«Υπό διωγμό» οι χριστιανοί της Μέσης Ανατολής

Όχι, δεν ήταν ξαφνικό το ανοσιούργημα. Δείτε, ενδεικτικά, το άρθρο του Σταύρου Τζίμα από τις 6 Ιανουαρίου - σαν να γράφτηκε σήμερα!

Χριστουγεννιάτικη χορωδία σε εκκλησία της Δαμασκού, τον περασμένο Δεκέμβριο.

από ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ

Καθημερινή ΚΟΣΜΟΣ 06.01.2019

Ορατός διαγράφεται ο κίνδυνος να ξεσπάσει νέο κύμα φυγής χριστιανών από τη Συρία, μετά την απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τις βορειοανατολικές περιοχές της χώρας. Η απειλή του Ταγίπ Ερντογάν, ότι με την αποχώρηση των Αμερικανών τουρκικά στρατεύματα θα εισβάλουν για να εκδιώξουν τους «τρομοκράτες», όπως η Αγκυρα αποκαλεί τις κουρδικές πολιτοφυλακές που ελέγχουν τη Ρατζάβα (συριακό Κουρδιστάν) ανατολικά του Ευφράτη, προκαλεί έντονη ανησυχία στους χιλιάδες χριστιανούς που έχουν συρρεύσει εκεί για να γλιτώσουν από τους ισλαμιστές του ISIS.

Διπλωματικές πηγές στη Βηρυτό ανέφεραν ότι έχουν αυξηθεί θεαματικά τις τελευταίες ημέρες τα αιτήματα χριστιανών από τις κουρδοκρατούμενες περιοχές, που αποτελούν το 20% του εδάφους της Συρίας, για χορήγηση βίζας ώστε να φύγουν στο εξωτερικό.

Την ίδια στιγμή, ο αντιπρόεδρος του Κοινοβουλίου του Λιβάνου Ιλαϊ Φερζλί, χριστιανός ορθόδοξος και ο ίδιος, μιλώντας στην «Κ» έκανε λόγο για εν εξελίξει «σχέδιο αφανισμού των χριστιανών από τη Μέση Ανατολή ώστε η ιδέα του Ιησού Χριστού να καταστεί σε βάθος χρόνου μύθος».

«Στις περιοχές των Κούρδων κατέφυγαν τόσο από το εσωτερικό της Συρίας όσο και από το Ιράκ, με την επέλαση του Ισλαμικού Κράτους, αρκετές χιλιάδες χριστιανοί, Συροχαλδαίοι (νεστοριανοί), καθολικοί, ουνίτες, όπου μπορούσαν να ασκούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα ενώ απολάμβαναν σχετική ειρήνη και ασφάλεια.

Τώρα όμως έχει αρχίσει να τους καταλαμβάνει αίσθημα ανασφάλειας και προσπαθούν με κάθε τρόπο να φύγουν, προτού αρχίσουν οι συγκρούσεις», είπε στην «Κ» Ευρωπαίος διπλωμάτης που παρακολουθεί από πολύ κοντά τις εξελίξεις.

Όπως εξήγησε, ο φόβος τού εκεί χριστιανικού στοιχείου εκπορεύεται από το ενδεχόμενο –πολύ πιθανό λόγω συντριπτικής διαφοράς πολεμικής ισχύος– τα τουρκικά στρατεύματα που θα κληθούν να εκδιώξουν την κουρδική πολιτοφυλακή YPG/YPJ να εισβάλουν συνεπικουρούμενα από παραστρατιωτικές οργανώσεις ακραίων σουνιτών που πολεμούν ήδη τον Ασαντ και θεωρούν τους χριστιανούς «άπιστους» και εχθρούς του Ισλάμ.

Δραματικές ιστορικές ώρες – Το πολεμικό ανακοινωθέν των SDF για αντίσταση στην τουρκική εισβολή

Η Γενική Διοίκηση των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) εξέδωσε πολεμικό ανακοινωθέν μετά την απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη βόρεια Συρία.

Καλεί όλους τους λαούς της βόρειας Συρίας να σταθούν στο πλευρό των SDF και να πολεμήσουν για τη γη τους.

Οι αιχμές για τους Αμερικανούς είναι «σουβλερές» αλλά προσεκτικές.

Η ανακοίνωση

«Παρά όλες τις προσπάθειές μας να αποφύγουμε τη σύγκρουση, τη δέσμευσή μας στη συμφωνία του «μηχανισμού ασφαλείας» και τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για το σκοπό μας, οι αμερικανικές δυνάμεις δεν έφεραν εις πέρας τις ευθύνες τους και αποχώρησαν από τις συνοριακές περιοχές με την Τουρκία.

»Η απρόκλητη επίθεση της Τουρκίας στις περιοχές μας θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στη μάχη μας ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος και τη σταθερότητα και την ειρήνη που δημιουργήσαμε στην περιοχή τα τελευταία χρόνια.

»Ως Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τη γη μας με κάθε κόστος.

»Καλούμε τους Κούρδους, Άραβες Ασσυρίους και Συριακούς να ενισχύσουν την ενότητα τους και να σταθούν δίπλα στις SDF στην υπεράσπιση της γης τους.

»Γενική Διοίκηση των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), 7 Οκτωβρίου 2019».

Αλεξανδρέττα 1939, Κύπρος 1974, Συρία 2019....

Ο Λευκός Οίκος έδωσε πράσινο φως για την εισβολή των Τούρκων στην Συρία. 

Οι Κούρδοι εγκαταλείπονται στα νύχια των ισλαμοκεμαλιστών.

Αλεξανδρέττα 1939, Κύπρος 1974, Συρία 2019 με τις πλάτες δυτικών "συμμάχων" στην Ανατολική Μεσόγειο η γενοκτονία σε βάρος των ιστορικών λαών συνεχίζεται!

Δώστε κι άλλες βάσεις στα γεράκια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ....

ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ο «Γολγοθάς» των πιστών στην Συρία- Στο στόχαστρο και πάλι οι Χριστιανοί

Για τους χιλιάδες Χριστιανούς, που έμειναν να φυλάνε  Θερμοπύλες στη Συρία, παρά τον πόλεμο, τις διώξεις και τα βασανιστήρια, ο εφιάλτης επαναλαμβάνεται.

Οι απειλές από τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ότι θα πραγματοποιήσει τρίτη επέμβαση στην Συρία, αναβιώνουν τους φόβους για το χριστιανισμό στην περιοχή, με τους πιστούς να δηλώνουν πώς «ότι οι Τούρκοι θα ολοκληρώσουν τώρα αυτό που ξεκίνησε ο ISIS».

«…Οι χριστιανοί στη Συρία ζούμε όλο τον χρόνο Μεγάλη Εβδομάδα, βιώνουμε διαρκώς μια αίσθηση συμμετοχής στον Σταυρό και στον θάνατο». Με αυτά τα λόγια περιέγραφε παλαιότερα την κατάσταση στην Συρία η ορθόδοξη μοναχή Μαριάμ: «Στεναχωριόμαστε όταν συνειδητοποιούμε ότι ο στόχος είναι ν’ αδειάσει η Ανατολή από χριστιανούς, η Ανατολή στην οποία έζησε ο ίδιος ο Χριστός».

Το σχέδιο της Τουρκίας

H Washington Post δημοσίευσε ότι η Τουρκία έχει συγκεντρώσει δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες στα σύνορα της Συρίας και ο Ερντογάν σχεδιάζει την έναρξη μιας στρατιωτικής επιχείρησης ευρείας κλίμακας ενάντια στους Κούρδους μαχητές.

Για πολλούς χριστιανούς και άλλες εθνικές μειονότητες, αυτό θα σήμαινε καταστροφή.

Στην περιοχή ζουν περισσότεροι από 100.000 Χριστιανοί, σε μία από τις αρχαιότερες χριστιανικές κοινότητες του κόσμου.

Τον περασμένο μήνα χριστιανικές ενώσεις στην Συρία ένωσαν της φωνές τους και κάλεσαν τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών να τους προφυλάξουν.

«Ελπίζουμε και προσευχόμαστε ότι καθώς υπερασπιζόμαστε τον κόσμο εναντίον του ISIS, ο κόσμος δεν θα μας εγκαταλείψει τώρα. Τώρα είναι η εποχή των χριστιανικών, των δυτικών χωρών και των χριστιανικών εκκλησιών και πιστών σε όλο τον κόσμο, να προστατεύσουμε τον χριστιανικό πληθυσμό στην ΝΑ Συρία, που πέφτει θύμα βίαιου πολέμου, δικτατορίας και φασισμού» ανέφερε η ανακοίνωση.

Μαζικές διώξεις

Μεγάλη παρέλαση από Κούρδους στη Συρία για την οριστική ήττα του ISIS!!!

Μεγάλη παρέλαση από Κούρδους στη Συρία για την οριστική ήττα του ISIS!!!

Πολέμησαν για την πατρίδα τους!!! Επιστρέφουν νικητές! Έπραξαν το αυτονόητο!

Πολέμησαν για την πατρίδα τους!!! 

Επιστρέφουν νικητές! Έπραξαν το αυτονόητο! 

Πολέμησαν κατά των ισλαμοφασιστών αφήνοντας στην άκρη τις εσωτερικές τους, πολιτικές διαφορές. Κάποιοι άλλοι, νέοι άνθρωποι, παρακαλούσαν την Μέρκελ να τους δεχτεί για να ζήσουν το ευρωπαϊκό τους όνειρο. Και τα τρία κομμουνιστικά κόμματα της Συρίας, από κοινού, στρατεύθηκαν κατά του ISIS. Αυτό που είχαν πράξει οι Έλληνες πατριώτες απέναντι στους Ναζιστές. 

Τώρα με ελεύθερη πατρίδα, μπορούν να παλέψουν για να εμβαθύνουν τη δημοκρατία στον τόπο τους! Είναι καλό το παράδειγμά γι'αυτό που πρέπει να κάνουμε στη δική μας πατρίδα. Οι ξένοι ιμπεριαλιστές, αποικιοκράτες έβαλαν κλήρο, για να διαμοιράσουν τα ιμάτια της πατρίδας μας... Μήπως από κοινού όλοι οι δημοκράτες, πατριώτες πρέπει να πράξουμε το αυτονόητο

Γιώργος Τασιόπουλος

Η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συρία και η σημασία του νέου σκηνικού για την Ελλάδα

Παναγιώτης Μαυροειδής

«Νικήσαμε, φεύγουμε!». Αυτό περίπου είπε ο Τραμπ στις 19 Δεκεμβρίου, ανακοινώνοντας τη σταδιακή στρατιωτική αποχώρηση των ΗΠΑ από την Συρία, «μετά την συντριβή του ISIS». Η αλήθεια είναι ότι οι ΗΠΑ ούτε νίκησαν, ούτε πρόκειται έτσι απλά και σύντομα να φύγουν και να πάψουν να ενεργούν για τα αιματηρά συμφέροντά τους στη Συρία, το Ιράκ και τη Μέση Ανατολή.

Παρόλα αυτά, η απόφαση της κυβέρνησης των ΗΠΑ είναι αρκετά σημαντική και κλονίζει ισχυρά την  εικόνα της «παντοδυναμίας» της ισχυρότερης καπιταλιστικής χώρας του κόσμου. Για να το πούμε απλά, οι Αμερικανοί ηττήθηκαν στη Συρία.

Από τον Μάρτιο του 2011 όταν ξεκίνησαν οι μαζικές ειρηνικές διαδηλώσεις στις πόλεις της Συρίας, με κοινωνικά και δημοκρατικά αιτήματα, έως το Δεκέμβρη του 2018 που οι ΗΠΑ δηλώνουν ότι αποχωρούν από το πολεμικό πεδίο, οι λαοί της Συρίας πέρασαν από φωτιά και σίδηρο.

Ένα πολύπλοκο σκηνικό πολέμου

Πολύ νωρίς οι χρηματοδοτούμενες από πολλές και διαφορετικές πηγές (ΗΠΑ, αραβικές αντιδραστικές χώρες, Τουρκία κλπ) ένοπλες  ομάδες  φανατικών ισλαμιστών πήραν το πάνω χέρι στη δράση κατά του καθεστώτος Άσαντ. Από το κεντρικό Ιράκ ως σχεδόν τη Μεσόγειο, σε μεγάλες πόλεις αλλά και στην ύπαιθρο της Συρίας (αλλά και στο μισό σχεδόν Ιράκ), ο  ISIS κατήγαγε τη μία νίκη μετά την άλλη. Σήμερα, στο στρατιωτικό πεδίο έχει ηττηθεί, χωρίς ωστόσο να έχει εξαφανιστεί.

Η  νίκη του Άσαντ, με την καθοριστική στρατιωτική βοήθεια της Ρωσίας (από τον Σεπτέμβριο του 2015), αλλά και του Ιράν και της Λιβανικής Χεζμπολάχ, είναι αναμφισβήτητη. Όχι μόνο δεν ανατράπηκε, όπως ήταν ο βασικός στόχος ΗΠΑ, Γαλλίας, Τουρκίας και άλλων «προθύμων χωρών», αλλά φαίνεται πλέον πως ειδικά οι πετρομοναρχίες του Κόλπου σπεύδουν να αναγνωρίσουν τη νίκη του, με το νου τους φυσικά στα κέρδη από την μεταπολεμική «ανοικοδόμηση». Ήδη το Μπαχρέιν άνοιξε και πάλι την πρεσβεία του, ενώ και η Σαουδική Αραβία δήλωσε ότι η Συρία μπορεί να επιστρέψει στον Αραβικό Σύνδεσμο.

Κέντρα επιστροφής προσφύγων δημιουργούνται στη Συρία

Η Ρωσία και η κυβέρνηση Άσαντ προχώρησαν στην δημιουργία κέντρων υποδοχής προσφύγων, τα οποία θα συνδράμουν τους Σύρους που θέλουν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους από το εξωτερικό. Την ανακοίνωση έκανε το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, διευκρινίζοντας ότι το Κέντρο θα είναι αρμόδιο για την υποδοχή, κατανομή και εγκατάσταση των προσφύγων, που επιστρέφουν από διάφορες χώρες του εξωτερικού. Σύμφωνα με το … Σύνταξη SLpress.gr Διαβάστε περισσότερα...

Στ. Λυγερός: Ποιος ωφελείται από τα Χημικά στη Συρία;

Το επεισόδιο στη Ρω, δείχνει τα όρια ενεργοποίησης της αποτροπής

Σαφώς σοβαρό και αναβαθμισμένο το επεισόδιο στη Ρω, με την υπέρπτηση του τουρκικού ελικοπτέρου, αλλά η νέα δοκιμή των αντανακλαστικών της Ελλάδας, έδειξε πλέον με σαφήνεια στη Τουρκία τα όρια ενεργοποίησης της αποτροπής μας, που επιτέλους εμφανίζει άμεσα αντανακλαστικά, λέει ο αρθρογράφος και επικεφαλής του slpress.gr Σταύρος Λυγερός στον 98.4 .

Η νέα κρίση στη Συρία, με την χρήση χημικών θα πρέπει να μας κάνει προσεκτικούς στην άμεση απόδοση ευθυνών , σε μια περίοδο που ο Άσαντ  ούτε ωφελείται από κάτι με αυτό , ούτε θα του επέτρεπαν οι Ρώσοι να το πράξει ενώ η Ντούμα είναι έτοιμη να παραδοθεί, στο Συριακό στρατό, προσθέτει.
Άρα, το θέμα είναι ποιος ωφελείται στη παρούσα φάση από κάτι τέτοιο. Ο ίδιος εξήγησε ότι το  επεισόδιο στη Ρω, με την υπερπτήση του τουρκικού ελικοπτέρου, αλλά η νέα δοκιμή των αντανακλαστικών της Ελλάδας, έδειξε πλέον με σαφήνεια στη Τουρκία τα όρια ενεργοποίησης της αποτροπής μας.

Διάτρητη η Οργάνωση που ανέφερε τη χημική επίθεση στη Συρία

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

Την ώρα που ανόητοι και παράφρονες κυβερνούν χώρες ικανές να καταστρέψουν τον πλανήτη, είναι χρήσιμο να δούμε πώς και από ποιους ξεκίνησε η φήμη για την επίθεση με χημικά στη Ντούμα της Αν. Γκούτα στη Συρία. Για την οποία φήμη οι δυτικοί εφαρμόζουν το ίδιο σχέδιο με τα δήθεν χημικά του Σαντάμ, που δεν βρέθηκαν ποτέ. Τότε τα «είδε» ο ΟΗΕ! Σήμερα, η μη κυβερνητική Λευκά Κράνη (White Helmets).

Οι συμπτώσεις είναι σατανικές και μαρτυρούν και την έλλειψη φαντασίας εκ μέρους εκείνων που έχουν βαλθεί με το στανιό εδώ και 30 χρόνια (από τη διάλυση της ΕΣΣΔ συμπτωματικά!) να ξαναμοιράσουν τις σφαίρες επιρροής στις χώρες της Ευρώπης, της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής.

Πρώτα παγίδευσαν τον ανόητο Σαντάμ με την εισβολή που του υπέδειξαν στο Κουβέιτ, για να αποδειχτεί ότι τη χρησιμοποίησαν για να επιτεθούν στο Ιράκ. Επειδή, όμως, ο λευκός άνθρωπος των ΗΠΑ και της συντηρητικής Ευρώπης δεν ενδιαφέρεται για το δίκαιο που είναι μακριά από το σπίτι του, ενώ τον πιάνει συμπόνια για παραμορφώσεις, καμένους ανθρώπους, παιδάκια που πεθαίνουν, γυναίκες που θρηνούν ολοφυρόμενες (εκτός αν είναι Παλαιστίνιοι, «που είναι τρομοκράτες») βρέθηκε η φάμπρικα των χημικών όπλων.

Φυσικά και υπάρχουν χημικά. Πρώτοι διδάξαντες οι Άγγλοι και οι Γερμανοί στον Α Παγκόσμιο και στις αποικίες, οι Γάλλοι στις αποικίες και οι Αμερικάνοι στην Ιαπωνία και στο Βιετνάμ! Αυτά ήταν και είναι τα καλά χημικά. Τα άλλα, που χρησιμοποιήθηκαν στο Ιράν , στο Ιράκ, στην Παλαιστίνη, στην Τουρκία, στην Καμπότζη, στη Χιλή και όπου αλλού δεν έγινε ευρέως γνωστό, είναι τα αδιάφορα χημικά. Κακό του κεφαλιού τους! Δεν έπεσαν τη στιγμή που σχεδιαζόταν η αλλαγή του παγκόσμιου status qυo.

Είναι –όντως- αφελής η ηγεσία των Κούρδων;

   Επιλογή χάρτη από τΜτΒ*

Του Ανδρέα Ζαφείρη

Οι πρόσφατες εξελίξεις στη βόρεια Συρία, έφεραν στο κέντρο της συζήτησης το κουρδικό και τις συμμαχίες που έχει επιλέξει η κουρδική ηγεσία. Η κυρίαρχη αντίληψη είναι ότι η ηγεσία των Κούρδων «αξιοποιήθηκε» από τις ΗΠΑ μια προηγούμενη περίοδο και τώρα «πληρώνει» τις επιλογές της.

Είναι άραγε έτσι;

Αποτέλεσε η κυρίαρχη ομάδα της ηγεσίας τον «χρήσιμο ηλίθιο» του αμερικανικού σχεδίου στη περιοχή;

Ίσως θα έπρεπε να δούμε, κατ αρχάς, την εξέλιξη αυτής της συμμαχίας (Κούρδων Συρίας-ΗΠΑ-Ισραήλ) τα τελευταία χρόνια.

Ένα σύντομο χρονικό.

• Το 2012, στις αρχές τις ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Συρία, το  Δημοκρατικό Κόμμα (PYD) και το Κουρδικό Εθνικό Συμβούλιο (KNC), προσχώρησαν στη σύσταση της Κουρδικής Ανώτατης Επιτροπής (KSC) και ίδρυσαν τις πολιτοφυλακές του YPG.
• Τον Ιούλιο του 2012 το PYD-YPG απέκτησε  τον έλεγχο στις πόλεις Kobanî, Amuda και Afrin και στη συνέχεια των Al-Malikiyah, Ras al-Ayn, al-Darbasiyah και al-Muabbada.
• Τον Ιούλιο του  2013 ο Salih Muslim, ηγέτης του PYD, είχε συζητήσεις με Τούρκους αξιωματούχους σχετικά με την αυτονομία των Κούρδων  στη Συρία. Τα αιτήματα της Τουρκίας περιλάμβαναν ότι το  PYD δεν θα έβλαπτε την ασφάλεια των συνόρων της Τουρκίας και θα ήταν αντίθετο στη συριακή κυβέρνηση .
• Το 2013 το PYD εγκατέλειψε τον συνασπισμό με τον KNC και ίδρυσε το Κίνημα για μια Δημοκρατική Κοινωνία (TEV-DEM).

Τι διδάσκει η κατάληψη του Αφρίν

Γράφει η Ιωάννα Ηλιάδη

 O τουρκικός στρατός κατέλαβε το Αφρίν και ανεξάρτητα από το εάν το κρατήσει ή όχι, οδηγούμαστε σε ορισμένα πρώτα συμπεράσματα. Κατ’ αρχήν δεν επιβεβαιώνονται μέχρι στιγμής όσοι προέβλεπαν ότι το Αφρίν θα είναι «Βατερλώ» ή «Βιετνάμ» για την Τουρκία.

Η Τουρκία απέδειξε στη διεθνή κοινότητα ότι όταν κάτι το θεωρεί υπαρξιακή απειλή (Κούρδοι) δεν κάνει υποχωρήσεις. Γι’ αυτό και η Ελλάδα έχει λάβει πολύ  σοβαρά την απειλή της για casus belli όσον αφορά την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, παρότι πρόκειται για δικαίωμα που προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο. Ο Ερντογάν δείχνει αξιοπιστία και επιμονή. Το πιθανότερο είναι να αναγκαστεί να εγκαταλείψει την περιοχή. Θα προσπαθήσει να το αποφύγει κι αν το πράξει θα έχει εξασφαλίσει ότι δεν θα υπάρχει παρουσία του κουρδικού
YPG στην περιοχή.
Ποιος έχει κερδίσει περισσότερο από όλους; Μα φυσικά ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, χωρίς το πράσινο φως του οποίου ο Ερντογάν δεν θα μπορούσε να είχε εισβάλει στο Αφρίν. Στο ΝΑΤΟ έχει ξεσπάσει άτυπος πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας, με αποτέλεσμα να έχει μετατοπιστεί το ενδιαφέρον από την Κριμαία και την Ανατολική Ουκρανία. 
Οι ΗΠΑ παραμένουν σχεδόν αδιάφορες και ίσως να έχουν συμφωνήσει μυστικά με την Άγκυρα. Έτσι κι αλλιώς το Αφρίν ήταν στη ρωσική ζώνη επιρροής και οι Αμερικανοί δεν μπορούσαν να κάνουν και πολλά πράγματα, ακόμα και αν ήθελαν. Από την πλευρά της η ΕΕ είναι φυσικά ανύπαρκτη και η Κίνα απλός θεατής. Το Ιράν είναι αμφίθυμο. Μπορεί να συναίνεσε, επειδή κι αυτό αντιμετωπίζει τον κουρδικό αλυτρωτισμό, αλλά από την άλλη δεν επιθυμεί την ενδυνάμωση της Τουρκίας και ειδικά την κατάληψη και άλλου συριακού εδάφους. Ανάμικτα αισθήματα υπάρχουν και στη Βαγδάτη για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
Ο Ερντογάν είναι ένας ηγέτης που παίρνει ρίσκα. Σίγουρα οι πρώην σύμμαχοί του στη Δύση τον αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό ή και εχθρότητα. Η ομηρία Ελλήνων στρατιωτικών δείχνει ότι δεν διστάζει να αγνοεί τους κανόνες, όταν πιστεύει ότι έτσι προωθεί τα τουρκικά συμφέροντα. Άλλωστε με δική του εντολή φαίνεται ότι έχουν φυλακιστεί οι δυο Έλληνες και δεν δόθηκε λύση όπως συνέβαινε στο παρελθόν στα απλά μεθοριακά επεισόδια. Πάντως αξιοσημείωτο είναι ότι απέφυγε να τα βάλει με την Ουάσιγκτον στο θέμα της εξόρυξης φυσικού αερίου από την ExxonMobil στην κυπριακή ΑΟΖ. 
Η Ελλάδα φαίνεται ότι παραμένει θεατής των εξελίξεων. Τσακισμένη από την κρίση, δεν μπορεί να παίξει τον δυνητικό της ρόλο στην περιοχή. Αντιμετωπίζει πρόβλημα ακόμα και στο πώς θα διαχειριστεί θέματα, όπως η σύλληψη και ομηρία των δυο στρατιωτικών της. Γιατί είναι διαφορετική η σύλληψη δημοσιογράφου που αντιμετώπισε η Γερμανία και διαφορετική η σύλληψη στρατιωτικών και μάλιστα από χώρα με την οποία είναι στην ίδια Συμμαχία.

Τα «μαύρα δάκρυα» της Αμερικής για τους Κούρδους: Ο Τραμπ μένει χωρίς συμμάχους…

Civilians carry their belongings at the recently captured city of Afrin, Syria, 19 March 2018. EPA, AREF TAMMAWI

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Οι Αμερικανοί είναι σκληροί και εκδικητικοί όταν τίθενται σε κίνδυνο τα στρατηγικά τους συμφέροντα, αλλά την ίδια στιγμή μετατρέπονται σε «Πόντιους Πιλάτους», όταν θίγονται με τις πράξεις των συμμάχων του (με ή χωρίς εισαγωγικά η λέξη).

Είναι μία πρακτική που εισήγαγαν οι γραφειοκράτες οι οποίοι επιχειρούν κάθε φορά να …τετραγωνίσουν τον κύκλο, κάτι που είναι αδύνατο να συμβεί. Με αποτέλεσμα η υπερδύναμη να φαίνεται πολύ μικρή και αδύναμη. 

Η τουρκική εισβολή στη Συρία και η κατάληψη της Αφρίν ως συνεπακόλουθο της ήττας των συμμάχων τους των Κούρδων του YPG, είναι μία χαρακτηριστική περίπτωση για την αδυναμία της Αμερικής να επιβληθεί σε αυτούς που θεωρεί συμμάχους, την ίδια στιγμή που οι ίδιοι προκαλούν ζημία στα συμφέροντά των Ηνωμένων Πολιτειών. Και χαρακτηριστική περίπτωση είναι η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν, που ο νέος υπουργός Εξωτερικών, Μαικ Πομπέο, χαρακτήρισε πολύ ορθά «Ισλαμική Δημοκρατία» στο πρότυπο του Ιράν, όπως έγραψε στο Twitter τη νύκτα του σικέ πραξικοπήματος, της 16ης Ιουλίου 2016.

Χθες, με αυτεπάγγελτη ανακοίνωση της, η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Χέερ Νάουερτ, αποκάλυψε «την έντονη ανησυχία» της αμερικανικής κυβέρνησης για τις δραματικές εξελίξεις στην Αφρίν αλλά και για την πρόθεση του ισλαμιστή ηγέτη της Τουρκίας, να επιτεθεί και στο Ιράκ. Θα κυνηγήσει, όπως είπε, τους Κούρδους αντάρτες του PKK, που βρήκαν καταφύγιο στο Ιρακινό Κουρδιστάν, και το οποίο ως γνωστόν υπάγεται στο Ιράκ.

ΜΥΩΠΙΚΟΣ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ!!!

Κινούμενη άμμος για τον Ερντογάν το Αφρίν

του Σταύρου Λυγερού – 

Περιπλέκεται ακόμα περισσότερο η ήδη περίπλοκη κατάσταση στη Συρία. Μπορεί ο Άσαντ να μην έστειλε τακτικό στρατό στο Αφρίν, αλλά και μόνο η παρουσία εκεί δυνάμεων που πολεμούν στο πλευρό του εγείρει διλήμματα για την Άγκυρα. Ο Ερντογάν δηλώνει πως θα συνεχίσει την εισβολή και πως συμφώνησε με τον Ρώσο και τον Ιρανό ομόλογό του οι Κούρδοι να αφεθούν μόνοι τους. Φαίνεται, όμως, πως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.

Αυτό προκύπτει όχι μόνο από την είσοδο στο Αφρίν προσκείμενων στο καθεστώς Άσαντ πολιτοφυλακών, αλλά και από τη διφορούμενη δήλωση Λαβρόφ. Στην πραγματικότητα, ούτε η Μόσχα ούτε η Τεχεράνη θέλουν τουρκική νίκη στο Αφρίν. Οι Τούρκοι έχουν ήδη εγκατασταθεί εντός της συριακής επικράτειας και με πρόσχημα ότι το κουρδικό YPG απειλεί την εθνική ασφάλεια της χώρας τους θα κάνουν ό,τι μπορούν για να παραμείνουν εκεί. Στις περιοχές που ήδη κατέχουν, άλλωστε, αλλοιώνουν με συστηματικό τρόπο την πληθυσμιακή σύνθεση, εγκαθιστώντας σε κουρδικές περιοχές φανατικούς σουνίτες, πολλοί εκ των οποίων είχαν τζιχαντιστική δράση.

Ερντογάν σε γεωπολιτικό αδιέξοδο

 

Σε συμφωνία προκειμένου οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις να εισέλθουν στην περιοχή της Αφρίν και να βοηθήσουν στην απώθηση των τουρκικών δυνάμεων κατέληξαν οι Κούρδοι της Συρίας και η Δαμασκός. Την σύναψη της συμφωνίας γνωστοποίησε την Κυριακή στο Ρόιτερς υψηλόβαθμος αξιωματούχος των Κούρδων.

Ο Μπάντραν Τζία Κουρντ, σύμβουλος της κουρδικής διοίκησης στη βόρεια Συρία, δήλωσε ότι συριακά κυβερνητικά στρατεύματα θα αναπτυχθούν κατά μήκος συνοριακών θέσεων. Ανέφερε μάλιστα ότι  ενδεχομένως θα εισέλθουν στην περιοχή εντός των επόμενων δύο ημερών.

Στην συμφωνία ανάμεσα στους Κούρδους και την Δαμασκό υπογραμμίζεται το περίπλοκο της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στη βόρεια Συρία. Eκεί όπου οι κουρδικές δυνάμεις, η συριακή κυβέρνηση, οργανώσεις ανταρτών, αλλά και η Τουρκία, οι ΗΠΑ και η Ρωσία έχουν εμπλακεί σε έναν λαβύρινθο συμμαχιών και αντιπαλοτήτων.

Πρόκειται για την περιοχή του Αφρίν, όπου η Τουρκία ξεκίνησε τον περασμένο μήνα αεροπορικές και χερσαίες επιχειρήσεις εναντίον των Κούρδων πολιτοφυλάκων, ανοίγοντας άλλο ένα μέτωπο στην δοκιμαζόμενη από την σύρραξη Συρία. Παρά την συντριπτική υπεροχή των Τούρκων σε αριθμό και σε οπλισμό, δεν κατάφεραν να σημειώσουν αξιόλογες επιτυχίες όλο αυτό το διάστημα που έχουν εισβάλει στο Αφρίν.

Γιατί ηττήθηκαν οι Κούρδοι του Ιράκ

Του Δρ. Σπύρου Πλακούδα*  από το liberal.gr 

Ο Τυχοδιωκτισμός του Μπαρζανί

Ενώ προ ημερών οι «επαϊοντες» έριζαν περί της επιτυχίας (ή μη) της επίσκεψης του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, στο μακρινό Ιρακινό Κουρδιστάν ο «τζόγος» του Μπαρζανί με το αποσχιστικό δημοψήφισμα αποτύγχανε παταγωδώς. Γιατί όμως;

Εν συντομία, επειδή ο Μπαρζανί εξέλαβε ως δεδομένη την δίχως όρους υποστήριξη των ΗΠΑ προς αυτόν εν μέσω της σαφούς αντι-Ιρανικής στροφής του Τραμπ και υποτίμησε τις υπόλοιπες μεταβλητές της εξίσωσης: τον Αμπάντι, τον Ταλαμπανί και τον Σολεϊμανί. Η ήττα του ΙΣΙΣ αποτελεί την μοναδική σταθερά στην κατά τ’ άλλα εντελώς ανερμάτιστη στρατηγική του Τραμπ περί της Μέσης Ανατολής. Ως εκ τούτου, η Ουάσινγκτον αντιτέθηκε σφοδρότατα στο τυχοδιωκτικό δημοψήφισμα του Μπαρζανί επειδή υπονόμευε τη συνοχή της πολυσυλλεκτικής συμμαχίας εναντίον του ΙΣΙΣ. Συν τοις άλλοις, οι ΗΠΑ ανέκαθεν εκφράζονταν υπέρ της εδαφικής ακεραιότητας του Ιράκ και της ομοσπονδιοποίησής του στη βάση αμοιβαίας συμφωνίας – όχι μονομερών ενεργειών. Ουδόλως τυχαίως οι ΗΠΑ εναντιώνονταν πάντα στην εξαγωγή του μαύρου χρυσού από τις διαφιλονικούμενες πετρελαιοπηγές του Κιρκούκ μέσω της Άγκυρας – του επιτήδειου ουδέτερου. Γιατί, όμως, αυτή η εμμονή με τη συνοχή του Ιράκ ενώ η Βαγδάτη έχει περιέλθει στη σφαίρα επιρροής του Ιράν; Η απάντηση είναι ακριβώς η ίδια με την περίπτωση της Τουρκίας: οι ΗΠΑ έχουν «επενδύσει» ακριβά στις δύο χώρες και δεν θα αφήσουν εύκολα την Άγκυρα ή τη Βαγδάτη στην αγκαλιά της Ρωσίας και του Ιράν αντίστοιχα.

Ειδικά ενώ ο Αμπάντι αποτελεί τον μοναδικό φιλοδυτικό ηγέτη στην Βαγδάτη αυτή τη στιγμή. Οπότε η ανοχή προς τις δράσεις του «εκλεκτού» του Ιράν και των ΗΠΑ εναντίον των Ιρακινών Κούρδων ήταν μια αναγκαία «θυσία» στον βωμό της διατήρησης της όποιας επιρροής επί της Βαγδάτης. Ο Ταλαμπανί, ο υιός του αποθανόντος ιστορικού ηγέτη των Κούρδων, ουδέποτε απέκρυψε είτε την απέχθειά του προς τον Μπαρζανί είτε τη συμπάθειά του προς την Τεχεράνη. Οπότε, όταν ταξίδεψε μυστικά στη Σουλεϊμανίγια (την έδρα της φατρίας των Ταλαμπανί) ο στρατηγός Σολεϊμανί του Ιράν, η τύχη του Κιρκούκ κρίθηκε εν μία νυκτί. Ο «θρύλος» των πεδίων των μαχών της Συρίας και του Ιράκ προσεταιρίσθηκε τον Ταλμπανί και, ως εκ τούτου, οι πεσμεργκά του Ταλαμπανί υποχώρησαν από το Κιρκούκ (την περιοχή ευθύνης τους από το 2014) δίχως μία ντουφεκιά.

Γαμήλιο τραπέζι στη βομβαρδισμένη Συρία.

'' Αυτό θα πει άνθρωπος , να πονάς , να αδικιέσαι , να παλεύεις και να μην το βάνεις κάτω! '' 

Νίκος Καζαντζάκης

Η στροφή της Τουρκίας στη Συρία

Από παλαιότερη συνάντηση Άσαντ – Ερντογάν μετά των συζύγων τους. Τέτοιες εικόνες ίδως ξαναδούμε σύντομα. 

Από την ιστοσελίδα al-monitor.com δημοσιεύτηκε στην Ρήξη φ. 136

Ο Σεμίχ Ιντίζ υποστηρίζει ότι η έκκληση της Άγκυρας για «αλλαγή καθεστώτος» στη Δαμασκό θεωρείται πλέον ως μια καταστροφή που συνδέεται με τη λανθασμένη άποψη του πρώην υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, την οποία συμμερίζονταν και πολλοί δυτικοί αξιωματούχοι και «ειδικοί», ότι ο Σύρος πρόεδρος θα ανατραπεί σε μερικές ημέρες ή εβδομάδες, δίνοντας τη θέση του στη σουνίτικη κυριαρχία της Συρίας. Ο Νταβούτογλου έπαιξε με τα χειρότερα ένστικτα και τις πιο φαντασιώδεις φιλοδοξίες του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σχετικά με τη φατριαστική εκτροπή αυτού που ονομάστηκε Αραβική Άνοιξη. […]. Τώρα, γράφει ο Ιντίζ, το μεγαλύτερο πρόβλημα για την κυβέρνηση του Ερντογάν δεν είναι ο Άσαντ, αλλά οι Κούρδοι της YPG, οι οποίοι αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των υποστηριζόμενων από τις ΗΠΑ Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF).

Η στροφή της Τουρκίας προς τον Άσαντ συμβαίνει καθώς η Άγκυρα και η Τεχεράνη βρίσκουν τα συμφέροντά τους να ταυτίζονται τόσο στο Ιράκ όσο και στη Συρία, είναι μια τάση που ανέκυψε πρόσφατα. Ένας λόγος είναι η αντίθεση στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία που κήρυξε η περιφερειακή κυβέρνηση του ιρακινού Κουρδιστάν, που προγραμματίζεται για τις 25 Σεπτεμβρίου. Η Συρία, οι ΗΠΑ, η Ρωσία και αρκετές άλλες χώρες επίσης αντιτίθενται στο δημοψήφισμα.