Το μέλλον της Ελλάδας

.

από: Freelance writer

Εάν δεν εκμεταλλευθούμε έγκαιρα τις γεωπολιτικές συγκυρίες, καθώς επίσης εάν δεν αντιδράσουμε όλοι μαζί, τότε η πατρίδα μας θα μετατραπεί σε μία μαύρη τρύπα στο χάρτη – σε μία πολυπολιτισμική περιοχή που οι ιθαγενείς θα αποτελούν την εξαθλιωμένη μειονότητα, ενώ δεν θα έχει καμία σχέση με τη σημερινή. 

.

Άποψη

Κατά την άποψη μου η ενασχόληση με τις εκλογές, με το ποιό κόμμα δηλαδή θα αποτελέσει την επόμενη κατοχική κυβέρνηση της Ελλάδας, τη χειρότερη όλων στην ιστορία μας όπως προβλέπεται, αποτελεί το άκρον άωτο της ανοησίας – ειδικά όταν μπορεί κανείς εύκολα να υποθέσει το μέλλον της χώρας μας, διαθέτοντας τα εξής πολύ ασφαλή κριτήρια:

(α)  Το δημόσιο χρέος της στο 180% του ΑΕΠ της, το οποίο είναι εξαιρετικά μη βιώσιμο, άρα αδύνατον να χρηματοδοτηθεί από τις αγορές με λογικά επιτόκια – ενώ διαφαίνεται η αύξηση του στα επόμενα χρόνια. Ως εκ τούτου, δεν μπορούν να διενεργηθούν επενδύσεις εκ μέρους του κράτους – έτσι ώστε να στηριχθεί η ανάπτυξη με βάση την οικονομική εμπειρία δεκάδων χωρών, κυρίως της Μεγάλης Ύφεσης του 1930. Χωρίς ανάπτυξη βέβαια, δεν υπάρχει τρόπος εξόδου από την κρίση – πόσο μάλλον όταν επιβάλλονται παράλογα πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% και 2% σε μία χώρα εντελώς κατεστραμμένη.

(β)  Το μη εξυπηρετούμενο ιδιωτικό χρέος της, το οποίο υπερβαίνει το 130% του ΑΕΠ της (περί τα 230 δις € έναντι ΑΕΠ 175 δις €) – με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία δυνατότητα δανεισμού του ιδιωτικού τομέα, ακόμη και αν υποθέσουμε πως θα είχαν χρήματα οι τράπεζες. Επομένως είναι αδύνατες οι εγχώριες επενδύσεις, ακόμη και αν το επέτρεπε η ζήτηση (κατανάλωση) – κάτι που φυσικά δεν συμβαίνει, όταν μειώνονται συνεχώς τα πραγματικά εισοδήματα των Ελλήνων, αφενός μεν λόγω της ονομαστικής μείωσης μισθών και συντάξεων, αφετέρου λόγω των υπερβολικών φόρων που, μεταξύ άλλων, αυξάνουν τις τιμές.

Είναι επίσης αδύνατες οι ξένες επενδύσεις αφού δεν υπάρχει ζήτηση – εκτός από αυτές με καθαρό κερδοσκοπικό χαρακτήρα (=εξαγορά δημοσίων και ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων σε εξευτελιστικές τιμές). Εάν υπενθυμίσει κανείς εδώ τα τεράστια προβλήματα της ΔΕΗ, η οποία φαίνεται πως προετοιμάζεται για να δοθεί δώρο στους μελλοντικούς νέους ιδιοκτήτες της χώρας, με δανεισμό 6,8 δις € έναντι τζίρου της τάξης των 5 δις € και με κέρδη εξαμήνου μόλις 14,4 εκ. € (γράφημα, πηγή Στούπας – εάν αφαιρέσει κανείς τα κέρδη 198,6 εκ. € λόγω πώλησης της ΑΔΜΗΕ ή 172 εκ. € σε επίπεδο ομίλου θα καταλήξει σε ζημίες περί τα 160 εκ. €), καθώς επίσης με επισφάλειες που υπερβαίνουν τα 2 δις €, θα κατανοήσει τα αδιέξοδα, στα οποία οδηγείται σκόπιμα η Ελλάδα – με την ανοχή των Πολιτών της, αφού η μη αντίδραση τους ερμηνεύεται ως σιωπηλή αποδοχή.

Ο νεοφιλελεύθερος ΣΥΡΙΖΑ

Γράφει ο Απόστολος Διαμαντής

Η κυβέρνηση, στο πολιτικό πόκερ που παίζεται για τις επερχόμενες εκλογές, έδειξε το χαρτί του φιλελευθερισμού. Αλλά δεν το έκλεψε. Το είχε ήδη τραβήξει καιρό πριν, απλώς δεν είχε γίνει πλήρως αντιληπτό.

Φτάσαμε έτσι στο σημείο ο Τσίπρας με τον Τσακαλώτο, με αφορμή την αλλαγή φύλου των ανηλίκων, να εγκαλούν τον Μητσοτάκη πως δεν είναι πραγματικός φιλελεύθερος, αλλά γιαλαντζί! Υπονοώντας φυσικά πως αυτοί οι ίδιοι είναι οι πραγματικοί φιλελεύθεροι.

Ο Τσίπρας έπαιξε με τη διάκριση φιλελευθερισμού και νεοφιλελευθερισμού, σημειώνοντας πως ο μεν Μητσοτάκης περιορίζεται στον φιλελευθερισμό της οικονομικής σφαίρας, ενώ ο ίδιος σε αυτόν της κοινωνικής. Τον πρώτο τον ονομάζει νεοφιλευθερισμό, ενώ τον δεύτερο φιλελευθερισμό. Ο πρώτος είναι αντιδραστικός, ο δεύτερος προοδευτικός!

Το τρυκ είναι κάπως πρόχειρο. Διότι, η φιλελεύθερη πολιτική ιδεολογία - στην οποία έχει πλέον προσχωρήσει με ενθουσιασμό και φανατισμό νεοφώτιστου η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ - είναι το θεμέλιο του σύγχρονου νεοφιλελευθερισμού, καθώς αυτά τα δύο δεν διαχωρίζονται. Φιλελεύθερος μη νεοφιλελεύθερος δεν υπάρχει και όσοι επικαλούνται τη διάκριση το κάνουν για να βάλουν φύλο συκής στον νεοφιλελευθερισμό τους. Ο νεοφιλελεύθερος είναι η τρέχουσα ονομασία του φιλελεύθερου. Στην ουσία είναι η πιο ακραία, σύγχρονη εμφάνιση του φιλελευθερισμού, μετά τη δεκαετία του 70.

Κοινό θεμέλιο και των δύο φάσεων του φιλελευθερισμού είναι η πρόταξη του ατόμου έναντι της κοινωνίας συνολικά, του ατομικού έναντι του κοινωνικού δικαιώματος. Του ατομικού έναντι του κοινού αγαθού. Μετά τη δεκαετία του 70 οι ανάγκες της χρηματιστικής επέκτασης απαιτούσαν πλήρη απελευθέρωση των αγορών εργασίας και χρήματος και επομένως ο τρέχον φιλελευθερισμός δεν περιορίστηκε στην υπεράσπιση των πάσης φύσεως ατομικών δικαιωμάτων στο πεδίο των κοινωνικών σχέσεων, αλλά επεκτάθηκε στον οικονομικό τομέα, απαιτώντας πλήρη κατάργηση όλων των προστατευτικών εθνικών νόμων και την απόλυτη ελευθερία στην κίνηση προσώπων, εμπορευμάτων και χρήματος.

O Μπεν Σαπίρο ΙΣΟΠΕΔΩΝΕΙ Αριστερούς για Αλλαγή Φύλου & Εκτρώσεις!

ΤΟ ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ

https://slpress.gr/politismos/i-arxi-tou-iparksiakou-dramatos-tis-mixanis/

ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΟΣ; ΠΟΥ;

ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Η Θεσσαλονίκη φιλοξενεί κοίτασμα του μεγέθους του ισραηλινού “Λεβιάθαν”…

Γράφει ο καθηγητής Αντώνης Φώσκολος*

Μπορεί για τους πολλούς να αποτελεί κάτι εντελώς καινούργιο, όμως αποτελεί κοινό μυστικό στους κόλπους των ειδικών, ότι η Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα ο Θερμαϊκός κόλπος, μπορεί να αναδειχθεί στον ενεργειακό τροφοδότη ολόκληρης της Βαλκανικής χερσονήσου για πολύ μεγάλο διάστημα, όπως μαρτυρούν εξειδικευμένες έρευνες στη γεωλογική μορφολογία του εν λόγω θαλάσσιου χώρου.

Ο Θερμαϊκός φιλοξενεί κοίτασμα αβιογενούς φυσικού αερίου το οποίο προέρχεται από ηφαιστειακές εκρήξεις και αποτελεί ένα μείγμα μεθανίου και διοξειδίου του άνθρακα. Και δεν είναι μόνο ο Θερμαϊκός που φιλοξενεί τη μικρή «λεκάνη», υπάρχει μια μεγάλη κι άλλη μια μικρή, με το κοίτασμα να εκτείνεται πιο μακριά και από τα πόδια της Χαλκιδικής…

Παρεμφερές κοίτασμα υπάρχει στην ηφαιστειογενή λίμνη Kivu της κεντρικής Αφρικής, μεταξύ της Ρουάντας και της Δημοκρατίας του Κονγκό! Πρόκειται για μια λίμνη, η οποία, όπως και ο Θερμαϊκός, περιέχει μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα.

Το μεθάνιο (φυσικό αέριο) που εκλύεται μπορεί να αξιοποιηθεί μετά από τον διαχωρισμό του από το διοξείδιο του άνθρακα, με βάση μια μέθοδο που αναπτύχθηκε στο διάσημο αμερικανικό τεχνολογικό πανεπιστήμιο MIT (Massachusetts Institute of Technology) στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ.

Με βάση αυτή τη μέθοδο, τόσο η Ρουάντα όσο και η Δημοκρατία του Κονγκό διατηρούν δύο σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, έκαστος ισχύος 1000 MW (μεγαβάτ), ο ένας στις όχθες της λίμνης που ανήκουν στη μια χώρα και ο άλλος στις όχθες της άλλης χώρας. Οι δυο χώρες ασφαλώς έχουν μοιράσει τη λίμνη με βάση τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.

Στο ένα χέρι το πτυχίο και στο άλλο το διαβατήριο

Γράφει η Μάρνυ Παπαματθαίου

Εντυπωσιακά τα στοιχεία της Ιατρικής Σχολής Αθηνών

Ούτε για την ειδικότητά τους δεν μένουν πλέον στην Ελλάδα οι νέοι γιατροί! Η ανεργία, η αβεβαιότητα και η έλλειψη αξιοκρατίας σπρώχνουν το πιο εξειδικευμένο προσωπικό της χώρας να αναζητήσει την τύχη του στο εξωτερικό.

Οι μισοί γιατροί που εκπαιδεύουμε στην Ελλάδα ετησίως φεύγουν από τη χώρα πριν καν κάνουν την ειδικότητά τους! Η Ελλάδα είναι μια χώρα που επενδύει εκατομμύρια ευρώ στην προετοιμασία υποψηφίων για τις ιατρικές σχολές της (όνειρο κάθε οικογένειας στη χώρα), αλλά και χιλιάδες ακόμη ευρώ για την εκπαίδευσή τους. Ωστόσο, το μόνο που φαίνεται ότι δίνει τελικά στους νέους γιατρούς της είναι ένα: τα εισιτήριά τους για να φύγουν στο εξωτερικό…

Τα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους «ΤΑ ΝΕΑ» από την πλευρά της Ιατρικής Σχολής Αθηνών είναι εντυπωσιακά:

Από τα προγράμματα της πρώτης Ιατρικής Σχολής στη χώρα, τα τελευταία χρόνια αποφοιτούν περίπου 250 γιατροί ετησίως.

Στην πλειονότητά τους ζητούν από τη Γραμματεία της Σχολής ειδικά αντίγραφα του πτυχίου τους για χρήση στο εξωτερικό. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στην πρώτη ορκωμοσία της περσινής ακαδημαϊκής χρονιάς, δηλαδή τον Ιούλιο του 2017, ορκίστηκαν 156 γιατροί, και μάλιστα με υψηλότατο μέσο όρο βαθμού πτυχίου (8,2). Εξ αυτών, οι μισοί αυθημερόν ζήτησαν ειδικό αντίγραφο του πτυχίου τους για χρήση στο εξωτερικό.

Περί φύλου, φίλων κλπ.- Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

Εφημερίδα "Παρόν",  15.10.17 

Περί φύλου, φίλων κλπ.

 

Μετά την υπερψήφιση του αποπροσανατολιστικού νόμου περί αλλαγής φύλου (με την επισήμανση ότι το καίριο άρθρο που αφορά το δικαίωμα αυτό να το έχουν άτομα μόλις 15 ετών, πέρασε ΜΟΝΟΝ με 148 ψήφους…) , επανήλθαμε σε ποιο «νορμάλ» κρεβατο μουρμούρα: « Με άλλους μπορεί να βρεθούμε και με άλλους να χωρίσουμε», ήταν η απάντηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Ξυδάκη,  για το ενδεχόμενο επανεξέτασης των συμμαχιών του κόμματος, μετά την αρνητική ψήφο των ΑΝΕΛ και τη θετική του «Ποταμιού» στο νομοσχέδιο για τη «διόρθωση φύλου» από τα 15.

«Νομίζω ότι καθώς φθάνουμε στο τέλος της πρώτης μακρότατης οδυνηρής φάσης, ιστορικής, της μνημονιακής περιπέτειας της Ελλάδος….., πολλές σκέψεις, πολλές συνειδήσεις, πολλά στρατηγικά σχέδια θα μεταμορφώνονται και θα προσπαθούν να δώσουν σχήμα σε μία νέα Ελλάδα και σε μία νέα κοινωνία. Και εκεί μπορεί να βρεθούμε μαζί με άλλους ανθρώπους, μπορεί να χωρίσουμε με άλλους», δήλωσε ο κ. Ξυδάκης, ένας από τους εκατοντάδες «διανοούμενους» και «σοφιολογιώτατους» της εποχής μας, που αντί να παραμείνει «Οργανικός» (κατά Γκράμσι), προτίμησε να γίνει υποτακτικός στην (όποια) εξουσία, με οποιαδήποτε πρόφαση. Δεν μας εκπλήσσει, απλά το καταγράφουμε. Α, να μην ξεχάσω, στο τέλος της δήλωσης του λέει (και αυτός) πως πονάει.. πόσος πόνος ποια από τα ΣΥΡΙΖόπουλα..

Όμως, παρόλο τον αποπροσανατολισμό που επιχειρήθηκε με τον παρόντα νόμο, από τα καίρια, τα μαντάτα δεν είναι καλά για το κυβερνητικό αφήγημα από την πλευρά του ΔΝΤ:

Ψάχνει νέο γενικό διευθυντή η UNESCO μετά την αποχώρηση ΗΠΑ και Ισραήλ

Η Unesco συνεχίζει σήμερα την αναζήτηση του νέου της γενικού διευθυντή, μία ημέρα μετά την αποχώρηση από τον οργανισμό των ΗΠΑ και του Ισραήλ. 

Η διαδικασία εκλογής του διαδόχου της Βουλγάρας Ιρίνα Μπόκοβα ξεκίνησε τη Δευτέρα και εισέρχεται στην τελευταία της φάση: Η επιλογή είναι πλέον μεταξύ του Χάμαντ μπιν Αμπντουλαζίζ αλ Καουάρι από το Κατάρ, της Γαλλίδας Οντρεΐ Αζουλέ και της Αιγύπτιας Μουσίρα Χάταμπ. 

Ωστόσο ο υποψήφιος του Κατάρ δεν χαίρει εκτίμησης μεταξύ όλων των αραβικών χωρών, οι οποίες διέκοψαν νωρίτερα φέτος τις διπλωματικές τους σχέσεις με την Ντόχα. Παράλληλα έχουν έρθει και πάλι στο προσκήνιο οι κατηγορίες περί αντισημιτισμού εναντίον του αλ Καουάρι, κυρίως από το Κέντρο Σιμόν Βίζενταλ και του Συνδέσμου κατά της Δυσφήμισης (ADL) των ΗΠΑ. 

Εν μέσω εκλογικής διαδικασίας στην Unesco, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ ανακοίνωσαν χθες Πέμπτη την αποχώρησή τους από τον οργανισμό. 

«Η απόφαση δεν ελήφθη ελαφρά τη καρδία και αντανακλά τις ανησυχίες των ΗΠΑ σχετικά με τις ολοένα κι αυξανόμενες οφειλές προς την UNESCO, την ανάγκη για θεμελιώδη μεταρρύθμιση του οργανισμού και τη συνεχιζόμενη προκατάληψη εναντίον του Ισραήλ στους κόλπους της UNESCO» τονίζεται στην ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. 

Η Μπόκοβα επεσήμανε ότι «λυπάται βαθιά» για την αμερικανική απόφαση, η οποία εκτίμησε ότι θα βλάψει όλες τις πλευρές. 

Σε 700 κατασχέσεις καθημερινά προχωρεί η Εφορία

Το κραχ στα φορολογικά έσοδα φαίνεται ότι συνεχίζεται, καθώς χιλιάδες φορολογούμενοι αδυνατούν, συνεπεία της υπερφορολόγησης, να πληρώσουν τους φόρους που τους αναλογούν. 

Τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων είναι αποκαλυπτικά και δείχνουν ότι τον Αύγουστο, πριν ξεκινήσει η πληρωμή των δόσεων του φετινού ΕΝΦΙΑ, οι φόροι που έμειναν απλήρωτοι άγγιξαν το 1 δισ. ευρώ. 

Οι αστοχίες αυτές έχουν ήδη καταγράφει στο προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2018, σύμφωνα με το οποίο η υστέρηση των εσόδων κατά το τρέχον έτος θα είναι μεγαλύτερη από 1,8 δισ. ευρώ.

Οπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΑΑΔΕ, τον Αύγουστο οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία ανήλθαν στο 1,068 δισ. ευρώ σε σχέση με τον Ιούλιο, φθάνοντας από την αρχή του έτους στα 8,551 δισ. ευρώ. Από τα ληξιπρόθεσμα ύψους 1,068 δισ., τα 938 εκατ. ευρώ είναι φόροι που δεν κατέβαλαν τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις.

Την ίδια στιγμή πάντως, ο ελεγκτικός μηχανισμός προχωρεί σε καθημερινή βάση σε περίπου 700 κατασχέσεις και δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών με στόχο να διασφαλίσει τα συμφέροντα του Δημοσίου.

Νάνος Βαλαωρίτης: Το αφήγημα ότι υπάρχει Ευρώπη είναι μια απάτη

Νάνος Βαλαωρίτης

"Σήμερα η Ευρωπαϊκή ταυτότητα έχει κλονιστεί σοβαρά [...] Όλη η σημερινή Ευρώπη είναι μια κατασκευασμένη αφήγηση, δεν είναι μια πραγματικότητα. Το αφήγημα ότι υπάρχει Ευρώπη, με αυτό το κατασκεύασμα που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι μια απάτη, μια κοροϊδία. Κι αυτό το αφήγημα, δεν στέκεται πλέον. Πρέπει λοιπόν να βρούνε τις ρίζες τους, για να φτιάξουν ένα νέο αφήγημα, όλοι αυτοί οι Ευρωπαίοι. Και που θα το βρούνε αυτό το αφήγημα; Στον Όμηρο!"

Ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη και το Tvxs, σχολιάζοντας την πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη, με φόντο τα γεγονότα στην Καταλωνία αλλά και τη νέα γερμανική βουλή με 94 ακροδεξιούς βουλευτές καθισμένους στα έδρανά της:

 

N.B.: Σήμερα η Ευρωπαϊκή ταυτότητα έχει κλονιστεί σοβαρά, λόγω της γενικής κρίσης αλλά και της επιδρομής μεταναστών από παντού. Βλέπουμε τι γίνεται και στην Καταλωνία, και ενώ η Γερμανία κατέληξε στις εκλογές με τους ακροδεξιούς να παίρνουν 94 έδρες. Όλα αυτά έχουν στρέψει την προσοχή των Ευρωπαίων στο γιατί ονομάζονται Ευρωπαίοι και τι είναι η Ευρώπη.

 

Οι Βάσκοι, ή οι Καταλωνοί, προσπαθούν από χρόνια να αποσχιστούν από τη Μαδρίτη, αλλά οι Βάσκοι με μεγάλες θυσίες και με πολύ βίαια και τρομοκρατικά μέσα, όπως και με βασανιστήρια, τελικά υπέκυψαν. Τώρα η Μαδρίτη προσπαθεί να υποτάξει την Καταλωνία, αλλά αυτό θα χρειαστεί άλλου είδους δύναμη, διότι οι Καταλανοί έχουν γερό dna. Εμείς υποφέραμε πολλά απ’ αυτούς το Μεσαίωνα. Το τι μας έχουν κάνει με επιθέσεις στο Βυζάντιο, δε λέγεται. Οι Καταλανοί πολεμιστές ήταν οι πιο φοβεροί. Λοιπόν, αυτοί, δεν πρόκειται να υποκύψουν. Αλλά αυτό το θέμα, είναι μια λεπτομέρεια μέσα στην αποσχιστική τάση της Ευρώπης, αυτή τη στιγμή.

GROW - Νέες ιδέες και τεχνολογίες συνδέουν την πόλη με την ύπαιθρο

του Νίκου Βράντση

Tο GROW ξεκινά στον Εναλλακτικό, ένα αφιέρωμα σε ανθρώπους της υπαίθρου που καινοτομούν, ασχολούνται συστηματικά με την προστασία του εδάφους, τόσο στην χώρα μας, όσο και στο εξωτερικό. Μέσα από αυτό, θα χαρτογραφήσουμε τις ιδιαιτερότητες αλλά και τις δυνατότητες της ελληνικής γης, καθώς και τις ευκαιρίες που μπορούν να δοθούν μέσα από το Παρατηρητήριο GROW στους Έλληνες καλλιεργητές και την βιώσιμη ανάπτυξη της υπαίθρου.

Κληρονομημένες συνήθειες και τρόποι σκέψης συχνά δεν μας επιτρέπουν να φανταστούμε τον κόσμο μας αλλιώς. Επιμένουν ακόμα και όταν δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που γίνονται πασίδηλα. Ας εξετάσουμε το παράδειγμα της ελληνικής γεωργίας, όπου τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ένα νέο ενδιαφέρον από την κοινωνία. Παρόλα αυτά, ιδέες που σχετίζονται με την αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών και τη μετάβαση του παραγωγικού συστήματος προς την αειφορία, φύονται σε περιβάλλον εχθρικό, με αποτέλεσμα πολλές φορές να χάνουν το κουράγιο τους. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες προσπάθειες που επιμένουν, και προσπερνώντας τα εμπόδια, δημιουργούν το νέο.

Γι΄αυτές τις ιδέες και αυτά τα εμπόδια συζήτησα με την κ. Μαρία Παρταλίδου, στο περιθώριο τουEuropean Rural Sustainability Gathering. H κ. Παρταλίδου είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Γεωπονικό Τμήμα του ΑΠΘ, στο εργαστήρι Αγροτικής Κοινωνιολογίας και Γεωργικών Εφαρμογών. Η έρευνά της εστιάζει στις κοινωνικές δομές της υπαίθρου και τις πρακτικές κοινωνικής αναπαραγωγής της ελληνικής οικογένειας. Είναι, λοιπόν, καθ ύλην αρμόδια για να αποτυπώσει τις ιδιαιτερότητες και τις δυνατότητες της ελληνικής παραγωγής, τα εργαλεία που έχουν στην διάθεσή τους οι καλλιεργητές, αλλά και τις νέες συνδέσεις που είναι σήμερα απαραίτητες ανάμεσα στην ύπαιθρο και την πόλη. 

Σύμφωνα με την κ. Παρταλίδου, η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας απαιτεί εκτεταμένες αλλαγές που θα εμπνέουν, αλλά κυρίως θα εμπλέκουν, συγχρόνως παραγωγούς και καταναλωτές. 

“Στα χρόνια της κρίσης εξαιτίας των οικονομικών πιέσεων, έχει ανοίξει χώρος για νέες προσεγγίσεις. Βλέπουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους της πόλης να στηρίζουν τοπικούς παραγωγούς και περιαστικούς καλλιεργητές ή ακόμη και να καλλιεργούν οι ίδιοι. Αυτές οι συνδέσεις έχουν θετικές επιπτώσεις στην ίδια μας την διατροφή και ποιότητα ζωής. Βλέπουμε πολλές πρωτοβουλίες και κινήματα να ασχολούνται με το φαγητό, το δίκαιο εμπόριο, την αλληλεγγύη, την εναλλακτική οικονομία, τις αναγεννητικές πρακτικές καλλιέργειας”. 

Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ “μουγγός” για τις παραβιάσεις ανησυχεί για την κόντρα ΗΠΑ-Τουρκίας

Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ κάλεσε σήμερα τις ΗΠΑ και την Τουρκία να «επιλύσουν» τις «διενέξεις» τους και να «βρουν το συντομότερο δυνατόν λύσεις» στην κρίση με τις θεωρήσεις εισόδου, ενώ προειδοποίησε εναντίον μιας στρατιωτικής επέμβασης στη Βόρεια Κορέα, η οποία θα είχε «καταστροφικές συνέπειες».

Όχι για τις παραβιάσεις και τις προκλήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο ο κ.Γενικός δεν έχει δείξει τη παραμικρή ανησυχία. Έτσι κι αλλιώς κάνει πως δεν ξέρει τίποτα…

«Εκφράζουμε τη λύπη μας γι’ αυτές τις διενέξεις» ανάμεσα στις δύο αυτές σημαντικές στρατιωτικά δυνάμεις της Ατλαντικής συμμαχίας, δήλωσε ο Στόλτενμπεργκ σε συνέντευξή του στο Γαλλικό Πρακτορείο.

Θα χάσεις τα πάντα από τις τράπεζες γιατί είσαι στρατηγικός κακοπληρωτής!

Του Δημήτρη Καζάκη

Συνάντηση του φερόμενου ως Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με επιχειρηματίες της Μαγνησίας στις 11 του μηνός. Το τι μπούρδα, το τι ανοησία ακούσαμε περί «παραγωγικού μοντέλου», περί «επενδύσεων», περί «καινοτομιών» και τα λοιπά, δεν λέγεται. Ο κ. Τσίπρας έχοντας κατακτήσει το ρεκόρ του πλέον αμόρφωτου πολιτικού που πέρασε ποτέ από τον πρωθυπουργικό θώκο της Ελλάδας έως σήμερα – τον συναγωνίζεται επάξια ο Γιώργος Παπανδρέου, αλλά θεωρώ ότι ο κ. Τσίπρας, ως επαγγελματίας αριστερός από τα γεννοφάσκια του, τον κερδίζει στα σημεία – είναι ιδανικός να εκφέρει με απίστευτη χυδαιότητα, αυτό που του υποδεικνύουν οι άνωθεν κι έξωθεν υποβολείς του.

Προσέξτε λοιπόν τι είπε για τους πλειστηριασμούς, αυτός που κάποτε προκειμένου να τον ψηφίσει ο κακομοίρης φώναζε «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη»:

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ!"Ο ΑΡΧΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΩΝ ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ"-Η ΛΟΓΟΚΡΙΜΕΝΗ ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΥΕΝΕΔ,ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 40 ΧΡΟΝΙΑ!

AΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ VISALTIS.NET! 

Το 1977 η αείμνηστη Λίλα Κουρκουλάκου σκηνοθέτησε για λογαριασμό της ΥΕΝΕΔ ένα συγκλονιστικό οδοιπορικό αναφορικά με τα επιστημονικά επιτεύγματα του Δ-ρα Άρη Πουλιανού και των συνεργατών του στο σπήλαιο Πετραλώνων Χαλκιδικής. Το έργο της διεθνούς φήμης σκηνοθέτιδας είχε προγραμματιστεί να προβαλλόταν πριν και κατά τη διάρκεια των εργασιών του 3ου Πανευρωπαϊκού Συνεδρίου Ανθρωπολογίας τον Σεπτέμβριο του 1982, αλλά η προβολή του απαγορεύτηκε ύστερα από παρέμβαση των γνωστών-άγνωστων αντιπάλων του έργου του διαπρεπούς Έλληνα ανθρωπολόγου. 

Σχετικά με το θέμα ο τύπος της εποχής έγραψε: 

 Ελευθεροτυπία 30-3-1981: Η ΥΕΝΕΔ φοβήθηκε τον "Αρχάνθρωπο". 

 Ριζοσπάστης 25-9-1982: Απαράδεκτη η απαγόρευση της ταινίας του "Αρχανθρώπου" .  

Το Έθνος 28-9-1982: Ματαιώθηκε για δεύτερη φορά η προβολή του "Αρχανθρώπου".

 Η ταινία αποτελεί ένα μοναδικό ντοκουμέντο καθώς περιλαμβάνει συνέντευξη του Άρη Πουλιανού, κατοίκων του χωριού - των βασικότερων πρωταγωνιστών της ανακάλυψης του Αρχανθρώπου, καθώς και εργαζομένων επιστημόνων και μη στο σπήλαιο κατά την διάρκεια των ανασκαφών. Σαράντα χρόνια μετά, το «Βισάλτης» αναζήτησε την ταινία και την παρουσιάζει για πρώτη φορά προς ενημέρωση κάθε ενδιαφερόμενου, αν μη τί άλλο σαν φόρο τιμής στη σημαντικότερη εκλιπούσα Ελληνίδα σκηνοθέτιδα.

Αξίζει να επισημανθεί στο σημείο αυτό πως εάν δεν γινόταν σήμερα η ανάρτηση αυτής της ταινίας διαδικτυακά, δεν θα γινόταν ίσως στο μέλλον ποτέ ξανά... 

 ©www.visaltis.net

 

Ο Βαρουφάκης, ο Γαβράς και η παρακμή- ελληνική και ευρωπαϊκή

Του Γιώργου Καραμπελιά πρωτοδημοσιεύτηκε στο liberal.gr 

Ο Κώστας Γαβράς, σε παρουσίαση του νέου ογκώδους πονήματος του Γιάνη Βαρουφάκη, δήλωσε πως θα γυρίσει σε κινηματογραφικό έργο τον αγώνα του Γιάνη «ενάντια στο παγκόσμιο σύστημα», συνεπικουρούμενος και από τον Βασίλη Βασιλικό, ο οποίος επίσης συμμετείχε στη συγκεκριμένη εκδήλωση.

Ο Βασίλης Βασιλικός έγινε γνωστός στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για το βιβλίο του, «Ζ», που κυκλοφόρησε το 1966 και περιέγραφε τα γεγονότα της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη και την αποκάλυψη των ηθικών και φυσικών αυτουργών της, εξαιτίας και της επιμονής ενός νέου τότε ανακριτή, του Χρήστου Σαρτζετάκη. Αμέσως μετά, το 1969, στη διάρκεια της δικτατορίας, ο Κώστας Γαβράς μετέβαλε σε κινηματογραφικό έργο, με τεράστια κινηματογραφική επιτυχία, λόγω της δικτατορίας στην Ελλάδα, το βιβλίο του Βασιλικού. Ο Βασιλικός, ο Γαβράς και ο Σαρτζετάκης, εκείνη την εποχή, είχαν πραγματοποιήσει ένα σημαντικό έργο. Στη συνέχεια –όπως πάντα συμβαίνει στον κόσμο που ζούμε–, έδρεψαν από αυτήν τους τη στάση ως καρπούς, αναγνώριση και χρήμα. Ο ένας ανακηρύχθηκε και πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας και δεν ήταν καθόλου χειρότερος, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, από αυτούς που ακολούθησαν.

Οι άλλοι δύο, σε πολύ προχωρημένη ηλικία πλέον –έχουν περάσει πάνω από πενήντα χρόνια από την υπόθεση Λαμπράκη και το βιβλίο του Βασιλικού–, επανέρχονται με ένα νέο «αφήγημα». Τότε, περιέγραψαν τον αγώνα του Λαμπράκη, τον τραγικό του θάνατο και τις προσπάθειες να αποκαλυφθούν οι συνθήκες της δολοφονίας του, σε μια χώρα που αγωνιζόταν να κατακτήσει στοιχειώδεις πολιτικές και κοινωνικές ελευθερίες, και σύντομα θα έπεφτε κάτω από τη μπότα της δικτατορίας. Σήμερα, πενήντα χρόνια μετά, έρχονται να περιγράψουν έναν άλλο «ηρωικό αγώνα», τον «αγώνα» ενός διεθνούς καμποτίνου να καταστρέψει τη χώρα του, πράγμα το οποίο κατόρθωσε να επιτύχει μέσα σε έξι μήνες!

Η τρόικα ήρθε για να μείνει: Την προηγούμενη φορά κάθισε 80 χρόνια!

Είδαν κι έπαθαν για να τη διώξουν από την Αθήνα…

Το 1978, όταν καταργήθηκε η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή στεγαζόταν στην οδό Πατριάρχου Ιωακείμ. Η φωτογραφία έχει ληφθεί τις ημέρες που εκδόθηκε ο νόμος για την κατάργησή της.

Αναμφισβήτητα η ελληνική φιλοξενία είναι παροιμιώδης, γεγονός που αποδεικνύεται από την προτίμηση που δείχνει για τη χώρα μας το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι ελεγκτές του. Οι εκπρόσωποί του φαίνεται πως δεν μπορούν να ζήσουν μακριά από τον αττικό ουρανό. Γι’ αυτό την προηγούμενη φορά που μας επισκέφθηκαν –με την ονομασία Διεθνής Οικονομική Επιτροπή- έμειναν ογδόντα (80) ολόκληρα χρόνια, από το 1898 έως το 1978! Η σελίδα αυτή της
οικονομικής μας ιστορίας παραμένει ακατάγραφη, όπως και πολλές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειές της.

Γιατί θέλουν να εμφανίσουν την Ελλάδα σε τροχιά εικονικής ανάπτυξης;

Του Δημήτρη Καζάκη

Τα μάθατε; Η οικονομία της Ελλάδας μπήκε σε αναπτυξιακή τροχιά. Βεβαίως! Μας το διαβεβαιώνει η ίδια η κυβέρνηση δια στόματος του υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης Δημήτρη Παπαδημητρίου. «Η οικονομία βρίσκεται εκτός κινδύνου και έχει εισέλθει σε τροχιά ανάκαμψης και αυτό δεν αφορά μόνον τον τουρισμό, τη βιομηχανία, τις εξαγωγές ή τις ξένες άμεσες επενδύσεις, φορά και κλάδους που μέχρι πρότινος υποφέρανε εξαιτίας της δημοσιονομικής και εισοδηματικής λιτότητας, όπως είναι οι κατασκευές, το εμπόριο ή άλλες υπηρεσίες. Κυρίως, όμως, αφορά την δημιουργία 260.000 καθαρών θέσεων απασχόλησης στο διάστημα αυτής της διακυβέρνησης και τη μείωση της ανεργίας σχεδόν κατά 5.5 ποσοστιαίες μονάδες».

Τάδε έφη ο κύριος υπουργός κατά την ομιλία του στο περιφερειακό αναπτυξιακό συνέδριο της Θεσσαλίας στις 10 του μηνός. Και δεν τον πήραν με τις ντομάτες. Εκείνες τις σάπιες που προορίζονται για τις χωματερές. Βλέπετε το ακροατήριο δεν ήταν απλός κόσμος της δουλειάς, αλλά παρατρεχάμενοι, ημέτεροι και λοιποί αυτού είδους.

Μας το διαβεβαιώνει επίσης και το ΔΝΤ, το οποίο αναθεώρησε προς τα πάνω την πρόβλεψή του για το δείκτη του ΑΕΠ στην Ελλάδα.

Μη γελάτε. Όχι, δεν είναι για γέλια. Ούτε θα πρέπει να ξεπερνάτε αυτές τις δηλώσεις αδιάφορα. Μα θα μου πείτε, λένε ψέματα. Ναι, είναι αλήθεια, ψεύδονται ως εκεί που δεν παίρνει. Γιατί; Το σκεφτήκατε;

Τι θέλουν να πετύχουν; Ποιόν θέλουν να ξεγελάσουν; Εσάς, εμάς, δηλαδή τους απλούς πολίτες που βιώνουν την αλήθεια καθημερινά; Ίσως κι αυτό, μιας και η ανθρώπινη βλακεία είναι ενδημική και ακαταμάχητη. Όλο και κάποιον θα βρουν για να πιστέψει αυτές τις ανοησίες.

Όμως το κύριο δεν είναι αυτό. Αν ήταν μόνο για να ξεγελάσουν τα γνωστά υποζύγια που τους πιστεύουν και ύστερα αυτοκτονούν δια της ψήφου, δεν θα χρειάζονταν τόσα πολλά.

Ο πασάς και ο τσολιάς

Του Περικλή Κοροβέση

Τα ρεμπέτικα τραγούδια ή τώρα με τον νέο τους τίτλο «λαϊκά αστικά τραγούδια» (αμφίβολο αν θα επικρατήσει) στην ουσία ήταν ένας λαϊκός πολιτισμός που τελούσε μέχρι πρόσφατα υπό διωγμόν.

Τραγούδια του υπόκοσμου και του λούμπεν προλεταριάτου, που δεν είχαν καμία σχέση με την καθώς πρέπει κοινωνία η οποία άκουγε όπερες και οπερέτες και ελαφρά τραγούδια (άλλος ένα υποτιμητικός όρος για τραγούδια που ήταν ισάξια της διεθνούς παραγωγής – είναι σαν να λέμε πως η Εντίθ Πιαφ και η Νίνα Σιμόν τραγουδούσαν ελαφρά τραγούδια. Πώς τα ζυγίζουν οι ειδικοί, δεν ξέρω. Να έχει επινοηθεί κάποιο «τραγουδόζυγο» και να μην το ξέρω; Κανείς δεν είναι βέβαιος για τις γνώσεις του).

Εκτός από την περιθωριοποίηση αυτών των τραγουδιών από την καλή κοινωνία, υπήρχε και η ποινική δίωξη από τον φασίστα Ι. Μεταξά και παραδόξως και το ΚΚΕ συμμερίστηκε τις απόψεις του δικτάτορα.

Εντούτοις αυτά τα τραγούδια είχαν ευρύτατη απήχηση στα λαϊκά στρώματα. Σε αυτά αναγνώριζαν τη ζωή τους και τον μόχθο τους. Τα ρεμπέτικα βρήκαν την πλήρη απελευθέρωσή τους μετά την πτώση της στυγνής δικτατορίας των συνταγματαρχών. Και άρχισαν τα ρεμπέτικα να ερευνώνται συστηματικά ακόμα και σε επίπεδο ντοκτορά (αν και κάποιοι πρωτοπόροι είχαν αρχίσει την έρευνα και τη μελέτη πριν από τη δικτατορία).

ΘΑ ΠΑΡΑΒΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ;

ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Ιδού οι γόνοι των βιομηχάνων! Μερικά στοιχεία για τους πλειστηριασμούς που απέτρεψε το κίνημα την περασμένη Τετάρτη (11/10)

Μια πρώτη απάντηση του Θ. Πετράκου στους άθλιους συκοφάντες.

Οι συκοφάντες του κινήματος κατά των πλειστηριασμών δεν είπαν με τις παραπλανητικές και ψευδείς επιθέσεις τους ότι το κίνημα ματαίωσε τους παρακάτω πλειστηριασμούς οι οποίοι προφανώς δεν αφορούν γόνους βιομηχάνων αλλά λαϊκά στρώματα των οποίων τα περιουσιακά τους στοιχεία στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα είχαν βγάλει για πλειστηριασμό Τράπεζες. Επειδή όμως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια παρουσιάζω σε πρώτη φάση κάποια στοιχεία, που πρόχειρα συνέλεξα, για τους πλειστηριασμούς που απέτρεψε το κίνημα στην Αττική :

1. Η ALPHA BANK Διαμέρισμα στο Αιγάλεω για οφειλές 100.000 ευρώ
2. Η Πειραιώς κατάστημα στου Γκύζη για οφειλές 100.000 ευρώ
3. Η Πειραιώς Διαμέρισμα στην Αργυρούπολη για οφειλές 90.644 ευρώ
4. Η Πειραιώς Διαμέρισμα και Αποθήκη στην Βικτώρια για οφειλές 64.184 ευρώ

Καπιταλισμός και Κράτος Δικαίου

.

Tο εμπόριο και η βιομηχανία σπάνια ανθίζουν σε μία χώρα, εάν δεν υπάρχει ένας ορισμένος βαθμός εμπιστοσύνης στη δικαιοσύνη της κυβέρνησης – οπότε εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς γιατί η ελληνική οικονομία βαδίζει από το κακό στο χειρότερο.

.

Άποψη

Οι άνθρωποι έχουν την τάση να υποτάσσονται στις Αρχές, στην εκάστοτε Εξουσία δηλαδή, καθώς επίσης να ακολουθούν κανόνες – ένα φαινόμενο που, από την πλευρά της θεωρίας της εξέλιξης (evolution), δεν καθορίζεται τόσο από τις πολιτισμικές συνθήκες ή/και τους καταναγκασμούς. Υπόκειται κυρίως στο ιδιοτελές συμφέρον, σε έναν λογικό «υπολογισμό» καλύτερα – με την έννοια ότι, έτσι αυξάνονται οι δυνατότητες επιβίωσης.

Εκτός αυτού, υπεισέρχεται επί πλέον η συνειδησιακή επίγνωση της Ηθικής και της Δικαιοσύνης που έχει εξελιχθεί σταδιακά, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του εκπολιτισμού των ανθρώπων – η οποία απαιτεί την παραδειγματική τιμωρία εκείνων που δεν συμμορφώνονται με τις υφιστάμενες κοινωνικές «συμβάσεις» και με τους κανόνες συμβίωσης.

Από τη συγκεκριμένη εξέλιξη των ατομικών κινήτρων και των κοινωνικών Θεσμών, εξάγονται σημαντικά συμπεράσματα, όσον αφορά τον σωστό ορισμό του καπιταλισμού – στο κέντρο του οποίου ευρίσκονται το Κράτος και η Δικαιοσύνη (G. Hodgson). Το μεγάλο πλεονέκτημα αυτής της οπτικής γωνίας είναι η υψηλή εννοιολογική ακρίβεια, με την οποία μπορεί κανείς να προσεγγίσει τον καπιταλισμό – ως ένα οικονομικό σύστημα που έχει επικρατήσει στον πλανήτη.

Περαιτέρω, πολλοί από τους κεντρικούς θεσμούς του καπιταλισμού όπως, για παράδειγμα, τα συμβόλαια και οι αγορές, εξαρτώνται, όσον αφορά την εγκαθίδρυση και τη διατήρηση τους, από το ισχύον νομικό σύστημα – το οποίο παρέχεται με τη σειρά του από τους κρατικούς Θεσμούς (Βουλή, Δικαστήρια κλπ.). Στα πλαίσια αυτά μία αντιπαράθεση, η οποία στηρίζεται σε νομικές βάσεις, απλοποιεί την εκάστοτε συζήτηση, αποτρέποντας τις παρανοήσεις και τις υπερβολές – με μειονέκτημα της όμως το ότι, δεν δίνεται η απαιτούμενη σημασία στις επί μέρους ηθικές πτυχές.

Σε κάθε περίπτωση το σύγχρονο Δίκαιο, ως βάση του καπιταλισμού στις ανεπτυγμένες βιομηχανικές χώρες, αναπτύχθηκε από κατακερματισμένες νομικές εξουσίες – όπως στο παράδειγμα της μεσαιωνικής Αγγλίας, όπου πολλά διαφορετικά Δικαστήρια ανήκαν σε διάφορους Θεσμούς (εκκλησία, φεουδάρχες, συντεχνίες, εμπορικές εταιρείες κλπ.).