Να γιατί μπήκε στην κληρωτίδα η σημαία!

Του Νίκου Τσούλια

      Πολλά επιχειρήματα κατεγράφησαν για την απόφαση του Υπουργείου Παιδείας και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να καταργήσει τη διάταξη περί ορισμού των σημαιοφόρων στο Δημοτικό Σχολείο με βάση τη βαθμολογία, που ισχύει από συστάσεως ελληνικού κράτους, αλλά θεωρώ ότι δεν σημειώθηκαν τα κυριότερα. Και να ποια θεωρώ ότι είναι αυτά.

      α) Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – και από τότε που ήταν «Συνασπισμός» – είχε πάντα ένα κόμπλεξ αριστεροσύνης, ένα πολιτικό και ιδεολογικό κόμπλεξ κυρίως απέναντι στο Κ.Κ.Ε. στο κατά πόσο ήταν αριστερό κόμμα. Στους κοινωνικούς χώρους δε για να εδραιώσει αυτή την πολιτική του αντίληψη ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. συνεργαζόταν με πέραν του Κ.Κ.Ε. αριστερά κόμματα ακόμα και σε κοινά ψηφοδέλτια! Όσοι έχουμε μια σχετική εμπειρία στους κοινωνικούς χώρους και στο συνδικαλισμό έχουμε βιώσει αυτή τη σταθερή αντίληψη και πρακτική του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

      β) Αυτό το κόμπλεξ έγινε ένας εφιάλτης στη σημερινή εποχή, αφού ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εφαρμόζει άκρως νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική και υλοποιεί δύο δικά του Μνημόνια ως «απόρροια» του σφοδρού αντιμνημονιακού αγώνα του, της βίας και της κοινοβουλευτικής μούντζας αφενός και της ευθείας προσβολής στο αποτέλεσμα του δικού τους δημοψηφίσματος αφετέρου! Τώρα πρέπει να δώσει ένα κάποιο στίγμα ότι διαφέρει από τη συντηρητική πολιτική. Και αφού απέτυχε παταγωδώς σε μια σειρά άλλων εκπαιδευτικών ζητημάτων που έχουν ένα μη συντηρητικό χρώμα (κατάργηση σχολικών παρελάσεων και πρωινής προσευχής, μη υποχρεωτικότητα στη διδασκαλία των Θρησκευτικών…), επιχειρεί τώρα να εμφανιστεί ως αριστερό κόμμα! Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επιχείρησαν να σηκώσουν το όλο ζήτημα παίρνοντας θέση και ο κ. Τσίπρας – φαντάζομαι και ως ιδεολογικός καθοδηγητής του κόμματός του!

Οργουελιανοί καιροί! - Για την διαμάχη περί «αριστείας»

Του Γιώργου Ρακκά

Η επίθεση που έχει εξαπολύσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην ιδέα της αριστείας, σε ακραία αντίθεση με ό,τι η κυβέρνηση ισχυρίζεται, αποτελεί μια ευθεία επίθεση σε αυτό που εκείνη ονομάζει «παιδεία του λαού» –και συνακόλουθα, μια ευθεία επίθεση στην προοπτική κάποτε αυτός να αυτοκυβερνηθεί αποτελεσματικά.

Ας εξηγηθούμε. Στο πλαίσιο του ελληνικού πολιτισμού, η αξία της αριστείας πρωτοδιατυπώνεται στην Ιλιάδα, όπου καταγράφεται ως ένα από τα συστατικά στοιχεία του αριστοκρατικού ήθους κατά την εποχή του Αρχαϊκού ελληνισμού : ««αἰὲν ἀριστεύειν... καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν...» (Ιλιάς Ζ', στ. 208) (Πάντα να αριστεύεις…και να είσαι ανώτερος από τους άλλους, και να μην ντροπιάζεις την γενιά των προγόνων σου...)

[Αξίζει να σημειώσουμε ότι η Ιλιάδα θεωρείται ‘ιδρυτικό’ κείμενο της ελληνικής εθνογέννεσης, το πρώτο τεκμήριο εγγράμματου πολιτισμού που πραγματεύεται την ιδέα της ένταξης των επί μέρους τοπικοτήτων σε μια εθνική κοινότητα που συγκροτείται κατ αντιπαράθεση με τους Τρώες].

Στην περίοδο της αθηναϊκής δημοκρατίας, η ιδέα δεν εγκαταλείπεται αλλά κοινωνικοποιείται –απελευθερώνεται από φραγμούς τάξεων, γίνεται κτήμα όλου του Δήμου. Λέει ο Περικλής στον Επιτάφιο: «Τὸ πολίτευμά μας λέγεται Δημοκρατία, ἐπειδὴ τὴν ἐξουσία δὲν τὴν ἀσκοῦν λίγοι πολίτες, ἀλλὰ ὅλος ὁ λαός. Ὅλοι οἱ πολίτες εἶναι ἴσοι μπροστὰ στὸν νόμο γιὰ τὶς ἰδιωτικές τους διαφορές. Γιὰ τὰ δημόσια ἀξιώματα προτιμῶνται ἐκεῖνοι ποὺ εἶναι ἱκανοὶ καὶ τὰ ἀξίζουν καὶ ὄχι ἐκεῖνοι ποὺ ἀνήκουν σὲ μιὰ ὁρισμένη τάξη. Κανείς, ἄν τύχη καὶ δὲν ἔχει κοινωνικὴ θέση ἤ ἄν εἶναι φτωχός, δὲν ἒμποδίζεται γι' αυτὸ νὰ ὑπηρετήση τὴν πολιτεία, ἄν ἔχη κάτι ἄξιο νὰ προσφέρη».

Αυτή είναι η ουσία της άμεσης δημοκρατίας, για τους Αθηναίους: Η αντίληψη ότι μοναδικό κριτήριο πρόσβασης στα κοινά είναι η αξιοσύνη, και όχι ο πλούτος ή η καταγωγή. Εδώ, επί της ευκαιρίας, αξίζει να λάβει και μια απάντηση και ο Π. Μπουκάλας για την παρέμβαση που έκανε επί του ζητήματος, παπαγαλίζοντας κάτι κοινοτυπίες περί κλήρωσης εν είδει φιλοκυβερνητισμού: Ξέρει πολύ καλά, αν και το αποκρύπτει, ότι η αθηναϊκή άμεση δημοκρατία χρησιμοποιούσε την κλήρωση επί των γραφειοκρατικών καθηκόντων που δεν προϋπέθεταν δεξιότητες –π.χ. αγορανόμος, τελωνειακός, αποθηκάριος– και αυτό γιατί ήθελαν οι κρατικές λειτουργίες να διαχέονται στην κοινωνία, και να μην αναλαμβάνονται από μόνιμο σώμα γραφειοκρατών, ώστε να μην δημιουργείται μόνιμο χάσμα κυβερνώντων και κυβερνώμενων. Κατά τα άλλα, στα κρίσιμα αξιώματα, προέκρινε την εκλογή, επειδή ακριβώς συντηρούσε την ιδέα της αριστείας, και ήθελε τους άξιους πολίτες να τα υπηρετούν.

ΣτΕ: "Ναι" στην κλήρωση σημαιοφόρων στο Δημοτικό

Προς παντελή κατάργηση οδεύει ο εκκλησιασμός στα Δημοτικά σχολεία, σύμφωνα με σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος του υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου, όπως επισημαίνει το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), ενώ παράλληλα οι σύμβουλοι Επικρατείας θέτουν θέματα σχετικά με τις ώρες διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών, τις εκδηλώσεις κατά τη θρησκευτική εορτή των Τριών Ιεραρχών, κ.λπ. Παράλληλα αποκαλύπτεται το περιεχόμενο του επίμαχου διατάγματος και όσα οι δικαστές είπαν εγγράφως στον υπουργό Παιδείας.

Κατ΄αρχάς, «ναι» είπε το ΣτΕ στην επιλογή των σημαιοφόρων, παραστατών, κ.λπ. στα Δημοτικά σχολεία δια κληρώσεως και μάλιστα με διπλή, αφού θα κληρώνεται ένας μαθητής ανά 6μηνο, ενώ δεν αποκλείεται λόγω ατέλειας της σχετική διάταξης να μην υπάρχει καθόλου σημαιοφόρος ή να είναι λιγότεροι οι παραστάτες, σε περίπτωση αιφνίδιου ατυχήματος ή ασθένειας.

Ειδικότερα το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την οργάνωση και λειτουργία των νηπιαγωγείων και δημοτικών σχολείων του Κώστα Γαβρόγλου, στο άρθρο 3 παράγραφος 4 αναφέρει ότι θα κληρώνονται δύο μαθητές της ΣΤ΄ τάξης ως σημαιοφόροι, ο καθένας για ένα εξάμηνο, ενώ θα κληρώνονται και πάλι οι παραστάτες και υπεύθυνοι κατάθεσης στεφάνου.

Ειδικότερα, το άρθρο 3 παράγραφος 4 αναφέρει:

Οργουελ 1984

Τι υπάρχει στο μυαλό του Γαβρόγλου και του Φίλη; Μια κοινωνία σαν αυτή που περιγράφει ο Οργουελ στο 1984. 

του Σπύρου Κουτρούλη

Πρέπει να είμαστε όλοι ομοιόμορφοι και ταυτόσημοι, μα κάποιοι πρέπει να είναι πιο ίσοι από τους άλλους. Η διαφορά και η διάκριση θα πρέπει να εξοβελιστεί. Αν κάποιο κεφάλι ξεχωρίζει πρέπει να κόβεται. Η αριστεία θα πρέπει να εκδιωχθεί, όπως και αυτοί που καταβάλλουν μεγαλύτερο κόπο και προσπάθεια, ο φθόνος θα πρέπει να γίνει το κυρίαρχο αίσθημα,

Αλλά και τα ριζώματα που εξασφαλίζουν την συλλογική ταυτότητα του ελληνικού λαού, την αξιοπρέπεια, την αυτοτέλεια του θα πρέπει να ξεριζωθούν, Όμως το δημόσιο σχολείο όταν λειτουργούσε σωστά εξασφάλιζε την κοινωνική κινητικότητα. Οι διάφορες μπούρδες με τις οποίες προσπαθούν να συνθέσουν μια ιδεολογία στην πραγματικότητα καλύπτουν τον διακαή τους πόθο να έχουν κοινωνική αναγνώριση χωρίς όμως κόπο και προσπάθεια. 

Καθηγητές με ελάχιστο έργο, που τους έχει γυρίσει την πλάτη η διεθνή κοινότητα, ανατράφηκαν μέσα στο κομματικό και πελατειακό κράτος και δεν μπορούν να ζήσουν έξω από αυτό. Ποιος ασχολείται στο εξωτερικό με το έργο του Μπαλτά ή του Γαβρόγλου ή του Μηλιού; Βεβαίως όπου κυριάρχησαν λειτούργησαν με τρόπο ολοκληρωτικό. Η διαφορετική άποψη δεν είχε καμιά θέση στην αυλή τους. 

Στις εφημερίδες που έχουν υπό τον έλεγχό τους για παράδειγμα τις στήλες βιβλίου, δεν περνά κείμενο όσο σημαντικό και να είναι αν δεν συμφωνεί με αυτό που συμμερίζονται. Σε διδακτορικά ή εργασίες που επιβλέπουν, ονόματα όπως του Π. Κονδύλη είναι απαγορευμένα. Διότι η αριστερά που εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ είχε στην μεταπολίτευση τον ρόλο της παραγωγής ιδεολογίας και αυτόν εξακολουθεί να παίζει. 

Βεβαίως ο παραγωγός ιδεολογίας η ιδεοληψίας δεν σημαίνει οτι πιστεύει αυτά που σερβίρει στους άλλους. Κάθε άλλο.  Έτσι ο Μηλιός από τότε που διορίσθηκε πρόεδρος του Δ.Σ. του Φεστιβάλ Αθηνών λησμόνησε την παλαιότερη αδιάλλακτη αντιμνημονιακή ρητορική του όπως ο Τσίπρας μετέτρεψε το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος σε ΝΑΙ.  Έτσι μια κυβέρνηση που στην αρχή θύμιζε το δίδυμο Μιλόσεβιτς - Σέσελι, αφού οδηγούσε την χώρα στην πανωλεθρία και στην απομόνωση στην συνέχεια εγκατέλειψε κάθε ιδεολογική αφετηρία εκτός από το μεταμοντέρνο εθνομηδενισμό. Εκεί που εξακολουθεί να βρίσκει ένα πρόθυμο εξ αριστερών ακροατήριο.  Διότι πάντα οι ιδιοτελείς χρησιμοποιούν τους αφελείς αποτελώντας με αυτούς σιαμαία αδελφάκια.

Για τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών

Ο Αντώνιος Α Αντωνάκος στην εκπομπή του Μάνου Τσιλιμίδη στον Real fm 97.8 (21/06/2016) Για τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών και τις δηλώσεις του κ. Φίλη

ΑΛΛΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΜΕ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ Α. ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ:

«Έβαλαν στο προεδρικό διάταγμα θέμα προσευχής και ο Παυλόπουλος τους το γύρισε πίσω»

Αποκάλυψη από τον Νικήτα Κακλαμάνη -

Εκτός από το θέμα της σημαίας η κυβέρνηση πήγε να 

περάσει από... την πίσω πόρτα και το θέμα της προσευχής - 

Παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας που γύρισε πίσω 

το διάταγμα ως αντισυνταγματικό

Ο Νικήτας Κακλαμάνης μιλώντας στον Realfm, δήλωσε ότι το προεδρικό 
διάταγμα περιείχε το θέμα της προσευχής και επεστράφη από τον Πρόεδρο 
της Δημοκρατίας γιατί υπήρξε θέμα αντισυνταγματικότητας,.

«Το κουμπί σε αυτό το προεδρικό διάταγμα δεν ήταν η σημαία, μέσα στο ίδιο προεδρικό διάταγμα ήταν και η κατάργηση της πρωινής προσευχής. Αλλά, στο κομμάτι αυτό υπήρχαν πολλές παρατηρήσεις από το Συμβούλιο της Επικρατείας πάνω στις οποίες σύμφωνα με πληροφορίες πάτησε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και το έστειλε πίσω το συγκεκριμένο κομμάτι. Εκεί κυρίως στόχευαν, απευθύνονται στα Αριστερά κομματικά τους φουσάτα, όσα τους έχουν απομείνει» είπε ο αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής της ΝΔ και πρόσθεσε:

«Το άλλο είναι κομμάτι συνδεδεμένο με τη μαθητική ιστορία αυτού του τόπου, με τα ήθη και τα έθιμα αυτού του τόπου. Η άμιλλα και ο συναγωνισμός μεταξύ των μαθητών και του Δημοτικού και κυρίως Γυμνασίου και Λυκείου σχετικά με ποιος κρατά τη σημαία. Αυτά τα πράγματα δεν είναι βεβαίως το κυρίως θέμα που αυτήν τη στιγμή καίει την ελληνική κοινωνία αλλά σίγουρα είναι μία προσβολή στην ιστορία αυτού του τόπου».

«Σε ανύποπτο χρόνο, εγώ είχα προβλέψει ότι θα ερχόταν κάποια στιγμή όπου μη έχοντας πλέον η συγκεκριμένη κυβέρνηση κανένα Αριστερό οικονομικό αφήγημα, αφού σε όλα έχει πει ναι χωρίς μάλιστα καμία αντίσταση στην ουσία, θα έκανε μία επίθεση θεσμικού τύπου για την οποία οι τροϊκανοί και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών ουδόλως ενδιαφέρονται, προκειμένου να απευθυνθεί στο Αριστερό της ακροατήριο.

Όλα όσα γίνονται τις τελευταίες ημέρες, δεν είναι μόνο η παιδεία, είναι και η υγεία συν το επίμαχο το προεδρικό διάταγμα, απευθύνεται στα Αριστερά της φουσάτα μήπως και τα συγκρατήσει και δεν αποσυνδεθεί πλήρως σε ότι αφορά τη στήριξη της από την ελληνική κοινωνία. Στην ουσία το νομοσχέδιο για την Παιδεία, πέραν από τις ρυθμίσεις, ήταν καθαρά ιδεοληπτικό, απευθύνεται σε συγκεκριμένο κομματικό ακροατήριο και όχι στην ουσία των προβλημάτων της Παιδείας» ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Κακλαμάνης.

Ανοιχτή επιστολή προς υπουργό Παιδείας: Πώς αποκαθίσταται το περί δικαίου αίσθημα μιας σχολικής κοινότητας;

 0

Ανοιχτή επιστολή έστειλαν εκπαιδευτικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Θεσσαλονίκης προς τον υπουργό Παιδείας Κ. Γαβρόγλου, σχετικά με τις επιλογές διευθυντών σχολικών μονάδων.

Στην επιστολή τους εκφράζουν τις απορίες τους για τον τρόπο που λειτούργησε το νέο διάταγμα επιλογής στελεχών και την αναστάτωση που θα επιφέρει σε κάποια σχολεία ο νέος τρόπος επιλογής, λόγω του γεγονότος ότι δεν ελήφθη καθόλου υπ’ όψιν η διαδικασία έκφρασης γνώμης των συνηπηρατούντων

Ακολουθεί η επιστολή\

«Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Με τον ν. 4327/2015 σύμφωνα με τον οποίον η γνώμη του Συλλόγου Διδασκόντων έκρινε σε μεγάλο βαθμό την επιλογή Διευθυντή της Σχολικής Μονάδας, σε συγκεκριμένο Σχολείο της Θεσσαλονίκης εξελέγη με τη συντριπτική πλειοψηφία των 56  ψήφων,  ο κ. Α.Β. ενώ η μέχρι τότε  διευθύντρια Ε.Μ. έλαβε μόλις 5 ψήφους, καθώς ο τρόπος διοίκησής της επέφερε διάσπαση της συλλογικότητας του Συλλόγου Διδασκόντων, με άμεσο αντίκτυπο  τη δημιουργία αρνητικού  παιδαγωγικού κλίματος.

Εθνομηδενιστές στο τιμόνι της παιδείας

της Νεφέλης Λυγερού, αναδημοσίευση από τον ιστότοπο https://stavroslygeros.gr

Μπορεί ο σημερινός υπουργός Παιδείας Κώστας Γιαβρόγλου ιδεολογικά να κινείται στη γραμμή του προκατόχου του Νίκου Φίλη, αλλά κατά γενική ομολογία είναι πιο ευέλικτος από αυτόν. Αποφεύγει τις μετωπικές συγκρούσεις, κάνοντας συχνά υποχωρήσεις, ενώ ο πληθωρικός Φίλης σχεδόν τρεφόταν πολιτικά απλό τη σύγκρουση.

Πρόσφατο δείγμα της τακτικής Γαβρόγλου είναι ότι άδειασε τον επικεφαλής του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής Μάκη Κουζέλη στο ζήτημα των εξετάσεων. Στις αρχές του χρόνου θύελλα αντιδράσεων είχε προκαλέσει η πρωτοβουλία για καθιέρωση εβδομάδας για τις «έμφυλες ταυτότητες». Τότε είχε γίνει και η καταγγελία ότι η Αντιγόνη του Σοφοκλή πάει προς απόσυρση.

Μετά από τον σάλο που είχε ξεσπάσει το υπουργείο είχε προχωρήσει σε διάψευση. Εκλέχθηκα κάνει λόγο για «ανυπόστατες φήμες, που σπεύδουν να δημιουργήσουν εσφαλμένες εντυπώσεις», ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση παύσης της διδασκαλίας της Αντιγόνης.

Είναι αληθές ότι το υπουργείο δεν είχε προχωρήσει σε καμία σχετική ανακοίνωση, ούτε είχε εκδώσει σχετική εγκύκλιο. Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), όμως, έχει καταθέσει επίσημη πρόταση για τη νέα δομή του Λυκείου. Σύμφωνα με αυτή, τα Αρχαία Ελληνικά της Β’ Λυκείου, στο πλαίσιο των οποίων διδάσκεται και η Αντιγόνη, μετατρέπεται από υποχρεωτικό σε μάθημα επιλογής. Θα αφορούσε δηλαδή μόνο εκείνους που θα επέλεγαν τον προσανατολισμό των θεωρητικών σπουδών.

Σε ρόλο λαγού

Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών (Με αφορμή μια συνέντευξη…)*

Ελένης Σαμπαζιώτου-Καραμπέτσου, Συνταξιούχος Δασκάλα

Νίκος Χατζηνικολάου:

– Κύριε Υπουργέ, γιατί δεν προχωράτε στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, κάτι που συμβαίνει στις χώρες της Ευρώπης;

Κώστας Γαβρόγλου:

– Πρέπει πρώτα να αξιολογήσουμε την πολιτεία, εάν έχει προσφέρει όσα οφείλει στους εκπαιδευτικούς και μετά τα πρόσωπα. Αυτό είναι το σωστό. (Συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό Real FM, Μάιος 2017).

Μας λέτε, δηλαδή. Δάσκαλε και Υπουργέ, πως μόνο όταν η πολιτεία εξασφαλίσει στο δάσκαλο προϋποθέσεις και υποδομές, όπως κτήρια, τεχνολογικό και εκπαιδευτικό εξοπλισμό, καλύτερες αμοιβές, μορφωτικά προγράμματα και άλλα, τότε αυτός υποχρεούται να εργάζεται ευσυνείδητα, δεχόμενος την αξιολόγηση.

Η ουτοπική αυτή θεώρηση, εκτός από ιδεοληψία ή υπεκφυγή από τα κακώς κείμενα, μου ακούγεται και σαν χάϊδεμα στ’ αυτιά των συνδικαλιστών. Με παρόμοια αφηγήματα οι πολιτικοί μας άνδρες, χρόνια τώρα, κατάφεραν να ντύσουν την παιδεία, αφού πρώτα την απογύμνωσαν, με ένδυμα ρουσφετιών, να της κρεμάσουν πανηγυριώτικα στολίδια και να την βάψουν με γύφτικα κοκκινάδια, συνεπικουρούμενοι από μπλε, πράσινους και ροζ συνδικαλιστές. Τον κατάλογο της επιλογής των εκλεκτών ημετέρων που προορίζονται για να στελεχώσουν τις ανώτερες Διοικητικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας (οι πλείστοι των επιτυχόντων τυγχάνουν συμπτωματικά συνδικαλιστές) τον υπογράφει ο εκάστοτε νεοεκλεγείς Υπουργός, αφού έχει φροντίσει πρωτίστως να γκρεμίσει ό,τι είχε χτίσει ο προκάτοχός του. Εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων η πολιτεία μας αλληθώριζε πάντα προς το κομματικό συμφέρον!

Τολμώ να πω με πικρία για το σήμερα, πως η παιδεία μεγαλούργησε σε χαλεπούς καιρούς δουλείας και κατατρεγμών. Ο λόγος του ξενιτεμένου Ρήγα: «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή» ή του κοντούτσικου εκείνου καλόγερου, του πατρο-Κοσμά του Αιτωλού, που κουβαλούσε στις περιοδείες του το σκαμνάκι του να ανεβαίνει επάνω, έτσι για να τον θωρούν καλύτερα οί ψηλόσωμοι ορεσίβιοι τσοπάνηδες της Ηπείρου, όταν επισκέπτονταν τις καλύβες τους: «Γκρεμίστε τις εκκλησίες και κάνετε σχολειά. Όποιος δεν στείλει το παιδί του στο σχολείο, θα τον καταραστώ!», ο λόγος του Σολωμού και άλλων δασκάλων του Γένους μίλησε σε ψυχές υπόδουλων, παρακατιανών, αγράμματων Ελλήνων και τις συγκλόνισε. τις πυρπόλησε, τις έλιωσε σε καύσιμο για τον αγώνα της Ελευθερίας.

Έχει νόημα η εξεταστική διαδικασία και η εξαγωγή αποτελεσμάτων στο Λύκειο;

Επιστολή για την αξιολόγηση των μαθητών που εστάλη στο υπουργείο Παιδείας  από εκπαιδευτικούς της Ροδόπης

Κύριε υπουργέ, απευθυνόμαστε σε σας για να επισημάνουμε ένα θέμα που ενδεχομένως διέλαθε της προσοχής σας και το οποίο την τελευταία τριετία καταρρακώνει κάθε έννοια αξιολόγησης όσων φοιτούν στα λύκεια της χώρας. Πρόκειται για τον συμψηφισμό των βαθμών των μαθητών, προκειμένου να βγει ο μέσος όρος με τον οποίον προάγονται από κάθε τάξη στην επόμενη. Και μιλάμε ειδικά για το Λύκειο που δεν εντάσσεται στην στοιχειώδη εκπαίδευση αλλά υποτίθεται ότι είναι ένα φίλτρο μάθησης για την περαιτέρω συνέχεια.

Ήδη επί κυβερνήσεως Σαμαρά έχει καθιερωθεί – στα πλαίσια μιας αδιανόητης τακτικής – τα βασικότερα μαθήματα να συμψηφίζονται κατά ομάδες και να εξάγουν έναν μόνο βαθμό προαγωγής για κάθε ομάδα. Έτσι έχει υποτριπλασιαστεί η βαρύτητα των φιλολογικών και φυσιογνωστικών μαθημάτων, ενώ των μαθηματικών έχει υποδιπλασιαστεί. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Σημαίνει π.χ. ότι ένας μαθητής της Α’ Λυκείου που έχει προφορικό βαθμό 9 κάτω από τη βάση σε ΟΛΑ τα μαθήματα που προαναφέρθηκαν (Αρχαία, NE Λογοτεχνία, ΝΕ Γλώσσα, Άλγεβρα, Γεωμετρία, Φυσική, Χημεία, Βιολογία) – αλλά και στην Ιστορία και στην Πολιτική Παιδεία επίσης – και δίνει για όλα στις εξετάσεις KENH κόλλα, προάγεται στην επόμενη τάξη, αρκεί να έχει στα Θρησκευτικά, στα Αγγλικά, στην Πληροφορική και στο …Project από ένα 15-16. Όποιος έχει επαφή με την εκπαιδευτική πραγματικότητα καταλαβαίνει τη σημασία αυτού, αλλά αρκεί και μια ματιά στα αποτελέσματα οποιουδήποτε Λυκείου της χώρας. Μάλιστα από φέτος το ίδιο σύστημα, με τον μέσο όρο όλων των μαθημάτων ως κριτήριο προαγωγής, εφαρμόστηκε και στα Γυμνάσια, όπου πλέον μόνο τέσσερα από τα μαθήματα εξετάζονται γραπτώς. Να υποθέσουμε ότι εκτιμήθηκε θετικά η εμπειρία του Λυκείου και επεκτάθηκε παρακάτω;

Πίσω από τις λέξεις, κρύβονται οι προθέσεις.

Γράφει ο Κυριάκος Κατσιμάνης.

ΟΙ ΥΠΟΒΟΣΚΟΥΣΕΣ  ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ «ΣΤΑΘΕΡΕΣ» ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ  ΤΟΥ ΙΕΠ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ                  

 (Συμμετοχή στη διαβούλευση)

______________________________________

Το άρθρο αυτό περιορίζεται και επικεντρώνεται στο θεωρητικό πλαίσιο του Σχεδίου Προγραμμάτων Σπουδών για το μάθημα της Ιστορίας στην υποχρεωτική εκπαίδευση. Σκοπός του είναι, στο πλαίσιο της διαβούλευσης: α) να ερευνήσει τις υφέρπουσες ιδεολογικές «σταθερές» που θα κατευθύνουν μελλοντικά τη συγγραφή των διδακτικών εγχειριδίων ιστορίας, καθώς και την παραγωγή του πρόσθετου συναφούς υλικού και β) να βοηθήσει όσους θα εγκύψουν με κριτικό βλέμμα σε αυτά όλα, προκειμένου  τα επίμαχα σημεία που ενδεχομένως θα εντοπιστούν να αποδοθούν στους βαθύτερους, δηλαδή στους θεωρητικούς γενεσιουργούς  παράγοντές τους.

Το εγχείρημα ήταν εξαιρετικά δύσκολο εξαιτίας της έκτασης του κειμένου, των σχοινοτενών αναλύσεων και, κυρίως, της συχνής επανάληψης των ίδιων θέσεων. Οι θέσεις αυτές όχι μόνο παραμένουν λογικώς ανοργάνωτες αντί να ενοποιηθούν σύμφωνα με τη νοηματική τους συγγένεια, αλλά και εγκατασπείρονται «τήδε κακείσε» σε διαφορετικές σελίδες του κειμένου, πολλές φορές μάλιστα με τροποποιημένη διατύπωση και όχι σπάνια με τη μορφή φευγαλέων υπαινιγμών. Αυτό κατά τη γνώμη μου δεν είναι τυχαία. Αντίθετα, εξασφαλίζει την επίφαση της μετριοπάθειας και ταυτόχρονα επιτρέπει σε ορισμένες δύσκολες ή «ενοχλητικές» θέσεις να μην επισύρουν την προσοχή, αλλά να περάσουν σχεδόν απαρατήρητες, ώστε να αποφευχθούν τυχόν αρνητικά σχόλια. Βασικός, λοιπόν, σκοπός του παρόντος άρθρου είναι οι θέσεις αυτές να εντοπιστούν, να έρθουν στην επιφάνεια και να υποβληθούν σε κριτική.  Αν προστεθεί σε όλα τα παραπάνω το ότι οι στομφώδεις κενολογίες, οι αντιφάσεις και οι ασάφειες είναι στο κείμενο του Σχεδίου Π.Σ. συχνές και έκδηλες, αντιλαμβάνεται κανείς τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η σύνταξη του παρόντος άρθρου. — Παραθέτω στη συνέχεια τις επισημάνσεις που θεωρώ περισσότερο καίριες.

1. Άλλο ιστορία και άλλο «Πολιτική Παιδεία». — Το Σχέδιο Π.Σ. θεωρεί δεδομένο ότι «κύριος σκοπός του μαθήματος της ιστορίας είναι η καλλιέργεια ανθρωπιστικών και δημοκρατικών αξίων», κάτι που επαναλαμβάνεται περισσότερο απερίφραστα στη σελίδα 9. Ωστόσο, ο αληθινά «κύριος σκοπός» του μαθήματος απουσιάζει, γιατί δεν υπάρχει μια σαφής αναφορά σ’ αυτόν. Έπρεπε κατά τη γνώμη μου να τονιστεί ότι με τη διδασκαλία της ιστορίας, επιδιώκεται να συνειδητοποιήσουν οι μαθητές πως οι λαοί και οι κοινωνίες υπόκεινται σε ένα διαρκές γίγνεσθαι. Και ότι, ενώ αποτελούν δημιουργήματα του γίγνεσθαι αυτού, ταυτόχρονα προβάλλουν ως οι δημιουργοί του, πράγμα που σημαίνει  ότι, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, παρεμβαίνουν στις εξελίξεις και τις επηρεάζουν με σκοπό να βελτιώσουν τους όρους της διαβίωσής τους και να προαχθούν σε ανώτερα επίπεδα δημιουργίας και πολιτιστικών κατακτήσεων. Συνειδητοποιώντας το αέναο αυτό γίγνεσθαι, στο οποίο έχουν και οι ίδιοι εμπλακεί, οι μαθητές θα αντιληφθούν και θα βιώσουν την τιμή και την ευθύνη ότι αποτελούν «εν δυνάμει» συν-δημιουργούς της ιστορίας. Η παραπάνω απουσία είναι εμφανής και δυσαναπλήρωτη.

Οι αλλαγές στο μάθημα της Ιστορίας: Από τον homo sapiens στον homo roboticus universalis

Η πρόταση για το μάθημα της Ιστορίας: Από τον homo sapiens στον homo roboticus universalis

Του Γιώργου Παπαθανασόπουλου 

Τον «παγκοσμιοποιημένο άνθρωπο – ρομπότ» είναι αυτόν που προωθεί η αρμόδια επιτροπή, με το «σχέδιο προγραμμάτων σπουδών για το μάθημα της Ιστορίας στην υποχρεωτική εκπαίδευση», που κατέθεσε. Μέσα από τη «μάθηση», που θέλει να επιβάλλει στα ελληνόπουλα, επιδιώκει να δημιουργήσει την εξέλιξη του homo sapiens.

Με το σχέδιο προγράμματος, που προωθεί η Επιτροπή για το μάθημα της ιστορίας υλοποιείται αυτό που περιγράφει ο Γάλλος καθηγητής κοινωνιολογίας και φιλόσοφος Gerard Leclerc:

«Εννοώ την παγκοσμιοποίηση που υπερβαίνει τα σύνορα φυλής, τάξης, θρησκείας, αυτής που απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους… Στο μέλλον είναι δυνατή μια αληθινή παγκόσμια ιστορία, δηλαδή μια ιστορία γενική (σ.σ. κοινή για όλη την ανθρωπότητα)… Αυτή η ιστορία θα αντιταχθεί στις διάφορες τοπικές ιστορίες, που στηρίχθηκαν έως τις ημέρες μας επί των διάφορων πολιτισμών και είναι γραμμένες από τους εκπροσώπους καθενός από αυτούς… Μια τοπική ιστορία (εθνική, πολιτισμική) δεν είναι τίποτε άλλο παρά η μνήμη ενός πολιτισμού, ενός έθνους και επομένως σε σχέση με το σύνολο της ανθρωπότητας, μιας μικρής ομάδας. Μια παγκόσμια ιστορία υποτίθεται ότι θα έχει ξεπεράσει την «τοπική» άποψη και θα κάνει την υπέρβασή της προς την συνολική ανθρωπότητα και την παγκοσμιότητα».(Gerard Leclerc “La mondialisation culturelle – Les civilisations a l’ epreuve”, Ed. PUF. Paris. 2000, p. 315-316).

Ο Γάλλος καθηγητής θεωρεί ότι η διεθνής των διανοουμένων, που προωθούν την πολιτισμική παγκοσμιοποίηση, είναι στη γραμμή της διεθνούς των μαρξιστών διανοουμένων, που πρώτοι προώθησαν την ιδεολογική και πολιτισμική παγκοσμιοποίηση. Και επιλέγει ο Λεκλέρκ: «Ίσως είναι ο καιρός να γράψουν και να κυκλοφορήσουν ( σ.σ. οι φιλελεύθεροι διανοούμενοι) ένα[μανιφέστο παγκοσμιοποίησης], ένα παγκόσμιο μανιφέστο των υπέρ της παγκοσμιοποίησης διανοουμένων. Αυτό το μανιφέστο θα άρχιζε ή θα τελείωνε με μια φράση του τύπου: [Υπέρ του παγκοσμιοποιημένου ανθρώπου διανοούμενοι όλων των χωρών ενωθείτε!]». (σ.σ. ο.π. σελ. 478 – Οι υπογραμμίσεις στο πρωτότυπο).

Έμφυλες ταυτότητες & Υπερήφανη ΕΡΤ

Αν η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας είχε εξοργιστεί με τον τρόπο που ο Α. Σαμαράς έκλεισε την ΕΡΤ το 2013, είναι ώρα να αναζητήσουμε όλοι τον λόγο για τον οποίο ο Α. Τσίπρας την ξανάνοιξε. Γνωρίζουμε ότι η ΕΡΤ είναι χορηγός επικοινωνίας του Athens Pride; Ότι τα χρήματα της υποχρεωτικής εισφοράς υπέρ ΕΡΤ διαφημίζουν τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, ως ανεστραμμένο -πλέον- σύμβολο αυτού που στον τότε πολιτισμό χαρακτηριζόταν «κιναιδισμός»; Ντροπή=Καμάρι, Υπερηφάνεια. Έληξε η χρησιμότητα της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας. Ακούμε πλέον για την έκφυλη Αθήνα του 5ου π.Χ. αιώνα. Γιατί οι απόγονοι των νεωτεριστών του 19ου αιώνα κατεδαφίζουν το δόγμα τους «η Ελλάδα του 1833 στηρίχθηκε στο αρχαιοελληνικό πνεύμα ελευθερίας-δημοκρατίας επειδή στο ίδιο στηρίχθηκε προηγουμένως η δυτική διανόηση;»

Οι δεκατρείς ομόγνωμοι που συζητούν για τα δημοκρατικά δικαιώματα δείχνουν μια διοργάνωση υπό πίεση αλλά και σε απόγνωση. Πίεση δείχνει το χρονοδιάγραμμα. Athens Pride, συνέντευξη του Τσίπρα στο Antivirus, νομοσχέδιο διόρθωσης φύλου, πανελλαδικές εξετάσεις δεν μπορεί να συνέπεσαν τυχαία με τις «έμφυλες ταυτότητες» στην ΕΡΤ. Απόγνωση δείχνει η (και ομολογημένη) αποτυχία της πρώτης προσπάθειας να εμφανιστεί η δυτική «πρόοδος» ως ένας ακόμη λυτρωτής των ημιμαθών, μειονεκτικών και οπισθοδρομικών Ελλήνων. Έτσι, οι ιθύνοντες ανέλαβαν την διοργάνωση μιας συζήτησης στην ΕΡΤ υπό το πνεύμα «με λένε κοινωνικό φύλο και τα πήγα καλά στην πρώτη μου εμφάνιση στα σχολεία».

ΒΙΝΤΕΟ-Και ο Τσίπρας είπε το ποίημα. «ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΤΡΑΝΣ ΠΑΙΔΙΟΥ»

Στέργιος Ζυγούρας

Τσίπρας: Η αγάπη είναι αγάπη – Το τρανς παιδί έχει δικαιώματα – Θα διδάξουμε τα δικαιώματα αυτά στα σχολεία.

Με ψηφοθηρικά αλλά και με ιδεολογικά κίνητρα, άλλος ένας πρωθυπουργός είπε το ποίημα της νέας, «καλύτερης» κοινωνίας. Δεν υπήρχε αρνητικό στοιχείο που να διέφυγε από τον Αλέξη Τσίπρα. Εκτός από λόγο με επιχειρήματα εκτός λογικής και εντός παραλογισμού, παρουσιάστηκε και ως ένας απλός εκφωνητής που προσβάλλει την υπόσταση και την νοημοσύνη όσων εξακολουθούν να δέχονται πως οι ψυχιατρικά καταχωρημένες διαταραχές δεν αποτελούν πρότυπα προς μίμηση, αλλά περιπτώσεις προς ίαση. Αδιαφορώντας αν ο λόγος του αφορά σε μη νοήμονες, προσπάθησε να πείσει πως ο σεβασμός στην προσωπική επιλογή ταυτίζεται με την υποχρέωση να αποτελέσει το ψυχικό τραύμα ένα κοινωνικό πρότυπο.

Τι να πούμε; Να μιλήσουμε για αντισυνταγματικότητα; Έχει εξαντληθεί κι αυτό το επίπεδο. Η «δημοκρατία» τρομοκρατεί. Συμπεριφέρεται φασιστικά και αντιστρέφει την λογική και τους ρόλους. Δεν είναι η πρώτη φορά. Τα «δικαιώματα του πολίτη / του ανθρώπου» αυτόν τον σκοπό είχαν από την αρχή. Όλη η σατανική δράση στηρίζεται σε δόλια αντιστροφή του λόγου του Θεού. Στην περίπτωση αυτή ο Τσίπρας απευθυνόμενος πρώτα στον παγκόσμιο σεναριογράφο και στον δικό του «Κύριο-Δεσπότη-Άγιο» είπε το δικό του «δίδαξόν με τα δικαιώματά σου, συνέτισόν με τα δικαιώματά σου, φώτισόν με τοις δικαιώμασί σου». Η «δημοκρατία» διδάσκει ιατρική και βιοηθική. Η «δημοκρατία» διδάσκει τι είναι η «αγάπη» και εκφοβίζει όσους έχουν αντίθετη άποψη, για να μη τολμήσουν να την εκφράσουν. Θυμίζει κάτι αυτό;

Σχέδιο Προγραμμάτων Σπουδών για το μάθημα της Ιστορίας στην Υποχρεωτική Εκπαίδευση (ολόκληρο το κείμενο)

Κατατέθηκε το πόρισμα της επιτροπής στην οποία ανατέθηκε η εκπόνηση του Σχεδίου Προγραμμάτων Σπουδών για το μάθημα της Ιστορίας στην Υποχρεωτική Εκπαίδευση. Η επιτροπή απαρτίζεται από τους: Ανδριανοπούλου Κωνσταντίνα, Κασβίκης Κώστας, Κόκκινος Γιώργος, Κουλούρη Χριστίνα, Παληκίδης Άγγελος, Παπανδρέου Ζέτα, Πετρίδης Τριαντάφυλλος, Πυρπυρής Παναγιώτης, Σακκά Βασιλική. Συντονίζεται από τον καθηγητή Πολυμέρη Βόγλη στον οποίο είχε ανατεθεί η εκπόνηση του σχεδίου από το Δ.Σ. του Ι.Ε.Π.

Κατατέθηκε το πόρισμα της επιτροπής στην οποία ανατέθηκε η εκπόνηση του Σχεδίου Προγραμμάτων Σπουδών για το μάθημα της Ιστορίας στην Υποχρεωτική Εκπαίδευση.

Το κείμενο κατεβαίνει από εδώ:

Σχέδιο Προγραμμάτων Σπουδών για το μάθημα της Ιστορίας στην Υποχρεωτική Εκπαίδευση (ολόκληρο το κείμενο)

Πηγή: http://www.iep.edu.gr/index.php/el/component/k2/139-sxedio-programmaton-spoudon-gia-to-mathima-tis-istorias-stin-ypoxreotiki-ekpaidefsi

ΣΥΡΙΖΑ, μέγας χορηγός του School Pride

Όποιος είχε την παραμικρή αμφιβολία για την στοχοθεσία τού ΣΥΡΙΖΑ μέσω της “θεματικής εβδομάδας” στα γυμνάσια της χώρας, βλέποντας προχθές (4-6-17, ΕΡΤ1) την εκπομπή “Θεματική Εβδομάδα στα σχολεία” την …έχασε. Ο Γκαίμπελς στη Γερμανία του 1937 θα ντρεπόταν να στήσει τόσο ξεδιάντροπη προπαγάνδα: η οικοδέσποινα δημοσιογράφος (Μ. Μιχελιδάκη) είχε καλέσει 13 νοματαίους, χωρίς ΚΑΝΕΝΑΝ να πρεσβεύει την αντίθετη άποψη! Υπήρξαν 2-3 δευτερεύουσες παρουσίες που περιορίστηκαν σε απλώς θετική στάση έναντι της θεματικής των “έμφυλων ταυτοτήτων” και ΟΛΟΙ οι άλλοι ήταν υπέρ της ψυχοκοινωνικής αποδόμησης των μαθητών που επιχειρείται με την συγκεκριμένη θεματική (χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το πάνελ είχε 2 παρακαλώ δασκάλους -Π. Σαπουντζάκης, Α. Σκίμπας- από το “Πολύχρωμο Σχολείο”!). Σημειωτέον ότι στο διαφημιστικό διάλειμμα έπαιξε και διαφήμιση τοῦ …Athens Pride!

Oι εχέφρονες που άντεξαν να παρακολουθήσουν την εκπομπή μέχρι τέλους θα φρύαξαν. Έδιναν κι έπαιρναν τα …δικαιώματα των σεξουαλικών παρεκκλίσεων αλλά και η υποχρέωση όλων ημών (και του κράτους μας λόγω ΟΗΕ!) να τα αναγνωρίσουμε μα και να καταργήσουμε κάθε νόρμα και λογική. Δυό τουλάχιστον φορές έγινε αναφορά στο φύλο που ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ (!!!) στο παιδί με τη γέννησή του, ώστε να αντιπαρατεθεί η μετέπειτα “επιλογή” του! Καλέ ποια βιολογία και ποια ανατομία, αυτά είναι τρε μπανάλ!!!

Ο Κωστής Παπαϊωάννου, τέως γ.γ. Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (1) καί αρχιτέκτονας νομοθετημάτων όπως το σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών, η διόρθωση φύλου (!) κτλ μίλησε για την μισαλλοδοξία και τον ηθικό πανικό των εναντιοφρόνων, επαίνεσε δε την διοικούσα Εκκλησία που προσήλθε και …απήλθε δηλώνοντας απλώς την αντίθεσή της (“εμείς είμαστε υπέρ του θρησκευτικού γάμου, εσείς ως Πολιτεία ό,τι νομίζετε”, κάπως έτσι το περιέγραψε). Η Φ. Κούβελα, γ.γ. ισότητας των – όχι πλέον μόνο δύο! – φύλων κάλεσε να μπουν στα σχολικά προγράμματα όλα τούτα “τώρα που έχουμε την κυβέρνηση” (2), είπε δε και για την αρχή που έγινε με δημοτικά σχολεία όπου προτείνονται κούκλες σε αγόρια κτλ. Ένας ψυχίατρος (Δ. Παπαδημητριάδης) ζήτησε η σχετική εκπαίδευση να ξεκινάει από τα 5, τα έβαλε με τους γιατρούς που εμμένουν στην βιολογία και αμφισβήτησε την επιρροή της τηλεόρασης στο θέμα της ομοφυλοφιλίας επί του παιδιού αφού, όπως είπε, βλέποντας έγχρωμους μετανάστες δεν γίνεται μαύρο!!! Ένας δικηγόρος (Β. Σωτηρόπουλος) διεκτραγώδησε τα προβλήματα των διεμφυλικών ατόμων: αν μπορούν να αλλάζουν στην ταυτότητα το φύλο τους ασχέτως χειρουργικής επέμβασης, πώς θα ξαναποκτούν τους τίτλους σπουδών που είχαν πάρει με το …προηγούμενο φύλο τους και άλλα τέτοια εμβριθή.

Απίστευτο αλλά συνέβη στις Πανελλήνιες: Εκοψαν από το κείμενο του Θεοτοκά τη φράση για τον «κακό πρωθυπουργό»

Απίστευτο κι όμως… ελληνικό. Το κείμενο του Γιώργου Θεοτοκά ενός από τους κορυφαίους διανοητές της γενιάς του ’30 δόθηκε αλλοιωμένο στους υποψηφίους των ΕΠΑΛ που εξετάστηκαν τη Δευτέρα στη Νέα Ελληνική Γλώσσα.

Σύμφωνα με «Τα Νέα», το κομμάτι που έπεσε στις εξετάσεις είναι από ένα κείμενό του από το βιβλίο «Στοχασμοί και Θέσεις» που δημοσιεύθηκε το 1956. Πρόκειται για τις παραινέσεις ενός πατέρα προς τον 20χρονο γιο του.

Σε ένα σημείο του κειμένου αναφέρει: «Ένας άξιος μαραγκός που κατέχει καλά τη δουλειά του και πιστεύει σε αυτή είναι πολύ πιο ολοκληρωμένος και αξιοσέβαστος άνθρωπος από έναν κούφο πρύτανη ή έναν κακό πρωθυπουργό».

Το κείμενο που δόθηκε στους υποψηφίους αναφέρει: «Ένας άξιος μαραγκός που κατέχει καλά τη δουλειά του και πιστεύει σε αυτή είναι πολύ πιο ολοκληρωμένος και αξιοσέβαστος άνθρωπος από έναν κακό επιστήμονα».

Ο «κούφος πρύτανης και ο κακός πρωθυπουργός»… αντικαταστάθηκε με τον «κακό επιστήμονα».

Ανακοίνωση της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς για τις αλλαγές στην Ιστορία που προτείνει το ΙΕΠ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (ΙΕΠ) ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Η Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά παρακολουθεί με θλίψη και οργή μια πολιτική στο Υπουργείο Παιδείας έναντι της Ελληνικής γλώσσας αλλά και γενικότερα της Ελληνικής παιδείας, που θέτει πολύ μεγάλα ερωτήματα σχετικά με τους στόχους που επιδιώκονται.

Η πολιτική αυτή δεν αναφέρεται μόνο στη σημερινή κυβέρνηση. Εκδηλώθηκε απροκάλυπτα, από τα μέσα της δεκαετίας του ΄90, επί Κυβερνήσεως Κώστα Σημίτη, με το ψευδεπίγραφο σύνθημα του εκσυγχρονισμού και το νεόφερτο ιδεολόγημα της λεγόμενης πολυπολιτισμικής παιδείας. Ήταν ο αντίλαλος παρόμοιων συνθημάτων και ιδεολογημάτων, που άρχισαν να προβάλλονται και να διακηρύσσονται στο εξωτερικό, σε συνδυασμό με την πολιτική και την προπαγάνδα για την παγκοσμιοποίηση.

Η πολιτική αυτή συνεχίσθηκε, δυστυχώς, με μικρές διαφορές, και από τις επόμενες κυβερνήσεις, με άλλοθι την Ευρωπαϊκή ενοποίηση, την παγκοσμιοποίηση και τον υποτιθέμενο εκσυγχρονισμό.

Ειδικότερα, η πολιτική αυτή εκφράσθηκε :

α. με υποβάθμιση της διδασκαλίας της Ελληνικής γλώσσας, στη διαχρονική της συνέχεια, και απαράδεκτη περικοπή των Αρχαίων Ελληνικών στα προγράμματα σπουδών,

β. με επιτήδεια χρησιμοποίηση του ιδεολογήματος της πολυπολιτισμικής παιδείας, για την αμφισβήτηση και υπονόμευση της Ελληνικής παιδείας, της Ελληνικής εθνικής συνειδήσεως και της ίδιας της ιδέας του έθνους. Ορισμένοι μάλιστα υπέρμαχοι μιας αναθεωρητικής προσεγγίσεως της ιδέας του έθνους και του εθνικού κράτους, έφτασαν στο σημείο, ως συνεργάτες, σύμβουλοι και εντεταλμένοι συγγραφείς σχολικών βιβλίων του Υπουργείου Παιδείας, να αρνούνται τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνικού έθνους και να υποστηρίξουν ότι αυτό δημιουργήθηκε δήθεν μετά την Επανάσταση του 1821,

γ. με αντιεπιστημονική, αντιπαιδαγωγική και ιδεοληπτική διδασκαλία της ιστορίας, με πρόσχημα τις νέες δήθεν παιδαγωγικές μεθόδους, την παγκοσμιοποίηση, την πολυπολιτισμική παιδεία, που παρουσιάζεται ως νέο αναμφισβήτητο δεδομένο και θέσφατο. Άμεσα θύματα μιας τέτοιας προσεγγίσεως είναι, προφανώς, η εθνική ιστορική συνέχεια, η καλλιέργεια εθνικής συνειδήσεως και η πραγματική διαχρονική ιστορία του Ελληνικού λαού.

Στο «χειρουργείο» των εθνομηδενιστών τα βιβλία ιστορίας

Νεφέλη ΛυγεΡΟΥ

---

Facebook

Από τις πρώτες ημέρες που είχε βρεθεί στο τιμόνι του υπουργείου Παιδείας, ο Νίκος Φίλης είχε ανακοινώσει την πρόθεσή του να προχωρήσει σε αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος. Το μήνυμά του ήταν ότι «οι οικονομικές δυσκολίες δεν πρέπει να μας αποθαρρύνουν από τα οράματα για μεγάλες αλλαγές».

Όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα, όμως, οι μεγάλες αλλαγές δεν αφορούσαν την επίλυση των μύριων προβλημάτων της εκπαίδευσης. Η τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου ήταν εξαρχής προσηλωμένη στην ιδεοληψία πως το έθνος ήταν μία κατασκευή του κράτους και τώρα πια είναι μία παρωχημένη έννοια.

Τόσο ο τότε υπουργός όσο και η αναπληρώτριά του Σία Αναγνωστοπούλου δεν είχαν μείνει στα λόγια. Το έργο είχε αναλάβει ο ομότιμος πλέον καθηγητής Αντώνης Λιάκος, πρύτανης της σχολής των ιστορικών που χαρακτηρίζεται αποδομητική ή εθνομηδενιστική.

Ο Λιάκος δεν είχε τοποθετηθεί μόνο πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου, η οποία και έχει ολοκληρώσει το πόρισμά της. Είναι και ο άνθρωπος που δίνει τον τόνο στην όλη επιχείρηση να μπουν στην προκρούστεια κλίνη της εθνομηδενιστικής ιδεοληψίας των σχολικά εγχειρίδια ιστορίας.

Ο εν λόγω καθηγητής έχει αποφανθεί ότι «τα περισσότερα είναι ακατάλληλα». Αυτό είναι και το δόγμα που επικρατεί στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το οποίο θα κάνει και τη «χειρουργική» επέμβαση. Καθετί που παραπέμπει στην εθνική συνείδηση χαρακτηρίζεται αναχρονιστικό και μπαίνει στο στόχαστρο.

Η αντικατάσταση του Φίλη από τον Κώστα Γαβρόγλου είναι αληθές ότι σηματοδότησε μία αλλαγή στο ύφος. Επί της ουσίας, όμως, και η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας συνεχίζει απολύτως στην ίδια γραμμή πλεύσης. Μόνο ο υφυπουργός Κώστας Ζουράρις κινείται σε άλλο μήκος κύματος, αλλά είναι περιθωριοποιημένος και δεν επηρεάζει αυτές τις διαδικασίες.

«Εξαφανίζεται η ελληνική ιστορία στα σχολεία, θα φτιάξουμε ανιστόρητους ανθρώπους»

Η πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων καταγγέλει στο newsbeast.gr τις ισοπεδωτικές αλλαγές

Για υπονόμευση στη διδασκαλία της ελληνικής ιστορίας και πλήρη υποβάθμιση του μορφωτικού επιπέδου των Ελλήνων μαθητών κάνει λόγο η Εταιρεία Ελλήνων Φιλολόγων με αφορμή τις προτάσεις της Επιτροπής που συνέστησε το υπουργείο Παιδείας για το μάθημα της Ιστορίας στην υποχρεωτική εκπαίδευση, τις οποίες και χαρακτηρίζει ως την «χαριστική βολή» στο μορφωτικό υπόβαθρο των Ελλήνων.

Ιδιαίτερα, η πρωτοβουλία του υπουργείου Παιδείας να συμπυκνώσει την αρχαία και νέα ιστορία της Ελλάδας σε μία και διδακτική χρονιά, δεν άρεσε καθόλου στην Εταιρία Ελλήνων Φιλολόγων που αντέδρασε έντονα, υποστηρίζοντας πως οι μαθητές θα αποδιοργανωθούν πλήρως και θα υποστούν μαθησιακή σύγχυση.

«Θα φτιάξουμε ανθρώπους ανιστόρητους, χωρίς γνώση της ελληνικής ιστορίας χωρίς επίγνωση της ελληνικότητάς τους, του τι σημαίνει να είσαι Έλληνας, τι προσέφερε αυτός ο τόπος» λέει στο newsbeast.gr η κ. Γεωργία Ξανθάκη-Καραμάνου.

– Κ. Ξανθάκη, τι συμβαίνει τελικά με το μάθημα της Ιστορίας;

«Εξαφανίζεται η χρονική αλληλουχία των γεγονότων. Μιλάμε για όλη την υποχρεωτική εκπαίδευση, για την διδασκαλία και το περιεχόμενο του μαθήματος της Ιστορίας από την Γ’ Δημοτικού έως και την Α’ Λυκείου. Το υπουργείο Παιδείας δεν έχει αποφασίσει να υλοποιήσει τις προτάσεις αυτές, απλώς όρισε μία επιτροπή από ιστορικούς των οποίων τις προτάσεις δεν εγκρίνουμε ως εταιρεία φιλολόγων και ο υπουργός θα τις σκεφτεί. Είμαστε αντίθετοι με την αντίληψη που προτείνει η επιτροπή αυτή να αρθεί η πρωτοκαθεδρία της πολιτικής ιστορίας και η διδασκαλία να στραφεί αποκλειστικά σε κοινωνικές οικονομικές τάσεις, περιβάλλον, κλίμα, τοπική ιστορία κλπ. Δεν είναι δυνατόν χωρίς να υπάρξει μία καταγραφή των γεγονότων και των μεγάλων προσωπικοτήτων να κατανοήσουν οι μαθητές την ουσία της ιστορίας».

– Ένα παράδειγμα;

«Η αρχαία ιστορία έχει κάποιες χρονικές περιόδους. Το παιδί δεν θα έχει σαφώς κατανοήσει τον “Χρυσό Αιώνα” του Περικλή, που δημιούργησε τα επιτεύγματα του πολιτισμού, που δημιούργησε την δημοκρατία που μεταλαμπαδεύτηκε σε όλα τα μέρη της γης, δεν θα έχει σαφή γνώση αυτών των τόσο βασικών περιόδων εάν δεν υπάρχουν χρονικές περίοδοι.