- Αρχική σελίδα
- ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
- 1940
- ΕΡΤFLIX
- ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΧΘΕΣ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ
- ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
- ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ
- ΘΕΑΤΡ/ΜΟΥΣ/ΒΙΒΛΙΟ
- ΘΕΑΤΡΟ
- ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΚΑΪ
- ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ
- ΤΥΠΟΣ
- ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ
- ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ
- ΒΙΝΤΕΟ
- forfree
- ΟΟΔΕ
- ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΗΧΟΣ
- ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ
- ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ
- ΣΥΝΤΑΓΕΣ
- ΙΑΤΡΟΙ
- ΕΚΠ/ΚΕΣ ΙΣΤΟΣ/ΔΕΣ
- Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ
- ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
- ΓΟΡΔΙΟΣ
- SOTER
- ΤΑΙΝΙΑ
- ΣΙΝΕ
- ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Ε.Σ.Α
- skaki
- ΤΕΧΝΗ
- ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
- ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ
- gazzetta.gr
- ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
- ΑΝΤΙΦΩΝΟ
- ΔΡΟΜΟΣ
- ΛΥΓΕΡΟΣ
- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ...
- ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
- γράμματα σπουδάματα...
- 1ο ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ
- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΓΛΩΣΣΑ
- ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ
- ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ
- ΑΡΔΗΝ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΥΠΕΠΘ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2020
Καταιγισμός
''Δε θέλω τα παιδιά να πάρουν αμερικανική αγωγή.''
και στον αδερφό μου τον Στέφανο,
ότι θα πάμε ένα μακρινό ταξίδι
σε μια ωραία πόλη που την έλεγαν Σμύρνη.
(σ.σ.
Μετά από πρόσκληση του Ελευθερίου Βενιζέλου,
ο πατέρας της, καθηγητής μαθηματικής επιστήμης
Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή,
ανέλαβε να οργανώσει το Ιωνικό Πανεπιστήμιο).
Εγκατασταθήκαμε
σ' ένα σπίτι στη συνοικία Μπουζά.
Για να τελειοποιήσω τα ελληνικά μου,
ο πατέρας μ' έγραψε
σ' ένα ελληνικό δημοτικό σχολείο.
Ο δάσκαλος του είπε:
''Δε μπορώ να βάλω την κόρη
ενός Καραθεοδωρή στην Α΄τάξη.
Θα τη βάλω στη Β΄.''
Έτσι λοιπόν πήδηξα,
ελέω Καραθεοδωρή,
μια τάξη.
Εντύπωση μου έκανε
ο σεβασμός και η αγάπη που έδειχνε ο κόσμος
στη μητέρα και τον πατέρα μου.
Μια μέρα, μας είπε θορυβημένος
ότι θα πηγαίναμε στη Σάμο για... εκδρομή
και ότι θα μέναμε σ' ένα σπίτι που είχε νοικιάσει.
Έτσι κι έγινε.
Μετά από τρεις μέρες,
έπεσε στα χέρια των Τούρκων η Σμύρνη.
Ο πατέρας μου έφυγε από τους τελευταίους.
Αγαπούσε την πατρίδα.
Στο σπίτι μιλούσαμε μόνο ελληνικά.
Αισθανόταν υπερήφανος που ήταν Έλληνας.
Μια καλοκαιρινή ημέρα του 1932,
καθόμασταν στη βεράντα του σπιτιού μας
στο Μόναχο, όταν ήρθε μια επιστολή
από το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας.
Η επιστολή αυτή,
την οποία υπέγραφε ένας διοικητικός υπάλληλος,
πληροφορούσε τον πατέρα μου
ότι παύεται
από τη θέση του κυβερνητικού επιτρόπου
των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης.
Ο πατέρας στεναχωρήθηκε πολύ,
γιατί αφιλοκερδώς βοηθούσε το ελληνικό κράτος.
Τρεις φορές του έγινε πρόταση από πρωτοκλασάτα
Πανεπιστήμια των Η.Π.Α για να διδάξει σε αυτά.
Θυμάμαι ότι έλεγε στη μητέρα:
''Δε θέλω τα παιδιά
να πάρουν αμερικανική αγωγή.''
Δέσποινα Ροδοπούλου - Καραθεοδωρή
................................................................
Πηγή: logomnimon.wordpress. com, Πρόσωπα
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
"Να σκλαβωθείτε εις τα γράμματα σας"
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
"Να σκλαβωθείτε εις τα γράμματα σας"
Παναγιώτης Δρακόπουλος
Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2020
Luis Buñuel: «Όσο κι αν μερικοί δυσκολεύονται να το πιστέψουν, αγαπήσαμε...»
Πανάρχαια, δοκιμασμένη μέθοδος!
Πανάρχαια, δοκιμασμένη μέθοδος!
Όχι, αγαπητές μανούλες, είναι ξεπερασμένη μέθοδος...Αγαπημένοι μαθητές μην παίζετε με την υπομονή της μανούλας. Υπάρχει κίνδυνος!!!
Αντιδράσεις για επίσκεψη Μπακογιάννη σε σχολείο - «Λειτουργεί ως ντίλερ εταιρειών»
Στο 127ο δημοτικό σχολείο Σεπολίων έκανε την εμφάνισή του ο δήμαρχος Αθηναίων.
Στον αέρα η καθαριότητα των σχολείων
Διονύσης Χαριτόπουλος - Δεν αρέσουμε
Όταν βρίζεις την πατρίδα σου, είναι σαν να βρίζεις τη μάνα σου.
ΑΚΟΥΜΕ Ή ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ, καμιά φορά, για το «Ελλαδιστάν», τη «χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας», τους «Ελληνάρες», και άλλα τέτοια.
Εγώ, που είμαι βαθιά ερωτοχτυπημένος με κάθε γωνιά της χώρα μας, πιστεύω πως όταν βρίζεις την πατρίδα σου, είναι σαν να βρίζεις τη μάνα σου.
Αρχή Προστασίας Δεδομένων: Εκθετη η Κεραμέως για την τηλεκπαίδευση - Τρεις μήνες διορία για συμμόρφωσηΣχολική τάξη EUROKINISSI
Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2020
Ανακοίνωση κινήματος Άρδην: Ο τουρκικός επεκτατισμός μας ξυπνάει από χειμερία νάρκη δεκαετιών
1. Πικρή δικαίωση ενός μακρόχρονου αγώνα
Τα πάθη του Δον Κιχώτη ή Μπόρχες και μεταμοντερνισμός
από Δημήτρης Γ. Ιωάννου
Το όλο κίνημα κάνει στην πραγματικότητα θεαματικά την εμφάνισή του στο μικρό διήγημα, που παρουσιάζεται ως δοκίμιο, του Χόρχε Λουίς Μπόρχες «Πιερ Μενάρ, συγγραφεύς του Δον Κιχώτη» (από την συλλογή του «μυθοπλασίες», 1944), το οποίο, επειδή πρόκειται για την απαρχή του ιδεολογικού ρεύματος, προτείνω να εξετάσουμε βαθύτερα. Ίσως έτσι μάθουμε ορισμένα ουσιώδη πράγματα που αφορούν τον μεταμοντερνισμό και τις πηγές του. Στο διήγημα λοιπόν αυτό ο συγγραφέας παρουσιάζεται ως φίλος του νεκρού πια μυθιστοριογράφου και πνευματικού άνθρωπου Πιερ Μενάρ, γι’ αυτό και αναλαμβάνει να υπερασπιστεί τη μνήμη του έναντι μιας αδικίας, που προέκυψε εις βάρος του κοιμηθέντος. Τι έχει συμβεί; Η μαντάμ Ανρί Μπασελιέ δημοσίευσε έναν κατάλογο με τα έργα του Μενάρ, όπου διαπράττεται το «ασύγγνωστο», ασυγχώρητο δηλαδή λάθος να παραλείπονται και να προστίθενται ορισμένα μικροέργα – βρισκόμαστε μπροστά σε μια ειρωνεία, καθότι κάποιο λάθος σε μια προσπάθεια καταλογογράφησης των έργων ενός συγγραφέα δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί «ασυγχώρητο», καθώς εύκολα μπορεί να διορθωθεί. Ωστόσο, πρόκειται για ένα λάθος που αφορά τη «γραφή» – και το όλο διήγημα εξισώνει την ίδια την πραγματικότητα με την γραφή. Προαναγγέλλεται η γνωστή φιλοσοφία του Ζακ Ντεριντά, η «αποδόμηση», κατά την οποία μέσα στη φωνή κρύβεται η γραφή, μέσα στη γραφή η φωνή, μέσα στη φωνή η γραφή κ.ο.κ., στο άπειρο, σε σημείο που δεν μπορεί κανείς ν’ αποφασίσει αν τελικά προηγείται ο «λόγος», η ομιλία, η «φωνή», ως ζώσα έκφραση της βιωματικής εμπειρίας του ανθρώπου, ή το αντίθετο. Πρωτοεμφανίζεται λοιπόν μια νέα άποψη για τη γραφή, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, κατά τον γαλλοεβραίο φιλόσοφο Εμμανουέλ Λεβινάς γεννά και την συνείδηση. Η «πραγματικότητα» ωχριά μπροστά στη «γραφή», τα συσσωρευμένα ανά τους αιώνες κείμενα δεν είναι οι ανθρώπινες προσπάθειες για να εξευρεθεί η αλήθεια -αυτή εξοβελίζεται πια- , αλλά, μάλλον, θα έλεγε κανείς, η ίδια η αλήθεια. Μια αλήθεια όμως αποκομμένη από το πραγματικό, αυτοαναφορική, που σημαίνει και σημαίνεται μόνο από τον εαυτό της, που αρχίζει και καταλήγει στο δικό της είναι- μια αλήθεια που αναζητά ένα στήριγμα σε ό,τι έχει γραφτεί, αρκεί αυτό να αποσυνδεθεί από το τι «πράγματι» συμβαίνει. Ένας νεοσχολαστικισμός κάνει την εμφάνισή του με τον μεταμοντερνισμό, ο οποίος κατακλύζεται από τις φωνές των γραμμένων έργων, που στερούνται πια νοήματος. Αντί να παίρνονται στα σοβαρά, ως απόπειρες να εξευρεθεί το ορθό, αντιμετωπίζονται όλα μαζί ως «παράδοση», από την οποία έλκεται όσο τίποτε άλλο ο μεταμοντερνισμός –εφόσον, αρνούμενος την αλήθεια, αδυνατεί και να επιχειρηματολογήσει, να συνεχίσει την προσπάθεια του «ζητείν» και ερευνάν.
Η διαδρομή της ξενικής εξάρτησης
Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2020
Τι στο καλό συμβαίνει με τη πρεσβεία της Ρωσίας στην Αθήνα; Τα “φαντάσματα” και οι “εχθροί”…
- «Η Ρωσία πραγματοποιεί τακτικά τις στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, πάντα σε πλήρη συμμόρφωση με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Σε περίπτωση ναυτικών ασκήσεων ειδοποιείται η Παγκόσμια Υπηρεσία Προειδοποίησης Πλοήγησης (WWNWS), ενώ για αεροπορικές ασκήσεις ακολουθείται η διμερής διαδικασία. Αυτή είναι η διαδικασία ρουτίνας, η οποία εφαρμόζεται πάντα. Δεν είναι σαφές τι προβληματίζει τους κακόβουλους σχολιαστές».
Πως τα ελληνικά ΜΜΕ καλλιεργούν το φοβικό σύνδρομο και τον κατευνασμό
Με την υπέρμετρα αυξημένη επιθετικότητά της, η Τουρκία επιζητεί πάση θυσία τον ρόλο της περιφερειακής δύναμης. Βέβαια, οι εξελίξεις δεν εκτυλίσσονται σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της μικρής ομάδας γύρω από τον Ερντογάν που κινεί σήμερα τα νήματα στην Άγκυρα. Μόνο η επιδίωξη να καταλάβει θέση περιφερειακής δύναμης μπορεί στην Ελλάδα να τροφοδοτεί το φοβικό σύνδρομο, αλλά ευρύτερα δημιουργεί αντιπαραθέσεις, οξύνσεις και τριβές με τα γειτονικά κράτη, σε πλήρη αντίθεση με το δόγμα Νταβούτογλου "μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες".
Η ολέθρια πολιτική του "κατευνασμού"
Το φοβικό σύνδρομο συνέπεια του κατευνασμού
Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2020
Κανόνια ή βούτυρο; - Οι μιζαδόροι των εξοπλισμών και οι πασιφιστές σπεκουλαδόροι…
Το καλό και το κακό είναι περίπλοκα και δύσκολο να τα κατανοήσεις (διδακτική ιστορία) Αέναη επΑνάσταση
από Το Ζωντανό Ιστολόγιο
Η δασκάλα γύρισε προς τη τάξη και ρώτησε τα παιδιά:
«Ένα κρουαζιερόπλοιο άρχισε να βουλιάζει στη θάλασσα και έπρεπε άμεσα να εκκενωθεί από τους επιβάτες. Ένα ζευγάρι έτρεξε γρήγορα προς τις σωσίβιες λέμβους. Όταν έφτασαν όμως, είδαν έντρομοι ότι υπήρχε χώρος για να σωθεί μόνο ένα άτομο.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο άντρας έσπρωξε τη σύζυγό του και πριν προλάβει εκείνη να αντιδράσει, πήδηξε αυτός μέσα στη βάρκα.
Τότε η γυναίκα του, η οποία στέκονταν στο πλοίο που βυθίζονταν, φώναξε στον σύζυγό της μια φράση».
Η δασκάλα σταμάτησε την αφήγηση της, γύρισε προς τη τάξη και ρώτησε τα παιδιά:
– «Τι νομίζετε ότι του φώναξε;»
Οι περισσότεροι από τους μαθητές με ενθουσιασμό απάντησαν ότι η σύζυγος φώναξε: «Σε μισώ!», «Δεν το περίμενα ποτέ αυτό από εσένα» και «Νόμιζα ότι με αγαπούσες».
Η δασκάλα παρατήρησε ένα αγόρι που ήταν συνέχεια σιωπηλό. Τον ρώτησε τι πίστευε ότι φώναξε η σύζυγος και αυτός της απάντησε:
– «Κυρία, νομίζω ότι του φώναξε: «Να προσέχεις το παιδί μας»».Έκπληκτη η δασκάλα τον ρώτησε:
– «Έχεις ακούσει ξανά αυτή την ιστορία;»
Το αγόρι κούνησε το κεφάλι του αρνητικά:
– «Όχι, αλλά αυτό ήταν που είπε και η δική μου μαμά στον μπαμπά μου, λίγο πριν πεθάνει από την αρρώστια της».
Η δασκάλα γύρισε προς τα παιδιά και τους είπε με χαμηλή φωνή:
– «Η απάντηση είναι σωστή».
Η μεσσηνιακή επανάσταση, η ήττα και οι εκτελέσεις
Εμμανουήλ Ροΐδης
Το καλοκαίρι του 1834, η κατάσταση στην απελευθερωμένη χώρα απείχε πολύ από το να μπορεί να χαρακτηρισθεί ως υποφερτή για τον μέσο πολίτη, αυτόν που πολέμησε, υπέφερε, στερήθηκε, μάτωσε, έθαψε δικούς, είδε το σπίτι του και τη σοδειά του να καταστρέφονται, όμως με επιμονή και επιμονή κατάφερε, τελικά, να διώξει τον Τούρκο δυνάστη.
δύο γρόσια το μοσχάρι
και τρία γρόσια τ' άλογο,
ποιος θε να υποφέρει;...