειδή εξαρτώνται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Δεν εξαρτώνται από αυτό. Είναι τα εργαλεία των παγκοσμιοποιητών, μιας υπερεθνικής ολιγαρχίας που κανείς δεν εξέλεξε. Και κανείς δεν τους έδωσε το δικαίωμα να θέτουν τους δικούς τους κανόνες σε παγκόσμια κλίμακα.
Αν όμως οι ΗΠΑ καθοδηγούνται από έναν ηγέτη που δεν ευχαριστεί τους παγκοσμιοποιητές, τότε όλα αυτά τα δίκτυα ενοποιούνται και εναντίον του - όπως συνέβαινε με τον Τραμπ όταν ήταν ακόμη Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών! Και ο λογαριασμός του στο Twitter έχει ήδη κλείσει γιατί σε κάποιον δεν άρεσε αυτό που είπε. Το ερώτημα είναι ποιος;
Τώρα όλη η Ρωσία έχει κλείσει. Οι παγκοσμιοποιητές τιμωρούν τη χώρα μας. Αλλά δεν αφορά μόνο τις διαδικτυακές υπηρεσίες. Το ίδιο το διαδίκτυο σχεδιάστηκε και δημιουργήθηκε από το Πεντάγωνο. Και είναι οι ΗΠΑ που ελέγχουν τομείς και ονόματα τομέα σε παγκόσμια κλίμακα. Όπως ακριβώς ελέγχουν το SWIFT, το δολάριο και ολόκληρη την παγκόσμια -κυρίως χρηματοοικονομική- οικονομική υποδομή. Είναι ο κόσμος τους, η τεχνολογία τους, οι κανόνες τους, και είναι ιδιαίτερα εμφανές τώρα.
Όποιος αποδέχεται αυτούς τους κανόνες γίνεται αμέσως εξαρτημένος από αυτούς. Και αυτό περιλαμβάνει τη Microsoft, την Apple, τα iPhone και γενικά όλη την τεχνολογία, τα κλειδιά της οποίας παραμένουν στα χέρια των κορυφαίων παγκοσμιοποιητών.
Κυβερνούν τον κόσμο, κρύβονται πίσω από κράτη, κοινωνίες, κυβερνήσεις και εταιρείες.
Αυτοί είναι οι νόμοι του Κεφαλαίου. Δεν μπορεί κανείς να είναι εξαρτημένος από αυτούς και ταυτόχρονα ελεύθερος. Η αποσύνδεση της Ρωσίας από τη Δύση είναι κάτι θεμελιώδες. Η Ρωσία ξεσπά από τη σκλαβιά σε μια εντελώς νέα στρατηγική έκταση ύπαρξης.
Ουκρανία: Οι “τρεις Ρωσίες” και οι “Λαοί της Θάλασσας”
«Μα τι γίνεται στην Ουκρανία; Είχαν οι Ρώσοι δικαίωμα να εισβάλουν; Ποιος ευθύνεται για την αιματηρή σύγκρουση; Και τελικά τι θα γίνει; Μήπως βρισκόμαστε στο κατώφλι ενός Γ’ Παγκόσμιου Πόλεμου; Και εάν ο πόλεμος αυτός γίνει με πυρηνικά;» Ακούγοντας και ξανακούγοντας κανείς γύρω του αυτές τις ερωτήσεις και τις συνακόλουθες συζητήσεις, άθελά του θυμάται τον αείμνηστο Δημήτρη Χατζή, που γλαφυρώς και με λίγες λέξεις περιέγραψε την κατάσταση, στην οποία αενάως βρίσκεται ο μέσος άνθρωπος: «Αλέθεται κανείς με τούτο και μ’ εκείνο, με το σήμερα και το αύριο και δεν προλαβαίνει να καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει γύρω του». Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για τις “τρεις Ρωσίες”.
Πέρα, όμως, από τον Δημήτρη Χατζή υπάρχει και ο Πολύβιος (ο αρχαίος) που ευφυώς εντόπισε το αίτιο της αδυναμίας της συντριπτικής πλειονότητας των ανθρώπων να κατανοήσουν το ιστορικό γίγνεσθαι: Η αιτία ενός σημαντικού γεγονότος συχνά βρίσκεται τόσο βαθιά βυθισμένη μέσα στο παρελθόν, ώστε οι άνθρωποι αδυνατούν να κατανοήσουν τη σύνδεση των πραγμάτων και ευρύτερα τη σχέση αιτίου και αιτιατού. Αυτά εκών άκων αναθυμάται κανείς, καθώς ακούει τα τωρινά γεγονότα στην Ουκρανία και τα σχόλια που τα περιβάλλουν. Η αρχή του ζητήματος, πράγματι, εντοπίζεται πολύ πίσω στο παρελθόν. Κατά συνέπεια, καλό είναι να φέρει κανείς κατά νου τους βασικούς σταθμούς της εξέλιξής του.
Η συνέχεια εδώ... Ουκρανία: Οι “τρεις Ρωσίες” και οι “Λαοί της Θάλασσας”
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)