Η πιθανότητα ελληνοτουρκικού πολέμου (το Casus belli Αποστολάκη και τα σχέδια της Αυτοκρατορίας για τον Τσίπρα)

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Η σοβαρότητα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, είναι μια φράση του Καρλ Μαρξ που έμεινε ιστορική. Στην Ελλάδα ο ιδιαίτερος τρόπος που εκδηλώνεται και συμπυκνώνεται η βαθύτατη κρίση μας είναι, πρώτον, ότι οι περισσότεροι λένε ότι τους κατεβαίνει στο κεφάλι και, δεύτερο, η κρίση επαγγελματισμού.

Σε όλη την κοινωνική πυραμίδα είναι πολύ λίγοι αυτοί που ξέρουν να κάνουν τη δουλειά που κάνουν και την κάνουν. Κι αυτό ισχύει από τον περιπτερά της γειτονιάς μέχρι τον Πρωθυπουργό. Χειροτερεύει και γενικεύεται μάλιστα ως τάση, όσο ανεβαίνουμε στην πυραμίδα.

Αν οι Τούρκοι ανέβουν σε μια βραχονησίδα θα την  ισοπεδώσουμε, δήλωσε ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Αποστολάκης. Ο Υπουργός Άμυνας προανήγγειλε ταυτόχρονα ανακήρυξη ΑΟΖ και την επομένη, ίσως για να μη φανεί ότι είναι soft έναντι του αρχηγού του, υποσχέθηκε ότι θα τσακίσουμε την Τουρκία, αν τυχόν περάσει από τα απειλητικά λόγια στις απειλητικές πράξεις.

Οι δηλώσεις αυτές έγιναν ενώ ο Πρωθυπουργός προσπαθεί να ετοιμάσει επίσκεψή του στην Τουρκία και συμμετείχε στη σύμπηξη ενός μικρού ΝΑΤΟ της Ανατ. Μεσογείου (θα αποδειχθεί χειρότερο για την Ελλάδα από το άλλο, το… μεγάλο ΝΑΤΟ). Ο κ. Τσίπρας προσπαθούσε ταυτόχρονα, με δηλώσεις του να πείσει την Τουρκία, τη Ρωσία και το Ιράν ότι αυτή η δήθεν συμμαχία (θα εξηγήσουμε πιο κάτω γιατί δήθεν) δεν στρέφεται εναντίον τους. Προφανώς ΗΠΑ, Ισραήλ, Ελλάδα και Κύπρος ετοιμάζονται να αντιμετωπίζουν από κοινού κάποια απόβαση Αρειανών στη Γη και γι’ αυτό συνέπηξαν αυτό το μπλοκ!

Έχοντας αρχίσει να αντιλαμβάνεται τους κινδύνους, ακόμα και για τον ίδιο, από την πλήρη ταύτιση της χώρας με τις πιο εξτρεμιστικές δυνάμεις στον άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ (σε συνέχεια, για να είμαστε δίκαιοι, και επέκταση της πολιτικής των προηγουμένων κυβερνήσεων), ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να περιορίσει τις ζημιές, διατηρώντας όμως τις βασικές επιλογές. Πήγε στη Μόσχα, μετά στο Ισραήλ και ετοιμάζεται για την Τουρκία, σε ένα μάλλον όχι και πολύ συνεκτικό διπλωματικό «αχταρμά».

Μικρό ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια ο Καμμένος, μικρό  ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο  ο Τσίπρας. Χωρίς να κερδίζουμε απολύτως τίποτα, πολλαπλασιάζουμε εχθρούς και κινδύνους!

To φάντασμα του 1789 πάνω από τη Γαλλία και την Ευρώπη

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Σημείωση: Το παρακάτω άρθρο είναι το άρθρο που αναρτήσαμε χτες Παρασκευή 14.12, διορθωμένο  και συμπληρωμένο σε αρκετά σημεία

«Φέτος δεν έχει Χριστούγεννα», γράφει το πλακάτ ενός διαδηλωτή στην Τουλούζη, τη “ροζ πόλη” της Νοτιοδυτικής Γαλλίας, προπύργιο κάποτε του γαλλικού σοσιαλισμού.

Πρόκειται περί σαδιστού προφανώς. Θέλει να σκοτώσει την τελευταία ελπίδα του κ. Μακρόν και του προισταμένου τουΒαρώνου Ρότσιλντ. ‘Οτι δηλαδή, αν δεν βρεθεί άνθρωπος να μπορέσει να τους απαλλάξει από τα Κίτρινα Γιλέκα, θα το καταφέρει τουλάχιστο ο Αγιος Βασίλης.

«Τι θέλεις να σου πάρω για τα Χριστούγεννα;» ρωτάει η μάνα του έναν εικοσάρη. «Να νικήσουμε», της απαντάει αυτός.

Το διάλογο μας τον μεταφέρει, στο πρωτοσέλιδό της, ελαφρώς αποσβολωμένη, η Monde της 9.12.18, υπό τον τίτλο «Η Γαλλία σε άνευ προηγουμένου κοινωνική κρίση».

Η στιγμή της Ρήξης

Αυτό που περιγράφει η εφημερίδα είναι η στιγμή που το Εγώ ξεφεύγει προς στιγμήν από τα μίζερα όριά του, υποτασσόμενο, διαχεόμενο και ταυτιζόμενο με το απέραντο και, προσωρινά τουλάχιστο, παντοδύναμο Εμείς.

Η στιγμή που το άτομο αποκτά συνείδηση ότι το συλλογικό συμφέρον είναι πιο σημαντικό από το ατομικό, ότι δεν μπορεί ούτε να ζήσει, ούτε να σωθεί από μόνο του.

Τότε, και μόνο τότε, και εφόσον τα άλλα μέσα, εκλογές, κόμματα, συνδικάτα έχουν εξαντληθεί, μια εξέγερση γίνεται δυνατή.

Όπως υπογραμμίσαμε σε προηγούμενο άρθρο μας, εξετάζοντας τις τρέχουσες εξελίξεις στη Γαλλία, η εκεί  κατάσταση πλησιάζει, αν δεν έχει ήδη φτάσει, στο σημείο που η επαναστατική φιλολογία περιγράφει ως «προεπαναστατική κατάσταση», όταν δηλαδή οι από πάνω δεν μπορούν πλέον να κυβερνήσουν και οι από κάτω δεν μπορούν να τους ανεχθούν. Αυτό συνιστά διάγνωση, όχι πρόβλεψη για το τι θα γίνει, γιατί πολύ διαφορετικά αποτελέσματα είναι δυνατά από το σημείο αυτό.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε ασφαλώς, πολύ περισσότερο από μακριά, αν το Σάββατο το κύμα της εξέγερσης θα υποχωρήσει ή θα αντεπιτεθεί. Ακόμα και στο πρώτο ενδεχόμενο όμως, που δεν το θεωρούμε το πιο πιθανό, θεωρούμε πολύ πιθανότερο το δεύτερο, η αναδίπλωση έχει μεγάλες πιθανότητες να αποδειχθεί προσωρινή. Ούτε η κρίση θα λυθεί, ούτε η άβυσσος που χωρίζει την εξουσία από τον Λαό θα γεφυρωθεί.

Το μεγάλο κρίσιμο τεστ για την άμεση συνέχεια των γεγονότων θα είναι η μαζικότητα των κινητοποιήσεων του Σαββάτου, που επεχείρησαν να σταματήσουν αφενός με τις παραχωρήσεις Μακρόν τη Δευτέρα, αφετέρου με την «ισλαμική τρομοκρατία». Τα θέματα της κρίσης έχουν τώρα εξαφανισθεί από τα γαλλικά δελτία ειδήσεων, που ασχολούνται αποκλειστικά με την υποτιθέμενη «ισλαμική τρομοκρατική επίθεση» που, όλο και περισσότεροι Γάλλοι αρχίζουν να πιστεύουν και το λένε στο διαδίκτυο, ότι δεν είναι παρά μια ξεγυρισμένη προβοκάτσια του γαλλικού βαθέος κράτους για να σώσει τον Μακρόν.

Εχθροί της Δημοκρατίας!

H χαρά της Αυτοκρατορίας: Βαθαίνει διαρκώς το χάσμα μεταξύ Φαναρίου και Μόσχας, Ελλάδας και Ρωσίας (και οι εξελίξεις σε Συρία και πρ.ΕΣΣΔ)

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Σε ένα προηγούμενο άρθρο μας υπογραμμίσαμε τους μεγάλους γεωπολιτικούς κινδύνους από την κρίση μεταξύ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ρωσικής Εκκλησίας και την ανάγκη να βρεθεί μια λύση που να μη θέτει σε κίνδυνο την ενότητα της Ορθοδοξίας, αλλά και το παγκόσμιο κύρος της.

Επιχειρήσαμε επίσης να δείξουμε ότι τα ζητήματα αυτά δεν ήταν και δεν είναι θρησκευτικά και μόνο, αλλά βαθειά πολιτικά και γεωπολιτικά.

Γενικά μιλώντας, στην προσπάθειά του να εμπεδώσει μια παγκόσμια Δικτατορία, ο Ολοκληρωτισμός του Χρήματος στρέφεται αναπόφευκτα εναντίον όλων των ισχυρών ταυτοτικών στοιχείων του ανθρώπου, όπως το κράτος, το έθνος, η θρησκεία, οι ιδεολογίες, ακόμα και το φύλο.

Χρειάζεται να φτιάξει τον Homo Economicus, πλαστελίνη στα μακάβρια σχέδιά του για την ανθρωπότητα. Δεν θέλει ανθρώπους με πρόσωπο και ταυτότητα.

Θέλει να τα καταστρέψει, ή να τα αντικαταστήσει με δήθεν, εικονικές ταυτότητες που ελέγχει ο ίδιος (ο Γκορμπατσώφ ως κομμουνιστής, ο Σαρκοζί ως γκωλικός, ο ISIS ως δήθεν αντιιμπεριλιστικό κίνημα, ο Ολάντ ως δήθεν σοσιαλιστικής, ο Τσίπρας ως δήθεν ριζοσπάστης αριστερός, η Σαϊεντολογία ως δήθεν θρησκεία κ.ο.κ., τα παραδείγματα είναι άπειρα)

Και θέλει να το κάνει για τα γνήσια ταυτοτικά στοιχεία, ακόμα κι αν είναι μεταξύ τους αντίθετα, αποτελούν όλα εμπόδια στην ολοκλήρωση της παγκόσμιας κυριαρχίας του.

Όταν δεν είναι ιδιοτελείς, πολλοί φίλοι μας της Αριστεράς, μπερδεύουν συχνά τις εποχές, λόγω του μεγάλου θαυμασμού που τρέφουν ασύνειδα για τον καπιταλισμό και του συντηρητισμού τους. Την εποχή της Γαλλικής ή της Ρωσικής Επανάστασης, οι εξεγειρόμενοι κατά της απολυταρχίας έβαλαν στο στόχαστρο την ηγεσία της εκκλησιαστικής ιεραρχίας γιατί ήταν το ιδεολογικό συμπλήρωμα των αυταρχικών καθεστώτων εναντίον των οποίων εξηγέρθησαν.

Οι βάσεις σε Αλεξανδρούπολη και Κύπρο και ο κίνδυνος «εξαΰλωσης» του ελληνικού λαού (Πού χάθηκαν Τριγάζης και Οικολόγοι;)

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου,

11 Σεπτεμβρίου 2018

Καταλαβαίνω ότι δεν είστε πιθανώς έτοιμοι να διαβάσετε αυτά που γράφω στη συνέχεια. Καταλαβαίνω ότι εξετάζω στο άρθρο αυτό ορισμένα τρομακτικά, ακραία σενάρια. Εξηγώ, στη συνέχεια, γιατί το κάνω. Εγώ ένα πράγμα ζητώ από τους αναγνώστες μου. Να εξετάσουν και να δεχτούν ή να απορρίψουν όσα γράφω με τη λογική τους και όχι ανάλογα με το αν τους αρέσουν ή όχι. Άλλωστε, συγκριτικά με το θέμα που θίγω σε αυτό το άρθρο, το πώς θα κριθεί ο ίδιος ο αρθρογράφος είναι απολύτως ασήμαντο. Γιατί εδώ μιλάμε για το μέλλον μας, το μέλλον των παιδιών μας και της χώρας μας.

Η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να επιτρέψει την εγκατάσταση αμερικανικής στρατιωτικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη. Θα φτιάξουν εκεί μια Σούδα του Βορρά. Οι Αμερικανοί παίρνουν επίσης τα λιμάνια της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας και θέλουν και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Αναφέρεται στον Τύπο ότι νέες βάσεις και οπλικά συστήματα των ΗΠΑ, της Γαλλίας (που έχει οριστικά ενταφιάσει τον γκωλισμό, μετατρεπόμενη μετά το 2008 στην καλύτερη σύμμαχο του Ισραήλ), αλλά και του Ισραήλ θα εγκατασταθούν στην Κύπρο.

Γιατί θέλουν οι Αμερικανοί την Βόρειο Ελλάδα

Για ποιο σκοπό θέλουν οι Αμερικανοί βάσεις και τα λιμάνια της Θράκης και της Μακεδονίας; Για να περικυκλώσουν και να ετοιμάσουν πόλεμο κατά της Ρωσίας. Το δείχνουν, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, όλες οι πράξεις τους από τη Γεωργία μέχρι τη Νορβηγία, περνώντας από την Ουκρανία και τη Μολδαβία. Το λένε και με λόγια. Μελετήστε σας παρακαλώ πολύ προσεκτικά όλη την κατάθεση (έξι σελίδες είναι μόνο) του Αμερικανού Υφυπουργού Εξωτερικών Μίτσελ στις 21.8 στη Γερουσία. Πρόκειται για κήρυξη πολέμου στη Ρωσία και την Κίνα, από την οποία απορρέει η βαλκανική πολιτική των ΗΠΑ, περιλαμβανομένης και της «συμφωνίας Ελλάδας – Μακεδονίας». Χρησιμοποιούμε τον όρο ακριβώς του Μίτσελ, ο οποίος επαίρεται για το κατόρθωμα αυτό της αμερικανικής διπλωματίας.

Η ηρωίδα

Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος – 

Γράφοντας το πρωί ένα άρθρο για το ανοσιούργημα που θέλει να κάνει το ΤΑΙΠΕΔ στις Θερμοπύλες, το μυαλό μου φτερούγισε προς στιγμήν στην απόφαση που πήρε, τον Αύγουστο του 480 π.Χ., ο Βασιλιάς Λεωνίδας της Σπάρτης να δώσει εκείνη τη μάχη που ήταν η μάχη της ζωής του. Και μετά πήγε σε εκείνη τη γυναίκα στο Μάτι, που κάπου διάβασα την ιστορία της.

Η φωτιά πλησίασε το σπίτι όπου έμενε αυτή η γυναίκα, που δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω το όνομά της να το αναφέρω. Τύλιξε σε βρεγμένες πετσέτες τα εγγονάκια της και τα έδιωξε στη θάλασσα, λέγοντάς τους να μη γυρίσουν πίσω, ότι κι αν γίνει, ότι κι αν ακούσουν. Η ίδια έμεινε να καεί ζωντανή μαζί με τον ανήμπορο άντρα της που δεν μπορούσε να κινηθεί.

Μία και μόνη γυναίκα, που αξίζει όμως πολύ παραπάνω από τα χιλιάδες ανθρωπάκια που στελεχώνουν τις υπηρεσίες και τις κυβερνήσεις μας. Πολύ παραπάνω από όσους έβλεπαν παράλυτοι τη φωτιά να κατεβαίνει το βουνό, χωρίς να κάνουν κάτι. Πολύ παραπάνω από τους χιλιάδες αναίσθητους εγωπαθείς, που επιδεικνύουν, με τα ακαλαίσθητα φρούρια στις παραλίες μας, τις θεόρατες μάντρες, ενίοτε και τους μπράβους τους, τον παρανόμως, ή πάντως αδίκως και αντικοινωνικώς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, αποκτηθέντα πλούτο τους.

Η γυναίκα αυτή ήξερε ότι μπορούσε να σωθεί, αν και ο άντρας της θα πέθαινε αναπόφευκτα. Αλλά ήξερε ότι δεν μπορούσε να τον αφήσει να πεθάνει μόνος του, αβοήθητος και εγκαταλελειμμένος. Ήξερε αυτό που δεν ξέρουν οι άλλοι, ότι καμιά κοινωνία δεν μπορεί να επιβιώσει επί μακρόν χωρίς αγάπη και αλληλεγγύη. Αυτό ακριβώς άλλωστε συμβαίνει τώρα με την ελληνική κοινωνία.

Αυτοκαταστροφή

Από τους «ξενοκίνητους Κομμουνιστές» στους «ξενοκίνητους Εθνικιστές»: Πίσω στον Πιουριφόι!

Από τους «ξενοκίνητους Κομμουνιστές» στους «ξενοκίνητους Εθνικιστές»: Πίσω στον Πιουριφόι!

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Δεν μπορούμε φυσικά να ξέρουμε τι αληθεύει και τι όχι από τα όσα «διαρρέονται» εντέχνως γύρω από την πολύκροτη πλέον υπόθεση των απελασθέντων Ρώσων διπλωματών, που εξελίσσεται ήδη στη χειρότερη κρίση στην ιστορία των ελληνορωσικών σχέσεων.

Πληροφορίες για μια τέτοια υπόθεση έχουν μόνο οι μυστικές υπηρεσίες της Ελλάδας, των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Τη στιγμή ακριβώς που ένας δημοσιογράφος γράφει ότι έχει «ασφαλείς πληροφορίες» για ένα τέτοιο θέμα, την ίδια στιγμή μετατρέπεται από δημοσιογράφο σε όργανο κάποιας ή περισσότερων από αυτές τις υπηρεσίες. Αν δεν είναι προ πολλού.

Τίτλοι όπως “«Μακεδονομάχοι», Κατάσκοποι και Ρούβλια” με υπότιτλο «Έγινε απόπειρα εξαγοράς από Ρώσους πράκτορες», που διαβάσαμε π.χ. στις εφημερίδες, θυμίζουν αναπότρεπτα τις χειρότερες στιγμές του ελληνικού μετεμφυλιακού καθεστώτος και της Χούντας, των τριών μαύρων δεκαετιών που ακολούθησαν τον πόλεμο.

Τότε που εκτελούσαν τον άνθρωπο με το τριαντάφυλλο, τον Νικο Μπελογιάννη, και χιλιάδες άλλους Έλληνες, για κατασκοπεία υπέρ των Ρώσων, καθ’ υπόδειξην της αμερικανικής πρεσβείας, που διοικούσε τη χώρα.

Τότε που κάθε πρωί “την καρδιά μου στην Ελλάδα ντουφεκάγανε”.

Τότε που όποιος διαφωνούσε ή διαμαρτυρόταν για κάτι, χαρακτηριζόταν «μίσθαρνο όργανο του διεθνούς κομμουνισμού» και δεν μπορούσε να βγάλει ούτε δίπλωμα οδήγησης αυτοκινήτου.

Ούτε ο πιο διεστραμμένος όμως εγκέφαλος δεν θα μπορούσε τότε να φανταστεί ότι θα ερχόταν μια στιγμή που αυτά θα ξαναγίνονταν στην Ελλάδα, με μια κυβέρνηση της δήθεν Αριστεράς, παραδομένη απολύτως στους Αμερικανούς, τους Γερμανούς και όλους τους Διεθνείς Νταβατζήδες, αρκεί βέβαια να είναι Δυτικοί και όχι Ρώσοι.

‘Οτι θα φτάναμε από τους «ξενοκίνητους κομμουνιστές» στους «ξενοκίνητους εθνικιστές»!

ΤΑ «ΜΥΣΤΙΚΑ» ΜΝΗΜΟΝΙΑ: Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ «ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΥΠΕΡΑΞΙΑΣ»

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου (*)

Το 2013, ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στην Αμερική. Δύο χρόνια αργότερα, το 2015, ζήσαμε, φοβούμαι, το αποτέλεσμα αυτού του ταξιδιού, την αξιοθρήνητη, αναξιοπρεπή συνθηκολόγηση της κυβέρνησής του και την ποδοπάτηση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου. (1)

Τέσσερα χρόνια μετά, το 2017, ως Πρωθυπουργός πλέον, ο Τσίπρας ξαναπήγε στην Αμερική. Αυτή τη φορά τα αποτελέσματα κινδυνεύουν να είναι ακόμα πιο τραγικά από την πρώτη, όπως θα επιχειρήσουμε να δείξουμε στη συνέχεια αυτού του άρθρου.

Μετά από το «οικονομικό» μπαίνει τώρα σε εφαρμογή και το «γεωπολιτικό» μνημόνιο. Άλλωστε, όπως έχουμε εξηγήσει πολλάκις, και η πραγματικότητα δυστυχώς το μόνο που κάνει είναι να μας επιβεβαιώνει επί οκτώ χρόνια, είναι ότι οι πολιτικές που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα δεν είναι απλώς σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Είναι πολιτικές καταστροφής του ελληνικού λαού, της δημοκρατίας, του ελληνικού έθνους και αρπαγής του ελληνικού κράτους. Πολύ λογικά, η γεωπολιτική, η δημογραφία, η ψυχολογία και το ηθικό των Ελλήνων, ο πολιτισμός τους (βλ. π.χ. τους ουρανοξύστες στο Ελληνικό και τα Mall στην Ακαδημία του Πλάτωνα), έρχονται να συμπληρώσουν αυτό που άρχισε από την οικονομία και την κοινωνία.

Κι αν το οικονομικό Μνημόνιο οδήγησε σε μια από τις μεγαλύτερες οικονομικο-κοινωνικές καταστροφές και λεηλασίες, όχι μόνο στη δική μας ιστορία, αλλά στην ιστορία όλου του καπιταλισμού (σε ειρηνικές τουλάχιστο περιόδους) το γεωπολιτικό μνημόνιο μπορεί να οδηγήσει κατ΄ ελάχιστο σε σοβαρές απώλειες των κυριαρχικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού, κατά μέγιστο σε πόλεμο.

Μια πρώτη γεύση πήραμε στα Ίμια, στην Κύπρο και στη Μακεδονία. Υπάρχουν όμως και πολλά άλλα που καλά-καλά δεν αναφέρονται πια από τα μέσα ενημέρωσης και δεν συζητούνται, παρά ελάχιστα και αν. Από την αποδοχή εγκατάστασης πυρηνικών όπλων στον ‘Αραξο έως την συνειδητή καταστροφή των ελληνορωσικών σχέσεων, από τη  δημιουργία αμερικανικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη, που προορίζεται να γίνει η Σούδα της Βόρειας Ελλάδας, εμπλέκοντάς μας, ως χώρα πρώτης γραμμής, σε τυχόν αυριανή πυρηνική σύρραξη, έως την θεαματική αναβάθμιση των αμερικανικών βάσεων στην Κρήτη και τη δημιουργία νέων στην Κάρπαθο.

Η Ελλάδα μετετράπη σε οικονομική αποικία της Γερμανίας και της ΕΕ (μαζί τους βέβαια, να μην το ξεχνάμε και η «Διεθνής του Χρήματος», οι μεγάλες διεθνείς τράπεζες δηλαδή και το ΔΝΤ, εμμέσως δηλαδή οι ΗΠΑ).

Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ: ΝΕΟΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΙ ΚΑΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΤΩΝ, ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΑΤΑ ΕΥΡΩΠΗΣ

Σημείωση. Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε πριν από την τελευταία σύγκρουση Τραμπ και Ευρωπαίων στη συνάντηση των G7, σύγκρουση που νομίζουμε ότι επιβεβαιώνει τα συπεράσματά μας. Περιλάβαμε επίσης στο τέλος και μια παρατήρηση για τη σημασία αυτών των εξελίξεων, που μπορεί να οδηγήσουν στην κατάρρευση του συστήματος διεθνών σχέσεων στην Ελλάδα.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Δεν είναι όποιος κι όποιος. Πρόκειται για τον Αμερικανό Πρέσβη στη Γερμανία και στενό συνεργάτη του Ντόναλντ Τραμπ, τον κ. Γκρενέλ και τη συνέντευξή του στο Breitbart. Ούτε και η χρονική στιγμή που την έδωσε είναι τυχαία, με την νέα κυβέρνηση στην Ιταλία και τη σύγκρουση ΗΠΑ-ΕΕ για τα θέματα του Ιράν, του εμπορίου και του ρωσογερμανικού αγωγού Nordstream II.

Ούτε και το Breitbart είναι τυχαίο. Είναι το ακροδεξιό σάιτ που διηύθυνε μέχρι πρότινος ο Στηβ Μπάννον, ο πρώην στρατηγιστής και ιθύνων νους της προεκλογικής εκστρατείας του Ντόναλντ Τραμπ, που έσπευσε μάλιστα να εκδηλώσει την ικανοποίησή του για τη νίκη των «εθνικιστών» στην Ιταλία. ‘Οσο για τον γιό του Προέδρου Τραμπ, δεν άφησε με το τουίτ του αμφιβολίες για την στήριξη του πατέρα του προς τον Γκρενέλ και μετά τις δηλώσεις του.

Η συνέντευξη έκανε πάταγο και προκάλεσε μια ομοβροντία αρνητικών σχολίων από τα κύρια δημοσιογραφικά όργανα και του αμερικανικού και γερμανικού κατεστημένου. Και πως να μην κάνει όταν ο κ. Γκρενέλ, όχι μόνο υπερέβη τα διπλωματικά εσκαμμένα, αλλά και δήλωσε ενθουσιασμένος με τα ανερχόμενα «συντηρητικά», και ενίοτε κλίνοντα προς την ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης και ιδίως με τον νέο Καγκελλάριο της Αυστρίας, ενώ εμφανίστηκε επικριτικός για την μεταναστευτική πολιτική της Μέρκελ και για την ευρωπαϊκή «αριστερά», εννοώντας προφανώς όχι την αριστερά όπως την εννοούμε, αν και πια έχει χάσει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα με το ποιος είναι τι, αλλά τους φιλελεύθερους που υποτίθεται ότι εφαρμόζουν «αριστερές» ιδέες.

Τώρα ο Γκρενέλ λέει ότι δεν εννοούσε αυτά που όλοι κατάλαβαν, εντούτοις οι δηλώσεις του έριξαν νερό στον μύλο όχι μόνο της ευρωαμερικανικής σύγκρουσης, αλλά και σε αυτόν της βαθύτερης, όλο και κλιμακούμενης σύγκρουσης «Νεοσυντηρητικών-Εθνικιστών» και «Παγκοσμιοποιητών» στον ίδιο τον πυρήνα του δυτικού (και ισραηλινού) κατεστημένου.

Οι δηλώσεις αυτές έγιναν τη στιγμή που η ΕΕ μπαίνει σε μια φάση απρόβλεπτης και δυνητικά πολύ σοβαρής κρίσης με την άνοδο της λεγόμενης «λαϊκιστικής» κυβέρνησης στην Ιταλία. Ουδείς μπορεί να προβλέψει τώρα με βεβαιότητα πως θα εξελιχθούν εκεί τα πράγματα. Θα επιμείνει η Γερμανία στην αδιάλλακτη στάση της απέναντι στην ευρωπαϊκή περιφέρεια; Κι αν ναι πως θα αντιδράσουν οι Ιταλοί; Υπάρχει μυστικό σχέδιο του Σαλβίνι να βγάλει την Ιταλία από το ευρώ, σε περίπτωση σύγκρουσης;

Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ, Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΡΙΣΙΜΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΓΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ, «ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥΣ» ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ

JUNE 27, 2018

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Η ενίσχυση του τουρκικού εθνικιστικού και σχετικά ανεξάρτητου από τις ΗΠΑ καθεστώτος στην Άγκυρα, η μη μετατροπή δηλαδή της Τουρκίας σε προτεκτοράτο, όπως όλα σχεδόν τα κράτη της ΝΑ Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και το δικό μας, μοιάζει κατ’ αρχήν θετικός παράγων για την Κύπρο.

Κι αυτό γιατί είναι η ύπαρξη αυτού του καθεστώτος και η εκ μέρους του σθεναρή υπεράσπιση των απαράδεκτων κατά τα άλλα βλέψεών του επί της Κύπρου, που διέσωσε επανειλημμένως και ιδίως το 2017 το κυπριακό κράτος, αποτρέποντας μια λύση που θα σήμαινε την οριστική του κατάλυση.

Βεβαίως δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς η πιθανότητα να τα ξαναβρεί η Τουρκία με τη Δύση, όπως πιστεύει σχεδόν όλη η πολιτική ελίτ των Αθηνών (πλην ορισμένων πολύ σοβαρών αλλά πολύ μεμονωμένων ανθρώπων στον συντηρητικό χώρο). ‘Οχι γιατί παρακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις, μακριά νυχτωμένη είναι δυστυχώς, αλλά γιατί της είναι ψυχολογικά αδιανόητο πως μπορεί μια χώρα να πάει κόντρα στους Αμερικανούς! Ένας Υπουργός της κυβέρνησης αποκάλεσε μάλιστα μια μέρα τρελό τον Ερντογάν και μετά πρόσθεσε, εξηγώντας γιατί είναι τρελός, ότι μιλάει πολύ άσχημα στον Τραμπ και στον Νετανιάχου!

Αν τα ξαναβρεί με τη Δύση, ζήτω που καήκαμε σχετικά και με την Κύπρο και σχετικά με το Αιγαίο. Αν και για άλλους λόγους πάει σε σύγκρουση, κάτι που είναι πολύ πιθανό, φοβάμαι ότι, για άλλους λόγους, πάλι ζήτω που καήκαμε.

Γιατί σε τελική ανάλυση τίποτα καλό δεν μπορεί να βγει, όταν ο ελληνικός λαός, σε τόσο ταραγμένους παγκοσμίως καιρούς, δεν έχει κράτη που να τα ελέγχει ο ίδιος και όχι ξένες δυνάμεις.

Λες και τόξερε από τότε, ο Αλέξανδρος Κοτζιάς μας προειδοποίησε εδώ και 65 χρόνια, στην  Πολιορκία του: «Ούτε υπάρχει πιο σίγουρος θάνατος για ένα έθνος, πλην να παραδώσεις την πολιτική στους συμμάχους σου»

Είναι παράλογη η «συμμαχία των εθνικιστών» σε Κύπρο και Μακεδονία;

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ. ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, ΤΑ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΟΤΖΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΠΑΡΑΧΑΡΑΣΣΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΦΙΜΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

17 Ιούνιος 2018

Πηγή:www.sigmalive.com/

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΝ ΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ…

ΛΟΓΟΚΡΙΝΟΥΝ ΕΜΜΕΣΩΣ TA MME, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΧΑΛΑΣΕΙ ΤΟ «ΚΑΛΟ ΚΛΙΜΑ». ΕΓΙΝΑΝ ΗΔΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ Τ/Κ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ

Στο σχετικό γλωσσάρι, που είναι σχεδόν έτοιμο και θα κατατεθεί τη μεθεπόμενη Πέμπτη, 21 Ιουνίου, στην Ολομέλεια της Επιτροπής, για τοποθέτηση, και αρχές Ιουλίου θα παρουσιαστεί στους δημοσιογράφους, θα υπάρχουν εισηγήσεις για το ποιες λέξεις θα χρησιμοποιούνται

Έναν παράδοξο… «συνεταιρισμό» στην ερμηνεία και κατανόηση των ιστορικών γεγονότων, ήτοι τα αφορώντα στο κυπριακό πρόβλημα, την τουρκική εισβολή του 1974 και τα τραγικά παρεπόμενά της προωθούν η Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας με την ομόλογη τ/κ επιτροπή, υπό την ομπρέλα του Οργανισμού για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ).

Στόχος του ιδιότυπου… συνεταιριστικού εγχειρήματος είναι η απάλειψη, εκατέρωθεν, λέξεων ή και διατυπώσεων που αφορούν στην ιστορία του Κυπριακού και στις τραγικές πτυχές της, που ενδέχεται να ενοχλήσουν τις δύο πλευρές.

Προς τούτο, επιχειρείται η διαμόρφωση και υιοθέτηση κοινού γλωσσαρίου, το οποίο θα λειτουργεί ως «συμβουλευτικός» οδηγός προς τους εκπροσώπους του Τύπου, ως λειτουργούς της ενημέρωσης και διαμορφωτές της κοινής γνώμης, προς αποφυγήν των… ακατάλληλων, «βεβαρημένων», νοηματικά, από την Ιστορία, λέξεων, που ενδέχεται να θίξουν τη μια ή την άλλη πλευρά, και την επιλογή άλλων, οι οποίες θα προάγουν τη «συνεννόηση» και θα υπηρετούν την καλλιέργεια «καλού κλίματος» ανάμεσα στις δύο κοινότητες.

ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ;

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Στη σοβαρότερη απειλή για την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας, πολύ σοβαρότερη από την Τουρκία, τείνει να εξελιχθεί ο βαθμός υποτέλειας κυβερνητικών στελεχών, του πολιτικού συστήματος, θυλάκων στο κράτος και σεβαστού τμήματος των συμβατικών και κοινωνικών μέσων στη χώρα. ‘Όχι μόνο προς τους οικονομικούς Νταβατζήδες μας, αλλά και προς τους Γεωπολιτικούς, δηλαδή τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ.

Η αποδόμηση του ελληνικού κράτους-έθνους είναι η πραγματική επιδίωξη του προγράμματος που εφαρμόζεται εντατικά στη χώρα μας από το 2010 και στην πραγματικότητα από πολύ νωρίτερα. Είναι ένα πρόγραμμα που σχεδίασε το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο, ενέκριναν οι ΗΠΑ δια του ΔΝΤ και εφήρμοσαν η Γερμανία και η ΕΕ.

Αυτό το σχέδιο περνάει τώρα από την οικονομία στο στάδιο αφαίρεσης από τον ελληνικό λαό της σκληρής κυριαρχίας και των μη οικονομικών μορφών εθνικής ισχύος. Ήδη λεηλατημένη και οικονομικά κατεστραμμένη η Ελλάδα έχει υποστεί εξαιτίας της πανωλεθρίας του 2015 και του τρόπου που την χειρίστηκε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, βαρύτατο ηθικο-ψυχολογικό πλήγμα. Χτυπήθηκε η ίδια η πεποίθηση του έθνους ότι μπορεί να διαθέτει δικό του κράτος, μπορεί να διαφεντεύει τον τόπο του. Εξ ου και είναι σαν ζόμπι οι άνθρωποι στον δρόμο και στο μετρό, εξ ου και δεν αντιδρά σχεδόν κανείς και για τίποτα, και γι’ αυτό τώρα είναι η καλύτερη στιγμή για τους εχθρούς της Ελλάδας να αρχίσουν να της αρπάζουν τα στοιχεία σκληρής κυριαρχίας και ότι απέμεινε από την εθνική της ισχύ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΘΑ ΨΑΧΝΕΙ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥ, Η ΖΗΜΙΑ ΟΜΩΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Διερωτάται κανείς τι συμβαίνει με τον Πρωθυπουργό. Θέλει όντως να λύσει το μακεδονικό, τον έχουν πείσει ότι είναι προς το συμφέρον του, ή τον έχουν πάλι μπλέξει και δεν ξέρει πως να ξεφύγει;

Ο κ. Τσίπρας δεν καταλαβαίνει τις διεθνείς συνέπειες μιας τέτοιας πολιτικής, ούτε και τι θα του συμβεί αν εξακολουθήσει, μετά τους Πιστωτές, να κάνει και όλα τα χατήρια και των άλλων, ακόμα πιο επίφοβων Διεθνών Νταβατζήδων (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ισραήλ).

Καταλαβαίνει όμως άραγε, τουλάχιστο, τις εσωτερικές συνέπειες της πολιτικής του; Αμφιβάλλουμε πολύ και γι’ αυτό, διαβάζοντας το τι λέει ο ίδιος και οι λογογράφοι του, αλλά και τι γράφουν οι σύμβουλοί του, όπως ο πολύς κ. Βερναρδάκης (από τη Β’ Πανελλαδική στα Μνημόνια), που χαρίζει, σε ένα άρθρο του στην Εποχή, τους διαδηλωτές στη Δεξιά και την ‘Ακρα Δεξιά! Με τέτοια μυαλά, δεν είναι να απορεί κανείς για τις καταστροφές που συνέβησαν στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ και με αυτές που συσσώρευσε στον ελληνικό λαό. Εν έτει 2018, ακόμα δεν έχουν καταλάβει στου Μαξίμου και στην Κουμουνδούρου για ποιο λόγο έγιναν κυβέρνηση. Θα πέσουν κι ακόμα δεν θα το έχουν καταλάβει!

Καταρχήν, αν μπορούσε η Δεξιά και η Άκρα Δεξιά να κάνουν τέτοιες συγκεντρώσεις, θα κυβερνούσαν ήδη τη χώρα. Τι λένε εξάλλου οι δημοσκοπήσεις; ‘Ότι η μεγάλη πλειοψηφία των συγκεντρωθέντων στην Πλατεία Συντάγματος ψήφισαν ‘Όχι στο δημοψήφισμα του 2015. Αυτό που δεν ξέρουμε βέβαια, και που δεν μπορούν να μας πουν οι δημοσκοπήσεις, είναι τι ψήφισαν οι ίδιοι οι Υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ που προκήρυξε το δημοψήφισμα.

Ψήφισαν ‘Οχι το 2015 για τον ίδιο λόγο που πήγαν και στα συλλαλητήρια το 2018. Γιατί θέλουν τη χώρα τους πίσω. Γιατί νοιώθουν ότι θέλουν να τους πάρουν κι ότι έχει απομείνει από δαύτηνα. Με το να τους αποκαλεί ο Τσίπρας όχλο και το κόμμα του ακροδεξιούς και φασίστες, το μόνο που κάνει είναι να κόβει το κλαδί που πάνω του ακόμα μισοκάθεται, αλλά και να ευνοεί στην πραγματικότητα την άκρα δεξιά με το να της αποδίδει εμμέσως πατριωτικά εύσημα. Εκτός αν θέλει να το κάνει, νομίζοντας ότι θα «κόψει» από τη ΝΔ. Μωραίνει ο Κύριος ον βούλεται απωλέσαι.

ΤΑ «ΜΥΣΤΙΚΑ» ΜΝΗΜΟΝΙΑ: Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ «ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΥΠΕΡΑΞΙΑΣ»

 

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου (*)

Το 2013, ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στην Αμερική. Δύο χρόνια αργότερα, το 2015, ζήσαμε, φοβούμαι, το αποτέλεσμα αυτού του ταξιδιού, την αξιοθρήνητη, αναξιοπρεπή συνθηκολόγηση της κυβέρνησής του και την ποδοπάτηση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου. (1)

Τέσσερα χρόνια μετά, το 2017, ως Πρωθυπουργός πλέον, ο Τσίπρας ξαναπήγε στην Αμερική. Αυτή τη φορά τα αποτελέσματα κινδυνεύουν να είναι ακόμα πιο τραγικά από την πρώτη, όπως θα επιχειρήσουμε να δείξουμε στη συνέχεια αυτού του άρθρου.

Μετά από το «οικονομικό» μπαίνει τώρα σε εφαρμογή και το «γεωπολιτικό» μνημόνιο. Άλλωστε, όπως έχουμε εξηγήσει πολλάκις, και η πραγματικότητα δυστυχώς το μόνο που κάνει είναι να μας επιβεβαιώνει επί οκτώ χρόνια, είναι ότι οι πολιτικές που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα δεν είναι απλώς σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Είναι πολιτικές καταστροφής του ελληνικού λαού, της δημοκρατίας, του ελληνικού έθνους και αρπαγής του ελληνικού κράτους. Πολύ λογικά, η γεωπολιτική, η δημογραφία, η ψυχολογία και το ηθικό των Ελλήνων, ο πολιτισμός τους (βλ. π.χ. τους ουρανοξύστες στο Ελληνικό και τα Mall στην Ακαδημία του Πλάτωνα), έρχονται να συμπληρώσουν αυτό που άρχισε από την οικονομία και την κοινωνία.

Κι αν το οικονομικό Μνημόνιο οδήγησε σε μια από τις μεγαλύτερες οικονομικο-κοινωνικές καταστροφές και λεηλασίες, όχι μόνο στη δική μας ιστορία, αλλά στην ιστορία όλου του καπιταλισμού (σε ειρηνικές τουλάχιστο περιόδους) το γεωπολιτικό μνημόνιο μπορεί να οδηγήσει κατ΄ ελάχιστο σε σοβαρές απώλειες των κυριαρχικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού, κατά μέγιστο σε πόλεμο.

Μια πρώτη γεύση πήραμε στα Ίμια, στην Κύπρο και στη Μακεδονία. Υπάρχουν όμως και πολλά άλλα που καλά-καλά δεν αναφέρονται πια από τα μέσα ενημέρωσης και δεν συζητούνται, παρά ελάχιστα και αν. Από την αποδοχή εγκατάστασης πυρηνικών όπλων στον ‘Αραξο έως την συνειδητή καταστροφή των ελληνορωσικών σχέσεων, από τη  δημιουργία αμερικανικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη, που προορίζεται να γίνει η Σούδα της Βόρειας Ελλάδας, εμπλέκοντάς μας, ως χώρα πρώτης γραμμής, σε τυχόν αυριανή πυρηνική σύρραξη, έως την θεαματική αναβάθμιση των αμερικανικών βάσεων στην Κρήτη και τη δημιουργία νέων στην Κάρπαθο.

ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ. ΟΛΟΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ 119, ΤΕΤΑΡΤΗ 25.4 ΣΤΙΣ 3ΜΜ

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Η Ακαδημία Πλάτωνος ιδρύθηκε πριν από δυόμιση χιλιάδες χρόνια και υπήρξε το πνευματικό κέντρο της Αρχαίας Αθήνας. Μαζί με την Ακρόπολη και την Αρχαία Αγορά αποτελούν τρία από τα κορυφαία μνημεία όχι του ελληνικού, αλλά συνολικά του ανθρώπινου πολιτισμού.

Tώρα τι να πούμε ακριβώς; Ότι ο Πλάτων είναι, μαζί με τον Αριστοτέλη, τα δύο κορυφαία ονόματα στην παγκόσμια ιστορία της Φιλοσοφίας; Ότι η Αθήνα είναι το σύμβολο και το απαύγασμα της μεγαλύτερης διανοητικής επανάστασης στην ιστορία του Γένους των Ανθρώπων, αυτής που τον έκανε να γράψει για πρώτη φορά στα ελληνικά τη λέξη Ελευθερία (Ιλιάδα, 8ος αιώνας π.Χ.), να ανακαλύψει τον Λόγο, να μιλήσει πρώτος για το Πολίτευμα της Δημοκρατίας;

Εκεί φτάσαμε. Να πρέπει να θυμίζουμε ότι πρέπει να ξέρει και ο τελευταίος ελάχιστα μορφωμένος άνθρωπος στον πλανήτη, αυτά που έχουν πιθανώς κάπου ακούσει και όσοι δεν έτυχε να πάρουν μόρφωση. Μπας και βοηθήσουμε να σωθεί η Ακαδημία που, 2500 χρόνια από τότε που την ίδρυσε ο Πλάτων, έφτασε τώρα να απειλείται.

Από τι απειλείται; Πρώτο, από τα μηδενικά, λυπούμαστε, δεν βρίσκουμε άλλο χαρακτηρισμό, που μας κυβερνάνε για λογαριασμό των «Θεσμών» τώρα, της Τρόικας πριν, τους Έλληνες πολιτικούς που, καμιά φορά, μπαίνει κανείς στον πειρασμό να τους συγκρίνει με τους Γενίτσαρους, τέτοια είναι η δράση τους εναντίον του ελληνικού λαού και του κράτους του. Δεύτερο, από τη δράση των φορέων του χρηματοπιστωτικού ολοκληρωτισμού, όπως, στην περίπτωση της Ακαδημίας, η εταιρεία Blackrock, ξαδερφάκι από ότι ακούμε της Goldman Sachs.

Θέλει η Blackrock να φτιάξει δίπλα στην Ακαδημία ένα γιγαντιαίο Mall κι έβαλε λυτούς και δεμένους να το περάσει, με τη βοήθεια Μπαλτά, Δραγασάκη και Σταθάκη, που, πριν γίνουνε Υπουργοί ήταν εναντίον της ιδέας, τώρα όμως άλλαξαν μυαλά και βιάζονται να εξυπηρετήσουν το χρήμα. Λυπούμαστε αν τους στενοχωρούμε, δυστυχώς αμφιβάλουμε ακόμα κι αυτό αν κάνουμε, ας το ξανασκεφτούνε όμως το θέμα, έχουν ακόμα περιθώριο.