Οι χαμηλοί μισθοί των εκπαιδευτικών θα βλάψουν την ποιότητα της διδασκαλίας, προειδοποιεί ο ΟΟΣΑ

«Αυτοί οι μη ανταγωνιστικοί μισθοί θα κάνουν πολύ πιο δύσκολο να προσελκύσουν τους καλύτερους υποψηφίους στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού»

Αρχείο φωτογραφιών. Getty Images

Η συνεχιζόμενη υποβάθμιση των μισθών των εκπαιδευτικών θα βλάψει την ποιότητα της σχολικής εκπαίδευσης στη Βρετανία, σύμφωνα με ένα από τα σπουδαιότερα εκπαιδευτικά στοιχεία του κόσμου.

Ο Αντρέας Σλίτσερ, επικεφαλής της εκπαίδευσης στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, δήλωσε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να συνεχίσει να διδάσκει ελκυστικό, προσθέτοντας: «Η ποιότητα της εκπαίδευσης δεν μπορεί ποτέ να υπερβεί την ποιότητα της διδασκαλίας».

Ο κ. Schleicher - ο οποίος κάποτε αποκαλείται "ο σημαντικότερος άνθρωπος" στον τομέα από τον πρώην Υπουργό Παιδείας Michael Gove επειδή τα δεδομένα του χρησιμοποιούνται για τη διαμόρφωση κυβερνητικής πολιτικής σε πολλές χώρες - μίλησε κατά την έναρξη της ετήσιας έκθεσης Εκπαίδευση σε μια ματιά .

Andreas Schleicher, επικεφαλής της εκπαίδευσης, ΟΟΣΑ: «να συνεχίσει να διδάσκει ελκυστική» (Getty)

Το έγγραφο επισημαίνει ένα «σημαντικό μισθολογικό χάσμα» μεταξύ των εκπαιδευτικών και άλλων εργαζομένων με παρόμοια ειδίκευση σε όλες τις 34 χώρες - τις περισσότερες από τις οποίες βρίσκονται στη Δυτική Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική - του ΟΟΣΑ.

"Αυτοί οι μη ανταγωνιστικοί μισθοί θα κάνουν πολύ πιο δύσκολο να προσελκύσουν τους καλύτερους υποψηφίους στο επάγγελμα του διδακτικού προσωπικού", αναφέρει η έκθεση.

Τα στοιχεία της έκθεσης δείχνουν ότι η Αγγλία και η Σκωτία ανήκαν σε πέντε χώρες όπου οι μισθοί μειώθηκαν κατά περισσότερο από 5 τοις εκατό μεταξύ 2008 και 2013. Μόνο η Ελλάδα και η Ουγγαρία επέβαλαν υψηλότερες περικοπές αμοιβών. Κατά μέσο όρο, οι μισθοί εμφάνισαν ελαφρά άνοδο σε πραγματικούς όρους σε ολόκληρο τον ΟΟΣΑ.

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ! ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ!!!

ΠΗΓΗ: Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Εσύ δεν είσαι ο δάσκαλος; Εσύ θα βρεις τη λύση στο πρόβλημα της τάξης σου

Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της θητείας μας, εμείς οι εκπαιδευτικοί ερχόμαστε αντιμέτωποι με τμήματα «δύσκολα» ή «προβληματικά» όπως φορές αποκαλούνται. Τμήματα που κανένας συνάδελφος στο σχολείο που υπηρετούμε δεν θέλει να αναλάβει. «Τυχαία» αυτά τα τμήματα μένουν πάντα τελευταία όταν γίνεται η κατανομή των τάξεων στην αρχή της χρονιάς.

Έτσι, όταν κάποιος εκπαιδευτικός έρχεται να διδάξει για πρώτη φορά σε ένα σχολείο, είναι πολύ πιθανόν να αναλάβει ένα τέτοιο τμήμα το οποίο θα έχει μείνει επειδή κανείς άλλος δεν θα έχει θελήσει να το αναλάβει. Βέβαια, αν και ελάχιστες, υπάρχουν περιπτώσεις έμπειρων συναδέλφων  που προθυμοποιούνται να αναμετρηθούν με δύσκολες καταστάσεις χωρίς να φοβούνται το ενδεχόμενο της «αποτυχίας». Συνάδελφοι που βάζουν ως προτεραιότητα το καλό όλης της σχολικής μονάδας και όχι της προσωπικής τους άνεσης.

Αφού κάποιος «καινούριος» αναλάβει ένα τέτοιο τμήμα αρχίζει να ακούει διάφορα σχόλια και συμβουλές είτε από παλιούς συναδέλφους, είτε κι από τον διευθυντή/ντρια της σχολικής μονάδας. Σχόλια όπως : «Πρόσεχε», «Είναι ιδιαίτερη η κατάσταση σε αυτό το τμήμα», ή «υπάρχουν ειδικές περιπτώσεις σε αυτό το τμήμα». Ακόμα θα σου δώσουν πληροφορίες για το τι έκανε ή ακόμη και τι έπαθε ο προηγούμενος δάσκαλος. Ίσως και συμβουλές για το πως πρέπει να κάνεις τη δουλειά σου για να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες που θα προκύψουν.

Η.. ΠΙΚΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Οι εκπαιδευτικοί ανάμεσα στη «γήρανση» και τις συνταξιοδοτικές ανατροπές

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ι. Συνταξιοδοτικό και Δημόσια Εκπαίδευση

Τα τελευταία μνημονιακά χρόνια και με την φυγή εκπαιδευτικών από τα σχολεία –πέρα από την φυσιολογική συνταξιοδότηση- και στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπως και στην πρωτοβάθμια, κάθε σχολικό έτος αυξάνει ο μέσος όρος ηλικίας των μονίμων και αναπληρωτών σχεδόν κατά ένα έτος κάθε χρόνο. Το φαινόμενο αυτό αποτελεί την λεγόμενη «γήρανση των εκπαιδευτικών», η οποία έχει ήδη φτάσει σε οριακό σημείο ακόμη και για τους αναπληρωτές! Οι δε μόνιμοι, λόγω των συνεχών μειώσεων των συντάξεων και των απαιτήσεων για ιατρικές και νοσηλευτικές δαπάνες, βρίσκονται «δέσμιοι» ανάμεσα στη «Σκύλα» της παράτασης συνταξιοδότησης (όσων ακόμα έχουν δικαίωμα πριν τα 67 έτη ηλικίας (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 2016) και την «Χάρυβδη» των υπερβολικών δυσκολιών λόγω των αντιεκπαιδευτικών απορρυθμίσεων και αναδιαρθρώσεων του σχολείου.

Στον επόμενο χάρτη [(ΝΤΟΥΛΑΣ, Η μέση ηλικία καθηγητών στην Ευρώπη, 2016)]  βλέπουμε την καταγραφή της μέσης ηλικίας καθηγητών στην Ευρώπη σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat με στοιχεία πριν το 2016!

Η Ελλάδα με μ.ό. όλων των ειδικοτήτων, μονίμων και αναπληρωτών ανήκει στη 2η χειρότερη ομάδα χωρών, «έτοιμη» να περάσει στην τελευταία θέση.

Η βασικές αιτίες είναι αφενός η έλλειψη μονίμων και αναγκαίων διορισμών και αφετέρου η συνεχής πορεία συρρίκνωσης του δημόσιου σχολείου, με κύρια αιτία τις συγχωνεύσεις τάξεων σ’ όλες τις βαθμίδες, τομέων και ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ και στην ειδική αγωγή, συγχωνεύσεις σχολείων (το 2011, ενώ έχουν σχεδιαστεί κι άλλες το 2018), αύξηση του διδ. ωραρίου στη δευτεροβάθμια κατά μ.ό. 2/20, δηλαδή 10%, μείωση του αναλυτικού ωρολογίου προγράμματος στα Γυμνάσια (σχεδιάζονται και για τη Λυκειακή βαθμίδα). Κοντά σ’ αυτές προστίθενται κι άλλα μικρότερα εργαλεία (όπως η συρρίκνωση στα ξενόγλωσσα τμήματα, η αφαίρεση διδ. ωρών από τους υπευθύνους εργαστηρίων, κλπ).  (ΝΤΟΥΛΑΣ, ΕΦΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΦΑΓΟΥΡΑ, 2017) Φυσικά οφείλουμε να προσθέσουμε και σταδιακά την επί πλέον αύξηση της μνημονιακής υπογεννητικότητας και φυγής μέρους των αλλοδαπών μαθητών.

ΕΙΣΑΙ ΑΝΕΡΓΟΣ; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΗ...

Πασχίζουν να μας πείσουν διάφοροι ότι ο βασικός φταίχτης για την ανεργία είναι οι ίδιοι οι άνεργοι και οι άνεργες.

Αυτή η μετατόπιση της ευθύνης από τις κυβερνήσεις και το κράτος προς την εργαζόμενη και άνεργη νεολαία καταρακώνει μια ολόκληρη γενιά.

"Μην κοιτάς τι συμβαίνει γύρω σου, μην κοιτάς τι κάνει η κυβέρνηση κοίτα τι κάνεις εσύ για τον εαυτό σου" είναι το μόττο που μας αντιμετωπίζει εμμονικά σαν άτομα που δεν προσπαθούν και δεν θέλουν να δουλέψουν.

Ξαφνικά η αντικειμενικά υπαρκτή και στατιστικά αποτυπωμένη ανεργία δεν παίζει κανένα ρόλο. Το ότι πας να δουλέψεις και σε αντιμετωπίζουν σαν σκουπίδι δίνοντας σου ένα χαρτζιλίκι επίσης.

Εμείς λέμε λοιπόν ότι άνεργοι και άνεργες μπορεί να είμαστε.

Βλάκες όμως όχι. Ούτε ένοχοι/ες.

Ούτε μόνοι ούτε μόνες!

#g400 #ergnews #zoikaioxiepiviosi

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΑΝΑΠΗΡΩΤΩΝ

ΚΛΙΚ στην εικόνα

ΟΟΣΑ: Οι Έλληνες πρώτοι σε ώρες εργασίας στην Ευρώπη

ISSARAPONG SUYA / EYEEM VIA GETTY IMAGES

Τα νέα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Organization for Economic Cooperation and Development) που καταγράφει την εργασία σε 35 μέλη του από τον «δυτικό κόσμο» όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε τα πιο προηγμένα σε οικονομικούς όρους, κράτη, δείχνουν ότι η Ελλάδα είναι στην κορυφή των ευρωπαϊκών κρατών με τον μέσο Έλληνα να δουλεύει 2.035 ώρες το χρόνο. Στον αντίποδα, οι Γερμανοί εργάζονται μόλις 1.363 ώρες.

Στις ΗΠΑ, οι εργαζόμενοι εργάζονται 1.783 ώρες το χρόνο, και έρχονται στο μέσο της κατάταξης.

Ενδιαφέρον στοιχείο είναι πως στη χώρα μας το 11% της εργασίας είναι μερικής απασχόλησης, ενώ στην κορυφή της σχετικής λίστας είναι η Ολλανδία με 37,7%, και ακολουθεί η Ελβετία με 27% και η Αυστραλία με 25,9%.

Οι αυτοαπασχολούμενοι στη χώρα μας ανέρχονται στο 34,1% της συνολικής εργασιακής απασχόλησης, με την Ελλάδα να είναι στη δεύτερη θέση πίσω από την Κολομβία όπου η αυτοαπασχόληση ανεβαίνει στο 51,3%.

Λιγότερες ώρες, μεγαλύτερη παραγωγή

Όπως δείχνουν τα στοιχεία του OECD, η Γερμανία καταφέρνει να έρχεται πρώτη σε παραγωγή, με τους Γερμανούς εργαζόμενους να είναι 27% πιο παραγωγικοί από τους Βρετανούς που δουλεύουν περίπου 1.680 ώρες το έτος.

Η σύλληψη της δασκάλας, το μέγεθος της σανίδας και ο αμερικάνικος εκπαιδευτικός μεσαίωνας.

 Εκτύπωση

της Αιμιλίας Τσαγκαράτου 

Το γύρο του κόσμου έκανε μέσω του διαδικτύου η εικόνα της σύλληψης της DeyshiaHargrave, δασκάλας στην κομητεία Vermillion της πολιτείας της Λουιζιάνας των ΗΠΑ στις 8 Ιανουαρίου, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Σχολικού Συμβουλίου της περιοχής. Οι κατηγορίες ήταν «η παραμονή της σε συγκέντρωση μετά από απαγόρευση» και «αντίσταση κατά της αρχής». Το «έγκλημά» της ήταν ότι διαμαρτυρήθηκε για την απόφαση του Συμβουλίου να αυξήσει το μισθό του υπεύθυνου των σχολείων της εν λόγω περιοχής (superintendent) Jerome Puyau κατά 38.000 δολάρια ετησίως, φτάνοντας έτσι τα 148.00 δολάρια! «Όταν παίρνει αύξηση ένα υπεύθυνος σχολείων ή οποιοσδήποτε άλλος σε ηγετική θέση, αυτό είναι ένα χαστούκι στο πρόσωπο όλων των εκπαιδευτικών, των εργαζόμενων στις καντίνες των σχολείων μας και όλου του βοηθητικού προσωπικού, τη στιγμή που όλοι εμείς δεν έχουμε πάρει αύξηση τα τελευταία δέκα χρόνια. Που θα τα βρείτε όλα αυτά τα χρήματα; Στην πραγματικότητα θα τα πάρετε από τις τσέπες των εκπαιδευτικών». Αυτή ήταν η δήλωσή της που εξόργισε τον Puyau και κάλεσε τον αστυνομικό να την απομακρύνει με τη βία από την αίθουσα της συνεδρίασης. Ο πρόεδρος του σχολικού συμβουλίου Fontana δήλωσε προκλητικά μετά το περιστατικό ότι «όλοι θέλουν να πάρουν το μέρος της καημένης της γυναικούλας που την πέταξαν έξω. Εκείνη όμως έκανε την επιλογή της. Θα μπορούσε να είχε βγει έξω ήσυχα, και τίποτε από όλα αυτή δεν θα είχε συμβεί»!!!

Οι «τεμπέληδες» Έλληνες είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι στην Ευρώπη

Με βάση στοιχεία του ΟΟΣΑ

Eιδικά στην αρχή της κρίσης το στερεότυπο των «τεμπέληδων» Ελλήνων ευνοήθηκε πολύ από μερίδα του ευρωπαϊκού και δη του γερμανικού Τύπου.

Οι Έλληνες συνεχίζουν, ωστόσο, να είναι πιο σκληρά εργαζόμενοι Ευρωπαίοι, σύμφωνα με το παρακάτω διάγραμμα, που δημοσίευσε στη σελίδα του ο ΟΟΣΑ.

Σύμφωνα λοιπόν με στοιχεία του ΟΟΣΑ του 2015, οι Έλληνες είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι στην Ευρώπη, καθώς το 11,2% των εργαζομένων δουλεύουν 60 ή και περισσότερες ώρες την εβδομάδα στο κύριο επάγγελμα που ασκούν.

Σε χειρότερη μοίρα από τους Έλληνες είναι μόνο οι εργαζόμενοι κατά σειρά σε Νότια Αφρική, Ινδία, Ινδονησία, Μεξικό, Κόστα Ρίκα, Κολομβία, Νότια Κορέα και Τουρκία.

tvxs.gr

Σκέψεις με αφορμή τα προαπαιτούμενα και ένα σχόλιο για το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα και το ζήτημα της απεργίας.

Του Βασίλη Ασημακόπουλου

Συνοψίζοντας...
Η χώρα το 2010, μεσούσης της κρίσης του διεθνοποιημένου καπιταλισμού και της επεκτεινόμενης παγκόσμιας αστάθειας λόγω αποσταθεροποίησης του αποεδαφοποιημένου χρηματιστικού κεφαλαίου και του διασυνδεμένου τραπεζικού συστήματος, αντιμετώπισε κρίση δανεισμού του δημοσίου χρέους, σ’ έναν άγριο οικονομικό πόλεμο με οξυμένες τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, με όλα τα χαρακτηριστικά της πειρατίας στις σύγχρονες συνθήκες. Η τότε κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου είχε κατά βάση τρεις επιλογές: 1). Να διαπραγματευθεί υπό την -πραγματική- απειλή παύσης πληρωμών όταν το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους ήταν στις γαλλογερμανικές τράπεζες και το εφαρμοστέο δίκαιο ελληνικό (αυτό που έκανε πράξη ο Ελ. Βενιζέλος το 1932), 2). Να πραγματοποιήσει κούρεμα στις καταθέσεις των εγχώριων τραπεζών, όταν υπήρχαν 220 δις ευρώ καταθέσεις, με κριτήριο αναλογικότητας, προκειμένου να πληρώσει μέρος του χρέους ή να προχωρήσει σε μια μορφή αναγκαστικού εσωτερικού δανεισμού. 3). Να εντάξει τη χώρα σε μια μορφή διεθνούς οικονομικού ελέγχου, μέσα από μια διεθνική δομή που θα δημιουργούνταν. 

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Η αλήθεια για την κρίση και το χρέος

Γράφει ο Τάκης Παπακωνσταντινόπουλος.

Ποιοι ευθύνονται για την κατάντια της ελληνικής οικονομίας ή για να ακριβολογούμε ποιοι «τα έφαγαν» σύμφωνα με τον πρώην υπουργό Θ. Πάγκαλο;

Ας δούμε αρχικά την “ιστορική” δήλωση του εμπνευστή της περίφημης ατάκας, που χαρακτηρίστηκε ατάκα της δεκαετίας, Θ. Πάγκαλου για πολλά χρόνια υπουργού και κορυφαίου στελέχους του ΠΑΣΟΚ:

«Η απάντηση εις την κατακραυγή που υπάρχει εναντίον του πολιτικού προσωπικού της χώρας "πώς τα φάγατε τα λεφτά", που μας ρωτάει ο κόσμος είναι αυτή: Σας διορίσαμε. Τα φάγαμε όλοι μαζί. Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής» (Θεόδωρος Πάγκαλος, Βουλή, 21.09.2010).

Αυτή η κυνική δήλωση δεν έγινε σε μια φάση κρίσης συνείδησης και επιθυμίας αυτοκριτικής και αληθινής μεταμέλειας γιατί κάτι τέτοιο δεν αποδείχτηκε από τις επεξηγήσεις που έδωσε και την πολιτική στάση που τηρεί μέχρι σήμερα.

Η δήλωση έγινε για να μεταθέσει τις ευθύνες αλλού στους «κοπρίτες», όπως αποκάλεσε τους δημόσιους υπάλληλους, και να φορτώσει στα παιδιά, τους γονείς τους -που έστω κόντρα στην συλλογική και διεκδικητική συνείδηση που έπρεπε να είχαν, υπέκυψαν στον εκβιασμό και στην ανάγκη για μια “θέση στον ήλιο”- ίση ευθύνη με αυτούς που ασκούσαν πολιτική στο βούρκο της ρουσφετολογίας, της διαφθοράς και της αναξιοκρατίας.

Για να στηρίξουν την προπαγάνδα τους συνεπικουρούμενοι από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, που είναι στην πλειοψηφία τους τα ΜΜΕ, επέλεξαν τους δημόσιους υπάλληλους σαν κύριους υπεύθυνους για την διόγκωση του χρέους, τα εκατομμύρια των κοπριτών που έλεγαν.

Τελικά η απογραφή έδειξε λιγότερο από 700.000 δημόσιους υπάλληλους εκ των οποίων οι 300.000 δουλεύουν στην εκπαίδευση και την υγεία που λειτουργούν αναμφίβολα με σημαντικές ελλείψεις, ενώ κοντά στους 150.000 δουλεύουν στα σώματα ασφαλείας ή είναι κληρικοί.

Το ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα επί του συνόλου των εργαζομένων είναι περί το 11%, από τα χαμηλότερα της Ευρώπης. Οι δαπάνες για την μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων είναι της τάξης του 9% επί του ΑΕΠ και είναι μικρότερες από της Γαλλίας και της Φινλανδίας (13%), της Σουηδίας και της Δανίας (15%).

Συνδικαλιστικός νόμος και απεργία

Παλιός διάλογος σε νέες ανάγκες

Του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου από την Ρήξη φ. 139

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ απέσυρε, για να επαναφέρει εν ευθέτω χρόνω και να ψηφιστεί, τροποποίηση του συνδικαλιστικού νόμου, με την οποία, για την κήρυξη απεργίας απαιτείται το 50% των ταμειακώς εντάξει μελών των πρωτοβάθμιων σωματείων.

Το δικαίωμα στην απεργία και η απεργία η ίδια, ως βιωματική και συμβολική τελετουργία του εργατικού κινήματος, είναι μια ουσιαστική παρακαταθήκη των εργαζομένων. Εγγράφεται στις ηρωικές στιγμές των ανθρώπων να διεκδικούν το δίκιο τους και οποιαδήποτε ενοχοποίηση και συκοφαντία τους αποτελεί διαγραφή της μνήμης τους και των συλλογικών αγώνων για αντίσταση και δημιουργία καλύτερων συνθηκών ζωής.

Σαφέστατα όμως, η αλλοτρίωση και ο εκφυλισμός του συνδικαλισμού στην Ελλάδα ακολούθησε την πολιτισμική παρακμή, την πολιτική απάθεια και την κοινωνική αμνησία της αξιοποίησης του συλλογικού μόχθου για ένα καλύτερο αύριο.

Η Φιέστα

Του Αντώνη Παπαντωνίου

Άλλη μια απάτη ολοκληρώθηκε σήμερα 14-12-2017 με την 24ωρη Απεργία που….κήρυξαν οι γνωστοί Επαναστάτες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.  διεκδικώντας  το δικαίωμα στην Απεργία και άλλα τινά. Δεν μας είπαν όμως σε ποιόν στρέφουν  τα «πυρά» τους, σε ποιόν απευθύνονται.  Δεν μας είπαν τίποτα για το ποιοί είναι εκείνοι οι οποίοι έχουν δημιουργήσει  τα προβλήματα ύπαρξης ενός ολόκληρου Λαού. Μας είπαν μόνον ότι «σήμερα έχουμε Απεργία».

Στην προσπάθειά τους αυτή να μας πείσουν για τις αγωνιστικές τους διαθέσεις  ήρθαν βεβαίως και οι  γνωστοί Επαναστάτες  του ΠΑΜΕ καί τινων άλλων Επαναστατικών Δυνάμεων  έτσι ώστε να υπερασπιστούν με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τα συμφέροντα των Εργαζομένων. Ποιος είναι αυτός ο τρόπος;; Μα η 24ωρη Απεργία. Ξέρετε δεν επιτρέπεται να κουραστούν  τα στρατευμένα τους νειάτα και γηρατειά  για να μπορούν να έρθουν πάλι σε λίγους μήνες, δεδομένου ότι ο δρόμος θα είναι πολύ μακρύς! Ξέρετε πιστεύω πια πως γίνεται η δουλειά. Οι δωσίλογοι θα ψηφίζουν τα διάφορα καλούδια μέσα στον «Ναό της Δημοκρατίας» οι Πολιτικοί τους Εκπρόσωποι θα διαφωνούν και δεν θα ψηφίζουν, αλλά θα παραμένουν μέσα για να δίνουν τη «Μάχη από μέσα». Ποτέ απ έξω γιατί βλέπετε Χειμώνας τώρα και έχει και κρύο και μην αρπάξουμε και καμιά «πούντα»….

Όμως για να σοβαρευτούμε και λίγο  για να δούμε την κοροιδία και την εξαπάτηση  του Λαού που επιχειρούνται με ιδιαίτερη θρασύτητα.

Πωλείται Πατρίς

Πωλείται μετά των ασημικών της, μετά των υποδομών της, μετά της περιουσίας των παιδιών της….

Σε τελευταία ανάλυση όλοι εμείς προς πώληση είμαστε: Είτε ως μετανάστες στο εξωτερικό, στις χώρες των δανειστών, είτε ως μετανάστες στην ίδια μας την πατρίδα! Ανέστιοι, απάτριδες,  δούλοι του παγκοσμιοποιημένου καθεστώτος των ελεύθερων Αγορών είναι οι μετανάστες;  Έτσι μας θέλουν! Χωρίς βιός, χωρίς εργασιακά, κοινωνικά, πολιτικά δικαιώματα! Θα τους κάνουμε τη χάρη; Θα τους αφήσουμε; Θα τους παραδώσουμε το μέλλον μας, τα παιδιά μας;

Αρκούν οι επετειακές απεργίες που προκηρύσσουν οι ηγεσίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας;

Προφανώς όχι! Είναι όμως η ευκαιρία να εκφράσουμε την αντίθεση και τη θέση μας! Την οργή, αλλά και τη δύναμή μας! Ευκαιρία που μπορούμε είτε να την αφήσουμε ανεκμετάλλευτη, είτε να την αξιοποιήσουμε στον αγώνα! ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ!

Το καινούργιο «success story», αυτό της αριστερής κυβέρνησης περιλαμβάνει:

Κωδικοποιούν το Μνημόνιο!

Πρωτοφανής δέσμευση της κυβέρνησης στα πλαίσια της γ’ αξιολόγησης!

Μια πρωτοφανή σε σκληρότητα δέσμευση ανέλαβε, μεταξύ των άλλων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τη «Συμφωνία του Χίλτον» στις 3 Δεκεμβρίου 2017 για την τρίτη αξιολόγηση.

Στόχος της κυβέρνησης και των δανειστών είναι να εμποδίσουν κάθε επόμενη κυβέρνηση να τροποποιήσει ή να καταργήσει τις μνημονιακές εργασιακές και συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις!

Σύμφωνα λοιπόν με το κείμενο της Συμφωνίας που κυκλοφόρησε στην αγγλική («Supplemental Memorandum of Understanding: Greece, Third Review of the ESM Programme, DRAFT-3 December 2017») chapter 4.1, p.25, η κυβέρνηση ανέλαβε τη δέσμευση (ως προαπαιτούμενο-«prior action») μέχρι τον Μάιο του 2018 να έχει συντάξει και ψηφίσει Κώδικα Εργατικής Νομοθεσίας και Κώδικα Εργασιακών Κανονιστικών Ρυθμίσεων, οι οποίοι θα περιέχουν όλες τις ουσιαστικές και κανονιστικές εργασιακές ρυθμίσεις των Μνημονίων!

Έτσι, ενώ η κυβέρνηση και τα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη διατυμπανίζουν σε όλους τους τόνους την έξοδο από το Μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018, τρεις μήνες νωρίτερα, δηλαδή τον Μάιο του 2018, θα πρέπει να συντάξει και να ψηφίσει το νέο Εργατικό Κώδικα που θα ισχύει για πολλές δεκαετίες!!

Είναι όντως η αποθέωση του εμπαιγμού του λαού μας!

Ιδού η ρύθμιση στα αγγλικά

(chapter 4.1, page 25)

«Simplification of labour legislation. Existing labour laws will be streamlined and rationalized through the codification into a Labour Law Code and a Code of Labour Regulatory Provisions. In line with the dedicated technical support project which was launched in June 2017 as a prior action, the first draft of the Labour Law Code will be delivered by May 2018.»

Ιδού η δέσμευση της κυβέρνησης στα ελληνικά

(κεφ. 4.1, σελίδα 25)

«Απλούστευση της Εργατικής Νομοθεσίας. Οι υπάρχουσες εργατικές νομοθεσίες θα εξορθολογιστούν μέσω της κωδικοποίησης σε Κώδικα Εργατικού Δικαίου και Κώδικα Εργασιακών Ρυθμίσεων. Σύμφωνα με το σχέδιο τεχνικής υποστήριξης που ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2017 ως προηγούμενη δράση, το πρώτο σχέδιο του Κώδικα Εργατικού Δικαίου θα παραδοθεί μέχρι τον Μάιο του 2018.»

Η ΕΝΥΠΕΚΚ καλεί την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να μην διαπράξει ένα ακόμη έγκλημα σε βάρος του περήφανου λαού μας.

Public: Εργαζόμενοι δικαιώνονται για απλήρωτα 12ωρα χρόνων αλλά η είδηση χάνεται στις διαφημίσεις

Τύπωναν διπλά προγράμματα. Ένα με 8ωρα και 5ήμερο για την Επιθεώρηση Εργασίας και ένα με 12ωρα και 6ήμερο για τους εργαζομένους. Τα 12ωρα ξεκίνησαν με τη δικαιολογία της πλάτης στην εταιρεία για να μη χάσει κανείς τη δουλειά του και εξελίχθηκαν σε τιμωρία: «Δεν πιάσατε τον στόχο; 12ωρα όλοι». Ο συνάδελφος που μίλησε στην Επιθεώρηση Εργασίας απολύθηκε αμέσως. Η ελπίδα και η ανάγκη ήταν τα δεσμά των εργαζομένων των Public. Αλλά κάποια στιγμή κάποιοι δεν άντεξαν άλλο. Ενώθηκαν και κινήθηκαν δικαστικά, κερδίζοντας σε έναν πολύ άνισο αγώνα. Η εταιρεία, όμως, αρνείται πάλι να πληρώσει τα δεδουλευμένα τους και έτσι οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να μας μιλήσουν

Ρεπορτάζ της Τζένης Τσιροπούλου

https://www.thepressproject.gr

Η μαρτυρία του Γ.Ζ.*

Εργαζόμουν οκτώ χρόνια ως τεχνικός (στο service), αρχικά στα Multirama Καλαμάτας και έπειτα στα Public αφότου μετονομάστηκαν -πρόκειται για τον ίδιο όμιλο. Οι εργασιακές συνθήκες δεν ανταποκρίνονταν ποτέ σε αυτό που είχαμε υπογράψει.

Όταν ξεκίνησα στα Multirama, το 2005, η εταιρεία είχε προσλάβει αρκετό προσωπικό. Μόλις ένα-δυο χρόνια μετά, ξεκίνησαν οι απολύσεις παρόλο που πηγαίναμε καλά και πιάναμε τους στόχους. Στο service, ο στόχος μας ήταν συνήθως 3-4 χιλιάδες ευρώ τζίρο τον μήνα. Μείναμε, έτσι, πολύ λιγότεροι άνθρωποι για ένα κατάστημα 1.000 τετραγωνικών μέτρων που άνοιγε 9 το πρωί και έκλεινε 9 το βράδυ.

Τότε μας ζήτησαν να δουλεύουμε κάποια δωδεκάωρα. Δωδεκάωρα που δε δηλωνόντουσαν πουθενά. Υπήρχε ένα πρόγραμμα εργασίας που δηλωνόταν στην Επιθεώρηση Εργασίας και μας έδειχνε κανονικά με το ρεπό μας και το οκτάωρό μας και ένα διαφορετικό πρόγραμμα που το έβαζαν στον πίνακα ανακοίνωσης, το οποίο μας έδειχνε όλους να δουλεύουμε δωδεκάωρο. Στην αρχή ήταν μικρό το κακό, δηλαδή 2-3 δωδεκάωρα τη βδομάδα. Μετά, όμως, κατόπιν εντολής του Περιφερειακού (υπεύθυνος κάποιων καταστημάτων μαζί), αρχίσαμε τα φουλ δωδεκάωρα, τα οποία όσο περίεργο και να σου φανεί, κράτησαν τρία χρόνια. Τρία χρόνια εργαζόμασταν έξι μέρες, από τις 9 το πρωί έως τις 9 το βράδυ με ένα ρεπό τη βδομάδα, ενώ πληρωνόμασταν για οκτάωρο. Τότε πληρωνόμασταν γύρω στα 850 ευρώ και όταν πιάναμε τον στόχο, ο κάθε τεχνικός έπαιρνε ως bonus το 10% του εκάστοτε στόχου.

Η δικαιολογία για τα δωδεκάωρα ήταν ότι υπάρχει πρόβλημα και ότι πρέπει να βάλουμε πλάτη οι εργαζόμενοι για να μη χάσουμε τη δουλειά μας. Και από πλάτη έγινε απειλή: «Τι; Δεν πιάσατε τον στόχο σας; Όλοι δωδεκάωρα λοιπόν». 

Μια φορά μπήκαν κλέφτες και έκλεψαν μερικά Mac μέσα σε αλουμινόχαρτα για να μην χτυπήσει το αλάρμ. Εμείς το δηλώσαμε στον υπεύθυνο και του είπαμε να φωνάξει την αστυνομία γιατί την κλοπή την είχαν καταγράψει οι κάμερες του καταστήματος και υπήρχαν αποδείξεις. Η απάντηση που πήραμε ήταν «Δε θα φωνάξουμε κανέναν. Να προσέχατε. Από αύριο όλοι πάλι δωδεκάωρα» για τιμωρία.

Γ. Τσιτσιμπής: "Η «αθώα βάση» και οι «κακοί» συνδικαλιστές - Μια αντίφαση διπολικής διαταραχής"

Του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή

Είθισται αυτή την περίοδο να γίνονται αρκετές εκλογοαπολογιστικές διαδικασίες των συλλόγων, καθώς και γενικές συνελεύσεις.

Μόνιμη επωδός αυτών των συγκεντρώσεων οι βολές κατά των συνδικαλιστών, επί δικαίων και αδίκων. Καθημερινά, γινόμαστε μάρτυρες της αγανάκτησης του κόσμου προς αυτούς. Συχνά ακούμε για τις ευθύνες τους, για τις άδειες αίθουσες των συνελεύσεων, για τα προνόμιά τους, για … Ίσως, η κριτική αυτή να μην απέχει από την πραγματικότητα, αλλά σίγουρα δεν ταυτίζεται και μαζί της. 

Άλλωστε, οι συνδικαλιστές, είναι το αποτέλεσμα της επιλογής της «βάσης». Άρα είναι ο καθρέφτης της. Αυτή η «καλή» και «αθώα βάση», που ενώ διακρίνει το άστοχο αποτέλεσμα της επιλογής της δεν έχει το θάρρος να το παραδεχτεί και κυρίως να το αλλάξει.

Γιατί είναι «ηλίου φαεινότερο», ότι παρά τα τόσα χρόνια ταλαιπωρίας της από τους «ανάξιους», όπως διατείνεται, συνεχίζει και τους επιλέγει. Ενώ έχει το πλεονέκτημα, έστω του λιγότερου κακού, να δοκιμάσει αν όχι αλλαγή παρατάξεων τουλάχιστον αλλαγή προσώπων, αυτή, εκεί πεισματικά, παραμένει στα ίδια. Ενώ έχει δείγματα διαφορετικών πρακτικών, δεν λέει να αλλάξει περπατησιά. Ποιος της φταίει συνεπώς; Μήπως ψάχνει άλλοθι; Μήπως αναζητά αδιαλείπτως ευθύνες από τους άλλους; 

Η ελευθερία, όπως και η δημοκρατία, προϋποθέτουν ευθύνη. Προσωπική ευθύνη του καθενός μας. Το εύκολο είναι να μας επιβάλλουν οι άλλοι το τι να κάνουμε. Αλλά τότε παύει το αυτεξούσιο. Εθελόδουλοι, κατ’ επιλογήν, συνεπώς.

Κινητοποίηση στις 24 Νοέμβρη ενάντια στη φιέστα της «Black Friday»

Φωτό αρχείου

Με κεντρικό σύνθημα «Τα δικαιώματά μας δεν τα βγάζουμε στο “σφυρί”», ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας πραγματοποιεί κινητοποίηση την Παρασκευή 24 Νοέμβρη στις 12 μ. στο υπουργείο Εργασίας (Σταδίου 29), ενάντια στη φιέστα της «Black Friday» που οργανώνουν για ακόμη μια χρονιά οι μεγαλοεργοδότες του κλάδου την τελευταία Παρασκευή του Νοέμβρη. Κάλεσμα συμμετοχής στην κινητοποίηση απευθύνει και ο Σύνδεσμος Υπαλλήλων Εμπορικών Καταστημάτων και Ιδιωτικών Επιχειρήσεων Πειραιά.

Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας στην ανακοίνωσή του αναφέρει τα εξής:

«"Black Friday" οργανώνουν για ακόμα μια χρονιά οι μεγαλοεργοδότες του κλάδου την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου και οι εμποροϋπάλληλοι καλούνται να δουλέψουν 11ωρα και 12ωρα, να αλλάξουν τα ρεπό τους και να εργαστούν κάτω από καθεστώς έντονης πίεσης. Μια κατάσταση βέβαια που δεν διαφέρει από την καθημερινότητα που ζουν μέσα στα καταστήματα χιλιάδες εργαζόμενοι στο Εμπόριο.

Δεκάδες είναι οι καταγγελίες αυτές τις μέρες στο Σύλλογο Εμποροϋπάλληλων Αθήνας από συναδέλφους για τις απαιτήσεις των εργοδοτών μπροστά στη φιέστα της "Black Friday" και της προετοιμασίας για το εορταστικό ωράριο.

Πιο συγκεκριμένα, η εργοδοσία των "Public", "Κωτσόβολος", "Media Markt" έχουν τροποποιήσει όλα τα προγράμματα των εργαζομένων επιβάλλοντάς τους παραπάνω ώρες εργασίας, όχι μόνο την Παρασκευή 24 Νοέμβρη, αλλά και τις μέρες πριν και μετά από αυτή την ημερομηνία. Αντίστοιχες καταγγελίες έχουμε και για επιχειρήσεις μέσα σε εμπορικά κέντρα τύπου "Mall", "Attika", "McArthur Glen" και στην Ερμού.