Ποιος είναι ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, σήμερα πάπας Φραγκίσκος; Οι Μανάδες των δολοφονημένων στην Αργεντινή, μας το θυμίζουν!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

http://nikosklitsikas.gr/

"διάβαζαν ευχές όταν πετούσαν τα πτώματα των

παιδιών μας στο ποτάμι ή τους...

βασάνιζαν"

Να που ήρθε στη Λέσβο ο κύριος Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο και ως χρυσόψαρα μας ταΐζουν τα ΜΜΕ για τον καλοκάγαθο, φιλάνθρωπο, ευσεβή, φίλο της Ελλάδας... φίλο των προσφύγων-μεταναστών... "προοδευτικό" πάπα Φραγκίσκο!

Κι όμως, σήμερα κανείς τους δεν είχε το σθένος να μιλήσει την αλήθεια και παίχτηκε ένα "επικοινωνιακό" θέατρο, χωρίς ίχνος ντροπής.

Ο κύριος Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, δεν ζήτησε συγνώμη για τη συγκάλυψη της Γενοκτονίας του λαού της Συρίας...

Οι κ.κ. Βαρθολομαίος και Ιερώνυμος, δεν  ζήτησαν συγνώμη για τη συγκάλυψη της Γενοκτονίας του λαού της Συρίας... και κυρίως για το ότι επί πέντε (5) ολόκληρα χρόνια ιμπεριαλιστικής επίθεσης στη Συρία, δεν βρήκαν ευκαιρία, δεν τόλμησαν να πουν δυο λόγια συμπάθειας και συμπαράστασης -έστω υποκριτικά- για τους περισσότερους από 2.000.000 εκατομμύρια Ελληνορθόδοξους της Συρίας και το Πατριαρχείο Αντιοχείας που φυλάει Θερμοπύλες.

Ο κ. Τσίπρας, δεν ζήτησε συγνώμη για τη συγκάλυψη της Γενοκτονίας του λαού της Συρίας, για την εγκατάλειψη των ιστορικών μνημείων και ανυπολόγιστης αξίας αρχαίων κειμένων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς (κλασικής Ελλάδας) και κειμηλίων, στα Ελληνορθόδοξα Μοναστήρια κι εκκλησίες της Συρίας (ας μην ενδιαφερόταν για τους Ελληνορθόδοξους), αλλά κυρίως γιατί κι η δική του κυβέρνηση της "πρώτη φορά αριστερά"... συνεχίζει δολοφονικό εμπάργκο εναντίον του λαού της Συρίας, αλλά και παραβιάζοντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων με τη φίλη Συρία.

Δικαίως ή αδίκως αναρωτιόμαστε: Γιατί η Ελλάδα συνεχίζει το φονικό εμπάργκο εναντίον του λαού της Συρίας, υποστηρίζοντας τους "εξεγερμένους";

ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε. ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

Επειδή φασισμός δεν είναι μόνο η συμμορία της Χρυσής Αυγής αλλά και οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες και οι εκδότες που την εξέθρεψαν...... Επειδή η οικονομική κρίση που ευνοεί την ανάπτυξη του φασισμού και του ναζισμού είναι μπροστά μας και όχι πίσω μας... Επειδή ολόκληρη η Ευρώπη βυθίζεται στο σκοτάδι της άκρας δεξιάς...

Οι δημιουργοί του Debtocracy και του Catastroika επιστρέφουν με ένα νέο ντοκιμαντέρ.

ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ

Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ*

Όταν μιλάμε για ναζιστικά, φασιστικά, χουντικά, δικτατορικά ή άλλα ολοκληρωτικά καθεστώτα, το μυαλό μας πάει σε Άουσβιτς, εκτελέσεις βασανιστήρια, εξορίες και φυλακές. Λογικό είναι. Μια εγκληματική οργάνωση, συχνά με τον μανδύα πολιτικού κόμματος, τυχαίνει να πάρει την εξουσία. Αλλά το έγκλημα και η βία, σημάδια ανωτερότητας σε αντιδιαστολή με τους υπανθρώπους ή τις κατώτερες φυλές, γίνονται συστατικά στοιχεία της ύπαρξης τους και προϋπόθεση για την ανάπτυξη τους. Για τη ναζιστική ιδεολογία η εξαφάνιση του άλλου, του διαφορετικού, είναι η επιβεβαίωση της ανωτερότητας του εγκληματία. Ο φασίστας εγκληματίας δεν θεωρεί πως σκοτώνοντας κάποιον περαστικό μετανάστη, διαπράττει κάτι το ειδεχθές. Απλά επιβεβαιώνει την ανωτερότητα του. Και όσο πιο πολλούς σφάξει τόσο πιο πολύ ανεβαίνει στην ιεραρχία και γίνεται ήρωας. Δικαιολογημένα η φρίκη μας και το αντιφασιστικό μας μένος.

Αλλά ποια είναι η οικονομική πολιτική του φασισμού;

Περί της στερεοτυπικής εικόνας των "Αλεμάνων"

Θεολόγος Μιχαηλίδης

1.Η στερεοτυπική και η αντί-στερεοτυπική αντίληψη: Υπάρχει μια άποψη που αποδίδει στη γερμανική διαχρονική νοοτροπία και ψυχοσύνθεση την συμπεριφορά της Γερμανίας καθ’ όλη την διάρκεια της -σχετικά σύντομης- ιστορικής διαδρομής της, από την σύσταση του γερμανικού κράτους (1871) μέχρι σήμερα.

Σύμφωνα την άποψη αυτή οι Γερμανοί έχουν ως πρωταρχικό μέλημα και οδηγό μια προσαρμοσμένη σε συλλογικά επίπεδα παραλλαγή της θεωρίας περί «βούλησης της δύναμης».

Κατά την ίδια, αρνητική και επικριτική για την Γερμανία, άποψη το στερεοτυπικό τους προφίλ, εν συντομία και σε αδρές γραμμές, είναι το εξής:

Οι Γερμανοί ανέκαθεν είχαν και έχουν ηγεμονικές βλέψεις και κυριαρχικές τάσεις. Διακατέχονται από αίσθημα υπεροχής, που τους επιβάλλει όχι μόνο να είναι, αλλά και να δείχνουν ισχυροί. Δεν ενδιαφέρονται αν οι άλλοι τους συμπαθούν. Αυτό που στην πραγματικότητα θέλουν είναι να τους υπολογίζουν και ει δυνατόν να τους φοβούνται, γιατί ο φόβος συνεπάγεται όχι μόνο σεβασμό αλλά και υποταγή. Διακρίνονται από αλαζονεία, αδιαλλαξία, αυταρχικότητα και σκληρότητα, ιδιότητες και χαρακτηριστικά, που αρέσκονται να χρησιμοποιούν ως μέσα επιβολής, πειθαναγκασμού και παραδειγματισμού. Ουδέποτε ανάμεσα στις βασικές τους προτεραιότητες περιλαμβάνονταν η απόλυτη προσήλωση στις ουμανιστικές αξίες ή ο απαρέγκλιτος σεβασμός του συνόλου των παραδοσιακά αναγνωρισμένων στις δημοκρατίες δικαιωμάτων και ελευθεριών.

ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, «ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΤΑΣΗ» ΚΑΙ ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΣΙΜΗ*

Mετά την συγκρότηση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, έχει καταστεί ακόμα πιο σαφές και γίνεται κατανοητό σε μεγαλύτερες μερίδες της κοινωνίας ότι το «ξεπέταγμα» του φασισμού στη χώρα μας , αποτελεί γέννημα – θρέμμα της κρίσης και μπορεί να αποτελέσει παρελθόν μόνο μέσα από μια διέξοδο από αυτήν σε ριζοσπαστική και προοδευτική κατεύθυνση.

Μιας κρίσης η οποία σαφώς και έχει εσωτερικές πτυχές αλλά έχει σαφέστατα μια σημαντικότερη και προφανή διεθνή διάσταση.

Ξεκίνησε από τις ΗΠΑ, με αφορμή τα επισφαλή στεγαστικά, κυρίως δάνεια. Με την επισύναψη, δηλαδή, από πλευράς των αμερικανικών τραπεζών δανείων σε οφειλέτες με δεδομένα «κακό πιστωτικό ιστορικό», με την ευθύνη, σαφώς, να τις βαραίνει

Η κρίση αυτή έλαβε διαστάσεις «χιονοστιβάδας» για την παγκόσμια οικονομία και οδήγησε σε πρωτοφανείς καπιταλιστικές αντιθέσεις, οι οποίες οδήγησαν σε μια, σχεδόν, πρωτοφανή κεφαλαιακή υπερσυσώρευση στα χέρια λίγων , κυρίως, δε, εκπροσώπων του παρασιτικού για την παγκόσμια οικονομία χρηματιστικού κεφαλαίου και κερδοσκόπων.

Η Ελλάδα βρέθηκε εγκλωβισμένη και ανοχύρωτη. Σε συνδυασμό,δε, με την αδυναμία άσκησης μιας ανεξάρτητης εθνικής νομισματικής πολιτικής, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα ως «πρόβλημα του οίκου της», οδηγήθε σε υφεσιακό τέλμα.

Η απουσία βούλησης αντίστασης στους διεθνείς κερδοσκόπους, χαρακτήρισε τις κυβερνήσεις της κρίσης στη χώρα μας. Οι «εθελόδουλες» κυβερνήσεις των μνημονίων παρέδωσαν ουσιαστικά τη χώρα και τον λαό της στα «κοράκια» των αγορών.

Μια από τις εξαιρετικά σημαντικές πτυχές - συνέπειες της κρίσης στη χώρα μας υπήρξε η εξής: «Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με το φασιστικό φαινόμενο. Οχι με ένα αυταρχικό καθεστώς, με μια στρατιωτική δικτατορία ή με μια ένοπλη αντεπανάσταση, όπως το μετεμφυλιακό «κράτος των εθνικοφρόνων», αλλά με το φασισμό ως κίνημα «από τα κάτω», με σημαντικά ερείσματα στην κοινωνία και διακριτή παρουσία στην πολιτική ζωή.», όπως τόνιζε πολύ εύστοχα ο σύντροφος Στάθης Κουβελάκης(«Απέναντι στο φασιμό», Πηγή: Ελευθεροτυπία – 2/2013).

Σώπα μη μιλάς.... (του Αζίζ Νεσίν)

Ενα συγκλονιστικό όσο και διαχρονικό ποιημα.

Απαγγέλει η Μαριέτα Ριάλδη

Σώπα, μη μιλάς , είναι ντροπή

κόψ' τη φωνή σου 

σώπασε επιτέλους

κι αν ο λόγος είναι αργυρός

η σιωπή ειναι χρυσός.

Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί

έκλαιγα,γέλαγα,έπαιζα μου λέγανε:

"σώπα".

Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή, 

μου λέγανε :"εσένα τι σε νοιάζει ; Σώπα!"

Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:

"κοίτα μην πείς τίποτα, σσσσ....σώπα!"

Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.

Και αυτό βάσταξε μέχρι τα εικοσί μου χρόνια.

Ο λόγος του μεγάλου 

η σιωπή του μικρού.

Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,

"Τι σε νοιάζει εσένα;", μου λέγανε,

"θα βρείς το μπελά σου, σώπα".

Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι

"Μη χώνεις τη μύτη σου παντού, 

κάνε πως δεν καταλαβαίνεις ,σώπα"

ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε. - ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ

Οι δημιουργοί του Debtocracy και του Catastroika αναζητούν το ρόλο, επιχειρηματιών, πολιτικών και εκδοτικών συγκροτημάτων στην άνοδο του φασισμού στην Ελλάδα και ολόκληρη την Ευρώπη. Ενίσχυσε και εσύ την παραγωγή από τη διευθυνση fascism-inc.com.

Τί σημαίνει "φασισμός" και "κατοχή", σου είπανε; (Η δίκοπη ζωή)

Ανάρτηση από: http://politestouvirona.blogspot.gr

Αναδημοσίευση από:http://blogvirona.blogspot.gr/

Ο Καντ κι ο Άιχμαν

Σκέψεις για το Φασισμό

Αρθρογράφος: 

Πέτρος Θεοδωρίδης

Μετά την εποχή του «τέλους της ιστορίας» και του «τέλους των ιδεολογιών» (κυρίαρχες θεωρίες της δεκαετίας του ’90) μπαίνουμε σε μια εποχή όπου συμπυκνώνεται τρομαχτικά ο χρόνος. Τα τελευταία χρόνια δεν έχουμε μια επιτάχυνση του χρόνου; Έναν χρόνο τόσο πυκνό σε γεγονότα και αλλαγές ώστε να μην προλαβαίνουμε καν να τις συνειδητοποιήσουμε; Και όχι μόνο επιτάχυνση του χρόνου αλλά και μια παράξενη αλλαγή πλεύσης, μια οπισθοδρόμηση: είμαστε πολύ πιο κοντά στο Μεσοπόλεμο παρά -ας πούμε- στη Μεταπολίτευση. Η Ψυχοπαθολογία του Φασισμού είναι -και το αισθανόμαστε πια όλοι- πολύ πιο κοντά στη σημερινή εποχή. Με κάποια παράξενη έννοια ,με κάποια τρύπα στον Χρόνο είμαστε πολύ κοντά στο 1933.

Και εδώ μπορούμε να κάνουμε μερικές παρατηρήσεις:

1ον Η ψυχοπαθολογία του Φασισμού εκφράζεται πολύ καλά με την αντίληψη του Carl Schmitt 1: η έννοια του Πολιτικού αφορά στη διάκριση μεταξύ Φίλου και εχθρού και στη κατάσταση έκτακτης ανάγκης ως «αναστολή του νόμου από τον ίδιο το νόμο». .

Ο "ΧΡΥΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ" ΤΩΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΩΝ

Αντίσταση στόν πειρασμό τῆς τυραννίας

Του Γιάννη Ζερβού

Κατά τήν ῾Ημερίδα τῆς Χ.Δ. καί τῆς «Χ» στίς 14 Δεκεμβρίου στήν ΕΣΗΕΑ ὁ Γιάννης Ζερβός, διευθυντής σύνταξης τῆς «Χ», νομικός καί μέλος τοῦ Π. Γραφείου εἰσηγήθηκε τό θέμα· «῾Η Χ.Δ. καί ἡ «Χ» ὑπέρ τῆς ἀνθρωποκεντρικῆς Δημοκρατίας καί κατά τῆς Δικτατορίας καί τοῦ ᾿Εθνικοσοσιαλισμοῦ».

῾Η εἰσήγησή του πού ἀκολουθεῖ ἀναλύει πολιτικά καί πνευματικά τό θέμα· «Οὐκέτι ὑμᾶς λέγω δούλους….ὑμᾶς εἴρηκα φίλους…..Αὐτὸς ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ἀναγγέλλει τὴν κατάσταση ἐνηλικιώσεως τοῦ ἀνθρώπου, ὅπου ὁ ἄνθρωπος ξεπερνᾶ τὸν ἄνθρωπο».

῎Ετσι σχολιάζει ὁ Παῦλος Εὐδοκίμωφ στὸ ἔργο του «῾Η πάλη μὲ τὸν Θεὸν» τὸ παραπάνω ἀπόσπασμα τοῦ κατὰ ᾿Ιωάννη Εὐαγγελίου». Καὶ ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος ἔχει σταθεῖ στὸ θέμα ὅτι μὲ τὴν ἔλευση τοῦ Θεανθρώπου, τὴν ᾿Ανάστασή Του, τὸ βάπτισμα ᾿Εν Χριστῶ, ὁ ἄνθρωπος παύει νὰ εἶναι δοῦλος τοῦ νόμου καὶ γίνεται αὐτεξούσιος, παύει νὰ εἶναι δοῦλος καὶ γίνεται συγγενὴς τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ.

῞Οπως ἀναφέρει ὁ μακαριστὸς Γεώργιος Φλωρόφσκι στὸ βιβλίο του «Θέματα ᾿Εκκλησιαστικῆς ἱστορίας», ἐκδ. Π. Πουρναρά – Θεσ/νίκη, σ. 93 – 103), «…..῾Η ἱεροσύνη εἶναι ἐξουσία, ἀλλ’ εἶναι ἐξουσία λόγου καὶ πειθοῦς. Αὐτὸ εἶναι τὸ διακριτικὸ γνώρισμα τῆς χριστιανικῆς ἀρχῆς…. ῾Η ὅλη ἀξία τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς γιὰ τὸν Χρυσόστομο βρισκόταν στὸ ὅτι αὐτὴ ἦταν, καὶ ἔπρεπε νὰ εἶναι, μιὰ ζωὴ ἐν ἐλευθερίᾳ, καὶ γι᾿ αὐτὸ μιὰ ζωὴ χρήσιμη. Στὰ κηρύγματά του μιλοῦσε συνεχῶς γιὰ τὴν ἐλευθερία καὶ τὴν ἀπόφαση. ῾Η ἐλευθερία ἦταν γι᾿ αὐτὸν μιὰ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο. ῾Ο Χριστὸς ἦλθε, ὅπως ὁ Χρυσόστομος συνήθιζε νὰ ὑπενθυμίζει, ἀκριβῶς γιὰ νὰ θεραπεύσει τὴ βούληση τοῦ ἀνθρώπου.

Επιλεκτικές ευαισθησίες

Μαρτίου 20, 2014 από seisaxthiablog

Από τον ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΗ

Ανησυχεί το Συμβούλιο της Ευρώπης για την άνοδο του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας στη Γηραιά Ηπειρο. Εύλογη ανησυχία. Στη Γαλλία, ο ραφιναρισμένος Λεπενισμός διεκδικεί με αξιώσεις υψηλότατο ποσοστό. Σε κάποιες χώρες (Ολλανδία, Αυστρία) η ακροδεξιά «σκίζει». Σε άλλες, συγκυβερνά. Και στην Ελλάδα, ένα κόμμα ναζιστικών προδιαγραφών, ασήμαντο μέχρι πρότινος, μπήκε θυελλωδώς στο πολιτικό προσκήνιο. Οντως επίφοβη κατάσταση, ειδικά για την ήπειρο των δημοκρατικών κατακτήσεων.
Ιδού, όμως, το παράδοξο: ακριβώς την ώρα που το Συμβούλιο της Ευρώπης πασχίζει να βρει τρόπους ώστε να αντιμετωπιστεί η ακροδεξιά/νεοναζιστική απειλή, στη φλεγόμενη Ουκρανία ακραιφνείς ναζιστές, με αντισημιτικό πρόσημο και εν γένει απεχθείς θέσεις, όχι μόνο καταλαμβάνουν ηγετικές θέσεις στο νέο καθεστώς, αλλά τυγχάνουν απόλυτης, προκλητικής ασυλίας. Κανένας δεν είπε μια κουβέντα εναντίον τους. Κανένας! Ούτε η Ενωση ούτε το Συμβούλιο της Ευρώπης ούτε οι ΗΠΑ. Ούτε καν το άκρως ευαίσθητο Παγκόσμιο Εβραϊκό Συμβούλιο. Προφανώς, η «υπόθεση Καρυπίδη», με την οποία ασχολήθηκε -και καλά έκανε- το ΠΕΣ, είναι μείζονος σημασίας σε σύγκριση με τους Ουκρανούς νεοναζί…

Σημειώσεις για την ιστορία των φασιστικών κινήσεων στην Ελλάδα

  To κείμενο αυτό είχε δημοσιευτεί σε μια πρώτη μορφή στην ιστοσελίδα «Βαθύ Κόκκινο», αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές του Μαϊου 2012, όταν η είσοδος της Χρυσής Αυγής στη Βουλή, με ποσοστό περίπου 7% -που επιβεβαιώθηκε και στις αμέσως επόμενες εκλογές, του Ιουνίου- προκάλεσε εύλογη ανησυχία και άνοιξε τη συζήτηση σχετικά με τον φασισμό και το ενδεχόμενο να αποτελέσει απειλή για το εργατικό και λαϊκό κίνημα, και για τη δημοκρατία στην Ελλάδα. Σκοπός του κειμένου ήταν μια πρώτη προσέγγιση των ιστορικών όρων εμφάνισης και συγκρότησης κινημάτων φασιστικού προσανατολισμού στη χώρα μας.

 του Γιώργου Αλεξάτου

Υποστήριξα και εξακολουθώ να υποστηρίζω ότι στην Ελλάδα ουδέποτε υπήρξε φασιστικό κίνημα, με χαρακτηριστικά ανάλογα με αυτά των κινημάτων που αναπτύχθηκαν στη μεσοπολεμική Ιταλία, τη Γερμανία, την Ισπανία κ.λπ. Που εντοπίζονταν στην υιοθέτηση από μεγάλα τμήματα λαϊκών μαζών, κυρίως της μικροαστικής τάξης, μιας ιδεολογίας εθνικιστικής, ιμπεριαλιστικής ή απλώς επεκτατικής, λαϊκιστικής-αντιπλουτοκρατικής (αλλά όχι αντικαπιταλιστικής), αντικομμουνιστικής και αντιδημοκρατικής, και τη στοίχισή τους πίσω από ένα πολιτικό σχέδιο βίαιης συντριβής του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς, μέσω της κατάλυσης των θεσμών της αστικής δημοκρατίας.

Εντούτοις, η απουσία συγκροτημένου μαζικού φασιστικού κινήματος δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν φασίστες, φασιστικές ομάδες και οργανώσεις. Όπως, επίσης, υπήρξαν και καθεστώτα δικτατορικά, τα οποία, όμως, δεν ήταν φασιστικά. Ακριβώς γιατί κάθε καθεστώς έκτακτης ανάγκης δεν είναι οπωσδήποτε φασιστικό, όσο κι αν κάποια στοιχεία που το χαρακτηρίζουν μπορεί να έχουν και φασιστική προέλευση. Ανεξαρτήτως του αν πολλά ή και τα περισσότερα στελέχη του είναι φορείς της φασιστικής ιδεολογίας.
Για να μιλήσουμε για φασισμό πρέπει να πάρουμε υπόψη το βασικό χαρακτηριστικό του, που το διαφοροποιεί από τα άλλα αστικά καθεστώτα έκτακτης ανάγκης. Και το χαρακτηριστικό αυτό είναι η στήριξή του σε μαζικό λαϊκό κίνημα, με εθνικιστικό-ιμπεριαλιστικό, λαϊκιστικό-αντιπλουτοκρατικό, αντικομμουνιστικό και αντιδημοκρατικό ιδεολογικό προσανατολισμό. Τέτοιο κίνημα δεν υπήρξε στην Ελλάδα.

Ανω φασισμός και κάτω φασισμός... του ΣΤΑΘΗ

Ο νέος Ουκρανός πρωθυπουργός(;) Αρσένι Γιατσιενιούκ πανηγύριζε για την αρπαγή της Ουκρανίας από τις Σκοτεινές Δυνάμεις του Θανάτου (διότι αυτό είναι ο φασισμός) χαιρετώντας φασιστικά.

Δεν ξέρω αν...

κάποιο απ’ τα ντόπια καθάρματα που χαιρετούν με τον ίδιο τρόπο θα μας πει ότι και ο Ουκρανός φασίστας μετέρχεται αρχαίον τινά ελληνικό χαιρετισμό ή ότι η ανάταση του χεριού είναι ανάτασις της χειρός προς το θείον - δεν με νοιάζει πια ποια μπούρδα θα πουν κι ούτε με ενδιαφέρει. Αλλωστε ό,τι και να τους πεις, με κάποια υπεκφυγή απαντούν, σοφιστεία (αν ξέρουν τη λέξη), λέγοντας μονίμως άλλα αντ’ άλλων - όπως τα παιδάκια στο δημοτικό (τα εξ αυτών πονηρά) που αρνούνται τις ευθύνες τους. Για αυτούς τους γελοίους (όπως είναι οι φασίστες) μπορεί ο αγκυλωτός σταυρός να υπήρξε μια γλαδιόλα που καλλιεργούσε ο Βούδας στο φαρ-ουέστ, όμως αυτό πια δεν με νοιάζει, ούτε με ενδιαφέρει. Εξάλλου ο αχταρμάς που έχουν μέσα στο μυαλό τους, μόνον με κιμαδομηχανή μοιάζει που αλέθει τη λογική και την ηθική σε κοπριά, αλλιώς ούτε ρατσιστές θα ήταν, ούτε ανηλεείς, ούτε ακατέργαστα τομάρια αμορφωσιάς που ανοίγουν το στόμα τους μόνον για να πουν ουρανομήκεις απιθανότητες. Δεν με ενδιαφέρει πια το γελοίον του πράγματος, διότι τα πράγματα έχουν σοβαρέψει. Κι έχουμε μπει στην επικράτεια του αίματος. Οχι του γελοίου «αίμα - τιμή - Χρυσή Αυγή», ούτε του ακόμα πιο γελοίου «καθαρόαιμου» της φυλής, του «ελληνικού αίματος» κι όλων αυτών των φρικαλέων ανοησιών, αλλά του αίματος που χύνεται, του αίματος «που όταν χύνεται καμμιά πια εξαγορά δεν υπάρχει», όπως θρηνεί ο Αισχύλος στους «Πέρσες». Και οι φασίστες έχουν αρχίσει να χύνουν το αίμα των λαών πάλι στην Ευρώπη.

Το fb τη μέρα μνήμης του ολοκαυτώματος αφαίρεσε φωτογραφία κρατουμένων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης

Γνωρίζουμε όλοι ότι οι φασίστες προσπαθούν, με συνεχείς αναφορές, να μπλοκάρουν τις αντιφασιστικές σελίδες και τα αντιφασιστικά προφίλ στο facebook. Αυτές τις μέρες δεχόμαστε καταιγισμό αναφορών, τόσο στη σελίδα “Λέμε Όχι στη Χρυσή Αυγή”, όσο και στη σελίδα “Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών”. Όμως, σήμερα, τα όρια ξεπεράστηκαν.

Ο γιος του γείτονά σου: Βασανιστής δεν γεννιέσαι, γίνεσαι (ΤΑΙΝΙΑ)

«Ο γιος του γείτονά σου: Πώς κατασκευάζεται ένας βασανιστής» (1982), είναι το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ, δανέζικης παραγωγής, το οποίο είναι βασισμένο στη διεθνώς πρωτοποριακή ψυχολογική και κοινωνική μελέτη της Καθηγήτριας Ψυχολογίας Μίκας Χαρίτου-Φατούρου, που στηρίχτηκε στο μοντέλο των βασανιστών της διαβόητης δικτατορικής ΕΑΤ-ΕΣΑ.

Το «άχρωμο» σχολείο που διδάσκει απάθεια

Αξισημείωτοι προβληματισμοί για το είδος της εκπαίδευσης που δρομολογείται, αλλά και το ρόλο του σχολείου που επιχειρείται να θεσμοθετηθεί προκύπτουν από επιστολή δασκάλου που δημοσιεύει το thepressproject.gr.

Διαβάστε αναλυτικά την επιστολή

Κύριοι-ες,

Καλημέρα σας. Σας μεταφέρω την παρακάτω ιστορία, που την έζησα ως αυτόπτης μάρτυρας την εβδομάδα που μας πέρασε.

Μία μερίδα μαθητών και μαθητριών από το γυμνάσιο και το λύκειο Πύλου (συστεγαζόμενα), είχαν προβεί πριν από περίπου 1 μήνα, στην τοποθέτηση ενός πανό, που εξέφραζε την αλληλεγγύη του στον απεργιακό αγώνα των εκπαιδευτικών, αλλά και την αντίθεσή τους στον φασισμό.Κατόπιν αυτού,αποφάσισαν να προχωρήσουν σε μία νέα δράση, σε αντιφασιστική παρέμβαση(με αφορμή την πολιτική δολοφονία του Π.Φύσσα), φορώντας αντιφασιστικά περιβραχιόνια κατά την διάρκεια της μαθητικής παρέλασης του εορτασμού της Ναυμαχίας του Ναβαρίνου (τοπική ετήσια εορτή στις 20 Οκτώβριου) .Με δεδομένη τη μεγάλη συμμετοχή του κόσμου και πολλών επισήμων στην τοπική εορτή, η δράση των μαθητών θα έχριζε επικοινωνιακής κάλυψης και προσοχής από τα τοπικά (και όχι μόνο)media, κινούμενοι εντός του νομικού πλαισίου, αφού αυτή η δράση δεν νοείται ως ποινικά κολάσιμη.

Οι δομές του νεοφασισμού Οι Έλληνες Πολίτες δεν ξεχνούν

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Από το 2008 με το κάψιμο της Ολυμπίας, της Πελοποννήσου και της Αθήνας έως σήμερα η χώρα υφίσταται μια συνεχή αποσταθεροποίηση. Αυτή έχει πολλούς υποκινητές, παίρνει διάφορες μορφές και φθάνει σε πολλά επίπεδα συγκρούσεων και έντασης. Ένα από αυτά είναι οι πιλοταρισμένες δολοφονίες και πυρπολήσεις.

Δυστυχώς οι άνθρωποι των θεσμών παρουσιάσθηκαν και παρουσιάζονται ανεπαρκείς στην πρόληψη, αποτροπή και διαχείριση αυτών των έκτακτων συνθηκών.

Η κρίση της χώρας προήλθε από την κρίση της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ και της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Είναι κρίση Πολιτική.

Η στιγμιαία μετατροπή ολιγάριθμων δεξιών και αριστερών ομάδων – πολλές φορές χρησιμοποίησα την λέξη γιάφκες – σε μαζικά πολιτικά κόμματα, χωρίς να είναι πολιτικά κόμματα, είναι έκφραση μιας μπλοκαρισμένης, παθολογικής παρά ελεύθερης, υγιούς και φυσιολογικής δημοκρατίας.

Ένα παράδειγμα αυτής της παθολογίας είναι η Χρυσή Αυγή. Η ατιμωρησία και συντήρηση των μιζοκομμάτων, είναι άλλο σύμπτωμα αυτής της πολιτικής παθολογίας. Έχω μιλήσει και γράψει για αυτά.

Μελετήστε όμως την προσχεδιασμένη αρχικά, προβολή της Χρυσής Αυγής και την επισημοποίηση της από την τηλεκρατία και θα βγάλετε πολλά συμπεράσματα. Π.χ. το επεισόδιο στην Πλατεία Χαλανδρίου και την προβολή του από την παρούσα εκεί τηλεκρατία. Πώς ήξεραν τι θα συμβεί; Οι Εισαγγελείς θα πρέπει να μελετήσουν αυτήν την περίοδο. Πολύ περισσότερο όμως, αυτά είναι ζητήματα μιας ελεύθερης, αληθινά Δημοκρατικής, Πολιτικής συζήτησης η οποία απουσιάζει από την χώρα.

ΜΠΡΕΧΤ ΓΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΜΠΕΡΤΟΛ ΜΠΡΕΧΤ

«Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια»).

«Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση όπου μπήκε τώρα ο καπιταλισμός, κι έτσι είναι κάτι το καινούργιο και παλιό μαζί. Ο καπιταλισμός στις φασιστικές χώρες υπάρχει πια μονάχα σαν φασισμός κι ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός. 

Πώς, λοιπόν, τώρα να πει κάποιος αντίπαλος του φασισμού την αλήθεια για το φασισμό όταν δε θέλει να πει τίποτα για τον καπιταλισμό, που τον προκαλεί; Πώς να 'χει η αλήθεια αυτή πραχτική σημασία; 

Αυτοί που είναι αντίπαλοι του φασισμού χωρίς να 'ναι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αυτοί που παραπονιούνται για τη βαρβαρότητα που αίτια τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν μ' ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους απ' τ' αρνί χωρίς όμως να σφαχτεί το αρνί. Θέλουν να φάνε το κρέας, να μη δουν όμως τα αίματα. Αυτοί θα ικανοποιηθούν αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του προτού φέρει το κρέας στο τραπέζι. Δεν είναι κατά των σχέσεων ιδιοκτησίας, που προκαλούν τη βαρβαρότητα, παρά μονάχα κατά της βαρβαρότητας, υψώνουν τη φωνή εναντίον της, κι αυτό το κάνουν από χώρες όπου κυριαρχούν οι ίδιες σχέσεις ιδιοκτησίας, όπου όμως οι χασάπηδες πλένουν ακόμα τα χέρια τους προτού φέρουν το κρέας στο τραπέζι.

Κάτι λείπει από το "κάδρο"

Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

Παρατήρηση πρώτη: To 1923 εκδηλώθηκε στο Μόναχο το λεγόμενο«πραξικόπημα της μπυραρίας». Ο Χίτλερ συνελήφθη αλλά παρότι οι νόμοι της (αστικής κοινοβουλευτικής) Δημοκρατίας της Βαϊμάρης προέβλεπαν ακόμα και την ποινή του θανάτου για το έγκλημά του, έμεινε στη φυλακή – σε υπερπολυτελές κελί - μόλις 8 μήνες, πλήρωσε 500 μάρκα πρόστιμο, και αφέθηκε ελεύθερος. Δέκα χρόνια αργότερα και αφού είχε αξιοποιήσει όλες τις νόμιμες διαδικασίες της(αστικής κοινοβουλευτικής) Δημοκρατίας της Βαιμάρης, ο Χίτλερ διορίστηκε Καγκελάριος.

Αν η ιστορική γνώση παρέχει στοιχειώδη πολιτική επίγνωση, τότε το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι: η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία κάθε άλλο παρά αποτελεί αδιαπέραστη ασφαλιστική δικλείδα απέναντι στον φασισμό.

Μήπως υπερβάλουμε;