Το χαμένο αντιστασιακό φρόνημα των Ελλήνων και το νέο “όχι” στην Τουρκία

Το χαμένο αντιστασιακό φρόνημα των Ελλήνων και το νέο “όχι” στην Τουρκία: Ο καταναλωτικός ευδαιμονισμός και τα Μνημόνια "σάρωσαν" το αντιστασιακό φρόνημα των Ελλήνων. Τώρα χρειάζεται ένα νέο "ΟΧΙ" στην Τουρκία.

Ζ Ω Η με Ν Ο Η Μ Α!

Ζ Ω Η με Ν Ο Η Μ Α!

του Αντώνης Ανδρουλιδάκης 

Αν δεν υπάρχει τίποτα τόσο σημαντικό ώστε να θυσιάσω γι' αυτό τη ζωή μου, (έστω κι αν δεν χρειαστεί ποτέ να το κάνω) πάει να πει, πως δεν έχω βρεί ακόμη έναν σημαντικό λόγο-νόημα για να ζω.

Κι ως εκ τούτου δεν μπορεί παρά να "γεμίζω" τη ζωή μου με επαναλαμβανόμενες ματαιώσεις και λογής υποκατάστατα.  

Δηλαδή, να την αδειάζω ακόμη περισσότερο από νόημα.

Γιατί, όπως κι αν το πεις, το νόημα της ζωής μου συγκροτείται πάντα κάπου έξω από "το σεσημασμένο δέρας της υπάρξεως μου".

ΠΗΓΗ:

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Οἱ κατευναστές τῆς Τουρκίας κοιτοῦν τώρα πρός Οὐκρανία μεριά…

Καραΐσκος Κώστας

Ἡ τρέχουσα κρίση μέ τήν Τουρκία, πού εἶναι πιθανόν νά καταλήξει καί σέ ἔνοπλη σύρραξη ἀγνώστων διαστάσεων (ἀλλά γνωστῶν ἐπιπτώσεων…) γιά τήν πατρίδα μας, δέν εἶναι ἕνα ἀναπάντεχο γεγονός. Εἶναι τό σημεῖο στό ὁποῖο μᾶς ὁδήγησε μέ μαθηματική ἀκρίβεια ἡ πολιτική ὅλων τῶν κυβερνήσεων ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Σημίτη τουλάχιστον μέχρι σήμερα, μέ πασίδηλη τήν συγκατάνευση ὅλου τοῦ συστήματος ἐξουσίας στή χώρα μας (ΜΜΕ, κόμματα, οἰκονομικοί παράγοντες, ὀργανικοί διανοούμενοι, παρακρατικές ΜΚΟ) που κοιτούν… προς Ουκρανία μεριά.

Εἶναι τά ἐπίχειρα τοῦ ἐθνικοῦ μας τίποτε πού μέ τόν κατευνασμό, τήν πασιφιστική ἀερολογία καί τή νεοεποχίτικη ρηχότητα σήκωσε ἕναν κουρνιαχτό προκειμένου νά ντύσει ἰδεολογικά τήν ὑποταγή του στά κελεύσματα τῶν ξένων πατρώνων του.

Ὅταν κάποιος στοιχειωδῶς νουνεχής ἐπεσήμανε τά προφανῆ τῶν ἑλληνοτουρκικῶν σχέσεων, τήν φύση τοῦ τουρκικοῦ κράτους, τά αἴσχη τῆς γείτονος σέ βάρος ἄλλων (Κούρδων, Ἰρακινῶν, Σύριων…), τά θουκυδίδεια ἀξιώματα γιά τίς σχέσεις τῶν γειτόνων, ἔβρισκε τόν μπελά του. Εἴτε ἦταν ἕνας κορυφαῖος διανοητής σάν τόν Παναγιώτη Κονδύλη εἴτε ἦταν ἕνας ἀνώνυμος μά συνειδητός πολίτης, γιά τό συνάφι τοῦ παρασιτικοῦ κοτζαμπασισμοῦ ἦταν ἕνας “ἐθνικιστής τουρκοφάγος”, ἕνας “ἀκροδεξιός ρατσιστής”. Ἀκόμα καί στήν Κομοτηνή, στό πιό εὐαίσθητο σημεῖο τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας, οὐδείς ἐδικαιοῦτο νά μιλήσει γιά τουρκική ἀπειλή, γιά προξενική παρέμβαση, γιά ὑπονόμευση τῆς κυριαρχίας μας. Ὅσοι τό τολμούσαμε τοποθετούμασταν ἀπό τούς ἡρακλεῖς τῆς ψευτοδημοκρατίας, κάπου στήν κλίμακα μεταξύ γραφικότητας καί χρυσαυγητισμοῦ.

Σήμερα λοιπόν φτάσαμε ἐδῶ. Ἔχουμε ἀπό χρόνια παραμελήσει τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις μας σέ βαθμό ἀσύλληπτο, ἀκόμα καί στήν πρώτη γραμμή, τόσο ἀπό πλευρᾶς ἔμψυχου ὑλικοῦ ὅσο καί ἄψυχου.

 Ἔχουμε διαλύσει τό φρόνημα τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας μέ τά λύματα τῆς woke ὑποκουλτούρας καί μέ τήν ἀπόλυτη κυριαρχία ἑνός χυδαίου ἡδονισμοῦ.

 Ἔχουμε συντρίψει κάθε παραγωγική καί δημιουργική ἰκμάδα τοῦ ἔθνους μας, αἴτιο καί αἰτιατό τῆς μετανάστευσης τῶν νέων Ἑλλήνων. 

Ο Ναστραντίν, ο Ερντογάν και… εμείς!

Του Θανάση Κ. 

 

Γνωστή είναι σε όλους σας η ιστοριούλα με τον Ναστραντίν Χότζα.

Πήγε, που λέτε, μια φορά ένα χωρικός σε απελπισία και του είπε:

-- Χότζα μου, ζούμε σε μια μικρή καλύβα, εγώ η γυναίκα μου και τα τρία παιδιά μου. Είμαστε πολύ στενόχωρα. Κάνε κάτι να νοιώσουμε καλύτερα…

Ο Χότζας του πρότεινε τότε να βάλει μέσα στην καλύβα του – όπου ήδη πέντε άτομα ασφυκτιούσαν – και το… σκύλο!

-- Μα Χότζα μου…

-- Κάνε αυτό που σου λέω. Κι έλα να μου πεις…

Την άλλη μέρα ήλθε ο άνθρωπος απελπισμένος.

-- Χότζα μου, έβαλα και το σκύλο, όπως μου είπες, αλλά τα πράγματα έγιναν χειρότερα…

-- Ωραία, του απαντάει ο Χότζας. Τώρα βάλε και τις κότες!

-- Μα Χότζα μου…

-- Κάνε αυτό που σου λέω. Κι έλα να μου πεις…

Πήγε ξανά ο χωρικός σε απόγνωση.

-- Τα πράγματα Χότζα μου έγιναν πολύ χειρότερα τώρα που βάλαμε, εκτός από το σκύλο και τις κότες…

-- Ωραία, του απαντάει ο Χότζας, τώρα βάλε και το γαιδουράκι σου μέσα…

-- Μα Χότζα μου…

-- Κάνε ό,τι σου λέω. Κι έλα μετά να μου πεις…

Την επομένη πήγε ο χωρικός σχεδόν κλαίγοντας.

-- Ζούμε τη φρίκη, Χότζα μου…

-- Ωραία, του λέει ο Χότζας, τώρα βάλε μέσα στην καλύβα και το… γουρούνι! Κι έλα μετά να μου πεις…

Την επομένη πήγε ο χωρικός αλαφιασμένος. 

-- Ζούμε σε μια Κόλαση! Πέντε άτομα, ο σκύλος, οι κότες, το γαϊδούρι και το γουρούνι μέσα σε μια καλύβα…

-- Ωραία του λέει ο Χότζας. Τώρα βγάλε το σκύλο. Κι έλα να μου πεις. 

Την άλλη μέρα ήλθε ο χωρικός κι ήταν ακόμα ζορισμένος. Αλλά κάπως καλύτερα…

-- Τώρα βγάλε και τις κότες, του λέει ο Χότζας. Κι έλα πάλι να μου πεις.  

Την επομένη πάει ο χωρικός, αρκετά ανακουφισμένος. 

-- Βγάλε και το γαϊδουράκι, του λέει ο Χότζας. Κι έλα πάλι αύριο…

Την άλλη μέρα πάει ο άνθρωπος αλλαγμένος. Ένοιωθε πια αρκετά καλύτερα, αν και όχι εντελώς καλά. 

-- Τώρα βγάλε και του γουρούνι, του λέει ο Χότζας. Κι έλα να μου πεις. 

Την άλλη μέρα πάει ο χωρικός καταχαρούμενος:

-- Επιτέλους, Χότζα μου, τώρα νοιώθουμε πολύ καλά. Σε ευχαριστούμε πολύ. 

Συμπέρασμα: Τους έκανε τη μίζερη ζωή τους χειρότερη, κι ύστερα ακόμα χειρότερη, κι ύστερα ανυπόφορη. Και μετά άρχισε να τους βελτιώνει λίγο-λίγο. Όταν τους επέστρεψε στο αρχικό σημείο, η πρωτινή μιζέρια τους φάνηκε… ανείπωτη ευτυχία! 

Κομπραδόροι και ραντιέρηδες

του Νίκου Ντάσιου

Σ’ όλη την μεταπολίτευση όσοι ασχοληθήκαμε με τα κοινά, συναντούσαμε μια άποψη αριστερής προελεύσεως κατά την οποία η ελληνοτουρκική σύγκρουση είναι μια τεχνητή αντιπαράθεση που χρησιμοποιείται από τις πολεμικές βιομηχανίες για ν’ αυξάνουν τις πωλήσεις όπλων, καθώς κι ότι οι πολεμικές συγκρούσεις αποτελούν αστικές διενέξεις για τα συμφέροντα τους που δεν αφορούν τους λαούς, οι οποίοι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Αυτός που ανέτρεψε αυτά τα αφηγήματα είναι ο Ερντογάν, ο οποίος με την ρητορική του σταδιακά μας θύμισε ότι οι πόλεμοι Ελλάδας-Τουρκίας ξεκινούν από το Μάτζικερτ –πολύ πριν την εδραίωση του καπιταλισμού-, ότι ο τουρκικός λαός κανένα πρόβλημα δεν έχει να ζει και να εκμεταλλεύεται περιουσιακά στοιχεία Ελλήνων που κατακτήθηκαν στην Μικρά Ασία, στον Πόντο και στην Κύπρο κι ότι σε αντίθεση με τον Ελληνισμό, στην Τουρκία την απόλυτη εξουσία διαχρονικά είχε ο στρατός και το Κράτος που διατηρείται δια της κατακτήσεως.

ΛΑΟΚΡΑΤΗΣ ΒΑΣΣΗΣ: "Οι αξιακές συντεταγμένες του Ελληνισμού αντίδοτο στην παρακμή"

Γιώργος Τασιόπουλος

Από το μέγιστο Λαοκράτη Βάσση, στό "δρόμο της Αριστεράς" του Σαββάτου τα αποσπάσματα που ακολουθούν 

"....Η κανονικότητα τους δεν είναι ένα συγκυριακό επικοινωνιακό πέπλο, πίσω απ' το οποίο θέλουν να κρύψουν (παλιός δικομματισμός) την ενοχή τους για τη Χρεοκοπία και τη συνενοχή τους (νέος δικομματισμός) για την άγονη διαχείρισή της. Αλλά ένα πολύ μονιμότερο ιδεολογικό υπόδειγμα υποτέλειας στο οποίο προσπαθούν να μας εθίσουν"... 

"...οι ξεπουλημένες στους επικυρίαρχους του ευρωδυτικού κεφαλαίου "επενδυτές" κερδοφόρες υποδομές του Τόπου μας (Λιμάνια, Αεροδρόμια, Σιδηρόδρομος), όλες τις χρυσοπληρωμένες από το υστέρημά του λαού μας.

Αλλά και άλλες πλουτοφόρες πηγές μας, όπως οι "Υδρογονάνθρακες" για παράδειγμα, ή τα τεράστιας αξίας "Φιλέτα γης", ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές (Natura). Όπου, μάλιστα κάποιες "ιδιωτικοποιήσεις" όπως ψευδωνύμως αποκαλούνται, είναι ξεδιάντροπα ξεπουλήματα κατευθείαν σε κρατικούς Ιργανισμούς των Ευρω/εταίρων μας.

Αυτή, λοιπόν, η "κανονικότητα" της αποικιακής υποτέλειας μας είναι μία "κίβδηλη κανονικότητα", στην οποία προσπαθούν να μας εθίσουν, επικαλύπτοντας με περισσεύουσα επικοινωνιακή χρυσόσκονη τα όσα επί της ουσίας την ορίζουν και τη χαρακτηρίζουν.

Με προέχουσα, πάντοτε, στόχευση τη νομιμοποίησή της, με όρους απενοχοποιητικής αποκατάστασής της στη συνείδηση του κόσμου, μαζί, προπαντός, με την απενοχοποιητική  αποκατάσταση, ως και... υμνητική, του ένοχου (μεταπολιτευτικός  δικομματισμός) και συνένοχου (τριτομνημονιακή Συριζική Αριστερά) πολιτικού μας συστήματος....

... προϋποθέτει εθνική στρατηγική ρήξης με τη "λογική" που έφερε τη  "μετανεωτερική υποτέλεια μας, εντός, μάλιστα, Ευρωζώνης -τη ληστεία μισθών και συντάξεων - τα ξεπουλήματα σε Ευρω/εταίρους τις "ρήτρες" υποθήκευσης ως και ενός αιώνα..."

Κι όσο, εννοείται, αργεί αυτή η "άλλη στρατηγική", τόσο και παγιώνεται η "κίβδηλη κανονικότητα" των νεο/στορικών απο/ταυτοποιήσεων και της από εθνο/ποιητικής ευρώ/προσαρτηματικότητας, με ό,τι αυτό σημαίνει για εθνικό μας μέλλον...

... Αλλά και η μετέωρη φιλοσοφία των "Εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων", απ' την πρώτη, επί Ράλλη, ως την τελευταία, επί Κεραμέως, που προωθεί, υπό εκσυγχρονιστικό μανδύα, τον βαθύτερο ιδεολογικό εκδυτικισμό της Εθνικής μας Παιδείας..."

Περισσότερα στην εφ. "δρόμος της Αριστεράς" του Σαββάτου 

και στα τελευταία βιβλία του Λαοκράτη Βάσση,

 "Οι αξιακέςσυντεταγμένες του Ελληνισμού" και "Ιοκάστη/πατρίδα - Το εμφύλιο και το Μετεμφύλιο άγος".

ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ο Ερντογάν ξεσαλώνει κι εμείς πάθαμε λίγο... "Γκρέτα"!

 

Του Θανάση Κ. 

 

Τα ελληνοτουρκικά έρχονται ξανά – και δραματικά – στο προσκήνιο.

Και μάλιστα σε συνθήκες, εντεινόμενης διεθνούς γεωπολιτικής αστάθειας. Και κάτι παραπάνω από «αστάθειας»: Συνεχούς Αποσταθεροποίησης…

 

* Μια πρώτη παρατήρηση: Όσοι τώρα καταλαβαίνουν ότι μια «επιθετική κίνηση» της Τουρκίας κατά της Ελλάδας βρίσκεται πλέον στην «ημερήσια διάταξη», απλώς άργησαν λιγάκι…

Η Τουρκία το ετοιμάζει εδώ και καιρό…

Όταν η ηγεσία μιας χώρας δημιουργεί συνεχώς στην κοινή γνώμη της χώρας της την αίσθηση ότι οι γείτονές (δηλαδή οι Έλληνες) την "προκαλούν" και την έχουν "κατάφωρα αδικήσει", αυτό θεωρείται όχι "προοίμιο" κλιμάκωσης, αλλά ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ καθεαυτή! 

Γιατί από ένα σημείο και πέρα αυτο-τροφοδοτείται και δεν μπορεί να σταματήσει πια. 

Αυτό το σημείο το έχει ξεπεράσει προ πολλού η τουρκική ηγεσία. 

 

* Δεύτερη παρατήρηση: Η επίσημη απάντηση της Ελλάδας είναι, μέχρι στιγμής, μάλλον ανεπαρκής. (για να το πω "ευγενικά"). 

-- Η επιμονή στο «διάλογο» είναι λάθος!

-- Και οι «κόκκινες γραμμές» στην ελληνική κυριαρχία - και μόνο - είναι εντελώς λάθος!

Όταν κάποιος ευθέως σε απειλεί καθημερινά, όταν σύμπασα η Τουρκική ηγεσία απειλεί κάθε μέρα "θα έρθουμε νύχτα" - και η αντιπολίτευσή της την επικρίνει που δεν το έχει ΗΔΗ κάνει - η βασική απάντησή σου ΔΕΝ μπορεί να είναι: 

-- Έλα να κάνουμε διάλογο!

Κι ύστερα η «παραβίαση» της εθνικής κυριαρχίας ΔΕΝ είναι... «κόκκινη γραμμή»! Έλος πια...

Στα όρια της εθνικής κυριαρχίας είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ότι κάθε χώρα οφείλει να αντιδράσει με ό,τι έχει και δεν έχει. Αλλιώς παύει να υφίσταται…

"Κόκκινες γραμμές" είναι ό,τι μια χώρα επιλέγει να θέσει ως ακρότατο όριο ανοχής της ΠΕΡΑ από την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας…

Γιατί η υπεράσπιση της κυριαρχίας ΔΕΝ είναι «επιλογή»:

Είναι «υποχρέωση»…

Τρεις μέρες νηστικός

Του Αλέκου Μιχαηλίδη 

Τρεις μέρες νηστικός 

Ούτε τρελός ήταν ούτε του αξίζει να τραγουδιέται στα μπουζούκια των Αθηνών. 

Σήκωσε στην πλάτη του έναν ολόκληρο λαό και έτρεξε να κατεβάσει τις σημαίες που τον βασανίζουν. Είδε, πέρα από το άπειρο, συμμετέχοντας στον χορό του Τάσου, που είχε ξεκινήσει τρεις μέρες πριν. Δεν καταλάβαινε τις νουθεσίες των κυανόκρανων που του έδειχναν την αντίθετη πλευρά της Αμμοχώστου, δεν τον σταματούσε τίποτε. Ούτε οι εξυπνάδες των αρχόντων, οι χάρτες με τα τουρκικά τεθωρακισμένα ή οι φλυαρίες για μια «νέα Κύπρο» χωρίς αντικατοχικά ξεσπάσματα, χωρίς Κερύνεια και Καρπασία, χωρίς ελευθερία.

 Αυτός, μαυροφορεμένος μάγκας μετά την κηδεία, ήθελε να καταθέσει το στεφάνι του. Άλλον τρόπο δεν βρήκε, γεννημένος ελάχιστα έτη πριν την εισβολή. Έτρεξε στις σημαίες που περιβάλλονταν από συρματοπλέγματα -οι βάρβαροι φοβήθηκαν έναν λαό που δεν βγήκε ποτέ από τον τόπο του για να κατακτήσει κάτι άλλο. Όμως αυτός, που δεν του πρέπουν οι φτιαχτοί «ύμνοι» μιας δήθεν λαϊκής νύχτας, πάτησε καλά το χώμα του τόπου του και ανέβηκε. Κι έκτοτε δεν κατέβηκε στη γη ούτε για τη δική του κηδεία. Ούτε για να δώσει δύο πάτσους στον μακαρίτη κομματάρχη που τον συκοφάντησε, δευτερόλεπτα μετά την εκτέλεση.

 Τρεις μέρες νηστικός κι έφτασε αποφασισμένος για να μείνει στον αέρα. Έβαλε μια μαύρη μπλούζα, άναψε τσιγάρο και ξεκίνησε για την καλή αντάμωση με τον Τάσο.

 Και νόμισαν πως τον σκότωσαν.

ΚΑΤΕΒΑ ΡΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΣΤΟ!....

Του Νίκου Σταθόπουλου 

ΚΑΤΕΒΑ ΡΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΣΤΟ!....

που σκαρφάλωσες με λαϊκιστικό νταηλίκι να πουλήσεις μούρη "εγώ δε μασάω" και με την τσιγαριά στο στόμα απευθείας από την παλιά γυφτογειτονιά με τα μπουγαδόνερα, και μας ανάγκασες να γινόμαστε γελοίοι που είδαμε καθαρά τον φονιά κρατικό αξιωματούχο και το κάναμε γαργάρα....

ανίδεος από Πολιτική και Διεθνισμό και Διάλογο, 

αδαές εθνίκι της παλιομοδίτικης μαγκιάς, 

τάραξες τα νερά της ειρηνικής συνύπαρξης και των πολιτισμένων επικοινωνιών, καλά τα είχαμε ταιριάξει ρε αυθάδη... 

εμείς ρε τσαμπούκι δεν θέλουμε 'Ηρωες, γιατί ζωή σημαίνει συμβιβασμός και "μάλιστα κύριε", εμείς δεν θέλουμε Αντίσταση γιατί πολιτική σημαίνει "το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του" και "λήθη στο παρελθόν των ερίδων",

 εμείς δεν θέλουμε Αξιοπρέπεια γιατί ηθική σημαίνει "φρόνιμα και τακτικά πάω μ' εκείνον που νικά", εμείς δεν θέλουμε Αυταπάρνηση γιατί υπεράνω όλων το Τομάρι μας σε μια απόλυτη ναρκισσιστική νιρβάνα και κατανάλωση,

 εμείς δεν θέλουμε Θάνατο για "ανώτερα ιδανικά" γιατί αυτά είναι αρχαίες χαζορομαντικές φαντασιοπληξίες, 

εμείς δεν θέλουμε Λεβεντιά γιατί αυτό είναι ένα φασιστικό ιδίωμα...

εμείς θέλουμε "εναλλακτικά υποκείμενα αεθνικής αυτοσυνειδησίας" που θα "αυτοπραγματώνονται" στην πίσω αυλή Πολυεθνικών και Διεθνών Πορνείων Ευ Ζην...

Μιχάλης Χαραλαμπίδης 17 Σεπτεμβρίου 2010 Παλαιά Βουλή

ΠΗΓΗ- Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ο πόλεμος, οι “αναλώσιμοι” και η αποτροπή – Η περίπτωση της Ελλάδας

Ο πόλεμος, οι “αναλώσιμοι” και η αποτροπή – Η περίπτωση της Ελλάδας: Η Ελλάδα, όπως κι άλλες δυτικές χώρες, δεν έχει "αναλώσιμο" ανθρώπινο δυναμικό. Σ' αυτές τις συνθήκες καθίσταται μονόδρομος η αποτροπή.

Πώς η Ελλάδα μπορεί να μετατρέψει σε μπούμεραγκ μία τουρκική επίθεση

Πώς η Ελλάδα μπορεί να μετατρέψει σε μπούμεραγκ μία τουρκική επίθεση: Δεδομένου ότι τα νέα συστήματα επιτρέπουν στις μονάδες πυροβολικού να παραμένουν παθητικές και ταυτόχρονα ν

Ήρθε η ώρα να διαψευστεί ο Κονδύλης;

Ι. Σύντομο ιστορικό

Από την ταυτόχρονη προσχώρηση της Ελλάδας και της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ (1952) και για περίπου έξι δεκαετίες, η σχετική αξία που απέδιδε στις δύο χώρες η δυτική συμμαχία ήταν περίπου σταθερή: ως «προκεχωρημένο φυλάκιο» έναντι της Σ. Ένωσης στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου αλλά και λόγω της γενικότερα καίριας γεωγραφικής της θέσης, η Τουρκία αντιμετωπιζόταν ως χώρα μεγάλης στρατηγικής σημασίας, ενώ η Ελλάδα ως δευτερεύουσα και παρακολουθηματική της Τουρκίας. Στις κατά καιρούς ελληνοτουρκικές διενέξεις, οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ είχαν ως γνώμονα την ενότητα της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, κάτι που έδινε και στην Ελλάδα κάποια διαπραγματευτικά περιθώρια (που αξιοποιήθηκαν π.χ. στην κρίση του 1987). Αλλά ο βασικός κανόνας παρέμενε αυτός που διατυπώθηκε από τον L. Eagleburger προς τον Χ. Ζαχαράκι: «Μη βάζετε τις ΗΠΑ στη θέση να διαλέξουν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Αν μας βάλετε να διαλέξουμε, 9 στις 10 φορές θα διαλέξουμε την Τουρκία γιατί αυτό είναι το συμφέρον των ΗΠΑ».

Με αυτό το δεδομένο από πλευράς ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, και καθώς η Τουρκία με την εισβολή στην Κύπρο και τις νέες αμφισβητήσεις του αιγαιακού status quo (εναέριος χώρος κλπ) αναδεικνυόταν σε πρωταρχική απειλή για την ελληνική εθνική ασφάλεια, η Ελλάδα άρχισε μετά το 1974 να αναζητεί πρόσθετες εγγυήσεις εθνικής ασφαλείας. Σε στρατιωτικό επίπεδο, η διάταξη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων

Mπορεί να είναι εχθρός μας ο Μόσκοβος;

Δεν μπορώ ούτε να το πιστέψω πως μπορεί να είναι εχθρός μας ο Μόσκοβος;

.

Όλη η ανάρτηση Mπορεί να είναι εχθρός μας ο Μόσκοβος;

Ινδία – Ελλάδα: συγκρίσεις από την αγορά πολεμικών αεροσκαφών από τις δύο χώρες

Η Ινδία θέλει να κατασκευάσει η ίδια τα μαχητικά-βομβαρδιστικά για την αεροπορία της.

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

Το “Atmanirbhar Bharat”, το οποίο μπορεί να μεταφραστεί ως “αυτοδύναμη Ινδία”, είναι ένα σχέδιο που προωθείται από την ινδική κυβέρνηση και τον επικεφαλής της πρωθυπουργό κ. Narendra Modi σχετικά με το οικονομικό όραμα και την ανάπτυξη της χώρας. Η Ινδία σκοπεύει, με αυτό το έργο, να έχει ευρύτερη συμμετοχή στην παγκόσμια οικονομία, ακολουθώντας πολιτικές που είναι αποτελεσματικές, ανταγωνιστικές και ανθεκτικές και πάνω απ’ όλα αυτάρκεις. Στον αμυντικό τομέα, για την επιδίωξη της αυτάρκειας, έδωσε έμφαση στη συμπαραγωγή μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα: κάτι που είχε ήδη ξεκινήσει το 1992 και δεν έχει επιτευχθεί ποτέ πλήρως. Πάνω από το ήμισυ του ινδικού στρατιωτικού εξοπλισμού είναι στην πραγματικότητα σοβιετικό ή ρωσικό και οι πρόσφατες αποκτήσεις νέων μαχητικών-βομβαρδιστικών επηρέασαν επίσης έναν ξένο κατασκευαστή: το Νέο Δελχί παρήγγειλε μια παρτίδα 36 Rafale από τη Γαλλία για την αντιμετώπιση μιας έκτακτης ανάγκης που συνίσταται στο τεχνολογικό κενό (και αριθμητικό) που τη χωρίζει από τον περιφερειακό της αντίπαλο, την Κίνα. Τώρα, η ινδική Πολεμική Αεροπορία, ακριβώς λαμβάνοντας υπόψη αυτή την πολιτική «αυτάρκειας», σχεδιάζει να αποκτήσει επιπλέον 114 μαχητικά αεροσκάφη από τα οποία τα 96 θα κατασκευάζονταν στην πατρίδα και τα υπόλοιπα θα εισάγονταν από τον ξένο προμηθευτή που θα επιλεγεί για το έργο.

Η Ινδική Πολεμική Αεροπορία (IAF) θέλει να αποκτήσει 114 μαχητικά αεροσκάφη πολλαπλών ρόλων (Mrfa) ως μέρος του προγράμματος «Buy Global and Make in India» βάσει του οποίου οι ινδικές εταιρείες θα εξουσιοδοτηθούν να συνεργαστούν με έναν ξένο κατασκευαστή. Φαίνεται ότι η ινδική Πολεμική Αεροπορία πραγματοποίησε συναντήσεις με εκπροσώπους ξένων εταιρειών για να συζητήσουν την υλοποίηση του έργου που θα περιελάμβανε την αρχική εισαγωγή 18 αεροσκαφών και την τοπική παραγωγή μιας πρώτης παρτίδας 36, η οποία θα πληρωνόταν εν μέρει σε ξένο νόμισμα και εν μέρει σε ινδικό νόμισμα.

Τα τελευταία 60 αεροπλάνα θα ήταν πλήρως υπό την ευθύνη του Ινδού εταίρου και η κυβέρνηση θα πραγματοποιούσε πληρωμές μόνο σε ινδικό νόμισμα. Φαίνεται ότι έχουν έρθει σε επαφή με πολλές γνωστές αεροπορικές βιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των Boeing, Lockheed Martin, Saab, MiG, Irkut Corporation και Dassault Aviation. Η ανάγκη της IAF είναι, όπως αναφέρθηκε, να διατηρήσει την υπεροχή της έναντι του κύριου περιφερειακού αντιπάλου της, της Κίνας, αλλά και έναντι του Πακιστάν, το οποίο συνδέεται όλο και περισσότερο με το Πεκίνο.

Ταγίπ αλλοίμονο σου αν περάσεις το όριο της απέραντης ανοχής μας!

 

 

Πιζάνιας Πέτρος

Δήλωσε ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης στο Reuters: «Δεν θα ανεχθούμε επιθετικότητα και παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας». Ο απέναντι γείτονας πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν μαζί με σύσσωμη την αντιπολίτευση του (εκτός τους
Κούρδους) κάνουν δηλώσεις εδώ και χρόνια με εκατοντάδες υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά, την Θράκη ίσως και αλλού, αμέτρητες παραβιάσεις στον αέρα και στην θάλασσα.

Έτσι η δήλωση του πρωθυπουργού στο σκέλος που λέει «Δεν θα ανεχτούμε….» προφανώς εννοεί μετά από ένα αριθμό. Πρέπει να ορίσουμε ένα αριθμό με βάση το εκτόπισμα και την συνεπαγόμενη γενναιοδωρία του κ. Μητσοτάκη. Ας πούμε, συνεπώς, ότι τα τουρκικά αεροπλάνα θα γίνονται ανεκτά να παραβιάζουν την ελληνική κυριαρχία από τον πρωθυπουργό, την κυβέρνησή και τους βουλευτές του όταν φτάσουν ένα αριθμό υπερπτήσεων διακόσιες την ημέρα, ενώ στην θάλασσα τα πλοία θα πρέπει να περιοριστούν στις εκατόν ενενήντα!

Η μέτρηση όμως δεν ξεκινάει άμεσα αλλά μόλις ολοκληρωθεί το υπερόπλο της διεθνοποίησης όπως δήλωσε πρόσφατα και ο υπουργός Εξωτερικών κ. Δένδιας, αυτός ο άλλος Ταλεϋράνδος. Διότι ως γνωστόν τα ελληνοτουρκικά παρέμεναν επτασφράγιστο μυστικό, κανείς δεν τα γνώριζε στον πλανήτη και τώρα θα τα βγάλουν οι γενναίοι Έλληνες κυβερνήτες στα διεθνή φόρα για να πάθουν πατατράκ οι Τούρκοι.

Η συνέχεια ...Ταγίπ αλλοίμονο σου αν περάσεις το όριο της απέραντης ανοχής μας!

Τι έλεγαν τα ελληνικά κόμματα όταν εκδηλώθηκε η τουρκική απειλή

 

Ασημακόπουλος Βασίλης

«Σαν βραχυπρόθεσμοι στόχοι η συγκυριαρχία στον εναέριο χώρο του Αιγαίου, η διχοτόμηση της υφαλοκρηπίδας, η συνιδιοκτησία του πετρελαίου, η αποστρατικοποίηση των νήσων του Αιγαίου και η διχοτόμηση της Κύπρου. Σαν μακροπρόθεσμοι στόχοι η κατάληψη νήσων του Ανατολικού Αιγαίου και της Δυτικής Θράκης». Αυτό ήταν η απόφαση-
συμπέρασμα της 2ης Συνόδου της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ το 1978 σχετικά με τα ελληνοτουρκικά και την τουρκική απειλή όπως εκδηλώθηκε έντονα τη δεκαετία του 1970.

Ένας από τους ενδιαφέροντες “διαλόγους” που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ κομμάτων στη διάρκεια της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας, είναι εκείνος ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ για τα ελληνοτουρκικά, το 1978. Ο “διάλογος” έχει ενδιαφέρον αφενός γιατί αφορά σε καίριας σημασίας ζήτημα, κάτι που δεν χαρακτηρίζει τη διαλεκτική μεταξύ των κομμάτων, ιδίως απ’ όταν άρχισε να κυριαρχεί η τηλεοπτική-επικοινωνιακή διαχείριση επί της κοινωνικής πραγματικότητας.

Αφετέρου γιατί διατυπώνονται και σχηματοποιούνται με σαφήνεια αντίθετες κατευθύνσεις, απόρροια διαφορετικών αναλυτικών σχημάτων μεταξύ των πολιτικών ρευμάτων της Αριστεράς. Πρόκειται για μια συζήτηση που η σημασία της δεν περιορίζεται στο αριστερό πολιτικό φάσμα, αν και είναι βέβαια χαρακτηριστική πολλών στερεοτυπικών ιδεολογημάτων, ενώ έχει και επίκαιρες διαστάσεις.

Αρχές του 1978, το ΚΚΕ πορεύεται προς το 10ο συνέδριό του, το πρώτο, μετά το 7ο το 1945, που πραγματοποιείται στην Ελλάδα και στο πλαίσιο αυτό δημοσιοποιεί τις θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής του. Μεταξύ άλλων, οι θέσεις περιλαμβάνουν αναφορές ή αιχμές για την ιδεολογικο-πολιτική διαμόρφωση του ΠΑΣΟΚ, τη θεωρία του και την κοινωνική του θεμελίωση.

Επιπλέον, το ΚΚΕ διατυπώνει τη θέση του για το Αιγαίο και τα ελληνοτουρκικά. Στα ζητήματα αυτά, το ΠΑΣΟΚ θα διατυπώσει την κριτική του απέναντι στις θέσεις του ΚΚΕ, με την απόφαση της 2ης Συνόδου της ΚΕ «Εθνική Λαϊκή Ενότητα-Ανοιχτή Δημοκρατική Πολιτική Δράση» (2ος/1978) και ειδικότερα στο Παράρτημα “Οι θέσεις μας και το ΚΚΕ”. Θυμίζουμε ότι το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν ήδη στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου 1977.

Δεν θα ασχοληθούμε στο παρόν κείμενο με τη βάσιμη κατά την άποψή μας θεώρηση του ΚΚΕ για το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα του μικροαστικού σοσιαλισμού ή ιδιότυπο σοσιαλρεφορμιστικό κόμμα με αντιιμπεριαλιστική ιδεολογία, όπως ήταν η θέση του στο 11ο συνέδριο (1982). Ούτε θα μας απασχολήσει η αντίκρουση του ΠΑΣΟΚ για την υπεράσπιση του σχήματος μητρόπολη-περιφέρεια/θεωρία εξάρτησης ως αναλύσεις γόνιμες για την ελληνική εμπειρία.

Είδηση "βόμβα" που... αποσιωπήθηκε!

Θανάσης Κ.

Η Ομιλία Κώστα Καραμανλή ήταν η "μεγάλη είδηση" την βδομάδα που πέρασε. Κι όμως, υποβαθμίστηκε από το μεγαλύτερο μέρος του Τύπου.

 

* Ο Καραμανλής δεν μιλάει ποτέ.

Έσπασε την "σιωπή" πολλών ετών και βγήκε να μιλήσει για τα δύσκολα που βρίσκονται μπροστά μας στα κρίσιμα εθνικά μας θέματα - κυρίως στα ελληνοτουρκικά...
Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να είναι ΠΡΩΤΗ είδηση!
Κι όμως, ουσιαστικά αποσιωπήθηκε...

* Ο Καραμανλής μίλησε και είπε πανομοιότυπα με όσα είχε πει πριν 25 μέρες περίπου, ένας άλλος πρώην Πρωθυπουργός, ο Αντώνης Σαμαράς, στο Συνέδριο της ΝΔ.

Προειδοποίησε ότι υπάρχει μια άποψη - μέσα στην Ελλάδα - που αποθρασύνει την τουρκική προκλητικότητα και πρέπει να απορριφθεί.
Το "λόμπι του Κατευνασμού", όπως το αποκάλεσε ο Σαμαράς πριν τρείς βδομάδες.
Ο Καραμανλής δεν χρησιμοποίησε αυτό τον όρο, αλλά κατήγγειλε ακριβώς το ίδιο πράγμα:

Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε:

-- "Αντίθετα με την Ελλάδα, η Τουρκία είναι χώρα αναθεωρητική. Επιδιώκει δηλαδή να μεταβάλλει την υφιστάμενη κατάσταση όπως προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο και τις Διεθνείς Συμβάσεις προς όφελός της.
Η άποψη ότι για την ένταση στις Ελληνοτουρκικές υπάρχει αμοιβαία ευθύνη,
ότι η ελληνική στάση ρέπει στον μαξιμαλισμό, ότι πρέπει να επιδείξουμε μεγαλύτερη ευελιξία, ότι δεν μπορούμε να αρνούμαστε την διεύρυνση της ατζέντας των προς επίλυσιν θεμάτων που κατά το δοκούν φορτώνει η Τουρκία, είναι εσφαλμένη..."

Εδώ περιγράφει όλα αυτά που ο Σαμαράς κατήγγειλε ως Πολιτική του "Κατευνασμού". Και τους λέει ότι η άποψή τους είναι εσφαλμένη.
Κι αμέσως μετά εξηγεί:

(Είναι) "εσφαλμένη γιατί διαβάζει λάθος την Τουρκία.

Πως συνδέεται η ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία με την άγνωστη Συμφωνία της Μάλτας του 1989

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ, ΤΟ ΣΟΚ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟ

• Το μίσος της Δύσης για τη Ρωσία έχει βαθειές ρίζες
• Η Μεγάλη Εικόνα
• Η άγνωστη Συμφωνία της Μάλτας
• Η έκθεση Πέτερσον και η διάσπαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης
• Εθνική πανωλεθρία εν όψει
• Το μέλλον του ελληνισμού

© Aπεροπία. Τα άρθρα του ιστολογίου aperopia.fr γράφονται κατόπιν κοπιαστικής έρευνας και μετάφρασης. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του aperopia.fr. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση 2-3 πρώτων παραγράφων με προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο aperopia.fr

---

Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα

---

Α

ς πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Η Δύση, και ειδικά η Μεγάλη Βρετανία, παρουσίαζε πάντα τη Ρωσία ως ένα τέρας, άλλωστε αυτή ήταν που πρωτοστάτησε στην εξολόθρευση της ρωσικής βασιλικής οικογένειας.

Η Δύση ορκίζεται στο όνομα του φιλελευθερισμού. Διότι οι φιλελεύθεροι είναι αυτοί που προδίδουν πάντα τις πατρίδες τους και θέλουν «πολίτες του κόσμου» υπό αμερικανική ηγεμονία, κατά προτίμηση χαζαροεβραϊκής καταγωγής και σιωνιστικών βλέψεων.

Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα ο χαζός δυτικός τηλεθεατής να θεωρεί τον Ρώσο κάτι σαν άνθρωπο του …Νεάντερνταλ και τον πρόεδρο Πούτιν σαν παγκόσμια απειλή.

Επειδή δε όλες οι χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ δεν ήταν «φιλελεύθερες», η Δύση επιχείρησε να τις εντάξει στο ΝΑΤΟ.

Το 2014 το βαθύ αμερικανικό κράτος κατέλυσε τη νόμιμη κυβέρνηση της Ουκρανίας και τοποθέτησε ναζιστική, παραβλέποντας την τεράστια τεχνολογική και στρατιωτική εξέλιξη της Ρωσίας.

Και επειδή ήταν αδύνατον να αντιμετωπίσει τη Ρωσία στρατιωτικά, εξαπέλυσε αυτό που ήξερε πάντα να κάνει πάρα πολύ καλά: ψυχολογικές επιχειρήσεις πολέμου, καταιγιστική κοινωνική μηχανική, και ανελέητη αντιρωσική προπαγάνδα.

Ναι μεν αυτή η προπαγάνδα δεν μπορεί να επηρεάσει όλη την ανθρωπότητα, ωστόσο, είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του χαζού έως χαμηλής αντίληψης δυτικού τηλεθεατή.

Το μίσος της Δύσης για τη Ρωσία έχει βαθειές ρίζες

Αυτή η προπαγάνδα δεν είναι βεβαίως κάτι νέο, και οι χαζαροχαλδαίοι αγγλοσάξονες δεν περίμεναν τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, το ίντερνετ και τις GAFAM για να επηρεάσουν τη γνώμη των περισσότερων πολιτών και να δυσφημίσουν τη Ρωσία.

Η προπαγάνδα αυτή υπάρχει εδώ και πολλούς αιώνες, διότι η Δύση μισούσε πάντα τη Ρωσία ακόμα και τις περιόδους που ήταν σύμμαχός της.

Όπως άλλωστε αναφέρει ο Γάλλος συγγραφέας, κοινωνιολόγος και πολιτικός αναλυτής Λουσιέν Σερίζ (Lucien Cerise) στο βιβλίο του «Le suprémacisme blanc: Peuples autochtones et le Great Reset» (Η Λευκή Yπεροχή: Οι αυτόχθονες λαοί και η Μεγάλη Επανεκκίνηση), μια κατάρρευση της Ρωσίας είναι το κλειδί της παγκόσμιας ιστορίας.

Έχουμε λοιπόν προ πολλού περάσει στη μετα-πολιτική, όπου όλα τα ΜΜΕ της Δύσης δαιμονοποιούν εκ νέου τη Ρωσία και τον Πούτιν. Προσοχή όμως: το μίσος προς τη Ρωσία δεν ξεκινάει με τον Πούτιν, αλλά πολύ παλαιότερα.

Η Δύση μισούσε ανέκαθεν τη Ρωσία διότι δεν εκπροσωπούσε μόνο την εσωτερική μορφή του παραδοσιακού χριστιανισμού, την Ορθοδοξία, αλλά και το όραμα μιας ιεραρχημένης εξουσίας που αντιτίθεται στο δυτικό δήθεν φιλελεύθερο μοντέλο, που όμως έχει πλέον βυθιστεί στον ολοκληρωτισμό: ενώ προσποιείται ασύστολα ότι ενσαρκώνει τις αξίες της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας, αντιστρέφει τη λογική βαφτίζοντας την ωμή τυραννία, Δημοκρατία και το μαφιόζικο κράτος, Κράτος …Δικαίου.

Έτσι φτάσαμε στο σημείο, μετά από δεκαετίες εφαρμογής στυγνής κοινωνικής μηχανικής οι δυτικοί πολίτες να δέχονται κυριολεκτικά τα πάντα και οι υποτιθέμενες «φιλελεύθερες» δυτικές κοινωνίες να έχουν τελικά πολύ λιγότερες ελευθερίες από εκείνες της Ρωσίας και της Κίνας, αλλά οι δυτικοί πολίτες να αδυνατούν να το αντιληφθούν.

Ωστόσο, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί μέρος μιας σχεδόν άγνωστης συμφωνίας που συνήφθη δεκαετίες πριν στη θάλασσα της Μάλτας μεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου αυτές οι δύο δυνάμεις να θέσουν την Ευρώπη υπό νέες σφαίρες επιρροής και βεβαίως να περιορίσουν τον γερμανικό εθνικιστικό κίνδυνο.

Η συνέχεια... https://aperopia.fr/02-2022/pos-syndeetai-i-rosiki-epemvasi-stin-oykrania-me-ti-mystiki-symfonia-tis-maltas-toy-1989-kai-tin-eisagogi-moysoylmanikon-plithysmon-stin-ellada/