Ο λατινοκρατούμενος ελληνισμός ως πειραματόζωο της αποικιοκρατικής μεθοδολογίας

Γεώργιος Καραμπελιάς,

Είναι πολύ σύνηθες στην νεοελληνική συνείδηση να προβάλλονται οι Οθωμανικές κατακτήσεις ως ο βασικός παράγοντας της παρακμής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Είναι αλήθεια ότι οι εξισλαμισμένοι τουρκόφωνοι πληθυσμοί και οι συνεχείς επιδρομές τους στο ζωτικό για την αυτοκρατορία χώρο της Μικράς Ασίας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αποδυνάμωση της και εν τέλει στη οριστική υποταγή της σε αυτούς. Ταυτόχρονα όμως με τις επιδρομές των Τουρκικών φυλών στις ανατολικές επαρχίες, οι Λατίνοι από το 1096 και την πρώτη σταυροφορία, ανέπτυξαν επιθετική στρατιωτική και οικονομική πολιτική εναντίον της αυτοκρατορίας, με αυτή να κορυφώνεται το 1204 και την πρώτη άλωση της Πόλης από τους Λατίνους. Η χυδαιότητα και η βιαιότητα με την οποία λεηλατήθηκε η Πόλη και μάλιστα από ομόθρησκους, έστρεψε όλες τις μετέπειτα προσπάθειες του ελληνισμού ενάντια στους δυτικούς παραμελώντας και υποβαθμίζοντας το τουρκικό κίνδυνο, ο οποίος στο τέλος βρήκε την αυτοκρατορία εξαντλημένη, έτοιμη να πέσει στις αγκάλες του.

Με την άλωση λοιπόν της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους το 1204, πολλές επαρχίες της αυτοκρατορίας μοιράζονται στους ηγέτες των Δυτικών οι οποίοι περνούν αμέσως, σε άμεση αποικιοκρατικού τύπου εκμετάλλευση των περιοχών και των πληθυσμών τους. Πέρα από τη κατάλυση της ανεξαρτησίας, όλοι οι οικονομικοί πόροι συγκεντρώνονται στα χέρια των Φράγκων φεουδαρχών και των Ιταλών εμπόρων. Ακόμα πραγματοποιείται και μεταφορά εποίκων από τις πόλεις της Δύσης στα κατακτημένα εδάφη, καθώς και προσπάθεια να επιβληθεί η γλώσσα και η θρησκεία των κατακτητών. Τέλος, συντελείται η λεηλασία και καταστροφή στοιχείων πολιτισμού και γραμμάτων, όπως πολύτιμα χειρόγραφα και ιερά κειμήλια.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα της πρώτης μεθοδολογικής αποικιοκρατικής προσέγγισης είναι νησιά όπως η Κρήτη, η Κύπρος και η Χίος τα οποία τον 13Ο και 14Ο αιώνα μετατράπηκαν σε νησιωτικές αποικίες, αιώνες πριν συμβεί το ίδιο στις Δυτικές Ινδίες, στις Αντίλλες, την Κούβα, τον Άγιο Δομήνικο κ.λ.π. Η Χίος εκείνη τη περίοδο κυβερνήθηκε από μια μετοχική-ναυλωτική εταιρεία, την Μαόνα του Ιουστινιάνι, η οποία και ήταν η πρώτη μετοχική εταιρεία της Ιστορίας, και κατείχε το μονοπώλιο της εκμετάλλευσης μαστίχας που παρήγαγε το νησί. Τα μαστιχόδεντρα ανήκαν εξ ολοκλήρου στην εταιρεία και οι καλλιεργητές ήταν ένα είδος δούλων της. Σε περίπτωση μάλιστα κλοπής ποσότητας μαστίχας έως και 3 κιλά επέφερε είτε χρηματική ποινή, είτε μαστίγωμα και αποκοπή του ενός αφτιού, ενώ κλοπή άνω των 70 κιλών τιμωρούνταν με απαγχονισμό. Ο Χριστόφορος Κολόμβος επισκέφτηκε το νησί μεταξύ 1474 και 1475, και η εμπειρία που αποκόμισε ενδέχεται να αποτέλεσε για εκείνον και το πρότυπο για την αποικιακή εκμετάλλευση των Δυτικών Ινδιών αργότερα. Ο ίδιος αναφέρει, ότι η πώληση μαστίχας απέφερε έσοδα 50.000 χρυσών δουκάτων στην εταιρεία.

Ο λατινοκρατούμενος ελληνισμός ως πειραματόζωο της αποικιοκρατικής μεθοδολο

Είναι πολύ σύνηθες στην νεοελληνική συνείδηση να προβάλλονται οι Οθωμανικές κατακτήσεις ως ο βασικός παράγοντας της παρακμής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Είναι αλήθεια ότι οι εξισλαμισμένοι τουρκόφωνοι πληθυσμοί και οι συνεχείς επιδρομές τους στο ζωτικό για την αυτοκρατορία χώρο της Μικράς Ασίας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αποδυνάμωση της και εν τέλει στη οριστική υποταγή της σε αυτούς. Ταυτόχρονα όμως με τις επιδρομές των Τουρκικών φυλών στις ανατολικές επαρχίες, οι Λατίνοι από το 1096 και την πρώτη σταυροφορία, ανέπτυξαν επιθετική στρατιωτική και οικονομική πολιτική εναντίον της αυτοκρατορίας, με αυτή να κορυφώνεται το 1204 και την πρώτη άλωση της Πόλης από τους Λατίνους. Η χυδαιότητα και η βιαιότητα με την οποία λεηλατήθηκε η Πόλη και μάλιστα από ομόθρησκους, έστρεψε όλες τις μετέπειτα προσπάθειες του ελληνισμού ενάντια στους δυτικούς παραμελώντας και υποβαθμίζοντας το τουρκικό κίνδυνο, ο οποίος στο τέλος βρήκε την αυτοκρατορία εξαντλημένη, έτοιμη να πέσει στις αγκάλες του.

Με την άλωση λοιπόν της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους το 1204, πολλές επαρχίες της αυτοκρατορίας μοιράζονται στους ηγέτες των Δυτικών οι οποίοι περνούν αμέσως, σε άμεση αποικιοκρατικού τύπου εκμετάλλευση των περιοχών και των πληθυσμών τους. Πέρα από τη κατάλυση της ανεξαρτησίας, όλοι οι οικονομικοί πόροι συγκεντρώνονται στα χέρια των Φράγκων φεουδαρχών και των Ιταλών εμπόρων. Ακόμα πραγματοποιείται και μεταφορά εποίκων από τις πόλεις της Δύσης στα κατακτημένα εδάφη, καθώς και προσπάθεια να επιβληθεί η γλώσσα και η θρησκεία των κατακτητών. Τέλος, συντελείται η λεηλασία και καταστροφή στοιχείων πολιτισμού και γραμμάτων, όπως πολύτιμα χειρόγραφα και ιερά κειμήλια.

ΚΑΠΟΤΕ "ΑΓΟΡΑΖΑΝ ΣΚΛΑΒΟΥΣ" ΤΩΡΑ "ΠΟΥΛΑΝΕ ΣΤΟΥΣ ΣΚΛΑΒΟΥΣ" - Η "ΑΓΟΡΑ" ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ!

______****______

Από Αλέξανδρος Κουτσομητόπουλος:

Η "Black Friday", ξεκίνησε στην Β. Αμερική πριν εκατοντάδες χρόνια.

Ήταν η μέρα που "έπεφταν " οι τιμές των σκλάβων, επειδή λόγω της εποχής του χρόνου δεν υπήρχε ανάγκη για το άμεσο μάζεμα του καλαμποκιού και των άλλων καρπών.
Αυτό γιορτάζουν σήμερα οι Αμερικάνοι.

Εσύ όμως γιορτάζεις τον οχετό της Αμερικάνικης Ιστορίας από τη μια...αλλά ταυτόχρονα και τη δική σου πραγματικότητα από την άλλη...» ( Νίκος Καραπατάκης ). 

________*****_________

« Οι Νέγροι ή οι Μαύροι πουλιόντουσαν και αγοραζόντουσαν περίπου όπως τους χοίρους....

Αφού λοιπόν οι Αγρότες τελείωναν τις Αγροτικές δουλειές, τους πουλούσαν για να μην τους ταΐζουν και τους στεγάζουν, στην περίοδο του Χειμώνα. Γινότανε το εξής περίεργο μια οικογένεια Μαύρων μπορούσε να πουληθεί, σε περισσότερους από έναν έμπορο! έτσι με την αλλαγή ιδιοκτήτη κάθε φορά, διαλύετε η οικογένεια. Πολλοί δε θα πέθαιναν από το κρύο.

Οι Γερμανοί-μετά 155 χρόνια-μεταφέρουν την Pitsos από Ελλάδα στην Τουρκία

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπόσχεται …επενδύσεις. Η Ελλάδα είναι μέλος της μεγάλης «οικογένειας» της ΕΕ όπως και η Γερμανία. Οι κυβερνήσεις αυτού του τόπου πουλάνε το «παραμύθι» της …ευημερίας και της ανάπτυξης που προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση!

Αυτά στα λόγια… Γιατί η πραγματικότητα στα πλαίσια του καπιταλισμού είναι άλλη. Η Γερμανική πολυεθνική Bosch Siemens Hausegerate (BSH) αποφάσισε να μεταφέρει το εργοστάσιο της Πίτσος (PITSOS) από την Ελλάδα στην Τουρκία.

Μετά από παρουσία 155 ετών στην Ελλάδα, τα προϊόντα «ΠΙΤΣΟΣ» θα παράγονται πλέον στην Τουρκία! Μια χώρα που δεν είναι μέλος της ΕΕ. Μια χώρα που δήθεν η ΕΕ την απειλεί με …κυρώσεις! Μια χώρα που συνεχίζει τις προκλήσεις εναντίον της Ελλάδας που είναι «εταίρος» της ΕΕ.

Αλλά για Bosch Siemens Hausegerate (BSH) οι δουλειές είναι δουλειές. Μεταφέρει το εργοστάσιο στην Τουρκία γιατί εκεί μπορεί να ξεζουμίσει ακόμα περισσότερο την εργατική τάξη της γειτονικής χώρας. Να εξασφαλίσει ακόμα μεγαλύτερη υπεραξία αφού μισθοί είναι χαμηλότεροι. Να δημιουργήσει μια νέα μεγαλύτερη αγορά για τα προϊόντα της.

Η γερμανική εταιρεία με την συνδρομή της κυβέρνησης Μέρκελ διασφαλίζει τα συμφέροντα και τα κέρδη της ενώ την ίδια στιγμή ετοιμάζεται να πετάξει στο δρόμο εκατοντάδες εργαζόμενους στην Ελλάδα.

Η Ολλανδία συζητά τον επαναπατρισμό έργων τέχνης που λεηλατήθηκαν κατά την αποικιακή εποχή!

Άμεσα και χωρίς όρους!

Πρόκειται για εκατοντάδες χιλιάδες κλεμμένα… 

Του Γιώργου Λεκάκη

Με μια έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής της Εθνικής Πολιτικής για τις Αποικιακές Συλλογές της ολλανδικής κυβέρνησης προς τον υπουργό Παιδείας, Πολιτισμού και Επιστημών των Κάτω Χωρών, Ingrid van Engelshoven, η Επιτροπή του συνέστησε να επιστραφούν έργα τέχνης και άλλα αντικείμενα από τα μουσεία της Ολλανδίας, σε πρώην ολλανδικές αποικίες, χωρίς όρους, και μετά το αίτημα των χωρών, από τις οποίες εκλάπησαν τα πολιτιστικά αντικείμενα!

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΟΛΛΑΝΔΙΑ, ΕΔΩ.

Εκατοντάδες χιλιάδες αντικείμενα στα μουσεία της χώρας έχουν αμφισβητήσιμη ιστορία, σύμφωνα με τις συμβουλές που παραδόθηκαν στην κυβέρνηση την περασμένη Τετάρτη.

«Οι ολλανδικές αποικιακές συλλογές πολιτιστικών αγαθών, αποτελούνται από αντικείμενα τέχνης, θρησκευτικά αντικείμενα, ιστορικά αντικείμενα, κοσμήματα, αντικείμενα φυσικής ιστορίας και σκεύη», ανέφερε το έγγραφο. «Στα αποικιακά χρόνια, πολλά πολιτιστικά αγαθά ήλθαν (!!!) στην Ολλανδία παρά την θέληση των ιδιοκτητών τους, για παράδειγμα ως λάφυρα πολέμου», ανέφερε η έκθεση. «Αυτή η ιστορική αδικία είναι ορατή στις αποικιακές συλλογές, τις οποίες μπορεί να δει κανείς στα ολλανδικά μουσεία σήμερα. Η Συμβουλευτική Επιτροπή πιστεύει ότι οι Κάτω Χώρες πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για το αποικιακό παρελθόν τους, καθιστώντας την αναγνώριση και την αποκατάσταση αυτής της αδικίας, ως το σημείο εκκίνησης της πολιτικής για τις αποικιακές συλλογές», ανέφερε σε δήλωσή του το Συμβούλιο Πολιτισμού της ολλανδικής κυβέρνησης. «Η αναγνώριση αυτών των αδικιών είναι σημαντική», εγράφει η πρόταση.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΟΥΣ ΚΛΕΜΜΕΝΩΝ, ΕΔΩ και ΕΔΩ.

ΝΑΥΑΡΧΙΔΕΣ θεωρούνται:

- το ακατέργαστο διαμάντι 70 καρατίων που ανήκε στον σουλτάνο της Banjarmasin Ινδονησίας, του οποίου ο θάνατος, το 1859, ώθησε τις Κάτω Χώρες να προσπαθήσουν να τοποθετήσουν ένα μη δημοφιλές άτομο στην θέση της εξουσίας. Αυτό προεκάλεσε έναν επταετή πόλεμο στην περιοχή! Το σουλτανάτο διαλύθηκε, η περιοχή τέθηκε αμέσως υπό τον έλεγχο των Κάτω Χωρών και το διαμάντι “στάλθηκε” στις Κάτω Χώρες! Αυτό ήταν ήδη νομικά αμφισβητήσιμο ακόμη και στα τέλη του 19ου αιώνα», γράφει η έκθεση…

Λείψανα του ΑΝΘΡΩΠΟΥ της ΙΑΒΑ, ηλικίας 700.000-1.000.000 χρόνων!

Και

- Ο 1.000.000 χρόνων απολιθωμένος «άνθρωπος της Ιάβας» / Java Man, που ανακαλύφθηκε το 1891 στην Ιάβα. Τον έφεραν στο φως σκλάβοι, που απασχολούνταν από την κυβέρνηση των Ολλανδικών Ανατολικών Ινδιών, κατόπιν εντολής του Ολλανδού ιατρού και παλαιοντολόγου Eugène Dubois! Έναν homo erectus, ήταν τους πρώτους τότε γνωστούς προγόνους του ανθρώπου. Το εύρημα εμφανίζεται στο Naturalis στο Leiden για πάνω από εκατό χρόνια…

ΆΝΕΡΓΑ ΓΚΑΡΣΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΙΚΊΑ ΠΟΥ ΕΚΠΟΙΕΊ Ο,ΤΙ ΑΠΈΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΌΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΊΑ

Του Γιώργου Τασιόπουλου

«∆εν θα γίνουµε τα γκαρσόνια της Ευρώπης»... 

Τη φράση διατύπωσε 35 και βάλε χρόνια πριν, ο Ανδρέας Παπανδρέου. 

Η βούληση του διαψεύδεται οικτρά επί των ημερών μας, καθώς ο εποχικός τουρισμός είναι βασικός πυλώνας της οικονομίας και ταπεινωτικά, λυράρηδες και ιθαγενείς με σημαίες της Ε.Ε. αναμένουν μάταια τον Ευρωπαίο τουρίστα στις αφίξεις των αεροδρομίων μας.

Η µονοκαλλιέργεια του Τουρισµού κυριαρχεί στην αναπτυξιακή δυναµική της ελληνικής οικονοµίας.

Σύµφωνα µε το Παγκόσµιο Συµβούλιο Ταξιδίων και Τουρισµού (WTTC), το ένα τέταρτο της απασχόλησης στην Ελλάδα βασίζεται στον Τουρισµό. Το 2019 οι απασχολούµενοι στον κλάδο που αντιπροσωπεύει πάνω από το 20% του ΑΕΠ (10,4% το παγκόσµιο ποσοστό) ξεπέρασαν για πρώτη φορά το ένα εκατοµµύριο και σήμερα είναι άνεργοι.

ΤΟ ΞΕΠΟΎΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΙΚΊΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Ο ΣΎΡΙΖΑ ΈΦΤΙΑΞΕ ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ ΚΑΙ Η ΝΔ ΕΚΠΟΙΕΊ

Η ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΉ ΠΕΡΊΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ FRAPORT

Αποζημιώσεις περίπου 175 εκατ. ευρώ ζητάει η Fraport λόγω πανδημίας για τα αεροδρόμια που της παραχωρήθηκαν με αποικιακούς όρους σύμφωνα με την Καθημερινή και το Thepressproject

Επικαλούμενη τις απώλειες των προβλεπόμενων εσόδων από τη διαχείριση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων και πατώντας πάνω στην αποικιοκρατική σύμβαση που είχε υπογράψει με το ελληνικό Δημόσιο το 2015 και τις δίνει το δικαίωμα να ζητάει αποζημιώσεις από το κράτος σε τέτοιες περιπτώσεις, η Fraport προετοιμάζεται να απαιτήσει ένα ποσό περίπου 175 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Καθημερινής».

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι αυτή θα είνια η δεύτερη φορά που η Fraport θα ζητήσει από το ελληνικό Δημόσιο αποζημιώσεις εκατομμυρίων. Tον Σεπτέμβριο του 2017 η Fraport απαίτησε αποζημιώσεις 74 εκατ. από το Δημόσιο, για «περιουσιακά στοιχεία που έχουν υποστεί ζημιά» στα αεροδρόμια, κατά το διάστημα από την υπογραφή της σύμβασης,μέχρι την ανάληψη των αεροδρομίων από την εταιρεία. Τελικά, μετά από συμβιβασμό, συμφωνήθηκε αποζημίωση 27 εκατ. ευρώ.

ΞΕΠΟΎΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΔΑΠ

Στα σχέδια της κυβέρνησης η παραχώρηση του νερού σε ιδιώτες με έμμεσο τρόπο.

Σύμφωνα με τη "Χριστιανική", υποκριτικά η Κυβέρνηση διατείνεται ότι δεν ιδιωτικοποιείται η ΕΥΔΑΠ, πράγμα που η Ολομέλεια του ΣτΕ έχει κρίνει αμετάκλητα αντισυνταγματικό, με αποτέλεσμα να μη μπορεί το “Υπερταμείο” που είναι ιδιοκτήτης του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών να τις μεταβιβάσει σε ιδιώτη. Όμως, παραδίδοντας τη διαχείριση των πλούσιων υδάτινων πόρων που εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη ύδρευση της Αττικής σε ιδιώτες, έρχεται η ιδιωτικοποίηση “από την πίσω πόρτα” και ο πληθυσμός της Αττικής καθίσταται όμηρος των κερδοσκόπων. Οι οποίοι, χωρίς να κάνουν την παραμικρή επένδυση και χωρίς το παραμικρό ρίσκο εκ μέρους τους, καλούνται να “στρογγυλοκαθίσουν” στις έτοιμες υποδομές με εξασφαλισμένη “πελατεία” τα εκατομμύρια των κατοίκων της Αττικής.

“Κροκοδείλια” είναι τα “δάκρυα” της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο κ. Τσίπρας την καταδικάζει, ενώ επί των ημερών του δημιουργήθηκε το μνημονιακό “Υπερταμείο” στο οποίο μεταβιβάστηκε προς “ξεπούλημα” το πλειοψηφικό πακέτο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ.

Μεταξύ άλλων, ο δημοσιογράφος συντονιστής της συνέντευξης Τύπου, Γιώργος Αυγερόπουλος, επισήμανε ότι όλο και περισσότερες πόλεις σε προηγμένες οικονομικά χώρες της Δυτικής Ευρώπης επιστρέφουν στο μοντέλο δημοσίου ελέγχου των υδάτων.

Τα Εγκλήματα του Βελγίου κατά της Ανθρωπότητας και η Συγγνώμη που δεν ζητήθηκε

Της Λαμπρινής Θωμά!

"...Τον λένε Νσάλα. Δεν κατάφερε να βγάλει την ποσότητα καουτσούκ που προέβλεπαν οι επιστάτες των Βέλγων, και κόψαν το χέρι και το πόδι της κόρης του. Την έλεγαν Μποαλί. Ήταν πέντε χρονών. Κι ύστερα τη σκότωσαν. Ομως δεν είχαν τελειώσει ακόμη. Μετά, σκότωσαν και τη γυναίκα του….» Άλις Σέιλυ Χάρις, 1904..."

 

Περί «τραυμάτων στις δύο κοινωνίες», του Βελγίου και του Κονγκό, έκανε λόγο ο «λυπημένος» βασιληάς του Βελγίου, Φίλιππος, σήμερα, χωρίς να ζητήσει συγγνώμη από την πρώην αποικία, η οποία θρήνησε δέκα εκατομμύρια νεκρούς επί βασιλείας του προγόνου του, Λεοπόλδου Β', και είδε τον πρώτο της ηγέτη, και απελευθερωτή, Πατρίς Λουμούμπα να δολοφονείται από την σύμπραξη των μυστικών υπηρεσιών Βέλγων, Βρετανών και Αμερικάνων.

«Τον λένε Νσάλα. Δεν κατάφερε να βγάλει την ποσότητα καουτσούκ που προέβλεπαν οι επιστάτες των Βέλγων, και κόψαν το χέρι και το πόδι της κόρης του. Την έλεγαν Μποαλί. Ήταν πέντε χρονών. Κι ύστερα τη σκότωσαν. Ομως δεν είχαν τελειώσει ακόμη. Μετά, σκότωσαν και τη γυναίκα του….»  Άλις Σέιλυ Χάρις, 1904.

Η φωτογραφία που δημοσιεύουμε, και η ιστορία της, αποτελεί μία από τις εκατομμύρια ανάλογες ιστορίες που έγραψε η Βελγική Αποικιοκρατία στο Κογκό, και παράλληλα μία από τις ελάχιστες καταγραμμένες.

Σήμερα, με τον εορτασμό των 60 χρόνων από την «απελευθέρωση» του Κονγκό, ο βασιληάς του Βελγίου Φίλιππος, απόγονος του Λεοπόλδου, υπό το βάρος του παγκόσμιου αντιρατσιστικού κινήματος που γέννησε η δολοφονία του Τζωρτζ Φλόυντ, αποφάσισε ότι ήταν ώρα να αναγνωρίσει με κάποιο τρόπο αυτά τα εγκλήματα – τέτοια «γενναιότητα», όπως τη χαρακτήρισε η πρωθυπουργός της χώρας, Σοφί Βελμές: είναι ο πρώτος, σε πάνω από έναν αιώνα, που λέει πως υπήρξαν «βάσανα και ταπεινώσεις»… Ασχέτως αν είχε προηγηθεί η ανατροπή αγαλμάτων του Λεοπόλδου, και η έντονη αντίδραση δυνάμεων του Βελγικού Λαού στην (νέα) προσπάθεια «εξαγνισμού» των «παλαιών εγκλημάτων» που, όπως λένε οι φιλοβασιλικοί ιστορικοί, «πρέπει να τα δούμε στο ιστορικό τους πλαίσιο». Είναι οι ίδιοι ιστορικοί που προσπαθούν ακόμη να πείσουν ότι τα θύματα του Λεοπόλδου του Β’ και της Βελγικής Αποικιοκρατίας στην αφρικανική χώρα ήταν «μόνον» δύο εκατομμύρια, οι ανεξάρτητες πηγές μιλούν για κοντά στα δέκα εκατομμύρια.

Ελεημοσύνες απ’ την Φραγκιά, απ’ την Τουρκιά χαστούκια…

Ο Γιώργος Σεφέρης (Μέρες Ζ’, 1 Οκτώβρη 1956 – 27 Δεκέμβρη 1960, Αθήνα, εκδ. Ίκαρος, 1996) παραθέτει στο ημερολόγιό του, την πρωτοχρονιά του 1959, ένα ποίημα του Γ. Βιζυηνού και το σχολιάζει ως εξής:

“Τὴν μάν’ αὐτοί, ποῦ τοὺς γεννᾷ,τὴν ῥουκανοῦν παντοτεινά,σὰν δένδρο τὰ σκουλούκια.Καὶ πέρνουν, γι’ ἄπειρα πουγγιά,ἐλεημοσύν’ ἀπ’ τὴν Φραγκιὰκι’ ἀπ’ τὴν Τουρκιά—Χαστούκια!”

Βιζυηνός, Ατθίδες αύραι, «Το συναξάρι του Αγίου Κασσιανού», Λονδίνο 1883

Ο Σ[ταύρος] Παπασταύρου μου άφησε τ’ απόγευμα, πρωτοχρονιάτικο δώρο, το παραπάνω βιβλίο. Το ξεφύλλισα το βράδυ – Ελεημοσύνη απ’ τη Φραγκιά, κι απ’ την Τουρκιά χαστούκια – έπειτα από ¾ του αιώνα, και τόσα, και τόσα- δεν αλλάξαμε, αλίμονο.

***

Άλλα 60 χρόνια πέρασαν από τότε. Συνεχίζουμε να πανηγυρίζουμε για τις ελεημοσύνες (μετά τον στραγγαλισμό) από την Φραγκιά, τη Δύση, και να δεχόμαστε συνεχόμενα χαστούκια από τη μεριά της Τουρκίας. Όχι ότι δεν άλλαξε τίποτα, αλλά ισχύει ότι «δεν αλλάξαμε, αλίμονο» με την έννοια που το γράφει ο ποιητής.

Ο Σεφέρης αναφερόταν βέβαια στην πολιτική ηγεσία που τότε διαπραγματευόταν τις προδοτικές συμφωνίες τις οποίες υπέγραψε τελικά την ίδια χρονιά, το 1959, στη Ζυρίχη και το Λονδίνο. Με τις συμφωνίες αυτές, όπως γνωρίζουμε, επικυρώθηκε μια κολοβή ανεξαρτησία και η Τουρκία ορίστηκε εγγυήτρια δύναμη της Κύπρου. Το αίτημα της Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα ρίχτηκε στο ανάθεμα και χαρίστηκε εύκολα στην Ακροδεξιά. Η Τουρκία από τότε, από το 1959-1960, έχει εξυφάνει τη στρατηγική της απέναντι στο Κυπριακό, κλιμακώνοντας μετά το 1974 και την εισβολή του Αττίλα Ι και ΙΙ. Γα να φτάσει σήμερα, επί Ερντογάν και νέο-οθωμανικού καθεστώτος, να κάνει λόγο για τη «Γαλάζια Πατρίδα» και να απειλεί ευθέως μεγάλο τμήμα της ελληνικής επικράτειας.

ΟΙ ΠΡΩΗΝ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΕΣ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ

ΚΛΙΚ στην εικόνα για να διαβάσετε...

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ στους σκλαβωμένους λαούς όλου του κόσμου!

Καλή Ανάσταση! 

Κάποτε λαοί σαν το δικό μας είχαν ταυτίσει την Ανάσταση του Χριστού με την Ανάσταση του Έθνους τους!!! 

Σήμερα μόνο ο ατομικός δικαιωματισμός έχει θέση στην ατζέντα της πολιτικής ορθότητας.

Στη φωτογραφία: 

Δυτική Σαχάρα, 1982, Εθνικοαπελευθερωτικό Κίνημα Polisario που εκπροσωπούσε τον Λαό των Σαχράουι της Δυτικής Σαχάρας. 

Σε θέση πρηνηδόν ο Μανώλης Γλέζος δοκιμάζει όπλο. 

Όρθιοι : Μιχάλης Χαραλαμπίδης, Αργύρης Χατζηπέτρος, Σπύρος Κατωπόδης. 

(Στοιχεία και φωτογραφία από Γωγώ Αργυρου)

Για τους νεώτερους:

Ο αντιαποικιακός αγώνας του λαού της Δυτικής Σαχάρας δεν έχει τελειώσει.

Η Δυτική Σαχάρα αγωνίστηκε εναντίον κατ' αρχήν των Ισπανών κατακτητών και των Tropas Nomadas (στρατιωτικό σώμα του Ισπανικού Στρατού αποτελούμενο από Βεδουΐνους) για μια περιοχή που εκτείνεται στο Δυτικό μέρος της Σαχάρας μεταξύ Μαρόκου και Μαυριτανίας.

Οι Ισπανοί με τη σταδιακή αυτομόληση των Tropas Nomadas προς το Πολισάριο αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν και να υποχωρήσουν αναγνωρίζοντας και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των κατοίκων της Σαχάρας.

Παράλληλα όμως το Μαρόκο και η Μαυριτανία βρήκαν την ευκαιρία να εισβάλλουν στην περιοχή και πατώντας σε ερμηνείες (ανάλογες της Τουρκίας στην Κύπρο) να κατακτήσουν και να μοιράσουν αρχικά την Σαγκουΐα Ελ Χάμρα και το Ρίο ντελ Όρο μεταξύ τους. 

Σήμερα Ε.Ε. και κυρίως ΗΠΑ αρνούνται την αυτοδιάθεση του λαού της περιοχής, ταυτιζόμενοι με τα συμφέροντα του Μαρόκου.

ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΕΤΩΝ 7: ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΠΟΥΛΟΥΣΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ .

Αυτός είναι ο πολιτισμός τους... Αδίστακτοι γενοκτόνοι! Στην μεταπολεμική Κύπρο δολοφόνησαν κυρίως νέους, εφήβους ακόμη και παιδιά!
Ο Δημητράκης από τα επτά του ήξερε ποιός είναι ο στόχος και δεν του το συγχώρεσαν... Για να μην ξεχνάμε ότι ο πλούτος της Δύσης, η αποικιοκρατία, ο ιμεριαλισμός, η συσσώρευση πλούτου, ο καπιταλισμός της Δύσης ήταν βουτηγμένος στο αίμα! Στη Ευρώπη γεννήθηκε ο ρατσισμός.
Οι σταυροφόροι του 1204, στην Αμερική σκότωσαν τους Ινδιάνους, στην Αφρική τους Χερέρο και τους Νάμα, στην Ασία στην Κίνα, την Ινδία και το Βιετνάμ άφησαν τα ίχνη τους και στην Κύπρο οδήγησαν στην αγχόνη και έγιναν μάρτυρες της ελευθερίας οι πιο ωραίοι νέοι!!!

Γ.Τ. 

Του Κωνσταντίνου Ζιάζια

ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΕΤΩΝ 7: ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΠΟΥΛΟΥΣΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ .

ΤΟ ΑΝΕΦΕΡΑΝ ΠΟΤΕ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΜΑΣ;

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΠΡΩΤΥΠΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ , ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ ΜΑΣ;

Ο νεαρότερος ήρωας του αγώνα της ΕΟΚΑ. Ο 7χρονος μαθητής Δημητράκης Δημητριάδης. Δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από Άγγλους στρατιώτες, με μία σφαίρα στο μέτωπο, επειδή φώναξε: «Ζήτω η ένωση, Ζήτω η Ελλάδα!»

Σημαντική ήταν και η συμβολή των μαθητών στον ιερό αγώνα της ΕΟΚΑ για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ,πολλοί από τους οποίους δολοφονήθηκαν άναδρα από τους άγγλους στρατιώτες.

Ο δεκαεπτάχρονος Πέτρος Γιάλλουρος από το κατεχόμενο Ριζοκάρπασο, ο εικοσάχρονος Μιχαήλ Γεωργάλας από τον κατεχόμενο Μαραθόβουνο, ο δεκαεξάχρονος Γεώργιος Μιχαήλ από την Κισσόνεργα, ο Δημητράκης Δημητριάδης από τη Λάρνακα και άλλοι πολλοί. 

Πιο συγκλονιστική, ίσως, είναι η ιστορία του μικρού Δημητράκη Δημητριάδη, του «μικρού ήρωα» όπως τον αποκαλεί ο Διγενής, που γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1949.

Ο μικρός Δημητράκης ζούσε με τη γιαγιά του Χρυσταλλού Μιχαήλ Κουτέ (οι γονείς του ήταν χωρισμένοι, η μητέρα του έφυγε για την Αγγλία). Ήταν μαθητής της Β’ τάξης του δημοτικού και πουλούσε λουλούδια, για να εξοικονομήσει τα προς το ζην.

Στις 9 Μαρτίου του 1956, οι άγγλοι σε μια προσπάθεια να κάμψουν το φρόνιμα του λαού συλλαμβάνουν και εξορίζουν στις Σεϋχέλλες, τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, το στρατολόγο της Ε.Ο.Κ.Α. Παπασταύρο Παπαγαθαγγέλου, τον Μητροπολίτη Κερύνειας Κυπριανό και τον Γραμματέα της Μητρόπολης Κερύνειας Πολύκαρπο Ιωαννίδη. Μαθητές και μαθήτριες από τα γυμνάσια και τα δημοτικά σχολεία της Κύπρου, βγαίνουν στους δρόμους ανεμίζοντας ελληνικές σημαίες, φωνάζοντας συνθήματα και κρατώντας πέτρες και ξύλα, για να διαμαρτυρηθούν.

Η Δ΄ Σταυροφορία 1204 και η περίοδος Λατινοκρατίας

«Δεν υπήρξε ποτέ μεγαλύτερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας από την Δ΄ Σταυροφορία», έγραψε ένας ερευνητής της ιστορίας των σταυροφοριών της εποχής μας, ο διάσημος Σερ Στίβεν Ράνσιμαν, που επιπλέον χαρακτήρισε τη μεγάλη αυτή επιχείρηση πράξη «γιγάντιας πολιτικής ανοησίας».

 

(Ψηφιακό σχολείο "η Ελληνική Παιδεία" https://eschool.elp.gr/ )

~ από τον alex fot

Η Τουρκία, το Ισλάμ, η αποικιοκρατία

του Γιώργου Ρακκά 

Πολύ συχνά ο Ταγίπ Ερντογάν βάζει στο στόχαστρο συλλήβδην την Δύση, κατηγορώντας την για τα εγκλήματα της αποικιοκρατίας, τις σταυροφορίες κ.ο.κ. Ακόμα και η προπαγάνδα εναντίον της Ελλάδας, στο πλαίσιο του υβριδικού πολέμου που έχει εξαπολύσει σε Έβρο και Ανατολικό Αιγαίο, δεν απευθύνεται  στην κοινή γνώμη της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Ούτως ή άλλως εκεί,  είναι εξαιρετικά αντιδημοφιλής εδώ και μερικά χρόνια, τα όσα έχει διαπράξει στη Συρία, εναντίον των Κούρδων, ο αυταρχισμός του στο εσωτερικό, έχουν παίξει τον ρόλο τους.

Απευθύνεται κυρίως, στην κοινή γνώμη του μουσουλμανικού κόσμου, της Κεντρικής Ασίας, της Μέσης Ανατολής, και της Αφρικής, ακόμα,  στους μουσουλμάνους που βρίσκονται στην Ευρώπη. Με τις επιθέσεις που εξαπολύει για την βάρβαρη, βάναυση και ‘ναζιστική’ Ελλάδα, είναι σαν να τους λέει: «κοιτάξτε πως σας συμπεριφέρεται η Ευρώπη, η Ελλάδα, η λευκή και πολιτισμένη Δύση». Η οριοθέτηση του εχθρού, η ηθική και πολιτιστική του απαξίωση, βοηθάει τον Ερντογάν να παρουσιαστεί ως προστάτης ολοκλήρου του μουσουλμανικού κόσμου.

Σε αυτή του την προσπάθεια υπεισέρχεται και η εργαλειοποίηση ρητορικών, θεωρητικών και ερμηνευτικών σχημάτων, που αποτελούν χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κυρίαρχου αποδομισμού. Η αντιαποικιοκρατία ως ριζική απόρριψη της ευρωπαϊκής ταυτότητας [κάτι που ήταν αδιανόητο για τον «κλασικό» αντι-ιμπεριαλισμό, κομμουνιστικό και μη, του 20ού αιώνα], τα «ανοιχτά σύνορα», η ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων, ο ανθρωπισμός.

Για την ακρίβεια, όλα αυτά τα συνδέει μεταξύ τους στο αφήγημά του. Σύμφωνα με αυτό, η Ευρώπη έχει ιστορική υποχρέωση να μεταβληθεί σε χώρο ελεύθερης μετακίνησης για τον μουσουλμανικό κόσμο, για να αποκαταστήσει τα εγκλήματα που έχει διαπράξει η αποικιοκρατία εναντίον του. Το επιχείρημα δεν συγκινεί  μόνο όσους έχουν στρατευτεί στον «πόλεμο των πολιτισμών» από την απέναντι πλευρά, αλλά μπλοκάρει και τους Ευρωπαίους οπαδούς των ιδεολογημάτων που χρησιμοποιεί ο Ερντογάν. Ιδίως στο άκουσμα της αποικιοκρατίας, όπου οι ενοχικοί μηχανισμοί δουλεύουν στο κόκκινο.

Κι όμως, μια συνεπής αντιαποικιοκρατική οπτική δεν θα μπορούσε να εξαιρέσει από την σκοπιά της τον ισλαμικό επεκτατισμό, των Αράβων, αρχικά, και έπειτα των Οθωμανών. Για τους Έλληνες, που έζησαν κάτω από την μακραίωνη οθωμανική κυριαρχία αυτό (θα έπρεπε να) είναι αυτονόητο. Ωστόσο, σήμερα στην Ευρώπη ελάχιστοι αναρωτιούνται για το πως ακριβώς έφτασαν οι Άραβες μέχρι το Πουατιέ, ή το γιατί βρέθηκαν οι Οθωμανοί έξω από τις Πύλες της Βιέννης. Και γιατί η δουλοκτησία τείνει τα τελευταία χρόνια να ταυτίζεται μόνο με το εμπόριο μεταξύ των δυο πλευρών του Ατλαντικού, μολονότι το ισλαμικό δουλεμπόριο διήρκησε περισσότερους αιώνες, και κατά πάσα πιθανότητα πήρε μεγαλύτερη έκταση σωρευτικά (αν θέλουμε να πιστέψουμε ιστορικούς εγνωσμένου κύρους, όπως ο Paul Bairoch, ή ο Οlivier Pétré-Grenouilleau). Ωστόσο, όπως λέει και ο Μαρκ Φερό, ιστορικός υπεράνω πάσης υποψίας ευρωκεντρισμού, «ενώ τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Ευρωπαίοι καταλαμβάνουν ολόκληρες σελίδες των σχολικών βιβλίων, τα χέρια των συγγραφέων τρέμουν να γράψουν ακόμα και την παραμικρή νύξη για τα εγκλήματα των Αράβων». Αναφέρεται βέβαια στην τελευταία μόδα των σχολικών βιβλίων ιστορίας, να ακολουθούν μια διόλου αμερόληπτη πολιτική ορθότητα.

ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ:ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ - ΕΝΑΣ ΔΕΚΑΕΠΤΑΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΤΕΝΣΟΥΝΑΪ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

ΔΥΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΤΑΥΤΟΣΗΜΑ ΣΧΕΔΟΝ ΠΟΙΗΜΑΤΑ:

Ήρωας του πρώτου ο Ευαγόρας! Τον κρέμασαν οι Εγγλέζοι! Στα δεκαοχτώ! Αγωνιζόταν για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού από την Κύπρο και για την ένωσή της με την Ελλάδα.

Ήρωας του δεύτερου ένα δεκαεπτάχρονο παιδί από το Ντενσουνάι της Αιγύπτου. Το κρέμασαν οι Εγγλέζοι γιατί ήθελε την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού από την πατρίδα του! 

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ

1. Του ΦΩΤΗ ΒΑΡΕΛΗ:

 «Ευαγόρας Παλληκαρίδης»

Εψές πουρνό μεσάνυχτα στης φυλακής τη μάντρα

μες στης κρεμάλας τη θηλειά σπαρτάραγε ο Βαγόρας.

Σπαρτάρησε, ξεψύχησε, δεν τ’ άκουσε κανένας.

Η μάνα του ήταν μακριά, ο κύρης τους δεμένος,

η νια που τον ορμήνευε δεν είχε νυχτοπούλι

κι ούλοι οι συμμαθητάδες του μαύρο όνειρο δεν είδαν.

Εψές πουρνό μεσάνυχτα θάψαν τον Ευαγόρα.

Σήμερα Σάββατο ταχιά όλη η ζωή σαν πρώτα.

Ετούτος πάει στο μαγαζί, ετούτος πάει στον κάμπο,

ψηλώνει ο χτίστης εκκλησιά, πανί απλώνει ο ναύτης,

και στο σκολειόν ο μαθητής συλλογισμένος πάει.

Χτυπά κουδούνι, μπαίνουνε στην τάξη ένας ένας.

Μπαίνει κι η Πρώτη, η άταχτη, κι η Τρίτη, που διαβάζει,

μπαίνει κι η Πέμπτη αμίλητη, η τάξη του Ευαγόρα. –

Παρόντες όλοι; – Κύριε, ο Ευαγόρας λείπει. –

– Παρόντες, λέει ο δάσκαλος• και με φωνή που τρέμει:

Σήκω Ευαγόρα, να μας πεις Ελληνική Ιστορία!

Χωρίς μιλιά όλοι γύρισαν στο άδειο το θρανίο.

— Στάσου, Ευαγόρα, ορθός εκεί, στη θέση σου, όπως πρώτα!

Ο δίπλα, ο πίσω, ο μπροστά, βουβοί και δακρυσμένοι,

αναρωτιούνται στην αρχή, ώσπου η σιωπή τους κάμνει

να πέσουν μ’ αναφιλητά ετούτοι κι όλη η τάξη.

— Παλληκαρίδη, άριστα, Βαγόρα, πάντα πρώτος, 

κλαμένος λέει ο δάσκαλος, ανάμεσα στο θρήνο.

— Στους πρώτους πρώτος, άγγελε πατρίδας δοξασμένης,

συ μέχρι χθες της μάνας σου ελπίδα κι αποκούμπι,

και του σχολειού μας σήμερα Δευτέρα Παρουσία!

Τα ᾽πε κι απλώθηκε σιωπή πα στα κλαμένα νιάτα,

που μπρούμυτα γεμίζανε της τάξης τα θρανία,

έξω απ’ εκείνο τ’ αδειανό, παντοτινά γεμάτο!....

ΚΩΝ. ΚΑΒΑΦΗΣ: ΝΤΕΝΣΟΥΝΑΪ , 27 IΟΥΝIΟΥ 1906, 2 µ.µ.

Σαν τόφεραν οι Χριστιανοί* να το κρεμάσουν,

το δεκαεφτά χρονώ αθώο παιδί,

η μάνα του, που στην κρεμάλα 

εκεί κοντά σέρνονταν και χτυπιούνταν μες τα χώματα 

κάτω από τον μεσημεριανό, τον άγριον ήλιο, 

πότε ούρλιαζε και κραύγαζε σα λύκος, σα θηρίο

και πότε εξαντλημένη η μάρτυσσα μοιρολογούσε 

«Δεκαεφτά χρόνια μονάχα µε τά 'ζησες παιδί µου» 

Κι όταν το ανέβασαν στην σκάλα της κρεμάλας

κ’επέρασαν το σκοινί και τόπνιξαν το δεκαεφτά χρονώ αθώο παιδί,

κ’ελεεινά κρεμνιούνταν στο κενόν µε τους σπασμούς της μαύρης του αγωνίας 

το εφηβικόν ωραία καμωμένο σώμα,

η μάνα η μάρτυσσα κυλιούντανε στα χώματα 

και δεν μοιρολογούσε πια για χρόνια τώρα 

«Δεκαεφτά μέρες μονάχα» μοιρολογούσε, 

δεκαεφτά μέρες μονάχα σε χάρηκα παιδί µου.

* Αναφέρεται στους Εγγλέζους.

από τις "Σημειώσεις Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Κωνσταντίνου Μάντη" διαβάζουμε:

«Ο τίτλος του ποιήματος παρέχει τα στοιχεία της ιστορικής του αφετηρίας. Πρόκειται για το δημόσιο απαγχονισμό, από τους Άγγλους, πέντε Αιγυπτίων χωρικών, ηλικίας 80-22 ή (κατά τον Καβάφη) 19 ετών, που είχαν τολμήσει να αντιδράσουν, λίγο-πολύ βίαια, στην αυθαίρετη και προκλητική συμπεριφορά Άγγλων αξιωματικών στο χωριό Ντενσουάι. Ο Καβάφης εντοπίζεται στην εκτέλεση του νεότερου και σχετικώς αθώου κατάδικου, Ιούσεφ Χουσείν Σελίμ, του οποίου το όνομα σημείωσε στο χειρόγραφο του ποιήματος.» Γ. Π. Σαββίδης

Γιατί δεν γνωρίζουμε τον Kemi Seba;

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

Για να σταματήσει η μετανάστευση

και το...

εμπόριο ανθρώπινων ψυχών,

πρέπει να επιστραφεί η Αφρική

στους Αφρικανούς

Στην Ευρώπη, τη "μεγάλη δημοκρατική οικογένεια" της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι ειδικότερα στη "μεταρρυθμιστική αριστερά" και τις "επαναστατικές" εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις των "ανοικτών συνόρων", τους επαγγελματικού "αντιρατσισμού" κι "αντιφασισμού", που ελέγχει ο φιλέσπλαχνος πολυεκατομμυριούχος Σόρος, κανείς δεν γνωρίζει -σωστότερα δεν θέλουν να γνωρίζει- ποιος είναι ο Kemi Seba (Κέμι Σίμπα).

Ο Kemi Seba είναι ένας νεαρός, μόλις 35 χρόνων, που στην πλάτη του κουβαλάει μια στράτευση κι έναν ακτιβισμό μιας εικοσαετίας, αρχικά στην οργάνωση του Malcom X "Nation of Islam" και κατόπιν στο "New Black Panthers Party".

Γεννήθηκε στο Στρασβούργο και σήμερα ζει στη Σενεγάλη, όπου παρά τις διώξεις από το καθεστώς που έχουν εγκαθιδρύσει οι αρεστοί στους Γάλλους "αντιφασίστες-αντιρατσιστές" αποικιοκράτες κερδίζει συνεχώς μεγάλη απήχηση στις μάζες.

Ο Kemi Seba είναιπλέον ένα σύμβολο για τους λαούς της Αφρικής και η λατρεία του από τη νεολαία στις 14 Αφρικανικές χώρες που ΣΗΜΕΡΑ υποχρεώνονται από τη "δημοκρατική" Γαλλία να καταβάλουν Φόρο Αποικίας..., ως ανταμοιβή του εκπολιτισμού τους από τη Γαλλία. Ότι πιο χυδαίο και βρωμερό υπάρχει στον πλανήτη, που σίγουρα ξεπερνάει κατά πολύ τη ναζιστική χιτλερική Γερμανία.

Γιατί ο Kemi Seba είναι το απόλύτο κακό για το υπερεθνικό κεφάλαιο, αλλά και την ιμπεριαλιστική "αριστερά";

Η θεωρία του ταυτόσημη μ' αυτή του Μουαμάρ Καντάφι: Παναφρικανισμός!

Παναφρικανισμός: Η ενότητα όλων των λαών της Αφρικής στην αναζήτηση της δικαιοσύνης, της προόδου, τις ανεξαρτησίας από τις παγκόσμιες δυνάμεις, η Αυτοδιάθεση των λαών, ή αναγκαιότητα του τέλους της λαθρομετανάστευσης με επιστροφή όλων στις πατρίδες τους, η συνειδητοποίηση των νεολαίων μαύρων που ωθήθηκαν στη μετανάστευση, για την αναγκαιότητα επιστροφής στην Αφρική ώστε να φέρουν στο προσκήνιο τον αγώνα της Ανεξαρτησίας.

Ένας χαρισματικός ηγέτης που θέτει τις θεωρητικές βάσεις του Αφρικανικού πατριωτισμού και του αντιιμπεριαλισμού και δέχεται τις επιθέσεις των γαλλικών ΜΜΕ και αυτών των δωσίλογων κυβερνήσεων που έχουν εγκαταστήσει οι Γάλλοι στις "ελεύθερες" αποικίες τους. Επιθέσεις για χρηματισμό από τη Ρωσία του Πούτιν, αντισημιτισμό, ρατσισμό εναντίον των λευκών κι ότι μπορεί να φανταστεί η διεστραμμένη προπαγάνδα των παγκοσμιοποιητών γαλλική "αριστερά". Ο "αριστερός επαναστάτης" Jean-Luc Melenchon είπε ποτέ κάτι για τη Γαλλία που πίνει το αίμα 14 Αφρικανικών χωρών;

Ο "αριστερός" Jean-Luc Melenchon μπορεί να εναντιωθεί στην απαίτηση του κεφαλαίου για φθηνά εργατικά χέρια και κατάρρευση των μισθών στους Γάλλους πολίτες μέσω της "μετανάστευσης"; Αυτός ξεπερνάει σε ωμότητα τη δεξιά και θεωρεί θείο δώρο για τη Γαλλία τους παράνομους μετανάστες υποστηρίζοντας:  «η επιμιξία είναι μια "ευκαιρία" για τη Γαλλία» και αρνείται την «απολύτως νοσηρή και παρανοϊκή ιδέα της σύγκρουσης των πολιτισμών»!

Ο "αριστερός" Jean-Luc Melenchon μπορεί να εναντιωθεί στη γαλλική πολεμική βιομηχανία με τα υπερκέρδη από τις πωλήσεις όπλων στη Μέση Ανατολή και την Τουρκία; Έτσι δικαίως μετά την πυραυλική επίθεση των ΗΠΑ εναντίον της Συρίας δηλώνει: "Το ότι ο κύριος Μπασάρ Αλ Άσαντ είναι ένας εγκληματίας, το γνωρίζει όλος ο κόσμος. Το θέμα είναι πως να έρθει η ειρήνευση στη Συρία".

Ο "αριστερός" Jean-Luc Melenchon μπορεί να εναντιωθεί στη πολιτική "ατομικών δικαιωμάτω" του Σόρος; Έτσι δικαίως σε πρώτη θέση τα "δικαιώματα" γκέι, λεσβιών, τρανσέξουαλ... Πάνω από τα κοινωνικά δικαιώματα... το δικαίωμα για εργασία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, παιδεία, συντάξεις αξιοπρέπειας...

Όταν η γαλλική "αριστερά" θεωρεί "αντιφασιστικά-αντιρατσιστικά" όλα τα παραπάνω, ποιοι στη Γαλλία θα υποστηρίξουν τους Αφρικανικούς λαούς για ν' αποτινάξουν τον συνεχιζόμενο αποικιακό ζυγό;

Είχαμε επισημάνει και δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε: Ο Jean-Luc Melenchon είναι ένας Τσίπρας!

Αυτός ο ηγέτης τρομοκρατεί και την "ευρωπαϊκή αριστερά" του υπερεθνικού κεφαλαίου, ειδικότερα τη γαλλική "αριστερά".

Oι «ΣΥΜΜΑΧΟΙ» k Οι «ΕΤΑΙΡΟΙ» 24 Χρόνια Μετά τα Ίμια.Το Χρονικό Απ’ τον Ν.Μπογιόπουλο !!!

Oι «ΣΥΜΜΑΧΟΙ» k Οι «ΕΤΑΙΡΟΙ» 24 Χρόνια Μετά τα Ίμια.Το Χρονικό Απ’ τον Ν.Μπογιόπουλο !!!

Η «επέτειος» των Ιμίων «γιορτάστηκε» από τους αμερικανοτσολιάδες με μια νέα συμφωνία για τις αμερικανικές βάσεις. Ο τέλειος συμβολισμός...

Ίμια: 24 χρόνια… «Ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»!

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

   Ήταν 30 προς 31 Γενάρη 1996. Το βράδυ των Ιμίων. 

   Η άθλια καπηλεία καλά κρατεί. Και η υποκρισία, επίσης.

   Στην πλευρά της καπηλείας, στην κορυφή των πατριδοκάπηλων, βρίσκονται τα χιτλεροειδή της «Χρυσής Αυγής» και κάθε λογής ακροδεξιό κατακάθι. Που λερώνουν τη μνήμη των τριών παλικαριών που χάθηκαν εκείνο το βράδυ (του υποπλοίαρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, του υποπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκου και του αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού). 

Που σπεκουλάρουν πάνω στη θυσία τους και αναζητούν στη μνήμη τους ερείσματα για τον φασιστικό και εθνικιστικό οχετό τους. Οι -κατά δήλωσή τους- σπορά των ηττημένων του ’45. Οι ιδεολογικοί και πολιτικοί απόγονοι των ναζί. Αυτοί που κουβαλάνε τατουάζ με τα εμβλήματα των κατακτητών που ρήμαξαν την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ ακρη. Οι απόγονοι των δοσίλογων. Να παριστάνουν τους «πατριώτες». Και να μιλάνε για προστασία των Ιμίων και των συνόρων. Αυτοί που συνεχίζουν το έργο των προπατόρων τους. Εκείνων που ξεπούλησαν την Ελλάδα ολάκερη. Αυτοί είναι που πιάνουν στο στόμα του τα τρία παιδιά. Ύβρις.

   Στην άλλη πλευρά οι υποκριτές. Είναι αυτοί που συνεχίζουν να κινούνται απαρέγκλιτα στις ίδιες εκείνες πολιτικές ράγες που σημαδεύτηκαν από τα γεγονότα της 31 Γενάρη του 1996.

Εξηγούμαστε:

α) Στα Ίμια, το 1996, και ενώ ετίθετο με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο το καθεστώς των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο, η ελληνική πολιτική ηγεσία εκστόμισε δια του πρωθυπουργού Σημίτη εκείνο το απίθανο «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»…

β) Στη Μαδρίτη, ένα χρόνο αργότερα, στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα υπέγραψε μια συμφωνία στην οποία αναγνωρίζονται «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο. Ήταν εκεί που η ελληνική πολιτική ηγεσία είπε, ουσιαστικά, «ευχαριστούμε το ΝΑΤΟ»…

γ) Στο Ελσίνκι, το 1999, η Ελλάδα έβαλε την υπογραφή της κάτω από ένα κείμενο που – κατά παρέκκλιση της θέσης ότι η μόνη διαφορά μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας είναι η διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας – κάνει λόγο για «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Ήταν εκεί που η ελληνική πολιτική ηγεσία είπε το «ευχαριστούμε την ΕΕ»…

Ρωτάμε: Τι από όλα αυτά έχει αλλάξει έκτοτε; Ποιο από αυτά τα «ευχαριστώ» που ειπώθηκαν στο φόντο των Ιμίων ανακλήθηκε ή αναιρέθηκε ποτέ στην πράξη;