Αδέρφια είμαστε, μαθές, μία φαμίλια είμαστε, έναν πατέρα έχουμε τον Θεό.

Νίκος Καζαντζάκης, 

"Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται"(απόσπασμα )

"-....Είχαμε αρχίσει στο πλούσιο το χωριό μας (,είπε ο παπα-Φώτης,) να βαραίνουμε, να πολυτρώμε και να παραφορτώνουμε την ψυχή μας με κρέατα. Ειρήνη, ασφάλεια, καλοπέραση, η σάρκα είχε θρασέψει κι είχε καταπλακώσει την ψυχή. Λέγαμε: όλα πάνε καλά, δικαιοσύνη βασιλεύει στον κόσμο, κανένας δεν πεινάει, κανένας δεν κρυώνει, κόσμος καλύτερος δεν υπάρχει. Κι ο Θεός μας λυπήθηκε -μας έστειλε τον Τούρκο που μας ξεπάτωσε, μας πέταξε στους πέντε δρόμους, αδικηθήκαμε κι είδαμε πως ο κόσμος είναι γεμάτος αδικίες' πεινάσαμε και κρυώσαμε, κι είδαμε πως υπάρχει πείνα και κρύο' και δίπλα από τους ανθρώπους που κρυώνουν και πεινούν -το 'δαμε κι αυτό!- άλλοι που τρων τον αβλέμονα, κι είναι πάντα αναμμένα τα τζάκια τους, και βλέπουν τους γυμνούς και πεινασμένους και γελούν. Μας άνοιξε η συφορά τα μάτια μας, είδαμε' μας άνοιξε η πείνα τα φτερά μας, ξεφύγαμε από το δίχτυ της αδικίας και της καλοπέρασης' είμαστε λεύτεροι! Μπορούμε τώρα ν' αρχίσουμε μια καινούρια, πιο τίμια ζωή, δόξα σοι ο Θεός!

....Η συφορά- ας είναι καλά!- μας έκαμε όλους ίσους, όλοι γενήκαμε φτωχοί, καμιά γειτόνισσα δεν έχει πια φούρνο να ξεφουρνίσει και δεν μπορεί πια να πέσει στην αμαρτία και να μην δώσει στη γειτόνισσα που πεινάει. Ό,τι πριν ήταν δύσκολο, να η στιγμή, παιδιά μου, να γίνει! Λευτερώθηκε η ψυχή μας από τις γεμάτες κοιλιές, μπορεί να πετάξει!

Στράφηκε σ' ένα γέρο, που ακουμπισμένος στο ραβδί του αφουγκράζονταν και κουνούσε το κεφάλι.

-Ποιος μπορούσε εσένα, γέρο-Χαρίλαε ,του κάνει, πριν από τρεις μήνες να σου πάρει τ' αμπέλια και τα λιόδεντρα και τα μοιράσει στους φτωχούς; Θα τα δίνες; 

- Ο Θεός να με συγχωρέσει, αποκρίθηκε ο γέρος, ποτέ! Θα 'κοβες του λόγου σου και θα μοίραζες τα χέρια σου, τα πόδια σου, τα πλεμόνια σου στους γειτόνους; Έτσι είχα και εγώ τις ελιές μου και τ΄αμπέλια.

Ο φτωχός που είναι πλούσιος

Σωτήρης Γουνελάς 

Από τα αρχαία χρόνια άνθρωποι σοφοί τοποθετήθηκαν πολύ αρνητικά απέναντι στο χρήμα και στην αξία του. Ένας από αυτούς, ο Αριστοτέλης, διέκρινε την Οικο-νομία, δηλαδή την διαχείριση της οικίας, την εξασφάλιση των αναγκαίων αγαθών, και την ανάλογη ρύθμιση της Πόλης, από την ‘χρηματιστική’ Οικονομία, δηλαδή την Οικονομία που μοναδικό σκοπό της έχει το κέρδος. Δεν χρειάζεται μεγάλη φιλοσοφία για να καταλάβουμε ότι εδώ και πέντε τουλάχιστον αιώνες ο κόσμος πορεύεται με βάση αυτήν την δεύτερη, την ‘χρηματιστική’ οικονομία, αφού βασικός σκοπός του λεγόμενου κεφαλαιοκρατικού συστήματος είναι η μέγιστη κερδοφορία.

Οι αρχαιοελληνικές θεωρήσεις διασταυρώνονται και με την παράδοση των Προφητών της Π. Διαθήκης αλλά και με τις τοποθετήσεις των Πατέρων της Εκκλησίας. Θα μπορούσε με μια φράση να ειπωθεί ότι, Ιουδαϊκή και χριστιανική γνήσια Θεολογία και Παράδοση υποστηρίζουν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά της ‘χρηματιστικής’ Οικονομίας, ή σε σημερινή γλώσσα, από την νεοφιλελεύθερη και επεκτατική ή ιμπεριαλιστική θεώρηση της ζωής. Στη βάση των θρησκευτικών θεωρήσεων και προτάσεων, ειδικά της ιουδαιοχριστιανικής Παράδοσης βρίσκεται η αντίληψη του ανθρώπου ως ‘θείας εικόνας’ που κοινωνεί με ένα Θεό που συμπάσχει με σύνολη την κτίση. Η ιστορία των Εβραίων και των χριστιανών, ειδικά σε ορισμένες περιόδους αποτελεί αντιπαράθεση ανάμεσα σε ένα πνεύμα αγάπης, φιλανθρωπίας, κοινότητας-κοινωνίας και στο αντίθετό του, ή αν θέλετε, ανάμεσα σε ένα Θεό που ενδιαφέρεται και μεριμνά για τις ζωές όλων των ανθρώπων και σε ένα Θεό που συγκεντρώνει και σωρεύει αγαθά για λίγους. 

Κυριακή του Άφρονα Πλουσίου

Μέριλιν Μονρόε: «Τα διαμάντια είναι ο καλύτερος φίλος των κοριτσιών».

Κυριακή του Άφρονα Πλουσίου 

Αφιέρωμα Σοφία Ντρέκου

Περιεχόμενα

1. Εισαγωγή-Ποίηση: «Άρνηση» Γιώργου Σεφέρη

2. Μέγας Βασίλειος: «Ποιος είναι ο πλεονέκτης;»

3. π. Παντ. Κρούσκος: Ερμηνεία του Ευαγγελίου

4. Το Ευαγγέλιο: Κυριακή ΚΑ' (Θ' Λουκά) Ήχος δ'

5. Ερμηνευτική απόδοση: Ευαγγελίου Ι. Θ. Κολιτσάρα

6. Βίντεο: Ομιλία του π.Νικολάου Λουδοβίκου στην παραβολή του άφρονος πλουσίου.

1. Εισαγωγή-Ποίηση: «Άρνηση» Γιώργου Σεφέρη

Ξεκινώντας με ποίηση αγαπημένοι μου αναγνώστες σήμερα, προσπαθώντας να κατανοήσουμε στο νόημα της σημαντικής Ευαγγελικής περικοπής. Ένα πασίγνωστο ποίημα ενός από τους αγαπημένους μας ποιητή Γιώργου Σεφέρη. Έχει τον τίτλο «ΑΡΝΗΣΗ» και μας λέει σε μία του στροφή: «Με τι καρδιά, με τι πνοή,τι πόθους και τι πάθος πήραμε τη ζωή μας... λάθος! κι αλλάξαμε ζωή».

2. Μέγας Βασίλειος: «Ποιος είναι ο πλεονέκτης;»

Από τα συγκλονιστικότερα λόγια του Χριστού, είναι η παραβολή περί του άφρονα πλουσίου αγαπητοί μου αναγνώστες. Ο Μέγας Βασίλειος μας περιγράφει...

«Ποιος είναι ο πλεονέκτης;

Αυτός που δεν περιορίζεται στην αυτάρκειά του.

Και ποιος είναι ο αποστερητής;

Αυτός που αφαιρεί τα πράγματα του άλλου.

Εσύ λοιπόν, δεν είσαι πλεονέκτης, δεν είσαι αποστερητής,

αφού οικειοποιείσαι αυτά που σου δόθηκαν για διαχείριση;

Είναι του πεινασμένου το ψωμί που εσύ κατακρατείς.

Είναι του γυμνού το ρούχο που έχεις φυλαγμένο στις αποθήκες σου.

Του ξυπόλητου είναι το υπόδημα που έχεις και σαπίζει.

Αυτού που έχει ανάγκη είναι τα χρήματα που έχεις χωμένα.

Ώστε τόσους αδικείς, όσους θα μπορούσες να ελεήσεις.»

τὸ ὂν «πλούσιος»

Τὶ πιὸ ἀναίσχυντο, τὶ ἀναιδέστερο, τὶ περισσότερο ἐφάμιλλο μὲ τὴν ὄψη ἑνὸς σκύλου ἀπὸ τὸ πρόσωπο αὐτοῦ τοῦ ἀθλίου (τοῦ πλουσίου); 

Κι ἀκόμη, ἕνας σκύλος μπορεῖ νὰ νιώσει ντροπὴ περισσότερο ἀπὸ ἕναν φιλάργυρο, ποὺ ἁρπάζει τὴν περιουσία ὅλου τοῦ κόσμου. Αὐτὰ τὰ χέρια, ποὺ ὅλα τὰ ἀτιμάζουν, αὐτὸ τὸ στόμα, ποὺ δὲν χορταίνει ποτέ, ἀποτελοῦν ὅ,τι αἰσχρότερο μποροῦμε νὰ φανταστοῦμε.

 Ἕνας κακὸς πλούσιος δὲν ἔχει πρόσωπο καὶ μάτια ἀνθρώπου. Αὐτὸ τὸ ὂν δὲν βλέπει τοὺς ἀνθρώπους ὡς ἀνθρώπους, τὸν οὐρανὸ ὡς οὐρανό. Δὲν ὑψώνει τὰ μάτια του στὸν Θεό, δὲν τὸν ἀναγνωρίζει ὑπέρτατο δεσπότη. Ὅλα τὰ πράγματα γι’ αὐτὸν δὲν εἶναι παρὰ μόνο χρυσάφι καὶ ἀσήμι. 

Ὅταν τὸ βλέμμα ἑνὸς ἀνθρώπου πέφτει σ’ ἕναν φτωχὸ τὴν ὥρα τῆς θλίψης του, ἡ καρδιὰ συγκινεῖται, δάκρυα ξεφεύγουν ἀπὸ τὰ μάτια, αἰσθάνεται πάνω του τὶς δυστυχίες ποὺ διακρίνει.

Ὅταν ὅμως αὐτὸς ὁ πλούσιος κοιτάζει ἕναν φτωχό, γίνεται σκληρότερος. Ἡ ἀπανθρωπιά του μεγαλώνει.

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ὑπόμνημα εἰς τὴν Α´ πρὸς Κορινθίους, Λόγος Θ΄

«Ἄγε νῦν οἱ πλούσιοι…!»

Ρέμπραντ (ἡ προφῆτις Ἄννα μελετάει τὶς Γραφὲς)

Ἀδερφοί μου, τὴν πίστη σας στὸν Κύριο τῆς δόξας, τὸν Ἰησοῦ Χριστό, νὰ μὴν τὴν ἐκδηλώνετε μὲ μεροληπτικὲς πράξεις πρὸς τοὺς συνανθρώπους σας. Γιὰ παράδειγμα: Ἔρχεται στὴ σύναξή σας κάποιος μὲ χρυσὰ δαχτυλίδια καὶ πολυτελῆ ἐνδύματα. Κι ἔρχεται κι ἕνας φτωχὸς μὲ λερωμένα ρούχα. Ἂν δώσετε σημασία στὸν καλοντυμένο λέγοντάς του: «Κάθισε, παρακαλῶ, ἐδῶ στὴν καλὴ θέση», καὶ στὸ φτωχὸ πεῖτε: «Ἐσὺ στάσου ἐκεῖ ἢ κάθισε ἐδῶ κάτω, δίπλα στὸ σκαμνὶ ποὺ βάζω στὰ πόδια μου», δὲ μεροληπτεῖτε καὶ δὲ γίνεστε κριτές, κάνοντας πονηρὲς σκέψεις;

Ἀκοῦστε, ἀγαπητοί μου ἀδερφοί. Ὁ Θεὸς διάλεξε αὐτοὺς ποὺ γιὰ τὸν κόσμο εἶναι φτωχοί, νὰ γίνουν πλούσιοι στὴν πίστη καὶ νὰ κληρονομήσουν τὴ βασιλεία του, αὐτὴν ποὺ ὑποσχέθηκε σ’ ὅσους τὸν ἀγαποῦν. Ἐσεῖς, ἀντίθετα, ἐξευτελίζετε τὸ φτωχό. Κι ὅμως οἱ πλούσιοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ σᾶς σέρνουν στὰ δικαστήρια. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ προσβάλλουν τὸ τιμητικὸ ὄνομα τοῦ χριστιανοῦ, ποὺ φέρετε. […] Πάντα νὰ μιλᾶτε καὶ νὰ ἐνεργεῖτε σὰν ἄνθρωποι ποὺ μέλλετε νὰ κριθεῖτε μὲ τὸ νόμο τῆς ἐλευθερίας. […] (2, 1-4 · 12)

Ἀκοῦστε με τώρα κι ἐσεῖς οἱ πλούσιοι. Κλάψτε μὲ γοερὲς κραυγὲς γιὰ τὰ βάσανά σας, ποὺ ὅπου νά ’ναι ἔρχονται. Ὁ πλοῦτος σας σάπισε, καὶ τὰ ρούχα σας τά ’φαγε ὁ σκόρος· τὸ χρυσάφι σας καὶ τὸ ἀσήμι κατασκούριασαν, καὶ ἡ σκουριά τους θὰ εἶναι μαρτυρικὴ κατάθεση ἐναντίον σας καὶ θὰ καταφάει τὶς σάρκες σας σὰν τὴ φωτιά. Κι ἐνῶ πλησιάζει ἡ κρίση, ἐσεῖς μαζεύετε θησαυρούς. Ἀκοῦτε! Κραυγάζει ὁ μισθὸς τῶν ἐργατῶν ποὺ θέρισαν τὰ χωράφια σας κι ἐσεῖς τοὺς τὸν στερήσατε·καὶ οἱ κραυγὲς τῶν θεριστῶν ἔφτασαν ὡς στ’ αὐτιὰ τοῦ παντοδύναμου Κυρίου. Ζήσατε πάνω στὴ γῆ μὲ ἀπολαύσεις καὶ σπατάλες. Παχύνατε σὰν τὰ ζῶα, ποὺ τὰ πάνε γιὰ σφάξιμο. Καταδικάσατε καὶ φονεύσατε τὸν ἀθῶο· δὲ σᾶς πρόβαλε ἀντίσταση καμιά. (5, 1-6)

Καινὴ Διαθήκη, ἐπιστολὴ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου

«Ξεπούλημα», «Πλουτοκρατία», «Κατοχή» - Τι κακόηχες λέξεις…

Μιλούν για «ανάπτυξη», για «πλεονάσματα», για «success story». Και τι κάνουν; Ξεπουλάνε τα πάντα!

    - Μετά τον ΟΠΑΠ, τώρα πήρε σειρά το Ελληνικό, των 6.500 στρεμμάτων και των 400 κτιρίων, το οποίο πάνε να το δώσουν στον… έναν (και πάλι) μειοδότη, έναντι τιμήματος που ανέρχεται σε λιγότερο από 80 ευρώ το τετραγωνικό!!!
  

-  Προχτές ψήφισαν το πλαίσιο για να ξεκάνουν ολόκληρο τον ΟΛΠ.
  

- Στις «διαπραγματεύσεις» τους με την τρόικα διακρίνει κανείς τις μεθοδεύσεις για το περαιτέρω ξεπούλημα του τραπεζικού τομέα.
 

- Την περασμένη βδομάδα έδωσαν άδεια στα «κοράκια» να εποπτεύσουν επί τόπου το υπό ξεπούλημα αεροδρόμιο «Μακεδονία».
   

-Στη Βουλή πέρασαν διατάξεις για να μοιραστούν σε «φέτες» τα ιμάτια της ΔΕΗ.

  -  Έφτασαν στο σημείο να βγάζουν στο σφυρί ακόμα και τα Προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

   Ξεπουλάνε μέχρι και τα Προσφυγικά! Που «…αποτελούν κτίρια με ιδιαίτερη κοινωνική και ιστορική σημασία, άρρηκτα συνδεμένα με την αποκατάσταση και ένταξη των Μικρασιατών προσφύγων στον παραγωγικό και κοινωνικό ιστό της χώρας».

Η παμπάλαια "σύγχρονη" ιδεολογία της φιλανθρωπίας

Με αφορμή εντυπωσιακές ενέργειες του Μπιλ Γκέιτς, του Γουόρεν Μπάφετ και άλλων αμερικάνων δισεκατομμυριούχων που φέρονταν να δώρισαν αξιοσέβαστα χρηματικά ποσά σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς, μια ευρύτατη συζήτηση ξεκίνησε προ πενταετίας στα αμερικάνικα ΜΜΕ για την έννοια και τον ρόλο της φιλανθρωπίας στον σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο την περίοδο όξυνσης της οικονομικής κρίσης. Οι βασικοί άξονες της συζήτησης αυτής “πέρασαν” μέσω των λεγόμενων έγκριτων ΜΜΕ περίπου αστραπιαία και στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, όπου άνευ ορατού αντίλογου αναπαράγονται διεκδικώντας να αποκτήσουν ισχύ (μιας νέας) ιδεολογίας. 

Οι επί του θέματος πρωτογενείς δηλώσεις, επιχειρήματα, εκτιμήσεις και προτάσεις που έχουν δημοσιοποιηθεί, συνθέτουν μια αρκετά μεγάλη πρώτη ύλη. Ξεκινάμε από αυτές σταχυολογώντας τις πλέον ενδεικτικές περιπτώσεις. Αναδημοσιεύοντας μια σειρά από αντιπροσωπευτικές δημόσιες τοποθετήσεις των φερόμενων ως “ειδικών περί φιλανθρωπίας” από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

«ποιὸς εἶπε ὅτι τὸ εὐαγγέλιο ἀγνοεῖ τὴν ὕπαρξη τῶν γιάππις;»

[…] Μία ἀπὸ τὶς παραβολὲς τοῦ Χριστοῦ εἶναι αὐτὴ τοῦ φτωχοῦ Λαζάρου καὶ τοῦ πλουσίου, ὅπου ὁ μὲν πρῶτος κερδίζει τὴν αἰώνια ζωή, ἐνῶ ὁ δεύτερος τὴν αἰώνια καταδίκη (Λκ. 16, 19-31). Ὁ Χρυσόστομος κάνει μιὰ πολὺ ἐνδιαφέρουσα ἐπισήμανση: Ὁ Χριστὸς μᾶς δίνει μὲν τὸ ὄνομα τοῦ φτωχοῦ, ἀφήνει ὅμως ἀνώνυμο τὸν πλούσιο. Γιατί; Διότι (ἀπαντᾶ ὁ ἴδιος) ὅποιος ἐπιδίδεται σὲ ἁρπαγὲς καὶ σὲ πλουτισμὸ εἶναι λύκος καὶ ὄχι ἄνθρωπος.

Ἐδῶ μποροῦμε νὰ ἐντοπίσουμε μιὰ πολὺ ἐνδιαφέρουσα παράμετρο τῆς χριστιανικῆς ἀντίληψης. Ὁ ἄνθρωπος κινδυνεύει νὰ χάσει τὸ πρόσωπό του, τὸν ἑαυτό του μέσα στὸ ξέφρενο κυνηγητὸ τοῦ κέρδους καὶ (θὰ λέγαμε σήμερα) τῆς καριέρας καὶ τοῦ ἀνταγωνισμοῦ. Δὲν εἶναι μόνο ἡ κοινωνικὴ ἀδικία στὴν ὁποία συμβάλλει, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀλλοτρίωση τοῦ ἴδιου μέσῳ τῆς ἴδιας του τῆς ἐργασίας. Κέντρο τῆς ζωῆς του καθίσταται κάτι ἀπρόσωπο καὶ περαστικό, τὸ χρῆμα. Εἶναι αὐτὸ ἀκριβῶς ποὺ ἐπισημαίνει μιὰ ἄλλη παραβολή, ἡ παραβολὴ τοῦ ἄφρονος πλουσίου (Λκ. 12, 16-21). Καμία «κλασικὴ» ἁμαρτία δὲν καταλογίζει τὸ εὐαγγέλιο σὲ αὐτὸν τὸν πλούσιο παρὰ μόνο τὸ γεγονὸς τῆς ὁλόψυχης ἀφιέρωσής του στὴ συσσώρευση πλούτου. Ἀνώνυμος καὶ αὐτός, ἔμεινε στὴν ἱστορία ὡς ὁ «ἀνόητος» (ἄφρων), ὡς αὐτὸς ποὺ ἔχασε τὸν ὕπνο του (καὶ τελικὰ τὴν ψυχή του) προβληματιζόμενος ποῦ θὰ ἀποθηκεύσει τὰ γεννήματά του.

Ναι στην Αλληλεγγύη μας, όχι στην «φιλανθρωπία» τους

Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

«Το έγκλημα είναι τόσο μάταιο όσο και η φιλανθρωπία»(Ευγένιος Ιονέσκο)

Η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου καθώς φιλοξενήθηκε σε περίοπτη θέση στα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης: Ο ιδρυτής του «Facebook», ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ, κατέκτησε την κορυφή στη λίστα των «φιλανθρώπων» του πλανήτη μέσα στο 2013. Ο κ.Ζούκερμπεργκ μετά της συζύγου του, σύμφωνα με τους «Financial Times», έκαναν την χρονιά που έφυγε «φιλανθρωπίες» ύψους 990 εκατομμυρίων δολαρίων. Εν τω μεταξύ στον κόσμο που η «φιλανθρωπία» των Ζούκερμπεργκ διαφημίζεται τόσο αφειδώλευτα, κάθε μέρα πεθαίνουν 50.000 άνθρωποι λόγω πείνας, λόγω ασιτίας, λόγω φτώχειας. Αλλά ο θάνατος 35 ανθρώπων κάθε λεπτό της ώρας - λόγω φτώχειας - δεν θεωρείται εξίσου σημαντική είδηση με την «φιλανθρωπία» του κ. Ζούκερμπεργκ…

Μια ακόμα είδηση που δεν είχε αντίστοιχη προβολή με την «φιλανθρωπία» του κ.Ζούκερμπεργκ είναι εκείνη που αφορά τη θηριώδη αύξηση της περιουσίας του κ.Ζούκερμπεργκ. Μέσα στο 2013, έκτη χρονιά της εντεινόμενης οικονομικής κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο, ο κ.Ζούκερμπεργκ αποκόμισε κέρδη ύψους 10 δισ. δολαρίων. Το σύνολο δε της περιουσίας του υπολογίζεται πλέον στα 19 δισ. δολάρια. Δηλαδή μέσα στο 2013 τα δισεκατομμύρια του κ.Ζούκερμπεργκ αυξήθηκαν κατά 112%. (Σημείωση: οι 100 υπερδισεκατομμυριούχοι «Ζούκερμπεργκ» του πλανήτη έφτασαν το 2013 να κατέχουν περιουσία που ξεπερνά σε μέγεθος ολόκληρο το ΑΕΠ της Γερμανίας!)…

Ας πάμε τώρα σε έναν άλλον «φιλάνθρωπο» που έχει βγει χρόνια πριν από τον κ. Ζούκερμπεργκ στο κουρμπέτι, στον κ.Μπίλ Γκέιτς της «Microsoft». Έλεγε σε μια συνέντευξή του στο «Βήμα» τον Ιανουάριο του 2008: «Οι δυνητικές εφαρμογές του δημιουργικού καπιταλισμού περιορίζονται μόνο από τα όρια της φαντασίας μας. Αν μπορέσουμε να βρούμε προσεγγίσεις που απαντούν στις ανάγκες των φτωχών με τρόπο που γεννούν κέρδος και αναγνώριση στις επιχειρήσεις, θα έχουμε βρει μια αυτοσυντηρούμενη μέθοδο για τη μείωση της φτώχειας. Μια παθιασμένη προσπάθεια να ανταποκριθούμε στην πρόκληση μπορεί να μας βοηθήσει να αλλάξουμε τον κόσμο».

Νεοφιλελευθερισμός, ένας αόρατος «κομμουνισμός» για λίγους – Η εξουσία του χρήματος (βίντεο).

Αναρτήθηκε από τον/την Εξουσία

Μια αόρατη νομενκλατούρα κατέχει τα πάντα μέσω της εξουσίας επί του χρήματος. Το χρήμα είναι το αίμα κάθε κοινωνικού οργανισμού. Μια κοινωνία με μεγάλη ρευστότητα είναι μια κοινωνία εύρωστη και ευτυχισμένη. Μια κοινωνία με μειωμένη ρευστότητα είναι μια κοινωνία καχεκτική και εξαθλιωμένη. Πόσοι όμως γνωρίζουν τι είναι χρήμα και ποιος το κατέχει; Πόσοι άραγε γνωρίζουν ότι στην πραγματικότητα, το χρήμα είναι χρέος ανακυκλούμενο;

Η έκδοση του χρήματος είναι μια απλή αλλά σατανική στη σύλληψή της διαδικασία, στα χέρια ιδιωτών τοκογλύφων. Λίγοι όμως στην πραγματικότητα άνθρωποι τη γνωρίζουν πραγματικά. Δεν διδάσκεται σε κανένα σχολείο. Η διαδικασία αυτή, μας καθιστά όλους εξαρτημένους από τις τράπεζες και μάλιστα μας εξαναγκάζει να φροντίζουμε για να μην καταρρεύσουν. Ενώ νομίζουμε ότι έχουμε περιουσία και τραπεζικές καταθέσεις, στην ουσία αυτό είναι ψευδαίσθηση. Στην πραγματικότητα έχει καταργηθεί έμμεσα ο θεσμός της ιδιοκτησίας, ωσάν να είμαστε σε καθεστώς αόρατου κομμουνισμού για λίγους. Ακόμα και το κρεβάτι που κοιμόμαστε ή το κουτάλι που τρώμε, δεν είναι δικά μας. Είναι όλα οφειλόμενα και μπορούν να χαθούν κάθε στιγμή.

Έχει νόημα να αφιερώσετε λίγο χρόνο και να δείτε το πιο κάτω παλιότερο βίντεο, όσοι δεν το έχετε δει. Σε συνδυασμό με το σχετικό άρθρο «Είμαστε όλοι φυλακισμένοι σε μια εικονική οικονομική πραγματικότητα» θα κερδίσετε πολλά χρήσιμα πράγματα. Τουλάχιστον θα ξέρετε τι γίνεται γύρω σας.

Πέτρος Χασάπης

Το Mall της Μπανανίας είναι παράνομο

Αυγούστου 5, 2013 από seisaxthiablog

πιτσιρικος

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε άκυρη την οικοδομική άδεια ανέγερσης του εμπορικού κέντρου «The Mall Athens», αλλά προβλέπει «νομική θεραπεία» για το πρόβλημα, ώστε να σηκωθούν μερικοί όροφοι ακόμα και να είναι απόλυτα νόμιμο.

Στο σκεπτικό του Συμβουλίου της Επικρατείας αναφέρεται πως κανονικά το Mall πρέπει να κατεδαφιστεί αλλά ανήκει στον Λάτση και χτίστηκε με τα μαγικά κόλπα του Ευάγγελου Βενιζέλου, οπότε είναι ιερό πια και το προστατεύουν οι θεοί.

Όπως αναφέρεται στην απόφαση, το Mall είναι μνημείο παρανομίας και κακογουστιάς που συμβολίζει το πέρασμα του ΠΑΣΟΚ από την εξουσία, οπότε πρέπει να παραμείνει στην θέση του, για να θυμίζει σε όλους τον τρόπο που ο Ευάγγελος Βενιζέλος βόλευε τους εφοπλιστές και τους νταβατζήδες, με αποτέλεσμα ο ίδιος να είναι ακόμα και σήμερα στην κυβέρνηση και να προσπαθεί να σώσει την χώρα από τον εαυτό του.