Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ & η εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ παρουσίασαν το βιβλίο του Ηρακλή Κανακάκη: «Μαρίνος Αντύπας: Ο Επαναστάτης της Αγάπης»
Ομιλητές:
●Καρανικόλας Παύλος, Καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών
●Κανακάκης Ηρακλής, Συγγραφέας - Εκπαιδευτικός
Συντόνισει ο Γιάννης Ζερβός, Νομικός και Πρόεδρος της «Χριστιανικής Δημοκρατίας»
Η παρουσίαση έγινε το απόγευμα της Δευτέρας 13 Μαΐου 2024 στα γραφεία της ΧΔ & της εφημερίδας “Χριστιανική”
Οι ομιλητές, με αφορμή τη ζωή και τη δράση του Μαρίνου Αντύπα, προέβαλαν την χριστιανική του πίστη και την προσήλωσή του στο κοινωνικό μήνυμα του Ευαγγελίου ως κινητήρια δύναμη για τους κοινωνικούς του αγώνες υπέρ των αγροτών, οι οποίοι δεν περιορίστηκαν στις διακηρύξεις.
Τις απόψεις του έκανε πράξη ως επιστάτης στο κτήμα του θείου του, όπου καθιέρωσε οι κολλήγοι που δούλευαν τη γη να λαμβάνουν το 75% της απόδοσης αντί πολύ πιο πενιχρού ποσοστού, επέβαλε την Κυριακή αργία και άλλα θεμελιώδη δικαιώματα.
Ο Παύλος Καρανικόλας επικεντρώθηκε ιδίως στη σημερινή κατάσταση της γεωργίας και έδωσε πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες, πράγμα που έγινε και από πολλούς άλλους που μετείχαν στη συζήτηση.
Στην εκδήλωση παρέστη εκ μέρους του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου ο πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Σεραφείμ Ρίβιος, Αρχιερατικός Επίτροπος της Γ΄ Αρχιεπισκοπικής Περιφερείας και προϊστάμενος του Ιερού Ναού του Αγίου Κωνσταντίνου.
Η Ελλάδα έχει μεγάλη ανάγκη τη συζήτηση. Το λόγο, το διάλογο, τη δημοκρατία. Ήταν η κατάργηση του διαλόγου, της πολιτικής, της συζήτησης, της δημοκρατίας, αυτή η μπλοκαρισμένη δημοκρατία, που οδήγησε στη χρεοκρατία. Αυτή είναι η αλήθεια. Κι αυτή είναι η αφετηρία μιας πολύ μεγάλης συζήτησης. Δε θα τα λύσουμε όμως τώρα. Σήμερα είναι η στιγμή της λογοτεχνίας. Μιας ιστορικής λογοτεχνίας. Πολιτικής λογοτεχνίας. Έχει ενδιαφέρον. Εγώ όμως οφείλω να σας πω ότι ήρθα, συμμετέχω σ' αυτή τη στιγμή, εδώ σήμερα, έχω αυτή την επικοινωνία μαζί σας, γιατί έχω μεγάλη αγάπη γι' αυτήν την πόλη. Σ' αυτήν την πόλη οφείλω πολλά. Είναι και άλλες πόλεις που ήταν φιλικές μαζί μου σ' αυτήν τη διαδρομή. Όταν μάλιστα, κάποια στιγμή πρέπει να τα γράψω επειδή είναι η ιστορία της πόλης μας, όχι από έναν εγωισμό, όταν λοιπόν 22 χρονών δραπέτευσα από εδώ. Εξορίστηκα. Βέβαια εγώ έχω ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που το κουβαλάω επάνω μου. Έζησα και την εξορία της μεταπολίτευσης. Εμένα, αυτή είναι η αλήθεια, με εξόρισαν αυτές οι κακιστοκρατικές νομενκλατούρες, οι δεξιοαριστερές κακιστοκρατικές νομενκλατούρες.
Ζούμε, μπαίνουμε σ' αυτό που ονόμασα «Νέο Ανατολικό Ζήτημα». Αυτό λέει πολλά. Είναι ένα άλλο παράθυρο στον κόσμο. Είναι μια άλλη προσέγγιση θεωρητική και επομένως επιβάλλει άλλες πολιτικές. Μια δικαίωση αυτού όλου που έρχεται και ζούμε, είναι το βιβλίο του Νίκου του Πετρίδη. Το οποίο αναφέρεται σε μία περιοχή πολύ δική μας. Δεν μπορείς να δεις τον ελληνισμό χωρίς τη Μικρασία. Μια περιοχή όμως, η οποία είναι η πιο απαγορευμένη, ήταν η πιο απαγορευμένη και άγνωστη περιοχή του κόσμου. Ήταν μια περιοχή, εδώ και εκατονταετίες, αλλά ιδιαίτερα τα τελευταία πενήντα – εξήντα χρόνια, ίσως και λίγο περισσότερο, την οποία επεδίωξαν συστηματικά να τη βγάλουν από την ιστορία, από την επιστήμη. Όχι μια οποιαδήποτε περιοχή. Προσέξτε. Μια περιοχή που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του ανθρώπινου γένους και του παγκόσμιου πολιτισμού, εγώ δεν σας λέω του ελληνισμού.
Θα σας έλεγα ότι εδώ ήταν πιο εντατική η προσπάθεια. Να εξαφανιστεί η ιστορία και οι λαοί και τα ονόματά τους, της Μικράς Ασίας. Ιδιαίτερα όμως στην Ελλάδα υπήρχε μια συστηματική πολιτική σ' αυτό. Σκέφτηκα, όταν έμπαινα εδώ μέσα, μήπως κανείς μας απαγορεύει να κάνουμε τη σημερινή συζήτηση; Μήπως η νέα εξουσία, οι νέοι ένοικοι, απαγορεύουν αυτήν τη συζήτηση; Εγώ επιστημονικά τους ονομάζω οι εθνικόφρονες της «αριστεράς» και πολλά άλλα. Μπορούμε να τα συζητήσουμε σε μια συζήτηση που θα είναι πιο πολιτική. Γιατί οι παλιοί εθνικόφρονες απαγόρευαν τον καθηγητή Ενεπεκίδη, του τηλεφώνησαν ο Αβέρωφ και ο Πιπινέλης και του είπαν «σταμάτα αυτές τις μελέτες γι' αυτήν την περιοχή».
Στη σημερινή συνέντευξη μιλάμε με τον κ. Δήμο Αβδελιώδη, σκηνοθέτη και σεναριογράφο, με χρόνια δημιουργικής παρουσίας στον κινηματογράφο και το θέατρο.
Ο κ. Αβδελιώδης συμμετέχει στην 3η θεματική συνεδρία ("Ζητήματα συλλογικής και πολιτιστικής συνείδησης της ελληνικής κοινωνίας"), το απόγευμα του Σαββάτου, με την ομιλία του να έχει σαν θέμα: "Η αθόρυβη, καταλυτική επιρροή της τέχνης ως πρότυπο σκέψης και δράσης"
Αναζητείστε το αναλυτικό πρόγραμμα του συνεδρίου στην ιστοσελίδα:
Ο Αντώνης Μαυρόπουλος, συγγραφέας του βιβλίου "Τεχνητή Νοημοσύνη: Άνθρωπος, Φύση, Μηχανές", ασχολείται με το θέμα από το 2017. Συνεπώς, μπορεί με βεβαιότητα να έχει άποψη για το τι είναι η Τεχνητή Νοημοσύνη και το πόσο θα αλλάξει τη ζωή μας.
Το πρώτο συμπέρασμα που πρέπει να κρατήσουμε είναι αυτό που λέει στην αρχή της συζήτησης μας: "Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν έχει τίποτα το μαγικό...
Κρύβει πίσω της πολύ σκληρή, ανθρώπινη εργασία".
Ο κ. Μαυρόπουλος εξηγεί τη σχέση της ανθρώπινης νοημοσύνης με την τεχνητή και ποιος είναι ο ρόλος της γλώσσας, αναφέρεται σε όσα νέα φέρνει στην οικονομία και την τεχνολογία και θέτει το ερώτημα αν μπορεί να αποτελέσει φάρμακο για τις ασθένειες του καπιταλισμού.
Τετάρτη 1 Μαΐου 2024 ώρα 20:00, στο πλαίσιο της εκπομπής "Στην Αιχμή του Δόρατος", ο Άρης Λαμπρόπουλος θα συζητήσει με τον κ. Βασίλη Ξυδιά, συγγραφέα θεολόγο, αρθρογράφο, με θέμα:
Το τραγούδι του "τουρκο"Πόντιου λυράρη, δημοφιλή καλλιτέχνη στην Τουρκία, στον επίλογο της εκπομπής.
Η εκπομπή κάνει ένα οδοιπορικό στα ορεινά χωριά του Πόντου και στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, στα σπίτια, στα γλέντια, στους ανθρώπους που κρατάνε ακόμα ζωντανό το ελληνικό στοιχείο.
Ο Πόντος στη ζωή και στη μνήμη των ανθρώπων που κατάγονται από εκεί, αλλά και όλων των Ελλήνων, έχει συνδεθεί με τον πόνο, τη γενοκτονία, τον βίαιο ξεριζωμό.
Οι Τούρκοι προσπάθησαν να εξοντώσουν ή να αφομοιώσουν τους Πόντιους και να αφανίσουν αυτόν τον πανάρχαιο ελληνικό πληθυσμό από την Τουρκία. Όμως ο Πόντος δεν είναι μόνο κάτι που χάθηκε, αλλά κάτι που μέχρι σήμερα παραμένει ζωντανό.
