«Άριστη» διάκριση της Ελλάδας: Δεύτερη στην ΕΕ σε υπερβάλλουσα θνητότητα

τα στοιχεία που δημοσιεύει το iantronet.gr από τη Eurostat

«Άριστη» διάκριση της Ελλάδας: Δεύτερη στην ΕΕ σε υπερβάλλουσα θνητότητα. Αναδημοσιεύουμε το κείμενο με τα στοιχεία που δημοσιεύει το iantronet.gr από τη Eurostat – του Δημήτρη Καραγιώργου:

Πολύ αρνητική επίδοση σε θανάτους που υπερβαίνουν το αναμενόμενο (υπερβάλλουσα θνητότητα), έχει η Ελλάδα.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, η χώρα μας κατείχε τον Ιανουάριο τη δεύτερη χειρότερη θέση μεταξύ των 27 χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με 25,3% περισσότερους θανάτους από όσους είχαν καταγραφεί τον αντίστοιχο μήνα των ετών 2016 – 2019.

 

Τη χειρότερη θέση κατέχει η Κύπρος, με 26% περισσότερους θανάτους, ενώ τη μαύρη τετράδα συμπληρώνουν η Βουλγαρία (+24%) και η Πολωνία (+23%).

Ενδεικτικό της αρνητικής εικόνας που έχει η Ελλάδα, είναι το παρακάτω γράφημα της Eurostat, στο οποίο αποτυπώνεται η σύγκριση ανά μήνα της υπερβάλλουσας θνητότητας μεταξύ του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (με τα μπλε) και της χώρας μας (με τα πράσινα).

Υπερτριπλάσιο ποσοστό

«Ο μπαμπακούλης μου»: Η συγκλονιστική έκθεση της μικρής Ιωάννας που έχασε τον πατέρα της από Covid

Το alfavita.gr δημοσιεύει το "σκέφτομαι και γράφω" της μικρής Ιωάννας, μαθήτριας της ΣΤ' δημοτικού η οποία έχασε με δέκα ημέρες διαφορά τον πατέρα της και τη γιαγιά της από κορονοϊό.

Η μικρή Ιωάννα, μαθήτρια της ΣΤ' δημοτικού, έχασε με δέκα ημέρες διαφορά τον πατέρα της και τη γιαγιά της από κορονοϊό. Στο «σκέφτομαι και γράφω», της ζητήθηκε να γράψει για ένα αγαπημένο της πρόσωπο. Εκείνη έγραψε για τον πατέρα της.

Στην έκθεση με τίτλο «Ο μπαμπακούλης μου» περιγράφει πόσο της λείπει, τις αγκαλιές και τα φιλιά που θα ήθελε να του δώσει και πόσο θα ήθελε να την ξαναφωνάξει «μπουμπού».

Το μυαλό μας σε εκείνα τα παιδιά που βιώνουν την απώλεια των αγαπημένων τους ανθρώπων.

Πέντε μέρες στο Αττικό νοσοκομείο ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Πρωτοπρεσβύτερος Χρυσοβαλάντης Θεοδώρου

«Πρᾶ­ξις γὰρ θε­ω­ρί­ας ἐ­πίβα­σις[1]», γρά­φει ὁ Θε­ο­λό­γος Γρη­γό­ρι­ος στὸ τέ­λος τοῦ εἰ­κο­στοῦ λό­γου του «πε­ρὶ δόγ­μα­τος καὶ κα­τα­στά­σε­ως ἐ­πι­σκό­πων», ἑρ­μη­νεύ­ον­τας τὶς προ­ϋ­πο­θέ­σεις τῆς ἀ­λη­θοῦς θε­ο­λο­γί­ας.

Πράγ­μα­τι, ἀ­να­λο­γι­κῶς ἔτ­σι συμ­βαί­νει καὶ στὴν κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα τῆς ζω­ῆς μας, ὅ­ταν βέ­βαι­α ἔ­χεις τὰ ἀ­νά­λο­γα «μά­τι­α» γι­ὰ νὰ τὴν ἀν­τι­κρύ­σεις καὶ δὲν κρύ­βε­σαι, γι­ὰ νὰ μι­λή­σου­με ἐκ­κλη­σι­α­στι­κά, πί­σω ἀ­πὸ τὴν ἄ­γνοι­α τῆς Γρα­φῆς, ποὺ σὲ ὀ­δη­γεῖ σὲ ζη­λω­τι­κὴ ὑ­πε­ρά­σπι­ση τῶν ἰ­δε­ῶν καὶ ἀ­πό­ψε­ών σου, ἐ­πεν­δε­δυ­μέ­νες μὲ ἄρ­ρω­στη «πνευ­μα­τι­κό­τη­τα» ἐν   ὀ­νό­μα­τι τοῦ Χρι­στοῦ.

Τὰ τε­λευ­ταῖ­α δύ­ο χρό­νι­α ὁ πλα­νή­της ὀ­λά­κε­ρος βα­σα­νί­ζε­ται ψυ­χο­σω­μα­τι­κὰ ἀ­πὸ τὴν ἀ­σθέ­νει­α αὐ­τὴ τοῦ κο­ρο­νο­ϊ­οῦ, τοῦ sars covid-19. Ἀ­κού­σα­με, δι­α­βά­σα­με, μπερ­δευ­τή­κα­με τό­σο ὅσο πο­τέ στὸ ἄ­με­σο πα­ρελ­θόν. Ἡ λέ­ξη δι­χο­γνω­μί­α εἶ­ναι ἀ­δύ­να­τη νὰ πε­ρι­γρά­ψει τὶς τό­σες πολ­λὲς ἀλ­λὰ καὶ ἀν­τι­κρου­ό­με­νες γνώ­μες ἀ­πὸ τὸν πι­ὸ ἁ­πλὸ πο­λί­τη, ἕ­ως τοὺς γι­α­τρούς, τοὺς κλη­ρι­κούς, τοὺς μο­να­χούς κ.τ.λ.

Τὰ φάρ­μα­κα, τὰ ἐμ­βό­λι­α, οἱ γι­α­τροὶ καὶ νο­ση­λευ­τὲς «ἐν­δύ­θη­καν» με­τα­φυ­σι­κὲς στο­λὲς ποὺ οὔ­τε οἱ ἴ­δι­οι δὲν μπο­ροῦ­σαν οὔ­τε νὰ φαν­τα­στοῦν, οὔ­τε καὶ νὰ ἀν­τέ­ξουν.

Κι ὅ­λα αὐ­τά; Θε­ω­ρί­α! Θε­ω­ρί­α, θε­ω­ρί­α, θε­ω­ρί­α. Ἀλ­λὰ εἴ­πα­με· «πρᾶ­ξις, θε­ω­ρί­ας ἐ­πίβα­σις»! Ἔτ­σι, μὲ προ­τρο­πὴ δύ­ο-τρι­ῶν ἀν­θρώ­πων ἀ­πο­φά­σι­σα νᾶ γρά­ψω χω­ρὶς προ­σθῆ­κες προ­σω­πι­κῶν ἀ­πό­ψε­ων, εἴ­τε ἐ­πη­ρε­α­σμὸ ἀ­πὸ ὁ­ποι­ον­δή­πο­τε καὶ ὁ,τι­δή­πο­τε, πὼς ἐ­γὼ ὁ ἴ­δι­ος ἔ­ζη­σα πέν­τε μέ­ρες στὸ Ἀτ­τι­κὸ Νο­σο­κο­μεῖ­ο, «χτυ­πη­μέ­νος» ἀ­πὸ τον κο­ρο­νο­ϊ­ό.

Γνω­ρί­ζω βε­βαί­ως πο­λὺ κα­λά ἢ κα­λύ­τε­ρα ἀ­γω­νί­ζο­μαι νὰ μά­θω, ἐ­πι­τρέψ­τε μου, καὶ λό­γῳ τῶν πο­λυ­χρό­νι­ων σπου­δῶν μου, τὶ ση­μαί­νει στὸ θε­ο­λο­γι­κὸ λό­γο ἀ­σθέ­νει­α, ἁ­μαρ­τί­α, ψυ­χή, σῶ­μα, θε­ρα­πεί­α, ἰ­α­τρι­κή καὶ ὅ­λα τὰ συ­να­φῆ, με­λε­τῶν­τας εἰς βά­θος τὰ τῆς πα­τε­ρι­κῆς γραμ­μα­τεί­ας. Ἄ­ρα ὁ γρα­πτὸς λό­γος μου δὲν θὰ λα­ϊ­κί­σει, οὔ­τε θὰ ὑ­πε­ρα­σπι­στεῖ κά­ποι­α πλευ­ρᾶ θέ­α­σης τοῦ ὅ­λου θέ­μα­τος.

Στὶς 28 λοι­πὸν τοῦ πα­ρελ­θόν­τος Δε­κεμ­βρί­ου, βρέ­θη­κα, με­τὰ ἀ­πὸ ἔ­λεγ­χο τὸν ὁ­ποῖ­ο κα­θη­με­ρι­νῶς ἔ­κα­να λό­γῳ τῆς ἑ­ορ­τά­σι­μης πε­ρι­ό­δου, θε­τι­κός στὸν ἰ­ό. Ἄ­με­σα ἐ­πι­κοι­νώ­νη­σα μὲ τον προ­σω­πι­κό μου ἰ­α­τρό κ. Εὐ.Κ. ὁ ὁ­ποῖ­ος μοὺ σύ­στη­σε καὶ λό­γω τοῦ ἤ­πι­ου δι­α­βή­τη ποὺ ἔ­χω, νὰ πι­ῶ σχε­τι­κὴ ἀν­τι­βί­ω­ση γι­ὰ τρεῖς ἡ­μέ­ρες. Ἀ­μέ­σως ὑ­πή­κου­σα, ἐγ­κλει­ό­με­νος στὴν οἰ­κί­α μου καὶ λαμ­βά­νον­τας τὴν φαρ­μα­κευ­τι­κὴ ἀ­γω­γή.

Οἱ τέσ­σε­ρις πρῶ­τες μέ­ρες κύ­λη­σαν πο­λὺ ὁ­μα­λὰ δί­χως πα­ρε­νέρ­γει­ες ἐ­κτὸς ἀ­πὸ τὴν ἔλ­λει­ψη ἢ κα­λύ­τε­ρα τὴν δι­α­στρέ­βλω­ση τῆς γεύ­σης, ποὺ τὰ ἔ­κα­νε ὅ­λα πι­κρά. Τὸ βρά­δι τῆς τέ­ταρ­της μέ­ρας, δηλ. τὴν πα­ρα­μο­νὴ τῆς πρω­το­χρο­νι­ᾶς, ἔ­κα­νε τὴν ἐμ­φά­νι­σή του ὁ πυ­ρε­τός. 38°C ἔ­δει­ξε τὸ θερ­μό­με­τρο. Ἀπ᾿ ἐ­κεί­νη τὴ στιγ­μὴ καὶ ἕ­ως τὶς 2 Ἰ­α­νου­α­ρί­ου, ὁ πυ­ρε­τὸς εἴ­χε ἀ­νο­δι­κὴ καὶ δι­αρ­κὴ πο­ρεῖ­α, φτά­νον­τας καὶ τὸ 39,3 °C.

Τὸ ἀ­πό­γευ­μα τῆς Κυ­ρι­α­κῆς ἀ­πο­φά­σι­σα μὲ τὴν πρε­σβυ­τέ­ρα μου ἀλ­λὰ καὶ τὴν πα­ρό­τρυν­ση τοῦ γι­α­τροῦ νὰ πά­ω σὲ ἕ­να Νο­σο­κο­μεῖ­ο γι­ὰ νὰ ἐ­λεγχθεῖ ἡ πο­ρεῖ­α τῆς ἀ­σθέ­νει­ας. Πράγ­μα­τι ἔφ­τα­σα ἕ­ως τὸ Σι­σμα­νό­γλει­ο Νοσοκομεῖο, τὸ ὁ­ποῖ­ο ἐ­φη­μέ­ρευ­ε. Τὸ πρῶ­το σόκ, ἡ πρῶ­τη ἐκ τοῦ σύ­νεγ­γυς ἴ­δι­α ἀν­τί­λη­ψη τῶν γε­γο­νό­των ποὺ ἀ­κού­γα­με στὰ μέ­σα ἐ­νη­μέ­ρω­σης ἦ­ταν γε­γο­νός. Δε­κά­δες ἄν­θρω­ποι, πε­ρί­με­ναν στὴν οὐ­ρὰ γι­ὰ νὰ ἐ­ξε­τα­στοῦν. Καὶ ἐ­γὼ ἀ­νά­με­σά τους ἐμ­πύ­ρε­τος καὶ ἀρ­κε­τὰ τα­λαι­πω­ρη­μέ­νος. Πεν­τέ­μι­ση ὁ­λό­κλη­ρες ὥ­ρες δι­ήρ­κε­σε αὐ­τὸ τὸ «μαρ­τύ­ρι­ο» πε­ρι­πε­πλεγ­μέ­νο μὲ με­γά­λη ἀ­γω­νί­α γι­ὰ τὸ τὶ «μέλ­λει γε­νέ­σθαι».

Ἡ πα­ρου­σί­α τοῦ ρά­σου σὲ ἕ­να τέ­τοι­ο χῶ­ρο, αἰ­σθα­νό­μουν ὅ­τι τρα­βοῦ­σε τὴν προ­σο­χή, ἀ­φοῦ ὄ­χι μό­νο τὰ βλέ­μα­τα, ἀλ­λὰ καὶ πολ­λοὶ ἐκ τῶν συ­να­σθε­νῶν μου μὲ πλη­σί­α­σαν γι­ὰ νὰ προ­σευ­χη­θῶ γι᾿ αὐ­τούς. Τὶ πα­ρά­ξε­νο συ­ναί­σθη­μα. Ὁ ἄρ­ρω­στος, νὰ προ­σευ­χη­θεῖ γι­ὰ τὸν ἄρ­ρω­στο; Τε­λι­κὰ δύ­σκο­λο ἄ­θλη­μα ἡ προ­σευ­χή, ὅ­ταν μά­λι­στα τὴν ἔ­χεις ὁ ἴ­δι­ος ἀ­νάγ­κη τέ­τοι­ες στιγ­μές.

Βή­χας, δυ­σκο­λί­α ἀ­να­πνο­ῆς, κόκ­κι­να μά­τι­α, σκυφ­τὰ κε­φά­λι­α, ὑ­πο­μο­νε­τι­κοὶ ποὺ κά­ποι­ες στιγ­μὲς γί­νον­ταν ἀ­νυ­πό­μο­νοι ἄν­θρω­ποι, κά­θε ἡ­λι­κί­ας, πε­ρί­με­ναν νὰ ἐ­ξε­τα­στοῦν.

Ἐ­κεῖ μί­λη­σα μὲ ἕ­να νε­α­ρὸ παλ­λη­κά­ρι. Μοῦ ἔ­κα­νε πο­λὺ ἐν­τύ­πω­ση καὶ τὸν πλη­σί­α­σα.

-«Τὶ ἔ­χεις λε­βέν­τη μου; Προ­βλη­μα­τι­σμέ­νο σὲ βλέ­πω»!

–«Πά­τερ, πρὶν ἐν­νι­ὰ μέ­ρες ἔ­χα­σα τὴ γυ­ναί­κα μου. Κόλ­λη­σα μά­λι­στα καὶ τὴν ἡ­μέ­ρα τῆς κη­δεί­ας. Τὸ μω­ρό μας, ἔ­χω νὰ τὸ δῶ ἀ­πὸ τό­τε. Δὲν ἔ­χω ση­κώ­σει κε­φά­λι» καὶ ἔ­βα­λε τὰ κλά­μα­τα.

Τὸν χά­ϊ­δε­ψα στὸ κε­φά­λι· ἔ­κλα­ψα μα­ζί του. Τε­λι­κὰ ἔ­νοι­ω­θα πο­λὺ κα­λὰ μπρὸς στὰ δι­κά του χά­λι­α. «Ὑ­πάρ­χουν καὶ χει­ρό­τε­ρα» λέ­ει ὁ λα­ός καὶ ἔ­χει δί­κι­ο.

Οἱ πεν­τέ­μι­ση αὐ­τὲς ὥ­ρες μὲ τα­λαι­πώ­ρη­σαν πο­λύ. Ὄ­χι, δὲν πα­ρα­πο­νι­έ­μαι γι­ὰ τοὺς γι­α­τρούς. Ἔ­τρε­χαν δι­αρ­κῶς. Δὲν ἄν­τε­ξα καὶ ἔ­φυ­γα.

Τὸ βρά­δι συ­νε­χί­στη­κε ὁ πυ­ρε­τός καὶ ἕ­ως τὰ χα­ρά­μα­τα ἤ­μουν σχε­δὸν ἄ­γρυ­πνος. Πρω­ὶ πρω­ί, 3 Ἰ­α­νου­α­ρί­ου, μα­ζί μὲ τὴν σύμ­μα­χο πρε­σβυ­τέ­ρα, ἀ­φή­νον­τας πί­σω τὰ τέσ­σε­ρα παι­δι­ά μας, πή­γα στὸ ἐ­φη­με­ρεῦ­ον Ἀτ­τι­κὸ Νο­σο­κο­μεῖ­ο.

Οὐ­ρὲς κό­σμου. Ἕ­να τε­ρά­στι­ο μελ­λί­σι, ἀ­σθε­νῶν, νο­ση­λευ­τῶν, ἰ­α­τρῶν, δι­οι­κη­τι­κοῦ προ­σω­πι­κοῦ, δι­α­σω­στῶν τοῦ ΕΚΑΒ, ἀ­σθε­νο­φό­ρων, ὄ­λοι καὶ ὅ­λα γύ­ρω ἀ­πὸ τὴν ἀ­σθέ­νει­α αὐ­τή. Ἕ­νας «ἀ­ο­ρα­τος πό­λε­μος», ὄ­χι τοῦ πνεύ­μα­τος τοῦ Ἁγίου Νι­κο­δή­μου, ἀλ­λὰ τοῦ σῶ­μα­τος ἐ­κτυ­λι­σό­ταν μπρο­στὰ στὰ μά­τι­α μας. Ἐ­κεῖ καὶ ἕ­ως ὅ­του ἐ­ξε­τα­στῶ, ἄ­κου­σα καὶ ἀν­τι­λή­φθη­κα τὴ «με­τά­νοι­α» τῶν ἀν­θρώ­πων. Ποι­α; «Με­τά­νι­ω­σα ποὺ δὲν ἐ­κα­να τὸ ἐμ­βό­λι­ο», ἄ­κου­γες παν­τοῦ!

Γιατί η Ελλάδα είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια σε θανάτους από covid

 

Τα μέτρα χαλαρώνουν και ο κόσμος για αποκλιμάκωση ακούει, και αποκλιμάκωση δεν βλέπει. Βλέπει όμως σταθερά πάνω από 100 θανάτους την ημέρα. Ακόμα κι αν αυτοί οι θάνατοι γίνουν 80 ή 60 σε δέκα μέρες, η Ελλάδα δεν θα βγει από τη μαύρη λίστα των χωρών με ρεκόρ θανάτων από Covid, όχι μόνο συγκρινόμενη με ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και με πολλές άλλες που είναι θεωρητικά σε χειρότερη μοίρα, και όμως δεν χάνουν όσους ασθενείς χάνει η Ελλάδα.

Τα δε κρούσματα που ανακοινώνονται, αθροιζόμενα με τα μαθητικά που δεν ανακοινώνονται ημερησίως, μας κρατούν σταθερά γύρω στα 30.000 περίπου. Παρά την φερόμενη ως ήπια Όμικρον, γίνονται επίσης πάνω από 400 νέες εισαγωγές  ασθενών για νοσηλεία την ημέρα. Η δε μείωση των εισαγωγών στις ΜΕΘ, είναι κάτι σαν μαγικός αριθμός, καθώς οι μονάδες αυτές είναι μετρημένες και εξακολουθούν να διασωληνώνονται πολλοί εκτός ΜΕΘ, οπότε η μείωση των εισαγωγών σε ΜΕΘ δεν σημαίνει τίποτα όσο παραμένουν διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ ασθενείς, σε λίστα αναμονής.

Είναι δε παγκόσμιο το ρεκόρ, γιατί η Ελλάδα είναι στη χειρότερη εικοσάδα του πλανήτη και πρέπει να αποφασίσει ποιοι είναι οι όμοιοί της προς σύγκριση. Οι θάνατοι ανά εκατομμύριο πληθυσμού στην Ελλάδα δεν είναι ίδιοι με της Γαλλίας, αλλά με της γαλλικής Πολυνησίας. Σε θανάτους μας ξεπερνούν εδώ και ένα μήνα μόνον τα βαλκανικά κράτη, οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, το Τρινιντάτ και Τομπάγκο, το Περού, η Παραγουάη, η Γεωργία, η Κολομβία, η Βραζιλία και η Αργεντινή.

Και κάποιοι είναι καλύτεροι από εμάς, γιατί οι θάνατοι που έχουν καταγραφεί στις περισσότερες από τις προαναφερόμενες χώρες, άρχισαν από το πρώτο κύμα ή το δεύτερο, ενώ εμείς είχαμε διαφορά φάσης χάρη στο πρώτο lockdowvn. Αντικειμενικά, αν εξετασθεί δηλαδή αποκλειστικά το τελευταίο 12μηνο, η Ελλάδα προηγείται εφιαλτικά.

Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί για την κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά νοσοκομεία, παρότι η πολιτεία αποδίδει τους πολλούς θανάτους σε ποικίλα αίτια, με τον βολικό όρο “πολυπαραγοντικό ζήτημα”. Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΙ, η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας που ήταν παλαιότερα και υποψήφια βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, είπε ότι ο αριθμός των θανάτων «είναι ένα σοβαρό θέμα που μας απασχολεί, όμως είναι πολυπαραγοντικό».

Ανεμβολίαστοι και Covid

Η συνέχεια...Γιατί η Ελλάδα είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια σε θανάτους από covid

Κορωνοϊός καί Σχίσμα: ἡ Ἐκκλησία σέ Κρίση

από

 Βασίλης Ξυδιάς

 -

Ἡ ἐκκλησία βρίσκεται στὸ μέσον μιᾶς διπλῆς κρίσης: (α) Τοῦ Κορωνοϊοῦ – ποὺ κλῆρο καὶ λαό, ἰεράρχες καὶ ἁπλοὺς πιστούς, μᾶς βρῆκε καὶ μᾶς ἄφησε ‘ἀδιάβαστους’. (β) Τοῦ διορθοδόξου σχίσματος – ποὺ στὴν ἀρχὴ φάνηκε σὰν ἕνα ἀκόμα ἐπεισόδιο τῆς ὑποβόσκουσας μακρᾶς ἑλληνορωσικῆς διένεξης, ἀλλὰ πλέον διχάζει τὸ σύνολο τοῦ ὀρθοδόξου κόσμου μὲ τρόπο πολὺ πιὸ βαθὺ καὶ πιὸ μόνιμο ἀπ’ ὅ,τι θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ διανοηθεῖ. Φαίνονται σὰν δύο ἄσχετα μεταξύ τους πράγματα, ἀλλὰ δὲν εἶναι. Καὶ τὰ δύο μαζὶ συνοψίζουν τὶς δύο ὄψεις τῆς σχιζοειδοῦς – μὴ χριστιανικῆς, μὴ ἐκκλησιαστικῆς – σχέσης ποὺ ἔχει στὶς μέρες μας ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία (οἱ πιστοί, οἱ θεολόγοι, οἱ ἰεράρχες, οἱ τελετουργίες, οἱ θεσμοὶ) τόσο μὲ τὸν κόσμο στὸν ὁποῖο ζεῖ, ὅσο καὶ μὲ τὸν ἑαυτό της. Ἐξαγγέλεται τὸν ἐξαγιασμὸ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ κόσμου, τὴν ὥρα ποὺ ἡ ἴδια ἀδυνατεῖ νὰ τὸν αἰσθανθεῖ πραγματικὰ καὶ νὰ τὸν βιώσει συνειδητά.

* * *

Ἦρθε ὁ Κορωνοϊός, σὰν σύγχρονη μάστιγα τοῦ Θεοῦ, νὰ περιγελάσει τὴ μεγαλόσχημη ἱεροπρέπεια κάτω ἀπὸ τὴν ὁποία οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ κρύβαμε τὸν πνευματικὸ ἀναλφαβητισμό μας. Aὐτὴ ἡ ἀπειροελάχιστη σὲ μέγεθος ὕπαρξη ἔφερε μὲ ἀδιαμφισβήτητο τρόπο στὸ φῶς αὐτὸ ποὺ οἱ περισσότεροι κλείναμε τὰ μάτια για νὰ μὴν τὸ δοῦμε: Πὼς ἐμεῖς – οἱ κληρονόμοι καὶ φύλακες, ὑποτίθεται, τοῦ ἀληθοῦς δόγματος – δὲν ἔχουμε τελικὰ κοινὴ αἴσθηση καὶ κοινὴ ἀντίληψη τοῦ κεντρικοῦ ἐκκλησιαστικοῦ μυστηρίου· σὲ τὶ συνίσταται ἡ κοινωνία τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἴματος τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ.

Αὐτὸ τὸ μυστήριο θέλησαν πολλοὶ νὰ ὑπερασπιστοῦν, ἀλλὰ τὸ ἔκαναν μὲ μιὰ ἀφελὴ ἁγιοβασιλιάτικη ἢ μαγικὴ ἀντίληψη τοῦ ἱεροῦ, ὡς δῆθεν φυλαχτοῦ ἀπὸ κάθε φυσικὸ κακὸ καὶ κάθε ἀσθένεια. Ἄλλοι φροντίσαμε νὰ ξεφορτωθοῦμε ἐντελῶς κάθε αἴσθηση ἱερότητας καὶ συστοιχηθήκαμε μὲ τὶς ἀγωνίες καὶ τὰ ἄγχη τοῦ αἰῶνος τούτου, ὑποβιβάζοντας τὸ θυσιαστικὸ μυστήριο τῆς ἀγάπης σὲ ἠθικοπλαστικὲς κοινοτυπίες τοῦ τύπου «κρατάμε ἀποστάσεις …ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον». Καὶ οἱ μὲν καὶ οἱ δὲ δείξαμε ότι μᾶς λείπει μιὰ βιωματικὰ ἰσχυρή, ρεαλιστικὴ καὶ ὂχι φαντασιακή, αἴσθηση τῆς ἁγιοπνευματικῆς ἱεροφάνειας καὶ τοῦ θαύματος. Ὅτι μᾶς λείπει μιὰ ἐναλλακτικὴ πνευματικὴ ἀξιολόγηση τῆς ὑγείας καὶ τῆς ἀσθένειας, τῆς χαρᾶς καὶ τοῦ πόνου, τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου.

Ας μη ζούμε με ψέματα

Συνηθίζω τους καλοκαιρινούς μήνες να επισκέπτομαι τα ορεινά χωριά της Αργολίδας, τα οποία ζωντανεύουν κάπως από τους παραθεριστές. Ένα απ’ αυτά τα χωριά είναι και το Νεοχώρι, σκαρφαλωμένο στο Αρτεμίσιο.

Κάθε χρόνο θα βρεθώ με τον ιερέα και τους λιγοστούς ενορίτες, για να ψάλλουμε την παράκληση. Μοναδικός ψάλτης του χωριού, η κυρία Φωτεινή, που γνωρίζει καλά τα “γράμματα” και τους ήχους. Συνήθως έχουμε κι έναν βοηθό στο ψαλτήρι, έναν πολύ καλό ψάλτη που διακρίνεται για την σεμνότητα του. Αν δεν μου τον σύστηναν , δεν θα γνώριζα ποιος ήταν : Γιός της κυρά Φωτεινής, ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας. Ως συνήθως, μετά την ακολουθία, καθόμαστε στο προαύλιο χώρο του ναού, με την όμορφη θέα, για το κέρασμα κι’ επικοινωνία με τους ενορίτες. Ο κ. καθηγητής καθόταν διακριτικά, με τη σεμνότητα που τον διακρίνει. Άρχισα να συνειδητοποιώ για την “ταυτότητα” του κ. καθηγητή, όταν ξέσπασε η πανδημία και το όνομά του έγινε παντού γνωστό, όπως και η πατρίδα του, το μικρό Νεοχώρι.

Δεν είναι ανάγκη να πω ότι ο άνθρωπος αυτός σήκωσε στους ώμους του, ειδικά τους πρώτους μήνες, ένα τεράστιο βάρος. Η προσφορά του είναι ανεκτίμητη και πιστεύω πως με την πάροδο του χρόνου, όταν καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός, θα αποτιμηθεί κατά πως πρέπει. Δεν είναι στις προθέσεις μου να κάνω κάτι τέτοιο. Περισσότερο θα ήθελα να σταθώ στην στάση μιας μειοψηφίας απέναντι του και απέναντι στην πανδημία.

Είχα κι’ έχω πάντα την αίσθηση ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Συγκεκριμένα, το “Ωσαννά” απέχει από τον “Άρον, Άρον σταύρωσον αυτόν”, μόλις πέντε μέρες. Ο κ. Τσιόδρας “έγινε στόχος διάφορων “αντί” και δυστυχώς ακόμα και χριστιανών. Γνωστά πράγματα.

Τον Αύγουστο του 2020 βρεθήκαμε και πάλι στο Νεοχώρι. Θυμάμαι την κόπωση ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του, μετά από τέτοιον εξαντλητικό αγώνα και υπερπροσπάθεια. Και βέβαια η πίκρα για τα εντελώς άδικα βέλη εναντίον του. Το ίδιο επαναλήφθηκε και τον Αύγουστο του 2021. “Αντί του μάνα χολήν”. Ένας από τους βασικούς κατήγορους, ο άρτι μεταστάς δημοσιογράφος Γ. Τράγκας. Βυσσοδομούσε εναντίον του με τη γνωστή αναίδεια που τον διέκρινε και με κατηγορίες ανυπόστατες. Απαριθμούσε τις βίλες του κ. καθηγητή στα βόρεια προάστεια και τις πανάκριβες Mercedes του. Όπως θα δούμε, έκρινε εξ’ ιδίων τα αλλότρια.

Ο Γ. Τράγκας , υπέρμαχος του αντιεμβολιαστικού αγώνα , νόμιζε ότι, επειδή όλοι τον φοβούνταν, θα τον φοβόταν και ο κορωνοϊός! Κάτι τέτοιο δήλωνε με έπαρση, όταν νόσησε. Αλλά ο κορωνοϊός απέδειξε πως δεν λογαριάζει κανέναν, ούτε φοβάται κανέναν, ούτε κάνει διακρίσεις. “ Ο Τράγκας θύμωσε με τον κορωνοϊό και ο κορωνοϊός αποδείχθηκε δυνατότερος” ( Τάκης Θεοδωρικόπουλος, Καθημερινή 20/01/2022).

Έφυγε κι’ αυτός όπως και τόσοι άλλοι αρνητές. Ο Θεός να τους αναπαύει. Λίγες μέρες μετά οι συνάδελφοί του αποκάλυψαν τη … “φτώχεια” του.

«… Άφησε μια τεράστια περιουσία για την οποία έλεγε με αφοπλιστικό κυνισμό: “Δεν φταίω εγώ που τα παίρνω, φταίνε αυτοί που μου τα δίνουν…” Η περιουσία του σε ζαλίζει. Δώδεκα ακίνητα σε κάποια από τα πιο ακριβά σημεία του πλανήτη…

Όταν η δημοσιογραφία δεν είχε πλέον τίποτα άλλο να του δώσει, αντί να αφεθεί στην αναπόφευκτη παρακμή, στράφηκε στην πολιτική.

Υγειονομικός Ολοκληρωτισμός και Συλλογικές Νοοτροπίες

Της Ευγενίας Σαρηγιαννίδη

Η φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση είναι σε θέση να πραγματοποιηθεί με την αντίστροφη ακριβώς μορφή: ως αστυνομική παγκοσμιοποίηση, ολικός έλεγχος, τρόμος της ασφάλειας.

J. Baudrillard,

«Το Πνεύμα της Τρομοκρατίας», εκδ. Κριτική, 2002, σ. 46

Τα μέτρα για την αντιμετώπιση και τη διαχείριση της πανδημίας και η εφαρμογή τους στον πληθυσμό παρέχουν στον κοινωνικό επιστήμονα, αλλά και στον ψυχολόγο ιδιαίτερα, ένα ευρύτατο πεδίο μελέτης κοινωνικών συμπεριφορών, νοοτροπιών και κοινωνικής σκέψης. Επομένως, όσο κι αν στοχοποιείται ή και ποινικοποιείται η κάθε κριτική προσέγγιση της συζήτησης περί της διαχείρισης της πανδημίας, δεν θα έπρεπε να ξεφεύγει από το βλέμμα του κοινωνικού επιστήμονα η ανάλυση, ενδεχομένως και η απόπειρα ερμηνείας των προϋποθέσεων, αλλά και των συνεπειών αυτής της διαχείρισης .

Για την αρχή του παρόντος άρθρου θα επικεντρωθούμε στο παράδειγμα του μέτρου του γενικευμένου ελέγχου των υγειονομικών πιστοποιητικών από διάφορες επαγγελματικές κατηγορίες. Πιο συγκεκριμένα, αναφερόμαστε στην εκχώρηση επισήμως (από το νόμο και το κράτος) εξουσιών στα άτομα που υπερβαίνουν τον κοινωνικό τους ρόλο. Πλέον ο κάθε υπάλληλος (στο καφέ, στο κατάστημα ρούχων ή οπουδήποτε αλλού), εκπαιδεύεται να γίνει αφενός τμήμα του ελεγκτικού μηχανισμού, αφετέρου εξουσιοδοτείται να επισύρει σε ένα πρώτο επίπεδο περιορισμούς στον παραβάτη συμπολίτη του (αφού του απαγορεύει να εισέλθει στο χώρο, να καθίσει στο καφέ ή να ψωνίσει). Έτσι, ο κάθε πολίτης αποκτά ειδικά προνόμια στην σχέση του με τον συμπολίτη του και παράλληλα ευθύνες άσκησης εξουσίας επί του άλλου. Ζητείται επί παραδείγματι στον κάθε πολίτη – πελάτη καταστημάτων λιανικής ή εστίασης, να επιδεικνύει ταυτότητα στον κάθε συμπολίτη του, πέραν από τα πιστοποιητικά υγείας του, δίνοντας διάφορες πληροφορίες, από την ημερομηνία γέννησής του μέχρι το όνομα του πατέρα ή της μητέρας του. Κατά αυτόν τον τρόπο, καλλιεργείται ένα

«διαίρει και βασίλευε» κατακερματισμένο σε επίπεδο ατόμου, όπου όλοι γίνονται εν δυνάμει αστυνόμοι και ταυτόχρονα εν δυνάμει παραβάτες. Η κοινωνική συνεκτικότητα διαρρηγνύεται στη βάση της, αφού όλοι αποτελούν για όλους όχι μόνο υγειονομική απειλή, αλλά και ελεγκτικό μηχανισμό. Κατά αυτόν τον τρόπο, η δημοκρατία καταλύεται όχι μόνο σε πολιτικό επίπεδο, αλλά και στο βιωμένο επίπεδο της καθημερινής ζωής. Και αυτή η εκπαίδευση στην ανελευθερία , στην αστυνόμευση και τον μόνιμο έλεγχο εξοικειώνει τα άτομα με την ανελευθερία και τον ολοκληρωτισμό, διευρύνει προς τα κάτω μια φασίζουσα νοοτροπία και τα διαπαιδαγωγεί όχι μόνο να θεωρούν αυτή την κατάσταση ως φυσική και αυτονόητη, αφού όπως υποτίθεται, γίνεται για το καλό των πολιτών, αλλά ως ένδειξη μιας ψυχοδιανοητικής προόδου, έναντι του παλαιού κόσμου των «υπανάπτυκτων» που τους εκπαίδευσαν σε υπερβατικότητες κάτι αναχρονιστικές ιδεολογίες, σαν κι αυτές που διαβάζουμε στο Θούριο του Ρήγα «Κάλλιο να ναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή κλπ.»

Όπως σημειώνει ο Παπαμιχαήλ (1) , ο σύγχρονος λοιπόν, σαστισμένος φιλελεύθερος δικαιωματούχος, για να μην περιθωριοποιηθεί (π.χ. ως «ψεκασμένος», ως «συνωμοσιολόγος», ως «αρνητής» κλπ.) ή για να μην τιμωρηθεί ως παραβάτης, είναι πλέον νομικά και ηθικά εξαναγκασμένος να αποδεχτεί, άλλοτε με δυσφορία άλλοτε όχι, την περιστολή των πλέον στοιχειωδών ελευθεριών του. Στις σύγχρονες, χαοτικές μητροπόλεις που κατοικεί πλάι σε άτομα αποξενωμένα μεταξύ τους και ανταγωνιστικές μικροομάδες συμφερόντων, η κρατικώς και αστυνομικώς ασκούμενη, γενικευμένη επιτήρηση της συμμόρφωσης των πολιτών ως δείγμα της υποταγής που οφείλουν οι επιτηρούμενοι στην επιτηρούσα αρχή, αποτελεί την πίσω πλευρά του αναχρο-φιλελεύθερου ατομισμού. Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε επομένως τι είδους πατερναλιστικός ολοκληρωτισμός υποσκάπτει τα θεμέλια της αστικής δημοκρατίας, όταν τα αστικά δημοκρατικά συντάγματα καταστρατηγούνται «για το καλό» των πολιτών με τρόπο τόσο προκλητικό, ή όταν ο θεσμός της δικαιοσύνης, χωρίς να κρατά πλέον ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα, έχει πάψει να λειτουργεί;

Τα κέρδη τους και οι ζωές μας...

Ευτυχώς ο κ. Παπανικολάου είναι γιατρός!

Δυστυχώς η κ. Μπακογιάννη πολιτικός!

• Από αυτούς τους πολιτικούς που δηλώνουν τα πήγαμε καλά με την πανδημία με εξαίρεση τους νεκρούς!
• Από αυτούς τους πολιτικούς που περιέκοψαν απο το προϋπολογισμό για την Υγεία 820 εκατ. το 2022 και 572 εκατ. το 2021!

Γερομοριάς

ΠΗΓΗ:ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Να μια ωραία πρόκληση - πρωτοβουλία για να την μιμηθεί και ο Δήμος Φυλής!

Να μια ωραία πρόκληση - πρωτοβουλία για να την μιμηθεί και ο Δήμος Φυλής!

******

"Ο Δήμος Χαλανδρίου, εξασφάλισε για τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς τους (όλων των βαθμίδων), της πόλης του Χαλανδρίου, τιμή 24 ευρώ για κάθε μοριακό τεστ, σε Διαγνωστικό Κέντρο στα Βριλήσσια!
Οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να απευθύνονται στο εν λόγω Διαγνωστικό Κέντρο, κατόπιν σχετικής βεβαίωσης από τους δ/ντές – δ/ντριες των σχολείων."

ΠΗΓΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Καπραβέλος: «Θα μπορούσαμε να είχαμε σώσει χιλιάδες ζωές αν είχαν στελεχωθεί οι ΜΕΘ»

Την έντονη ανησυχία του για τους κυβερνητικούς χειρισμούς της πανδημίας εξέφρασε ο διευθυντής ΜΕΘ του νοσοκομείου Παπανικολάου, Νίκος Καπραβέλος, επισημαίνοντας ότι «θα μπορούσαμε να είχαμε σώσει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές αν εδώ και δυο χρόνια είχαν στελεχωθεί οι ΜΕΘ με εξειδικευμένο προσωπικό, κάτι που δυστυχώς δεν έγινε και έχουμε ως αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση και την υποβάθμιση της λειτουργίας των νοσοκομείων», ενώ προειδοποιεί πως «δεν υπάρχει ορατό τέλος της πανδημίας».

Πιο συγκεκριμένα, μιλώντας Στο Κόκκινο, είπε ότι «στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας ζούμε μέσα στο θάνατο, εκείνο όμως που μας δημιούργησε εφιάλτη, είναι ο άδικος θάνατος των 6.000 και παραπάνω ανθρώπων που θα μπορούσαμε να είχαμε σώσει, αν είχαμε στελεχωμένες και εν ενεργεία Μονάδες».

«Θα μπορούσαμε να είχαμε σώσει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές αν εδώ και δυο χρόνια είχαν στελεχωθεί οι ΜΕΘ με εξειδικευμένο προσωπικό, κάτι που δυστυχώς δεν έγινε και έχουμε ως αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση και την υποβάθμιση της λειτουργίας των νοσοκομείων. Γι’ αυτό στην αρχή είχαμε χάσει τον ύπνο μας, ενώ λόγω της ψυχικής κόπωσης βλέπουμε σήμερα ότι μειώνονται και τα αντανακλαστικά μας, γιατί είναι αδύνατον να λειτουργούμε με τέτοια πίεση.

Εμείς στις Μονάδες, δεν είδαμε καμία αποκλιμάκωση και ύφεση της πανδημίας και τα τελευταία δύο χρόνια δεν έχουμε σταματήσει να λειτουργούμε κάτω από ασφυκτικά πιεστικές συνθήκες.

«Στο Ιπποκράτειο αυτή τη στιγμή νοσηλεύονται 18 άνθρωποι εκτός ΜΕΘ. Αυτή η μεγάλη πίεση που δέχεται το σύστημα υγείας κάνει το σύστημα να μην μπορεί να ανταποκριθεί, γιατί δεν έχει την αντίστοιχη στελέχωση και γιατί επί δύο χρόνια, η κυβέρνηση δεν φρόντισε να προσληφθούν γιατροί. Μέχρι τώρα δεν μας έχουν ακούσει. Τώρα όμως που είδαμε την αξία του συστήματος υγείας και συμπεράναμε ότι σώζει ζωές, χρειάζεται να γίνουν άμεσα  θεσμικές αλλαγές» υπογράμμισε.

«Για εμάς που βιώνουμε μία τραγική κατάσταση στα νοσοκομεία, είναι πολύ λυπηρό φαινόμενο να ακούμε από κυβερνητικά στελέχη ότι φτάνει το τέλος της πανδημίας και ότι η μετάλλαξη Όμικρον είναι μια ήπια νόσος. Είναι ακατανόητα πράγματα γιατί στα νοσοκομεία ούτε αποκλιμάκωση υπάρχει ούτε ύφεση της πανδημίας.  Ακόμα όμως και να τη δούμε, δεν είναι δυνατόν να μην λαμβάνονται μέτρα και να υποστηρίζεται ότι φτάνουμε στο τέλος της πανδημίας» πρόσθεσε ο κ. Καπραβέλος.

Η βδομάδα που … «κύλησε ομαλά»!

Αναδημοσίευση από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη

Οι διαπιστώσεις του υπουργείου Παιδείας ότι «όλα κύλησαν ομαλά» την πρώτη βδομάδα λειτουργίας των σχολείων προκαλούν γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές, που ζουν από πρώτο χέρι τις επιπτώσεις των πρωτοκόλλων συγκάλυψης και διασποράς του ιού, αλλά και τις συνέπειες από την απουσία ενός ολοκληρωμένου, πλήρως αναπτυγμένου, δημόσιου και δωρεάν συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων.

Ούτε λίγο ούτε πολύ η υπουργός πανηγυρίζει επειδή η επανέναρξη των σχολείων έγινε αφορμή να «πιαστούν» 31.000 κρούσματα μαθητών και εκπαιδευτικών, που δεν θα γίνονταν αντιληπτά αν δεν υπήρχε ο υποχρεωτικός έλεγχος. Η πραγματικότητα είναι όμως ότι ο ιός κυκλοφορεί ανενόχλητος στα σχολεία, ξεσκεπάζοντας τα ελλιπή υγειονομικά πρωτόκολλα αλλά και την επικινδυνότητα της «αυτοδιάγνωσης» και της ατομικής ευθύνης, που αποτελεί πανάκεια για την κυβέρνηση στη διαχείριση της πανδημίας.

Πανδημία στα σχολεία: Η πραγματικότητα ανάποδα

 ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ 

• facebook.com/cholevasgerasimos
• cholevas@imerodromos.gr

• Facebook
• Twitter
• Print
• Email

15 χιλιάδες κρούσματα στα σχολεία (πριν χτυπήσει το πρώτο κουδούνι μετά τις γιορτές), επικίνδυνα και ανεπαρκή μέτρα αλλά η κυβέρνηση χαίρεται και χαμογελά. Η «αριστεία» στα καλύτερα της…

«…την πρώτη μέρα μαθημάτων, χάρη στο σύστημα των μαζικών τεστ, εντοπίστηκαν πάνω από 15.000 κρούσματα κορωνοϊού τα οποία, διαφορετικά, θα κυκλοφορούσαν στην κοινότητα μεταδίδοντας πολύ πιο εύκολα τον ιό». Mε τον τρόπο αυτό ο αρχι-«άριστος» πρωθυπουργός μας, Κυριάκος Μητσοτάκης, πανηγύρισε το άνοιγμα των σχολείων, μετά τις γιορτές. Ακριβώς το ίδιο («άριστο» φυσικά) σκεπτικό θα το δείτε να κυκλοφορεί από διάφορα ΜΜΕ κι εκλεκτούς συναδέλφους δημοσιογράφους, που μάλλον ενθουσιάστηκαν με την «επιτυχία» της κυβερνήσεως.   

Καταλαβαίνουν τι λένε; Αυτοί βλέπουν την πραγματικότητα ανάποδα ή εμείς; Οι άνθρωποι είναι χαρούμενοι διότι εντοπίστηκαν 15 χιλιάδες κρούσματα σε μαθητές κι εκπαιδευτικούς. Γιατί; Διότι, υποστηρίζουν, διαφορετικά «θα κυκλοφορούσαν στην κοινότητα μεταδίδοντας πολύ εύκολα τον ιό». Μάλιστα.

Έχουν σκεφτεί, άραγε, ότι και αυτά τα 15.000 κρούσματα (λιγότερα ή και περισσότερα, αφού ο ιός είναι σε έξαρση) υπήρχαν αναλογικά, για παράδειγμα, και την περασμένη Παρασκευή, με αποτέλεσμα «να κυκλοφορούν και να μεταδίδουν»;  Είναι, προφανώς, μέρος εκείνων των περιπτώσεων που στέκονταν στην ουρά (ενδεχομένως και μαζί με τους γονείς τους, σε μικρότερες ηλικίες) για να κάνουν είτε τα ελάχιστα δωρεάν rapid test σε συγκεκριμένα σημεία, είτε τα επί πληρωμή ( με 7,8 και 10 ευρώ το ένα) για να δούνε έχουν κορωνοϊό. Είναι, επίσης, ορισμένοι που δεν πήγαν να κάνουν τεστ, λόγω ήπιων συμπτωμάτων, επειδή δεν ήθελαν να περάσουν την ταλαιπωρία, πληρώνοντας μέχρι 60 ευρώ για ένα μοριακό τεστ, μέχρι αυτή η υπουργάρα, ο Άδωνις Γεωργιάδης, βάλει το πλαφόν στα 47 ευρώ. Τότε, μάλλον, θα έσπευσαν με τέτοια «έκπτωση»…

Η κυβέρνηση, λοιπόν, χαίρεται και χαμογελά γιατί εντόπισε, λέει, μαζεμένα τα κρούσματα στα σχολεία. Τις ευθύνες της για το γεγονός πως η διενέργεια ενός τεστ έχει γίνει μια περιπέτεια επί πληρωμή την έχει σκεφτεί ή την εντάσσει στην «άριστη» διαχείριση της πανδημίας»;

Ένα ακόμα ερώτημα: Με 15.000 κρούσματα, με το «καλημέρα» και πριν χτυπήσει το κουδούνι, πόσα τμήματα θα κλείσουν για να μην γίνει διασπορά του ιού; Η απάντηση είναι ελάχιστα, διότι για να κλείσει ένα τμήμα πρέπει να νοσήσει ταυτόχρονα το 50%1 των μαθητών!  Η κυβέρνηση όχι μόνο αρνήθηκε να καταργήσει το επικίνδυνο πρωτόκολλο του 50%+1, αλλά ούτε καν έβαλε δωρεάν μόνο μοριακά ή έστω μόνο rapid test στα σχολεία, για να υπάρξει μεγαλύτερη αξιοπιστία στα αποτελέσματα. Έβαλε self test και κάτι λίγα rapid… δώρο. Αποτέλεσμα; Κέρδη και και πάλι κέρδη στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα για επιβεβαίωση της νόσησης.

Ο Covid-19 οδηγεί σε εγκεφαλικές αλλαγές και άνοια παρόμοια με το Αλτσχάιμερ, διαπιστώνει νέα μελέτη που βασίζεται σε τεχνητή νοημοσύνη

Σύμφωνα με πρόσφατη αμερικανική έρευνα, ο Covid-19 μπορεί να οδηγήσει στον τύπο των εγκεφαλικών αλλαγών που είναι κοινές στη νόσο του Αλτσχάιμερ και μια ομάδα επιστημόνων έχει εντοπίσει τους μηχανισμούς με τους οποίους μπορεί να προκαλεί τέτοιες βλάβες.

© Getty Images / NurPhoto.

Οι γνωστικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένης της άνοιας, αναφέρονται όλο και περισσότερο ως επιπλοκή του εξαιρετικά μεταδοτικού ιού SARS-CoV-2 που προκαλεί τον Covid-19, αποκάλυψαν ερευνητές πίσω από την πρόσφατη μελέτη στην κλινική Κλίβελαντ στο Οχάιο. 

« Οι αναφορές για νευρολογικές επιπλοκές σε ασθενείς με Covid-19 και ασθενείς με «μακρινούς αποστολείς», των οποίων τα συμπτώματα επιμένουν μετά την εξάλειψη της λοίμωξης γίνονται πιο συχνές, υποδηλώνοντας ότι [ο ιός] μπορεί να έχει μόνιμες επιπτώσεις στη λειτουργία του εγκεφάλου », είπαν οι συγγραφείς της μελέτης. , το οποίο δημοσιεύτηκε αυτή την εβδομάδα στο περιοδικό Alzheimer's Research & Therapy . 

ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟ RT.COM1 στους 3 επιζώντες του Covid-19 αναπτύσσει νευρολογικά ή ψυχιατρικά προβλήματα μέσα σε 6 μήνες - μελέτη

Ο στόχος των ερευνητών ήταν να αποκαλύψουν τους μηχανισμούς που ευθύνονται για επιπλοκές που σχετίζονται με τον εγκέφαλο, όπως το παραλήρημα και η απώλεια γεύσης ή όσφρησης που συχνά εντοπίζονται σε ασθενείς με νέο κορωνοϊό. Για να γίνει αυτό, συνέκριναν σε μοριακό επίπεδο τα γονίδια-ξενιστές του Covid-19 και εκείνα που ευθύνονται για ορισμένες νευρολογικές διαταραχές.

Έχοντας συλλέξει τα δεδομένα τόσο των ασθενών με Covid-19 όσο και των ατόμων που πάσχουν από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, χρησιμοποίησαν τεχνητή νοημοσύνη για να μετρήσουν την εγγύτητα μεταξύ τους. Ανέλυσαν επίσης τυχόν γενετικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να επιτρέψουν στον νέο ιό να μολύνει εγκεφαλικούς ιστούς και κύτταρα, εντοπίζοντας « σημαντικές σχέσεις που βασίζονται σε δίκτυο » μεταξύ του Covid και του Αλτσχάιμερ. Κατέληξαν επίσης στο συμπέρασμα ότι οι ασθενείς με Αλτσχάιμερ μπορεί να είναι πιο ανυπεράσπιστοι έναντι του θανατηφόρου ιού, καθώς έχουν μειωμένο αριθμό ορισμένων προστατευτικών αντιιικών γονιδίων.