Ο τελευταίος βασιλέας έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε σε εκείνες τις περιστάσεις. Η στάση του υπήρξε η ιδανική όσον αφορά τη θέση του, το αξίωμα του και το ιστορικό του καθήκον.
Έχει πολύ σωστά ειπωθεί πως ο Κωνσταντίνος με τη θυσία του έσωσε την ψυχή της Ρωμιοσύνης και της έδωσε την ελπίδα να συνεχίσει να μάχεται και να υπομένει τον οθωμανικό ζυγό-αν είχε παραδοθεί όπως γενναιόδωρα του προσέφερε ο Μωάμεθ, η Ρωμανία θα είχε σβήσει άδοξα και η Βασίλισσα των Πόλεων θα είχε καταληφθεί με σκυμμένο το κεφάλι.
Δείτε το βίντεο – αφιέρωμα του Cognosco Team στον τελευταίο Ρωμαίο αυτοκράτορα που έφυγε δοξασμένος κατά την άλωση της Βασιλεύουσας, της Πόλεως των πόλεων:
ΚΛΙΚ στην εικόνα ή ΕΔΩ για να δείτε το ντοκυμαντερ
Ιστορικό ντοκυμαντέρ που αναφέρεται στην άλωση της Κωνσταντινούπολης, την περίοδο που μεσολάβησε ως το 1821, την επανάσταση και την απελευθέρωση της Ελλάδας. Έχει δημιουργηθεί αποκλειστικά για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
Οι ήρωες αυτοί, που λίγα λεπτά πριν πεθάνουν είχαν ψάλει τον Εθνικό Ύμνο, ανεμίζοντας ένα κομμάτι ριγέ ύφασμα από τις στολές τους μιμούμενοι την ελληνική σημαία, θυμίζουν δίχως άλλο, παλαιότερα παραδείγματα της ελληνικής ιστορίας, όπως έγινε κατά την ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου και την ανατίναξη στο Κούγκι και το Αρκάδι, από τις ενδοξότερες σελίδες της εθνικής μας ιστορίας.
«Το πνεύμα αλληλεγγύης που διέκρινε τους Έλληνες, η απέχθεια τους για τη βία, η συνείδηση της επιβίωσης και η προσπάθεια διατήρησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τους έκανε να αποτελούν την πιο συμπαγή εθνική ομάδα μέσα στο στρατόπεδο και γι’ αυτό την πιο πολιτισμένη».
Η μαρτυρία αυτή είναι του ιταλού διανοούμενου, Πρίμο Λέβι, που βρέθηκε έγκλειστος στο κολαστήριο του Άουσβιτς, επιβεβαιώνει την γενναία στάση των Ελλήνων κρατουμένων που οδηγήθηκαν σε μια ηρωική εξέγερση στις 7 Οκτωβρίου 1944 μέσα στο εφιαλτικό στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί.
Άγνωστες πτυχές αυτής της ιστορίας περιγράφει το ντοκιμαντέρ με τίτλο «The Revolt of the Greek Jews» που βασίστηκε στην έρευνα της Φωτεινής Τομάη, διευθύντριας των Ιστορικών Αρχείων του Υπουργείου Εξωτερικών με τίτλο «Greeks in Auschwitz-Birkenau». Πρόκειται για τη μοναδική περίπτωση εξέγερσης μέσα στα ναζιστικά στρατόπεδα, που είχε σχέδιο αλλά προδόθηκε την τελευταία στιγμή. Παρόλα αυτά, οι Έλληνες αιχμάλωτοι κατάφεραν να ανατινάξουν ένα από τα πέντε κρεματόρια του στρατοπέδου, το «Κρεματόριο 4».
Θυμόμουν για χρόνια τα δακρυσμένα πρόσωπα των παιδιών εκείνο το βράδυ του 1976. Και η αλήθεια είναι ότι εκείνο το γκρίζο κοριτσίστικο προσωπάκι, τα νωτισμένα μάγουλα και τ’αναφιλητά, που έμεινε να κλείσει την εκπομπή, ποτέ δεν σβήνει από την μνήμη μου. Τη μνήμη της Κύπρου! Οκτώ χρονών, ήμουν δεν ήμουν και ένιωθα να με έχει ρουφήξει ολοκληρωτικά εκείνο το βλέμμα, εκείνο το δάκρυ. Η στιγμή, μ’εδεσε με το ελληνικό δράμα της Κύπρου, τα κατεχόμενα και τους αγνοούμενους, ξεκαθαρίζοντας ακόμα καλύτερα τον ιούλη του ΄74, που θυμόμουν καθαρά 2 χρόνια, πρίν.Ήταν το «πρόσωπο» της Κύπρου.
Οι γονείς μου, δεν φρόντισαν να με αποσύρουν και να κλείσουν τον διακόπτη, για να μην στενοχωρηθώ με ότι συνέβαινε σε μια γωνιά του ελληνισμού, όπως πιθανά, κάνουν τώρα οι «μοντέρνοι γονείς», σε αντίστοιχα θέματα, για να μην ενοχοποιηθεί το παιδί, που περνά «καλά»! Ευτυχώς! Γιατί, έτσι, το δακρυσμένο αυτό «στοιχειό», μου θυμίζει πάντα τι συμβαίνει στην Κύπρο, που «οι εμπόροι την μισούνε». Τι συμβαίνει στις γωνιές της καρδιάς μας, όταν αφήνουμε τους εμπόρους να καπηλεύονται τις μνήμες μας και να τις κάνουν…αναμνήσεις. Αναμασήματα, δηλαδή, αναθεωρήσεις και αναδομήσεις, με πλήθος διαμεσολαβητές και μεσάζοντες!
Αργότερα, η ματιά αυτή, συνέδεσε το «Κυπριακό» με την ελλαδίτικη,τουλάχιστον, αριστερά, εφόσον για το ΑΚΕΛ, ούτε λόγος. Μίκης Θεοδωράκης, οι διαδηλώσεις για την Κύπρο που έβλεπα στα ντοκιμαντέρ και διάβαζα στα βιβλία, το έγκλημα της χούντας στην Κύπρο, το σύνθημα στα τέλη του΄80: «Ελλάδα – Κύπρος-Παλαιστίνη, Αμερικάνος δεν θα μείνει» και το παλιότερο που σαν απόηχος σε πορείες της αντιιμπεριαλιστικής αριστεράς, ερχόταν στ’αυτιά μου: «Ελλάδα-Κύπρος, ένας λαός, αγώνας κοινός» . Ένα θέμα εθνικό, σχετιζόμενο με την κοινωνική απελευθέρωση που μένει πάντα εγκλωβισμένη, όταν φυλακίζεται εντός της αποικιοκρατικής «ανεξαρτησίας». Τώρα…; τι να πούμε τώρα! ας ξαναδούμε εκείνη την εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού για την Κύπρο, με έμφαση στο τελευταίο πεντάλεπτο…!
Η Άλωση της Πόλης, στη θύμιση της ύστερα από πάνω από πέντε αιώνες, μας γεμίζει ταυτόχρονα πόνο και περηφάνεια. Πόνο για την ήττα, την κατάκτηση, την σφαγή, το βύθισα της Ρωμιοσύνης από την ανεξαρτησία στη δουλεία. Περηφάνεια όμως για την ηρωική, αξιοπρεπή στάση των υπερασπιστών της, και πάνω από όλα του τελευταίου αυτοκράτορα.
Στην τελευταία του ομιλία, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος παροτρύνει τους πολεμιστές του να αγωνιστούν για τον Θεό, τη βασιλεία, την πατρίδα και τις οικογένειες τους, να φανούν αντάξιοι της κληρονομιάς τους. Τα λόγια του προκαλούν ως σήμερα ανατριχίλα.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
«Μιμηθείτε τους λίγους ελέφαντες των αρχαίων Καρχηδονίων, που μόνο με τη φωνή και την όψη τους έτρεψαν σε φυγή μέγα πλήθος ρωμαϊκού ιππικού. Και αν είχαν τη δύναμη να τρέψουν σε φυγή ζώα χωρίς λογική, πόσο μάλλον εμείς που είμαστε κύριοι των ζώων αυτοί που έρχονται να μας αντιπαραταχθούν σαν ζώα χωρίς λογική, είναι χειρότεροι απ’ αυτά. Τα δόρατά μας, οι ρομφαίες μας, τα τόξα μας και τα ακόντιά μας θα στραφούν εναντίον τους. Και φανταστείτε πως παίρνετε μέρος σε κυνήγι αγριόχοιρων, για να καταλάβουν οι ασεβείς ότι δεν αντιμάχονται με ζώα χωρίς λογική, όπως είναι αυτοί, αλλά με άρχοντες, και αφέντες τους, και απογόνους των Ελλήνων και των Ρωμαίων.»
Ο σύγχρονος φιλόσοφος Roger Scruton παρουσιάζει ένα συναρπαστικό ντοκιμαντέρ για την σημασία του κάλλους στην ζωγραφική, στην αρχιτεκτονική, στη μουσική, στη τέχνη και στην ζωή μας αποκαθιστώντας την ομορφιά στην παραδοσιακή θέση της, δηλαδή στο κέντρο του πολιτισμού μας.
H ταινία σκηνοθετήθηκε από την Louise Lockwood, γράφτηκε και παρουσιάστηκε από τον φιλόσοφο Roger Scruton. Είναι το τρίτο μέρος του έργου Modern Beauty Season του BBC, μια σειρά προγραμμάτων σχετικά με το θέμα της ομορφιάς και της νεωτερικότητας που μεταδόθηκαν τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2009.
Κάποτε αείμνηστος καθηγητής και τουρκολόγος, Νεοκλής Σαρρής, είχε δηλώσει πως η Τουρκία δεν έχει ιστορία αλλά ποινικό μητρώο, και τα ιστορικά στοιχεία τον δικαιώνουν πλήρως.
Τη βαρβαρότητα των Οθωμανών τη βίωσε τόσο ο ελληνισμός, όσο και οι Αρμένιοι, οι Ασσύριοι σήμερα οι Κούρδοι και πολλές άλλες μειονότητες που ζουν ή έζησαν και δεν επιβίωσαν στη χώρα αυτή.
Στο παρακάτω βίντεο αναλύεται ο διωγμός που βίωσαν οι Έλληνες από το 1914 στην Τουρκία, χρονιά στην οποία η Οθωμανική αυτοκρατορία εισήλθε στο πλευρό της Γερμανίας στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, μέχρι και το 1917.
Οι λεπτομέρειες και οι αριθμοί των σφαγιασθέντων-ξεριζωμένων μόνο ανατριχίλα προκαλούν:
Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ «ΟΧΙ» ΕΟΡΤΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Την 28η Οκτωβρίου, η Ελλάδα μπήκε στον πόλεμο! Οι Έλληνες του 1940 αντιστάθηκαν, είπαν ΟΧΙ, δεν υποτάχθηκαν... Αυτή τη μέρα πήραν τα όπλα και υπερασπίστηκαν την πατρίδα μας!
Στην πραγματικότητα ο εορτασμός αφορά σε όλο το έπος του 1940 και τις επιτυχίες της χώρας μας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά ουσιαστικά η ημερομηνία αυτή είναι η ημέρα που η Ελλάδα μπήκε στον πόλεμο! Η απάντηση «ΟΧΙ» στην ιταμή πρόκληση-πρόσκληση για παράδοση της χώρας μας, στον Ιταλό, φασίστα Μουσολίνι, όλοι οι Έλληνες το τίμησαν αλλά και το βροντοφώναξαν. Πήραν τα όπλα και βρέθηκαν στην μάχη, στον πόλεμο, για να υπερασπίσουν την πατρίδα....Για να πουν «ΟΧΙ» στην κατοχή!
Η Επέτειος του «ΟΧΙ» μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον Έλληνα Δικτάτορα που έφερε τίτλο Πρωθυπουργού, Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της Χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα και την Κύπρο κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία. Επίσης, σε πολλές χώρες του κόσμου, Ελληνικές κοινότητες γιορτάζουν την Επέτειο του «ΟΧΙ».
Σε προηγούμενο βίντεο του Cognosco Team (δείτε ΕΔΩ το σχετικό βίντεο), σας μιλήσαμε για τα πρώτα 11 χρόνια μετά της αλώσεως της Βασιλεύουσας και τις προσπάθειες του Βησσαρίωνα να επηρεάσει τους Πάπες της Ρώμης ώστε να οργανωθεί σταυροφορία εναντίον των Οθωμανών, και να λάβει τέλος η Οθωμανοκρατία πριν καλά καλά ξεκινήσει. Όπως είδαμε οι προσπάθειες αυτές δεν τελεσφόρησαν.
Όμως ο ελληνισμός θα κάνει πολλές ακόμη επαναστατικές προσπάθειες. Σε αυτό το βίντεο θα σας μιλήσουμε για τις αποτυχημένες επαναστάσεις που έγιναν τα τέλη του 15ου αιώνος αλλά και του 16ου.
Οι Έλληνες από την επόμενη ημέρα της αλώσεως της Πόλης ξεκίνησαν την αντίσταση στον Οθωμανικό ζυγό.
Σε προηγούμενη βίντεο είδαμε τις σημαντικότερες επαναστάσεις της τουρκοκρατούμενης Ελλάδος κατά τον 15ο και τον 16ο αιώνα (δείτε ΕΔΩ το βίντεο), ενώ στο παρόν θα δούμε την αντίσταση του ελληνισμού κατά τον 17ο και τον 18 αιώνα, μέχρι και πριν τα Ορλωφικά.
Θα γνωρίσουμε μεγάλες και λησμονημένες προσωπικότητες του υπόδουλου ελληνισμού, και θα δώσουμε άλλη μια απάντηση σε όσους μιλάνε για «ασυνέχεια» του ελληνικού έθνους.
Ένα πολύ καλό και ενημερωτικό αφιέρωμα, στους απογόνους των εξισλαμισμένων ελληνόφωνων του Πόντου, από την τηλεοπτική εκπομπή "ΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ" του Αλέξη Παπαχελά, πριν 10 χρόνια. Αξίζει να παρακολουθηθεί επειδή περιγράφει την κατάσταση, που επικρατούσε, τότε και η οποία, προφανώς, δεν έχει αλλάξει...
Οι Έλληνες είναι έθνος που κατοικεί κυρίως στα νότια Βαλκάνια και κατοίκησαν τον χώρο που σήμερα ονομάζεται Ελλάδα από τα τελη της 3ης χιλιετίας π.Χ., (αρχικά στην Πελαγονία, στη ΒΔ Θεσσαλία και την ΝΑ Χαονία), την Κύπρο στα μέσα της 2ης χιλιετίας π.Χ., και παράλιες περιοχές της Μικρά Ασίας λίγο αργότερα. Οι Έλληνες γενικότερα ίδρυσαν αποικίες γύρω από όλη τη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο ενώ μετά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου οι πόλεις και οι αποικίες τους έφτασαν μέχρι τη Κεντρική Ασία και τη σημερινή Ινδία. Σήμερα το ελληνικό έθνος εξακολουθεί να είναι διασκορπισμένο σε ολόκληρο τον κόσμο. Η πλειονότητα παραμένει εντός των ορίων του σημερινού ελληνικού κράτους και της νήσου Κύπρου, που αποτελεί το δεύτερο ελληνικό κράτος των ημερών μας. Ιστορικά, ελληνικοί πληθυσμοί κατοικούν επίσης στην Κάτω Ιταλία και την Σικελία που αποτελούν τη Μεγάλη Ελλάδα της αρχαιότητας, στην Κορσική και τα απέναντι σε αυτή παράλια της σημερινής Γαλλίας, στα παράλια και στην ενδοχώρα της Μικράς Ασίας, στο Λεβάντε, στην Αίγυπτο, στα παράλια του Εύξεινου Πόντου και στη Βόρεια Ήπειρο.
Το εκπληκτικό αυτο ντοκιμαντέρ του PBS με τίτλο: "Secrets of the Parthenon" (τα μυστικά του Παρθενώνα) αναλύει τον τρόπο που χτίστηκε ο περίφημος Παρθενώνας και καταγράφει λεπτό προς λεπτό τις προσπάθειες των τελευταίων δεκαετιών για την αναστήλωση του, απο τους καλύτερους επιστήμονες του κόσμου, διεισδύοντας στα βάθη του ιερού αυτού βράχου της Ακροπόλεως.Απολαύστε το εκπληκτικό αυτό ντοκιμαντέρ, διάρκειας μίας ώρας και γνωρίστε "Τα μυστικά του Παρθενώνα".
H νέα ταινία "Η Οδύσσεια των επτανήσων" του Αλέξανδρου Ποταμιάνου, στο θέατρο Κέφαλος της Κεφαλονιάς «Η Οδύσσεια των Επτανήσων: Από τη Φραγκοκρατία στην Επτάνησο Πολιτεία». Αυτός είναι το τίτλος της νέας ταινίας που «υπογράφει» ο Κεφαλλονίτης σκηνοθέτης, Αλέξανδρος Ποταμιάνος. Θα παρουσιαστεί την Κυριακή 13 Αυγούστου και ώρα 19:45 στο Δημοτικό Θέατρο «Ο Κέφαλος». Λίγα λόγια για την ταινία: Τα Ιόνια νησιά κατελήφθησαν από Φράγκους, Νορμανδούς και το Παπικό κράτος, πολύ πριν από την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Μετά την απώλεια των Ιταλικών επαρχιών από την επίθεση Λογκοβάρδων, Νορμανδών και Αράβων, η Βυζαντινή κυριαρχία στην Ιταλία τελείωσε με την άλωση του Μπάρι. Με ορμητήριο το Μπάρι, Νορμανδοί και Φράγκοι δημιουργούν προγεφυρώματα στις Δυτικές Επαρχίες του Βυζαντίου. Την περίοδο αυτή, τα Επτάνησα γνωρίζουν πολλούς κατακτητές μέχρι την άφιξη των Βενετών. Η Βενετική κατοχή, με το διαφορετικό της χαρακτήρα επιτρέπει στα Επτάνησα να διατηρήσουν την Ελληνικότητά τους και την Βυζαντινή τους παράδοση.
