Απογοήτευση για τα διακόσια χρόνια

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου από την Καθημερινή

Θα συμφωνήσετε ότι οι εορτασμοί των διακοσίων χρόνων δεν εντυπωσίασαν το Πανελλήνιο. Η επιτροπή μας πρόσφερε ορισμένες ευφάνταστες αμφιέσεις της κ. Αγγελοπούλου σε ύφος haute couture εθνεγερσίας και μερικές δημόσιες παρεμβάσεις μελών της για τις ερωτικές επιδόσεις του Καραϊσκάκη. Κατά τα λοιπά, όλα κύλησαν ήσυχα και υποτονικά, με αποτέλεσμα σήμερα, τρεις περίπου μήνες πριν το τέλος του εορταστικού έτους, όχι μόνον να μας είναι άγνωστος ο απολογισμός των δραστηριοτήτων της, αλλά, το χειρότερο, να μας αφήνει μάλλον αδιάφορους. Το μόνο βέβαιο είναι πως ό,τι κι αν έγινε απέχει παρασάγγας από τις αρχικές φιλοδοξίες. Ούτε το rebranding του ονόματος επετεύχθη, ούτε κάτι από όσα έγιναν άγγιξε τη συλλογική μας ευαισθησία. Και εν πάση περιπτώσει δεν έδωσε απάντηση στο ερώτημα: «Τι σημαίνει το όνομα Ελληνας εν έτει 2021». Ποια η σχέση του με τη μακραίωνη Ιστορία του Ελληνισμού, με τη γλώσσα του, με την υπόλοιπη Ευρώπη και κατ’ επέκταση με τον κόσμο.

Τις προάλλες επισκέφθηκα τη μικρή, αλλά πυκνή έκθεση για τα διακόσια χρόνια που οργανώθηκε στη Βουλή, στη λεγόμενη αίθουσα Βενιζέλου, πρώην «Τροπαίων και Υπασπιστών». Είναι στραμμένη στο κίνημα του Φιλελληνισμού και στις ευρωπαϊκές επιρροές των Ελλήνων του καιρού εκείνου. Το ενδιαφέρον της είναι ανθρωπολογικό, αφού προσεγγίζει το θέμα της ακόμη και μέσα από αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Αλήθεια, τι έκανε η επιτροπή για να αναδείξει τη σημασία του Φιλελληνισμού; Ενα μοναδικό φαινόμενο στην Ευρώπη του 19ου αιώνα. Υπήρξαν Φιλέλληνες, αλλά δεν υπήρξαν «Φιλοϊταλοί» για να υποστηρίξουν τον Γκαριμπάλντι. Θα ήταν χρήσιμο από πολλές απόψεις. Θα μας βοηθούσε να διαλύσουμε το νεφέλωμα των εμμονών μας που θέλουν τους «ξένους» να ενδιαφέρονται για μας μόνον από συμφέρον. Οσοι ήρθαν ώς εδώ για να πολεμήσουν στο πλευρό των Ελλήνων δεν το έκαναν επειδή ήσαν υποχρεωμένοι να το κάνουν. Κάτι τους συγκίνησε, κάτι τους ενέπνευσε. Δεν θα ήταν άχρηστο να συνειδητοποιήσουμε εμείς οι σημερινοί με ποιον τρόπο οι αγώνες των προπαππούδων μας άγγιξαν τις ευρωπαϊκές ελίτ.

1821 - ΟΙ ΗΡΩΕΣ: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

ΠΗΓΗ: #1821

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

Δημοσιεύουμε τη διακήρυξη της Κ.Ε. του ΚΚΕ για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821.  Σε πρόσφατη ανάρτηση είχαμε εκφράσει την άποψή μας για τις αναγνώσεις στην ιστορία.  

Γιώργος Τασιόπουλος: Το 1821 και οι αναγνώσεις της Ιστορίας

Γιώργος Τασιόπουλος: Το 1821 και οι αναγνώσεις της Ιστορίας

Το ΚΚΕ επιβεβαιώνει την ανάλυσή μας.  Η επανάσταση δεν μπορεί να ιδωθεί με τη ματιά του Γιάννη Ζεύγου, ως εθνολαϊκή αλλά ως αστική με κυρίαρχο το ρόλο των μεγάλων δυνάμεων, "το χρήμα κινεί την ιστορία".

Αγνοούνται η συσσωρευμένη αγανάλτηση, οι διαρκείς επαναστάσεις των Ελλήνων μετά το 1453.  

Ανιστορικά προσεγγίζεται η Οθωμανική Αυτοκρατορία ως φεουδαλική κοινωνία! Φεουδαρχία χωρίς φεουδάρχες!  Είναι γνωστό ότι η περιουσία της αυτοκρατορίας ανήκε στο Σουλτάνο που επιμέριζε τα τιμάρια στους τοπικούς εκπροσώπους σύμφωνα με το ασιατικό σύστημα.

Αγνοείται η θρησκευτική καταπίεση των ραγιάδων, η ιστορική συνέχεια και το όνειρο της επιστροφής στη βασιλεύουσα.  Δεν αναφέρεται ούτε ένα πρόσωπο ήρωα!!!

Το νέο ΚΚΕ αγνοεί και το ΄21 όπως και το ΕΑΜ γιατί ήταν εθνικοαπελευθερωτικό.  Δεν έχει θέσει ο Κολοκοτρώνης, όπως και ο Βελουχίωτης. Θα δημοσιεύσουμε το κείμενο της Κ.Ε. του ΚΚΕ όπως και κριτικά κείμενα τις επόμενες ημέρες. 

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

«Οταν η διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονα του, το να κάμη τότε ο λαός, ή κάθε μέρος του λαού, επανάστασιν, ν' αρπάξη τα άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν απ' όλα τα δίκαια του και το πλέον απαραίτητον απ' όλα τα χρέη του».

Ρήγας (Φεραίος) Βελεστινλής,

«Νέα Πολιτική Διοίκησις»

Η Επανάσταση του 1821 ήταν αστική εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση, γνήσιο «τέκνο» της εποχής της. Προέκυψε ως συνέπεια των κοινωνικοοικονομικών αντιθέσεων που οξύνθηκαν την περίοδο μετάβασης από τη φεουδαρχία στον καπιταλισμό. Αποτέλεσε μία από τις κοσμογονικές αλλαγές που συντελούνταν εκείνη την περίοδο, έναν από τους πολλούς κρίκους των αστικών επαναστάσεων, που πραγματοποιήθηκαν στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα: Στη Βόρεια Αμερική (1775), στη Γαλλία (1789), στην Ιταλία, στην Ισπανία και την Πορτογαλία (1820), στη Λατινική Αμερική (1811-1830), στο Βέλγιο (1830) κ.λπ.

Η Επανάσταση του 1821 διδάχτηκε από τις αστικές επαναστατικές συνωμοτικές οργανώσεις άλλων χωρών και εμπνεύστηκε από τα Συντάγματα και τις Διακηρύξεις των καπιταλιστικών κρατών. Παράλληλα, ξεσπώντας σε μια περίοδο υποχώρησης των αστικών επαναστάσεων που ακολούθησε την ήττα του Ναπολέοντα, ενέπνευσε και ενθάρρυνε τα πιο ριζοσπαστικά ρεύματα των αστών επαναστατών. Γι' αυτό πολλοί ξένοι αστοί επαναστάτες προσχώρησαν ως εθελοντές στα επαναστατικά στρατεύματα και κάποιοι άφησαν και τη ζωή τους στα πεδία των μαχών, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι το πραγματικό διακύβευμα της Επανάστασης βρισκόταν πολύ πέρα από τον «ορίζοντα» της Εθνικής Ανεξαρτησίας.

ΗΕπανάσταση του 1821 υπήρξε αποτέλεσμα της ανάπτυξης των νέων καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής στα εδάφη της φεουδαρχικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα, οι ελληνόφωνοι Χριστιανοί έμποροι και πλοιοκτήτες συγκέντρωναν δύναμη και πλούτο, πρωτοστατώντας στο εμπόριο της Αυτοκρατορίας, σε μια εποχή που οι νέες καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής επικρατούσαν σε σημαντικά οικονομικά κέντρα της εποχής και διάβρωναν την εξουσία των φεουδαρχικών αυτοκρατοριών. Την ίδια περίοδο, ο τερματισμός της εδαφικής επέκτασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας οδήγησε σε παρακμή το τιμαριωτικό σύστημα και επέτρεψε σε ισχυρές οικογένειες Χριστιανών (κοτζαμπάσηδες) και Μουσουλμάνων (αγιάνηδες) να ελέγξουν την καλλιέργεια της γης και τη συλλογή των φόρων. Οι παραπάνω, κατευθύνοντας την αγροτική παραγωγή στο αυξανόμενο εξωτερικό εμπόριο και τοποθετώντας τα χρηματικά τους αποθέματα σε άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες, δεν άργησαν να συνδέσουν τα συμφέροντά τους με την καπιταλιστική αγορά.

Στην αυγή του 19ου αιώνα, οι νέες καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής διείσδυαν από όλους τους πόρους της γερασμένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κλονίζοντας τις κυρίαρχες φεουδαρχικές σχέσεις και διαταράσσοντας τις δοσμένες κοινωνικοοικονομικές ισορροπίες. Στον πυρήνα των μεταβολών βρισκόταν ο κοινωνικός φορέας των νέων σχέσεων παραγωγής, η αστική τάξη. Οσο αυξανόταν η οικονομική ισχύς της ανερχόμενης ελληνικής αστικής τάξης, τόσο αυτή ερχόταν σε αντίθεση με τους περιορισμούς του οθωμανικού φεουδαρχικού κράτους και το καθεστώς της υποτέλειάς της σε αυτό.

Η βαθιά κρίση, που εκδηλώθηκε προεπαναστατικά στο εμπόριο και τη ναυτιλία (για να απλωθεί σε όλους λίγο - πολύ τους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας), όξυνε περαιτέρω τις αντιθέσεις, αναδεικνύοντας με ακόμα πιο επιτακτικό τρόπο τα αδιέξοδα της υπάρχουσας κοινωνικοοικονομικής οργάνωσης και φωτίζοντας την αναγκαιότητα της επαναστατικής ρήξης της αστικής τάξης με τη φεουδαρχική εξουσία.

Οι πολλές μορφές της 200χρονης επετείου του 1821.

Από Βασίλης Στοϊλόπουλος fb

Οι πολλές μορφές της 200χρονης επετείου του 1821.

Μπορεί η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων να γιορτάζει την 200ή επέτειο του εθνικοαπελευθερωτικού μας πολέμου με αναφορές στην ελευθερία και στην «κολοβή» ανεξαρτησία μας, στον απαράμιλλο ηρωισμό των προγόνων, στην παλιγγενεσία και στα οράματα των αγωνιστών, στον ρόλο της Εκκλησίας κ.α.

Υπάρχει ακόμη και η ελίτ που κυρίως με την επιτροπή «Ελλάδα 2021» προσπαθεί να παρουσιάσει τα δικά της «αναθεωρητικά» σκεφτικά περί «νεαρού έθνους» με «λαμπρό, πολυπολιτισμικό μέλλον», κλπ.

Σαν «ειδική περίπτωση» μπορεί μάλιστα να ειδωθεί και η «καλλιτεχνική έκθεση» για το 1821 επί της Οδού Βασ. Όλγας όπου, εν είδη «αφηρημένης τέχνης» (, παρουσιάζονται σε ένα «έργο» ο εθνικός μας ποιητής να καταβροχθίζει μπακαλιάρο σκορδαλιά, ο ημίγυμνος άγγελος με την ελληνική σημαία να φορά τσαρούχια, μια μοντέρνα καρυάτιδα, ασφαλώς metoo, ο γύρος να περιστρέφεται μέσα σε «φοβερές» σπάθες, όλως τυχαίως και μια αγγλική σημαία, την Παναγία νοσηλεύτρια στον Ευαγγελισμό, το FERRIES να σαλπάρει στο στήθος του καταϊδρωμένου αγωνιστή με μια μύτη που, καλλιτεχνική αδεία, κάτι «ανάρμοστο» πάει να θυμίσει …. (Μάλιστα ο ευγενής Δήμαρχός κος Κ. Μπακογιάννης ανέλυσε καλλιτεχνικώς το «έργο» στην αξιότιμη πρόεδρό μας κα Κ. Σακελλαροπούλου πριν μερικές ημέρες).

Υπάρχουν όμως και αυτοί που βροντοφωνώντας «ΕΛΛΑΔΑ ΣΚΑΣΕ» βλέπουν οι τάλαινες στα 200 χρόνια, επαναλαμβανόμενα, «ρατσισμό, πατριαρχία, αντισημιτισμό, ταξική εκμετάλλευση, ιμπεριαλισμό και …ετεροσεξισμό» (sic!).

Επίπεδοοοοοοοο, …… ! Όλα τα έχει ο ταλαίπωρος «μπαχτσές» μας!

25η Μαρτίου 1941: Ἡ Γιορτὴ Στὰ Βουνὰ Τῆς Ἀλβανίας

Ἂν σήμερα γιορτάζουμε τὰ 200 χρόνια τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ ἀγώνα, ἀξίζει νὰ πᾶμε ἀκριβῶς 80 χρόνια πίσω. Στὸν γιορτασμὸ τῆς 25ης Μαρτίου 1941, ὅπως τὸν ἀφηγεῖται ὁ συγγραφἐας Γιάννης Μπεράτης στὸ αὐτοβιογραφικό του ἔργο “Τὸ Πλατὺ Ποτάμι”. Οἱ Ἕλληνες παρέμεναν νικητὲς καὶ μὲ τὸ ἠθικὸ ὑψηλὸ στὰ βουνὰ τῆς Ἀλβανίας, ἔχοντας ἀποκρούσει τὴν “ἀνοιξιάτικη έπίθεση” τοῦ Μουσολίνι… 

Ξύπνησα  τὸ πρωὶ μ’ ἕνα περίεργο συναίσθμα πὼς κάτι παράξενο μὲ ξύπνησε. Κάτι ἀκουγόταν  σὰν ὅλο ν’ ἀνεβαίνει ἀπὸ κάτω, ἀπ’ τὸ βάθος τῆς χαράδρας, κι ὅλο τὸ δωμάτιο ἦταν ἕρημο κι ὅπως-ὅπως τακτοποιημένο, τὸ τζάκι ἦταν σβυστὸ κι οὔτε κι αὐτὸς ὁ Νώντας ἦταν ἐδῶ. Τὰ σκοῦρα τῶν παραθυριῶν ἦταν κλειστά, ἀλλὰ χάσκανε καὶ κάποιο φῶς ἔμπαινε. Πέταξα τὶς κουβέρτες μου, φόρεσα γρήγορα τὰ παπούτσια μου καὶ καθὼς καθόμουν ἀκόμη ἔτσι μές στὸ ἕρημο σιωπηλὸ σπίτι, ὅλο προσπαθοῦσα νὰ συνέλθω, νὰ θυμηθῶ καὶ ν’ ἀκούσψ καλύτερα. -Μὰ ναί!  Ὁρισμένως ἦταν τραγούδι ἀπὸ πολλὲς φωνὲς αὐτὸ ποὺ ἀκουγόταν βαθιὰ καὶ ὅλο ἀνέβαινε, Μὰ βέβαια! ὁ Ἐθνικός μας Ὕμνος! -Ἄνκοιξα γρήγορα τὸ παράθυρο και κοίταξα κάτω.

Ἦταν πολὺ πρωὶ ἀκόμη καὶ τὸ τοπίο  τ’ ἀντίκρυζα γιὰ πρώτη φορά. Κι ἐκεῖ στὸ βάθος τῆς χαράδρας, κοντὰ σ’ ἔνα μακρόστενο σπίτι καὶ σ’ ἕνα ἴσιωμα ποὺ ἁπλωνόταν μπροστά του, εἶχα, ἀπὸ ψηλά, παραταγμένους ὅλους τοὺς στρατιῶτες, ἔτσι, σὰν ἕνα μεγάλο εὐθύγραμμο Π, ἀκίνητους καὶ σὲ προσοχή, νὰ τραγουδᾶνε ἀκόμη μ’ ὅλη τὴ δύναμη τοῦ στήθους τους:

Ἀπ’ τὰ κόκκαλα βγαλμένη

τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά

καὶ σὰν πρῶτα ἀντρειωμένη

χαῖρε ! ὤ! χαῖρε! Ἐλευθεριά!   

Δὲν ξέρω γιατὶ ἀκούμπησα τοὺς ἀγκῶνες μου πάνω στὸ περβάζι τοῦ παραθυριοῦ, ἔχωσα τὸ κεφάλι μου μές στὰ δυό μου χέρια κι ἄρχισα νὰ κλαίω σὰν μικρὸ παιδί.

Ἔ! βέβαια, εἶπα σὲ λἰγο, σήμερα εἶναι ἡ 25η Μαρτίου (εἶχα χάσει πιὰ καὶ τὶς ἡμερομηνίες καὶ τὰ πάντα, μοῦ φαινόταν), μὰ ἦταν τόσο παράξενο ἐδῶ πάνω, στὰ ἔρημα καὶ φαλακρὰ τοῦτα βουνά, αὐτὸ τὸ ὁμαδικὸ τραγούδι ποὺ ἔκανε πάντα νὰ περνάει μπρὸς στὰ μάτια σου, σὰν ἐκτυφλωτικὴ ἀστραπή, ἡ λευκὴ μορφὴ τῆς Ἑλλάδας…(…)

Ερωτήματα για τα ανιστόρητα των εθνομηδενιστών

i. Η σπηλιά στην οποίαν οι αγωνιστες του 1821, μελετούσαν Ντιντερο και Χολμπαχ !!

_______****________

ii. "ΕΡΩΤΗΜΑ 1ο:

Έναν χρυσαυγίτη, που αντί να μιλήσει για Γερμανική Κατοχή 1941-1944, λέει απλά για "Γερμανική περίοδο της Ελλάδας" πώς θα τον χαρακτηρίζατε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Δωσίλογο, χαφιέ των Γερμανών, λαμόγιο των κατακτητών, πουλημένο κορμί, κ.λπ.

ΕΡΩΤΗΜΑ 2ο:

Έναν "προοδευτικό'', που αντί να γράψει για Τουρκοκρατία, κάνει λόγο για "Οθωμανική περίοδο της Ελλάδας", πώς θα τον χαρακτηρίζατε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ :

Αν δυσκολεύεστε, πάρτε βοήθεια από την προηγούμενη απάντηση με κατάλληλες βέβαια προσαρμογές...

(Από τον Γιώργος Γκόντζος , και κάθε Έλληνα που χτυπάει η καρδιά του γι' αυτά τα χώματα με περηφάνεια)

____________________

από τα προφίλ των

i. Dimitris Giannatos

και

ii. Δημήτρης Σταματάκης , Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος

Ευχαριστίες!

Τιμή και δόξα στους ήρωες του '21!

Τασιόπουλος Γιώργος

Λίγα λουλούδια σήμερα στο κενοτάφιο του Γέρου του Μοριά και στον ανδριάντα του στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάννη.

"Μια χούφτα είν’ ο άνθρωπος από στυφό προζύμι

γεννιέται σαν αρχάγγελος πεθαίνει σαν αγρίμι

του μένει μόνο στη ζωή μια γλώσσα μια πατρίδα

η πρώτη του παρηγοριά και η στερνή του ελπίδα".

Νίκος Γκάτσος

25η ΜΑΡΤΙΟΥ 2021. 200 χρόνια από την Επανάσταση/ Παλιγγενεσία του 1821:
ΕΚΔΗΛΩΣΗ/ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Τιμής για το 1821 στην προτομή του Μακρυγιάννη από το "Συντονιστικό φορέων ΄21":

"Αθήνα: 200 αποφασισμένοι έσπασαν την απαγόρευση και βρέθηκαν εκεί. 

Παρόλη την αυθαίρετη/ Αυταρχική ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ εκ μέρους της Αστυνομίας/ κυβέρνησης της συγκέντρωσης για την επέτειο της 25ης Μαρτίου που είχε ανακοινωθεί από το "Συντονιστικό φορέων ΄21" κοντά ένα μήνα τώρα, η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ/ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ έγινε.

 Υπό τους ήχους του "Θούριου" του Ρήγα Φεραίου κατατέθηκε στεφάνι στην προτομή του στρατηγού Μακρυγιάννη και εψάλλει ο Εθνικός Ύμνος. 

 Χρόνια Πολλά Ελλάδα μας!

Στένσιλ 1821: Ένα σύγχρονο εικαστικό “δημοτικό τραγούδι” για την Λευτεριά

Mιας εικαστική προσπάθεια που από την αρχή σχεδιάστηκε να γίνει μια συλλογική υπόθεση – Στένσιλ (μεμβρανοτυπία) 1821

Τα μονόχρωμα (ασπρόμαυρα) πορτραίτα των ηρώων του 1821 που δημιουργήθηκαν, προβάλλονται με σκοπό να αναπαραχθούν με τη μέθοδο της μεμβρανοτυπίας (στένσιλ) σε επιφάνειες μέσα στις ελληνικές και φιλελληνικές πόλεις και χωριά.

Είναι σε μεγάλο βαθμό μια δημιουργική ακτιβιστική εκδήλωση που φροντίζουμε να της εξασφαλίσουμε όσο μας επιτρέπουν οι δυνάμεις μας και το μέσον που επιλέχτηκε, καλλιτεχνική αρτιότητα και ιστορική αλήθεια, συνδεδεμένη με την σύγχρονη εμπειρία.

Από την αρχή όσοι τη μοιράστηκαν και την προωθούν συμφώνησαν να γίνει ανώνυμα και καμία συλλογικότητα ή πρόσωπο (ανεξάρτητα από το βαθμό συμμετοχής) να μην υπογράψει σε καμία φάση της πραγματοποίησης της προσπάθειας. Καλούμε στην διατήρηση αυτής της αρχής.
Οπότε όποιος εμφανιστεί δημόσια σαν δημιουργός ή υποδείξει δημιουργό αυθαιρετεί και μια τέτοια αυθαιρεσία εξυπηρετεί ιδιοτέλειες και όχι την ελληνική κοινωνία ή την αλήθεια.

Αν και έχει εξασφαλιστεί η συμμετοχή σε διάφορα σημεία του ελληνισμού, το ζητούμενο είναι η διάδοση της προσπάθειας στα πρότυπα της “Open source” κοινοκτημοσύνης και ο εναγκαλισμός της από όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο που θα επιμείνει σε αυτά που μας ενώνουν και όχι σε αυτά που μας χωρίζουν.

Η ελληνική επανάσταση αιματηρή όπως όλες οι επαναστάσεις είναι πολύτιμη οικουμενικά γιατί όπως όλες οι μεγάλες επαναστάσεις έφτασε στο πνευματικό εκείνο σημείο όπου βιωμένες παραδόσεις κι εμπειρία συντέθηκαν με νέες ιδέες, οράματα και προτάσεις δίνοντας ανθεκτικές απαντήσεις σε χρόνια προβλήματα της ανθρωπότητας. Όσο πιο μεγάλη και ανθεκτική η παράδοση τόσο το καλύτερο. Αν στην ελληνική περίπτωση έχουμε τον πιο μακραίωνο και ανθεκτικό (όπως χαρακτηρίζεται ακόμα) πολιτισμό στον πιο κρίσιμο γεωπολιτικά χώρο, καλύτερα δεν γίνεται.

Το μήνυμα αυτό απευθύνεται σε όσους βάλθηκαν, ειδικά αυτές τις μέρες, να γελοιοποιήσουν με κάθε τρόπο την Επανάσταση, καταφέρνοντας βέβαια μόνο την αυτογελοιοποίηση.

Ο Δρόμος κυκλοφορεί σήμερα, λίγες μέρες πριν κλείσουν 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821.

Επιλέξαμε για το πρωτοσέλιδο αυτού του φύλλου, τον πίνακα του Ιταλού φιλέλληνα Ludovico Lipparini (1800-1856) με θέμα «Έλληνας Αγωνιστής».

Σκεφτήκαμε να μη βάλουμε κανένα τίτλο. Οποιεσδήποτε λέξεις και να διαλέγαμε, μάλλον δεν θα πρόσθεταν τίποτα στο μήνυμα που εκπέμπουν το επιβλητικό βλέμμα και τα σταυρωμένα χέρια του εικονιζόμενου…

Το μήνυμα αυτό απευθύνεται σε όσους βάλθηκαν, ειδικά αυτές τις μέρες, να γελοιοποιήσουν με κάθε τρόπο την Επανάσταση, καταφέρνοντας βέβαια μόνο την αυτογελοιοποίηση.

Απευθύνεται όμως και σε όλους μας ζητώντας, αν όχι κάτι άλλο, μια σκέψη για το τι κάνουμε και πώς συνεχίζουμε, πώς αντιλαμβανόμαστε το παρελθόν αλλά και το μέλλον.

Δρόμος της Αριστεράς

Οι ήρωες και οι παραχαράκτες τους

Μάνος Σ. Στεφανίδης

Αντί να ασχολούμαι με την προκλητική γελοιότητα επισήμων και ανεπίσημων που κατάφεραν να κάνουν καρικατούρα μία συνταρακτική για την εθνική μας συνείδηση επέτειο, προτιμώ να αναφέρομαι στο ζωντανό '21 που ακόμα υπάρχει στους δρόμους στις πλατείες της Αθήνας και του Πειραιά υπενθυμίζοντάς μας λησμονημένα ονόματα ηρώων, Ελλήνων και ξένων, τόπους θριάμβων αλλά και θυσίας που η καθημερινή μας αλαζονική αδιαφορία προσπερνάει.

Θα ξεκινήσω από τα Προπύλαια του Πανεπιστημίου στα οποία μπορεί να δει κανείς τον εξαιρετικό "Ρήγα Φεραίο" με τις σπασμένες αλυσίδες του Ιωάννη Κόσσου, τον μπαρόκ "Γρηγόριο Ε" του Λαζάρου Φυτάλη, τον "Κοραή" του Γεωργίου Βρούτου και τον "Καποδίστρια" του Γεωργίου Μπονάνου. Στο εσωτερικό των Προπυλαίων ο πιο μεγάλος αυστριακός ζωγράφος εκείνης της εποχής, ο Καρλ Ράαλ, φιλοτεχνεί τα σχέδια της επιβλητικής τοιχογραφίας, με τον Όθωνα σαν Ρωμαίο μέγιστο αρχιερέα, pontifex maximus, να στηρίζει τις επιστήμες και τις τέχνες. Σινεμά πριν το σινεμά.

Θα συνεχίσω στο Πεδίο του Άρεως όπου στην επιβλητική λεωφόρο των ηρώων υπάρχουν, από το 1937, οι προτομές των αγωνιστών, ανδρών και γυναικών, που - ακούγεται κοινότοπο αλλά έτσι είναι - μας χάρισαν εκείνη την ελευθερία που εμείς σήμερα αδυνατούμε να διαχειριστούμε. Λίγο πιο πάνω κοιμάται, μόλις 30 χρονών και κάτι, ο ποιητικός πρίγκιπας Αλέξανδρος Υψηλάντης, έξω από το μεταβυζαντινό εκκλησάκι των Ταξιαρχών. Το γλυπτό ανήκει στον εξελληνισμένο βαυαρό Λεωνίδα Δρόση που κι αυτός πέθανε νέος το 1882 έχοντας όμως προλάβει να μυήσει στην γλυπτική το μαθητή του Γιαννούλη Χαλεπά. Η "Κοιμωμένη" του Χαλεπά οφείλει πολλά στον κοιμώμενο Υψηλάντη του Δρόση.

Το Αίτημα Της Ελευθερίας στον Καιρό Του Φιλελευθερισμού

Η εφημερίδα “Χριστιανική” οργανώνει εκδήλωση, για να τιμήσει τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης την Τρίτη 23 Μαρτίου, στις 8:00 μ.μ. με θέμα: “Το αίτημα της Ελευθερίας  στον καιρό του φιλελευθερισμού” 

Θα μιλήσουν:

Γιάννης Ζερβός, νομικός, πρόεδρος της Χριστιανικής Δημοκρατίας, με θέμα: «Ιερά Συμμαχία και Ευρωπαϊκή Ένωση»

Γεώργιος – Νεκτάριος Παναγιωτίδης, πληροφορικός, αντιπρόεδρος της Χριστιανικής Δημοκρατίας, με θέμα: «Η Ελευθεριά του 1821
και ο σημερινός Φιλελευθερισμός»

Γιώργος Τασιόπουλος, δάσκαλος, με θέμα: «Η παιδεία στην Τουρκοκρατία»

Κωνσταντίνος Μπλάθρας, δημοσιογράφος, διευθυντής της Χριστιανικής, με θέμα: «Ο Ύμνος εις την Ελευθερία»
Η εκδήλωση θα γίνει διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας zoom, από την οποία μπορούν να γίνουν και παρεμβάσεις.

Συντονίζει ο Χαρίλαος Κουσινίδης, εκπαιδευτικός, μέλος του Δ.Σ. της Β’ ΕΛΜΕ Έβρου

Ταυτότητα συνάντησης (meeting ID): 865 6159 2745

Κωδικός εισόδου: https://us02web.zoom.us/j/86561592745 εδώ

Η εκδήλωση θα μεταδίδεται απευθείας στο ίντερνετ και μέσω του YouTube της Χριστιανικής https://www.youtube.com/user/XRISTIANIKH εδώ

ΠΗΓΗ: https://xristianiki.gr

Ήρωες Πίστεως και Πατρίδος του 1821

Ήρωες Πίστεως και Πατρίδος του 1821 - Τα αγλαΐσματα του τόπου μας - Ι.Μ.Μονεμβασίας και Σπάρτης

Η Ιερά Μητρόπολή μας, στο πλαίσιο των ‘’Πνευματικών Διαδικτυακών Συζητήσεων’’ που πραγματοποιεί το τελευταίο διάστημα, διοργάνωσε το απόγευμα της Κυριακής 28 Φεβρουαρίου 2021, αφιερωματική παρουσίαση, με τίτλο: «Ήρωες Πίστεως και Πατρίδος – Αγλαΐσματα του τόπου μας». 

Η διαδικτυακή εκδήλωση αποτέλεσε κομμάτι των εκδηλώσεων, που έχει προγραμματίσει η τοπική μας Εκκλησία, για την επέτειο της συμπλήρωσης διακοσίων ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης κατά του Οθωμανικού ζυγού. Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Ευστάθιος ο οποίος αφού καλωσόρισε και ευχαρίστησε θερμά τους φιλοξενούμενους ομιλητές, προχώρησε στην προσφώνησή του κάνοντας μία γενική αναφορά στο θέμα της σημαντικής προσφοράς του κλήρου στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821. 

Πρώτος ομιλητής ήταν ο κ. Ανδρέας Μοράτος, καθηγητής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, θεολόγος και φιλόλογος, Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου Φιλολόγων Λακωνίας. Ο κ. Μοράτος μίλησε για το φαινόμενο των νεομαρτύρων, ενώ παράλληλα παρουσίασε τους μέχρις σήμερα γνωστούς νεομάρτυρες που ανήκουν στην χορεία των Λακώνων Αγίων. Επισήμανε πως οι νεομάρτυρες, πέραν των κληρικών κάθε βαθμίδας, ήταν άνθρωποι διαφόρων κοινωνικών τάξεων και ομάδων. Επίσης, εστίασε ιδιαίτερα στη μεγάλη σημασία που έδωσε η Εκκλησία στο ζήτημα μαρτυρίας-μαρτυρίου. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, οι νεομάρτυρες με τη ζωή και το μαρτύριό τους, μιμήθηκαν τον Χριστό, ο οποίος είχε πει ενώπιον του Πιλάτου: «ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ» (Ιωάν. ιη’, 37). 

25η Μαρτίου: Όλοι οι Έλληνες στις πλατείες

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Τό Συντονιστικό Φορέων '21 ἀποτελεῖ μία πανελλαδική συνάντηση φορέων, μέ σκοπό νά τιμήσουν τά 200 χρόνια τῆς ἑλληνικῆς ἐπανάστασης καί νά διεκδικήσουν τά ἀνολοκλήρωτα προτάγματα τοῦ 1821: 

Ἐθνική Ἀνεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία. Διοργανώνει τήν 25η Μαρτίου 2021, ἐκδηλώσεις τιμῆς καί διεκδίκησης γιά τό ἀνολοκλήρωτο '21, 

Α) Στήν Ἀθήνα, κάτω ἀπό την Ἀκρόπολη καί μπροστά στό ἄγαλμα τοῦ Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη, στίς 12:30 μ.μ. 

Β) Στήν Θεσσαλονίκη, στό ἄγαλμα τοῦ Ἐμμανουήλ Παπᾶ (ἔναντι Δημαρχείου), στίς 12:30 μ.μ. 

Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπής: "Κρυφό σχολειό - θρύλος, μύθος ή πραγματικότητα;" ΚΥΡΙΟ

Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπής

Διανύουμε ένα επετειακό έτος, αφού συμπληρώνονται 200 χρόνια από την εθνεγερσία του 1821.

Βέβαια η συγκυρία δεν ευνοεί τις εκδηλώσεις όπως τις φανταζόμασταν γι’ αυτή την ιστορική στιγμή, αλλά ίσως να είναι και μια προστασία για τα όσα θα μας συνέβαιναν από τους σχεδιασμούς της περιβόητης επιτροπής της επικεφαλής Γιάννας Αγγελοπούλου, αφού για την επιτροπή η Επανάσταση ήταν απλά φιλελεύθερη και όχι εθνικοαπελευθερωτική. Αρκετά μέλη της είναι φορείς αναθεωρητικών απόψεων όπως της ασυνέχειας του έθνους, της δημιουργίας του έθνους από το κράτος (και όχι το αντίστροφο), της αρνητικής στάσης της Εκκλησίας και άλλων. Με διαδικτυακές κυρίως εκδηλώσεις, φαίνεται, πως οι δύο σχολές ιστορικής σκέψης, του εθνομηδενισμού από τη μια και του εθνοκεντρισμού από την άλλη, θα έχουν, ευτυχώς, περίπου ίσες ευκαιρίες προβολής και προβληματισμού γύρω από το μεγάλο θέμα: «ποιοι επαναστάτησαν, γιατί επαναστάτησαν και τι κάνουμε σήμερα».

Το ρεύμα του εθνομηδενισμού αναπτύχθηκε κυρίως από το ’90 και μετά, κυριαρχώντας στην ελίτ και σε πανεπιστημιακές σχολές. Είναι οι ίδιοι που θεωρούν τον Πατροκοσμά τον Αιτωλό «σκοταδιστή», τον δε Ρήγα θα τον ήθελαν μάλλον «Γάλλο διαφωτιστή» και όχι Έλληνα λόγιο επαναστάτη που πατούσε γερά στην παράδοση και στην ιστορία του τόπου, με πίστη στον Θεό και επιρροές απ’ τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό.

ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ 17 Μαρτίου 1821

ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ

του Κώστα Χατζηαντωνίου

Πρώτα το αντικειμενικό γεγονός. 

Στις 17 Μαρτίου 1821 η μονή της Αγίας Λαύρας γιορτάζει τη μνήμη του Οσίου Αλεξίου, του οποίου η κάρα φυλάσσεται στη μονή. Οι συγκεντρωμένοι εκεί για τη γιορτή πρόκριτοι και αγωνιστές δεν έχουν πλέον άλλα περιθώρια. Τρεις μέρες νωρίτερα, ο Νικόλας Χριστοδούλου- Σολιώτης, μαζί με τον Αναγνώστη Κορδή και άλλους κλέφτες, κατόπιν οδηγιών του Σωτήρη Χαραλάμπη, είχαν στήσει ενέδρα και χτύπησαν στις κοντινές Πόρτες του Αγριδιού, τους γυφτοχαρατζήδες φοροεισπράκτορες και τρεις ταχυδρόμους που μετέφεραν επιστολές του καϊμακάμη της Τριπολιτσάς Μεχμέτ Σαλίχ στον Χουρσίτ πασά στα Γιάννινα. Ο καϊμακάμης περιμένει, όπως έχει διατάξει, όλους τους πρόκριτους να παρουσιαστούν στην Τρίπολη. Και η μεγάλη απόφαση λήφθηκε. Την απόφαση αυτή θα μνημονεύσει ο άσημος μα άξιος Αναγνώστης Κορδής που δεν είναι άλλος από τον Κ. Α. του βιβλίου απομνημονευμάτων του 1850 που βλέπετε στη φωτογραφία και στην οποία αναφέρονται τα γεγονότα στην Αγία Λαύρα, στις 17 Μαρτίου, την ίδια ημέρα που οι Μανιάτες οπλαρχηγοί κήρυσσαν την επανάσταση και στην Αρεόπολη.

Έτσι ξεκίνησε στη Νότια Ελλάδα η εθνική μας επανάσταση. Γιατί δεν υπάρχει άλλη επανάσταση των τελευταίων δύο αιώνων που να μπορεί να χαρακτηριστεί με τόση καθαρότητα εθνική όπως η ελληνική. Όχι γιατί δεν ενυπάρχουν κι άλλες διαστάσεις σ' αυτήν, αλλά όταν σε μια επανάσταση συμμετέχουν ξεπερνώντας κάθε ατομικό, ιδεολογικό ή ταξικό διαχωρισμό, κοτζαμπάσηδες και χωρικοί, Φαναριώτες και αστοί, κτηματίες και μοναχοί, καραβοκύρηδες και ναύτες, λόγιοι και αγράμματοι, κλέφτες και αρματολοί, δεσποτάδες και διαφωτισμένοι, ε, τότε μόνο μια λέξη αποδίδει αυτό που συνέβη: ΕΘΝΙΚΗ. 

Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο.

Ρόντρικ Μπήτον: “Μια μεταμεμοντέρνα” βιογραφία της Ελλάδας

ΕΛΛΑΔΑ, βιογραφία ενός σύγχρονου έθνους

Mετάφραση Μενέλαος Αστερίου, σελ. 574,εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2020

Του Σπύρου Κουτρούλη

Ο Άγγλος ελληνιστής επιχειρεί να μας παρουσιάσει την ιστορία του ελληνικού κράτους. Ένα τέτοιο εγχείρημα για να χωρέσει στα πλαίσια ενός βιβλίου, αναγκαστικά θα πρέπει να παραλείψει ένα μέρος των γεγονότων, των ερμηνειών ή των πνευματικών συγκρούσεων με αποτέλεσμα να κινδυνεύσει να αποσιωπήσει ,σε αρκετές περιπτώσεις, τα ουσιώδη και κρίσιμα.

Ο Roderick Beaton φαίνεται από μια πρώτη ανάγνωση να γέρνει προς την μεταμοντέρνα ερμηνεία, που στανικά προσπαθούν τις τελευταίες δεκαετίες να μας επιβάλλουν, ότι το ελληνικό κράτος δημιουργεί το ελληνικό έθνος, ενώ πριν από αυτό δεν υπήρχαν παρά ελληνόφωνοι κάτοικοι. Όμως τελικά, όπως προκύπτει από το ίδιο το έργο και την συνέντευξη που έδωσε με την ευκαιρία της έκδοσης στο περιοδικό «Φρέαρ» δεν συμμερίζεται κάτι τέτοιο.

Η προβληματική πλευρά του έργου προέρχεται από το  ότι στηρίχτηκε σε ένα μέρος της ελληνικής βιβλιογραφίας και παρέλειψε ένα σημαντικό μέρος αυτής που απαρτίζεται από τον Ν. Σβορώνο, τον Ν. Πανταζόπουλο, τον Κ. Καραβίδα, τον Δ. Χατζή, Γ. Δερτιλή, τον Γ. Κοντογιώργη, τον Γ. Καραμπελιά. Αν η προσέγγιση βιβλιογραφικά ήταν πιο σύνθετη ανάλογο θα ήταν και το αποτέλεσμα που θα είχαμε.

Στην εισαγωγή του, ο R. Beaton, ξεκαθαρίζει ότι υπάρχει το σύγχρονο έθνος του Διαφωτισμού που προϋποθέτει  το κράτος, τους διοικητικούς μηχανισμούς του και την κυριαρχία σε μια προσδιορισμένη εδαφικά περιοχή. Όμως εκτός από αυτή την αντίληψη υπάρχει αυτή που θεωρεί ότι οι κοινότητες  με εθνικές παραμέτρους προϋπήρχαν του εθνικού κράτους. Για να συμπληρώσει: «η ελληνική γλώσσα έχει μια συνεχή καταγραμμένη ιστορία στη γεωγραφική περιοχή της σημερινής Ελλάδας για πάνω από 3.000 χρόνια. Δεν είναι λοιπόν από κάθε άποψη και η ιστορία του ελληνικού έθνους εξίσου παλιά; Και οι δύο αντιλήψεις είναι έγκυρες. Όμως η ιστορία την οποία αφηγούμαι σε αυτό το βιβλίο είναι η ιστορία της Ελλάδας ως σύγχρονου έθνους»[1].

Ἐθνική Ἀνεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία - Εκδηλώσεις τιμῆς καί διεκδίκησης γιά τό ἀνολοκλήρωτο '21,

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Τό Συντονιστικό Φορέων '21 ἀποτελεῖ μία πανελλαδική συνάντηση φορέων, μέ σκοπό νά τιμήσουν τά 200 χρόνια τῆς ἑλληνικῆς ἐπανάστασης καί νά διεκδικήσουν τά ἀνολοκλήρωτα προτάγματα τοῦ 1821: Ἐθνική Ἀνεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία.

Διοργανώνει τήν 25η Μαρτίου 2021, ἐκδηλώσεις τιμῆς καί διεκδίκησης γιά τό ἀνολοκλήρωτο '21,
Α) Στήν Ἀθήνα, κάτω ἀπό την Ἀκρόπολη καί μπροστά στό ἄγαλμα τοῦ Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη, στίς 12:30 μ.μ.
Β) Στήν Θεσσαλονίκη, στό ἄγαλμα τοῦ Ἐμμανουήλ Παπᾶ (ἔναντι Δημαρχείου), στίς 12:30 μ.μ.

Το Ελληνικό Έθνος ανακήρυξε την πολιτική του Ύπαρξη και Ανεξαρτησία την 1η Ιανουαρίου 1822 και όχι το... 1830...

Το Ελληνικό Έθνος

ανακήρυξε την πολιτική του

Ύπαρξη και Ανεξαρτησία

την 1η Ιανουαρίου 1822

και όχι το... 1830...

Της νομικού Μαρίας Βέργου, mvergou1@yahoo.gr

ερευνήτριας Φιλοσοφίας

 

Διανύοντας το επετειακό έτος 2021, διακόσια χρόνια μετά την Εθνική μας Παλιγγενεσία, είναι ώρα να καταρρίψουμε κάποια ψέματα…

Οι Έλληνες ΔΕΝ περίμεναν το 1830, μια δεκαετία περίπου μετά την Επανάσταση για να γίνουν Κράτος.

Ήδη την 1η Ιανουαρίου του έτους 1822 και 1ου της Ανεξαρτησίας:

«ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ

Το ελληνικόν έθνος, το υπό την φρικώδη οθωμανικήν δυναστείαν, μη δυνάμενον να φέρη τον βαρύτατον και απαραδειγμάτιστον ζυγόν της τυραννίας και αποστείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας,

κηρύττει σήμερον διά των νομίμων παραστατών του, εις Εθνικήν συνηγμένων Συνέλευσιν, ενώπιον Θεού και Ανθρώπων

 την πολιτικήν αυτού ύπαρξιν και ανεξαρτησίαν.

Εν Επιδαύρω την α΄ Ιανουαρίου έτει αωκβ΄ και α΄της Ανεξαρτησίας»

 

Έτσι το νέο Ελληνικό Κράτος της σύγχρονης Ιστορίας ιδρύθηκε την 1.1.1822.

Το 1822

Αυτή είναι η ημερομηνία της διακήρυξης της Εθνικής Ανεξαρτησίας στην Επίδαυρο, οπότε και ψηφίστηκε το ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, δηλαδή το πρώτο Ελληνικό Σύνταγμα.

Ορίστηκε δε ότι «η σφραγίς της διοικήσεως φέρει σημείον χαρακτηριστικόν την Αθηνά μετά των συμβόλων της φρονήσεως», ενώ ως χρώματα του εθνικού σημείου και των σημαιών της θάλασσας και της ξηράς ορίστηκαν το κυανούν και το λευκόν: