Η εκπαίδευση σε καραντίνα διαρκείας: «Πρωτόκολλα» διδασκαλίας, αξιολόγησης, διαγωγής και συνδικαλιστικής δράσης

Η εκπαίδευση σε καραντίνα διαρκείας: «Πρωτόκολλα» διδασκαλίας, αξιολόγησης, διαγωγής και συνδικαλιστικής δράσης

 Γιώργος Μαυρογιώργος

...η βίαιη επιβολή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης έγινε για να μείνει, καθώς η τεχνολογία της και η ταχύτητα παλαίωσής της ανοίγουν ένα πεδίο κερδοφορίας στην αγορά εκπαιδευτικών υπηρεσιών κάτι που συμβαδίζει δυναμικά με τις διακηρυγμένες νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους που ευαγγελίζονται την αντιμετώπιση της εκκρεμότητας του «σχολείου της αγοράς»

Ο πρωθυπουργός δεν κρύβει τους οραματισμούς και τις προθέσεις του με τα αλλεπάλληλα διαγγέλματα ή τις συνεντεύξεις του στο στόλο των ΜΜΕ, με τη συνδρομή των κατασταλτικών και ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους: "Τα μέτρα της επικαιρότητας, να γίνουν πυροδότες διαρκών μεταρρυθμίσεων. Πρόκειται για κατακτήσεις που θα μας βοηθήσουν, ώστε μετά την καταιγίδα να κάνουμε μία νέα αρχή". Δεν αποκλείεται να επιδιώξουν ώστε το χρυσοπληρωμένο σύνθημα "Μένουμε σπίτι, βγαίνουμε νικητές" να διατηρηθεί μέχρι που ως υπάκουοι πολίτες να πιστέψουμε πως μπορούμε να αναδειχτούμε «νικητές του ΚΑΝΑΠΕ»: στημένοι μπροστά σε «μονοφωνικά» κυβερνητικά τηλεοπτικά κανάλια ή προσφέροντας τηλεργασία ή συμμετέχοντας ως δάσκαλοι ή μαθητές/τριες σε σχολείο από απόσταση. Ηλεκτρονικές τραπεζικές συναλλαγές. Ηλεκτρονική συνταγογράφηση κι ας χάνουμε τη δια ζώσης επικοινωνία και συνεργασία με το γιατρό. Ηλεκτρονικό μάρκετινγκ κι ας αποποιούμαστε την ευκαιρία της άμεσης επαφής ή των αισθήσεων στην επεξεργασία αυτών που αγοράζουμε, κ. τ. ο.

Ο πρωθυπουργός της χώρας μας το είπε ξεκάθαρα: "Η κρίση ίσως μας πληγώσει. Θα μας έχει οπλίσει, ωστόσο, με πολύτιμες εμπειρίες για να οικοδομήσουμε ένα πιο ισχυρό και σύγχρονο κράτος". Να ναι καλά ο ιός! Έτσι κάπως, μας έλεγαν με την «κόλαση» των μνημονίων: είναι ευκαιρία που αν δεν μας την είχαν επιβάλει θα έπρεπε να την επινοήσουμε. Τη μια φορά τα μνημόνια, ετούτη τη φορά η πανδημία, μας προτάθηκαν ως ευκαιρία. Ο εγκλεισμός και η καραντίνα είχε πολλές φάσεις και πολλά επίδικα που εγγίζουν τον πυρήνα των πολιτικών ελευθεριών και δημοκρατικών δικαιωμάτων αλλά και το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή.

Για αρκετές μέρες, εκεί κατά τις 6.00 το απόγευμα, εκείνη η στημένη μονομερής ενημέρωση απ τη δημόσια τηλεόραση μας έχει εξοικειώσει με θέματα ιατρικής (για τον ιό, τη μετάδοση, την υγιεινή των χεριών, την αποστασιοποίηση, τις μάσκες, τα μαθηματικά μοντέλα, τα νέα κρούσματα, τα εμβόλια, κ.α.) αλλά και με τα περίφημα «πρωτόκολλα», χωρίς βέβαια να έχουμε ιδέα για τους όρους και το περιεχόμενό τους. Στην ίδια ενημέρωση, κεντρική θέση είχαν οι αναφορές στην ατομική ευθύνη, την πειθαρχία, την υπακοή/ανυπακοή, τη συμμόρφωση στους κανόνες και τους περιορισμούς που ανακοίνωνε η «πολιτική προστασία». Τα ρεπορτάζ του κυβερνητικού δημοσιογραφικού επιτελείου έδιναν ιδιαίτερη έμφαση στα «κρούσματα» παράβασης των κανόνων με τις αντίστοιχες χρηματικές ποινές, τα λεγόμενα πρόστιμα. Προς γνώση και συμμόρφωση…

Ναόμι Κλάιν: Τηλε-new deal - Μια νέα High-Tech δυστοπία, το Δόγμα του Σοκ της πανδημίας

Για τη μόνιμη και δυστοπική ενσωμάτωση της τεχνολογίας σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας, με αφορμή την πανδημία του κορωνοϊού, προειδοποιεί η Ναόμι Κλάιν σε άρθρο της στο theintercept.com.

Ακολουθεί μεταφρασμένο ένα μικρό και χαρακτηριστικό απόσπασμα του άρθρου της Ναόμι Κλάιν:

Σε μία πρόσφατη ενημέρωση του κυβερνήτη της Νέας Υόρκης, Andrew Cuomo, σχετικά με την εξέλιξη της πανδημίας την πολιτεία, συμμετείχε μέσω βιντεοκλήσης ο τέως CEO της Google, Eric Schmidt, ο οποίος ανακοίνωσε ότι θα διευθύνει μια επιτροπή, που θα συντονίσει την μετάβαση της Νέας Υόρκης στην μετα-Covid εποχή, με έμφαση στην μόνιμη ενσωμάτωση της τεχνολογίας σε κάθε πτυχή της αστικής ζωής.  

«Οι πρώτες προτεραιότητες αυτού που προσπαθούμε να κάνουμε», δήλωσε ο Schmidt, «εστιάζονται στην τηλε-υγεία, στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση και στις ευρυζωνικές συνδέσεις. … Πρέπει να αναζητήσουμε λύσεις που μπορούν να παρουσιαστούν τώρα και να επιταχυνθούν, και να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία για να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα». Για να μην υπάρχει αμφιβολία ότι οι στόχοι του τέως προέδρου της Google ήταν καθαρά καλοπροαίρετοι, στο background η εικόνα του πλαισιωνόταν από χρυσά φτερά αγγέλου.

Μόλις μια μέρα νωρίτερα, ο Cuomo είχε ανακοινώσει μια παρόμοια συνεργασία με το Ίδρυμα Bill και Melinda Gates για την ανάπτυξη ενός «εξυπνότερου εκπαιδευτικού συστήματος». Αποκαλώντας τον Gates «οραματιστή», ο Cuomo είπε ότι η πανδημία έχει δημιουργήσει «μια στιγμή στην ιστορία που μπορούμε πραγματικά να ενσωματώσουμε και να προωθήσουμε τις ιδέες του [Gates]… όλα αυτά τα κτίρια, όλες αυτές οι φυσικές αίθουσες διδασκαλίας - γιατί χρειάζονται άραγε με όλη την τεχνολογία που έχετε;» ρώτησε, προφανώς ρητορικά. 

Εξ αποστάσεως εκπαίδευση και ανέπαφες ανθρώπινες «σχέσεις» – 5ο μέρος

 Ο Τεχνικός μηδενισμός, χωρίς ανθρώπινο ήθος και ελευθερία

 του Δημήτρη Γιαννάτου *

Πώς φτάσαμε να θεωρούμε «πρόοδο» την αποδέσμευση του ανθρώπου από την ίδια την υλική του παρουσία; Πως ο απόλυτος ατομικισμός και η τεχνολογική σχετικότητα των πάντων έφτασε να θεωρείται η μοναδική ( η δικτατορικά μοναδική) Αλήθεια; Η τεχνολογία και η επιστήμη δεν είναι η Αλήθεια, είναι μια μέθοδος μόνο. Μας βοηθά εν μέρει να φτάσουμε στην όποια αλήθεια. Η αλλοίωση όμως της τεχνολογίας σε «τεχνοφασισμό» ενυπάρχει στην ίδια τη σύνθεση της νέας τεχνολογίας. Όμως η πληροφορική-ψηφιακή υπεράσπιση των πάντων, παίρνει τη θέση «απόλυτης αλήθειας» που αν την κριτικάρεις, κινδυνεύεις να στιγματιστείς ως απόκληρος και ως εχθρός της ανθρωπότητας.

Πάμε παρακάτω, τώρα. Στις μέρες μας, τονίζοντας την πανανθρώπινη ανάγκη, ο άνθρωπος να παραμείνει άνθρωπος όχι μόνο στην συναισθηματική ανθρωπιά του, αλλά και στην υλική-σωματική του υπόσταση, είναι σημαντικό να συνεχίσουμε την ανθρώπινη αξιοποίηση της επιστήμης. Και όχι να δικαιολογούμε εκείνη την τάση της ηλεκτρονικής επιστήμης και πολιτικής που διευκολύνει αποκλειστική μετατροπή της ανθρώπινης σχέσης σε …viral ναρκισσιστικά τηλεπαράθυρα σωματικής απουσίας. Η αιφνίδια αλλαγή που προωθείται στην  σωματικής επαφή δεν αποτελεί απλά ένα διάλειμμα λόγω έκτακτης ανάγκης. Ίσως γι’αυτό πολλοί γονείς, θεωρήσουν υπερβολικά αυτά που γράφω ή άλλοι που νιώθουν όντως προβληματισμένοι και ανήσυχοι να απωθούν τις σκέψεις τους, ελπίζοντας σε μια «χαρούμενη επιστήμη» που απλά θα συνεχίσει να είναι «μόνο ένα εργαλείο για τον άνθρωπο».

Όμως, η κοινωνικότητα των ανθρώπινων σωμάτων, δεν μπορεί να υποκατασταθεί από το ασθενικό χάπι των «συνδέσεων». Όμως πως εξελίχθηκε η ιστορία του ανθρώπου μέχρι τις μέρες μας, όπου οδηγούμαστε σε μια αλλοτρίωση, όταν η εικονική κοινωνικότητα θα θεωρείται «ελευθερία»; Ας δούμε σύντομα την συμβολική και ουσιαστική εξέλιξη του κόσμου, όπως την περιγράφει η Φιλοσοφία και οι Κοινωνικές επιστήμες.

Η εξέλιξη των πολιτισμικών συστημάτων

ΛΙΑΚΟΣ - ΣΥΡΙΖΑ και ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!!!

ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΠΗΡΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!

Μια και είδαμε το ΣΥΡΙΖΑ να έχει βγάλει το σπαθί απ' το θηκάρι του για να υπερασπιστεί την ιερότητα της αίθουσας διδασκαλίας και το άβατο από τις βιντεοκάμερες του εκπαιδευτικού μαθήματος να θυμηθούμε και την άποψη του Αντώνη Λιάκου, του γκουρού του εκσυγχρονισμού και της κεντροαριστεράς μιας και υπηρέτησε Σημίτη, Γ. Παπανδρέου και τον ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα, ως διορισμένος πρόεδρος του λεγόμενου Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία, (περίοδος 2015-2016).

Ακολουθεί απόσπασμα από τη δημοσίευση του Χρήστου Κάτσικα και όλη η ανάρτηση:

"....Σε πρόσφατο άρθρο της Μαρίας Νταλιάνη, στο protagon.gr, με τίτλο

«Ο φόβος της ΟΛΜΕ μπροστά στην κάμερα» παρεμβαίνει ανάμεσα σε άλλους και ο διορισμένος πρόεδρος του λεγόμενου Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία, Αντώνης Λιάκος (περίοδος 2015-2016).

Τι λέει ο Αντώνης Λιάκος;  Αφού σημειώνει ότι δεν υπάρχει νομικό εμπόδιο για τη διαδικτυακή μετάδοση του μαθήματος, παραθέτει ένα ωραίο παράδειγμα για τα περί προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα γράφοντας: «Για να έχουμε αίσθηση του μέτρου των πραγμάτων, άλλος είναι ο κίνδυνος για την εμπιστευτικότητα όταν κάνεις ΚΥΣΕΑ με ζουμ και άλλος φυσικά όταν κάνεις τη Βιολογία της Α΄ Λυκείου».

Ας θυμίσουμε ότι την ιδέα της τηλεκπαίδευσης και την αντικατάσταση της ζωντανής διδασκαλίας με τηλεκπαίδευση την έφερε ως πρόταση πριν από τη Νίκη Κεραμέως ο Αντώνης Λιάκος επίσημα και με σφραγίδα. Στο 36σέλιδο «Υπόμνημα για την αναδιοργάνωση της Μέσης Εκπαίδευσης και την είσοδο στα ΑΕΙ-ΤΕΙ», που είδε το φως της δημοσιότητας με την υπογραφή του προέδρου του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου κ. Αντώνη Λιάκου, όπου σκιαγραφείται ένα αριστοκρατικό Λύκειο για πολύ λίγους, στις σελίδες 34-35 οι συντάκτες γράφουν τα εξής εκπληκτικά:

«Εξορθολογισμός και τηλεκπαίδευση. Ο συνολικός αριθμός ωρών διδασκαλίας στο Λύκειο θα είναι 33, έτσι θα υπάρχει μια αρχική οικονομία για τις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου. Από κει και πέρα θα απαγορεύεται να γίνει τμήμα σε κάποιο μάθημα αν δεν υπάρχουν τουλάχιστον 20 μαθητές για το μάθημα αυτό. Αυτό σημαίνει ότι κάποια μαθήματα θα παρέχονται μόνο σε ορισμένα Λύκεια.
»Πιθανόν να πρέπει να φτιαχτούν δομές για τις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου με περισσότερα παιδιά (πράγμα που είναι και παιδαγωγικά σωστό) ή ακόμα κάποια μαθήματα να τα παρακολουθούν οι μαθητές σε συγκεκριμένη χρονικά ζώνη ή, τέλος, το όλο σύστημα να λειτουργήσει ως καταλύτης για να αναπτυχθούν επιτέλους υποδομές σύγχρονης τηλεκπαίδευσης. Ειδικά σε περιπτώσεις απομακρυσμένων Λυκείων κάποια μαθήματα θα διδάσκονται με τηλεκπαίδευση: τα σχολεία θα εξοπλιστούν με μία ή δύο κατάλληλες αίθουσες με εξαιρετική υποδομή και πολύ καλό εξοπλισμό.
»Θα έχουν πολύ γρήγορη σύνδεση στο διαδίκτυο και οι μαθητές θα εντάσσονται κανονικά σε μια απομακρυσμένη τάξη. Με χρήση κατάλληλου λογισμικού και εξοπλισμού οι μαθητές θα συμμετέχουν κανονικά στο μάθημα, θα βλέπουν και θα ακούν τους πάντες και οι πάντες θα βλέπουν και θα ακούν αυτούς, θα παίρνουν τον λόγο, θα συμμετέχουν σε διαγωνίσματα και παρουσιάσεις κ.λπ.».
Δηλαδή, πρότειναν να εξαφανίσουν στα απομακρυσμένα Λύκεια τον εκπαιδευτικό και στη θέση του να έχουν... τηλεκπαίδευση!..."

Αθέατα σχέδια του ΥΠΑΙΘ και μνηστήρες της τηλεκπαίδευσης

 Χρήστος Κάτσικας

Ο Κυβερνήτης της Νέας Υόρκης παραδίδει την Εκπαίδευση στον Μπιλ Γκέιτς και στη Google (Eric Schmidt)

Τασιόπουλος Γεώργιος

Η επιμονή της κ. Κεραμέως, της λέσχης Μπίλντερμπεργκ, για e-εκπαίδευση χωρίς να προηγηθεί διαβούλευση δεν είναι προσωρινό μέτρο. Η πανδημία είναι η ευκαιρία για τους αρχιερείς της νέας εποχής να παραδώσουν την εκπαίδευση στους e-ευαγγελιστές του δυστοπικού μέλλοντος.

Η Πολιτεία της Ν Υόρκης και ο Κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, με αφορμή την πανδημία του κορωνοϊού, παραδίδει την Εκπαίδευση στον Μπιλ Γκέιτς και στη Google (Eric Schmid).

Οι δισεκατομμυριούχοι σκλαβώνουν την παιδεία σήμερα στην Αμερική αύριο σε όλον τον κόσμο που είναι υπόδουλος στα αμερικάνικα ιδιωτικά κεφάλαια, συμφέροντα, σκοπιμότητες….

Το τέλος της κλασικής παιδείας είναι ορατό …..το σχολείο γίνεται μια φορητή ”Σκηνή του Μαρτυρίου” στην έρημο του πραγματικού μέσω της ψηφιοποίησης όπου οι πλάκες της γνώσης παραδίδονται από τον ψευδοΜωυσή της τεχνολογίας στους μαθητές και οι εντολές αποδεδειγμένα δεν είναι και τόσο θείες αυτού του σχολείου τσέπης……Βέβαια το συμβατό σχολείο έχει απολέσει από καιρό την αθωότητά του κι αυτό διευκολύνει τη μετάβαση…

Η Ένωση Ενωμένων Εκπαιδευτικών της Νέας Υόρκης – η οποία εκπροσωπεί περισσότερους από 600.000 επαγγελματίες καταγγέλλουν:

«Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, σε οποιαδήποτε μορφή, δεν θα αντικαταστήσει ποτέ τη σημαντική προσωπική επαφή μεταξύ εκπαιδευτικών και των μαθητών τους», ανέφερε σε δήλωση που ελήφθη από το New York Post.foxnews 7/5/20

Σε προηγούμενη ανάρτηση μου είχα υπενθυμίσει μια παλιά μου δημοσίευση του 2006 για όσα σήμερα βιώνουμε. Η έκθεση του ΟΟΣΑ (Διαμαντοπούλου) το 2011 και οι πολιτικές όλων των υπουργών που ακολούθησαν επιβεβαίωσαν τους σχεδιασμούς αποδόμησης της δημόσιας εκπαίδευσης όπως την γνωρίζαμε. 

Το σχέδιο από τότε ήταν εμφανές.

"...Το παγκόσμιο σύστημα απαλλοτριώνει την ελευθερία του προσώπου, παρέχοντας ως αντιστάθμισμα γεμάτο στομάχι και σεξ. Ο Άλντους Χάξλεϋ, προφητικός: Ο Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος είναι προ των πυλών:
«Την παλιά κακή εποχή οι γέροι συνήθιζαν να αποσύρονται, να παραιτούνται απ’ τη ζωή. Το ’ρίχναν στη θρησκεία, διάβαζαν και σκεφτόντουσαν – σκεφτόντουσαν.
Σήμερα –τι πρόοδος- οι γέροι δουλεύουν, ζευγαρώνουν, δεν προφταίνουν απ’ την πολλή ηδονή, δεν έχουν καιρό ούτε ένα λεπτό να κάτσουν και να σκεφτούν… Από σεξοθέαμα σε σεξοθέαμα και από κορίτσι σε πιο έξυπνο κορίτσι κι από Ηλεκτρομαγνητικό Γκολφ σε…».

Η προφητεία του για την κατασκευή τριών κατηγοριών ανθρώπων επαληθεύεται.

»Τα σχολεία μας ετοιμάζουν τις Διευθύνουσες Ευφυΐες, που θα είναι ικανοί να σκέφτονται. Τους Πιστούς, όργανα των πρώτων, οι οποίοι θα κινούν και θα κατευθύνουν το πλήθος, κομμάτι τους και οι εκπαιδευτικοί που θα διαμορφώνουν την τρίτη κατηγορία ανθρώπων, την Αγέλη, τα αμέτρητα εκατομμύρια όσων στερούνται ευφυΐας και έχουν πεισθεί πως δεν υπάρχει ευτυχία παρά μόνο στη δουλειά και την υπακοή»1.

Για τους μη εντάξιμους στις παραπάνω κατηγορίες θα έλεγε ο Χάξλεϋ: «Όχι, δεν βλέπω άλλο χώρο για σένα από την κάμαρα του θανάτου»..."

1. https://ardin-rixi.gr/archives/203759

Η ΕΊΔΗΣΗ: 
Ο Κυβερνήτης της Νέας Υόρκης παραδίδει την Εκπαίδευση στον Μπιλ Γκέιτς και στη Google (Eric Schmidt)

Εξ αποστάσεως εκπαίδευση και ανέπαφες ανθρώπινες «σχέσεις» – 4ο μέρος

Η ασώματη «επικοινωνία», η αμάθεια ως εξειδίκευση και ο ναρκισσισμός

του Δημήτρη Γιαννάτου *

Ένα ζήτημα που έφερε η πανδημία του κορωνοιού, είναι και το κατά πόσο η εισαγωγή της ψηφιακής σύνδεσης του ανθρώπου, με τον εαυτό του και με τους άλλους, είναι μόνο μια εξέλιξη της τεχνολογίας, από την οποία ο άνθρωπος μπορεί να προστατευτεί αν μείνει στην θετική χρήση της. Το πως βέβαια θα γίνει αυτό, είναι κάτι που δεν διευκρινίζουν οι οπαδοί της «θεολογικής» ψηφιολαγνίας. Σε συμπλήρωση της άποψης αυτής, μια κριτική που ασκείται στην έκτακτη εισαγωγή της κάθε μορφής τηλε-εκπαίδευσης στα σχολεία (που επαναλαμβάνω ήρθε για να μείνει, όπως και στους εργασιακούς χώρους), ειδικά από «προοδευτικές» ομάδες, είναι ότι αυτή είναι και θέμα ισότητας και δημοκρατίας. Αν υπήρχε δηλαδή, τάμπλετ και γρήγορο ίντερνετ, ε, δεν θα ήταν και τόσο άσχημα τα πράγματα (σ.σ. αυτό σε καμία περίπτωση, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρχει ισότητα και ίσες ευκαιρίες για όλα τα παιδιά). 

Και οι δυο απόψεις, δίνουν έμφαση μόνον στη χρήση και όχι στις αρχές και στις αξίες, που χρειάζεται να διαπνέει τη μετεξέλιξη του κόσμου μας, η οποία έχει εισάγει νέα δεδομένα(βιοτεχνολογία, νανοτεχνολογία, γενετική, τεχνητή νοημοσύνη, κ.α). Η ιστορία των πολιτισμών του ανθρώπου, μας λέει ότι κάθε εξέλιξη δημιουργούσε νέες συμπεριφορές, συμβολισμούς, συνήθειες, νέες γλώσσες, κ.α. Είναι όμως η πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπινου είδους, στην οποία ο άνθρωπος στην κυριολεξία μπορεί να απο-προσωποποιήσει και απο-ανθρωποποιήσει τον εαυτό του, τουλάχιστον όπως αυτόν που γνώρισε για αιώνες. Θα λέγαμε ότι ο άνθρωπος από το «Είμαι» που είναι η ουσία της ύπαρξής, θα περάσει στην κυριαρχία ενός ισχυρού ατομικιστικού «Εγώ», μέσα σε ναρκισσιστικές ψευδοκοινωνίες σε «διασύνδεση», ως ψευδαίσθηση κοινωνικότητας και κοινωνίας. Η αλλαγή της γλώσσας, της υπερίσχυσης των εγκεφαλικών λειτουργιών έναντι του ανθρώπου ως βιολογικός-ψυχολογικός-συναισθηματικός-κοινωνικός οργανισμός, η εμπορευματοποίηση των σχέσεων, ο ψυχολογικός «εξαναγκασμός σε ασώματη επικοινωνία» ως κοινή μοίρα, είναι οι πολλές διαδρομές για την αλλοίωση της ίδιας της ύπαρξης και ιστορίας του ανθρώπου. Και σε αυτό η εκπαίδευση, αποτελεί έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο χώρο.

Ο ΖΑΚ ΕΛΛΥΛ ΓΙΑ ΤΑ GADGETS ΤΗΣ Κ. ΚΕΡΑΜΈΩΣ.

του Γιώργου Τασιόπουλου

Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, τα βιντεομαθήματα της κ. Κεραμέως και του Μπιλ Γκέιτς, είναι το αντίδωρο στους μαθητές από τους "σταυροφόρους" της νέας εποχής. 

Τα gadgets είναι το γλυκάδι της υπόσχεσης ενός δυστοπικού, νέου κόσμου. Η Τεχνική προμηθεύει τα gadgets, σαν αντιστάθμισμα για μια άχρωμη ζωή ρουτίνας χωρίς περιπέτειες, χωρίς συναισθήματα και έρωτα, όπως περιγράφεται στο "Θαυμαστό καινούργιο κόσμο" του Χάξλεϋ.

Η εισαγωγή όλων αυτών των τεχνικών μέσων στην εκπαιδευτική διαδικασία δεν είναι η απάντηση μόνο στα σημεία των καιρών, η ανάγκη για εκπαίδευση λόγω πανδημίας. Ο τόσο αυταρχικός τρόπος για επιβολή των βιντεομαθημάτων και η σαγήνη για τις νέες τεχνολογίες στο σχολείο είναι μια κατάσταση προσαρμογής και προσομοίωσης των μαθητών και του οικογενειακού τους περιβάλλοντος στη νέα εποχή της ρομποτικής, της τεχνητής νοημοσύνης και των "ανθρώπων" cyborg, την εποχή του Τεχνικού Συστήματος όπως την ονομάζει ο Ζακ Ελύλ.

Προφητικός ο Ζακ Ελλύλ έγραψε "Το Τεχνικό Σύστημα" το 1977, η σκέψη του Ελλύλ επηρέασε πολλούς γνωστούς φιλοσόφους και συγγραφείς του 20ού αιώνα, από τον Γκι Ντεμπόρ μέχρι τον Άλντους Χάξλεϊ, ενώ θεωρείται ένας από τους κυριότερους εμπνευστές της περίφημης ταινίας Κογιανισκάτσι. Στο 'Τεχνικό Σύστημα", συνδιαλέγεται με πολλούς μεγάλους στοχαστές (Χάμπερμας, Αρόν, Ρίχτα, Λεφέβρ, Μποντριγιάρ, Τόφλερ, Μακλούαν, Γκάλμπρεϊθ...), ξεχερσώνοντας σταδιακά το ιδεολογικό-φιλοσοφικό τοπίο από όσες θεωρίες τού φαίνονται παραπλανητικές, μέχρι να ορίσει τον σύγχρονο κόσμο υπό το πρίσμα του Τεχνικού Συστήματος.

Το Τεχνικό Σύστημα, όπως το περιγράφει ο Ελλύλ, αποτελεί ένα νέο στάδιο της ανθρώπινης εξέλιξης, εντελώς διακριτό από τη βιομηχανική επανάσταση αλλά και από την Τεχνική Κοινωνία – ένα αυτόνομο σύστημα, το οποίο έχει υποκαταστήσει τη φύση ως περιβάλλον του ανθρώπου, και τείνει να εξαπλώνεται και να μεγεθύνεται. «Ό,τι σχημάτιζε ένα χαλαρό και πολύπλοκο σύνολο μέσα στο οποίο ενσωματωνόταν η πραγματική ζωή, ό,τι πρόσφερε στον άνθρωπο νόημα ζωής και υπαρξιακή αγωνία, ό,τι συγκροτούσε την κοινωνική ζωή, την εργασία, τις δραστηριότητες αναψυχής, τη θρησκεία, την κουλτούρα, τους θεσμούς [...] έχει πλέον εκτεχνικευθεί, ομοιογενοποιηθεί και ενταχθεί σε ένα νέο σύνολο που δεν είναι κοινωνία» (σελ.38). Και αυτή η μετεξέλιξη, υποστηρίζει, δεν μπορεί να αποδοθεί με ερμηνείες τύπου «καταναλωτική κοινωνία", "γραφειοκρατική κοινωνία" και άλλες – όλες αυτές, πιστεύει, είναι ερμηνείες επιμεριστικές, που όμως δεν καταφέρνουν να προσεγγίσουν τη νέα πραγματικότητα στην ολότητά της.

Εξ αποστάσεως εκπαίδευση και ανέπαφες ανθρώπινες «σχέσεις» – 3ο μέρος

του Δημήτρη Γιαννάτου *

«Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζέ την για πόρνη» – («Μαρία Νεφέλη» – Οδυσσέας Ελύτης)

«Όσον αφορά, τέλος, την εξ αποστάσεως εκπαίδευση η υπουργός Παιδείας έκανε λόγο για «ένα κεκτημένο που πρέπει να χτίσουμε» συμπληρώνοντας ότι «είναι μια ευκαιρία να ενισχύσουμε τις ψηφιακές δεξιότητες».

Διευκρινίζοντας ακόμα περισσότερο εξήγησε ότι «κινούμαστε σε 3 άξονες:
– η σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση μέσω της πλατφόρμας όπου ο κάθε εκπαιδευτικός έχει την δική του ψηφιακή τάξη. Έχουμε ήδη 5 εκατ. συμμετοχές μαθητών
– ασύγχρονη εκπαίδευση δηλαδή ετεροχρονισμένα. Σε άλλο αναρτάται το υλικό σε άλλο οι απαντήσεις. Έχουν εγγραφεί πάνω από 1 εκατ. μαθητές και 166.000 εκπαιδευτικοί
– εκπαιδευτική τηλεόραση που τα παρακολουθούν από 85-100.000 μαθητές δημοτικού την ημέρα μέσα από τη συχνότητα της ΕΡΤ2» ( liberal.gr – 14/05/20)

Ενώ, …διευθύνων σύμβουλος εισηγμένης στο χρηματιστήριο εταιρείας πληροφορικής, επισημαίνει «Θα πρέπει να εκμεταλλευθούμε αυτό το momentum, που θέλει το σύνολο των Ελλήνων να αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα της πληροφορικής και της επένδυσης σ’ αυτή», «… τονίζοντας μεταξύ άλλων την ταχύτητα με την οποία επιχειρεί να προωθήσει τα θέματα των ηλεκτρονικών τιμολογίων και των ηλεκτρονικών βιβλίων το δημόσιο» ( «Πώς διαβάζει η αγορά τις εξελίξεις στην πληροφορική» – Euro2day – 06/05/20).

Αν μπερδεύατε τα υποκείμενα και η υπουργός, μιλούσε με τα λόγια του Διευθύνοντος συμβούλου, δεν θα άλλαζε στην ουσία το ύφος και η στόχευση. Η «επένδυση» δεν είναι στη γνώση και την Παιδεία, αλλά στο μέσον. Η ταχύτητα και η αύξηση των συμμετοχών. Τα «κτυπήματα» στις ιστοσελίδες, να αυξάνονται και ας μειώνεται η κατακεφαλήν καλλιέργεια των μαθητών, αλλά και των εκπαιδευτικών! Aν ρωτούσατε και αρκετούς γονείς, πολιτικούς, ανώνυμους ή επώνυμους πολίτες για το πως φαντάζονται το «σχολείο του μέλλοντος», θα σας μιλήσουν αναμασώντας λέξεις για:  οικονομία, αριθμούς, μηχανές, πολυμέσα, βίρτσουαλ και μούτσιουαλ και γρήγορες ταχύτητες.

Τώρα, βέβαια το γεγονός ότι ο νέος ιός, εκτοξεύτηκε παντού λόγω αφενός της αντι-οικολογικής υπερεκμετάλευσης του πλανήτη από τον αχόρταγο άνθρωπο του κέρδους και αφετέρου λόγω της άμεσης και ταχύτατης υπερπαγκοσμιοποίησης των μετακινήσεων, εμπορευμάτων και του υπερτουρισμού, δεν αρκεί για να βάλει λίγο φρένο στις χαζοχαρούμενες δοξασίες για τον «άνθρωπο του μέλλοντος», που θα είναι η αντανάκλαση της πιστότητας μιας ντηζελομηχανής ή ενός γκάτζετ που «δουλεύει ρολόι»!!! H σοφή Φύση, μας σκουντάει να περιορίσουμε την ποσοτική παράνοια του δυτικού πολιτισμού και μεις της γυρνάμε φοβικά την πλάτη. Τα Υπουργεία δεν μιλούν για εθνική και οικουμενική Παιδεία, αλλά για οικονομοτεχνικές μελέτες σε νέες δεξιότητες και μερικές καταρτίσεις για εξειδίκευση. Η αλλοτρίωση είναι από χρόνια, βασική εκπαιδευτική στρατηγική ποσότητας ενάντια στην ποιότητα.

«η κ.Κεραμέως απάντησε ότι στα σχολεία υπάρχει σύνδεση ίντερνετ, ενώ οι εταιρείες κινητής παρέχουν δωρεάν δεδομένα για σύνδεση στις εκπαιδευτικές πλατφόρμες, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «και ένα κινητό αρκεί» –  (03/05/2020)

Τηλεκπαίδευση και διδασκαλία - Οι αβεβαιότητες του αύριο

Του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή

Έχουν γραφτεί (και γράφονται) πάρα πολλά για τα θετικά και αρνητικά της τηλεκπαίδευσης. Οφείλουμε να αποσαφηνίσουμε ότι το συνθετικό τηλε- δεν έχει την ίδια βαρύτητα, ούτε την ίδια ποιοτική αξία σε κάθε σύνθετη λέξη που φτιάχνει. Έτσι, άλλη «αξία» έχει στο τηλέ-φωνο, τηλε-όραση, τηλε-κοντρόλ και άλλη στο τηλ-εκπαίδευση και τηλε-διδασκαλία. 

Αναμφισβήτητα, το να μπορεί κάποιος από απόσταση να ελέγχει την λειτουργία κάποιου μηχανήματος ή το να παίρνει πληροφορίες, είναι πάρα πολύ σημαντικό και διευκολυντικό εργαλείο. Εργαλείο όμως, που δεν μπορεί να αντικαταστήσει την πληρότητα της προσωπικής επαφής. Ως εκ τούτου, δεν πρέπει να δαιμονοποιείται, αλλά να αξιολογείται κάθε φορά για την προσφορά του.

Ως εργαλείο, έχει ρόλο και στα της εκπαίδευσης. Πάρα πολλοί εκπαιδευτικοί το χρησιμοποιούσαν και το χρησιμοποιούν για να εμπλουτίσουν την διδασκαλία τους, να δείξουν με ασφάλεια ένα πείραμα, να ζωντανέψουν και με εικόνα τον αφηγηματικό ή επεξηγηματικό τους λόγο, να παραπέμψουν σε κάτι ιδιαίτερο ή να επικοινωνήσουν με κάποιους από απόσταση. Στις μεγαλύτερες ηλικίες, ακόμα και να συντονίσουν την μάθηση, όπως για παράδειγμα στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Συνεπώς, διαφοροποιείται ανάλογα με τον χώρο και τον χρόνο, την ηλικία του εκπαιδευόμενου.

Το ερώτημα, για τον δικό μας προβληματισμό, είναι αν από εργαλείο θα το μετατρέψουμε μελλοντικά (στο άμεσο μέλλον) σε στόχο. Αν θα το κάνουμε κυρίαρχο μέσο διδασκαλίας αντικαθιστώντας τα έως τώρα παραδεχτά. Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι δεν έχει επικρατήσει ο όρος τηλεδιδασκαλία αλλά ο όρος τηλεκπαίδευση, δηλώνοντας κάτι πιο γενικό και πιο αόριστο. Σωστά, επειδή διδασκαλία είναι άλλο πράγμα. Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εκεί που ο σπουδαστής έχει διαμορφωμένο πλέον το μαθησιακό του προφίλ, δεν χρειάζεται την διδασκαλία, με την στενή έννοια του όρου, αλλά περισσότερο έναν καθοδηγητή, έναν συντονιστή, έναν μέντορα κατά κάποιο τρόπο, για να διεκπεραιώσει το ακαδημαϊκό του έργο. Στις μικρότερες όμως ηλικίες; κυρίως στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό, μπορεί να γίνει αυτό;

Εξ αποστάσεως εκπαίδευση καιανέπαφες ανθρώπινες «σχέσεις» – 3ο μέρος

 Του Δημήτρη Γιαννάτου

 «Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζέ την για πόρνη» – («Μαρία Νεφέλη» – Οδυσσέας Ελύτης)

«Όσον αφορά, τέλος, την εξ αποστάσεως εκπαίδευση η υπουργός Παιδείας έκανε λόγο για «ένα κεκτημένο που πρέπει να χτίσουμε» συμπληρώνοντας ότι «είναι μια ευκαιρία να ενισχύσουμε τις ψηφιακές δεξιότητες».

Διευκρινίζοντας ακόμα περισσότερο εξήγησε ότι «κινούμαστε σε 3 άξονες:

– η σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση μέσω της πλατφόρμας όπου ο κάθε εκπαιδευτικός έχει την δική του ψηφιακή τάξη. Έχουμε ήδη 5 εκατ. συμμετοχές μαθητών

– ασύγχρονη εκπαίδευση δηλαδή ετεροχρονισμένα. Σε άλλο αναρτάται το υλικό σε άλλο οι απαντήσεις. Έχουν εγγραφεί πάνω από 1 εκατ. μαθητές και 166.000 εκπαιδευτικοί

– εκπαιδευτική τηλεόραση που τα παρακολουθούν από 85-100.000 μαθητές δημοτικού την ημέρα μέσα από τη συχνότητα της ΕΡΤ2» ( liberal.gr – 14/05/20)

«η κ. Κεραμέως απάντησε ότι στα σχολεία υπάρχει σύνδεση ίντερνετ, ενώ οι εταιρείες κινητής παρέχουν δωρεάν δεδομένα για σύνδεση στις εκπαιδευτικές πλατφόρμες, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «και ένα κινητό αρκεί» –  (03/05/2020)

«Θα πρέπει να εκμεταλλευθούμε αυτό το momentum, που θέλει το σύνολο των Ελλήνων να αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα της πληροφορικής και της επένδυσης σ’ αυτή», σημειώνει διευθύνων σύμβουλος εισηγμένης εταιρείας, τονίζοντας μεταξύ άλλων την ταχύτητα με την οποία επιχειρεί να προωθήσει τα θέματα των ηλεκτρονικών τιμολογίων και των ηλεκτρονικών βιβλίων το δημόσιο» ( «Πώς διαβάζει η αγορά τις εξελίξεις στην πληροφορική» – Euro2day – 06/05/20).

Στον «στον τεράστιο κόσμο» της …γνώσης κι ένα «κινητό» αρκεί! Το ότι αρκεί βέβαια ένα μέσο που διευκολύνει απλά τη πληροφορία και την …γνώμη, τότε κάτι τρέχει με την γνώση. Επειδή γνώση δε σημαίνει ηλεκτρονική βιβλιοθήκη βιβλίων και αρχείων και δεξιότητες χειρισμού ψηφιακής αναζήτησης, αλλά είναι μια βαθύτατη βιωματική εμπειρία στην οποία συμμετέχει ο άνθρωπος, ολόκληρος. Ως φορέας και μέτοχος ενός πολιτισμού στον οποίον μεγαλώνεις και μιλάς τη γλώσσα του η οποία – και ειδικά η ελληνική – δεν είναι ένας απλός κώδικας επικοινωνίας, όπως ο χειρισμός των ηλεκτρονικών μέσων. Η γλώσσα δεν είναι απλές συνάψεις του εγκεφάλου, οι οποίες μπορεί να παρομοιάζονται  και να ταυτίζονται με τις ψηφιακές συνάψεις των «έξυπνων συσκευών».

ΠΗΓΗ: https://dialogouenosi.wordpress.com/2020/05/09/%ce%b5%ce%be-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%ac%cf%83%ce%b5%cf%89%cf%82-%ce%b5%ce%ba%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%b4%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%ce%bd%ce%ad%cf%80%ce%b1%cf%86%ce%b5-4/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Εξ αποστάσεως εκπαίδευση και ανέπαφες ανθρώπινες «σχέσεις» – ο μέρος

Από το δούλο του «ρωμαϊκού νόμου» ως «instrumentum vocale»(ομιλούν εργαλείο), στη νέα «εκπαίδευση» της «πλατφόρμας», των chatrooms και των εκπαιδευτικών τηλεπαραθύρων.

του Δημήτρη Γιαννάτου *

Η απαραίτητη διευκρίνηση

Η τεχνολογία και η επιστήμη δεν είναι η Αλήθεια, είναι μια μέθοδος μόνο. Μας βοηθά εν μέρει να φτάσουμε στην όποια αλήθεια. Η αλλοίωση όμως της τεχνολογίας σε «τεχνοφασισμό» ενυπάρχει στην ίδια τη σύνθεση της νέας τεχνολογίας. Όμως η πληροφορική-ψηφιακή υπεράσπιση των πάντων, παίρνει τη θέση «απόλυτης αλήθειας» που αν την κριτικάρεις, κινδυνεύεις να στιγματιστείς ως απόκληρος και ως εχθρός της ανθρωπότητας. Παράλληλα, ως Θρησκεία έχει δημιουργήσει και το Καθαρτήριό της, μια νέα Ιερά Εξέταση. Οπότε, είναι ανάγκη να εξηγηθώ. Άλλωστε κι εγώ μέσα από ασύγχρονη πληροφορική επαφή σας γράφω.

Όμως υπάρχει και ένας επιπλέον λόγος!!! Ο αντίλογος στην κριτική της εξέλιξης της μετατεχνολογίας, προκειμένου να υπερασπιστεί την «επιστημονική εξέλιξη» επικαλείται τα  παρανοϊκά δημοσιεύματα διάφορων «ψεκασμένων» και συνομωσιολόγων, αποκρυφιστών που όντως μας ταλαιπωρούν εδώ και χρόνια με τα τσιπάκια και την υπόγεια συνωμοσία των …εσωγήινων ή των εξωγήινων και άλλα γραφικά.

Και βέβαια όταν προβάλλεις τους ψεκασμένους συνομωσιολόγους, ώστε να αποφύγεις την ανθρωπιστική και βιοηθική κριτική της επιστήμης χωρίς έλεγχο, παίζεις το παιχνίδι των συνομωσιολόγων, οι οποίοι κάνουν ακριβώς το ίδιο. Αδυνατίζουν, δηλαδή, την κριτική σκέψη, την ανθρώπινη βούληση, το ανθρώπινο νόημα της ύπαρξης, τη δημοκρατία και τη συμμετοχή της κοινωνίας στην όποια εξέλιξη και πρόοδο, αφού «ελεγχόμαστε»… από υπέρτερες και αόρατες δυνάμεις, που ακυρώνουν τον ίδιο τον άνθρωπο και έτσι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Μάλιστα, το αστείο είναι πως πολλοί «θρησκευόμενοι της Τεχνικής», που θυμούνται τους ψεκασμένους σε κάθε σκεπτικισμό και κριτική για την κατεύθυνση της πληροφορικής «επανάστασης» (γιατί άραγε ξεχνούν τον Αϊνστάιν  και το Χόκινγκ, για τις ρητές προειδοποιήσεις και συμβουλές τους;), θαύμαζαν τον Μίστερ Σπόκ, τον… Ρόμποκοπ, τον Mad Max, τους συνάρπαζε ο …Terminator και το Alien, δάκρυσαν (!!!) με τον Ε.Τ. τον Εξωγήινο και τον  Γουόλ-Υ (Wall-E), ως υποκατάστατα των Ρόκυ και Ράμπο, που μόλις είχαν θαυμάσει προηγουμένως, σε απαράμιλλες…καλλιτεχνικές ερμηνείες.

Αύριο, ίσως και να είναι οι χρήσιμοι υποστηρικτές του Υπουργείου για τη γενίκευση των καμερών ασφαλείας, ή  της βιντεοσκόπησης της διδασκαλίας – άλλωστε έτσι θα μπορούν και να «αξιολογούν τους …χαραμοφάηδες καθηγητές» στην τάξη. Και έτσι να μην επικαλούνται τα κινητά των παιδιών τους που βιντεοσκοπούσαν εκπαιδευτικούς για να το πάνε στο μπαμπά και τη μαμά ότι ο καθηγητής δεν είναι καλός, όπως έχει συμβεί  σε πολλά σχολεία. Αρκετά! Ορισμένα πράγματα, απλά δεν μπορεί να επιτρέπονται και να παραβιάζονται. Και μια μιλάμε και για τεχνοταινιόφιλους, θα τους πρότεινα κάποιες «βαριές», «στενάχωρες» ταινίες που μάλλον αποφεύγουν να δουν για να μη χαλάσει η χαζοχαρούμενη παρατεταμένη ψηφιακή καραντίνα τους : 1. Metropolis (1927), 2.Blade Runner (1982), 3. Stalker (1979), 4. Frankenstein (1931), 5. Brazil (1985), 6. Seconds (1966), 7.The Truman Show (1998), Matrix (1999), κλπ, κλπ…!

Πάμε παρακάτω, τώρα. Στις μέρες μας, τονίζοντας την πανανθρώπινη ανάγκη, ο άνθρωπος να παραμείνει άνθρωπος όχι μόνο στην συναισθηματική ανθρωπιά του, αλλά και στην υλική-σωματική του υπόσταση, είναι σημαντικό να συνεχίσουμε την ανθρώπινη αξιοποίηση της επιστήμης. Και όχι να δικαιολογούμε εκείνη την τάση της ηλεκτρονικής επιστήμης και πολιτικής που διευκολύνει αποκλειστική μετατροπή της ανθρώπινης σχέσης σε …viral ναρκισσιστικά τηλεπαράθυρα σωματικής απουσίας. Η αιφνίδια αλλαγή που προωθείται στην  σωματικής επαφή δεν αποτελεί απλά ένα διάλειμμα λόγω έκτακτης ανάγκης. Ίσως γι’αυτό πολλοί γονείς, θεωρήσουν υπερβολικά αυτά που γράφω ή άλλοι που νιώθουν όντως προβληματισμένοι και ανήσυχοι να απωθούν τις σκέψεις τους, ελπίζοντας σε μια «χαρούμενη επιστήμη» που απλά θα συνεχίσει να είναι «μόνο ένα εργαλείο για τον άνθρωπο».

Όμως, η κοινωνικότητα των ανθρώπινων σωμάτων, δεν μπορεί να υποκατασταθεί από το ασθενικό χάπι των «συνδέσεων».

*Αντιπρόεδρος Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων 2ου Γυμνασίου Παλλήνης-Ειδικός Γραμματέας Ένωσης Γονέων Δήμου Παλλήνης

ΠΗΓΗ: https://dialogouenosi.wordpress.com/2020/05/08/%ce%b5%ce%be-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%ac%cf%83%ce%b5%cf%89%cf%82-%ce%b5%ce%ba%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%b4%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%ce%bd%ce%ad%cf%80%ce%b1%cf%86%ce%b5-3/
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Εξ αποστάσεως εκπαίδευση και ανέπαφες ανθρώπινες «σχέσεις» – 2ο μέρος

του Δημήτρη Γιαννάτου * 

«εγώ μαμά, μαθαίνω μόνο από τη δασκάλα μου» !

Η παραπάνω φράση, που μου την εκμυστηρεύτηκε φίλη μου ψυχολόγος, ήταν η αντίδραση της μικρής, όταν η μαμά της την πίεζε να ανταποκριθεί στα διαδικτυακά της μαθήματα. Το άρθρο θα μπορούσε απλά να τελείωνε εδώ, αφήνοντάς μας να προβληματιστούμε με τη σοφή κουβέντα του παιδιού.

Θα συνεχίσω, όμως, επειδή ήδη πολλοί από εσάς θα απορούν και θα παρερμηνεύουν τις προθέσεις μου. «Να σταματήσουμε την τεχνολογία, δηλαδή»; Αστεία ερώτηση και απορία και εντελώς διχαστική αφετηρία για την κατανόηση της αλλαγής πολιτισμικού παραδείγματος που βιώνουμε. Η τεχνολογία θα υπάρχει πάντα εκεί έξω, ως μια ανθρώπινη ανακάλυψη. Η σύνθεση και εντέλει η ουσία της όμως, εξαρτάται από την ίδια την φύση και την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου και όχι από την κοινωνική και γονιδιακή αλλοίωσή του. Κι εδώ είναι η κρίσιμη καμπή της ανθρώπινης ιστορίας. Αυτήν που ο φιλόσοφος Κώστας Παπαϊωάννου, είχε ήδη από την δεκαετία του ΄60, επισημάνει:  «Αν ο 19ος αιώνας είδε τη γέννηση μιας «ψυχολογίας χωρίς ψυχή» […] εμείς θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τη σημερινή εποχή σαν εποχή της ανθρωπολογίας «χωρίς άνθρωπο».

Αλλά και ο γνήσιος ανθρωπιστής Άλμπέρ Καμύ, που τον θυμηθήκαμε πολύ λόγω του έργου του, « Η πανούκλα», μας έμαθε επίσης, ότι χρειάζεται να παλεύουμε ενάντια στην «αποσύνθεση» των κοινωνιών. Και βέβαια, εννοούσε των κοινωνιών των ανθρώπων, που αγαπιούνται και αγγίζονται και όχι των εικονοκοινωνιών, όπου multiscreen άνθρωποι θα ανταλλάσουν «ανέγγιχτες» λέξεις και φράσεις και live twitter, βέβαιοι ότι ζουν την πρόοδο του «ανθρώπινου» πνεύματος.

Αν συμφωνήσουμε, ότι αποσύνθεση των κοινωνιών είναι και η λουστραρισμένη εικόνα των «μελετών» της Silicon Valley και των … τεχνοθρησκόληπτων «ιερέων» της. Αν αμφισβητήσουμε τον συναινετικό εκφασισμό μιας «προόδου» που λειτουργεί ως τεχνο-θεός, για να γαληνέψει την φυσιολογική υπαρξιακή αγωνία, ποντάροντας στην «αθανασία» του ανθρώπου μέσω ενός «απανθρωπισμού», ε, τότε θα αρχίσουμε να συνεννοούμαστε. Και να αποδεχτούμε, ότι καμιά τεχνολογική πρόοδος δεν μπορεί να διευκολύνει τη ζωή και την επικοινωνία, αν χτιστεί πάνω στην κατεδάφιση του γήινου πολιτισμού. Όταν ποντάρει στην ψηφιακή εκδορά της σωματικής επαφής, στην αποσύνθεση της γλώσσας του ανθρώπινου πνεύματος και του ατελούς, μα γι αυτό τόσο πλούσιου για Έρωτα προς τη ζωή, ανθρώπου.

Εξ αποστάσεως εκπαίδευση και ανέπαφες ανθρώπινες «σχέσεις» – 1o μέρος

Όταν η ψηφιακή απόσταση είναι γλώσσα, που δημιουργεί πολιτισμό χωρίς τον άνθρωπο

 του Δημήτρη Γιαννάτου * 

Ζούμε μια πρωτόγνωρη πραγματικότητα με την πανδημία του κορωναϊού. Σε μια στιγμή, μοιάζει να ανατρέπονται οι ψευδοβεβαιότητες που είχαμε όλη την προηγούμενη μακρά περίοδο. Αυτή η ιδιότυπη κατάσταση «ελεύθερης πολιορκίας» που ζούμε στα σπίτια μας, πλημμυρίζει κάθε τομέα της ζωής που ξέραμε μέχρι τώρα. Την εργασία, τις συναλλαγές, τις κοινωνικές σχέσεις, την επαφή με τη φύση, την εκπαίδευση, την άθληση, κ.α!

Ως γονείς, το απαραίτητο κλείσιμο των σχολείων, μας απασχολεί ιδιαίτερα. Η διακοπή της μάθησης και η έγνοια μας, «να μην μείνουν πίσω τα παιδιά», είναι μια φυσιολογική αντίδραση. Ανέδειξε όμως, ταυτόχρονα και ένα ανθρωπολογικό ζήτημα, το οποίο θα συζητείται όταν ανοίξουν, με το καλό, τα σχολεία και πιθανά θα γιγαντωθεί τα προσεχή χρόνια. Το ζήτημα της ασύγχρονης/σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, της τηλεκπαίδευσης, κ.α, δεν είναι απλά μια αντανακλαστική αντίδραση του εκπαιδευτικού συστήματος, για να προσφέρει πρώτες βοήθειες στην πληγωμένη μαθητική κοινότητα. Διαμορφώνει, συνειδητά ή ασυνείδητα, ένα τοπίο ψηφιακών στρατηγικών μετα-εκπαίδευσης, σε έναν κόσμο που δεν θα είναι πια ο ίδιος, μετά την «κοινωνική απομόνωση» που επέφερε η πανδημία του κορωναϊού. Έτσι η ζοφερή προοπτική δεν είναι η πρόσκαιρη (ελπίζω) διακοπή της μέθεξης της σχέσης εκπαιδευτικών – μαθητών, αλλά η σταδιακή αλλοίωση και μάλιστα με τις ευλογίες ενός μηχανικού θαύματος από-ανθρωποποίησης, για το «καλό μας». Το πρόβλημα και ο προβληματισμός, είναι βαθύτερα. Ας το δείξω με ένα προσωπικό μου παράδειγμα:

Μέσα δεκαετίας του ΄80, στη συνοικία του αθηναϊκού κέντρου, στην οποία μεγάλωνα! Συζητώντας με φίλους! Η αναζήτηση, οι  βεβαιότητες ή η αμφισβήτηση, οι αξίες και ο προβληματισμός ήταν σχεδόν καθημερινά στις κουβέντες μας. Λόγω λήξης της σχολικής περιόδου, το θέμα μπήκε δυναμικά και με διχαστικά, όπως όλα τα θέματα τότε! «Πότε θα βγει ένα ρομπότ ή ένας υπολογιστής που θα μας βαθμολογεί, χωρίς να κάνει λάθη, αντικειμενικά, ρε γ@@ω το;» έλεγαν οι μεν! «Δεν κατάλαβα; εγώ προτιμώ να με βαθμολογεί ένας άνθρωπος κι ας κάνει λάθη!», είπαμε εμείς οι ..δε!

Η εκπαίδευση στη νέα τάξη: χρήσιμες μηχανές στο σχολείο του «ενός κόσμου».

σ.σ. Ο Μητσοτάκης, έχοντας ήδη βάλει αθόρυβα στην ζωή του σχολείου την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση με αφορμή τον από μηχανής θεο-κορωνοϊό, είπε στο διάγγελμά του για τα σχολεία ότι: «θα λειτουργήσουν με άλλους κανόνες που θα περιορίσουν -όσο αυτό είναι εφικτό- τον συγχρωτισμό. Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση θα εξακολουθεί να υποστηρίζει παιδιά τα οποία, για ειδικούς λόγους, δεν πρέπει να έρθουν στη τάξη.» Αυτό που δεν γνωρίζει ο πολύς κόσμος είναι ότι ο Μπιλ Γκέιτς, δεν προωθεί μόνο την εργασία από το σπίτι, όπως έκανε και ο εντολοδόχος Μητσοτάκης στο διάγγελμά του «.. η εργασία από το σπίτι και η ηλεκτρονική εξυπηρέτηση των πολιτών πρέπει να επεκταθούν», δεν προωθεί μόνο τα εμβόλια σε όλον τον πλανήτη, τα οποία οι εντολοδόχοι μας λένε ότι πρέπει να κάνουμε εάν θέλουμε να επανέλθουμε στην «κανονικότητα» (η οποία πάντως, μας υπενθυμίζουν, δεν θα είναι ποτέ ξανά αυτή που γνωρίζαμε), αλλά προωθεί και την online εκπαίδευση. Το Ίδρυμα Μπιλ & Μελίντα Γκέιτς χρηματοδοτεί εδώ και χρόνια ένα παγκόσμιο σύστημα εκπαίδευσης, το οποίο ήδη εφαρμόζεται σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Μεταφέρω εδώ ένα άρθρο το οποίο είχα μεταφράσει το 2012 για την εκπαίδευση του ενός κόσμου που προωθεί ο Μπιλ Γκέιτς. Τούτο είναι ένα ζήτημα το οποίο σύντομα θα συναντήσουμε μπροστά μας.

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ: ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ «ΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΥ»

Του James F. Tracy

καθηγητή σπουδών των μέσων ενημέρωσης στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα

Η online εκπαιδευτική υπηρεσία που χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς [Bill & Melinda Gates Foundation] επιδιώκει να εισαγάγει και να ελέγξει ένα παγκόσμιο σχολικό πρόγραμμα του τύπου ένα μέγεθος για όλους. Αυτή η στρατηγική συμβαδίζει απόλυτα με επίμονα σχέδια του παρελθόντος για την περαιτέρω αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης, καθ’ οδόν προς ένα διεθνές τεχνοκρατικό σύστημα.

Είναι μια πραγματικά χρήσιμη μηχανή, το ξέρετε.

Όλες οι άλλες μηχανές σας το φωνάζουνε.

Φυσάει και ξεφυσάει και σφυρίζει.

Ορμά εδώ κι εκεί.

Είναι μια πραγματικά χρήσιμη μηχανή, που λατρεύουμε όλοι εμείς. [1]

Ο φαινομενικά αγαθός και παιχνιδιάρικος στίχος του δημοφιλέστατου Τόμας το Τραινάκι (Thomas the Tank Engine) συλλαμβάνει το modus operandi και την έκβαση της αμερικανικής δημόσιας εκπαίδευσης κατά τον τελευταίο αιώνα. Όπως το παιδί που υποβάλλεται σε υποχρεωτική εκπαίδευση ετών, έτσι και ο Τόμας είναι μια οντότητα που στερείται ουσιαστικής κοινωνικής δεξιότητας και η συνολική του αξία μειώνεται στην επίδειξη του να είναι «χρήσιμος» στην επιχείρηση του Sir Topham Hatt.

Τα δημόσια σχολεία, ως μια θεσμική διαδικασία που έχει επηρεαστεί καθοριστικά από τις πιο πλούσιες και τις πιο ισχυρές προσωπικότητες του κόσμου τον τελευταίο αιώνα, εξοπλίζουν τα άτομα με έναν κώδικα επιτελεστικότητας που λειτουργεί γύρω από το πως ο Τόμας συμπεριφέρεται για τον επιστάτη του, υπονοώντας ότι η ζωή έχει ήδη σχεδιαστεί σε μεγάλο βαθμό. Οι πνευματικές και οι δημιουργικές τους ικανότητες μειώνονται στο επίπεδο του κινήτρου ενός εργαλείου για να μείνουν απλά «σε τροχιά».

Σε αντίθεση με τον υπερφίαλο και αντιφατικό ισχυρισμό ότι η σύγχρονη εκπαίδευση «εξοπλίζει τους νέους για τη δημοκρατική ιδιότητα του πολίτη», η πραγματική εξέλιξη και χρήση των εκπαιδευτικών τεχνικών δείχνει πως το συνολικό περιβάλλον και η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται στο σημερινό δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα έχει εδώ και χρόνια όλο και περισσότερο αναδιαμορφωθεί για την παραγωγή «χρήσιμων μηχανών», ανίκανων σε μεγάλο βαθμό να παράγουν ανεξάρτητη σκέψη και να επιδείξουν προσωπική χειραφέτηση.

ΨΗΦΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ • Πώς το GAFAM σκοτώνει τη δημόσια εκπαίδευση

«Γιατί έχουμε [ακόμα] δημόσιο σχολείο στις Ηνωμένες Πολιτείες; "(Μπιλ Γκέιτς, 2015)

Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι το κλείσιμο των σχολείων δεν θα έχει καταλάβει τους GAFAMs χωρίς φρουρά! Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι ψηφιακοί γίγαντες ετοιμάζονται να παρέχουν υπηρεσίες «εξ αποστάσεως εκπαίδευσης». Google Classroom, Apple School Manager, Microsoft Educator Center ή ακόμη και Facebook Blueprint (του οποίου η διεπαφή μοιάζει να είναι λάθος για τη Microsoft): τόσες πολλές προσκλήσεις σε σχολεία και πανεπιστήμια για τη δημιουργία ψηφιακών τάξεων για τυποποίηση παρακολουθώντας τους μαθητές τους.

Όσον αφορά ειδικότερα το Facebook, πειραματίζεται με μαθητές των Summit Schools για αρκετά χρόνια (εκ των οποίων ο Bill Gates τυχαίνει να είναι μέτοχος, προσφέροντάς τους ειδικά σχεδιασμένα σχέδια μελέτης, που δημιουργούνται αυτόματα από λογισμικό. Μια προσέγγιση που μετατρέπει τους εκπαιδευτικούς σε μέντορες, υπεύθυνοι για την παρακολούθηση της προόδου κάθε μαθητή στην εκτέλεση του «εξατομικευμένου εκπαιδευτικού έργου» τους. Με άλλα λόγια: τα παραδοσιακά «μαθήματα» αντικαθίστανται σε μεγάλο βαθμό από τους «πόρους» που διατίθενται διαδικτυακά και «ως επί το πλείστον δωρεάν».

Φαίνεται λοιπόν ότι οι μισθοί των εκπαιδευτικών που εξοικονομούνται επιτρέπουν όχι μόνο να επενδύουν σε "εξατομικευμένη παρακολούθηση" για κάθε μαθητή, αλλά και να αγοράζουν το διδακτικό περιεχόμενο που λείπει στο Διαδίκτυο.

Και αυτό είναι καλό, επειδή η Amazon μόλις δημιούργησε μια αγορά ειδικά αφιερωμένη στην "αγορά και πώληση εκπαιδευτικών πόρων". Με μια ορισμένη αίσθηση επικαιρότητας!

Ένα σχολείο χαμηλού επιπέδου ... αλλά απόλυτα χωρίς αποκλεισμούς!

Σε αυτό το σημείο, πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι ψηφιακοί γίγαντες αναπτύσσουν ένα σχολικό μοντέλο χαμηλού επιπέδου, που  απαιτεί λιγότερο διδακτικό προσωπικό - και, τελικά, λιγότερες αίθουσες διδασκαλίας. Ακριβώς για να ενθαρρύνει αυτές τις νέες «εκπαιδευτικές τεχνολογίες», η ΕΕ ξεκίνησε το European Schoolnet Network, το οποίο στεγάζει, για παράδειγμα, το # MicrosoftEDULab , χρηματοδοτούμενο από την εταιρεία Bill Gates. (Μεταξύ των συνεργαζόμενων εταιρειών, υπάρχει επίσης το Google for Education για την «εξ αποστάσεως εκπαίδευση», ή ακόμα και… LEGO Education , η οποία στοχεύει στην «ανάπτυξη των γνωστικών ικανοτήτων των παιδιών» χρησιμοποιώντας αυστηρά συμμετοχικά παιχνίδια ρόλων .)