Ομάδα Γερμανών βεββήλωσε το Ηρώο Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου.

Του Αριστομένη Συγγελάκη

Είναι δυνατόν;

Δυσκολεύομαι να το πιστέψω: ομάδα Γερμανών, σύμφωνα με καταγγελία της υπαλλήλου του Μουσείου Ολοκαυτώματος Βιάννου, βεβήλωσε το Ηρώο Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου. Τον ιερό χώρο θυσίας και μνήμης των 461 Βιαννιτών θυμάτων του ναζισμού, των αγαπημένων μας συγγενών και συνεπαρχιωτών, που έπεσαν θύματα της χιτλερικής βαρβατότητας. Της Θυσίας της Βιάννου, που αποτελεί σύμβολο, εθνικό, ευρωπαϊκό, οικουμενικό, της διαχρονικής πάλης του ανθρώπου ενάντια στη βαρβαρότητα. Αλλά και του αγώνα για Δικαιοσύνη!

Η επαίσχυντη αυτή πράξη, που προκάλεσε την εύλογη παρέμβαση της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δ. Βιάννου (https://www.viannitika.gr/el/orgismenh-antidrash), είναι σε πλήρη αντίθεση με τις συχνές συγκινητικές εκδηλώσεις, κυρίως μαθητών αλλά και άλλων Γερμανών, που προσκυνούν το χώρο θυσίας, συγκλονισμένοι από τα εγκλήματα των συμπατριωτών τους στην Ελλάδα.

Δυστυχώς όμως κάποιοι παραμένουν, ως φαίνεται, αδιόρθωτοι, ξεδιάντροποι υμνητές της πιο φρικτής ιδεολογίας που γέννησε ο πλανήτης, του ναζισμού, παρά την αποκάλυψη και καθολική καταδίκη των φοβερών και αποτρόπαιων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, που διέπραξε η ναζιστική Γερμανία.

Αλλά, φοβάμαι, χωρίς να θέλω να φανώ άδικος ή υπερβολικός, ότι για τις πράξεις αυτές φέρει κάποια ευθύνη και το γερμανικό κράτος! Και εξηγούμαι: ακόμη και σήμερα, όπως είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι πριν ένα μήνα, το γερμανικό κράτος συμμετέχει και συνδιοργανώνει μαζί με την Ένωση Βετεράνων της 1ης Ορεινής Μεραρχίας Καταδρομών «το αιματοβαμμένο Εντελβάις», τις φιλοναζιστικές γιορτές του αίσχους στο Μύτενβαλντ της Βαυαρίας, τιμώντας τη μνήμη των σφαγέων του λαού μας και άλλων λαών. Φέτος μάλιστα συμμετείχε και ο ανώτατος αξιωματούχος του Υπουργείου Άμυνας (κατέχει θέση μεταξύ Υφυπουργού και Γενικού Γραμματέα) Dr Peter Tauber, ο οποίος μάλιστα και απηύθυνε ομιλία μνημονεύοντας τους πεσόντες στο πεδίο της μάχης βετεράνους της Βέρμαχτ (!) και «ξεχνώντας» παντελώς τα θύματα του εθνικοσοσιαλισμού!!! Οι επαίσχυντες αυτές εκδηλώσεις προκαλούν κάθε χρόνο τη διαμαρτυρία Γερμανών δημοκρατών, συλλογικοτήτων και πολιτικών κομμάτων (πχ Die Linke), που όμως δεν εισακούονται...

Αρ. Συγγελάκης: Η βεβήλωση στην Βιάννο και η αποκάλυψη για στέλεχος του Γερμανικού Υπουργείου Άμυνας

ΚΡΙΣΙΜΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΝΑΖΙΣΤΙΚΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΩΝ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

Ποια σχέση έχει η πολύ πρόσφατη βεβήλωση του Ηρώου Ολοκαυτώματος Βιάννου (πράξη αποτρόπαια αλλά μεμονωμένη και σε πλήρη αντίθεση με τις συγκινητικές εκδηλώσεις Γερμανών μαθητών και πολιτών όταν επισκέπτονται το Μνημείο και το Μουσείο Ολοκαυτώματος Βιάννου) με τις μισαλλόδοξες, φιλοναζιστικές πρακτικές του βαθέος γερμανικού κράτους;

Ποια σχέση έχει ο Dr. Peter Tuber, δεξί χέρι της Dr. Ursula Von Der Leyen, Υπουργού Άμυνας της Ο.Δ.Γ. έως προχθές και υποψήφιας για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με 95 χρονο σφαγέα της Βέρμαχτ; Ποιος ανώτατος Γερμανός αξιωματούχος θεωρεί τη σημερινή δράση του Ομοσπονδιακού Στρατού ως "συνέχεια της πολεμικής αρετής της Βέρμαχτ";

Πώς συνδέεται η άρνηση της γερμανικής κυβέρνησης να αναλάβει εμπράκτως την ευθύνη για τα εγκλήματα του Γ' Ράιχ στην Ελλάδα με την αναζωπύρωση του ναζισμού στη Γερμανία; Πώς θα αξιοποιηθεί η πολύ σημαντική γνωμοδότηση του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου από την Ελληνική Κυβέρνηση; Πόσο σημαντική είναι η συμμετοχή στον κοινό μας αγώνα για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση των Γερμανών δημοκρατών;

Εν τέλει, ποια τα αναγκαία επόμενα βήματα διεκδίκησης;

Σ' αυτά προσπαθήσαμε να δώσουμε απαντήσεις κατά τη σύντομη αλλά πολύ ενδιαφέρουσα συζήτησή μας, σήμερα το πρωί, με τον Γιώργο Σαχίνη στον 9.84 FM. Θερμές ευχαριστίες στον δημοσιογράφο και το σταθμό για τη φιλοξενία και σε όλους για το ενδιαφέρον σας!

Ο συγγραμματέας  του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών στην Ελλάδα, Αριστομένης Συγγελάκης, μιλώντας στον 98.4 αφού αναφέρθηκε στο περιστατικό της απόπειρας βεβήλωσης του μνημειακού συγκροτήματος στη μαρτυρική Βιάννο, από παρέα νέων Γερμανών τουριστών  και τον αντίκτυπο που προκάλεσε στο πανελλήνιο με την Γερμανική πρεσβεία προσώρας να σιωπά, προχώρησε σε μιας ακόμη αποκάλυψη που προξενεί αίσθηση για την αντίληψη του Γερμανικού κράτους, στο αίτημα της Ελλάδας για τις επανορθώσεις, σημειώνοντας παράλληλα ότι και το πόρισμα της ειδικής ομάδας της Γερμανικής Βουλής είναι κόλαφος για την Γερμανική κυβέρνηση.

Όπως αποκάλυψε , ο Αρ. Συγγελάκης, ο Dr. Peter Michael Tauber, Ανώτατος Αξιωματούχος του Υπουργείου Άμυνας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας ("Parliamentary State Secretary at the Federal Ministry of Defence" - κάτι σαν υφυπουργός - δεδομένου ότι πάνω απ' αυτόν στην ιεραρχία είναι μόνο η Υπουργός)  φωτογραφίζεται περιχαρής με 95χρονο βετεράνο της Βέρμαχτ, μέλος επίλεκτης Μεραρχίας Ορεινών Καταδρομών - σφαγέων στο Β' Π.Π.!!!

 O Dr. Peter Michael Tauber φωτογραφίζεται με τον Willi Kurz, 95χρονο βετεράνο της Βέρμαχτ, ο οποίος, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, συμμετείχε με τη μονάδα του (5th Division of Gebirgjäger - 5.Gebirgsjäger-Division) στον αποκλεισμό του Λένινγκραντ που στοίχισε τη ζωή λόγω του λιμού σε πάνω από 1.000.000 ανθρώπους. 

Ο  Αρ. Συγγελάκης, μίλησε για επαίσχυντη, αντιδημοκρατική πράξη, καθώς   αναφέρεται (και στο fb και στην ομιλία του) μόνο στους πεσόντες Ορεινούς Καταδρομείς και όχι στα θύματά τους!

Θεωρεί  επίσης τη σημερινή δράση του Ομοσπονδιακού Στρατού ως συνέχεια της πολεμικής αρετής της Βέρμαχτ!

Πολύ σημαντικό είναι και το γεγονός, όπως ανέφερε,  ότι η προϊσταμένη του Dr Tauber είναι η Υπουργός Άμυνας Ούρσουλα Φον Ντερ Λέιεν, η οποία ετοιμάζεται να εκλεγεί και Πρόεδρος της Κομισιόν!

Το ζήτημα των γερμανικών οφειλών: Το παρόν ως ιστορία[1]

Επειδή χθες πραγματοποιήθηκε η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για το ζήτημα των Γερμανικών Οφειλών, επισυνάπτω μια ανάλυση του Αριστομένη Συγγελάκη διαχρονικού μαχητή και ακτιβιστή της δίκαιης υπόθεσης της Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών (το 2013 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Τετράδια) και όπου παρουσιάζει βασικές πτυχές του ζητήματος.

Εκείνο που κατά τη γνώμη μου έχει σημασία είναι το γεγονός ότι η υπόθεση της Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών αποτελεί πλέον εθνικό, διμερές, αλλά και ευρύτερα διεθνές ζήτημα. Γι’ αυτό και η αγχώδης ανακοίνωση του γερμανικού κράτους. Ήδη όμως υπάρχουν συνομιλητές και υποστηρικτές στη Γερμανία της δίκαιης αυτής υπόθεσης και στο μέλλον θα γίνουν πολύ περισσότεροι. Στο πλαίσιο αυτό ο αγώνας του Εθνικού Συμβουλίου, από το 1996 μέχρι σήμερα υπήρξε πολύ σημαντικός. Εκείνο που έχει σημασία είναι το ζήτημα των Γερμανικών Οφειλών, να εισαχθεί ως ευρωπαϊκό ζήτημα, ανθρωπισμού και δικαιοσύνης, στους θεσμούς που μετέχει η χώρα.

Η πρότασή μας (Νέος Αγωνιστής) το 2014 να είναι υποψήφιος Ευρωβουλευτής ο Μανώλης Γλέζος αυτό ακριβώς το συμβολισμό και σκοπό είχε. Να ένα πεδίο – υπάρχουν και πολλά άλλα - παρεμβάσεων για τους ευρωβουλευτές, για όσους και όσες διεκδικούν την ψήφο του ελληνικού λαού.

                                                                   του Βασίλη Ασημακόπουλου από το f/b

Αριστομένης Ι. Συγγελάκης
Δικαιοσύνη και αποζημίωση!

Το ζήτημα των γερμανικών οφειλών: Το παρόν ως ιστορία[1]

«Λίγοι λαοί της Ευρώπης υπέφεραν από τη Γερμανική Κατοχή όσο οι Έλληνες. Όμως οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που, μετά το τέλος της ναζιστικής βαρβαρότητας, έτειναν χείρα φιλίας προς τους Γερμανούς». Τα λόγια αυτά δεν ανήκουν σε Έλληνα, αλλά σε Γερμανό, τον ανταποκριτή της εφημερίδας Frankfurter Rundschau στην Αθήνα Gerd Hoehler. Και συνεχίζει: «Δίστομο, Καλάβρυτα, Καισαριανή, όπως και να ονομάζονται οι διάφοροι τόποι, ο Γερμανός πολίτης όταν επισκέπτεται αυτά τα μνημεία της ναζιστικής θηριωδίας αισθάνεται ντροπή μπροστά στη συμφιλιωτική διάθεση των Ελλήνων. Αυτό θα πρέπει να αναλογίζεται όποιος προσπαθεί, χρησιμοποιώντας νομικά προσχήματα, να θεωρήσει το θέμα οριστικά λήξαν».^[2]

Την αυγή της 14ης Σεπτεμβρίου, ανήμερα της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, τα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στα χωριά της επαρχίας Βιάννου σκοτώνοντας αδιακρίτως οποιονδήποτε έβρισκαν μπροστά τους. Η διαταγή άλλωστε του Γερμανού διοικητή του Ηρακλείου, στρατηγού Μύλλερ ήταν πολύ σκληρή: «Καταστρέψατε την επαρχία Βιάννου. Εκτελέσατε πάραυτα, χωρίς διαδικασία, τους άρρενες που είναι πάνω από 16 ετών καθώς και όλους όσοι συλλαμβάνονται στην ύπαιθρο, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας». Από τις 14 έως τις 16 Σεπτεμβρίου του 1943, 401 άνθρωποι δολοφονήθηκαν στις επαρχίες Βιάννου και Ιεράπετρας, στο δεύτερο μεγαλύτερο Ολοκαύτωμα της χώρας. Μόνο από τον Αμιρά, το χωριό μου, δολοφόνησαν 117 συγχωριανούς μας. Ανάμεσά τους και ο παππούς μου Αριστομένης, οι τρεις αδελφοί του, Παύλος, Ιωάννης και Ματθαίος και ο πατέρας τους Νικόλαος. Συνολικά πέντε άτομα από το ίδιο σπίτι! Δύο ακόμα αδέλφια του παππού μου στήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα αλλά επέζησαν. Από την ευρύτερη οικογένεια μετράμε πολύ περισσότερους νεκρούς. Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα από την έκθεση της Κεντρικής Επιτροπής Διαπιστώσεως Ωμοτήτων εν Κρήτη των Ν. Καζαντζάκη, Ι. Κακριδή, Ι. Καλιτσουνάκη και Κ. Κουτουλάκη: «Η Επιτροπή δεν θα λησμονήση ποτέ το σπαρακτικόν θέαμα που αντίκρυσεν καθώς έφθανεν εις τον Αμιράν, διά να διαπιστώση τα ανωτέρω εκτεθέντα· επί του τόπου της εκτελέσεως εύρε συγκεντρωμένας περί τας 300 γυναίκας μελανηφορούσας μετά των τέκνων των, θρηνούσας, κοπτομένας και μυρολογούσας. Την επομένην το πρωίαν επί του τόπου της εκτελέσεως ετελέσθη επιμνημόσυνος δέησις, την σπαρακτικότητα της οποίας αμυδρώς μόνον δύνανται να αποδώσουν αι ληφθείσαι φωτογραφίαι».^[3]

Ο ανυπόταχτος λαός της Αθήνας ματαιώνει την πολιτική επιστράτευση

Αριστομένης Ι. Συγγελάκης

«Η τρελή μαχητικότητα αυτού του λαού κάθε μέρα γίνεται και πιο μεγάλη.

Τι παράδειγμα πάθους για την ελευθερία δίνουν οι Έλληνες σ’ όλη την Ευρώπη και στη Γαλλία!».

Απόσπασμα από το ημερολόγιο του Ροζέ Μιλλιέξ. 

Στο δεύτερο μισό του 1942 η λαϊκή Αντίσταση απέναντι στον Άξονα, ένοπλη και μη, κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία της στην Ελλάδα επιφέροντας σοβαρά πλήγματα στους κατακτητές: η ανατίναξη, στις 20 Σεπτεμβρίου 1942, του κτιρίου της ΕΣΠΟ στο κέντρο της Αθήνας από την ΠΕΑΝ, γεγονός μοναδικό έως τότε στην κατεχόμενη Ευρώπη, που συντέλεσε στη ματαίωση της προσέλκυσης εθελοντών από την Ελλάδα για το Ανατολικό Μέτωπο· η ανατίναξη της στρατηγικής γέφυρας του Γοργοποτάμου από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, με τη συμμετοχή Άγγλων κομάντος ειδικών στις ανατινάξεις, μία κορυφαία αντιστασιακή πράξη, που επέφερε καίριο πλήγμα στο γόητρο του Άξονα αλλά και στην επιχειρησιακή δυνατότητα της στρατιάς του Ρόμμελ στη Βόρειο Αφρική· η διαδήλωση της 22ας Δεκεμβρίου 1942 με αίτημα επισιτιστικό και εναντίον της τρομοκρατίας του Άξονα, μία μαζική λαϊκή κινητοποίηση που καταπνίγηκε βίαια.

Τα παραπάνω αποτελούν μερικές από τις πιο σημαντικές αντιστασιακές πράξεις της περιόδου και σηματοδοτούν το πέρασμα από την «αυθόρμητη αντίσταση» στην «οργανωμένη αντίσταση», με κυρίαρχο το ρόλο του ΕΑΜ αλλά και εξελισσόμενη την «αφύπνιση των αστών», κατά την εύστοχη έκφραση του Σόλωνα Γρηγοριάδη.

Στις αρχές του 1943 ο ελληνικός λαός κλήθηκε να αντιμετωπίσει τη φοβερή απειλή της πολιτικής του επιστράτευσης από το Γ’ Ράιχ και την αποστολή του σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στη Γερμανία.

Η διαταγή, άλλωστε, του αντιστράτηγου Αλεξάντερ Λερ, στρατιωτικού διοικητή των γερμανικών στρατιωτικών δυνάμεων ΝΑ Ευρώπης της 30ης Ιανουαρίου 1943 δεν άφηνε περιθώρια παρερμηνείας:

«§ 1. … Κάθε κάτοικος της Ελλάδας ηλικίας από 16-45 χρόνων είναι υποχρεωμένος, όταν το απαιτήσουν οι συνθήκες, να αναλάβει δουλειά για γερμανικές ή ιταλικές υπηρεσίες που του υποδείχθηκε. Ανδρικές εργατικές δυνάμεις είναι υποχρεωμένες να εργαστούν κι έξω από τον μόνιμο τόπο κατοικίας τους, αν χρειαστεί συγκεντρωμένοι σε κοινότητες στρατοπέδευσης.»[¹].

Έτος 2017 μ. Χ. ή 75 μ. Α. (μετά Άουσβιτς)

Αριστομένης Συγγελάκης

Όσος καιρός κι αν πέρασε από τότε (...) το τερατώδες στίγμα που ακούει στο όνομα Άουσβιτς, επειδή δεν παρομοιάζεται, επειδή δεν μπορεί με τίποτα να στηριχθεί ιστορικά, επειδή δεν γίνεται αντιληπτό μέσα από καμιά ομολογία ενοχής, παραμένει κάτι το ασύλληπτο και κάτι που αποτελεί τέτοια τομή, ώστε να είναι σχεδόν αυτονόητο να χρονολογούμε την ιστορία της ανθρωπότητας, καθώς και τη δική μας έννοια της ανθρώπινης ύπαρξης, με γεγονότα που συνέβησαν προ και μετά το Άουσβιτς.». Gunter Grass, «Γράφοντας μετά το Άουσβιτς».

9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941: Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΥΠΟ ΤΟΝ ΑΓΚΥΛΩΤΟ ΣΤΑΥΡΟ

Η ΑΠΑΡΧΗ ΤΩΝ ΔΕΙΝΩΝ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!

Του ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗ Ι. ΣΥΓΓΕΛΑΚΗ*  

«Η μαχητική δύναμη της ομάδας φραγμού του Ρούπελ ήταν ανέπαφη τη στιγμή που υπογράφηκε η ανακωχή. Οι Έλληνες αμύνθηκαν με λύσσα και το ηθικό τους ήταν ακλόνητο». A. Buchner, Γερμανός στρατιωτικός ειδικός, 1957¹.  

Μετά την αποτυχία του Μουσολίνι να καταλάβει την Ελλάδα, λόγω της ηρωικής αντίστασης του ελληνικού στρατού, το Γ’ Ράιχ επιτέθηκε στην Ελλάδα: την Κυριακή των Βαΐων, 6 Απριλίου 1941, στις 5.15 τα ξημερώματα, 11 γερμανικές μεραρχίες εφορμούν εναντίον της χώρας μας (ταυτόχρονα άλλες 15 μεραρχίες εφορμούν εναντίον της Γιουγκοσλαβίας), ενώ παράλληλα σφυροκοπούν με πυροβολικό και αεροπορία τις ελληνικές θέσεις. Το ίδιο βράδυ και την επόμενη μέρα η Λουφτβάφε σφυροκοπά αλύπητα τον Πειραιά, βυθίζοντας 11 ελληνικά και συμμαχικά πλοία. Έτσι, η Ελλάδα, όπως επισημαίνει ο Μανώλης Γλέζος, γίνεται το μόνο ευρωπαϊκό έθνος που υποχρεώνεται να πολεμήσει ταυτόχρονα εναντίον δύο μεγάλων δυνάμεων, που διαθέτουν φοβερή υπεροπλία.²

Παρά τον σχετικό αιφνιδιασμό, η αντίσταση των Ελλήνων, ιδίως στα ισχυρά οχυρά της λεγόμενης Γραμμής Μεταξά, είναι τόσο γενναία, που καταπλήσσει όλη την ανθρωπότητα. Όμως η απροσδόκητα γρήγορη κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας, η πλημμελής πολεμική προετοιμασία, καίρια λάθη στην πολεμική τακτική (όπως ο εγκλωβισμός μεγάλων δυνάμεων στο αλβανικό μέτωπο), τα πισωγυρίσματα των Συμμάχων και η καταφανής στρατιωτική υπεροπλία του Γ’ Ράιχ, είχαν ως αποτέλεσμα την επικράτηση των Γερμανών. Στις 8 Απριλίου οι Γερμανοί παρακάμπτουν τα οχυρά και δια της ελληνογιουγκοσλαβικής μεθορίου εισέρχονται σε ελληνικό έδαφος. Οι δύο τεθωρακισμένες μεραρχίες περνούν αστραπιαία από την όχθη της λίμνης Δοϊράνη και την αφύλακτη κοιλάδα του Αξιού, πριν καν οι Βρετανοί προλάβουν να ανατινάξουν την τελευταία γέφυρα, και στις 9 Απριλίου καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη.