ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ- ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΚΑΝΤΕΣ
ΜΙΚΡΟΛΥΚΕΙΑ: Μια ενδιαφέρουσα διάσταση της Γαλλικής εκπαιδευτική πολιτικής για την αντιμετώπιση της σχολικής διαρροής
Ένα πολύ έντονο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα είναι η σχολική διαρροή και η πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου (Early School Leaving). Σχολική διαρροή είναι η εγκατάλειψη μιας οποιασδήποτε βαθμίδας εκπαίδευσης ή τάξης, στην οποία έχει εισέλθει ο μαθητής, πριν την ολοκληρώσει. Βασικές παράμετροι του ορισμού είναι η σχολική βαθμίδα, η μονιμότητα της απομάκρυνσης, το χρονικό σημείο καταγραφής. Για να υπάρχει συγκρισιμότητα και ομοιογένεια των δεδομένων έχει εισαχθεί ο δείκτης για την Πρόωρη Εγκατάλειψη του Σχολείου (Π.Ε.Σ.) που περιλαμβάνει τους νέους 18-24 ετών, οι οποίοι έχουν ολοκληρώσει το πολύ, τον κατώτερο κύκλο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ISCED2) και βρίσκονται εκτός δομών εκπαίδευσης ή κατάρτισης. Στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2020 είναι να πέσει το ποσοστό του δείκτη Π.Ε.Σ. κάτω από το 10%. Στην Ελλάδα το 2015 είναι ήδη 9% κάτω από τον κοινοτικό μέσο όρο, αλλά με αυξητικές τάσεις, λόγω κρίσης.
Οι ευρωπαϊκές χώρες εφαρμόζουν ποικίλες πολιτικές προληπτικών μέτρων αντιμετώπισης της σχολικής διαρροής, της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου αλλά και της υποεπίδοσης. Θα μπορούσαμε να διακρίνουμε τρεις κατηγορίες εναλλακτικών προσεγγίσεων:
1. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΖΙ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δίνεται προτεραιότητα στη συνεργασία σχολείου και οικογένειας ( Αυστρία, Γερμανία, Ην. Βασίλειο, Ολλανδία, Ρωσία). Προωθούνται προγράμματα ενδυνάμωσης της οικογένειας και της γονεϊκής εμπλοκής και συμμετοχής, καθώς και ομαδικές συνεδρίες οικογενειών και παρακολούθηση από ειδικευμένο προσωπικό.
