Εθνική τραγωδία είναι ο τρόπος που ζούμε - Δημήτρης Ιωάννου

Η επιθυμία και η βούληση του Νεοέλληνα δεν μπορεί να παραβιάζει ατιμώρητα, τους νόμους της φύσης, της οικολογίας, της οικονομίας και της κοινωνίας

Εδώ και λίγα χρόνια κατοικώ στη Ραφήνα. Κοντά στο κέντρο του οικισμού, και γι’ αυτό το σπίτι μου δεν κινδύνευσε από τη φωτιά. Ευτυχώς, για μένα, επίσης, δεν υπήρχε ανάμεσα σε αυτούς που χάθηκαν κάποιος συγγενής ή φίλος. Πέρα όμως από την οδύνη που μοιράζομαι με τους Έλληνες για την απώλεια τόσων ψυχών, έζησα την καταστροφή της πυρκαγιάς από πολύ κοντά, με μεγάλη αγωνία. Συν το θλιβερό γεγονός ότι διαφόρων φίλων και γνωστών τα σπίτια έχουν γίνει κάρβουνο.

Παρακολουθώ στην τηλεόραση τις συζητήσεις για τις «ευθύνες», και αισθάνομαι θλίψη μαζί με αγανάκτηση. Γιατί είναι αθλιότητα και μικροψυχία να ισχυρίζεται κανείς, σε τέτοιες στιγμές, ότι για την καταστροφή φταίει η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση, η πυροσβεστική, ο δήμαρχος ή οι ξένοι πράκτορες. Αθλιότητα γιατί είναι ασέβεια στη μνήμη των νεκρών να χρησιμοποιείς την απώλειά τους για να κάνεις τη συνηθισμένη, τετριμμένη μικροπολιτική σου. Και μικροψυχία γιατί, αν και μετά από μία τέτοια τραγωδία δεν καταφέρεις να δεις την ύπαρξή σου λίγο διαφορετικά, αυτό μαρτυρά ότι είσαι συναισθηματικά πεθαμένος.

Είναι τραγική όλη αυτή η ανόητη και αδιέξοδη συζήτηση, γιατί αποδεικνύει για μία ακόμη φορά ότι έχουμε συνηθίσει πλέον τόσο πολύ τον ελέφαντα μέσα στο δωμάτιο, ώστε δεν τον βλέπουμε καθόλου και είναι σαν σαν να μην υπάρχει για μας. Διότι, και για την καταστροφή στην πυρκαγιά της Καλλιτεχνούπολης, και για την καταστροφή στη Μάντρα, και για σχεδόν κάθε άλλη τραγωδία που μας βρίσκει, (συμπεριλαμβανόμενης και της χρεοκοπίας μας), έστω και αν οι ξένοι συμπεριφέρονται ανάλγητα, έστω και αν υπάρχει έλλειψη συντονισμού των αρμοδίων φορέων, έστω και αν παρατηρήθηκε ολιγωρία της κυβέρνησης, ο κύριος φταίχτης είναι άλλος. Κύριος φταίχτης είμαστε εμείς όλοι, εν συνόλω, καθώς επίσης και ο τρόπος που έχουμε οργανώσει και ζούμε τη ζωή μας, μακάριοι και ανυποψίαστοι, επί δεκαετίες. Χτίζουμε μέσα στο δάσος και μπαζώνουμε τα ρέματα σαν να μη συμβαίνει τίποτα, δανειζόμαστε για να καταναλώσουμε σαν τρελοί, και, όταν έρθει η καταστροφή, τότε νιώθουμε «οργή» και «αγανάκτηση». Για ποιον; Η πραγματική εθνική τραγωδία είναι ακριβώς ο τρόπος που έχουμε επιλέξει να ζούμε εδώ και δεκαετίες. Ευτελίζοντας την ανθρώπινη ζωή όλο και περισσότερο, όσο περνούν τα χρόνια. 

ΔΑΣΙΚΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ: ΒΕΛΑΝΙΔΙΕΣ, Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ!

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ

Κάθε φορά που πυρκαγιές κατακαίνε τα δάση μας προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές, θυμάμαι το φίλο μου Μανώλη Θεοδωρίδη και την Αυστριακή γυναίκα του που πρώτοι, πριν κάποιες δεκαετίες ανάδειξαν την υπεροχή της βελανιδιάς έναντι του τόσο εύφλεκτου πεύκου! 

Πρώτα πρώτα η βελανιδιά είναι δέντρο απόλυτα συμβατό με το ελληνικό τοπίο. Η κυρία Θεοδωρίδου μελέτησε τις πηγές και απόδειξε πως στην αρχαιότητα στο περιβάλλον της χώρας μας κυριαρχούσαν οι βελανιδιές! 

Πέρα από αυτό η βελανιδιά είναι δέντρο που δεν καίγεται! Απόδειξη μια συστάδα βελανιδιών στα Κιούρκα που σώθηκαν μόνο αυτές, όταν η φωτιά κατέκαυσε τα πάντα γύρω! 

Ύστερα η βελανιδιά δεν απλώνει τις ρίζες της επιφανειακά, αλλά τις βυθίζει κάθετα με αποτέλεσμα το δέντρο να είναι πιο γερά στηριγμένο, να συγκρατεί το χώμα στο έδαφος και το κυριότερο να κατακρατεί πολύ περισσότερο νερό, εμπλουτίζοντας κατά πολύ τον υδροφόρο ορίζοντα. Τα φύλλα της άγριας βελανιδιάς δεν πέφτουν το καλοκαίρι και προσφέρουν δροσιά και προστασία. 

Ο Μανώλης Θεοδωρίδης αγωνίζεται να κάνει γνωστά τα πλεονεκτήματα του δέντρου. Οι αυτοδιοικητικοί δεν πείθονται. Κανείς δεν τον στηρίζει! Μόνος του φυτεύει χιλιάδες δενδρύλλια, μαζεύει και διαθέτει τσουβάλια με βελανίδια, δίνει διαλέξεις, οργανώνει σποροφυτεύσεις και δενδροφυτεύσεις στις οποίες συμμετέχει και ο ίδιος! 

Θα ενδιαφερθεί κανείς; Ένας πολίτης έχει μια πολύ σοβαρή πρόταση και του χρωστούν μιαν απάντηση!

Οι εμπρηστές ως τρομοκράτες - Κωνσταντίνος Κόλμερ

 

Ότι οι πυρκαγιές της Κινέτας και στην Ανατολική Αττική είναι αποτέλεσμα εμπρησμού ούτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός «μας» δεν αμφιβάλλει. Οι απώλειες όμως τόσων συνανθρώπων και η καταστροφή περιουσιών και των δασών της Αττικής αναβιβάζουν το τρομακτικό γεγονός στο επίπεδο της οργανωμένης τρομοκρατίας. Ήταν αναμενομένον. Υπάρχει μία καμπύλη γνώσεως που ισχύει εις οιανδήποτε πρόγνωση. Όταν οι άλλες μορφές «ευθυγράμμου» τρομοκρατίας αποτυγχάνουν, τότε η προσπάθεια κι η ακρίβεια συναντώνται στο πιο ευάλωτο σημείο (*) των προβλέψεων.

Επί το απλούστερον, θα μπορούσε να διατυπωθή ως η συγκυρία εμπειρίας και η ικανότητος των τρομοκρατών. Γνωρίζοντας την ανικανότητα του κράτους να αντιμετωπίσει έκτακτα γεγονότα, ασχολούμενο με την απέραντη αδολεσχία και βερμπαλισμό και της κοινωνίας μας να επιλέξει παραγωγική ηγεσία, που με γρήγορα αντανακλαστικά να μπορεί να συλλάβει και τιμωρήσει παραδειγματικά τους εμπρηστές, οι εγχώριοι τρομοκράτες έδρασαν ανεμπόδιστοι.

«Ακούσατε, ακούσατε, Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Τούρκοι, Ρώσσοι και Γερμανοί» τα περί «ασύμμετρης απειλής» και του «φαινομένου του σίφωνα» αλλά ούτε ο πυκνός αστικός ιστός (νομιμοποιημένων) αυθαιρέτων οικισμών μήτε η ταχύτης ενός βραχυβίου «Πουνέντε» (5-6 μποφώρ) είναι ασυνήθιστα στην Αττική γή.

Όχι πώς δεν συνέβησαν στο παρελθόν διατεταγμένοι εμπρησμοί ως άλλωστε παρεδέχθη η πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Τσιλλέρ-χανούμ, που την εποχή του αλήστου μνήμης Κώστα Σιμήτη είχε γεμίσει τα ελληνικά δάση με εμπρηστές της ΜΙΤ αλλά κατά την παρούσα περίοδο είναι η «αποσταθεροποίηση» είναι περιττή.

Ασύμμετρες απειλές, οι πυρκαγιές του 2007 και οι φετινές

Παναγιώτης Ήφαιστος

25 Ιουλίου 2018

FacebookTwitterGoogle+PinterestEmailPrint

Shares178

Δεν είμαι σίγουρος εάν όσοι χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο της στρατηγικής κατανοούν τι σημαίνει. Στην ιστορία και στις μέρες μας οι φυσικές καταστροφές δεν είναι σπάνια φαινόμενα. Τα υποκινούμενα ενδέχεται να έχουν εσωτερικά εγκληματικά στοιχεία αλλά και εξωτερικά, με την έννοια ότι είναι ενταγμένα στις διακρατικές διενέξεις και τα προκαλούν κρατικοί συντελεστές. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις η απουσία ελέγχων οφείλεται σε κρατικό έλλειμμα. Το ίδιο ισχύει και για την ανεπάρκεια των μέσων αντιμετώπισης ή την ελλιπή οργάνωση.

Παρά το ότι στην ανοχύρωτη πολιτεία μας (μια πολιτεία δεν είναι οχυρωμένη εάν τα ιδεολογήματα θεωρούν το κράτος και την κρατική κυριαρχία περιττά και αναλώσιμα) η ελπίδα είναι μάταιη, ας ελπίσουμε ότι οι πυρκαγιές δεν θα αποτελέσουν, όπως και οι Ρώσοι κατάσκοποι δεν θα αποτελέσουν αντικείμενο εσωτερικών μικροπολιτικών παιγνίων. Παραθέτουμε εδώ το σύντομο σημείωμα που γράψαμε το 2007 όταν ξανά είχαμε πυρκαγιές σε όλη, τότε, την Ελλάδα.

Με κανένα τρόπο δεν συνδέουμε τις τότε πυρκαγιές με τις σημερινές πρώτον, γιατί λίγο – πολύ μάθαμε μετά τι έγινε τότε και δεύτερον, γιατί για τις σημερινές πυρκαγιές εάν γίνουν και αντικείμενο μικροπολιτικών παιχνιδιών θα αργήσουμε να μάθουμε τα αίτια αν ποτέ τα μάθουμε. Οι δεκάδες νεκροί πάντως είναι μεγάλο τραγικό γεγονός. Ενίοτε ακόμη και σε πολέμους οι νεκροί είναι λιγότεροι. Τέλος, θλίψη αποτελούν λόγια «αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης» αντί το σωστό «αποσταθεροποίηση του κράτους«. Εάν δε όπως και οι κατάσκοποι συνδεθεί με τις πυρκαγιές η κοινωνία και το … «Μακεδονικό» θα είναι ακόμη μια ένδειξη ότι ο κατήφορος είναι ανεπίστροφος.

Οι ασύμμετρες απειλές του 2007

Η –λόγω πυρκαγιών– εισαγωγή του όρου «ασύμμετρη απειλή» στον ελληνικό δημόσιο διάλογο χαρακτηρίζεται από συχνές ασάφειες, ανακριβείς ορισμούς και άλματα συλλογισμών. Όχι για πρώτη φορά στον ευαίσθητο χώρο των διεθνών σχέσεων, ανακρίβειες και θεμελιώδεις συγχύσεις προκαλούν στον ελληνικό δημόσιο διάλογο εισροές ζημιογόνου πολιτικού ανορθολογισμού.

Στάχτη στα μάτια

btr

Του Γιώργου Παπαδόπουλου – Τετράδη από το liberal.gr 

Όταν το 2007 κάηκε η Πελοπόννησος ο τότε υπουργός Τόσκας Βύρων Πολύδωρας είχε τη φαεινή να ενοχοποιήσει τον στρατηγό άνεμο. Άλλοι υπουργοί ενοχοποίησαν ξένες δυνάμεις που «ήθελαν ανατροπή του Καραμανλή». Ο τότε, ΑΝΕΛ σε ποσοστά, ΣΥΡΙΖΑ έδειχνε σαν υπαίτιο την ανίκανη κυβέρνηση να σβήσει τις φωτιές. Χτες η κυβέρνηση ανακάλυψε τις ακραίες καιρικές συνθήκες που φταίνε, και ο κ. Τσίπρας σκοτεινά σχέδια. Για τους πυλώνες της ΔΕΗ, κουβέντα!

Είναι κωμικό, αν δεν ήταν τραγικό από την καταστροφή δασών, σπιτιών και ζωών, να βλέπεις πώς η αλλαγή καρέκλας μεταμορφώνει τους ίδιους ανθρώπους σε αυτό ακριβώς που ήταν όσοι αυτοί οι ίδιοι λοιδορούσαν. Που κάθονταν πριν στην ίδια καρέκλα!

Τώρα, για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν φταίει η ανοργανωσιά της διοίκησης, ούτε η έλλειψη μέσων και εξοπλισμού της Πυροσβεστικής, ούτε που οι αρμόδιοι παράγοντες δεν ξέρουν πού τους πάνε τα τέσσερα, ούτε που ο υπουργός Προστασίας είναι φαιδρό πρόσωπο και ανίκανος να αντιμετωπίσει τη συμφορά.

Τώρα δεν τους φταίει ότι το συντονιστικό ήταν ασυντόνιστο επί ώρες, ούτε που η πυροσβεστική έκανε 9 ώρες να ενημερώσει τους πολίτες για την κατάσταση στα μέτωπα των πυρκαγιών. Ούτε τους φταίει που επί ώρες περίμεναν το Λιμενικό για να τους σώσει οι κάτοικοι Νέου Βουτζά και Μάτι στην παραλία αποκλεισμένοι.

Ούτε τον πείραξε που δεν υπάρχει κανένα σχέδιο οργάνωσης και επέμβασης εθελοντικών ομάδων και έλεγχος των Περιφερειών αν οι δήμαρχοι προστατεύουν τις περιοχές τους από τη φωτιά, που είναι μόνιμος καλοκαιρινός επισκέπτης στη χώρα.

Μόνο έκπληξη δεν είναι οι καλοκαιρινές πυρκαγιές. Και μάλιστα τις μέρες που φυσάει δυνατός αέρας. Αντίθετα, είναι το μόνο σίγουρο. Ανεξέλεγκτες χωματερές και σκουπιδότοποι με εύφλεκτα υλικά και τζάμια, οικοπεδοφάγοι αποθρασυμένοι από τη χρόνια ατιμωρησία και τη διαρκή νομιμοποίηση αυθαιρέτων, κτηνοτρόφοι και λίγοι σαλεμένοι πυρομανείς είναι το εύφλεκτο μείγμα, μαζί με τους ασυνείδητους από τους κατοίκους που δεν συγκινούνται να καθαρίσουν τα χτήματα και τις αυλές τους από την ξεραϊλα των φυτών.

Φυσικά, ένα σωρό πυρκαγιές πιάνουν εξ αιτίας της ΔΕΗ. Την οποία αποφεύγει να δείξει οποιαδήποτε κυβέρνηση από κρατική αλληλεγγύη, μην τυχόν και αρχίσουν βροχή οι μηνύσεις και δεν της φτάνουν της ΔΕΗ τρείς προϋπολογισμοί να πληρώνει αποζημιώσεις.

Ανακοίνωση Άρδην: Ημέρα θρήνου και οργής

24 Ιουλίου 2018 17:50

Η Αττική βιώνει την χειρότερη καταστροφή από πυρκαγιές της σύγχρονης ιστορίας της. Μέσα σε ένα απόγευμα, σε μερικές ώρες, δεκάδες συμπολίτες μας κάηκαν (και δυστυχώς η καταμέτρηση συνεχίζεται), ο αριθμός των αγνοουμένων είναι αδιευκρίνιστος και οι τραυματίες είναι εκατοντάδες. Όσα και αν ψελλίζουν οι ανίκανοι και επικίνδυνοι κυβερνώντες μας, περί «ασύμμετρου φαινομένου», η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Το μεταπολιτευτικό κράτος είχε πολλά στραβά, αλλά μέχρι ένα σημείο μπορούσε να τα διαχειρίζεται –πότε καλύτερα και πότε χειρότερα– βασικά προβλήματα (πυρκαγιές, σεισμοί, πλημμύρες κ.ά.) που μέχρι ένα βαθμό προκαλούσε το ίδιο. Αυτό τελείωσε πλέον, το κράτος μας, με τεράστιες τις ευθύνες των Συριζαίων που παραμένουν στις καρέκλες τους 3,5 χρόνια, είναι πια κλινικά νεκρό. Τα τεράστια υπερπλεονάσματα των προηγούμενων ετών προέκυψαν κατά κύριο λόγω από το ψαλίδισμα των δημόσιων επενδύσεων. Και οι δημόσιες επενδύσεις, παρόλο τον στραβό και κοστοβόρο τρόπο που γίνονταν, διατηρούσαν εν ζωή το ελληνικό κράτος. Την περικοπή των δημόσιων επενδύσεων την πληρώνουμε στις πλημμύρες, τις πυρκαγιές και τις υπόλοιπες καταστροφές και θα τις πληρώσουμε ακόμα πολύ ακριβά στο μέλλον. Στον πτητικό στόλο μεγάλο ποσοστό αεροπλάνων και ελικοπτέρων δεν μπορούν να συνδράμουν λόγω βλαβών. Ο στόλος της Πυροσβεστικής έχει χρόνια να ανανεωθεί (χαρακτηριστική η καταγγελία πυροσβεστών της Λακωνίας που κλήθηκαν να παραλάβουν οχήματα 40 ετών! http://lakonikos.gr/epikairothta/item/135459-kataggelia-ton-pyrosveston-tis-lakonias-gia-fortiga-xarous). Τα ίδια χάλια και με τον ατομικό εξοπλισμό των πυροσβεστών (σχετική επιστολή της Ένωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικής που δημοσιεύτηκε στις 19/7/18 https://www.eaps.gr/?p=4776). Για να μην αναφέρουμε το κλίμα διάλυσης και νεποτισμού που κυριαρχεί σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες. Και το γεγονός ότι για μια ακόμα φορά οι υπηρεσίες του Τόσκα πιάστηκαν στον ύπνο.

Σκέψεις για τη ανείπωτη τραγωδία... Κάτι πρέπει να κάνουμε... Να τα αλλάξουμε όλα!!!

29 Ιουνίου 2007, με ανάλογα συναισθήματα στην καρδιά το μάτι πέφτει στο πρωτοσέλιδο του "Βήματος": "Αμερικανική δυσφορία για το νέο αγωγό του αερίου".

Παρακάτω με φόντο τις φωτιές στην Αθήνα, ωμή προειδοποίηση:

 "ΠΡΟΣΟΧΗ! Το παιχνίδι είναι μεγάλο και η χώρα είναι μικρή...να μη γίνει η χώρα στόχος εκδικητικής μανίας... διότι όλοι γνωρίζουμε πως αντιδρούν οι μεγάλες δυνάμεις". 

 Για την ιστορία, ακολούθησαν οι πυρκαγιές στη Ηλεία, η προσπάθεια δολοφονίας Καραμανλή, το πρώτο μνημόνιο από τους πρόθυμους.

Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ είχε άλλη οπτική για τα πολιτικά πράγματα. Τώρα στην κυβέρνηση μιλά για ασύμμετρες απειλές!!! Οι καιροί και τα πρόσωπα αλλάζουν το θύμα είναι το ίδιο ο ελληνικός λαός...

Δε θέλω να σκεφτώ πως η καταστροφή των Γερανείων από την πύρινη λαίλαπα, εξυπηρετεί τα σχέδια για εξόρυξη βωξίτη!!!

Διαβάστε περισσότερα σε ανάρτηση της ιστοσελίδας ΚΑΤΙΟΥΣΑ:

ΕΔΩ , 

Θέρος – τρύγος – πόλεμος – ΟΧΙ στα ορυχεία βωξίτη στα Γεράνεια Όρη, 15-09-2017

Δεν γνωρίζω αν ισχύουν οι θεωρίες συνωμοσίας περί "ασύμμετρων απειλών", όπως ξανακούσαμε και το 2007, γνωρίζω όμως ότι πίσω από την εθνική τραγωδία υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, που νομιμοποιούσε προεκλογικά επί δεκαετίες τα αυθαίρετα που χτίζονταν μέσα στα δάση, επιβραβεύοντας και διευκολύνοντας τους εμπρηστές και τους οικοπεδοφάγους. Οι φωτογραφικές που ακολουθούν είναι πρόσφατες και το αποδεικνύουν.

Η πυρκαϊά μπορεί να είναι κάτι που μπορεί να έρθει και από ανθρώπινη αμέλεια που θα ευνοηθεί από τις καιρικές συνθήκες τους θερινούς μήνες.  Όμως, η έλλειψη διαχρονικά, σχεδίου αντιμετώπισης από τους κυβερνώντες, καθιστούν τη καταστροφή  φυσικό φαινόμενο και όμως δεν είναι.  

Κάθε φορά που συμβαίνει το κακό βιώνουμε το συλλογικό πένθος αλλά στιγμιαία.  Η αυτοκριτική απουσιάζει από τον τόπο. Ακόμη και στην περίπτωση πυρκαγιάς από αμέλεια και όχι από εμπρησμό δεν τηρήθηκαν οι προστατευτικοί νόμοι και ξεφύτρωσαν στη θέση του καμένου δάσους αυθαίρετα.

Σπίτια, βίλες, καλύβες, ξενοδοχεία! Ποιος έδωσε άδεια; Ποιος έδωσε ρεύμα; Ποιος έδωσε νερό; Ποιος τιμωρήθηκε; 

Πότε τιμωρήθηκε ο κρατικός λειτουργός που επέτρεψε να γίνει η αυθαιρεσία; 

Μάλιστα, σε αυτές τις περιπτώσεις υπήρχε και ο δεύτερος κερδισμένος της ιστορίας.  Είναι ο πολιτικός που με τα παραθυράκια στη νομοθεσία και τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων τιμήθηκε με το ψήφο των παράνομων οικιστών.

Αυτό που απαιτείται είναι η επανίδρυση της  χρεοκοπημένης ελληνικής πολιτείας.  Άμεση ανακύκλωση του φθαρμένου και διεφθαρμένου πολιτικού προσωπικού και των κομμάτων.  Η βασιλεία της αναξιοκρατίας, ο ωχαδερφισμός, η καρεκλοθηρία, το όπως να ΄ναι της ανοργανωσιάς, η έλλειψη κοινωνικής συνείδησης πρέπει να τελειώνει εδώ.  

Η πατρίδα έχει ανάγκη από νέο σχέδιο διακυβέρνησης, νέους πρωταγωνιστές, τους άξιους, αυτούς που έχουν αίσθηση καθήκοντος και πατρίδας, όσους έχουν γνώση της ιστορικότητας του τόπου, άλλως δεν σώζουμε τίποτα.

Γιώργος Τασιόπουλος

Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα ΙΣΚΡΑ την δημοσίευση του Κυριάκου Κυριακόπουλου: