«Όλα ξεκίνησαν σε ένα εργαστήριο, όχι στην Ουχάν της Κίνας, αλλά στο Μον Πελερέν, στην Ελβετία το 1947, όπου συγκεντρώθηκαν αρκετοί κάτοχοι βραβείου Νόμπελ στα οικονομικά, συμπεριλαμβανομένου του φιλοσόφου Καρλ Πόπερ.
“Εκεί τέθηκαν σε εφαρμογή οι κύριες ιδέες που διέπουν τον κόσμο τα τελευταία 40 χρόνια» λέει ο Αλάν Καγιέ, ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο Paris Ouest Nanterre.
Τι συνέβη τότε; Στο ελβετικό χωριό ιδρύθηκε μια λέσχη στην οποία μετείχαν καμιά σαρανταριά κορυφαίοι συντηρητικοί οικονομολόγοι και στοχαστές, μεταξύ των οποίων ο Αμερικανός Μίλτον Φρίντμαν, ο Αυστροαμερικανός Λούντβιχ φον Μίζες, ο Γερμανός Βίλχελμ Ρέπκε, ο Αυστριακός Καρλ Πόπερ και, φυσικά, ο Αυστριακός Φρίντριχ φον Χάγιεκ.
Σκοπός της Λέσχης Μον Πελερέν ήταν να διατυπωθεί η εναλλακτική πρόταση στις ιδέες του Bρετανού οικονομολόγου Τζoν Μέιναρντ Κέινς, οι οποίες κυριαρχούσαν στον μεταπολεμικό δυτικό κόσμο και ήθελαν το κράτος να παίζει κυρίαρχο ρόλο στην οικονομία, προκειμένου ο κόσμος να εξέλθει από την καταστροφή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στο Μον Πελερέν ο Χάγιεκ εισήγαγε την ιδέα του «νεοφιλελευθερισμού», την άποψη ότι η αγορά και οι αξίες της είναι ο πιο κατάλληλος και ορθός τρόπος οργάνωσης της κοινωνίας. Με απλά λόγια: Ο,τι είναι αδιάφορο για την αγορά είναι αδιάφορο και για την κοινωνία.
Φροντιστές σε οίκους ευγηρίας καταγγέλουν τις περιφερειακές υγειονομικές αρχές για χάραξη πρωτοκόλλων που τους αποθάρρυναν να στέλνουν τους συμπτωματικούς ηλικιωμένους ενοίκους των γηροκομείων στα νοσοκομεία.
Πληθαίνουν οι καταγγελίες στη Σουηδία για την «εγκατάλειψη» των ηλικιωμένων στην πανδημία του κοροναϊού.
Μεγάλο ποσοστό των ηλικιωμένων που έχασαν τη ζωή τους στην σκανδιναβική χώρα από τη νόσο ήταν ένοικοι οίκων ευγηρίας, και οι εργαζόμενοι εκεί πιστεύουν ότι υπάρχει μια θεσμική απροθυμία εισαγωγής ηλικιωμένων νοσούντων με την Covid-19 στα νοσοκομεία της χώρας, σύμφωνα με το BBC.
Τα θύματα του φονικού ιού στη Σουηδία ξεπερνούν τις 3.000. Οι περισσότεροι ήταν ηλικίας άνω των 70 ετών παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση είχε δηλώσει από την αρχή της κρίσης πως προτεραιότητά της θα είναι οι πιο ευπαθείς, ευάλωτες ομάδες.
Κάτι που ωστόσο -όπως ομολογήθηκε και από επίσημα χείλη – δεν έγινε. «Δεν καταφέραμε να προστατεύσουμε τους πιο ευάλωτους, τους ηλικιωμένους, παρά τις καλές μας προθέσεις», παραδέχθηκε την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός της Σουηδίας, Στέφαν Λεβέν.
Το δημοσίευμα του BBC, αναφέρεται στην περίπτωση της Lili Sedghi. Ο πατέρας της, Reza, πέθανε από κοροναϊό σε ένα γηροκομείο στα βόρεια της Στοκχόλμης. Λίγο πριν πεθάνει του χορηγήθηκε ένεση μορφίνης όπως είπε στην κόρη του, μια νοσηλεύτρια. Κανείς όμως δεν φρόντισε να του παράσχει οξυγόνο ή να καλέσει το ασθενοφόρο. «Δεν ήταν κανείς εκεί, πέθανε μόνος του», λέει η Lili Sedghi. «Κι αυτό είναι άδικο», προσθέτει.
Με αφορμή τις διώξεις κατά κληρικών και πιστών λόγω τέλεσης ιεροπραξιών.
Το Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας εξ αρχής έχει διακηρύξει ότι η προστασία της δημόσιας υγείας αποτελεί πρώτη προτεραιότητα και έχει συμφωνήσει με τη λήψη έκτακτων μέτρων για το σκοπό αυτό, ενόψει της πανδημίας του «Κορωνοϊού».
Όμως, τα μέτρα αυτά πρέπει να είναι τα απολύτως απαραίτητα και αναλογικά για το σκοπό αυτό και να μη περιορίζουν αθέμιτα ή καταργούν τις θεμελιώδεις ελευθερίες, τα δικαιώματα και την πνευματική και πολιτιστική ζωή των λαών.
Στην πιο πάνω αντιδημοκρατική εκτροπή υπέπεσε η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τη συναίνεση και της Αντιπολίτευσης, απαγορεύοντας εντελώς τις ιεροπραξίες στο διάστημα από 16 Μαρτίου έως 12 Απριλίου και εν συνεχεία, έως τις 16 Μαΐου, επιτρέποντας την τέλεση ιερών ακολουθιών μόνο κεκλεισμένων των θυρών. Ενώ ήταν εφικτό, οι εκκλησίες να έχουν μείνει ανοιχτές όλο αυτό το διάστημα, με τη λήψη ανάλογων μέτρων προστασίας που λήφθηκαν και κρίθηκαν ικανοποιητικά για άλλους χώρους συνάθροισης κοινού, που επιλεκτικά έμειναν ανοικτοί και προσβάσιμοι, αλλά και σε άλλες χώρες.
Η παραπάνω εκτίμηση ενισχύεται από το γεγονός ότι ήδη μετά το άνοιγμα των εκκλησιών στις 17 Μαΐου, τα μέτρα διασφάλισης της δημόσιας υγείας σε αυτές τηρούνται σχολαστικότερα απ’ ό,τι σε οποιονδήποτε άλλον χώρο συνάθροισης κοινού.
Η Κυβέρνηση, αμετανόητη, με το από 14.5.2020 και αριθ. πρωτοκόλλου 29314 έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών, το οποίο εκδόθηκε σε συνέχεια εγγράφου του Υπουργείου Παιδείας στις 5 Μαΐου, ζητά από τους Ληξιάρχους όλης της Χώρας «να ενημερώσουν άμεσα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, εάν έχουν υποβληθεί αιτήματα πολιτών περί καταχώρησης γάμων ή βαπτίσεων, οι οποίοι έχουν λάβει χώρα εντός χώρων λατρείας, κατά το χρονικό διάστημα από 16.3.2020 έως και 16.5.2020 (….) έτσι ώστε το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων να τα διαβιβάσει στη συνέχεια στην αρμόδια Εισαγγελική αρχή για την ποινική διερεύνησή τους, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις».
Ο καθηγητής Ντέιβιντ Χάρβεϊ, αρκετά γνωστός γενικά στην Ελλάδα και πιο ειδικά στο «κοινό» του Δρόμου, δεν θα μπορούσε να μην είναι από τους πρώτους που επιχειρούν μια αρχική βαθιά βουτιά στην πανδημία του κορωνοϊού. Μια βουτιά από πολλές σκοπιές διερευνητική των πιθανών εξελίξεων, που ξεκινά με μια απότομη και πυκνή κατάδυση στο φόντο του προβλήματος. Περιέργως, όσο το κείμενο προχωρά το περιβάλλον γίνεται πιο ευκρινές, και ευκολότερα κατανοητές οι διάφορες πτυχές της πανδημίας, όπως και οι αντιτιθέμενες επιδιώξεις και προσδοκίες κάθε πολιτικού και κοινωνικού σχηματισμού. Ο Χάρβεϊ έχει το προσόν να ξεδιαλύνει ένα περίπλοκο κουβάρι έτσι που σταδιακά να αποκαλύπτεται η «απλή» πραγματικότητα με όλες τις αντιφάσεις της. Καλή ανάγνωση!
του Ντέιβιντ Χάρβεϊ*
Ο
ταν προσπαθώ να ερμηνεύσω, να κατανοήσω και να αναλύσω την καθημερινή ροή ειδήσεων, τείνω να εντοπίζω τι συμβαίνει υπό το φόντο δύο διακριτών αλλά συνδεόμενων μοντέλων για το πώς λειτουργεί ο καπιταλισμός. Το πρώτο επίπεδο είναι η χαρτογράφηση των εσωτερικών αντιφάσεων της κυκλοφορίας και της συσσώρευσης του κεφαλαίου ενόσω η χρηματική αξία ρέει προς αναζήτηση κέρδους μέσω των διαφορετικών «στιγμών» (όπως τις αποκαλεί ο Μαρξ) της παραγωγής, υλοποίησης (κατανάλωσης), διανομής και επανεπένδυσης. Αυτό είναι ένα μοντέλο της καπιταλιστικής οικονομίας ως σπειροειδούς κίνησης ατελείωτης επέκτασης ανάπτυξης. Γίνεται αρκετά περίπλοκο καθώς ξεδιπλώνεται μέσω, για παράδειγμα, των γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων, της άνισης γεωγραφικής ανάπτυξης, των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, των κρατικών πολιτικών, των τεχνολογικών αναδιαρθρώσεων και του συνεχώς μεταβαλλόμενου ιστού των καταμερισμών της εργασίας και των κοινωνικών σχέσεων.
Θεωρώ ότι το μοντέλο αυτό ενσωματώνεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο κοινωνικής αναπαραγωγής (σε νοικοκυριά και κοινότητες), σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη μεταβολική σχέση με τη φύση (συμπεριλαμβανομένης της «δεύτερης φύσης» της αστικοποίησης και του δομημένου περιβάλλοντος) και με κάθε είδους πολιτισμικούς, επιστημονικούς (βασισμένους στη γνώση), θρησκευτικούς και πιθανούς κοινωνικούς σχηματισμούς που οι άνθρωποι γενικά δημιουργούν στο χώρο και στο χρόνο. Αυτές οι τελευταίες «στιγμές» ενσωματώνουν την ενεργή έκφραση των ανθρώπινων επιθυμιών, αναγκών και ορέξεων, τη λαχτάρα για γνώση και νόημα και την εξελισσόμενη αναζήτηση για πληρότητα σε ένα πλαίσιο μεταβαλλόμενων θεσμικών ρυθμίσεων, πολιτικών αμφισβητήσεων, ιδεολογικών συγκρούσεων, απωλειών, ηττών, ματαιώσεων και αλλοτριώσεων οι οποίες αναπτύχθηκαν σε έναν κόσμο με έντονη γεωγραφική, πολιτιστική, κοινωνική και πολιτική ποικιλομορφία. Αυτό το δεύτερο μοντέλο αποτελεί τη δική μου κατανόηση του παγκόσμιου καπιταλισμού ως διακριτού κοινωνικού σχηματισμού, ενώ το πρώτο αφορά τις αντιφάσεις εντός του οικονομικού κινητήρα που τροφοδοτεί αυτόν τον κοινωνικό σχηματισμό σε ορισμένες οδούς της ιστορικής και γεωγραφικής του εξέλιξης.
Το γεγονός ότι η επιδημία έπληξε την Κίνα οδήγησε τον υπόλοιπο κόσμο να αντιμετωπίσει εσφαλμένα το πρόβλημα ως κάτι που συμβαίνει «εκεί πέρα». Το αγκάθι που έβαλε ο ιός στη θριαμβευτική πορεία ανάπτυξης της Κίνας θεωρήθηκε ακόμη και καλό νέο από ορισμένους κύκλους της διοίκησης του Τραμπ…
Η ανοησία και ο φανατισμός βλάπτουν σοβαρά την υγεία, σημειώνει ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος σε ένα συγκλονιστικό κείμενο.
Στο μακροσκελές άρθρο του, που πρέπει να διαβάσει κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος και βάζει τα πράγματα στην θέση τους σε σχέση με τις άπειρες θεωρίας συνωμοσίας που κατέκλυσαν το τελευταίο διάστημα το διαδίκτυο και τα μέσα ενημέρωσης.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητρόπολις Αργολίδος https://imargolidos.gr
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο:
«Η ΑΝΟΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
Πέρασαν δύο ολόκληροι μήνες από τότε που άρχισαν να ισχύουν τα περιοριστικά μέτρα στην χώρα μας από τα οποία δεν εξαιρέθηκε η εκκλησία μας.
Αν για όλους τους χριστιανούς ήταν μια περίοδος οδύνης για την στέρηση των ιερών ακολουθιών και ιδιαίτερα της θείας Λειτουργίας, για τους κληρικούς ήταν πολύ πιο οδυνηρή η περίοδος αυτή.
Αναγκαστήκαμε να λειτουργούμε χωρίς το λαό, με άδειες εκκλησίες, με ό,τι αυτό σημαίνει. Αυτός όμως ο πόνος και η οδύνη έγινε αφόρητη από τις συνεχείς επιθέσεις, όχι τόσο των εκτός εκκλησίας, αλλά των μελών της εκκλησίας.
Κυκλοφόρησαν αμέτρητα κείμενα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δυστυχώς με τους περισσότερους συντάκτες να παραμένουν στο σκοτάδι της ανωνυμίας. (Αναρωτιέμαι γιατί άραγε; Τί φοβούνται; Τόσο δειλοί είναι; Δεν τους λέει τίποτα ο λόγος του Χριστού στο δικαστήριο: «Ἐγώ παρρησία ἐλάλησα;»).
Δεν υπήρξε μέτρο στις φωνές και στο θορυβώδη τρόπο με τον οποίο πολλοί νόμισαν ότι έπρεπε να υπερασπίσουν την εκκλησία.
Είναι αξιοσημείωτο ότι κάποιες μέρες είχαμε ένα καταιγισμό μηνυμάτων – διαμαρτυριών με τα ίδια περίπου λόγια. Φως φανάρι βέβαια ότι ήταν κατευθυνόμενα από κάποιον «γέροντα». Είναι σαν τα ψηφίσματα.
Γίνεται μια εκδήλωση διαμαρτυρίας για κάποιο θέμα και στο τέλος όλοι εγκρίνουν το κείμενο που είναι έτοιμο από τις προηγούμενες μέρες. Δημοκρατικές διαδικασίες…
Μέσα λοιπόν στα μηνύματα αυτά επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο: «Είστε προδότες. Αρνηθήκατε τον Χριστό. Σχίζετε την Εκκλησία. Θα χάσετε την ψυχή σας. Παραιτηθείτε. Είσαστε αφορισμένοι. Για να μην χάσετε την καρέκλα υποκύψατε στην άθεη κυβέρνηση κ.λπ. κ.λπ.».
Για τη μόνιμη και δυστοπική ενσωμάτωση της τεχνολογίας σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας, με αφορμή την πανδημία του κορωνοϊού, προειδοποιεί η Ναόμι Κλάιν σε άρθρο της στο theintercept.com.
Ακολουθεί μεταφρασμένο ένα μικρό και χαρακτηριστικό απόσπασμα του άρθρου της Ναόμι Κλάιν:
Σε μία πρόσφατη ενημέρωση του κυβερνήτη της Νέας Υόρκης, Andrew Cuomo, σχετικά με την εξέλιξη της πανδημίας την πολιτεία, συμμετείχε μέσω βιντεοκλήσης ο τέως CEO της Google, Eric Schmidt, ο οποίος ανακοίνωσε ότι θα διευθύνει μια επιτροπή, που θα συντονίσει την μετάβαση της Νέας Υόρκης στην μετα-Covid εποχή, με έμφαση στην μόνιμη ενσωμάτωση της τεχνολογίας σε κάθε πτυχή της αστικής ζωής.
«Οι πρώτες προτεραιότητες αυτού που προσπαθούμε να κάνουμε», δήλωσε ο Schmidt, «εστιάζονται στην τηλε-υγεία, στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση και στις ευρυζωνικές συνδέσεις. … Πρέπει να αναζητήσουμε λύσεις που μπορούν να παρουσιαστούν τώρα και να επιταχυνθούν, και να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία για να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα». Για να μην υπάρχει αμφιβολία ότι οι στόχοι του τέως προέδρου της Google ήταν καθαρά καλοπροαίρετοι, στο background η εικόνα του πλαισιωνόταν από χρυσά φτερά αγγέλου.
Μόλις μια μέρα νωρίτερα, ο Cuomo είχε ανακοινώσει μια παρόμοια συνεργασία με το Ίδρυμα Bill και Melinda Gates για την ανάπτυξη ενός «εξυπνότερου εκπαιδευτικού συστήματος». Αποκαλώντας τον Gates «οραματιστή», ο Cuomo είπε ότι η πανδημία έχει δημιουργήσει «μια στιγμή στην ιστορία που μπορούμε πραγματικά να ενσωματώσουμε και να προωθήσουμε τις ιδέες του [Gates]… όλα αυτά τα κτίρια, όλες αυτές οι φυσικές αίθουσες διδασκαλίας - γιατί χρειάζονται άραγε με όλη την τεχνολογία που έχετε;» ρώτησε, προφανώς ρητορικά.
Η Αρουντάτι Ρόι είναι διεθνούς φήμης Ινδή συγγραφέας και αγωνίστρια. Κείμενα και παρεμβάσεις της έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς στον Δρόμο (βλ. edromos.gr/tag/αρουντάτι-ρόι/). Το πιο γνωστό ίσως μυθιστόρημά της, «Ο Θεός των μικρών πραγμάτων», κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Επίσης από τις εκδόσεις Α/συνεχεια κυκλοφορεί το βιβλίο της «Βαδίζοντας με τους συντρόφους». Στο άρθρο της για την πανδημία μας ταξιδεύει στην απελπισία της Ινδίας την εποχή του κορωνοϊού και αφήνει ένα παράθυρο για την επόμενη μέρα, όχι μόνο για τη χώρα της αλλά για όλο τον πλανήτη.
Ποιος μπορεί να χρησιμοποιήσει τον όρο «έγινε viral» τώρα χωρίς να τρέμει λίγο; Ποιος μπορεί να κοιτάξει οτιδήποτε άλλο –μια λαβή πόρτας, ένα κουτί από χαρτόνι, μια τσάντα με λαχανικά– χωρίς να φανταστεί ότι εκείνες οι αόρατες, ούτε νεκρές, ούτε ζωντανές, άμορφες κουκίδες περιμένουν να προσκολληθούν στους πνεύμονές μας;
Ποιος μπορεί να σκεφτεί να φιλάει έναν ξένο, να ανεβαίνει σε ένα λεωφορείο ή να στέλνει το παιδί του στο σχολείο χωρίς να αισθάνεται πραγματικό φόβο; Ποιος μπορεί να σκεφτεί μια συνηθισμένη ευχαρίστηση και να μην αξιολογήσει τον κίνδυνό της; Ποιος από εμάς δεν έγινε αλμπάνης επιδημιολόγος, ιολόγος, στατιστικολόγος και προφήτης; Ποιος επιστήμονας ή γιατρός δεν προσεύχεται κρυφά για ένα θαύμα; Ποιος ιερέας –τουλάχιστον στα κρυφά– δεν παραδίνεται στην επιστήμη;
Ακόμη και όταν ο ιός πολλαπλασιάζεται, ποιος δεν θα μπορούσε να ενθουσιαστεί από το φίνο τιτίβισμα των πουλιών στις πόλεις, από τα παγόνια που χορεύουν στις διαβάσεις των δρόμων και από τη σιωπή στους ουρανούς;
Ο αριθμός των κρουσμάτων παγκοσμίως αυτή τη βδομάδα ανέβηκε πάνω από ένα εκατομμύριο. Περισσότεροι από 50.000 άνθρωποι έχουν ήδη πεθάνει**. Οι προβλέψεις δείχνουν ότι ο αριθμός θα διογκωθεί σε εκατοντάδες χιλιάδες, ίσως περισσότερο. Ο ιός έχει μετακινηθεί ελεύθερα κατά μήκος των εμπορικών δρόμων και του διεθνούς κεφαλαίου και η τρομερή ασθένεια που προκάλεσε έχει κλείσει τους ανθρώπους στις χώρες τους, στις πόλεις τους και στα σπίτια τους.
Αλλά, σε αντίθεση με τη ροή του κεφαλαίου, ο ιός αυτός επιδιώκει πολλαπλασιασμό, όχι κέρδος, και ως εκ τούτου, κατά λάθος, σε κάποιο βαθμό αντιστρέφει την κατεύθυνση της ροής. Χλευάζει τους ελέγχους της μετανάστευσης, τη βιομετρία, την ψηφιακή επιτήρηση και κάθε άλλο είδος ανάλυσης δεδομένων και χτυπά σκληρότερα –μέχρι στιγμής– στα πλουσιότερα και πιο ισχυρά έθνη του κόσμου, προκαλώντας στον κινητήρα του καπιταλισμού ένα τρεμάμενο σταμάτημα. Προσωρινά ίσως, αλλά όσο χρειάζεται για να επανεξετάσουμε τα μέρη του, να προχωρήσουμε σε μια αξιολόγηση και να αποφασίσουμε αν θέλουμε να συμβάλλουμε στο να τον διορθώσουμε ή να αναζητήσουμε μια καλύτερη μηχανή.
Εργάτες στο Νέο Δελχί, εσωτερικοί μετανάστες από την ινδική ύπαιθρο, έχασαν τις δουλειές τους και βαδίζουν προς τον αυτοκινητόδρομο που οδηγεί εκτός της μεγαλούπολης, επιχειρώντας να φτάσουν με τα πόδια στα χωριά τους…
ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΠΗΡΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!
Μια και είδαμε το ΣΥΡΙΖΑ να έχει βγάλει το σπαθί απ' το θηκάρι του για να υπερασπιστεί την ιερότητα της αίθουσας διδασκαλίας και το άβατο από τις βιντεοκάμερες του εκπαιδευτικού μαθήματος να θυμηθούμε και την άποψη του Αντώνη Λιάκου, του γκουρού του εκσυγχρονισμού και της κεντροαριστεράς μιας και υπηρέτησε Σημίτη, Γ. Παπανδρέου και τον ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα, ως διορισμένος πρόεδρος του λεγόμενου Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία, (περίοδος 2015-2016).
Ακολουθεί απόσπασμα από τη δημοσίευση του Χρήστου Κάτσικα και όλη η ανάρτηση:
"....Σε πρόσφατο άρθρο της Μαρίας Νταλιάνη, στο protagon.gr, με τίτλο
«Ο φόβος της ΟΛΜΕ μπροστά στην κάμερα» παρεμβαίνει ανάμεσα σε άλλους και ο διορισμένος πρόεδρος του λεγόμενου Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία, Αντώνης Λιάκος (περίοδος 2015-2016).
Τι λέει ο Αντώνης Λιάκος; Αφού σημειώνει ότι δεν υπάρχει νομικό εμπόδιο για τη διαδικτυακή μετάδοση του μαθήματος, παραθέτει ένα ωραίο παράδειγμα για τα περί προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα γράφοντας: «Για να έχουμε αίσθηση του μέτρου των πραγμάτων, άλλος είναι ο κίνδυνος για την εμπιστευτικότητα όταν κάνεις ΚΥΣΕΑ με ζουμ και άλλος φυσικά όταν κάνεις τη Βιολογία της Α΄ Λυκείου».
Ας θυμίσουμε ότι την ιδέα της τηλεκπαίδευσης και την αντικατάσταση της ζωντανής διδασκαλίας με τηλεκπαίδευση την έφερε ως πρόταση πριν από τη Νίκη Κεραμέως ο Αντώνης Λιάκος επίσημα και με σφραγίδα. Στο 36σέλιδο «Υπόμνημα για την αναδιοργάνωση της Μέσης Εκπαίδευσης και την είσοδο στα ΑΕΙ-ΤΕΙ», που είδε το φως της δημοσιότητας με την υπογραφή του προέδρου του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου κ. Αντώνη Λιάκου, όπου σκιαγραφείται ένα αριστοκρατικό Λύκειο για πολύ λίγους, στις σελίδες 34-35 οι συντάκτες γράφουν τα εξής εκπληκτικά:
«Εξορθολογισμός και τηλεκπαίδευση. Ο συνολικός αριθμός ωρών διδασκαλίας στο Λύκειο θα είναι 33, έτσι θα υπάρχει μια αρχική οικονομία για τις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου. Από κει και πέρα θα απαγορεύεται να γίνει τμήμα σε κάποιο μάθημα αν δεν υπάρχουν τουλάχιστον 20 μαθητές για το μάθημα αυτό. Αυτό σημαίνει ότι κάποια μαθήματα θα παρέχονται μόνο σε ορισμένα Λύκεια. »Πιθανόν να πρέπει να φτιαχτούν δομές για τις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου με περισσότερα παιδιά (πράγμα που είναι και παιδαγωγικά σωστό) ή ακόμα κάποια μαθήματα να τα παρακολουθούν οι μαθητές σε συγκεκριμένη χρονικά ζώνη ή, τέλος, το όλο σύστημα να λειτουργήσει ως καταλύτης για να αναπτυχθούν επιτέλους υποδομές σύγχρονης τηλεκπαίδευσης. Ειδικά σε περιπτώσεις απομακρυσμένων Λυκείων κάποια μαθήματα θα διδάσκονται με τηλεκπαίδευση: τα σχολεία θα εξοπλιστούν με μία ή δύο κατάλληλες αίθουσες με εξαιρετική υποδομή και πολύ καλό εξοπλισμό. »Θα έχουν πολύ γρήγορη σύνδεση στο διαδίκτυο και οι μαθητές θα εντάσσονται κανονικά σε μια απομακρυσμένη τάξη. Με χρήση κατάλληλου λογισμικού και εξοπλισμού οι μαθητές θα συμμετέχουν κανονικά στο μάθημα, θα βλέπουν και θα ακούν τους πάντες και οι πάντες θα βλέπουν και θα ακούν αυτούς, θα παίρνουν τον λόγο, θα συμμετέχουν σε διαγωνίσματα και παρουσιάσεις κ.λπ.». Δηλαδή, πρότειναν να εξαφανίσουν στα απομακρυσμένα Λύκεια τον εκπαιδευτικό και στη θέση του να έχουν... τηλεκπαίδευση!..."
Αθέατα σχέδια του ΥΠΑΙΘ και μνηστήρες της τηλεκπαίδευσης
Ένα παράξενο κόμικ που ανατέθηκε για δημοσίευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2012 πρόβλεψε με τρομακτική ακρίβεια αυτό που έχει ξεδιπλωθεί με την παγκόσμια πανδημία του Covid-19. Ωστόσο, σε αυτήν την προπαγάνδα σχετικά με την επιδημία, είναι οι μη εκλεγμένοι globalistγραφειοκράτες που σώζουν τον πλανήτη.
Το κόμικ, με τίτλο «Infected», (Μολυσμένοι) ήταν παραγωγή του βραχίονα διεθνούς συνεργασίας και ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Δεν προοριζόταν να διανεμηθεί ευρέως στο κοινό, αλλά να διανεμηθεί εντός των θεσμικών οργάνων της ΕΕ. Μόνο μερικές εκατοντάδες κόμικς δημιουργήθηκαν.
Η περιγραφή της ΕΕ για την παράξενη έκδοση αναφέρει ότι «Παρόλο που η ιστορία μπορεί να είναι φανταστική, εντούτοις συνδέεται με ορισμένες πραγματικές πληροφορίες».
Το graphicnovelαπεικονίζει επιστήμονες μέσα σε ένα εργαστήριο στην Κίνα που διενεργούν πειράματα με θανατηφόρα παθογόνα:
Ο ήρωας του κόμικ ταξιδεύει από το μέλλον, για να προειδοποιήσει τις αρχές για την επικείμενη πανδημία, και παρουσιάζει ένα αντίδοτο, αλλά γίνεται γρήγορα στόχος κερδοσκόπων που θέλουν να κλέψουν τη θεραπεία και να την πουλήσουν σε φαρμακοβιομηχανίες:
Η πανδημία του κοροναϊού και κυρίως ο τρόπος διαχείρισής της από τις κυβερνήσεις των χωρών, ιδιαίτερα εκείνων που επλήγησαν περισσότερο απ’ αυτήν, σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής και την απαρχή μιας άλλης.
Όταν λήξει η υγειονομική κρίση (προβλέπεται και δεύτερο κύμα πιθανότερα το Φθινόπωρο) δε θα επιστρέψουμε στην προηγούμενη «κανονικότητα», όπως ελπίζουν οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης αλλά, σε μια νέα πρωτόγνωρη κατάσταση κύριο χαρακτηριστικό της οποίας θα είναι η μεγάλη κοινωνική ρευστότητα και οι πολιτικές ανατροπές. Θα απαιτηθεί μεγάλο χρονικό διάστημα προκειμένου αυτή η κατάσταση να καταλήξει σε μία νέα «κανονικότητα».
Η παγκοσμιοποίηση – ελεύθερη (ανεξέλεγκτη) διακίνηση κεφαλαίων, αγαθών και ανθρώπων (μετανάστες) – που αποτελεί το ανώτατο, μέχρι σήμερα, στάδιο του καπιταλιστικού συστήματος βρίσκεται σε υπαρξιακή κρίση. Δεν αμφισβητείται μόνο η ικανότητά της να αντιμετωπίσει μια έκτακτη κατάσταση, όπως η πανδημία. Δεν αμφισβητείται μόνο η δυνατότητά της να αποτρέψει τη βαθιά οικονομική ύφεση και να προστατεύσει τα εισοδήματα και τις θέσεις εργασίας. Αμφισβητείται η κοσμοθεωρία της, οι ιδεολογικοί πυλώνες της, οι πολιτικές πρακτικές της.
Τα κράτη – έθνη επανακτούν τον κεφαλαιώδη ρόλο τους, τα κρατικά σύνορα την καθοριστική σημασία τους, οι εθνοκεντρικές πολιτικές αναδεικνύονται οι μόνες αποτελεσματικές. Η επονομαζόμενη «Παγκόσμια Διακυβέρνηση» αποδείχτηκε λίγη και ανίκανη για οποιαδήποτε ουσιαστική παρέμβαση. Οι πολυεθνικές επιχειρήσεις, οι διεθνικές τράπεζες, τα hedge funds και όλο το χρηματιστηριακό σύστημα αγωνίζονται να περισώσουν τα περιουσιακά στοιχεία τους που εξανεμίζονται στις διάφορες «αγορές». Όλοι αυτοί ελπίζουν και θα κάνουν ό,τι μπορούν ώστε ο κόσμος να επανέλθει στην παλιά «κανονικότητα».
Η παγκοσμιοποίηση δεν έχει ακόμη ηττηθεί. Οι πολιτικές δυνάμεις που την εκφράζουν εξακολουθούν να ελέγχουν τις περισσότερες κυβερνήσεις. Οι όποιες διαφοροποιήσεις και προσαρμογές είναι προσωρινές αλλά απαραίτητες για την επιβίωσή τους μέσα στη θύελλα που έχει ενσκήψει. Φοβούνται αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν «λαϊκισμό» δηλαδή, την αντι-παγκοσμιοποίηση, περισσότερο από τον κοροναϊό.
H Sara Cunial είναι βουλευτής του Ιταλικού Κοινοβουλίου. Εξελέγη το 2018 στην Βουλή των Αντιπροσώπων με το Κίνημα 5 Αστέρων του Πέπε Γκρίλο.
Έδωσε μία συγκλονιστική ομιλία στην Ιταλική Βουλή, η οποία ξεσήκωσε αντιδράσεις από μέλη του Κοινοβουλίου, τα οποία δυσκολεύονταν να ακούσουν.
Στο στόχαστρο της βουλευτίνας βρέθηκε κυρίως ο Bill Gates Και τα μέτρα περιορισμού λόγω κορωνοϊού, τα οποία , όπως είπε ως στόχο έχουν «τον απόλυτο έλεγχο».
Μεταξύ άλλων δήλωσε:
Ο κόσμος δεν πεθαίνει μόνο από τον κορωνοϊό. Το δικαίωμα στην μάθηση θα δίνεται μόνο με την υποχρεωτική χρήση βραχιολιού για να συνηθίσουν τα παιδιά στην ελεγχόμενη ελευθερία και την εθελοντική σκλαβιά. Η κινητήρια δύναμη του συστήματος είναι η σύγκρουση συμφερόντων που εκπροσωπείται μέσω του ΠΟΥ, του οποίου κύριος χρηματοδότης είναι ο «φιλάνθρωπος» και «σωτήρας του κόσμου», Bill Gates. Το 2018 ο Bill Gates είχε ήδη προφητεύσει μία «πανδημία» και τον περασμένο Οκτώβριο (2019) παρουσίασε μια προσομοίωση κατά την διάρκεια του «Event 201» σε συνεργασία με τους φίλους του στο Νταβός (Ελβετία, εκεί μου μαζεύονται κάθε χρόνο οι επιφανείς παγκοσμιοποιητές). Ο Bill Gates εδώ και δεκαετίες δουλεύει επάνω σε ένα πλάνο για την μείωση πληθυσμού και έναν δικτατορικό έλεγχο σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Bill Gates σκέφτεται να διανείμει το γνωστό πλέον «quantum tattoo» για την πιστοποίηση εμβολιασμού και τα mRNA εμβόλια, τα οποία θα επαναπρογραμματίσουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Εταιρείες δραστηριοποιούνται για τον έλεγχο των ιατρικών δεδομένων των πολιτών, όπως ορίζει η ευρωπαϊκή ατζέντα «ID2020» που αποσκοπεί στην μαζική ταυτοποίηση και στον μαζικό εμβολιασμό. Ο πραγματικός σκοπός όλου αυτού είναι ο απόλυτος έλεγχος. Θα μετατρέπουν τους πολίτες σε γουρούνια και σκλάβους, παραβιάζοντας την προσωπική ελευθερία.
Δείτε το βίντεο με πολλούς να αντιδρούν εντός Βουλής, θέλοντας να σταματήσει η ομιλία και τον Πρόεδρο να τους θυμίζει πως υπάρχει η ελευθερία έκφρασης και λόγου:
Η Ελληνική Κυβέρνηση, για την προστασία της δημόσιας υγείας, λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, προχώρησε έγκαιρα στη λήψη έκτακτων μέτρων, αναστέλλοντας πολλά θεμελιώδη δικαιώματα, κατ’ εφαρμογή του «Δικαίου της ανάγκης». Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών συμμορφώθηκε με τα μέτρα, έστω και εάν ορισμένοι εξέφρασαν επιφυλάξεις ως προς τη συνταγματικότητα και ως προς τον τρόπο εφαρμογής μερικών εξ αυτών.
Στο σημερινό χρονικό σημείο, όπου, μετά και τη σταθερή πτωτική τάση των κρουσμάτων του κορωνοϊού, κρίθηκε ότι εκτός από την αποτροπή της εξάπλωσης του κορωνοϊού, πρέπει να αποτραπεί και η κατάρρευση της οικονομίας και αρχίζει η σταδιακή χαλάρωση των μέτρων, θα πρέπει να εκφρασθούν ορισμένοι προβληματισμοί, ως προς την αναγκαιότητα και την αναλογικότητα μερικών από τα επιβληθέντα μέτρα και ως προς τις διακρίσεις, κατά την εφαρμογή τους και επίσης να εκφρασθούν κάποιες σκέψεις, σχετικά με την περίπτωση της τυχόν επανόδου του κορωνοϊού στο εγγύς μέλλον.
Σύμφωνα με το Σύνταγμα, με την ΕΣΔΑ και με τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα έκτακτα μέτρα, με τα οποία αναστέλλεται η ισχύς θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως η ελευθερία της κίνησης, της συνάθροισης, της θρησκευτικής λατρείας, πρέπει να είναι αναγκαία και πρόσφορα, δηλαδή να μην υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο που απαιτείται για την αποτροπή του κινδύνου και ο κίνδυνος να μην μπορεί να αποτραπεί με άλλο, ηπιώτερο μέτρο, να είναι χωρίς διακρίσεις, να τηρείται πάντοτε η αρχή της αναλογικότητας και να είναι προσωρινής και περιορισμένης ισχύος.
Τα έκτακτα περιοριστικά μέτρα που επιβλήθηκαν και εφαρμόζονται στην Ελλάδα , έχουν τις ανωτέρω προϋποθέσεις ή μήπως για ορισμένα εξ΄αυτών υπήρξε υπέρβαση του αναγκαίου μέτρου και άλλα εξ΄αυτών εφαρμόζονται με διακρίσεις; Σημειωτέον ότι το Ανώτατο Δικαστήριο της Βοσνίας, κατόπιν σχετικής προσφυγής, έκρινε άκυρο, ως ενέχον διακρίσεις, λόγω ηλικίας, το μέτρο της απαγόρευσης κυκλοφορίας των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών.
Έντονες αντιδράσεις εκφράζονται για την επαρκή προστασία των θέσεων εργασίας και των εργασιακών δικαιωμάτων καθώς και για την μην μη επαρκή διασφάλιση της εξακολούθησης λειτουργίας κυρίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες πλήττονται ιδιαίτερα, από την έλλειψη ρευστότητας στην αγορά, εξ αιτίας της επιβολής του μέτρου παύσεως της λειτουργίας των καταστημάτων. Το κράτος οφείλει να τους ενισχύει με κρατικές επιχορηγήσεις, ώστε να αποφευχθεί η κατάρρευση της οικονομίας, η οποία, διαφορετικά θεωρείται από τους περισσότερους ως βεβαία.
Επίσης πολλές αντιδράσεις και επικρίσεις δέχεται το μέτρο της ολοκληρωτικής απαγόρευσης της παρουσίας των πιστών, στη θεία λειτουργία. Τίθεται, ευλόγως, το ερώτημα γιατί ήταν αναγκαίο το μέτρο αυτό, για την αποτροπή της μετάδοσης του κορωνοϊού και δεν ήταν αρκετό το ηπιότερο μέτρο της παρουσίας των πιστών, με αυστηρή τήρηση όλων των ενδεδειγμένων μέτρων, δηλαδή περιορισμένος αριθμός προσώπων, σε απόσταση μεταξύ τους, ανάλογα με την επιφάνεια των τετρ. μέτρων κάθε ιερού ναού, ώστε να αποτρέπεται ο συνωστισμός ή έστω στον προαύλιο χώρο, δεδομένης μάλιστα της καλοκαιρίας που επικρατούσε και κατά το μήνα Απρίλιο, με χρήση μάσκας, αντισηπτικών κ.λ.π. Τα μέτρα αυτά προφανώς θα τηρούνται μετά τις 17 Μαΐου, γιατί λοιπόν, δεν θα μπορούσε να έχει εξασφαλισθεί ώστε να εφαρμόζονται, κατά τον ίδιο τρόπο και κατά τον μήνα Απρίλιο και μάλιστα κατά την Μεγάλη Εβδομάδα, δεδομένου μάλιστα ότι από την έναρξη της λήξεως των περιοριστικών μέτρων, στα μέσα Μαρτίου, μέχρι τη Μεγάλη Εβδομάδα (στα μέσα Απριλίου) μεσολάβησε χρονικό διάστημα ικανό για την πλήρη προετοιμασία της ενημέρωσης των πιστών και της πρακτικής εφαρμογής του τρόπου αυτού συμμετοχής τους στη θεία λατρεία;
Την περασμένη εβδομάδα ξεκίνησα τη συγγραφή ενός δοκιμίου στο οποίο επιχείρησα να καταπιαστώ με εκείνα που θεωρώ ότι είναι τα κεντρικά ερωτήματα που η τρέχουσα πανδημία εγείρει: Η τεράστια και δαπανηρή προσπάθεια να συγκρατηθεί και να περιοριστεί η ζημία που ο ιός θα επιφέρει είναι άραγε η μόνη επιλογή που έχουμε; Δεν αποτελεί παρά μια προφανή και αναπόφευκτη επίδειξη σύνεσης για την προστασία των πιο ευάλωτων; Ή μήπως συνιστά ένα καταστροφικό εγχείρημα με σκοπό να διατηρηθεί ο έλεγχος αυτού που είναι πρόδηλα εκτός ελέγχου, ένα εγχείρημα που θα προσθέσει στη βλάβη, που προκαλείται από τη νόσο, νέα προβλήματα, τα οποία θα γίνουν αισθητά με τρόπο ηχηρό στο μέλλον; Μέχρι να αρχίσω να συνειδητοποιώ ότι πολλά από τα συμπεράσματα που έβγαζα απείχαν αρκετά από εκείνα που εκφράζονταν γύρω μου, δεν είχα γράψει τίποτα για πολύ καιρό. Στη διαμόρφωση μάλιστα των συγκεκριμένων συμπερασμάτων συνέβαλε κυρίως η παρατεταμένη συνομιλία μου με το έργο του Ivan Illich. Εξαιτίας αυτού εννόησα ότι, πριν να μιλήσω για τις σημερινές συγκυρίες, θα έπρεπε πρώτα, προκειμένου να γίνω κατανοητός, να σκιαγραφήσω τη στάση απέναντι στην υγεία, την ιατρική και την ευημερία που ανέπτυξε ο Illich κατά τη διάρκεια μίας ολόκληρης ζωής προβληματισμού για αυτά τα θέματα. Έτσι λοιπόν, στη συνέχεια, θα ξεκινήσω με μια σύντομη περιγραφή της εξέλιξης της κριτικής της βιοϊατρικής από τον Illich και κατόπιν θα προσπαθήσω να απαντήσω, υπό το φως αυτό, στις ερωτήσεις που μόλις έθεσα.
Ο Αναστάσης παλιός μάστορας καλλιτέχνης κοσμημάτων χειροποίητων εργάζεται 50 χρόνια στο κέντρο της Αθήνας Καλά τα είχε καταφέρει στην ζωή του μέχρι το ρημάδι το περίστροφο που μας σημάδεψε τους περισσότερους στον κρόταφο με ονοματεπώνυμο έτος 2010
Από τότε μεροδούλι μεροφάι και πολλές φορές δίχως μεροδούλι και μήτε μεροφάι. Τα χέρια του τον βοηθάνε Κληρονομιά από τους Ηπειρώτες μαστόρους. Σχεδιάζει και μετά κελαηδά το πενσάκι στην λεπτή πλάκα ασημιού, χαλκού, μπρούτζου. Λησμόνησε τα μαύρα πρώτα χρόνια που λες και ζώσανε άρματα την μικρή παραγωγή, την ξεπάτωσαν και οι τεχνίτες ή πέθαιναν απελπισμένοι η εγκατέλειπαν την εργασία που με κόπο και πολύ μεράκι είχαν μοχθήσει. Και ο ίδιος ο Αναστάσης δεν πέρασε λίγα . Έζησε ένα χειμώνα δίχως ρεύμα και μέσα στο παγωμένο δυάρι
Μια νύχτα άγρυπνος και με ταχυκαρδίες που βαρούσαν τον τοίχο πήρε την απόφαση της αποδημίας του με τον τρόπο που αυτός με το μυαλό του θα κατάστρωνε. Λοιπόν, θα έφευγε όρθιος (άλλωστε δεν θα μπορούσε ποτέ σύνταξη να πάρει) κρατώντας το καλεμάκι της σφυρηλάτησης των αντικειμένων, στην παλάμη του Σκεφτόταν ότι μια τέτοια στιγμή θα ορμούσε από την πόρτα η αστραπή από τ απέραντο. Θα τον αγκάλιαζε και ανεβαίνοντας στα ουράνια θα τον αποχαιρετούσαν, σφυράκια καλέμια, πένσες, κολλητήρια και τα φλόγιστρα θα ρίχναν πυροτεχνήματα
Ναι, ναι Έτσι θα φευγε Την είχε φάει τη ζωή με το κουτάλι και τ άδικο με το πηρούνι Στο χάος του στερεώματος ζωγραφίζονταν τα παιδιά του-μεγάλα πιά-και οι οπτασίες από τις γυναίκες της ζωής τους. Ακόμη και η Θάλεια Το κοριτσάκι στην Α δημοτικού που καθόταν στο διπλανό θρανίο ξεπρόβαλλε στην άβυσσο
Ναι Στον αποχαιρετισμό θα ήταν και η Θάλεια . Επιτρεπόταν στην οπτασία να μην είχε κοτσίδες Αλλα απαγορευόταν να μην ήταν όμορφη και δροσερή.
Εκτός από τα μέτρα καραντίνας και περιορισμού, ορισμένες κυβερνήσεις, όπως αυτές στην Κίνα, την Ταϊβάν και τη Νότια Κορέα, χρησιμοποιούν μια στρατηγική παρακολούθησης που ονομάζεται "εντοπισμός επαφών" για να μειώσουν τη διάδοση του νέου κοροναϊού.
Αν και υπάρχουν μικρές παραλλαγές στο πρόγραμμα παρακολούθησης συμβολαίων σε κάθε χώρα, αυτές είναι κυρίως εφαρμογές smartphone που διατηρούν αρχείο της υγείας του χρήστη και των ιατρικών αρχείων όλων των ατόμων με τους οποίους εργάζονται. επικοινωνία
Εάν ένα smartphone έρθει σε στενή επαφή με ένα άτομο που ενδέχεται να μολυνθεί από τον ιό, ο χρήστης λαμβάνει ένα μήνυμα κειμένου που τους ενημερώνει και του ζητά να καραντίνα για 14 ημέρες.
Ωστόσο, η καραντίνα δεν είναι απαραίτητα εθελοντική, ανάλογα με το πού ζείτε. Σε ορισμένες χώρες, το τηλέφωνο έχει χρησιμοποιηθεί ως ένα είδος ηλεκτρονικού βραχιολιού αστραγάλου για κατ 'οίκον περιορισμό, το οποίο ενημερώνει τις αρχές εάν το άτομο που βρίσκεται υπό επιτήρηση εγκαταλείπει το σπίτι για οποιονδήποτε λόγο.
Αυτές οι εφαρμογές θεωρούνται ως ο τρόπος για να τερματιστεί το κλείσιμο στην Ιταλίακαι στο ΗΒ, και φαίνεται ότι οι αξιωματούχοι θα πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους.
Με την πρώτη ματιά, φαίνεται ότι αυτή η στρατηγική θα μπορούσε να είναι χρήσιμη για την πρόληψη της εξάπλωσης της νόσου, αλλά οι υπερασπιστές της ιδιωτικής ζωής και οι τεχνικοί εμπειρογνώμονες φοβούνται ότι αυτές οι πληροφορίες θα χρησιμοποιηθούν κατάχρηση και ότι οι πρωτοφανείς δυνατότητες παρακολούθησης δεν φυλάσσονται και δεν ανήκουν σε διεφθαρμένες κυβερνήσεις πολύ μετά το τέλος της πανδημίας.
Σε μια πρόσφατη συνέντευξη με τον Αντιπρόσωπο, ο πληροφοριοδότης της NSA, Έντουαρντ Σνόουντεν, εξέφρασε την ανησυχία του για το επερχόμενο πρόγραμμα επιτήρησης, αποκαλώντας το «αρχιτεκτονική καταπίεσης».
"Πιστεύεις πραγματικά ότι όταν το πρώτο κύμα, αυτό το δεύτερο κύμα, το 16ο κύμα του κοροναϊού είναι μια ξεχασμένη μνήμη, ότι αυτές οι δυνατότητες δεν θα διατηρηθούν;" Ότι αυτά τα σύνολα δεδομένων δεν θα διατηρηθούν; Ανεξάρτητα από το πώς χρησιμοποιείται, αυτό που χτίζεται είναι η αρχιτεκτονική της καταπίεσης », δήλωσε ο Snowden.
Ο καθηγητής Ντέιβιντ Χάρβεϊ, αρκετά γνωστός γενικά στην Ελλάδα και πιο ειδικά στο «κοινό» του Δρόμου, δεν θα μπορούσε να μην είναι από τους πρώτους που επιχειρούν μια αρχική βαθιά βουτιά στην πανδημία του κορωνοϊού. Μια βουτιά από πολλές σκοπιές διερευνητική των πιθανών εξελίξεων, που ξεκινά με μια απότομη και πυκνή κατάδυση στο φόντο του προβλήματος. Περιέργως, όσο το κείμενο προχωρά το περιβάλλον γίνεται πιο ευκρινές, και ευκολότερα κατανοητές οι διάφορες πτυχές της πανδημίας, όπως και οι αντιτιθέμενες επιδιώξεις και προσδοκίες κάθε πολιτικού και κοινωνικού σχηματισμού. Ο Χάρβεϊ έχει το προσόν να ξεδιαλύνει ένα περίπλοκο κουβάρι έτσι που σταδιακά να αποκαλύπτεται η «απλή» πραγματικότητα με όλες τις αντιφάσεις της. Καλή ανάγνωση!
Μια και είδαμε το ΣΥΡΙΖΑ να έχει βγάλει το σπαθί απ' το θηκάρι του για να υπερασπιστεί την ιερότητα της αίθουσας διδασκαλίας και το άβατο από τις βιντεοκάμερες του εκπαιδευτικού μαθήματος να θυμηθούμε και την άποψη του Αντώνη Λιάκου, του γκουρού του εκσυγχρονισμού και της κεντροαριστεράς μιας και υπηρέτησε Σημίτη, Γ. Παπανδρέου και τον ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα, ως διορισμένος πρόεδρος του λεγόμενου Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία, (περίοδος 2015-2016).
Χρήστος Κάτσικας
Την περασμένη εβδομάδα ξεκίνησα τη συγγραφή ενός δοκιμίου στο οποίο επιχείρησα να καταπιαστώ με εκείνα που θεωρώ ότι είναι τα κεντρικά ερωτήματα που η τρέχουσα πανδημία εγείρει: Η τεράστια και δαπανηρή προσπάθεια να συγκρατηθεί και να περιοριστεί η ζημία που ο ιός θα επιφέρει είναι άραγε η μόνη επιλογή που έχουμε; Δεν αποτελεί παρά μια προφανή και αναπόφευκτη επίδειξη σύνεσης για την προστασία των πιο ευάλωτων; Ή μήπως συνιστά ένα καταστροφικό εγχείρημα με σκοπό να διατηρηθεί ο έλεγχος αυτού που είναι πρόδηλα εκτός ελέγχου, ένα εγχείρημα που θα προσθέσει στη βλάβη, που προκαλείται από τη νόσο, νέα προβλήματα, τα οποία θα γίνουν αισθητά με τρόπο ηχηρό στο μέλλον; Μέχρι να αρχίσω να συνειδητοποιώ ότι πολλά από τα συμπεράσματα που έβγαζα απείχαν αρκετά από εκείνα που εκφράζονταν γύρω μου, δεν είχα γράψει τίποτα για πολύ καιρό. Στη διαμόρφωση μάλιστα των συγκεκριμένων συμπερασμάτων συνέβαλε κυρίως η παρατεταμένη συνομιλία μου με το έργο του Ivan Illich. Εξαιτίας αυτού εννόησα ότι, πριν να μιλήσω για τις σημερινές συγκυρίες, θα έπρεπε πρώτα, προκειμένου να γίνω κατανοητός, να σκιαγραφήσω τη στάση απέναντι στην υγεία, την ιατρική και την ευημερία που ανέπτυξε ο Illich κατά τη διάρκεια μίας ολόκληρης ζωής προβληματισμού για αυτά τα θέματα. Έτσι λοιπόν, στη συνέχεια, θα ξεκινήσω με μια σύντομη περιγραφή της εξέλιξης της κριτικής της βιοϊατρικής από τον Illich και κατόπιν θα προσπαθήσω να απαντήσω, υπό το φως αυτό, στις ερωτήσεις που μόλις έθεσα.
