[ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ]
Το 1963 είχε εορτασμούς πολλών και σημαντικών επετείων. Αλλά τα χίλια χρόνια του Αγίου Όρους δεν είναι επέτειος που την εορτάζει ένας μόνο τόπος ή ένας μόνο λαός. Είναι Γεγονός που απλώνεται σ’ έναν ολόκληρο κόσμο, στον Χριστιανικό κόσμο, και δεν αφήνει αδιάφορους ούτε τους άλλους ανθρώπους, που οποιαδήποτε θρησκεία κι αν έχουν στέκονται με σεβασμό, ίσως και με δέος, κάτω από την τόση πίστη, κάτω από την τόση λάμψη και την τόση διάρκεια της αδιάλλακτης Ορθοδοξίας που έγινε αμετακίνητο βουνό.
Το Άγιον Όρος είναι και γεωγραφικός χώρος και ψυχής κατοικία και τόπος προσευχής. Είναι και ιστορία και τέχνη. Και όλ’ αυτά και πολλά άλλα ακόμη, που έρχονται από τα βάθη των αιώνων και όμως μένουν αναλλοίωτα και αψηφούν το Χρόνο, -ότι με τρόμο αντιμετωπίζει ο άνθρωπος της πολιτείας και της κοινωνίας,- είναι το μεγάλο θέμα του αφιερώματος τούτου, που το οφείλαμε στους αναγνώστες μας, Έλληνες και ξένους, Χριστιανούς και αλλόθρησκους, σε όσους θα ήθελαν να ξέρουν πως βλέπει και πως αισθάνεται ο πνευματικός μας κόσμος το Άγιον Όρος, την ιδιοτυπία του, τη μοναδικότητά του, την ιερότητά του.
Εκάναμε δύσκολη προσπάθεια στις σελίδες που ακολουθούν. Αλλά η οποιαδήποτε προσπάθεια, κ’ η πιο μεγάλη, κ’ η πιο καλά οργανωμένη, είναι λίγη, είναι μικρή, κάτω από τον αυστηρό και αιώνιο Άθω.
Η «ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ»
Έτος ΛΖ΄, τεύχος 875,
Χριστούγεννα 1963.