Μέτωπο κατά των ελίτ ή εμφύλιος; (1)

Έκδοση PDF εκτυπώσιμη

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Στον απόηχο του τραγικού θανάτου μέλους της ευρύτερης Αριστεράς στα χέρια οπαδών της ΧΑ, έγραφα, στο κατασυκοφαντημένο από κάποιους στην «Αριστερά» άρθρο της 22/9, «είναι κάλλιστα πιθανό ότι η ΧΑ θα μπορούσε να αποτελέσει ένα τέλειο περισπασμό από τον πραγματικό φασιστικό κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε: την ολοκλήρωση της οικονομικής καταστροφής των λαϊκών στρωμάτων στα χέρια της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) και της ντόπιας ελίτ. Ένα περισπασμό που, στην ανάγκη, θα μπορούσαν να τον εξωθήσουν ακόμη και στα όρια του εμφυλίου πολέμου». Δυστυχώς, η ζοφερή αυτή πρόβλεψη ήδη άρχισε να υλοποιείται, με την στυγερή εκτέλεση εν ψυχρώ δύο μελών της ΧΑ από εγκληματίες πιστολέρο, που τα ΜΜΕ αποδίδουν σε αριστερή «τρομοκρατική» οργάνωση.

Ιστορικά, η αριστερή «τρομοκρατία» στην μεταπολεμική Ευρώπη, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, από την 17Ν μέχρι την Γερμανική RAF, στοχοποιούσε βασικά την εξουσία, δηλαδή τις ελίτ και τα όργανά της, και μόνο κατ' εξαίρεση μέλη ακροδεξιών οργανώσεων, π.χ. στην Ιταλία λόγω της μεγάλης, ιστορικά, δύναμης του νεοφασιστικού κινήματος. Η μόνη, επομένως, δικαιολογία που θα μπορούσε να δοθεί από μια πραγματικά αριστερή οργάνωση για παρόμοιες στυγερές δολοφονίες θα ήταν αν τα μέλη της ΧΑ αποτελούσαν μέλη παρακρατικής οργάνωσης στην υπηρεσία των ελίτ, όπως π.χ. η Καρφίτσα, μολονότι ακόμη και τότε θα ήταν βέβαια κτηνωδία η εν ψυχρώ εκτέλεση εκτελεστικών οργάνων από το «λούμπεν», (π.χ. Γκοτζαμάνης), αντί για την εκτέλεση των πραγματικών φορέων της εξουσίας.

«Τους ξέρω»!

Δεν πρόκειται για «πολιτική πράξη». Είναι στυγνή δολοφονία. Δεν πρόκειται για «κινηματική δράση». Είναι μαφιόζικη δράση. Δεν πρόκειται για «ένοπλη πρωτοπορία». Είναι συνδικάτο εγκλήματος. Δεν πρόκειται για «αγωνιστές». Είναι το λούμπεν (παρα-κρατικό;) κατακάθι. Δεν πρόκειται για «επαναστάτες». Είναι προβοκάτορες.

Δεν ξέρω αν οι δολοφόνοι που διέπραξαν το στυγνό έγκλημα στο Νέο Ηράκλειο έδρασαν «επαγγελματικά» ή «ερασιτεχνικά». Αλλά «τους ξέρω»! Ξέρω ότι πρόκειται για αποβράσματα. Δεν ξέρω ποια είναι τα φυσικά πρόσωπα όσων οργάνωσαν, καθοδήγησαν και εκτέλεσαν το έγκλημα. Αλλά «τους ξέρω»! Ξέρω ότι πρόκειται για σεσημασμένους πολιτικούς προβοκάτορες (ή μήπως και προβο-πράκτορες;) που το αντίστοιχό τους μόνο στους χώρους του υποκόσμου και του παρακράτους μπορεί να εντοπιστεί.

Τα πολιτικά δεδομένα

1) Ήδη από τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, υπάρχει τεράστια εμπειρία για τον ατελέσφορο είτε ταυτόχρονα για τον «πεμπτοφαλλαγγίτικο» ενάντια στο λαϊκό κίνημα ρόλο της λεγόμενης ατομικής τρομοκρατίας.

2) Η ατομική τρομοκρατία και το πολιτικό έγκλημα δεν υπήρξαν ποτέ επιλογή δράσης του επαναστατικού, του εργατικού, του λαϊκού κινήματος.

3) Οι φορείς της ατομικής τρομοκρατίας - και ειδικότερα της βαφτισμένης από τους νονούς της κατεστημένης σκέψης σαν δήθεν «αριστερή τρομοκρατία» - όσες φορές δεν πιάστηκαν στα πράσα να λειτουργούν ως κατασκευάσματα, ως ενεργούμενα και ως διασυνδεδεμένα παρακλάδια των υπηρεσιών του κράτους της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και της καταστολής του λαού, αποδείχτηκε ότι αποτέλεσαν τους καλύτερους «συμπαίχτες» αυτού του κράτους και συνέχισαν να υπάρχουν παίζοντας το ρόλο των «χρήσιμων ηλιθίων» στην υπηρεσία του συστήματος που υποτίθεται ότι «πολεμούσαν». 

Είναι καταγεγραμμένη πλέον η ιστορική γνώση για το σκοτεινό ρόλο των συγκεκριμένων ομάδων στη μεταπολεμική Ευρώπη. Ακόμα κι αν δεν είχαν εξαχθεί ασφαλή πολιτικά συμπεράσματα και δεν είχε σωρευτεί πλήθος πληροφοριών και στοιχείων για τις πολυπλόκαμες σχέσεις αυτών των ομάδων με κέντρα και υπηρεσίες της κρατικής τρομοκρατίας - από την εποχή κιόλας του Νετσάγεφ και της τσαρικής Οχράνα - θα αρκούσε, να τεθούν μερικά πολύ απλά ερωτήματα και να απαντηθούν με βάση την απλή, την κοινή (και τόσο σοφή) λογική, ώστε να υπάρξει μια ασφαλής εκτίμηση ως προς το τι στοχεύουν και για το πού θέλουν εξ αντικειμένου να οδηγήσουν τα πράγματα τα αθύρματα με τα κουμπούρια, σαν αυτά που έδρασαν την Παρασκευή.

Ποιος ωφελείται;

28 Οκτώβρη 1940, 2011 και 2013

​ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

​​Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (3 Νοεμβρίου 2013) 

Έκδοση PDF εκτυπώσιμη

Πριν δύο χρόνια ακριβώς, η εφημερίδα αυτή περιέγραφε ως εξής την λαϊκή μίνι-εξέγερση με αφορμή τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου: «Σε διαδηλώσεις κατά της κυβερνητικής πολιτικής των Μνημονίων και του στραγγαλισμού της κοινωνίας, μετατράπηκαν οι παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, στις περισσότερες πόλεις της χώρας. Αποκορύφωμα, η ματαίωση της μεγάλης στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη, μετά την εισβολή χιλιάδων διαδηλωτών στο χώρο της λεωφόρου Μεγάλου Αλεξάνδρου, και η αποχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια, υπό τις αποδοκιμασίες πολλών συγκεντρωμένων!» H φετινή όμως επέτειος γιορτάστηκε ανενόχλητα στη Θεσσαλονίκη και ο ίδιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έκανε και την αξιομνημόνευτη δήλωση : «ο ελληνικός λαός… αυτό που έπρεπε να δώσει, το έδωσε»!

Όμως, στην αντίστοιχη θέση, ένας άλλος Πρόεδρος, ο Olafur Ragnar Grimmsonτης Ισλανδίας, αρνήθηκε να υπογράψει το αντίστοιχο μνημόνιο που ψήφισε η Βουλή (που δεν συγκρινόταν σε αγριότητα με τα Ελληνικά μνημόνια) για να ξεπεραστεί η χρεοκοπία του τραπεζικού συστήματος που ξέσπασε το 2008. Δηλαδή, ένα νόμο που θα μετέφερε τα βάρη της χρεοκοπίας όχι βέβαια στους Τραπεζίτες που ήταν οι άμεσα ωφελημένοι της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης στην οποία είχαν ενσωματώσει την οικονομία, αλλά στα λαϊκά στρώματα που απλώς είχαν εισπράξει κάποια ψίχουλα από το τραπέζι. Κάτι που πολύ θυμίζει την Ελληνική περίπτωση όπου η ενσωμάτωσή μας στην παγκοσμιοποίηση, μέσω της ένταξης στην ΕΕ, μετέφερε τα βάρη της διαρθρωτικής κρίσης, την οποία ενέτεινε η ένταξη αυτή και κατέστρεψε την παραγωγική δομή της χώρας, όχι βέβαια στουςωφελημένους από αυτή, αλλά στα θύματά της.

Χαρακτηριστικά, όταν δημοσιογράφοι ρώτησαν πριν μερικούς μήνες τον Ισλανδό Πρόεδρο πώς τόλμησε να οδηγήσει την Ισλανδία σε μια μίνι-επανάσταση κατά της Νέας Διεθνούς Τάξης (ΝΔΤ), η απάντησή του (που θάφτηκε βέβαια από τα ΜΜΕ της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) ήταν διαφωτιστική: «Ήμασταν αρκετά σώφρονες να μην ακολουθήσουμε τις επικρατούσες ορθοδοξίες τα τελευταία 30 χρόνια στον δυτικό χρηματοπιστωτικό κόσμο. Υιοθετήσαμε ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίου, αφήσαμε τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν, παρείχαμε στήριξη στα φτωχά στρώματα και απορρίψαμε τα μέτρα λιτότητας που βλέπετε παντού στην Ευρώπη.»

Ανακοίνωση Άρδην: Οι τρομοκράτες συμπληρώνουν και δικαιολογούν τη Χρυσή Αυγή

Η δολοφονία των δύο νεαρών μελών της Χρυσής Αυγής, στο Νέο Ηράκλειο, είναι όχι μόνο μια εγκληματική ενέργεια φασιστικού χαρακτήρα  –εν ψυχρώ δολοφονία με χαριστική βολή στα θύματα– αλλά αποκτά τεράστια πολιτική σημασία  στη σημερινή πολιτική συγκυρία.

Οι ανεγκέφαλοι δολοφόνοι του Νέου Ηρακλείου ήρθαν να συμπληρώσουν το σκηνικό. Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκαν αυτά που εμείς τονίζουμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια, πως η τρομοκρατία και η βία, που εμφανίζεται με αριστερό ή αντιεξουσιαστικό προσωπείο στη μεταπολιτευτική περίοδο, συμβάλλει στη φασιστικοποίηση και αυταρχικοποίηση του κράτους και στην ανάπτυξη των ναζιστικών και φασιστικών ομάδων.

Όταν η Χρυσή Αυγή είχε δολοφονήσει τον Παύλο Φύσσα, είχαμε καταγγείλει εκείνους που την χρησιμοποιούσαν για να διχάσουν και πάλι τους Έλληνες σε αριστερούς και δεξιούς. Και είχαμε τονίσει πως ο μόνος τρόπος για να αποτύχει το εμφυλιοπολεμικό εγχείρημα ήταν η εξάλειψη και η καταδίκη του ναζισμού.

Η συγκεκριμένη ενέργεια, εξάλλου, αποτελεί βούτυρο στο ψωμί της Χρυσής Αυγής. Έρχεται κατά κάποιον τρόπο να την ξεπλύνει από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, από την αγανάκτηση που προκάλεσε σε όλη την ελληνική κοινωνία και την απομόνωση στην οποία καταδικάστηκε. Μετά από αυτή τη δολοφονία, η Χρυσή Αυγή, από αποτρόπαιος θύτης, μεταβάλλεται σε θύμα. Είναι προφανές δε, τη στιγμή που συνεχίζεται η ανάκριση για τη Χ.Α., πως πολύ δύσκολα πλέον θα πάρουν τον δρόμο της φυλακής οι ένοχοι και, αντίστροφα, θα πολλαπλασιαστούν οι πιέσεις για να πέσει στα μαλακά η Χ.Α.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, ένα μεγάλο μέρος του κόσμου και της κοινής γνώμης χαρακτήρισε από την αρχή τη δολοφονία ως προβοκάτσια, με την πολύ απλή και προφανή σκέψη πως αυτουργός δεν μπορεί παρά να είναι εκείνος τον οποίο συμφέρει αυτή η ενέργεια. Και προφανώς συμφέρει τη Χ.Α., αλλά όχι μόνο ή κυρίως  αυτήν.

Η δολοφονία, η Κυβέρνηση, τα ΜΜΕ και κάτι παράξενες συμπτώσεις...

Με αφορμή τη δολοφονία των δυο μελών της Χρυσής Αυγής αλλά κυρίως με αφορμή όσα λέγονται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και από διάφορους "ετοιμόλογους" κύκλους για το γεγονός αναδημοσιεύουμε ένα προφητικό άρθρο του Θανάση Λεκάτη το οποίο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ριζοσπάστης στις 16/10/2013. Αξίζει να το διαβάσετε

Κάτι παράξενες συμπτώσεις...

Μια φράση που είχε χρησιμοποιηθεί από αστικά επιτελεία το 2002, τη φράση «δεν τελείωσε με τη "17Ν" η τρομοκρατία», ανέσυρε και επανέλαβε χτες ο υπουργός Δημόσιας Τάξης. Την ώρα που έκανε τη σχετική δήλωση κυκλοφορούσε στα περίπτερα εφημερίδα με πρώτο τίτλο «Επιστρέφει ο εφιάλτης της τρομοκρατίας». Αφορμή μια ανακοίνωση της Αστυνομίας ότι ταυτοποίησε αποτύπωμα που είχε βρεθεί σε μια ληστεία, με τον Ν. Μαζιώτη, που κατά την Αστυνομία είναι ο «υπ' αριθμόν ένα τρομοκράτης». Τέτοια σύμπτωση; Η τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται;

Λίγες μέρες πριν είχε δοθεί στη δημοσιότητα κείμενο του Μαζιώτη, του επικεφαλής του αυτοαποκαλούμενου Επαναστατικού Αγώνα, η ύποπτη δράση του οποίου αναδείχθηκε χρήσιμη σε διάφορες υπηρεσίες για την αναπαραγωγή της «τρομοκρατολαγνείας», που αντικειμενικά τροφοδοτεί την κρατική καταστολή ενάντια στο εργατικό, λαϊκό κίνημα. Ο Μαζιώτης λίγους μήνες πριν είχε εξαφανιστεί ενώ ήταν υπό την άμεση εποπτεία της Αστυνομίας. Προκαλεί πάντως ερωτήματα πώς έγινε αυτό... Αλλά γιατί ξαφνικά με δεδομένη την υπόθεση της Χρυσής Αυγής εμφανίζουν ξανά την «τρομοκρατία»; Γιατί ξαφνικά ανοίγεται από την κυβέρνηση και τους κρατικούς θεσμούς τέτοιο ζήτημα; Διαρροές για την ώρα γίνονται με τον πλέον επίσημο τρόπο: Είχαν, λέει, το αποτύπωμά του από τον Ιούλη, αλλά το ταυτοποίησαν μόλις τώρα, αφού, βέβαια, πρώτα ο ίδιος βγήκε και δήλωσε «είμαι εδώ». Μετράγανε, λένε, τις ληστείες και καταλάβαιναν ότι κάτι συμβαίνει, αλλά τις θυμήθηκαν όλες μαζί τώρα. Βλέπουν, λένε, ότι ο κοινωνικοπολιτικός περίγυρος μυρίζει μπαρούτι... Ολα αυτά σε συνθήκες που με αφορμή την εγκληματική δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής συντηρείται η θεωρία των άκρων, ενώ πληθαίνουν οι σκέψεις για ενίσχυση του κατασταλτικού νομικού οπλοστασίου. Τι συμβαίνει λοιπόν;

Η Ελλάδα... ΗΠΑκούει

 1.   Πριν λίγες μέρες ο στρατηγός Κιθ Αλεξάντερ, ο διευθυντής της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, της περιβόητης NSA, παραδέχτηκε ότι το ευαγές ίδρυμα του οποίου προΐσταται διενεργεί εκτεταμένες παρακολουθήσεις και υποκλοπές. Εντούτοις, σε μια απόπειρα να δικαιολογηθεί, πρόσθεσε ότι η πρακτική αυτή ακολουθείται από… ανάγκη και όχι από χόμπυ. Η NSA – δήλωσε χαρακτηριστικά – «δεν διασκεδάζει καθημερινά ακούγοντας συζητήσεις»…

  Αντιθέτως, ο κ.Πάγκαλος δήλωσε ότι εκείνος… διασκέδαζε όταν η ΕΥΠ «παρακολουθούσε» τους Αμερικανούς πρεσβευτές: «(…) μερικές φορές ήταν πολύ διασκεδαστικό να ακούω τον Αμερικανό πρέσβη να λέει στο συνάδελφό του στην Άγκυρα ή σε κάποιον από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κλπ, κλπ», ήταν τα λόγια του κ.Πάγκαλου.

 Η παρατήρηση που έχουμε να κάνουμε είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο διασκεδάζει κανείς είναι προσδιοριστικός της προσωπικότητάς του. Εν πάση περιπτώσει, ο καθείς και τα «γούστα» του.

Αλλά έχουμε και μερικές απορίες. Για παράδειγμα:

  Αν, όντως, επί Παγκάλου στο υπουργείο Εξωτερικών, η ΕΥΠ… «παρακολουθούσε» τους Αμερικανούς πρεσβευτές, μήπως τους «παρακολουθούσε» και την περίοδο της υπόθεσης Οτσαλάν; Κι αν ναι, τα όσα άκουγε ο κ.Πάγκαλος να λένε οι πρεσβευτές των ΗΠΑ (για την υπόθεση Οτσαλάν), πώς του φαίνονταν; Ήταν αρκούντως «διασκεδαστικά»;… Μήπως οι υποκλοπές στις συνδιαλέξεις των Αμερικανών γίνονταν και την περίοδο των Ιμίων; Κι αν ναι, τα όσα άκουγε ο κ.Πάγκαλος να λένε οι πρεσβευτές των ΗΠΑ (για την υπόθεση των Ιμίων), του φαίνονταν κι εκείνα «διασκεδαστικά»;… Μήπως οι υποκλοπές στις συνδιαλέξεις ξένων πρεσβευτών γίνονταν και την περίοδο που ο κ.Πάγκαλος είπε εκείνο το περίφημο «συγγνώμη» προς τους Γερμανούς, παίρνοντας πίσω προηγούμενες λεβέντικες δηλώσεις του για τη Γερμανία;  Κι αν ναι, τα όσα άκουγε ο κ.Πάγκαλος να λένε οι πρεσβευτές της Γερμανίας (για τη «συγγνώμη» του), του φαίνονταν κι εκείνα «διασκεδαστικά»; Η μήπως την εποχή του κ.Παγκάλου, η ΕΥΠ ειδικευόταν σε «παρακολουθήσεις» μόνο των Αμερικανών πρεσβευτών, κι έτσι ο κ.Πάγκαλος έχασε την ευκαιρία να «διασκεδάσει», να φτιάξει το κέφι του, ακούγοντας  τους Γερμανούς πρεσβευτές να συνομιλούν (για το «συγγνώμη» του);…    

Προσοχή! Διχασμός!

Οι γραμμές αυτές γράφηκαν περίπου μια ώρα μετά το χθεσινόδολοφονικό χτύπημα κατά των μελών της Χρυσής Αυγής κι ενώ ακόμα οι πληροφορίες για το γεγονός έφθαναν στα γραφεία της Real News. Συνεπώς, διαβάζοντας εσείς σήμερα αυτό το κείμενο θα γνωρίζετε περισσότερα εις ό,τι αφορά τις εξελίξεις. Θεώρησα όμως -επιτρέψτε μου το πρώτο πρόσωπο- απαραίτητο να γράψω, όχι εν θερμώ, αλλά

όσον πιο νηφάλια μπορώ κάποιες πρώτες σκέψεις για την πολιτική και ηθική πλευρά του πράγματος, όπως εκ πρώτης όψεως φαίνεται.

Εν πρώτοις η στήλη εκφράζει τα συλληπητήριά της στους οικείουςκαι τους φίλους των δύο παιδιών που έχασαν τόσο άδικα τη ζωή τους. Θρηνώ και πενθώ.

Αυτό το χτύπημα εναντίον των νεαρών παιδιών, είτε μελών, είτε οπαδών ή φίλων της Χρυσής Αυγής, είναι ένα φασιστικό χτύπημα. Αυτοί που το διέπραξαν, εκτελεστές και δολοφόνοι, είναι φασίστες, ό,τι άλλο κι αν νομίζουν ή δηλώνουν ότι είναι. Διότι μόνον οι φασίστες νομίζουν ότι είναι θεοί που αποφασίζουν ποιος ζει ή ποιος πεθαίνει, όπως έκανε η 17 Νοέμβρη στο παρελθόν και η Χρυσή Αυγή προσφάτως.

Αυτοί που νομίζουν ότι μπορεί να είναι τιμωροί, κάτι σέχτες μέχτες ή οποιουδήποτε άλλου τύπου κουκουλοφόροι και μπάχαλοι, απ’ τη στιγμή που σηκώνουν το όπλο και παίρνουν μια ανθρώπινη ζωή είναι φασισταράδες του κερατά και τίποτε άλλο.

Σε βλέπω, σ’ ακούω

(Επενδυτής, 2/11/2013) 

Την ώρα που πληκτρολογώ αυτά τα γράμματα, αυτές τις φράσεις, όσο κοντοστέκομαι στις λέξεις, σβήνω τη μια και ψάχνω άλλη, ένας γιγαντιαίος σέρβερ που δεν ξέρω πού ακριβώς βρίσκεται -υποθέτω κάπου στη Silicon Valley- καταγράφει κι αποθηκεύει κάθε δισταγμό και κάθε αποφασιστική μου κίνηση. Εφόσον το laptop μου είναι συνεχώς online και κάθε λίγο ανατρέχω στις μηχανές αναζήτησης για να ψάξω μια πληροφορία, να στείλω ή να πάρω ένα μήνυμα, να χαζέψω, να λύσω ένα Sudoku ή να κρυφοκοιτάξω μια τσόντα, ό,τι κάνω με τα μάτια και τα χέρια μεταξύ οθόνης και πληκτρολογίου απομνημονεύεται σε έναν τεράστιο ψηφιακό εγκέφαλο. Δεν είναι βέβαιο ότι οι πληροφορίες που διαθέτει αυτός ο «Μεγάλος Αδελφός» για μένα ή για καθένα από τους 2,5 δισεκατομμύρια χρήστες του Διαδίκτυου θα του είναι ποτέ χρήσιμες. Αλλά έχει όλες τις δυνατότητες να τις χρησιμοποιήσει κάποια στιγμή εις βάρος μου και εις βάρος οποιουδήποτε. Το ίδιο συμβαίνει με τους περίπου 6 δισεκατομμύρια χρήστες κινητών και σταθερών τηλεφώνων, το 85% του παγκόσμιου πληθυσμού, οι συνομιλίες των οποίων μπορούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να καταγραφούν, να αποθηκευτούν, να απομαγνητοφωνηθούν και να χρησιμοποιηθούν εναντίον τους, αν παραστεί ανάγκη.

Είναι κοινό μυστικό ότι οι ιδιωτικές ή κρατικές υπηρεσίες παροχής ψηφιακών επικοινωνιών έχουν τα τεχνολογικά μέσα να το κάνουν. Έχουν επίσης το νομικό πρόσχημα να το κάνουν, χάρη σε σειρά νομοθετημάτων που θεσπίστηκαν εν ονόματι της δημόσιας ασφάλειας ή της αντιτρομοκρατίας (ιδιαίτερα μετά το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους). Και κατά κανόνα έχουν και τη συναίνεσή μας να το κάνουν. Άλλοτε με τη μορφή της φαρδιάς πλατιάς υπογραφής μας στα συμβόλαια σύνδεσης που υπογράφουμε χωρίς να διαβάσουμε, κι άλλοτε με την αθώα κι ανυποψίαστη συμβολή μας στην «αναβάθμιση» των υπηρεσιών που μας παρέχουν οι μηχανές αναζήτησης, οι εταιρείες εξυπηρέτησης ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, οι εταιρείες παροχής λειτουργικών συστημάτων και τα social media.

«Αντιφασίστες»…

Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

Ο κ.Σαμαράς, κατά την ομιλία του (11/10/2013) στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ, μιλώντας για τις εξελίξεις γύρω από τη Χρυσή Αυγή, είπε:

«Φάνηκε, δηλαδή,  ότι υπάρχει  ήδη επαρκές νομικό οπλοστάσιο από τη Δημοκρατία μας που επιτρέπει στην Πολιτεία να την προστατέψει τη Δημοκρατία και να προστατέψει και τη δημοκρατική νομιμότητα. Εκείνο που έλειπε ήταν η πολιτική βούληση»!

Πρόκειται για συγκλονιστική ομολογία.

Ώστε λοιπόν, όλο αυτόν τον καιρό δεν είναι ότι «δεν ήξεραν». Το κράτος και η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά και του κ. Δένδια δεν είναι ότι «είχαν άγνοια» για τον εγκληματικό χαρακτήρα των χιτλερικών αποβρασμάτων, ούτε ότι τους έλειπε το νομικό οπλοστάσιο. Δεν είναι ότι «αγνοούσαν» τα 281 περιστατικά ρατσιστικής και εγκληματικής βίας που έχουν καταγραφεί από το 2012 και στα οποία εμπλέκεται η Χρυσή Αυγή. Δεν είναι ότι «αγνοούσαν» ποιός κρυβόταν πίσω από την επίθεση εναντίον των μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα. Δεν ήταν το αίμα του παλικαριού που δολοφονήθηκε στο Κερατσίνι που τους «άνοιξε τα μάτια». Δεν είναι ότι «δεν το έβλεπαν» το φίδι. Ούτε ότι δεν είχαν ετοιμάσει τους φακέλους με τις έκνομες ενέργειες της Χρυσής Αυγής. Ούτε ότι είχαν «ξεχάσει» τη δολοφονία του μετανάστη στα Πετράλωνα. Ούτε είχε πάθει κάποια βλάβη ο «υπερκοριός» τους. Ούτε δυσκολεύονταν να βρουν μάρτυρες πρόθυμους να «κελαηδήσουν» για την παραστρατιωτική δράση της Χρυσής Αυγής. Είχαν έγκαιρα καταλάβει ότι η Χρυσή Αυγή είναι μια ναζιστική συμμορία, βγαλμένη από τον κοινωνικό απόπατο.

Αλλά αφού τα ήξεραν όλα, αφού έβλεπαν, κι αφού καταλάβαιναν, τότε γιατί  άφηναν το φίδι να μεγαλώνει; Την απάντηση την έδωσε ο κύριος Πρωθυπουργός με αξεπέραστη σαφήνεια και παραδειγματική ειλικρίνεια: «Εκείνο που έλειπε – είπε -ήταν η πολιτική βούληση»!

Σοκαριστική έρευνα για τις παραστρατιωτικές οργανώσεις στην Ελλάδα – ένα βήμα πριν την “Συριοποίηση”, εκτός εάν ο λαός πάρει την κατάσταση στα χέρια του.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Οκτωβρίου 16, 2013

Το θέμα δεν είναι ούτε καινούριο, ούτε άγνωστο στην χώρα μας. Η διαφορά όμως είναι πλέον πως πέρα από τον προηγούμενων ετών, πολιτικό ακραίο εξτρεμισμό, πλέον η δράση πολλών οργανώσεων έχει χτυπήσει καμπανάκια σε πολλά κέντρα παρακολούθησης σε μονάδες παρακολούθησης τρομοκρατικής δράσης.

Σύμφωνα με την ετήσια αναφορά των υπηρεσιών σε ΗΠΑ αλλά και σε Interpol, η Ελλάδα έχει χαρακτηριστεί ως χαμηλού επιπέδου απειλή. Έχουν διαπιστώσει ύπαρξη ατόμων που έχουν δράση στο εξωτερικό σε οργανώσεις όπως είναι η Αλ Κάιντα και η Χεζμπολάχ και μάλιστα με συλλήψεις ορόσημο όπως ήταν αυτή του 2009. ( ΒΗΜΑ 3/2009 )

Πρόσθετο ανησυχητικό ενδιαφέρον προκαλεί η συσσώρευση οπλισμού , σαν φόρτια μεταφοράς. Οπλισμός είχε βρεθεί σε περιοχές όπως η Λούτσα Αττικής, στην Κρήτη κτλ.. πολλά από αυτά τα φορτία είχαν πιθανώς προέλευση από την Αλβανία και την Λιβύη.

Στο όλο σκηνικό η πρόσφατη έντονη παρουσία της Χ.Α. ως οργάνωση άσκησης βίας και εκπαίδευσης ανθρώπων σε τακτικές ανταρτοπολέμου, συν την επίσης πρόσφατη «περιπέτεια» των Ελληνικών Αρχών με ομάδα του UCK (κατά τα εμφανή δεδομένα) του Αλβανού Κόλα, ..η πρόσθετη δράση των πυρήνων της φωτιάς , το σχέδιο Φοίνικας, καθώς και η όλη σύνδεση τους με εγκληματικές οργανωμένες δράσεις σε ένοπλες ληστείες και απαγωγές λύτρων , έχει οδηγήσει στην αναβάθμιση της χώρας μας σε low level threat.

Πηγή: www.state.gov/j/ct/rls/crt/2012/209981.htm

Η συνωμοσία του Κατιλίνα

Εντάξει, έχει βάλει κάτω το Μαύρο Φίδι η Δικαιοσύνη και το κόβειφέτες - και καλά κάνει! Αλλά κάνουν κακώς, κάκιστα ορισμένοι όψιμοιαντιφασίστες, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, που ρίχνουν τις φέτες του όφεωςστη φωτιά και προσπαθούν να μας τις πουλήσουν ύστερα για φιλέτο ξιφία στα κάρβουνα.

Εντάξει ο όφις, βγήκε στο φως κι έκανε φόνο, εντάξει σπαρταράει κι αμολάει δεξιά-αριστερά δηλητήριο, αλλά γιατί εμένα με

ζώνουν τα φίδια, όταν βλέπω τους αντιφασίστες του γλυκού νερού να προσπαθούν να τυλίξουν την εύλογη ποινική δίωξη σε μία κόλλα χαρτί πολιτικής δίωξης;

Κι εξηγούμαι. Τις τελευταίες μία-δυο μέρες, διοχετεύονται στο forum κι αφήνονται να διαρρεύσουν ανά τας οδούς και τας ρύμας κουβέντες και ψίθυροι περί εσχάτης προδοσίας!

ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΖΗΤΑ ΤΟ ΔΝΤ! ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟ ΙΔιΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ! ΟΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΟΥΝ! Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΩΣ ΑΝΤΙΔΩΡΟ ...ΣΚΑΝΑΔΑΛΩΔΩΣ ΧΑΡΙΖΕΙ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ 23 ΧΡΟΝΩΝ!!! Tα 28 νέα μέτρα σοκ της Τρόικας. Διάβαστε τι μας περιμένει

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ!!!

ΟΙ ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ!!!

ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΝΤΑΦΙΑΖΟΥΝ ΤΙΣ 

ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!! 

ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΥΝ ΑΠΟΙΚΙΑ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ!!!

Καταπέλτης η έκθεση  του γραφείου προϋπολογισμού του κράτους

-Από τα μέσα του 2014 δεν θα μπορούμε να εξυπηρετήσουμε το δημόσιο χρέος -Πρόταση για μείωση επιτοκίων και νέο «κούρεμα».

Μέτρα της τάξης των 6,7 δισ. ευρώ (3,5% του ΑΕΠ) ζητά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο 

Tα 28 νέα μέτρα σοκ της Τρόικας. Διάβαστε τι μας περιμένει!!!

To χρυσάφι του Μίδα 614

Ο Τσιγάντες, οι λίρες και η προδοσία στην Αθήνα του 1943

Του Κωνσταντίνου Μαυρίδη από τη Ρήξη φ. 97

Το 1953, ένα έκτακτο στρατοδικείο δικάζει μια μεγάλη ομάδα στελεχών του ΚΚΕ για κατασκοπεία. Ανάμεσα στους κατηγορούμενους είναι ο μετέπειτα γραμματέας του κόμματος, Χαρίλαος Φλωράκης, ο Κώστας Λουλές, ο Λεωνίδας Τζεφρώνης και ο συγγραφέας Περικλής Ροδάκης. Οι κατηγορίες είναι βαρύτατες και επισύρουν την ποινή του θανάτου και ο βασιλικός κατήγορος δεν χάνει την ευκαιρία να στολίζει τους κατηγορούμενους με τα κλασικά επίθετα της εποχής όπως «αναρχοκομμουνιστοσυμμορίτες», «προδότες του έθνους», κ.λπ. Στο δικαστήριο έχει προσέλθει ως μάρτυρας κατηγορίας κάποιος ανώτερος αξιωματικός της αστυνομίας, ο οποίος, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον βασιλικό επίτροπο, συνεχίζει το στόλισμα των κατηγορουμένων με πληθώρα κοσμητικών επιθέτων αναλόγου ύφους. Κάποια στιγμή, ο Περικλής Ροδάκης δεν αντέχει άλλο το υβρεολόγιο και απευθύνει τον λόγο στον αστυνομικό: «Έχεις το θράσος να μας αποκαλείς προδότες; Εσύ δεν πρόδωσες τον Τσιγάντε για τις λίρες και η γυναίκα που τηλεφώνησε στους Ιταλούς δεν είναι τώρα η σύζυγός σου;» Με το άκουσμα των παραπάνω, ο μάρτυρας κατηγορίας σωριάζεται αναίσθητος και το δικαστήριο διακόπτει τη συνεδρίαση καθώς έχει επικρατήσει χάος.

Ο φασισμός των αντιφασιστών

Οκτωβρίου 6, 2013 από seisaxthiablog

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Η εκστρατεία των «αντιφασιστών» να μας σώσει από τον θανάσιμο φασιστικό κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε σαν λαός ήδη έδειξε τα αληθινά χρώματά της, όπως έγραφα στο άρθρο της 22/9. Ότι, δηλαδή, στην πραγματικότητα, απέβλεπε να αποπροσανατολίσει τα καθημερινά εξαθλιούμενα λαϊκά στρώματα από τον πραγματικό κίνδυνο που αντιμετωπίζουν: «την ολοκλήρωση της οικονομικής καταστροφής στα χέρια της Υπερεθνικής ελίτ (Υ/Ε) και της ντόπιας ελίτ». Τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα τα πανάθλια κανάλια με τους καλοβολεμένους «δημοσιογράφους», οι οποίοι τον καιρό που τα συνθλιβόμενα λαϊκά στρώματα κατέβαιναν σε απεργίες και διαδηλώσεις έκαναν το παν για να υπονομεύσουν τους αγώνες τους, τώρα κάνουν το παν για να τα στρέψουν σε φανταστικούς κινδύνους, τη στιγμή που οι ελίτ παγιώνουν και επεκτείνουν τα μέτρα που τα φτωχοποιούν περισσότερο.

Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι μπορεί να αμφισβητηθεί ο φασιστικός χαρακτήρας των συστηματικών επιθέσεων εναντίον μεταναστών από κάποιους τραμπούκους της ΧΑ. Το να ισχυριστεί όμως κάποιος σήμερα, με βάση τις πρακτικές αυτές, ότι αντιμετωπίζουμε μαζικά ναζιστικά κόμματα και πραγματικά τάγματα εφόδου, όπως στη δεκαετία του 1930, θα ήταν κακόγουστο ανέκδοτο, αν δεν ήταν άκρως επικίνδυνο. Ιδιαίτερα, τώρα, που βγαίνουν «αντιφασίστες» να απειλούν ότι «τον φασισμό θα τον αντιμετωπίσει και θα τον αποτελειώσει το μαζικό αντιφασιστικό κίνημα της μεγάλης πλειοψηφίας που σιχαίνεται τους νεοναζί» (δηλαδή οι ίδιοι αυτοδιορισμένοι προστάτες του λαού!) (“Ε”, 2/10). Με την ίδια όμως λογική θα μπορούσαν και οι τραμπούκοι της ΧΑ και άλλοι παρόμοιοι να κάνουν το ίδιο, και να μας οδηγήσουν κάποιοι (πίσω από όλους αυτούς) σε ένα εμφύλιο, παρόμοιο με τους εμφυλίους που στήνουν σήμερα η Υ/Ε μαζί με τη Σιωνιστική ελίτ στις Αραβικές χώρες για να υποτάξουν τους λαούς που αγωνίζονται για την εθνική και οικονομική κυριαρχία τους, δηλαδή την λαϊκή κυριαρχία.

Και είναι φανταστικός ο φασιστικός κίνδυνος στην Ελλάδα για τους εξής λόγους:

Τα «δύο άκρα» του Σαμαρά

Οκτωβρίου 6, 2013 από seisaxthiablog

Γιώργος Δελαστίκ

Αποκαλύπτονται πλήρως οι στόχοι του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά με τις γελοίες θεωρίες περί των «δύο άκρων», τόσο προσφιλείς πάντοτε στις αντιλαϊκές, δεξιές κυβερνήσεις που θέλουν να συγκαλύψουν το γεγονός ότι στο ένα άκρο βρίσκονται αυτές και στο άλλο άκρο η συντριπτική πλειονότητα του εργαζόμενου λαού.

Να δυσφημίσει κάθε αντίσταση στη μνημονιακή πολιτική της κοινωνικής εξαθλίωσης θέλει ο Σαμαράς.

«Από τη μια πλευρά η περίπτωση της Χρυσής Αυγής και από την άλλη πλευρά μια ακραία αντιπολίτευση που ζητάει έξοδο από το ευρώ και έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ», είπε χαρακτηριστικά ο Σαμαράς στην Ουάσινγκτον.

Μεγάλος ο καημός των μνημονιακών δυνάμεων. Από τη μια συνεχίζουν ακάθεκτες να εφαρμόζουν με όλο και μεγαλύτερη λύσσα την πολιτική αυτή που διαλύει την οικονομία και την κοινωνία της Ελλάδας και από την άλλη προσπαθούν να απαλλαγούν από το στίγμα που συν τοις άλλοις ενέχει και το χαρακτηριστικό της εθνικής υποτέλειας. Είχε προηγηθεί το ΠΑΣΟΚ με ανακοίνωση του, όταν τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης είχαν ρίξει την απευθυνόμενη σε πολιτικούς κρετίνους ιδέα της συμμετοχής του ΣΥΡΙΖΑ σε …«αντιφασιστικό μέτωπο» με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

«Δρόμος της Αριστεράς», 5.10.2013

Αύξηση και «τσιμεντάρισμα» της επιρροής της Χρυσής Αυγής, νέα, σημαντικά βήματα προς αυταρχική εκτροπή και εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις – αυτός είναι ο προσωρινός απολογισμός της «Χρυσαυγιάδος» των τελευταίων ημερών, όπου, ως συνήθως, το γελοίο κυνηγάει το τραγικό και τούμπαλιν.

Η σύλληψη βουλευτών χωρίς άδεια της Βουλής, επί τη βάσει του άρθρου για εγκληματικές οργανώσεις του ποινικού κώδικα, του ίδιου που χρησιμοποιήθηκε για τη δίωξη των διαμαρτυρομένων πολιτών της Χαλκιδικής, και η θεατρική περιφορά τους σιδηροδέσμιων, εγείρει σοβαρότατο ζήτημα συνταγματικής τάξης. Η νομική ακροβασία του … διαρκούς αυτόφωρου, από λειτουργούς ενός σώματος που, στο παρελθόν, χαρακτήρισε στιγμιαίο έγκλημα την κατάλυση του πολιτεύματος, από τη χούντα των συνταγματαρχών, ενεργούσα για λογαριασμό της Ουάσιγκτον, ακόμα κι αν θεωρηθεί «ακραία οριακά» εντός του γράμματος, μοιάζει σαφώς εκτός του πνεύματος του συντάγματος.

Κανείς δεν εμπόδιζε τις ανώτερες δικαστικές αρχές και την κυβέρνηση να πάνε κανονικά στη Βουλή και να ζητήσουν από εκείνη την άδεια άσκησης δίωξης . Η εξαίρεση του αυτόφωρου υπάρχει όχι για να παρακάμπτεται η βουλευτική ασυλία, αλλά για να μπορεί να επεμβαίνει η αστυνομία αν,

φερ’ ειπείν, τραβήξει ένας βουλευτής περίστροφο, και αρχίζει να πυροβολεί τον κόσμο. ‘Οσο για το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή και η ιδεολογία της είναι απεχθής σε μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος, δεν σημαίνει ότι δεν ισχύουν για τους βουλευτές της, όσα ισχύουν για όλα τα μέλη του κοινοβουλίου.

«Παιχνίδια» αυταρχισμού με το πολίτευμα

Ο αντιφασισμός, τελευταίο στάδιο του πολιτικαντισμού

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ*

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 1-10-2013

Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Γ. Γερμενής το είπε καθαρά έξω από τη ΓΑΔΑ: «Ξηλώσανε την Αστυνομία και την ΕΥΠ για να καταφέρουν να μας συλλάβουν».

Ομολόγησε έτσι αυτό που όλοι γνωρίζαμε και που το επιβεβαιώνουν τόσο η πρόσφατη Εκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη όσο και το Πόρισμα του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου: η δράση της Χρυσής Αυγής δεν ήταν μόνο εγκληματική, αλλά και παρακρατική, εφ' όσον απολάμβανε όχι μόνον την ανοχή, αλλά και τη συνενοχή τμήματος του κρατικού μηχανισμού και των Σωμάτων Ασφαλείας.

Οσο και αν χαρήκαμε όλοι για το τέλος της ατιμωρησίας (δεν είναι δα και μικρό πράγμα για πρώτη, ουσιαστικά, φορά από το τέλος της Κατοχής να μπαίνουν στη φυλακή ακροδεξιά εγκληματικά στοιχεία), πρέπει ψύχραιμα να δούμε τόσο τις πολιτικές όσο και τις συνταγματικές πλευρές του δράματος. Το πρώτο προφανές συμπέρασμα είναι ότι το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο υπερεπαρκούσε για την αντιμετώπιση της παράνομης δράσης της Χρυσής Αυγής και, συνεπώς, οι ευθύνες της κυβέρνησης για τη μη έγκαιρη ενεργοποίησή του είναι μεγάλες. Οι ευθύνες αυτές δεν ξεπλύθηκαν ούτε με την όψιμη κινητοποίησή της, γιατί οι τελευταίες ενέργειές της κρύβουν όχι μόνο έναν ακραίο πολιτικαντισμό, αλλά και μια επικίνδυνη λογική παραμερισμού του Συντάγματος.