Με το σύνθημα «Η μνήμη σας, ο ανθρωπισμός μας», Πόντιοι της Γερμανίας στο Νταχάου

Τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου 1941 η πατρίδα μας δέχθηκε την απρόκλητη γερμανική εισβολή.

H 6η Aπριλίου του 1914 ήταν η ημέρα που οι Nεότουρκοι επέλεξαν για να εκδιώξουν τους Έλληνες πολλών χωριών της επαρχίας Aρκαδιουπόλεως και της Bιζύης, αλλά και άλλων θρακικών περιοχών. Ήταν Kυριακή του Πάσχα, αυτού που στη μνήμη των Θρακιωτών έμεινε ως «το Mαύρο Πάσχα». H 6η Aπριλίου σηματοδότησε την απαρχή των συστηματικών διώξεων σε βάρος του Θρακικού Eλληνισμού από τους Tούρκους.

Υπενθυμίζω την πρωτοβουλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη να επισκεφτεί το Νταχάου για να μας υπενθυμίσει την ιστορική αλήθεια της συγγένειας των Κεμαλικών με τους ΝΑΖΙ ζητώντας δικαίωση!

Με πρωτοβουλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στο παρελθόν το κολαστήριο του Νταχάου, επισκέφθηκαν σε ένα προσκύνημα μνήμης, εκατοντάδες απόγονοι των Ελλήνων του Πόντου, που ζουν στη Γερμανία

Τασιόπουλος Γιώργος 

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΝΤΑΧΑΟΥ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΦΟΡΗΣ ΠΕΤΑΛΙΔΗΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΕΦΗ ΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ

Το κολαστήριο του Νταχάου, επισκέφθηκαν σε ένα προσκύνημα μνήμης, εκατοντάδες απόγονοι των Ελλήνων του Πόντου, που ζουν στη Γερμανία, με πρωτοβουλία των ποντιακών συλλόγων της Βάδυς Βυδεμβέργης, θέλοντας να υπενθυμίσουν στην πολιτισμένη ανθρωπότητα, πως αυτά που έγιναν στο Νταχάου από τον Χίτλερ και τον Ναζισμό, τα υπέστησαν οι πρόγονοί τους από τον Κεμαλισμό. Οι αφηγήσεις από τους ξεναγούς για τα όσα υπέστησαν οι κρατούμενοι στο Νταχάου και οι τρόποι θανάτωσης των 40.000 κρατουμένων, ξυπνούσαν μνήμες από τις αφηγήσεις του παππού και της γιαγιάς (της Καλομάνας στα ποντιακά), γιατί ήταν οι ίδιοι τρόποι με τους οποίους οι Νεότουρκοι και οι Κεμαλικοί, πραγματοποίησαν την γενοκτονία σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου. Γιατί ο Χίτλερ ήταν ο μαθητής του Κεμάλ πασά, ο οποίος μαζί με τον αιμοσταγή συνεργάτη του, τον Τοπάλ Οσμάν, εφάρμοσαν σε βάρος των ανθρώπων, όλες τις απάνθρωπες μεθόδους.

Το απάνθρωπο σύνθημα των Ναζί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Νταχάου, "Η εργασία απελευθερώνει"

Εκατοντάδες απόγονοι των γενοκτονημένων προσφύγων Ελλήνων του Πόντου, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των πρωτοβάθμιων σωματείων της Βάδυς Βυδεμβέργης, αλλά και από την περιοχή του Μονάχου και του Νταχάου, και βρέθηκαν στο κολαστήριο του Νταχάου να καταθέσουν ένα δάφνινο στεφάνι, στο οποίο είχαν γράψει στα γερμανικά τις λέξεις «Η Μνήμη σας, ο Ανθρωπισμός μας», δείχνοντας με αυτόν τον συμβολικό τρόπο, πως ο ελληνισμός του Πόντου δεν ξεχνά, και θα αγωνίζεται να επικρατήσει η δικαίωση και η ειρήνη σε όλον τον κόσμο.

Το μνημείο των θυμάτων του Νταχάου

Και μαζί με τους απογόνους των γενοκτονημένων προσφύγων ήταν και ο Ταμέρ Τσιλιγκίρ, ένας Τούρκος πολίτης, ο οποίος γαλουχήθηκε με τον τούρκικο εθνικισμό να θεωρεί τους Έλληνες ως τους μεγαλύτερους εχθρούς του τουρκικού έθνους και όταν ενηλικιώθηκε, έψαξε και έμαθε πως είναι και αυτός Έλληνας στην καταγωγή από τη Λιβερά του Πόντου, και έκτοτε πέρασε 12 χρόνια στις τουρκικές φυλακές γιατί δήλωσε πως είναι Έλληνας και έψαξε μαζί με άλλους Τούρκους δημοκράτες, την γενοκτονία που έκαναν οι Τούρκοι σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου και τα ντοκουμέντα αυτά τα εξέδωσε σε βιβλίο. Και μαζί τους ήταν και ο Αλί Ερντέμ, ο Τούρκος πολίτης που ζει στη Φραγκφούρτη, που για 16 χρόνων δεν μπορούσε να γυρίσει στην Τουρκία ως ανεπιθύμητος, ο οποίος αγωνίζεται για τα δικαιώματα των αυτόχρονων λαών της Μικράς Ασίας, και την αναγνώριση της γενοκτονίας, και η Ντεβρίμ Καβάλι, τραγουδίστρια που ζει στην περιοχή της Στουτγάρδης, πολίτης της Τουρκίας, με κουρδικές και αρμενικές ρίζες.

Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Έφυγε ένας Έλληνας | Εξελίξεις | 04.04.24

H εκπομπή  στη ΔΕΛΤΑ Τηλεόραση  για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΜΝΗΜΗ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ

Την Τετάρτη 27 Μαρτίου 2024 έφυγε από τη ζωή ένας μεγάλος Έλληνας, ο σύντροφος και συναγωνιστής μας Μιχάλης Χαραλαμπίδης.

Ο Μιχάλης με τις ιδεολογικοπολιτικές του επεξεργασίες, μας πλούτισε με πολλά αναλυτικά εργαλεία. Τον αντιιμπεριαλισμό, τον περιφερειακό διεθνισμό, το εθνικό ζήτημα και την άρρηκτη σχέση του με το κοινωνικό, την θεωρία της εξάρτησης και πως αυτή βρίσκει εφαρμογή στην ελληνική πραγματικότητα.

 Μας γνώρισε τον Σαμίρ Αμίν, τον Πωλ Σουήζη, τον Πωλ Μπάραν, τον Αντρέ Γκούντερ Φρανκ, αλλά και τους Έλληνες, τον Κωνσταντίνο Καραβίδα, τον Κώστα Βεργόπουλο, τον Σπυρίδωνα Βρυώνη, τον Περικλή Ροδάκη, τον Νικόλαο Σβορώνο, τον Νίκο Ψυρούκη και άλλους πολλούς.

Μέσα από τη δική του κρυστάλλινη ματιά αντικρίσαμε και γνωρίσαμε τη ρατσιστική φύση του κεμαλοϊσλαμιστικού τουρκικού κράτους. Το νέο Ανατολικό Ζήτημα. Το τουρκικό πρόβλημα. Αυτός μας έκανε φίλους με τους ιστορικούς λαούς της Μικράς Ασίας. Τους Αρμένιους, τους Ασσύριους, τους Κούρδους. Τους Κύπριους αδερφούς μας. Μέχρι την τελευταία στιγμή οργάνωνε διεθνή εκστρατεία για την απελευθέρωση του πατέρα της Δημοκρατίας στη Μικρά Ασία, του Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Έγραφε ο Μιχάλης: «Για να κατέχεται η Ελλάδα από τους Έλληνες ειρηνικά και με όποιο κοινωνικό σύστημα αυτοί επιλέγουν, πρέπει η Ανατολική Μεσόγειος να ανήκει στους Λαούς της. Σε αυτούς τους Λαούς που η διαδρομή, η προσφορά τους στην Ιστορία και τον ανθρώπινο πολιτισμό άρχισε πριν από αυτή των ευρωπαϊκών λαών».

Η αναγνώριση και διεθνοποίηση της Ποντιακής Γενοκτονίας είναι αποκλειστικά δικό του έργο. Αν δεν υπήρχε ο Μιχάλης, οι Πόντιοι θα ήταν γνωστοί μόνο μέσα από τους πολιτιστικούς συλλόγους και τα ρατσιστικά ανέκδοτα του Αθηναϊσμού.

Το Σχέδιο του για μια Ανεξάρτητη, Πολυκεντρική Ελλάδα, στόχευε στην ενσωμάτωση των Ελληνικών Περιφερειών στο ελλαδικό κράτος. Δικό του έργο είναι η Εγνατία και η Ιόνια Οδός. Αγωνίστηκε για τον Ελληνικό Σιδηρόδρομο. Όταν προσπαθούσε να ενώσει τους Έλληνες, κάποιοι ¨εκσυγχρονιστές¨ ένωναν τη Δάφνη με τα Σεπόλια.

Δική του ήταν η πρόταση νόμου για «Ίδρυση της Ρωμανίας ως νέας πόλης στη Θράκη»*, που ψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Την απόφαση αυτή κατάργησε ένας μικροσκοπικός ένοικος του Μαξίμου. Αυτός που εν ονόματι του δήθεν ¨εκσυγχρονισμού¨ μας προέτρεπε να κόψουμε τις ελιές.

Με την ιστορική του παρέμβαση στο τέταρτο συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ μίλησε για την περιφερειακή ανασυγκρότηση του κράτους, για την κοινωνικο-οικονομική ενσωμάτωση κέντρου-περιφέρειας και προέβλεψε ότι αν δεν γίνουν αυτά η Ελλάδα θα γίνει βιλαέτι της Τουρκίας, ή ένα γερμανικό κρατίδιο (Land). Μέσω αυτής της ομιλίας και της ευρείας μετάδοσης της από το διαδίκτυο τον γνώρισε η Ελληνική νεολαία. Όταν η κομματική γραφειοκρατία μετέτρεψε το ΠΑ.ΣΟ.Κ σε κόμμα-κράτος, ίδρυσε τη Δημοκρατική Περιφερειακή Ένωση (ΔΗ.Π.Ε). Η διακήρυξή της ΔΗ.Π.Ε είναι το δεύτερο σημαντικό πολιτικό κείμενο της μεταπολίτευσης, μετά τη διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Όσοι συμμετείχαμε σ΄ εκείνο το εγχείρημα, γνωρίσαμε την αυθαιρεσία, τη βία, τους εκβιασμούς του κομματικού κράτους. Οι περισσότεροι δεν άντεξαν και επέστρεψαν στα κομματικά μαντριά, ανταλλάσοντας αυτή τους τη στάση με μια βουλευτική έδρα, ή με μια ανώτερη κρατική θέση. Αυτός όμως συνέχισε τη δικιά του ανηφορική πορεία και έτσι βγήκε από αυτό τον ιστορικό κύκλο πολιτικά και ηθικά δικαιωμένος.

Είχε πλήρη επίγνωση της κρίσης της πολιτικής. Της δολοφονίας της όπως την αποκαλούσε.
Πίστευε όμως στην αναγέννησή της. Γνώριζε ότι τα πολιτικά κινήματα είναι έκφραση των μορφωτικών κινημάτων, των προγραμμάτων, των ιδεών. Διεκήρυττε ότι η πολιτική είναι καταρχήν Λόγος, Εκκλησία του Δήμου, Αγορά. Είναι Μνήμη, Σχέδιο, Όραμα. Δεν μπορείς να ασκείς πολιτική αν αγνοείς την ύπαιθρο, τις πόλεις, το εργοστάσιο, το πανεπιστήμιο, τους τόπους και τις περιφέρειες.

Η ανάκτηση της περιφερειακής μας ταυτότητας ήταν γι΄αυτόν σημαντικό πολιτικό και αναπτυξιακό εργαλείο. Μέσα από την Μακεδονικότητα, την Ελληνικότητα, την Οικουμενικότητα προέκυψε και η πρότασή του για την ονομασία των Σκοπίων σε «Δημοκρατία της Κεντρικής Βαλκανικής», ενάντια στην επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών που υπέγραψε ο εθνομηδενιστικός ΣΥ.ΡΙΖ.Α και εφαρμόζει κατά γράμμα η νεοφιλελεύθερη Ν.Δ.

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ ΣΤΙΣ ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΡΤ3

Μια ιστορική συνέντευξη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στις Ανιχνεύσεις της ΕΡΤ3 το 1996

21.02.2011 ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΡΦΕΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης με τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο

Απ' αυτά τα σκαλοπάτια ξεκίνησε για να αγαπηθεί ο οικουμενικός Μιχάλης μας σε όλο τον κόσμο.

Απ' αυτά τα σκαλοπάτια ξεκίνησε για να αγαπηθεί ο οικουμενικός Μιχάλης μας σε όλο τον κόσμο.

Στη φωτογραφία στα σκαλοπάτια του σπιτιού τους στην οδό Παπαφλέσσα με την τσακαλοπαρέα. 1956.

Ο τοξοβόλος Παναγιώτης Μιναϊδης. η Ελένη Σκάβδη, ο Γιαννάκης Σάντος και ο Μιχάλης. Πίσω από τον Γιάννη διακρίνεται ο Τάσος Αρχοντίδης.

Η περπατησιά του, η έγνοια του έφτασε ως τη Λατινική Αμερική και την Αλγερία, το Κουρδιστάν και τη Μεσοποταμία, την Αρμενία και τη Μαύρη Θάλασσα!

Αληθινά περιφερειακός, Πόντιος αλλά και Κύπριος, Β. Ηπειρώτης και Μωραΐτης,
Αιγαιοπελαγίτης και Κρητικός, Ρουμελιώτης και Θεσσαλός, Μακεδόνας και Σμυρναίος, Κωνσταντινουπολίτης αλλά και Καλαβρός, Ιόνιος και Θρακιώτης!

Ο δικός μας Μιχάλης!

*Ευχαριστώ την Ελένη Σκάβδη για τη φωτό.

Το διαβατήριο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη (με το όνομα Ρικάρντο Μπελίνι) με το οποίο διέφυγε στην Ιταλία κατά την διάρκεια της Χούντας κυνηγημένος από αυτήν.

Εκπομπές- αφιερώματα για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Σήμερα Πέμπτη 4 Απριλίου, θα ακουστούν και θα προβληθούν δύο εκπομπές- αφιερώματα για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, από την εκδημία του οποίου συμπληρώνονται εννέα ημέρες.

Στις 8:30 μμ στο ραδιοφωνικό σταθμό Μετρόπολις Θεσσαλονίκης Μακεδονίας

https://www.metrosport.gr/radio-player

και στις 9:30μμ στον τηλεοπτικό σταθμό Δέλτα Τηλεόραση

http://213.16.128.6:8101/deltatv/live.php

____________________

Απόψε στην εκπομπή Πριν Λαλήσει το Μαύρο Πρόβατο, οι σύντροφοι του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, συζητάμε για την ιστορία του, τις μνήμες και τις παρακαταθήκες του.


Η Ιερότητα της Πολιτικής.
Η πολιτική είτε είναι ιερή (διαθέτει ήθος) είτε δεν είναι πολιτική.


Στέλιος Βικόπουλος, Μαλκίδης Θεοφάνης,  Νίκος Σίμος και άλλοι.


Όπως πάντα εκτός από την συχνότητα 95.5 στην Θεσσαλονίκη μπορείτε να ακούσετε την εκπομπή και διαδικτυακά από εδώ.

 
https://www.metrosport.gr/radio-player
ΠΗΓΗ:http://malkidis.blogspot.com/2024/04/blog-post_92.html?m=1
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ;

Γιώργος Τασιόπουλος 

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΕΙΧΕ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΉΣΕΙ...

Λιγότεροι από 3 στους 10 (27%) εμπιστεύονται σήμερα  τη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ & τους δικαστές. 

Ακόμη λιγότερο εμπιστεύονται τα ΚΟΜΜΑΤΑ εμπιστεύεται μόλις το 9% των πολιτών. Αντίστοιχο ποσοστό είχε μετρηθεί στην Ελλάδα το 2008, στην έναρξη της οικονομικής κρίσης.

Εντυπωσιακή η κάμψη της εμπιστοσύνης στο θεσμό του ΠτΔ, παρότι ο ΠτΔ δεν αναμειγνύεται ενεργά στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων. Το 2008, ο ΠτΔ ήταν μοναδικός πολιτικός θεσμός που εμπιστεύονταν οι πολίτες, εξαιτίας της υψηλής αποδοχής, των Κ.Στεφανόπουλου & Κ.Παπούλια Public Issue, 

«Το μοντέλο του κόμματος-κράτους εξέπνευσε, είτε με την δεξιά είτε με την αριστερή εκδοχή του παράγει μόνο κρατικοδίαιτους-υπότροφους του κράτους καπιταλιστές και κρατικοκομματικές πελατείες σε ένα σύστημα αυτοσυντήρησης γραφειοκρατικών ομάδων»

Μιχάλης Χαραλαμπίδης 1951-2024

ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η πατριωτική παρακαταθήκη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

29|03|2024 

Λίγες είναι οι πολιτικές μορφές της Μεταπολίτευσης που έχουν μείνει καθαρές, ακηλίδωτες από τα στίγματα της διαφθοράς, του ενδοτισμού και της παρακμής στη συλλογική μνήμη. Μια από αυτές τις λίγες, τις διαλεχτές είναι εκείνη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, που πέθανε προχθές σε ηλικία 73 ετών.

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης ήταν ένας διανοούμενος πατριώτης. Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, συνέβαλε στη διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη και κατέβαλε εργώδεις προσπάθειες, που τελεσφόρησαν, για την αναγνώριση από το ελληνικό κράτος της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού από τους Τούρκους. Οσοι παρακολουθούν συστηματικά τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα και την είδαν να κατρακυλά γοργά στην άβυσσο, ειδικά την περίοδο του καθεστώτος Σημίτη, δεν θα λησμονήσουν την ομιλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στο συνέδριο του κόμματός του το 1996, που κατήγγειλε τις στρατηγικές επιλογές, τις πρακτικές και τα βασικά χαρακτηριστικά του πολιτικού συστήματος αλλά και του ΠΑΣΟΚ που ήταν η έλλειψη οράματος για την Ελλάδα, ο μιμητισμός των ξενόφερτων προτύπων, η υποταγή στην ευρωγραφειοκρατία και η άνευ όρων παράδοση στις βουλές των Τούρκων.

Στην ιστορία θα μείνει η φράση «ξεκινήσαμε αυτό το μεγάλο κίνημα για να πάμε στην Κερύνεια. Το 1996, όμως, αντί να πάμε στην Κερύνεια, καταλήξαμε να φτάσουμε στην Ιμια. Και η ευθύνη για την Ιμια είναι ολονών».

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης συνίδρυσε το ΠΑΣΟΚ αλλά δεν έμεινε εκεί για να βουλιάξει μαζί του ηθικά. Αποχώρησε και ίδρυσε το κόμμα Δημοκρατική Περιφερειακή Ενωση, που δεν ευδοκίμησε εκλογικά.

Η περίπτωση αυτού του ανθρώπου μάς δείχνει ότι ο πατριωτισμός δεν εξαρτάται από το κόμμα όπου βρίσκεται κάποιος αλλά από το ήθος και τον χαρακτήρα του. Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης είχε και ήθος και άρτια δομημένο χαρακτήρα.

Ο νυν αρχηγός του ΠΑΣΟΚ κ. Ανδρουλάκης στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά του χαρακτήρισε τον Χαραλαμπίδη «ρομαντικό» αγωνιστή – ένας χαρακτηρισμός που στην τρέχουσα πολιτική ορολογία είναι συνώνυμος του αιθεροβάτη, που έχει ανεφάρμοστα σχέδια. Κι όμως, ο δρόμος που πρότεινε να ακολουθήσουμε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης είναι ο μόνος λογικός, πρακτικός και ωφέλιμος για την πατρίδα και τον λαό.

Ο Βασίλης Ασημακόπουλος για το Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Ο Βασίλης Ασημακόπουλος στο STAR Βορείου Ελλάδας ομιλεί συγκινημένος για τον σύντροφό του και δάσκαλό του στο άθλημα της Πολιτικής, Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

Η συνέντευξη στις 29 Μαρτίου στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, όπου η σορός ετέθη σε λαϊκό προσκύνημα,

 και ο Βασίλης Ασημακόπουλος εκφώνησε τον επικήδειο αποχαιρετισμό εκ μέρους των συντρόφων του 

Μιχάλης Χαραλαμπίδης ευπατρίδης, οραματιστής, έντιμος

Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπής

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης δεν ήταν προφήτης. Απλά, υπήρξε ένας διορατικός πολιτικός. Δεν είχε μαντικές ικανότητες. Απλά, η διανοητική του επάρκεια (είδος εν απουσία στους σημερινούς πολιτικούς) και η πολιτική του ανάλυση, του επέτρεπαν να προβλέπει. Άλλωστε, επέμενε πολύ στο ότι πολιτική είναι το να προβλέπεις και να προλαμβάνεις, διότι τα υπόλοιπα τα λύνει ο χρόνος.

Έφυγε από κοντά μας, το απόγευμα της 27-3-2024, ξαφνικά και αναπάντεχα. Η ειρωνεία είναι, και συμβαίνει συχνά, πως πολλοί απ’ όσους τον περιφρόνησαν ενώ ζούσε, βγήκαν με δακρύβρεχτες ανακοινώσεις, να αναγνωρίσουν το πολιτικό του μέγεθος και την πρωτοπορία των ιδεών του. Ευτυχώς, δεν είχαν τολμήσει να καπηλευτούν το ήθος, την εντιμότητα και την συνέπειά του.

Ίσως είναι ο μόνος πολιτικός, μετά τον Νικόλαο Πλαστήρα, που έφυγε χωρίς περιουσία!!! Δεν εισέπραξε ούτε σεντς από το κράτος. Δεν παρέκκλινε ούτε εκατοστό από τις αρχές και τις αξίες του. Απόλυτα συμβατός με την θέση τού ασυμβίβαστου κράτους – κόμματος. Δεν δέχτηκε καμία από τις προτεινόμενες «καρέκλες» που του προτάθηκαν και από τον Ανδρέα Παπανδρέου και από άλλους. Αποδέχτηκε απλά, να είναι ο άλλος πυλώνας του τότε ΠΑΣΟΚ. Ο πυλώνας της συνείδησης του κόμματος και της παραγωγής ιδεών και προτάσεων. Άλλο, αν η κομματική γραφειοκρατία δεν τα καταλάβαινε αυτά. Ο σεβασμός και η εκτίμηση στο πρόσωπό του από τον Αντρέα (δεν τον διέγραψε ποτέ, παρά τις διαφωνίες τους) και η αποδοχή του κόσμου, κάτι δείχνουν. Είναι χαρακτηριστικό το βίντεο του 1996, από το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο.

Ο Μιχάλης, ήταν κατεξοχήν πολιτικό ον. Δεν πρέπει να του πιστώσουμε μόνο την αγάπη για τον Πόντο και τους Πόντιους (εξ αιτίας του καθιερώθηκε η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας), ούτε τον αγώνα του για τον Κυπριακό Ελληνισμό και τους συμβολισμούς που αναδείκνυε: «η πύλη του Πολυτεχνείου είναι στην Κυρήνεια» έλεγε συχνά, ούτε την υπεράσπισή του στην άνοιξη των λαών της Αν. Μεσογείου, με κορύφωση τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων (γι’ αυτό και πόνεσε πολύ από την ατιμωτική προδοσία του Οτσαλάν, από τους τότε συντρόφους του). Του πιστώνουμε ότι ήταν πατριώτης και διεθνιστής, ταυτόχρονα!

Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Οκτώβριος 2023, Διάλεξη Μιχάλη Χαραλαμπίδη στην Starttech Ventures

Δημήτρης Τσίγκος

Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη,

Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερή. Περιέργως όμως η μητέρα μου, καθηγήτρια, με διακόπτει. "Έλα τώρα να δεις στην τηλεόραση μου λέει", μιλάει ένας πολύ αξιόλογος άνθρωπος. Η ιστορική σου ομιλία στο 4ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ είχε μόλις ξεκινήσει και την είδα ολόκληρη. Έτσι σε γνώρισα, εντυπωσιασμένος από το 1ο δευτερόλεπτο.

Ήσουν διαφορετικός. Δεν μιλούσες για αυτά που μιλούσαν οι άλλοι. Αναφερόσουν στην πατρίδα μιλώντας για τα όνειρα σε ενεστώτα χρόνο. Τίποτα δεν μπορεί να ενθουσιάσει περισσότερο ένα νέο παιδί.

Τα χρόνια πέρασαν. Από τον Οκτώβρη εκείνης της χρονιάς ήμουν στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Άκουγα πολλά για σένα, για αυτήν την διαφορετική προοπτική που προτείνει ένα "λαμπρό μυαλό". Ήρθε το 2000, σε άκουσα να μιλάς στο κέντρο του Ηρακλείου, ήμουν με τον συναθλητή σου Νεκτάριου Μουμουτζή. Σε ακούσαμε να μιλάς για τους σιδηροδρόμους, που η Ελλάδα πρέπει να αναπτύξει για να είναι σύγχρονο κράτος και που πρέπει να συνδέουν τα δέκα διεθνή λιμάνια που οφείλουμε να δημιουργήσουμε, ξεκινώντας από τη νότια Κρήτη. Κανείς δεν είχε ξαναμιλήσει για αυτά.

Σε καλέσαμε στο Πανεπιστήμιο και μας τίμησες ερχόμενος. Είπες για τη συνάντηση του παραδοσιακού με το σύγχρονο. Για τη σύνδεση της εκπαίδευσης με τα τοπικά οικονομικά πλεονεκτήματα. Για την επιστροφή του Τόπου και για το Συμβολικό Κεφάλαιο, το πεδίο που καθορίζει την οικονομία του 21ου αιώνα και που η Ελλάδα είναι υπερδύναμη. Σε ακούγαμε με προσοχή.

Παράλληλα υποστηρίξαμε το εγχείρημα της Δημοκρατικής Περιφερειακής Ένωσης, μιας κίνησης πολύ μπροστά από την εποχή της. Είχες τεράστιο δίκιο να λες πως το 0.4% ήταν μια μεγάλη ηθική νίκη καθότι η ολοκληρωτικού τύπου αντιμετώπιση από το σύστημα ξεπερνούσε την πιο νοσηρή φαντασία. Η ιδιότυπη εξορία σου από την ενημερωτική σφαίρα, στην οποία σε καταδίκασαν Σημίτης, Τσουκάτος και τα συμφέροντα που εκπροσωπούσαν διήρκεσε μέχρι και σήμερα.

Η προσπάθεια στις Ευρωεκλογές ήταν τίμια και ειλικρινής. Το αποτέλεσμα βέβαια προδιαγεγραμμένο. Τότε ξεκίνησες έναν αγώνα που έδειξε πως είσαι άνθρωπος υψηλότερης ποιότητας. Άρχισες να γυρίζεις την Ελλάδα και να συνομιλείς. Να αναστήσεις τους ομίλους. Να κανείς την πολιτική με την αυθεντική έννοια του όρου και να την επανασυστήσεις στον τόπο που αυτή γεννήθηκε. Η προσπάθεια αυτή, που διήρκεσε είκοσι χρόνια, είναι μοναδική και θα μας εμπνέει σε όλη τη διάρκεια του βίου μας.

Ἕνας καθαρός πολιτικός, ἕνας γνήσιος πατριώτης

Δημήτρης Καπράνος Μαρ 30, 2024, Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ

Σκεπτόμουν πόσο ἄδικη εἶναι γιά κάποιους σημαντικούς ἀνθρώπους ἡ πολιτική. Ἀναφέρομαι στόν Μιχάλη Χαραλαμπίδη, τόν ἔνθερμο αὐτόν πατριώτη. Ἄν ὑπῆρξε, πράγματι, «Πατριωτικό ΠΑΣΟΚ», ὁ Χαραλαμπίδης ἦταν ὁ γνήσιος ἐκφραστής του.

Ἱδρυτικό στέλεχος τοῦ κινήματος, μέ θητεία στό ΠΑΚ καί μέ ξεκάθαρο μυαλό, ὁ Χαραλαμπίδης ξεχώρισε ἀπό τά πρῶτα χρόνια, ὡς μέλος τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς, μέ τίς σταθερές καί «αἱρετικές» γιά τήν ἐποχή ἐκείνη θέσεις του. Ὑπέρμαχος, ἀπό τότε, τῆς ἀναγνωρίσεως τῆς Γενοκτονίας τῶν Ποντίων καί ἐκφραστής τῆς θέσεως γιά «ἀποκατάσταση τῶν δικαιωμάτων τοῦ Ἑλληνισμοῦ», τά ὁποῖα ὑπέστησαν ἀναίσχυντη παραβίαση ὑπό συνθῆκες «Ψυχροῦ Πολέμου» στήν Βόρειο Ἤπειρο, τήν Ἴμβρο καί τήν Τένεδο.

Ἔνθερμος ὑποστηρικτής τῆς ἀπόψεως, ὅτι «δέν ὑπάρχουν χαμένες πατρίδες, ἀλλά πατρίδες», ὑπερασπιστής τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἑλληνισμοῦ τοῦ Εὐξείνου Πόντου καί ἐκφραστής τῆς ἀπόψεως γιά τήν «ἐσωτερική ἐνσωμάτωση» τῶν περιφερειῶν τῆς χώρας.

Ἔμεινε ἱστορική ἐκείνη ἡ φράση του στό ἐπεισοδιακό Συνέδριο τοῦ ΠΑΣΟΚ, στό Ὀλυμπιακό Στάδιο, τό 1996. «Ἀντί νά ἑνώσουμε τήν Ἡγουμενίτσα μέ τήν Κρήτη, τήν Ἀλεξανδρούπολη μέ τήν Πύλο, τήν Πάτρα μέ τά Ἰωάννινα, προτιμήσαμε νά ἑνώσουμε τήν Δάφνη μέ τά Σεπόλια» εἶπε χαρακτηριστικά, σέ μιά ἐποχή πού οἱ «δελφῖνοι» τοῦ Ἀνδρέα ἔδιναν μάχη ἐπικρατήσεως, τήν ὁποία τελικῶς κέρδισε ὁ Κώστας Σημίτης, ὁ μόνος σήμερα ἐπιζῶν ἀπό τούς τότε «μονομάχους»…

«Δέν πετύχαμε ἐκεῖνον τόν στόχο πού περιλαμβανόταν στά σχέδιά μας, ὅταν ἱδρύσαμε τό ΠΑΣΟΚ, γιά τήν ἐσωτερική ἐνσωμάτωση. Κι αὐτό, γιατί εἴμαστε τό μόνο κράτος, πού ἔκανε τό μεγάλο “Πακέτο Ντελόρ” κομμάτια καί τό μοίρασε σέ 7.000 μικρά ἔργα. Ἀντίθετα, ἡ Πορτογαλία, πού εἶχε τό ἴδιο ἐσωτερικό πρόβλημα μέ ἐμᾶς, ἀξιοποίησε σωστά ἐκείνους τούς πόρους καί τό ἔλυσε»…

Φυσικά, ὅπως ὅλοι ἐκεῖνοι (οἱ ἐλάχιστοι) πού ἐξέφραζαν τότε (καί σήμερα) πατριωτικές θέσεις, χαρακτηρίζονταν συγκαταβατικά «συμπαθεῖς μέν, ἀλλά…» ἀπό τούς μεγαλοσχήμονες τῶν κομμάτων, οἱ ὁποῖοι δέν ἔβλεπαν πέρα ἀπό τό πολύ κοντινό μέλλον καί τήν διατήρηση τῆς κουτάλας τῆς ἐξουσίας…

«Εἴπαμε ὅτι θά πᾶμε στήν Κηρύνεια, ἀλλά τελικά πήγαμε στά Ἴμια» εἶπε ἀπό τοῦ βήματος ἐκείνου τοῦ Συνεδρίου, παρουσίᾳ τῶν πρωταγωνιστῶν ἐκείνης τῆς ἐθνικῆς τραγωδίας, τίς συνέπειες τῆς ὁποίας ὑφιστάμεθα μέχρι σήμερα.

Ὑπέρμαχος τῆς «Νέας Μεγάλης Ἰδέας», στά ἴχνη τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου, ὄχι μέ κατακτήσεις πολεμικές, ἀλλά μέ ὅπλο τήν οἰκονομία καί τόν πολιτισμό, γιά ἐξάπλωση τῆς ἑλληνικῆς ἐπιρροῆς στόν εὐαίσθητο χῶρο τῶν Βαλκανίων. Ἀλλά ποιός τόν ἄκουγε τότε;

Ἔχουν περάσει ἀπό τότε σχεδόν τριάντα χρόνια. Ἀλλά ὁ Μιχάλης Χαραλαμπίδης προειδοποιοῦσε. «Ἀνησυχῶ. Καί δέν ξέρω ἄν αὐτό θά συμβεῖ τό 2004 ἤ τό 2010, ἀλλά ἄν συνεχισθεῖ αὐτή ἡ πορεία, θά περάσουμε σέ αὐτό πού ἀποκαλῶ “τουρκομπαρόκ” καί θά μεταβληθοῦμε ἤ σέ κάποιο βιλαέτι ἤ σέ γερμανικό “λάντερ”.»

Πρόβλεψη, ἡ ὁποία καί σήμερα ἀκούγεται λογική, βλέποντας τό πῶς συμπεριφέρεται ἡ χώρα καί πῶς κινεῖται ὁ τουρκικός ἐπεκτατισμός ἀλλά καί ἡ πολιτική τῆς Γερμανίας στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση.

Ὁ Μιχάλης Χαραλαμπίδης ἔφυγε σχετικά νέος, μόλις 73 ἐτῶν. Καθαρό μυαλό, καθαρά χέρια καί πεντακάθαρος πατριώτης. Ἄς ἔχει «γαῖαν ἐλαφράν»…

Η ΝΙΝΑ ΚΑΣΙΜΑΤΗ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΤΟ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ

ΝΙΝΑ ΚΑΣΙΜΑΤΗ (ΣΥΡΙΖΑ): Η αναφορά της κατά την έναρξη της ομιλία της στη ΒΟΥΛΗ για τον εκλιπόντα ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ στην επί της Πρότασης Δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης Μητσοτάκη

(Πρακτικό Ολομελείας 28/03/2024)

 
ΝΙΝΑ ΚΑΣΙΜΑΤΗ:

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Ξεκινώ την ομιλία μου
εκφράζοντας, πρώτα από όλα, την οδύνη μου για τον θάνατο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
Από του Βήματος της Βουλής των Ελλήνων κλίνω το γόνυ με σεβασμό μπροστά στην εθνική και κοινωνική απώλεια του μεγάλου αυτού οικουμενικού Έλληνα αγωνιστή, πολιτικού και διανοούμενου από τον Έβρο, που έδωσε το είναι του στον αντιδικτατορικό αγώνα από τις γραμμές του ΠΑΚ Ιταλίας για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην πατρίδα μας.

 
Και στη συνέχεια, με την πολιτική στάση, το παράδειγμα και τη διανοητική απειρόβαθη εργασία του, αντανάκλασε χειροπιαστά τα ιδανικά του σοσιαλισμού, του περιφερειακού διεθνισμού, της αυτονομίας, του ανθρωπισμού και του πολιτισμικού ελληνικού τρόπου.

 
Με σκοπό την πρόοδο, την αυτοδιάθεση και την κοινωνική απελευθέρωση του λαού μας και των λαών της Ανατολικής Μεσογείου.
Με ρεαλισμό ανέδειξε το Τουρκικό πρόβλημα ως αιτία της μακραίωνης αποσταθεροποίησης στην περιοχή.
Και, βέβαια, προέταξε την πολιτική της μνήμης, μεταξύ άλλων εισηγούμενος στον Ανδρέα Παπανδρέου την αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού που ψήφισε το ελληνικό Κοινοβούλιο.

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης στην πολιτεία των Ιδεών και του Ήθους θα μείνει άπτωτος πυλώνας και σηματωρός.
Και επειδή οι Πολιτικοί – με «π» κεφάλαιο – έχουν πάντα ολοκληρωμένη οπτική των πραγμάτων, οφείλω να καταθέσω πως με οξυδέρκεια είχε στηλιτεύσει το δήθεν εκσυγχρονιστικό – στ’ αλήθεια τουρκομπαρόκ – μοντέλο ανάπτυξης των ελίτ του Αθηνοκεντρικού κράτους, που μας οδήγησε στη χρεοκοπία το 2010,
με ιδιαίτερη έμφασή του και εκτενείς αναλύσεις για τη συνειδητή αποεπένδυση στον ελληνικό σιδηρόδρομο και τις πολύπτυχες συνέπειές της, πράγμα που μας εισάγει και στη σημερινή συζήτηση.

Η Βουλευτής στον τελευταίο αποχαιρετισμό

ΜΝΗΜΗ ΜΙΧΑΛΗ - KCK – Kurdistan Democratic Communities Union

Στην οικογένεια του Μιχάλη Χαραλαμπίδη,

 Στους φίλους και συντρόφους του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, 

Για τον λαό της Ελλάδας και του Πόντου 

Για τον λαό του Κουρδιστάν, 

Το άκουσμα της θλιβερής είδησης ​​του θανάτου του Μιχάλη Χαραλαμπίδη μας λύπησε πολύ.

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης ήταν υπερασπιστής του αγώνα για την ελευθερία του λαού των Ποντίων και μεγάλος υποστηρικτής του κουρδικού λαού. Είχε συναντηθεί από κοντά με Κούρδους ηγέτες πολλές φορές, τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Μέση Ανατολή, και έχει εργαστεί για τη λύση του κουρδικού προβλήματος. Ήταν πιστός φίλος του κινήματός μας. Τη δεκαετία του 1990, επισκέφτηκε πολλές φορές τη Συρία, για να πάρει συνέντευξη από τον πρόεδρό μας, κ. Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Ακόμη και μετά την αιχμαλωσία του Προέδρου Άπο, συμμετείχε στην εκστρατεία για την απελευθέρωσή του και υπερασπίστηκε τα δικαιώματά του σε όλους τους τομείς.

Η οικογένεια Χαραλαμπίδη κατάγεται από την Τραπεζούντα και μετακόμισε στην Ελλάδα λόγω των θηριωδιών και των σφαγών του τουρκικού κράτους. Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης ήταν ένας από τους ανθρώπους που έφεραν στο προσκήνιο και ανέδειξαν σε όλον τον κόσμο τη γενοκτονία του τουρκικού κράτους εναντίον των Ποντίων. Ο Μιχάλης υπήρξε ένας αγωνιστής του ποντιακού λαού και έχει κάνει γνωστό στον κόσμο τον αγώνα τους. Ταυτόχρονα, γνώρισε στους Κούρδους τον ποντιακό λαό και έγινε γέφυρα φιλίας μεταξύ του κουρδικού, του ελληνικού και του ποντιακού λαού. Εργάστηκε όχι μόνο ως φίλος, αλλά και ως σύντροφος στην επίλυση του κουρδικού προβλήματος.

Κώστας Φωτιάδης: Αδελφέ μου, θα σε μνημονεύω και εγώ, ώσπου να συναντηθούμε

Κώστας Φωτιάδης: Αδελφέ μου, θα σε μνημονεύω και εγώ, ώσπου να συναντηθούμε

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που με τη στάση και τα έργα τους σημαδεύουν την ζωή μας. Σήμερα είναι μια δύσκολη ημέρα για πολλούς από εμάς. Ο δικός μας Μιχάλης που έφερε την Άνοιξη στην πολύχρονη βαρυχειμωνιά του ποντιακού Ελληνισμού, έφυγε από κοντά μας για τη γειτονιά των αγγέλων. Έφυγε, όπως λέει η φίλη μου η Θεοδώρα, χωρίς να εξαργυρώσει τις αγωνιστικές περγαμηνές με υπουργεία, η με άλλα αξιώματα και χρηματικές απολαβές

Μιχάλη, στο Μακεδονία Παλλάς πρώτο συναντηθήκαμε στο Α΄ Παγκόσμιο Ποντιακό Συνέδριο του 1986. Εκεί δε χρειάστηκε να μιλήσουμε πολύ. Μίλησε η ποντιακή μας ταυτότητα. Συναντήθηκαν τα βλέμματα μας και δώσαμε υπόσχεση να δουλέψουμε για την αδικαίωτη ιστορία και τον πολιτισμό της αλησμόνητης πατρίδας μας. Ήταν καρποφόρο το βάπτισμα της γνωριμίας μας. Γιατί εκεί θέσαμε ως πρώτο στόχο τη διεθνή έρευνα και ανάδειξη, μέσα από αντικειμενικές πηγές, της μεγάλης τραγωδίας, της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς. Μίλησες με το δημοσιογράφο Σεραφείμ Φυντανίδη της Ελευθεροτυπίας και δημοσίευσαν σε συνέχειες το άρθρο μου «Οι διωγμοί των Ελλήνων του Πόντου». Το κείμενο αυτό μαζί με ένα ουσιαστικό και καθοδηγητικό δικό σου άρθρο, ήταν η πρώτη μας συγγραφική δραστηριότητα. Για πρώτη φορά οι Πόντιοι από τη λαογραφία περάσαμε στη Σύγχρονη ιστορία. Από την Ελλάδα και το εξωτερικό άρχισαν να έρχονται επίσημες προσκλήσεις για ιστορική και πολιτική ενημέρωση. Κάποιοι ποντιοπατέρες, που ελέγχανε και Σωματεία του Εξωτερικού, θυμάσαι, ήταν και Νεοκλής Σαρρής μαζί μας, μας απείλησαν, όταν κληθήκαμε στη Φιλαδέλφεια της Αμερικής να μιλήσουμε για την Γενοκτονία. Ήθελαν να πάμε και σε εκείνους που λίγες ημέρες νωρίτερα μας λοιδορούσαν. Ήταν τότε που ο Θεοδωρίδης πρόεδρος του συλλόγου της Φιλαδέλφειας υποσχέθηκε και έκανε πράξη την ίδρυση του πρώτου μνημείου της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Ανάλογο αρνητικό κλίμα συναντήσαμε και στη Γερμανία. Ο γιατρός Κώστας Σαββίδης και ο σύλλογος του Βερολίνου ομαλοποίησαν τις σχέσεις μας με τα άλλα αδελφά σωματεία. Καθοριστικό ρόλο έπαιξαν και οι Γεώργιος Τσορακλίδης από το Μόναχο και Κώστας Σιδηρόπουλος από τη Στουτγάρδη.

Η πρώτη επίσημη επαφή μας στην Ελλάδα με τον χειμαζόμενο ποντιακό χώρο, ήταν στο Β΄ Παγκόσμιο Ποντιακό Συνέδριο του 1988. Είχαμε συναποφασίσει να μιλήσουμε εγώ για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και εσύ, ως προφητικός γεννήτορας ιδεών, για την Καθιέρωση της 19ης Μαΐου, ως ημέρας μνήμης της Γενοκτονίας.

Μίλησε ακόμη τη δημιουργία μιας πόλης στα παράλια της Θράκης με την ονομασία Ρωμανία. Θα μιλήσω μετά για αυτήν.

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης αποχαιρετά το Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης  αποχαιρετά το Μιχάλη Χαραλαμπίδη 

O Μιχ.Χαραλαμπίδης υπήρξε τέρας συνέπειας, ανιδιοτέλειας, αγωνιστικότητας και δημιουργικών πρωτότυπων θεωρητικών επεξεργασιών. Έφυγε μόνος και ‘’απομονωμένος’’ από το σημερινό φαύλο και παρακμιακό ΠΑΣΟΚ και  το ξενόδουλο, σάπιο και παραδομένο πολιτικό σύστημα.

Υποκλίνομαι σε ένα  άνθρωπο και αγωνιστή  που αφήνει μια μεγάλη παρακαταθήκη και κληρονομιά στον τόπο και στις επόμενες γενιές,  τις οποίες ελπίζω να  μεταχειριστούν , αν μη τι άλλο .  με λιγότερη περιφρόνηση από αυτήν που επέδειξαν οι περισσότεροι της γενιάς του Μιχάλη Χαραλαμπίδη προς μεγάλη καταστροφή του τόπου!

  Παναγιώτης Λαφαζάνης

ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΜΝΗΜΗ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΛΑΜΠΙΔΗ - ΗΧΗΤΙΚΑ

ΜΝΗΜΗ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ - ΗΧΗΤΙΚΑ 1

ΗΧΗΤΙΚΟ 1

ΜΝΗΜΗ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ - ΗΧΗΤΙΚΑ 2

ΗΧΗΤΙΚΟ 2

Η ομιλία έγινε στις 9-12-2023 κατά την έλευση της εικόνας της Παναγίας Σουμελά στην Αλεξανδρούπολη κατά την υποδοχή της στον Ιερό Ναό Αγίου Ελευθερίου.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ....

ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ, ΔΑΣΚΑΛΟ ΕΝΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ, ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΙΔΕΑΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Έγραψαν στο fb

 ( Δημήτρης Τσίγκος, Μηνάς Αρτόπουλος, Aristomenis Syngelakis, Γιώργος Χελάκης, Dimitrios Kouvelas, Αντάρτης Κλεφταρματωλός, Αντώνης Ανδρουλιδάκης, Νίκος Σταθόπουλος, Σπύρος Σταματόπουλος, Μαλκίδης Θεοφάνης, Γιώργος Τασιόπουλος, Μιχάλης Μινουδάκης, Ηλίας Σιαμέλας )

αναρτήθηκε από : tinakanoumegk on : Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024 0 comments

1

1. ΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΙΓΚΟΥ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΛΛΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ.

Πέμπτη 28 Μαρτίου

Αγαπητοί Συνάδελφοι και Φίλοι,

Με τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη μιλήσαμε πριν λίγες ημέρες. Με καλούσε πάντοτε για μια επιβεβαίωση πριν την επόμενη διάλεξή μας, που ήταν προγραμματισμένη για την επόμενη Τρίτη 2 Απριλίου με θέμα "Παραγωγική Μνήμη και Σύγχρονη Ανάπτυξη". Ήταν η 7η κατά σειρά σε ένα πρόγραμμα 8 διαλέξεων με γενικό θέμα “Ανάπτυξη και Ποιότητα – Η Νέα Συμμαχία: Νέα Πολιτική Εθνική Αναπτυξιακή Παιδεία”. Επισυνάπτω την ανακοίνωση του προγράμματος, που έμελλε να ολοκληρωθεί κατά τα 6/8, για ιστορικούς λόγους, μαζί με μια φωτογραφία από την πρώτη διάλεξη. 

 

Είναι λοιπόν πολύ δύσκολο που η ζωή μας καλεί, αντί για την πρόσκληση στη διάλεξη αυτή, να πούμε αντίο σε αυτόν τον μεγάλο Πολιτικό, τον σπουδαίο Επιστήμονα και πραγματικά μοναδικό Άνθρωπο.