Το μετέωρο βήμα του EastMed και η στροφή των ΗΠΑ

Βενιζέλος Κώστας

11/01/2022

Views: 1,247

FacebookTwitterLinkedInEmailPrintViberΑνταλλαγή

 

Από την αρχή δεν “πατούσε” καλά το σχέδιο για την κατασκευή του αγωγού EastMed. Ήταν ένα δύσκολο, πολυδάπανο εγχείρημα, που η απόφαση προώθησής του είχε περισσότερο πολιτική και στρατηγική σημασία. Το θέμα επανήλθε στο προσκήνιο με τη δημοσιοποίηση της πληροφορίας (πρώτα στο OmegaPress, από τον Σωτήρη Σιδέρη) ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ απέστειλε non paper στις εμπλεκόμενες χώρες, με το οποίο εν πολλοίς ξεκαθαρίζει πως δεν στηρίζει το έργο.

Βασικοί αποδέκτες του εγγράφου ήταν η Κύπρος, η Ελλάδα και το Ισραήλ, ενώ πληροφορίες φέρουν τους Αμερικανούς να έχουν ενημερώσει και την κατοχική Τουρκία, η οποία αντιδρά στην κατασκευή του αγωγού. Εάν το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει ενημερώσει την Άγκυρα, που δεν είχε άμεση εμπλοκή αλλά αντιδρά έντονα στην υλοποίησή του, είναι μια απόδειξη πως η Ουάσινγκτον έκανε μια κίνηση, που στόχο είχε, μεταξύ άλλων, να ικανοποιήσει τις τουρκικές “ανησυχίες” και “ευαισθησίες”.

Οι Αμερικανοί θέτουν τρεις λόγους για τη μη παροχή διπλωματικής στήριξής τους στο έργο. Πρώτο, την προστασία του περιβάλλοντος/ενεργειακή μετάβαση. Δεύτερο, την έλλειψη οικονομικής και εμπορικής βιωσιμότητας και τρίτον τη δημιουργία εντάσεων στην περιοχή. Αυτό το τελευταίο είναι το καινούργιο στοιχείο στην επιχειρηματολογία που προβαλλόταν από όσους δεν ήθελαν τον αγωγό.

Κι αυτό το “νέο στοιχείο” αναδεικνύει ένα δεδομένο, που θα το βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας. Λαμβάνεται υπόψη η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας, η τάση να προκαλεί εντάσεις για να επιβάλλει την πολιτική της, να αποτρέπει σχεδιασμούς άλλων. Επίσης, αναδεικνύεται και μια άλλη διάσταση, αυτή που συνδέεται με την προσπάθεια του βαθέως Στέιτ Ντιπάρτμεντ να… μην χαθεί η Τουρκία.

Η συνέχεια...Το μετέωρο βήμα του EastMed και η στροφή των ΗΠΑ: Η μεταστροφή των ΗΠΑ που εγκαταλείπει τον αγωγό EastMed, ανεξαρτήτως επιχειρημάτων, αποτελεί μία κίνηση επαναπροσέγγισης με την Τουρκία.

H ουκρανική κρίση, ο χρήσιμος ηλίθιος και ο χρήσιμος εχθρός

 

 Αποστολόπουλος Απόστολος

Η Ευρώπη είναι το πρώτο αλλά όχι το μόνο θύμα της “Ουκρανικής κρίσης” πριν καν πέσει έστω μια τουφεκιά. Οι Αμερικάνοι, θεωρώντας δεδομένη τη νίκη επί του Χίτλερ, σχεδίαζαν από το 1942 μια “Ενωμένη Ευρώπη” υποχείριό τους, ως προϋπόθεση νικηφόρας αναμέτρησης με τη Ρωσία –τότε ΕΣΣΔ– αντιδρούσε μόνο ο Ντε Γκωλ. Έκτοτε οι ΗΠΑ θεωρούν την ΕΕ προτεκτοράτο τους  –Μπρζεζίνσκι. Το ευρωπαϊκό “στάτους” έχει μάλλον χειροτερέψει, από προτεκτοράτο έχει πέσει στην κατηγορία fuck the Europe, Νούλαντ, υφυπουργός Εξωτερικών.

Το προφανές είναι ότι αέριο και πετρέλαιο, οι τιμές τους, έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Οι Γερμανοί εμπόδισαν, με όπλο τη γραφειοκρατία, την άμεση μεταφορά του φθηνού ρωσικού αερίου στην Ευρώπη. Οι ευρωπαίοι ηγέτες προτιμούν να εκτιναχθούν οι τιμές των προϊόντων και να πληρώσουν πανάκριβα οι πολίτες πετρέλαιο και αέριο για να ζεσταθούν παρά να αντισταθούν στις ΗΠΑ.

Το αφανές είναι ότι η Ευρώπη στο σύνολό της επιβεβαιώνει πανηγυρικά την υποδούλωσή της στις ΗΠΑ. Οι έτσι κι αλλιώς αδύναμες φωνούλες, στο Παρίσι ή στο Βερολίνο, για ανεξαρτησία της Ευρώπης έχουν σιγήσει.  Οι Ρώσοι, η ενέργεια, η Ουκρανία, όλο το πακέτο, μοιάζει με τις γνωστές κούκλες, τις μπάμπουσκες, που η μία κρύβει μια επόμενη. Αφού χύθηκε πολύ μελάνι για το αέριο και τους αγωγούς έχουμε φτάσει τώρα στην Ουκρανία. Στο βάθος-βάθος επαναλαμβάνεται ένα γεωπολιτικό παιχνίδι που συμπληρώνει όπου να ‘ναι δυο αιώνες.

Η Ουκρανία, ειδικά η Κριμαία, είναι πεδίο πολέμου τουλάχιστον από το 1850. Και πάντα με ένα στόχο, τότε και τώρα: να αποτραπεί η κάθοδος της Ρωσίας στις “θερμές θάλασσες”, στη Μεσόγειο. Μια χαρά είναι οι Ρώσοι στο βορρά. Αλλά αν κατηφορίσουν στη Μεσόγειο η στεριανή Ρωσία θα αμφισβητήσει έμπρακτα το μονοπώλιο κυριαρχίας των θαλάσσιων Δυτικών Δυνάμεων, ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία.

Η παράμετρος της Ελλάδας

Η συνέχεια εδώ:

H ουκρανική κρίση, ο χρήσιμος ηλίθιος και ο χρήσιμος εχθρός: 

ΗΠΑ/ΝΑΤΟ πάνε για σύγκρουση με την Ρωσία

Ανακοίνωση του Μετώπου Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης (ΜΕΚΕΑ)

1. Τη στιγμή που οι δήθεν αντισυστημικές δυνάμεις κάνουν αγώνα ενάντια στο… εμβόλιο, υποθέτοντας ότι έτσι χτυπούν την Υπερεθνική Ελίτ (που διαχειρίζεται τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση), —τμήμα της οποίας μπορεί πράγματι να σχεδίασε την πανδημία, αλλά όχι βέβαια και το εμβόλιο, που δεν είχε κανένα λόγο να το κάνει!—, οι πραγματικές συστημικές δυνάμεις διεκπεραιώνουν άλλα σχέδια που μπορεί σύντομα να μας οδηγήσουν όλους σε ένα πραγματικό Αρμαγεδδώνα.

2. Όλα ξεκίνησαν μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1991, όταν οι συστημικές δυνάμεις (η Υπερεθνική Ελίτ) ξεκίνησαν ένα αδυσώπητο αγώνα ενάντια σε κάθε λαό που αντιστεκόταν στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Η αντίσταση αυτή δεν είχε πια τη μορφή του αγώνα για παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση τύπου ΕΣΣΔ κ.λπ., αλλά τη μορφή αγώνα για την εθνική κυριαρχία σαν προϋπόθεση για τον αυτοκαθορισμό των λαών στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, με τον λαϊκό αγώνα για το Brexit σήμερα ν’ αποτελεί τυπικό παράδειγμα.

3. Στον αγώνα αυτόν οι χώρες που άνηκαν πριν στην ΕΣΣΔ και η ίδια βέβαια η Ρωσία ήταν φυσικά στο στόχαστρο της υπερεθνικής ελίτ (Υ/Ε), που μεθοδικά απορροφούσε μέσα στο ΝΑΤΟ (δηλ. τον στρατιωτικό βραχίονα της Υ/Ε) ένα-ένα μέλος της ΕΣΣΔ και των συμπαθούντων καθεστώτων μέσα στο τ. «Ανατολικό Μπλοκ». Και αυτό ενώ παράλληλα φυσικά η Υ/Ε δεν παρέβλεπε τον «μπεζαχτά», δηλ. τη δημιουργία σχέσεων οικονομικής εξάρτησης στους νέους δορυφόρους της στην Αν. Ευρώπη και αλλού (Μέση Ανατολή, Κεντρική Ασία), ακόμη και σε σχέση με την ίδια τη Ρωσία.

Οι εθνικές ταυτότητες και οι “κλειστές αυλές” των ΗΠΑ στα Βαλκάνια

Γρίβας Κώστας

07/11/2021

Views: 3,175

FacebookTwitterLinkedInEmailPrintViberΑνταλλαγή

Η αλλαγή κυβέρνησης στα Σκόπια, με την επικείμενη επιστροφή του VMRO στην εξουσία, αναμένεται να θέσει σε κάποια δοκιμασία τις ισορροπίες που η Δύση είχε επιβάλει στα Δυτικά Βαλκάνια. Με τις διάφορες συμφωνίες (τελευταία η Συμφωνία των Πρεσπών) οι ΗΠΑ είχαν θέσει υπό έλεγχο τους παραδοσιακούς εθνικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, κι αυτό τις ενδιαφέρει. Δεν τις ενδιαφέρει να τους εξαλείψουν, το αντίθετο μάλιστα.

Η λέξη κλειδί για την ερμηνεία του σημερινού κόσμου, εξάλλου, είναι η “πολυπολικότητα” (multipolarity). Το διεθνές σύστημα είναι εδώ και καιρό πολυπολικό. Η πραγματικότητα αυτή γίνεται με ταχύτατους ρυθμούς αποδεκτή ακόμη και από τους τελευταίους λάτρεις της α-πολικότητας (non polarity), που υποτίθεται ότι είχε επιβάλλει η περιβόητη (και απροσδιόριστη) παγκοσμιοποίηση και η νίκη του ΝΑΤΟ στον Ψυχρό Πόλεμο.

Η παγκοσμιοποίηση αποτελούσε ένα ενιαίο διαλεκτικό μέγεθος με μια ανορθολογική ανάγνωση της ισχύος των ΗΠΑ και τη φαντασιακή μονοπολικότητα (unipolarity) του διεθνούς συστήματος που προέκυπτε από αυτήν. Έτσι λοιπόν, σε έναν πολυπολικό κόσμο οι ΗΠΑ δεν χρειάζονται κατ’ ανάγκην συμπαγείς γεωπολιτικές δομές, οι οποίες θα στρέφονται εναντίον ενός κύριου αντιπάλου, όπως φιλοδοξούσε να λειτουργήσει το ΝΑΤΟ στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου.

Διαβάστε τη συνέχεια... https://slpress.gr/ethnika/oi-ethnikes-taytotites-kai-oi-quot-kleistes-ayles-quot-ton-ipa-sta-valkania/

Εγγυάται η επιστολή Μπλίνκεν την εθνική μας ασφάλεια; [5:30″]

Εγγυάται η επιστολή Μπλίνκεν την εθνική μας ασφάλεια; [5:30″]: Μπορεί η κυβερνητική προπαγάνδα να πανηγυρίζει για την επιστολή Μπλίνκεν, αλλά σε ό,τι αφορά την εγγύηση της εθνικής μας ασφάλειας, αλλά αυτό δεν ισχύει.

Χάρτες-σοκ δημοσίευσε η “σκιώδης” CIA – Stratfor: “Αυτή θα είναι η δύναμη της Τουρκίας το 2050 αν δεν διαμελιστεί και δεν ιδρυθεί Κουρδιστάν”

Χάρτες-σοκ για το μέλλον της περιοχής μας τα επόμενα χρόνια δημοσίευσε η “σκιώδης CIA”, όπως αποκαλείται το γνωστό think tank Stratfor. Οι χάρτες δείχνουν δύο σενάρια, ένα καλό και ένα κακό για εμάς, με ορίζοντα το 2050:

Την Τουρκία περιφερειακή υπερδύναμη και την Τουρκία διαμελισμένη.

Τί δείχνουν οι χάρτες του Stratfor – To κακό σενάριο

Ο πρώτος χάρτης δείχνει πως υπό προϋποθέσεις η ευρύτερη περιοχή μας γίνεται ένα τουρκικό προτεκτοράτο.

Συγκεκριμένα, όπως μπορείτε να δείτε παρακάτω, δείχνει πως η Τουρκία “απορροφά” σχεδόν όλη την Μέση Ανατολή, την Μεσόγειο και την … Κεντρική Ασία!

Ολόκληρη η Κασπία και οι χώρες της Αρμενίας, του Αζερμπαϊτζάν, Τουρκμενιστάν, Καζακστάν βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Τουρκίας. Αυτό έχει βάση αν σκεφτούμε τι έγινε στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.

Ειδική αναφορά γίνεται στην Κριμαία, η οποία αναφέρεται ως ξεχωριστή περιοχή και όχι ως έδαφος της Ρωσίας. Η Τουρκία φαίνεται να αποκτά και τον έλεγχο της Κριμαίας και αναρωτιόμαστε το πως. Θα γίνει πόλεμος στην περιοχή; Και αν ναι, υπάρχει περίπτωση να χάσει η Μόσχα;

Εκτός από τις χώρες αυτές, η Άγκυρα φαίνεται πως ελέγχει απολύτως την Ελλάδα, την Λιβύη, την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Συρία, το Ιράκ, το Λίβανο, την Ιορδανία, την Σαουδική Αραβία, το Ομάν, την Υεμένη, τις χώρες του Κόλπου.

Με λίγα λόγια η Τουρκία μετατρέπεται σε περιφερειακή υπερδύναμη.

Αυτός ο χάρτης θα γίνει πραγματικότητα αν δεν διαμελιστεί η Τουρκία.

Το δεύτερο σενάριο

Ο δεύτερος χάρτης που δημοσίευσε το Stratfor, δείχνει την Τουρκία διαμελισμένη και την ίδρυση του κράτους του Κουρδιστάν με κομμάτια από Συρία και Ιράκ.

ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟΙΚΙΑ ΜΕ ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Τασιόπουλος Γιώργος

Μέσα από τους δύο γύρους «Στρατηγικού Διαλόγου» μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδας - ΗΠΑ (το 2018 και το 2019) και τη νέα, επικαιροποιημένη Συμφωνία για τις βάσεις (υπεγράφη Οκτώβρη 2019), τις επιμέρους συμφωνίες με άλλες χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ ή χώρες «εταίρους» της λυκοσυμμαχίας, διαμορφώνεται ένα χάρτης όπου κυριολεκτικά δεν υπάρχει γεωγραφικό διαμέρισμα της χώρας, από βορρά προς νότο και από ανατολή προς δύση, όπου να μην εντοπίζεται στρατιωτική παρουσία Αμερικανών, Γάλλων, Ισραηλινών και άλλων.

Επιπλέον, Τουρκία-Γερμανία-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ θέλουν να μας καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων χωρίς να έχουν αλλάξει οι παράλογες απαιτήσεις της Άγκυρας. Σύρουν τον Πρόεδρο της Κύπρου, εκβιαζόμενο για οικονομικά σκάνδαλα, σε πενταμερή ως κοινοτάρχη των Ελληνοκυπρίων με εγγυητή την Αγγλία και την Τουρκία ορεγόμενη την ελεύθερη Κύπρο λίγο μετά την είσοδο του Ερντογάν ως πορθητή στην Αμμόχωστο.

Ομονοούν οι ισχυροί "σύμμαχοι" για την επίλυση των προβλημάτων, εννοώντας φυσικά την συζήτηση εφ’ όλης της ύλης που περιλαμβάνει όλα τα απαράδεκτα τουρκικά αιτήματα σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο, Κύπρο ώστε να βρεθούμε προ τετελεσμένων.

Είναι τα αποτελέσματα της "υπερήφανης" εξωτερικής πολιτικής του πολιτικού προσωπικού της χώρας, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ.

Να δούμε τι θα πουν οι Έλληνες σε Ελλάδα και Κύπρο.

Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΚΡΑΤΙΑ ΩΣ ΦΑΡΣΑ

Ας το πάρουμε απόφαση λοιπόν πως ζούμε σε προτεκτοράτο όπου οι κατά φαντασίαν συντηρητικοί κονταρομαχούν με τους κατ’ επιθυμίαν προοδευτικούς για τα συμβαίνοντα πέραν του Ατλαντικού ενώ η πρόεδρος της δημοκρατίας συμμετέχει ως guest star σε εκδήλωση της εν Αθήναις αμερικανικής πρεσβείας επ’ ευκαιρία της ορκωμοσίας και ο νανογιλέκος υπουργός Ανάπτυξης εκστασιάζεται προ της λαίδης Gaga, και ας θυμηθούμε είκοσι αιώνες πριν πώς η ντόπια ολιγαρχία αφοσιώνονταν στη λατρεία και τους ναούς της Ρώμης ή του Αυγούστου, οργανώνοντας το τοπικό σύστημα πελατών και πατρώνων. 

Πώς διανοούμενοι διακήρυσσαν τη φιλανθρωπία των αυτοκρατόρων, πώς ο Πολύβιος, ο Παναίτιος και ο Ποσειδώνιος δικαιολογούσαν θεωρητικά τον ρωμαϊκό ιμπεριαλισμό, πώς ο Πλούταρχος και ο Δίων Χρυσόστομος προσπαθούσαν να πείσουν τους Έλληνες πως δεν μπορούν πια να είναι ελεύθεροι, πώς ο Πλούταρχος έφτανε στο σημείο να συνιστά να αποφεύγονται στους δημόσιους πανηγυρικούς θέματα όπως ο Μαραθώνας, ο Ευρυμέδων, οι Πλαταιές διότι οδηγούν στην αλαζονεία, πώς αναμηρυκάζοντας μια κάποια προγονική δόξα το ακροατήριο συγκινούνταν από τα τεχνάσματα των σοφιστών και των ρητόρων και έτσι εκτονώνονταν, πώς στη Ρώμη Έλληνες καλλιτέχνες στην αυλή αυτοκρατόρων ή συγκλητικών τραγουδούσαν για τα συμφέροντα και κολάκευαν τη ματαιοδοξία των πατρώνων τους, εξωραΐζοντας και θεωρώντας «ευεργετική» την κατάκτηση, συναγωνιζόμενοι ποιος θα επιδείξει τα θερμότερα αισθήματα φιλίας και υπακοής στη Ρώμη. Θα καταλάβουμε έτσι πολύ καλά πώς μας κληροδοτήθηκε μια λέξη- ντροπή για την ιστορία μας: Γραικύλοι.

Ελληνική Παγκοσμιοποιητική «Δημοκρατία»

Ανακοίνωση του Μετώπου Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης (ΜΕΚΕΑ)

Ελληνική Παγκοσμιοποιητική «Δημοκρατία»

 

Η ορκωμοσία του Τζο Μπάιντεν στις ΗΠΑ είναι μια μεγάλη νίκη της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε), η οποία χρησιμοποίησε κάθε μέσον για την εκλογή του (πιθανότατα και εκτεταμένη νοθεία) αλλά και το πραξικόπημα-οπερέτα[1], και σηματοδοτεί την ακόμα μεγαλύτερη αντεπίθεσή της[2] εναντίον των λαών σε όλον τον πλανήτη. Ο στόχος της είναι τώρα να συντρίψει τα κινήματα για την εθνική κυριαρχία, παρόλη την τελική επίτευξη του ιστορικού Brexit των Βρετανών.[3] Ήδη η Ευρωπαϊκή Ένωση, με πρόσχημα το «αντιδημοκρατικό κίνημα του Τραμπ» (!), στοχεύει να θεσμοθετήσει άμεσα τη λογοκρισία του Διαδικτύου και των Κοινωνικών Μέσων για την «προστασία της Δημοκρατίας», δηλαδή της παγκόσμιας ολιγαρχίας της Υπερεθνικής Ελίτ, που ανατέλλει (βλ. αποκαλυπτικό ρεπορτάζ στους Times με τον τίτλο «Χαλιναγωγήστε τα κοινωνικά μίντια για να προασπίσετε τη δημοκρατία από το μίσος, εντέλλεται η ΕΕ», 20/1/2021).[4] Η Υ/Ε, μέσω των εκπροσώπων της, δεν κρύβει τα λόγια της και αναθαρρημένη από την ανάδειξη του εκλεκτού της Τζο Μπάιντεν και της Δημοκρατικής «αριστερής» αλητείας από πίσω του, που έχει διαπρέψει σε όλους σχεδόν τους εγκληματικούς πολέμους της Υ/Ε, επιτίθεται ευθέως και με σφοδρότητα κατά των κινημάτων εθνικής κυριαρχίας και των χωρών εκείνων που δεν είναι ενταγμένες ολοκληρωτικά στη Νέα Διεθνή Τάξη της Παγκοσμιοποίησης.

Στην πατρίδα μας, η Αμερικάνικη Πρεσβεία διάλεξε ως τόπο για την εκδήλωση που διοργάνωσε την Αρχαία Αγορά, με αφορμή την ορκωμοσία του νέου προέδρου των ΗΠΑ, στο πλαίσιο της καμπάνιας με το όνομα «ΗΠΑ και Ελλάδα: Γιορτάζοντας 200 χρόνια φιλίας» (προσπαθώντας, δηλαδή, με το σύνθημα αυτό–διά της μεθόδου της «προσκολλήσεως»–να δημιουργήσουν και εντυπώσεις για τον απελευθερωτικό αγώνα που ξεκίνησε το 1821, παρόλο βέβαια που οι Αμερικανοί δεν είχαν –ευτυχώς!– καμιά σχέση με αυτόν!).