«Πολεμοχαρής εθνικισμός», λοιπόν;……

του Νίκου Σταθόπουλου

Τύμπανα πολέμου, όλο και πιο δυνατά, όλο και πιο απειλητικά… με τη χώρα αλυσοδεμένη στο κρεβάτι μιας εγκληματικής κοινωνικοοικονομικής χειρουργικής, ο εφιάλτης μιας γενικής σύρραξης με την Τουρκία δεν είναι πια το «απίθανο» και το εξορκιστικά «μακρινό»… και καμιά «στρατηγική κατευνασμού» δε μπορεί να φρενάρει το γενιτσαρικό μένος του «Σουλτάνου» (κι αυτό έχει αποδειχθεί «πανηγυρικά», από το 1996…)…αντιθέτως, σε καταδικάζει στην ηττοπάθεια αλλά και στην επίταση της εξάρτησης από «προστάτες»…

…Κορυφώνοντας την ενορχήστρωση της πολεμικής τρομοκρατίας, ο αδίστακτος σουλτανίσκος του ισλαμοφασισμού, ντυμένος με στρατιωτική στολή, μίλησε ευθέως για «εδάφη που μας ανήκουν» και τα οποία για να προσαρτηθούν «θα πάρουμε πολλές ζωές»… ούτε ο Αδόλφος τέτοια σαφήνεια στην βαρβαρική πρόθεση! Ούτε ο Μωάμεθ ο «Πορθητής» τέτοια χυδαία απολίτιστη αλαζονεία μέσα στην Αγία Σοφία…

…Και δεδομένου ότι ήδη οι ένστολοι αφιονισμένοι της σύγχρονης Υψηλής Πύλης «δρουν» στα ανατολικά, ο κώδων κρούει για τα δυτικά, δηλαδή για την Ελλάδα… ο Νεοοθωμανισμός περνά από τη ρητορεία στις ενέργειες, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια διεθνείς συνθήκες, συνοριακά δεδομένα, κράτη, ηθική και λογική… η κατασκευή πυρηνικής εγκατάστασης δίπλα στην Ελλάδα, καθιστά την επέκταση εις βάρος μας ζωτική εγγύηση του ξεσαλωμένου μεγαλοκρατισμού…

…Με τον τόπο ρημαγμένο από τον μνημονιακό οδοστρωτήρα, με το λαό αιμόφυρτο στο καναβάτσο από την απίστευτη βία των «μεταρρυθμίσεων», με μια ψυχολογία που δίνει μάχη ακεραιότητας έναντι της απελπισίας: η έλευση της πολεμικής καταστροφής, αν ο μη γένοιτο συμβεί, «κλειδώνει» την τραγωδία… η γεωπολιτική θα συναντήσει την οικονομία σε ένα ραντεβού εθνικής καταβαράθρωσης… τουλάχιστον να σώσουμε την εδαφική μας ακεραιότητα! και μαζί της, την αξιοπρέπεια και το φιλότιμο, δημιουργώντας μια πρακτική ελπίδα αναγέννησης…

ΠΑΣΧΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΣΧΑ!!!

Πάντα στον κόσμο θα 'ρχεται Παρασκευή Μεγάλη

και κάποιος θα σταυρώνεται για να σωθούν οι άλλοι...

Ν.Γκάτσος

(φωτογραφία Τσε Γκεβάρα λίγο πριν τον εκτελέσουν...)

Του Νίκου Σταθόπουλου

"ΑΓΡΙΕΣ" ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ασχολούνται από το πρωί με αναλύσεις("επιστημονικές", προφανώς, μη μας πουν και "γύφτους"...) για το "αν υπήρξε Ανάσταση" και άλλα τέτοια!...αυτοί οι τύποι, κλειδωμένοι στην κοσμάρα τους, φιλοδοξούν να "ξυπνήσουν το λαό" και να "κάνουν επανάσταση"!....χωμένοι ως το λαιμό στον αστικό θετικισμό, καταποντισμένοι στην "επιστημονική" κοπτοραπτική του Διαφωτισμού, φανατικότεροι από τους αστούς φιλοσόφους, πρωτοπορούν στο να κοπούν οι ρίζες της λαϊκής συνείδησης...κάνουν ό, τι μπορούν για να σκέφτεται ο "πληβείος" με όρους τεχνολογίας και marketing......καμιά επαφή με το λαϊκό αίσθημα, αποξενωμένοι από το λαϊκό φαντασιακό, έρμαια της αστικής διανόησης...κανονικοί μαθητές του δυτικού καπιταλισμού, γελοιοποιούνται όλο και περισσότερο....

ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΟ ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΗ, πιο λυτρωτική, πιο ανατρεπτική λαϊκή διαδήλωση από την Περιφορά του Επιταφίου;...με αυτή την διαρκή συλλογική πράξη αντίστασης διασχίσαμε την Τουρκοκρατία, συντηρώντας ατόφιο το φρόνημα του Προσώπου μας...και σήμερα, παραμένει ο "τόπος" αμοιβαίας επαλήθευσης, το "άβατο" του αναγνωρισμού του Πλησίον, το ακατάλυτο μετερίζι της πάσχουσας και βαλλόμενης συνείδησής μας..η πιο ιερή και πολύτιμη Διαδήλωση της αφοσίωσης στη ζωή με ελεύθερο πρόσωπο...ΝΑΙ! μια "κηδεία" ύμνος στη ζωή από ένα λαό "αμόρφωτο και οπισθοδρομικό"!....ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!....

"MH MIΛΑΤΕ για τον Ιησού-Υιό Θεού, ΜΗ ΜΙΛΑΤΕ για τη λαϊκή ορθόδοξη παράδοση, ΜΗ ΜΙΛΑΤΕ για τη Βυζαντινή κληρονομιά..ΜΙΛΗΣΤΕ για "το τώρα", για το "ανθρώπινο και κοσμικό περιεχόμενο της χριστιανικής ηθικής"..."...δηλαδή : κάντε τον Ιησού, διαχειρίσιμο ηθικολόγο αναμορφωτή, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της κοινωνιολογίας...αφαιρέστε από τον άνθρωπο το μεταφυσικό βάθος, ώστε να ξεπέσει σε μετρήσιμο μέγεθος και λογιστική μονάδα με ελεγχόμενη τυπική νόηση...ξεριζώστε κάθε αίσθηση συνέχειας και ταυτότητας από το λαό, ώστε να χαμπαρίσει ότι είναι μια απλή απρόσωπη μάζα υπό την επιρροή των ιδεολογιών των thinktanks και των μεθοδευμένων επιρροών "της εποχής"...Ναι, αυτά προτείνουν διάφοροι δυστυχισμένοι τυχάρπαστοι εδώ μέσα...διάφοροι ημιμαθείς με ανίατη νεύρωση, που επιθυμούν ένα λαό πολτοποιημένο και άμορφο, κι έναν άνθρωπο "αυτόνομο" χωρίς ρίζες και αξίες από βάθος χρόνου και σταθερές...ας τους περιφρονήσουμε, ας τους αφήσουμε εκεί χαροκαμένους, να το παίζουν "κουλτούρα" σαρκάζοντας οτιδήποτε συνθέτει την ιστορική βάση και την πολιτισμική συνέχεια του τόπου...επειδή αυτοί είναι "κουρέλι" μέσα στην αποδόμηση, ας μην τους μοιάσουμε..με όλα μας τα λάθη, ας μην σεβαστούμε και λογαριάσουμε την αρρωστημένη τους τάση να παρασύρουν κι άλλους στο πνίξιμό τους...

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΕΤΑΞΕ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΣΕ ΑΤΜ ΣΤΗΝ ΚΑΡΠΑΘΟ!!!

Παρέμβαση στο μάθημα τον Θρησκευτικών στα σχολεία πραγματοποίησε η Ιερά Σύνοδος, κόβοντας από τη διδασκαλία τραγούδια του Άσιμου, της... Ριάνα, ένα παραμύθι και μια γελοιογραφία του Economist.

Συγκεκριμένα, ο αρμόδιος για το ζήτημα και εισηγητής στη χθεσινή Σύνοδο του Ιερατείου μητροπολίτης Ύδρας Εφραίμ, ανέφερε ότι από τα νέα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών κόπηκαν:

- Το ινδιάνικο παραδοσιακό παραμύθι "Ο Άνεμος", με θέμα τον «Άνεμο» που απήγαγε την όμορφη κόρη ενός ινδιάνου φυλάρχου.

- Οι στίχοι από το "Ο Μπαγάσας" του Νικόλα Άσιμου (Ρε μπαγάσα, περνάς καλά εκεί πάνω…)

- Η "Συννεφούλα", του Σαββόπουλου

- Το τραγούδι "Umbrella" της Ριάνα

-Και μια γελοιογραφία του Economist που απεικόνιζε ένα πεδίο μάχης, ερείπια, νεκρούς και έναν επιζώντα που αναφέρει: "Όλα ξεκίνησαν με μια διαφωνία ποιανού ο Θεός ήταν πιο ειρηνικός, καλοσυνάτος και συγχωρητικός"

Την ίδια στιγμή για πρώτη φορά στην Κάρπαθο είδαμε να γίνεται ολόκληρη εκδήλωση και αγιασμός σε ΑΤΜ και συγκεκριμένα σε μηχανήματα της Τράπεζα Πειραιώς. 

Εύστοχος στο σχόλιό του ο διαδικτυακός φίλος Νίκος Σταθόπουλος:

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ με Σαββόπουλο και 'Ασιμο;...τα ύστερα του κόσμου..." τσιρίζουν τα "φυτά" του θεουσισμού....κι ο Χριστός τρωγόπινε με τελώνες και έκανε πλακίτσες με λεγεωνάριους....γιατί η δική του "αφόρμηση" δεν είχε την προκατάληψη του εξουσιαστή αλλά το πάθος της καθολικής λύτρωσης, και γιατί ο λόγος του ήταν σε δραματική ανταπόκριση βάθους με την αληθινή ζωή...ο Χριστός δεν φοβόταν τη ζωή..τη ζωή και τις ποικιλίες των αντινομιών και αντιφάσεών της τη φοβούνται μόνο οι πνευματικοί και ψυχικοί τύραννοι των ανθρώπων...ο Χριστός της καρδιάς μας θα είναι πάντα ο "Μπαγάσας" με την μοναχική Κιθάρα-Σταυρό μέσα στην αιώνια "Παράγκα" αυτής της εθνικής παρακμής....τα Αφεντικά της "πίστης" τον εξόρισαν στα πιο απόκοσμα σύννεφα, και τώρα δικαιολογημένα φοβούνται μια Συννεφούλα.....

Ο ΑΝΕΜΟΣ (ΙΝΔΙΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ)

Νικόλας Άσιμος Μπαγάσας

ΠΗΓΗ- Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ο λαός θα ξαναπροσκυνήσει τη χάρη του……

του Νίκου Σταθόπουλου

«Προσκυνώ τη χάρη σου, λαέ μου…», μας τίναζε στα ουράνια ο στίχος, μας φόρτιζε με την αγάπη της αφιέρωσης σε ένα Πρόσωπο λατρεμένο, που χρέος ήταν να το υπηρετούμε…

Αλλά, σήμερα… πού; σε ποιες ξενιτιές στοίχειωσε αυτό το Πρόσωπο; Γιατί μένουν έρημες οι πλατείες των πολιτικών ραντεβού; Γιατί «περνούν» χωρίς λαϊκή αντίσταση οι βουλές της Βελκουλέσκου, που κατεδαφίζουν το έθνος και εξαθλιώνουν την κοινωνία;….

Το εύκολο «ανάθεμα» στρέφεται κατά του ίδιου του «λαού»… μα αυτή η λέξη δεν αντιπροσωπεύει κάτι το ενιαίο και ομοιογενές, ούτε κοινωνικά (δηλαδή, ως προς τη διαστρωμάτωση, άρα και την συνείδηση και τα συμφέροντα) ούτε άμεσα ανθρώπινα… σημασία έχει να προσδιορίζεις τα ενοποιητικά ζητήματα και να τα προωθείς σε ενοποιητική γλώσσα…

Ποτέ δεν υπήρχε «λαός»: απλώς ο κοινωνικός διαφορισμός ήταν απλούστερος, πιο σχηματικός και πιο πολωμένος, με όρους δυσχερούς επιβίωσης για το αδικημένο κομμάτι… και η ιστορία μας, από την Τουρκοκρατία και μετά, μια ιστορία εξάρτησης και υποτελειών, μια ιστορία εθνικών αγώνων...
και καταστροφών, δημιουργούσε μια ενότητα εθνικής αναφοράς, και αυτό αποτυπωνόταν στη σημασία «λαός», με την έννοια του «εθνικού σώματος»… αυτή η διαπλοκή σημασιοδότησε ειδικά τον «λαό» στα μέρη μας… στη Δύση, και το εθνικό και το κοινωνικό/ταξικό εννοούνται αλλιώς… στην Ελλάδα, το εθνικό ποτέ δεν ήταν κατακτητικό και το κοινωνικό ποτέ δεν ήταν αυστηρά οριοθετημένο με όρους καθαρής μαρξιστικής ανάλυσης… οι ίδιοι, που μέμφονται τη χρήση της έννοιας «λαός», υποβάλλουν τη θολούρα του όρου για να «σπρώξουν» άσφαιρες αισθηματολογίες…

Οι κοινωνικές εξελίξεις, από το 70 και μετά, καθόρισαν νέες συγκροτήσεις των κοινωνικών ομάδων, οι οποίες πλέον διαμορφώνονται σε ένα καινούργιο περιβάλλον, με χρώμα κοσμοπολίτικο, με πνεύμα αεθνικού νεοκαπιταλισμού… και, επίσης, διαμορφώνονται, δεκαετίες τώρα, με κουλτούρα καπιταλιστικού πραγματισμού και συνείδηση συναινετικού καταναλωτισμού…. φευ! ο «εκσυγχρονισμός» δεν είναι «πολιτική προοπτική» αλλά ρέουσα πολυεπίπεδη κοινωνική διαδικασία…

Δεν είναι ο «λαός» που ξέραμε, με στέρεο πατριωτισμό και ιστορική μνήμη, με φιλότιμο και πίστη, με «πολιτισμό γειτονιάς» και συμμετοχική διάθεση… νέοι καιροί, νέα ήθη, νέοι «λαοί»… η νεοαστική μαζική ιδεολογία του παγκοσμιοποιημένου Κεφαλαίου και της Τεχνολογίας, έχει διαβρώσει τους ανθρώπους του «λαού», τους έχει μεταλλάξει, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η κοινωνική καταπίεση και η εθνική εξάρτηση έχουν πάψει να υπάρχουν… βιώνονται, όμως, με διαφορετικό τρόπο και ένταση και προσλαμβάνουσες…

Τεχνική συμφωνία» και αριστερός οργουελισμός…

Του Νίκου Σταθόπουλου

Η «τεχνική συμφωνία» επικυρώθηκε ξημερώματα της 2 του Μάη…την επαύριο της «εργατικής Πρωτομαγιάς» ολοκληρώθηκε η νέα αριστερή επίκυψη στους «Θεσμούς»…από το «τιμημένη εργατιά» στο άκαρδο και προδοτικό «στον Καιάδα εργατιά»…επιστρέφοντας στο αβέβαιο σπίτι τους, οι ταξικοί περιπατητές της «εργατικής επετείου», εκεί, δίπλα στο Κεφάλαιο του Μαρξ και τον Επιτάφιο του Ρίτσου, βρήκαν, σε αρωματικό φάκελο, τον βαρύ λογαριασμό…ενώ «γιόρταζαν», κάποιοι μαστόρευαν την κάσα της ζωής τους….πάντα οι νεκροθάφτες είχαν χιούμορ!….

Αχ αυτή η αξιομελέτητη μανία της Αριστεράς να επινοεί σημειολογίες!…το θρυλικό διεκδικητικό τρίπτυχο, απολιθωμένο πια σε εκνευριστικές φωτογραφίες «μαζικών κινητοποιήσεων», έγινε απλούστατα : μείωση του αφορολόγητου κατά 35%, περικοπή των συντάξεων έως και 19%, κατάργηση του κρατικού βέτο στις ομαδικές απολύσεις, δρομολόγηση γενίκευσης της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας….η πιο βίαιη και βαθιά «αναδιάρθρωση» στην ευρωπαϊκή ιστορία, υπό την διοικητική εποπτεία της Αριστεράς…της Αριστεράς των «Οικονομικών Πανεπιστημίων» και των «φιλοσοφικών σπουδών»…

Και λες και το κάνουν επίτηδες!…να εφαρμόζουν την οργουελική διαστροφή με έναν «cool» και ειρωνικό κυνισμό άνευ προηγουμένου…ξέρετε πόσα εγκλήματα μπορεί να δικαιολογήσει ο «ανώτερος σκοπός»;…στον απόηχο της «εργατικής αποθέωσης», η οργανωμένη γενοκτονία του «κόσμου της βιοπάλης»….τάχα, ανόητοι, «χαβαλέδες» ή χυδαίοι;….

Το «1789» ξόφλησε, αλλά οι «Αβράκωτοι» ζουν……

του Νίκου Σταθόπουλου

Η Γαλλία γέρασε, σαν ιδέα και πρότυπο και εμπειρία… είναι μια κακόφημη γριά που (υποχρεώνεται να) ψάχνει Προέδρους στις λίστες του Ρότσιλντ και χάνει θεότυφλα το βάθος των εννοιών πασχίζοντας να καταλάβει τη θυγατέρα της παρακμής της, τη Μ. Λεπέν…

Γέρασε, μαζί με μια Επανάσταση που θεμελίωσε εφιαλτική αποικιοκρατία και εισβολές και πολτοποιήσεις λαών, και κατέλαβε τα φέουδα για να τα ανοικοδομήσει ως Χρηματιστήρια από τα οποία παρήχθη η σύγχρονη νεοφεουδαρχία του Νεοφιλελευθερισμού…

Γέρασε, μαζί με μια Δημοκρατία που κατέληξε σε διαρκή «έκτακτη ανάγκη» εν ονόματι της «τρομοκρατικής απειλής» αλλά στην αλήθεια για να σωθεί από τα εκατομμύρια των νέων «κοινωνικών απόβλητων» που ξέρασε η παγκοσμιοποίηση (…ξεχάσατε τις «ολονυχτίες αγρύπνιας»;… ξέρετε πόσο εύκολα γίνονται αυτές εμπρησμοί των νεκρών πόλεων;)… όταν οι σοσιαλιστικές δυνάμεις ασφαλείας ξεφτιλίζονται από «μοναχικούς λύκους» του ισλαμοφασισμού (που ξεγέννησε με καισαρική ο νέος ιμπεριαλισμός), αυτό σημαίνει ότι η δημοκρατία σου έχει αποτύχει διότι ο λαός σου δεν προστατεύει πλέον αυτή τη δημοκρατία που τη νιώθει να τα έχει προδώσει όλα…

ΑΣ ΜΕΙΝΟΥΜΕ "ΑΦΕΛΕΙΣ", "ΠΡΩΤΟΓΟΝΟΙ", "ΑΠΛΟΪΚΟΙ"

του Νίκου Σταθόπουλου

ΑΣ ΜΕΙΝΟΥΜΕ "ΑΦΕΛΕΙΣ", "ΠΡΩΤΟΓΟΝΟΙ", "ΑΠΛΟΪΚΟΙ", με τις παραδοσιακές ευχές και τα παμπάλαια έθιμα, με τη "ρηχότητα" της "μη ορθολογικής" συγκίνησης, με το πλεονάζον "αγαπητιλίκι" τσουγκρίζοντας το κόκκινο αυγό, με τα "λιπαρά" της οβελιακής παράδοσης..Ας μείνουμε φανατικά πρωτόπλαστοι, διαρκείς σε έναν κόσμο που διαλύεται τρέχοντας ξέφρενα χωρίς λόγο κυνηγώντας ένα "κέρδος" με προορισμό το εμβαδόν του τάφου...Ας μείνουμε έτσι "ακίνητοι", με την "ακινησία" που τους τρομάζει τους Αφέντες γιατί αυτοί ξέρουν καλά ότι είναι η άλλη όψη της Κίνησης που δε "μασάει" από Γολγοθάδες γιατί η "πρόοδός" της είναι η Ανάσταση..Ναι, αυτή η ανένδοτη "ακινησία" της ελπίδας που αντιστέκεται σε έναν φωταγωγημένο κόσμο που έχει συνθηκολογήσει....'Ετσι μαγικά "αδρανείς" αλλά διαρκώς ετοιμοπόλεμοι για τα πραγματικά και τα νοερά οδοφράγματα που τρέμουν όπως ο διάολος το λιβάνι...Θανάτω θάνατον πατήσας!κι όποιος δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει....

ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ // ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΕΝΘΥΜΗΣΗ

«… Πίσω από τα συρματένια πυκνόπλεχτα καφάσια του γυναικωνίτη λάμπανε μύρια φώτα, οι λαμπάδες οι αναστάσιμες στων γυναικών τα χέρια. Και καθώς από πίσω από τα δίχτυα του καφασιού τα σχήματα συγχύζονται μισοδειγμένα, μισοκρυμμένα, τα κορμιά ορθώνονται λαμπάδες, οι λαμπάδες γέρνανε σαν τα κορμιά, τα μάτια λάμπανε και τα φώτα γυαλίζανε σα ματιές, εγώ μέσα σ’ εκείνο το λαμπριάτικο ανακάτωμα δεν ξάνοιξα τίποτε άλλο παρά την Ευανθούλα του Αλέγρα του ψαρά –είταν η ίδια, είταν το φάντασμά της; το ίδιο κάνει– με το ουρανί της φόρεμα, την κρεμεζιά της πόλκα, τη δόξα μιας αγίας γύρω στα μαλλιά της, τη “στρογγυλοφέγγαρη φωτοχυσία” στο πρόσωπό της, με τη λαμπάδα στο ένα της χέρι και στο άλλο της χέρι με κάτι –πώς να το πώ;– με κάτι ανείπωτο που μου ένευε, που με καλούσε, μου μιλούσε, μου φώναζε, μου τραγουδούσε, κάτι που αγωνίζονταν να συμπληρώση και κάποια άλλα φτερά να δώση στη λυρική την πρόσκληση του λειτουργού από την Ωραία Πύλη προς δικαίους και αμαρτωλούς για το ξεφάντωμα το αναστάσιμο».