- Αρχική σελίδα
- ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
- 1940
- ΕΡΤFLIX
- ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΧΘΕΣ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ
- ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
- ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ
- ΘΕΑΤΡ/ΜΟΥΣ/ΒΙΒΛΙΟ
- ΘΕΑΤΡΟ
- ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΚΑΪ
- ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ
- ΤΥΠΟΣ
- ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ
- ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ
- ΒΙΝΤΕΟ
- forfree
- ΟΟΔΕ
- ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΗΧΟΣ
- ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ
- ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ
- ΣΥΝΤΑΓΕΣ
- ΙΑΤΡΟΙ
- ΕΚΠ/ΚΕΣ ΙΣΤΟΣ/ΔΕΣ
- Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ
- ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
- ΓΟΡΔΙΟΣ
- SOTER
- ΤΑΙΝΙΑ
- ΣΙΝΕ
- ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Ε.Σ.Α
- skaki
- ΤΕΧΝΗ
- ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
- ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ
- gazzetta.gr
- ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
- ΑΝΤΙΦΩΝΟ
- ΔΡΟΜΟΣ
- ΛΥΓΕΡΟΣ
- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ...
- ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
- γράμματα σπουδάματα...
- 1ο ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ
- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΓΛΩΣΣΑ
- ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ
- ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ
- ΑΡΔΗΝ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΥΠΕΠΘ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2022
Η Ελλάδα στη Μικρά Ασία – Μια απάντηση στον Βερέμη
Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2022
Σμύρνη 1922
Δευτέρα 29 Αυγούστου 2022
Μικρασιατική καταστροφή και πρόσφυγες
Η αποβίβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη το 1919 (αριστερά) και οι τελευταίες ώρες των Ελλήνων στην πόλη το 1922 (δεξιά)
την απόβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη το 1919
την τουρκική επίθεση και την κατάρρευση του μικρασιατικού μετώπου το 1922
την καταστροφή της Σμύρνης και τον ξεριζωμό χιλιάδων Μικρασιατών από τις εστίες τους το 1922.
Από το Ψηφιακό Αρχείο της ΕΡΤ παρακολουθήστε το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Από τη Μικρασία χαίρε» για την ιστορία της Μικρασιατικής Εκστρατείας και την καταστροφή της Σμύρνης.
Ενημερωθείτε για την τύχη των προσφύγων της Μικράς Ασίας και την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα μέσα από φωτογραφίες, μαρτυρίες και άλλες πηγές που μπορείτε να αναζητήσετε στους παρακάτω συνδέσμους.
Πρόσφυγες όπως έφθασαν (1922) [πηγή: Φωτογραφικό Αρχείο Ε.Λ.Ι.Α.]
Φωτογραφικό Αρχείο Ε.Λ.Ι.Α. [πηγή: Ψηφιοποιημένες Συλλογές Ε.Λ.Ι.Α.]
Καταθέτες μαρτυριών [πηγή: Πολιτιστική και Γενεαλογική Ψηφιακή Συλλογή Αττικής, Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού]
Παρασκήνιο. Τα εγγόνια των προσφύγων (τρίτη γενιά Μικρασιατών) [πηγή: Ψηφιακό Αρχείο της ΕΡΤ]
Άσα Τζένιγκς: O άγνωστος Αμερικανός που έσωσε 1.250.000 Έλληνες !!!
Σάββατο 27 Αυγούστου 2022
27 Αυγούστου 1922 (100 χρόνια πριν)
27 Αυγούστου 1922
(100 χρόνια πριν)
Γιώργος Τασιόπουλος
Σάββατο 18 Ιουνίου 2022
1919-1922: Μικρά Ασία από τον Θρίαμβο στην Καταστρoφή 🎥
Ο συγγραφέας Kώστας Χατζηαντωνίου απαντά στις ερωτήσεις του αντιφώνου για το 1919-1922, Μικρά Ασία από τον Θρίαμβο στην Καταστροφή
Πώς άρχισε η εμπλοκή της Ελλάδας;
Για την απόβαση στην Σμύρνη και την συνθήκη των Σεβρών.
Στο στρατιωτικό πεδίο ήταν εφικτή μια ελληνική νίκη;
Η καταστροφή του 1922 και οι μετέπειτα ελληνοτουρκικές σχέσεις.
ΠΗΓΗ: https://antifono.gr/1919-1922-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%ac-%ce%b1%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b8%cf%81%ce%af%ce%b1%ce%bc%ce%b2%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=1919-1922-%25ce%25bc%25ce%25b9%25ce%25ba%25cf%2581%25ce%25ac-%25ce%25b1%25cf%2583%25ce%25af%25ce%25b1-%25ce%25b1%25cf%2580%25cf%258c-%25cf%2584%25ce%25bf%25ce%25bd-%25ce%25b8%25cf%2581%25ce%25af%25ce%25b1%25ce%25bc%25ce%25b2%25ce%25bf-%25cf%2583%25cf%2584%25ce%25b7%25ce%25bd-%25ce%25ba%25ce%25b1%25cf%2584%25ce%25b1
Τρίτη 26 Απριλίου 2022
Πάσχα 1919: Ο Ελληνισμός στη Σμύρνη υποδέχεται το “Αβέρωφ”
"...Λίγους μήνες αργότερα, οι ομογενείς της Σμύρνης, παρά τα αυστηρά μέτρα των τουρκικών αρχών, πανηγύρισαν «επιβλητικώς και κατά πρωτοφανή τρόπον» την εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου (Έθνος 26.3.1919). Το γεγονός αυτό, οδήγησε τον τότε Τούρκο υπουργό Εσωτερικών να υποβάλει την παραίτησή του, διαφωνώντας τόσο με τα μέτρα των Συμμάχων εναντίον της Τουρκίας, όσο και με το γεγονός ότι η 25η Μαρτίου, παρά τις απαγορεύσεις των τουρκικών αρχών, εορτάστηκε «επιδεικτικώς» από τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης (Έθνος 29.3.1919).
Το ίδιο διάστημα, τέλη Μαρτίου, έφτασαν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο εκθέσεις που περιέγραφαν με τα πιο μελανά χρώματα την κατάσταση στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας. Ληστείες, δολοφονίες, τρομοκρατία και βίαιη στρατολόγηση των χριστιανών συνέθεταν το σκηνικό των τουρκικών διώξεων σε βάρος των ελληνικών και αρμενικών πληθυσμών. Ιδιαίτερα δεινή ήταν η κατάσταση των ομογενών στην περιοχή του Πόντου. Ο εφιάλτης της στρατολόγησης αποτέλεσε, ήδη από το 1914 με τα περίφημα “τάγματα εργασίας” (αμελέ ταμπουρού), όπλο για την αραίωση και εξόντωση του χριστιανικού πληθυσμού
Η εμφάνιση του “Αβέρωφ”
Και ενώ o μικρασιατικός Ελληνισμός βρισκόταν σε αναβρασμό, αναμένοντας τις αποφάσεις της Συνδιάσκεψης Ειρήνης για το μέλλον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κατέπλευσε στο λιμάνι της Σμύρνης συμμαχική μοίρα στην οποία συμμετείχε και το “Αβέρωφ”. Το Εμπρός έγραφε: «Κατ’ επίσημον ραδιοτηλεγράφημα, το θωρηκτόν “Αβέρωφ” προερχόμενον εξ Οδησσού μετά βραχείαν διαμονήν εις Κωνσταντινούπολιν κατέπλευσε χθες (3 Απριλίου 1919) την 9ην π.μ. εις τον λιμένα της Σμύρνης. Η γενομένη υποδοχή εις τον “Αβέρωφ” εκ μέρους του ελληνικού πληθυσμού της Σμύρνης υπήρξεν αποθεωτική» (“Εμπρός”, 4.4.1919). Το “Αβέρωφ” βρισκόταν το προηγούμενο διάστημα στην Οδησσό, λόγω της ελληνικής συμμετοχής στην εκστρατεία της Ουκρανίας για την ανάσχεση του μπολσεβικισμού (“Έθνος” 3.4.1919)..."
Όλη η δημοσίευση: Πάσχα 1919: Ο Ελληνισμός στη Σμύρνη υποδέχεται το “Αβέρωφ”
Σάββατο 23 Απριλίου 2022
Πώς απέθανεν η Μικρά Ασία;
Πώς απέθανεν η Μικρά Ασία:
Η Μικρασιατική Εκστρατεία και Καταστροφή μέσα από τις καταγραφές του δημοσιογράφου Κώστα Φαλτάϊτς*
Της Άννας Φάλταιτς**
Θα σας μιλήσω για τον παππού μου, τον δημοσιογράφο, λογοτέχνη και ερευνητή της περιόδου του Μεσοπολέμου, Κώστα Φαλτάϊτς, και για το έργο του αναφορικά με τη Μικρασιατική Εκστρατεία και Καταστροφή.
Ας ξεκινήσουμε πηγαίνοντας περίπου 100 χρόνια πίσω, τον Νοέμβριο του 1921. Το μέτωπο έχει ήδη βαλτώσει και έχει αρχίσει να καταρρέει και η ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει εντολή να εκκενώσουν την περιοχή οι δημοσιογράφοι που παρακολουθούσαν τις κινήσεις του ελληνικού στρατού.
Ο πολεμικός απεσταλμένος της εφημερίδας «Εμπρός» Κώστας Φαλτάϊτς, που ήταν γνωστός στο αθηναϊκό κοινό από τις ανταποκρίσεις που έστελνε κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων από το θωρηκτό Αβέρωφ και τα άλλα πολεμικά μας πλοία, επιστρέφει στην Αθήνα και εκδίδει αμέσως ένα βιβλιαράκι 60 περίπου σελίδων, που περιλαμβάνει μαρτυρίες επιζώντων των σφαγών που συντελέστηκαν στην περιοχή της Νικομήδειας από τους τσέτες του Μουσταφά Κεμάλ το 1920.
Το βιβλίο, που έχει τίτλο «Αυτοί είναι οι Τούρκοι- Αφηγήματα των Σφαγών της Νικομήδειας», περιλαμβάνει ορισμένες από τις μαρτυρίες που συγκέντρωσε ο Φαλτάϊτς από Έλληνες και Αρμένιους επιζώντες των σφαγών, ενόσω ο ίδιος κάλυπτε δημοσιογραφικά την προέλαση του στρατού μας στην περιοχή της Βιθυνίας. Το βιβλίο προκάλεσε τόση αίσθηση, που όχι μόνο μεταφράστηκε σχεδόν αμέσως στα γαλλικά (μάλιστα εκδόθηκε δύο φορές, την πρώτη το 1922 και τη δεύτερη το 1923), αλλά αξιοποιήθηκε και από το υπουργείο Εξωτερικών ως εργαλείο για τη στήριξη των ελληνικών θέσεων στις διεθνείς συνόδους που καθόριζαν τις τύχες της Μικράς Ασίας και της Ελλάδας.
Ο Φαλτάϊτς έφτασε στην Μικρά Ασία στα τέλη Μαρτίου του 1921, προκειμένου να καλύψει τις κινήσεις του Γ’ Σώματος Στρατού. Στο πρώτο του ρεπορτάζ, από την Προύσα, το οποίο δημοσιεύθηκε στο «Εμπρός» την 1η Απριλίου του 1921, φαίνεται η διάθεσή του να είναι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικός ως προς τα γεγονότα –πολεμικά και ανθρωπιστικά- που έβλεπε να εκτυλίσσονται μπροστά του, μην παραλείποντας από την πρώτη κιόλας ημέρα να αναφερθεί στους «αληθείς Τούρκους πατριώτες», όπως έγραφε, που ανησυχούσαν και αυτοί για την τύχη της πατρίδας τους.
Παρασκευή 22 Απριλίου 2022
Οι “Φράγκοι”, οι “Γραικοί” και το Ανατολικό Ζήτημα
Το 1204, η τότε Δύση (Βατικανό, Ενετία και φεουδαλικές ηγεμονίες της Δυτικής Ευρώπης) οργάνωσαν μία ληστρική επιχείρηση εναντίον της Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Το Βατικανό για να επεκτείνει την επιρροή του στην Ανατολή, η Ενετία για να αποκτήσει αποικίες-εμπορικούς σταθμούς στην Ανατολική Μεσόγειο, οι πειναλέοι φεουδάρχες της υπανάπτυκτης δυτικής Ευρώπης για να αποκτήσουν πρόσβαση στον θρυλικό πλούτο της Ρωμανίας.
Χάρις στην εμφύλια έριδα της δυναστείας των Αγγέλων, η επιχείρηση πέτυχε και η Ρωμανία διαμελίσθηκε. Αποτελέσματα: το Βατικανό επιχείρησε να αφομοιώσει θρησκευτικά την Ορθοδοξία, απέτυχε παταγωδώς και τελικώς προκάλεσε το άσβεστο διαχρονικό μίσος του χριστιανικού κόσμου της Ανατολής εναντίον του. Η Ενετία υπερεπεκτάθηκε και εξετέθη σε συνεχείς επιθέσεις Τούρκων κλπ. εναντίον των αποικιών της που την έφθειραν. Οι δε Φράγκοι, Βαλλόνοι, Φλαμανδοί ιππότες ήλθαν, είδαν και απήλθαν τελικώς ηττημένοι, μετά από βραχύβια παρουσία στην Ελλάδα.
Αλλά το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα του 1204 υπήρξε η διάλυση του ισχυρού κράτους, που επί μία χιλιετία συγκράτησε την επέλαση Περσών, Αβάρων, Αράβων, Πετσενέγων, Σελτζούκων και λοιπών ασιατικών βαρβαρικών φύλων προς δυσμάς. Όταν το 1259-1261 ο Μιχαήλ Παλαιολόγος εξεδίωξε τους “Σταυροφόρους” από την Ανατολή, το ανιδρυμένο Βυζάντιο δεν ήταν πλέον η ρωμαϊκή υπερδύναμη, αλλά ένα συρρικνωμένο ελληνικό κράτος, εν μέσω μίας πανσπερμίας βαλκανικών και μικρασιατικών κρατιδίων, τουρκομανικών ηγεμονιών και ενετικών αποικιών.
Τα τουρκομογγολικά φύλα προήλασαν χωρίς αντίσταση και το 1453 κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη, εν μέσω ελληνικού εμφυλίου διχασμού μεταξύ Ανθενωτικών και Ενωτικών. Και ενώ οι Ενωτικοί είχαν δίκιο στην στρατηγική επιλογή τους να εκμαιεύσουν την στρατιωτική βοήθεια της Δύσης, οι Ανθενωτικοί δικαιώθηκαν από την εμπαθή άρνηση των Δυτικών να διασώσουν την Κωνσταντινούπολη από την Άλωση.
Αυτοί πάντως που σίγουρα δεν δικαιώθηκαν ήταν οι Ευρωπαίοι, αφού το 1529, οκτώ μόλις δεκαετίες μετά την Άλωση, οι Τούρκοι έφθασαν στα τείχη της Βιέννης. Η απέχθειά τους για το ορθόδοξο Βυζάντιο τους εμπόδισε να διακρίνουν καθαρά την γεωστρατηγική του αξία ως αναχώματος προς Ανατολάς. Το 1821-1830 η στρατηγική επιλογή της Δύσης ήταν αρχικώς μεν η ακεραιότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μετά δε την μεταστροφή της αγγλικής πολιτικής υπό τον Κάννιγκ η δημιουργία γεωγραφικά ελάχιστου, μη βιώσιμου και άρα εξαρτημένου κρατιδίου στο νότιο άκρο της Βαλκανικής.
Διασώζοντας την Οθωμανική Αυτοκρατορία
Τρίτη 29 Μαρτίου 2022
Η ξεριζωμένη Αρμενική
Μικίων ο Βοιωτός *
Παρασκευή 25 Μαρτίου 2022
Στέλιος Κούκος, 1821, 1922, Όταν συναντήθηκε ο θρίαμβος με τον όλεθρο!
Έργο του Χρήστου Μποκόρου. |
Γράφει ο Στέλιος Κούκος
Τα μεσάνυκτα της 31ης Δεκεμβρίου του 2021, τελευταία ημέρα του έτους αφιερωμένου στην επέτειο της συμπλήρωσης 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, πραγματοποιήθηκε μια παράδοξη συνάντηση! Η ένδοξος επέτειος συναντήθηκε με μία από τις χειρότερες μας εθνικές συμφορές! Με μια εθνική τραγωδία! Τη μικρασιατική του 1922.
Τους χώριζαν εκατόν και ένα έτος και συναντήθηκαν αίφνης και για κλάσματα δευτερολέπτου! Εν ταυτώ, μαζί! Η δόξα, ο θρίαμβος, ο όλεθρος και η καταστροφή!
Κατά συνέπεια, ένα χρόνο μετά τη συμπλήρωση εκατόν ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, το έθνος έμπαινε σε μια φοβερή περιδίνηση. Είχαν προηγηθεί οι βαλκανικοί πόλεμοι και η Ελλάδα κατάφερε να απελευθερώσει ολόκληρη τη Θεσσαλία, την Ήπειρο, την Μακεδονία, και την Θράκη!
Και έτσι η Ελλάδα των αγωνιστών του ’21, ή ακόμη και η Ελλάδα της Μελούνας, μεγάλωσε και κραταιώθηκε! Γι αυτό και η ευρύχωρη χώρα στα 1922 άνοιξε όπως μπορούσε τα ρημαγμένα σπλάχνα της, για να αγκαλιάσει τις καραβιές των «καραβοτσακισμένων» της εθνικής περιπέτειας και τραγωδίας στα χώματα της Ιωνίας! Στο όνομα μιας Μεγάλης Ιδέας που είχε, όμως, και… επίθετο! Εθνικός διχασμός! (Ο οποίος είναι πάντα συνώνυμος με την εθνική τραγωδία).
Βεβαίως, η υποδοχή, η περίθαλψη και η εγκατάσταση των ξεριζωμένων δεν ήταν και τόσο εύκολη υπόθεση, και ούτε χωρίς παρατράγουδα! Με την παρέλευση, όμως, άλλων εκατόν χρόνων και διά μέσου και άλλων εθνικών συμφορών, όπως η γερμανική, ιταλική και βουλγαρική κατοχή, ο εμφύλιος και οι δικτατορίες μοιάζει να τα έχει καταφέρει ο ελληνισμός! (Φυσικά το δράμα της Κύπρου παραμένει χωρίς καμιά δίκαιη ανθρώπινη προοπτική…).
Συνέχεια εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=337138
Τετάρτη 16 Μαρτίου 2022
Αντίσταση στον αμοραλισμό
Ο όρος «γενοκτονία» στην περίπτωση του Μικρασιατικού Ελληνισμού «σημαίνει την εθνοκάθαρση, την καταστροφή των ελληνικών πολιτιστικών μνημείων, τη βίαιη αποκοπή του Ελληνισμού από τις προγονικές εστίες του, το χάος της προσφυγιάς, τη διάλυση ενός ολόκληρου κόσμου, αρχαίου, μεσαιωνικού και νεώτερου».Η ιστορική μνήμη ενός λαού έχει νόημα να λειτουργεί, όταν σώζεται εναργής και υπαγορεύει συνέπειες συλλογικής αξιοπρέπειας. Τα φρικώδη εγκλήματα των Ναζί οι Εβραίοι δεν τα ξεχνούν, έχουν όμως αποδεχθεί άπειρες καταθέσεις λύπης και συγγνώμης από το έθνος των αυτουργών του ολοκαυτώματος. Το τουρκικό κράτος και η κοινωνία όχι μόνο δεν ψέλλισαν ποτέ ίχνος μεταμέλειας για τις γενοκτονίες Ελλήνων και Αρμενίων, αλλά έχουν το αδιάντροπο θράσος να εκθέτουν σαν δική τους ιδιοκτησία και αποκλειστική κυριότητα τα μεγαλουργήματα των θυμάτων τους.Είναι κυριολεκτικά αδιανόητο να μιλάνε οι Ελληνες πολιτικοί για ελληνοτουρκική φιλία, συμμαχία ή αγαθή συνεργασία, όταν κάθε τουρκική πολιτική ηγεσία, δεκαετίες τώρα, διατυπώνει μόνο απειλές, κατακτητικές ορέξεις και απαιτήσεις – λογαριάζουν την όση Ελλάδα έχει απομείνει στον χάρτη σαν βιλαέτι της Αγκυρας. Δεν διστάζουν οι Τούρκοι (Τύπος και πολιτικές ηγεσίες) να χρησιμοποιούν διεθνείς θεσμούς και βήματα, για να επιδείξουν την κατακτητική τους αδηφαγία και απληστία.
Χρήστος Γιανναράς
Την περασμένη Κυριακή, 6 Μαρτίου, έγραφα για το συναρπαστικό, κατά τη γνώμη μου, βιβλίο των Αγγελου Συρίγου και Ευάνθη Χατζηβασιλείου, ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ – 50 ερωτήματα και απαντήσεις. Σήμερα, χωρίς να μειώνω, ούτε κατ’ ελάχιστο, τον έπαινο γι’ αυτή την εξαίρετη συγγραφή, θα ήθελα να προσθέσω μιαν εύλογη απορία, δίκην κριτικής παρατήρησης.
Ταπεινά φρονώ, όπως έλεγαν κάποτε, ότι το βιβλίο μοιάζει να παρακάμπτει τον ρόλο των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων στην τραγική αυτή για τον Ελληνισμό περιπέτεια – στην αλλαγή της ιστορικής πορείας του Ελληνισμού, στην εξευτελιστική ρήξη συνέχειας του πολιτισμού που ο Ελληνισμός ενσάρκωνε. Βέβαια, η καίρια «λύσις συνεχείας» της παρουσίας του Ελληνισμού στη σκηνή της Ιστορίας είχε επώδυνα συντελεστεί στα δέκα περίπου χρόνια της Βαυαροκρατίας (1832-1844) – o πολιτικός και κοινωνικός βίος στη γεωγραφικά ελάχιστη ελληνική επικράτεια υποτάχθηκε, βίαια και αυθαίρετα, στο μοντέλο των δυτικο-ευρωπαϊκών κοινωνιών. Κάθε λεπτομέρεια στην οργάνωση του κοινού βίου ήταν απομίμηση αντίστοιχων «ευρωπαϊκών» προτύπων: Από τον καθορισμό θεσμών και προγραμμάτων της εκπαίδευσης, το γνωστικό πεδίο πανεπιστημιακών εδρών και μαθημάτων, την οργανωτική διάρθρωση των υπουργείων και κάθε κοινωνικού λειτουργήματος, ως και την αποκομιδή των απορριμμάτων, ήταν όλα απομίμηση, φανερά ατυχέστατη, των δυτικο-ευρωπαϊκών προτύπων.
Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2022
Με αφορμή μια φωτογραφία από την προσφυγιά του ’22
Του Σπύρου Α. Γεωργίου*
«Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἕνα ἔλασμα νοσταλγίας. Καί καθώς ταξιδεύει, σάν ἄλλος Ὀδυσσέας, στίς ἐπίφοβες θάλασσες τοῦ χρόνου του, ἐπιδιώκοντας τό «νόστιμο ἦμαρ», ὑφίσταται “ἄλγεα πολλά”».
Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2022
«Να κηρυχθεί το 2022 επετειακό έτος για τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή«
Του Βλάση Αγτζίδη
Μια συνέντευξη στη «Μακεδονία»
Μια σειρά ερωτημάτων μου έθεσε ο καλός Θεσσαλονικιός δημοσιογράφος Νίκος Ασλανίδης, που τελικά πήραν τη μορφή συνέντευξης η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Μακεδονία» στις 9 Ιανουαρίου 2022.
Ο τίτλος που επιλέχθηκε ήταν ο εξής:
Η εισαγωγή του Νίκου Ασλανίδη ήταν η εξής:
Το 2022 συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη μεγαλύτερη εθνική συμφορά που έζησε ο ελληνισμός στη νεότερη ιστορία του: τη Μικρασιατική Καταστροφή. Πως φτάσαμε όμως από το θρίαμβο της μικρασιατικής εκστρατείας σε αυτή την καταστροφή; Γιατί τελικά μας εγκατέλειψαν οι σύμμαχοί μας; Έναν αιώνα μετά, ο διδάκτορας του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ Βλάσης Αγτζίδης, μιλάει στη «Μακεδονία» και τονίζει ότι το 2022 έπρεπε να κηρυχθεί ως επετειακό έτος έτσι ώστε η χρονιά αυτή να γίνει μια τεράστια γιορτή γνώσης και στοχασμού για τον ελληνισμό της καθ’ ημάς Ανατολής…
Στη συνέχεια, η συνέντευξη, όπως ακριβώς δημοσιεύτηκε:
Αρχικά πείτε μου από που κατάγεται η οικογένειά σας;
Ανήκω στην τρίτη προσφυγική γενιά. Δηλαδή οι παππούδες μου ήρθαν ως πρόσφυγες στα Βαλκάνια μέσα από ιδιαίτερες και εν πολλοίς μυθιστορηματικές πορείες.
Οι γονείς του πατέρα μου είναι Πόντιοι.
Ο παππούς Καρσλής και η γιαγιά από την Άνω Ταρσό της Χερροίαννας της περιοχής της Αργυρούπολης. Ο Πόντιος παππούς, που φέρω το όνομά του, γνώρισε τις πολεμικές συγκρούσεις στο Μέτωπο του Καυκάσου μεταξύ Ρώσων και Νεότουρκων από το 1914. Πλάι στο ελληνικό χωριό τους, το Αμιρχάν, συνέβη η τρομερή ήττα των Νεοτουρκικών στρατευμάτων που επιχείρησαν να διαβούν τον ορεινό Καύκασο ώστε να βρεθούν στο Νότο των Ρώσων και τελικά ηττήθηκαν από το φοβερό ψύχος. Από εκεί ξεκίνησε η στρατιωτική κατάρρευση των Νεότουρκων που λίγα χρόνια μετά θα οδηγήσει στην κατάληψη του μισού Πόντου από τους Ρώσους (1916-1918).Γνώρισε την κατάσταση μετά την δημοκρατική επανάσταση του Φεβρουαρίου του 1917 και συναντήθηκε, όπως και οι υπόλοιποι Καρσλήδες, με τα προοδευτικά ρεύματα σκέψης που σάρωναν την επαναστατημένη Ρωσία. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση και τη φιλογερμανική στροφή του Λένιν και λόγω της συνθήκης του Μπρεστ Λιτόφσκ (Φεβρουάριος -Μάρτιος 1918), έγινε πρόσφυγας μαζί με όλη την ελληνική κοινότητα του νότιου Καυκάσου. Για τέσσερα χρόνια περιπλανήθηκαν στην υπό εμφύλιο πόλεμο Ρωσία και τελικά ήρθαν στην Ελλάδα το 1922 μέσω Νοβοροσίσκ. Πέρασαν από τα Λοιμοκαθαρτήρια της «μητέρας-πατρίδας» (Μακρονήσι ή Άγιος Γεώργιος Πειραιά, οι γνώμες διίστανται) και τελικά -μετά από ένα άτυχο πέρασμα στο αφιλόξενο Αγρίνιο- εγκαταστάθηκαν στο Κιλκίς.
Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2022
«Το ιστορικό πλαίσιο της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Αίτια και αιτιατά» - Κώστας Χατζηαντωνίου
Την Παρασκευή 21-1-2022, 7.00-8.30 μ.μ. ο ιστορικός και πεζογράφος, Κώστας Χατζηαντωνίου εγκαινιάζει τον κύκλο παρουσιάσεων για τον ελληνισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με αφορμή την επέτειο των 100 ετών από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Η διάλεξη θα δοθεί στο χώρο του Ελεύθερου Πανεπιστημίου Δήμου Κηφισιάς: Έπαυλη Δροσίνη, Αγ. Θεοδώρων & Κυριακού…..
—————————————————-
Η διάλεξη:
Είναι εντυπωσιακή η υποβάθμιση από το ελλαδικό πολιτικό σύστημα μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου, που καθόρισε τις γεωπολιτικές ισορροπίες σε όλη την Εγγύς Ανατολή, σημαδεύτηκε από φρικτές Γενοκτονίες και κληρονόμησε στις μέρες τις εντάσεις με τη σύγχρονη Τουρκία η οποία γεννήθηκε στις στάχτες της Σμύρνης.
Αντιδρώντας στην αλλοτρίωση, το Σεμινάριο Σύγχρονης Ιστορίας αφιερώνει τις διαλέξεις σε όλο το επετειακό έτος στα ζητήματα αυτά.
Περίληψη της εισήγησης:
«Ο Α΄ Παγκόσμιος πόλεμος, με την Ελλάδα στο στρατόπεδο των νικητών, χάρη στην επιμονή του Ελευθερίου Βενιζέλου και το κίνημα της Εθνικής Αμύνης, φαινόταν να δίνει μια μοναδική ιστορική ευκαιρία να πραγματοποιηθεί το σύνολο σχεδόν των εθνικών διεκδικήσεων. Ο μικρασιατικός ελληνισμός που γνώριζε ήδη από το 1914 (όταν η Ελλάδα ήταν ακόμη ουδέτερη) την πολιτική γενοκτονίας των νεοτούρκων μπορούσε να ελπίζει.
Κι όμως. Μέσα σε τρία χρόνια, τον θρίαμβο διαδέχθηκε η Καταστροφή. Μια Καταστροφή στην οποία οδήγησαν γεγονότα καθόλου αναπότρεπτα. Τα γεγονότα αυτά συσκοτίζονται σκόπιμα, διότι η περίοδος 1914-1922 είναι κλειδί για την κατανόηση της σύγχρονης ιστορίας μας αλλά και για την φύση των ελλαδικών ελίτ. Η επαναστατική στρατηγική του Κεμάλ απέκτησε την υπεροχή μόνον απέναντι στη μετανοεμβριανή ελλαδική ηγεσία.
Για τούτο και η μεταπολίτευση του 1920 είναι η βασική αιτία της Καταστροφής διότι είχε ολέθριες συνέπειες:
α) Κατάρρευση της διεθνούς θέσης της χώρας. Η Ελλάδα ανέλαβε τον μικρασιατικό αγώνα ως εντολοδόχος της Αντάντ, στο πλαίσιο των αποφάσεων ενός συνεδρίου ειρήνης μετά τον πόλεμο εναντίον και της Τουρκίας. Η ανάδειξη στην Αθήνα κυβέρνησης από τις δυνάμεις που αντετίθεντο στην είσοδο στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ και η επιστροφή του Κωνσταντίνου (που στη Γαλλία ήταν μισητός όσο και ο Κάιζερ) έδιναν πρόσχημα στις δυνάμεις της Αντάντ να αποδεσμευτούν από τις υποχρεώσεις τους προς μια σύμμαχο αλλά και από τη συνέχιση μιας αντιτουρκικής πολιτικής στο όνομα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2022
1922: Από τη Μεγάλη Ιδέα στη Μεγάλη Ανάμνηση
Το 1922, η Mικρασιατική Kαταστροφή ανέτρεψε το κλίμα ανάτασης και ελπίδας που δημιούργησαν η επανάσταση του 1821, οι βαλκανικοί πόλεμοι (1912-13) και η Συνθήκη των Σεβρών (1920). Η προσδοκία που συμπυκνώθηκε για αιώνες στις παραλλαγές του θρήνου «…πάλι δικά σας θάναι», ενώ φαινόταν αρχικά να επιτυγχάνεται, στην κρίσιμη στιγμή, όμως, δημιουργήθηκε πολιτική κρίση, με το θάνατο του βασιλιά Αλέξανδρου, που οδήγησε στην εκλογική ήττα του Βενιζέλου (1920) και στη μυστηριώδη αλλαγή των “συμμάχων’’.
Το 1922 ο ελληνικός στρατός θα γίνει άθυρμα των διχαστικών αγκυλώσεων των πολιτικών ηγεσιών και θα υποστεί ταπεινωτική ήττα. Η συνειδητοποίηση της μεγάλης εδαφικής και πολιτισμικής καταστροφής θα εσωτερικεύσει τη μοιρολατρία και την ανημποριά στην εθνική ταυτότητα. Όλοι διαισθάνονταν ότι ο Ελληνισμός, ως ιστορική και γεωγραφική κατηγορία, τελείωσε και αυτή η αίσθηση, σε συνδυασμό με την συνειδητοποίηση της αδυναμίας τους να παρέμβουν, μετατρέπεται σε μεγάλο πόνο.
Πρακτικά, ο μεγάλος πόνος μεταφραζόταν σε αυτοκτονίες (Καρυωτάκης) ή σε αναζήτηση υποκατάστατων της Μεγάλης Ιδέας. Ο Σεφέρης γράφει το “Μυθιστόρημα” και ο Ελύτης “το Άξιον Εστί”, που είναι διακηρύξεις διατήρησης της Μεγάλης Ιδέας, όχι με πολεμιστές, πόλεις και εδάφη, αλλά με λέξεις και εικόνες. Ο Βάρναλης και ο Ρίτσος θα βρουν υποκατάστατο της ρωμηοσύνης στις σοσιαλιστικές ιδέες, που φέρνουν οι Δυτικοευρωπαίοι και οι εξελίξεις στη Ρωσία.
Ο Βάρναλης, επιπλέον, με το «Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα / προσμένοντας ίσως κάποιο θάμα», διαπιστώνει την ανυπαρξία εσωτερικής δυναμικής ανάτασης. Ο Παλαμάς, σοκαρισμένος από την καταστροφή, θα αναδιπλωθεί τα χρόνια του υπερρεαλιστικού μεσοπολέμου, με τους στίχους του: «Θα διαβούμε και στεριά και πέλαγο / Θα σταθούμε, όπου το πόδι δεν μπορεί / Τούρκου κανενός να μας πατήσει», για να αναθαρρέψει όταν οι Έλληνες θα ξαναβγούνε στο βουνό ως πολεμιστές (1940).
1922 και Μεγάλη Ανάμνηση
Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2022
1922: Όποιος σήμερα ξεχνάει την Καταστροφή θα την ξαναζήσει
Η γενοκτονία –ή, αν προτιμάτε, η “Καταστροφή”– του μικρασιατικού ελληνισμού, δεν αφορά την “ιστορία” και την ιστορική μνήμη κατά τον ίδιο τρόπο που την αφορά η γερμανοϊταλική Κατοχή π.χ., παρόλο που η τελευταία είναι πιο πρόσφατη. Το “1922” “δουλεύει” στη σημερινή πραγματικότητα, συνεχίζεται στην Κύπρο και το Αιγαίο, απειλεί τη Θράκη και τα νησιά, καθορίζει τους προσανατολισμούς της εσωτερικής και εξωτερικής μας πολιτικής, σφραγίζει καθοριστικά το μέλλον μας.
Η γενοκτονία –ή, αν προτιμάτε, η “Καταστροφή”– του μικρασιατικού ελληνισμού, δεν αφορά την “ιστορία” και την ιστορική μνήμη κατά τον ίδιο τρόπο που την αφορά η γερμανοϊταλική Κατοχή π.χ., παρόλο που η τελευταία είναι πιο πρόσφατη. Το “1922” “δουλεύει” στη σημερινή πραγματικότητα, συνεχίζεται στην Κύπρο και το Αιγαίο, απειλεί τη Θράκη και τα νησιά, καθορίζει τους προσανατολισμούς της εσωτερικής και εξωτερικής μας πολιτικής, σφραγίζει καθοριστικά το μέλλον μας.
Ή μήπως δεν αποτελεί εθνοκάθαρση και πολιτιστική γενοκτονία, ο εξανδραποδισμός των 200.000 Ελλήνων της Βόρειας Κύπρου; Στην περιοχή μας, η Ιστορία με κεφαλαίο Ι, και όχι η “μικρή ιστορία” της καθημερινότητας, συνεχίζει να γράφεται με τα υλικά της μεγάλης διάρκειας. Στην Παλαιστίνη, στο Κοσσυφοπέδιο και τη Σερβία, στην Κύπρο, στη Συρία, στο Ιράκ, στο Κουρδιστάν, αίμα, δάκρυα και εξανδραποδισμός, “εθνοκαθάρσεις” και γενοκτονίες, βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη και όσοι επιχειρούν τη λήθη της ιστορίας στις μεγάλες και “βαριές” της συνιστώσες προετοιμάζουν νέες καταστροφές.
Το αντιθετικό δίπολο τουρκικός επεκτατισμός-ελληνική αντίσταση που διαμορφώνεται ήδη από τη Μάχη του Ματζικέρτ το 1071 δεν θα εξαλειφθεί παρά μόνον εάν σιγήσει κάποτε ο τουρκικός επεκτατισμός, από την αντίστασή μας και με την απελευθέρωση των υπόδουλων λαών, των Κούρδων κατ’ εξοχήν, ή εάν σβήσει κάθε αντίσταση και εξαφανιστούμε. Και αυτό επί της ουσίας μάς καλούν να πράξουμε οι οπαδοί της ιστορικής αμνησίας.
Προτάσσοντας έναν “μικρό” ελληνισμό, χωρίς ιστορικό βάθος, οι “τεμπέληδες της άγονης κοιλάδας” μπορούν να πανηγυρίζουν πως “το κράτος του 1830 τριπλασιάστηκε”, και όλα πάνε καλά στον καλύτερο δυνατό οξφορδιανό κόσμο. Γι’ αυτό και είναι τόσο ευχαριστημένοι από τον εαυτό τους και την παρέα τους.
Δυστυχώς όμως για τους οπαδούς της αμνησίας ο μόνος τρόπος επιβίωσης του ελληνικού και του κυπριακού κράτους, όχι για το μακρινό μέλλον, αλλά άμεσα, για τις δεκαετίες που ακολουθούν, είναι ο “μεγαλοϊδεατισμός” που τόσο εξορκίζουν. “Μεγάλη Ιδέα” που δεν αφορά πλέον τις χαμένες πατρίδες μας, αλλά την Κύπρο, το Αιγαίο και προπαντός τη συνείδηση της ιστορικής συνέχειας που κάνει τους Έλληνες να αποτελούν ακόμα μια μεγάλη δύναμη στο πεδίο της ιστορίας και του πολιτισμού.
Λήθη της γενοκτονίας
Και οι Εγγλέζοι “αμερόληπτοι ιστορικοί” που κατακλύζουν εκδόσεις και ΜΜΕ, καθώς και οι μικροελλαδίτες απόγονοι εκείνων που μας κατέστρεψαν στη Μικρά Ασία, προσπαθούν λυσσαλέα να σβήσουν το ιστορικό μας βάθος. Έτσι, ως ένα απλό βαλκανικό κρατίδιο, θα χωνευτούμε πολύ πιο εύκολα στη σκόνη της ιστορίας.
Η συνέχεια...1922: Όποιος σήμερα ξεχνάει την Καταστροφή θα την ξαναζήσει: Το 1922 συνεχίζετε και σήμερα για την Ελλάδα και έχει μεγαλύτερη σημασία για Κύπρο -Αιγαίο. Κάποιοι θέλουν την Ελλάδα χωρίς αντίσταση.
Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2022
Στα Δαρδανέλια το 1915 κρίθηκε η Καταστροφή του 1922
του Γιώργου Καραμπελιά, πρωτοδημοσιεύτηκε στο liberal.gr
Μετά το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Βενιζέλος επεδίωξε την είσοδο της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό της Τριπλής Συνεννόησης (Αντάντ), πιστεύοντας πως είχε έρθει η ώρα να εκπληρωθεί η Μεγάλη Ιδέα, καθώς οι σύμμαχοι με αντίτιμο την ανάληψη μιας εκστρατείας κατάληψης των Στενών στην ανοχύρωτη ακόμα Καλλίπολη προσέφεραν στην Ελλάδα την παραχώρηση της Ιωνίας της Βορείου Ηπείρου και της Κύπρου ήδη από το 1915.
Μέχρι σήμερον ἡ πολιτικὴ ἡμῶν συνίστατο εἰς διατήρησιν τῆς οὐδετερότητος […]. Ἀλλ’ ἤδη καλούμεθα νὰ μετάσχωμεν τοῦ πολέμου […] ἐπ’ ανταλλάγμασι, τὰ ὁποῖα πραγματοποιούμενα θὰ δημιουργήσωσι μίαν Ἑλλάδα μεγάλην καὶ ἰσχυράν, τοιαύτην ὁποίαν οὐδ’ οἱ μᾶλλον αισιόδοξοι ἠδύναντο νὰ φαντασθῶσι κὰν πρὸ ὀλίγων ἀκόμη ἐτῶν.
Ὑπόμνημα πρὸς τὸν βασιλέα Κωνσταντῖνο, 11 Ἰανουαρίου 1915
Ο Βενιζέλος, προερχόμενος ο ίδιος από το πλέον ανυποχώρητο τμήμα του αλύτρωτου ελληνισμού, την Κρήτη, έβλεπε την ευκαιρία για την ένταξη του συνόλου σχεδόν του ελληνισμού σε ένα ενιαίο έθνος-κράτος. Γι’ αυτό ο αλύτρωτος ελληνισμός, μετά τις διώξεις των Νεοτούρκων, την επιτυχία της Κρητικής Επανάστασης, τους Βαλκανικούς Πολέμους, θα συνταχθεί ψυχή και σώματι με τον Βενιζέλο και την πολιτική του.