Του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή
Στην πρόσφατη εκλογική διαδικασία των δασκάλων στην Καρδίτσα, για αντιπροσώπους στη ΔΟΕ, βγήκαν όλοι χαρούμενοι και χαμογελαστοί. Άλλοι γιατί κέρδισαν, άλλοι γιατί δεν έχασαν, άλλοι γιατί θεωρούν ότι διασώθηκαν … Χαρούμενοι και χαμογελαστοί επειδή στην ψηφοφορία υπήρξε αύξηση της συμμετοχής και οι αντιπρόσωποι από 6 γίνανε 7.
Τεχνηέντως, παραβλέπουν όλοι, ή σχεδόν όλοι για να είμαστε ακριβείς, ότι όλα αυτά γίνονται με περίσσια υποκρισία. ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ, από τους καθ’ ύλην αρμόδιους, τις κομματικές – συνδικαλιστικές παρατάξεις, που όχι μόνο δεν τόλμησαν να αναβάλουν την διαδικασία, αλλά επιχειρηματολογούσαν κι όλας για την διεξαγωγή της, κολακεύοντας τους ανέντιμα απόντες από την πρωινή Γ.Σ. για την οποία, μάλιστα, είχε εξασφαλιστεί άδεια. Καταλήγανε με τα γνωστά: «τελευταία φορά», «να μην αδικήσουμε τους συνεπείς που είναι παρόντες» και άλλα τέτοια ηχηρά. Σε όσους τολμήσαμε να προτείνουμε αναβολή της έναρξης της συνέλευσης και των εκλογών και αν δεν έχουμε συμμετοχή τότε να επαναληφθεί σε μη εργάσιμη ώρα (λίγοι είναι αλήθεια αλλά αξιοπρεπείς), επισείανε την «σκληρή» κριτική, από αριστερά και δεξιά, για τις πιθανές συνέπειες των απόντων, για το ότι θα μας επιβληθεί παρουσιολόγιο, ότι έτσι διαλύουμε τις συνελεύσεις και άλλα παρόμοια. Δεν καταλαβαίνουν ότι με το να κρύβουμε το πραγματικό πρόβλημα, πελεκάμε τα πόδια μας.
Ανερυθρίαστοι παραταξιακοί στρατοί, κάνανε το «καθήκον» τους, ψήφισαν. Απέχοντας όμως από τη Γ.Σ. που είναι το κορυφαίο καθήκον (και για το οποίο δεν πήγαν σχολείο εκείνη τη μέρα). Υπήρξαν και οι «έντιμοι αδιάφοροι», που έχουν σιχτιρίσει το συνδικάτο και πήγαν κανονικά για μάθημα, αφού δεν είναι μέλη του Συλλόγου. Όταν όμως το συνδικάτο ενημερώνει για τίποτα αναδρομικά, συνταξιοδοτικά ή υπάρχουν προβλήματα, ίσως είναι οι πρώτοι που προστρέχουν…